Just Friends(?)

"Masum yüz"

Magnus banyodan çıkıp yavaşça yatağa oturduğunda Alec onun bu haline gülmüştü.

"Gülme, senin suçun bu."

"Benim suçum mu? Devam edelim diye yalvaran bendim sanki."

"Evet ama sen de o kadar... büyük olmasaydın sorun olmazdı! Arkam acıyor resmen."

"Kıyamam sana." Deyip daha fazla güldü Alec. Magnus yanda duran yastığı onun kafasına atarken arkasındaki acıyla inledi.

"Ben ne yapacağım bütün gün?"

"Ağrı kesici vereyim sana, iyi gelir diye umuyorum."

"Tamam git getir, ben hareket edemiyorum."

"Abartma sen de."

Alec kısa zamanda odaya bir bardak su ve ilaçla dönmüştü.

"Kas ağrısına filan da iyi geliyor. Eh seninki de kas ağrısı sayılır."

"Bak hala dalga geçiyor. Sen rahatsın tabii, sana giren çıkan yok."

Magnus uzatılan ilacı hızlıca içerken Alec de onun yanına oturmuştu.

"Şu an cidden üzülmeye başladım yalnız." Deyip Magnus'u süzdü Alec. "Çok mu ileri gittim?"

"Saçmalama Alec, dalga geçiyorum." Deyip yatağa uzandı Magnus. "Tamam belki biraz fazla ileriye gitmiş olabiliriz ama asla rahatsız değilim. Yine olsa yine yaparım."

"Ne bileyim, birisinin canını yakmak istemem doğrusu." Deyip Alec de onun yanına uzandı.

"Benim şu an tek üzüntüm bu ağrı geçene kadar bir daha sevişemeyeceğimizi düşünmek. Gerçi... başka şeyler yaparız bizde."

"Elin rahat dursa ağzın rahat durmuyor dedikleri bu mu oluyor?"

"Ne yani, rahat mu dursun istersin?"

"En azından bir süreliğine..." deyip gülmüştü Alec. Magnus da ona yaklaşıp dudaklarına küçük bir öpücük bıraktı.

"Ağzım rahat dursun mu istiyorsun cidden?"

Magnus'un bunu söyleme tonu bile Alec'i baştan çıkarabilirdi.

"Öyle bir şey istemek ne mümkün?" Deyip iç çekti Alec. Magnusun seks içeren her konuda çok iyi olduğu bir gerçekti.

"Bugünlük rahat duralım, yarın bir şeyler düşünürüz."

"Gerçekten bugün çok rahat durduk." Deyip geriye verdi kendini Alec ve yatağa uzandı. Magnus da onun yanına uzanmıştı. "Kendimi tanıyamıyorum."

"Bu kötü bir şey mi?"

"Bilmiyorum. Normalde böyle şeyler yapmam. Acaba hep mi böyleydim yoksa duygusal çöküntü yüzünden ruhsuzlaşmaya mı başladım?"

"Ruhsuz olduğunu düşünmüyorum, öyle olsan bu kadar anlayışlı olmazdın. Sen sadece... sorunlardan kaçmanın yeni bir yolunu keşfettin. Benim her zaman yaptığım şeyi sen ilk defa yapıyorsun ve bu sana tuhaf geliyor. Çok normal, kendini suçlama."

"Sorunlardan kaçmak istemiyorum ben."

"Sen istemiyor olabilirsin ama zihnin pek öyle diyor gibi durmuyor."

"Seni kullanıyor muyum sence?" Deyip Magnus'a çevirdi başını Alec.

"Yanlış anlama ama şu dünya üstünde beni kendimden başka kullanabilecek bir kadın ya da erkek yok. O yüzden endişelenme. Benim istediğim şey zaten bu. Hatta belki de ben seni kullanıyorumdur."

"Evet, bu daha muhtemel." Demişti Alec gülerek. Bunun üstüne Magnus da gülmeye başlamıştı.

"Kendini bir şeyler konusunda suçlamaktan vazgeçmelisin Alec. Az önce canımı yaktın düşüncesi yüzünden de kendini suçladın. Dediğin gibi, bunun suçlusu sen değilsin; benim."

"Sen çok sevimlisin Magnus. Ne kadar sert olsak da bu sevimli halin yüzünden sana kıyamıyorum."

"Sen o melek yüze çok aldanma bence." Deyip yerinde biraz doğruldu Magnus. "Ayrıca bana diyene bakın hele, sanki kendisinin seri katil profili var."

Bunu derken Alec'in yüzünü eliyle sıkıştırmıştı.

"Suç işlesen şu masum yüz sayesinde serbest kalırsın, o derece."

"Abartma." Dedi Alec onun elini iterek.

"Yalan değil, çok masum duruyorsun. Ki ben seni gözüme kestirdiğim zaman olacağına hiç ihtimal vermemiştim. Sonra içinden başka bir adam çıktı. Ahh... o adama bayılıyorum."

"Sakın yine azayım deme, ailem birazdan eve gelecek. Hem zaten bugünlük son dedik."

"Dediysek ne olmuş? Ben kararsız bir insanım, hemen fikrim değişir."

Alec yataktan kalkmaya yeltenmiş olsa da Magnus ona engel olup üstüne uzanmıştı.

"Bak tehlikeli sularda yüzmeye başladın yine." Dedi Alec sert çıkmasına özen gösterdiği bir sesle. Gerçi bu ses tonu böyle bir anda doğru olur muydu orası ayrı mesele...

"Sen bakir insanı bile günahkar yaparsın, benden demesi." Deyip Alec'in yüzünü okşadı Magnus. Sonrasında iç çekip dudaklarına kapanmıştı.

Alec fazla ileriye gitmek istemediği için ona sakince karşılık vermeye başlamıştı. Magnus ise pek sakin sayılmazdı.

"Şöyle öpmeye devam edersen uyuyup kalacağım üstünde." Dedi Magnus geriye çekilerek. "Nerede benim sert Alec'im?"

"Kendileri şu an burada yoklar, ben yardımcı olayım."

"Ah ben onun buraya getirtirdim de... şansımı bugünlük daha fazla zorlamak istemiyorum."

Magnus Alec'in dudaklarına birkaç öpücük daha bırakmıştı.

"Sen acaba düzenli olarak azdırıcı kullanıyor olabilir misin?"

Alec bunu dediğinde Magnus gülüp geriye çekildi.

"Hadi ben azdırıcı kullanıyorum, o zaman sen ne kullanıyorsun?"

Alec yediği lafın üstüne çenesini kapama kararı almıştı. Magnus da onu son kez öpüp üstünden kalktı.

"Yarın için aklımda şahane planlar var Alec, sakın kaçayım deme."

"Kaçmak ne mümkün?"

....