Just Friends(?)

Üşümüşsün

Alec birkaç gündür huzursuz hissediyordu.

Annesi hastaneden çıkmıştı, evde istirahat etmesi söylenmişti. Ameliyatı ve devamındaki gelişmeler de çok iyi gidiyordu.

Ama zaten Alec'in huzursuz hissetme nedeni bu değildi. İçinde anlamlandıramadığı bir sıkıntı vardı.

Alec bunları düşündüğü sırada telefonuna Chris'ten bir mesaj gelmişti.

Alec eğer vaktin varsa bize gelebilir misin? Moralim çok bozuk ve birisinin desteğine ihtiyacım var.

Alec bu mesajla bir süre tereddüt etse de farkında olmadan ayaklanmış ve dolabına çoktan yönelmişti. Ardından Chris'e onay veren bir mesaj atıp üstünü giymeye başladı.

Kısa zaman sonra evden çıkıp motoruna atlayarak Chris'in evine sürmüştü.

Aslında bence içten içe oraya gitmeyi istemiyordu ama belki onun yanında olmak kafasını biraz da olsa dağıtabilirdi.

Bu düşünce ile motorunu Chris'in bahçesine park ederek evinin kapısını çalmıştı. Kısa zaman sonra kapı açıldı ve Chris kapıyı açar açmaz Alec'e sarıldı.

"Alec, iyi ki geldin. Yanımda olmana çok ihtiyacım var şu an."

(Numaracı it shjsjakdka)

Alec onun sırtını destek verecek şekilde sıvazladıktan sonra ondan uzaklaşmıştı.

"İyi misin? Bir sorun mu var?"

"Az önce eski sevgilim arayıp rahatsız etti." Deyip yalandan yüzünü asmıştı Chris. "Zamanında çok kötü bir ilişkimiz vardı ve ondan ayrıldım ama bana rahat vermiyor."

"Oturalım hadi, düzgünce anlat bana olanları."

İkisi koltuğa oturduktan sonra Chris kafasında kurduğu hayali senaryoyu Alec'e bir bir anlatmıştı.

"Ayrıldıktan sonra da beni aldattığını öğrendim." Deyip boş gözlerle yeri incelemeye başladı Chris.

"Daha önce bana bunları anlatmamıştın."

"Gurur duyduğum bir olay değil. Ayrıca acımı paylaşmayı pek sevmem."

"Seni bu konuda en iyi ben anlarım." Deyip gülümsedi Alec ama bu acı bir gülümsemeydi. "Aldatılmış olmak senin suçun değil, karşı tarafın karaktersizliği."

"Aldatılmış olmayı inan o kadar takmadım, belki ilişki içindeyken öğrensem kahrolurdum ama ayrıldıktan sonra öğrenince... en iyi kararı verdiğimi anladım. Ama hala beni rahatsız ediyor."

"Korkma, ben senin yanındayım." Deyip elini Chris'in omuzuna attı Alec ve onu kendine çekti. Chris bir süre onun omzunda yattıktan sonra başını kaldırıp Alec'in yüzüne bakmıştı.

Sonrasında uzanıp onun dudaklarına bir öpücük bıraktı.

"Teşekkür ederim." Deyip hafifçe uzaklaşmıştı Chris. "Yanımda olduğun için."

"Yanında olmamak için bir sebebim yok."

Chris negatif herhangi bir tepki almadığı için bunun cesaretiyle tekrar öne uzandı ve ikilinin dudakları ikinci kez birleşti. Alec de anın verdiği hisle ona karşılık vermeye başlamıştı.

Birisi ile yakınlık kurmayalı uzun zaman olmuştu, bu yüzden bir an için bunu garipsemişti.

En sonunda Alec geriye çekildiğinde Chris'in yüzü düşmüştü.