အဆုံးမဲ့အာဏာ အပိုင္း ၉၁ေလနက္ဓားျပအဖြဲ႕ဂိုဏ္းေတာ္ကိုျပန္ေရာက္တဲ့အခါမွာေတာ့............လီဖူခ်န္းက သူ႔တာဝန္ၿပီးေျမာက္ေၾကာင္းသတင္းပို႔ၿပီးတာနဲ႔ေနာက္ထပ္တာဝန္တစ္ခုကို ထပ္ယူလိုက္ပါတယ္။ဒီတစ္ခါသူယူလိုက္တဲ့တာဝန္ကေတာ့အဆင့္နိမ့္တန္းထဲကမဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။အလယ္လတ္တန္းထဲက ၾကယ္ႏွစ္ပြင့္ခက္ခဲမွုအဆင့္ရွိတဲ့ တာဝန္တစ္ခုပါ။တာဝန္ကေတာ့ က်င္လင္းၿမိဳ႕အေရွ႕ဘက္ျခမ္းမွာေသာင္းက်န္းေနတဲ့ ေလနက္ဓားျပဂိုဏ္းကိုၿဖိဳခြဲၿပီး ဂိုဏ္းေခါင္းေဆာင္ရဲ့ ေခါင္းကိုျဖတ္ၿပီးယူလာရမွာပါ။တာဝန္ရဲ့ ဆုေၾကးကေတာ့ ေထာက္ပံ့ေရးရမွတ္ ၈၀၀၀ ေတာင္ေပးထားပါတယ္။" ဒီေကာင္႐ူးသြားၿပီလားဟ။ဒီေကာင္ကတစ္ကယ္ဘဲ အလယ္လတ္တန္းက ၾကယ္ႏွစ္ပြင့္တာဝန္ကို ယူရဲတယ္ေပါ့ "" စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္အဆင့္၅က သာမန္အတြင္းစည္းဂိုဏ္းသားေတြေတာင္ ဒီတာဝန္ကို မေရြးရဲဘူး။ဒီတာဝန္ကိုၿပီးေျမာက္ဖို႔ဆိုရင္ စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္အလယ္အလတ္အဆင့္က ဂိုဏ္းသား ၃ေယာက္၊၄ေယာက္ေလာက္ေတာ့ အနည္းဆုံးလိုအပ္တာေလ။"" ငါဒီေကာင္ေလးကိုသိတယ္။ဒီေကာင္ကလီဖူခ်န္းဘဲ။ သူကအရင္တုန္းက အျပင္စည္းဂိုဏ္းရဲ့နံပါတ္၁တပည့္ဘဲ။"" သူကအျပင္စည္းဂိုဏ္းရဲ့နံပါတ္၁ တပည့္ျဖစ္ခဲ့ေတာ့ေကာ ဘာထူးလို႔လည္း။ငါတို႔အတြင္းစည္းဂိုဏ္းထဲမွာ ရြက္ပုန္းသီးပါရမီရွင္ေတြအမ်ားႀကီး ခိုေအာင္းေနက်တာေလ။ၿပိဳင္ဘက္ကင္းစာရင္းထဲကေကာင္ေတြေတာင္ သူတို႔ကိုယ္သူတို႔အေတာ္ဆုံးလို႔ မဝံ့ႂကြားရဲဘူးကြ။ ""မင္းေျပာတာမွန္တယ္။ေလနက္ဓားျပဂိုဏ္းက အဖြဲ႕ဝင္၁၀၀ေက်ာ္နဲ႔ဖြဲ႕စည္းထားတာ။ၿပီးေတာ့ သူတို႔ရဲ့ေခါင္းေဆာင္က စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္အဆင့္၆က ပညာရွင္ဘဲ။အဲဒီကို တစ္ေယာက္တည္းသြားတာက ကိုယ့္ေသတြင္းကိုယ္တူးတာနဲ႔ ဘာထူးမွာလည္း"တာဝန္ခြဲေဝေရးခန္းမထဲမွာေတာ့ အတြင္းစည္းဂိုဏ္းသားေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက လီဖူခ်န္းကို ၾကည့္ၿပီး ေစာက္ေဖာင္းထုေနက်တာေပါ့ေလ။" မင္းဒီတာဝန္ကို ယူနိုင္တယ္ဆိုတာေသခ်ာရဲ့လား "တာဝန္ခြဲေဝေရးဌာနက အႀကီးအကဲက လီဖူခ်န္းကို ေစ့ေစ့စပ္စပ္ၾကည့္လိုက္ၿပီး ေမးလိုက္ပါတယ္။"ေသခ်ာပါတယ္။"လီဖူခ်န္းက ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္တယ္။" ဒါဆိုလည္း ဟုတ္ၿပီေလ။ "တာဝန္က်အႀကီးအကဲက ဘာမွဆက္ၿပီမေျပာေတာ့ပါဘူး။( ဒီေကာင္ေလးက ဒီတာဝန္ကိုယူရဲတယ္ဆိုေတာ့ ႐ူးမ်ား႐ူးသြားတာလား။ )အႀကီးအကဲက လီဖူခ်န္းကို ၾကည့္ၿပီး နည္းနည္းေတာ့ အံ့ၾသေနပါတယ္။ဒါေပမဲ့ တာဝန္ခြဲေဝေရးဌာနရဲ့စည္းကမ္းအရ ပထမဆုံးအႀကိမ္တာဝန္ကိုသာ အဆင္နိမ့္တန္းထဲက ယူရတာပါ။ဒုတိယေျမာက္တာဝန္က်ရင္ မိမိႀကိဳက္ႏွစ္သက္ရာတာဝန္ကို ေရြးခြင့္ရွိတာေၾကာင့္ လီဖူခ်န္းရဲ့ေရြးခ်ယ္မွုကို သူဘာမွဝင္ေရာက္ေျပာဆိုခြင့္မရွိပါဘူးေလ။တစ္ကယ္လို႔ ဝင္ေရာက္တားျမစ္ခြင့္ရွိရင္ေတာ့ သူက လီဖူခ်န္းကို တားမွာအမွန္ပါဘဲ။ဘာလို႔လည္းဆိုေတာ့ လီဖူခ်န္းလိုလူငယ္ေလးကို ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ႔မေသေစခ်င္လို႔ပါ။မ်က္လုံးေပါင္းမ်ားစြာရဲ့ေစာင့္ၾကည့္မွုေတြေအာက္မွာဘဲ လီဖူခ်န္းကေတာ့ တစ္ေယာက္ကိုမွ ေသာက္ဂ႐ုမစိုက္ဘဲ ခန္းမထဲကေတ ေကာ့ေတာ့ေကာ့ေတာ့နဲ႔ ထြက္ခြာသြားပါၿပီ။***က်င္လင္းၿမိဳ႕ဆိုတာ မိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းနဲ႔အလြန္ကြာေဝးတဲ့အရပ္မွာ တည္ရွိတာပါ။ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ဟိုင္ရွီၿမိဳ႕ထက္ေတာင္ေဝးပါေသးတယ္။ဒါေပမဲ့လီဖူခ်န္းက ေသြးမိစၧာျမင္းေတြစီးနင္းၿပီး ခရီးသြားမယ့္အစား ေလအရိပ္ကိုယ္ေဖာ့ပညာကို အသုံးျပဳၿပီး သြားဖို႔ဘဲ ဆုံးျဖတ္ထားပါတယ္။ႏွစ္ပတ္ေလာက္အၾကာမွာေတ့ာ လီဖူခ်န္းက က်င္လင္ၿမိဳ႕ရဲ့ အေရွ႕ဘက္ပိုင္းကို ေရာက္လာခဲ့ပါၿပီ။သူေရာက္လာတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ အေမွာင္ထုကေကာင္းကင္ကိုလႊမ္းျခဳံစျပဳေနခဲ့ပါၿပီေလ။ညေနခင္းရဲ့မွိန္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေနေရာင္ျခည္က ဒီၿမိဳ႕ေလးကို ဆိတ္ၿငိမ္ၿပီးသာယာတဲ့ ၿမိဳ႕ေလးတစ္ၿမိဳ႕လို႔ထင္ျမင္ေစမိပါတယ္။ဒီၿမိဳ႕ေလးမွာ စားေသာက္ဆိုင္က တစ္ခုဘဲရွိတဲ့ပုံပါဘဲ။(တ႐ုတ္ေတြကစားေသာက္ဆိုင္နဲ႔ တည္းခိုခန္းတြဲထားေလ့ရွိပါတယ္။)သိုင္းပညာရွင္အေတာ္မ်ားမ်ားကေတာ့ စားေသာက္ဆိုင္ထဲမွာထိုင္ၿပီး အရက္ေသာက္ေနက်ပါတယ္။လီဖူခ်န္းတစ္ေယာက္ စားေသာက္ဆိုင္ထဲကိုဝင္လာတာကိုျမင္လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာဘဲ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားရဲ့မ်က္လုံးထဲမွာ စိတ္ဝင္စားမွုေတြက အထင္းသား ေပၚလာပါတယ္။အျပင္ဘက္ေလာကႀကီးကို လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္တည္းထြက္လာတယ္ဆိုတာ ဘာအဓိပၸါယ္လည္းဆိုတာ သိုင္းပညာရွင္အခ်င္းခ်င္းဘဲ နားလည္သေဘာေပါက္က်ပါတယ္။ဒီလူငယ္ေလးက လုံးဝထိပ္သီးပညာရွင္အဆင့္လို႔ ေျပာတာနဲ႔အတူတူပါဘဲ။လီဖူခ်န္းက အခန္းငွားၿပီးတာနဲ႔ အစားအေသာက္ေတြကို အခန္းထဲလာပို႔ဖို႔ မွာထားလိုက္ပါတယ္။" သခင္ေလး......မွာထားတဲ့အစားအေသာက္ေတြ ေရာက္ပါၿပီခင္ဗ်ာ။ "စားပြဲထိုးေလးက တံခါးကိုေခါက္ၿပီး လီဖူခ်န္းကို သတိေပးလိုက္ပါတယ္။" အဲဒါေတြကို စားပြဲေပၚမွာတင္ထားလိုက္ "လီဖူခ်န္းက ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာ ေရခ်ိဳးေနတာျဖစ္တဲ့အတြက္ ေအာ္ၿပီး အမိန္႔ေပးေစခိုင္းလိုက္ပါတယ္။" ဟုတ္ကဲ့ပါ သခင္ေလး။ "စားပြဲထိုးေလးက တံခါးကိုဖြင့္ၿပီး စားစရာေတြကို စားပြဲေပၚမွာတင္ထားခဲ့ကာ တံခါးျပန္ပိတ္ၿပီး ထြက္ခြာသြားပါတယ္။လီဖူခ်န္းကေတာ့ သစ္သားေရစည္ထဲမွာ မ်က္လုံးေတြမွိတ္ၿပီး ဇိမ္ယူေနတာေပါ့ေလ။လီဖူခ်န္းက ဘာျဖစ္လို႔တာဝန္ႏွစ္ခုကိုဆက္တိုက္ယူလိုက္ရသလည္းဆိုတဲ့အေၾကာင္းအရင္းက သူ႔ကိုယ္သူ အပ်င္းေရာဂါ စြဲကပ္လာမွာေၾကာက္ေနလို႔ပါ။ဓားပညာရွင္တစ္ေယာက္က တစ္ကယ့္ရန္သူေတြနဲ႔လက္ေတြ႕တိုက္ခိုက္ျခင္းမျပဳလုပ္တာ ၾကာလာရင္ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ယုံၾကည္မွုေပ်ာက္သြားနိုင္ပါတယ္။ပထမတာဝန္က အရမ္းကိုလြယ္လြန္းခဲ့တဲ့အတြက္ လီဖူခ်န္းက သူ႔ရဲ့ဓားသိုင္းကိုေတာင္ ေကာင္းေကာင္းမေလ့က်င့္လိုက္ရပါဘူး။ဒါေၾကာင့္ သူ႔ရဲ့ကန္႔သတ္ခ်က္ကိုေက်ာ္လြန္ၿပီး ေလနက္ဓားျပအဖြဲ႕ကိုၿဖိဳခြဲတဲ့တာဝန္ကို ယူလိုက္တာပါ။အသက္အႏၲရာယ္နဲ႔ နီးတဲ့အလုပ္ေတြေအာက္မွာမွ ဓားပညာရွင္တစ္ေယာက္ရဲ့ အရည္အခ်င္းအစစ္အမွန္က ေပၚလာမွာပါ။လူတစ္ေယာက္က က်င့္ႀကံမွုအပိုင္းကိုဘဲ ေလ့က်င့္ေနလို႔ အစြမ္းပိုထက္လာမယ္လို႔ထင္ရင္ သင္မွားေနပါလိမ့္မယ္။တစ္ကယ့္လက္ေတြ႕တိုက္ခိုက္တဲ့ အေတြ႕အၾကဳံနဲ႔ တိုက္ပြဲဝင္စိတ္ဓာတ္မရွိခဲ့ရင္ မင္းဟာမင္း ၾကယ္၆ပြင့္အရိုးတည္ေဆာက္ပုံမကလို႔ ဘာႀကီးဘဲျဖစ္ေနျဖစ္ေန အလကားပါဘဲ။သူတို႔ရဲ့တစ္ကယ့္စြမ္းရည္နဲ႔အလားအလာကို အစြမ္းကုန္ထုတ္ျပနိုင္မွာမဟုတ္ပါဘူး။မိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းထဲမွာေတာ့ ဂိုဏ္းသားအခ်င္းခ်င္းသတ္ျဖတ္ခြင့္မရွိတဲ့အတြက္ ဂိုဏ္းေတာ္က တာဝန္ေတြကို ေပးအပ္ထားတာပါ။ဒီလိုေလာကႀကီးအျပင္ဘက္ကို သြားလာၿပီး အေတြ႕အၾကဳံေတြရလာမွ တစ္ကယ့္လက္ရည္တူၿပိဳင္ဘက္ေတြနဲ႔ ေတြ႕တဲ့အခါမွာ ကိုယ္ကတစ္ပန္းမရွုံးမွာေလ။တာဝန္ေတြက အရမ္းလြယ္ေနရင္လည္း ဂိုဏ္းသားေတြရဲ့အရည္အခ်င္းက ေတာက္ပသင့္သေလာက္ မေတာက္ပမွာကိုလည္း ဂိုဏ္းေတာ္က စိုးရိမ္ပါေသးတယ္။ဒါေၾကာင့္ ဒုတိယေျမာက္တာဝန္က်ရင္ စ္ိတ္ႀကိဳက္ေရြးခြင့္ကို ေပးထားတာပါ။လီဖူခ်န္းက တစ္ကယ့္ေသေရးရွင္ေရးတိုက္ပြဲအေတြ႕အၾကဳံကို လိုအပ္ေနပါေသးတယ္။ဒီလိုတိုက္ပြဲမ်ိဳးကိုၾကဳံမွသူ႔ရဲ့အရည္အခ်င္းေတြက အစြမ္းကုန္ေတာက္ပလာမွာပါ။လီဖူခ်န္းကိုယ္၌ကလည္း သူ႔ရဲ့ကန္႔သက္ခ်က္ေတြကို ရိုက္ခ်ိဳးဖို႔ အလိုရွိေနပါတယ္။ဒါေၾကာင့္လည္း သူက ဒုတိယေျမာက္တာဝန္မွာ အလယ္လတ္တန္းအဆင့္တာဝန္ေတြထဲက ခက္ခဲမွုၾကယ္ႏွစ္ပြင့္အဆင့္ရွိတဲ့ တာဝန္ကို ေရြးလိုက္ရတာပါ။ေထာက္ပံ့ေရးရမွတ္နဲ႔ ေငြေၾကးေတြကေတာ့ ဒုတိယေနရာမွာရွိပါတယ္။( ရရင္ေတာ့ လိုခ်င္တာေပါ့ေလ )ေနာက္တစ္ေန႔မနက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းက နဂါးပြက္ေတာင္တန္းကို သြားဖို႔ျပင္ဆင္ပါေတာ့တယ္။နဂါးပြက္ေတာင္တန္းက က်င္လင္းၿမိဳ႕နယ္နိမ္ိတ္အတြင္းမွာ ရွိတဲ့အႀကီးဆုံးေတာင္တန္းႀကီးပါဘဲ။ဒီေတာင္တန္းႀကီးက အျခားေသာၿမိဳ႕ေတြနဲ႔လည္း စပ္ဆက္လ်က္ရွိေနပါတယ္။နဂါးပြက္ေတာင္တန္းအတြင္းမွာေတာ့ မေရမတြက္နိုင္တဲ့ ေတာင္ထြတ္ေတြ ရွိတဲ့အျပင္ အဆုံးမရွိတဲ့ဂူေတြလည္း အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။က်င္လင္းၿမိဳ႕စားက သူ႔တပ္သားေတြကိုလႊတ္ၿပီး ေလနက္ဓားျပအဖြဲ႕ကိုႏွိမ္နင္းခိုင္းေပမယ့္လည္း ေလနက္ဓားျပအဖြဲ႕က ေတာင္တန္းႀကီးထဲကို ဝင္ေျပးက်တဲ့အတြက္ အျမဲ လြတ္ေျမာက္ကုန္ၾကပါတယ္။အႀကိမ္အေရအတြက္မ်ားလာေတာ့လည္း က်င္လင္းၿမိဳ႕စားက ဒီဓားျပေတြကို အဖက္မလုပ္ေတာ့ပါဘူး။လမ္းတစ္ေလၽွာက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းက ပ်က္စီးေနတဲ့ ရြာေတြအမ်ားႀကီးကို ေတြ႕ခဲ့ရပါတယ္။က်န္ရစ္ခဲ့တဲ့ ရြာသားေတြကိုစုံစမ္းေမးျမန္းၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ လြန္ခဲ့တဲ့ရက္ပိုင္းေလာက္က ေလနက္ဓားျပေတြ လာေရာက္ေသာင္းက်န္းသြားေၾကာင္းသိလိုက္ရပါတယ္။သူတို႔စုေဆာင္းထားတဲ့ေငြေၾကးေတြကို ယူေဆာင္သြား႐ုံသာမက ရြာသူမိန္းမေခ်ာေလးအမ်ားအျပားကိုပါ ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္သြားပါတယ္တဲ့။" ဒီဓားျပအဖြဲ႕က တစ္ကယ္လုံးဝစည္းမေစာင္တဲ့ လူယုတ္မာအရိုင္းအစိုင္းေတြဘဲ။ "အမွန္အတိုင္းေျပာရမယ္ဆိုရင္ စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္အဆင့္၆ ေလာက္ဘဲရွိတဲ့ အဖြဲ႕တစ္ဖြဲ႕ကို ဓားျပအဖြဲ႕လို႔ေတာင္ေခၚဆိုမထိုက္ပါဘူး။တစ္ကယ့္ဓားျပအဖြဲ႕တစ္ဖြဲ႕မွာဆိုရင္ ေျမကမၻာအဆင့္ပညာရွင္ေတြ ပါဝင္ပါတယ္။မိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းနဲ႔ အရမ္းေဝးတဲ့အရပ္မွာရွိေနတဲ့အတြက္ ဒီအဖြဲ႕ကို မိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းသားေတြက သိပ္ၿပီးလည္းဂ႐ုမစိုက္က်တဲ့အတြက္ ဒီဓားျပအဖြဲ႕ကိုၿဖိဳခြင္းဖို႔က ၿမိဳ႕စားေတြရဲ့တာဝန္ျဖစ္လာပါတယ္။သိတဲ့အတိုင္းဘဲၿမိဳ႕စားေတြဆိုတာကလည္း သူတို႔အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ၿမိဳ႕ကိုမထိရင္ သိပ္ၿပီးအားထုတ္ေလ့မရွိဘူးေလ။ဒါေၾကာင့္ ဒီေလနက္ဓားျပအဖြဲ႕ေတြဟာ လုပ္ခ်င္တိုင္းလုပ္ေနၾကတာပါ။နဂါးပြက္ေတာင္တန္းရဲ့ အတြင္းပိုင္းတစ္ေနရာမွာေတာ့ ေလနက္ေတာင္ၾကားလမ္းဆိုတာရွိပါတယ္။ေလနက္အဖြဲ႕သားေတြစတည္းခ်တတ္ေလ့ရွိတဲ့ ေနရာျဖစ္လို႔ ေလနက္ေတာင္ၾကားလမ္းလို႔အမည္တြင္ခဲ့တာပါ။ေတာင္ၾကားလမ္းရဲ့တစ္ဖက္တစ္ခ်က္မွာေတာ့ မတ္ေစာက္တဲ့ ေတာင္နံရံႀကီးေတြက ကာဆီးထားပါတယ္။ေတာင္ၾကားလမ္းရဲ့အလယ္မွာဘဲ လူတစ္ေယာက္သာသြားနိုင္တဲ့ လမ္းေလးဘဲရွိပါတယ္။တစ္ကယ္လို႔ လူတစ္အုပ္သာေတာင္ၾကားလမ္းထဲကိုဝင္သြားမယ္ဆိုရင္ ေဘးတစ္ဖက္တစ္ခ်က္ကေန ေက်ာက္တုံးေတြတြန္းခ်လိုက္တာနဲ႔ အေလာင္းေတာင္ရွာမရဘဲျဖစ္သြားမွာပါ။လီဖူခ်န္းက သူ႔အစြမ္းအစကိုသူယုံၾကည္တဲ့အတြက္ အေၾကာက္အရြံ့မရွိဘဲ တစ္ခါတည္းတန္းၿပီး ေတာင္ၾကားလမ္းထဲကို ဝင္လာခဲ့ပါတယ္။"ေခါင္းေဆာင္......ေတာင္ၾကားလမ္းထဲကို တစ္ေယာက္ေယာက္ဝင္လာေနတယ္။ "ေက်ာက္နံရံႀကီးေပၚမွာရွိတဲ့ လိုဏ္ဂူတစ္ခုထဲမွာေတာ့ ကင္းေစာင့္တာဝန္က်ဟန္တူသည့္ လူတစ္ေယာက္က ပိန္လွီလွီနဲ႔ လူကို လွမ္းေျပာလိုက္ပါတယ္။" သြားၾကည့္လိုက္စမ္း "ပိန္လွီလွီနဲ႔လူက လိုဏ္ဂူအေပါက္ဝကိုထြက္လာၿပီး ေတာင္ၾကားလမ္းထဲကိုငုံ႔ၾကည့္လိုက္ပါတယ္။က်ဥ္းေျမာင္းလွတဲ့ေတာင္ၾကားလမ္းထဲမွာေတာ့ မီးခိုးေရာင္ဝတ္စုံကိုဝတ္ဆင္ထားတဲ့ လူငယ္တစ္ေယာက္ဟာ ေလနက္ေတာင္ၾကားလမ္းရဲ့ အတြင္းထဲကို လွမ္းဝင္လာပါတယ္။" ဒါက ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ဘဲ။သူ႔ရဲ့အတြင္းအားအရွိန္အဝါကိုၾကည့္ရသေလာက္ေတာ့ လူသားနယ္ပယ္အဆင့္၆ေလာက္ဘဲရွိပါဦးမယ္။ဒီေကာင့္ကိုဆင္းၿပီးသြားဖမ္းရေအာင္။ငါတို႔ရဲ့တတိယေခါင္းေဆာင္က လူငယ္ေလးေတြကို ႀကိဳက္တယ္မဟုတ္လား။ဒီေကာင္ေလးကို သူမကိုလက္ေဆာင္ေပးၿပီး ဆုေလးဘာေလးေမၽွာ္လို႔ရတာေပါ့။ "ပိန္လွီလွီနဲ႔လူက အားရပါးရရယ္လိုက္ၿပီး ေတာင္နံရံေပၚမွာခ်ိတ္ထားတဲ့ႀကိဳးကိုဆြဲၿပီး ေအာက္ကိုခုန္ဆင္းသြားပါတယ္။ဒီမီးခိုးေရာင္ဝတ္စုံနဲ႔လူငယ္က လီဖူခ်န္းပါဘဲ။အျပင္ဘက္ေလာကမွာေတာ့ အတြင္းစည္းဂိုဏ္းသားေတြရဲ့ဝတ္စုံက ေကာင္းက်ိဳးေကာဆိုးက်ိဳးေကာရွိပါတယ္။ေကာင္းက်ိဳးကေတာ့ ေတာ္႐ုံတန္႐ုံလူေတြက ျပသနာလာမရွာရဲတာပါ။ဆိုးက်ိဳးကေတာ့ ျပသနာျဖစ္ၿပီေဟ့ဆိုရင္လည္း လုံးဝေျဖရွင္းလို႔မရတဲ့ျပသနာအႀကီးႀကီးေတြပါဘဲ။ဒါေၾကာင့္လီဖူခ်န္းက သူ႔ကိုဓားျပေတြသတိမထားမိေအာင္ မီးခိုးေရာင္ဝတ္စုံနဲ႔ လဲလွယ္ခဲ့တာပါ။သူ႔ရဲ့အတြင္းအားအဆင့္ကိုေလ်ာ့ခ်တဲ့နည္းကိုေတာ့ စိတ္ဝိညာဥ္ထဲကေနရခဲ့တာပါ။ဒီနည္းစနစ္ကို သူက လူသားနယ္ပယ္အဆင့္မွာထဲက ကၽြမ္းကၽြမ္းက်င္က်င္ရွိခဲ့ၿပီးပါၿပီ။မၾကာခင္မွာဘဲ စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္က ပညာရွင္တစ္ေယာက္နဲ႔ လူသားနယ္ပယ္ကစစ္သည္ေတာ္အေတာ္မ်ားမ်ားက ႀကိဳးေတြနဲ႔ဆင္းလာက်ပါတယ္။ပိန္လွီလွီနဲ႔လူက လီဖူခ်န္းကို လက္ညႇိုးထိုးလိုက္ၿပီး" ဒီေကာင့္ကို ဖမ္းလိုက္စမ္း " လို႔အမိန္႔ေပးလိုက္ပါတယ္။" ဖမ္းေဟ့ "လူသားနယ္ပယ္အဆင့္၉မွာရွိေနတဲ့လူႏွစ္ေယာက္က လီဖူခ်န္းကို ဖမ္းဆီးဖို႔ေျပးဝင္လာက်ပါတယ္။လီဖူခ်န္းက အလြယ္တစ္ကူအညံ့မခံဘဲ ျပန္တိုက္လိုက္ေပမယ့္လည္း တစ္ေယာက္ေသာသူရဲ့လက္ဝါးေစာင္းစာမိၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ ေလာကႀကီးနဲ႔ အဆက္အသြယ္ျပတ္သြားခဲ့ပါၿပီ။***ေလနက္ေတာင္ၾကားလမ္းရဲ့ ဆယ္မိုင္အကြာေလာက္မွာေတာ့ ေတာင္တစ္ေတာင္ရွိေနပါတယ္။အဲဒီေတာင္ေပၚမွာေတာ့ လိုဏ္ဂူေတြအမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။အဓိက ဂူေပါက္ႀကီးတစ္ခုထဲမွာေတာ့ ညီညာျပန္႔ျပဴးတဲ့ေျမျပင္တစ္ခုရွိၿပီး ဆီမီးေတြကိုလည္း ထိန္ထိန္လင္းေနေအာင္ ထြန္းထားပါတယ္။ဂူေပါက္ႀကီးရဲ့အလယ္တည့္တည့္မွာေတာ့ ေရကန္က်ယ္ႀကီးတစ္ခု.........အဲသည္ေရကန္ထဲမွာေတာ့ အဝတ္အစားတစ္စုံတစ္ရာမဝတ္ထားတဲ့ ကိုယ္လုံးတီးမိန္းမေတြအမ်ားႀကီး ေရကစားေနက်ပါတယ္။ဒါေပမဲ့သူတို႔ရဲ့မ်က္လုံးေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္လိုက္မယ္ဆိုရင္ဝမ္းနည္းပူေဆြးေနတာကို ျမင္ေတြ႕ရမွာပါ။ေရကန္ႀကီးရဲ့အေရွ႕မွာေတာ့ လူႏွစ္ေယာက္က ေက်ာက္ထိုင္ခုံေတြေပၚမွာထိုင္ၿပီး အေၾကာင္းအရာတစ္ခုကို အသည္းအသန္ေဆြးေႏြးေနၾကပါတယ္။" ေလနက္ေခါင္းေဆာင္......က်ဳပ္ရဲ့ ေခါင္းေဆာင္က သတင္းစကားပါးလိုက္တယ္။တစ္ကယ္လို႔ ခင္ဗ်ားသာ က်ဳပ္တို႔ရဲ့နဂါးပြက္ေတာင္တန္းအဖြဲ႕အစည္းထဲဝင္မယ္ဆိုရင္ ဒီသိုင္းက်မ္းက ခင္ဗ်ားအပိုင္ဘဲ "မ်က္ႏွာဖုံးတပ္ထားတဲ့လူက က်မ္းစာအုပ္တစ္အုပ္ကိုထုတ္လိုက္ၿပီး စားပြဲခုံေပၚမွာ တင္လိုက္ပါတယ္။ေလနက္ဂိုဏ္းေခါင္းေဆာင္က မုတ္ဆိတ္ေမႊးဗရဗ်စ္နဲ႔ လူထြားႀကီးတစ္ဦးပါ။သူက က်မ္းစာအုပ္ကိုတစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္တာနဲ႔ ဒီစာအုပ္ဟာ အဝါေရာင္အဆင့္ျမင့္ အတြင္းအားစာအုပ္ဆိုတာကို သိလိုက္ပါၿပီ။အဝါေရာင္အဆင့္ျမင့္က်င့္စဥ္ေတြကရွားပါးတယ္ဆိုေပမယ့္ သူ႔မွာတစ္ခုရွိၿပီးၿပီျဖစ္တဲ့အတြက္ သိပ္စိတ္မဝင္စားေတာ့ပါဘူး။ဒါေပမဲ့သူက က်မ္းစာအုပ္ကိုဖတ္ၾကည့္လိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့ အမူအယာေတြေျပာင္းလဲကုန္ပါတယ္။" ဒါက အဝါေရာင္အထြတ္အထိပ္ အတြင္းအားက်င့္စဥ္ဘဲ "မ်က္ႏွာဖုံးနဲ႔လူက ရယ္လိုက္ၿပီး" ဒါေပါ့ဗ်ာ "" ငါကဘာလုပ္ေပးရမွာလည္း "ေလနက္ဂိုဏ္းေခါင္းေဆာင္ကေမးလိုက္ပါတယ္။" အရမ္းခက္ခဲတဲ့ ကိစၥေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။နဂါးပြက္ေတာင္အဖြဲ႕အစည္းကို ႏွစ္စဥ္ ေရႊျပား ၁၀၀၀၀၀ ဆက္သဖို႔ပါဘဲ။ "" သေဘာတူတယ္။ "ေလနက္ဂိုဏ္းေခါင္းေဆာင္က မဆိုင္းမတြ သေဘာတူလိုက္ပါတယ္။" ေခါင္းေဆာင္က ေလနက္ဓားျပအဖြဲ႕ရဲ့ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ေနတာက ဘာမွအံ့ၾသစရာမဟုတ္ေတာ့ပါဘူးဗ်ာ။နားလည္သေဘာေပါက္ျမန္ၿပီး အခြင့္အေရးကို ဒီေလာက္ျမင္တတ္မွေတာ့ ေနာက္ဆို ဒီအဖြဲ႕ႀကီးက ဒီထက္ကိုတိုးတက္လာဦးမွာ။ "မ်က္ႏွာဖုံးနဲ႔လူက ေလနက္ဂိုဏ္းေခါင္းေဆာင္ကို ေျမႇာက္ပင့္ေပးလိုက္ပါေသးတယ္။ေလနက္ဂိုဏ္းေခါင္းေဆာင္ကလည္း ပီတိေတြျဖာၿပီး လက္ခုပ္တစ္ခ်က္တီးလိုက္ပါတယ္။" မင္းတို႔အားလုံးလာခဲ့စမ္း။ဒီကသခင္ႀကီးကို စိတ္ေက်နပ္ေအာင္ ျပဳစုလိုက္"အဆုံးမဲ့အာဏာ အပိုင္း၉၂အကုန္လုံးကိုသတ္" တတိယေခါင္းေဆာင္.........တတိယေခါင္းေဆာင္......"တစ္ျခားလိုဏ္ဂူတစ္ခုမွာေတာ့ ေအာ္ေခၚေနသံတစ္ခုဟာ လိုဏ္ဂူထဲကို ဝင္ေရာက္လာပါတယ္။" ဘယ္သူလည္းေဟ့.........