Just Friends(?)

Rahatsız mı oldun?

Alec sabah ilk iş olarak eşyalarını toplamaya başlamıştı. Dün geceden sonra burada kalmak istese de buraya vereceği başka parası yoktu.

Çantasını omzuna attıktan sonra resepsiyona doğru ilerledi ve orada bulunan kadına oda kartını teslim etti.

"Çıkışımı yapacaktım."

"Bir saniye, kontrol sağlıyorum efendim."

Kadın bilgisayar üstünden bir şeylere bakarken Alec de telefonunu eline almıştı. Gitmeden Magnus'a veda etmek için onun numarasını arıyordu. Yanına pat diye giderde küfür yiyebilir ya da kovulabilirdi.

"Bay Lightwood'tu değil mi?"

"Evet."

"Arkadaşınız sizin için bu sabah erken saatte gelip 2 günlük daha rezervasyon yaptırdı."

"Arkadaşım? Magnus mu yaptırdı?"

"Adını hatırlamıyorum ama soyadı Bane olmalı."

"Evet, aynı kişiden söz ediyoruz."

"Bu da oda kartınız." Deyip bi kart uzattı kadın. "12. Katta sizin için yeni bir oda hazırlandı."

"Bunu yaptığına inanamıyorum." Deyip iç çekmişti Alec ama kabul etmek de istiyordu. Tatil yapma niyetinde değildi, amaç Magnus ile vakit geçirmekti. "Pekala, teşekkür ederim."

"Arkadaşınız size baya değer veriyor olmalı, otelin en iyi odalarından birisini tutmuş sizin için. İyi tatiller dilerim efendim."

Kadın ona küçük bir gülümseme attıktan sonra işine dönmüştü. Evet, Alec bir kez daha Magnus'a borçlanmış hissediyordu.

Eşyaları ile birlikte 12. Kata çıktığında ilk iş olarak Magnus'un odasına ilerledi ve kapıyı birkaç kez çaldı. Kapı saniyeler içinde açılmıştı.

"Ah... ben Raphael geldi sanmıştım."

"Raphael ile aynı odada mı kalıyorsunuz?" Dedi Alec bir kaşını havaya kaldırıp. Küçük de olsa bir kıskançlık yaşamıştı.

"Dün fark etmemiş olabilirsin ama bu oda iki kişilik. Senin için tuttuğum tek kişilik ama." Deyip dağılan saçlarımı karıştırdı Magnus. "Burada olduğuna göre jestimi kabul etmişsin."

"Böyle bir şey yapmana gerek yoktu."

"Dün gece beni kurtardın ve ben de sana teşekkür etmek istedim, olamaz mı?"

"Böyle bir teşekküre ihtiyacım yoktu." Deyip kartı cebine koydu Alec. Sonrasında hafifçe eğilip Magnus'a yaklaştı. "Ama seninle daha fazla vakit geçirmek istediğim için jestini kabul ediyorum."

"Ne düşündüğünü önemsemiyorum, kabul etmene sevindim. Ayrıca, dün gece çok sarhoştum. Yaptığım ya da söylediğim şeyleri umarım ciddiye almamışsındır."

Alec zaten böyle bir savunma bekliyordu. Magnus dün gece Alec'e karşı çok açık ve yakın tavırlar sergilemişti.

"Üzgünüm ama çoktan ciddiye aldım ben." Deyip çantasını yerden aldı Alec. "Kahvaltıda görüşürüz. Ayrıca Raphael'e söyle, bir daha gece seni yalnız bırakırsa onu 12. Kattan aşağıya atacağım."

"Kimsenin bebek bakıcılığı yapmasına ihtiyacım yok benim."

"Bebek bakıcılığı ile alakalı değil. Birlikte tatile geldiniz, o odada yalnız uyumak zorunda değilsin. Seninle ilgilensin ve benim sinirimi bozmasın."

"Bunu senin söylemen biraz manidar olmadı mı? Çünkü hatırlıyorum da... senin yanımda olmadığın her an her saniye Raphael yanımdaydı. Bırak da bir gece için ona tolerans tanıyayım. Sana tanıdıklarım yanında bir hiç."