Jace çalan telefonun sesiyle yatakta gözlerini açıp öylece tavanı izlemeye başlamıştı.
Bu aralar çok yalnız hissediyordu ve bunun en büyük suçlusu da kendisiydi.
Önce Alec'i sonra da Chris'i kaybetmişti. Chris'le okulda denk geldikleri birkaç zaman Chris ondan adeta kaçmıştı ve yüzüne bile bakmamıştı.
Şimdi okullar da kapanmıştı ve ona hiçbir yerde denk gelemeyecekti.
Telefonu ısrarla çalmaya devam ederken Jace söverek yataktan kalktı ve telefonu eline aldı. Kimin aradağına dahi bakmadan telefonu cevaplamıştı.
"Ne vardı?"
"Jace, sen misin?"
"Hannah?"
....
"Sana o zamanlar yalan söyledim."
"Magnus ile kendi isteğimle yatmıştım."
"İnsanlar benim hakkımda kötü düşünmesin diye yalanladım."
"Bunca zaman attığım iftira yüzünden çok zor anlar yaşadım ve sana itiraf etme kararı aldım."
"Özür dilerim. Magnus doğruyu söylüyordu ve elinde ispatlar dahi vardı. Yine de bunu kanıtlamak için çaba göstermedi."
"Benden nefret ediyorsun biliyorum, bunun için üzgünüm."
Jace telefonu kapattığı andan itibaren kafasında bu sesler dönüp duruyordu. Beslediği o kin boşaydı, yaptığı şeyler boşaydı.
Boşu boşuna en yakın arkadaşını ve Alec'i kaybetmişti. Her şey bir hiç yüzündendi.
Jace bunları düşünürken kafayı yiyecek gibi olmuş, elleriyle yüzünü kapatmıştı. Çığlık atmak, bağırmak ve delirmek istiyordu şu an.
Cidden delirmek istiyordu.
....
"Hadi ama, bugün pizza yiyelim Raphael."
"Ben hamburger istiyorum Chris." Deyip mızmız bir çocuk gibi koltuğa oturdu Raphael. Geçen zaman içinde Chris Alec ile görüşmüş ve bu sayede Raphael ile arkadaş olmuşlardı.
Ama yalnızca arkadaşlardı, daha fazlası değil. Zaten ikisi de birbirinin o anlamda tipi değillerdi.
"Pizza alıyoruz, bugün benim dediğim olacak."
"Magnus'u istiyorum. En azından o benim istediğim şeyleri alıyordu."
"Magnus sevgilisi ile canım, bana kaldın kısaca. Ayrıca benim evimde benim kurallarım geçerlidir."
Chris bunu dedikten sonra eline telefonu alıp ikisi için birer pizza siparişi vermişti.
"Verdim bile siparişi." Deyip Raphael'in yanına oturdu Chris. "Var mı sevgili durumlarında bir şey?"
"Nerdeee... Magnus ve Alec'in mutluluğunu izleyip köşemde ağlıyorum işte. Tabii ki mutluluktan."
"Aynı durumdayım. Magnus hala beni pek sevmiyor olsa da kıskançlık yapmaması beni mutlu ediyor."
"Adamın sevgilisi ile zamanında yiyiştin, normal değil mi seni sevmiyor olması?"
"Eh... öyle bakınca normal ama şu an sevgililerse en büyük katkıyı ben yaptım, Alec'e her şeyi anlatarak."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Just Friends(?)
FanfictionAlec üniversitenin okçuluk kulübünün kantininde, dans kulübünden Magnus adında birisi ile tanışır. Ve ikisi de ne olduğunu anlamamışken kendilerini boş bir kulüp odasında sevişirken bulurlar. Sıradan bir hikaye gibi başlayıp ilerleyen zamanlarda geç...