မင္းေလာကႀကီးမွာေနရတာ ၿငီးေငြ႕ေနၿပီလား။"လိုဏ္ဂူထဲမွာေတာ့ သားရဲအေရခြံေတြနဲ႔ ခင္းထားတဲ့ အခန္းတစ္ခုရွိေနပါတယ္။ " စိတ္မဆိုးပါနဲ႔ တတိယေခါင္းေဆာင္။ကၽြန္ေတာ္တို႔က ႐ုပ္ေခ်ာေခ်ာလူငယ္ေလးတစ္ေယာက္ဖမ္းမိလာလို႔ ေခါင္းေဆာင္ကို လာေရာက္ဆက္သတာပါ။ "အျပင္ဘက္ကလူက ေၾကာက္ဖားဖားသည့္ေလသံနဲ႔ သူေအာ္ေခၚရျခင္းအေၾကာင္းကို ေျပာလိုက္ပါတယ္။" ႐ုပ္ေခ်ာေခ်ာလူငယ္လား "လိုဏ္ဂူထဲကေန အရိပ္တစ္ခုက အိပဲ့အိပဲ့နဲ႔ထြက္လာပါတယ္။အရိပ္ပိုင္ရွင္က မိန္းမႀကီးတစ္ေယာက္ပါ။႐ုပ္ကဘီလူးမ အရွုံးေပးရေလာက္ဆိုးသည့္အျပင္ ခႏၶာကိုယ္ကလည္း ဝက္ႀကီးတစ္ေကာင္ထက္ကို ဝေနပါေသးတယ္။သူမရဲ့မ်က္လုံးေတြက တဏွာရာဂမီးေၾကာင့္ဝင္းဝင္းေတာက္ေနပါေသးတယ္။"ငါ့အခန္းထဲကေကာင္ကို ေခၚထုတ္သြားၿပီး သတ္ပစ္လိုက္စမ္းေဟ့ ။ဒီမွာ အသစ္ေလးေရာက္လာၿပီ။ "လိုဏ္ဂူအျပင္မွာေတာ့ ပိန္လွီလွီလူႀကီးဟာ လီဖူခ်န္းကိုဖမ္းခ်ဳပ္ထားရင္နဲ႔ ေစာင့္ဆိုင္းေနပါတယ္။"တတိယေခါင္းေဆာင္ "လိုဏ္ဂူထဲကေန ႐ုပ္ဆိုးဆိုးဝတုတ္မႀကီးထြက္လာတာကိုျမင္လိုက္တာနဲ႔ ပိန္လွီလွီလူႀကီးက ဒူးေထာက္ၿပီးအရိုအေသေပးလိုက္ပါၿပီ။တတိယဂိုဏ္းေခါင္းေဆာင္ရဲ့နာမည္က က်န္းရွီနန္ ျဖစ္ပါတယ္။သူမက စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္အဆင့္၅ကိုေရာက္ရွိေနတဲ့ သူတစ္ေယာက္ပါ။သူမေလ့က်င့္တဲ့ အတြင္းအားနည္းစနစ္ကေတာ့ သူမ်ားနဲ႔မတူဘဲ တစ္မူထူးဆန္းတဲ့ ' ပိုးမၽွင္ပမာ ' ဆိုတဲ့ပညာရပ္ျဖစ္ပါတယ္။ဒီပိုးမၽွင္ပမာ ပညာရပ္က အတြင္းအားေကာ ခႏၶာကိုယ္အျပင္အားကိုပါ ေလ့က်င့္လို႔ရတဲ့ပညာရပ္ပါ။ခႏၶာကိုယ္မွာ အဆီေတြ၊အေခါက္ေတြ မ်ားလာတာနဲ႔အမၽွ အစြမ္းပိုထက္လာမွာပါ။တစ္ကယ္လို႔သာမန္ စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္အဆင့္၅ မွာရွိတဲ့ သိုင္းပညာရွင္ေတြက လက္နက္ေတြမသုံးဘဲတိုက္ခိုက္မယ္ဆိုရင္သူမရဲ့အဆီျပင္ေတြကို ေက်ာ္ၿပီး က်န္းရွီနန္ကို ထိခိုက္ေအာင္လုပ္နိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။သူမရဲ့အဆီအေခါက္ေတြက ဒီလိုတိုက္ခိုက္မွုေတြကို ပုရြက္ဆိတ္ကိုက္သေလာက္ေတာင္ မနာက်င္ေစနိုင္ပါဘူးေလ။က်န္းရွီနန္က တဏွာရာဂစိတ္အရမ္းမ်ားတဲ့ မိန္မတစ္ေယာက္လည္းျဖစ္ပါတယ္။ဒီေလနက္ဓားျပအဖြဲ႕ထဲမွာေတာင္မွ အဖြဲ႕သားတစ္ေယာက္က ၾကည့္ေပ်ာ္ရွုေပ်ာ္ရွိၿပီဆိုရင္ က်န္းရွီနန္က ဆြဲစားလိုက္တာပါဘဲ။သူမရဲ့ ခႏၶာကိုယ္က အဆီေတြကအင္မတန္မွ ရြံစရာေကာင္းတဲ့အျပင္သူမဆြဲေခၚသြားတဲ့ေယာက်ာ္းေလးကသူမအလိုဆႏၵမျပည့္မခ်င္း လိင္ဆက္ဆံမွုေတြကို မရပ္မနားလုပ္ေပးရပါေသးတယ္။ယုတ္စြအဆုံး ဒီပိန္လွီလွီလူေတာင္ က်န္းရွီနန္လက္ေအာက္ကေန မလြတ္ခဲ့ပါဘူး။ေလနက္ဂိုဏ္းေခါင္းေဆာင္ႀကီးသာ မတားခဲ့ရင္ ေလနက္အဖြဲ႕ဝင္ေတြဟာ သူမေၾကာင့္စိတ္ပ်က္ၿပီး အကုန္အဖြဲ႕ထဲကထြက္ကုန္က်မွာပါ။အဲသည္လိုသာဆိုရင္ အဖြဲ႕ထဲမွာ ဘယ္သူမွက်န္ေတာ့မယ္မထင္ပါဘူး။ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ဂိုဏ္းေခါင္းေဆာင္ကိုယ္တိုင္က်န္းရွီနန္ကို တားျမစ္ခ်က္တစ္ခုထုတ္လိုက္ရပါတယ္။အဲဒါကေတာ့" အဖြဲ႕သားအခ်င္းခ်င္း ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္သေဘာမတူဘဲ အတင္းဆြဲစားခြင့္မရွိ" ပါ။ဒီအမိန္႔ေၾကာင့္သာ ဂိုဏ္းသားေတြ အသက္ရွူေခ်ာင္သြားခဲ့ရတာေပါ့။" ဒါက မင္းေျပာတဲ့ လူေခ်ာေလးဆိုတဲ့တစ္ေယာက္လား "႐ုပ္ဆိုးဆိုးဝတုတ္မႀကီးက ပိန္လွီလွီနဲ႔လူႀကီးလက္ထဲမွာရွိတဲ့ လီဖူခ်န္းကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ပါတယ္။လီဖူခ်န္းက နဂိုကတည္းကမွ ၾကည့္ေကာင္းတဲ့႐ုပ္ရည္ရွိတဲ့ လူငယ္တစ္ေယာက္ပါ။ဓားတစ္စင္းလို တိက်ျပတ္သားတဲ့ မ်က္ခုံးတစ္စုံရယ္၊ေသာက္ရွူးၾကယ္ေတြလို ေတာက္ပေနတဲ့ မ်က္လုံးေတြရယ္ ၊ႏွာတံခပ္ျမင့္ျမင့္နဲ႔ ေလးကိုင္းသ႑ာန္ ႏွုတ္ခမ္းပိုင္ရွင္ ျဖစ္တဲ့အတြက္လူေခ်ာေလးတစ္ေယာက္လို႔ ဆိုနိုင္ပါတယ္။ၿပီးေတ့ာ သူ႔ရဲ့ႂကြက္သားေတြက သူမ်ားေတြလိုအဖုဖုအထစ္ထစ္ရွိေနတာမဟုတ္ဘဲ အဆီပိုမရွိ က်စ္က်စ္လစ္လစ္နဲ႔ သူ႔ေနရာနဲ႔သူ အခ်ိဳးက်က် ေပါင္းစပ္ထားတာပါ။အဆင့္ျမင့္ခႏၶာကိုယ္သန္႔စင္တဲ့နည္းစနစ္ကို ေလ့က်င့္ထားတာျဖစ္တဲ့အတြက္ ေက်ာက္စိမ္းလိုၾကည္လင္ေနတဲ့သူ႔အသားအေရကလည္းဆန္႔က်င္ဘက္လိင္ေတြကို မရိုးမယြျဖစ္သြားေစနိုင္ေလာက္တဲ့အထိ ဆြဲေဆာင္မွုအားေကာင္းလွပါေသးတယ္။ဒါ့အျပင္ သန္႔စင္တဲ့မီးဓာတ္အေျချပဳအတြင္းအားေတြေၾကာင့္ ခႏၶာကိုယ္ကေနထြက္ေပၚေနတဲ့ ' မ'ေတြကို ဆြဲေဆာင္နိုင္တဲ့ ဖိုဓာတ္အရွိန္အဝါေတြကလည္း ရွိေနေသးတဲ့အတြက္ က်န္းရွီနန္အတြက္ေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ စားပိုးနင့္ဖြယ္ စားေသာက္ဖြယ္ရာႀကီးပါဘဲေလ။က်န္းရွီနန္ကေတာ့ သူမရဲ့ကံေကာင္းမွုႀကီးကို ျမင္လိုက္တာနဲ႔ စိတ္လုံးဝမထိန္းနိုင္ေတာ့ပါဘူး။" သူ႔ကိုအခုခ်က္ျခင္း ငါ့အခန္းထဲ ထည့္လိုက္ "ပိန္လွီလွီနဲ႔လူႀကီးကလည္း လီဖူခ်န္းကို က်န္းရွီနန္ႀကိဳက္သြားၿပီဆိုတာကိုသိလိုက္တဲ့အတြက္ ေက်နပ္သြားပါၿပီ။" ဟုတ္ကဲ့ပါ။ တတိယေခါင္းေဆာင္ ခင္ဗ်ား...... "က်န္းရွီနန္က ေက်ာက္စိမ္းပုလင္းတစ္လုံးကို ပိန္လွီလွီလူဆီပစ္ေပးလိုက္ပါတယ္။" မင္းဒီတစ္ခါေတာ္တယ္။ေရာ့ ...... ဒီႏွစ္တစ္ရာေက်ာက္နို႔ရည္ပုလင္းက မင္းအတြက္ဘဲ။ "" ေက်းဇူးတင္ပါတယ္...... တတိယေခါင္းေဆာင္ "ပိန္လွီလွီနဲ႔လူက ပါးစပ္နားရြက္တက္ခ်ိတ္ေတ့ာမည့္ပုံျဖင့္ျပဳံးၿပီး အားရပါးရ ေဖာ္လံဖား လုပ္ေနပါတယ္။"ဒီႏွစ္တစ္ရာ ေက်ာက္စက္နို႔ရည္က အဝါေရာင္အလယ္အလတ္အဆင့္ေဆးဝါးေတြနဲ႔ အက်ိဳးသက္ေရာက္မွုခ်င္း တူညီပါတယ္။ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ဒီေက်ာက္စိမ္းပုလင္းက သူ႔က်င့္ႀကံမွုအဆင့္တက္ေအာင္ ကူညီေပးနိုင္ပါတယ္ေလ။ေက်ာက္စိမ္းပုလင္းေလးကို သိမ္းလိုက္ၿပီး ပိန္လွီလွီနဲ႔လူက လီဖူခ်န္းကို က်န္းရွီနန္ရဲ့အခန္းထဲကို ပို႔ေပးဖို႔ လုပ္လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာဘဲက်န္းရွီနန္က သူ႔ကိုတားလိုက္ပါတယ္။" ရပ္လိုက္ေတာ့.........မင္းအခုထြက္သြားရင္ရၿပီ "ပိန္လွီလွီနဲ႔လူကလည္း ခ်က္ျခင္းဘဲ ျပန္သြားပါေတာ့တယ္။" ေမာင္ေလး......မင္းအရမ္းေၾကာက္မေနနဲ႔ေနာ္။မမက မင္းကိုေကာင္းေကာင္းဆက္ဆံမွာပါ။ၿပီးေတာ့မမက ေမာင္ေလးကို ေလာကစည္းစိမ္ဆိုတာဘာလည္းဆိုတာကိုပါ သင္ျပေပးဦးမွာ ။လာ...... မမနဲ႔အထဲကိုလိုက္ခဲ့ ။"က်န္းရွီနန္က ႀကိဳးေတြတုပ္ေႏွာင္ခံထားရတဲ့လီဖူခ်န္းကို ေပြ႕ဖက္ၿပီး လိုဏ္ဂူအတြင္းပိုင္းထဲကို ဦးေဆာင္ကာ ေခၚသြားပါေတာ့တယ္။လိုဏ္ဂူထဲကအခန္းကိုအေရာက္မွာေတာ့ က်န္းရွီနန္က အေလာင္းတစ္ေလာင္းကို ကန္ထုတ္ပစ္လိုက္ၿပီးလီဖူခ်န္းကို ေနရာခ်လိုက္ပါတယ္။" လူငယ္ေလး ...... မင္းကိုၾကည့္ရတာ သိပ္လည္းမထြားဘဲနဲ႔ ဘာလို႔အဲေလာက္ေလးေနရတာလည္း။"" ဒါက ေလနက္ဓားျပအဖြဲ႕ရဲ့ အေျခစိုက္စခန္းလား "လီဖူခ်န္းက ႂကြက္သားေတြကိုဆန္႔လိုက္ၿပီး သူ႔ကိုခ်ည္ထားတဲ့ႀကိဳးေတြ ျပတ္ထြက္သြားေအာင္ ႐ုန္းလိုက္ပါတယ္။ၿပီးေတာ့ သူ႔ဆီကေန ဓားတစ္စင္းလိုထက္ျမက္တဲ့ အရွိန္အဝါကလည္း ထြက္ေပၚလာေနပါၿပီ။" မင္းကဘယ္သူလည္း "က်န္းရွီနန္က႐ုတ္တရက္ အံ့ၾသသြားမိတယ္။" ငါဘယ္သူလည္းဆိုတာက အေရးမႀကီးဘူး။တစ္ကယ့္အေရးႀကီးတာက အခုခ်ိန္ကစၿပီး ေလနက္ဓားျပအဖြဲ႕ဆိုတာ ဒီကမၻာေပၚမွာ မရွိေတာ့ဘူးဆိုတာဘဲ "" မင္းက ေသလမ္းရွာေနတာဘဲ "က်န္းရွီနန္က လီဖူခ်န္းကို လက္ဝါးခ်က္တစ္ခ်က္ထုတ္ၿပီး ရိုက္ခ်လိုက္ပါတယ္။ဒီလက္ဝါးရဲ့အရွိန္က လိုဏ္ဂူထဲမွာရွိတဲ့ ေလထုကိုေတာင္ တုန္ခါသြားေစပါတယ္။ဖတ္ !လီဖူခ်န္းက တစ္ဖက္လူရဲ့လက္ဝါးရိုက္ခ်က္ကို လက္ဝါးနဲ႔ဘဲ ျပန္ခံေဆာင္လိုက္ပါတယ္။ တစ္ေယာက္က စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္အဆင့္ ၅ ျဖစ္ၿပီး တစ္ေယာက္က စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္ အဆင့္၂ က လူတစ္ေယာက္။ယုတၳိရွိရွိေျပာက်မယ္ဆိုရင္ အနိုင္ရမယ့္သူက က်န္းရွီနန္ျဖစ္ရမွာပါ။ဒါေပမဲ့သူမ ကံမေကာင္းပါဘူး။လီဖူခ်န္းက တစ္ျခားသာမန္စိတ္တန္ခိုးနယ္ပယ္ အဆင့္၂ကလူေတြလိုမဟုတ္ဘူးေလ။သူက ၾကက္ေသြးေရာင္လ်ိဳ႕ဝွက္မီးေတာက္အဆင့္၁၀ကိုေတာင္ ေလ့က်င့္ေအာင္ျမင္ထားတဲ့လူေလ။သာမန္စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္အဆင့္၅က ပညာရွင္ေတြရဲ့အတြင္းအားေတြကေတာင္ လီဖူခ်န္းေလာက္ မသိပ္သည္းသလို သန္႔စင္မွုလည္းမရွိပါဘူး။ၿပီးေတာ့ သူ႔ရဲ့တိုက္တိုင္းေအာင္ခႏၶာကိုယ္အျပင္အားကိုပါေပါင္းထည့္လိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့.........လီဖူခ်န္းရဲ့လက္ဝါးတစ္ခ်က္ဟာ သစ္ပင္ေတြကိုအျမစ္ကေနကၽြတ္ထြက္သြားေစနိုင္လို ေရႊေတြကိုလည္းအရည္ေပ်ာ္သြားေစနိုင္ပါတယ္။အား............က်န္းရွီနန္က အသံနက္ႀကီးျဖင့္ေအာ္လိုက္ၿပီး ေက်ာက္ဂူနံရံေတြဆီကို လြင့္ထြက္သြားပါတယ္။သူမရဲ့ညာဘက္လက္တစ္ေခ်ာင္းလုံးက မည္းတူးခ်ိတ္သြားခဲ့ပါၿပီ။ၿပီးေတာ့ အသားမီးတူးတဲ့အနံ့ေတြကလည္း ေလထဲမွာ သင္းပ်ံ႕လို႔ေနပါတယ္။က်န္းရွီနန္က တုံ႔ျပန္မွုအေတာ္ေလးေကာင္းတဲ့ သူတစ္ေယာက္ပါ။ဒီေလာက္ဒဏ္ရာအႀကီးအက်ယ္ရေနတာေတာင္ တစ္ျခားလူေတြကိုေအာ္ဟစ္ၿပီးသတိေပးဖို႔ ျပင္လိုက္ပါေသးတယ္။ဒါေပမဲ့လီဖူခ်န္းက ဒီလိုအျဖစ္မ်ိဳးလက္မခံနိုင္ပါဘူး။တေစၧတစ္ေကာင္လိုဘဲ လီဖူခ်န္းက က်န္းရွီနန္ဆီကိုတိုးကပ္သြားၿပီး နဖူးအလည္တည့္တည့္ကို လက္ေခ်ာင္းနဲ႔ ထိုးသြင္းလိုက္ပါတယ္။ွ က်န္းရွီနန္က မ်က္လုံးေတြျပဴးက်ယ္သြားၿပီ တစ္ခါတည္းၿငိမ္က်သြားခဲ့ပါတယ္။ဂူထဲမွာေတာ့ လမ္းေၾကာင္းေတြက ရွုပ္ယွက္ခပ္ေနၿပီး တစ္ျခားလိုဏ္ဂူေတြနဲ႔လည္းလမ္းေဖာက္ထားတာကို လီဖူခ်န္းက သိလိုက္ရပါတယ္။လီဖူခ်န္းက တေစၧတစ္ေကာင္လို လွုပ္ရွားသြားလာေနၿပီး တစ္ဂူဝင္ဟတစ္ဂူထြက္နဲ႔ ဓားျပေတြအားလုံးကို အျမစ္မက်န္ သုတ္သင္ရွင္းလင္းေနပါတယ္။သူ႔ရဲ့ေလအရိပ္ေျခလွမ္းအကူအညီေၾကာင့္ ဓားျပေတြဟာ သူတို႔ေသလို႔ေသသြားမွန္းေတာင္း မသိလိုက္က်ပါဘူး။ဒီလိုနဲ႔႐ုတ္တရက္ တန္ဖိုးႀကီးပစၥည္းေတြနဲ႔ဆင္ယင္ထားတဲ့ ဂူႀကီးတစ္ခုကို ေတြ႕လိုက္တဲ့အခါမွာေတ့ာ လီဖူခ်န္းက သူ႔ေျခလွမ္းေတြကိုရပ္လိုက္ပါတယ္။သူ႔ရဲ့မသိစိတ္က မသိုးမသန္႔ျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ အနက္ေရာင္သံေသဓားကိုလည္း ဆြဲထုတ္လိုက္ပါေသးတယ္။အထဲမွာေတာ့ လူငါးေယာက္က ေက်ာက္စားပြဲႀကီးတစ္ခုမွာ ဝန္းရံထိုင္ေနၿပီး ပိုက္က်ဴးကစားေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရပါတယ္။( ပိုက္က်ဴးဆိုတာ တ႐ုတ္ေလာင္းကစားနည္းတစ္မ်ိဳးပါ။ )ေက်ာက္စားပြဲႀကီးေပၚမွာေတာ့ ေရြျပားေတြကေတာင္ပူစာတစ္လုံးလို ပုံလ်က္ရွိေနပါတယ္။သူတို႔ရဲ့လက္ရွိအတြင္းအားေတြအရေတာ့စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္ျခင္းနယ္ပယ္အဆင့္၅က တစ္ေယာက္။စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္အဆင့္၃ က ႏွစ္ေယာက္နဲ႔စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္အဆင့္၂က ႏွစ္ေယာက္ဆိုတာကို လီဖူခ်န္းက သိလိုက္ပါတယ္။စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္အဆင့္၅မွာရွိေနတဲ့ သူက ေခါင္းကိုေျပာင္ေနေအာင္တုန္းထားတဲ့ လူထြားၾကတစ္ေယာက္ပါ။သူ႔ရဲ့ေက်ာေပၚမွာေတာ့ မာန္ဖီေနတဲ့က်ားပုံေဆးမွင္ေၾကာင္ရွိေနၿပီး လုံးဝအစစ္အလား လက္ရာေျမာက္လွပါတယ္။ၾကည့္ရတာ ဒီလူထြားႀကီးက ေလနက္ဂိုဏ္းရဲ့ ဒုေခါင္းေဆာင္ျဖစ္တဲ့ လီိဟိုင္ဟူး ဆိုတာျဖစ္မည့္ပုံပါဘဲ။( လီဟိုင္ဟူးရဲ့နာမည္က လီနဲ႔ လီဖူခ်န္းရဲ့နာမည္က လီက တ႐ုတ္လိုေရးပုံျခင္း အတူတူပါဘဲ။ )က်န္တဲ့ေလးေယာက္ကေတာ့ သူ႔ရဲ့အားထားရသည့္လူေတြ ျဖစ္ဟန္ရွိပါတယ္။သူတို႔၅ေယာက္စလုံးက ပိုက္က်ဴးေဆာ့ေနတာ လုံးဝအရွိန္တက္ေနသည့္ပုံပါဘဲ။လုံးဝလြတ္လြတ္လပ္လပ္ေအာ္ႀကီးဟစ္က်ယ္နဲ႔ေဆာ့ေနက်တာပါ။လီဖူခ်န္းက အနားကပ္လာတာကိုေတာင္ သတိမထားမိက်ပါဘူး။လီဟိုင္ဟူးက တစ္စုံတစ္ေယာက္ကအနားကိုကပ္လာတာကို သတိျပဳမိလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ အရာအားလုံးကေနာက္က်သြားခဲ့ပါၿပီေလ။တေစၧတစ္ေကာင္လို အရိပ္တစ္ခုက ေအးစက္ေနတဲ့ဓားသြားနဲ႔ သူတို႔ရဲ့လည္ပင္းေတြကို ထိုးေဖာက္ၿပီးသြားပါၿပီ။ေဖာက္ေဖာက္ ေဖာက္ေဖာက္ေဖာက္ ......လူငါးေယာက္စလုံးက လည္ပင္းေတြကို ဆုပ္ကိုင္ၿပီး မ်က္လုံးအျပဴးသားနဲ႔ အသက္ထြက္သြားက်ပါတယ္။သူတို႔ဘာျဖစ္သြားတာလည္းဆိုတာကိုေတာင္သူတို႔ မယုံၾကည္နိုင္ေသးပါဘူး။လီဖူခ်န္းရဲ့ဓားကြက္က တိက်ျမန္ဆန္လြန္းသလို ရက္စက္လြန္းပါတယ္။လက္တစ္ခ်က္အလွုပ္မွာဘဲ လူ၅ေယာက္စလုံးရဲ့ အသက္က ယမမင္းဆီကို အလည္ေရာက္သြားခဲ့ပါၿပီ။သူတို႔ေတြဟာ ဒီလိုအဆင့္ျမင့္ဓားသိုင္းနဲ႔သတ္ခံလိုက္ရတဲ့အတြက္ ဂုဏ္ေတာင္ယူသင့္ပါေသးတယ္။" ေတာ္ေသးတာေပါ့။ငါ့ဓားခ်က္က ဒါေတာင္နည္းနည္းေလးေႏွးသြားေသးတယ္ ။ငါသာဒီထက္ျမန္ရင္ လီဟိုင္ဟူးက ငါေရာက္လာတာကိုေတာင္ သိလိုက္မွာမဟုတ္ဘူး။ေနာက္ဆိုငါ့ဓားခ်က္ကို ဒီထက္ျမန္ေအာင္ ေလ့က်င့္ရဦးမယ္။ "( ေအးေအး ေကာင္းတယ္။လီဖူခ်န္း။ ဒီေလာက္ဓားကြက္တစ္ကြက္တည္းနဲ႔ လူငါးေယာက္ကိုတစ္ခါတည္းသတ္လိုက္တာကိုေတာင္ ေႏွးတယ္လုပ္ေနေသးတယ္။ )လီဖူခ်န္းက မလိုအပ္ဘဲနဲ႔ ဆူဆူညံညံေတြျဖစ္သြားမွာကို မလိုခ်င္ပါဘူး။ဒါေၾကာင့္သူက ဒီလူ၅ေယာက္ကို အလစ္အငိုက္ဖမ္းၿပီး လုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္လိုက္ရတာပါ။သူသာတစ္ကယ္တမ္းရိုးရိုးသားသားတိုက္ခိုက္မယ္ဆိုရင္ ဒီ၅ေယာက္ကို သတ္ဖို႔အခ်ိန္အေတာ္ေလးယူရမွာျဖစ္ၿပီး ဓားျပတစ္ဖြဲ႕လုံးက သူေရာက္ေနတာကို သိရွိသြားနိုင္ပါတယ္။အခန္႔မသင့္ရင္သူေတာင္ မသာျပန္ေပၚသြားနိုင္ပါေသးတယ္ေလ။ဒီငါးေယာက္စလုံးကို တစ္ခါတည္းသတ္ပစ္ဖို႔ဆိုတာ ဓားသိုင္းကၽြမ္းက်င္မွုကလည္းစကားေျပာသလိုကိုယ္ေဖာ့ပညာေကာင္းဖို႔လည္းလိုအပ္ပါေသးတယ္။တစ္ကယ္လို႔ကိုယ္ေဖာ့ပညာက ညံ့ေနမယ္ဆိုရင္ တစ္ဖက္လူက သူ႔ကိုသတိထားမိသြားမွာပါ။ကိုယ္ေဖာ့ပညာကေကာင္းေနၿပီး ဓားကေႏွးေနမယ္ဆိုရင္လည္း ငါူေယာက္ထဲက တစ္ေယာက္ေယာက္ကေတာ့ လြတ္သြားနိုင္ပါတယ္။" ေတာ္ေသးတယ္။ ငါေလအရိပ္ကိုယ္ေဖာ့ပညာကိုေလ့က်င္ကထားမိလို႔ "ေလအရိပ္ေျခလွမ္းက ၾကက္ေသြးေရာင္လ်ိဳ႕ဝွက္မီးေတာက္က်င့္စဥ္လို တိုက္ခိုက္တဲ့ေနရာမွာ အစြမ္းမထက္ေပမယ့္လည္း အျမန္ႏွုန္းကိုေတာ့အေတာ္ေလးတိုးတက္သြားေစၿပီးခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလုံးကိုလည္း တေစၧတစ္ေကာင္လို ညင္သာစြာ လွုပ္ရွားသြားလာေစနိုင္တယ္ေလ။ၿပီးေတာ့ လီဖူခ်န္းက တိုက္ခိုက္တဲ့အပိုင္းမွာ အစြမ္းထက္ၿပီးသားျဖစ္တဲ့အတြက္ ၾကက္ေသြးေရာင္လ်ိဳ႕ဝွက္မီးေတာက္အတြင္းအားကို သုံးစရာမလိုဘဲ အျပင္အားသက္သက္နဲ႔ တိုက္နိုင္တဲ့အစြမ္းရွိပါတယ္။သူရဲ့ဓားကြက္ကအားနည္းေနရင္ေတာင္မွဘဲ အျမန္ႏွုန္းက ဟာကြက္ကို ျဖည့္သြားေပးတဲ့အတြက္ လီဖူခ်န္းရဲ့ အလစ္အငိုက္ဖမ္းသတ္ျဖတ္မွုကေအာင္ျမင္သြားခဲ့တာပါ။"ငါဓားျပေခါင္းေဆာင္ကိုသတ္ၿပီးရင္ေတာ့ ဒီရတနာေတြအားလုံးကို ျပန္လာယူဦးမွပါ။ "လီဖူခ်န္းက စားပြဲပုံေပၚက ေရႊပုံႀကီးကိုတစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္ၿပီး ေနာက္ထပ္တစ္ေနရာကို ကူးသြားပါေတ့ာတယ္။ေနာက္ထပ္သူေရာက္သြားတဲ့ေနရာကေတာ့ အရပ္ေလးမ်က္ႏွာစလုံးမွာ ဝင္ေပါက္ေတြေဖာက္ထားတဲ့ လိုဏ္ဂူက်ယ္ႀကီးတစ္လုံးပါ။အေပါက္ဝတိုင္းမွာေတာ့ ဓားျပႏွစ္ေယာက္ဆီက ေစာင့္ၾကပ္ေနက်ပါတယ္။" ဘုန္း...... ဘုန္း "မီးေလာင္ကၽြမ္းထားတဲ့ အေလာင္းႏွစ္ေလာင္းက ဂူေပါက္ဝကေန အထဲကို ပစ္သြင္းခံလိုက္ရၿပီး ေျမျပင္ေပၚမွာ က်ေနပါတယ္။ဂူထဲမွာေတာ့ ေလနက္အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္နဲ႔ မ်က္ႏွာဖုံးရွင္က စည္းသိမ္ယူလ်က္ရွိေနတာေပါ့ေလ။" ဘယ္သူေရာက္လာတာလည္း "ေလနက္အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္က မ်က္ႏွာႀကီးရွုံ႔တြလ်က္ေမးလိုက္ပါတယ္။မႏွစ္တုန္းက ဒီေတာင္တန္းေဒသထဲကို ေျပာင္းေရြ႕လာကတည္းက ဒီတစ္ခါက ပထမဆုံးအႀကိမ္ ရန္သူေတြ သူတို႔စခန္းထဲအထိေရာက္လာတာပါဘဲ။ဒါက သူ႔ရဲ့ဂုဏ္သိကၡာကို က်ဆင္းေစပါတယ္။ေက်ာက္ခုတင္တစ္လုံးေပၚမွာထိုင္ေနတဲ့ မ်က္ႏွာဖုံးနဲ႔လူက မိန္းမပ်ိဳတစ္ေယာက္ရဲ့ ကိုယ္လုံးတီးခႏၶာကိုယ္ကို ပြတ္သပ္ကိုင္တြယ္ေနရင္းနဲ႔ ခပ္ေအးေအးေျပာလိုက္ပါတယ္။" ေလနက္ေခါင္းေဆာင္......ၾကည့္ရတာမင္းစခန္းက စိတ္ခ်ရပုံမေပၚပါလား "ေလနက္ေခါင္းေဆာင္ကလည္း လုံးဝေဒါသထြက္ေနသည့္ေလသံျဖင့္" စိတ္မပူပါနဲ႔ အစ္ကိုလု။ကၽြန္ေတာ္ ဝင္လာတဲ့ေကာင္ကို အျမန္ရွင္းလိုက္ပါ့မယ္။ "ေျပာ့ပီးတာနဲ႔သူက သူ႔ေဘးမွာထိုင္ေနတဲ့ ကိုယ္လုံးတီးမိန္းမပ်ိဳတစ္ေယာက္ကိုတြန္းထုတ္လိုက္ၿပီး မတ္တပ္ထရပ္လိုက္ပါတယ္။သူ႔ရဲ့မ်က္လုံးေတြကေတာ့ အေလာင္းႏွစ္ေလာင္းဝင္လာတဲ့ အေပါက္ကို ေစာင့္ၾကည့္ရင္းနဲ႔ေပါ့။" ဖ်တ္ ... ဖ်တ္ "မၾကာခင္မွာဘဲ ေျခသံတစ္ခုကိုၾကားလိုက္ရၿပီး မီးခိုးေရာင္ဝတ္စုံနဲ႔ လူငယ္တစ္ေယာက္က လွမ္းဝင္လာခဲ့ပါေတာ့တယ္။" ၾကည့္ရတာခင္ဗ်ားက ေလနက္ဓားျပအဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ဆိုတာထင္တယ္ ။ "အဆုံးမဲ့အာဏာ အပိုင္း ၉၃ျဖဳံရေလာက္တဲ့ ရန္သူလီဖူခ်န္းက မုတ္ဆိတ္ေမႊးဗရဗ်စ္နဲ႔ ေလနက္အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ကို ေစ့ေစ့စပ္စပ္ေလ့လာေနပါတယ္။ေလနက္အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္က စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္အဆင့္၆ျဖစ္တဲ့အတြက္ သူ႔ထက္အဆင့္၄ဆင့္ေတာင္ျမင့္ေနပါတယ္။ဒါေၾကာင့္သူက သတိေလးတစ္ခ်က္ေတာင္ လြတ္လိုက္ဖို႔မျဖစ္နိုင္ပါဘူး။ဒီေလနက္အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ရဲ့လက္နက္က ႏွစ္ဖက္သြားဓားမဟုတ္ဘဲတစ္ဖက္သြားဓား ျဖစ္ေနပါတယ္။ဒီမိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းရဲ့နယ္နိမိတ္အတြင္းမွာဆိုရင္ အားလုံးလိုလိုက ႏွစ္ဖက္သြားဓားကို အသုံးျပဳက်တာမ်ားပါတယ္။ဒီလိုတစ္ဖက္သြားဓားအသုံးျပဳတဲ့ ဓားသမားေတြကေတာ့ အေတာ္ေလးကို ရွားတယ္ေလ။ဒီလိုသူမ်ားနဲ႔မတူတဲ့ လက္နက္ေတြကိုသုံးတဲ့လူေတြနဲ႔ရင္ဆိုင္ရရင္ပိုၿပီး သတိထားရပါတယ္။ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆိုေတာ့ တစ္ဖက္လူရဲ့ဓားကြက္သြားလာပုံကို မွန္းဆဖို႔ မလြယ္ကူေသးတာေၾကာင့္ပါ။လီဖူခ်န္းက ေလနက္အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ကို ေလ့လာေနတဲ့အခ်ိန္မွာဘဲေလနက္အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ကလည္း လီဖူခ်န္းကိုျပန္ၿပီး ေလ့လာေနပါတယ္။လီဖူခ်န္းက အရပ္၁.၈ မီတာရွိၿပီး ၾကည့္ရတာ ေပ်ာ့ႏြဲ႕ႏြဲ႕ရွိေပမယ့္ လွံတစ္ေခ်ာင္းေထာင္မတ္ထားသလို ခပ္မတ္မတ္ ရပ္ေနပါတယ္။သူ႔ရဲ့ဆီကေနထြက္ေနတဲ့အရွိန္အဝါေတြကလည္း ဘယ္လိုပင္တြန္းတြန္းမေရြ႕နိုင္တဲ့ ေတာင္ႀကီးတစ္လုံးလိုပါဘဲ။ထိပ္သီးပညာရွင္ ......ေလနက္ေခါင္းေဆာင္ရဲ့ ဆဌမအာ႐ုံအရ လီဖူခ်န္းက ထိပ္သီးပညာရွင္ဆိုတာ ေသခ်ာေနပါတယ္။" ေကာင္ေလး......မင္းကင့ါရဲ့ေလနက္ေတာင္ကုန္းကို အခြင့္မရွိဘဲနဲ႔ဝင္လာတယ္။မင္းနဲ႔ငါက ရန္စရွိတာလည္းမဟုတ္ဘူး။တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္လည္း မျမင္ဖူးက်ဘူး။မင္းကဘာေၾကာင့္ငါ့စခန္းထဲမွာ ဒီလိုဝင္ေသာင္းက်န္းေနရတာလည္း "ေလနက္အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္က သူ႔ရဲ့ညာဘက္လက္ကို ဓားလက္ကိုင္မွာတင္ၿပီးေမးလိုက္ပါတယ္။" ေလနက္အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္......