Mijn heden en verleden 18+ ✅

31

We zitten op de grond bij een kampvuur wat met elkaar te kletsen. Max en Levi zijn een half uur geleden aangekomen. En hebben gelijk een tent opgeëist toen ze aankwamen. Dus die hebben hun spullen daar weg gezet en zitten nu bij mij. Maikel zit met Joost, Sander en Mandy te kletsen.

"Dus hoe gaat het nu?" vraagt Max "ik weet het niet. We brengen veel tijd met elkaar door, maar het lijkt wel of hij bang is voor alles wat hij tegen komt" zeg ik. Max knikt "is dat niet logisch?" vraagt hij "jawel, maar ik heb niet het idee dat dat vorig jaar ook zo was. Toen ging hij overal mee naartoe en maakte het hem niks uit" zeg ik. Ik zie ze allebei nadenken "tja, misschien is hij nog voorzichtiger geworden na vorig jaar" zegt Levi "ja of er is iets dat hij me niet verteld" zeg ik.

Op dat moment komt Anne aanlopen met een fles bier en een wijntje "alsjeblieft" zegt ze terwijl ze me het flesje aan geeft en naast me gaat zitten "bedankt denk ik?" mompel ik "dus hoe is het met je Koen? Ik heb je al eeuwen niet gezien" begint ze "het gaat prima, druk vooral" zeg ik "werk je bij je vader in het bedrijf?" Ik schud mijn hoofd "nee tegenwoordig ben ik een partner" zeg ik "ik ben mijn eigen baas" zeg ik. "Die had ik niet verwacht" zegt ze dan.

"Wat had je dan verwacht Anne?" vraag ik "dat weet ik niet zo goed" zegt ze "ik heb het idee dat ik je helemaal niet meer ken." Ik haal mijn schouders op "ik ben niet meer zo onnozel als dat ik was" zeg ik "nee wel een stuk botter" zegt ze waarop ik knik "ja dat klopt en waarom ook niet. Met aardig zijn bereik je niks" zeg ik "en dat was net zo leuk aan je" zegt ze. Ik kijk haar aan "serieus? Ik dacht dat we deze fase voorbij waren" zeg ik.

Nora komt aanlopen en begint tegen Anne te praten. Ik kijk haar dankbaar aan wanneer ze Anne met zich mee trekt. Ze stuurt me een knipoog en loopt van me weg. Ik wist wel dat ik haar met een rede leuk vond. "Hey, wat was dat?" vraagt Maikel "ze wilde weten hoe het ging" zeg ik "en toen was ze onder de indruk van mijn baan."

Maikel laat zich vlak naast me neervallen op de grond "het bevalt me niks" zegt hij "je gaat toch niet zeggen dat je jaloers bent hè" vraag ik. Maikel houd zich stil. Max, Levi en ik lachen zacht "dat is niet nodig Maikel, Koen ziet niks meer in haar alleen irritatie" zegt Levi dan.

Joost en Sander hebben blijkbaar van Tony een hoop vlees gekregen voor op de BBQ omdat hij het anders weg moest gooien. Dus die staan nu te bakken "komt Tony ook nog?" vraag ik "straks als de winkel dicht is" zegt Sander. "Werkt hij hier?" vraagt Maikel me dan "het park is van zijn ouders" leg ik uit "en Tony beheert de winkel. Dus vaak als hij weet dat wij er zijn schuift hij na sluitingstijd even aan" zeg ik.

We zitten met zijn alle te eten wanneer ik de bekende stem van Tony naar max en Levi hoor roepen. Max staat op en geeft Tony een hand en een man-hug. Levi krijgt dezelfde behandeling. "Koen! Jij ook hier. Ik heb het idee dat ik je al in geen eeuwen heb gezien" grijns hij. "Ja ik heb het veel te druk om langs te komen" zeg ik hem. Hij draait zich richting Maikel en steekt zijn hand uit.

Pov Maikel.

Die Tony heeft een Belgisch accent. Ik luister goed als ik hem hoor praten, je weet tenslotte maar nooit. Hij lijkt deze jongens goed te kennen. Ik merk dat hij nu voor mij staat en zijn hand uit steekt. Ik pak hem vast en voel een tinteling door mijn arm gaan. Ik wil mijn hand terug trekken maar hij blijft me vasthouden "hallo, ik ben Tony" zegt hij.

"Maikel" zeg ik wanneer ik zijn hand schud. Hij houdt mijn hand nog steeds vast. Zijn blik is nieuwsgierig en onderzoekend "ik heb het idee dat ik jou eerder heb gezien" zegt hij dan waardoor ik verstijf "dat kan niet" zeg ik. Mijn ogen verdrinken in de kleur van die van hem. Ik weet dat ik ze eerder gezien heb, maar ik weet ook dat het niet één van die mannen was. Daar is hij veel te jong voor.

"Mag ik mijn hand terug?" vraag ik. Hij lijkt uit een trance te komen "ja, sorry" zegt hij en draait zich om naar de meisjes "wat was dat?" vraagt koen "dat weet ik niet" zeg ik "ken je hem?" vraagt Max dan "dat weet ik niet" zeg ik eerlijk "waar komt hij vandaan?" vraag ik "Antwerpen" zegt Max "tenminste dat is wat hij vorige keer zei" zegt hij.

Ik draai me om naar Koen die me aandachtig zit te bestuderen "toen ik nog Jozef was, woonde ik in België in het plaatsjes Dendermonde" vertel ik "misschien ligt het aan het accent, maar ik denk dat hij daar ook vandaan komt" zeg ik. Koen zijn gezicht betrekt "moeten we weg?" vraagt hij "nee ik denk het niet" zeg ik "ik denk dat hij veilig is."

De avond valt over ons heen en iedereen zit bij het kampvuur. Ik zit dicht bij Koen, Sander zit langs mijn andere kant op verzoek van Koen. Ik denk dat hij me probeert te beschermen wat best wel schattig is aangezien ik groter ben dan hem. Onze vingers zijn in elkaar gehaakt alsof het zo hoort. Zijn duim glijdt over mijn knokkels. Hij is echt heel zorgzaam en ik vind het heel lief van hem.

We gaan een spelletje truth or dare spelen met z'n alle. Ik denk dat het awkward zal worden aangezien Koen en ik de hele tijd worden bekeken. Koen door Anne en ik door Tony. Ik kan mijn vinger er niet op leggen, maar ik ken hem echt ergens van. Hopelijk ga ik het na dit spel spel weten.