အဆုံးမဲ့အာဏာ အပိုင္း၈၁စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္း" အခုဆိုရင္ နာမည္ေက်ာ္အျပင္စည္းတပည့္ေတြထဲမွာဆိုရင္ လီဖူခ်န္းတစ္ေယာက္ဘဲ ေနာက္တစ္ဆင့္တက္လွမ္းနိုင္ဖို႔လိုေတာ့တယ္။သူစိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္ကို တက္လွမ္းဖို႔အတြက္ အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္ယူရမလည္းဆိုတာ ငါသိခ်င္ေနမိတယ္။"" သူက အသက္၁၆ ႏွစ္မွာ မခ်ိဳးေဖာက္နိုင္မွေတာ့ ၁၇ ဒါမွမဟုတ္ ၁၈မွဘဲ ခ်ိဳးေဖာက္နိုင္ေတာ့မယ္ထင္တယ္။"" ငါထင္တာေတာ့ ၁၇ ဒါမွမဟုတ္ ၁၈ေရာက္တဲ့အထိေတာင္ ျဖစ္နိုင္မယ္မထင္ဘူး။ဒီပထမ အတားအဆီးက ၾကယ္သုံးပြင့္အရိုးတည္ေဆာက္ပုံနဲ႔သူေတြေတာင္ မနည္းခ်ိဳးေဖာက္ရတာေလ။သာမန္အရိုးတည္ေဆာက္ပုံနဲ႔လူကဆိုရင္ေတာ့ စဥ္းစားစရာဘဲ။" " အစ္ကိုႀကီးယုဝူရွန္းနဲ႔ယွဥ္ရင္ေတာ့ လီဖူခ်န္းဆိုတာ ၾကယ္ေကၽြတစ္လုံးလိုပါဘဲကြာ။ မင္းၾကားၿပီးၿပီလား.........အစ္ကိုႀကီးယုဝူရွန္းက စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္ရဲ့အဆင့္၂ ကိုေတာင္ ေရာက္သြားၿပီတဲ့။"" ငါၾကားၿပီးၿပီ။အိုင္း...ယား............ငါးလအတြင္းမွာဘဲ စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းအဆင့္၂ကို ေရာက္သြားတယ္တဲ့။ဒီလိုပါရမီရွင္ကေတာ့ လူအေယာက္၁၀၀၀ မွာမွ ၁ေယာက္ေပၚထြန္းလာတဲ့ သူဘဲ။အခ်ိန္ေတြၾကာျမင့္လာတာနဲ႔အမၽွ လူေတြကလည္း လီဖူခ်န္းကိုေမ့ေလ်ာ့စျပဳလာပါၿပီ။အထူးသျဖင့္ ယုဝူရွန္းရဲ့ စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္အဆင့္၂ကို ေရာက္သြားတဲ့သတင္းထြက္ေပၚလာၿပီးေနာက္မွာေပါ့ေလ။သူတို႔စိတ္ထဲမွာ ယုဝူရွန္းနဲ႔ လီဖူခ်န္းဆိုတာက ႏွိုင္းယွဥ္လို႔မရတဲ့သူေတြလို႔ သတ္မွတ္လိုက္က်ပါၿပီ။လီဖူခ်န္းရဲ့ သိုင္းပညာအေပၚနားလည္သေဘာေပါက္မွုက ယုဝူရွန္းထက္သာရင္သာမယ္။ က်င့္ႀကံမွုအပိုင္းမွာေတာ့ ယုဝူရွန္းကိုမွီနိုင္ဖို႔အေၾကာင္းမရွိပါဘူး။လီဖူခ်န္းတစ္ေယာက္ စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္ကိုခ်ိဳးေဖာက္နိုင္တဲ့အခါဆိုရင္ ယုဝူရွန္းက စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္အဆင့္၅ကို ေရာက္ေနတာလည္း ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ေနနိုင္တယ္ေလ။အဆင့္၁ နဲ႔ အဆင့္၅ကို ဘယ္လိုယွဥ္စရာအေၾကာင္းရွိမွာလည္း။မိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းကိုျပန္ေရာက္တဲ့အခါမွာေတာ့........................လီဖူခ်န္းက ရတနာငါးေတြအကုန္လုံးကို လဲၿပီးတာနဲ႔ ဆင္းရဲဒုကၡေမၽွာ္စင္ကို ခ်က္ျခင္းထြက္လာခဲ့ပါတယ္။သူက အျပင္စည္းဂိုဏ္းရဲ့ အေတာ္ဆုံးတပည့္ျဖစ္ေနမွေတာ့ ဒီထက္နည္းနည္းေတာ္ျပလိုက္လို႔လည္းရတာဘဲ မဟုတ္လား။ဘယ္သူမွလိုက္မမီနိုင္တဲ့စံခ်ိန္ကို ထားခဲ့ဖို႔ သူဆုံးျဖတ္ထားတယ္ေလ။နရီ ၆ ခ်က္။ေကာင္းကင္ဘုံရဲ့အလိုဆႏၵကိုေတာင္ ဆန္႔က်င္သြားတဲ့ရလဒ္ပါလား။လီဖူခ်န္းရဲ့ ဒီစံခ်ိန္ကိုခ်ိဳးေဖာက္ဖို႔ဆိုတာမျဖစ္နိုင္ေတာ့သေလာက္ပါဘဲ။ဒီရာစုႏွစ္ပိုင္းမွာဆိုရင္ လီဖူခ်န္းရဲ့စံခ်ိန္နဲ႔ နီးကပ္တာဆိုလို႔ဓားအ႐ူးသူေတာ္ရဲ့ နရီ၇ခ်က္ဘဲ ရွိပါေတာ့တယ္။ဓားအ႐ူးသူေတာ္ရဲ့ ထိုးထြင္းသိျမင္မွုက လီဖူခ်န္းနဲ႔အတူတူေလာက္ရွိေပမယ့္ သူရဲ့ စိတ္ဝိညာဥ္အားက အလယ္အလတ္ဆန္းၾကယ္အဆင့္ ခႏၶာကိုယ္သန္႔စင္နည္းစနစ္ကို အခ်ိန္တိုအတြင္း ေလ့က်င့္နိုင္ခဲ့တဲ့ လီဖူခ်န္းေလာက္ေတာ့ မသန္မာေသးပါဘူး။ခႏၶာကိုယ္သန္႔စင္တဲ့ပညာရပ္ေတြက ေဆးဝါးအေထာက္အကူေတြရွိယုံနဲ႔တင္မၿပီးေသးပါဘူး။ခႏၶာကိုယ္ရဲ့ ခံနိုင္ရည္ကန္႔သက္ခ်က္ေတြကိုေရာက္တဲ့အခါ ေသြးေၾကာေတြ၊အရိုးေတြ ေပါက္ကြဲလုနီးပါးျဖစ္တဲ့ ေဝဒနာေတြကို ခံနိုင္ဖို႔ စိတ္ဝိညာဥ္အားလည္းလိုအပ္ပါေသးတယ္။တစ္ကယ္လို႔ လူတစ္ေယာက္က စိတ္ဝိညာဥ္အားနဲ႔ စိတ္ပိုင္းျဖတ္နိုင္မွုအားနည္းရင္ အေရးႀကီးတဲ့အခိုက္အတန္႔ေတြမွာ မေက်ာ္လႊားနိုင္ဘဲ က်ရွုံးသြားနိုင္တယ္ေလ။ဒါေပမယ့္လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက အဲဒီကန္႔သတ္ခ်က္အဆင့္ကို မေရာက္က်ပါဘူး။ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆိုေတာ့ သူတို႔က လီဖူခ်န္းလို အေလာတစ္ႀကီးနဲ႔ ခႏၶာကိုယ္သန္႔စင္တဲ့လမ္းကို မေလၽွာက္လမ္းခဲ့လို႔ပါ။တစ္ကယ္လို႔လူတစ္ေယာက္က က်င့္ႀကံျခင္းကိုအားမစိုက္ဘဲခႏၶာကိုယ္သန္႔စင္တဲ့ဘက္ကိုဘဲ အားစိုက္ေနမယ္ဆိုရင္ အဆင့့္ျမင့္လာတဲ့အခါက်ရင္ ဟိုမေရာက္ဒီမေရာက္နဲ႔ ေဇာ္ကန္႔လန္႔ျဖစ္ေနေတာ့မွာေလ။********" လီဖူခ်န္းကေတာ့ သမိုင္းတစ္ေလၽွာက္အေတာ္ဆုံးအျပင္စည္းတပည့္ ျဖစ္လာေတာ့မွာဘဲ"ဒီနရီ၆ခ်က္ဆိုတဲ့ ရလဒ္က ၾကည့္ေနတဲ့တပည့္ေတြကို တုန္လွုပ္ေခ်ာက္ျခားသြားေစပါတယ္။ဒါကအျပင္စည္းဂိုဏ္းသားေတြက လီဖူခ်န္းက မညႇာမတာပညာျပလိုက္တာပါဘဲေလ။ေနာင္လာမယ့္တပည့္အသစ္ေတြက ဒီစံခ်ိန္ႀကီးဘယ္လိုေက်ာ္နိုင္ေတာ့မွာတုန္း။ဆင္းရဲဒုကၡေမၽွာ္စင္ကေနထြက္လာၿပီးေနာက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းက က်င့္ႀကံမွုအပိုင္းကို ျပန္ၿပီးအာ႐ုံစိုက္လိုက္ပါတယ္။စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းအဆင့္ကိုတက္လွမ္းဖို႔ဆိုတာ ျဖည္းျဖည္းနဲ႔မွန္မွန္ တစ္ဆင့္ခ်င္းႀကိဳးစားသြားရမယ့္အရာပါ။လူသားနယ္ပယ္အဆင့္မွာေတာ့ သိုင္းပညာရွင္ေတြဟာ အတြင္းအားကို ဒန္႔တ်န္ထဲမွာဘဲ စုေဆာင္းေလ့ရွိက်ပါတယ္။( ဒန္႔တ်န္ဆိုတာ ခ်က္ေအာက္ႏွစ္လက္မမွာ ရွိပါတယ္။)ဒါေပမဲ့ စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္ကို ေရာက္တဲ့အခါမွာေတာ့ ဒန္႔တ်န္ထဲမွာရွိတဲ့ အတြင္းအားေတြက ေရဝဲတစ္ခုအျဖစ္ေျပာင္းလဲသြားမွာပါ။ထိုေရဝဲျဖစ္လာတာနဲ႔ အဲအရာက ေကာင္းကင္နဲ႔ေျမႀကီးဆီက စြမ္းအင္ေတြကို စုပ္ယူပါၿပီ။အဲစြမ္းအင္က အတြင္းအားေတြထက္ပိုၿပီးသန္႔စင္ပါတယ္။။ရွူသည္............ ထုတ္သည္...............ရွူသည္............... ထုတ္သည္...............ေမွာင္မိုက္ေနတဲ့အခန္းတစ္ခုရဲ့အလည္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းတစ္ေယာက္ ရွိေနပါတယ္။သူအသက္ရွူသြင္းလိုက္တိုင္းမွာ မွိန္ေဖ်ာေဖ်ာ့အနီေရာင္အလင္းေလးတစ္ခုက ဒန္႔တ်န္နားကေန ထြက္ေပၚေနပါတယ္။သိုင္းပညာရွင္တစ္ေယာက္က လူသားနယ္ပယ္ရဲ့အျမင့္ဆုံးအဆင့္ကိုေရာက္ရွိသြားခဲ့ရင္ သူတို႔ရဲ့အတြင္းအားထုထည္က လုံးဝတိုးပြာလာျခင္းရွ္ိေတာ့မွာမဟုတ္ပါဘူး။အတြင္းအားတိုးေဆးလုံးေတြကို ေသာက္သုံးရင္ေတာင္ ဘာမွထူးလာမွာမဟုတ္ဘူးေလ။ဒါေပမဲ့ လူတိုင္းရဲ့အတြင္းအားထုထည္ပမာဏကေတာ့ တူညီေလ့မရွိပါဘူး။ေၾသာ္ မွန္တာေပါ့။ ေျပာစရာတစ္ခုက်န္ေနေသးပါတယ္။အရိုးတည္ေဆာက္ပုံေကာင္းတဲ့လူေတြကေတာ့ သူတို႔ရဲ့အဆင့္အလိုက္ ပိုၿပီးေကာင္းတဲ့ အတြင္းအားထုထည္ပမာဏေတြရွိပါတယ္။အဆင့္ျမင့္တဲ့က်င့္စဥ္ေတြကိုေလ့က်င့္တဲ့သူေတြကလည္း ပိုမ်ားျပားတဲ့အတြင္းအားထုထည္ပမာဏကို စုစည္းထားနိုင္ပါတယ္။ၾကက္ေသြးေရာင္လ်ိဳ႕ဝွက္မီးေတာက္က်င့္စဥ္နဲ႔ဆိုရင္ေတာ့ လီဖူခ်န္းရဲ့အတြင္းအားပမာဏက ၾကယ္သုံးပြင့္အရိုးတည္ေဆာက္ပုံနဲ႔သူေတြရဲ့အတြင္းအားပမာဏထက္ေတာ့ လုံးဝနိမ့္က်စရာအေၾကာင္းမရွိပါဘူး။ဒီေနရာမွာ သတိေပးစရာတစ္ခုရွိတာကေတာ့ အတြင္းအားပမာဏနည္းေလေလ အတြင္အားေတြကို ေရဝဲတစ္ခုအျဖစ္ေျပာင္းလဲရတာၾကာေလေလဆိုတာပါဘဲ။့့ျမစ္တစ္စင္းစီးဆင္းေနသလို အရွိန္အဟုန္ေကာင္းေကာင္းရွိေန႔တဲ့ သူေတြဆိုရင္ေတာ့ အတြင္းအားေတြကို ေရဝဲျဖစ္ေအာင္ေျပာင္းရတာပိုလြယ္ကူတာေပါ့ေလ။ေခ်ာင္းေလးတစ္ခုလိုအရွိန္နည္းနည္းနဲ႔အတြင္းအားစီးဆင္းမွုပိုင္ရွင္ေတြကေတာ့ ပိုႀကီးအခ်ိန္ၾကာၾကာ ႀကိဳးစားရတာေပါ့။လီဖူခ်န္းက သူရဲ့ၾကက္ေသြးေရာင္လ်ိဳ႕ဝွက္မီးေတာက္က်င့္စဥ္ကို ထုတ္ေဖာ္အသုံးျပဳလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလုံးမွာရွိတဲ့ေသြးေၾကာေတြထဲကို အတြင္းအားေတြကအရွိန္အဟုန္ေကာင္းေကာင္းနဲ႔စီးဝင္လာၿပီး ဒ်န္႔တ်န္ထဲမွာအဆုံးသတ္သြားပါတယ္။အရွိအဟုန္ေကာင္းေကာင္းနဲ႔စီးဝင္လာတဲ့အတြင္းအားေတြက ေရဝဲတစ္ခုျဖစ္လာေအာင္ႀကိဳးစားေနပါတယ္။ပထမအႀကိမ္ဆင့္ကဲေျပာင္းလဲမွု............ဒုတိယအႀကိမ္ဆင့္ကဲေျပာင္းလဲမွု............*************အခ်ိန္ေတြဘယ္ေလာက္ၾကာသြားမွန္းေတာင္မသိေတာ့ဘဲ တစ္ညတာက ကုန္လြန္သြားခဲ့ပါၿပီ။လီဖူခ်န္းရဲ့ခႏၶာကိုယ္ကေတာ့ ပန္းပဲဖိုကေနထြက္လာတဲ့သံတုံးတစ္တုံးလိုရဲရဲနီေနပါတယ္။သူ႔ခႏၶာကိုယ္ေပၚက အဝတ္အစားေတြကေတာ့ ျပာျဖစ္ၿပီးၾကမ္းျပင္ေပၚကိုေတာင္ ပုံက်ေနပါၿပီ။လီဖူခ်န္းကေတာ့ မ်က္လုံးအစုံကိုမွိတ္ထားၿပီး ဒန္႔တ်န္ထဲကအတြင္းအားေတြကိုဘဲ အာ႐ုံစိုက္ထားပါတယ္။အတြင္းအားေတြရဲ့အဆက္မျပတ္စီးဝင္မွုေၾကာင့္ ဒန္႔တ်န္အတြင္းမွာေတာ့ ေရဝဲေလးကစတင္ျဖစ္ေပၚလာေနပါၿပီေလ။ဒါေပမဲ့ ဒီေရဝဲေလးက အခ်ိန္မေရြးျပန္လည္ပ်က္စီးသြားနိုင္ေသးပါတယ္။တည္ၿငိမ္မွုမရွိေသးပါဘူး။လီဖူခ်န္းက ဒီေရဝဲေလးပိုၿပီးအားသန္လာေအာင္ ဂ႐ုတစ္စိုက္နဲ႔ အတြင္းအားေတြကို ျဖည္းျဖည္းနဲ႔မွန္မွန္ပို႔ေဆာင္ေပးေနပါတယ္။ဒီအဆင့္ကလုံးဝအမွားခံလို႔မရေတာ့တဲ့အေျခအေနပါ။ႏွစ္နာရီေလာက္ကုန္ဆုံးၿပီးသြားတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ ေန႔လယ္ကိုေတာင္ေရာက္လာခဲ့ပါၿပီ။လီဖူခ်န္းရဲ့ ဒန္႔တ်န္ထဲက ေရဝဲေလးကလည္းတစ္ျဖည္းျဖည္းပိုႀကီးလာပါၿပီ။လက္မတစ္ေခ်ာင္းစာေလာက္ရွိတဲ့ေရဝဲေလးဟာ ၾကက္ဥအရြယ္။ထို႔ေနာက္မွာေတာ့ လက္သီးတစ္ဆုပ္အရြယ္အထိႀကီးမားလာခဲ့ပါၿပီ။ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ အားေကာင္းတဲ့ေရဝဲေလးတစ္ခုျဖစ္လာခဲ့ၿပီေလ။ဒီေရဝဲက အနီေရာင္ရင့္ရင့္ရွိပါတယ္။အဲသည္ေနာက္မွာေတာ့ ေကာင္းကင္နဲ႔ေျမႀကီးမွာရွိတဲ့ စြမ္းအင္ေတြက လီဖူခ်န္းရဲ့ ခႏၶာကိုယ္ဆီကို တိုးဝင္လာက်ပါတယ္။လီဖူခ်န္းကေတာ့ က်င့္ႀကံမွုေတြဆက္လုပ္နိုင္ပါၿပီ။ဘာလို႔လည္းဆိုေတာ့ သူက စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္အဆင့္ကိုေရာက္သြားခဲ့လို႔ပါဘဲ။" ဒါက စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္ အဆင့္၁ မ်ားလား"လီဖူခ်န္းက ေလပူတစ္ခ်က္မွုတ္ထူတ္လိုက္ၿပီး မ်က္လုံးဖြင့္လာပါတယ္။သူ႔မ်က္လုံးထဲမွာေတာ့ ႏြမ္းနယ္ျခင္းကိုခံစားေနရတဲ့ပုံ မေပၚပါဘူး။အခုခ်ိန္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းက စြမ္းအားေတြကိုဆာေလာင္ေနတယ္လို႔ခံစားေနရပါတယ္။ဒါကဘာျဖစ္လို႔လည္းဆိုေတာ့ လီဖူခ်န္းရဲ့ဒန္႔တ်န္အတြင္းကိုရွိသမၽွအတြင္းအားေတြပို႔လိုက္ရတဲ့အတြက္ သူ႔ဆီမွာ အတြင္းအားေတြလုံးဝမက်န္ေတာ့လို႔ပါဘဲ။လက္ေဖ်ာက္တစ္ခ်က္တီးလိုက္ၿပီးေနာက္မွာေတာ့ လီဖုခ်န္းရဲ့လက္ထဲမွာ ေဆးတစ္လုံးေပၚလာပါတယ္။ဒီေဆးက အဝါေရာင္ထိပ္တန္းေဆးဝါးျဖစ္ၿပီး ကုန္ဆုံးသြားတဲ့အတြင္းအားေတြကို ျပန္လည္ျဖည့္တင္းေပးနိုင္စြမ္းရွိပါတယ္။ဒီေဆးတစ္လုံးကို ရမွတ္၁၀၀၀ႀကီးမ်ားေတာင္ေပးရတာေလ။ေဆးလုံးကိုေသာက္သုံးၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းကသူရဲ့ၾကက္ေသြးေရာင္လၽွို႔ဝွက္မီးေတာက္က်င့္စဥ္ကိုထုတ္ေဖာ္အသုံးျပဳလိုက္ၿပီး ေဆးလုံးရဲ့ အဆီအႏွစ္ေတြကိုစုပ္ယူလိုက္သည္။ထိုေနာက္မွာေတာ့လီဖူခ်န္းက ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလုံးတြင္ေက်နပ္ႏွစ္သိမ့္ဖြယ္ရာ အတြင္းအားေတြျပည့္ႏွက္လာတာကို ခံစားလိုက္ရပါတယ္။လီဖူခ်န္းက မတ္တပ္ရပ္လိုက္ၿပီး သိုင္းကြက္အနည္းငယ္ကို ကစားၾကည့္လိုက္ တဲ့ အခါမွာေတာ့ ...... အံ့ၾသစရာပါဘဲ လီဖူခ်န္းရဲ့ ခႏၶာကိုယ္ထဲမွာ အနီေရာင္စြမ္းအားေတြ လြတ္လပ္စြာလွုပ္ရွားေနက်တာကို သူသိလိုက္ရပါတယ္။လီဖူခ်န္းက သူ႔့ကိုယ္သူမီးလူသား ျဖစ္သြားသလားလို႔ေတာင္ထင္မွတ္ေနပါၿပီ။"စိတ္တန္ခိုးျဖင့္စြမ္းအင္တည္ေဆာက္ျခင္း"ဒီဟာက တစ္ကိုယ္လုံးကိုပ်ံ႕ႏွံ့သြားသလိုပါဘဲ။ဒီအဓိပၸါယ္ကေတာ့ လီဖူခ်န္းက စိတ္တန္ခိုးသုံးၿပီး ခႏၶာကိုယ္ရဲ့ခုခံအားကိုျမႇင့္တင္လို႔ရေနၿပီလို႔ ဆိုလိုတာပါ။ခႏၶာကိုယ္ႀကံ့ခိုင္မွုအားနည္းတဲ့သူေတြေတာင္မွ စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္ကိုေရာက္သြားခဲ့ရင္ စိတ္တန္ခိုးနဲ႔စြမ္းအင္ဖြဲ႕ၿပီး ထိခိုက္မွုနည္းေအာင္လုပ္နိုင္စြမ္းရွိေနပါၿပီ။လီဖူခ်န္းကယုံၾကည္မွုအျပည့္ရွိသည့္ဟန္ျဖင့္ျပဳံးလိုက္ၿပီး ညာဘက္လက္ကို သိမ္းငွက္လက္သည္းဟန္ျပဳလိုက္ကာ ေလထဲကိုကုတ္ဆြဲလိုက္ပါတယ္။ခရက္!မီတာအနည္းငယ္ေလာက္မွာရွိတဲ့တံခါးက လူတစ္ေယာက္ဆြဲဖြင့္လိုက္သလို ပြင့္လာခဲ့တယ္။မ်က္လုံးက်ိန္းလာက္ေအာင္ေတာက္ပေနတဲ့ေနေရာင္နဲ႔အတူေပါ့ေလ။လီဖူခ်န္းကအိမ္အျပင္ကိုထြက္လာခဲ့ၿပီး လူတစ္ရပ္ေလာက္ရွိတဲ့ ေက်ာက္တိုင္ႀကီးတစ္ခုအေရွ႕မွာ ရပ္လိုက္ပါတယ္။" ဘုန္း "သူရဲ့ပုံမွန္လက္ဝါးရိုက္ခ်က္က ေက်ာက္တိုင္ေပၚကိုက်သြားၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ ......ေက်ာက္တိုင္ႀကီးက အစိတ္စိတ္အႁမႊာႁမႊာျဖစ္သြားၿပီး အရပ္မ်က္ႏွာအႏွံ့ကို ပ်ံ႕ႏွံ့သြားပါေတာ့တယ္။ဒီရိုက္ခ်က္က လီဖူခ်န္း လူသားနယ္ပယ္အဆင့္မွာတုန္းကရိုက္ခ်က္ထက္ကိုအဆေပါင္းမ်ားစြာ ျပင္းထန္လြန္းပါတယ္။စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းကိုေရာက္သြားတဲ့လီဖူခ်န္းကေတာ့ သူ႔ရဲ့လက္ရွိအစြမ္းကိုနားလည္သေလာက္ကိုရွိသြားပါၿပီ။အတြင္းအားထုထည္ပမာဏခ်င္းတူညီရင္ေတာင္ စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္ကသူေတြရဲ့ အတြင္းအားက ပိုၿပီးျပင္းထန္မွုရွိပါတယ္။အဆုံးမဲ့အာဏာ အပိုင္း၈၂သတင္းထူးစိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္ကိုေရာက္သြားတဲ့အခါမွာေတာ့လီဖူခ်န္းက ပင္မခန္းေဆာင္ကို သြားၿပီးတင္ျပဖို႔လိုအပ္လာပါၿပီ။ပင္မခန္းေဆာင္ကေတာ့ အျပင္စည္းဂိုဏ္းရဲ့ အေရးအႀကီးဆုံးေနရာျဖစ္ၿပီး အႀကီးအကဲေခါင္ခ်ဳပ္ေရွာင္ခ်န္းဖန္ ေနတဲ့ေနရာပါ။ဒါေပမဲ့ မ်ားေသာအားျဖင့္ ေရွာင္ခ်န္းဖန္က ဂိုဏ္းေတာ္မွာရွိမေနတာမ်ားပါတယ္။ဒီေန႔မွာေတာ့ ပင္မခန္းေဆာင္ကိုတာဝန္ယူရတဲ့သူကေတာ့ အျပင္စည္းအႀကီးအကဲနံပါတ္၃ ျဖစ္တဲ့ အႀကီးအကဲေဆာင္ပါဘဲ။" မဂၤလာပါ အႀကီးအကဲေဆာင္ "လီဖ်ဴခ်န္းက ေလးစားမွုအျပည့္နဲ႔အရိုအေသေပးလိုက္ပါတယ္။အႀကီးအကဲေဆာင္ရဲ့ပုံစံကေတာ့ အသက္၆၀သန္သန္မာမာရွိၿပီးမုတ္ဆိတ္ေမႊးအရွည္ထားထားပါတယ္။သူကေခါင္းကိုေမာ့ၿပီး စကားေျပာဖို႔ျပင္ေနတုန္းမွာဘဲ႐ုတ္တရက္ မ်က္လုံးျပဴးသြားၿပီးေတာ့" လီဖူခ်န္း............မင္း...... မင္း......စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္ကို ေရာက္သြားၿပီလား။"လီဖူခ်န္းက ျပဳံးၿပီးျပန္ေျဖလိုက္ပါတယ္။" အႀကီးအကဲေဆာင္ခင္ဗ်ား.........ဒီေန႔ကၽြန္ေတာ္ဒီကိုေရာက္လာရတဲ့အေၾကာင္းအရင္းကေတ့ာအတြင္းစည္းဂိုဏ္းသားအျဖစ္ အဆင့္တိုးေပးဖို႔ကို လာေရာက္ေတာင္းဆိုတာပါ""အံ့ၾသဖြယ္ရာပါလား.........ဒါကတစ္ကယ့္အံ့ဖြယ္ဘနန္းဘဲ။ငါတစ္ခါမွာ မင္းလိုက်င့္ႀကံမွုႏွုန္းျမန္တဲ့ သာမန္အရိုးတည္ေဆာက္ပုံပိုင္ရွင္ကို မေတြ႕ဖူးဘူးကြာ။"အႀကီးအကဲေဆာင္က လုံးဝေၾကာင္အသြားပါတယ္။စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္ကို ေရာက္သြားတဲ့လီဖူခ်န္းရဲ့ႏွုန္းက လုံးဝသူထင္ထားတာထက္ကို ျမန္ေနတာေလ။သူက လီဖူခ်န္းကိုအသက္၁၇၊၁၈ေလာက္မွာမွ စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္ကိုေရာက္မယ္လ္ို႔ခန္႔မွန္းထားခဲ့တာေလ။အဲအခ်ိန္ေလာက္ဆိုရင္ေတာ့ လီဖူခ်န္းကို ေက်ာင္းေတာ္က တန္ဖိုးထားမွုေလ်ာ့က်သြားမွာပါ။ၿပီးေတာ့ ၿပိဳင္ဘက္ကင္းေတြကိုလည္းလိုက္မွီေတာ့မွာမဟုတ္ပါဘူး။ျခဳံငုံၿပီးေျပာရမယ္ဆိုရင္ သာမန္အရိုးတည္ေဆာက္မွုပိုင္ရွင္ေတြရဲ့အျမင့္ဆုံးေရာက္နိုင္တဲ့နယ္ပယ္က ေျမကမၻာအဆင့္ပါဘဲ။ၿပီးေတာ့ မိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းမွာ ေျမကမၻာအဆင္ထိပ္သီးပညာရွင္ေတြက အနည္းဆုံးေတာ့ ၈၀၀၀ မက ရွိပါတယ္။ဘယ္ေလာက္ဘဲအစြမ္းထက္တဲ့ေျမကမၻာပညာရွင္ျဖစ္ေနပါေစေလ။ေကာင္းကင္ပိုးနယ္ပယ္က ပညာရွင္ေတြရဲ့အစြမ္းကိုေတာ့ ယွဥ္နိုင္ဖို႔ရာအေၾကာင္းမရွိပါဘူး။ၿပိဳင္ဘက္ကင္းေတြဆိုတာ တစ္စုံတစ္ရာျပႆနာသာမရွိခဲ့ရင္ေကာင္းကင္ပိုးနယ္ပယ္ကို အေရာက္လွမ္းတက္နိုင္မည့္သူေတြပင္မဟုတ္ပါလား။ေဇာ္ေတြထဲကေဇာ္လို႔ဆိုရမည့္ ယုဝူရွန္းလိုလူကေတာ့ ျပန္လည္ဝင္စားျခင္းနယ္ပယ္ကိုေတာင္ ေရာက္နိုင္ပါေသးတယ္။ျပန္လည္ဝင္စားျခင္းနယ္ပယ္ကထိပ္သီးပညာရွင္တစ္ေယာက္ကေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာေသာ ေျမကမၻာပညာရွင္ေတြကို လက္ေဖ်ာက္တစ္ခ်က္တီးၿပီးေတာင္ သတ္နိုင္ေသးတာေလ။ဒီပညာရွင္ေတြေၾကာင့္သာ မိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းက သူတို႔ရဲ့နယ္ေျမထဲမွာ အုပ္စိုးနိုင္ခဲ့တာပါ။ဒီပညာရွင္ေတြသာမရွိခဲ့ရင္ မိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းက တစ္ျခားေသာကလန္ေတြရဲ့ ဖိအားေပးမွုေတြေအာက္မွာ ဂိုဏ္းတစ္ခုလုံးၿပိဳကြဲေနခဲ့ၿပီးသားေတာင္ ျဖစ္ေနေလာက္ပါၿပီ။" လီဖူခ်န္း... ...မင္းေတာ္တယ္။ စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္ကို အသက္၁၆ႏွစ္မွာ လွမ္းတက္နိုင္ခဲ့တယ္။ဆက္ၿပီးႀကိဳးစား ေကာင္ေလး။ကံေကာင္းရင္မင္းက ေကာင္းကင္ပိုးနယ္ပယ္ကိုေတာင္ ေရာက္သြားနိုင္တယ္။"အႀကီးအကဲေဆာင္က လီဖူခ်န္းကို ေမၽွာ္လင့္ခ်က္ႀကီးႀကီးရွိပါတယ္။အရိုးတည္ေဆာက္ပုံကျပစ္ခ်က္ကေလးရွိတာက လြဲလို႔ က်န္တဲ့အရာေတြမွာ လီဖူခ်န္းက ထိပ္တန္းတပည့္ျဖစ္တဲ့ ယုဝူရွန္းထက္ေတာင္ သာေသးသည္မဟုတ္ပါလား။လီဖူခ်န္းက ဒုတိယေျမာက္ဓားအ႐ူးသူေတာ္ေတာင္ ျဖစ္လာနိုင္သည္ေလ။မဟုတ္ေသးဘူး.........