ခင္ဗ်ားေခါင္းေဆာင္တဲ့အဖြဲ႕ကမေရမတြက္နိုင္တဲ့ဓားျပမွုေတြ က်ဴးလြန္ခဲ့တယ္။ဒါေၾကာင့္ခင္ဗ်ားရဲ့အဖြဲ႕ကို သုတ္သင္ရွင္းလင္းဖို႔ က်ဳပ္လာခဲ့တာဘဲ။ "လီဖူခ်န္းကသူလာရျခင္းအေၾကာင္းကို ေျပာလိုက္ပါတယ္။" ေကာင္ေလး။ငါထင္တာေတာ့ မင္းကလူ႔ဘဝကို ၿငီးေငြ႕ေနၿပီနဲ႔တူတယ္။ "ေလနက္အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ရဲ့မ်က္လုံးထဲမွာေတာ့ လူသတ္ခ်င္တဲ့အရိပ္အေယာင္ေတြ ျဖစ္ေပၚလာပါတယ္။လီဖူခ်န္းကေတာ့ လူသတ္ေငြ႕ေတြထြက္ေနတဲ့ ေလနက္ဓားျပေခါင္းေဆာင္ကို လ်စ္လ်ဴရွုလိုက္ၿပီး သူဝင္လာကတည္းက တစ္လက္မေတာင္ မလွုပ္တဲ့ မ်က္ႏွာဖုံးနဲ႔ လူကို တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္ပါတယ္။သူ႔ရဲ့ဆဌမအာ႐ုံအရဆိုရင္ေတာ့ ဒီမ်က္ႏွာဖုံးနဲ႔လူက ေလနက္ဓားျပေခါင္းေဆာင္လို စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္အဆင့္၆ျဖစ္ေပမယ့္ ပိုၿပီးေၾကာက္စရာေကာင္းတယ္ဆိုတာကို သတိျပဳမိေနပါတယ္။" မင္းကတစ္ကယ္ေသခ်င္ေနတာဘဲ "သူ႔ရဲ့ တစ္ဖက္သြားဓားကိုဆြဲထုတ္လိုက္ၿပီး ေလနက္အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္က တိုက္ပြဲကို စတင္လိုက္ပါတယ္။ေလထဲကိုခုန္ထြက္လိုက္ၿပီး ႐ုတ္တရက္ခုတ္ပိုင္းလိုက္တဲ့ဓားခ်က္က အေတာ္ေလးေကာင္းမြန္ပါတယ္။ဘာျဖစ္လို႔အေတာ္ေလးေကာင္းမြန္တယ္လို႔ ေျပာရသလည္းဆိုရင္ေတာ့ အဲဒီအခ်ိန္မွာ လီဖူခ်န္းက မ်က္ႏွာဖုံးနဲ႔လူကို သတိထားၿပီးအကဲခတ္ေနလို႔ပါဘဲ။လီဖူခ်န္းက သူ႔ကိုလုံးဝသတိမမွုမိတဲ့အခ်ိန္ကိုေရြးၿပီး အလစ္အငိုက္ဖမ္းတိုက္ခိုက္လိုက္တာပါ။မ်က္ႏွာဖုံးနဲ႔လူက ေခါင္းတစ္ခ်က္ညိတ္လိုက္ၿပီး ေလနက္အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ရဲ့ တိုက္ပြဲအေတြ႕အၾကဳံကို အသိအမွတ္ျပဳလိုက္ပါတယ္။ဒါေပမဲ့ ေလနက္ေခါင္းေဆာင္ရဲ့တိုက္ခိုက္မွုက ' မွန္းခ်က္နဲ႔ ႏွမ္းထြက္မကိုက္ခဲ့ပါဘူး။ 'သူရင္ဆိုင္ေနရတာက လီဖူခ်န္းပါ။လွည့္မၾကည့္ဘဲနဲ႔ေတာင္ ေလနက္ေခါင္းေဆာင္ရဲ့ ေဆဘာက ဘယ္ေနရာကိုဦးတည္ၿပီးတိုက္ခိုက္လာသလည္းဆိုတာကို လီဖူခ်န္းက မွန္းဆနိုင္တယ္ေလ။( ေဆဘာ= တစ္ဖက္သြားဓား )ေရျပင္ညီေလးအတိုင္း ေျခလွမ္းေတြကို ေဘးတိုက္လွုပ္ရွားလိုက္ၿပီး လီဖူခ်န္းက သူ႔ဆီဝင္လာတဲ့ဓားခ်က္ကို ပြတ္ကာသီကာ ေရွာင္တိမ္းလိုက္ပါတယ္။" ပရမ္းပတာ ေဆဘာဓားသိုင္း "ေလနက္အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္က လီဖူခ်န္းထင္ထားတာထက္ကို ရင္ဆိုင္ရခက္ခဲပါတယ္။သူ႔ရဲ့ေဆဘာက လီဖူခ်န္းကို မထိဘူးဆိုတာလည္းသိေရာ ေနာက္ထပ္ေဆဘာဓားသိုင္းတစ္မ်ိဳးကိုေျပာင္းၿပီး လီဖူခ်န္းကို လွမ္းခုတ္လိုက္ပါေသးတယ္။သူ႔ရဲ့ဓားကြက္ေျပာင္းလဲမွုအျမန္ႏွုန္းအရေတာ့ သူက ဒီဓားသိုင္းကို ၿပီးျပည့္စုံျခင္းအဆင့္အထိေလ့က်င့္ၿပီးသြားၿပီဆိုတာ သိနိုင္ပါတယ္။ဓားသမားတစ္ေယာက္ကအဝါေရာင္အထြတ္အထိပ္အဆင့္ဓားသိုင္းကို ၿပီးျပည့္စုံတဲ့အထိ ေလ့က်င့္နိုင္ဖို႔အတြက္ ပါရမီရွင္ျဖစ္စရာမလိုပါဘူး။ဓားသိုင္းတစ္မ်ိဳးတည္းကို လုံေလာက္တဲ့အခ်ိန္အတိုင္းအတာတစ္ခုေလာက္အထိ ေလ့က်င့္ခဲ့ရင္လည္း ၿပီးျပည့္စုံတဲ့အဆင့္ကို ေရာက္နိုင္ပါတယ္။ရႊီးရႊီး ... ရႊမ္း.........အစိမ္းေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေဆဘာဓားက လီဖူခ်န္းရဲ့ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလုံးကို ပိုက္ကြန္အုပ္ခ်လိုက္သလို လႊမ္းျခဳံထားလိုက္ပါတယ္။လီဖူခ်န္းက ဓားကြက္ထဲမွာ ပိတ္မိေနၿပီး ေရွာင္တိမ္းစရာေနရာလြတ္လုံးဝမရွိသေလာက္ျဖစ္ေနပါၿပီ။"နဂါးမာန္ဓားသိုင္း "ေလနက္ေခါင္းေဆာင္ရဲ့ ၿပီးျပည့္စုံတဲ့အဆင့္ရွိတဲ့ ေဆဘာဓားသိုင္းကိုခုခံဖို႔အတြက္ လီဖူခ်န္က နဂါးမာန္ဓားသိုင္းကို ေရြးခ်ယ္လိုက္ပါတယ္။လီဖူခ်န္းရဲ့ သံေသဓားကဓားအိမ္ထဲကထြက္ေပၚလာၿပီ။နဂါးတစ္ေကာင္ ေလထဲမွာ လူးလြန္႔ထြက္ေပၚလာၿပီး တစ္ေလာကလုံးကို အုပ္စိုးနိုင္သည့္အရွိန္အဝါျဖင့္ ေဆဘာဓားကြက္ေတြကို ဖိႏွိပ္လိုကိပါတယ္။ဒါက လီဖူခ်န္းရဲ့အဝါေရာင္အထြတ္အထိပ္ဓားသိုင္းျဖစ္ၿပီး တစ္ဖက္ကမ္းခတ္တဲ့အထိ ေလ့က်င့္ထားၿပီးသားျဖစ္ပါတယ္။ဒီဓားသိုင္းထုတ္သုံးလိုက္တာနဲ႔ ဓားကြက္ရဲ့အရွိန္အဝါက တစ္ခန္းလုံးကိုေတာင္ ဖ်က္ဆီးေတာ့မလိုပါဘဲ။ေလနက္ေခါင္းေဆာင္ရဲ့အျမင္မွာေတာ့ ေရႊဝါေရာင္နဂါးႀကီးတစ္ေကာင္က မာန္ဖီၿပီး သူ႔ဆီကိုေျပးဝင္လာေနတာကို ေတြ႕ေနရပါတယ္။" ဝုန္း "အစိမ္းေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေဆဘာဓားအရွိန္အဝါက ေရႊဝါေရာင္နဂါးႀကီးရဲ့ မာန္ဖီသံေအာက္မွာ လုံးဝတစ္စစီၿပိဳကြဲသြားပါၿပီ။မ်က္ႏွာဖုံးနဲ႔လူေတာင္ သူ႔ရဲ့စိတ္ကိုမထိန္းနိုင္ေတာ့ဘဲ လီဖူခ်န္းကိုေမးလိုက္မိပါတယ္။" မင္းကမိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းရဲ့ အတြင္းစည္းတပည့္လား "ဒီလိုအေျခခံခိုင္ခိုင္မာမာနဲ႔ ဓားတာအိုေနာက္ကိုေလၽွာက္လမ္းနိုင္တဲ့ လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္က မိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းရဲ့အတြင္းစည္းတပည့္ကလြဲၿပီး တစ္ျခားျဖစ္နိုင္စရာမရွိပါဘူး။"မိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းရဲ့အတြင္းစည္းတပည့္လား "ေလနက္အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္က နည္းနည္းေတာ့ျဖဳံသြားပါတယ္။ဒီမိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းရဲ့ အတြင္းစည္းဂိုဏ္းထဲမွာ တစ္ကယ့္ကိုလူမလြန္မသားေတြ စုထားတဲ့ တပည့္တစ္အုပ္ရွိပါတယ္။ေလနက္ဓားျပအဖြဲ႕ဒီကိုမေျပာင္းလာမွီတုန္းက မိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းရဲ့အတြင္းစည္းတပည့္တစ္ေယာက္က တစ္ျခားဓားျပတစ္ဖြဲ႕ကို အျမစ္ပါမက်န္သုတ္သင္ရွင္းလင္းလိုက္တာကို သူၾကားဖူးပါတယ္။လီဖူခ်န္းက သူတို႔ကိုဘာမွ ျပန္မေျပာပါဘူး။အဲဒီအစား ေနာက္ထပ္နဂါးမာန္ဓားကြက္တစ္ကြက္ကို ေလနက္ေခါင္းေဆာင္ကို လက္ေဆာင္ေပးလိုက္ပါတယ္။ေလနက္အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္က လီဖူခ်န္းထက္အတြင္းအားအရာမွာ ပိုသာေပမယ့္ သူ႔ရဲ့ေဆဘာဓားသိုင္းက လီဖူခ်န္းရဲ့ ဓားသိုင္းကို မွီဖို႔ အမ်ားႀကီး လိုေနပါေသးတယ္။" ခၽြင္ ခၽြင္ ထန္ ထန္ "ေလနက္အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္က လီဖူခ်န္းရဲ့ဓားခ်က္ေတြကို မခုခံနိုင္တဲ့အတြက္ အေနာက္ကိုတစ္ဆုတ္တည္း ဆုတ္ေနရပါၿပီ။ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ ေက်ာက္ဂူနံရံနဲ႔ ေက်ာနဲ႔ တစ္သားတည္းျဖစ္တဲ့အထိပါဘဲ။ဝုန္း.........လီဖူခ်န္းရဲ့ဓားခ်က္ေၾကာင့္ ေက်ာက္ဂူနံရံမွာ အေပါက္ႀကီးတစ္ခု ေတာင္ျဖစ္ေပၚလာပါတယ္။နဂါးမာန္ဓားသိုင္းက ေပါက္ကြဲမွုအားေကာင္းတဲ့ဓားသိုင္းျဖစ္႐ုံသာမက တိုက္ခိုက္မွုထိေရာက္တဲ့ စက္ကြင္းဧရိယာကလည္း က်ယ္ပါတယ္။ဒါေပမဲ့ ေလနက္အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္က ႏွုတ္ခမ္းေထာင့္ကေန ေသြးအနည္းငယ္စီးက်လာ႐ုံကလြဲလို႔ ဒဏ္ရာႀကီးႀကီးမားမားရသြားသည့္ပုံမေပၚပါဘူး။"သုံးရိပ္ျဖာဓားသိုင္း "လီဖူခ်န္းက သူ႔ဓားကြက္ကို ပိုၿပီး ပရိယာယ္မာယာမ်ားတဲ့ ဓားသိုင္းေျပာင္းလိုက္ပါတယ္။လီဖူခ်န္းရဲ့ ဓားရိပ္က တစ္ရ္ိပ္ကေန ၃ ရိပ္ျဖာထြက္လာပါတယ္။" မေကာင္းေတာ့ဘူး "ေလနက္အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ကေတာ့ မ်က္လုံးျပဴးမ်က္ဆံျပာ ျဖစ္သြားပါတယ္။သူ႔ရဲ့အစိမ္းေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ အတြင္းအားေတြကိုပိုထုတ္လိုက္ၿပီး တစ္ကိုယ္လုံးကို ကာကြယ္ထားလိုက္ပါၿပီ။ ဓားရိပ္ႏွစ္ရိပ္ကို ကာကြယ္လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာဘဲ မီးပြားေတြပြင့္ထြက္လာပါတယ္။ေလနက္အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္က အစြမ္းကုန္ႀကိဳးစားၿပီးခုခံေပမယ့္လည္း တတိယဓားရိပ္ကိုေတာ့ မကာကြယ္လိုက္နိုင္ပါဘူးေလ။လီဖူခ်န္းရဲ့ တတိယဓားရိပ္က ေလနက္ေခါင္းေဆာင္ရဲ့ခံစစ္ထဲကိုေဖာက္ဝင္လာၿပီး ဘယ္ဘက္ရင္အုံကို လွီးျဖတ္သြားပါတယ္။ဓားမွာပါလာတဲ့ အတြင္းအားေၾကာင့္ ေလနက္အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္က ေျခပစ္လက္ပစ္ လဲက်သြားပါၿပီ။လီဖူခ်န္းရဲ့ေနာက္လာမယ့္ပြဲသိမ္းတိုက္ကြက္ကိုခုခံနိုင္ဖို႔ သူ႔မွာအစြမ္းအစလုံးဝမရွိေတာ့ပါဘူး။" ေသစမ္း "အဲသည္အခ်ိန္ကေလးမွာဘဲ မ်က္ႏွာဖုံးနဲ႔လူက တိုက္ပြဲထဲကိုဝင္ပါလာခဲ့ပါတယ္။မ်က္ႏွာဖုံးနဲ႔လူကလည္ ေဆဘာအသုံးျပဳတဲ့သူပါဘဲ။ဒါေပမဲ့ သူ႔ေဆဘာကို ပိုေသးသြယ္ၿပီး ပိုရွည္ပါတယ္။( မ်က္ႏွာဖုံးနဲ႔လူရဲ့ေဆဘာက ဂ်ပန္ေတြရဲ့ ကင္ဒိုဓားနဲ႔ ဆင္တူပါတယ္။ )ေဆဘာရဲ့မူလအရွည္က ၄ ေပေလာက္ရွည္တဲ့အျပင္ အတြင္းအားေတြနဲ႔ထိပ္မွာဆက္ထားတဲ့အတြက္ ေဆဘာက ၇ေပနီးပါး ရွိပါတယ္။ရွည္လ်ားတဲ့ စြတ္ေၾကာင္းႀကီးက ေျမျပင္ေပၚမွာ ျဖစ္ေပၚလာၿပီး ပစၥည္းအက်ိဳးအပဲ့ေတြကလည္း အရပ္မ်က္ႏွာအႏွံ့ကို ပ်ံတက္လာပါတယ္။ေဆဘာဓားခ်က္က လီဖူခ်န္းကို ထိေတာ့မည့္အခိုက္အတန္႔ဆဲဆဲေလးမွာဘဲ လီဖူခ်န္းရဲ့ေျခဖ်ားေတြက ေျမႀကီးကိုအားယူၿပီး တစ္ကိုယ္လုံးညင္သာစြာနဲ႔ ခုန္ထြက္သြားပါေတာ့တယ္။သူ႔ရဲ့လွုပ္ရွားမွုေတြက ဝိညာဥ္တေစၧတစ္ေကာင္လို ေပါ့ပါးၿပီး ေသသပ္လြန္းလွပါတယ္။" ေၾကာက္စရာေကာင္းလိုက္တဲ့ဓားခ်က္ပါလား "လီဖူခ်န္းက အခုထက္ထိဒီဓားကြက္ကေနဘယ္လိုလုပ္လြတ္လာသလည္းဆိုတာကို ျပန္မေတြးနိုင္ေသးပါဘူး။ဒီမ်က္ႏွာဖုံးနဲ႔လူက ေလနက္အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ထက္ကို အမ်ားႀကီးပိုေၾကာက္စရာေကာင္းေနပါေရာလား။သူထင္တာမွန္မယ္ဆိုရင္ ဒီမ်က္ႏွာဖုံးနဲ႔လူက အဝါေရာင္အထြတ္အထိပ္အတြင္းအားက်င့္စဥ္ကို ေလ့က်င့္ထားသည့္ပုံပါဘဲ။လီဖူခ်န္းက ဘာလို႔တစ္ခ်က္တည္းနဲ႔ က်န္းတဟိုင္ကိုသတ္နိုင္ၿပီး က်န္းရွီနန္ကို ဒဏ္ရာရေစသလည္းဆိုတာကေတာ့ သူ႔ရဲ့အတြင္းအားက်င့္စဥ္က ဆန္းၾကယ္အလယ္အလတ္က်င့္စဥ္ျဖစ္တဲ့ ၾကက္ေသြးေရာင္လ်ိဳ႕ဝွက္မီးေတာက္က်င့္စဥ္ အဆင့္၁၀ ျဖစ္ေနလို႔ပါဘဲ။အတြင္းအားက်င့္စဥ္အဆင့္အတန္းကလည္း က်င့္ႀကံျခင္းနယ္ပယ္အဆင့္ကြာျခားတဲ့သူႏွစ္ေယာက္တိုက္ခိုက္တဲ့ေနရာမွာ အဆုံးအျဖတ္ေပးနိုင္ပါတယ္။အတြင္းအားက်င့္စဥ္ဆိုတာကလည္း သိုင္းပညာရွင္တစ္ေယာက္အတြက္ အေျခခံလိုအပ္တဲ့အရာပင္ မဟုတ္ပါလား။ပညာရွင္တစ္ေယာက္ရဲ့အစြမ္းအစကို ဆုံးျဖတ္ေတာ့မယ္ဆိုရင္သူတို႔ရဲ့ က်င့္ႀကံျခင္းနယ္ပယ္အဆင့္ကို ၾကည့္႐ုံသာမက အတြင္းအားက်င့္စဥ္ကိုလည္း ထည့္တြက္ၿပီး စဥ္းစားရပါေသးတယ္။ေလာေလာဆယ္ေတာ့ လီဖူခ်န္းက ျပန္လည္တိုက္ခိုက္ဖို႔အခြင့္မသာေသးဘဲ ေလအရိပ္ေျခလွမ္းကိုသာအသုံးျပဳၿပီး ဆက္တိုက္ေရွာင္တိမ္းေနရပါတယ္။ရႊမ္း .........မ်က္ႏွာဖုံးနဲ႔လူက သူ႔ဓားလမ္းေၾကာင္းမွာရွိေနတဲ့ ကိုယ္လုံးတီးမိန္းမပ်ိဳေလးတစ္ေယာက္ကိုေတာင္ ငဲ့ညာျခင္းမရွိဘဲ ႏွစ္ပိုင္းပိုင္းျဖတ္လိုက္ပါတယ္။" ေခြးႀကီး "ဘာမွ အႏၲရာယ္မေပးနိုင္တဲ့ အျပစ္မဲ့ မိန္းမပ်ိဳေလးတစ္ေယာက္ကိုေတာင္ ရက္ရက္စက္စက္သတ္ပစ္လိုက္တာကို ျမင္ေတြ႕လိုက္ရတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းက သူ႔ကိုယ္သူစိတ္မထိန္းနိုင္ေတာ့ပါဘူး။" ငါတစ္ခါေလာက္ေတာ့ အသက္နဲ႔ရင္းၿပီးတိုက္သင့္ၿပီ "လီဖူခ်န္းက ေလအရိပ္ေျခလွန္းကို ႐ုတ္သိမ္းလိုက္ၿပီးၾကက္ေသြးေရာင္လ်ိဳ႕ဝွက္မီးေတာက္က်င့္စဥ္ကို ထုတ္ေဖာ္အသုံးျပဳလိုက္ပါတယ္။ထို႔ေနာက္မွာေတာ့ ၾကက္ေသြးေရာင္မီးဓားသိုင္းထဲက သတ္ျဖတ္ကြက္တစ္ကြက္ျဖစ္တဲ့ ' အဆက္မျပတ္ေလာင္ကၽြမ္းျခင္း ' ဆိုတဲ့ ဓားကြက္နဲ႔ ျပန္လည္တိုက္ခိုက္လိုက္ပါတယ္။" ထန္ "ဓားႏွစ္လက္ေတြ႕အဆုံမွာေတာ့ မီးပြင့္ေတြျဖာထြက္သြားၿပီးလီဖူခ်န္းက အေနာက္ကို လြင့္ထြက္လာခဲ့ပါတယ္။" ျပင္းလိုက္တဲ့ ဖိအား "လီဖူခ်န္းက ခႏၶာကိုယ္ဟန္ခ်က္ကိုထိန္းဖို႔အတြက္ အေနာက္ကိုေနာက္ထပ္ မီတာအနည္းငယ္ေလာက္ဆုတ္လိုက္ရပါေသးတယ္။သူ႔ရဲ့ဓားကိုင္လက္တစ္ခုလုံးကလည္း ထုံက်င္ေနပါၿပီ။" ျမစ္ေရတစ္သြင္သြင္စီး ေဆဘာဓားသိုင္း "မ်က္ႏွာဖုံးနဲ႔လူကအေနာက္ကို ေျခလွမ္းအနည္းငယ္ဆုတ္လိုက္ရပါတယ္။ဒါေပမဲ့လည္း သူကဆန္းၾကယ္တဲ့ေျခလွမ္းကိုးလွမ္း လွမ္းလိုက္ၿပီးလီဖူခ်န္းဆီကို ျမႇားတစ္စင္းပစ္လိုက္သလို ျပန္ေျပးဝင္လာပါတယ္။ဓားႏွစ္လက္က အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္လိုက္က်ပါတယ္။မ်က္ႏွာဖုံးနဲ႔လူရဲ့ ၇ေပေလာက္ရွိတဲ့ ေဆဘာႀကီးက လုံးဝထိန္းမနိုင္သိမ္းမရနဲ႔ လီဖူခ်န္းရဲ့ဟာကြက္ေတြထဲကို အညႇာအတာမရွိ တိုက္ခိုက္ေနပါတယ္။ေျပာရမယ္ဆိုရင္ လီဖူခ်န္းက ျမဳံးထဲမွာရွိတဲ့ငါးတစ္ေကာင္လို ေျပးစရာေျမမရွိဘဲ ယက္ကန္ယက္ကန္ျဖစ္ေနပါၿပီ။" ေလာင္မီးဓားကြက္ "လီဖူခ်န္းကသူ႔ဓားထဲကို ၾကက္ေသြးေရာင္မီးအတြင္းအားေတြအကုန္ထည့္လိုက္ၿပီး မ်က္ႏွာဖုံးနဲ႔လူကို အစြမ္းကုန္ျပန္တိုက္လိုက္ပါတယ္။ဓားကေနထြက္ေပၚလာတဲ့ အပူရွိန္ေတြက မ်က္ႏွာဖုံးနဲ႔လူကို တဒဂၤေလာက္ေၾကာင္အသြားေစမိပါတယ္။လီဖူခ်န္းကေတာ့ အခြင့္အေရးကိုလက္လႊတ္မခံဘဲ တစ္ဖက္ရန္သူရဲ့ေဆဘာဓားကြက္ေအာက္ကေန ႐ုန္းထြက္လိုက္တယ္ေလ။' ၾကယ္ပ်ံဓားသိုင္းနဲ႔မွသာ ဒီေခြးမသားႀကီးကို သတ္နိုင္မယ့္ပုံဘဲ။ဒါေပမဲ့ ငါအခုဒီဓားသိုင္းသိုင္းထုတ္သုံးလို႔အဆင္မေျပေသးဘူး။ငါ့ခႏၶာကိုယ္က ဒီဓားသိုင္းကိုထုတ္သုံးနိုင္တဲ့အေျခအေနရွိထို႔လိုေသးတယ္။ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ေျပးမွဘဲ "လီဖူခ်န္းက သူ႔ရဲ့ေလအရိပ္ကိုယ္ေဖာ့ပညာကို ထုတ္ေဖာ္လိုက္ၿပီး ပ်ံလႊားတစ္ေကာင္လို လိုဏ္ဂူအေပါက္ဝကို ေျပးထြက္သြားပါေတာ့တယ္။မ်က္ႏွာဖုံးနဲ႔လူကလည္း ဒီလိုတိုက္ပြဲအလယ္မွာ တစ္ဖက္လူက႐ုတ္တရက္ထြက္ေျပးသြားမယ္လို႔မထင္မိတဲ့အတြက္ ဘာမွမျပင္ဆင္ထားမိပါဘူး။သူလိုက္ဖမ္းဖို႔သတိဝင္လာတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ဟိုးအေဝးမွာေျပးေနတဲ့ လီဖူခ်န္းရဲ့အရိပ္ ေရးေရးေလးကိုဘဲ ျမင္လိုက္ရပါေတာ့တယ္ေလ။ဒါေပမဲ့ သူကလီဖူခ်န္းကို အသက္ရွင္လ်က္မထားနိုင္တဲ့အတြက္ မရရေအာင္ေျပးလိုက္သြားပါေသးတယ္။" ဘာေတြျဖစ္ကုန္တာလည္း။ဘာေၾကာင့္ဒီေကာင္ေလးက ဒဏ္ရာတစ္ခ်က္ေတာင္မရဘဲ ငါ့ဓားကြက္ေအာက္ကေန ႐ုန္ထြက္သြားနိုင္ရတာလည္း "မ်က္ႏွာဖုံးနဲ႔လူက လီဖူခ်န္းေနာက္ေျပးလိုက္ရင္းနဲ႔ စဥ္းစားေနပါေသးတယ္။အစြမ္းအစခ်င္းယွဥ္လိုက္မယ္ဆိုရင္ သူက လီဖူခ်န္းထက္အမ်ားႀကီးသာပါတယ္။ယုတၳိရွိရွိစဥ္းစားမယ္ဆိုရင္ လီဖူခ်န္းက အတြင္းအားေတြအကုန္သုံးပစ္လိုက္တာျဖစ္ရင္ျဖစ္ ဒါမွမဟုတ္ ဒဏ္ရာအႀကီအက်ယ္ရၿပီးမွ သူ႔ဓားကြက္ကေန ႐ုန္းထြက္နိုင္မွာပါ။အခုလီဖူခ်န္းကိုၾကည့္ရသေလာက္ေတာ့ ဘာဒဏ္ရာမွ ရသြားပုံမေပၚပါဘူး။ဒါ့အျပင္ လီဖူခ်န္းေျပးေနလိုက္တာမ်ားဆိုတာ စူဠလ္ိပ္ေရထဲလႊတ္လိုက္တဲ့အတိုင္းပါဘဲ။"ၾကည့္ရတာဒီေကာင္ေလးက အဆင့္အတန္းျမင့္တဲ့ခႏၶာကိုယ္သန္႔စင္နည္းစနစ္တစ္ခု က်င့္ထားတာျဖစ္ရမယ္။ "မ်က္ႏွာဖုံးနဲ႔လူရဲ့မ်က္လုံးထဲမွာ ေသြးဆာတဲ့အရိပ္အေယာင္ေတြထြက္ေပၚလာပါတယ္။ပညာရွင္ေတြၾကားထဲမွာ ခႏၶာကိုယ္သန္႔စင္တဲ့လမ္းစဥ္ေကာအတြင္းအားလမ္းစဥ္ေကာ ႏွစ္ခုစလုံးကို အဆင့္ျမင့္ျမင့္ေလ့က်င့္တတ္ကၽြမ္းထားတဲ့သူေတြက သာမန္ပညာရွင္ေတြထက္ကို ပိုၿပီးအစြမ္းထက္က်ပါတယ္။သူတို႔ရဲ့တိုက္ခိုက္မွုက ေၾကာက္စရာေကာင္းလွသလို ခႏၶာကို္ရဲ့ခံနိုင္ရည္ရွိမွုကလည္း အံ့ၾသစရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ ႀကံ့ခိုင္လွပါတယ္။မ်က္ႏွာဖုံးနဲ႔လူက လီဖူခ်န္းကို အထက္စီးကေနဖိၿပီးတိုက္ခိုင္နိုင္ေပမယ့္လည္း ဒဏ္ရာရေအာင္ေတာ့ မလုပ္နိုင္ေသးပါဘူးေလ။" မင္းကိုထြက္ေျပးခြင့္မေပးနိုင္ဘူး "မ်က္ႏွာဖုံးနဲ႔လူက လက္နက္ပုန္းတစ္ဆုပ္ကိုႏွိုက္ယူလိုက္ၿပီး ေျပးလႊားေနတဲ့ လီဖူခ်န္းကို ပစ္ခတ္လိုက္ပါတယ္။အဆုံးမဲ့အာဏာ အပိုင္း ၉၄ေရွာင္လြဲမရနိုင္ေသာ" ေလျပည္ဓားသိုင္း စီးေမ်ာျခင္း "လီဖူခ်န္းက ဒီေလာက္လက္နက္ပုန္းေတြအမ်ားႀကီးကို လက္လႊတ္စပယ္မလုပ္ရဲပါဘူး။သူ႔ရဲ့ေလျပည္ဓားသိုင္းက ဓားခ်က္အရမ္းျမန္တဲ့အတြက္ လက္နက္ပုန္းေတြကိုကာကြယ္ဖို႔အတြက္ အေကာင္းဆုံးေရြးခ်ယ္မွုပါဘဲ။ " ထန္ ထန္ ထန္ ခၽြမ္ ခၽြမ္ "လီဖူခ်န္းက သူ႔ဆီဝင္လာသမၽွလက္နက္ပုန္းေတြကို ဓားနဲ႔ ရိုက္ခ်ပစ္လိုက္နိုင္ပါတယ္။အဲဒီအခ်ိန္မွာဘဲ မ်က္ႏွာဖုံးနဲ႔လူက လီဖူခ်န္းကိုမွီလာၿပီး သူ႔ရဲ့ေဆဘာနဲ႔ ခုတ္ပိုင္းလိုက္ပါတယ္။ဖတ္ !လီဖူခ်န္းက လွလွပပေလးေနာက္ကၽြမ္းပစ္ၿပီး ေရွာင္တိမ္းလိုက္တဲ့အတြက္ ဓားခ်က္က ဂူနံရံကိုဘဲ ပိုင္းမိသြားပါတယ္။ထူထဲလွတဲ့ဂူနံရံသားေတြက တိုဟူးတုံးကိုဓားနဲ႔လွီးခံလိုက္ရသလို ျပတ္ထြက္ကုန္ပါတယ္။" ေရစက္ဓားသိုင္း "လီဖူခ်န္းက ေက်ာက္ဂူနံရံတစ္ေနရာကို အိမ္ေျမႇာင္တစ္ေကာင္လိုတြယ္တက္လိုက္ၿပီး မ်က္ႏွာဖုံးနဲ႔လူရဲ့ေနာက္ေက်ာဘက္ကို ခုန္ခ်လာပါတယ္။လမ္းတစ္ဝက္ေလထဲမွာေတာ့ ေရစက္ဓားသိုင္းကို အသုံးျပဳၿပီး တိုက္ခိုက္လိုက္ပါတယ္။ဒီဓားခ်က္က ေႁမြလိမ္ေႁမြေကာက္ပုံစံနဲ႔ မ်က္ႏွာဖုံးနဲ႔လူရဲ့ေနာက္ေက်ာကို တိုးဝင္သြားပါတယ္။" သြားစမ္း "မ်က္ႏွာဖုံးနဲ႔လူရဲ့တုံ႔ျပန္မွုကလည္း မေခပါဘူး။သူကခ်က္ျခင္းဘဲ ေနာက္ကိုလွည့္ၿပီး လီဖူခ်န္းရဲ့ သံေသဓားနက္ကို ပက္ထုတ္လိုက္ပါတယ္။ေဆဘာနဲ႔ႏွစ္ဖက္သြားဓားအေတြ႕မွာေတာ့ ေလထုထဲမွာ လွိုင္းဂယက္ေတြထသြားၿပီး ေပါက္ကြဲမွုေတြ ျဖစ္ေပၚလာပါတယ္။ေလထဲမွာဘဲ ရွိေနေသးတဲ့ လီဖူခ်န္းက ေဆဘာနဲ႔ျပန္ကန္အားေၾကာင့္ ပ်ံလႊားတစ္ေကာင္လို အေနာက္ကိုလြင့္သြားပါတယ္။" ေစာက္ကေလး ...... ေသစမ္း "ေလနက္အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္က လီဖူခ်န္းကိုသတ္ဖို႔အေကာင္းဆုံးအခ်ိန္ကိုေစာင့္ဆိုင္းေနတာၾကာပါၿပီ။လီဖူခ်န္းက သူ႔ကိုေက်ာေပးၿပီး လြင့္ထြက္လာတာကိုျမင္လိုက္တာနဲ႔ ဒါက သူ႔အတြက္အေကာင္းဆုံးအခြင့္အေရးဆိုတာကို သိတယ္ေလ။ဒါေၾကာင့္ဒူးေထာက္ရက္သားလဲက်ေနရာကေန ခုန္ထလိုက္ၿပီး လီဖူခ်န္းရဲ့ေနာက္ေက်ာကို အားရပါးရ ခုတ္ပိုင္းခ်လိုက္ပါတယ္။" ဟြန္႔ငါ့ပုံကအဲေလာက္လြယ္ေနတဲ့ပုံေပၚေနလို႔လား "လီဖူခ်န္းက ႏွာေခါင္းတစ္ခ်က္ရွုံ႔လိုက္ပါတယ္။သူက သူ႔ရဲ့ေနာက္မွာေလနက္ေခါင္းေဆာင္ရွိေနတာကို ဘယ္လိုလုပ္သတိမထားမိဘဲေနမွာလည္းေလ။သူရဲ့အသိစိတ္အာ႐ုံနယ္ပယ္က ဒီထဲကိုဝင္လာၿပီးကတည္းက ျဖန္႔က်က္ၿပီးထားပါၿပီ။" ငရဲတံခါးက ပိတ္ေနတာကိုေတာင္ မင္းလိုငမိုက္သားက အတင္းတံခါးဖြင့္ခိုင္းေနတယ္ဟုတ္လား "လီဖူခ်န္းက ေလထဲမွာေရာက္ေနတယ္ဆိုေပမယ့္ ဘာမွျပန္မလုပ္ဘဲ ၿငိမ္ခံေနမွာမဟုတ္ပါဘူး။သူကခါးကိုတစ္ခ်က္လိမ္လိုက္ၿပီး အားယူလိုက္ပါတယ္။ထို႔ေနာက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းက တစ္ပတ္လည္လိုက္ၿပီးသူ႔ရဲ့နဂါးမာန္ဓားသိုင္းက အၾကမ္းဆုံးဓားကြက္ျဖစ္တဲ့ နတ္နဂါးရဲ့အမ်က္ေဒါသ ဆိုတဲ့ ဓားကြက္ကိုထုတ္သုံးလိုက္ပါတယ္။" ေဝါင္း "ေၾကာက္စရာေကာင္းလွတဲ့ ဓားကြက္အရွိန္အဝါက ေလနက္အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ကို ေကာင္းကင္ဘုံကိုးဆင့္ကေနဆင္းလာတဲ့ နဂါးႀကီးတစ္ေကာင္ဟိန္းေဟာက္လိုက္သလို ခံစားေစရပါတယ္။နဂါးႀကီးရဲ့အမ်က္ေဒါသက သူ႔ရဲ့စိတ္ဝိညာဥ္နဲ႔ အသိစိတ္တစ္ခုလုံးကိုေတာင္ တုန္လွုပ္ေခ်ာက္ျခားသြားေစခဲ့ပါၿပီ။ဘယ္သူက နဂါးတစ္ေကာင္ရဲ့အမ်က္ေဒါသကို ေတာင့္ခံနိုင္ပါမလည္းေလ။အား ......ေလနက္အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္က အသံနက္ႀကီးျဖင့္ေအာ္ကာ ေရကန္ထဲကို ကားယားႀကီးျပဳတ္က်သြားတယ္။ေသသလားရွင္သလားဆိုတာကိုေတာ့ လီဖူခ်န္းကိုယ္တိုင္လည္းမသိေတာ့ပါဘူး။ဖတ္ ...... ဖတ္ ......လီဖူခ်န္းကေတာ့ ကန္ေရျပင္မ်က္ႏွာကို ေျခဖ်ားေလးနဲ႔တို႔လိုက္ၿပီး တစ္ဖက္ကမ္းကို ခုန္ထြက္သြားလိုက္ပါတယ္။" မိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းရဲ့အတြင္းစည္းတပည့္ဆိုတဲ့ဂုဏ္ပုဒ္နဲ႔ ညီပါေပတယ္။မင္းရဲ့က်င့္ႀကံမွုနဲ႔ အစြမ္းအစေတြအရဆိုရင္ မင္းက အတြင္းစည္းဂိုဏ္းသားေတြထဲမွာေတာင္ လက္ေရြးစင္ ဂိုဏ္းသားျဖစ္ရမယ္။ "မ်က္ႏွာဖုံးနဲ႔လူက လီဖူခ်န္းရဲ့လွုပ္ရွားမွုေတြကိုၾကည့္ၿပီး တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ဘဲ ေကာက္ခ်က္ခ်လိုက္ပါတယ္။သူ႔ကိုၾကည့္ရတာ လီဖူခ်န္းကို သတ္နိုင္မယ္လို႔ ယုံၾကည္မွုအျပည့္ရွိေနတဲ့ပုံပါဘဲ။ဘုန္း......