Mijn heden en verleden 18+ ✅

22

De avond verloopt soepel al is het wel raar om dit mijn huis te noemen en is het nog veel gekker dat ik mijn ruimte deel met Maikel. Hij staat in het midden van de woonkamer met Max en Joost te praten. Ik probeer hem te negeren, maar mijn ogen worden steeds naar hem getrokken. Zijn haar is echt donkerder en het lijkt alsof hij nog breder is geworden. Ik vraag me af wat hij gedaan heeft.

"Heb je spijt dat je hem hebt uitgenodigd?" vraagt Sander "nee, maar het voelt raar om hem hier te hebben" zeg ik "dat snap ik. Hij is lang weg geweest" zegt hij "is het waar wat je tijdens het eten zei?" vraagt hij dan "ja Sander, er is geen woord van gelogen" zeg ik "dat wist ik niet" ik schud mijn hoofd "nadat hij weg was dacht ik hem nooit meer te zien dus waarom zou ik het vertellen" maak ik mijn zin af.

Hij blijft stil dus ga ik verder "Benthe zei dat ik veranderd ben" zeg ik "daar heeft ze gelijk in" begint hij "het lijkt of je meer in jezelf bent, minder vrolijk" peinst hij "ik weet het niet helemaal. Je bent nog steeds Koen, maar wat minder aanwezig" besluit hij. Ik knik daar heeft hij gelijk in. Ik sluit mensen buiten zodat ze me niet kunnen kwetsen.

"Na Anne" begin ik "na wat ze heeft gedaan" ik kijk naar hem "ik weet dat het anders had kunnen lopen" zeg ik "we hadden nog steeds samen kunnen zijn" hij knikt "is dat wat je wilt?" vraagt hij "Anne?" Ik schud mijn hoofd "nee, maar ze heeft me volledig voor schut gezet met wat ze heeft gedaan. En dat ik vervolgens aan jou bed zat en met niemand anders dan Maikel mijn verdriet kon delen maakt dat het nu moeilijk is" eindig ik.

"Ik snap je Koen, echt waar. Maar het is niet zijn schuld dat Anne je slecht heeft behandeld" zegt hij "nee dat klopt, maar het is wel zijn schuld dat hij zomaar weg ging. Hij heeft niet eens wat moeite gedaan Sander. Hij heeft een bericht gestuurd dat hij met me wilde praten" zeg ik "ik was met mijn zusjes in het park en op dat moment had ik er geen behoefte aan om hem te zien. Het volgende moment was hij verdwenen" zeg ik "wat moet ik daarvan vinden"

"Ga gewoon eens met hem praten Koen" zegt hij. Hij legt een hand op mijn schouder "erger dan nu kan het niet worden." Ik knik "eerst nog wat drinken, jij ook?" Hij knikt en loopt richting Joost. Ik zie dat Joost hem dicht tegen zich aan trekt en een kus op zijn wang drukt waardoor Sander naar hem lacht.

"Koen, wij gaan er vandoor. Wij gaan nog even de stad in" zegt Ben. De meeste lopen achter hem aan de deur uit waardoor ik alleen over blijf met Max, Levi, Sander, Joost en Maikel. Ik zucht zacht fucking fantastisch weer dit. Heeft het universum echt zo'n hekel aan me.

Gewapend met wat flesjes bier loop ik naar de jongens "mag ik een cola?" vraagt Maikel "ik moet nog rijden" mijn gezicht betrekt na die zin. Hij moet nog rijden in zijn Mazda. De Mazda die ik weg deed omdat hij hem nog mooier vond dan ik. Ik probeer mijn gezicht in de plooi te houden "ja natuurlijk" zeg ik.

Dankbaar voor deze kans loop ik naar de keuken voor wat cola. Ik heb even wat ruimte nodig. Ik weet dat mijn reactie op hem nogal overdreven is en dat ik me aanstel, maar ik weet gewoon niet hoe ik erop moet reageren. Het afgelopen jaar was makkelijk omdat hij er niet was. Maar nu is hij overal.

"Koen? Heb je liever dat ik ga?" vraagt hij "nee Maikel dat hoeft niet. Mijn gedrag is niet jou schuld" zeg ik wanneer ik hem zijn cola in zijn hand druk. Ik loop naar de kamer wanneer hij me tegen houdt "kunnen we praten?" Ik knik "ja, maar niet nu" hij glimlacht "dat is genoeg voor me" zegt hij.

Ik zet een stap bij hem vandaan en het voelt gelijk een stuk kouder. Er staan twee stelletjes in mijn huis en wij hangen erbij. "Er is wel veel veranderd he?" vraagt hij terwijl hij naar mijn vlag kijkt "jup" zeg ik benieuwd waar dit heen gaat "hoe wist je het?" vraagt hij. Ik besluit eerlijk te zijn "door jou" zeg ik.

Ik zie zijn gezicht rood worden en kijkt om zich heen "ja ze weten het" zeg ik "ik moest het vertellen tijdens het avondeten omdat Mila het er niet mee eens was dat Benthe jou wel had gezien en zij niet. Dus toen ik daarna boos werd was ik mijn ouders en hun" ik knik naar de jongens "een verklaring schuldig" zeg ik "want zo los je dingen op, door te praten' zeg ik er achteraan.

Maikel zet zijn cola op de tafel en kijkt me boos aan "is dat zo koen? Want toen ik wilde praten wilde je mij niet zien. Toen ik je mijn nummer gaf belde je niet. En ik durf te wedden dat je me nu hebt uitgenodigd omdat hun je omgepraat hebben" zegt hij.

Zijn ogen spuwen vuur "11 maanden wilde ik niks liever dan hier zijn. Bij mijn vrienden en bij .." hij breekt zijn zin af waardoor ik het wel moet vragen. "bij wie? Maikel" zeg ik "bij jou koen! Ik wilde verdomme alleen maar bij jou zijn, maar ik begin te geloven dat ik beter weg had kunnen blijven." Zijn gezicht is rood, zijn ogen donker, zijn tanden zijn op elkaar geperst terwijl hij naar me kijkt.

"Waarom?" vraag ik. Ik ben me wel degelijk bewust van de toeschouwers die staan te kijken "omdat ik godverdomme verliefd op je ben!" roept hij uit. Hij grijpt zijn haar vast met zijn handen en trekt er aan. Hij lijkt zich te moeten concentreren op iets anders zodat hij geen dingen gaat doen waar hij spijt van krijgt. Ik zie het aan heel zijn houding. Hij houdt iets voor je geheim en ik pik dat niet meer. Niet als hij zegt dat hij verliefd op me is.

"Waarom ging je weg Maikel" vraag ik een stuk rustiger nu wat hem laat opkijken "omdat ik moest vluchten voor de klootzakken die mijn hele fucking leven verziekt hebben!" gilt hij "is dat wat je wilt weten Koen?" Hij zet nog een stap dichterbij "wil je weten hoe mijn leven er uit tot voor kort uit zag?" Roept hij in mijn gezicht.

"Wil je weten hoe mijn vader mij mishandelde toen ik hem vertelde dat ik homo ben? Wil je weten hoe hij mannen betaalde om me in mijn kont te neuken zonder condoom toen ik fucking 12 was? Wil je weten wie meneer de vrij is? Want dat zal ik je vertellen Koen. Hij is de gene die mij uit die fucking shit show gehaald heeft. Door hem sta ik onder getuigen bescherming en elke keer als mijn vader iemand stuurt en die te dichtbij komt dan moet ik weg. Het is niet alsof ik een fucking keus heb!" gilt hij.