ဆင္းရဲဒုကၡေမၽွာ္စင္က ရလဒ္ေတြနဲ႔ေျပာရမယ္ဆိုရင္ဓားအ႐ူးသူေတာ္ေတာင္မွ လီဖူခ်န္းကို ယွဥ္လို႔မရေသးဘူး။"ဒါက အတြင္းစည္းဂိုဏ္းရဲ့စမ္းသပ္ခ်က္ေတြကိုခံယူမယ့္ တပည့္ေတြအတြက္ တံဆိပ္ျပားဘဲ။ဒါကို အတြင္းစည္းဂိုဏ္းရဲ့ပင္မခန္းေဆာင္ကို ယူသြားလိုက္။တစ္ေယာက္ေယာက္က မင္းကိုဆက္ၿပီးညႊန္ၾကားလိမ့္မယ္။"အႀကီးအကဲေဆာင္ကလီဖူခ်န္းကို ေၾကးဝါေရာင္တံဆိပ္ျပားတစ္ခုေပးလိုက္ပါတယ္။" ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ။လီဖူခ်န္းက အႀကီးအကဲကိုစိတ္မပ်က္ေစရပါဘူး"လီဖူခ်န္းက ေၾကးတံဆိပ္ကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ရိုရိုေသေသ လက္ခံယူလိုက္ၿပီးေနာက္မွာေတာ့ ပင္မခန္းေဆာင္ထဲကေန ထြက္ခြာလာခဲ့ပါတယ္။" ဒီေကာင္ေလးသာ ၾကယ္တစ္ပြင့္ဒါမွမဟုတ္ ႏွစ္ပြင့္ဆိုရင္ သူ႔အတြက္က်င့္ႀကံမွုလမ္းကပိုလြယ္သြားနိုင္တယ္။"အႀကီးအကဲေဆာင္က သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခ်ၿပီး ခပ္တိုးတိုးေရရြတ္လိုက္ပါတယ္။" ႏွေျမာစရာေကာင္းလိုက္တဲ့ကေလးပါလား"***အတြင္းစည္းဂိုဏ္းရဲ့နယ္ေျမကေတာ့ အျပင္စည္းဂိုဏ္းထက္ကိုပိုၿပီးအတြင္းက်ပါတယ္။ဒီနယ္ေျမက မိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းရဲ့ အဓိကနယ္ေျမနဲ႔ဆက္စပ္လ်က္ရွိၿပီးေကာင္းကင္နဲ႔ေျမႀကီးရဲ့စြမ္းအင္ေတြက အျပင္စည္းဂိုဏ္းကထက္ ပိုသိပ္သည္းၿပီး ပိုႂကြယ္ဝတယ္ေလ။ေနာက္ထပ္တစ္ခ်က္က အတြင္းစည္းဂိုဏ္းရဲ့ တည္ေနရာပတ္ဝန္းက်င္က အျပင္စည္းဂိုဏ္းထက္ ပိုတိတ္ဆိတ္ၿပီး ပိုသာယာပါတယ္။လီဖူခ်န္းက ေက်ာက္ျပားအျဖဴခင္းထားတဲ့လမ္းတစ္ေလၽွာက္ ျဖတ္သန္းလာရင္းနဲ႔ တစ္ခုသတိျပဳမိလိုက္တာကေတာ့အတြင္းစည္းဂိုဏ္းရဲ့ေတာင္ေတြအလွဟာ ရင္သပ္ရွုေမာဖြယ္ရာ့ဖစ္ေနတယ္ဆိုတာပါဘဲ။အေဆာက္အဦးေတြဆိုတာလည္း နတ္ဘုံနတ္နန္းသမၽွ လွပလြန္းေနပါတယ္။အျပင္ဘက္ေလာကနဲ႔ယွဥ္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဒီအတြင္းစည္းဂိုဏ္းဟာ တဲစုတ္နဲ႔ ဘုရင့္နန္းေတာ္ပါဘဲေလ။" ဒါကအခုခ်ိန္ကစၿပီးငါေနရမယ့္ေနရာဘဲလား"လီဖူခ်န္းက ပတ္ဝန္းက်င္အလွအပေတြကို ခံစားေနရင္းနဲ႔အတြင္းစည္းပင္မခန္းေဆာင္ကို ေအးေအးေဆးေဆး ေလၽွာက္လမ္းေနပါတယ္။" ဒီယုဝူရွန္းက တစ္ကယ့္ကိုၿပိဳင္ဘက္ကင္းဘြဲ႕နဲ႔ထိုက္တန္တာဘဲ။သူ႔အရည္အခ်င္းက ဂိုဏ္းတူအစ္ကိုႀကီးဧကရာဇာနဲ႔ေတာင္ အတူတူေလာက္ရွိလိမ့္မယ္။စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္အဆင့္၂ နဲ႔ေတာင္မွစိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္အဆင့္၃က ဂိုဏ္းတူအစ္ကိုႀကီးခ်န္ေခ်ာင္း ကိုအနိုင္ယူလိုက္နိုင္တယ္။"တပည့္တစ္ေယာက္က ယုဝူရွန္းကို အမႊန္းတင္ေနပါတယ္။" ငါမင္းေျပာတာကိုလက္ခံပါတယ္။ဒါေပမဲ့ မင္းေျပာတဲ့ယုဝူရွန္းက က်င့္ႀကံမွုျခင္းတူတဲ့အခါက်ရင္လီဖူခ်န္းကို ဘယ္လိုမွ မနိုင္နိုင္ဘူးကြ။"ေနာက္ထပ္တပည့္တစ္ေယာက္ကလည္း အားက်မခံ လီဖူခ်န္းဘက္ကေနၿပီး ျပန္ေျပာလိုက္ပါတယ္။" လီဖူခ်န္းကေတာ့ တိုက္ခိုက္ေရးဘက္မွာ တစ္ကယ့္ဆရာတစ္ဆူပါဘဲ။ဒါေပမဲ့ ႏွေျမာစရာေကာင္းတာက သူ႔အရိုးတည္ေဆာက္ပုံက သာမန္ျဖစ္ေနတာဘဲ။သူက စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္ကိုေရာက္ဖို႔ အနည္းဆုံး ၂ႏွစ္ဒါမွမဟုတ္၃ႏွစ္ေတာ့ အခ်ိန္ယူရဦးမွာ။အဲအခ်ိန္ဆိုရင္ ယုဝူရွန္းက အနည္းဆုံးေတာ့ စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္အဆင့္၄ ကိုေရာက္ေနေလာက္ၿပီ။ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး လီဖူခ်န္းနဲ႔ ယုဝူရွန္းကို ႏွိုင္းယွဥ္လို႔ရနိုင္မွာလည္း။""အဲဒါအမွန္ဘဲ။ယုဝူရွန္းက အဖက္ဖက္ကျပည့္စုံတယ္။လီဖူခ်န္းကေတာ့ တိုက္ခိုက္ေရးပိုင္းမွာဘဲ ထူးခၽြန္တာ။ၿပီးေတာ့ လူသားနယ္ပယ္နဲ႔စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္ဆိုတာ တူတာမဟုတ္ဘူးကြ။လီဖူခ်န္းက လူသားနယ္ပယ္မွာတုန္းကလိုမ်ိဳး စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္မွာ အစြမ္းျပနိုင္မယ္လို႔ ဘယ္သူအာမခံနိုင္မွာလည္း။"အတြင္းစည္းဂိုဏ္းသားေတြက ျငင္းခုန္ေနရင္းနဲ႔ လီဖူခ်န္းရွိရာဘက္ကို ဦးတည္လာက်ပါတယ္။လီဖူခ်န္းနဲ႔သူတို႔နဲ႔ ေဘးခ်င္းျဖတ္ေလၽွာက္မိတဲ့အခါမွာေတာ့အတြင္းစည္းဂိုဏ္းသားတစ္ေယာက္က မေတာ္တဆ လီဖူခ်န္းကို ၾကည့္မိလိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့ လုံးဝ ေၾကာင္အသြားခဲ့ရပါၿပီ။" ေဟ့ေကာင္...မင္းကဘာလို႔ အဲမွာရပ္ၿပီးငိုင္ေနတာတုန္း......"ဂိုဏ္းသားေတြက သူတို႔ရဲ့အေနာက္မွာရပ္ၿပီးငိုင္ေနတဲ့ ဂိုဏ္းသားကိုလွည့္ၿပီး ေအာ္ေခၚလိုက္ပါတယ္။ထိုဂိုဏ္းသားက အေဝးကိုထြက္ခြာသြားတဲ့လီဖူခ်န္းရဲ့ေက်ာျပင္ကိုလက္ညႇိုးထိုးၿပီး " ဟိုမွာ လီဖူခ်န္း......... "" လီဖူခ်န္း ဟုတ္လား.........မျဖစ္နိုင္တာကြာ။သူကဘယ္လိုလုပ္ အတြင္းစည္းဂိုဏ္းနယ္ေျမကို ဝင္လို႔ရမွာလည္း "" ျဖစ္နိုင္တာကေတာ့.................."" ေနစမ္းပါဦး။အို......မိုးနတ္မင္းႀကီး ကယ္ေတာ္မူပါ......။ဒီေကာင္က စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္ကို ေရာက္သြားလို႔မ်ားလား"" ေဟ့ေကာင္...... စကားေတြဇြတ္မ်ားမေနနဲ႔။အျမန္လာဟ။ငါတို႔သူ႔ေနာက္ကိုလိုက္ၾကည့္ရင္ သိရမွာဘဲ"အတြင္းစည္းဂိုဏ္းသားအခ်ိဳ႕ကေတာ့ လီဖူခ်န္းေနာက္ကို ေျပးလိုက္သြားက်ပါၿပီ။သူ႔ေနာက္ကိုလိုက္လာတာကို သိလိုက္ရတဲ့အခါမွာဘဲလီဖူခ်န္းက တစ္ခ်က္ရယ္လိုက္မိပါတယ္။" ဟား ဟား ဟား "ထို႔ေနာက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းက အတြင္းစည္းပင္မခန္းေဆာင္ကို ေရာက္လာခဲ့ပါၿပီ။လီဖူခ်န္းပင္မခန္းေဆာင္ထဲကို ဝင္သြားတာကို အေနာက္ကလိုက္လာတဲ့ တပည့္ေတြက ျမင္လိုက္တဲ့အခါမွာေတ့ာ သူတို႔ေတြက တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ ေၾကာင္စီစီမ်က္လုံးေတြနဲ႔ ပတ္ၾကည့္ေနက်ပါတယ္။သူတို႔ထဲကတစ္ေယာက္ကေတာ့ တံေတြးတစ္ခ်က္မ်ိဳခ်လိုက္ၿပီး" ၾကည့္ရတာေတာ့ ဒီေကာင္တစ္ကယ္ဘဲ စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္ကို ေရာက္သြားၿပီထင္တယ္။""ဒါကသတင္းထူးဘဲေဟ့။လာက္ဟ။ဒီသတင္းကို လိုက္ျဖန္႔က်ရေအာင္။ဒါက ဒီႏွစ္ရဲ့အထူးျခားဆုံးသတင္းေတာင္ ျဖစ္သြားနိုင္တယ္ကြ။"************* - အတြင္းစည္းဂိုဏ္း ပင္မခန္းေဆာင္ -တာဝန္က်တဲ့အႀကီးအကဲက လီဖူခ်န္းရဲ့လက္ထဲက ေၾကးတံဆိပ္ျပားကို ယူလိုက္ၿပီးေနာက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းကို ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္ပါတယ္။" ဒါကတစ္ကယ္ဘဲ အတြင္းစည္းဂိုဏ္းတပည့္ေတြအတြက္စမ္းသပ္ခ်က္ တံဆိပ္ျပားဘဲ။မင္းေနာက္ထပ္ရက္အနည္းငယ္ေလာက္ေတာ့ အျပင္စည္းဂိုဏ္းမွာ ခဏေနလိုက္ဦး။သုံးရက္ၾကာၿပီးသြားရင္ ဒီကိုအတြင္းစည္းဂိုဏ္းသားစမ္းသပ္ခ်က္အတြက္ျပန္လာခဲ့လိုက္ေပါ့။စမ္းသပ္ခ်က္ေတြကို ျဖတ္ေက်ာ္နိုင္ရင္ေတာ့ မင္းကတရားဝင္အတြင္းစည္းဂိုဏ္းသားျဖစ္လာလိမ့္မယ္။မင္းမျဖတ္ေက်ာ္နိုင္ရင္ေတာ့ ေနာက္ထပ္ႏွစ္လအၾကာမွာေနာက္ထပ္တစ္ခါ စမ္းသပ္ခ်က္ကိုျပန္လာလုပ္ခြင့္ရွိတယ္။၃ခါလုပ္လို႔မွ စမ္းသပ္ခ်က္ကို မေအာင္ျမင္ရင္ေတာ့ အတြင္းစည္းဂိုဏ္းသားျဖစ္ခြင့္ရေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး။အတြင္းစည္းလက္ေထာက္ပညာသင္အျဖစ္ဘဲ ေနရလိမ့္မယ္။""စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္ကို ေရာက္တိုင္းလည္း အတြင္းစည္းဂိုဏ္းသားျဖစ္ခြင့္ရွိတာမဟုတ္ဘူးဆိုတာ မင္းကိုသိထားေစခ်င္တယ္။"မိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းဟာ သူတို႔ရဲ့အတြင္းစည္းဂိုဏ္းသားေတြကို လုံးဝစနစ္တက်ေရြးခ်ယ္တာျဖစ္တယ္။ဒါမွလည္း သူတို႔ေတြကို အနာဂတ္မွာအားကိုးနိုင္မွာေလ။အတြင္းစည္းဂိုဏ္းရဲ့စမ္းသပ္မွုေတြကို ေအာင္ျမင္ႏွုန္းက ၅၀ ရာခိုင္ႏွုန္းဘဲရွိပါတယ္။စမ္းသပ္မွုရဲ့ ပထမအဆင့္ကိုေက်ာ္ျဖတ္နိုင္ရင္ေတာင္ဒုတိယအဆင့္နဲ႔တတိယအဆင့္ေတြ က်န္ေနပါေသးတယ္။တစ္ကယ္လို႔ မင္းသာ စမ္းသပ္မွု၃ခုလုံးကို ေအာင္ျမင္စြာမေက်ာ္ျဖတ္နိုင္ဘူးဆိုရင္ မင္းဟာအတြင္းစည္းဂိုဏ္းနဲ႔ မထိုက္တန္ပါဘူး။အတြင္းစည္းလက္ေထာက္ပညာသင္အျဖစ္နဲ႔ဘဲ ဘဝကိုေနထိုင္သြားရေတာ့မွာပါ။အတြင္းစည္းခန္းမထဲကေန ျပန္ထြက္ခြာလာၿပီးေနာက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းက သူ႔ၿခံဝင္းထဲကို ျပန္ေရာက္လာခဲ့ပါၿပီ။သူမသိလိုက္တာတစ္ခုကေတာ့ ဒီအခ်ိန္ေလးအတြင္းမွာဘဲ လီဖူခ်န္းတစ္ေယာက္ စိတ္တန္ခ္ုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္ကို ေရာက္သြားၿပီဆိုတဲ့ သတင္းက ဂိုဏ္းတစ္ခုလုံးကို ေတာမီးအလား ပ်ံ႕ႏွံ့သြားၿပီဆိုတာပါဘဲ။သူ႔အေၾကာင္းကို မသိခ်င္တဲ့သူေတြရွိရင္ ဒီသတင္းက သူတို႔ဆီေရာက္သြားခဲ့ပါၿပီ။" ငါ့မ်က္ႏွာကိုဘဲ ငါျပန္ရိုက္လိုက္ခ်င္ေတာ့တာဘဲကြာ။လြန္ခဲ့တဲ့လတုန္းကေတာင္ ငါတို႔က လီဖူခ်န္းတစ္ေယာက္ ေနာက္တစ္ဆင့္တက္ဖို႔ ႏွစ္အနည္းငယ္ေလာက္ လိုဦးမယ္လို႔ ေျပာခဲ့က်ေသးတယ္။အခုေတာ့ ဒီေကာင္က အဆင့္တက္သြားၿပီတဲ့ .........။""ဒါကငါတို႔အျပစ္မွမဟုတ္တာကြ။လီဖူခ်န္းရဲ့ က်င့္ႀကံမွုႏွုန္းကိုက သမားရိုးက်မဟုတ္တာ။"" ငါအခုအေတြးတစ္ခုရတာကေတာ့ ဒီေကာင္က သာမန္အရိုးတည္ေဆာက္ပုံပိုင္ရွင္ျဖစ္မယ့္ပုံ မေပၚဘူး။ဒီေကာင္က စမ္းသပ္ေက်ာက္တုံးေတြနဲ႔သပ္လို႔မရတဲ့ ထူးျခားအရိုးတည္ေဆာက္ပုံပိုင္ရွင္ဘဲျဖစ္ရမယ္။'"" မဟုတ္ရင္ ဒီေကာင္ဘယ္လိုနည္းနဲ႔မွ ဒီေလာက္အျမန္ႀကီးအဆင့္ထိုးတက္သြားဖို႔ မျဖစ္နိုင္ဘူး"" အခုခ်ိန္ကစၿပီး အတြင္းစည္းဂိုဏ္းသားေတြ ေခါင္းကိုက္ခ်ိန္ေရာက္ၿပီေဟ့။နဂိုတည္းကမွ အတြင္းစည္းဂိုဏ္းမွာ ပန္းပြင့္ဓားနတ္မိမယ္ရယ္၊ဂိုဏ္းတူအစ္မႀကီး ခ်န္ဖန္းဟြာရယ္၊ ဧကရာဇာဓားသမားရယ္ ရွိေနပါတယ္ဆိုမွ အခုေတာ့ ယုဝူရွန္းနဲ႔ လီဖူခ်န္းကပါ ထပ္ေရာက္လာျပန္ၿပီ။အတြင္းစည္းဂိုဏ္းသားေတြေတာ့ အခုခ်ိန္ဆို ဘုရားစာရြတ္ေနရေလာက္ၿပီကြ။"မိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းရဲ့ အတြင္းစည္းဂိုဏ္းေကာ အျပင္စည္းဂိုဏ္းႏွစ္ခုစလုံးမွာပါ လီဖူခ်န္းရဲ့သတင္းေတြက ဒီ၃ ရက္အတြင္းမွာ ထိပ္စည္းသတင္းႀကီးကိုျဖစ္လို႔ ေနခဲ့ပါၿပီေလ။***အျပင္စည္းဂိုဏ္းတစ္ေနရာမွာေတာ့...............ေကာင္းဖန္နဲ႔ ရွန္းတုက်ဴးက ဒီသတင္းေၾကာင့္ ေၾကာက္ဒူးတုန္ေနက်ပါၿပီ။ယန္ခိုင္ဆိုရင္ ဒီသတင္းေၾကာင့္ ထမင္းေတာင္စားမဝင္ေတာ့ပါဘူး။******အျပင္စည္းအေထြေထြလုပ္သားတပည့္ေတြ ေနထိုင္ရာေနရာမွာေတာ့............လီယြန္ဟိုင္က ႀကိဳးႀကိဳးစားစားနဲ႔ ေလ့က်င့္ေနပါတယ္။ဒါေပမဲ့ လီဖူခ်န္းရဲ့ သတင္းကိုၾကားအၿပီးမွာေတာ့ သူမ်က္ႏွာက အသက္မရွိေတာ့သလိုျဖစ္သြားၿပီး ေလ့က်င့္စိတ္ေတြလည္း ေပ်ာက္ဆုံးကုန္ပါတယ္။သူက ဒီမွာအလုပ္ေတြႀကိဳးစားၿပီးေလ့က်င့္ေနတယ္ဆိုတာတစ္ေန႔က်ရင္ လီဖူခ်န္းထက္သာရမယ္ဆိုတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ပါ။" ဘာလို႔ဒီလိုေတြျဖစ္လာရတာလည္း"လီယြန္ဟိုင္က တိုးတိတ္စြာ ေရရြတ္လိုက္ပါတယ္။လီဖူခ်န္းေတာင္ အတြင္းစည္းတပည့္ျဖစ္ေတာ့မယ္။သူကေတာ့ အျပင္စည္းအေထြေထြလုပ္သားဘဝမွာဘဲ ရွိေနေသးသည္။သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ့ အနာဂတ္ေတြက အလြန္ျခားနားခဲ့ၿပီေလ။အဆုံးမဲ့အာဏာ အပိုင္း၈၃အတြင္းစည္းဂိုဏ္းရဲ့စမ္းသပ္ခ်က္အတြက္းစည္းဂိုဏ္းထဲမွာေတာ့ ...............ဖန္လီဟိုင္နဲ႔က်င္းေရွာင္ယု ႏွစ္ေယာက္စလုံးက လီဖူခ်န္းရဲ့သတင္းကိုၾကားတဲ့အခါမွာ ေၾကာင္အသြားက်ပါတယ္။သူတို႔ႏွစ္ေယာက္စလုံးက လီဖူခ်န္းက ရန္ၿငိဳးရန္စရွိတဲ့သူေတြေလ။လီဖူခ်န္းသာေနာက္ထပ္ႏွစ္အနည္းငယ္ေလာက္မွ စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္ကိုေရာက္လာခဲ့မယ္ဆိုရင္လီဖူခ်န္းရဲ့ဘဝက သူတို႔လက္ထဲမွာ 'သြန္လိုရာသြန္ ၊ေမွာက္လိုရာမွာက္ပါဘဲေလ' ။လီဖူခ်န္းက ဘယ္ေလာက္ဘဲ တိုက္ခိုက္ေရးမွာ ေတာ္ေနပါေစ။က်င့္ႀကံျခင္းအဆင့္ကြာဟမွုကိုေတာ့ ဘာမွလုပ္နိုင္မွာမယုတ္ပါဘူး။အခုေတာ့ လီဖူခ်န္းက သူတို႔နဲ႔သိပ္မကြာဘဲ စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္ကို ေရာက္လာခဲ့ၿပီ။အခုက်ေတာ့သူတို႔ကဘယ္ေလာက္ဘဲ လီဖူခ်န္းကို ျပန္ကလဲ့စားေခ်ခ်င္ပါေစ။ဒီကိစၥႀကီးက ျဖစ္ေျမာက္ဖို႔သိပ္မလြယ္ကူေတာ့ပါဘူး။တစ္ျခားၿပိဳင္ဘက္ကင္းဘြဲ႕ရပါရမီရွင္ေတြကလည္း ဒီသတင္းကိုၾကားရတဲ့အခိုက္မွာ အနည္းနဲ႔အမ်ားေတာ့ တုန္လွုပ္မွုကိုခံစားလိုက္ရပါတယ္။ယုဝူရွန္းရဲ့မ်က္လုံးထဲမွာေတာ့ တိုက္ပြဲကိုဆာေလာင္တဲ့ဆႏၵေတြအျပည့္ျဖစ္ေပၚလာၿပီးေတာ့ ေဇာင္မင္းယြီရဲ့မ်က္လုံးထဲမွာေတာ့ အနည္းငယ္ထူးဆန္းတဲ့ အမူအယာေတြ ေပၚလာပါတယ္။ဝူက်င္မိန္ရဲ့မ်က္လုံးထဲမွာေတာ့ ဘာခံစားမွုမွမေပၚလာပါဘူး။သူမဘာစဥ္းစားေနလည္းဆိုတာကိုေတာ့ သူမကိုယ္တိုင္ဘဲ သိနိုင္ပါလိမ့္မယ္။ေကာင္းရွုကေတာ့ ဒီသတင္းကိုၾကားရတဲ့အခိုက္မွာစိတ္အလိုမက်တဲ့အမူအယာနဲ႔ ႏွုတ္ခမ္းကို ကိုက္လိုက္ပါတယ္။သုံးရက္ၾကာၿပီးေနာက္မွာေတာ့...............လီဖူခ်န္းကေနာက္ထပ္တစ္ႀကိမ္ အတြင္းစည္းဂိုဏ္းရဲ့ ပင္မခန္းေဆာင္ကို ျပန္ေရာက္လာခဲ့ပါၿပီ။ပင္မခန္းေဆာင္ထဲမွာေတာ့ စမ္းသပ္ခ်က္ကိုဝင္ေရာက္ေျဖဆိုဖို႔ေစာင့္ေနတဲ့ တပည့္ေတြက ၁၀၀ နီးပါးေလာက္ရွိေနပါၿပီ။ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားရဲ့မ်က္ႏွာကိုေတာ့ လီဖူခ်န္းက ရင္းႏွီးေနပါတယ္ေလ။အျပင္စည္းတပည့္ ၃၀၀၀၀ ရွိတဲ့အထဲမွာ လေပါင္း၁၀၀ ၾကာတိုင္းၾကာတိုင္းမွာ စ္ိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္ကိုေရာက္သြားတဲ့တပည့္ေတြက ၁၀၀၀ နီးပါးေလာက္ကိုရွိပါတယ္။အတြင္းစည္းဂိုဏ္းရဲ့ လူအင္အားလိုအပ္ခ်က္အရ အတြင္းစည္းဂိုဏ္းစမ္းသပ္ခ်က္ကိုေတာ့ တစ္လမွာတစ္ခါဘဲ က်င္းပနိုင္တာျဖစ္တယ္။" အားလုံးေပါင္း၉၇ ေယာက္။အားလုံးလည္းဒီကိုေရာက္လာၿပီဆိုေတာ့ကား.........င့ါေနာက္လိုက္ခဲ့က်။ငါတို႔ေသဆုံးျခင္းျမစ္ဆီကို သြားက်မယ္။"အစိမ္းေရာင္ဝတ္႐ုံရွည္ကိုဝတ္ဆင္ထားတဲ့အႀကီးအကဲက အားလုံးကိုအသိေပးလိုက္ပါတယ္။လီဖူခ်န္းတို႔အုပ္စုႀကီးဟာ ေသဆုံးျခင္းျမစ္ဆီကို ဦးတည္လာခဲ့က်ပါၿပီ။သူတို႔အုပ္စုမွာေတာ့ စမ္းသပ္ခ်က္ကိုဝင္ေရာက္ေျဖဆိုမယ့္ ဂိုဏ္းသား၉၇ အျပင္၊အတြင္းစည္းဂိုဏ္းအႀကီးအကဲတစ္ေယာက္ ၊အတြင္းစည္းလက္ေထာက္ပညာသင္ ၉၇ေယာက္နဲ႔အတြင္းစည္းလက္ေထာက္ႀကီးၾကပ္ေရးမွုး ၁၀ ေယာက္ပါလာပါေသးတယ္။ေသဆုံးျခင္းျမစ္က အရမ္းေဝးကြာတဲ့အရပ္မွာရွိတဲ့အတြက္ေျခက်င္သြားမယ္ဆိုရင္ အနည္းဆုံး၅ရက္ေလာက္ေတာ့ ၾကာျမင့္မွာပါ။အတြင္းစည္းဂိုဏ္းရဲ့ပင္မခန္းေဆာင္ အေရွ႕မွာေတာ့ ႀကီးမားလွတဲ့ ႀကိဳးၾကာႀကီး ၅ေကာင္က ေကာင္းကင္ယံကေန ဆင္းသက္လာခဲ့က်ပါၿပီ။တစ္ေကာင္းခ်င္းစီက ၅မီတာေလာက္ကို ျမင့္မားၾကပါတယ္။သူတို႔ရဲ့ေတာင္ပံရိုက္ခတ္မွုေတြက ျပင္းထန္တဲ့ ေလလွိုင္းႀကီးကို ျဖစ္ေပၚေစတဲ့အတြက္ ဂိုဏ္းသားေတြက မ်က္လုံးေတြကိုေတာင္ ပိတ္ထားလိုက္ရပါၿပီ။လီဖူခ်န္းလို အျပင္အားကိုအထူးေလ့က်င့္ထားတဲ့သူကဘဲ သူ႔မ်က္လုံးေတြကို မပိတ္ဘဲ ဖြင့္ထားနိုင္စြမ္း ရွိပါတယ္။သူသတိထားမိလိုက္တာကေတာ့ ဒီႀကိဳးၾကာေတြကအဆင့္အတန္း၁ စိတ္ဝိညာဥ္သားရဲေတြျဖစ္တယ္ဆိုတာပါဘဲ။ဒီႀကိဳးၾကာေတြဆီက ထြက္လာတဲ့ စိတ္ဝိညာဥ္အားကအဆင့္အတန္း၁ မိစၧာသားရဲေတြနဲ႔ယွဥ္နိုင္စြမ္းရွိပါတယ္။ထို႔ေနာက္မွာေတာ့ ဂိုဏ္းသားေတြဟာ အဖြဲ႕ငါးဖြဲ႕ခြဲလိုက္ၿပီးနတ္ႀကိဳးၾကာေတြရဲ့ ေက်ာေပၚကို တက္လိုက္ၾကပါတယ္။ဟူး..................နတ္ႀကိဳးၾကာႀကီးေတြဟာ ေကာင္းကင္ေပၚကို တစ္ရွိန္ထိုးပ်ံတက္သြားက်ပါတယ္။" အရမ္းကို ျမန္လြန္းတယ္ "ေအးစက္ေနတဲ့ေလထုက သူတို႔ကို ဓားငယ္ေလးေတြနဲ႔ ထိုးဆြေနတဲ့အတိုင္းပါဘဲ။ဒီလိုအခ်ိန္မွာေတာ့ ဂိုဏ္းသားတစ္ေယာက္ခ်င္းစီရဲ့အစြမ္းအစေတြက ေပၚလာပါၿပီ။စမ္းသပ္ခ်က္ကိုဝင္ေျဖဖို႔ေရာက္လာက်တဲ့ တစ္ခ်ိဳ႕ေက်ာင္းသားေတြက ပ်ံသန္းမွုအရွိန္ကထြက္လာတဲ့ ေလထုခုခံအားကိုေလ်ာ့မခ်နိုင္တဲ့အတြက္ ၾကာပန္းပုံသ႑ာန္ထိုင္လိုက္က်ၿပီး အတြင္းအားေတြနဲ႔ကာကြယ္လိုက္က်ပါၿပီ။ဒါေပမဲ့ နတ္ႀကိဳးၾကာေတြေပၚမွာ မတုန္မလွုပ္ဘဲ ေတာင္ႀကီးေတြလို မားမားမတ္မတ္ရပ္ေနက်တဲ့ လူေတြလည္းရွိပါေသးတယ္။အထူးသျဖင့္ လီဖူခ်န္းေပါ့။လက္ႏွစ္ဖက္ကိုပိုက္ၿပီး နတ္ႀကိဳးၾကာႀကီးေပၚမွာ မတ္မတ္မားမားရပ္ေနပုံက ေလနတ္ဘုရားတစ္ပါး ေကာင္းကင္ကေန ကမၻာႀကီးကို ေစာင့္ၾကည့္အကဲခတ္ေနသလိုပါဘဲ။" ဒီေကာင္က အျပင္စည္းဂိုဏ္းရဲ့နံပတ္၁ တပည့္ျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာ ဘာမွေတာ့ အံ့ၾသစရာမရွိဘူးဘဲ။"တစ္ျခားေသာတပည့္ေတြက လီဖူခ်န္းကို အထင္ႀကီးေလးစားအားက်တဲ့အၾကည့္ေတြနဲ႔ ေငးေမာၾကည့္ရွုေနက်ပါတယ္။အခ်ိန္ေတြၾကာလာတာနဲ႔အမၽွ လီဖူခ်န္းကလြဲၿပီး က်န္တဲ့တပည့္ေတြက နတ္ႀကိဳးၾကာေတြေပၚမွာ ထိုင္ၿပီးအတြင္းအားေတြနဲ႔ ေလထုဖိအားကို ကာကြယ္ေနရပါၿပီ။ျပင္းထန္လွတဲ့ေလထုဖိအားကို ဒီအတိုင္းမတ္တပ္ရပ္ၿပီးခုခံေနရတာက အတြင္းအားကုန္ႏွုန္းကို ပိုျမန္ေစတယ္ေလ။ဒါေၾကာင့့္ေလထုဖိအားဧရိယာက်ဥ္းသြားေအာင္သူတို႔က ထိုင္ၿပီးခုခံေနရတာပါ။အျခားသူအားလုံးက ထိုင္ၿပီးေလထုဖိအားကိုခုခံေနတာကိုျမင္လိုက္ရတဲ့အတြက္ လီဖူခ်န္းကလည္း တစ္ေယာက္တည္းခၽြန္ၿပီး မတ္တပ္ရပ္မေနခ်င္တာေၾကာင့္ ထိုင္ခ်လိုက္ပါတယ္။အစိမ္းေရာင္ဝတ္႐ုံဝတ္ဆင္ထားတဲ့ အႀကီးအကဲကေတာ့ က်က္သေရရွိစြာနဲ႔ဘဲ နတ္ႀကိဳးၾကာႀကီးေပၚမွာ မတ္တပ္ရပ္လ်က္ရွိေနတုန္းပါဘဲ။သိုင္းတန္ခိုးနယ္ပယ္ေတြတိုင္းမွာ သူတို႔နဲ႔သက္ဆိုင္တဲ့အထူးျပဳစြမ္းအင္ေတြရွိပါတယ္။လူသားနယ္ပယ္မွာဆိုရင္ အတြင္းအားကိုအသုံးျပဳနိုင္ပါတယ္။စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္မွာေတာ့ စိတ္တန္ခိုးျဖင့္စြမ္းအင္ဖန္တီးနိုင္ပါတယ္။ေျမကမၻာနယ္ပယ္မွာေတာ့ အတြင္းအားစြမ္းအင္ေတြကို အလိုရွိသလို ထုတ္လိုက္သြင္းလိုက္ လုပ္နိုင္ပါတယ္။ေကာင္းကင္ပိုးနယ္ပယ္ေရာက္ရင္ေတာ့ အတားအဆီးေတြကို အတြင္းအားနဲ႔ လမ္းေၾကာင္းေျပာင္းေပးနိုင္ပါတယ္။မိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းရဲ့ အတြင္းစည္းအႀကီးအကဲအားလုံးကေတာ့ေကာင္းကင္ပိုးနယ္ပယ္က ထိပ္သီးပညာရွင္ေတြပါဘဲ။ဒါေၾကာင့္ ဒီအစိမ္းေရာင္ဝတ္အႀကီးအကဲက ေလထုဖိအားကိုမမွုဘဲ မတ္တပ္ရပ္ေနတာကို အံ့ၾသစရာအေၾကာင္းေတာ့ မရွိပါဘူး။တစ္ကယ္လို႔ ကလန္တစ္ခုကသာ ေကာင္းကင္ပိုးနယ္ပယ္ပညာရွင္တစ္ေယာက္ကို ေမြးထုတ္ေပးနိုင္ခဲ့မယ္ဆိုရင္ အဲဒီကလန္က အလိုအေလ်ာက္ မိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းရဲ့ အထက္တန္းကလန္စာရင္းကို ဝင္ေရာက္သြားမွာပါ။ဖန္လီဟိုင္ရဲ့ ဖန္ကလန္နဲ႔ ယုဝူရွန္းရဲ့ယုဝူကလန္က အထက္တန္းလႊာကလန္စာရင္းဝင္ေတြပါ။ဟုတ္တယ္။ခင္ဗ်ားတို႔ထင္သလိုပါဘဲ။မိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းထဲက အတြင္းစည္းအႀကီးအကဲေတြက အထက္တန္းလႊာကလန္တစ္ခုခုနဲ႔ေတာ့ သက္ဆိုင္ေနတာပါ။ဒါေပမဲ့တစ္ခုသိထားရမွာက အထက္တန္းလႊာကလန္ေတြထက္ျမင့္တဲ့ေတာ္ဝင္ကလန္ေတြဆိုတာ ရွိေသးတယ္ဆိုတာဘဲ။ေတာ္ဝင္ကလန္ေတြျဖစ္ဖို႔ကေတာ့ လိုအပ္ခ်က္ေတြေတာ္ေတာ္မ်ားပါတယ္ေလ။ကလန္တစ္ခုဟာ သမိုင္းေၾကာင္းရွိရမယ့္အျပင္ ေကာင္းကင္ပိုးပညာရွင္အေရအတြက္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားလည္း ရွိေနရပါမယ္။ဒါေၾကာင့္မို႔ မိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းအတြင္းမွာ ေတာ္ဝင္ကလန္ေတြက လက္တစ္ဆုပ္စာေလာက္ဘဲရွိပါတယ္။ဒါေပမဲ့ အဲဒီေတာ္ဝင္ကလန္ေတြက မိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းထဲမွာ ၾသဇာအာဏာရွိတဲ့ကလန္ေတြခ်ည္းပါဘဲ။***နတ္ႀကိဳးၾကာႀကီးေတြရဲ့ ပ်ံသန္းႏွုန္းက တစ္ကယ္ကိုျမန္ဆန္လြန္းပါတယ္။ေန႔လယ္ကိုေရာက္တဲ့အခါမွာေတာ့ သူတို႔အုပ္စုႀကီးဟာ အရမ္းလွပတဲ့ေနရာတစ္ခုကို ေရာက္လာပါၿပီ။အျမင့္ကေနၾကည့္လိုက္တဲ့အခါမွာရာေပါင္းမ်ားစြာေသာ စမ္းေခ်ာင္းေလးေတြက ျမစ္တစ္စင္းထဲကို စီးဝင္သြားတာက နဂါးေတြ ပင္လယ္ထဲကိုခရီးသြားေနသလိုပါဘဲ။ရာေပါင္းမ်ားစြာေသာ ေရတံခြန္ေတြကလည္း ျမစ္ထဲကိုစီးဝင္ေနပါတယ္။ဒီေရတံခြန္ေတြကိုၾကည့္ရတာက နဂါးေတြ ျမစ္ထဲကို ဒိုင္ဗင္ထိုးေဆာ့ကစားေနတဲ့အတိုင္းပါဘဲ။အတိုဆုံး ေရတံခြန္တစ္ခုကေတာင္ ၈ေပေလာက္ဘဲျမင့္ပါတယ္ေလ။တစ္ခ်ိဳ႕ေရတံခြန္ေတြကေတာ့ ေပ၅၀ ေလာက္ရွိၿပီးအရွည္ဆုံးကေတာ့ ေပ၁၀၀ ေက်ာ္နီးပါးရွိပါတယ္။ေက်ာက္စိမ္းနဂါးေတြ ျမဴးထူးေပ်ာ္ပါးေနက်သလိုျဖစ္ေနတာကိုကၾကည့္ရတာလုံးဝမ်က္စိပေဒႆရွိလြန္းလွပါတယ္ေလ။ေရတံခြန္ေတြရဲ့ေအာက္ဘက္ပိုင္းမွာေတာ့ အလြန္ႀကီးမားတဲ့ျမစ္ႀကီးတစ္စင္းရွိပါေသးတယ္။ဒီျမစ္ႀကီးဟာေရစီးေၾကာင္း အင္မတန္အားသန္မယ့္ပုံရွိၿပီး မေရမတြက္နိုင္တဲ့ေရဝဲေတြနဲ႔ ျပည့္ႏွက္လ်က္ရွိေနပါတယ္။ၾကည့္႐ုံနဲ႔ေတာ့ဒီျမစ္ႀကီးရဲ့အနက္ကို မခန္႔မွန္းနိုင္ပါဘူး။ဒါေပမဲ့ေသခ်ာတာတစ္ခုကေတာ့ ဒီျမစ္ႀကီးဟာအလြန္အႏၲရာယ္မ်ားမယ္ဆိုတာပါဘဲ။ဒါကသူတို႔ရဲ့ဦးတည္ရာ ေသဆုံးျခင္းျမစ္ႀကီးဆိုတာကေတာ့ ေျမႀကီးလက္ခတ္မလြဲေသခ်ာလြန္းခဲ့ပါၿပီ။အႀကီးအကဲရဲ့လက္တစ္ခ်က္အေဝွ႕မွာေတာ့ ေရခဲစြမ္းအင္ခ်ီေတြနဲ႔လုပ္ထားတဲ့ ေရခဲျပင္ႀကီးတစ္ခုက ျဖစ္ေပၚလာခဲ့ပါတယ္။" ငါ့ေနာက္ကလိုက္ခဲ့"အႀကီးအကဲက အားလုံးကိုဦးေဆာင္ၿပီးေခၚသြားပါတယ္။" ဒီလိုေရခဲျပင္ျဖစ္လာဖို႔ ေရခဲခ်ီဘယ္ေလာက္လိုမလည္း မသိဘူးေနာ္"ဂိုဏ္းေတာ္ရဲ့တပည့္ေတြက တိုးတိုးတိတ္တိတ္ ျငင္းခုန္ေနခဲ့ၾကပါတယ္။" မင္းတို႔ဘာလုပ္ေနက်တာလည္း။အျမန္သြားက်ေလ"အတြင္းစည္းႀကီးၾကပ္ေရးမွုးတစ္ေယာက္က စမ္းသပ္မွုကိုခံယူဖို႔ေရာက္လာတဲ့ ဂိုဏ္းသားေတြကို သတိေပးလိုက္ပါတယ္။ထို႔ေနာက္မွာေတာ့ ဂိုဏ္းသားေတြက ေရခဲျပင္ေပၚကို စတင္ေလၽွာက္လမ္းလာခဲ့က်ပါၿပီ။ေရခဲျပင္ေပၚမွာေလၽွာက္လာရင္းနဲ႔ လီဖူခ်န္းတစ္ေယာက္ သတိျပဳမိလိုက္တာကေတာ့ ဒီေရခဲျပင္ႀကီးက လူ၂၀၀ေလာက္ တက္ေနတာေတာင္ လုံးဝႀကံ့ႀကံ့ခိူင္ေနတယ္ဆိုတာပါဘဲ။လီဖူခ်န္းက သူ႔ရဲ့အသိစိတ္အာ႐ုံကိုဖြင့္ၿပီး ေရခဲထုႀကီးရဲ့အနက္ကို တိုင္းၾကည့္လိုက္ပါတယ္။၂ မီတာ.........ဒီေရခဲျပင္ႀကီးက ၂ မီတာေတာင္ ထူပါတယ္။ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔လည္း လူအေယာက္၂၀၀ေလာက္တက္တာကို ႀကံ့ႀကံ့ခိုင္ခံေနတာျဖစ္ရမည္ပင္။ထို႔ေနာက္မွာေတာ့ သူတို႔အုပ္စုႀကီးက ေရတံခြန္ေတြရဲ့ေအာက္ေျခကို ေရာက္သြားခဲ့ပါၿပီ။ေရတံခြန္ႀကီးေတြရဲ့ေအာက္ေျခမွာေတာ့ ေက်ာက္တုံးႀကီးေတြအမ်ားႀကီးရွိေနပါတယ္။ဒီေက်ာက္တုံးႀကီးေတြက ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာေသာ ေရတံခြန္က က်လာတဲ့ ေရဖိအားဒဏ္ေတြကို ခံလာရတဲ့အတြက္ လုံးဝေခ်ာေမြ႕ေနတယ္ေလ။ဒီေက်ာက္တုံးႀကီးေတြေပၚရပ္မိရင္ လုံးဝေခ်ာ္လဲသြားနိုင္တဲ့အထိကို ေက်ာက္တုံးႀကီးေတြက ေခ်ာေမြ႕ေနတာပါ။pအစိမ္းေရာင္ဝတ္႐ုံကိုဝတ္ဆင္ထားတဲ့ အႀကီးအကဲက အေနာက္ကိုလွည့္လိုက္ၿပီး" ဟိုးအေရွ႕ကျမင္ေနရတဲ့ ေပ၃၀ေရတံခြန္ေအာက္ေျခမွာ ၁၅မိနစ္ေနနိုင္မယ္ဆိုရင္ မင္းတို႔ေနာက္တစ္ဆင့္ကိုတက္ခြင့္ရမယ္။တစ္ကယ္လို႔မေနနိုင္ဘူးဆိုရင္ေတာ့ မင္းတို႔ဒီေန႔ဝင္ခြင့္အတြက္ေတာ့ က်ရွုံးၿပီဘဲ။ေနာက္ထပ္ႏွစ္လၾကာမွ ျပန္လာခဲ့ေတာ့"အႀကီးအကဲရဲ့စကားအဆုံးမွာေတာ့ စမ္းသပ္ခ်က္ကိုေျဖဆိုဖို႔ ေရာက္လာက်တဲ့တပည့္ေတြအကုန္လုံးက တံေတြးသီးကုန္ၾကပါတယ္။ေပ၃၀ ဆိုတာနည္းတဲ့အျမင့္မွမဟုတ္တဲ့ဟာကို။ေပ၃၀အျမင့္ကေနက်လာတဲ့ ေရထုဖိအားကို ဘယ္သေကာင့္သားက ခံနိုင္မည္နည္း။အဲဒါထက္ပိုၿပီးေျပာစရာရွိလာတာက ေရတံခြန္ေအာက္ေျခက ေျပာင္ေခ်ာေနတဲ့ ေက်ာက္တုံးႀကီးေတြပါဘဲ။ဒီေရဖိအားနဲ႔ ေျပာင္ေခ်ာေနတဲ့ေက်ာက္တုံးႀကီးေတြေလ......။၁၅မိနစ္ဆိုတာ စဥ္းစားသာၾကည့္ပါေတာ့။" ကဲ...... ဟုတ္ၿပီ။မင္းတို႔ရဲ့ခြန္အားေတြနဲ႔ ေက်ာက္တုံးႀကီးေတြေပၚတက္ၿပီး ရပ္က်ေတာ့။၁၅ မိနစ္ေက်ာ္လို႔ျပဳတ္က်သြားရင္ေတာင္ မင္းတို႔ကိုအေအာင္ေပးမယ္"" မင္းတို႔တစ္ေယာက္ခ်င္းစီကေတာ့ သူတို႔ကိုေစာင့္ၾကည့္ၿပီးအခ်ိန္မွတ္ေပးလိုက္"အစိမ္းေရာင္ဝတ္အႀကီးအကဲက လက္ေထာက္ပညာသင္တပည့္ေတြကိုအမိန္႔ေပးလိုက္ပါတယ္။" ဟုတ္ကဲ့ပါ အႀကီးအကဲ။ "ဂိုဏ္းတပည့္ေတြအကုန္လုံးက တ႐ုတ္သိုင္းကားေတြထဲက အရိုအေသျပဳဟန္ျဖင့္ အရိုအေသေပးလိုက္ၾကပါတယ္။ေပ၃၀ကေန က်လာတဲ့ ေရထုအရွိန္က အလြန္ဘဲျပင္းထန္လွပါတယ္။ၿပီးေတာ့ ေျမကမၻာဆြဲအင္အားပါထပ္ေပါင္းလိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့ ဒီေရထုဖိအားႀကီးဟာ ဆထက္တစ္ပိုး တိုးလို႔ေနခဲ့ပါၿပီ။စမ္းသပ္ခ်က္ကိုဝင္ေရာက္ေျဖဆိုတဲ့ ဂိုဏ္းသား၉၇ေယာက္ကေတ့ာ သက္ဆိုင္ရာေက်ာက္တုံးအသီးသီးစီမွာ ေနရာယူလိုက္က်ပါၿပီ။ဒါေပမဲ့လီဖူခ်န္းကလြဲလို႔ က်န္တဲ့သူေတြရဲ့မ်က္ႏွာေပၚမွာေတာ့ ေမၽွာ္လင့္ခ်က္သိပ္မရွိတဲ့ပုံေတြေပၚေနပါတယ္။ဒီေက်ာက္တုံးႀကီးေတြက သူတို႔ထင္ထားတာထက္ေတာင္မွ ပိုေခ်ာ္ေနေသးတယ္ေလ။လီဖူခ်န္းရဲ့ေဘးနားကတစ္ေယာက္ကေတာ့ ေက်ာက္တုံးႀကီးေပၚေရာက္ေရာက္ျခင္းမွာဘဲ " ဝုန္းခနဲ " လြင့္ထြက္သြားပါေတာ့တယ္။" ငါမင္းတို႔ကို အႀကံေပးခ်င္တာတစ္ခုကေတာ့ မင္းတို႔အားလုံး ပိုၿပီးအာ႐ုံစိုက္ထားသင့္တယ္ဆိုတာဘဲ။"အာ႐ုံတစ္ခ်က္လြင့္သြားတာနဲ႔ မင္းတို႔ေက်ာက္တုံးေပၚကေန ျပဳတ္က်မွာဘဲ"အတြင္းစည္းႀကီးၾကပ္ေရးမွုးတစ္ေယာက္က အႀကံေပးလိုက္ပါတယ္။လီဖူခ်န္းက နားလည္သေဘာေပါက္သည့္ဟန္ျဖင့္ ေခါင္းညိတ္လိုက္ပါတယ္။"ဒီေက်ာက္တုံးေပၚမွာရပ္ေနရတာက တစ္ကယ္ကိုစိတ္ေကာကိုယ္ပါပင္ပန္းတဲ့ အလုပ္ပါဘဲ။ခႏၶာကိုယ္ကို ကမၻာေျမဆြဲအားနဲ႔အလိုက္သင့္ေနေပးေနရတဲ့အျပင္ ေရတံခြန္ကက်လာတဲ့ေရေတြကိုလည္း ေတာင့္ခံေနရပါေသးတယ္။စိတ္အာ႐ုံကလည္းတစ္ခ်က္မွကို လြင့္လို႔မရပါဘူး။စိတ္တစ္ခ်က္လြင့္လိုက္တာနဲ႔ စုစည္းထားတဲ့အတြင္းအားေတြက ေသာက္တစ္လြဲျဖစ္ကုန္ၿပီး ေရထုဖိအားကို ေတာင့္ခိုင္နိုင္စြမ္းေပ်ာက္ကုန္မွာပါ။လီဖူခ်န္းက ေရထုဖိအားကိုမခံနိုင္ေတာ့တဲ့အတြက္ သူ႔ရဲ့ၾကက္ေသြးေရာင္လ်ိဳ႕ဝွက္မီးေတာက္က်င့္စဥ္ကို ထုတ္ေဖာ္လိုက္ပါၿပီ။အနီေရာင္ရင့္ရင့္မီးေတာက္စြမ္းအင္တစ္ခုက သူ႔ခႏၶာကိုယ္ကေနထြက္ေပၚလာၿပီးမီးဝတ္လႊာတစ္ခုလို လီဖူခ်န္းကို လႊမ္းျခဳံထားလိုက္ပါၿပီ။ထို႔ေနာက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းက ေရတံခြန္ေအာက္ကို ခုန္ဝင္သြားလိုက္ပါတယ္။အဆုံးမဲ့အာဏာ အပိုင္း ၈၄အတြင္းစည္းစမ္းသပ္ခ်က္ ၂ေရတံခြန္ေပၚကေနက်လာတဲ့ ေရေတြက လီဖူခ်န္းရဲ့မီးဝတ္လႊာနဲ႔အေတြ႕မွာေတာ့ အေငြ႕ပ်ံကုန္ပါတယ္။အခုခ်ိန္မွာလီဖူခ်န္းကိုၾကည့္ရတာက အလြန္ထက္တဲ့အနီေရာင္ဓားတစ္စင္းလိုပါဘဲ။ေရတံခြန္ေပၚကက်လာတဲ့ေရေတြက သူ႔အတြက္ေတာ့ ဘာအခက္အခဲမွမျဖစ္ေစပါဘူးေလ။" ဒီေကာင္က အျပင္စည္းဂိုဏ္းမွာ လက္ေစာင္းအထက္ဆုံးျဖစ္ေနတာကို ဘာမွအံ့ၾသစရာအေၾကာင္းမရွိေတာ့ဘူး။"" ဒီေကာင့္ကိုၾကည့္ပါဦးကြာ။ငါတို႔က ရွိသမၽွအားေတြသုံးၿပီးေက်ာက္တုံးေတြေပၚမွာ မနည္းရပ္ေနရတဲ့အခ်ိန္မွာ ဒီေကာင္က ေရတံခြန္ေအာက္ကိုေရာက္ေနတာေတာင္ ေအးေဆးဘဲဟ။လခြီးတဲ့မွဘဲ။"" လီဖူခ်န္းကမိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းသက္တမ္းတစ္ေလၽွာက္မွာ အသန္မာဆုံးေတြထဲက တစ္ေယာက္ေလကြာ။ငါတို႔နဲ႔သူနဲ႔ တူမလားကြ။မင္းအ႐ူးခ်ီးပန္းေတြ ေျပာမေနနဲ႔ေတာ့။ျပဳတ္လည္းက်ေနဦးမယ္"တပည့္ေတြကေတာ့ လီဖူခ်န္းကို အားက်တဲ့မ်က္ဝန္းအစုံနဲ႔ၾကည့္ၿပီးျငင္းခုန္ေနက်ပါတယ္။ေရတံခြန္က ေရေတြကေတာ့ လီဖူခ်န္းဆီကို အရွိန္ျပင္းျပင္းနဲ႔ထိုးက်ေနဆဲပါဘဲ။" ဒီအရွိန္က အနည္းဆုံး ကီလို ၁၀၀၀၀ ေတာ့ရွိလိမ့္မယ္"လီဖူခ်န္းက ဒလေဟာက်ေနတဲ့ေရစီးေၾကာင္းကို ခံယူရင္းနဲ႔ စိတ္ထဲမွာ ေတြးေနမိတယ္။ဒီေရစီးေၾကာင္းအရွိန္ကလုံးဝ ေလ်ာ့တြက္လို႔မရနိုင္ပါဘူးေလ။ဒီေရဖိအားက လုံးဝကိုရပ္တန္႔မသြားပါဘူး။လူတစ္ေယာက္က ကီလို၁၀၀၀၀ ရွိတဲ့ေက်ာက္တုံးႀကီးကို အလြယ္တကူ မနိုင္ရင္မနိုင္လိမ့္မယ္။ဒါေပမဲ့ ဒါက သူတစ္သက္လုံး ဒီအေလးႀကီးကို မထားနိုင္မယ္လို႔ မဆိုလိုပါဘူး။လီဖူခ်န္းလို ခႏၶာကိုယ္သန္႔စင္တဲ့လမ္းကို လိုက္စားတဲ့ထားတဲ့အတြက္ကေတာ့ ဒါက လုံးဝေအးေဆးျဖစ္ေနပါတယ္။သူ႔ရဲ့အတြင္းအားေတြကို သိမ္းလိုက္ရင္ေတာင္ သူက ဒီေရတံခြန္ကက်လာတဲ့ ေရအားေတြကို ခံနိုင္ေနဦးမွာပါဘဲ။အခ်ိန္ေတြက တစ္ေရြ႕ေရြ႕နဲ႔ကုန္ဆုံးလာပါၿပီ။ေပ၃၀ ရွိတဲ့ေရတံခြန္ေအာက္မွာေတာ့ စြမ္းအင္အေရာင္အမ်ိဳးမ်ိဳးက ေတာက္ပလ်က္ရွိေနပါတယ္။အဲဒီေတာက္ပေနတဲ့စြမ္းအင္ေတြက ေရတံခြန္ေအာက္မွာရွိေနတဲ့ ဂိုဏ္းသားေတြကို ရည္ညႊန္းပါတယ္။သူတို႔ကလြဲရင္ေတာ့ အျခားဂိုဏ္းသား၈ ေယာက္ေလာက္က ေက်ာက္တုံးေပၚကျပဳတ္က်ကုန္ၿပီး စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္နဲ႔ စမ္းသပ္ခ်က္ကေန ထြက္ခြာသြားက်ရပါၿပီ။ဖ႐ူး...... ေဝါ့......ေရတံခြန္ေအာက္မွာရွိေနတဲ့ တပည့္တစ္ေယာက္က ေရဖိအားဒဏ္ကိုမခံနိုင္ေတာ့တဲ့အတြက္ ေသြးတစ္လုတ္မၽွအန္လိုက္ရပါၿပီ။တစ္ဆက္တည္းမွာဘဲ ေရတံခြန္ရဲ့ဖိအားေၾကာင့္ လြင့္ထြက္သြားပါတယ္။အဲဒီအခိုက္အတန္႔ေလးမွာဘဲ အခ်ိန္မွတ္ေနတဲ့အတြင္းစည္းႀကီးၾကပ္ေရးမွုးတစ္ေယာက္က ေလထဲကိုခုန္ထြက္သြားၿပီး ထိုတပည့္ကို ဖမ္းထားလိုက္ပါတယ္။ေနာက္ထပ္အခ်ိန္အနည္းငယ္အၾကာမွာေတာ့ ေနာက္ထပ္ဂိုဏ္းသားတပည့္တစ္ေယာက္က ေသြးအန္ၿပီး ေရတံခြန္ေအာက္ေျခကေနလြင့္ထြက္လာျပန္ပါတယ္။သတ္မွတ္ထားတဲ့အခ်ိန္၁၅ မိနစ္ျပည့္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ဂိုဏ္းသား၈၀သာ က်န္ေနခဲ့ပါတယ္။ဂိုဏ္းသား၉၇ေယာက္မွာ ၁၇ေယာက္ကေတာ့ က်ရွုံးသြားပါၿပီေလ။ဒုတိယစမ္းသပ္ခ်က္ကိုေတာ့ ေသဆုံးျခင္းျမစ္ဆီမွာ ျပဳလုပ္မွာျဖစ္ပါတယ္။ဒီတစ္ႀကိမ္စမ္းသပ္ခ်က္ကေတာ့ ဂိုဏ္းေတာ္ကတပည့္ေတြက အတြင္းအားေတြကို စနစ္တက် အသုံးခ်နိုင္စြမ္း ဘယ္ေလာက္ရွိသလည္းဆိုတာကို ဆန္းစစ္တဲ့ ပြဲပါဘဲ။စမ္းသပ္ခ်က္မွာပါဝင္တဲ့ ဂိုဏ္းသားေတြဟာကိုယ့္အားကိုယ္ကိုးၿပီး ေသဆုံးျခင္းျမစ္ႀကီးကို ေက်ာ္ျဖတ္ရမွာပါ။ီဒီေသဆုံးျခင္းျမစ္ႀကီးက အလြန္ဘဲ လွိုင္းႀကီးေလထန္တဲ့အျပင္မေရမတြက္နိုင္ေအာင္မ်ားျပားတဲ့ ေရဝဲႀကီးေတြကလည္း ရွိေနပါေသးတယ္။ဒီလိုျမစ္ႀကီးရဲ့ မ်က္ႏွာျပင္ေပၚမွာ အတြင္းအားသုံးၿပီးရပ္ေနဖို႔ဆိုတဲ့အျဖစ္ကေတာင္ အလြန္ႀကီးမားတဲ့စိန္ေခၚမွုႀကီးတစ္ခုပါ။ဒီျမစ္ႀကီးျဖတ္ၿပီးတစ္ဖက္ကမ္းကိုကူးဖို႔ဆိုရင္ေတာ့ စဥ္းစားသာၾကည့္က်ပါေတာ့။" အားလုံးဘဲ...... စလို႔ရၿပီ "အစိမ္းေရာင္ဝတ္အႀကီးအကဲက လက္ကိုေျမႇာက္ၿပီး အခ်က္ျပလိုက္ပါတယ္။ဖတ္...... ဖတ္......... ဖတ္.........အေယာက္၈၀ေသာဂိုဏ္းသားေတြဟာ အႀကီးအကဲစီက ခြင့္ျပဳခ်က္ရတာနဲ႔ ျမစ္ျပင္ေပၚကိုတက္ၿပီး တစ္ဖက္ကမ္းကို အျမန္ဆုံးေက်ာ္ျဖတ္ေျပးဖို႔ ႀကိဳးစားလိုက္က်ပါတယ္။အား......!သတိမမူမိဘဲ ေျပးသြားတဲ့ တပည့္တစ္ေယာက္ကေတာ့ ေဗြေဆာ္ဦးအေနနဲ႔ ေရဝဲႀကီးတစ္ခုရဲ့ စုပ္ယူျခင္းကို ခံလိုက္ရပါၿပီ။ဒါေပမဲ့ အတြင္းစည္းႀကီးၾကပ္ေရးမွုးတစ္ေယာက္က သတိရွိစြာနဲ႔ဘဲထိုတပည့္ကို ေရဝဲထဲကေန ဆြဲထုတ္ကယ္ဆယ္လိုက္ပါတယ္။လီဖူခ်န္းကေတာ့ ၾကက္ေသြးေရာင္မီးအတြင္းအားေတြကို ေျခေထာက္မွာ လႊမ္းျခဳံထားလိုက္ပါတယ္။ထို႔ေနာက္မွာေတာ့ ၾကယ္တံခြန္တစ္လုံးေႂကြက်လာတဲ့အတိုင္း အရွိန္အဟုန္ျပင္းစြာနဲ႔ေျပးထြက္သြားပါေတာ့တယ္။သိပ္မၾကာခင္မွာဘဲ အျခားတပည့္ေတြအားလုံးကို သူ႔ေနာက္မွာ ခ်န္ထားခဲ့လိုက္ပါၿပီ။အစိမ္းေရာင္ဝတ္အႀကီးအကဲက အသိအမွတ္ျပဳတဲ့အေနျဖင့္ ေခါင္းတစ္ဆတ္ဆတ္ညိတ္ၿပီး လီဖူခ်န္းကို ၾကည့္ေနပါတယ္။ဒီေသဆုံးျခင္းျမစ္ႀကီးဟာ မေရမတြက္နိုင္တဲ့ ေရဝဲႀကီးေတြနဲ႔ျပည့္ႏွက္ေနတာေလ။အဲဒါကို လူတစ္ေယာက္က ကိုယ္ေဖာ့ပညာေတာင္မသုံးဘဲ ျဖတ္ေျပးေနတာကိုေတြ႕ရတာက အလြန္ရွားပါးတဲ့့ျမင္ကြင္းတစ္ခုပါဘဲ။ဒီလိုအစြမ္းေတြကို ၿပိဳင္ဘက္ကင္းဘြဲ႕ရတဲ့ တပည့္ေတြဆီမွာဘဲ ေတြ႕ရနိုင္တာပါ။ၿပီးေတာ့ဒီအႀကီးအကဲက အရိုးတည္ေဆာက္ပုံေတြဘာေတြကို ၾကည့္မေနပါဘူး။အခုလက္ရွိျမင္ရတဲ့အစြမ္းကိုဘဲ လက္ခံတတ္တဲ့သူပါ။ဒုတိယစမ္းသပ္ခ်က္အၿပီးမွာေတာ့ ဂိုဏ္းသား၇၂ေယာက္သာက်န္ပါေတာ့တယ္။တတိယစမ္းသပ္ခ်က္ကေတာ့ ဂိုဏ္းသားတစ္ေယာက္ခ်င္းစီရဲ့ လက္ေတြ႕တိုက္ခိုက္နိုင္စြမ္းကို စမ္းသပ္တာပါ။ဒီစမ္းသပ္ခ်က္ကိုေတာ့ မိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းရဲ့ မိစၧာသားရဲ သားေဖာက္ဌာနမွာ ျပဳလုပ္မွာျဖစ္ပါတယ္။သူတို႔မိစၧာသားရဲသားေဖာက္ကြင္းကိုေရာက္တဲ့အခါမွာေတာ့ညေနခင္းေတာင္ ေရာက္ေနပါၿပီ။ဒီကြင္းျပင္ႀကီးဟာ အလြန္ႀကီးမားလွၿပီးသတၱဳေလွာင္ခ်ိဳင့္ေတြ ၊ တြင္းနက္ႀကီးေတြနဲ႔ ျပည့္ႏွက္ေနပါတယ္။အခ်ိန္တိုင္းမွာလည္း သားရဲႀကီးေတြရဲ့ဟိန္းေဟာက္သံေတြကလည္း ထြက္ေပၚေနတယ္ေလ။ကြင္းျပင္ႀကီးရဲ့အလည္မွာေတာ့ တိုက္ခိုက္ဖို႔အတြက္ စင္ျမင့္ႀကီးတစ္ခုရွိေနပါတယ္။အဲသည္စင္ျမင့္ေပၚမွာေတာ့ ေသြးေတြေပက်ံလ်က္ရွိၿပီး ေသဆုံးျခင္းနိမိတ္ေတြကို ခံစားေနရပါတယ္။"မင္းတို႔ရဲ့ၿပိဳင္ဘက္ကေတာ့ အဆင့္၂ အမ်ိဳးအစားထဲက အဆင့္နိမ့္မိစၧာသားရဲေတြဘဲ"အေမႊးတိုင္တစ္တိုင္ထြန္းခ်ိန္အတြင္းမွာ သားရဲေတြကို ဒဏ္ရာရေအာင္ လုပ္နိုင္တဲ့သူေတြက ဒီစမ္းသပ္ခ်က္ကို ေအာင္ျမင္မယ္။"အစိမ္းေရာင္ဝတ္အႀကီးအကဲက ဒီအဆင့္ကိုေအာင္ျမင္ဖို႔အတြက္လိုအပ္ခ်က္ေတြကို ေျပာၾကားလိုက္ပါတယ္။" အဆင့္၂ အမ်ိဳးအသားထဲက အဆင့္နိမ့္မိစၧာသားရဲကို ဒဏ္ရာရေအာင္တိုက္ခိုက္နိုင္ရမယ္တဲ့လား "တပည့္ေတြအားလုံးက စမ္းသပ္ခ်က္တစ္ခုဆိုတာကိုနားလည္ေပမယ့္လည္း ဒီလိုစင္ျမင့္ေပၚမွာအရိုင္းဆန္တဲ့ သားရဲနဲ႔ လက္ေတြ႕တိုက္ခိုက္ရမယ္ဆိုတဲ့အရာႀကီးကို နည္းနည္းေတာ့ တုန္လွုပ္ေနက်မိတယ္ေလ။" ပထမဆုံးအေနနဲ႔ သြားရမယ့္သူကေတာ့ ခ်န္ေရွာင္ရွမ္း "ခ်န္ေရွာင္ရွမ္းက ဒီႏွစ္ဆိုရင္ အသက္၂၀တင္းတင္း ျပည့္ပါၿပီ။သူက ခရမ္းေရာင္ခ်ီက်င့္စဥ္ကို အဆင့္၈အထိ ေရာက္ေအာင္က်င့္ထားနိုင္တဲ့အတြက္ အျပင္စည္းဂိုဏ္းထဲမွာေတာ့ အေတာ္အသင့္ နာမည္ႀကီးပါတယ္။သူက စင္ျမင့္ေပၚကို စိတ္လွုပ္ရွားစြာနဲ႔တက္လာၿပီး ပတ္ဝန္းက်င္အေျခအေနကို တစ္ခ်က္အကဲခတ္လိုက္ပါတယ္။ထန္ !ေလွာင္ခ်ိဳင့္ႀကီးတစ္ခုက ပြင့္လာၿပီး အနက္ေရာင္အေၾကးခြံေတြနဲ႔ ဖုံးလႊမ္းေနတဲ့ ေခြးအႀကီးတစ္ေကာင္က အစြယ္တစ္ေဖြးေဖြးနဲ႔ ထြက္ေပၚလာခဲ့ပါတယ္။ေဝါင္း............အနက္ေရာင္ေၾကးခြံနဲ႔ေခြးအႀကီး ထိတ္လန္႔ဖြယ္ရာ ေဟာင္လိုက္ပါတယ္။သူ႔ရဲ့ေဟာင္သံႀကီးက အရိုး၊အသည္းထဲထိေအာင္ တုန္လွုပ္ေခ်ာက္ျခားသြားေစနိုင္ပါတယ္။အဝါေရာင္ထိပ္တန္းဓားတစ္လက္ကို ကိုင္ေဆာင္ထားတာေတာင္မွခ်န္ေရွာင္ရွန္းက သူ႔ရဲ့ေၾကာက္လန္႔မွုေတြကို ဖုံးကြယ္မထားနိုင္ခဲ့ပါဘူး။အဆင့္၂ မိစၧာသားရဲႀကီးရဲ့ အရွိန္အဝါက သူထင္ထားတာထက္ကို ေၾကာက္လန္႔စရာေကာင္းလြန္းလွပါတယ္။" ဟီး ဟီး......ဒီေကာင္ဘယ္ေလာက္ခံနိုင္မယ္လို႔ မင္းတို႔ထင္လည္း။""ငါထင္တာကေတာ့ အသက္ရွူခ်ိန္ ၁၀ခါဘဲ" " မင္းသူ႔ကိုအရမ္းအထင္ႀကီးေနတာဘဲ။ငါထင္တာကေတာ့ အသက္၅ခါရွူခ်ိန္ထက္ပိုမခံနိုင္ဘူး ။ "ဒီမိစၧာသားေဖာက္ဌာနမွာေတာ့ အတြင္းစည္းတပည့္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ေနာင္လာမယ့္အတြင္စည္းတပည့္ျဖစ္လာသူေတြရဲ့ အရည္အခ်င္းကို လာေရာက္အကဲခတ္ေနက်ပါတယ္။ခ်န္ေရွာင္ရွမ္းရဲ့ ေၾကာက္ေခ်းပါေနပုံကိုၾကည့္ၿပီး တစ္ခ်ိဳ႕ေသာ အတြင္းစည္းတပည့္ေတြကေတာ့ ေလွာင္ရယ္ေနက်ပါၿပီ။ၾကည့္ရတာ အနက္ေရာင္ေၾကးခြံနဲ႔ေခြးအႀကီးကလည္း ခ်န္ေရွာင္ရွမ္းက သူ႔ကိုေၾကာက္ေနတာကို ခံစားမိပုံရပါတယ္။အေရွ႕ကိုတစ္ဟုန္ထိုးေျပးထြက္လာၿပီး ခ်န္ေရွာင္ရွမ္းရဲ့ ညာဘက္ေျခေထာက္ကို ခဲလိုက္ပါတယ္။ခ်န္ေရွာင္ရွမ္းက အစကတည္းက ေၾကာက္ဒူးတုန္ေနသူပါ။ဒီသားရဲႀကီးက သူ႔ကိုတိုက္ခိုက္လာတဲ့အခါမွာေတာ့ သူက ေၾကာင္အၿပီး ရပ္ၾကည့္ေနမိပါေတာ့တယ္။ထန္.........! ခ်န္ေရွာင္ရွမ္းရဲ့လက္ထဲကဓားက ေၾကာက္လန္႔လြန္ၿပီးျပဳတ္က်သြားခဲ့ပါတယ္။သူ႔ရဲ့အျဖစ္အပ်က္ကိုျမင္တဲ့ အတြင္းစည္းႀကီးၾကပ္ေရးမွုးတစ္ေယာက္က ၾကည့္မေနနိုင္ေတာ့ဘဲ လက္တစ္ခ်က္ေဝွ႕ယမ္းလိုက္ပါတယ္။ဂိန္ ! အီ...............အီ.........့ေခြးအႀကီးက မျမင္ရတဲ့အရာတစ္ခုနဲ႔ေစာင့္မိသလိုျဖစ္သြားၿပီးနာက်င္သြားသည့္ဟန္ျဖင့္ ေအာ္ဟစ္ရင္း ေနာက္ကိုဆုတ္သြားပါတယ္။" ခ်န္ေရွာင္ရွမ္း......... က်ရွုံး "အတြင္းစည္းႀကီးၾကပ္ေရးမွုးက ေအးစက္စက္ေလသံျဖင့္ ေၾကာ္ျငာလိုက္ပါတယ္။အစိမ္ေရာင္ဝတ္အႀကီးအကဲက မ်က္ေမွာင္ၾကဳပ္လိုက္ၿပီး" ဒီေကာင္ေလးရဲ့ စိတ္ဓာတ္ပိုင္းက အရမ္းယိုယြင္းေနတာဘဲ။ဒီလိုတပည့္မ်ိဳးက ဘာတန္ဖိုးမွ ရွိလာမွာမဟုတ္ဘူး။ "စမ္းသပ္ခ်က္မွာပါဝင္တဲ့ ဂိုဏ္းသားေတြဟာ တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္ စင္ျမင့္ေပၚကိုတက္သြားၾကပါတယ္။ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ဂိုဏ္းသား၁၀ေယာက္တက္သြားတိုင္းမွာ ၂ေယာက္ဒါမွမဟုတ္ ၃ေယာက္ကေတာ့ က်ရွုံးေနပါတယ္။အဆင့္၂ မိစၧာသားရဲေတြက ဥာဏ္ရည္ထက္ျမက္တဲ့အျပင္ မိစၧာဓာတ္ေတြကိုအသုံးျပဳၿပီး တိုက္ခိုက္နိုင္တဲ့အတြက္ သူတို႔ကို ဒဏ္ရာရေအာင္လုပ္ရတာက လြယ္ကူတဲ့အရာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။" ေနာက္တစ္ေယာက္ကေတာ့...... လီဖူခ်န္း "အတြင္းစည္းႀကီးၾကပ္ေရးမွုးက လီဖူခ်န္းရဲ့နာမည္ကိုမေခၚခင္ အသက္တစ္ခ်က္ ရွိုက္လိုက္ပါေသးတယ္။သူ႔ရဲ့နာမည္ကိုၾကားလိုက္တာနဲ႔ ကြင္းျပင္တစ္ခုလုံးက လူေတြရဲ့အၾကည့္က လီဖူခ်န္းဆီကို က်ေရာက္လာခဲ့ပါတယ္။ပ်င္းရိဖြယ္မ်က္ႏွာေပးနဲ႔ထိုင္ေနတဲ့ အစိမ္းေရာင္ဝတ္အႀကီးအကဲကေတာင္ လီဖူခ်န္းကို ေမၽွာ္လင့္ခ်က္ေတြနဲ႔ လွမ္းၾကည့္ေနပါတယ္ေလ။" ဒါဆို ဒီေကာင္က အျပင္စည္းကနံပါတ္၁ ဆိုတဲ့ေကာင္ေပါ့ေလ။ "" သူ႔ေၾကာင္မလို႔ဘဲ အႀကီးအကဲခ်ီ ကိုယ္တိုင္က ဒီစမ္းသပ္ခ်က္ေတြကို ကိုယ္တိုင္လာေရာက္ႀကီးၾကပ္ေနတာဘဲ။သာမန္ဆိုရင္ အတြင္းစည္းအႀကီးအကဲေတြက ဒီစမ္းသပ္ခ်က္ေတြကို ဂ႐ုစိုက္တာေတာင္မဟုတ္ဘူး။ဒီစမ္းသပ္မွုေတြက အတြင္းစည္းႀကီးၾကပ္ေရးမွုးေတြရဲ့ အလုပ္ေလ။"" ဒီေကာင့္ကို ေစာင့္ၾကည့္က်တာေပါ့။အဆင့္၂မိစၧာသားရဲနဲ႔တိုက္ခိုက္တဲ့အခါက်ရင္ ဒီေကာင္က က်ားလား၊နဂါးလား ဒါမွမဟုတ္ ဖြတ္က်ားလားဆိုတာကို သိရမွာဘဲ။ ""မွန္တယ္။တစ္ကယ့္ မိစၧာသားရဲေတြက ဆင္းရဲဒုကၡေမၽွာ္စင္က စြမ္းအင္သားရဲေတြနဲ႔ ဘာမွမဆိုင္ဘူးဆိုတာ ဒီေကာင္ ခနေနရင္ သိရေတာ့မွာပါ။"ဒီအတြင္းစည္းတပည့္ေတြက လီဖူခ်န္းနဲ႔ပက္သက္တဲ့ ေကာလဟာလေတြကို အမ်ားႀကီး ၾကားဖူးထားပါတယ္။ဒါေပမဲ့ ေကာလဟာလဆိုတာ ေကာလဟာလပါဘဲ။လီဖူခ်န္းရဲ့အစြမ္းကို သူတို႔မ်က္ျမင္မေတြ႕ရေသးသေရြ႕ေတာ့ လီဖူခ်န္းနဲ႔ပက္သက္တဲ့ ဘာဒ႑ာရီကိုမွ သူတို႔လက္ခံမွာမဟုတ္ပါဘူး။လီဖူခ်န္းကေတာ့ စင္ျမင့္ေပၚမွာ ေခါင္းေမာ့ရင္ေကာ့ၿပီး ဝံ့ႂကြားစြာ ရပ္ေနပါတယ္။ထို႔ေနာက္မွာေတာ့ သတၱဳေလွာင္ခ်ိဳင့္ႀကီးတစ္ခုက ပြင့္လာပါၿပီ။ဝွီး ............