မ်က္ႏွာဖုံးနဲ႔လူက သူ႔ရဲ့ေဆဘာကို ေအာက္ကေနအေပၚကို ပင့္ၿပီးခုတ္လိုက္ပါတယ္။သူ႔ရဲ့ဓားခ်က္ေအာက္မွာေတာ့ ေရကန္ထဲကေရေတြက ေရလုံးႀကီးေတြအျဖစ္ေျပာင္းသြားၿပီး လီဖူခ်န္းဆီကို တိုးဝင္လာပါတယ္။" ဆန္းၾကယ့္အဆင့္နိမ့္ေဆဘာဓားသိုင္း - လွိုင္းလုံးတစ္ရာ "လီဖူခ်န္းက ဒီလို ေရလွိုင္းေတြတစ္ဆင့္ၿပီးတစ္ဆင့္လာေနတာကို ေရွာင္တိမ္းဖို႔အခ်ိန္မရွိေတာ့ပါဘူး။ဘာလို႔လည္းဆိုေတာ့ သူရပ္ေနတဲ့၁၀မီတာပတ္လည္အတြင္းမွာ ေရလုံးႀကီးေတြကို ေရာက္ႏွင့္ေနၿပီးၿပီျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ပါ။ေရွာင္ဖို႔မျဖစ္နိုင္ေတာ့မွေတာ့ ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ဖို႔ကိုဘဲ လီဖူခ်န္းက ျပင္ဆင္လိုက္ပါတယ္။" ေတာရိုင္းမီးေတာက္ ပြင့္စမ္း "လီဖူခ်န္းက အနက္ေရာင္သံေသဓားကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔က်စ္က်စ္ပါေအာင္ဆုပ္ကိုင္ၿပီး အားကုန္လႊဲၿပီး ခုတ္ခ်လိုက္ပါေတာ့တယ္။လီဖူခ်န္းရဲ့ဓားတစ္ခုလုံးမွာ မီးလၽွံေတြထြက္ေပၚလာပါၿပီ။ဒါေပမဲ့ မ်က္ႏွာဖုံးနဲ႔လူက သူထင္ထားတာထက္ကို တိုက္ပြဲအေတြ႕အၾကဳံ ႂကြယ္ဝေနပါတယ္။လီဖူခ်န္းရဲ့ဓားေရးကဘယ္ေလာက္ေကာင္းေကာင္းမ်က္ႏွာဖုံးနဲ႔လူရဲ့အတြင္းအားကိုေတာ့ယွဥ္ဖို႔မျဖစ္နိုင္ပါဘူး။ေရလွိုင္းလုံးႀကီးေတြက လီဖူခ်န္းနဲ႔သူ႔ရဲ့မီးေတာက္ေနတဲ့ဓားကို ဝါးမ်ိဳသြားပါေတာ့တယ္။လွိုင္းလုံးႀကီးေတြျပန္ၿငိမ္က်သြားတဲ့အခါမွာေတာ့ လီဖူခ်န္းရဲ့တစ္ကိုယ္လုံးက ေက်ာက္ဂူနံရံထဲမွာ ကၽြံဝင္ေနပါၿပီ။မ်က္ႏွာဖုံးနဲ႔လူက လီဖူခ်န္းကို အဆုံးသတ္ေပးဖို႔အနားကပ္လာတဲ့အခ်ိန္မွာဘဲ လီဖူလ်န္းက ဂူနံရံထဲကေန ျပန္ခုန္ထြက္လာပါတယ္။မ်က္ႏွာဖုံးနဲ႔လူက မယုံၾကည္နိုင္စြာနဲ႔ လီဖူခ်န္းကိုၾကည့္ရင္းေမးလိုက္ပါတယ္" မျဖစ္နိုင္လိုက္တာ......မင္းဘာမွမျဖစ္ဘူးလား "" ခင္ဗ်ားကိုစိတ္ပ်က္ေစမိသလိုျဖစ္သြားရင္ ေတာင္းပန္ပါတယ္ဗ်ာ "လီဖူခ်န္းက သူ႔ကိုယ္ေပၚမွာတင္ေနတဲ့ဖုန္မွုန္႔ေတြကိုခါရင္းနဲ႔ ျပန္ေျဖလိုက္ပါတယ္။သူ႔ကိုတစ္ခ်က္တည္းနဲ႔ခ်က္ေကာင္းမတိုက္နိုင္သေရြ႕ကေတာ့ လီဖူခ်န္းကဘာမွျဖစ္မွာမဟုတ္ပါဘူး။သူ႔ရဲ့ခႏၶာကိုယ္ႀကံ့ခိုင္မွုက အရမ္းေကာင္းလြန္းေနတဲ့အတြက္ ေတာ္႐ုံထိခိုက္ဒဏ္ရာေလာက္ကိုေတာ့ အေကာင္းပကတိျပန္ျဖစ္သြားေစနိုင္ပါတယ္ေလ။ဝုန္း...... ဝုန္း ......သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကအနီးကပ္တစ္ဖန္ျပန္တိုက္ခိုက္က်ျပန္ပါတယ္။ဆူဆူညံညံအသံေတြေၾကာင့္ လိုဏ္ဂူထဲကို ဝင္လာတဲ့ ဓားျပအခ်ိဳ႕ကေတာ့ စကားတစ္လုံးေတာင္မေျပာလိုက္ရဘဲ လီဖူခ်န္းရဲ့ဓားခ်က္ေၾကာင့္ ေသက်ကုန္ပါတယ္။မတရားဖမ္းဆီးခံထားရပုံေပၚတဲ့ ကိုယ္လုံးတီးမိန္းမပ်ိဳေလးေတြကေတာ့ ထြက္ေျပးကုန္ပါၿပီ။လွိုဏ္ဂူအတြင္းမွာေတာ့ အက္ကြဲရာေတြ၊တြင္းေတြ၊ခ်ိဳင့္ေတြနဲ႔ ရစရာမရွိေအာင္ျဖစ္ေနပါၿပီေလ။မ်က္ႏွာဖုံးနဲ႔လူေကာ လီဖူခ်န္းေကာက သာမန္စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္ကလူမဟုတ္တဲ့အတြက္ ဒီေက်ာက္လွိုင္ဂူႀကီးက သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ့တိုက္ခိုက္မွုေတြကို ေတာင္မခံနိုင္ပါဘူး။တိုက္ခိုက္ေနစဥ္အတြင္းမွာ လီဖူခ်န္းက ေရစက္ဓားသိုင္းရဲ့ အေကာင္းဆုံးဓားကြက္ကိုထုတ္သုံးဖို႔အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာႀကိဳးစားခဲ့ေပမယ့္လည္းမ်က္ႏွာဖုံးနဲ႔လူက လီဖူခ်န္းကိုလုံးဝအခြင့္အေရးမေပးပါဘူး။" ေက်ာက္စက္ေရ ဓားကြက္ "တစ္ႀကိမ္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းက ေက်ာက္စက္ေရဓားကြက္ကိုထုတ္သုံးလိုက္နိုင္ပါတယ္။မ်က္ႏွာဖုံးနဲ႔လူက လီဖူခ်န္းကိုေလွာင္ေျပာင္လိုက္ပါတယ္။" မင္းဒီဓားကြက္ကိုသုံးခ်င္ေနတယ္ဆိုတာကို ငါမသိဘူးလို႔ထင္ေနတာလား "လီဖူခ်န္းနဲ႔အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာတိုက္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ သူက လီဖူခ်န္းရဲ့ဓားကြက္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို မွတ္မိစျပဳေနပါၿပီ။သူကလီဖူခ်န္းရဲ့ဓားသိုင္းေတြထဲမွာဆိုရင္ သုံးရိပ္ျဖာဓားသိုင္းကိုဘဲနည္းနည္းျဖဳံတာပါ။က်န္တဲ့ဓားသိုင္းေတြကိုေတာ့ ဂ႐ုမစိုက္ပါဘူး။မ်က္ႏွာဖုံးနဲ႔လူကသူ႔ရဲ့သိုင္းကြက္ေတြကို ၇၀ရာခိုင္ႏွုန္းတိုက္ခိုက္ၿပီး၃၀ ရာခိုင္ႏွုန္းကို ခုခံဖို႔အသုံးျပဳေနရာကေန ၉၀ ရာခိုင္ႏွုန္းကို တိုက္ခိုက္ၿပီး ခုခံဖို႔ ၁၀ရာခိုင္ႏွုန္းဘဲ အာ႐ုံစိုက္ထားလိုက္ပါေတာ့တယ္။သူက ခုခံဖို႔၁၀ရာခိုင္ႏွုန္းအားခ်န္ထားတာေတာင္ လြန္လွၿပီိလို႔တြက္ေနပါေသးတယ္။အမွန္ဆိုသူက တိုက္စစ္ကိုဘဲ ၁၀၀ ရာခိုင္ႏွုန္းဖြင့္တိုက္လိုက္ခ်င္ေနတာပါ။အခုခ်ိန္မွာသူလုပ္ဖို႔လိုအပ္တာက သူ႔ရဲ့ေဆဘာကို လီဖူခ်န္းကိုတိတိက်က်ခုတ္ပိုင္းမိေအာင္လုပ္ဖို႔ပါဘဲ။လီဖူခ်န္းရဲ့ခႏၶာကိုယ္ကခံနိုင္တဲ့ကန္႔သတ္ခ်က္ထက္ပိုတဲ့ဒဏ္ရာကိုမေပးနိုင္ရင္ လီဖူခ်န္းကိုျပတ္ျပတ္သားသားအနိုင္ရနိုင္မွာမဟုတ္ပါဘူး။မ်က္ႏွာဖုံးနဲ႔လူက ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ ခံစစ္အတြက္ကိုအားမခ်န္ထားတာ့ဘဲ လုံးဝတိုက္စစ္အသားေပးနဲ႔ တိုက္ခိုက္လာပါၿပီ။" ဒီအခ်ိန္ကို ငါတစ္ခ်ိန္လုံးေစာင့္ေနတာ "လီဖူခ်န္းရဲ့မ်က္လုံးထဲမွာေတာ့ ေအးစက္စက္အေငြ႕အသက္ေတြ တစ္ခ်က္ျဖစ္ေပၚလာပါတယ္။ " ၾကယ္ပ်ံဓားသိုင္း "အနက္ေရာင္မ်က္ႏွာဖုံးနဲ႔လူရဲ့ အားအနည္းဆုံးေနရာကို ခ်ိန္ရြယ္ၿပီးေတာ့ တိုက္ခိုက္လိုက္တဲ့လီဖူခ်န္းရဲ့ဓားက လၽွပ္စီးလိုပါဘဲ။" မေကာင္းေတာ့ဘူး "မ်က္ႏွာဖုံးနဲ႔လူက အတတ္နိုင္ဆုံးခုခံဖို႔ႀကိဳးစားလိုက္ေပမယ့္လည္း အရမ္းေနာက္က်သြားခဲ့ပါၿပီ။ရႊမ္း.........အနက္ေရာင္သံေသဓားက မ်က္ႏွာဖုံးနဲ႔လူရဲ့အကာအကြယ္မဲ့ေနတဲ့ ရင္ဘတ္ထဲကို တိုးဝင္သြားပါတယ္။" ေသစမ္း "မ်က္ႏွာဖုံးနဲ႔လူရဲ့မ်က္လုံးထဲမွာ ေၾကာက္ရြံ့မွုေတြက ေပၚလာပါၿပီ။သူက လီဖူခ်န္းရဲ့မ်က္ႏွာကို ညာလက္သီးနဲ႔ အားကုန္ပစ္ထိုးလိုက္ပါတယ္။ႏွေျမာစရာပါဘဲ။သူ႔လက္သီးက လီဖူခ်န္းကိုထိမွန္သြားေပမယ့္လည္း ထိေရာက္မွုမရွိပါဘူး။ၾကယ္ပ်ံဓားကြက္ထိၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ မ်က္ႏွာဖုံးနဲ႔လူရဲ့အတြင္းအားေတြက ၿပိဳကြဲကုန္ပါၿပီ။သူ႔အတြင္းအားရဲ့ ၂၀ ရာခိုင္ႏွုန္းကို အသုံးနိုင္ေတာင္ အေတာ္ကံေကာင္းလို႔ပါဘဲ။လီဖူခ်န္းက သူ႔ဆီတိုးဝင္လာတဲ့လက္သီးကို ေခါင္းနဲ႔ခံေဆာင္လိုက္ပါတယ္။ထို႔ေနာက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းက သူ႔လက္ထဲကဓားကို မ်က္ႏွာဖုံးနဲ႔လူဆီ အားကုန္ပစ္ေပါက္လိုက္ပါတယ္။အနက္ေရာင္သံေသဓားက မိုးႀကိဳးသြားတစ္ခုလိုအရွိန္နဲ႔ မ်က္ႏွာဖုံးရွင္ရဲ့လည္ပင္းကိုထိုးစိုက္သြားပါၿပီ။ေသြးစိမ္းရွင္ရွင္ေတြက ပန္းထြက္လာၿပီး ဂူၾကမ္းျပင္တစ္ခုလုံးကို ရႊဲရႊဲစိုသြားပါတယ္။" ခၽြမ္ ကလမ္လမ္ လမ္ "ေဆဘာဓားရွည္ႀကီးကေတာ့ ေျမျပင္ေပၚကို ျပဳတ္က်လာပါတယ္။မ်က္ႏွာဖုံးနဲ႔လူကေတာ့ လက္တစ္ဖက္နဲ႔လည္ပင္းကိုဆုပ္ကိုင္ထားၿပီး ေနာက္လက္တစ္ဖက္က လီဖူခ်န္းကို လက္ညႇိုးထိုးေနၿပီး တစ္ခုခုေျပာဖို႔ ႀကိဳးစားေနသည့္ပုံပင္။ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ မ်က္ႏွာဖုံးနဲ႔လူက အသက္ဓာတ္ေတြကုန္ခမ္းသြားၿပီး ေျမျပင္ေပၚကိုတအိအိ လဲၿပိဳက်သြားခဲ့ပါၿပီေလ။" ဒီတစ္ေခါက္ကေတာ့ ေသခါနီးနီးပါဘဲလား။ငါသာ တာအိုလမ္းခြဲပညာရပ္ကို မေလ့က်င့္ထားရင္ အႀကိမ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေသေနေလာက္ၿပီ။ "ဓားပညာရွင္ေတြရဲ့ၾကားက တိုက္ပြဲေတြက တစ္ကယ့္ကိုၾကမ္းတမ္းရက္စက္လြန္းပါတယ္။ဓားပညာရွင္ႏွစ္ေယာက္တိုက္ခိုက္က်ရင္ အဆင့္သာတဲ့လူကဘဲနိုင္မယ္လို႔ပုံေသ သတ္မွတ္လို႔မရပါဘူး။တစ္ခ်က္ကေလးသတိလစ္သြားရင္ေတာင္ အဆင့္နိမ့္တဲ့လူရဲ့ ဓားေအာက္မွာ အသက္ေပးလိုက္ရနိုင္ပါတယ္။ၿပီးေတာ့ အတြင္းအားပညာေကာ ခႏၶာကိုယ္အျပင္အားပညာေကာေလ့က်င့္ထားတဲ့သူက ပိုၿပီးအသက္ရွင္ဖို႔အခြင့္အလမ္းမ်ားပါေသးတယ္။အခုလီဖူခ်န္းနဲ႔ မ်က္ႏွာဖုံးရွင္လိုေပါ့။မ်က္ႏွာဖုံးရွင္က လီဖူခ်န္းထက္ သာလြန္ေနေပမယ့္လည္း ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ ေသဆုံးသြားခဲ့ရၿပီေလ။မ်က္ႏွာဖုံးကိုလီဖူခ်န္းက ခၽြတ္ၾကည့္လိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့ ျဖဴဖတ္ဖတ္အသားအေရရွိတဲ့ လူႀကီးတစ္ေယာက္က မ်က္လုံးျပဴးၿပီး ေသေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရပါတယ္။လီဖူခ်န္းက သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခ်လိုက္ၿပီး ေလနက္အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ကို ရွာေဖြလိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့ ေလနက္အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္က ေရကန္ထဲမွာ ဘယ္အခ်ိန္တည္းကမွန္းမသိ ေသဆုံးေနပါၿပီ။ ၾကည့္ရတာ မ်က္ႏွာဖုံးနဲ႔လူ ေရလွိုင္းတစ္ရာဓားခ်က္ထုတ္လိုက္တုန္းက မေတာ္တဆသတ္မိသြားပုံပါဘဲ။" သတ္ေဟ့......ေခါင္းေဆာင္အတြက္ ကလဲ့စားေခ်ၾက " ဂူအျပင္ဘက္ကေနၿပီး ဓားျပတစ္အုပ္က လက္နက္ေတြကိုင္စြဲၿပီး ေျပးဝင္လာပါတယ္။သူတို႔ကိုေခါင္းေဆာင္လာတဲ့သူကေတာ့ လီဖူခ်န္းကို ဖမ္းလာတဲ့ ပိန္လွီလွီနဲ႔ လူပါဘဲ။သူတို႔ဘက္ကလူအေရအတြက္ သာေနတာကိုသိလိုက္ရတဲ့အခါမွာေတာ့ ပိန္လွီလွီနဲ႔လူက အရင္ဆုံး လီဖူခ်န္းကို စတင္တိုက္ခိုက္လိုက္ပါတယ္။အဆုံးမဲ့အာဏာ အပိုင္း ၉၅ပြေပါက္တိုးၿပီ" မင္းကမင္းကိုယ္မင္း အရမ္းအထင္ႀကီးေနတာဘဲ "လီဖူခ်န္းကေအးစက္စက္ရယ္လိုက္ပါတယ္။လီဖူခ်န္းရဲ့မ်က္လုံးေတြကေတာ့ ေသြးဆာေနတဲ့ နတ္မိစၧာတစ္ေကာင္လိုျဖစ္ေနပါၿပီ။ဓားဆိုတာ ဂ႐ုဏာမဲ့ျခင္းရဲ့ျပယုဂ္တစ္ခုပင္မဟုတ္ပါလား။ၿပီးေတာ့ ဓားဆိုတာ သတ္ျဖတ္ဖို႔အတြက္ ျပဳလုပ္ခဲ့တာေလ။ ဓားတစ္စင္းက သတ္ျဖတ္ဖို႔မလုပ္နိုင္မွေတ့ာ ဘာအဓိပၸါယ္ ရွိပါဦးမည္နည္း။လီဖူခ်န္းရဲ့ဓားကလည္း လူဆိုး၊လူယုတ္ေတြအတြက္ေတာ့ အၾကင္နာကင္းမဲ့တဲ့ ဓားတစ္စင္းပါဘဲ။သူဓားတစ္ခ်က္ေဝွ႕လိုက္တိုင္းမွာ ဓားျပႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ အနည္းဆုံးသူ႔ဓားေအာက္မွာ ေသဆုံးကုန္ၾကပါတယ္။ေသြးစီးေၾကာင္းေတြကလည္း ဂူထဲမွာ ျမစ္တစ္စင္းလိုျဖစ္ေနပါၿပီ။" ေျပး...... ေျပးက်ေဟ့။ဒီေကာင္က လူမဟုတ္ဘူး။ေသြးဆာေနတဲ့မိစၧာ......... "က်န္ရွိေနတဲ့ဓားျပေတြကေတာ့ ေသမွာေၾကာက္တဲ့အတြက္ ထြက္ေျပးဖို႔ႀကိဳးစားေနက်ပါတယ္။အခုခ်ိန္မွာသူတို႔စိတ္ထဲမွာရွိေနတဲ့ အေတြးတစ္ခုကေတာ့သူတို႔မိဘေတြက ေမြးတုန္းက ေျခေထာက္ေတြကို ဘာလို႔ေနာက္ထပ္ ၂ေပေလာက္ရွည္ေအာင္ မေမြးေပးလိုက္တာလည္း ဆိုတာပါဘဲ။တစ္ကယ္လို႔သူတို႔ေျခေထာက္ေတြသာ ၂ေပေလာက္ထပ္ရွည္ခဲ့မယ္ဆိုရင္ အခုလိုထြက္ေျပးတဲ့အခ်ိန္မွာ ေကာင္းေကာင္းႀကီးအသုံးဝင္မွာေလ။ဖတ္ ဖတ္ ဖတ္ ......လီဖူခ်န္းက ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာက်ေနတဲ့ လက္နက္ေတြကို ေျခေထာက္နဲ႔ ပစ္ကန္လိုက္ပါတယ္။ထိုလက္နက္ေတြက အသိဥာဏ္ရွိသည့္အလား ေျပးသြားၿပီး ထြက္ေျပးဖို႔ႀကိဳးစားေနတဲ့ ဓားျပေတြရဲ့အသက္ကို ႏွုတ္ယူလိုက္ပါတယ္။သိပ္မၾကာခင္မွာဘဲ ဓားျပအားလုံးက ေသဆုံးသြားက်ပါၿပီ။ေျမျပင္ေပၚမွာ အတုံးအ႐ုံးေသဆုံးေနတဲ့ ဓားျပေတြကို ျမင္ေတြ႕ေနရေပမယ့္ လီဖူခ်န္းက ဝမ္းနည္းျခင္းတစ္စုံတစ္ရာကို မခံစားရပါဘူး။ဒီလူေတြက က်င့္ႀကံသူေတြပါ။သာမန္လူေတြမဟုတ္ပါဘူး။သူတို႔က သူတို႔ဘဝကို ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ျဖတ္သန္းဖို႔အခြင့္အေရးေတြရွိရက္သားနဲ႔ လူသတ္ဓားျပတိုက္တဲ့အလုပ္ကိုေရြးခ်ယ္ခဲ့ၾကတယ္။အျပစ္မဲ့တဲ့ရြာသူရြာသားေတြကို သတ္ျဖတ္တယ္။ရြာေတြကိုမီးရွို႔ဖ်က္ဆီးတယ္။အခုဒီမွာေတြ႕ခဲ့ရတဲ့ ကိုယ္လုံးတီးမိန္းမပ်ိဳေတြဟာဆိုရင္ ဒီဓားျပေတြ အတင္းအက်ပ္ဖမ္းဆီးျခင္းခံခဲ့ရသူေတြပါဘဲ။သူတို႔ရဲ့အလိုဆႏၵေတြကိုျဖည့္ဆည္းဖို႔အတြက္ ဒီလိုအျပဳအမူမ်ိဳးကိုေတာင္လုပ္ရဲတယ္။ဒီလိုလူေတြမွေသဖို႔မထိုက္တတ္ရင္ ဘယ္လူေတြက ေသဖို႔ထိုက္တန္မွာလည္း။" မင္းတို႔အားလုံး အဝတ္အစားရွာဝတ္လိုက္က်။ၿပီးရင္ ဒီဓားျပေတြရဲ့ ရတနာေတြကို ငါ့အတြက္ ရွာေပး။ၿပီးရင္မင္းတို႔တစ္ေယာက္ခ်င္းစီကို ျပန္ခြဲေဝေပးမယ္ "" သူရဲေကာင္းေလး......အက်ဥ္းေထာင္ေလွာင္ခ်ိဳင့္ေတြထဲမွာအဖမ္းခံေနရတဲ့ ညီအစ္မေတြ ရွိေနပါေသးတယ္။ေက်းဇူးျပဳၿပီး သူမတို႔ကို ကယ္တင္ေပးပါဦးရွင္ ။ "အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္က မဝံ့မရဲနဲ႔လီဖူခ်န္းကို အကူအညီေတာင္းလိုက္ပါတယ္။လီဖူခ်န္းက " ကၽြန္ေတာ့္ကို သူတို႔အဖမ္းခံထားရတဲ့ေနရာကို လိုက္ျပေပးပါ။ "အက်ဥ္းခန္းကိုေစာင့္ေနက်တဲ့ ဓားျပေတြက အျပင္မွာဘာေတြျဖစ္သြားသလည္းဆိုတာကို မသိက်ေသးပါဘူး။ဒါေၾကာင့္သူတို႔က လီဖူခ်န္းကိုျမင္တဲ့အခ်ိန္မွာဟန္႔တားၿပီး နာမည္ေမးလိုက္ပါေသးတယ္။လီဖူခ်န္းဆီကအေျဖကေတာ့ ဓားပါဘဲ။လီဖူခ်န္းက အညႇာအတာကင္းမဲ့စြာ ဓားျပေတြကို သတ္ျဖတ္ပစ္လိုက္ပါတယ္။ဒီဓားျပေတြက မိန္းမပ်ိဳေတြအမ်ားႀကီးကို ဖမ္းဆီးထားတာပါ။လီဖူခ်န္းရဲ့ကယ္ဆယ္မွုကို ခံခဲ့ရအၿပီးမွာေတာ့ အေယာက္၄၀ေလာက္ရွိတဲ့ မိန္းမေတြဟာ စိတ္မထိန္းနိုင္ေတာ့ဘဲ ငိုယိုက်ပါေတာ့တယ္။လီဖူခ်န္းက သက္ျပင္းခ်႐ုံကလြဲလို႔ဘာမွမတတ္နိုင္ေတာ့ပါဘူး။ဒီမိန္းကေလးေတြက တစ္ကယ္ကိုသနားစရာပါ။သူတို႔ေနထိုင္တဲ့ေနရာကို ျပန္သြားရင္ေတာင္ ပတ္ဝန္းက်င္ရဲ့ ျငဴစူေစာင္းေျမာင္းအပုတ္ခ်ျခင္းေတြကို ခံရမွာ မလြဲမေသြပါဘဲ။ဒီလိုဓားျပေတြရဲ့ဖမ္းဆီးမွုကို ခံရၿပီးေနာက္မွာေတာ့ အပ်ိဳစစ္ဖို႔ဆိုတာ မျဖစ္နိုင္ေတာ့ပါဘူး။( တ႐ုတ္ျပည္မွာ မဂၤလာဦးညက်ရင္ သတို႔သားအေမက အိမ္ယာခင္းအျဖဴလာခင္းထားေလ့ရွိပါတယ္။တစ္ကယ္လို႔မနက္မွာ အဲသည္အိပ္ယာခင္းက ေသြးေတြေပေနရင္ ဒီေခၽြးမက အပ်ိဳစစ္တယ္ဆိုၿပီး ေယာကၡမအိမ္မွာ မ်က္ႏွာပန္းလွလွနဲ႔ ေနထိုင္ရပါတယ္။တစ္ကယ္လို႔အခင္းမွာေသြးမရွိဘူးဆိုရင္ေတာ့ ဒီေကာင္မ အပ်ိဳမစစ္ဘူးဆိုၿပီး ေယာကၡမအိမ္မွာ အခိုင္းအေစသာသာဘဲ ေနရပါတယ္။ဒါက ဗဟုသုတအျဖစ္ေျပာျပတာပါ။ )ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ လီဖူခ်န္းက မေနနိုင္ေတာ့ဘဲ ဒီမိန္းမပ်ိဳေလးေတြကို ႏွစ္သိမ့္ဖို႔ႀကိဳးစားပါေတာ့တယ္။" ငိုမေနက်နဲ႔ေတာ့။မင္းတို႔ရဲ့ဘဝႀကီးက တရားမမၽွတဘူးလို႔မင္းတို႔ခံစားေနရတာကို ငါနားလည္တယ္။မင္းတို႔ရဲ့အနာဂတ္ေတြဟာလွပေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး။ဒါေပမဲ့ မင္းတို႔အခုငိုေနလို႔လည္းဘာမ်ားထူးျခားလာမွာလည္း။အခုမင္းတို႔ ဒီဓားျပေတြရဲ့ စည္းစိမ္ရတနာေတြအားလုံးကို ရေအာင္ရွာခဲ့ၾက။ၿမိဳ႕ေတာ္ကိုျပန္ေရာက္တဲ့အခါက်ရင္ မင္းတို႔တစ္ဘဝလုံးေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ေနထိုင္စားေသာက္သြားလို႔ရတဲ့ ေငြေၾကးကို ငါမင္းတို႔အားလုံးကို ခြဲေဝေပးမယ္။ငါေပးလိုက္တဲ့ ေငြေတြနဲ႔ဆိုရင္ မင္းတို႔ဘဝေတြက ပိုၿပီးသာယာလွပသြားမွာပါ။ "လီဖူခ်န္းရဲ့စကားအၿပီးမွာေတာ့ အားလုံးဟာ ဓားျပေတြရဲ့ပိုင္ဆိုင္မွုေတြကိုရွာေဖြဖို႔အတြက္ အလုပ္မ်ားကုန္ပါတယ္။ေရႊျပား ၁၅၀၀၀၀ ။ေလနက္အဖြဲ႕ရဲ့စခန္းထဲကေနရွာေတြ႕တာကေတာ့ ေရႊျပား ၁၅၀၀၀၀ ပါဘဲ။ဒါကနည္းတဲ့ႂကြယ္ဝခ်မ္းသာမွုမဟုတ္ပါဘူး။ဒီေလာက္ေငြေၾကးပမာဏကိုရဖို႔အတြက္ ေလနက္ဓားျပအဖြဲ႕ရဲ့လက္ထဲမွာ အျပစ္မဲ့တဲ့ ရြာသူ၊ရြာသားေတြ ဘယ္ေလာက္မ်ားေသဆုံးခဲ့ရၿပီလည္း .....................ေရႊေတြအျပင္ ဓားျပေတြရဲ့လက္နက္ေတြရယ္ ၊ အေကာင္၁၀၀ ေက်ာ္ရွိတဲ့ ေသြးမိစၧာျမင္းေတြကလည္းရွိပါေသးတယ္။ဒါေတြကိုေရာင္းလိုက္ရင္လည္း ေငြအေတာ္မ်ားမ်ားရဦးမွာပါ။ျမင္းလွည္းအနည္းငယ္ကို ရွာလိုက္ၿပီး လီဖူခ်န္းက ရွာလို႔ေတြ႕သမၽွေရႊျပားေတြနဲ႔ လက္နက္ေတြကို လွည္းေတြေပၚမွာတင္လိုက္ပါတယ္။ထို႔ေနာက္မွာေတာ့ သူက ျမင္းေတြနဲ႔မိန္းမပ်ိဳေတြကို ေခၚၿပီး က်င္လင္းၿမိဳ႕ကို ျပန္ခဲ့ပါေတာ့တယ္။***ေနာက္ထပ္ရက္အနည္းငယ္အၾကာမွာေတာ့ က်င္လင္းၿမိဳ႕ကို ေရာက္ရွိလာခဲ့ပါၿပီ။" တစ္ေယာက္ကို ေရႊျပား ၁၀၀၀ စီေပးလိုက္မယ္။အခုခ်ိန္ကစၿပီး ကိုယ့္ဘဝကို ကိုယ္ေက်ာင္းက်ေပေတာ့ "စားေသာက္ဆိုင္တစ္ခုရဲ့ဒုတိယထပ္မွာတည္ခင္းေကၽြးေမြးၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းက ကတ္ျပားတစ္ခုကို ေရႊျပားတစ္ေထာင္တန္တဲ့ ကတ္ ၄၀ေက်ာ္ ထုတ္ၿပီး မိန္းမပ်ိဳေလးေတြကို တစ္ေယာက္လၽွင္တစ္ကတ္စီ ေဝေပးလိုက္ပါတယ္။ဒီေရႊျပားတစ္ေထာင္နဲ႔ဆိုရင္ေတာ့ သူတို႔ဘဝတစ္ေလၽွာက္လုံး ေကာင္းေကာင္းေနထိုင္သြားဖို႔လုံေလာက္ပါတယ္ေလ။" အခုလိုသူရဲေကာင္းေလးရဲ့ၾကင္နာမွုကို အရမ္းေက်းဇူးတင္ပါတယ္ရွင္။ကၽြန္မကေတာ့ဒီဘဝမွာ ဒီေက်းဇူးေႂကြးေတြကို ျပန္မဆပ္နိုင္ေတာ့ပါဘူး။တစ္ကယ္လို႔ေနာက္ဘဝမ်ားရွိခဲ့မယ္ဆိုရင္ သူရဲေကာင္းေလးရဲ့အခိုင္းအေစခံဘဝနဲ႔ ျပန္ၿပီးအေႂကြးဆပ္ပါ့မယ္ရွင္ "" သူရဲေကာင္းေလးရဲ့ၾကင္နာမွုကိုေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွေမ့နိုင္ေတာ့မွာမဟုတ္ပါဘူး "မိန္းမပ်ိဳေလးေတြရဲ့ ေက်းဇူးတင္စကားေတြနဲ႔ ဆုမြန္ေကာင္းေတာင္းေပးတဲ့စကားေတြက လီဖူခ်န္းကို ဝမ္းသာပီတိျဖစ္ေစပါတယ္။မိန္းမပ်ိဳေလးေတြနဲ႔လမ္းခြဲအၿပီးမွာေတာ့ လီဖူခ်န္းက မိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းကိုျပန္လာခဲ့ပါၿပီ။အျပန္လမ္းမွာေတာ့ လီဖူခ်န္းရဲ့အိမ္ကိုတစ္ခ်က္ျပန္ၾကည့္ခ်င္စိတ္ေတြက တစ္ဖြားဖြားျဖစ္ေပၚလာၿပီး အဲဒါကသူ႔ကို ေနမထိထိုင္မသာျဖစ္ေနေစပါတယ္။အခုခ်ိန္မွာသူက ေငြေၾကးေတြအေတာ္ေလးခ်မ္းသာေနတဲ့အျပင္ အဝါေရာင္ထိပ္တန္းအဆင့္အတြင္းအားက်င့္စဥ္ကိုပါ ရွာေတြ႕လာခဲ့တာေလ။တစ္ကယ္လို႔သာ လီကလန္ကလူေတြက ဒီက်င့္စဥ္ကိုေလ့က်င့္လိုက္မယ္ဆိုရင္ ႏွစ္အနည္းငယ္အတြင္းမွာဘဲ လီကလန္ရဲ့အဆင့္က ေနာက္တစ္ဆင့္တက္လာနိုင္ပါတယ္။ေနာက္ၿပီးေတာ့ သူ႔မွာအခု ေရႊျပား၂၀၀၀၀၀ ေလာက္ရွိေနပါတယ္။သူသာ ဒီေရႊျပားေတြထဲက ၁၀၀၀၀၀ ေလာက္ကို သူ႔မိဘေတြကို လက္ေဆာင္အျဖစ္ေပးလိုက္နိုင္မယ္ဆိုရင္ သူ႔မိဘေတြက လီကလန္ထဲမွာ ဒီထက္ပိုၿပီး တင့္ေတာင့္တင့္တယ္ေနနိုင္မွာပါ။ဒါေပမဲ့လည္းေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ လီဖူခ်န္းက ျပန္မသြားဖို႔ကိုဘဲ ေရြးခ်ယ္လိုက္ပါတယ္။အခုအခ်ိန္ေလာက္ဆိုရင္ သူအတြင္းစည္းတပည့္ျဖစ္သြားၿပီဆိုတဲ့သတင္းက လီကလန္ကို ေရာက္ေနၿပီးေလာက္ပါၿပီ။ဒီသတင္းကိုသိၿပီးသြားရင္ေတာ့လီကလန္ရဲ့ဘိုးေဘးႀကီးနဲ႔ အႀကီးအကဲေတြကေတာ့ သူ႔မိဘေတြကို အေနက်ပ္ေအာင္ လုပ္ေတာ့မွာမဟုတ္ပါဘူး။အဲထက္ပိုအေရးႀကီးတာက လီဖူခ်န္းက လီကလန္ကထြက္ခြာလာတုန္းက စိတ္ပိုင္းျဖတ္ခဲ့တာတစ္ခုရွိပါတယ္။အဲဒါကေတာ့သူတစ္ေန႔လီကလန္ကို ျပန္လာခဲ့ရင္ လီကလန္တစ္ခုလုံးကို ေျမလွန္ပစ္နိုင္တဲ့အစြမ္အစရွိရမယ္လို႔ပါ။အခုခ်ိန္မွာေတာ့ သူ႔စြမ္းရည္က လီကလန္ကဘိုးေဘးႀကီးကို သမနိုင္မယ့္အစြမ္းမရွိေသးပါဘူး။**********မိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းကိုျပန္ေရာက္တဲ့အခါမွာေတာ့ လီဖူခ်န္းကတာဝန္ၿပီးေျမာက္ေၾကာင္းကို တစ္ခါတည္းဝင္သတင္းပို႔လိုက္ပါတယ္။လုပ္ငန္းတာဝန္ဌာနရဲ့ အႀကီးအကဲက လီဖူခ်န္းရဲ့သတင္းပို႔မွုကို သိလိုက္ရတဲ့အခ်ိန္မွာ လုံးဝအႀကီးအက်ယ္အံ့အားသင့္သြားပါတယ္။ဒါေပမဲ့သိပ္မၾကာခင္မွာဘဲ ဒါကလီဖူခ်န္႔ရဲ့ကံေကာင္းမွုဘဲျဖစ္ရမယ္လို႔ ခန္႔မွန္းလိုက္ပါတယ္။လီဖူခ်န္းက က်င္းလင္ၿမိဳ႕စားရဲ့တပ္ေတြ ေလနက္ဓားျပစခန္းကိုဝင္စီးတဲ့အခ်ိန္နဲ႔ ကြက္တိသြားၾကဳံတာေၾကာင့္ ဒီတာဝန္က ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ျဖစ္သြားတာ ျဖစ္ရမယ္လို႔ေပါ့။ဒီလိုမွမဟုတ္ရင္ လီဖူခ်န္းလို စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္အဆင့္၂က တပည့္ေလးက ဘယ္လိုလုပ္ဒီတာဝန္ကို ေအာင္ျမင္နိုင္မွာလည္းေလ။ဘယ္လိုဘဲျဖစ္ခဲ့့ျဖစ္ခဲ့ပါေလ။လီဖူခ်န္းက ေလနက္ဓားျပေခါင္းေဆာင္းရဲ့ ေခါင္းကိုျဖတ္ယူလာနိုင္မွေတာ့ ဒီတာဝန္ၿပီးေျမာက္တယ္ဆိုတာကို သူက အတည္ျပဳေပးမွာပါဘဲ။လီဖူခ်န္းရဲ့ကိစၥကို သူဝင္ေရာက္စြက္ဖက္စရာဘာအေၾကာင္းမွ မရွိပါဘူး။ေလနက္ဓားျပအဖြဲ႕ကိုႏွိမ္နင္းၿပီးတဲ့တာဝန္ကို ၿပီးေျမာက္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းက ေနာက္ထပ္တာဝန္ေတြကို ယူဖို႔စိတ္ကူးမရွိေတာ့ပါဘူး။အခုေတြ႕ၾကဳံခဲ့ရတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေတြေၾကာင့္ ေလအရိပ္ေျခလွမ္းနဲ႔ ၾကယ္ပ်ံဓားသိုင္းက ေနာက္တစ္ဆင့္တက္ဖို႔သိပ္မေဝးေတာ့ဘူးဆိုတာကို သူခံစားေနမိၿပီေလ။ဒီလအေတာအတြင္းမွာ သူကခရီးသြားတိုင္းမွာ ေလအရိပ္ကိုယ္ေဖာ့ပညာကိုဘဲ အသုံးျပဳခဲ့တာပါခရီးသြားေနစဥ္မွာဘဲ သူက ေလရဲ့ဖိအားႏွုန္းကိုေလ်ာ့က်ေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္ရမလည္း၊ သူ႔ရဲ့အျမန္ႏွုန္းကို ဘယ္လိုျမႇင့္ရမလည္း၊ သူ႔ရဲ့တည္ရွိေနမွုကို ရွာမေတြ႕ေအာင္ ဘယ္လိုကိုယ္ေယာင္ေဖ်ာက္ထားရမလည္းဆိုတာေတြကို ပိုပိုၿပီး နားလည္သေဘာေပါက္ခဲ့ပါတယ္။ၾကယ္ပ်ံဓားသိုင္းကေတာ့ တစ္ႀကိမ္ဘဲထုတ္သုံးခဲ့ရတယ္ဆိုေပမယ့္ အဲဒီတစ္ႀကိမ္က သူ႔ထက္အစြမ္းအစအမ်ားႀကီးသာတဲ့သူကို သတ္တဲ့ေနရာမွာ သုံးခဲ့တာပါ။ဘယ္လိုဘဲျဖစ္ျဖစ္ပါေလ။သူ႔ရဲ့ကိုယ္ေဖာ့ပညာနဲ႔ ဓားသိုင္းကေတာ့ အနည္းနဲ႔အမ်ားတိုးတက္လာတာပါဘဲ။***ေတာင္တန္းေတြရဲ့အလြန္ ေတာနက္ႀကီးတစ္ခုထဲမွာေတာ့.........