Just Friends(?)

Kafayı mı yedin?

"Hoşgeldiniz gençler, şöyle karşıma oturun."

Magnus ve Alec Peter'ın karşısına oturmuşlardı. Magnus çok rahat olsa da Alec biraz gergindi. Kendisinin burayla alakası yoktu çünkü.

"Bu benim sevgilim, Alec."

"Ya... tanıştığıma memnun oldum. Ben de Peter."

Adam elini Alec'e uzattığında Alec de onun elini sıkmıştı.

"Ben de memnun oldum."

"Magnus ilk karşılaşmamızda sevgilisi olduğunu söylememişti ama hoşlandığı birisinin olduğundan bahsetmişti. Sanırım bu süreçte bir şeyler yolunda gitmiş."

"Evet öyle oldu. Ayrıca az önce kızınla da tanıştık."

"Harika, ben de bugün sizi tanıştırmak istiyordum zaten. Bir ara oğlumla da tanışırsın, kendisi tam bir ergen."

"Ergenler hakkında çok fazla deneyimim var, bir erkek kardeşe sahibim çünkü."

"14 yaşını geçtikten sonra içlerinden bambaşka herifler çıkıyor resmen." Deyip gülmüştü Peter. "Gerçi bu aralar kızımın da sorunları var. Aslında seni onun yanına vermeyi bu yüzden istiyorum. Malia'nın partneri şehir dışına kaçtı da."

"Kaçtı?" Deyip şaşkınca Peter'a baktı Alec. "Neden?"

"Sormayın. Kızımın manyak bir sevgilisi vardı da... Şimdi çocuğa bir konuda hak veriyordum çünkü Malia'ya çok fazla sarkıyordu. Kai de çocuğu birkaç kez uyardı. Ama etkili olmayınca çocuğun üstüne arabasını sürdü ve çocuk kaçarken yaralandı. Sonra da çocuğu tehdit edince çocuk şehir değiştirmek durumunda kaldı. Yazık oldu, severdim kendisini."

"Bir saniye, dalga mı geçiyorsunuz siz bizimle?" Demişti Alec bir an kendini kaybederek. "Ya o manyak herif Magnus'a da bir şey yaparsa?"

"Sanmıyorum. Hem Magnus'un sevgilisi var. Ayrıca sevgilisi de bir erkek. Pek sorun olacağını düşünmüyorum. Ben de kararsızdım ama sizi görünce sorun olmaz diye düşündüm. Hem kızım zaten ondan ayrıldı."

"Ayrılmış olabilir ama yine de bir şey yapmayacağının garantisi yok."

"Alec sakin ol, benim için sorun değil. Öyle herifler beni korkutamaz."

"Ne demek sorun değil? Ya sana bir şey olursa?"

Magnus alaycı bir şekilde gülümseyip arkasına yaslanmıştı.

"Gerçekten... ben kabul ediyorum. Kıskanç ve kuduruk bir eski sevgiliden korkacak halim yok sonuçta. Hem... sinirlenirse daha fazlasını yaparım. Hele üstüme arabayı sürsün, neler olacağını görürüz."

"Magnus, saçmalama."

"Ne?"

"Sinirli insanları kışkırtamazsın."

"Yanılıyorsun. Benim en sevdiğim şey sinirli insanları kışkırtmaktır. Bunu az çok sen de biliyorsun."

Alec Magnus'un babasını kastettiğini anlamıştı.

"Aynı şey değil."

"Benzer şeyler."

"Bu demek oluyor ki olayı kabul ediyorsun."

"Evet."

"Hayır!"

Alec sitemkar bir şekilde Magnus'a bakmaya başlamıştı.

"Biraz konuşalım."

Alec ayaklandığında Magnus yüzündeki alaycı ifadeyle ayaklanmıştı. Sonrasında ikisi odadan çıktılar ve biraz uzakta sessiz bir köşe buldular.