အနက္ေရာင္အရိပ္တစ္ခုက ေလွာင္ခ်ိဳင့္ထဲကေန ပ်ံထြက္လာၿပီး ေကာင္းကင္မွာ စက္ဝိုင္းပတ္ ပ်ံသန္းေနပါတယ္။ဒါက မီးသတၱဳငွက္ပါ။ႀကီးမားတဲ့လက္သည္းေတြရယ္ ၃ မီတာနီးပါးရွိတဲ့ ေတာင္ပံႀကီးေတြကိုလည္း ပိုင္ဆိုင္ထားပါေသးတယ္။" လခြီးတဲ့မွဘဲ။ဒါႀကီးက ေၾကာက္စရာႀကီးဟ။အႀကီးအကဲေတြက လီဖူခ်န္းအတြက္ ေလေပၚပ်ံနိုင္တဲ့ သားရဲကို လႊတ္ေပးလိုက္တယ္။ "" ၾကည့္ရတာေတာ့ ဒါက အႀကီးအကဲခ်ီ ရဲ့ အႀကံနဲ႔တူတယ္။ "" ဒီကိစၥက တစ္ကယ့္ေသာက္ျပႆနာဘဲ။ေလေပၚပ်ံနိုင္တဲ့သားရဲေတြရဲ့ ခြန္အားက ေျမျပင္ေပၚက သားရဲေတြရဲ့ ခြန္အားနဲ႔ ညီတယ္ဆိုေပမယ့္ လ်င္ျမန္မွုအပိုင္းမွာေတာ့ ေလေပၚပ်ံနိုင္တဲ့အေကာင္ေတြက အဆေပါင္းမ်ားစြာ သာတယ္ဟ။ ""ဒီအဆင့္ကို ဒီေကာင္မေက်ာ္နိုင္ရင္ေတာ့လီဖူခ်န္းက ဒီရာစုႏွစ္ရဲ့ အညံ့ဆုံးအျပင္စည္းနံပါတ္၁ တပည့္အျဖစ္ ေလွာင္ခံရေတာ့မွာဘဲ ။ "အဆုံးမဲ့အာဏာ အပိုင္း ၈၅စမ္းသပ္ခ်က္ ၃မီးသတၱဳငွက္ - အဆင့္၂ အမ်ိဳးအစားထဲက ေလေပၚပ်ံနိုင္တဲ့ အဆင့္နိမ့္သားရဲျဖစ္ပါတယ္။ဒီသားရဲရဲ့ေတာင္ပံေတြဟာ အလြန္ဘဲမာေက်ာၿပီးေတာ့ ပ်ံသန္းေနစဥ္အတြင္းမွာ မထင္မွတ္ထားတဲ့ေထာင့္ခ်ိဳးေတြကိုေကြ႕ၿပီး ရန္သူေတြကို တိုက္ခိုက္နိုင္ပါေသးတယ္။ဒီေကာင္ႀကီးဟာ ဥာဏ္ရည္လည္းအေတာ္ေလးျမင့္တဲ့အေကာင္ပါဘဲ။သူက လီဖူခ်န္းကို ခ်က္ျခင္းမတိုက္ေသးဘဲ ေလထဲမွာ ဝဲေနၿပီး အကဲခတ္လိုက္ပါေသးတယ္။သူ႔ရဲ့ပထမဆုံး ကၽြမ္းက်င္လိမၼာမွုကို ျပလိုက္တဲ့အရာကေတာ့ ေကာင္းကင္ေပၚကေန ေျမႀကီးေပၚကိုအရွိန္အဟုန္ျပင္းစြာျဖင့္ေဇာက္ထိုးဆင္းလာၿပီး ေျမႀကီးနဲ႔ထိခါနီးေလးမွ ဦးတည္ခ်က္လားရာကိုေျပာင္းလာၿပီး ေတာင္ပံနဲ႔ စင္ျမင့္ကို ရိုက္ခ်လိုက္တာပါ။ဒီေတာင္ပံရိုက္ခ်က္က စင္ျမင့္မ်က္ႏွာျပင္ကို အစင္းေၾကာင္းႀကီးႏွစ္ခုျဖစ္ေပၚသြားေစပါတယ္။" သန္မာလိုက္တဲ့ ခြန္အားပါလား "စမ္းသပ္ခ်က္ကိုလာေရာက္ေျဖဆိုတဲ့ အျခားေသာတပည့္ေတြက ငွက္ႀကီးရဲ့ ခြန္အားကိုျမင္လိုက္ရတဲ့အခါမွာ ပါးစပ္အေဟာင္းသား ျဖစ္သြားကုန္က်ပါတယ္။ေျမျပင္ေပၚမွာဘဲသြားလာနိုင္တဲ့ မိစၧာသားရဲေတြဆိုရင္တိုက္ခိုက္တဲ့ေနရာမွာ သူတို႔ရဲ့ လက္သည္းေတြကို ကုတ္ဆြဲ ဒါမွမဟုတ္ ပါးစပ္ျဖင့္ကိုက္ စသည့္နည္းလမ္းေတြနဲ႔သာတိုက္ခိုက္တတ္က်တာေလ။ဒါေပမယ့္ ဒီမီးသတၱဳငွက္ႀကီးက ေတာင္ပံေတြကိုအသုံးျပဳၿပီး အေဝးကေန တိုက္ခိုက္တဲ့အျပင္ ႏွုတ္သီးေတြနဲ႔လည္း အနီးကပ္တိုက္ခိုက္တတ္ေနပါတယ္။ၿပီးေတာ့ သူ႔လက္သည္းေတြကလည္း ကုတ္ဆြဲဖို႔ လုံးဝအဆင္သင့္ျဖစ္ေနတဲ့ ပုံစံပါ။ဘယ္လိုျဖစ္ၿပီး ဒီငွက္ႀကီးက တိုက္ခိုက္နည္းအစုံကို သိေနပါလိမ့္။" လီဖူခ်န္း...... မင္းဒီေကာင္ႀကီးကိုဘယ္လိုသတ္ပစ္မလည္းဆိုတာကို ငါအရမ္းစိတ္ဝင္စားေနမိၿပီ "အစိမ္းရာင္ဝတ္႐ုံနဲ႔အႀကီးအကဲက မ်က္လုံးကိုေမွးၿပီး လီဖူခ်န္းကို အာ႐ုံစိုက္ ၾကည့္ေနပါတယ္။တစ္ျခားေသာသူေတြက အဆင့္၂သားရဲ အမ်ိဳးအစားထဲက အဆင့္နိမ့္မိစၧာသားရဲေတြကို ဒဏ္ရာရေအာင္လုပ္နိုင္တာနဲ႔ စမ္းသပ္ခ်က္ကိုအေအာင္ေပးမွာပါ။ဒါေပမဲ့ လီဖူခ်န္းကိုေတာ့အေအာင္မေပးနိုင္ပါဘူး။သူကအျပင္စည္းဂိုဏ္းရဲ့ နံပါတ္၁ တပည့္ေလ။ဒီလိုအဆင့္၂သားရဲကိုေတာင္ မသတ္နိုင္ခဲ့ရင္ ဘယ္သူကအထင္ႀကီးမွာလည္း။မီးသတၱဳငွက္က ေလေပၚပ်ံနိုင္ေပမယ့္လည္း အဆင့္၂သားရဲျဖစ္ေနတုန္းပါဘဲ မဟုတ္လား။ဂါး.........မီးသတၱဳငွက္က စူးရွစြာတစ္ခ်က္ေအာ္ျမည္လိုက္ပါတယ္။ရွူး.........ထို႔ေနာက္မွာေတာ့ ေတာင္ပံကိုတစ္ခ်က္ခတ္လိုက္ၿပီး ေကာင္းကင္ေပၚကေန လီဖူခ်န္းဆီကို တစ္ဟုန္ထိုး ဆင္းခ်လာပါၿပီ။သူ႔ရဲ့အျမန္ႏွုန္းက အသံထက္ကိုျမန္လုနီးပါးပါဘဲ။ဘယ္ေလာက္ထိျမန္သလည္းဆိုရင္ သူ႔ရဲ့အရိပ္ကိုဘဲ ျမင္ရပါေတာ့တယ္။ဒီႏွုန္းက စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္ အဆင့္၁က ပညာရွင္ေတြရဲ့ အျမန္ႏွုန္းကိုေတာင္ သာလြန္ေနပါၿပီ။ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ဒီတိုက္ခိုက္မွုကို ေရွာင္တိမ္းဖို႔ဆိုတာ မျဖစ္နိုင္သေလာက္ပါဘဲ။ေကာင္းကင္ကေန တိမ္မည္းအုပ္တစ္အုပ္ ထြက္ေပၚလာသလိုမီးသတၱဳငွက္ရဲ့ အရိပ္မည္းႀကီးက လီဖူခ်န္းကို လႊမ္းျခဳံသြားပါတယ္။" ဒီေကာင္က ေၾကာက္ဒူးတုန္ေနတာလားဟ "အတြင္းစည္းတပည့္တစ္ေယာက္က လီဖူခ်န္းရဲ့ ဘာမွျပင္ဆင္မွုမရွိဘဲ ေက်ာက္႐ုပ္ႀကီးလိုရပ္ေနတဲ့ပုံကို သတိျပဳမိသြားပါတယ္။" ဒီေကာင္က အျပင္စည္းတပည့္ေတြရဲ့နံပါတ္၁ ျဖစ္ေတာ့လည္း ဘာထူးသြားမွာလည္း။ လက္ေတြ႕သတ္ျဖတ္ျခင္းေတြကို မလုပ္နိုင္ေသးသေရြ႕ေတာ့ ဒီေကာင္က ဘာအဆင့္မွရွိလာမွာ မဟုတ္ဘူး။ "" ဒီလို ႐ုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ ျဖစ္ၿပီး ရွုံးသြားတာက အႀကီးအကဲခ်ီကို စိတ္ပ်က္ေစေတာ့မွာဘဲ "တစ္ကယ္လည္းအႀကီးအကဲခ်ီရဲ့ မ်က္ႏွာမွာ စိတ္ပ်က္တဲ့အမူအယာေတြ ျဖစ္ေပၚေနပါၿပီ။ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆိုေတာ့ လီဖူခ်န္းက တစ္ကယ္ကိုတိုက္ခိုက္လို႔ေကာင္းတဲ့ အခြင့္အေရးႀကီးကို လက္လႊတ္လိုက္လို႔ဘဲျဖစ္ပါတယ္။အမွန္ဆိုရင္ ဒီမီးသတၱဳငွက္ကို သတ္ဖို႔အေကာင္းဆုံးနည္းကေတာ့တစ္ခ်က္ေရွာင္လိုက္ၿပီး မီးသတၱဳငွက္ ျပန္ေကြ႕လာမွ ခ်က္ေကာင္းကို တိုက္ကာ တစ္ခ်က္တည္း အေသသတ္ပစ္တဲ့နည္းပါဘဲ။ဒီနည္းက ဓားသမားေတြလုပ္သင့္တဲ့ နည္းျဖစ္ပါတယ္။ရႊမ္း.........ဒါေပမဲ့ တစ္ကယ့္အေရးႀကီးတဲ့အခ်ိန္ေလးမွာဘဲ အနီေရာင္ ႏွင္းစက္ႏွင္းမွုန္ေလးေတြက မီးသတၱဳငွက္ရဲ့ ေက်ာဘက္ကေန ထြက္ေပၚလာခဲ့ပါတယ္။ေသခ်ာၾကည့္လိုက္မွ အဲဒီအရာေတြက ႏွင္းစက္ႏွင္းမွုန္ေလးေတြ မဟုတ္ဘဲ ေသြးေတြျဖစ္ေနတာကို သိလိုက္ရပါတယ္။မီးသတၱဳငွက္ရဲ့ မာလွပါတယ္ဆိုတဲ့ ခႏၶာကိုယ္ေပၚကေန ေသြးေတြက ေရတံခြန္ကေန ေရေတြက်ေနသကဲ့သို႔ျဖစ္ေနၿပီး ေသြးမိုးေတြရြာခ်လာသည့္အလားပင္။' အဝါေရာင္ အဆင့္နိမ့္ဓားသိုင္း - အစြန္းေရာက္ဓားသိုင္း 'ေသြးမိုးေတြရဲ့ ေအာက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းက ဘယ္အခ်ိန္တည္းကထုတ္ထားမွန္းမသိတဲ့ သူ႔ရဲ့ဓားကို ေအးေဆးစြာ ျပန္သိမ္းလိုက္ၿပီးလက္ႏွစ္ဖက္ကိုေနာက္ပစ္ကာ ခပ္ေအးေအးပင္ ရပ္ေနပါေတာ့တယ္။ေသြးမိုးေတြက လီဖူခ်န္းရဲ့အနီး တစ္မီတာအကြာကိုေရာက္တဲ့အခါမွာေတာ့ အေငြ႕ပ်ံၿပီး ေလထုထဲမွာေပ်ာက္ကြယ္ကုန္ပါတယ္။ဒီဓားသိုင္းက အဝါေရာင္အဆင့္နိမ့္ဓားသိုင္းျဖစ္ေပမယ့္ လီဖူခ်န္းရဲ့လက္ထဲမွာေတာ့ လုံးဝအစြမ္းထက္လြန္းေနပါတယ္။ၿပီးေတာ့ လီဖူခ်န္းရဲ့လက္ရွိစြမ္းအားနဲ႔ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ဒီမီးသတၱဳငွက္ေလာက္ကိုေတာ့ ဓားသိုင္းမသုံးဘဲ ဒီတိုင္းရိုးရိုးခုတ္ခ်လိုက္ရင္ေတာင္ တစ္ခ်က္တည္းနဲ႔ ေသသြားေစနိုင္တယ္ေလ။" ေသြးေအးလြန္းၿပီး ရက္စက္လြန္းတဲ့ ေကာင္ဘဲ "" တစ္ခ်က္.........တစ္ခ်က္ဘဲလား............ငါ့မ်က္လုံးေတြမ်ားမွားသလားကြာ။ဒီေကာင္က မီးသတၱဳငွက္ကို ဓားတစ္ခ်က္တည္းနဲ႔ သတ္ပစ္လိုက္တယ္။ "" ေဟး လ်ိဳေဝ......မင္းေကာ မီးသတၱဳငွက္ကို ဓားတစ္ခ်က္တည္းနဲ႔ သတ္နိုင္လား "" ဟာသေတြ လာမေျပာစမ္းနဲ႔ကြာ။ငါက စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္ အဆင့္၂ဘဲ ရွိေသးတာ။ဘယ္လိုလုပ္ သတ္နိုင္မွာတုန္းဟ ။ "" ငါ့အထင္ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ဒီမိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းထဲက စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းအဆင့္၂ကို ေရာက္ေနတဲ့ တပည့္ေတြထဲက ၉၀ရာခိုင္ႏွုန္းေတာင္ဒီသေဘာက္မသားလို တစ္ခ်က္တည္းနဲ႔ သတ္နိုင္မွာမဟုတ္ဘူးကြ။စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္ အဆင့္၃ကေကာင္ေတြေတာင္ မနည္းလုပ္ရမွာဟ ။ "အတြင္းစည္းတပည့္ေတြအကုန္လုံးက ေျခဖ်ားလက္ဖ်ားေတြ ေအးစက္ကုန္ၿပီး ၾကည့္ရတာ အသက္ရွူတာေတာင္ ခက္ခဲေနက်တဲ့ ပုံစံပါဘဲ။" ဒီေကာင္ လူေကာဟုတ္ေသးရဲ့လား "စမ္းသပ္ခ်က္ကိုဝင္ေရာက္ေျဖဆိုတဲ့ အျခားတပည့္ေတြအကုန္လုံးကလည္း လီဖူခ်န္းရဲ့ဓားခ်က္ကိုျမင္လိုက္ရၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ တုန္လွုပ္ေခ်ာက္ျခားေနက်ပါၿပီ။သူတို႔ရဲ့ဒူးေတြကို မတုန္ေအာင္ ထိန္းေနေပမယ့္လည္း "ကိုယ္ကက်ဴး ကိုယ့္ဒူးေတာင္မယုံရ " ဆိုတဲ့စကားအတိုင္းဘဲဒူးေတြက လူကိုသစၥာေဖာက္ေနၿပီေလ။ဒီအျဖစ္အပ်က္ကို သူတို႔ရဲ့မ်က္လုံးနဲ႔သာမျမင္ခဲ့ရရင္ ဒီကိစၥကို လုံးဝယုံၾကည္က်မွာ မဟုတ္ပါဘူး။" ေကာင္းတယ္။အရမ္းေကာင္းတယ္.........။ဒါမွအျပင္စည္းဂိုဏ္းရဲ့ နံပါတ္၁ တပည့္ကြ။ "အႀကီးအကဲခ်ီကေတာ့ သူ႔ေပါင္ကိုသူပုတ္ၿပီး အားရပါးရ ရယ္ေမာေနပါတယ္။" ဒီကေလးက အနာဂတ္မွာ ထြန္းေတာက္လာမွာ မလဲမေသြဘဲ။အခုတည္းက သူနဲ႔ ဆက္ဆံေရးေကာင္းေကာင္းတည္ေဆာက္ထားတာက ဥာဏ္က်ယ္တဲ့ အျပဳအမူဘဲ။ "အတြင္းစည္းႀကီးၾကပ္ေရးမွုး ၁၀ေယာက္ကလည္း လီဖူခ်န္းနဲ႔ ရင္းႏွီးတဲ့ ဆက္ဆံေရးတည္ေဆာက္ေနလိုက်ပါတယ္။သူတို႔ကေျမကမၻာအဆင့္က ပညာရွင္ေတြျဖစ္တဲ့အတြက္ လီဖူခ်န္းရဲ့အနာဂတ္ကိုေကာင္းေကာင္းႀကီး ရိပ္စားမိေနပါတယ္ေလ။လီဖူခ်န္းရဲ့ ထူးခၽြန္တဲ့စြမ္းေဆာင္မွုကိုျမင္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ ေနာက္လာမယ့္တပည့္ေတြရဲ့ အလွည့္ကေတာ့ ေထြေထြထူးထူးမရွိဘဲ ပ်င္းရိစရာ ေကာင္းသြားပါၿပီေလ။ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ စမ္းသပ္ခ်က္၃ခုစလုံး ၿပီးဆုံးသြားခဲ့ပါၿပီ။ဝင္ေရာက္ေျဖဆိုသူ ၉၇ေယာက္မွာ ၅၂ ေယာက္က်ရွုံးၿပီး ၄၅ ေယာက္ဘဲ ေအာင္ျမင္ပါတယ္။ဒီက်ရွံးသြားတဲ့တပည့္၅၂ ေယာက္က ေနာက္ထပ္ႏွစ္လၾကာရင္ ေနာက္ထပ္တစ္ႀကိမ္ထပ္ႀကိဳးစားခြင့္ရွိပါေသးတယ္။တတိယအႀကိမ္ဝင္ေရာက္ေျဖဆိုၿပီးတဲ့အထိ စမ္းသပ္ခ်က္ကိုမေအာင္ျမင္ေသးရင္ေတာ့ သူတို႔ေတြက အတြင္းစည္းလက္ေထာက္ပညာသက္ေတြအျဖစ္ အဆင့္ခ်ခံရေတာ့မွာပါ။သူတို႔အားလုံး မိစၧာသားရဲသားေဖာက္ဌာနကေန ျပန္ထြက္လာတဲ့အခါမွာေတာ့ ညဥ့္နက္သန္းေခါင္ေတာင္တိုင္ခဲ့ပါၿပီ။အႀကီးအကဲခ်ီက ေအာင္ျမင္တဲ့၄၅ေယာက္စလုံးကို မိမိေနတဲ့ေနရာကိုျပန္ခိုင္းလိုက္ၿပီးမနက္ျဖန္မနက္မွ အတြင္းစည္းပင္မခန္းေဆာင္ကို ျပန္လာဖို႔ အမိန္႔ေပးလိုက္ပါတယ္။****ေနာက္တစ္ေန႔မနက္အေရာက္မွာေတာ့...............လီဖူခ်န္းက ေနာက္ထပ္တစ္ႀကိမ္အတြင္းစည္းပင္မခန္းေဆာင္ကို ျပန္ေရာက္လာခဲ့ပါတယ္။အစိမ္းေရာင္ဝတ္႐ုံနဲ႔အႀကီးအကဲခ်ီက ေရာက္ရွိလာတဲ့တပည့္၄၅ေယာက္စလုံးကို ရွင္းျပပါတယ္။" ပထမဆုံးအေနနဲ႔ မင္းတို႔ကိုေျပာခ်င္တာကေတာ့ အတြင္းစည္းတပည့္ေတြမွာလည္းအမ်ိဳးအစား ၃ မ်ိဳးရွိတယ္ဆိုတာဘဲ။မင္းတို႔နဲ႔သက္ဆိုင္တဲ့ ဓား၊အတြင္းစည္းတပည့္တံဆိပ္ျပား နဲ႔ မင္းတို႔ေနရမယ့္ၿခံဝင္းရဲ့ေသာ့ ေတြကိုယ္စီရၾကလိမ့္မယ္။ငါနာမည္ေခၚတဲ့သူက အေရွ႕ကိုထြက္လာခဲ့ ။ "အတြင္းစည္းတပည့္ေတြဟာလည္း သုံးမ်ိဳးခြဲျခားထားပါတယ္။တတိယတန္းစားေတြက အညံ့ဆုံးျဖစ္ၿပီးပထမတန္းစားေတြက အေကာင္းဆုံးျဖစ္ပါတယ္။နာမည္ကိုအေစာဆုံးေခၚခံရတဲ့သူေတြကေတာ့ မ်က္ႏွာမေကာင္းဘဲျဖစ္ေနပါတယ္။ဘာလို႔လည္းဆိုေတာ့ အေစာဆုံးေခၚခံရသူေတြဟာ တတိယတန္းစားတပည့္ေတြျဖစ္မွာ ႀကိမ္းေသေနလို႔ပါဘဲ။တတိယတန္းစားတပည့္ေတြရဲ့နာမည္ေခၚလို႔အၿပီးမွာေတာ့ ဒုတိယတန္းစားတပည့္ေတြအလွည့္ေရာက္ပါၿပီ။လူအားလုံးကိုနာမည္ေခၚၿပီးသြားတဲ့ေနာက္မွာေတ့ာ ေနာက္ဆုံးလီဖူခ်န္းတစ္ေယာက္ဘဲက်န္ခဲ့ပါေတာ့တယ္။"လီဖူခ်န္း- ပထမတန္းစားအတြင္းစည္းတပည့္ "အႀကီးအကဲခ်ီက ဂုဏ္ယူတဲ့ေလသံနဲ႔ လီဖူခ်န္းရဲ့နာမည္ကို ေခၚလိုက္ပါတယ္။ပထမတန္းစားအတြင္းစည္းတပည့္ဆိုတဲ့အဆင့္အတန္းက ပထမတန္းစားအျပင္စည္းတပည့္အဆင့္အတန္းနဲ႔ယွဥ္ရင္ လားလားမွ မဆိုင္ပါဘူး။ပထမတန္းစားအျပင္စည္းတပည့္တစ္ေယာက္က ကိုယ္ပိုင္ၿခံဝင္းနဲ႔ တစ္လကို ေရႊျပား၁၀၀၀ သာရတာပါ။ပထမတန္းစားအတြင္းစည္းတပည့္တစ္ေယာက္ကေတာ့ ကိုယ္ပိုင္ၿခံဝင္းအျပင္ ဂိုဏ္းေတာ္မွာရွိတဲ့ပစၥည္းေတြကိုဝယ္ရင္ ၃၀ရာခိုင္ႏွုန္းေလ်ာ့ေစ်း ရဦးမွာပါ။ဒါက လုံးဝအခြင့္ထူးႀကီးပါဘဲ။ဒါေပမဲ့ ၿပိဳင္ဘက္ကင္းေတြကေတာ့ ၅၀ ရာခိုင္ႏွုန္းေလ်ာ့ေစ်းရၾကပါတယ္။အဲဒီထက္ပိုၿပီးအခြင့္အေရးရတာကေတာ့ ေက်ာင္းေတာ္ကသတ္မွတ္ထားတဲ့ ပါရမီရွင္ၾကယ္ပြင့္ေတြပါဘဲ။သူတို႔က ၇၀ ရာခိုင္ႏွုန္း ေလ်ာ့ေစ်းရတယ္ေလ။" မင္းစြမ္းေဆာင္ျပခဲ့တဲ့အတိုင္းဆိုရင္ ငါကမင္းကို ၿပိဳင္ဘက္ကင္းဘြဲ႕ေတာင္ေပးခ်င္ေသးတယ္။ဒါေပမဲ့ မင္းလည္းသိတဲ့အတိုင္းဘဲ ဂိုဏ္းေတာ္က အရိုးတည္ေဆာက္ပုံကိုပိုၿပီးအေလးထားတယ္ေလ။ "အႀကီးအကဲခ်ီက လီဖူခ်န္းကိုၾကည့္ၿပီး ႏွေျမာလြန္းလို႔ အံတႀကိတ္ႀကိတ္ပါဘဲ။သူကလီဖူခ်န္းကို ၿပိဳင္ဘက္ကင္းဘြဲ႕ေပးဖို႔အဆိုျပဳခဲ့ေပမယ့္လည္း အျခားအႀကီးအကဲေတြက ကန္႔ကြက္ခဲ့တယ္ေလ။" အႀကီးအကဲခ်ီ ခင္ဗ်ား.........ဖူခ်န္းက ဒီေလာက္နဲ႔တင္ ေက်နပ္ေနပါၿပီ။အႀကီးအကဲရဲ့ ဂ႐ုစိုက္မွုေတြအတြက္လည္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ။ "တစ္ကယ္လည္း လီဖူခ်န္းက ၃၀ရာခိုင္ႏွုန္းေလ်ာ့ေပးတာနဲ႔တင္အရမ္းေပ်ာ္ေနပါၿပီ။ဒီအဓိပၸါယ္က သူက ေထာက္ပံ့ေရးရမွတ္ ၁၀၀၀၀ တန္တဲ့ပစၥည္းကိုလိုခ်င္ရင္ ၇၀၀၀ ဘဲေပးရေတာ့မယ္လို႔ ေျပာတာပါဘဲ။လီဖူခ်န္းကို ရမွတ္ရွာတဲ့ေနရာမွာ ဆရာက်တဲ့သူအတြက္ေတာ့၃၀ ရာခိုင္ႏွုန္းဆိုတာ မက္ေလာက္စရာ ဘဲေလ။" ေကာင္းတယ္။မင္းက ဘဝင္လည္းမျမင့္သလို စိတ္ရွည္သည္းခံတတ္တယ္။အရမ္းႀကီးလည္း ခယမေနတတ္သလို ရိုေသေလးစားမွုမရွိတာလည္းမဟုတ္ဘူး။ငါမင္းကိုဒီထက္အမ်ားႀကီးေမၽွာ္လင့္ေနမယ္။ "အႀကီးအကဲခ်ီက လီဖူခ်န္းရဲ့ အျပဳအမူကိုျမင္လိုက္ရတဲ့အခါမွာ ပိုၿပီးေမၽွာ္လင့္ေနမိပါတယ္။အတြင္းစည္းဂိုဏ္းသားတပည့္ေတြဟာ အစိမ္းေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ဝတ္စုံကို ဝတ္ဆင္ရပါတယ္။သူတို႔ကိုင္တဲ့ဓားကေတာ့ အဝါေရာင္အထြတ္အထိပ္အဆင့္ အနက္ေရာင္သံဓားပါ။ဒီဓားတစ္လက္တည္းကိုက အျပင္ေလာကမွာ ေရႊျပားေထာင္ခ်ီတန္ပါတယ္ေလ။ဂိုဏ္းေတာ္ထဲမွာ ပန္းပဲဖိုဌာနကလည္း ရွိေနပါေသးတယ္။ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တိုင္းမွာ ထိုပန္းးပဲဖိုေတြကေန အရည္အေသြးျမင့္လက္နက္ေတြကို ထုတ္လုပ္ေပးပါတယ္။ဂိုဏ္းေတာ္ကတစ္ခ်ိဳ႕ပစၥည္းေတြကိုေတာ့ ဂိုဏ္းအတြက္အသုံးျပဳၿပီး တစ္ခ်ိဳ႕ပစၥည္းေတြကိုေတာ့ အျပင္ေလာကကို ထုတ္ေရာင္းေလ့ရွိတယ္ေလ။တစ္ကယ္လို႔သာဂိုဏ္းတစ္ဂိုဏ္းမွာ ကိုယ္ပိုင္ပန္းပဲဖိုမရွိဘူးဆိုရင္ေငြသားသန္းေပါင္းမ်ားစြာကို အတြင္းစည္းတပည့္ေတြရဲ့လက္နက္အျဖစ္ဝယ္ယူတဲ့ေနရာမွာ သုံးပစ္ရမွာပါ။ဒါက ျဖဴန္းတီးမွုတစ္ခုပါဘဲ။သူ႔ရဲ့အတြင္းစည္းဂိုဏ္းသား ပစၥည္း၊ပစၥယေတြကို လက္ခံရယူၿပီးေနာက္မွာေတာ့ အတြင္းစည္းႀကီးၾကပ္ေရးမွုးတစ္ေယာက္ရဲ့ လမ္းျပမွုနဲ႔ သူေနရမယ့္ ေနရာကို ေရာက္သြားခဲ့ပါၿပီ။ဒီေနရာက ၿခံဝင္းတစ္ခုျဖစ္ေပမယ့္ ေတာင္တစ္လုံးေပၚမွာရွိေနတာပါ။ဒီေတာင္ေပၚမွာ လီဖူခ်န္းေနရမယ့္ၿခံဝင္းလိုမ်ဳိး ၿခံဝင္းအေတာ္မ်ားမ်ားရွိေနပါေသးတယ္။ဒါေပမဲ့ ဒီၿခံဝင္းေတြက ဧကေပါင္းမနည္းမေနာကို ရွိေနတာပါ။" အျပင္စည္းဂိုဏ္းတုန္းက ၿခံဝင္းနဲ႔မ်ား ကြာပါ့ကြာ။ "ပုံမွန္အားျဖင့္ တည္ၿငိမ္ေအးေဆးတဲ့ လီဖူခ်န္းေတာင္ ၿခံက်ယ္ႀကီးကို ၾကည့္ၿပီး လက္ဖ်ားခါသြားပါတယ္။အဆုံးမဲ့အာဏာ အပိုင္း၈၆ကိုယ္ေဖာ့ပညာသင္ယူၿပီ" ငါ့ဆီမွာ ေထာက္ပံ့ေရးရမွတ္ ၅၀၀၀၀ ဘဲက်န္ေတာ့တယ္။ဒါနဲ႔ဆိုရင္ေတာ့ ဆန္းၾကယ္အဆင့္ခႏၶာကိုယ္သန္႔စင္က်မ္းေတြကို လဲလို႔ရမွာမဟုတ္ဘူး။တစ္ကယ္လို႔ ရခဲ့ရင္ေတာင္ ေလ့က်င့္ဖို႔ အရင္းအျမစ္ေတြ ငါ့ဆီမွာ မရွိေသးဘူး။ "အတြင္းစည္းတပည့္ျဖစ္ၿပီးေနာက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းက သူ႔ရဲ့ေနာက္ေျခလွမ္းေတြအတြက္ အစီအစဥ္ခ်ေနပါၿပီ။သူ႔အတြက္ ဆန္းၾကယ္အဆင့္ျမင့္ ခႏၶာကိုယ္သန္႔စင္တဲ့က်မ္းေတြကို မရနိုင္တာေတာ့ မဟုတ္ေပမယ့္ လက္ရွိအေျခအေနနဲ႔ကေတာ့ ဒီက်မ္းေတြေလ့က်င့္ဖို႔က အဆင္မေျပေသးပါဘူးေလ။ဆန္းၾကယ္အလယ္အလတ္က်င့္စဥ္ျဖစ္တဲ့ တာအိုလမ္းခြဲခႏၶာကိုယ္ပညာရပ္ကေတာင္ ရမွတ္ ၇၅၀၀၀ ေပးခဲ့ရတာဆိုေတာ့ ဆန္းၾကယ္အဆင့္ျမင့္ခႏၶာကိုယ္သန္႔စင္က်မ္းေတြက အနည္းဆုံးေတာ့ အမွတ္ ၂၀၀၀၀၀ ေပးရနိုင္ပါတယ္။၃၀ ရာခိုင္ႏွုန္းေလ်ာ့ေပးရင္ေတာင္ ရမွတ္ ၁၄၀၀၀၀ ေတာ့ ေပးရဦးမွာပါ။ဒါကအေသးအမႊားကိစၥဘဲရွိပါေသးတယ္။တစ္ကယ့္ျပႆနာက ေလ့က်င့္ဖို႔အေထာက္အကူေဆးဝါးေတြပါ။အဝါေရာင္အထြတ္အထိပ္ ခႏၶာကိုယ္သန္႔စင္ျခင္းအတြက္ေတာင္မွအေထာက္အကူျပဳေဆးဝါး ရမွတ္ ၁၀၀၀၀၀ ဖိုးေလာက္ ဝယ္ခဲ့ရတာေလ။ဆန္းၾကယ္အဆင့္ျမင့္ခႏၶာကိုယ္သန္႔စင္ျခင္းအတြက္ဆိုရင္ ရမွတ္ေပါင္း သန္းခ်ီလိုပါလိမ့္မယ္။ဆန္းၾကယ္အဆင့္ျမင့္သိုင္းက်မ္းေတြဆိုရင္ေတာ့ ပိုေတာင္ခက္ပါေသးတယ္။မိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းမွာ ဆန္းၾကယ္အဆင့္ျမင့္သိုင္းက်မ္းေတြကို ေလ့က်င့္ခြင့္ရွိတဲ့ သူေတြက သုံးမ်ိဳးဘဲရွိပါတယ္။အဲဒီသုံးမ်ိဳးကေတာ့၁။ ပထမတန္းစားအတြင္းစည္းတပည့္ေတြ၂။တိုက္ရိုက္တပည့္ႀကီးေတြ၃။အတြင္းစည္းရဲ့အႀကီးအကဲေတြပါဘဲ။အျပင္စည္းအႀကီးအကဲေတြထဲက ထိပ္တန္းအႀကီးအကဲေတြေတာင္ ဆန္းၾကယ္အဆင့္ျမင့္သိုင္းက်မ္းေတြ က်င့္ခြင့္မရွိပါဘူး။ေထာက္ပံ့ေရးရမွတ္ေတြ ရွိေနရင္ေတာင္မွေပါ့ေလ။လီဖူခ်န္းကေတာ့ ပထမတန္းစားအတြင္းစည္းတပည့္ျဖစ္သြားၿပီျဖစ္တဲ့အတြက္ ဒီအဆင့္ျမင့္ဆန္းၾကယ္သိုင္းက်မ္းေတြကို က်င့္ခြင့္ရခဲ့ပါၿပီ။ေကာင္းေဟာင္၊ေကာင္းယန္၊ယန္လီ၊ယန္က်န္းနဲ႔ လီဆန္ဟီ တို႔ေတာင္မွ တတိယတန္းစားအတြင္းစည္းတပည့္ေတြဘဲ ျဖစ္ခဲ့တဲ့အတြက္သူတို႔ရဲ့အဆင့္အတန္းက လီဖူခ်န္းနဲ႔ယွဥ္ရင္ လုံးဝယွဥ္မရေတာ့တဲ့ အေနအထားအထိ နိမ့္က်သြားပါၿပီေလ။လီဖူခ်န္းက သူ႔ကိုယ္သူဆန္းစစ္လိုက္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ ဆုံးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုကို ခိုင္ခိုင္မာမာခ်လိုက္ပါၿပီ။" အခုခ်ိန္မွာ ငါကစိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္ကို ေရာက္ေနၿပီဆိုေတာ့ ကိုယ္ေဖာ့ပညာရပ္ တစ္ခုခုကို ေလ့က်င့္ဖို႔အခ်ိန္က်ၿပီဘဲ "ခႏၶာကိုယ္သန္႔စင္တဲ့ပညာရပ္ရဲ့ အနိမ့္ဆုံးအဆင့္က အဝါေရာင္အထြတ္အထိပ္အဆင့္ပါ။ဒါေပမဲ့ ကိုယ္ေဖာ့ပညာရပ္ရဲ့အနိမ့္ဆုံးအဆင့္ကေတာ့ ဆန္းၾကယ္အဆင့္နိမ့္ အဆင့္ရွိပါတယ္။ကိုယ္ေဖာ့ပညာရပ္ေတြက အတြင္းအားကို အရမ္းကုန္ခမ္းေစနိုင္ပါတယ္။သိုင္းစစ္သည္ေတာ္တစ္ေယာက္က စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္ကိုမေရာက္ေသးဘဲနဲ႔ ကိုယ္ေဖာ့ပညာကိုအစြမ္းကုန္သုံးဖို႔ လုံးဝမျဖစ္နိုင္ပါဘူး။သူတို႔ရဲ့ပညာရပ္အေပၚမွာ နားလည္သေဘာေပါက္နိုင္မွုက အရမ္းျမင့္မားေနရင္ေတာင္မွေပါ့။"ၿပီးေတာ့ ငါက ဆန္းၾကယ္အဆင့္နိမ့္ဓားသိုင္းတစ္ခုေလာက္လည္း ေလ့က်င့္ရဦးမယ္ ။ "လီဖူခ်န္းအခုလက္ရွိေလ့က်င့္ထားတဲ့ဓားသိုင္းက ၉မ်ိဳး ရွိပါတယ္။အဲဒါေတြကေတာ့အဝါေရာင္အဆင့္နိမ့္ဓားသိုင္းျဖစ္တဲ့ ေထာင့္ခ်ိဳးဓားသိုင္းနဲ႔ က်ားစြယ္ဓားသိုင္း။အဝါေရာင္အလယ္အလတ္အဆင့္ရွိတဲ့ေလျပည္ဓားသိုင္းနဲ႔ အစြန္းေရာက္ဓားသိုင္း။အဝါေရာင္အဆင့္ျမင့္ဓားသိုင္းျဖစ္တဲ့ ေက်ာက္စိမ္းနီဓားသိုင္း။အဝါေရာင္အထြတ္အထိပ္ဓားသိုင္းေတြျဖစ္တဲ့ၾကက္ေသြးေရာင္မီးဓားသိုင္း သုံးရိပ္ျဖာဓားသိုင္းေရစက္ဓားသိုင္းနဲ႔နဂါးမာန္ဓားသိုင္း တို႔ျဖစိပါတယ္။ဓားသိုင္းေတြက အေရအတြက္ထက္ အရည္အေသြးေပၚမွာ ပိုၿပီးမူတည္တဲ့ဆိုေပမယ့္ လီဖူခ်န္းယုံၾကည္ထားတာကေတာ့လူတစ္ေယာက္က ဓားတာအိုအေပၚေလၽွာက္လမ္းေတာ့မယ္ဆိုရင္ဓားသိုင္းအမ်ိဳးမ်ိဴးကို အရည္က်ိဳေသာက္ထားနိုင္ရမယ္လို႔ေပါ့။ဓားတာအိုေလာကမွာ ေျပာေနက်စကားတစ္ခြန္းရွိပါတယ္။" သူတစ္ပါးထက္သာခ်င္ရင္ သူမ်ားေလ့က်င့္တာထက္ ပိုၿပီးေလ့က်င့္ရမယ္။ပါရမီရွင္ေတြဆိုတာ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ ပါရမီအျမင့္ဆုံးအထိေရာက္ၿပီးသြားရင္ သာမန္လူသာသာဘဲ။ဒါေပမယ့္ ႀကိဳးစားမွုကေတာ့ အဆုံးမရွိဘူး။ "ဒီစကားေလးက လီဖူခ်န္းရဲ့ ဓားတာအိုကို လမ္းျပေနသလိုပါဘဲ။သူ႔ရဲ့ အေမာခံနိုင္မွုသာ အရမ္းေကာင္းေနခဲ့ရင္လီဖူခ်န္းက အဝါေရာင္အဆင့္ကရွိသမၽွ ဓားသိုင္းေတြကိုေတာင္တစ္ခါတည္းအကုန္ေလ့က်င့္လိုက္ခ်င္ပါေသးတယ္။ေန႔လယ္စာစားအၿပီးမွာေတာ့ လီဖူခ်န္းက အတြင္းစည္းသိုင္းက်မ္းေဆာင္ကို ထြက္လာခဲ့လိုက္ပါတယ္။ထို႔ေနာက္မွာေတာ့ ကိုယ္ေဖာ့ပညာတစ္ခုနဲ႔ ဆန္းၾကယ္အဆင့္နိမ့္ဓားသိုင္းတစ္ခုကို ေရြးၿပီး ျပန္ထြက္လာခဲ့တယ္ေလ။သူယူခဲ့တဲ့ ပညာရပ္ေတြကေတာ့ ေလအရိပ္ကိုယ္ေဖာ့ပညာနဲ႔ ၾကယ္ပ်ံဓားသိုင္းပါဘဲ။ေလအရိပ္ကိုယ္ေဖာ့ပညာဆိုတာက နာမည္နဲ႔လိုက္ေအာက္ဘဲ ေလဓာတ္ကိုအထူးျပဳထားတာပါ။လီဖူခ်န္းအေစာပိုင္းတုန္းက ေလ့က်င့္ခဲ့တဲ့ ေလေပြေျခသိုင္းကလည္း ေလဓာတ္ကို အထူးျပဳတာျဖစ္တဲ့အတြက္ သူကဒီပညာရပ္ကို ေရြးခ်ယ္ဖို႔ဆုံးျဖတ္လိုက္တာေလ။ဒါေပမဲ့ ေလေပြေျခသိုင္းက ကန္ခ်က္ေတြကို အသားေပးတာျဖစ္တဲ့အတြက္ ကိုယ္ေဖာ့ပညာရပ္လိုေတာ့ လွုပ္ရွားသြားလာမွုကို မျမန္ေစပါဘူး။ေလအရိပ္ကိုယ္ေဖာ့ပညာကို ေအာင္ျမင္ၿပီးသြားတဲ့သူက ေလထဲမွာ ႀကိဳက္သလိုလွုပ္ရွားသြားလာနိုင္မွာပါ။ၾကယ္ပ်ံဓားသိုင္းကေတာ့ လ်င္ျမန္မူအပိုင္းကို အရမ္းဦးစားေပးၿပီးမီးဓာတ္ကိုအေျချပဳတဲ့ဓားသိုင္းပါ။ဒီဓားသိုင္းမွာ ဓားကြက္တစ္ကြက္ဘဲရွိပါတယ္။အဲဒါကေတာ့ ၾကယ္ေႂကြဓားကြက္ပါ။နာမည္နဲ႔လိုက္ေအာင္ ဓားကြက္က ၾကမ္းတမ္းၿပီး အားပါလြန္းပါတယ္။အတြင္းစည္းဂိုဏ္းသားတပည့္ေတြက တစ္ႏွစ္မွာ တစ္ခါေတာ့အနည္းဆုံး အထူးတာဝန္တစ္ခုကို ထမ္းေဆာင္ရပါတယ္။ဒါေပမဲ့ လီဖူခ်န္းကေတာ့ အဲဒီကိစၥအတြက္ ပူစရာမလိုေသးပါဘူး။သူက အခုမွ အတြင္းစည္းတပည့္ျဖစ္တာျဖစ္တဲ့အတြက္ ေနာက္ထပ္ ၉လ ၊ ၁၀လ ေလာက္ အခ်ိန္က်န္ေနပါေသးတယ္။" အင္း.........ငါဒီေလအရိပ္ကိုယ္ေဖာ့ပညာနဲ႔ ၾကယ္ပ်ံဓားသိုင္းကို အရင္ကၽြမ္းက်င္ေအာင္က်င့္လိုက္ဦးမယ္။ဒါၿပီးမွ တာဝန္ထမ္းေဆာင္လည္း ေနာက္မက်ေသးပါဘူး။ "ဂိုဏ္းေတာ္က ေပးအပ္တဲ့တာဝန္ေတြက အျပင္ေလာကကို ထြက္ၿပီး လုပ္ရမွာျဖစ္တဲ့အတြက္ အသက္အႏၲရာယ္ကေတာ့ အျမဲရွိေနတတ္ပါတယ္။အသက္အႏၲရာယ္ မ်ားတာနဲ႔ နည္းတာဘဲ ကြာသြားတာပါ။လီဖူခ်န္းက သာမန္စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းနယ္ပယ္အဆင့္၁ကသူ မဟုတ္ေပမယ့္လည္း အျပင္ေလာကမွာ ထိပ္သီးလူေတြက ရွိေနပါေသးတယ္။စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္အျမင့္ပိုင္းက ထိပ္သီးပညာရွင္ေတြက လီဖူခ်န္းကို လက္တစ္ဖက္နဲ႔ သတ္ပစ္လိုက္နိုင္ေသးတယ္ေလ။ဂိုဏ္းေတာ္ကေပးတဲ့တာဝန္ကို မယူခင္မွာ ကိုယ့္ရဲ့အစြမ္းအစေတြကို ပိုေကာင္းလာေအာင္အရင္လုပ္တာက ေကာင္းမြန္တဲ့ဆုံးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုပင္ မဟုတ္ပါလား။" လမ္းဖယ္ေဟ့။ လမ္းဖယ္......... "" သူ႔ကို ကုသေရးဌာနကို အျမန္ပို႔မွျဖစ္မယ္။နည္းနည္းေနာက္က်တာတဲ့ အသက္ရွင္ဖို႔လမ္းမျမင္ဘူးဟ ။"အျပန္လမ္းမွာေတာ့ လီဖူခ်န္းက အတြင္းစည္းတပည့္၄ေယာက္က ျပာတီးပ်ာယာ ျဖင့္ ေျခကုန္သုတ္ေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရပါတယ္။သူတို႔ထဲကတစ္ေယာက္ရဲ့ေက်ာ္ေပၚမွာေတာ့ မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံးမည္းနက္ေနတဲ့ လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္လည္းပါလာပါေသးတယ္။ၾကည့္ရတာ သူက အဆိပ္ပညာရွင္တစ္ေယာက္နဲ႔ တိုက္ခိုက္ၿပီး အဆိပ္မိလာပုံပါဘဲ။" အဲဒါက ဂိုဏ္းတူအစ္ကိုခ်န္ မဟုတ္ဘူးလား။သူကဘယ္လိုလုပ္ ဒီေလာက္ ေသလုေမ်ာပါးျဖစ္သြားရတာလည္း။ "" ၾကည့္ရတာသူက အေမွာင္ေလာကက အဆိပ္ပညာရွင္တစ္ေယာက္နဲ႔ ေတြ႕လာပုံရတယ္။"" အား...... ယား...... ႏွစ္တိုင္းႏွစ္တိုင္း အတြင္းစည္းဂိုဏ္းသားေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ဒီအေမွာင္ေလာကက အဆိပ္ပညာရွင္ေတြနဲ႔ဘဲ အသက္ဆုံးရွုံးက်တာဘဲ။ဒီေကာင္ ဒီအထိအသက္ပါလာတာ ကံေကာင္းတယ္လို႔ဆိုရမယ္။"" ငါမင္းေျပာတာကိုလက္ခံတယ္။ဒီေကာင္အေတာ္ကံေကာင္းတာဘဲ။ေနာက္လဆိုရင္ ငါလည္းဂိုဏ္းေတာ္ကေပးတဲ့ တာဝန္ကို အဆုံးသတ္ရေတာ့မွာကြ။အဲအခ်ိန္က်ရင္ ေခ်ာေခ်ာေမြ႕ေမြ႕နဲ႔ ငါ့တာဝန္ေတြၿပီးဆုံးပါေစလို႔ အခုကတည္းက ဆုေတာင္းေနရတယ္ေဟ့။ "လမ္းေဘးတစ္ဖက္တစ္ခ်က္မွာေတာ့ အတြင္းစည္းတပည့္ေတြဟာ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ တီးတိုးေျပာဆိုေနၾကပါတယ္။" ၾကည့္ရတာ ဂိုဏ္းေတာ္ကတာဝန္ေတြက ငါထင္ထားတာထက္ပိုၿပီး အႏၲရာယ္မ်ားတဲ့ပုံဘဲ။ "သူျမင္လိုက္ရတဲ့ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ လီဖူခ်န္းက ဂိုဏ္းေတာ္ကေပးတဲ့တာဝန္ေတြကို ပိုၿပီးနားလည္လာခဲ့ပါၿပီ။ဒါေပမဲ့ ေသခ်ာစဥ္းစားၾကည့္လိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့ ဂိုဏ္းေတာ္ရဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္ကို ေရးေရးေလးျမင္လာမိပါတယ္။ဂိုဏ္းေတာ္က တပည့္ေတြကို ပန္းခင္းလမ္းမွာေလၽွာက္ၿပီး ပန္းတိုင္ကိုသြားေစမယ့္အစား ဆူးခင္လမ္းကေန သြားေစခ်င္တာပါ။ဒီလိုအခက္အခဲေတြၾကားကေန ရွင္သန္နိုင္ခဲ့သူေတြမွသာ အနာဂတ္မွာ ေဒါင္ေဒါင္ျမည္ ေက်ာင္းေတာ္သားေတြျဖစ္လာနိုင္မွာပင္ မဟုတ္ပါလား။***သူ႔ရဲ့ကိုယ္ပိုင္ၿခံဝင္းထဲကို ျပန္ေရာက္ၿပီးတဲ့အခါမွာေတာ့ လီဖူခ်န္းက ေလအရိပ္ကိုယ္ေဖာ့ပညာကို စတင္ေလ့က်င့္လိုက္ပါေတာ့တယ္။ေလအရိပ္ပညာရပ္က တစ္ကယ္ကို လ်ိဳ႕ဝွက္ဆန္းၾကယ္လြန္းပါတယ္။သိုင္းက်မ္းမွာေရးထားတဲ့အတိုင္းဆိုရင္ ဒီပညာရပ္ရဲ့ အႀကိဳၿပီးျပည့္စုံျခင္းအဆင့္ကို ေရာက္သြားခဲ့ရင္ေတာင္ ပ်ံလႊားတစ္ေကာင္လို ကိုယ္အေလးခ်ိန္ေလာက္နဲ႔ သြားလာလွုပ္ရွားနိုင္မွာပါ။ၿပီးျပည့္စုံျခင္းအဆင့္ကိုေရာက္သြားရင္ေတာ့ ေလ့က်င့္တဲ့သူက လုံးဝလ်င္ျမန္တဲ့အရွိန္အဟုန္ကိုရရွိမယ့္အျပင္ ဝိညာဥ္တစ္ေကာင္လို အသံလုံးဝမထြက္ဘဲ စိတ္ႀကိဳက္လွုပ္ရွားနိုင္စြမ္းကို ရရွိနိုင္ပါၿပီ။သူ႔ရဲ့အစိမ္းေရာင္စိတ္ဝိညာဥ္အစြမ္းအကူအညီေၾကာင့္ လီဖူခ်န္းက ေလအရိပ္ေျခလွမ္းရဲ့ အေျခခံအဆင့္ကို ၃ရက္တည္းနဲ႔ နားလည္တတ္ကၽြမ္းသြားခဲ့ပါတယ္။သူ႔ရဲ့အတြင္းအားေတြကို ေလအရိပ္ကိုယ္ေဖာ့ပညာမွာေဖာ္ျပထားတဲ့အတိုင္း စီးဆင္းေစလိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့လီဖူခ်န္းရဲ့ကိုယ္အေလးခ်ိန္ေတြက ကီလိုဂရမ္အေတာ္မ်ားမ်ားေလ်ာ့က်သြားလိုေတာင္ခံစားလိုက္ရပါတယ္။အခုဆိုရင္သူက လက္တစ္ေမာင္းစာေလာက္ရွိတဲ့သစ္ကိုင္းေပၚမွာေတာင္ သာသာယာယာမတ္တပ္ရပ္ေနနိုင္ပါၿပီ။( လီဖူခ်န္းရဲ့ ခႏၶာကိုယ္က သာမန္လူထက္ကိုေလးပါတယ္။သူက ခႏၶာကိုယ္သန္႔စင္တဲ့က်င့္စဥ္ေတြကို အရမ္းေလ့က်င့္ထားလို႔ျဖစ္ပါတယ္။ )ေနာက္ထပ္တစ္လအၾကာမွာေတာ့သူ႔ရဲ့ ေလအရိပ္ကိုယ္ေဖာ့ပညာက အႀကိဳၿပီးျပည့္စုံျခင္းအဆင့္ကို ေရာက္သြားပါေတာ့တယ္။အခုလက္ရွိမွာေတာ့ လီဖူခ်န္းက လက္ညႇိုးတစ္ေခ်ာင္းစာေလာက္ဘဲရွိတဲ့ သစ္ကိုင္းေပၚမွာ ရပ္လိုက္ရင္ေတာင္ အဲဒီသစ္ကိုင္းက မေကြးမညႊတ္ဘဲ ရွိေနပါၿပီေလ။" ဒီကိုယ္ေဖာ့ပညာက တစ္ကယ္ကိုေၾကာက္စရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ အစြမ္းထက္လြန္းတာဘဲ။ "လီဖူခ်န္းရဲ့မ်က္လုံးထဲမွာေတာ့ ေပ်ာ္ရႊင္မွုေတြနဲ႔ အေရာင္ေတာက္ေနပါတယ္။ဒီကိုယ္ေဖာ့ပညာနည္းစနစ္ေတြက တစ္ျခားနည္းစနစ္ေတြလိုမဟုတ္ဘဲ တစ္မူထူးျခားၿပီး ကိုယ္ပိုင္အတြင္းအားစီးဆင္းနည္းစနစ္ ရွိပါတယ္။သူကကိုယ္ေဖာ့ပညာကိုအသုံးျပဳလိုက္တိုင္းမွာ သူ႔ခႏၶာကိုယ္က ေျမကမၻာဆြဲအားကေန လြတ္ထြက္သြားသလို ခံစားေနရတယ္ေလ။ၿပီးေတာ့ သူသြားခ်င္တဲ့ေနရာကို လုံးဝအသံမထြက္ဘဲ စိတ္တိုင္းက်သြားလာေနနိုင္ပါေသးတယ္။ဒါေပမဲ့ အခုအခ်ိန္မွာ သူကအရမ္းအျမန္ႀကီးမလွုပ္ရွားနိုင္ေသးပါဘူး။တစ္ကယ္လို႔က အျမန္ႏွုန္းကို ကန္႔သတ္ခ်က္ကိုေက်ာ္ၿပီး ျမႇင့္လိုက္မယ္ဆိုရင္ ဆူညံညံအသံအနည္းငယ္ထြက္ေပၚလာမွာပါ။" ေလအရိပ္ကိုယ္ေဖာ့ပညာရဲ့ ၿပီးျပည့္စုံျခင္းအဆင့္ေရာက္သြားရင္ ငါဘယ္လိုျဖစ္လာမလည္းဆိုတာကို အရမ္းသိခ်င္ေနၿပီကြာ "လူတစ္ေယာက္ရဲ့ခႏၶာကိုယ္ကအရမ္းေပါ့ပါးသြက္လက္ေနတယ္ဆိုတာ လုံးဝခံစားလို႔ေကာင္းတဲ့ အရသာတစ္ခုဘဲမဟုတ္ပါလား။အရင္တစ္ေခါက္တုန္းက လီဖူခ်န္းက ေရေပၚမွာမတ္တပ္ရပ္နိုင္တယ္ဆိုတာ အတြင္းအားအကူအညီေၾကာင့္ပါ။သူ႔ရဲ့ခႏၶာကိုယ္ကေန အတြင္းအားကိုေျခေထာက္ေအာက္ကိုပို႔ၿပီး လုပ္ေဆာင္ခဲ့တဲ့အတြက္ သူက ေရျပင္ေပၚမွာေျခခ်စရာေနရာေလးတစ္ခုရခဲ့႐ုံပါ။ဒါေပမဲ့ ကိုယ္ေဖာ့ပညာကေတာ့ လူတစ္ေယာက္ရဲ့ခႏၶာကိုယ္အေလးခ်ိန္ကိုေပါ့ေအာင္လုပ္ေပးနိုင္တဲ့အတြက္ ေရေပၚမွာ အတြင္းအားမထုတ္ဘဲရပ္ေနနိုင္ေအာင္ ကူညီေပးနိုင္ပါတယ္။အခုေလာေလာဆယ္ေတာ့ လီဖူခ်န္းရဲ့ကိုယ္ေဖာ့ပညာအဆင့္က ေရေပၚမွာရပ္ဖို႔မျဖစ္နိုင္ေသးေပမယ့္ ေနာက္ဆိုရင္ေတာ့ ဒီကိစၥက ခက္ခဲတဲ့ကိစၥျဖစ္လာေတာ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး။အခုေတာင္မွသူက လက္ညႇိုးတစ္ေခ်ာင္းစာေလာက္ဘဲရွိတဲ့ သစ္ကိုင္းေပၚမွာေတာင္ ရပ္ေနနိုင္ၿပီေလ။ႏွေျမာစရာေကာင္းတာတစ္ခုကေတာ့ ကိုယ္ေဖာ့ပညာရဲ့နည္းစနစ္ကထူးဆန္းတဲ့အတြက္ ၾကက္ေသြးေရာင္လ်ိဳ႕ဝွက္မီးေတာက္နဲ႔ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာ အသုံးမျပဳနိုင္တာပါဘဲ။ဒါေပမဲ့လည္း ဒါက ျပသနာႀကီးမဟုတ္ပါဘူး။သူ႔ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလုံးက ၾကက္ေသြးေရာင္မီးအတြင္းအားေတြနဲ႔ျပည့္ႏွက္ေနၿပီျဖစ္တဲ့အတြက္ သူက ၾကက္ေသြးေရာင္လ်ိဳ႕ဝွက္မီးေတာက္က်င့္စဥ္ကိုမထုတ္သုံးရင္ေတာင္သူက မီးစြမ္းအင္ ၈၀ရာခိူင္ႏွုန္းကို ထုတ္သုံးအသုံးျပဴေနနိုင္ပါၿပီ။ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ကိုယ္ေဖာ့ပညာမွမဟုတ္ပါဘူး။တစ္ျခားထူးဆန္းတဲ့သိုင္းပညာေတြမွာဆိုရင္လည္းကိုယ္ပိုင္အတြင္းအားက်င့္စဥ္ေတြ ရွိတတ္က်ပါတယ္။က်င့္ႀကံမွုနည္းစနစ္ေတြရဲ့အတြင္းအားလည္ပတ္မွုေတြက ေကာင္းကင္နဲ႔ေျမႀကီးရဲ့စြမ္းအင္ေတြကို သန္႔စင္ေစၿပီး စုပ္ယူနိုင္ဖို႔အတြက္ပါ။ဒါေၾကာင့္ ကိုယ္ေဖာ့ပညာေတြ၊ သိုင္းပညာေတြမွာအသုံးျပဳတဲ့အတြင္းအားေတြကလည္း ကိုယ္ပိုင္လည္ပတ္မွုလမ္းေၾကာင္းရွိေနတာက မထူးဆန္းေတာ့ပါဘူး။အဆုံးမဲ့အာဏာ အပိုင္း ၈၇ႎၾကယ္ပ်ံဓားသိုင္းမ်က္စိတစ္မွိတ္အတြင္းမွာဘဲ လီဖူခ်န္းက မိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းကိုေရာက္လာတာ ႏွစ္ႏွစ္တင္းတင္းျပည့္ခဲ့ပါၿပီ။အျပင္စည္းဂိုဏ္းထဲမွာေတာ့ အနယ္နယ္အရပ္ရပ္က မ်ားျပားလွတဲ့လူငယ္ပါရမီရွင္ေလးေတြက မိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းရဲ့အျပင္စည္းဂိုဏ္းသားစာေမးပြဲကိုေျဖဆိုဖို႔အတြက္ တစ္ဖြဲဖြဲေရာက္လာေနပါတယ္။ျပန္စဥ္းစားၾကည့္လိုက္မယ္ဆိုရင္ ယုံဝူးၿမိဳ႕ရဲ့ပါရမီရွင္ ၿပိဳင္ပြဲစတင္ဖို႔ကလည္း သိပ္မလိုေတာ့ပါဘူး။ဒါေပမဲ့ လီဖူခ်န္းက ယုံဝူးၿမိဳ႕က လာမယ့္လူငယ္ေတြကဘယ္သူေတြလည္းဆိုတာကို စိတ္မဝင္စားသလို အဓိကကလန္၄ခုက ပါရမီရွင္လူငယ္ေတြ ဘယ္ေလာက္ပါလာသလည္းဆိုတာကိုလည္း ဂ႐ုမစိုက္ပါဘူး။သူက သူ႔ရဲ့က်င့္ႀကံျခင္းကမၻာေလးမွာဘဲ ေပ်ာ္ေမြ႕ေနပါေတာ့တယ္။မိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းရဲ့ ေတာင္တန္းနယ္နိမိတ္ အတြင္းမွာေတာ့ ျမင္းစီးသမားအုပ္စုတစ္စုက ဒုန္းစိုင္းစီးနင္းၿပီး သြားလာေနပါတယ္။ျမင္းေတြေပၚမွာေတာ့ အျပာေရာင္ဝတ္႐ုံဝတ္လူႀကီးတစ္ေယာက္နဲ႔ လူငယ္ေလး၃ေယာက္ စီးနင္းလိုက္ပါလာပါတယ္။သူတို႔ထဲကတစ္ေယာက္ကေတာ့ အရမ္းခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့မိန္းမငယ္ေလးျဖစ္ၿပီး အနီေရာင္ဝတ္စုံကို ဝတ္ဆင္ထားပါတယ္။သူမရဲ့မ်က္ႏွာေပၚမွာေတာ့ စိတ္လွုပ္ရွားမွုေတြက အထင္းသားပင္။ဒီအနီေရာင္မ္ိန္းမငယ္ေလးကေတာ့ ေကာင္းမိန္ဘဲျဖစ္ပါတယ္။သူမကၾကယ္တစ္ပြင့္အဆင့္အရိုးတည္ေဆာက္ပုံရွိၿပီး လီဖူခ်န္းနဲ႔ဆိုရင္ သက္တူရြယ္တူပါဘဲ။ပုံမွန္အားျဖင့္ ၾကယ္တစ္ပြင့္အရိုးတည္ေဆာက္ပုံပိုင္ရွင္ေတြက ပါရမီရွင္ၿပိဳင္ပြဲမွာ ထိပ္ဆုံး၅ေယာက္အတြင္းဝင္ဖို႔ဆိုတာ လုံးဝအခြင့္အေရးမရွိပါဘူး။ဒါေပမဲ့လည္း ယုံဝူးၿမိဳ႕ကပါရမီရွင္ေတြက အရင္တစ္ခါမွာ မိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းထဲကို ဝင္ေရာက္သြားၿပီးျဖစ္တဲ့အတြက္ ေကာင္းမိန္အတြက္ကေတာ့ ဒီတစ္ခါၿပိဳင္ပြဲမွာ ထိပ္ဆုံး၅ေယာက္ထဲဝင္ဖို႔ကေတာ့ အရမ္းလြယ္ကူသြားခဲ့ပါၿပီ။ပါရမီရွင္ၿပိဳင္ပြဲမွာ လီဖူခ်န္းပါသြားကတည္းက ယုံဝူးၿမိဳ႕ထဲမွာ ႀကီးႀကီးမားမား ျဖစ္ရပ္ေတြမေပၚလာခဲ့ေတာ့ပါဘူး။ဆိုလိုခ်င္တာက လီဖူခ်န္းလို ရြက္ပုန္းသီးပါရမီရွင္ေတြမေပၚလာေတာ့ဘူးလို႔ ဆိုလိုခ်င္တာပါ။လီဖူခ်န္းလို သာမန္အရိုးကိုယ္ထည္ပိုင္ရွင္က အားလုံးကိုေက်ာ္ျဖတ္ၿပီး ပထမကို ရယူသြားတယ္ဆိုတာက ေလာကနိယာမကို ဆန္႔က်င္တဲ့သေဘာပါ။လီဖူခ်န္းတို႔အလွည့္တုန္းကေတာ့ ယုံဝူးၿမိဳ႕ပါရမီရွင္ၿပိဳင္ပြဲမွာ ၾကယ္၃ပြင့္အရိုးတည္ေဆာက္ပုံနဲ႔လူငယ္ႏွစ္ေယာက္ေပၚထြက္ခဲ့ပါတယ္။သူတို႔ေတြကေတာ့ အားလုံးသိတဲ့အတိုင္း ယန္ခိုင္နဲ႔ က်ဴးေဟာင္ရွုပါ။သူတို႔ႏွစ္ေယာက္မေပၚလာခင္တုန္းကေတာ့ ယုံဝူးၿမိဳ႕ကပါရမီရွင္ၿပိဳင္ပြဲေတြမွာ အျခားေသာ ၾကယ္သုံးပြင့္အရိုးတည္ေဆာက္ပုံပါရမီရွင္ေတြ မထြက္ေပၚခဲ့ဖူးပါဘူး။ၿပီးေတာ့ အဲသည္ႏွစ္တုန္းကယုံဝူးၿမိဳ႕မွာ ေကာင္းရွုလို ၿပိဳင္ပြဲမွာဝင္မၿပိဳင္ဘဲ ႀကိဳတင္အေရြးခံထားရတဲ့ ၾကယ္ေလးပြင့္အဆင့္အရိုးတည္ေဆာက္ပုံပိုင္ရွင္လည္း ရွိခဲ့ပါေသးတယ္။ဒီႏွစ္မွာေတာ့ ယုံဝူးၿမိဳ႕က လူသုံးေယာက္ဘဲ အေရြးခံခဲ့ရပါတယ္။သူတို႔ေတြကေတာ့ ေကာင္းကလန္က ေကာင္းမိန္။ယန္ကလန္က လူငယ္တစ္ေယာက္နဲ႔က်ဴးေရွာင္မင္လို႔အမည္ရတဲ့ လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္ပါ။က်ဳးေရွာင္မင္က က်ဴးေဟာင္ရွုရဲ့ ဝမ္းကြဲေမာင္ေလးေတာ္စပ္ၿပီးေတာ့ဒီႏွစ္ရဲ့တစ္ဦးတည္းေသာ ၾကယ္၂ပြင့္အရိုးတည္ေဆာက္ပုံပိုင္ရွင္ပါ။အျပာေရာင္ဝတ္႐ုံနဲ႔အႀကီးအကဲကေတာ့ သူေခၚလာတဲ့လူငယ္သုံးေယာက္ကို ၾကည့္ရင္းနဲ႔ စိတ္ပ်က္သည့္အမူအယာနဲ႔ ေခါင္းခါလိုက္မိပါတယ္။ဒီသုံးေယာက္ထဲမွာ က်ဴးေရွာင္မင္တစ္ေယာက္တည္းသာ အျပင္စည္းတပည့္ျဖစ္ဖို႔ အခြင့္အေရးနည္းနည္းရွိတယ္ဆိုတာ သူသိေနတယ္ေလ။က်န္တဲ့ႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ အျပင္စည္းလုပ္သားတပည့္ေတြျဖစ္မွာ ေသခ်ာသည္မဟုတ္ပါလား။( ငါဘာလို႔ အရင္တစ္ေခါက္ကေကာင္လို ကံမေကာင္းရတာလည္း။ငါ့ရာထူးကေတာ့ တက္ဖို႔လမ္းမျမင္ေတာ့ပါဘူးကြာ )အျပင္စည္းလုပ္သားတပည့္ဆိုတာ မိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းထဲမွာေတာ့ အဆင့္အနိမ့္ဆုံးရာထူးေလ။ပုံမွန္အားျဖင့္ဆိုရင္ အျပင္စည္းလုပ္သားတပည့္၁၀၀ မွာမွ အျပင္စည္းတပည့္ျဖစ္လာတာက တစ္ေယာက္ဘဲရွိပါတယ္။ဒီလိုေကာင္ေတြရလာမွေတာ့ ဂိုဏ္းေတာ္က သူ႔ကိုဘာရာထူးမွ တိုးေပးနိုင္မွာမဟုတ္ပါဘူး။မႏွစ္တုန္းက လီဖူခ်န္းလိုတစ္ေယာက္ရခဲ့ရင္ေတာ့ သူ႔ဘဝႀကီးကေျပာင္းလဲသြားနိုင္ပါတယ္။အျပင္စည္းလုပ္သားတပည့္ေတြ တိုးတက္မွုႏွုန္းကလည္း ေႏွးေကြးလြန္းတယ္ေလ။သူတို႔အတြက္အျမင့္ဆုံးေမၽွာ္လင့္ခ်က္က စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္ကိုေရာက္တဲ့အခါ အတြင္းစည္းလုပ္သားတပည့္ျဖစ္တာပါဘဲ။ၿပီးရင္ မိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းရဲ့စစ္တပ္မွာ တာဝန္ထမ္းေဆာင္တာ အလြန္ဆုံးပါဘဲ။ဘာမွထူးၿပီးျဖစ္လာမယ့္ေကာင္ေတြ မဟုတ္ပါဘူး။မိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းရဲ့စစ္တပ္ဆိုတာ အေသခံတပ္ေတြပါဘဲ။တစ္ျခားဂိုဏ္းေတြနဲ႔ စစ္ျဖစ္ၿပီဆိုရင္ ဒီေကာင္ေတြက ေရွ႕ဆုံးကေန ဝင္ေသေပး႐ုံကလြဲၿပီး ဘာမွ အသုံးမဝင္တဲ့ေကာင္ေတြပါ။ဒါေပမဲ့ ဒီလို အသက္ကိုစြန္႔ၿပီးတိုက္ခိုက္ရတဲ့ပြဲေတြမွာ ဥာဏ္အလင္းပြင့္ၿပီး အဆင့္တက္သြားတဲ့သူေတြလည္းရွိပါေသးတယ္။အဲလိုတပည့္ေတြကေတာ့ စစ္တပ္ထဲမွာ ရာထူးႀကီးႀကီးေတြ ရကုန္တာေပါ့ေလ။အျပင္စည္းလုပ္သားတပည့္ေတြရဲ့ဘဝက စဥ္းစားၾကည့္မယ္ဆိုရင္ တစ္ကယ္သနားစရာေကာင္းပါတယ္။ကံေကာင္းမွုႀကီးတစ္ခုနဲ႔သာမၾကဳံခဲ့ရရင္ သူတို႔ဘဝေတြဟာ လူမသိသူမသိနဲ႔ဘဲ ေသဆုံးသြားရမွာပါ။အျပင္စည္းလုပ္သားတပည့္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ဒီလိုဘဝမ်ိဳးနဲ႔ေနဖို႔ကို လက္မခံနိုင္တာေၾကာင့္ သူတို႔ရဲ့သက္ဆိုင္ရာကလန္ အသီးသီးကို ျပန္သြားေလ့ရွိၾကပါတယ္။......