အနက္ေရာင္အရိပ္တစ္ခုက တေစၧတစ္ေကာင္ေရြ႕လ်ားသြားလာေနသလို အသံတစ္စြန္းတစ္စမွမထြက္ဘဲ လွုပ္ရွားသြားလာေနပါတယ္။သတိထားၿပီးမၾကည့္မိဘူးဆိုရင္ ဒီအရိပ္နက္ႀကီးကို ေတြ႕နိုင္မွာေတာင္မဟုတ္ပါဘူး။ဒီအနက္ေရာင္အရိပ္ႀကီးက အလြန္တစ္ရာကို ျမန္လြန္းပါတယ္။မ်က္စိတစ္မွိတ္အတြင္းမွာေတာင္ တစ္ေနရာကေန တစ္ေနရာကို အလြန္လ်င္ျမန္စြာ ေရြ႕လ်ားနိုင္ပါတယ္။မင္းမ်က္စိမမွိတ္ခင္မွာ ဟိုးအေဝးႀကီးမွာရွိေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရေပမယ့္လည္း မ်က္စိမွိတ္ၿပီးျပန္ဖြင့္လိုက္ရင္ေတာ့ မင္းအေရွ႕ကို ေရာက္ေနပါၿပီ။ဒီလိုအျမန္ႏွုန္းနဲ႔ အသံမထြက္ေအာင္သြားလာနိုင္ေနတဲ့သူကို ဝိညာဥ္ဒါမွမဟုတ္ တေစၧတစ္ေကာင္လို႔ေျပာရင္ေတာင္ မွားမယ္မထင္ပါဘူး။အနက္ေရာင္အရိပ္က ခုန္ပ်ံေနရာကေန ေလဟုန္စီးၿပီး ငွက္တစ္ေကာက္လို သစ္ပင္ႀကီးတစ္ပင္ေပၚက သစ္ကိုင္းငယ္ေလးတစ္ခုဆီသို႔ ခုန္တက္သြားပါတယ္။သစ္ကိုင္းကေလးက ဘယ္ေလာက္ေတာင္ေသးငယ္သလည္းဆိုရင္ ငွက္တစ္ေကာင္လာနားရင္ေတာင္ က်ိဳးက်သြားနိုင္တဲ့အထိပါဘဲ။" ေလအရိပ္ေျခလွမ္းရဲ့ အဆင့္၄က တစ္ကယ္ဘဲ မယုံနိုင္စရာေကာင္းလွပါလား "ကိုယ္ေဖာ့ပညာေတြက တစ္ကယ္ဘဲေလ့က်င့္ရတာခက္ခဲတယ္ဆိုေပမယ့္ ေလ့က်င့္ေအာင္ျမင္ၿပီးသြားရင္ေတာ့ ရလာမယ့္ အက်ိဳးေက်းဇူးေတြက တစ္ကယ္ကို မယုံၾကည္နိုင္စရာပါဘဲ။တစ္ကယ့္တိုက္ပြဲေတြမွာ ကိုယ္ေဖာ့ပညာကလည္း အတြင္းအားက်င့္စဥ္ေတြလို အေရးပါပါတယ္။တစ္ကယ္လို႔မင္းက မင္းရန္သူထက္ကို ေႏွးေနမယ္ဆိုရင္ အဆုံးသတ္မွာ ခံစားရမယ့္သူက မင္းကလြဲလို႔တစ္ျခားျဖစ္နိုင္မယ့္သူ မရွိပါဘူး။တစ္ကယ္လို႔မင္းရန္သူက မင္းထက္ကိုအစစအရာရာမွာ သာေနတယ္ဆိုရင္ေတာင္ မင္းက ကိုယ္ေဖာ့ပညာကိုအသုံးျပဳၿပီး ထြက္ေျပးနိုင္ပါေသးတယ္။အဓိကေျပာခ်င္တာကေတာ့ မင္းရဲ့ကိုယ္ေဖာ့ပညာက လုံေလာက္တဲ့အဆင့္တစ္ခုအထိ ေကာင္းေနေသးသေရြ႕ေတာ့ တစ္ဖက္လူနဲ႔ တိုက္ခိုက္ရင္ အသာစီးရနိုင္တယ္ဆိုတာပါဘဲ။အနိုင္တိုက္မလား ဒါမွမဟုတ္ ထြက္ေျပးမလား ။အားလုံးက မင္းအေပၚမွာဘဲမူတည္ပါတယ္။ေနာက္ထပ္ရက္အနည္းငယ္အၾကာမွာေတာ့............ရႊမ္း.........ႏွစ္မီတာေလာက္ရွိတဲ့ အဝါေရာင္အလယ္အလတ္အဆင့္ရွိတဲ့ သတၱဳရိုင္းတုံးႀကီးဟာ လီဖူခ်န္းရဲ့ဓားခ်က္ေၾကာင့္ တစ္စစီျဖစ္ကုန္ပါၿပီ။လြန္ခဲ့တဲ့ရက္အနည္းငယ္တုန္းကဆိုရင္ လီဖူခ်န္းကဒီလိုလုပ္ေဆာင္နိုင္တဲ့ အစြမ္းအစမရွိေသးပါဘူး။အျမန္ႏူန္းနဲ႔ တိုက္ခိုက္မွုအားက သက္ဆိုင္ရင္သက္ဆိုင္မွာပါ။ဒါေပမယ့္ လုံးလုံးလ်ားလ်ားႀကီးသက္ဆိုင္ေနတာေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။ဥပမာအေနနဲ႔ လီဖူခ်န္းအသုံးျပဳေနက်ျဖစ္တဲ့ ေလျပည္ဓားသိုင္းေပါ့။ဒီဓားသိုင္းကအရမ္းျမန္တယ္ဆိုေပမယ့္ တိုက္ခိုက္နိုင္မွုအားကေတာ့ အေတာ္ေလးနည္းပါတယ္။ဒါေပမဲ့ ၾကယ္ပ်ံဓားသိုင္းကေတာ့ တစ္မူထူးျခားပါတယ္။ဒီဓားသိုင္းက အျမန္ႏွုန္းေကာ တိုက္ခိုက္မွုအားအပိုင္းမွာပါ အားေကာင္းလြန္းပါတယ္။ဒီဓားသိုင္းမွာေတာ့ အျမန္ႏွုန္းျမင့္ေလေလ တိုက္ခိုက္မွုအားက ေကာင္းေလေလပါဘဲ။" ဖူခ်န္း...... ေနာက္ထပ္သုံးရက္ၾကာရင္ ငါတို႔လီကလန္နဲ႔ေကာင္းကလန္က အေပ်ာ္တမ္းလက္ရည္စမ္းပြဲတစ္ခု တိုက္ဖို႔ရွိတယ္။ငါတို႔ဘက္ကလူအင္အားနည္းေနလို႔ နင္လည္းလာခဲ့ပါလား။ "ဒီေန႔မွာေတာ့ ထက္ျမက္ပုံရတဲ့ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္က လီဖူခ်န္းဆီကို အလည္ေရာက္လာပါတယ္။" အစ္မ က်င္းရြယ္ ပါလား "လီဖူခ်န္းက သူ႔ကို မွတ္မိပါတယ္။လီက်င္းရြယ္က အသက္၃၁ ႏွစ္ရွိၿပီျဖစ္ၿပီး စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္အဆင့္၈ ကိုေရာက္ေနပါၿပီ။သူမရဲ့ပါရမီက လီဆန္ဟီထက္ေတာ့အမ်ားႀကီး သာပါတယ္။လီဆန္ဟီကဒီႏွစ္မွာ အသက္၃၀ျပည့္မွာျဖစ္ၿပီး စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္အဆင့္ ၅ ဘဲရွိပါေသးတယ္ေလ။" ဟုတ္ၿပီေလ။ ကၽြန္ေတာ္လာခဲ့ပါ့မယ္ "လီဖူခ်န္းက ေခါင္းညိတ္လိုက္ပါတယ္။လီက်င္းရြယ္က ဂိုဏ္းေတာ္ထဲမွာ လီဖူခ်န္းလုပ္ေဆာင္ခဲ့တာေတြအတြက္ အရမ္းကိုေက်နပ္အားရေနတာပါ။သူမက လီဖူခ်န္းကို သတိေပးလိုက္ပါေသးတယ္။" အဲသည္ေန႔က်ရင္ ေကာင္းေဟာင္နဲ႔ ေကာင္းယန္ကို နင္သတိထားဦး"အဆုံးမဲ့အာဏာ အပိုင္း၉၆မိသားစုသုံးခုၾကားက လက္ရည္စမ္းပြဲအတြင္းစည္းဂိုဏ္းနဲ႔ အျပင္စည္းဂိုဏ္းရဲ့ၾကားမွာ ေျမလြတ္ေျမရိုင္းေတြ အက်ယ္ႀကီးရွိပါတယ္။အဲသည္ေနရာေတြမွာေတာ့ ကလန္အခ်င္းခ်င္း လက္ရည္စမ္းတိုက္ပြဲေတြ မၾကာခဏျပဳလုပ္ေလ့ရွိပါတယ္။အတြင္းစည္းဂိုဏ္းနဲ႔အျပင္စည္းဂိုဏ္းရဲ့အႀကီးအကဲေတြကလည္း အဲဒီလက္ရည္စမ္းပြဲေတြမွာ ဝင္ေရာက္စြက္ေလ့မရွိပါဘူး။ဒီေန႔မွာေတာ့ ေျမလြတ္ေျမရိုင္းေတြေပၚမွာ တဲငယ္ေလးေတြကိုယ္စီေဆာက္ၿပီး ေရာက္ေနက်တဲ့ ကလန္၃ ခု ရွိပါတယ္။ကလန္ေတြရဲ့မ်ိဳးဆက္ေတြကလည္း သက္ဆိုင္ရာတဲအတြင္းမွာ စု႐ုံးေနက်ပါၿပီ။အဲဒီကလန္ေတြကေတာ့ေကာင္းကလန္ယန္ကလန္နဲ႔ လီကလန္ပါဘဲ။ေကာင္းကလန္နဲ႔ယန္ကလန္ဘက္မွာေတာ့ ကလန္သားေတြက ၁၀ေယာက္အထက္ရွိၿပီးလီကလန္ဘက္မွာေတာ့ ၆ေယာက္ဘဲရွိပါတယ္။ေကာင္းမိန္နဲ႔ လီယြန္ဟိုင္ကလည္း ဒီေနရာကို ေရာက္ေနက်ပါၿပီ။သူတို႔ႏွစ္ေယာက္စလုံးက အျပင္စည္းလုပ္သားတပည့္အဆင့္ဘဲရွိတဲ့အတြက္ ဘယ္သူမွသူတို႔ကိုသိပ္ဂ႐ုမစိုက္သလို အေလးထားျခင္းလည္း မခံရပါဘူး။သူတို႔က သူတို႔ကလန္လူအင္အားေတာင့္တင္းေအာင္ လာပူးေပါင္းေပးရတဲ့သူေတြသက္သက္ပါဘဲ။" လီရွန္းရွီ......မင္းတို႔လီကလန္က တစ္ကယ္ဆုတ္ယုတ္ေနၿပီဘဲ။မင္းေခၚလာတဲ့သူေတြကလည္း ေခြးကလည္း၊ေၾကာင္ကေလးသာသာေလာက္ဘဲရွိတယ္။ငါတုိ့ေကာင္းကလန္လို လူအမ်ားႀကီး မေခၚလာနိုင္ဘူးလား။ဟမ္ "ေဆာင့္ႂကြားႂကြားဟန္ရွိသည့္ လူငယ္တစ္ေယာက္က လီကလန္ကို စၿပီးစကားစစ္ထိုးလိုက္ပါတယ္။" ေကာင္းရီလုံ ...... မင္းကအရမ္းဘဝင္ျမင့္ေနတာဘဲ။မင္းသိထားဖို႔ အေရအတြက္ဆိုတာ အရည္အခ်င္းေလာက္ အေရးမပါဘူးဆိုတာဘဲ။တစ္ေယာက္ေကာင္းေသာ္ တစ္ေသာင္းဗိုလ္ေခ် ညက္ညက္ေၾကတဲ့။မင္းအဲဒီစကားမၾကားဖူးဘူးလား "လီကလန္ကိုဦးေဆာင္လာတဲ့ အရပ္ရွည္ရွည္နဲ႔လူကလည္း အတင္စီးမခံပါဘူး။လီရွန္းရွီက လီကလန္ရဲ့အသက္၃၅ႏွစ္ေအာက္ ပညာရွင္ေတြထဲမွာ နံပါတ္၁ ပါ။သူကဒီႏွစ္ဆိုရင္ ၃၄ ႏွစ္ျပည့္မွာျဖစ္ၿပီး စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ကယ္ အဆင့္၈ ကိုေရာက္ေနပါၿပီ။ေကာင္းရီလုံကလည္း ေကာင္းကလန္ရဲ့အသက္၃၅ႏွစ္ေအာက္ ပညာရွင္ေတြရဲ့ ေခါင္းေဆာင္ပါ။သူလည္းအသက္ ၃၄ ႏွစ္ရွိၿပီျဖစ္ၿပီး စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္အဆင့္၈ပါဘဲ။ေကာင္းကလန္နဲ႔ လီကလန္က အရင္တုန္းကခင္မင္ရင္းႏွီးမွုေတြအကုန္လုံးကို ေမ့ပစ္လိုက္က်ၿပီျဖစ္တဲ့အတြက္ သူတို႔ကလန္ႏွစ္ခုက အခုဆိုရင္ တစ္ကယ့္ကမၻာရန္ပါ။သူတို႔ကလန္ႏွစ္ခုက ဂိုဏ္းထဲမွာ မၾကာခဏထိပ္တိုက္ေတြ႕ၿပီး တိုက္လိုက္ေလ့ရွိပါတယ္။" လီကလန္ကေကာင္ေတြကေတာ့ တစ္ကယ္အေျပာႀကီးတာဘဲ။မာနတံခြန္ေအာင္လံထူမယ့္ေကာင္ေတြ။ဟာသဘဲ ။မင္းတို႔ေကာင္ေတြက လူသာေသခ်င္ေသသြားမယ္။ေလကေတာ့ လုံးဝေလ်ာ့မယ့္ပုံမေပၚပါလား။ "ယန္ကလန္ဘက္ျခမ္းမွာရွိတဲ့ လူငယ္တစ္ေယာက္ကလည္း လီကလန္ကို ေကာင္းေကာင္းႀကီး ဝင္ရွုံ႔ခ်ေနပါတယ္။" ယန္အို......မင္းစကားဝင္မေျပာရင္လည္း ဒီကလူေတြအားလုံးက မင္းအအမဟုတ္ဘူးဆိုတာ သိတယ္။"လီက်င္းရြယ္က ယန္အိုကိုလက္ညႇိုးထိုးၿပီး ေဒါသထြက္တဲ့ေလသံနဲ႔ျပန္ေျပာလိုက္ပါတယ္။" လီက်င္းရြယ္......... မင္းက မင္းရဲ့အလွအပကို ဘန္းျပၿပီး တိုက္ရိုက္တပည့္ေတြကို ျမဴဆြယ္ဖို႔ႀကိဳးစားေနတာ။ဘယ္ေလာက္ရြံစရာေကာင္းလိုက္တဲ့ လုပ္ရပ္လည္း။လီကလန္ကလူႀကီးေတြက မင္းကို ခႏၶာကိုယ္အရင္းျပဳၿပီး အက်ိဳးအျမတ္ရေအာင္လုပ္ဖို႔ သင္ထားေပးတာလား "ယန္အိုရဲ့စကားေတြက အရမ္းကို ညစ္ပတ္ၿပီး လီက်င္းရြယ္ကို ေစာ္ကားေနပါတယ္။" မင္းတို႔လုပ္စရာဆက္လုပ္ပါ။ဒီေန႔ငါတို႔က ေဘးကေနရပ္ၾကည့္ဖို႔ဘဲလာတာ "အဲသည္အခ်ိန္မွာဘဲ ေနာက္ထပ္တပည္တစ္ဖြဲ႕က ထပ္ေရာက္လာပါတယ္။အဲဒါကေတာ့ ရွန္းတုကလန္ရဲ့ လူငယ္ေတြပါ။ရွန္းတုကလန္ကို ဦးေဆာင္လာတဲ့သူက သူတို႔ယူလာတဲ့ ခုံေတြကို ထုတ္ၿပီးေအးေအးေဆးေဆးထိုင္ေနက်ပါတယ္။ရွန္းတုကလန္ရဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ရွင္းပါတယ္။" ၾကက္လည္းေမာေစယာလည္းညႇက္ေစ " ဆိုတဲ့သေဘာပါ။ရွန္းတုကလန္ရဲ့ အဆင့္အတန္းက ဒီကလန္သုံးခုထက္ျမင့္တယ္ေလ။ယုံဝူးၿမိဳ႕မွာဘဲျဖစ္ျဖစ္ မိုးျပာဂိုဏ္းမွာဘဲျဖစ္ျဖစ္ သူတို႔ရဲ့အဆင့္အတန္းက အမ်ားႀကီးျမင့္ပါတယ္။ယုံဝူးၿမိဳ႕ရဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္သူက ရွန္းတုကလန္ကပါ။က်န္တဲ့ကလန္၃ခုက ရွန္းတုကလန္ကို မ်က္ႏွာသာေပးဆက္ဆံရတာပါ။ဒါေပမဲ့လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္အနည္းငယ္ကေတာ့ လီကလန္က ဘယ္လိုျဖစ္ၿပီး ရွန္းတုကလန္ကို ရန္စလိုက္မိမွန္းမသိပါဘူး။ရွန္းတုကလန္နဲ႔ လီကလန္က ဆက္ဆံမွုေအးစက္သြားခဲ့ပါတယ္။က်န္တဲ့ေကာင္းကလန္နဲ႔ ယန္ကလန္ကေတာ့ ရွန္းတုကလန္နဲ႔ ဆက္ဆံေရးေကာင္းရွိပါတယ္။ရွန္းတုကလန္ရဲ့ေနရာမွာေတာ့ရွန္းတုက်ဳးနဲ႔ ရွန္းတုလၽွန္က ေထာင့္နားမွာကပ္ၿပီးထိုင္ေနပါတယ္။မိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းကို ေရာက္တာ၂ႏွစ္အၾကာမွာေတာ့ ရွန္းတုက်ဴးက လူသားနယ္ပယ္အဆင့္၉ကို ေရာက္ေနပါၿပီ။သူ႔ရဲ့က်င့္ႀကံမွုႏွုန္းအရဆိုရင္ေတာ့ ရွန္းတုက်ဴးက အသက္ ၁၉ႏွစ္ေလာက္မွ အတြင္းစည္းတပည့္အျဖစ္အဆင့္တက္နိုင္ပါလိမ့္မယ္။ရွန္းတုလၽွန္ကေတာ့ အျပင္စည္းလုပ္သားတပည့္အျဖစ္ဘဲ ဆက္ရွိေနပါေသးတယ္။ေကာင္းကလန္က တပည့္ေတြနဲ႔ လီကလန္ကတပည့္ေတြကိုၾကည့္ရင္း ရွန္းတုလၽွန္စိတ္ထဲမွာ လုံးဝမခံမရပ္နိုင္ျဖစ္ေနပါတယ္။ေကာင္းကလန္မွာက ေကာင္းရွုရွိၿပီး လီကလန္မွာက လီဖူခ်န္းရွိေနတယ္ေလ။သူတို႔ႏွစ္ေယာက္စလုံးက အသက္၁၆ႏွစ္မွာဘဲ စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္ကိုေရာက္သြားၿပီး အတြင္းစည္းတပည့္ေတြအျဖစ္ သတ္မွတ္ခံလိုက္ရပါၿပီ။သူကေတာ့ အခုထိ အျပင္စည္းလုပ္သားတပည့္ျဖစ္ေနတုန္းပါ။ေကာင္းကင္က သူ႔အေပၚလုံးဝမမၽွမတဆက္ဆံေနတယ္လို႔လည္း ခံစားရပါတယ္။ရွန္းတုကလန္ထဲမွာ အျပင္စည္းတပည့္ေတာင္မျဖစ္ေသးတာဆိုလို႔ သူတစ္ေယာက္တည္းရွိတာပါ။***လက္ရွိမွာေတာ့ ေကာင္းရွုက စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္အဆင့္၂ ေရာက္ေနပါၿပီ။သူကလီကလန္ရွိတဲ့ဘက္ကို ၾကည့္လိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့ လီဖူခ်န္းမေရာက္လာေသးတာကို သတိထားမိလိုက္ပါတယ္။" ညီမေလးရွု...... ဒီတစ္ခါ ကလန္၃ခုလက္ရည္စမ္းၿပိဳင္ပြဲကို ညီမပထမဦးဆုံးအႀကိမ္ပါဝင္လာတာဘဲ။ညီမေလးဒီတစ္ႀကိမ္မွာေတာ့ ေဘးကေနဘဲ ပြဲၾကည့္ပရိသတ္လုပ္ေနလိုက္။ေနာက္ထပ္ႏွစ္အနည္းငယ္ၾကာရင္ေတာ့ ညီမကိုယ္တိုင္ ေကာင္းကလန္ကိုဦးေဆာင္ရေတာ့မွာ ။ "ေကာင္းေဟာင္က ေကာင္းရွုကို စိတ္ေအးလက္ေအးေနဖို႔ေျပာလိုက္ပါတယ္။" ဟုတ္တယ္။ ငါတို႔ဒီပြဲမွာစိုးရိမ္ရမွာက ယန္ကလန္ကလူေတြကိုဘဲ။လီကလန္ကိုေတာ့ ဘာမွအေရးစိုက္ေနစရာမလိုဘူး။ဒီေကာင္ေတြက မၾကာခင္ကလန္တစ္ခုလုံး ပ်က္စီးသြားေတာ့မွာ။"ေကာင္းယန္ကလည္း ေကာင္းကလန္သားျဖစ္ရတာကို အလြန္ဂုဏ္ယူေနသည့္ပုံျဖင့္ ဝင္ေျပာလိုက္ပါတယ္။ေကာင္းရွုကေတာ့ ဘာမွျပန္မေျပာပါဘူး။အဲသည္အစားသူမက လီဖူခ်န္းကိုဘဲ ေစာင့္ေမၽွာ္ေနပါတယ္။"က်င္းရြယ္...... ဘာျဖစ္လို႔လီဖူခ်န္းကေပၚမလာေသးတာလည္း။နင္ေသခ်ာေကာေျပာခဲ့ရဲ့လား "လီရွီရွန္းက လီက်င္းရြယ္ကိုေမးလိုက္ပါတယ္။လီက်င္းရြယ္ကလည္း မဆိုင္းမတြျပန္ေျဖပါတယ္။" ကၽြန္မသူ႔ကိုေသေသခ်ာခ်ာဖိတ္ေခၚထားပါတယ္။သူကလည္း လာမယ္လို႔ ကတိေပးခဲ့တယ္။ၾကည့္ရတာ သူအေၾကာင္းတစ္ခုခုေၾကာင့္ေနာက္က်ေနပုံရတယ္။ "" ဟမ့္...... ကလန္သုံးခု တိုက္ပြဲကိုေတာင္လာဖို႔မအားဘူးဆိုေတာ့ ဒီလီဖူခ်န္းဆိုတဲ့ေကာင္က မိသားစုအေရးကိုေတာင္ဂ႐ုမစိုက္တဲ့ေကာင္ျဖစ္ပုံရတယ္။ "လီရွန္းရွီက မေက်မနပ္ေျပာလိုက္ပါတယ္။"လီယြန္ဟိုင္ကလည္းအသံတိုးတိုးျဖင့္ " ဒီေကာင့္မွာသာ မိသားစုစိတ္ဓာတ္ရွိရင္ ကၽြန္ေတာ္ေတာင္အျပင္စည္းလုပ္သားတပည့္ျဖစ္ေနမွာမဟုတ္ဘူး။ "လီဖူခ်န္းက သူ႔ရဲ့ေနရာကိုခိုးယူသြားလို႔ သူအခုလိုျဖစ္ေနရတာဆိုၿပီးလီယြန္ဟိုင္က လီဖူခ်န္းကိုအျမဲအျပစ္တင္ေနတာပါ"" အခ်ိန္က်ၿပီ။ကလန္သုံးခု လက္ရည္စမ္းပြဲကို စလိုက္ၾကစို႔။လီရွန္းရွီ ......ယန္အို ......မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ကန္႔ကြက္ဖို႔ရွိလား။"ေကာင္းရီလုံက ေမးလိုက္ပါတယ္။ယန္အိုက " မရွိဘူး "လီရွန္းရွီက သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခ်လိုက္ၿပီး" ငါလည္းမရွိဘူး "" ဟုတ္ၿပီ။ဒါဆိုရင္ အခုခ်ိန္ကစၿပီး လူတိုင္းက ကိုယ္စိန္ေခၚခ်င္တဲ့လူရဲ့နာမည္ကိုေခၚၿပီး တိုက္နိုင္ၿပီ။ "ေကာင္းရီလုံက ေကာင္းဖန္ကို ၾကည့္ရင္းနဲ႔ေျပာလိုက္ပါတယ္။ေကာင္းဖန္ကလည္း ေကာင္းရီလုံရဲ့အၾကည့္ကိုသေဘာေပါက္ပါတယ္။သူက ေကာင္းကလန္သားေတြရွိေနရာကေန အေရွ႕ကိုထြက္လာၿပီး" လီယြန္ဟိုင္ ......အခုခ်က္ျခင္းထြက္ခဲ့စမ္း "ေကာင္းကလန္နဲ႔လီကလန္ႏွစ္ခုစလုံးမွာ လူသားနယ္ပယ္အဆင့္ဆိုလို႔ သူရယ္၊ေကာင္းမိန္ရယ္၊လီယြန္ဟိုင္ရယ္ဘဲရွိတာပါ။ဒါေၾကာင့္သူကအေရွ႕ထြက္ၿပီး လီယြန္ဟိုင္ကို စိန္ေခၚလိုက္တာေလ။" ေကာင္းဖန္.........မင္းေလသံကိုျပင္လိုက္ "" လီယြန္ဟိုင္က သုန္မွုန္ေနတဲ့မ်က္ႏွာထားနဲ႔အေရွ႕ကိုထြက္လာပါတယ္။ေကာင္းဖန္ကခပ္အုပ္အုပ္ရယ္လိုက္ၿပီး " မင္းလို အျပင္စည္းလုပ္သားတပည့္အဆင့္ကို ငါကဘာမွ ရိုေသစရာမလိုဘူးေလ။လာခဲ့စမ္း။ငါမင္းကို ဝက္ေခါင္းျဖစ္ေအာင္ ေဆာ္ေပးမယ္။ "ေကာင္းဖန္က လီယြန္ဟိုင္ကို အခြင့္အေရးလုံးဝမေပးဘဲ စတာနဲ႔ သူ႔ရဲ့ ေငြလွိုင္းျဖဴအဆင့္၇ကို ထုတ္ၿပီးတိုက္ပါေတာ့တယ္။လီယြန္ဟိုင္က ေကာင္းဖန္ရဲ့အတြင္းအားဖိအားေၾကာင့္ အသက္ရွူရေတာင္ခက္ေနပါၿပီ။ပါရမီရွင္ၿပိဳင္ပြဲတုန္းကေတာ့ သူက ေကာင္းဖန္ကိုယွဥ္ဖို႔အတြက္ ယုံၾကည္ခ်က္အျပည့္ရွိပါတယ္။ဒါေပမဲ့အခုခ်ိန္မွာေတာ့ ေကာင္းဖန္နဲ႔တိုက္ဖို႔အတြက္ယုံၾကည္ခ်က္သူ႔မွာလုံးဝမရွိပါဘူး။ေကာင္းဖန္ရဲ့ လက္ရွိအတြင္းအားကိုၾကည့္လိုက္တာနဲ႔ သူကတိုက္ခိုက္လိုစိတ္ေတာင္ ေပ်ာက္သြားပါတယ္။ထင္တဲ့အတိုင္းပါဘဲ။လီယြန္ဟိုင္က ေကာင္းဖန္ရဲ့တိုက္ကြက္တစ္ကြက္ေတာင္မခံနိုင္ဘဲ တိုက္ပြဲစည္းဝိုင္းထဲကေန လြင့္ထြက္သြားတယ္ေလ" လီဖူခ်န္း.........ဒါေတြအကုန္လုံးက မင္းေၾကာင့္ဘဲ။ "လီယြန္ဟိုင္က ရင္ထဲအသည္းထဲကေန နာနာက်ည္းက်ည္း ေရရြတ္လိုက္ပါတယ္။သူက ၾကက္ေသြးေရာင္မီးက်င့္စဥ္ကို ရရွိခဲ့ေပမယ့္လည္း အျပင္စည္းလုပ္သားတပည့္ျဖစ္တာေၾကာင့္ ၾကက္ေသြးေရာင္မီးေဆးလုံးကို မရရွိခဲ့ပါဘူး။့ဒါေၾကာင့္မလို႔သူက ၾကက္ေသြးေရာင္မီးက်င့္စဥ္ရဲ့ အဆင့္၆အထိဘဲ ေလ့က်င့္နိုင္ခဲ့တယ္ေလ။တစ္ကယ္လို႔ေဆးလုံးသာရခဲ့မယ္ဆိုရင္ သူကဒီအဆင့္ထက္ေက်ာ္ေအာင္ေလ့က်င့္နိုင္မွာပါ။ ၿပီးေတာ့ အျပင္စည္းလုပ္သားတပည့္ေတြက လုပ္စရာအလုပ္ေတြအရမ္းမ်ားပါတယ္။ဂိုဏ္းအတြက္လိုအပ္တဲ့ ေရခပ္၊ထင္းေခြ၊သန္႔ရွင္းေရးေတြကို ေန႔တိုင္းလုပ္ေနရတာပါ။ေလ့က်င့္ရတဲ့အခ်ိန္က အင္မတန္နည္းပါတယ္။သူ႔ရဲ့ဓားသိုင္းကေတာင္ ေကာင္းဖန္ထက္အမ်ားႀကီး နိမ့္က်ေနပါၿပီ။ေကာင္းဖန္ကို တစ္ကြက္တည္းနဲ႔ ရွုံးသြားတဲ့အတြက္ လီယြန္ဟိုင္က အရမ္းရွက္ေနပါတယ္။ထို႔အတူ တစ္ဖက္မွာလည္း လီဖူခ်န္းကို ပိုပိုၿပီး မုန္းလာခဲ့ပါတယ္။လီရွန္းရွီကေတာ့ ဆိုးဆိုးဝါးဝါးကို မ်က္ႏွာပ်က္ေနပါၿပီ။" ေကာင္းေဟာင္ ...... ထြက္ခဲ့ "လီဆန္းဟီက ပထမပြဲအရွုံးကို အဖတ္ဆည္ဖို႔အတြက္ ေကာင္းေဟာင္ကို လက္ညႇိုးထိုးၿပီး စိန္ေခၚလိုက္ပါတယ္။အဲသည္စိန္ေခၚမွုကိုၾကားတာနဲ႔ ေကာင္းကလန္က စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္အဆင့္၅ရွိတဲ့ တပည့္တစ္ေယာက္က အေရွ႕ထြက္လိုက္ၿပီး" လီဆန္းဟီ......မင္းေစာက္ရွက္မရွိဘူးလား။ေကာင္းေဟာင္က အခုမွ ၂၂ ႏွစ္ဘဲရွိေသးတာ။မင္းက ၃၀ေတာင္ရွိေနၿပီ။မင္းကဘယ္လိုမ်က္ႏွာနဲ႔ သူ႔ကိုစိန္ေခၚရဲတာလည္း။မင္းအရမ္းခ်ခ်င္ေနရင္ ငါဆိုတဲ့ ေကာင္းယိုနဲ႔ ခ်မလား"လီဆန္းဟီကလည္း ခ်က္ခ်င္းျပန္ေျပာလိုက္ပါတယ္။" ေကာင္းယို......