Just Friends(?)

Sakin olmaya çalış

Alec kollarında duran Magnus'un saçlarını geriye alarak ona biraz daha fazla sarılmıştı.

Ders çalıştıktan sonra birlikte Alec'in odasına gelmişlerdi. Alec'in yatağında oturuyorlardı. Magnus Alec'in bacakları arasına oturmuş, sırtını da onun göğüsüne yaslamıştı. Alec de onun beline kollarını sarmıştı.

"Yeterince çalıştın değil mi?"

"Evet çalıştım." Deyip Alec'in elini tutmuştu Magnus. Sonrasında yüzünü çevirip Alec'in yanağına bir öpücük bırakmıştı. "Burada sonsuza dek kalabilirim sanırım."

"Klima var diye mi?" Deyip muzip bir şekilde gülmüştü Alec.

"Dalga geçme benimle."

"Tamam tamam, bir şey demedim."

Alec onun omzuna birkaç öpücük bırakıp sonrasında boynuna yüzünü gömmüştü. "Şeker gibi kokuyorsun, şaka gibi resmen."

"Beni yemek istiyorsun şu an, değil mi?"

"Yalan söyleyemem, seni saatlerce öpmek istiyorum."

"Sadece öpmek mi istiyorsun cidden?" Demişti Magnus cilveli bir sesle konuşup. "Bana bu kadar yakınken aklından daha tehlikeli şeyler geçmiyor mu yani?"

"Aklımdan geçenleri sana söylesem kendime hakim olamam, o yüzden susma kararı alıyorum."

Alec bunu Magnus'u kendine biraz daha çekerek söylemişti. Magnus ona bu kadar yakınken, ensesinde nefesini hissediyorken kendine zar zor hakim olmayı başarıyordu.

Özellikle Alec en etkileyici sesini kullanıyorken.

"En son ne zaman seviştik biz?"

"Çok uzun zaman önce." Demişti Alec kıkırdayarak. "Yine de... hala aklımda diyebilirim."

"Sapık olduğun içindir."

"Bu ilişkide sapık olan kişinin ben olduğumu düşünmüyorum." Deyip elini yavaşça Magnus'un bacağına indirdi Alec. "Şu an bile kalçanı kasıklarıma sürtüyorsun, farkında mısın?"

"Bilmem... farkında olmayabilirim."

Magnus bunu dedikten sonra elini arkaya atıp Alec'in yüzünü kendine çekmişti. Sonrasında dudakları buluştu ve uzun zaman ayrı kalmanın getirdiği açlığın etkisiyle birbirlerini öpmeye başladılar.

Magnus, sevdiğin insanla yakınlık kurmanın bu kadar güzel hissettireceğini tahmin etmemişti hiçbir zaman. Şu an resmen cenneti yaşıyor gibiydi.

Alec'in kolları arasındayken tüm sorunlarını unutabilirdi.

İkisi de birbirini öpmeye doyamıyorlardı ve ikisi de geriye çekilmek için bir hamle yapacak gibi değillerdi. Özellikle de Magnus eliyle Alec'in ensesini sıkı sıkı tutuyordu.

Sonunda ikisi de dayanamamış olacak ki Magnus yerinde dönerek Alec'in kucağına oturmuştu. Böylece az öncekinden daha rahat bir öpüşme pozisyonuna geçmişlerdi.

Magnus Alec'in yüzünü iki eliyle kavradıktan sonra onu tekrar öpmeye başlamıştı. Öpüşürken arada bir nefes almak için birkaç saniyeliğine dudaklarını birbirinden ayırsalar da yine de nefes nefese kalmaya başlamışlardı.

Gerçi... nefes nefese kalmalarının tek nedeni öpüşmek gibi durmuyordu. İkisi heyecan yüzünden de nefes nefese kalmışlardı.

Alec Magnus'un belini daha sıkı kavramıştı şimdi. Magnus ise kollarını onun boynunun çevresine dolamayı tercih etmişti. Birbirlerini bu hızla ve açlıkla öpmeye devam ederlerse birisinin diğerinin elinde kalacağı kesindi.