အခ်ိန္ေတြက တစ္ေရြ႕ေရြ႕နဲ႔ကုန္ဆုံးလာခဲ့ပါၿပီ။မိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းရဲ့ ေတာနက္ႀကီးတစ္ခုအလည္မွာေတာ့.........ဝိညာဥ္တစ္ေကာင္နဲ႔တူတဲ့ လူရိပ္တစ္ခုက သစ္ပင္ေတြေပၚမွာ ေျပးလႊားေနပါတယ္။ဒီအရိပ္နဲ႔လူက လက္ညႇိုးတစ္ေခ်ာင္းသာသာေလာက္ဘဲရွိတဲ့ သစ္ကိုင္းေတြကိုေတာင္ ေကြးညႊတ္မသြားေစဘဲ ခုန္ပ်ံသြားလာနိုင္စြမ္းရွိေနတယ္ေလ။ႊဝွီး............အဲဒီအရိပ္ကေျမျပင္ေပၚကို ခုန္ဆင္းလာတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ အရိပ္ပိုင္ရွင္ကို ေကာင္းေကာင္းႀကီးသိလိုက္ရပါၿပီ။အဲဒီအရိပ္ပိုင္ရွင္ကေတာ့ လီဖူခ်န္း ပါဘဲ။" ဒီပညာရပ္က ကိုယ္ေဖာ့ပညာရပ္လုိ့ နာမည္တြင္တာလည္း မထူးဆန္းပါဘူး။ဒီေလအရိပ္ေျခလွမ္းရဲ့ အဆင့္၃ ကိုေရာက္ေအာင္ ၄လေတာင္ေလ့က်င့္လိုက္ရတာဘဲ "ေလအရိပ္ေျခလွမ္းက ခႏၶာကိုယ္သန္႔စင္တဲ့က်င့္စဥ္ေတြလိုမဟုတ္ပါဘူး။ ီဒီပညာရပ္မွာက သိုင္းပညာလိုဘဲ အဆင့္၆ဆင့္ရွိပါတယ္။( စာဖတ္ပရိသတ္ေတြအတြက္ အဆင့္ေလးေတြေရးေပးလိုက္ပါတယ္။ပထမအဆင့္ = မူလအေျခခံအဆင့္ဒုတိယအဆင့္= အႀကိဳၿပီးျပည့္စုံျခင္းအဆင့္တတိအဆင့္= ၿပီးျပည့္စုံျခင္းအဆင့္စတုတၳအဆင့္ = တတ္သိနားလည္ျခင္းအဆင့္ပဥၥမအဆင့္ = အလုံးစုံတတ္သိနားလည္ျခင္းအဆင့္ဆဌမအဆင့္ = တစ္ဖက္ကမ္းခတ္တတ္ေျမာက္ျခင္းအဆင့္)ဆန္းၾကယ္အဆင့္နိမ့္ပညာရပ္ျဖစ္တဲ့ ကိုယ္ေဖာ့ပညာရပ္က ဆန္းၾကယ္အဆင့္နိမ့္သိုင္းပညာေတြထက္ကို အဆေပါင္းမ်ားစြာ ပိုၿပီးခက္ခဲပါတယ္။ဒီကိုယ္ေဖာ့ပညာရပ္ကိုေလ့က်င့္ဖို႔အတြက္ ထိုးထြင္းသိျမင္နိုင္မွုကလည္း ေကာင္းဖို႔လိုသလို အႏွစ္သာရကိုလည္းဖမ္းဆုပ္နိုင္ဖို႔ လိုအပ္ပါေသးတယ္။ၿပီးေတာ့ လိုအပ္တဲ့ေသြးေၾကာေတြကိုလည္း ဖြင့္နိုင္ရဦးမွာပါ။လီဖူခ်န္းလို ၄လေလာက္ေလ့က်င့္လိုက္တာနဲ႔ ေလအရိပ္ကိုယ္ေဖာ့ပညာရဲ့ တတိယအဆင့္ကို ေရာက္သြားတယ္ဆိုတာကတစ္ကယ္ကိုေတာ္ေတာ္ေလး ရွားပါးတဲ့ ျဖစ္ရပ္ပါဘဲ။ပုံမွန္ျဖစ္စဥ္ေတြမွာေတာ့ အတြင္းစည္းတပည့္ေတြဟာ ဆန္းၾကယ္အဆင့္နိမ့္ကိုယ္ေဖာ့ပညာရပ္ရဲ့ ဒုတိယအဆင့္ကိုေရာက္ဖို႔ေတာင္ တႏွစ္သို႔မဟုတ္ ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ အခ်ိန္ယူရေလ့ရွိပါတယ္။တတိယအဆင့္ကိုေရာက္ဖို႔ဆိုရင္ေတာ့ အနည္းဆုံး၅ႏွစ္ ေလာက္အခ်ိန္ယူရမွာပါ။လီဖူခ်န္းက ေလအရိပ္ကိုယ္ေဖာ့ပညာကို ႐ုတ္သိမ္းလိုက္ၿပီးၾကက္ေသြးေရာင္လ်ိဳ႕ဝွက္မီးေတာက္က်င့္စဥ္ကို ထုတ္ေဖာ္လိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့လီဖူခ်န္းရဲ့ညာဘက္လက္ေပၚမွာ မီးေတာက္ေလးတစ္ခုက ေပၚထြက္လာခဲ့ပါတယ္။ဝုန္း!လီဖူခ်န္းက သူ႔ရဲ့ညာဘက္လက္နဲ႔ သစ္ပင္ႀကီးတစ္ပင္ကိုရိုက္ခ်လိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့...............သစ္ပင္ႀကီးဟာ မီးဟုန္းဟုန္းေတာက္ေလာင္သြားခဲ့ပါၿပီေလ။ဒီေလးလအတြင္းမွာ လီဖူခ်န္းက ေလအရိပ္ကိုယ္ေဖာ့ပညာမွာဘဲ တိုးတက္လာတာမဟုတ္ပါဘူး။သူ႔ရဲ့အဓိက က်င့္ႀကံျခင္းစနစ္ျဖစ္တဲ့ ၾကက္ေသြးေရာင္လ်ိဳ႕ဝွက္မီးေတာက္ က်င့္စဥ္ကလည္း အဆင့္၁၀ အထိကိုေရာက္လာခဲ့ပါၿပီ။တစ္ကယ္လို႔သူသာ လူသားနယ္ပယ္တုန္းကလို က်င့္ႀကံမွုႏွုန္းနဲ႔ဆိုရင္ေတာ့ လီဖူခ်န္းက အဆင့္၁၀ကိုေရာက္ဖို႔အတြက္ အနည္းဆုံးေတာ့ အခ်ိန္တစ္ႏွစ္မက လိုပါလိမ့္မယ္။ဒါေပမဲ့အခုက်င့္ႀကံမွုႏွုန္းကေတာ့ လုံးဝအံ့အားသင့္ေလာက္စရာပါဘဲ။လူသားနယ္ပယ္အဆင့္မွာတုန္းက ဒီဆန္းၾကယ္အလယ္အလတ္အဆင့္ၾကက္ေသြးေရာင္လ်ိဳ႕ဝွက္မီးေတာက္ကို က်င့္ရတာက လီဖူခ်န္းအတြက္ေတာ့ အေတာ္ေလးခဲယဥ္းခဲ့ပါတယ္။ဘယ္ေလာက္ဘဲ ထိုးထြင္းသိျမင္နိုင္မွုေကာင္းပါေစဦး။သူ႔ရဲ့စိတ္ဝိညာဥ္အတြင္းအားဗဟိုခ်က္က စကားေျပာေနေသးတယ္ေလ။အခုေတာ့ စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္ကိုေရာက္လာခဲ့ၿပီျဖစ္တဲ့အတြက္ ဒီၾကက္ေသြးေရာင္လ်ိဳ႕ဝွက္မီးေတာက္က်င့္စဥ္ကိုက်င့္ဖို႔လိုအပ္တဲ့ အေျခခံေတြနဲ႔ျပည့္စုံသြားပါၿပီ။လူတစ္ေယာက္ကနယ္ပယ္အဆင့္တစ္ခုကိုတက္သြားတာနဲ႔ ေလ့က်င့္ႏွုန္းေတြကလည္း ပိုၿပီးျမန္လာတာက ျဖစ္ေနက်ဓမၼတာ တစ္ခုပါဘဲေလ။ဒါေပမဲ့ ၾကက္ေသြးေရာင္လ်ိဳ႕ဝွက္မီးေတာက္က်င့္စဥ္ရဲ့ ေနာက္ပိုင္းအဆင့္ေတြကေတာ့ ပိုၿပီးခက္ခဲလာဖို႔ရွိပါတယ္။ဒီက်င့္စဥ္ခက္ခဲလာတာနဲ႔အမၽွ က်င့္ႀကံမွုကလည္း ေႏွးေကြးလာမွာပါ။လီဖူခ်န္းက အေတြးေရယာဥ္ထဲမွာ နစ္ေျမာေနရာကေန ျပန္လည္သတိဝင္လာခဲ့ပါတယ္။အခုခ်ိန္မွာ သူ႔အေတြးထဲမွာေတာ့ ေထာက္ပံ့ေရးရမွတ္ေတြက ဘာမွမဟုတ္ေသးပါဘူး။အခ်ိန္ရွိေနတုန္းမွာ သူ႔ရဲ့အစြမ္းအစေတြကို အဖက္ဖက္မွာ ျပည့္စုံေအာင္ေလ့က်င့္ဖို႔ကသာ အဓိကပါ။ေထာက္ပံ့ေရးရမွတ္ေတြကို ရယူမယ္ဆိုရင္ သူ႔ရဲ့အခ်ိန္ေတြက အေတာ္ေလးေပးလိုက္ရပါလိမ့္မယ္။သူက ပထမဆုံးတာဝန္မၿပီးေသးတဲ့အထိ ေလ့က်င့္ေနဖို႔ကိုဘဲ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္ပါတယ္။ဒါမွ အျပင္ေလာကကိုရာက္တဲ့အခါမွာ ေတာ္ကာက်မည္မဟုတ္ပါလား။***ဒီလိုနဲ႔ဘဲအခ်ိန္ေတြက တစ္ရက္ၿပီးတစ္ရင္ ကုန္ဆုံးလာခဲ့ပါတယ္။လီဖူခ်န္းရဲ့ စြမ္းရည္ေတြကလည္း ဘက္ေပါင္းစုံကေန တစ္ျဖည္းျဖည္းခ်င္း တိုးတက္လာေနပါၿပီ။" ေၾကာက္စရာေကာင္းလိုက္တဲ့ ဓားခ်က္ဘဲ "လီဖူခ်န္းနဲ႔ ေျခသုံးလွမ္းအကြာမွာေတာ့ သံတုံးႀကီးတစ္တုံးက ႏွစ္ပိုင္းျပတ္လ်က္ရွိေနပါတယ္။လီဖူခ်န္းကေတာ့ မ်က္ခုံးႀကီးပင့္လ်က္ အေငးသားနဲ႔ေပါ့ေလ။သူက သူ႔ရဲ့ျပင္ပခႏၶာကိုယ္အားကိုေတာင္မသုံးဘဲဓားကြက္သီးသန္႔နဲ႔ ဒီသံတုံးႀကီးကို ပိုင္းျဖတ္လိုက္နိုင္တာပါ။ဒီဆန္းၾကယ္အဆင့္နိမ့္ ၾကယ္ပ်ံဓားသိုင္းက ေလ့က်င့္ရတာခက္သေလာက္ ထြက္လာတဲ့ရလဒ္ကလည္း မယုံနိုင္ေလာက္စရာပါဘဲ။ဒီဓားသိုင္းမွာ ဓားကြက္က တစ္ကြက္တည္းသာရွိပါတယ္။အဲဒီဓားကြက္နာမည္ကေတာ့ " ၾကယ္ေႂကြ "ဓားကြက္ကို စထုတ္လိုက္တာနဲ႔ ဓားရဲ့အလင္းေရာင္ေတြက မ်က္လုံးေတြကို က်ိန္းသြားေစသလို လုံးဝေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာ အရွိန္အဝါေတြလည္း ျဖစ္ေပၚလာေစပါတယ္။ဒီသံတုံးႀကီးက အဝါေရာင္အဆင့္နိမ့္သတၱဳရိုင္း အမ်ိဳးအစားထဲမွာပါေနေပမယ့္လည္း သူ႔ရဲ့မာေက်ာမွုကေတာ့ သာမန္ေက်ာက္တုံးေက်ာက္ခဲႀကီးေတြရဲ့ ႏွစ္ဆေလာက္ရွိတာပါ။သာမန္စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းပုံအဆင့္က ပညာရွင္ေတြကလည္း ဓားကိုအသုံးျပဳၿပီး ဒီသံတုံးႀကီးကို ပဲ့ထြက္သြားေအာင္ခုတ္နိုင္တယ္ဆိုေပမယ့္ လီဖူခ်န္းလို ႏွစ္ပိုင္း တိတိရိရိ ျပတ္သြားေအာင္ ခုတ္ဖို႔ကေတာ့ သူတို႔အတြက္ လြယ္ကူတဲ့အလုပ္မဟုတ္ပါဘူး။ဒီဓားသိုင္းက ခႏၶာကိုယ္သန္႔စင္တဲ့နည္းစနစ္ေတြကို တန္ျပန္ဖို႔သီးသန္႔ထြင္ထားသလားလို႔ေတာင္ လီဖူခ်န္းက ခံစားေနရပါတယ္။ဒီဓားကြက္နဲ႔သာ ပိုင္းခ်လိုက္လို႔ကေတာ့ မင္းခႏၶာကိုယ္ဘယ္ေလာက္မာပါတယ္ဘဲေျပာေျပာ ဒဏ္ရာရာသြားဖို႔ကေတာ့ ၁၀၀ ရာခိုင္ႏွုန္းပါဘဲ။သူ႔ရဲ့တြက္ခ်က္မွုအရဆိုရင္ သူအခုေလ့က်င့္ထားတဲ့ တာအိုလမ္းခြဲခႏၶာကိုယ္ပညာရပ္ကို သုံးထားရင္ေတာင္ ၾကယ္ေႂကြဓားကြက္က သူ႔ကိုႏွစ္ပိုင္းျပတ္သြားေစေလာက္ပါတယ္။အနည္းဆုံးေတာ့ ႏွစ္ပိုင္းမျပတ္သြားရင္ေတာင္ ဒဏ္ရာ အႀကီးအက်ယ္ရသြားမွာကေတာ့ အေသအခ်ာပါဘဲ။ရႊမ္း......ရႊမ္း......ရႊမ္း...သူ႔လက္ထဲက အနက္ေရာက္သံဓားကေတာ့ ၾကယ္တစ္စင္းေႂကြက်လာသလို အလ်င္ရယ္ ေတာက္ပတဲ့အလင္းေရာင္ေတြရယ္ကို ေဆာင္က်ဥ္းၿပီး သံတုံးႀကီးကို အပိုင္းပိုင္းအစစ ျဖစ္ေစလိုက္ပါၿပီ။ေနာက္ထပ္တစ္ရက္အၾကာမွာေတာ့ ၂မီတာေလာက္ရွည္တဲ့ ေနာက္ထပ္သံတုံးႀကီးတစ္ခုက ရစရာမရွိေလာက္ေအာင္ အပိုင္းပိုင္းအစစနဲ႔ ေျမျပင္ေပၚမွာ ျပန္႔က်ဲေနတာကို ထပ္ေတြ႕လိုက္ရပါတယ္လီဖူခ်န္းကေတာ့ ေလကေလးတစ္ခၽြန္ခၽြန္နဲ႔ ၿခံေထာင့္မွာရွိတဲ့ေနာက္ထပ္သံတုံးႀကီးတစ္ခုကို သယ္လာျပန္ပါၿပီ။သံရိုင္းတုံးေတြက တစ္ကီလိုဂရမ္ကို ေထာက္ပံ့ေရးရမွတ္ တစ္မွတ္နဲ႔ညီမၽွပါတယ္။ဒီ၂မီတာေလာက္ရွိတဲ့ သံတုံးႀကီးတစ္တုံးဆိုရင္ ၁၀၀၀၀ ကီလိုဂရမ္ေလာက္ရွိမွာပါ။ဆိုလိုခ်င္တာကေတာ့ ဒီသံတုံးႀကီးတစ္တုံးက ရမွတ္ ၁၀၀၀၀ တန္တယ္ဆိုတာပါဘဲ။ပထမတန္းစားတပည့္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ လီဖူခ်န္းက အရင္းအျမစ္ဌာနကေန သံရိုင္းေတြကို ငွားလို႔ရပါတယ္။ေလ့က်င့္ၿပီးမွ ျပန္ထားရင္လည္း အေလးခ်ိန္မေလ်ာ့ေသးသေရြ႕ အမွတ္ေတြျပန္ေလ်ာ္စရာမလိုပါဘူး။သတၱဳရိုင္းေတြက ျပန္ၿပီးအရည္က်ိဳလို႔ရတာက လီဖူခ်န္းအတြက္ကံေကာင္းေစပါတယ္။လီဖူခ်န္းတို႔လို ပထမတန္းစားတပည့္ေတြအကုန္လုံးက ေလ့က်င့္ဖို႔အတြက္ သတၱဳရိုင္းေတြကိုဘဲ ငွားေလ့ရွိပါတယ္။တစ္ခ်ိဳ႕အဆင့့္ျမင့္အတြင္းစည္းတပည့္ေတြဆိုရင္ အဝါေရာင္အဆင့္ျမင့္ သတၱဳရိုင္းေတြကိုပါ ငွားပါေသးတယ္။ဘာလို႔လည္းဆိုေတာ့ သူတို႔အျပင္စည္းေက်ာင္းသားဘဝက ေလ့က်င့္ခဲ့တဲ့ ေက်ာက္တုံးေတြက သူတို႔အတြက္အေထာက္အကူလုံးဝမျပဳေတာ့လို႔ပါဘဲ။ဒါေပမဲ့ ဒီလိုသတၱဳရိုင္းေတြကို ငွားခြင့္က ပထမတန္းစားတပည့္ေတြကိုဘဲ အထူးအခြင့္အေရးအေနနဲ႔ေပးထားတာပါ။ဒုတိယတန္းစား တပည့္ေတြေတာင္မွ သတၱဳရိုင္းေတြကို ငွားၿပီးေလ့က်င့္ခြင့္မရၾကပါဘူး။အဆုံးမဲ့အာဏာ အပိုင္း ၈၈ဂိုဏ္းတာဝန္ထမ္းေဆာင္ၿပီတစ္ရက္ကိုသံတုံးတစ္တုံးကေန တစ္ရက္ကိုႏွစ္တုံး။ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ တစ္ရက္ကို သံတုံးသုံးတုံးအထိ ျဖစ္လာခဲ့ပါၿပီ။လီဖူခ်န္းရဲ့သံရိုင္းတုံးေတြကို ဖ်က္ဆီးနိုင္စြမ္းက ျမန္သထက္ျမန္လာခဲ့ပါတယ္။ကံေကာင္းတာတစ္ခုက လီဖူခ်န္းက အရင္းအျမစ္ဌာနကေန တစ္ႀကိမ္ငွားရင္ သံရိုင္းတုံး ၁၀တုံးငွားလို႔ရေနတာပါဘဲ။မဟုတ္ရင္ေတာ့အရင္းအျမစ္ဌာနကို သြားလိုက္လာလိုက္နဲ႔ အလုပ္ေတြကိုရွုပ္ကုန္မွာပါ။" ဒီသံရိုင္းတုံးေတြကေတာ့ ငါ့ဓားခ်က္ကိုမခံနိုင္ေတာ့ဘူး။ၾကည့္ရတာ ေနာက္ေန႔က်ရင္ အဝါေရာင္အလယ္အလတ္အဆင့္ သတၱဳရိုင္းတုံးေတြ ငွားရေတာ့မယ္ထင္တယ္။ "လီဖူခ်န္းက အျပင္စည္းလုပ္သားတပည့္ေတြကို သူခုတ္ထားတဲ့ သံရိုင္းတုံးေတြကို သယ္ဖို႔အကူအညီေတာင္းလိုက္ၿပီး အရင္းအျမစ္ဌာနကို ထြက္လာခဲ့လိုက္ပါတယ္။ထို႔ေနာက္မွာေတာ့ သူက အေတာ္ေကာင္းမြန္တဲ့ သတၱဳရိုင္းႏွစ္တုံးကို ျပန္ငွားလာခဲ့တယ္။အခုသူငွားလာတဲ့သတၱဳရိုင္းနာမည္က သံေသ လို႔ေခၚၿပီး တစ္ကီလိုကို အမွတ္ ၆မွတ္ေတာင္ တန္ပါတယ္။ဒီႏွစ္တုံးကေတာ့ တစ္တုံးကို ကီလို၁၀၀၀၀ ေလာက္ရွိတဲ့အတြက္ အနည္းဆုံးေတာ့ အမွတ္ ၁၀၀၀၀၀ မကရွိပါတယ္ေလ။အငွားျဖတ္ပိုင္းမွာ လက္ေဗြႏွိပ္ၿပီးေနာက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းက အရင္းအျမစ္ဌာနကေန ျပန္ထြက္လာၿပီး သူ႔ေနရာကို ျပန္လာခဲ့ပါေတာ့တယ္။ထန္ ............့ၾကယ္ပ်ံတစ္စင္းလိုအလင္းေရာင္ေတြက သံေသသတၱဳရိုင္းေပၚကို က်ေရာက္သြားတဲ့အခါမွာေတာ့ မီးပြားေလးေတြေတာင္ ပြင့္လာပါတယ္။ေျမျပင္ေပၚမွာလည္း ဖုန္လုံးႀကီးေတြက တစ္လွိမ့္လွိမ့္နဲ႔ေပါ့။လီဖူခ်န္းကေတာ့ ဖုန္လုံးႀကီးေတြကို တစ္ဝႀကီးရွူလိုက္ရသည့္ဟန္ရွိသည္။" အဟြတ္...... အဟြတ္...... "လီဖူခ်န္းက ေခ်ာင္းဆိုးေနရင္းနဲ႔ သူ႔ဓားကို ဓားအိမ္ထဲျပန္ထည့္လိုက္ပါတယ္။" ၾကည့္ရတာ ငါကအနည္းဆုံးေတာ့ အမွတ္တစ္ေထာင္ေလ်ာ္ရၿပီထင္တယ္ "အရင္အခါေတြတုန္းက လီဖူခ်န္းသံရိုင္းေတြသြားအပ္တိုင္း၊ အပ္တိုင္းမွာ သံရိုင္းတစ္တုံးမွာ အနည္းဆုံး ၁၀၀ ကီလိုကေတာ့ ေလ်ာ့ေနပါတယ္။အဲဒါက သူ႔ရဲ့ဓားခ်က္ေၾကာင့္တစ္ခ်ိဳ႕သံရိုင္းေတြက အစအနရွာမရေအာင္ကို ပ်က္စီးသြားလို႔ပါ။ၾကယ္ပ်ံဓားသိုင္းက တစ္ျဖည္းျဖည္းတိုးတက္လာသလိုဘဲ လီဖူခ်န္းဓားခ်က္ေၾကာင့္အစရွာမရေတာ့တဲ့ သတၱဳရိုင္းေတြကလည္း ပိုပိုမ်ားလာပါၿပီ။လီဖူခ်န္းက သူ႔ရဲ့အတြင္းစည္းဂိုဏ္းသားဘဝရဲ့ပထမႏွစ္ဝက္မွာ ေလအရိပ္ကိုယ္ေဖာ့ပညာကိုအသားေပးၿပီးေလ့က်င့္ခဲ့တဲ့အတြက္ ၾကယ္ပ်ံဓားသိုင္းကေတာ့အႀကိဳၿပီးျပည့္စုံျခင္းအဆင့္အထိဘဲ ေရာက္ေနပါေသးတယ္။ဒါေပမဲ့ ဒီရက္ပိုင္းမွာေတာ့ ၾကယ္ပ်ံဓားသိုင္းကိုဘဲတစ္စိုက္မတ္မတ္ ေလ့က်င့္ေနခဲ့တဲ့အတြက္ အခုဆိုရင္ တတ္သိနားလည္ျခင္းအဆင့္ကို ေရာက္လာပါၿပီ။ေန႔လယ္ပိုင္းအခ်ိန္ေတြကေတာ့ သူ႔ရဲ့မီးက်င့္စဥ္က်င့္ဖို႔အတြက္ အခ်ိန္ေကာင္းေပါ့ေလ။အခါတိုင္းသူေလ့က်င့္ေနက် ေက်ာက္တုံးႀကီးေပၚမွာ ၾကာပန္းပုံသ႑ာန္ထိုင္လိုက္ၿပီး လက္ဖဝါးေတြကိုေတာ့ မိုးေပၚကို မ်က္ႏွာမူထားပါတယ္။သူ႔ရဲ့ကိုယ္ပိုင္စိတ္ဝိညာဥ္ကို တစ္ခ်က္စစ္ေဆးၾကည့္လိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့......... မူလက အစိမ္းေရာင္ျဖစ္ေနတဲ့ သူ႔ရဲ့စိတ္ဝိညာဥ္က အခုဆိုရင္ ၂၀ရာခိုင္ႏွုန္းက အျပာႏုဘက္ကို အေရာင္ေျပာင္းေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရပါတယ္။သူမွတ္မိသေလာက္ဆိုရင္ လူသားနယ္ပယ္အဆင့္၉တုန္းကေတာ့ ၅ရာခိုင္ႏွုန္းေလာက္ဘဲ အျပာႏုေရာင္ေျပာင္းေနတာပါ။" ၾကည့္ရတာ ငါက်င့္ႀကံျခင္းနယ္ပယ္ျမင့္လာေလေလ စိတ္ဝိညာဥ္ဆင့္ကဲေျပာင္းလဲတာက ပိုျမန္ေလေလဘဲ ျဖစ္ရမယ္။ဒါက ငါ့အတြက္သတင္းေကာင္းဘဲ "လီဖူခ်န္းက ျပဳံးရင္းနဲ႔ သူ႔ရဲ့ၾကက္ေသြးေရာင္လ်ိဳ႕ဝွက္မီးေတာက္က်င့္စဥ္ကို ထုတ္ေဖာ္ေလ့က်င့္လိုက္ပါတယ္။ေကာင္းကင္နဲ႔ ေျမႀကီးမွာရွိေနတဲ့ စြမ္းအင္ေတြက သူ႔ဆီကို စီးဝင္လာခဲ့က်ပါၿပီ။ယုဝူရွန္းက စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္ အဆင့္၂ကိုေရာက္ဖို႔ ၅လဘဲအခ်ိန္ယူခဲ့ရေပမယ့္ လီဖူခ်န္းကေတာ့၆လ ၾကာျမင့္ခဲ့ပါတယ္။က်င့္ႀကံမွုပါရမီအရဆိုရင္ေတာ့ လီဖူခ်န္းက ယုဝူရွန္းထက္ အနည္းငယ္မဆိုစေလာက္ကေလး ေႏွးေနပါေသးတယ္။လူသားနယ္ပယ္မွာဆိုရင္ေတာ့ ဒီတစ္လေလာက္အခ်ိန္က အဲေလာက္အေရးမႀကီးေပမယ့္ ဒီစိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္မွာေတာ့ အလြန္အေရးပါပါတယ္။ေျမကမၻာအဆင့္ေရာက္သြားရင္ဆို ပိုလို႔ေတာင္ သိသာလာဦးမွာပါ။ယုဝူရွန္းလို ၾကယ္ငါးပြင့္အရိုးတည္ေဆာက္ပုံပိုင္ရွင္နဲ႔ယွဥ္ရင္ေတာ့ လီဖူခ်န္း မယွဥ္သာေသးေပမယ့္ ၾကယ္ေလးပြင့္အရိုးတည္ေဆာက္ပုံပိုင္ရွင္ေတြနဲ႔ယွဥ္ရင္ေတာ့ သူ႔က်င့္ႀကံမွုႏွုန္းက တန္းတူလိုက္နိုင္ပါေသးတယ္။သူ႔ရဲ့ၾကက္ေသြးေရာင္လ်ိဳ႕ဝွက္မီးေတာက္အဆင့္၁၀ပါေပါင္းလိုက္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ၾကယ္၄ပြင့္အရိုးတည္ေဆာက္ပုံပိုင္ရွင္ေတြထက္ကို သာသြားပါၿပီ။***ဒီေန႔မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းက ပ်င္းပ်င္းရွိတာနဲ႔ အစားအေသာက္ခန္းမဘက္ကို ထြက္လာခဲ့ပါတယ္။အတြင္းစည္းဂိုဏ္းရဲ့စားေသာက္ေဆာင္က ေစ်းႏွုန္းေတြက အျပင္စည္းဂိုဏ္းက စားေသာက္ေဆာင္ထက္ကို ၁၀ဆေလာက္ ေစ်းႀကီးေနပါတယ္။သာမန္ဟင္းပြဲတစ္ပြဲအတြက္ဆို ေရႊျပားတစ္ျပား၊က်န္းမာေရးအေထာက္အကူျပဳ ဟင္းတစ္ပြဲအတြက္ဆို ေရႊျပားဆယ္ျပား၊အဆင့္ျမင့္ဟင္းလ်ာတစ္ပြဲဆိုရင္ ေရႊျပား၁၀၀ ျပား အထိေပးရပါတယ္။တစ္ကယ္လို႔ မင္းသာေန႔တိုင္း အဆင့္ျမင့္ဟင္းလ်ာေတြကိုစားခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေရႊျပား ၁၀၀၀၀ ေက်ာ္ေလာက္ရွာထားမွ အဆင္ေျပပါလိမ့္မယ္။ဒါကနည္းတဲ့ပမာဏေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။လီဖူခ်န္းက အဆင့္ျမင့္ဟင္းလ်ာတစ္ပြဲကို မွာၿပီးေနာက္မွာေတာ့ ထိုင္စရာေနရာတစ္ခု ရွာေတြ႕သြားပါတယ္။" မင္းတို႔ၾကားၿပီးၿပီလား.........ဖန္လီဟိုင္ကို ဂိုဏ္းတူအစ္ကိုႀကီးတစ္ေယာက္က ပညာေပးလိုက္တယ္ဆိုတဲ့သတင္းေလ "" မင္းက ဂိုဏ္းတူညီေလးဖန္ကိုေျပာတာလာ။အဲေကာင္ေလးသနားပါတယ္ကြာ။အခုထိဒီေနရာကို အျပင္စည္းဂိုဏ္းထင္ေနပုံရတယ္။အတြင္းစည္းဂိုဏ္းထဲမွာ ပုန္းေနတဲ့နဂါးေတြ၊ေခ်ာင္းေနတဲ့က်ားေတြဘယ္ေလာက္မ်ားလည္းဆိုတာ သူအခုထိနားမလည္ေသးဘူး "" ဒါေပါ့ကြ။ဖန္လီဟိုင္လို ၾကယ္ေလးပြင့္အရိုးတည္ေဆာက္ပုံပိုင္ရွင္ေတြက အျပင္စည္းဂိုဏ္းမွာေတာ့ လက္တစ္ဆုပ္စာေလာက္ဘဲရွိေပမယ့္အတြင္းစည္းဂိုဏ္းမွာေတာ့ ရိုက္သတ္ရင္ေတာင္မကုန္နိုင္ဘူးေလ။အတြင္းစည္းဂိုဏ္းမွာရွိတဲ့ ၾကယ္ေလးပြင့္အရိုးတည္ေဆာက္ပုံပိုင္ရွင္ေတြက အျပင္စည္းတစ္ဂိုဏ္းလုံးက တပည့္ေတြေပါင္းတာထက္ကိုေတာင္ မ်ားေနေသးတယ္။ဖန္လီဟိုင္လိုေကာင္က အတြင္းစည္းဂိုဏ္းထဲမွာေတာ့ သာမန္တပည့္ေတြနဲ႔ဘာမွမကြာဘူး။ "သူတို႔ရဲ့ေျပာစကားေတြကို တစ္ဖက္ဝိုင္းမွာထိုင္ေနတဲ့ လီဖူခ်န္းက ေကာင္းေကာင္းႀကီးၾကားေနရပါတယ္။သူကက်ိတ္ၿပီးေတာင္ ရယ္ေနလိုက္ပါေသးတယ္။" အဟက္ "(ၾကည့္ရတာ ဖန္လီဟိုင္က အတြင္းစည္းဂိုဏ္းမွာ ေကာင္းေကာင္းႏွိပ္ကြပ္ခံေနရသည့္ပုံပင္။ )အျပင္စည္းဂိုဏ္းမွာေတာ့ ဖန္လီဟိုင္က ဗိုလ္က်ခ်င္ရင္ ဗိုလ္က်လို႔ရမယ္။ဒါေပမဲ့ အခုအတြင္းစည္းဂိုဏ္းပါ။ေဇာ္တစ္ကာ့ေဇာ္ေတြ စုေနတဲ့ေနရာပါ။ပါရမီခ်င္းတူေနရင္ေတာင္ ဒီကဂိုဏ္းတူအစ္ကိုေတြက ဖန္လီဟိုင္ထက္ႏွစ္ေတြပိုၾကာၾကာ ေလ့က်င့္ထားတဲ့လူေတြခ်ည္းဘဲေလေယဖန္လီဟိုင္ကိုအသာထား။ပါရမီေကာင္းလွပါခ်ည္ရဲ့ဆိုတဲ့ ယုဝူရွန္းေတာင္ အတြင္းစည္းဂိုဏ္းထဲမွာ ေျမာက္ႂကြေျမာက္ႂကြ မေနရဲပါဘူး။မဟုတ္လို႔ကေတာ့ အျမင္ကတ္တဲ့ ဂိုဏ္းသားတစ္ေယာက္က သင္ခန္းစာေကာင္းေကာင္းေပးသြားမွာပါ။ၾကယ္ငါးပြင့္အဆင့္အရိုးတည္ေဆာက္ပုံပိုင္ရွင္ေတြက ျပန္လည္ဝင္စားျခင္းနယ္ပယ္ကို ေရာက္ၿပီး အလြန္ျမင့္မားတဲ့အဆင့္အတန္းပိုင္ရွင္ျဖစ္သြားဖို႔ အခြင့္အေရးမ်ားတယ္ဆိုေပမယ့္လည္းဒါကျဖစ္နိုင္ေခ်တစ္ခုသက္သက္ပါဘဲ။ေနာက္ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာၾကာမွ ျဖစ္လာမယ့္အရာပါ။ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ၾကယ္ေလးပြင့္အရိုးတည္ေဆာက္ပုံပိုင္ရွင္ေတြလည္း ေရာက္နိုင္တာဘဲေလ။ဒါေၾကာင့္ အတြင္းစည္းဂိုဏ္းသားေတြက ယုဝူရွန္းမကလို႔ဘာႀကီးဘဲျဖစ္ေနျဖစ္ေန ေဆာင့္ႂကြားႂကြားေနရင္ေတာ့ သင္ခန္းစာေပးက်မွာပါဘဲ။သူတို႔ၾကားမွာကြာျခားမွုရွိတာဆိုလို႔ ဒီျဖစ္နိုင္ေခ်ရာခိုင္ႏွုန္းနည္းနည္းေလးဘဲ ရွိတာပင္ မဟုတ္ပါလား။ၿပီးေတာ့ အတြင္းစည္းဂိုဏ္းထဲမွာ အဓိကစကားေျပာတာက မင္းရဲ့အရိုးတည္ေဆာက္ပုံမဟုတ္ပါဘူး။မင္းရဲ့လက္သီးပါ။အနာဂါတ္ဆိုတာ မေသခ်ာမေရရာတဲ့အရာပါ။ဒါေပမဲ့ အခုလက္ရွိ လက္သီးကေတာ့ မင္းရဲ့ဘဝကိုအဆုံးအျဖတ္ေပးသြားနိုင္ပါတယ္။အဓိကဆိုလိုခ်င္တာကေတာ့ မင္းဆီမွာနတ္ဘုရားျဖစ္ေလာက္တဲ့ပါရမီရွိေနရင္ေတာင္ အတြင္းစည္းဂိုဏ္းကေကာင္ေတြေရွ႕မွာေတာ့ ေဆာင့္ႂကြားေဆာင့္ႂကြား မေနပါနဲ႔။ေသသြားတဲ့ပါရမီရွင္ဆိုတာ လူေသပါဘဲ။အတြင္းအားဗဟိုခ်က္မပင္လယ္ပ်က္သြားတဲ့ပါရမီရွင္ေတြဆိုတာလည္း သာမန္လူနဲ႔ဘာမွမထူးပါဘူး။ဒါက လက္သီးကဘယ္လိုစကားေျပာသလည္းဆိုတာပါ။*****အတြင္းစည္းဂိုဏ္းသားျဖစ္ၿပီး ၈လေျမာက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းရဲ့ ေလအရိပ္ေျခလွမ္းနဲ႔ ၾကယ္ပ်ံဓားသိုင္းႏွစ္ခုစလုံးဟာ အလုံးစုံတတ္သိနားလည္ျခင္အဆင့္ကို ေရာက္သြားခဲ့ပါၿပီ။ၿပီးေတာ့သူသတိထားမိလိုက္တာက သူ႔ရဲ့စာေတြ႕ေလ့က်င့္မွုေတြက အလုပ္မျဖစ္ေတာ့ပါဘူး။အခုခ်ိန္ဟာ လက္ေတြ႕တိုက္ခိုက္ရမယ့္အခ်ိန္တန္ပါၿပီ။ရန္သူနဲ႔လက္ေတြ႕တိုက္ခိုက္လိုက္မွသာလ်င္ သူလိုအပ္ေနတဲ့ဓားကြက္အႏွစ္သာရရယ္ ဟာကြက္ေတြရယ္ကို သိနိုင္မွာပါ။" ဟုတ္ၿပီေလ။ အျပင္ထြက္ၿပီး ေသြးပူေလ့က်င့္ခန္းေလးဘာေလး လုပ္ဦးမွဘဲ။ ဂိုဏ္းထဲမွာေနရတာ ငါ့အတြက္ထိုင္းမွိုင္းလာသလိုဘဲ။ "( ဂိုဏ္းေတာ္က ေပးတဲ့တာဝန္ေတြကို ထမ္းေဆာင္ေတာ့မယ္ကို ဆိုလိုတာပါ။ )လီဖူခ်န္းက သူ႔ကိုယ္သူသတိေပးလိုက္ပါတယ္။ေနာက္တစ္ေန႔အေရာက္မွာေတာ့............