မင္းကဘာမို႔လို႔လည္း။ငါစိန္ေခၚေနတာကို ၾကားကျဖတ္ေျပာရေအာင္ မင္းကိုယ္မင္းဘာထင္ေနတာလည္း "ေကာင္းယိုက ေဒါသတစ္ႀကီးနဲ႔ လီဆန္းဟီကို ဓားနဲ႔ပိုင္းလိုက္ပါတယ္။" မင္းကငါ့ကိုေတာင္ ဒီလိုျပန္ေျပာရဲေနတယ္ဆိုေတာ့ အရမ္းေတြတတ္ေနၿပီထင္တယ္။ ဟုတ္လား ""ငါကေကာ မင္းကိုေၾကာက္ေနရမွာလား "လီဆန္းဟီကလည္း ျပန္တိုက္ခိုက္လိုက္ပါတယ္။စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္က သိုင္းပညာရွင္ႏွစ္ေယာက္ရဲ့တိုက္ပြဲက လူသားနယ္ပယ္ကတိုက္ပြဲထက္ ပိုစိတ္ဝင္စားဖို႔ေကာင္းပါတယ္။ႏွစ္ေယာက္စလုံးလက္ထဲမွာရွိတဲ့ အနက္ေရာင္သံေသဓားက သူတို႔ရဲ့အတြင္းအားေတြနဲ႔ဆက္ထားတာေၾကာင့္ ၄ေပေလာက္ပိုရွည္ေနပါတယ္။လီဖူခ်န္းနဲ႔တိုက္ခိုက္ခဲ့တဲ့ မ်က္ႏွာဖုံးရွင္ထက္ကို ရွည္ပါတယ္။" ေတာ္ေသးတယ္။ ပြဲမၿပီးေသးလို႔ "လီဖူခ်န္းက ေရာက္ရွိလာပါၿပီ။ေန႔လယ္တုန္းက သူကၾကက္ေသြးေရာင္လ်ိဳ႕ဝွက္မီးေတာက္က်င့္စဥ္ကိုေလ့က်င့္ေနတာပါ။အဲဒီအခ်ိန္မွာ မထင္မွတ္ဘဲ သူ႔ရဲ့ ၾကက္ေသြးေရာင္လ်ိဳ႕ဝွက္မီးေတာက္က်င့္စဥ္က အဆင့္၁၁ကို တက္မယ့္အရိပ္အေယာင္ေတြျပလာပါတယ္။ဒါေၾကာင့္သူက အဆင့္တက္ဖုိ့ႀကိဳးစားလိုက္ရတာေၾကာင့္ ေနာက္က်ေနရတာပါ။အဆုံးမဲ့အာဏာ အပိုင္း ၉၇အလြယ္တကူဘဲအနိုင္ယူလိုက္တယ္"ဟိုမွာ လီဖူခ်န္းေရာက္လာၿပီ "လီက်င္းရြယ္က လက္ညႇိုးထိုးျပလိုက္ပါတယ္။" အားလုံးဘဲေတာင္းပန္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ။ကၽြန္ေတာ္နည္းနည္းေနာက္က်သြားတယ္။ "လီဖူခ်န္းက လက္ႏွစ္ဖက္ကို ခြက္ကိုင္ထားသည့္ဟန္ျဖင့္ခါးကိုင္းၿပီးအားလုံးကို ေတာင္းပန္လိုက္ပါတယ္။ဟမ့္ !လီယြန္ဟိုင္က ႏွာေခါင္းတစ္ခ်က္ရွုံ႔ၿပီး လီဖူခ်န္းကို မေက်နပ္သည့္ပုံျဖင့္ၾကည့္ေနပါတယ္။လီရွန္းရွီကေတာ့ ေခါင္းတစ္ခ်က္ညိတ္ျပလိုက္ၿပီး" မင္းလာေပးရင္ကို ရပါၿပီ "ေကာင္းကလန္ရဲ့ တဲထဲမွာေတာ့............" အဲဒါကလီဖူခ်န္းဆိုတာလား ... ၾကည့္ရတာေတာ့ နာမည္ႀကီးသေလာက္လည္း မဟုတ္ပါလား။ "ေကာင္းရီလုံက မွတ္ခ်က္ခ်လိုက္ပါတယ္။ေကာင္းေဟာင္ကလည္း" ငါသူ႔ကိုစိန္ေခၚတာကိုေစာင့္ၾကည့္လိုက္။ဒီေကာင္က အတြင္းစည္းတပည့္ျဖစ္လာၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ အရင္လိုႏွုန္းနဲ႔ တိုးတက္ေနဦးမယ္ဆိုတာကို ငါမယုံဘူး ။ "" သူ႔အစြမ္းအစကို တစ္ေယာက္ေယာက္ေတာ့ အရင္စမ္းသပ္ၾကည့္ရမွာဘဲ "ေကာင္းရီလုံက ေကာင္းေဟာင္ကိုလီဖူခ်န္းရဲ့ၿပိဳင္ဖက္ျဖစ္နိုင္မယ္လို႔ မယူဆပါဘူး။ဒါေပမဲ့လည္း တစ္ေယာက္ေယာက္က အမိုက္ခံၿပီး လီဖူခ်န္းရဲ့အစြမ္းအစကိုစမ္းသပ္ဖို႔လိုတာျဖစ္တဲ့အတြက္ ခြင့္ျပဳလိုက္ပါတယ္။ေကာင္းရီလုံရဲ့ေဘးမွာထိုင္ေန႔တဲ့ ေကာင္းရွုရဲ့မ်က္လုံးေတြကေတာ့ ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ ေတာက္ပေနေနပါၿပီ။" အဲကေလးက ဘယ္ေလာက္ေတာ္ေနလို႔ ေနာက္က်ၿပီးေရာက္လာရတာလည္း "ယန္ကလန္နဲ႔ရွန္းတုကလန္ရဲ့ ကလန္သားေတြကလည္း လီဖူခ်န္းရဲ့ပါရမီက ေက်ာ္ၾကားေနသေလာက္အစြမ္းထက္သလားဆိုတာကို သိခ်င္ေနၾကပါတယ္။ေကာင္းယိုနဲ႔ လီဆန္းဟီတို႔ရဲ့ တိုက္ပြဲကေတာ့ လုံးဝအထြတ္အထိပ္ကိုေရာက္ေနပါၿပီ။လီဖူခ်န္ရဲ့အျမင္မွာေတာ့ လီဆန္းဟီရဲ့ဓားသိုင္းက ေကာင္ယိုထက္ နိမ့္က်ပါတယ္။ဒီအတိုင္းဆက္သြားရင္ေတာ့ ေနာက္ထပ္သိုင္းကြက္၁၀၀ အတြင္းမွာ လီဆန္းဟီက က်ိန္းေသေပါက္ ရွုံးမွာပါ။သူတြက္ထားတဲ့အတိုင္းပါဘဲ။၉၅ ကြက္အေရာက္မွာေတာ့ လီဆန္းဟီရဲ့လက္ထဲက အနက္ေရာင္သံေသဓားက လႊတ္ထြက္သြားၿပီး ေကာင္းယိုရဲ့ မိေခ်ာင္းကန္ခ်က္တစ္ခ်က္ကိုလည္း ခံလိုက္ရပါတယ္။လီဆန္းဟီက မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံးနီရဲသြားပါတယ္။" ေကာင္းယို......ငါမင္းကိုသတ္မယ္။ "လီဆန္းဟီက ေျမေပၚကေနလူးလိမ့္ထလိုက္ၿပီး ေကာင္းယိုဆီကို ေဒါသတႀကီးနဲ႔ေျပးဝင္သြားပါတယ္။" ဖုန္း "ေကာင္းယိုက လီဆန္းဟီသူ႔ဆီဝင္လာတာကိုေတာင္မေစာင့္ဘဲ မ်က္ႏွာကို ေျပးၿပီး ကန္ထည့္လိုက္တာေၾကာင့္ လီဆန္းယီတစ္ေယာက္ခမ်ာ ေျမႀကီးေပၚကားယားႀကီးပစ္လဲၿပီး သတိေမ့သြားပါတယ္။" ရြံစရာႀကီးကြာ "ေကာင္းယိုက လီဆန္းဟီကို ကန္မိတဲ့ ေျခေထာက္ကို သုတ္ရင္းနဲ႔ ေျပာလိုက္ပါတယ္။ဒီအျဖစ္အပ်က္ကိုျမင္လိုက္ရတဲ့ လီကလန္သားေတြရဲ့မ်က္ႏွာေပၚမွာေတာ့ အရွက္ရမွုေတြ ေပၚေနပါတယ္။အထူးသျဖင့္ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္တဲ့ လီရွန္းရွီေပါ့ေလ။ကလန္၃ခု လက္ရည္စမ္းလိုက္တိုင္းမွာ လီကလန္က အျမဲရွုံးနိမ့့္တဲ့ဘက္မွာေနရၿပီး က်န္တဲ့ကလန္ေတြရဲ့ ေလွာင္ေျပာင္ရွုံ႔ခ်ျခင္းကိုဘဲ ခံေနရတာပါ။လီကလန္ရဲ့လူငယ္မ်ိဳးဆက္ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္တဲ့ လီရွန္းရွီအတြက္ေတာ့ ဒီျဖစ္ရပ္ႀကီးဟာ ကလန္အတြက္သူဘာမွမလုပ္ေပးနိုင္ပါလားဆိုတဲ့ အသိႀကီးနဲ႔ ႏွလုံးသားထဲမွာ အရိပ္မဲႀကီးတစ္ခုသဖြယ္အျမဲျဖစ္ေနခဲ့တာေလ။" လီဖူခ်န္း......ငါဆိုတဲ့ေကာင္းဟိုက မင္းကိုစိန္ေခၚတယ္။ "ေကာင္းဟိုက အေရွ႕ကိုထြက္လာၿပီး ဓားဦးနဲ႔ လီဖူခ်န္းကို ညႊန္ကာ စိန္ေခၚလိုက္ပါတယ္။သူ႔ရဲ့စိန္ေခၚမွုကိုၾကားအၿပီးမွာေတာ့ အားလုံးရဲ့မ်က္လုံးေတြက လီဖူခ်န္းဆီကို ေရာက္လာပါတယ္။အျပင္စည္းဂိုဏ္းရဲ့နံပါတ္၁ ဆိုတဲ့တပည့္ႀကီးက ဘာမ်ားလုပ္ျပနိုင္မလည္းဆိုၿပီးေတာ့ေပါ့ေလ "" ဘာလို႔လည္း......ေကာင္းကလန္မွာငါ့ကိုစိန္ေခၚရဲတဲ့တစ္ျခားလူမရွိေတာ့ဘူးလား "လီဖူခ်န္းက ေကာင္းကလန္သားေတြရွိတဲ့ဘက္ကို ၾကည့္ၿပီး မထီမဲ့ျမင္ျပဳသလိုေမးလိုက္ပါတယ္။ေကာင္းရီလုံက ေအးစက္စက္နဲ႔ျပန္ေျပာလိုက္ပါတယ္။" မင္းဒီစကားေျပာဖို႔ အရမ္းေစာေနေသးတယ္။ "" လီဖူခ်န္း ...... မင္းရဲ့ေစာက္ပါးစပ္ကိုပိတ္ၿပီးငါ့ဓားခ်က္ကို ျမည္းၾကည့္စမ္း "ေကာင္းေဟာင္ကေဒါသအရမ္းထြက္ေနပါၿပီ။သူကလီဖူခ်န္းကို မနိုင္နိုင္ဘူးဆိုတာကိုသိေပမယ့္ တစ္ျခားလူေတြက သူ႔ကိုအထင္ေသးတဲ့ပုံစံနဲ႔ဆက္ဆံတာကို သူလက္သင့္မခံပါဘူး။လီဖူခ်န္းဆီကိုသူက အလြန္လ်င္ျမန္စြာနဲ႔ ေျပးဝင္သြားၿပီး နဂါးမာန္ဓားကြက္ျဖင့္ တိုက္ခိုက္လိုက္ပါတယ္။( ေကာင္းေဟာင္ကလည္းလီဖူခ်န္းလိုဘဲ နဂါးမာန္ဓားသိုင္းကို ေရြးခ်ယ္ထားတာပါ။ )သူတို႔ႏွစ္ေယာက္စလုံးက စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္အဆင့္၂က လူေတြျဖစ္ေပမယ့္ လီဖူခ်န္းရဲ့အျမင္မွာေတာ့ ေကာင္းဟိုက အေတြ႕အၾကဳံအရမ္းႏုပါတယ္။လီဖူခ်န္းကသူနဲ႔တိုက္ရတာ ကေလးနဲ႔လူႀကီး ရန္ျဖစ္ေနသလိုေတာင္ ခံစားေနရပါတယ္။သူ႔ဆီကိုဝင္လာတဲ့အနက္ေရာင္သံဓားကို လီဖူခ်န္းက ျပန္လည္းမခုခံသလို ေရွာင္လည္းမေရွာင္တိမ္းဘဲရပ္ေနပါတယ္။လီဖူခ်န္းက မလွုပ္မယွက္ေနေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရတဲ့အခါမွာ ေကာင္းဟိုက အားတက္သြားပါတယ္။" ငါ့ကိုအထင္ေသးရင္ေတ့ာ မင္းဘဲ ခံစားသြားရလိမ့္မယ္။ "ေကာင္းဟိုက ၾကဳံးဝါးၿပီး လီဖူခ်န္းကို ဓားနဲ႔ထိုးခ်လိုက္ပါတယ္။စြပ္......အနက္ေရာင္သံေသဓားက လီဖူခ်န္းရဲ့ခႏၶာကိုယ္ကို ထိုးစိုက္သြားတယ္။စစခ်င္းမွာေတာ့ ေကာင္းေဟာင္ကေပ်ာ္သြားပါတယ္။ထို႔ေနာက္မွာေတာ့ ထိတ္လန္႔သြားပါတယ္။ဓားကလီဖူခ်န္းကိုထိုးမိလိုက္တာေသခ်ာေပမယ့္ သူခံစားလိုက္ရတာကေတာ့ ေလဟာနယ္ကိုဘဲထိုးမိလိုက္သလိုပါဘဲ။ဒါေပမဲ့ သူ႔ဓားက လီဖူခ်န္းကို စိုက္သြားတာကို သူလုံးဝျမင္လိုက္တယ္ေလ။ေကာင္းေဟာင္က သူထင္ေယာင္ထင္မွားမ်ားျဖစ္ေနသလားလို႔ေတာင္ စဥ္းစားေနပါၿပီ။တစ္ကယ္ေတာ့ေကာင္းေဟာင္က ထင္ေယာင္ထင္မွားျဖစ္ေနတာမဟုတ္ပါဘူး။ဓားကလီဖူခ်န္းကိုထိုးစိုက္ခါနီးေလးမွာဘဲ လီဖူခ်န္း ေဘးကိုေျခလွမ္းတစ္လွမ္းေရြ႕ၿပီး ကပ္ေရွာင္လိုက္တာပါ။လီဖူခ်န္းရဲ့ေရြ႕လ်ားမွုက အရမ္းကိုျမန္ၿပီးေသသပ္လြန္းတဲ့အတြက္ ေကာင္းေဟာင္က ေသခ်ာမျမင္လိုက္တာပါ။ထို႔ေနာက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းက ေကာင္းေဟာင္ရဲ့လစ္ဟာေနတဲ့ ရင္ဘတ္ထဲကို လက္ဝါးရိုက္ခ်က္တစ္ခ်က္ ပစ္သြင္းလိုက္ပါေတာ့တယ္။ဖ႐ူး.........ေကာင္းေဟာင္ရဲ့ပါးစပ္ထဲကေန ေသြးေတြ အန္ထြက္လာၿပီး ေကာင္းေဟာင္က ေျမႀကီးေပၚကို ဒူးေထာက္လဲက်သြားပါေတာ့တယ္။" ေကာင္းလိုက္တဲ့ သိုင္းအားထိန္းခ်ဳပ္မွုပါလား "လီရွန္းရွီ၊ေကာင္းရီလုံနဲ႔ ယန္အိုတို႔အားလုံးရဲ့ မ်က္လုံးေတြဟာ စိတ္ဝင္စားမွုေၾကာင့္ အေရာင္ေတာက္လာပါတယ္။သူတို႔ရဲ့မ်က္လုံးထဲမွာေတာ့ လီဖူခ်န္းက ေျခတစ္လွမ္းေရြ႕ၿပီးေရွာင္လိုက္တာေကာ ေကာင္းဟိုကိုရိုက္ခ်လိုက္တာကိုေကာ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းေတြ႕ရတယ္ေလ။" ၾကည့္ရတာ ဒီကေလးက ဆန္းၾကယ္အဆင့္နိမ့္ကိုယ္ေဖာ့ပညာကိုေတာင္ ေလ့က်င့္ထားၿပီဘဲ။ "ေကာင္းရီလုံက အစကတည္းက ေကာင္းေဟာင္ဆီက ဘာမွမေမၽွာ္လင့္ထားတဲ့အတြက္ ေကာင္းေဟာင္ရဲ့အရွုံးက သူ႔ကိုဘာမွထူးၿပီး မအံ့ၾသေစပါဘူး။သူအံ့ၾသမိတာတစ္ခုဘဲရွိပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ လီဖူခ်န္းရဲ့ကိုယ္ေဖာ့ပညာက အလယ္အလတ္အဆင့္ေလာက္ကို ေရာက္ေနတာကိုပါ။" လီဖူခ်န္း ...... ငါမင္းရဲ့အစြမ္းကို စမ္းၾကည့္မယ္ "ေကာင္းေဟာင္ကိုဆြဲထူရင္းနဲ႔ ေကာင္းယန္က လီဖူခ်န္းရဲ့ ေဆာင့္ႂကြားႂကြား မ်က္ႏွာေပးကို လုံးဝသည္းမခံနိုင္ေတာ့သျဖင့္ စိန္ေခၚလိုက္ပါတယ္။သူမရဲ့ ခႏၶာကိုယ္ကိုတစ္ခ်က္လွုပ္လိုက္တာနဲ႔ သူမက တိုက္ပြဲစည္းဝိုင္းထဲေရာက္လာပါတယ္။"ဟိုး... ဟိုး ဒါက တိမ္ငန္း ကိုယ္ေဖာ့ပညာပါလား "လီဖူခ်န္းက တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္တာနဲ႔ ေကာင္းယန္ရဲ့ကိုယ္ေဖာ့ပညာကို တန္းသိပါတယ္။ေကာင္းယန္က ဒီႏွစ္ဆိုရင္၂၃ႏွစ္ထဲဝင္ေနပါၿပီ။သူမက စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္အဆင့္ ၃ ျဖစ္ၿပီး ေကာင္းေဟာင္ထက္တစ္ဆင့္ျမင့္ပါတယ္။လြန္ခဲ့တဲ့ ၈ႏွစ္ကတည္းက မိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းထဲကိုဝင္ခဲ့တာျဖစ္ၿပီး ကိုယ္ေဖာ့ပညာကို အထူးေလ့က်င့္ထားသူတစ္ေယာက္ပါ။သူမက တိမ္ငန္းကိုယ္ေဖာ့ပညာကို အႀကိဳၿပီးျပည့္စုံျခင္းအဆင့္အထိေလ့က်င့္ထားသူျဖစ္တာေၾကာင့္ လီဖူခ်န္းကို ယွဥ္ဖို႔အတြက္ ယုံၾကည္မွုအျပည့္ရွိပါတယ္။ဒါေၾကာင့္လည္း သူမက လီဖူခ်န္းကို စိန္ေခၚလိုက္တာပါ။ၿပီးေတာ့ လီဖူခ်န္းရဲ့ကိုယ္ေဖာ့ပညာကိုျမင္ရၿပီးေနာက္မွာ သူမရဲ့ကိုယ္ေဖာ့ပညာက လီဖူခ်န္းထက္သာေၾကာင္းကို ျပခ်င္စိတ္ေတြအရမ္းမ်ားေနပါေသးတယ္။"မင္းက ငါ့ၿပိဳင္ဖက္မဟုတ္ဘူး "လီဖူခ်န္းက ေခါင္းခါၿပီးျငင္းလိုက္ပါတယ္။" ကိုယ့္ကိုကိုယ္အရမ္းအထင္မႀကီးစမ္းနဲ႔။စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္အဆင့္၂ နဲ႔ စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္အဆင့္၃ ၾကားမွာ ဘယ္ေလာက္ကြာဟခ်က္ႀကီးသလည္းဆိုတာ နင့္ကို ျပေပးမယ္။ "ေကာင္းယန္ကယုံၾကည္မွုအျပည့္နဲ႔ျပန္ေျပာလိုက္ပါတယ္။သူမကစိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္အဆင့္၃ မွာဘဲ ရွိေသးေပမယ့္အျပင္ဘက္ေလာကကို ထြက္တုန္းက စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ကယ္အဆင့္၅ကပညာရွင္ကို အနိုင္ယူခဲ့ဖူးပါတယ္။"မင္းရဲ့အေကာင္းဆုံးသိုင္းကြက္ ထုတ္လိုက္ "လီဖူခ်န္းက ပါးစပ္ကေန ၿပိဳင္ျငင္းေနရတာကို စိတ္မပါတဲ့သူတစ္ေယာက္ပါ။ဒါေၾကာင့္ လက္သီးနဲ႔ဘဲစကားေျပာပါေတာ့မယ္။စူးရွတဲ့အသံေပါက္ကြဲမွုတစ္ခုေလထဲမွာ ျဖစ္ေပၚသြားၿပီးေနာက္မွာေတာ့ ေကာင္းယန္ကသူမရပ္ေနတဲ့ေနရာကေန ေပ်ာက္သြားကာ လီဖူခ်န္းရဲ့အေနာက္မွာ ျပန္ေပၚလာပါတယ္။" အရွုံးေပးလိုက္ေတာ့ "သူမရဲ့ဓားကိုဆြဲထုတ္လိုက္ၿပီး လီဖူခ်န္းကို ပိုင္းခ်လိုက္ပါတယ္။ေကာင္းယန္ရဲ့ဓားက ေလဟာနယ္ကိုဘဲ ခုတ္မိလိုက္ပါတယ္။ေကာင္းယန္က လီဖူခ်န္းကို မထိဘူးဆိုတာကို သိတာနဲ႔ အေနာက္ကိုတန္းၿပီး ဆုတ္လိုက္တယ္။လီဖူခ်န္းက လက္ႏွစ္ဖက္ကိုအေနာက္ပစ္ၿပီး သူမကိုျပဳံးၾကည့္ေနပါတယ္။သူ႔ရဲ့အျပဳံးက ေကာင္းယန္ကို ငါမေျပာဘူးလား။မင္းကငါ့ၿပိဳင္ဖက္မဟုတ္ဘူးလို႔ ေျပာေနသလိုပါဘဲ။" ဘဝင္ျမင့္ေနတဲ့ေကာင္ "ေကာင္းယန္က လီဖူခ်န္းရဲ့အျပဳအမူကိုၾကည့္ၿပီး မခံခ်ိမခံသာျဖစ္ေနပါတယ္။သူမရဲ့လက္ေကာက္ဝတ္ကို တစ္ခ်က္လွုပ္လိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့ဓားရိပ္၃ ရိပ္ ထြက္ေပၚလာပါၿပီ။ဒီဓားသိုင္းကို လီဖူခ်န္းကေကာင္းေကာင္းႀကီးသိပါတယ္။ဒါက ' သုံးရိပ္ျဖာဓားသိုင္း ' ပါ။ၿပီးေတာ့သူမရဲ့ဓားထြက္ပုံကိုၾကည့္ရတာ တစ္ဖက္ကမ္းခတ္အဆင့္ေရာက္ေနပါၿပီ။ဒါက ေကာင္းေဟာင္သုံးသြားတဲ့ နဂါးမာန္ဓားသိုင္းထက္ကို အဆင့္ျမင့္ပါတယ္။" မင္းရဲ့ဓားသိုင္းကေတာ့မဆိုးပါဘူး။ဒါေပမဲ့ကိုယ္ေဖာ့ပညာကေတာ့ အရမ္းနိမ့္ေနတယ္။ "လီဖူခ်န္းကတစ္ခ်က္လွုပ္လိုက္တာနဲ႔ ေကာင္းယန္ရဲ့ေနာက္ေက်ာဘက္ကိုေရာက္သြားပါတယ္။ထို႔ေနာက္မွာေတာ့ ေကာင္းယန္ရဲ့ေနာက္ေက်ာကို လက္ဝါးနဲ႔ ရိုက္ခ်လိုက္ပါတယ္။ေကာင္းေဟာင္လိုဘဲ ေကာင္းယန္လည္း ေသြးအန္ကာ ေျမျပင္ေပၚကို ေခါင္းစိုက္ၿပီးလဲသြားခဲ့ရပါၿပီ။ၾကည့္ေနတဲ့သူေတြအားလုံးက သက္ျပင္းကိုယ္စီ ခိုးခ်လိုက္ရပါတယ္။လီဖူခ်န္းရဲ့ကိုယ္ေဖာ့ပညာက အရမ္းကိုအစြမ္းထက္လြန္းေနပါၿပီ။ကိုယ္ေဖာ့ပညာကို အထူးေလ့က်င့္ထားတဲ့ေကာင္းယန္ေတာင္မွ တစ္ခ်က္ကေလးေတာင္ ျပန္မတုံ႔ျပန္လိုက္နိုင္ပါဘူး။" ေကာင္းတယ္ေဟ့ "လီရွန္းရွီကေတာ့ အားပါးတရ လက္ခုပ္တီးၿပီး လီဖူခ်န္းကိုခ်ီးက်ဴးလိုက္ပါတယ္။သူ႔ကိုယ္သူ လီကလန္လူငယ္မ်ိဳးဆက္ေခါင္းေဆာင္ဆိုတာကို ေမ့ေနပုံပါဘဲ။လီယြန္ဟိုင္နဲ႔ လီဆန္းဟီရဲ့ အရွုံးက လီကလန္သားေတြကို မ်က္ႏွာမေဖာ္နိုင္ေအာင္ အရွက္ရေစခဲ့ပါတယ္။ဒါေပမဲ့အခုေတာ့ သူတို႔က ႏွစ္ပြဲဆက္ ျပန္နိုင္ခဲ့ၿပီေလ။ဒါေတာင္လီဖူခ်န္းကို ၾကည့္ရတာ သူ႔အစြမ္းအကုန္ေတာင္မထုတ္ရေသးတဲ့ပုံပါဘဲ။ပိုၿပီးအေရးႀကီးတာ လီဖူခ်န္းက အခုထိ ဓားမထုတ္ေသးပါဘူး။အခုအရွက္ရေနတာကေတာ့ ေကာင္းကလန္ျဖစ္သြားပါၿပီ။ေကာင္းကလန္ဘက္က လီဖူခ်န္းကို ဆဲဆိုသံေတြထြက္ေပၚလာပါတယ္။" ေခြးမသား လီဖူခ်န္း......အရွက္မရွိဘူးလား "" ေကာင္းယန္လို မိန္းမေခ်ာေလးကိုေတာင္ မညႇာမတာ တိုက္ရဲတယ္။ေခြးမသားလီဖူခ်န္း။မင္းတို႔အႀကီးအကဲေတြ မိန္းကေလးေတြကို ညႇာတာရမယ္လို႔ မသင္ေပးခဲ့ဘူးလား။ "လီဖူခ်န္းကေတာ့ သူ႔ကိုဆဲဆိုသံေတြကို ပန္းနဲ႔ေပါက္ေနတယ္လို႔ထင္ေနပုံရပါတယ္။လက္ႏွစ္ဖက္ကိုေနာက္ပစ္ကာ မိန္႔မိန္႔ႀကီးျပဳံးၿပီး ရပ္ေနပါတယ္။( ေခြးသူေတာင္းစား ေကာင္းကလန္ကေကာင္ေတြ.........သတၱိရွိရင္ ငါ့ကိုစိန္လာေခၚစမ္း။မင္းတို႔ေစာက္ခြက္ေတြကို မင္းတို႔ကိုေမြးေပးတဲ့ အေမအရင္းေတြေတာင္မွ မမွတ္မိေအာင္ ထိုးေပးဦးမယ္။ )ေကာင္းမိန္ကလည္း မ်က္လုံးအျပဴးသားနဲ႔ လီဖူခ်န္းကို ၾကည့္ေနမိပါတယ္။သူမက ေကာင္းယန္နဲ႔ေကာင္းေဟာင္ရွုံးၿပီး လီဖူခ်န္းအနိုင္ရသြားတာကို လုံးဝမယုံၾကည္နိုင္ေသးပါဘူး။ယုံဝူးၿမိဳ႕မွာ လီဖူခ်န္းရဲ့သတင္းေတြၾကားတုန္းက ေကာလဟာလေတြပါလို႔ သူမ ထင္ခဲ့တာပါ။မိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းကို ေရာက္ေတာ့ လီဖူခ်န္းက သမိုင္းဝင္အျပင္စည္းတပည့္နံပါတ္၁ ဆိုတာသိရေပမယ့္ လီဖူခ်န္းရဲ့အစြမ္းကို မ်က္ျမင္ကိုယ္ေတြ႕မဟုတ္တဲ့အတြက္ သိပ္ၿပီးအထင္မႀကီးထားပါဘူး။အခုလက္ေတြ႕ျမင္လိုက္ရတဲ့အခါမွေတာ့ လီဖူခ်န္းက သူမၾကားသိထားတာထက္ကို အစြမ္းထက္ေနတယ္ဆိုတာ လက္ခံလိုက္ပါၿပီ။တစ္ခ်ိန္တည္းမွာဘဲ သူမရဲ့ႏွလုံးသားထဲကေန မေကာင္းတဲ့အတိတ္နိမိတ္တစ္ခုကို ခံစားလိုက္ရပါတယ္။မိန္းမေတြရဲ့ကိုယ္ပိုင္မသိစ္ိတ္က လီဖူခ်န္းဟာ တစ္ေန႔ေကာင္းကလန္အတြက္အႀကီးမားဆုံး ဆူးေျငာင့္ျဖစ္လာမယ္လို႔ သတိေပးေနပါတယ္။လီယြန္ဟိုင္ကလည္း မေကာင္းတဲ့ခံစားခ်က္ႀကီးရေနပါတယ္။သူ႔ရဲ့စိတ္ထဲမွာခံစားေနရတာကေတာ့ ေကာင္းကင္ႀကီးက လုံးဝမတရားပါဘူး။လီကလန္ကို ဂုဏ္ယူရေအာင္လုပ္ေပးတဲ့သူက ဘာလို႔သူမဟုတ္ဘဲလီဖူခ်န္းျဖစ္ေနရတာလည္း။သူက ဒီတစ္သက္ေတာ့ လီဖူခ်န္းကိုဘယ္လိုမွ လိုက္မွီေတာ့မွာမဟုတ္ဘူးလို႔ေတာင္ ခံစားေနရပါၿပီ။" ဒီလီဖူခ်န္းဆိုတဲ့ေကာင္ေလးက မေခဘူး။ၾကည့္ရတာ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ေကာင္းကင္ဘုံက လီကလန္ကို မ်က္ႏွာသာနည္းနည္းေပးလိုက္ပုံဘဲ "ေဘးမွာၾကည့္ေနတဲ့ ရွန္းတုကလန္ကေတာင္ လီဖူခ်န္းကို မွတ္ခ်က္ေပးလာပါတယ္။ဒါေပမဲ့ သူတို႔ရဲ့ေလသံေတြထဲမွာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုအထင္ႀကီးမွုေတြကေတာ့ အျပည့္ပါေနပါတယ္။" လီဖူခ်န္း......ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္တစ္ခါမွ မတိုက္ဖူးေသးဘူး။ဒီေန႔ေတာ့ တိုက္က်ရေအာင္။ "ေကာင္းရွုက တိုက္ပြဲကိုဆာေလာင္စိတ္အျပည့္နဲ႔လီဖူခ်န္းကို စိန္ေခၚလိုက္ပါတယ္။လီဖူခ်န္းက ေကာင္းရွုရဲ့မ်က္လုံးေတြထဲကို စူးစူးနစ္နစ္ၾကည့္လိုက္ၿပီး ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္ပါတယ္။" တိုက္တာေပါ့ "အခုခ်ိန္အထိ သူကေကာင္းရွုနဲ႔တစ္ခါမွမတိုက္ဖူးေသးပါဘူး။အခုလိုအခြင့္ၾကဳံခ်ိန္မွာ ေကာင္းရွုကို အနိုင္ယူမွကို ျဖစ္မွာပါ။ဒါမွသူ႔စိတ္ထဲက အရိပ္မည္းႀကီးကို ဖ်က္ပစ္လိုက္နိုင္မွာေလ။ေကာင္းရွုက ေစ့စပ္ပြဲဖ်က္သိမ္းလိုက္တဲ့ကိစၥဟာ လီဖူခ်န္းရဲ့ ႏွလုံးသားထဲမွာ အျမဲတမ္းအရိပ္မည္းႀကီးတစ္ခုအျဖစ္ က်န္ရွိေနခဲ့တာပါ။မိန္းကေလးဘက္က ေယာက္်ားေလးကို အရည္အခ်င္းမျပည့္မွီဘူးဆိုၿပီး ျငင္းခံရတာက ေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္အတြက္ အရွက္အရရဆုံး ကိစၥတစ္ခုပါ။ေကာင္းရွုကိုအနိုင္ယူၿပီးမွသာ လီဖူခ်န္းဆိုတဲ့သူက ေကာင္းရွုလိုအပ္တဲ့အရည္အခ်င္းထက္ကို အမ်ားႀကီးပိုရွိေနတဲ့သူဆိုတာကို သက္ေသျပနိုင္မွာေလ။အဆုံးမဲ့အာဏာ အပိုင္း၉၈ေကာင္းရွုကိုအနိုင္ယူျခင္းေျမကြက္လပ္ေပၚမွာေတာ့ ေကာင္းရွုနဲ႔ လီဖူခ်န္းက တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ ၁၀ မီတာခြါၿပီး ရပ္ေနပါတယ္။တစ္ေယာက္က ေကာင္းကလန္ရဲ့ ေကာင္းကင္ဘုံကေပးသနားတဲ့ ၾကယ္ေလးပြင့္အရိုးတည္ေဆာက္ပုံပိုင္ရွင္။ေနာက္တစ္ေယာက္က လီကလန္က အေရးမစိုက္တဲ့ အသုံးမက်တဲ့ေကာင္။ကိုယ္ပိုင္အရည္အခ်င္းနဲ႔ ဒီေန႔ဒီအဆင့္အထိေရာက္ေအာင္ ႀကိဳးစားေလ့က်င့္ခဲ့တဲ့သူ။ဒီႏွစ္ေယာက္ရဲ့ၾကားထဲကတိုက္ပြဲက အရမ္းအဓိပၸါယ္ရွိပါတယ္။ပါရမီ နဲ႔ ႀကိဳးစားအားထုတ္မွု။မည္သည့္ဘက္က အနိုင္ရမည္နည္း။ေကာင္းရီလုံနဲ႔ လီရွန္းရွီတို႔ေတာင္မွ အသက္ကို ရဲရဲမရွူဘဲ စ္ိတ္ဝင္တစားေစာင့္ၾကည့္ေနပါၿပီ။" လီဖူခ်န္း......