Mijn heden en verleden 18+ ✅

78

Pov Luuk.

"Is alles geregeld?" vraagt Max wanneer ik vlakbij het meer ben "ja de ambtenaar wilde nog wel een dagje blijven en ik heb bij de opa van Joost vanmorgen vroeg de ringen opgehaald. Ik laat ze zien aan Max die met zijn tong klikt "die zijn echt heel erg mooi" zegt hij "ik hoop maar dat Koen dat ook vind" zeg ik.

"Hij is naar het eiland aan het zwemmen met de meisjes" zegt Max "ik heb Benthe gezegd dat ze daarheen moest gaan en Koen zo lang mogelijk daar moest houden" zegt hij "dat geeft ons wat tijd om alles klaar te zetten." Ik knik "ik ben blij dat jullie me helpen Max" zeg ik "jullie zijn geweldig." Hij glimlacht naar me "voor mijn beste vriend doe ik alles" zegt hij.

Ik heb vanmorgen Koen zijn pak stiekem uit de tent gehaald toen hij nog sliep en hem met spoed naar de stomerij gebracht samen met die van mij. Het kost me een hoop geld, maar vanmiddag zijn ze klaar. Levi heeft aangeboden ze op te halen wat ik heel erg waardeer.

Jozef en Tony komen vanmiddag pas in het plaatje wanneer ik ze nodig heb. Ik heb ze mijn plan gister avond uit gelegd en ze waren allemaal dol enthousiast. Ik heb onze ouders vanmorgen vroeg gebeld en die zijn gelijk allemaal in de auto gesprongen en hierheen komen rijden. Ik vond het spannend om Koen zijn ouders te zien. Ik moest zijn vader immers iets heel belangrijks vragen.

Wanneer Levi terug komt van de stomerij met onze pakken. Kleed ik me om en loop ik met de ringen in mijn zak en Sam naast me naar het meer. Iedereen is al weg zie ik en Koen is nergens te bekennen dus kan ik mooi alles klaar zetten. Ik steek de vuurkorf aan en zet een hoop kaarsen in het zand. Je ziet er weinig van omdat het licht is buiten, maar het gaat om het idee toch?

Pov Koen.

De meisjes vinden het geweldig op het eiland. Ze zijn nergens bang voor "zelfs Jozef was bang toen ik hem dit eiland liet zien" vertel ik ze waardoor ze beginnen te lachen.  "Kom we gaan terug anders worden papa en mama ongerust" zegt Mila. Ik knik en met z'n alle zwemmen we weer terug naar de andere.

Benthe is me steeds aan het nat spetteren wat ik terug doe en dus gaat Mila vrolijk mee doen. "hey dat is 2 tegen 1 dat is niet eerlijk" zeg ik "wij zijn een tweeling, wij tellen als 1" zegt Mila met een grijns "wijsneus" mopper ik. Joost lacht erom "je hoort het Koen, je bent hoe dan ook in de minderheid" zegt hij.

Wanneer het water niet meer diep genoeg is dat ik kan zwemmen sta ik op en loop achter mijn zusjes aan de kant op. Het eerste dat me opvalt is dat de vuurkorf aan staat. "Wie zet dat ding nou aan met die hitte?" vraag ik aan de meisjes, maar zie dan dat ze weg zijn. Ik kijk om me heen en zie dat ik alleen ben.

Vanachter de bomen komt Sam aanrennen, hij stopt voor mijn voeten en houdt zijn poot omhoog "hey jochie" zeg ik wanneer ik zijn poot schud. Hij doet zijn kop omlaag en laat een brief uit zijn mond vallen. Ik raap het op en lees het

Koen,
Het vuur doet me denken aan de warmte die jij me geeft. Door jou sta ik in vuur en vlam.

X

Ik lees het briefje nog eens en kijk dan naar Sam die tussen een rij van kaarsjes van me weg loopt. Hij blaft naar me als teken dat ik hem moet volgen. Hij brengt me naar het huisje waar ik de afgelopen 2 weken heb doorgebracht. Hij loopt naar binnen gelijk naar mijn kamer. Ik ga achter hem aan en zie mijn pak aan de deur hangen. Er hangt een briefje aan

Koen,
Toen ik je gister in dit pak zag wist ik dat je voor altijd zo wilde zien.
Trek het aan.

X

Ik ga eerst even douchen voor ik het pak aan trek. Ik zou het zonde vinden als het kapot gaat van het water dat in het meer zit.
Sam zit beneden in de keuken op me te wachten, er staat een kom met water voor zijn neus waar hij wat uit drinkt. Er ligt een briefje naast. Ik raap het op en lees het

Volg Sam,
hij weet wat hij moet doen

X

Sam staat op en loopt de deur uit. Ik ga achter hem aan en moet bijna rennen om hem bij te houden. Hij brengt me naar het gebouw waar we gister het feest van Tony en Jozef hadden. Maar vlak voor de deur blijft hij staan en blaft hij.

De deur gaat open en Jozef komt naar buiten "je ziet er goed uit Koen" zegt hij "wat is dit allemaal?" vraag ik "dat zal je zo zien" zegt hij. Hij houdt zijn arm zo dat ik mijn hand er in kan leggen "kom ik breng je naar waar je moet zijn" zegt hij.

We lopen de zaal in en daar zie ik een heel groot hart op de grond met kaarsjes en bloemen. Luuk staat in het midden naar me te kijken. Ook hij heeft zijn pak aan. Hij ziet er zo mooi uit in dat pak, hij is niet de enige die dat dacht gister. Ik loop naar hem toe zodra Jozef me los laat.

"Hallo" zeg ik zacht. Hij glimlacht naar me en pakt mijn handen "Koen, ik heb je hier heen laten komen omdat ik mijn leven met je wil delen. Ik besef me meer dan ooit dat ik nooit meer iets anders wil. Jij bent waar ik altijd naar op zoek ben geweest. Jij bent het voor me, mijn eindbestemming."

Ik kijk hoe hij op een knie gaat zitten en een doosje open doet. "Ik wil je vragen of je voor altijd bij me wilt blijven. En samen met mij oud wilt worden. Lieve Koen,

Wil je met me trouwen?"