လီဖူခ်န္းက တာဝန္ခြဲေဝဌာနကို ေရာက္လာခဲ့ပါၿပီ။တာဝန္ခြဲေဝဌာနရဲ့ခန္းမႀကီးက အေတာ္က်ယ္တဲ့ ဧရိယာအက်ယ္အဝန္းရွိပါတယ္။ဒီဌာနထဲမွာေတာ့ ဂိုဏ္းသားအေျမာက္အမ်ားက လွုပ္ရွားသြားလာေနက်ပါတယ္။လီဖူခ်န္းေရာက္သြားတဲ့အခါမွာေတာ့ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက သူတို႔ႀကိဳက္တဲ့တာဝန္ေတြကိုေရြးယူၿပီးသြားက်ပါၿပီ။အတြင္းစည္းဂိုဏ္းသားေတြအတြက္တာဝန္ကို ဂိုဏ္းေတာ္က အမ်ိဳးအစားေလးမ်ိဳးခြဲျခားထားေပးပါတယ္။အဲဒီအမ်ိဳးအစားေလးမ်ိဳးကေတာ့အဆင့္နိမ့္တန္းတာဝန္အလယ္လတ္တန္းတာဝန္အဆင့္ျမင့္တန္းတာဝန္နဲ႔အထြတ္အထိပ္အဆင့္တာဝန္တို႔ျဖစ္ပါတယ္။ဒါက အဆင့္နိမ့္ စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္က တပည့္ေတြရယ္၊စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္အလယ္အလတ္က တပည့္ေတြအတြက္ရယ္၊စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္အဆင့္ျမင့္တန္းက တပည္ေတြနဲ႔ စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္အထြတ္အထိပ္က တပည့္ေတြအတြက္ဆိုၿပီး ခြဲထားေပးတာပါ။အမ်ိဳးအစားတစ္ခုထဲမွာေတာင္ ခက္ခဲမွုအဆင့္ေတြက ထပ္ခြဲထားပါတယ္။ၾကယ္တစ္ပြင့္အဆင့္ခက္ခဲမွုၾကယ္ႏွစ္ပြင့္အဆင့္ခက္ခဲမွုၾကယ္သုံးပြင့္အဆင့္ခက္ခဲမွု ဆိုၿပီးေတာ့ေပါ့။အတြင္းစည္းဂိုဏ္းသားတိုင္းပထမဆုံးယူရတဲ့တာဝန္အမ်ိဳးအစားကေတာ့ အဆင့္နိမ့္တန္းတာဝန္ပါဘဲ။ဒါေပမဲ့ ဒုတိယအႀကိမ္ေျမာက္တာဝန္က်ရင္ေတာ့ ကန္႔သတ္ခ်က္မရွိေတာ့ပါဘူး။မိမိႀကိဳက္ႏွစ္သက္တဲ့အမ်ိဳးအစားကိုေရြးလို႔ရပါတယ္။လီဖူခ်န္းက အဆင့္နိမ့္တန္းတာဝန္ထဲက ၾကယ္တစ္ပြင့္ခက္ခဲမွုအဆင့္တာဝန္ေတြကို တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္ပါတယ္။ဒီတာဝန္အတြက္ဆုေၾကးကေတာ့ အမွတ္ ၃၀၀ကေန ၅၀၀ၾကားရွိပါတယ္။ၾကယ္ႏွစ္ပြင့္ခက္ခဲမွုအဆင့္ေတြကေတာ့အမွတ္ ၆၀၀ကေန ၁၀၀၀ အထိ ရမွာပါ။ၾကယ္သုံးပြင့္အဆင့္ခက္ခဲမွုအဆင့္ေတြကေတာ့ အမွတ္၁၀၀၀ကေန ၂၀၀၀ အထိရွိပါတယ္။ဒီဆုေၾကးရမွတ္ေတြက သိပ္ၿပီးမက္ေမာေလာက္စရာေတာ့မရွိပါဘူး။လီဖူခ်န္းက ႏွစ္ခါေတာင္ျပန္မစဥ္းစားေတာ့ဘဲ ၾကယ္သုံးပြင့္အဆင့္ခက္ခဲမွုတာဝန္ေတြထဲက တစ္ခုကို ေရြးခ်ယ္လိုက္ပါတယ္။သူေရြးလိုက္တဲ့တာဝန္ကေတာ့ ျပစ္မွုေတြကိုဆက္တိုက္က်ဴးလြန္ေနတဲ့ က်န္းတဟိုင္ဆိုတဲ့ လူဆိုးတစ္ေယာက္။သူ႔ရဲ့ေခါင္းကိုျဖတ္ၿပီးဂိုဏ္းေတာ္ကိုယူလာနိုင္မယ္ဆိုရင္ရမွတ္၁၈၀၀ ရမွာပါ။အစတုန္းကေတာ့လီဖူခ်န္းကသူ႔ရဲ့ပစ္မွတ္ကို စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းနယ္ပယ္အဆင့္၁နဲ႔ ၃ၾကားထဲက ပညာရွင္တစ္ေယာက္လို႔ဘဲထင္ေနတာပါ။ေသေသခ်ာခ်ာ ဖတ္ၾကည့္လိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့ က်န္းတဟိုင္က စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္အဆင့္၄ ကိုေရာက္ေနတာကို သိလိုက္ရပါတယ္။ဒါေပမဲ့လည္း ဒီေလာက္အဆင့္ကိုေတာ့ လီဖူခ်န္းက မွုစရာမလိုပါဘူး။အျပင္ေလာကက ပညာရွင္ေတြက က်င့္ႀကံမွုအဆင့္ျမင့္ခ်င္ျမင့္မယ္။သူတို႔ရဲ့က်င့္စဥ္တို႔၊သိုင္းပညာရပ္တို႔ရဲ့အဆင့္အတန္းေတြကေတာ့ဂိုဏ္းေတြကတပည့္ေတြနဲ႔ယွဥ္ရင္ အရမ္းနိမ့္က်လြန္းပါတယ္။သူ႔ရဲ့တာဝန္ကိုလက္ခံရယူၿပီးတာနဲ႔ လီဖူခ်န္းက ခ်က္ျခင္းဘဲ မိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းကေနထြက္ၿပီး ဟိုင္ရွီၿမိဳ႕ကိုဦးတည္လိုက္ပါတယ္။လမ္းတစ္ေလၽွာက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းက သူ႔ရဲ့ေလအရိပ္ကိုယ္ေဖာ့ပညာကို ေကာင္းေကာင္းႀကီးအသုံးခ်ခဲ့တာေပါ့ေလ။အတြင္းအားေတြတစ္ဝက္ေလာက္ကုန္သြားတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ သူကခဏနားၿပီး အတြင္းအားက်င့္စဥ္ေတြ ျပန္ေလ့က်င့္လိုက္ပါေသးတယ္။ဒီေလအရိပ္ကိုယ္ေဖာ့ပညာက တစ္ကယ္ကို သူ႔အတြက္အက်ိဳးရွိေစတဲ့ပညာရပ္ပါဘဲ။သူဒီပညာရပ္ကိုထုတ္သုံးလိုက္တဲ့အခ်ိန္တိုင္းမွာ သူ႔ရဲ့ခႏၶာကိုယ္က ေျမဆြဲအားကေနလြတ္ထြက္သြားၿပီး ေလေပၚမွာပ်ံေနသလိုေတာင္ ခံစားရပါတယ္။သူ႔ေျခေထာက္ကေျမႀကီးေပၚကို တစ္ခ်က္ေဆာင့္လိုက္ၿပီးခုန္ထြက္သြားတိုင္းမွာ သူ႔ခႏၶာကိုယ္က ျမားတစ္စင္းလို ေလထုကိုထိုးခြဲသြားၿပီး အေဝးႀကီးကို ေရာက္သြားပါတယ္။အဆင့္၁ ေသြးမိစၧာျမင္းေတြရဲ့ေျပးႏွုန္းေတာင္ လီဖူခ်န္းရဲ့ေျပးႏွုန္းကို ယွဥ္နိုင္ဖို႔လမ္းမျမင္ပါဘူး။တစ္ပတ္အၾကာမွာေတာ့ လီဖူခ်န္းက ဟိုင္ရွီၿမိဳ႕နယ္နိမိတ္ထဲကို ေရာက္ရွိလာပါၿပီ။" ငါရထားတဲ့သတင္းအခ်က္အလက္ေတြအရဆိုရင္ က်န္းတဟိုင္က ၿမိဳ႕ထဲမွာ ျပစ္မွုေတြအမ်ားႀကီးက်ဴးလြန္ခဲ့လို႔ ၿမိဳ႕ေစာင့္တပ္ေတြက လိုက္ဖမ္းခဲ့တယ္တဲ့။ဒါေပမဲ့ဒီေကာင္က ၿမိဳ႕ေစာင့္တပ္ရဲ့လက္ထဲကေနလြတ္ၿပီး ေတာနက္ႀကီးထဲထြက္ေျပးသြားတယ္ဆိုဘဲ ။"လီဖူခ်န္းက သူရထားတဲ့သတင္းအခ်က္အလက္ေတြကိုျပန္ၿပီး စဥ္းစားလိုက္ပါတယ္။စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္အဆင့္၄ ဆိုတာ ဒီလ္ုၿမိဳ႕ငယ္ေလးမွာေတာ့ ဆရာတစ္ဆူပါဘဲ။အခုေတာ့ က်န္းတဟိုင္က ေတာနက္ထဲကို ထြက္ေျပးသြားတယ္ဆိုေတာ့ ဖမ္းဖို႔ကေတာ့ နည္းနည္းေလးခက္ခဲေနပါတယ္။ဂိုဏ္းေတာ္ရဲ့တာဝန္ေတြက တပည့္တစ္ေယာက္ရဲ့ တိုက္ခိုက္နိုင္စြမ္းကိုဘဲ စမ္းသပ္တာမဟုတ္ပါဘူး။တပည့္တစ္ေယာက္ရဲ့ ညာဏစြမ္းရည္ကိုလည္း အကဲခတ္ခ်င္တဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြပါေနပါေသးတယ္ေလ။အဆုံးမဲ့အာဏာ အပိုင္း၈၉က်န္းတဟိုင္ျပန္လမ္းမဲ့ေတာအုပ္.........ဒီေနရာက ဟိုင္ရွီၿမိဳ႕နယ္နိမိတ္တစ္ဝိုက္မွာ အႏၲရာယ္အမ်ားဆုံးေနရာတစ္ခုပါ။ဒီေရွးက်လွတဲ့ေတာအုပ္ႀကီးဟာ တည္ရွိေနခဲ့တာ ႏွစ္ပရိေစဒၾကာျမင့္လြန္းလွၿပီျဖစ္တဲ့အတြက္ မိစၧာသားရဲေကာင္ႀကီးေတြျပည့္ႏွက္ေနသလို အဆိပ္ရွိတဲ့ပိုးမႊားေတြကလည္း ေနရာအႏွံ့မွာရွိေနနိုင္ပါတယ္။ဒါေၾကာင့္ဒီေတာအုပ္ႀကီးထဲကိုဝင္သြားတဲ့သူေတြက ျပန္ထြက္လာနိုင္တယ္ဆိုတာ အရမ္းကိုရွားပါးလြန္းလွတဲ့ကိစၥတစ္ခုပါဘဲ။လီဖူခ်န္းကေတာ့ ဒီသတင္းေတြကိုေၾကာက္ရြံ့မေနဘဲ ျပန္လမ္းမဲ့ေတာအုပ္အစပ္ကိုေတြ႕တာနဲ႔ တစ္ခါတည္းတန္းၿပီးေတာအုပ္ထဲကိုဝင္သြားပါတယ္။ျပန္လမ္းမဲ့ေတာအုပ္ႀကီးရဲ့ နက္ရွိုင္းတဲ့ေတာတစ္ေနရာမွာေတာ့ ၿမိဳ႕ေစာင့္တပ္သား၇ေယာက္ဟာ ေတာနင္းၿပီးဂ႐ုတစ္စိုက္နဲ႔ ရွာေဖြေနတယ္ေလ။ဒီၿမိဳ႕ေစာင့္တပ္သား၇ေယာက္ရဲ့အဓိကအလုပ္ကေတာ့ ၿမိဳ႕ေတာ္ကဝရမ္းထုတ္ထားတဲ့ လူဆိုးဓားျပေတြကို ဖမ္းဆီးဖို႔ပါဘဲ။ဒီၿမိဳ႕ေစာင့္တပ္သားေတြအားလုံးထဲမွာ အားအနည္းဆုံးေတာင္မွ စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္အဆင့္၂ ရွိပါတယ္။အသန္မာဆုံးသူကေတာ့ စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္အဆင့္၄ ပါ။ၾကည့္ရတာ ဒီအဖြဲ႕က ဟိုင္ရွီၿမိဳ႕ရဲ့အထူးတပ္သားေတြျဖစ္မယ့္ပုံပါဘဲ။" နံပါတ္၆ အစ္ကို......ငါတို႔ရဲ့ၿမိဳ႕စားႀကီးက ဒီတစ္ခါ နည္နည္းအကဲပိုလြန္းတယ္လို႔မထင္ဘူးလား။ဒါက လူသတ္မွုတစ္ခုဘဲေလဘာျဖစ္လို႔ငါတို႔က ဒီျပန္လမ္းမဲ့ေတာအုပ္ထဲအထိဝင္ၿပီးေတာ့ ဒီေကာင့္ကို ဖမ္းဖို႔ႀကိဳးစားေနရတာလည္း။ဒီေကာင္ေတာထဲကျပန္ထြက္လာတာကို ေစာင့္ၿပီးဖမ္းတာက ပိုမေကာင္းဘူးလား။ "အဖြဲ႕ထဲကအငယ္ဆုံးျဖစ္ဟန္တူသည့္လူက ဒီေတာနက္ႀကီးထဲအထိဒုကၡခံၿပီးလာေနရတဲ့အတြက္မေက်မနပ္ျဖစ္ေနပုံရပါတယ္။နံပါတ္ေျခာက္အစ္ကိုဟုေခၚခံလိုက္ရသည့္လူက" မင္းေစာက္ပိန္းလား။မင္းမွာ ဦးေႏွာက္ပါမလာဘူးလား။ငါတို႔ၿမိဳ႕စားမင္းရဲ့ အမုန္းဆုံးအရာက ဘာလည္းဆိုတာေတာင္ မင္းမသိဘူးလား"ဟု ျပန္ေျပာလိုက္ပါတယ္။ အငယ္ဆုံးျဖစ္ဟန္တူသည့္လူက" မသိဘူးေလ။ၿမိဳ႕စားမင္းက ဘာကိုအမုန္းဆုံးလည္းဗ်။ "လို႔ျပန္ေမးလိုက္ပါတယ္။" ေအး မင္းမေသမခ်င္းမွတ္ထား။ငါတို႔ၿမိဳ႕စားမင္းအမုန္းဆုံးက မိန္းမေတြကိုနိုင္ထက္စီးနင္းလုပ္ၿပီး အၾကမ္းဖက္တာဘဲ။ဒီက်န္းတဟိုင္ဆိုတဲ့ေခြးမသားက ကုန္သည္ႀကီးဝမ္ရဲ့ ငုံထားမတတ္ခ်စ္ရတဲ့ ရင္နင့္သည္းခ်ာသမီးရတနာေလးကို အဓၶမက်င့္ၿပီး သတ္ပစ္လိုက္တာကြ။ၿပီးေတာ့ ၿမိဳ႕စားမင္းပိုင္တဲ့နယ္ေျမထဲကိုလည္းေျပးလာလလိုက္ေသးတယ္။"အရပ္ရွည္ရွည္နဲ႔လူကလည္းထပ္ၿပီးျဖည့္စြက္ေျပာလိုက္ပါေသးတယ္။" ၿပီးေတာ့ ကုန္သည္ႀကီးဝမ္ကလည္း က်န္းတဟိုင္ကို ဖမ္းမိတဲ့လူကို ေရႊျပား၅၀၀၀၀ ဆုခ်မယ္လို႔ ဆုေငြထုတ္လိုက္ေသးတယ္။အဲဒီဆုေငြကို ငါတို႔ခြဲယူရင္ေတာင္ တစ္ေယာက္ကို ေရႊျပား၇၀၀၀ ေလာက္ရဦးမွာကြ။"" ဟီးဟီး ...... ငါအေတာ္တုံးတာဘဲ။ဒါေပမဲ့ ဒီျပန္လမ္းမဲ့ေတာအုပ္ႀကီးက အႏၲရာယ္မမ်ားလြန္းဘူးလား။"အငယ္ဆုံးလူက ထပ္ၿပီးေမးခြန္းထုတ္လိုက္ျပန္ပါတယ္။သူ႔ရဲ့ေခါင္းကို ကုတ္ရင္းနဲ႔ေပါ့ေလ။အရပ္ရွည္ရွည္နဲ႔လူက အငယ္ဆုံးတပ္သားရဲ့ပုခုံးကိုပုတ္ၿပီး ေျဖရွင္းခ်က္ေပးဖို႔ ေျပာမလို႔ပင္ရွိပါေသးတယ္။႐ုတ္တရက္ သူ႔ရဲ့မ်က္လုံးေတြက နာက်င္မွုကိုခံစားလိုက္ရသည့္ပုံျဖင့္ မ်က္လုံးျပဴးကာ လည္ပင္းကိုအုပ္ၿပီး လဲက်သြားပါတယ္။အနက္ေရာင္ျမႇားတစ္စင္းက ထိုလူရဲ့လည္ပင္းကို ထုတ္ခ်င္းေပါက္ ထိုးေဖာက္သြားခဲ့တာပါ။" သတိထားၾကေဟ့ နံပတ္၆က အားလုံးကိုသတိေပးၿပီး သူကိုယ္တိုင္လည္း အသင့္အေနအထားျဖင့္ ပတ္ဝန္းက်င္ကို စစ္ေဆးလိုက္ပါတယ္။ရႊီး............ေလထုကိုထိုးခြင္းလာတဲ့ အသံတစ္သံကိုၾကားရၿပီးေနာက္မွာေတာ့ေနာက္ထပ္တပ္သားတစ္ေယာက္က ထပ္ၿပီးလဲက်သြားပါၿပီ။" မင္းတို႔ရဲ့ အတြင္းအားေတြအျမန္ထုတ္ၿပီး ကာကြယ္ထားၾက"ေျပာၿပီးတာနဲ႔ နံပတ္၆က သူ႔ရဲ့က်င့္စဥ္ကိုထုတ္ေဖာ္လိုက္ပါတယ္။အျပာေဖ်ာ့ေဖ်ာ့အတြင္းအားလွိုင္းတစ္ခုက ထြက္ေပၚလာၿပီး သူ႔ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလုံးကို လႊမ္းျခဳံထားလိုက္ပါတယ္။သူ႔ရဲ့သတိေပးသံကိုၾကားၿပီးေနာက္မွာေတာ့ က်န္တဲ့တပ္သားေတြကလည္း ကိုယ္စီကိုယ္စီ အတြင္းအားေတြကိုထုတ္ၿပီး ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလုံးကို ကာကြယ္ထားလိုက္က်ပါၿပီ။" ဘမ္း "တတိယအႀကိမ္ေျမာက္ ျမႇားကထြက္ေပၚလာျပန္ပါတယ္။ဒါေပမဲ့ ဒီတစ္ေခါက္မွာေတာ့ တပ္သားေတြက အတြင္းအားေတြထုတ္ၿပီး ကာကြယ္ထားတဲ့အတြက္ ျမႇားက အပစ္ခံရတဲ့တပ္သားရဲ့ လည္ပင္းကို မထိုးေဖာက္လိုက္နိုင္ပါဘူး။သို႔ေသာ္ ျမႇားပစ္လိုက္တဲ့သူရဲ့အတြင္းအားက အရမ္းကိုသိပ္သည္းေနတဲ့အတြက္ အကာအကြယ္ကပ်က္စီးသြားၿပီး ေသြးတစ္လုတ္မၽွ အန္လိုက္ရပါတယ္။"ဒီအယုတ္တမာေကာင္ က်န္းတဟိုင္။ၾကည့္ရတာငါတို႔ေတာ့ သူ႔ေထာင္ေခ်ာက္ထဲ ဝင္သြားၿပီနဲ႔တူတယ္။ၿမိဳ႕ထဲမွာတုန္းက ဒီေကာင္သူ႔အစြမ္းေတြကိုလ်ိဳထားခဲ့တာဘဲ။"နံပါတ္ေျခာက္က ေဒါသတႀကီးနဲ႔ေျပာလိုက္ပါတယ္။ဒီျမႇားရဲ့အရွိန္ကိုၾကည့္တာနဲ႔ ပစ္လိုက္တဲ့သူရဲ့အဆင့္ကိုခန္႔မွန္းနိုင္ပါတယ္ေလ။ေျပာရမယ္ဆိုရင္ က်င့္ႀကံမွုအဆင့္အတန္းအရမ္းႀကီးမကြာျခားေနရင္ေလးသမားက စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္ကသူတစ္ေယာက္ကို ထုတ္ခ်င္းေဖာက္ေပါက္ေအာင္ ပစ္နိုင္စရာအေၾကာင္းမရွိပါဘူး။ထန္.........နံပတ္၆က ေနာက္ထပ္လာတဲ့ျမႇားတစ္စင္းကို ဓားနဲ႔ရိုက္ထုတ္ပစ္လိုက္ပါတယ္။ထို႔ေနာက္မွာေတာ့ ျမႇားလာရာလမ္းေၾကာင္းအတိုင္းေျပးထြက္သြားၿပီး ေလးသမားကို ရွာေဖြပါေတာ့တယ္။သိပ္မၾကာခင္မွာဘဲ နံပါတ္၆က စြန္႔ပစ္ထားတဲ့ေလးကိုင္းတစ္ခုရယ္၊ ျမႇားက်ည္ေတာက္တစ္ခုရယ္ကို ရွာေဖြေတြ႕ရွိလိုက္ပါတယ္။ေလးကိုင္းကိုေတာ့ ေသြးသစ္ပင္ကအသားနဲ႔လုပ္ထားၿပီး ေလးႀကိဳးကိုေတာ့ မိစၧာသားရဲရဲ့ အေၾကာေတြနဲ႔ လုပ္ထားတာပါ။ဒီလိုအမ်ိဳးအစားေလးေတြက အလြယ္တစ္ကူျပဳလုပ္လို႔ရတဲ့အမ်ိဳးအစားေတြပါ။နံပတ္ေျခာက္က ေလးသမားကိုရွာေဖြမေတြ႕ရတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ ခ်က္ျခင္းေနာက္ျပန္ဆုတ္လာလိုက္ပါတယ္။သူ႔ရဲ့အဖြဲ႕ဆီကိုျပန္ေရာက္လာတဲ့အခါမွာေတာ့ ႐ုပ္ဆိုးဆိုးလူႀကီးတစ္ေယာက္က လူငယ္တပ္သားေလးကို ေခါင္းျဖတ္လိုက္တာကို ျမင္လိုက္ရပါတယ္။က်န္တဲ့လူေတြကေတာ့ ေဘးမွာလဲက်ေသဆုံးေနက်ပါၿပီ။အခ်ိန္တစ္ခဏေလးအတြင္းမွာဘဲ တပ္သား၇ေယာက္မွာ၅ေယာက္ကေသၿပီး တစ္ေယာက္ကဒဏ္ရာအႀကီးအက်ယ္ရသြားခဲ့ပ့တယ္။ဘာမွမျဖစ္ဘဲ အေကာင္းပကတိဆိုလို႔ နံပါတ္၆တစ္ေယာက္ဘဲ က်န္ေနပါေတာ့တယ္။" ေခြးမသားႀကီး " နံပတ္၆က ေသြးကဲ့သို႔နီရဲေနတဲ့မ်က္လုံးအစုံနဲ႔ထိုသူကို ၾကည့္ၿပီး ႀကိမ္းဝါးလိုက္ပါတယ္။က်န္းတဟိုင္က ျပဳံးျဖဲျဖဲျဖင့္ " မင္းတို႔ငါ့ေနာက္ကိုလိုက္လာတယ္ဆိုကတည္းက မင္းတို႔အားလုံးက လူေသေတြျဖစ္သြားၿပီ။စိတ္မပူပါနဲ႔။ ငါမင္းကိုတစ္ခါတည္းမသတ္ပါဘူးကြာ။မင္းကိုသစ္ပင္ေပၚမွာႀကိဳးနဲ႔ေဇာက္ထိုးဆြဲထားမွာပါ။ဒါမွမင္းရဲ့ခႏၶာကိုယ္ထဲကေသြးေတြက တစ္ျဖည္းျဖည္းနဲ႔ခမ္းေျခာက္လာမွာေပါ့။ၿပီးရင္မင္းရဲ့ဒဏ္ရာေတြထဲကို အသားစားပိုးေကာင္ေတြထည့္ၿပီးဧည့္ခံဦးမွာပါ။ီဒီေကာင္ေတြက မင္းရဲ့အေသြးအသားေတြကို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီးပြဲေတာ္တည္က်ဦးမွာ။ "က်န္းတဟိုင္က လူတစ္ေယာက္က မသတ္ေသးဘဲ ေဝဒနာေတြခံစားၿပီးမွေသတာကို ၾကည့္ရတာေပ်ာ္တဲ့လူအမ်ိဳးအစားျဖစ္ပါတယ္။တစ္ခါတုန္းက ကုန္သည္ႀကီးဝမ္ဟာ လမ္းေဘးမွာဒဏ္ရာအႀကီးအက်ယ္ရၿပီး ေသလုေမ်ာပါးျဖစ္ေနတဲ့ က်န္းတဟိုင္ကိုကယ္ခဲ့ပါတယ္။က်န္းတဟိုင္ျပန္လည္က်န္းမာလာတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ သူက ကုန္သည္ႀကီးဝမ္ရဲ့လက္ေအာက္မွာဝင္ၿပီး အမွုထမ္းလိုက္ပါတယ္။ဒီလူကိုကယ္လိုက္တာက ကုန္သည္ႀကီးဝမ္အတြက္ေတာ့ ၿဂိဳဟ္ဆိုးဝင္တာပါဘဲ။ဒီလူယုတ္မာက ကုန္သည္ႀကီးဝမ္ရဲ့ ႏုႏုထြတ္ထြတ္သမီးေခ်ာေလးရဲ့ အေသြးအသားေတြကိုစုပ္ယူစားသုံး႐ုံသာမက သတ္ျဖတ္ပစ္လိုက္ပါေသးတယ္။ဒါေတာင္သူက မေက်နပ္ေသးဘဲ စိတ္ခုေနဆဲပါဘဲဘာလို႔လည္းဆိုေတာ့ က်န္းတဟိုင္က ကုန္သည္ႀကီးဝမ္းရဲ့ဇနီးငယ္ေလးေတြကို႔ႀကံဖို႔အခြင့္အေရးမရလိုက္လို႔ပါ။***ဒီေတာအုပ္ႀကီးထဲမွာေတာ့ အဆိပ္ရွိတဲ့ပိုးမႊားေတြက ေတာ္ေတာ္ေလးမ်ားပါတယ္။ဒီျပန္လမ္းမဲ့ေတာအုပ္ႀကီးထဲကိုဝင္လာတဲ့လမ္းတစ္ေလၽွာက္မွာေတာ့လီဖူခ်န္းက သူ႔အတြင္းအားေတြကိုထုတ္ၿပီး အဆိပ္ပိုးမႊားေတြရန္ကိုကာကြယ္ခဲ့ရပါတယ္။ဒီအဆိပ္ပိုးမႊားေတြက အဆင့္၁ အဆင့္နိမ့္သားရဲအမ်ိဳးအစားေတြျဖစ္ေပမယ့္ တစ္ခ်က္ကိုက္မိလိုက္ရင္ေတာ့ ဒီေကာင္ေတြရဲ့အဆိပ္က ျပသနာေတာ္ေတာ္တက္သြားေစနိုင္တယ္ေလ။ေျပာရမယ္ဆိုရင္ တစ္ခ်ိဳ႕အဆိပ္ေကာင္ေတြဆိုရင္ တစ္ခ်က္ကိုက္လိုက္တာနဲ႔ စိတ္တန္ခိုးနယ္ပယ္အဆင့္ကပညာရွင္ေတြေတာင္ တုန္းခနဲလဲသြားနိုင္ပါတယ္။ဒါေပမဲ့ စိတ္တန္ခိုးနယ္ပယ္အဆင့္ကပညာရွင္ေတြက အဆိပ္ေတြကို အတြင္းအားနဲ႔ တြန္းထုတ္နိုင္တဲ့အစြမ္းရွိတယ္ေလ။လီဖူခ်န္းကေတာ့ ဒီပိုးမႊားေတြကို ေသာက္ဂ႐ုမစိုက္ပါဘူး။အခ်ိန္ေတြဘယ္ေလာက္ၾကာသြားမွန္းေတာင္မသိေတာ့ပါဘူး။လီဖူခ်န္းေတာင္မွ ေတာအုပ္ႀကီးရဲ့အနက္ရွိုင္းဆုံးအပိုင္းကိုေရာက္မွန္းမသိ ေရာက္လာခဲ့ပါၿပီ။" ဒီမွာ ေျခရာေတြပါလား "လီဖူခ်န္းရဲ့ လက္ဖ်ားခါေလာက္ေအာင္ေကာင္းလွတဲ့အျမင္အာ႐ုံကေျမျပင္ေပၚမွာ ခပ္ေရးေရးေပၚေနတဲ့ေျခရာေတြကို ျမင္လိုက္ပါတယ္။ေျခရာေတြေနာက္ကို လိုက္ခဲ့ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းက တိုက္ပြဲျဖစ္ေနတဲ့ ေနရာနားကို ေရာက္လာပါတယ္။" ေက်ာက္ခြဲဓားသိုင္း "နံပါတ္၆က စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္အဆင့္၄က ပညာရွင္တစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့အတြက္ သူ႔ရဲ့တိုက္ပြဲဝင္အေတြ႕အၾကဳံက မနည္းလွပါဘူး။သူ႔ရဲ့ ေက်ာက္ခြဲဓားခ်က္တစ္ခ်က္က ေျမျပင္တစ္ခုလုံးကိုေတာင္ တုန္လွုပ္သြားေစပါတယ္။သူက ဓားခ်က္တစ္ခ်က္တည္းနဲ႔ က်န္းတဟိုင္ကို အေသသတ္ဖို႔ႀကိဳးစားလိုက္တာပါ။" ၾကည့္ရတာမင္းကတစ္ကယ္ကိုေသခ်င္ေနတဲ့ပုံဘဲ။ဒါဆိုရင္လည္း ငါ့ရဲ့တစ္ကယ့္ခြန္အားအစစ္အမွန္ကိုမင္းကိုျပရေသးတာေပါ့ "က်န္းတဟိုင္က သူ႔ရဲ့ဖုံးကြယ္ထားဟန္ရွိသည့္ အရွိန္အဝါေတြကို ထုတ္ျပလိုက္ပါတယ္။သူ႔ရဲ့က်င့္ႀကံမွုအဆင့္က စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕သည္းျခင္းနယ္ပယ္အဆင့္၄ကေန အဆင့္၅ကို ခ်က္ျခင္းတက္သြားပါၿပီ။" ထန္ "က်န္းတဟိုင္က နံပါတ္၆ရဲ့လက္ထဲကဓားကို ရိုက္ခ်လိုက္ပါတယ္။ဖ႐ူး............