ေစ့စပ္ပြဲကိုဖ်က္သိမ္းလိုက္တဲ့ ကိစၥအတြက္ ငါဘယ္ေတာ့မွေနာင္တရေနမွာမဟုတ္ဘူး။ငါ့ဘဝကို ငါဘဲပိုင္တယ္။ဘယ္သူ႔မွငါ့ကို စိုးမိုးျခယ္လွယ္ခြင့္မရွိဘူး။"ေကာင္းရွုက တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္နဲ႔ လီဖူခ်န္းကိုေျပာလိုက္ပါတယ္။လီဖူခ်န္းကလည္း ျပန္တုံ႔ျပန္ပါတယ္။" အမွန္အတိုင္းေျပာရမယ္ဆိုရင္ ငါဘယ္တုန္းကမွ မင္းကိုမႀကိဳက္ခဲ့ဘူး။ငါႀကိဳက္ႏွစ္သက္တဲ့အရာကို ငါကိုယ္တိုင္ယူနိုင္တဲ့အရည္အခ်င္းငါ့မွာရွိၿပီးသား။သူမ်ားက ငါ့အတြက္လုပ္ေပးစရာမလိုဘူး။အထူးသျဖင့္ လက္ထပ္တဲ့ကိစၥေပါ့။ ""နင္ကငါ့ကိုဘယ္တုန္းကမွ မႀကိဳက္ခဲ့ဘူးလား "လီဖူခ်န္းရဲ့စကားကိုၾကားလိုက္ၿပီးေနာက္မွာေတာ့ ေကာင္းရွုက ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ ဝမ္းနည္းသလိုလို ခံစားလိုက္ရပါတယ္။ေကာင္းရွုကသူမရဲ့အလွအပနဲ႔ ပါရမီအေပၚအျမဲယုံၾကည္မွုရွိခဲ့တာေလ။အခုေတာ့ သူမကို စိတ္မဝင္စားတဲ့ လူငယ္တစ္ေယာက္ရွိေနတာကို သူမၾကားသိလိုက္ရပါၿပီ။သူမေနရာမွာ တစ္ျခားတစ္ေယာက္ဆိုရင္လည္း သူမလိုဘဲခံစားရမွာပါဘဲ။" အဲလိုကိစၥေတြရွိခဲ့မွေတာ့ဒီတစ္ခါတိုက္ခိုက္ၿပီး မေက်နပ္တာေတြကို ေျဖရွင္းလိုက္က်ရေအာင္။ေကာင္းရွုက အသက္ကိုတစ္ဝႀကီးရွူလိုက္ၿပီး လီဖူခ်န္းကိုေျပာလိုက္ပါတယ္။သူမရဲ့မ်က္လုံးေတြထဲမွာေတာ့ မေက်နပ္ခ်က္ေတြမရွိဘဲ တိုက္ပြဲကိုဆာေလာင္သည့္အၾကည့္သက္သက္ဘဲ ရွိေနပါတယ္။"ဝမ္းနည္းစရာဘဲ။ဒီပြဲက ငါဘဲနိုင္မွာ "လီဖူခ်န္းက ဓားကိုဆြဲမထုတ္ေသးဘဲ ေကာင္းရွုကို မမွိတ္မသုန္ၾကည့္ေနပါတယ္။သူမရဲ့မ်က္လုံးထဲမွာ ေအးစက္သက္အရိပ္အေငြ႕တစ္ခုထြက္ေပၚလာၿပီးေနာက္မွာေတာ့ ေကာင္းရွုက သူမရဲ့အနက္ေရာင္သံေသဓားကိုဆြဲထုတ္ၿပီး လီဖူခ်န္းကို တိုက္လိုက္လိုက္ပါေတာ့တယ္။ေကာင္းရွုရဲ့ က်င့္ႀကံမွုအဆင့္က ေကာင္းယန္ထက္တစ္ဆင့္နိမ့္ေပမယ့္လို႔ အကုန္လုံးျခဳံငုံၾကည့္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေကာင္းယန္ထက္အမ်ားႀကီး အစြမ္းထက္ပါတယ္။သူမရဲ့ ဆန္းၾကယ္အလယ္အလတ္အဆင့္ျဖစ္တဲ့ ေက်ာက္စိမ္းလ်ိဳ႕ဝွက္အရိပ္ အတြင္းအားက်င့္စဥ္က အဆင့္၉ကို ေရာက္ေန႐ုံမက ဆန္းၾကယ္အဆင့္နိမ့္ဓားသိုင္းျဖစ္တဲ့ ဆန္းၾကယ္ေရဓားသိုင္းကလည္းအႀကိဳၿပီးျပည့္စုံျခင္းအဆင့္ကို ေရာက္ေနပါၿပီ။ၿပီးေတာ့သူမက ကိုယ္ခႏၶာသန္႔စင္တဲ့နည္းစနစ္ျဖစ္တဲ့ေျမာက္ဘက္ေကာင္းကင္ဘုံ စစ္နတ္ဘုရားခႏၶာကိုယ္ကလည္း ၇၀၀၀ ကီလိုဂရမ္အျပင္အားကိုေပးစြမ္းပါတယ္။ဒီပညာရပ္ ၃ခု ရဲ့အစြမ္းေၾကာင့္ သူမက စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္အဆင့္၄ရွိတဲ့ တတိယတန္းစား အတြင္းစည္းတပည့္ေတြကိုေတာင္ အနိုင္ယူနိုင္ပါတယ္။ၿပီးေတာ့ ေကာင္းယန္က တတိယတန္းစားအတြင္းစည္းတပည့္ပါ။အခုဒီကိုေရာက္ေနတဲ့လူေတြထဲမွာပထမတန္းစားတပည့္ဆိုလို႔ လီဖူခ်န္းနဲ႔ေကာင္းရွုဘဲရွိတာပါ။ဒုတိယတန္းစားတပည့္ေတြေတာင္မွ ေရတြက္ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ လက္တစ္ဖက္မျပည့္ပါဘူး။"မုန္တိုင္းထန္ထန္ လွိုင္းထန္ထန္ "ဓားတစ္ခ်က္ေဝွ႕ယမ္းလိုက္တာနဲ႔ ေလထုပတ္ဝန္းက်င္ကတုန္ခါသြားၿပီးေရလွိုင္းလုံးႀကီးေတြက ျဖစ္ေပၚလာပါၿပီ။ေကာင္းရွုရဲ့ဓားသိုင္းက အရမ္းကိုေသသပ္ျမန္ဆန္လြန္းလွတဲ့အတြက္ ရပ္တန္႔ဖို႔ေတာင္မျဖစ္နိုင္သလိုပါဘဲ။" ေက်ာက္စိမ္းနီ ႏွင္းခဲအရည္ေပ်ာ္ "အားကုန္တိုက္ခိုက္လာတဲ့ ေကာင္းရွုရဲ့ ဓားကြက္ကိုခုခံဖို႔အတြက္က လီဖူခ်န္းကလည္း စတင္လွုပ္ရွားလာပါၿပီ။သူရဲ့လက္ဝါးရိုက္ခ်က္ထုတ္လိုက္တာနဲ႔ ပတ္ဝန္းက်င္ေလထုတစ္ခုလုံးက ပူစပ္စပ္ျဖစ္လာပါတယ္။လီဖူခ်န္းရဲ့လက္ဝါးတစ္ခုလုံးကေတာ့ မီးလိုရဲရဲေတာက္ေနပါတယ္။ဖတ္......ေကာင္းရွုရဲ့ဓား လီဖူခ်န္းရဲ့လက္ဝါးနဲ႔ထိပ္တိုက္အေတြ႕မွာေတာ့" ေနလာႏွင္းေပ်ာက္" ဆိုသလိုဘဲ သူမရဲ့ဓားကြက္အရွိန္နဲ႔ ဓားအလင္းေရာင္ေတြက မွိန္ေဖာ့သြားပါတယ္။" မေကာင္းေတာ့ဘူး "ေကာင္းရွုက မ်က္ႏွာပ်က္သြားပါတယ္။လီဖူခ်န္းသုံးလိုက္တဲ့ လက္ဝါးသိုင္းက လီကလန္ရဲ့ ေက်ာက္စိမ္းနီဓါးကြက္ကိုျပင္ထားတဲ့ လက္ဝါးသိုင္းဆိုတာကို သူမ ေကာင္းေကာင္းႀကီးရိပ္မိပါတယ္။ဒီလက္ဝါးသိုင္းက အဝါေရာင္ထိပ္တန္းအဆင့္ဘဲရွိတဲ့ သိုင္းပါ။ဒါေပမဲ့ လီဖူခ်န္းသုံးလိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့ သူမရဲ့ဆန္းၾကယ္အဆင့္နိမ့္ဓားသိုင္းကိုေတာင္ ဖိႏွိပ္သြားပါၿပီ။ေကာင္းရွုကေနာက္ထပ္ဓားကြက္ေျပာင္းဖို႔ လုပ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာဘဲလီဖူခ်န္းဆီက လက္ဝါးရိုက္ခ်က္တစ္ခ်က္ ထပ္ထြက္လာပါတယ္။လီဖူခ်န္းရဲ့ဒီရိုက္ခ်က္က မီးလိုဘဲပူပါတယ္။ဒါေၾကာင့္ေကာင္းရွုက ျပန္မတိုက္ရဲဘဲ အေနာက္ကိုေျခလွမ္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဆုတ္ၿပီး ေရွာင္လိုက္ရတယ္။" ၾကက္ေသြးေရာင္လ်ိဳ႕ဝွက္မီးေတာက္ အဆင့္၁၀လား "လီရွန္းရွီက မ်က္လုံးျပဴးသြားပါတယ္။လီကလန္သားေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ၾကက္ေသြးေရာင္မီးေတာက္က်င့္စဥ္နဲ႔ ၾကက္ေသြးေရာင္လ်ိဳ႕ဝွက္မီးေတာက္က်င့္စဥ္ကိုဘဲ ေရြးခ်ယ္ေလ့က်င့္ၾကတာပါ။လီရွန္းရွီက ၾကက္ေသြးေရာင္လ်ိဳ႕ဝွက္မီးေတာက္က်င့္စဥ္ အဆင့္၁၁ မွာပါ။အခုလီဖူခ်န္းထုတ္လိုက္တဲ့ အတြင္းအားအပူခ်ိန္က သူ႔ထက္နည္းနည္းဘဲနိမ့္က်တာကို ခံစားလိုက္ရတဲ့အတြက္ ၾကက္ေသြးေရာင္လ်ိဳ႕ဝွက္မီးေတာက္ အဆင့္၁၀လို႔ ေကာက္ခ်က္ခ်လိုက္တာပါ။ဒါႀကီးက လီရွန္းရွီကို တုန္လွုပ္သြားေစပါတယ္။ေကာလဟာလေတြအရ လီဖူခ်န္းကသိုင္းပညာရပ္ေတြအေပၚထိုးထြင္းသိျမင္မွု အရမ္းေကာင္းတယ္ဆိုတာကို သူသိထားၿပီးေပမယ့္လည္းအခုဟာႀကီးကေတာ့ အရမ္းမ်ားသြားပါၿပီ။" ငါတို႔ ဒီေစာက္႐ူး ေကာင္းရွုကို အနိုင္ယူသြားတာကို ရပ္ၾကည့္ေနလို႔ေတာ့မျဖစ္ဘူး ။ "ေကာင္းရီလုံက တိုက္ပြဲကို ဒီအတိုင္းဆက္တိုက္ခြင့္မေပးနိုင္ေတာ့ပါဘူး။ေကာင္းရွုက ေကာင္းကလန္ရဲ့ ျပယုဂ္တစ္ခုပါ။ေကာင္းရွုရဲ့အရွုံးက ေကာင္းကလန္သားေတြရဲ့ စိတ္ဓာတ္ကို ရိုက္ခ်ိဳးပစ္လိုက္နိုင္ပါတယ္။ဒီလိုျဖစ္ရပ္က လုံးဝကိုေပးျဖစ္လိုက္လို႔မရပါဘူး။" ေကာင္းယို ......မင္း ေကာင္းရွုရွုံးခါနီးျဖစ္လာရင္ ဝင္ၿပီးတိုက္။တစ္ကယ္လို႔ လီဖူခ်န္းကို ဒဏ္ရာအႀကီးအက်ယ္ရသြားေစမယ္ဆိုရင္ေတာင္ မညႇာနဲ႔။ငါမင္းကို ကာကြယ္ေပးထားမယ္။သေဘာေပါက္လား ။ "ေကာင္းရီလုံက ေကာင္းယိုကို တိုးတိုးေလးေျပာလိုက္ပါတယ္။သူက ေကာင္းကလန္လူငယ္မ်ိဳးဆက္ရဲ့ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဒီလိုကိစၥမွာဝင္ပါဖို႔ အဆင္မေျပပါဘူး။ဒါေၾကာင့္ေကာင္းယိုကိုဝင္ပါခိုင္းလိုက္တာက အေကာင္းဆုံးေရြးခ်ယ္မွုတစ္ခုပါဘဲ။" စိတ္မပူနဲ႔။ငါသိတယ္ "ေကာင္းယိုက ခပ္အုပ္အုပ္ ျပန္ေျပာလိုက္ပါတယ္။သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ေျပာေနတာကို ၾကားလိုက္တဲ့ေကာင္းဖန္ကေတာ့ေအးစက္စက္တစ္ခ်က္ရယ္လိုက္တာေပါ့။" ေကာင္းရွုကိုေတာင္ လက္ဝါးသိုင္းသက္သက္နဲ႔ဘဲ အထက္စည္းကတိုက္ေနတယ္။ဒီလီဖူခ်န္းက အနာဂါတ္မွာငါတို႔ေကာင္းကလန္အတြက္ တစ္ကယ့္ျပႆနာေကာင္ျဖစ္လာမွာ အေသအခ်ာဘဲ။ "ယန္ကလန္သားေတြကလည္း အစက ေအးေအးသာသာရွိေနေပမဲ့အခုေတာ့ အိုးကင္းတိုက္ခံထားရတဲ့ ပုရြက္ဆိတ္ေတြလိုျဖစ္ေနပါၿပီ။လီဖူခ်န္းဟာလီဖူခ်န္း သာမန္အရိုးတည္ေဆာက္ပုံမကလို႔ ဘာႀကီးဘဲျဖစ္ေနျဖစ္ေန ဒီလိုတိုးတက္ေနပုံနဲ႔ဆိုရင္ယန္ကလန္အတြက္ ဒီလီဖူခ်န္းက တစ္ကယ့္ျပသနာေကာင္ျဖစ္လာမွာပါဘဲ။ယန္ကလန္က အစကတည္းကမွ လီကလန္နဲ႔ အဆင္ေျပတာမဟုတ္ပါဘူး။လီဖူခ်န္းအေတာင္အလက္စုံလာတဲ့တစ္ေန႔မွာ ယန္ကလန္က ပ်က္စီးသြားနိုင္ပါတယ္။သာမန္အရိုးတည္ေဆာက္ပုံနဲ႔လူက ေျမကမၻာအဆင့္ကိုခ်ိဳးေဖာက္ဝင္ေရာက္ဖို႔ဆိုတာ အခြင့္အေရးအရမ္းနည္ပါးတယ္ဆိုေပမယ့္လီဖူခ်န္းသာ ကံေကာင္းေထာက္မၿပီးေျမကမၻာအဆင့္ကိုေရာက္သြားရင္ေတာ့ ယန္ကလန္ဘာျဖစ္သြားမလည္းဆိုတာကို ေတြးေတာင္မေတြးရဲစရာပါဘဲ။ဘယ္လိုဘဲျဖစ္ျဖစ္ သာမန္အရိုးတည္ေဆာက္ပုံနဲ႔လူကလည္း ေျမကမၻာအဆင့္ကိုေရာက္နိုင္တယ္ဆိုတဲ့ အရာကေတာ့ လူတိုင္းလက္ခံထားတဲ့အရာပါဘဲေလ။ယန္ကလန္ကေကာင္ေတြကေတာ့ လီဖူခ်န္းရဲ့ ဟာကြက္ေတြကို ေကာင္းေကာင္းႀကီးေလ့လာေနက်ပါၿပီ။တိုက္ပြဲစည္းဝိုင္းထဲမွာေတာ့ ေကာင္းရွုက အံႀကိတ္ၿပီးတိုက္ခိုက္ေနေပမယ့္လည္းအေနာက္ကိုဘဲ တရစပ္ ဆုတ္ေနရပါတယ္။လက္ဝါးသိုင္းဘဲသုံးေနတဲ့ လီဖူခ်န္းက သူမကို အထက္စည္းက ဖိႏွိပ္တိုက္ခိုက္ေနတယ္ဆိုတာႀကီးက သူမအတြက္ေတ့ာ လုံးဝလက္သင့္မခံနိုင္တဲ့အရာပါ။သူမဘဝမွာ တစ္ခါမွာ ဒီလိုျဖစ္လာလိမ့္မယ္လို႔ ေတြးမထင္ထားခဲ့မိပါဘူး။သာမန္အရိုးတည္ေဆာက္ပုံပိုင္ရွင္က သူမလိုၾကယ္ေလးပြင့္အရိုးတည္ေဆာက္ပုံပိုင္ရွင္ကို ေအးေအးလူလူနဲ႔ အထက္စည္းကေန တိုက္နိုင္မယ္ဆိုတာကိုေပ့ါ။လီဖူခ်န္းထြက္ေပၚလာျခင္းက သူမရဲ့ယုံၾကည္မွုေတြနဲ႔ သူမရဲ့မာနေတြကို တိုက္စားသြားေစပါတယ္။" မင္းအတြက္အရွုံးဘဲ "လီဖူခ်န္းက ေကာင္းရွုရဲ့ လစ္ဟာေနတဲ့ ဘယ္ဘက္ျခမ္းကို ကပ္သြားလိုက္ၿပီး ၾကက္ေသြးေရာင္လ်ိဳ႕ဝွက္မီးေတာက္ အတြင္းအားနဲ႔ ရိုက္ခ်လိုက္ပါတယ္။လက္ဝါးရိုက္ခ်က္က တိက်ၿပီး ျမန္ဆန္လြန္းတဲ့အတြက္ ေကာင္းရွုက ဓားနဲ႔ခံေဆာင္ေပး႐ုံကလြဲၿပီး ဘာမွမတတ္နိုင္ေတာ့ပါဘူး။ေကာင္းရွုရဲ့ ႏွုတ္ခမ္းေထာင့္ကေန ေသြးေတြစီးက်လာပါၿပီ။သူမရဲ့ဓားကိုင္ထားတဲ့လက္ကလည္း တစ္ဆတ္ဆတ္တုန္ေနပါၿပီ။လီဖူခ်န္းသာ ေနာက္ထပ္အားစိုက္လိုက္လို႔ကေတာ့ သူမ ရွုံးသြားေတာ့မွာ အေသအခ်ာပါဘဲ။" လီဖူခ်န္း...... မင္းကအရမ္းလက္ေစာင္းထက္ေနတယ္ဟုတ္လား။ငါေကာင္းယိုက မင္းကို နည္းနည္းပါးပါး သင္ခန္းစာေပးမွျဖစ္ေတာ့မယ္။ "တစ္ကယ့္အေရးႀကီးတဲ့အခိုက္အတန္႔ေလးမွာဘဲအရိပ္တခုက ေကာင္းရွုေဘးနားမွာေပၚလာၿပီး လီဖူခ်န္းကို ရိုက္ခ်လိုက္ပါတယ္။" ေအာက္တန္းက်တယ္ "" အရွက္မရွိလိုက္တာ "လီရွန္းရွီနဲ႔ လီက်င္းရြယ္ရဲ့ ပါးစပ္ထဲကေန စကားလုံးေတြက တစ္ခ်ိန္တည္းထြက္လာပါတယ္။သူတို႔ရဲ့အေတြးထဲမွာေတာ့ ေကာင္းကလန္က ဒီေလာက္အထိ နိမ့္က်တဲ့ အျပဳအမူမ်ိဳးကို သုံးလာလိမ့္မယ္လို႔မထင္ထားပါဘူး။ျဖစ္ပ်က္သြားတာေတြက အရမ္းကိုျမန္ဆန္လြန္းတဲ့အတြက္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္စလုံးက လီဖူခ်န္းကို အခ်ိန္မွီကယ္ဆယ္ဖို႔ မျဖစ္နိုင္ေတာ့ပါဘူး။သူတို႔က ဆုေတာင္းေပး႐ုံဘဲလြဲၿပီး ဘာမွမတတ္နိုင္ေတာ့ပါဘူးေလ။လီဖူခ်န္းရဲ့မ်က္လုံးထဲမွာ လူသတ္ေငြ႕ေတြရစ္သိုင္းလာပါတယ္။သူကလုံးဝေနာက္မဆုတ္ဘဲ ေကာင္းယိုရဲ့ လက္ဝါးရိုက္ခ်က္ကို ခံေဆာင္လိုက္ပါတယ္။" ဝုန္း "မိုးႀကိဳးအစင္း ၁၀၀ ေလာက္ ပစ္ခ်လိုက္သလိုပါဘဲ။ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့ အတြင္းအားလွိုင္းေတြေၾကာင့္ ေျမႀကီးက ၃ လက္မ အထိျမင့္တင္လာၿပီး ငလ်င္အေသးစားေလးေတြေတာင္ လွုပ္ခတ္သြားပါတယ္။ႏွစ္ေယာက္စလုံးက အေနာက္ကို၇လွမ္း၈လွမ္းေလာက္ ဆုတ္လိုက္ရၿပီး ေျမျပင္ေပၚမွာေတာင္ စြတ္ေၾကာင္းႀကီးေတြေပၚလာပါတယ္။" ဒါ... ဒါကဘယ္လိုလုပ္...... " ေကာင္းယိုက ထိတ္လန္႔သြားပါၿပီ။သူက စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္ အဆင့္၅က ပညာရွင္ေလ။ဒါေတာင္မွ လီဖူခ်န္းကို ဒဏ္ရာရေအာင္မလုပ္နိုင္ခဲ့ဘူး။အံ့အားသင့္သြားတဲ့သူေတြက ေကာင္းယိုတစ္ေယာက္တည္းေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။လီရွန္းရွီနဲ႔ လီက်င္းရြယ္တို႔ကလည္းအံ့အားသင့္သြားပါတယ္။ထို႔ေနာက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းဘာမွမျဖစ္တာသိလိုက္ရတဲ့အတြက္ ေက်နပ္အားရျဖစ္သြားပါတယ္။" ေကာင္းယို......မင္းကိုဝင္ပါဖို႔ ဘယ္သူကေျပာလို႔လည္း။ထြက္သြား "ေကာင္းရွုက မ်က္စိမ်က္ႏွာပ်က္နဲ႔ ေကာင္းယိုကို ေဒါသတစ္ႀကီးေအာ္ပစ္လိုက္ပါတယ္။ေကာင္းရွုရဲ့စကားေၾကာင့္ ေကာင္းယိုက မ်က္ႏွာပ်က္သြားပါတယ္။သူက ေကာင္းရွုရဲ့ေက်းဇူးတင္မွုမ်ားရမလားဆိုၿပီးဝင္ကူညီလိုက္တာပါ။အခုေတာ့ 'မ်က္ႏွာမရ ေျခေထာက္ရ 'ဆိုသလိုျဖစ္ေနပါၿပီ။တစ္ဖက္မွာလည္း လီဖူခ်န္းက ဒဏ္ရာႀကီးႀကီးမားမားမရသြားတဲ့အတြက္ သူ႔ကို ျပန္တိုက္ခိုက္ေတာ့မွာပါ။သူဘာဆက္လုပ္လို႔လုပ္ရမွန္းမသိေအာင္ကို ေၾကာင္အေနရပါၿပီ။ေကာင္းရွုက သူမရဲ့ေဒါသေတြကိုတည္ၿငိမ္ေအာင္ျပန္ထိန္းလိုက္ၿပီးလီဖူခ်န္းကိုေျပာလိုက္ပါတယ္။" ငါဒီတိုက္ပြဲမွာ ရွုံးတယ္ဆိုတာ ဝန္ခံတယ္ "ေျပာၿပီးတာနဲ႔သူမက အေနာက္လွည့္ၿပီးထြက္သြားပါေတာ့တယ္။ေကာင္းကလန္က လူေတြကိုလည္း လုံးဝဥေပကၡာျပဳလိုက္ပါၿပီ။' အခုခ်ိန္ကစၿပီး မင္းနဲ႔ငါ့ၾကားမွာ ဘာမေက်လည္မွုမွ မရွိေတာ့ဘူး။ 'လီဖူခ်န္းက ေကာင္းရွုရဲ့ေနာက္ေက်ာကိုၾကည့္ရင္း ခပ္တိုးတိုး ေရရြတ္လိုက္ပါတယ္။သူကေကာင္းရွုကိုအနိုင္ယူလိုက္နိုင္တာနဲ႔ ေက်နပ္ႏွစ္သိမ့္ေနမွာမဟုတ္ပါဘူး။သူရဲ့လမ္းစဥ္က ဓားတာအိုကိုရွာေဖြမယ့္လမ္းစဥ္ပါ။ဒီလမ္းစဥ္မွာ ေကာင္းရွုဒါမွမဟုတ္ ယုဝူရွန္းက လမ္းမွာခနေတြ႕ရတဲ့ ဆူးေလးေတြပါဘဲ။သူခံယူထားတာကေတာ့လီဖူခ်န္းဆိုတဲ့ သူသည္သာ လီဖူခ်န္းရဲ့ၿပိဳင္ဖက္ပါ။သူ႔ရဲ့အလားအလာကို အဆုံးစြန္အထိထုတ္ျပၿပီးတစ္ေန႔မွာ သူက ေကာင္းကင္ဘုံ၉ခုကေန ေလာကႀကီးကိုငုံ႔ၾကည့္ေနမယ့္သူပါ။ဒီခရီးလမ္းမွာ သူ႔ကိုအထင္ေသးၿပီး အေႏွာင့္အယွက္ေပးတဲ့ဘယ္သူကိုမဆို သူကျပတ္ျပတ္သားသားရွင္းလင္းပစ္ဦးမွာေလ။ဒါသည္သာ သူကိုးကြယ္တဲ့ ကိုယ္ပိုင္တာအိုပါ။အဆုံးမဲ့အာဏာ အပိုင္း ၉၉ပုဝါမကူ ေရမရွူေကာင္းရွုထြက္သြားလိုက္တာနဲ႔ ေကာင္းယိုက တစ္စခန္းျပန္ထလာျပန္ပါၿပီ။" လီဖူခ်န္း ......ေကာင္းမိန္ကေတာ့ စိတ္ထားႏူးညံ့လို႔ အရွုံးကိုဝန္ခံသြားၿပီ။ဒါေပမဲ့ ငါကေတာ့ အရွုံးေပးမွာမဟုတ္ဘူး။"ေကာင္းယိုက လီဖူခ်န္းက ဒဏ္ရာအႀကီးအက်ယ္ရေအာင္ သမခ်င္ေနတာပါ။လီဖူခ်န္းရဲ့ စိတ္ဓာတ္ေတြပါ ပ်က္ျပားသြားရင္ပိုေကာင္းပါတယ္။" ေကာင္းယို ......မင္းအရမ္းခ်ခ်င္ေနရင္ ငါနဲ႔ခ်မလား "လီက်င္းရြယ္က အေရွ႕ကိုထြက္လာၿပီး ေကာင္းယိုကိုစိန္ေခၚပါတယ္။" လီက်င္းရြယ္......မင္းက စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္အဆင့္ ၈က ပညာရွင္ေလ။ေကာင္းယိုကို စိန္ေခၚေနတာမရွက္ဘူးလား။လာခဲ့...... မင္းနဲ႔ငါ ခ်မယ္။ "ေကာင္းကလန္က စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္အဆင့္၈ပညာရွင္တစ္ေယာက္ကလည္း တိုက္ပြဲစည္းဝိုင္းထဲကိုဝင္လာၿပီး လီက်င္းရြယ္နဲ႔ ခ်ဖို႔ ဆင္းလာပါတယ္။ေနာက္ဆုံးလီရွန္းရွီကိုယ္တိုင္ေတာင္မွ မေနနိုင္ေတာ့ဘဲ ဝင္ပါလာပါၿပီ။" မင္းတို႔ဘက္က ေကာင္းယိုကလည္း စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္အဆင့္၅ဘဲေလ။သူကေကာ လီဖူခ်န္းကိုစိန္ေခၚေနတာ အရွက္မရွိဘူးလား။ "ေကာင္းရီလုံက ႏွာေခါင္းရွုံ႔လိုက္ၿပီး" တူမလားကြ။ ငါတို႔ေကာင္းကလန္က မင္းတို႔လီကလန္ထက္အင္အားေကာင္းတယ္ကြ။ငါတို႔လုပ္တာက အမွန္ဘဲ။မင္းတို႔လီကလန္က ငါတို႔စည္းကမ္းထုတ္တာကို နာခံ "" လီရွန္းရွီ...... ေကာင္းရီလုံေျပာတာမွန္တယ္။မင္းတို႔လီကလန္ရဲ့ ေရႊထီးေဆာင္းတဲ့ေခတ္ကုန္သြားၿပီ။မင္းတို႔ကံၾကမၼာကို မင္းတို႔လက္ခံလိုက္ေတာ့။ေကာင္းဟိုက သူလုပ္ရမယ့္အရာကိုသူသိတယ္။သူက လီဖူခ်န္းကို ဒဏ္ရာအႀကီးအက်ယ္မရေအာင္ ထိန္းၿပီးတိုက္မွာပါ။"ယန္အိုကလည္း ေကာင္းကလန္ဘက္ကေနကူၿပီးေျပာလိုက္ပါတယ္။ယန္အိုက ေတာ္ေတာ္ပါးနပ္တဲ့လူပါ။ေကာင္းကလန္နဲ႔ လီကလန္ အေက်အလည္ျဖစ္ေနတာကို ေတြ႕လိုက္တာနဲ႔ ေကာင္းကလန္ဘက္ကေနအခြင့္ေကာင္းယူၿပီး လီကလန္ကို ဝင္ဖိပါေတာ့တယ္။ကလန္၃ခုတိုက္ပြဲမွာ သူတို႔ကဝင္မပါဘဲ ေကာင္းကလန္နဲ႔ လီကလန္ႏွစ္ခုဘဲ တိုက္တဲ့တိုက္ပြဲျဖစ္ေအာင္ 'မီးေလာင္ရာေလကူပင့္' တဲ့သေဘာပါဘဲ။လီဖူခ်န္း ကိုဆက္ၿပီးအေတာင္အလက္စုံခြင့္ေပးလို႔မရဘူးဆိုတာကို ယန္အိုကလည္း ေကာင္းေကာင္းႀကီးသေဘာေပါက္ေနတယ္ေလ။" ယန္အို ... မင္း......မင္း...... "လီရွန္းရွီကေတာ့ ေဒါသထြက္လြန္းလို႔ စကားကိုေတာင္အၿပီးမေျပာနိုင္ေတာ့ပါဘူး။" အစ္ကိုႀကီး ရွန္းရွီ... ေကာင္းယိုက ဒီေလာက္တိုက္ခ်င္ေနမွေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ တိုက္လိုက္ပါ့မယ္။ အစ္ကိုတို႔ ေနာက္ဆုတ္လိုက္ပါလား "လီဖူခ်န္းကလည္း သူ႔အေျခအေနကိုေကာင္းေကာင္းႀကီး တြက္ထားၿပီးပါၿပီ။အခုလက္ရွိသူက ေကာင္းကလန္နဲ႔ ယန္ကလန္ႏွစ္ခုစလုံးကလူေတြအကုန္လုံးကို အနိုင္မတိုက္နိုင္ေသးဘူးဆိုေပမယ့္လူသားနယ္ပယ္အဆင့္၅ ေအာက္ကလူေတြအကုန္လုံးကိုေတာ့ အနိုင္ယူနိုင္ဖို႔ အခြင့္အေရးရွိပါတယ္။ၿပီးေတာ့ လီဖူခ်န္းက ရေသ့၊သူေတာ္စင္တစ္ပါးမဟုတ္ပါဘူး။ဒီေလာက္မာနေထာင္လႊားေနတဲ့ လီကလန္နဲ႔ေကာင္းကလန္ကို သူတစ္ခုခုေတာ့ ျပန္လုပ္ရမွ ေက်နပ္နိုင္မွာပါ။ၿပီးေတာ့ ေနာင္အနာဂါတ္မွာ ဒီေလာက္အနိုင္က်င့္ခ်င္တဲ့ ကလန္ႏွစ္ခုလုံးကို ဆုံးမဖို႔လည္း သူဆုံးျဖတ္ထားၿပီးပါၿပီ။သူ႔ရဲ့သိုင္းပညာအေပၚနားလည္သေဘာေပါက္နိုင္မွုနဲ႔ဆိုရင္ စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္အဆင့္၄ ကိုေရာက္တဲ့အထိဘဲေစာင့္ရမွာပါ။အဆင့္၄ကိုေရာက္ၿပီဆိုတာနဲ႔ ဒီယန္အိုနဲ႔ေကာင္းရီလုံကို ေသာက္ခြက္ေတြခ်ည္းေမးေမးၿပီး ရိုက္လို႔ရပါၿပီ။" ဖူခ်န္း...... ေကာင္းယိုက စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းၾလင္းနယ္ပယ္အဆင့္၅ဆိုတာေတာ့ မင္းသိတယ္မလား"လီရွန္းရွီက သတိေပးလိုက္ပါတယ္။လီဖူခ်န္းက ေခါင္းညိတ္လိုက္ၿပီး" ကၽြန္ေတာ့္ လုပ္နိုင္စြမ္းကို ကၽြန္ေတာ္သိပါတယ္။ "" ဒါဆိုလည္း ဟုတ္ၿပီေလ။က်င္းရြယ္...... ေနာက္ဆုတ္မယ္။ "လီရွန္းရွီက လီက်င္းရြယ္ကိုေခၚၿပီး ေနာက္ဆုတ္သြားပါၿပီ။လီက်င္းရြယ္က လီဖူခ်န္းကိုစိတ္ပူေနေပမဲ့လည္း လီဖူခ်န္းရဲ့ ယုံၾကည္မွုအျပည့္ရွိသည့္ဟန္ကိုၾကည့္ၿပီး မူလေနရာကို ဆုတ္သြားပါတယ္။" ငါနားၾကားမွားတာေတာ့မဟုတ္ပါဘူးေနာ္။ဒီကေလးက ေကာင္းယိုရဲ့ စိန္ေခၚတာကိုေတာင္ လက္ခံလိုက္တယ္။ "ယန္ကလန္သားေတြက ပထမေတာ့ အံ့အားသင့္သြားပါတယ္။ထို႔ေနာက္မွာေတာ့ အားရပါးရကို ရယ္ေမာေနက်ပါတယ္။ကမၻာမွာအရယ္ရဆုံးဟာသတစ္ပုဒ္ကို ၾကားလိုက္ရတဲ့အတိုင္းပါဘဲ။စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္အဆင့္ ၅နဲ႔ အဆင့္၂ ။ၾကားထဲမွာအဆင့္၃ဆင့္ေတာင္ ကြာျခားတယ္ေလ။လူသားနယ္ပယ္အဆင့္၂ကလူက သူ႔ထက္အဆင့္၅ဆင့္ျမင့္တဲ့ လူသားနယ္ပယ္အဆင့္၇ က လူကိုစိန္ေခၚရင္ေတာင္ နိုင္ဖို႔ျဖစ္နိုင္ပါေသးတယ္။ဒါက စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္ပါ။အဆင့္ကေလးတစ္ဆင့္ကြာသြားရင္ေတာင္ နိုင္ဖို႔အခြင့္အေရးက ၄၀ရာခိုင္ႏွုန္းေအာက္ဘဲရွိတာေလ။အဆင့္၃ဆင့္ဆိုရင္ေတာ့ စဥ္းစားသာၾကည့္ပါေတာ့။" ေစာက္႐ူး "ဒီစကားလုံးက ယန္ခိုင္ရဲ့ပါးစပ္ကေန ထြက္က်လာတာပါ။သူကလည္း ဒီႏွစ္ပိုင္းမွာ လူသားနယ္ပယ္အဆင့္၉ ကိုေရာက္လာခဲ့ပါၿပီ။" တစ္ကယ့္ ေစာက္႐ူးဘဲ "ယန္က်န္းနဲ႔ ယန္လီရဲ့ပါးစပ္ထဲကေနလည္း လီဖူခ်န္းကို ခ်ီးက်ဴးေထာပနာျပဳသံေတြ ထြက္လာပါတယ္။ရွန္းတုကလန္ကေကာင္ေတြကေတာ့ လီဖူခ်န္းရွုံးတာနဲ႔ ဟားဖို႔ ပါးစပ္ျပင္ေနက်ပါတယ္။ၿပီးခဲ့တဲ့တစ္ေခါက္က ကလန္၃ခုတိုက္ပြဲကပ်င္းစရာေကာင္းသေလာက္ဒီတစ္ေခါက္ၿပိဳင္ပြဲကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ရသေပးပါတယ္။သူတို႔ဒီေန႔ဒီကိုလာရတာ ေတာ္ေတာ္တန္သြားပါၿပီ။" ေျမႇာက္ကားထေနတဲ့ ကေလးဘဲ။ဒီေကာင္ ဒီေန႔ငါ့လက္ထဲေန ဘာမွမျဖစ္ဘဲလႊတ္သြားမယ္ဆိုရင္ ငါ့ေဘာကိုေတာင္ ျဖတ္ျပခ်င္လိုက္ေသးတယ္"ေကာင္းယိုက စိတ္ထဲမွာေကာင္းေကာင္းႀကီး ႀကိမ္းဝါးေနပါတယ္။" မင္းအရင္စလိုက္ "လီဖူခ်န္းက ဓားလက္ကိုင္ေပၚမွာလက္တင္ၿပီး အသင့္အေနအထားနဲ႔ ေစာင့္ဆိုင္းေနလိုက္တယ္။စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္အဆင့္၅ကလူကို လက္နက္မဲ့တိုက္ရေအာင္ သူအဲေလာက္မ႐ူးမိုက္ေသးပါဘူး" ေျမႀကီးေပၚမွာလိမ့္ၿပီး ငိုေနလိုက္ ေစာက္ကေလး "ေကာင္းယိုက