Mijn heden en verleden 18+ ✅

80

Pov Koen.

Ik sta met Luuk zijn ouders te praten en te  wachten tot Luuk terug komt. Ik ben blij dat ze volledig achter zijn keuze staan en dat ze het stiekem wel verwacht hadden dat we met elkaar zouden eindigen.

De deur van de zaal gaat open en ik zie dat Sam binnen komt. Hij kijkt even rond zich heen en wanneer hij mij ziet zet hij een stap vooruit voor hij blijft staan. Hij kijkt achter zich waar Jozef en Luuk door de deur lopen. Tony loopt op Jozef af en zegt iets tegen hem. Jozef knikt en loopt samen met hem en Sam naar mij toe.

"Koen" begint Jozef "ik en Anthony hebben het erover gehad en willen heel graag dat Sam bij jou gaat wonen" zegt hij. Mijn mond valt open van verbazing "wij weten dat Sam het gelukkigst is wanneer hij bij jou is en ik kan het niet over mijn hart verkrijgen om hem bij mij te laten terwijl hij bij jou wilt zijn" zegt Jozef.

"Ik kan dit niet laten gebeuren Jozef" zeg ik "ik ben gek op Sam, maar hij is van jou." Jozef knikt "maar ik wil hem gelukkig zien en als dat betekend dat hij bij jullie woont dan is dat zo" zegt hij. Inmiddels lopen de tranen over zijn wangen.

Ik trek hem tegen me aan en omhels hem stevig "je bent echt knettergek" mompel ik in zijn oor. Jozef snikt zacht "dat weet ik Koen, maar Luuk heeft me beloofd dat jullie vaak komen kamperen dus ik zal hem vaak genoeg zien" zegt hij. Hij laat me los en gaat terug naar Tony.

"Neem hem alsjeblieft aan Koen, zeg me dat hij bij jullie mag wonen en dat jullie goed voor hem zorgen." Ik knik "heel graag Jozef, ik heb nog nooit een hond gezien die zo bijzonder is als Sam" zeg ik. Sam staat te kwispelen als hij naar me kijkt "kom maar jochie" zeg ik. Sam kijkt achter zich naar Jozef die knikt "ga maar." Hij komt op me aflopen en wilt tegen me aan springen, maar bedenkt zich op het laatste moment.

Ik buk me en ga op mijn hurken tegenover hem zitten. We zijn op ooghoogte van elkaar en kijken elkaar diep aan "is dit wat je wilt Sam?" vraag ik. De hond knikt met zijn kop waardoor ik meteen een hoop geroezemoes hoor. "Dit is waarom het de juiste beslissing is" zegt Jozef tegen de andere "hebben jullie ooit zoiets gezien. Zo is Sam al sinds hij Koen voor het eerst zag" verteld hij.

Ik aai hem over zijn bol "en zeg hem dat hij nu van mij is" waardoor hij kwispelt. "Ga je met Jozef knuffelen, hij gaat je missen zeg ik" hij draait zich om en loopt naar Jozef die op zijn beurt ook op zijn hurken gaat zitten. Sam loopt tegen hem aan en legt zijn kop op Jozef zijn schouder. Jozef aai hem overal en fluistert zachtjes dat het goed is zo zolang hij maar op bezoek blijft komen. Sam kijkt naar hem likt hem over zijn gezicht en loopt terug naar mij. Ik zweer het. Er is geen hond zo bijzonder als Sam.

Pov Luuk.

De avond valt en het begint te schemeren wat betekend dat het tijd is voor onze ceremonie. Ik heb de trouwambtenaar gezegd dat ik mijn eigen gelofte heb geschreven en als Koen het wilt hij het zelf mag doen of de standaard kiest. Dat is zijn keuze.

We staan samen voor het altaar met onze vrienden en familie om ons heen. Onze bruiloft is klein en intiem, maar ik had het niet anders willen hebben dan zo. Het is allemaal heel erg lastminute geweest, maar het is perfect.

"Luuk, jij zei dat je je gelofte zelf hebt geschreven, dus als je die nu wilt voorlezen" zegt de ambtenaar. Ik pak mijn briefje uit mijn zak en houdt met de andere hand Koen zijn hand heel stevig vast.

"Lieve Koen,

Ik heb je vandaag gevraagd of je met met wilde trouwen. Je hebt me niet alleen de gelukkigste man op aarde gemaakt door 'ja' te zeggen, maar ook om dit vandaag met mij te doen.

Toen ik al die maanden geleden bij je in trok was je niet meer dan een hoopje mens die vol zat met verdriet. Verdriet dat zo diep zat dat ik niet wist wat ik moest doen om je te helpen. Toen begreep ik niet wat je doormaakte.

Maar door een stomme fout een paar weken geleden begrijp ik het wel. Als ik toen maar de helft van de pijn voelde die jij zolang gevoeld heb dan kan ik oprecht zeggen dat je een hele sterke man bent.

Ik ben kei hard voor je gevallen Koen. Het moment dat ik je kuste in je bed. Toen al wist ik dat dit voor altijd zou zijn. Je karakter, je prachtige glimlach, je mooie ogen en natuurlijk je goddelijke lichaam knipoog ik.

Jij bent het wat mij smorgens laat lachen,
Jij bent het waar ik de hele dag aan denk,
Jij bent het waardoor mijn bloed sneller stroomt en mijn hart sneller slaat.

Elke keer als ik naar je kijk krijg ik het warm vanbinnen. Ik weet dat ik dit de hele tijd tegen je zeg, maar ik hou zo ontzettend veel van je en ik ben zo trots op jou voor wie je bent.

Samen met Sam hoop ik dat wij alle drie nog heel lang samen kunnen blijven en gelukkig kunnen worden."

Ik stop mijn papier terug in mijn zak en kijk naar Koen. Hij staat naar me te lachen terwijl er tranen over zijn wangen lopen. Ik knijp in zijn hand en lach terug.

"Koen? Luuk vertelde me dat jij waarschijnlijk niks heb voorbereid voor je gelofte, maar als je wilt kun je improviceren of ik kan je zeggen wat jij moet zeggen" zegt de ambtenaar. Koen kijkt naar hem en zegt hij dat zelf zijn gelofte wilt zeggen.