နံပတ္၆ရဲ့ပါးစပ္ကေန ေသြးတစ္လုတ္မၽွအန္ထြက္လာၿပီး ေနာက္ကို ဆုတ္လိုက္ရပါတယ္။" စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္အဆင့္၅လား "နံပတ္၆က မယုံနိုင္သည့္ဟန္ျဖင့္ ေရရြတ္လိုက္တယ္။စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္မွာက အဆင့္ေလးတစ္ဆင့္ေတာင္ကြာျခားရင္ေတာင္ ခြန္အားက အရမ္းကိုသိသာလြန္းပါတယ္။ဂိုဏ္းေတာ္ကတပည့္ေတြလို အဆင့္ျမင့္ပညာရပ္ေတြ တတ္ကၽြမ္းေလ့က်င့္ထားရင္ေတာ့ တစ္မ်ိဳးေပါ့ေလ။" ဟားဟားဟား "က်န္းတဟိုင္ကအားရပါးရရယ္ေမာလိုက္ၿပီး " ဒါေပ့ါကြ။ ငါက စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္အဆင့္၄မဟုတ္ဘူးကြ။ငါက စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္အဆင့္၅ဘဲ။ၿပီးေတာ့ ငါက အဝါေရာင္အထြတ္အထိပ္ဓားသိုင္းျဖစ္တဲ့ မိုးတိမ္ေတာင္ထြတ္ ဓားသိုင္းကိုလည္းေလ့က်င့္ထားၿပီးၿပီ။မင္းကငါ့ကို ယွဥ္နိုင္မယ္လို႔ ထင္ေနတာလား ။"ဒီလိုၿမိဳ႕ငယ္ေလးေတြမွာ အထြတ္အထိပ္အဆင့္ဓားသိုင္းေတြကို ေလ့က်င့္နိုင္ဖို႔ဆိုတာ တစ္ကယ္ရွားပါးတဲ့အခြင့္အေရးတစ္ခုပါ။က်န္းတဟိုင္က လုံးဝကံအေၾကာင္းတိုက္ဆိုင္သြားခဲ့ၿပီး ဒီဓားသိုင္းကို ေက်ာက္ဂူတစ္ခုထဲမွာ ရွာေတြ႕ခဲ့တယ္ေလ။နံပါတ္ေျခာက္ရဲ့မ်က္ႏွာက လုံးဝေသြးဆုတ္ၿပီးစကၠဴရြက္တစ္ခုလို ျဖဴေဖြးေနပါၿပီ။ဒါေပမဲ့သူက က်န္းတဟိုင္ကို လုံးဝအညံ့မခံပါဘူး။" မင္းငါ့ကိုသတ္လိုက္ရင္ေတာင္ ေနာက္ထပ္ငါ့ထက္ေတာ္တဲ့ အထူးတပ္သားေတြက မင္းကိုလိုက္ဖမ္းေနဦးမွာဘဲ။မင္းဘယ္လိုမွေျပးလြတ္မွာမဟုတ္ပါဘူးကြာ ။ "" ငါ့အတြက္ေတာ့စိတ္မပူပါနဲ႔ကြာ။မင္းကိုသတ္ၿပီးရင္ ငါက တစ္ျခားနယ္ေျမထဲကို ေျပးေတာ့မွာကြ။မင္းထင္ေနတာက မိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းရဲ့လက္တံေတြက တစ္ျခားနယ္ပယ္ေတြအထိ ဆန္႔နိုင္မယ္ထင္ေနတာလား"က်န္းတဟိုင္က နံပါတ္၆ကို ေလွာင္ေျပာင္လိုက္ပါတယ္။မိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းရဲ့အုပ္ခ်ဳပ္ရာနယ္နိမိတ္အတြင္းကေန တစ္ျခားနယ္ေျမေတြထဲကိုထြက္ေျပးသြားတဲ့ ျပစ္မွုက်ဴးလြန္သူေတြအမ်ားအျပားရွိက်ပါတယ္။ထို႔အတူတစ္ျခားနယ္ေျမေတြမွာ ျပစ္မွုေတြက်ဴးလြန္ၿပီး မိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းနယ္နိမိတ္ထဲေျပးဝင္ခိုေအာင္းလာတဲ့သူေတြကလည္း အမ်ားအျပားပါဘဲ။မိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းက ကိုယ္ပိုင္နယ္ေျမတစ္ခုကို ထိန္းခ်ဳပ္ထားသလို တစ္ျခားနယ္ေျမေတြကိုလည္း အျခားေသာဂိုဏ္းေတြက ထိန္းခ်ဳပ္ထားတာပါ။ကိုယ့္ဂိုဏ္းရဲ့နယ္နိမိတ္ထဲမဟုတ္ဘဲ တစ္ျခားဂိုဏ္းနယ္နိမိတ္ထဲကိုေက်ာ္ၿပီး လူဆိုးသြားဖမ္းတယ္ဆိုတာက လုပ္ပိုင္ခြင့္ေက်ာ္လိုက္သလိုပါဘဲ။အခန္႔မသင့္ရင္ နားလည္မွုေတြလြဲကုန္ၿပီး ဂိုဏ္းအခ်င္းခ်င္းေတာင္ စစ္မက္ျဖစ္ပြားနိုင္ပါတယ္။ဒါေၾကာင့္ ဂိုဏ္းအသီးသီးကတပည့္ေတြဟာ ခြင့္ျပဳခ်က္မရဘဲ တစ္ျခားဂိုဏ္းနယ္ေျမထဲမွာ တိုက္ခိုက္ရမယ့္အလုပ္ေတြကို ေရွာင္က်ဥ္ၾကပါတယ္။" တစ္ျခားနယ္ေျမကို ထြက္ေျပးမယ္ဟုတ္လား.........ဘယ္နယ္ေျမအထိထြက္ေပးမလည္းဆိုတာကို သိခြင့္ရွိမလားဗ်ာ။"ၾကည္လင္ၿပီးေအးစက္စက္အသံတစ္ခုက ေတာအုပ္တစ္ခုလုံးကို ပဲ့တင္သံေတြထြက္သြားေစပါတယ္။" ဘယ္သူလည္းကြ "က်န္းတဟိုင္က ႐ုတ္တရက္မို႔လန္႔သြားၿပီး ေဒါသနဲ႔ေအာ္ေမးလိုက္ပါတယ္။" မိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းရဲ့ အတြင္းစည္းတပည့္ေလ "အရိပ္တစ္ခုက႐ုတ္တရက္ မည္သည့္ေနရာကမွန္းမသိေပၚလာၿပီး သစ္ပင္ႀကီးတစ္ပင္ေပၚမွာ ရပ္ေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရပါတယ္။ထိုအရိပ္ရဲ့လွုပ္ရွားမွုေတြ ညင္သာလွၿပီး အသံလုံးဝမထြက္ပါဘူး။ဟုတ္ပါတယ္။ သူကေတာ့ လီဖူခ်န္းပါဘဲ။" မိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းကအတြင္းစည္းတပည့္လား "က်န္းတဟိုင္က နည္းနည္းေတာ့ျဖဳံသလိုလိုျဖစ္သြားပါတယ္။တစ္ကယ္လို႔ စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္က စစ္သည္ေတာ္ႏွစ္ေယာက္က က်င့္ႀကံျခင္းနယ္ပယ္ျခင္းအဆင့္တူေနမယ္ဆိုရင္ မိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းလို ဂိုဏ္းေတာ္ကတပည့္ေတြက ပိုၿပီးအဆင့္ျမင့္တဲ့သိုင္းပညာေတြ၊က်င့္စဥ္ေတြေလ့က်င့္ထားတာေၾကာင့္ ပိုၿပီးအသာရမွာအမွန္ပါဘဲ။က်င့္ႀကံျခင္းအဆင့္ျခင္းတူေနရင္ေတာင္ အျပင္ေလာကက ပညာရွင္စစ္သည္ေတာ္ေတြကို ဂိုဏ္းေတာ္က တပည့္ေတြက တစ္ခ်က္တည္းနဲ႔ အေသသတ္လိုက္နိုင္တဲ့ အစြမ္းရွိပါတယ္။ဒါေပမဲ့ လီဖူခ်န္းက စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္အဆင့္၂ဘဲရွိတာကို ေသခ်ာသိၿပီးသြားတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ က်န္းတဟိုင္ကရယ္လိုက္ပါတယ္။"စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္အဆင့္၂ေလာက္ေလးနဲ႔ မင္းကငါ့ေရွ႕ကိုေပၚလာၿပီး ၿခိမ္းေျခာက္ရဲေသးတယ္။ၾကည့္ရတာ မင္းအရမ္းေသခ်င္ေနပုံရတယ္။မိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းရဲ့အတြင္းစည္းဂိုဏ္းသားေတြက အစြမ္းထက္တာမွန္ပါတယ္။ဒါေပမဲ့ က်န္းတဟိုင္က လီဖူခ်န္းကိုမေၾကာက္ပါဘူး။ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆိုေတာ့ သူက လီဖူခ်န္းထက္ က်င့္ႀကံျခင္းအဆင့္၃ ဆင့္ေတာင္သာေနတာေလ။ဒါက လူသားနယ္ပယ္အဆင့္မဟုတ္ပါဘူး။စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္ပါ။အဆင့္၃ဆင့္ကြာတဲ့လူကို အနိုင္တိုက္နိုင္ဖို႔ဆိုတာ လုံးဝမျဖစ္နိုင္သေလာက္ပါဘဲ။အဆုံးမဲ့အာဏာ အပိုင္း ၉၀တစ္ခ်က္တည္း" စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္အဆင့္၂ ဘဲလား "နံပါတ္၆ရဲ့ မ်က္လုံးထဲမွာေပၚေနတဲ့ ေမၽွာ္လင့္ခ်က္အလင္းေရာင္ေတြကေတာ့ ေမွးမွိန္သြားခဲ့ၿပီး စိတ္ပ်က္မွုေတြက အစားထိုးဝင္ေရာက္လာခဲ့ပါတယ္။မိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းရဲ့အတြင္းစည္းဂိုဏ္းသား......စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္အဆင့္၂ က လူငယ္။ဒီလူငယ္ေလးက စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္အဆင့္၄က ပညာရွင္ေတြနဲ႔ လက္ရည္တူ တိုက္ခိုက္နိုင္ရင္နိုင္ပါလိမ့္မယ္။ဒါေပမဲ့ က်န္းတဟိုင္လို စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္အဆင့္၅က ပညာရွင္ကိုေတာ့ ဘာတတ္နိုင္မည္နည္း။ဒါကေက်ာက္ေတာင္ကို ၾကက္ဥနဲ႔ေပါက္တယ္ဆိုတဲ့ အျဖစ္မ်ိဳးပါ။ဒီေကာင္ေလးက အရိုးတည္ေဆာက္ပုံ ၾကယ္သုံးပြင့္ဒါမွမဟုတ္ ၾကယ္ေလးပြင့္ ရွိေနရင္ေတာင္ ေမၽွာ္လင့္ခ်က္မရွိပါဘူး။" ေသစမ္း...... ေစာက္ကေလး "က်န္းတဟိုင္က ေျမျပင္ေပၚမွာက်ေနတဲ့ နံပါတ္၆ရဲ့ႏွင္းသံမဏိဓားကို အတြင္းအားနဲ႔ ဆြဲငင္ယူလိုက္ၿပီး တစ္ဆက္တည္း လီဖူခ်န္းကို ပစ္ေပါက္လိုက္ပါတယ္။ရွူး ............ႏွင္းသံမဏိဓားက ေလထုေအးစက္စက္ကိုထိုးေဖာက္သြားၿပီး လီဖူခ်န္းဆီကို ျမႇားတစ္စင္းအလား ထြက္သြားပါေတာ့တယ္။ႏွင္းသံမဏိဓားရဲ့ အေပၚယံမ်က္ႏွာျပင္မွာေတာ့ အနက္ေရာင္ခ်ီစြမ္းအားေတြ လႊမ္းျခဳံထားတာေပါ့ေလ။က်န္းတဟိုင္က တစ္ကယ္ကိုအဆင့္မရွိတဲ့ေကာင္ပါဘဲ။သူနဲ႔လီဖူခ်န္းက အဆင့္၃ဆင့္ကြာေနတာကို သိတာေတာင္ အရွက္မရွိ အလစ္တိုက္လိုက္ပါေသးတယ္။ႏွင္းသံမဏိဓားက လၽွပ္စီးလက္သလိုဘဲ လီဖူခ်န္းဆီကိုေျပးဝင္လာပါၿပီ။လီဖူခ်န္းေနရာမွာ တစ္ျခားလူဆိုရင္ေတာ့ ဒီအလစ္အငိုက္တိုက္ခိုက္တာက ေအာင္ျမင္ရင္ ေအာင္ျမင္ပါလိမ့္မယ္။ဒါေပမဲ့ အခုက လီဖူခ်န္းပါ။က်န္းတဟိုင္ရဲ့အလစ္အငိုက္ဖမ္းတိုက္လိုက္တဲ့ႏွင္းသံမဏိဓားက ပစ္မွတ္ကို ရွာမေတြ႕သြားပါဘူး။လီဖူခ်န္းက သူ႔ရဲ့ဘယ္ဘယ္လက္ညႇိုးနဲ႔လက္ခလယ္ကိုအသုံးျပဳၿပီး ဓားထိပ္ဖ်ားကိုညႇပ္ၿပီးဖမ္းထားလိုက္ပါတယ္။အရွိန္ျပင္းစြာနဲ႔လ်င္ျမန္စြာလာေနတဲ့ ႏွင္းသံမဏိဓားက လီဖူခ်န္းရဲ့လက္ေခ်ာင္းေတြၾကားမွာေတာ့ တိကနဲ ရပ္သြားပါၿပီ။ဓားမွာရွိေနတဲ့ ခ်ီစြမ္းအင္ေတြကလည္း ေပ်ာက္ကြယ္သြားကုန္ပါတယ္။က်န္းတဟိုင္ကေတာ့ ပါးစပ္ႀကီးအေဟာင္းသားျဖင့္" ဒါက ဘယ္လိုျဖစ္နိုင္မွာလည္း "နံပါတ္၆ကလည္း ေၾကာင္အအျဖစ္ေနတာေပါ့ေလ။" မင္းပစၥည္းမင္းျပန္ယူလိုက္ "လီဖူခ်န္းက ဓားကိုေတာက္ထုတ္လိုက္ပါတယ္။ႏွင္းသံမဏိဓား က်န္းတဟိုင္ပစ္လိုက္တဲ့အရွိန္ထက္ပိုျမန္တဲ့ႏွုန္းနဲ႔ လာရာလမ္းအတိုင္း ျပန္လာခဲ့ပါတယ္။အား......... !ဓားက က်န္းတဟိုင္ရဲ့ ရင္အုပ္ကို ထိုးစိုက္သြားၿပီး ေသြးေတြတစ္သြင္သြင္ စီးက်လာေစပါတယ္။" ေျပးရမယ္ "ဒါက က်န္းတဟိုင္ရဲ့ေခါင္းထဲကို ပထမဆုံးဝင္လာတဲ့အေတြးပါ။သူကလီဖူခ်န္းကိုထပ္ၿပီးတိုက္ခိုက္ဖို႔မစဥ္စားေတာ့ပါဘူး။သူ႔ရဲ့ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာေသာ အေတြ႕အၾကဳံေတြက လီဖူခ်န္းကဘယ္ေလာက္ေၾကာက္စရာေကာင္းသလည္းဆိုတာကို သတိေပးေနတယ္ေလ။သူထြက္ေျပးကိုေျပးမွရမွာပါ။တစ္ဖက္လူက တစ္ကယ့္နတ္ဆိုးဘုရင္ဝင္စားၿပီး ေမြးဖြားလာသလိုပါဘဲ။သူအားကုန္ပစ္လိုက္တဲ့ဓားကိုေတာင္လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းတည္းနဲ႔ ဖမ္းလိုက္တာဆိုေတာ့ သူမေျပးရင္ သူ႐ူးေနလို႔ပါဘဲ။" မင္းေျပးလို႔လြတ္မယ္ထင္ေနတာလား "ခႏၶာကိုယ္တစ္ခ်က္လွုပ္လိုက္တာနဲ႔ လီဖူခ်န္းက က်န္းတဟိုင္ရဲ့ေျပးလမ္းအေရွ႕မွာ ေပၚလာပါတယ္။" မင္းေသလိုက္စမ္း "က်န္းတဟိုင္က မ်က္လုံးေတြနီရဲေနၿပီး ႐ူးမတတ္ျဖစ္ေနပါၿပီ။သူက သူ႔ရဲ့အတြင္းအားေတြကို အကုန္ထုတ္ေဖာ္လိုက္ပါတယ္။သူ႔ရဲ့ခႏၶာကိုယ္ခံနိုင္ရည္ကို အဆုံးစြန္အထိထုတ္လိုက္တာျဖစ္တဲ့အတြက္ ဒြါရ၇ေပါက္ကေနေတာင္ ေသြးေတြ စီးက်လာတဲ့အထိပါဘဲ။သူ႔ရဲ့ရင္အုပ္ကေနလည္း ေသြးေတြက စီးက်ေနေသးတာျဖစ္တဲ့အတြက္ သူ႔ကိုၾကည့္ရတာ မတရားသတ္ျဖတ္ခံလိုက္ရတဲ့ဝိညာဥ္တစ္ေကာင္က ေသြးေႂကြးျပန္ေတာင္းေနသလိုပုံေတာင္ ေပါက္ေနပါတယ္။ထို႔ေနာက္မွာေတာ့ က်န္းတဟိုင္က လီဖူခ်န္းကို ခုန္အုပ္ၿပီးတိုက္ခိုက္လိုက္ပါေတာ့တယ္။ရႊမ္း............အသံနဲ႔အတူ တစ္ၿပိဳင္နက္ ေခါင္းတစ္လုံးက ေလထဲကိုေျမႇာက္တက္သြားပါတယ္။လီဖူခ်န္းက သူ႔ရဲ့ဓားကို ဘယ္အခ်ိန္ကထုတ္လိုက္ၿပီး ခုတ္ခ်လိုက္မွန္းေတာင္ မသိပါဘူး။က်န္းတဟိုင္ရဲ့ ဦးေခါင္းမဲ့ေနတဲ့ခႏၶာကိုယ္ႀကီးကေတာ့ ေျမႀကီးေပၚမွာ ဒူးေထာက္သား ရွိေနပါၿပီ။လီဖူခ်န္းရဲ့ဓားခ်က္ကို ညႊန္းဆိုရမယ္ဆိုရင္ ေလညႇင္းေလးတစ္ခုက က်ီစယ္ၿပီး တိုက္ခတ္သြားတဲ့အတိုင္းပါဘဲ။က်န္းတဟိုင္ဆို သူေသသြားတာကိုေတာင္ သိလိုက္မယ့္ပုံမေပၚပါဘူး။" အရမ္းညံ့တယ္ "လီဖူခ်န္းက ေခါင္းကိုတြင္တြင္ခါေနၿပီး စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ရွိေနသည့္ပုံျဖင့္ မတ္တပ္ရပ္ေနပါတယ္။တစ္ကယ္လို႔သာ တစ္ျခားတစ္ေယာက္ေယာက္က လီဖူခ်န္းရဲ့ မွတ္ခ်က္ကိုၾကားရင္ လီဖူခ်န္းရဲ့ ဖင္ကိုေဆာင့္ကန္ခ်င္ ကန္သြားမွာပါ။( က်န္းတဟိုင္က ညံ့တာမဟုတ္ဘူးကြ။မင္းကိုက အရမ္းၾကမ္းလြန္းေနတာ ။ )က်န္းတဟိုင္က အဝါေရာင္အဆင့္ဓားသိုင္းကိုဘဲက်င့္ဖူးတာေလ။လီဖူခ်န္းက ဆန္းၾကယ္အဆင့္ဓားသိုင္းကိုေတာင္ ေအာင္ျမင္ၿပီးသား။ၿပီးေတာ့ လီဖူခ်န္းက ၾကက္ေသြးေရာင္လ်ိဳ႕ဝွက္မီိးေတာက္က်င့္စဥ္ အဆင့္၁၀ကိုေတာင္ ေရာက္ခဲ့ၿပီးၿပီ။ဘယ္လိုလုပ္အဆင့္ေလး ၃ဆင့္ကြာတာကို စကားထဲထည့္ေျပာလို႔ရမွာလည္း။ၿပီးေတာ့ လီဖူခ်န္းက်င့္ခဲ့တဲ့ အဝါေရာင္အထြတ္အထိပ္အဆင့္ဓားသိုင္းေတြအကုန္လုံး တစ္ဖက္ကမ္းခတ္တဲ့အဆင့္အထိေရာက္ေနၿပီးသားေလ။က်န္းတဟိုင္က သူ႔မွာတစ္ခုတည္းရွိတဲ့ မိုးတိမ္ေတာင္ထြတ္ ဓားသိုင္းကိုေတာင္ ၿပီးျပည့္စုံျခင္းအထိဘဲေလ့က်င့္နိုင္ေသးတာ။လီဖူခ်န္းကို ဓားသိုင္းမွာမွီဖို႔ အဆင့္၃ ဆင့္လိုေနပါေသးတယ္။က်င့္ႀကံျခင္းအဆင့္ကလြဲရင္ က်န္းတဟိုင္က လီဖူခ်န္းကို ဘယ္ေနရာမွာမွ မယွဥ္သာပါဘူး။" ဒါမွမဟုတ္ ငါမ်ားအရမ္းေတာ္ေနလို႔မ်ားလား "အဆင့္နိမ့္တန္းတာဝန္ကို ဓားတစ္ခ်က္နဲ႔ဘဲ ရွင္းလိုက္ရတဲ့အတြက္ လီဖူခ်န္းက ဂိုဏ္းေတာ္ကို ေတာ္ေတာ္ႀကီးစိတ္ပ်က္ေနပါၿပီ။( ငါက ငါ့ဓားသိုင္းတိုးတက္ခ်င္လို႔ အျပင္ေလာကကိုထြက္လာခဲ့တာေလ။ အခုေတာ့ ဓားတစ္ခ်က္ဘဲ သုံးလိုက္ရတယ္တဲ့လား။တာဝန္ခြဲေဝေရးဌာနက အႀကီးအကဲေတြ ဦးေႏွာက္မေကာင္းေတာ့တာမ်ားလား။ )ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာစဥ္းစားၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းက ျဖစ္နိုင္တာတစ္ခုကို စဥ္းစားမိသြားပါၿပီ။" ေအးေလ။ ငါကလည္းသာမန္လူမွမဟုတ္တာ။အျပင္စည္းဂိုဏ္းရဲ့ ရာစုႏွစ္ေတြအတြင္းမွာ အေတာ္ဆုံးတပည့္ဘဲမဟုတ္လား။ၿပီးေတာ့ အတြင္းစည္းဂိုဏ္းရဲ့ ပထမတန္းစားတပည့္ေလ။ "" ကၽြန္ေတာ့္အသက္ကိုကယ္တင္ေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ သူရဲေကာင္းေလး ။"တပ္သားေတြထဲမွာ မေသဘဲက်န္ခဲ့တဲ့ နံပတ္၆က လက္ႏွစ္ဖက္ကိုဆုပ္ၿပီး လီဖူခ်န္းကို တ႐ုတ္ရိုးရာအရိုအေသေပးနည္းနဲ႔ အရိုအေသေပးလိုက္ပါတယ္။သူ႔ရဲ့အျမင္မွာေတာ့ က်န္းတဟိုင္ကိုဓားတစ္ခ်က္တည္းနဲ႔ေခါင္းျဖတ္လိုက္နိုင္တဲ့လီဖူခ်န္းက မိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းရဲ့တစ္ကယ့္ၿပိဳင္ဘက္ကင္းစာရင္းထဲက ပါရမီရွင္တစ္ေယာက္ ျဖစ္ကိုျဖစ္ရမယ္လို႔ တြက္ထားၿပီးပါၿပီ။ဒီလိုမိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းက ၿပိဳက္ဘက္ကင္းအဆင့္ပါရမီရွင္တစ္ေယာက္ရဲ့အဆင့္အတန္းက ဟိုင္ရွီၿမိဳ႕စားထက္ေတာင္မွ ႀကီးျမတ္ပါေသးတယ္ေလ။"အဲေလာက္ႀကီးအရိုအေသမေပးပါနဲ႔ဗ်ာ။ကၽြန္ေတာ္က ဂိုဏ္းကေပးတဲ့တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္႐ုံသက္သက္ပါဘဲ။ "လီဖူခ်န္းက က်န္းတဟိုင္ရဲ့ကိုယ္ေပၚမွာ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ဘဲ ရွာေဖြလိုက္ပါတယ္။သိပ္မၾကာခင္မွာဘဲ ေရႊျပားတစ္ေသာင္းတန္တဲ့ ကတ္ျပားႏွစ္ျပားကို ရွာေဖြေတြ႕ရွိပါတယ္။မိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းနယိေျမမွာဘဲျဖစ္ျဖစ္ အျခားနယ္ေျမေတြမွာဘဲျဖစ္ျဖစ္ ေရႊတိုက္က တစ္ခုဘဲရွိပါတယ္။အဲဒီေရႊတိုက္နာမည္က ဝမ္းထုံ ေရႊတိုက္ပါ။ဒီေရႊကတ္ျပားနဲ႔ဆိုရင္ ႀကိဳက္တဲ့ဝမ္းထုံေရႊတိုက္ခြဲေတြမွာ ေရႊျပားေတြနဲ႔လဲလွယ္လို႔ရပါတယ္။"သူရဲေကာင္းေလး.........ကုန္သည္ႀကီးဝမ္က က်န္းတဟိုင္အတြက္ ေရႊျပား ၅၀၀၀၀ ဆုေၾကးထုတ္ထားပါေသးတယ္။သူရဲေကာင္းေလးက က်န္းတဟိုင္ကိုသတ္လိုက္မွေတာ့ ဟိုင္ရွီၿမိဳ႕မွာဝင္ၿပီး ဆုေၾကးေငြ ၅၀၀၀၀ကို ထုတ္ယူလိုက္ပါလား။ "နံပါတ္၆က ဆုေၾကးေငြ၅၀၀၀၀ကို မလိုခ်င္လို႔ေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။ဒါေပမဲ့ ဒီအေၾကာင္းကို လီဖူခ်န္းကိုေျပာျပၿပီး သူတို႔ရဲ့ဆက္ဆံေရးကို ရင္းႏွီးေအာင္လုပ္လိုက္တာက ပိုၿပီးေကာင္းမြန္တဲ့အခြင့္အေရးဆိုတာကို သူက ေကာင္းေကာင္းႀကီးနားလည္သေဘာေပါက္ထားတယ္ေလ။လီဖူခ်န္းက သူ႔အေပၚအေကာင္းျမင္သြားရင္ ေနာင္တစ္ခ်ိန္မွာ အမ်ားႀကီး သူ႔အတြက္အေထာက္အကူျဖစ္လာပါလိမ့္မယ္။" ေၾသာ္......... အဲလိုဆုေငြထုတ္ထားေသးတာလား "လီဖူခ်န္းက မ်က္လုံးေတြ အေရာင္ေတာက္သြားပါတယ္။ဝရမ္းထုတ္ခံထားရတဲ့လူဆိုးေတြဟာ သတ္မွတ္တဲ့ဆုေၾကးေတြရွိပါတယ္။ဒါကို ကုန္သည္ႀကီးဝမ္က ထပ္ၿပီးဆုေငြထုတ္ထားတယ္ဆိုေတာ့ လီဖူခ်န္းအေနနဲ႔ ပြၿပီးရင္းပြပါဘဲ။လီဖူခ်န္းလို ငမြဲကလည္း အလကားရတဲ့ေရႊျပားေတြကို လက္လႊတ္ခံမယ့္သူလည္းမဟုတ္ပါဘူး။ဒဏ္ရာအျပင္းအထန္ရၿပီးေမ့ေမ်ာေနတဲ့တပ္သားကို ေပြ႕လိုက္ရင္းနဲ႔ နံပါတ္၆ က်န္တဲ့ေသဆုံးသူေတြကို ဦးညႊတ္အရိုအေသေပးလိုက္ပါတယ္။" ညီအစ္ကိုတို႔......ငါ့မွာ ေရြးခ်ယ္စရာလမ္းမရွိေတာ့လို႔ပါ။ "သူက ဒီအေလာင္းေတြကို သူနဲ႔အတူသယ္သြားဖို႔ဆိုတာ မျဖစ္နိုင္တဲ့အတြက္ မေသေသးတဲ့တပ္သားကိုဘဲ ျပန္သယ္သြားနိုင္ပါတယ္။က်န္တဲ့တပ္သားေတြရဲ့အေလာင္းကိုေတာ့ ဒီေတာထဲမွာဘဲပစ္ထားခဲ့ရေတာ့မွာပါ။" ငါသူတို႔ကို သယ္ခဲ့လိုက္မယ္။"လီဖူခ်န္းက နံပတ္၆ကို ျပန္ကူညီလိုက္ပါတယ္။နံပတ္၆သာ သတိမေပးခဲ့ရင္ ေရႊျပား ၅၀၀၀၀ မရဘဲ ေနမွာေလ။က်န္းတဟိုင္ရဲ့အေလာင္းအပါအဝင္ စုစုေပါင္းအေလာင္း၆ေလာင္းကို လီဖူခ်န္းက အိတ္ႀကီးတစ္ခုထဲမွာထည့္ၿပီး ထမ္းလာခဲ့ပါတယ္။ဒီအေလာင္းေတြရဲ့အေလးခ်ိန္က ကီလို ၁၀၀၀ ေလာက္ေတာင္မရွိတဲ့အတြက္ သူတို႔ကိုသယ္လာရတာက လီဖူခ်န္းအတြက္ ေပါ့ေတာင္ေပါ့ေနပါေသးတယ္။ထပ္... ထပ္... ထပ္...သူတို႔ရဲ့အျပန္လမ္းမွာေတာ့ ကင္းၿမီးေကာက္ႀကီးတစ္ေကာင္က သူတို႔ကို ေႏွာင့္ယွက္ဖို႔ႀကိဳးစားလိုက္ပါေသးတယ္။အဲဒီကင္းၿမီးေကာက္ကအဆင့္၂ အမ်ိဳးအသားထဲက အနိမ့္စားသားရဲတစ္ေကာင္ပါ။တစ္ေဆြ႕ခုန္လို႔လည္းေခၚပါတယ္။တစ္ေဆြ႕ခုန္ကင္းၿမီးေကာက္ေတြက စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္က စစ္သည္ေတာ္ပညာရွင္ေတြကိုေတာင္ အလြယ္တစ္ကူေသနိုင္ေစပါတယ္။သူ႔ရဲ့ခႏၶာကိုယ္ကို မာေက်ာလွတဲ့အေၾကးခြံေတြနဲ႔ဖုံးအုပ္ထားတဲ့အတြက္ စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္အဆင့္နိမ့္တန္းက သူေတြရဲ့တိုက္ခိုက္မွုကိုေတာင္ လုံးဝမမွုပါဘူး။ဒီသုံးမီတာလာက္ရွိတဲ့ ကင္းၿမီးေကာက္ႀကီးက ေခါင္းကိုေမာ့လိုက္ၿပီး လီဖူခ်န္းနဲ႔ နံပါတ္၆ဆီကို အဆိပ္ေငြ႕ေတြ မွုတ္ထုတ္လိုက္ကာ စတင္တိုက္ခိုက္လိုက္ပါတယ္။ကင္းၿမီေကာက္ႀကီးရဲ့ ပတ္လည္ ၇မီတာေလာက္အတြင္းက သစ္ပင္ေတြေတာင္မွ ညႇိုးႏြမ္းေျခာက္ကပ္ၿပီး သစ္ရြက္ေတြေတာင္မွ ေႂကြက်လာကုန္ပါၿပီ။ရႊမ္း.........ဒါေပမဲ့ ဓားအိမ္ထဲကဓားဆြဲထုတ္သံ တစ္သံၾကားရၿပီးေနာက္မွာေတာ့ တစ္ေဆြ႕ခုန္ကင္းၿမီးေကာက္ႀကီးရဲ့ေခါင္းဟာ ေျမျပင္ေပၚကို ျပတ္က်သြားပါေတာ့တယ္။" ကဲ... ကဲ...ငါတို႔လမ္းကို ထပ္ဆက္ရေအာင္ "လီဖူခ်န္းက ဒီကင္းၿမီးေကာက္ရဲ့ အစိတ္အပိုင္းေတြကို စိတ္မဝင္စားပါဘူး။ဒီကင္ၿမီးေကာက္ႀကီးတစ္ေကာင္လုံးကိုယူၿပီး သြားေရာင္းရင္ေတာင္မွ ေရႊျပား ၁၀၀ ေလာက္ဘဲ ရမွာေလ။နံပတ္၆ကေတာ့ စိတ္ပ်က္သြားပါတယ္။ေရြျပား ၁၀၀ ကို လမ္းေပၚမွာ သူက ဒီအတိုင္းမထားသြားခ်င္ပါဘူး။ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ နံပတ္၆နဲ႔ လီဖူခ်န္းတို႔ဟာ ျပန္လမ္းမဲ့ေတာအုပ္ထဲကေန ထြက္လာၿပီး ဟိုင္ရွီၿမိဳ႕ကို ေရာက္လာခဲ့က်ပါၿပီ။မိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းရဲ့အတြင္းစည္းတပည့္ဆိုတဲ့ဂုဏ္ေၾကာင့္ ကုန္သည္ႀကီးဝမ္က မဆိုင္းမတြဘဲေရႊျပား၅၀၀၀၀ကို လီဖူခ်န္းကို ထုတ္ေပးပါတယ္။ကုန္သည္ႀကီးဝမ္ရဲ့ေတာင္းဆိုခ်က္ေၾကာင့္လီဖူခ်န္းက က်န္းတဟိုင္ရဲ့အေလာင္းကို သူ႔ကိုေပးထားခဲ့လိုက္ပါတယ္။က်န္းတဟိုင္ရဲ့အေလာင္းကို ကုန္သည္ႀကီးဝမ္ကဘာလုပ္မလည္းဆိုတာကိုေတာ့ လီဖူခ်န္းက စဥ္းစားမေနခ်င္ေတာ့ပါဘူး။ဟိုင္ရွီၿမိဳ႕စားမင္းက လီဖူခ်န္းကိုတစ္ရက္ေလာက္ေနဖို႔ေတာင္းဆိုေသာ္လည္း လီဖူခ်န္းက အားနာပါးနာနဲ႔ ျငင္းလိုက္ရပါတယ္။" ေရႊျပား၇၀၀၀၀ ကိုဒီလိုေလးလုပ္လိုက္တာနဲ႔ ရွာလို႔ရတယ္လား "လီဖူခ်န္းက ဂိုဏ္းေတာ္ကေပးအပ္တဲ့တာဝန္ေတြကို လုပ္ေဆာင္ရတာကိုေတာင္ စၿပီးႀကိဳက္လာသလိုလိုပါဘဲ။သူ႔လက္ရည္ကိုလည္းေသြးလို႔ရတဲ့အျပင္ ပိုက္ဆံလည္းရွာလို႔ရတယ္။ၿပီးေတာ့ ေထာက္ပံ့ေရးရမွတ္ေတြပါ ရဦးမယ္။လီဖူခ်န္းအျဖစ္က ညီမေခ်ာေလးေတြ အမ်ားႀကီးရွိတဲ့ အစ္မႀကီးကိုႀကိဳက္လိုက္ရသလိုပါဘဲ။ေခါင္ထိအကုန္စားပါ။တစ္ခ်က္ခုတ္ သုံးခ်က္ျပတ္ပါ။ခဲတစ္လုံးနဲ႔ငွက္သုံးေကာင္ပစ္သလိုမ်ိဳးပါ။
YOU ARE READING
အဆုံးမဲ့အာဏာ (လီဖူချန်း)
Actionမူရင်းဘာသာပြန်ဆိုသူ - လေလွင့်လုလင် (အကုန်တတ်သခင်လေး) ZAWGYI / UNICODE
