Just Friends(?)

"O asla pişman olmaz"

Magnus kamptan döneli birkaç gün olmuştu ve bu haftasonu babası ile kardeşi tatile çıkacaklardı.

Magnus o zamanlar için Alec'i evine davet etmişti ve bu konuda biraz heyecanlıydı.

Okuldan eve döndüğünde kapıdaki valizlerin orada olmadığını fark etti. O sırada Collin'i mutfaktan çıkarken görmüştü.

"Valizler nerede Collin?" Dediğinde Collin'in yüzü düştü.

"Babam tatili iptal etti. Nedenini kendisi sana anlatır."

"Ama sen gitmeyi çok istemiştin." Dediğinde Collin gözlerini kaçırdı.

"Evet ama biliyorsun ki bizden daha önemli işleri oluyor."

"O nerede şu an?"

"Dışarıya çıktı, birazdan gelir. Ben odamda olacağım. Magnus lütfen onunla kavga etme, ben artık kavgalardan çok sıkıldım."

"Düzgünce konuşmaya çalışacağım, söz veriyorum."

Collin pek inanmış olmasa da abisine kocaman sarılıp odasına çıkmıştı. Zaten çok geçmeden babası da eve dönmüştü.

"Baba neden tatili iptal ettin?"

"Bu nasıl karşılama cümlesi?" Dedi Asmodeus sinirle. "Hem sen bana hesap mı soruyorsun?"

"Düzgünce bir soru sordum sadece. Neden tatili iptal ettin?"

"Haftasonu sevgilim gelip bizde kalacak, bazı aksilikler olduğu için böyle istedi ben de kabul ettim. Tatile birkaç hafta sonra gideceğiz. İptal etmedim, sadece erteledim."

"Ne yani, oğlunu 3 günlük sevgilin için mu üzdüğünü söylüyorsun sen? Ne biçim bir babasın sen be!"

"Sözlerine dikkat et Magnus!"

"O çocuk yine her şeye rağmen sana saygı duyuyor ve seni seviyor. Hadi benim ağzıma ediyorsun ama o çocuk bunları hak etmiyor tamam mı? Ayrıca ben senin bu eve sevgililerini getirmenden de çok sıkıldım haberin olsun."

"Burası benim evim, kimi istersem onu getiririm bu eve. Beğenmeyen siktir olup gider."

"Gideceğim zaten merak etme." Deyip kapıyı yöneldi Magnus. Çıkacağı sırada Asmodeus onu sertçe tutup kapıya yasladı.

"Madem gideceksin..." deyip elini Magnus'un cebine attı ve araba anahtarını çıkardı. "Bu benim, yanına bunu da alma."

Anahtarı yere attı be sonrasında Magnus'un cüzdanını da çıkardı ve içindeki tüm kartları yere attı.

"Bunlar da bana ait, hepsini ben ödüyorum. Bu paralar da benim!"

Paraları da yere attı ve cüzdanda sadece 50 dolar bırakıp cüzdanı Magnus'a verdi.

"Gördün mü? Ben olmasam bir hiçsin. Ne paran, ne evin, ne araban var. Şimdi git bakalım gidebiliyorsan. Benim paramla bana hava atmayı biliyordun ya beyefendi, şimdi git de görelim."

Magnus cüzdanı cebine koydu ve tekrar kapıya yöneldi. Kapıyı açtığı zaman babası sertçe kapıyı kapatmıştı. Magnus tekrar babasına döndüğünde Asmodeus gülmeye başladı.

"Hiçbir yere gidemezsin biliyorsun değil mi? Gitsen bile birkaç saate dönersin, ikimiz de bunu çok iyi biliyoruz. Şimdi az önceki tavrın yüzünden benden özür dile ve yerdeki her şeyi geri alıp odana çıkmana izin vereyim oğlum. Ben de senin dışarıda kalmanı istemiyorum sadece akıllan istiyorum. Özür dile ve barışalım."

"Baba biliyor musun? Senin cidden ağır bir tedaviye ihtiyacın var çünkü hiçbir hareketin normal değil. Bir de benden saygı ve sevgi bekliyorsun hala. Sen farkında değilsin sanırım ama ben senin oğlunum, sahip olduğun değersiz bir eşyan filan değilim. Ve benden özür filan da bekleme."