အရိုးတည္ေဆာက္ပုံဘက္မွာေကာ၊သိုင္းပညာကို နားလည္သေဘာေပါက္မွုဘက္မွာေကာ သာမန္ပါဘဲ။ဒါေပမဲ့သူက မိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းထဲကိုေရာက္ေနတာ ၁၀ႏွစ္ေက်ာ္ေနပါၿပီ။ဒီ၁၀ႏွစ္ဆိုတဲ့အခ်ိန္ႀကီးက သူ႔ကို ေက်ာက္စိမ္းဆန္းၾကယ္အရိပ္ က်ငိ့စဥ္ရဲ့ အဆင့္၉ကို ေရာက္ဖို႔အတြက္ေကာင္းေကာင္းႀကီးလုံေလာက္တယ္ေလ။သူက ေက်ာက္စိမ္းဆန္းၾကယ္အရိပ္အတြင္းအားကိုထုတ္ေဖာ္လိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့ လက္ထဲကအနက္ေရာင္သံေသဓားက၄ေပေလာက္ထပ္ရွည္သြားပါတယ္။ထို႔ေနာက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းကို အားကုန္ခုတ္ခ်လိုက္ပါေတာ့တယ္။လီဖူခ်န္းကလည္း ၾကက္ေသြးေရာင္လ်ိဳ႕ဝွက္မီးေတာက္အဆင့္၁၁ကိုထုတ္ေဖာ္လိုက္ၿပီး ေကာင္းယိုရဲ့ဓားခ်က္ကို ခုခံလိုက္ပါတယ္။ဓားႏွစ္လက္ထိပ္တိုက္ေတြ႕ဆုံလိုက္တာနဲ႔ ဓားႏွစ္လက္မွာပါလာတဲ့ အတြင္းအားအရွိန္အဟုန္ေတြေၾကာင့္ ေလဟာနယ္အက္ေၾကာင္းႀကီးေတြသာမကေျမႀကီးေပၚမွာေတာင္က်င္းေတြခ်ိဳင့္ေတြ ျဖစ္ေပၚလာပါတယ္။" မ်က္ႏွာဖုံးနဲ႔လူထက္ေတာ့ နည္းနည္းပိုစြမ္းသားဘဲ ။ "လီဖူခ်န္းက ေကာင္းယိုရဲ့ အရည္အခ်င္းကို ေကာင္းေကာင္းႀကီးခန္႔မွန္းလိုက္နိုင္ပါၿပီ။မ်က္ႏွာဖုံးနဲ႔လူက အဝါေရာင္အထြတ္အထိပ္အဆင့္ အတြင္းအားက်င့္စဥ္ကိုေလ့က်င့္ထားတာပါ။ဒါေၾကာင့္အဲက်င့္စဥ္ရဲ့အဆင့္အျမင့္ဆုံးအဆင့္ကိုေရာက္ခဲ့ရင္ေတာင္ လီဖူခ်န္းရဲ့ ၾကက္ေသြးေရာင္လ်ိဳ႕ဝွက္မီးေတာက္က်င့္အဆင့္၇နဲ႔ဘဲ ညီပါေသးတယ္။ေကာင္းယိုရဲ့ ေက်ာက္စိမ္းဆန္းၾကယ္အရိပ္က်င့္စဥ္ကေတာ့ ၾကက္ေသြးေရာင္လ်ိဳ႕ဝွက္က်င့္စဥ္အဆင့္၉ နဲ႔ ညီတူမၽွတူေလာက္ရွိတဲ့အတြက္ မ်က္ႏွာဖုံးနဲ႔လူထက္ ၂ ဆင့္ေလာက္သာပါတယ္။ဒါေပမဲ့ မ်က္ႏွာဖုံးနဲ႔လူက က်င့္ႀကံျခင္းမွာ ေကာင္းယိုထက္သာတဲ့အတြက္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္စလုံးရဲ့ အတြင္းအားကေတာ့ ညီတူေလာက္သြားက်ပါတယ္။ဒီလိုညီေနတဲ့အခါမွာ ေကာင္းယိုရဲ့ ခႏၶကိုယ္ျပင္ပအားကို ျပန္ၾကည့္ရပါမယ္။ေကာင္းယိုရဲ့ ခႏၶာကိုယ္ျပင္ပအားက မ်က္ႏွာဖုံးနဲ႔လူထက္ အေတာ္ေလးသာေနပါတယ္။ဒါေၾကာင့္ အဘက္ဘက္ကေန ယွဥ္ၾကည့္လိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့ ေကာင္းယိုက မ်က္ႏွာဖုံးနဲ႔လူထက္ အစြမ္းထက္ပါတယ္။' အရင္တုန္းက လီဖူခ်န္းမဟုတ္ေတာ့တာ မင္းကံဆိုးတာဘဲ 'အရင္တုန္းကဆိုရင္ေတာ့ လီဖူခ်န္းက ေကာင္းယိုကို ထိပ္တိုက္ရင္တိုင္ဖို႔မျဖစ္နိုင္ပါဘူး။သူအတတ္နိုင္ဆုံးလုပ္နိုင္တာဆိုလို႔ ခႏၶာကိုယ္ႀကံ့ခိုင္မွုကိုအားကိုးၿပီး ခံစစ္နဲ႔ေနမယ္။ၿပီးရင္ ေလအရိပ္ေျခလွမ္းနဲ႔ ပတ္ေျပးမယ္။ဒါဘဲ လုပ္နိုင္မွာပါ။အခုလက္ရွိလီဖူခ်န္းကေတာ့ ၾကက္ေသြးေရာင္လ်ိဳ႕ဝွက္မီးေတာက္က်င့္စဥ္အဆင့္၁၁ကို ေအာင္ျမင္ၿပီးသြားတဲ့သူေလ။ေလအရိပ္ေျခလွမ္းနဲ႔ ၾကယ္ပ်ံဓားသိုင္းကလည္း ၿပီးျပည့္စုံျခင္းအဆင့္ေရာက္ၿပီးသြားပါၿပီ။ေျပာရမယ္ဆိုရင္ သူ႔ရဲ့ စြမ္းရည္အလုံးစုံက အဆင့္ေနာက္တစ္ဆင့္တက္သြားခဲ့ပါၿပီ။ခၽြင္ခၽြင္ ထန္ထန္သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ဟာ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ အဆက္မျပတ္တိုက္ခိုက္ေနပါတယ္။ဓားႏွစ္လက္ထိမိလိုက္တိုင္းမွာ မီးပြင့္ေလးေတြက ျဖာထြက္လာသလိုအတြင္းအားလွိုင္းေပါက္ကြဲမွုေတြကလည္း ေနရာအႏွံ့မွာပါဘဲ။( ဒီေကာင္က တစ္ကယ္ႀကီးငါအစြမ္းကုန္တိုက္တာကို ခံနိုင္တာလား )ေကာင္းယိုက လုံးဝမယုံၾကည္နိုင္ဘဲ ျဖစ္ေနပါတယ္။" မင္း ဒီတစ္ခါခံနိုင္ရင္ခံစမ္း "ေကာင္းယိုက သူ႔ရဲ့သက္ေစာင့္အတြင္းအားေတြကို အကုန္ထုတ္သုံးလိုက္ၿပီး လီဖူခ်န္းကို ေသြး႐ူးေသြးတန္း တိုက္ခိုက္လိုက္ပါတယ္။သူ႔ရဲ့ဓားထိပ္က ခ်ီအတြင္းအား ဓားသြားကလည္း ၆လက္မေလာက္ ထပ္ရွည္လာပါၿပီ။သူက သူ႔ဓားရဲ့ အရွည္ကိုအားကိုးၿပီး လီဖူခ်န္းအေပၚအသာစီးယူဖို႔ ႀကိဳးစားလိုက္တာပါ။ဒါေပမဲ့ လီဖူခ်န္းရဲ့ တိုက္ခိုက္မွုအေတြ႕အၾကဳံက အရမ္းေကာင္းေနတယ္ဆိုတာကို သူမ်က္ဝါးထင္ထင္ ၾကဳံေတြ႕လိုက္ရပါၿပီ။သူ႔ဓားရဲ့အရွည္က လီဖူခ်န္းအေပၚအသာစီးမယူနိုင္ခဲ့ပါဘူး။ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆိုေတာ့ လီဖူခ်န္းက အရမ္းကို နီးကပ္စြာနဲ႔သူ႔ကိုတိုက္ခိုက္လာလို႔ပါဘဲ။ေကာင္းယိုက သူ႔ဓားကြက္ေတြကိုထုတ္ဖို႔ေတာင္ အေတာ္ေလးခက္ခဲေနပါတယ္။လီဖူခ်န္းက ေကာင္းယိုဓားရဲ့လက္တစ္ကမ္းမွာရွိမေနဘဲ ဓားခ်က္ ဧရိယာအတြင္းပိုင္းထဲအထိထိုးဝင္လာတဲ့အတြက္ ေကာင္းယိုရဲ့ရွစ္ေပနီးပါးရွိတဲ့ ဓားရွည္ႀကီးက တုတ္တစ္ေခ်ာင္းသာသာေလာက္ေတာင္ အသုံးမက်ေတာ့ပါဘူး။ၿပီးေတာ့ လီဖူခ်န္းရဲ့ဓားက ၃ ေပေက်ာ္ေက်ာ္ဘဲရွိတဲ့အတြက္ ေကာင္းယိုကို ေကာင္းေကာင္းဒုကၡေပးေနပါတယ္။ေကာင္းယိုက လီဖူလ်န္းနဲ႔ ဓားတစ္ကမ္းအကြာအေဝးျဖစ္ေအာင္ ဆုတ္ေနေပမယ့္ တိုက္ခိုက္ေရးအရာမွာ ဖ်ံက်လြန္းတဲ့ လီဖူခ်န္းက ေလအရိပ္ေျခလွမ္းကိုသုံးၿပီး ထပ္ခ်ပ္မကြာ ကပ္လိုက္ေနပါတယ္။တိုက္ကြက္ေတြအေတာ္ေလးယွဥ္ၿပိဳင္အၿပီးမွာေတာ့တစ္ကြက္မွာ ေကာင္းယိုက သူ႔ဓားရွည္က္ို ေကာင္းေကာင္းႀကီးအသုံးခ်နိုင္မယ့္အခြင့္အေရးတစ္ခုရလာပါတယ္။" ေလႏွင္ရာ တိမ္ခရီး "သူ႔ရဲ့ခ်ီအတြင္းအား ဓားသြားက က်ာပြတ္ပုံသ႑ာန္ေျပာင္းသြားၿပီးလီဖူခ်န္းကို အလစ္အငိုက္ဖမ္းၿပီး ရိုက္ခ်လိုက္တာပါ။" ဘန္း........."ခ်ီအတြင္းအားဓားသြားက လီဖူခ်န္းကို ခုတ္မိသြားပါတယ္။ခက္တာက အဲဒါက လီဖူခ်န္းရဲ့ အရိပ္ျဖစ္ေနတာပါဘဲ။ေလအရိပ္ေျခလွမ္းကို ၿပီးျပည့္စုံျခင္းအဆင့္ေရာက္ေအာင္ေလ့က်င့္ထားနိုင္ၿပီျဖစ္တဲ့အတြက္ လီဖူခ်န္းရဲ့ သြက္လက္မွုေတြက လုံးဝတေစၧတစ္ေကာင္အလားပါဘဲ။သူက ေကာင္းယိုရဲ့ေဘးမွာ႐ုတ္တရက္ေပၚလာၿပီး" ၾကယ္ပ်ံ ဓား "ေလထဲမွာဘဲ လီဖူခ်န္းက သူ႔ရဲ့အထူးဓားကြက္ကို ထုတ္ေဖာ္လိုက္ပါတယ္။ဓားအလင္းတန္းေတြကျဖာထြက္သြားၿပီး ေကာင္းယိုရဲ့ခ်ီအကာအကြယ္ကို ဖ်က္ဆီးလိုက္ပါတယ္။ထို႔ေနာက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းရဲ့အနက္ေရာင္ သံဓားကို ေကာင္းယိုရဲ့ ဘယ္ဘက္ပုခုံးမွာ ထိုးစိုက္သြားပါၿပီ။လီဖူခ်န္းက သူ႔လက္ေမာင္းကိုအားစိုက္လိုက္ၿပီး ေကာင္းယိုကိုမတင္လိုက္ပါတယ္။" မင္းရွုံးၿပီ "လီဖူခ်န္းဆီက ေရခဲသမၽွေအးစက္ေနတဲ့ စကားသံတစ္ခုထြက္ေပၚလာပါတယ္။ေကာင္းယိုက သူ႔ခႏၶာကိုယ္ကနာက်င္ေနေပမဲ့လည္းသူရဲ့အရွက္သိကၡာေတြျဗန္းျဗန္းကြဲသြားတာထက္ေတာ့ ပိုၿပီးနာက်င္စရာမရွိေတာ့ဘူးလို႔ ခံစားေနရပါတယ္။လူတစ္ေယာက္က ဓားနဲ႔မၿပီး ေလေပၚေျမႇာက္ခံထားရတယ္ဆိုတာထက္ပိုၿပီးရွက္စရာေကာင္းတဲ့ျဖစ္ရပ္မ်ိဳး ဒီက်င့္ႀကံျခင္းေလာကမွာ မရွိေတာ့ပါဘူး။" လီဖူခ်န္းက လူေကာဟုတ္ေသးရဲ့လား "လီရွန္းရွီနဲ႔ လီက်င္းရြယ္က ပါးစပ္အေဟာင္းသားနဲ႔ လီဖူခ်န္းကို ေငးၾကည့္ေနပါတယ္။က်င့္ႀကံျခင္းနယ္ပယ္အဆင့္၃ဆင့္ကြာတဲ့ ေကာင္းယိုကို အနိုင္ယူလိုက္တယ္။ဒါက သူတို႔ေတြးထင္နိုင္တာထက္ကို လြန္ေနပါၿပီ။ေကာင္းယိုက အျပင္ေလာကက သိုင္းပညာရွင္ေတြလိုမဟုတ္ပါဘူး။အတြင္းစည္းဂိုဏ္းသားျဖစ္တဲ့အတြက္ သူ႔ဆီမွာ အဆင့္ျမင့္အတြင္းအားက်င့္စဥ္နဲ႔ အဆင့္ျမင့္ဓားသိုင္းပညာ ရွိပါတယ္။" မျဖစ္နိုင္ဘူး "ေကာင္းရီလုံက မ်က္ႏွာပ်က္ေနၿပီး စကားတစ္ခြန္းကို ခပ္တိုးတိုးေရရြတ္လိုက္ပါတယ္။သူ႔ရဲ့ေနာက္မွာရပ္ေနတဲ့ ေကာင္းကလန္သားေတြကလည္း" အတိတ္ေမ့သလို ေရႊေပ်ာက္သလို " ေယာင္အအျဖစ္ေနက်ပါၿပီ။တစ္ခ်ိဳ႕ဆိုရင္ သူတို႔အသားသူတို႔ဆိတ္ၿပီး အိပ္မက္လားတစ္ကယ္လားဆိုတာ စမ္းသပ္ေနက်ပါတယ္။" တစ္ကယ္လို႔အခြင့္အေရးရရင္ ဒီေစာက္ကေလးကို ရွင္းပစ္ရမယ္ "ယန္အိုကလည္း ျဖစ္ပ်က္သြားတာေတြကို ျမင္ၿပီးေနာက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းကို သတ္ပစ္မွ ျဖစ္မယ္ဆိုတာကို နားလည္သေဘာေပါက္သြားပါၿပီ။လီဖူခ်န္းရွိေနသေရြ႕ကေတ့ာ ယန္ကလန္က အႏၲရာယ္ဇုံထဲမွာျဖစ္ေနမွာပါဘဲ။ဒီလိုပုံအတိုင္းသာဆက္သြားမယ္ဆိုရင္ လီဖူခ်န္းကေျမကမၻာအဆင့္ကို လုံးဝမလြဲမေသြေရာက္မွာပါ။လီဖူခ်န္းေျမကမၻာအဆင့္ကိုေရာက္သြားၿပီဆိုတာနဲ႔ ယန္ကလန္ဘဝပ်က္ပါၿပီ။ယုံဝူးၿမိဳ႕စား ရွန္းတုက်န္းဟီေတာင္ လီဖူခ်န္းကို နိုင္ပါ့မလားဆိုတာ မသိနိုငိတဲ့အျဖစ္ပါ။ရွန္းတုကလန္ဘက္မွာလည္း အေက်အလည္ေဆြးေႏြးပြဲေတြစေနပါၿပီ။"မင္းတို႔အျမင္မွာ ဒီလီဖူခ်န္းက ငါတို႔ရွန္းတုကလန္ကို ဖိအားေပးနိုင္မယ္လို႔ျမင္လား "ရွန္းတုက်န္းမင္က ကလန္သားေတြရဲ့အျမင္ကိုေမးလိုက္ပါတယ္။ရွန္းတုကလန္သားေတြက တစ္ညီတစ္ညြတ္တည္း ေခါင္းညိတ္လိုက္က်ပါတယ္။" ဒီေကာင္ေလး ႀကီးလာရင္ ငါတို႔ရွန္းတုကလန္ေတာ့ ျပသနာအႀကီးႀကီးတက္ၿပီ "ရွန္းတုကလန္သားေတြအားလုံးရဲ့အျမင္က တစ္ထပ္တည္း တူညီေနပါတယ္။" အခြင့္အေရးရေအာင္ရွာၿပီး ဒီေကာင့္ရဲ့ ဒန္႔တ်န္ကို ဖ်က္ဆီး "ႊရွန္းတုက်န္းမင္က တစ္ခ်က္လႊတ္အမိန္႔ထုတ္လိုက္ပါတယ္။( ဒန္႔တ်န္= စြမ္းအင္စုေဆာင္းရာ ခ်ီပင္လယ္ ။ဒန္႔တ်န္ ၃ေနရာ ရွိပါတယ္။ရင္ေခါင္းတည့္တည့္ရယ္။ မ်က္ခုံႏွစ္ခုၾကားအေပၚတစ္လက္မေနရာရယ္။ ခ်က္ေအာက္ ႏွစ္လက္မ ေနရာရယ္ပါ။ လီဖူခ်န္းရဲ့ စိတ္ဝိညာဥ္ႏွစ္ခုက နဖူးတည့္တည့္ဒန္႔တ်န္မွာ ရွိေနပါတယ္။ )အဆုံးမဲ့အာဏာ အပိုင္း၁၀၀ကလန္သုံးခု လူငယ္ေခါင္းေဆာင္တိုက္ပြဲရႊမ္း.........လီဖူခ်န္းက သူ႔ဓားကို ျပန္သိမ္းလိုက္ၿပီးဓားမွာေပေနတဲ့ေသြးေတြကို ေကာင္းယိုရဲ့အကၤ်ီနဲ႔ စိမ္ေျပနေျပသုတ္ေနရင္းနဲ႔ ေအးစက္စက္ေမးလိုက္ပါတယ္။" ေနာက္ထပ္ငါနဲ႔တိုက္ခ်င္တဲ့လူရွိေသးလား "ေကာင္းကလန္ဘဲျဖစ္ျဖစ္ ယန္ကလန္ဘဲျဖစ္ျဖစ္ ......စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္အဆင့္၅ကို မေက်ာ္ေသးသေရြ႕ကေတာ့ လီဖူခ်န္းက ဘယ္သူ႔ကိုမွမေၾကာက္ပါဘူး။ေအးေအးေဆးေဆး အနိုင္ယူနိုင္ပါတယ္။စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္ အဆင့္၆ဆိုရင္ေတာ့ သူက အစြမ္းကုန္တိုက္မွရမွာပါ။သူရဲ့အားေတြကို ဒီလိုအလဟသေတာ့ မသုံးပစ္လိုက္နိုင္ပါဘူး။ေကာင္းကလန္ကလူေတြကေတာ့ ေဒါသထြက္ေနေပမယ့္ ဘယ္သူမွအမိုက္ခံၿပီး လီဖူခ်န္းကို ထြက္မတိုက္ခ်င္က်ပါဘူး။သူတို႔ေကာင္းကလန္သားေတြထဲမွာ စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္အဆင့္၅ရွိတဲ့သူက ႏွစ္ေယာက္ဘဲရွိပါတယ္။က်န္တဲ့တစ္ေယာက္ကလည္း ေကာင္းယိုနဲ႔အစြမ္းသိပ္မကြာပါဘူး။ဒါေၾကာင့္သူက လီဖူခ်န္းကို ထြက္တိုက္ခ်င္စိတ္မရွိဘူးေလ။" လီဖူခ်န္း.........မင္းမဆိုးဘူး။ၾကည့္ရတာငါတို႔အားလုံးက မင္းကိုအထင္ေသးလိုက္မိတာဘဲ။ဒါေပမဲ့ မင္းရဲ့ဂိုဏ္းတူအစ္ကိုေတြေရွ႕မွာေတာ့ မင္းနည္းနည္းပါးပါးေလးစားမွု ျပသင့္တယ္လို႔ငါထင္တယ္။ယန္ကလန္က ယန္လီက အေရွ႕ကိုထြကိလာပါတယ္။လြန္ခဲ့တဲ့၂ႏွစ္တုန္းက ယုံဝူးၿမိဳ႕ရဲ့ပါရမီရွင္ၿပိဳင္ပြဲမတိုင္မွီမွာ ကလန္ေလးခုစလုံးက အတြင္းစည္းတပည့္ေတြက ယုံဝူးၿမိဳ႕ကိုျပန္လာခဲ့က်ပါတယ္။ယန္ကလန္ကိုျပန္လာခဲ့တဲ့အတြင္းစည္းတပည့္ႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ ယန္လီနဲ႔ ယန္က်န္းပါ။ယန္လီဒီႏွစ္ဆို ၂၆ထဲမွာေရာက္ေနပါၿပီ။စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္အဆင့္၅လည္းျဖစ္ပါတယ္။ပါရမီအရေျပာမယ္ဆိုရင္ ၂၇ႏွစ္ရွိၿပီျဖစ္တဲ့ ေကာင္းယိုထက္ေတာ့ ပိုေကာင္းမြန္တယ္လို႔ေျပာလို႔ရပါတယ္။အခုေတာ့ သူက လီဖူခ်န္းကို မနာလိုတဲ့အၾကည့္ေတြနဲ႔ၾကည့္ေနပါတယ္။ယုံဝူးၿမိဳ႕မွာတုန္းက လီဖူခ်န္းက ကေလးသာသာဘဲရွိတာပါ။အခု၂ႏွစ္အၾကာမွာေတာ့ လီဖူခ်န္းက နတ္ဆိုးတစ္ေကာင္လို ႀကီးပ်င္းလာခဲ့ပါၿပီ။ယုံဝူးၿမိဳ႕မွာတုန္းက ယန္လီက လက္ေခ်ာင္းတစ္ေခ်ာင္းေလးနဲ႔ေတာင္ လီဖူခ်န္းကို အနိုင္ယူနိုင္စြမ္းရွိခဲ့တယ္ေလ။" ဂိုဏ္းတူအစ္ကို ... ဟုတ္လား...... ။မင္းတို႔ေတြက ငါ့ဂိုဏ္းတူအစ္ကိုျဖစ္ဖို႔ထိုက္တန္လို႔လား "လီဖူခ်န္းက ခံစားခ်က္မဲ့တဲ့ပုံစံနဲ႔ျပန္ေမးလိုက္ပါတယ္။" ရိုင္းစိုင္းၿပီး ဆုံးမသြန္သင္ျခင္းမခံထားရတဲ့ေကာင္ဘဲ "ယန္လီရဲ့မ်က္လုံးအစုံက ရက္စက္ေတာ့မည့္ပုံျဖင့္ က်ဥ္းေျမာင္းလာပါတယ္။လီဖူခ်န္းက ေကာင္းယိုကိုနိုင္သြားရဲ့အေၾကာင္းျပခ်က္က ၾကယ္ပ်ံဓားသိုင္းေၾကာင့္ျဖစ္ပါတယ္။ယန္လီကေတာ့ ဟိုးအရင္တုန္းက ၾကယ္ပ်ံဓားသိုင္းကိုေလ့က်င့္တဲ့တပည့္တစ္ေယာက္နဲ႔ ယွဥ္ၿပိဳင္ဖူးလိုိ့ ဒီဓားသိုင္းကို ေတာ္ေတာ္ေလးနားလည္အကၽြမ္းတဝင္ ရွိပါတယ္။ၾကယ္ပ်ံဓားသိုင္းမွာ ၾကယ္ေႂကြဆိုတဲ့ ဓားကြက္တစ္ကြက္တည္းပါတာကိုလည္း သူသိပါတယ္။ဒီဓားကြက္က အားကိုအဆုံးစြန္ဆုံးထုတ္ရတဲ့အျပင္ လ်င္ျမန္မွုလည္းရွိရပါတယ္။အဲႏွစ္ခုထဲက တစ္ခုခ်ိဳ႕ယြင္းသြားတာနဲ႔ ဓားကြက္ကိုဖ်က္ဖို႔က အရမ္းလြယ္ကူသြားပါၿပီ။ရႊပ္...... ရႊစ္......ရႊမ္း......သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ဓားကြက္အနည္းငယ္ဖလွယ္ၿပီးတာနဲ႔ ယန္လီက သူလီဖူခ်န္းကို ေလ်ာ့တြက္မိၿပီဆိုတာ နားလည္လိုက္ပါတယ္။လီဖူခ်န္းရဲ့ ၾကယ္ပ်ံဓားသိုင္းက ထုတ္သုံးတာသာမန္ထက္ကိုျမန္ေနပါတယ္။ၿပီးေတာ့ သူက ၾကယ္ေႂကြတစ္ကြက္တည္းကိုဘဲ ႏွစ္ခါဒါမွမဟုတ္ သုံးခါအထိ ဆက္တိုက္ ထုတ္သုံးေနနိုင္ပါေသးတယ္။ယန္လီက လီဖူခ်န္းရဲ့အတြင္းအားေတြျမန္ျမန္ကုန္ပါေစလို႔ဆုေတာင္းေန႐ုံဘဲ တတ္နိုင္ပါေတာ့တယ္။" မင္းရဲ့ၾကယ္ပ်ံဓားသိုင္းက ၿပီးျပည့္စုံျခင္းအဆင့္မွာလား"ယန္လီက ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ ပါးစပ္ကေနထုတ္ေမးလိုက္ရပါၿပီ။" မင္းသိစရာမလိုဘူး"တစ္ကယ္ေတာ့လီဖူခ်န္းက ၾကယ္ပ်ံဓားသိုင္းကို အႀကိဳၿပီးျပည့္စုံျခင္းအထိဘဲ ေလ့က်င့္ရေသးတာပါ။ေယဘူယ်အားျဖင့္ေျပာရရင္ အဝါေရာင္အဆင့္သိုင္းပညာေတြက လူသားနယ္ပယ္နဲ႔ စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္သိုင္းပညာရွင္ေတြအတြက္ ေရးသားထားတာပါ။ဆန္းၾကယ္အဆင့္သိုင္းပညာေတြကေတာ့ ေျမကမၻာအဆင့္နဲ႔ ေကာင္းကင္အဆင့္ သိုင္းပညာရွင္ေတြ ေလ့က်င့္ဖို႔အတြက္ပါ။ဒါေၾကာင့္ဘဲ စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္အဆင့္က ပညာရွင္ေတြက ဆန္းၾကယ္အဆင့္သိုင္းပညာရပ္ေတြကိုေလ့က်င့္တဲ့အခါမွာ အင္မတန္ခဲယဥ္းတာပါ။ၿပီးေတာ့ စိတ္တိုင္းက်သုံးစြဲနိုင္ဖို႔လည္း အင္မတန္ခက္ပါတယ္။တစ္ႀကိမ္ေလာက္သုံးၿပီးရင္ ထပ္သုံးဖို႔မျဖစ္နိုင္ေတာ့သေလာက္ပါဘဲ။ဒါေပမဲ့ ၿပီးျပည့္စုံျခင္းအဆင့္အထိေလ့က်င့္နိုင္ခဲ့ရင္ေတာ့ အႀကိမ္ေရေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ထုတ္သုံးနိုင္ပါတယ္။ဒါေၾကာင့္ယန္လီက လီဖူခ်န္းကို ၿပီးျပည့္စုံျခင္းအဆင့္လားလို႔ ေမးဘိုက္တာပါ။ဇြပ္စ္.........အလင္းတန္းေတြကျဖာထြက္လာၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ ယန္လီရဲ့ရင္ဘတ္နားတစ္ဝိုက္မွာ ဓားရိပ္ေတြကဝဲေနပါတယ္။ယန္လီရဲ့ပုံစံကိုၾကည့္ရတာ ဒီထက္ပိုၿပီးေတာင့္ခံနိုင္ေတာ့မယ့္ပုံမရွိပါဘူး။"ယန္လီ...... ျပန္ဆုတ္ခဲ့ေတာ့ "ယန္အိုက ယန္လီအေျခအေနမဟန္ေတာ့ဘူးဆိုတာရိပ္မိတဲ့အတြက္ ျပန္ေခၚလိုက္ပါတယ္။ယန္အိုရဲ့ေအာ္ေခၚသံက ကြက္တိပါဘဲ။ယန္လီက လီဖူခ်န္းရဲ့ဓားကြက္ထဲမွာပိတ္မိေနၿပီး အရွုံးေပးရဖို႔ သိပ္မၾကာေတာ့ပါဘူး။"ငါမင္းရဲ့အစြမ္းကို သိသြားၿပီ "ယန္လီက သိုင္းကြက္႐ုတ္သိမ္းလိုက္ၿပီး ယန္ကလန္ဘက္ကိုျပန္ခုန္ဆုတ္သြားပါတယ္။သူ႔ရဲ့မ်က္ႏွာေပၚမွာေတာ့ စိတ္ပ်က္မွုေတြအထင္းသားနဲ႔ပါ။"ဘယ္သူငါနဲ႔တိုက္ခ်င္ေသးလည္း "လီဖူခ်န္းက ယန္ကလန္နဲ႔ေကာင္းကလန္ကို ၾကည့္ၿပီးစိန္ေခၚလိုက္ပါတယ္။ကလန္နစ္ခုစလုံးက ကလန္သားေတြက လီဖူခ်န္းရဲ့အျပဳအမူကိုၾကည့္ၿပီး အစိမ္းလိုက္ဝါးစားခ်င္စိတ္ေတြေပၚေနပါၿပီ။" ဘဝျမင့္ေနလိုက္စမ္းတာကြာ "ေဘးမွာရပ္ေနတဲ့ ရွန္းတုကလန္သားေတြကလည္း လီဖူခ်န္းကို ျမင္ျပင္းကပ္ေနက်ပါၿပီ။သူတို႔ရဲ့အဆင့္အတန္းက ကလန္ေလးခုမွာ အျမင့္ဆုံးျဖစ္တဲ့အတြက္ ဒီျပသနာထဲကိုဝင္ပါဖို႔ေတာ့ ရွန္းတုကလန္က မစဥ္းစားထားပါဘူး။" ဟား... ဟား ... "လီရွန္းရွီကအားရားပါးရ ရယ္လိုက္ပါတယ္။" ဖူခ်န္း ဒီကိုျပန္လာခဲ့လိုက္ေတာ့။ငါ့အျမင္အရေျပာရရင္ စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းပုံအဆင့္၅ ေအာက္မွာမင္းကို စိန္ေခၚရဲတဲ့သူတစ္ေယာက္မွမရွိဘူးကြ။စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္အဆင့္၅ရဲ့အထက္ကေတာ့ မင္းကိုစိန္ေခၚရင္ သူတို႔အရွက္သူတို႔ခြဲသလိုျဖစ္ေနမွာဘဲ။မင္းစိန္ေခၚေနလည္းအလကားဘဲ။အခ်ိန္ကုန္တယ္။ ဒီကိုဘဲျပန္လာခဲ့ "လီရွန္းရွီက လီဖူခ်န္းကိုအျမန္ေခၚလိုက္ပါတယ္။ေကာင္းကလန္နဲ႔ယန္ကလန္ကေကာင္ေတြက အရွက္တရားဆိုတာဘာမွန္းသိတဲ့ေကာင္ေတြမဟုတ္ပါဘူး။အခန္႔မသင့္ရင္ စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္အဆင့္၆ကလူေတြကလည္း ဆင္းၿပီးလီဖူခ်န္းကို စိန္ေခၚရင္စိန္ေခၚလာမွာပါ။စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္အဆင့္၆ ကေကာင္ေတြဆင္းလာရင္ လီဖူခ်န္းတစ္ေယာက္ ဒုကၡေရာက္ဖို႔ အခြင့္အလမ္းမ်ားတယ္ေလ။လီဖူခ်န္းကလည္း သူ႔အေျခအေနကို သူသေဘာေပါက္ပါတယ္။လီရွန္းရွီေခၚလိုက္တာနဲ႔ တန္းၿပီး လီကလန္ရွိရာကို ဆုတ္ခဲ့လိုက္တယ္ေလ။" လီရွန္းရွီ......မင္းအရမ္းလည္းေပ်ာ္မေနနဲ႔ဦး။ဒါက အရန္ဟင္းဘဲရွိေသးတယ္။တစ္ကယ့္ဟင္းပြဲကအခုမွလာမွာ။ "ေကာင္းရီလုံက ျဖဴဖတ္ျဖဴေလ်ာ္ျဖစ္ေနတဲ့မ်က္ႏွာနဲ႔ ေျပာလိုက္ပါတယ္။" အစ္ကိုေကာင္းေျပာတာမွန္တယ္။လီရွန္းရွီ ...မင္းေနာက္လာမယ့္ကိစၥေတြအတြက္ အခုတည္းကို စိတ္ကိုႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ထားလိုက္ေတာ့ "ယန္အိုကလည္း သုန္မွုန္ေနတဲ့မ်က္ႏွာနဲ႔ဝင္ေျပာပါတယ္။" မင္းတို႔ရဲ့အေတာ္ဆုံးေတြသာ လာခဲ့လိုက္။ငါတို႔လီကလန္သားေတြက ဘယ္ေတာ့မွ စိန္ေခၚမွုေတြကိုေရွာင္မေျပးဘူးကြ။ "လီရွန္းရွီကလည္း တစ္စက္ကေလးမွ ေၾကာက္ရြံ့မေနပါဘူး။လီကလန္သားေတြထဲမွာ စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္အဆင့္၅အထက္ အတြင္းစည္းတပည့္ေတြက ၃ ေယာက္ဘဲရွိပါတယ္။လီရွန္းရွီနဲ႔ လီက်င္းရြယ္တို႔က စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္အဆင့္၈မွာ ရွိပါတယ္။ေနာက္တစ္ေယာက္ကေတာ့ စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္အဆင့္၆မွာရွိတဲ့ လီထန္းယု ဆိုတဲ့တစ္ေယာက္ျဖစ္ပါတယ္။ေကာင္းကလန္မွာေတာ့ စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္အဆင့္၅အထက္ရွိတဲ့ကလန္သား ၆ေယာက္ရွိၿပီးယန္ကလန္မွာေတာ့ ၅ေယာက္သာရွိပါတယ္။ေနာက္ထပ္တိုက္ခိုက္မွုအနည္းငယ္အၿပီးမွာေတာ့ ေကာင္းကလန္နဲ႔ယန္ကလန္က ကိုယ္စီကိုယ္စီနိုင္ပြဲေတြ ရခဲ့ေပမယ့္ လီကလန္ကေတာ့ နိုင္ပြဲတစ္ပြဲမွမရေသးပါဘူး။ထို႔ေနာက္မွာေတာ့ လီက်င္းရြယ္က ထြက္တိုက္ၿပီး တစ္ဖက္လူကိုအနိုင္ယူကာ လီကလန္ရဲ့ ဂုဏ္သိကၡာကို ျပန္အဖတ္ဆည္ေပးခဲ့ပါတယ္။ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ တိုက္ခိုက္ဖို႔က်န္တဲ့လူက ေကာင္းရီလုံ ၊ယန္အိုနဲ႔လီရွန္းရွီတို႔ဘဲ က်န္ပါေတာ့တယ္။" လီရွန္ရွီ ......... ဒီကိုဆင္းခဲ့စမ္း။ဘယ္သူကပိုၿပီးအစြမ္းထက္သလည္းဆိုတာ ၾကည့္က်တာေပါ့။ "ေကာင္းရီလုံက လီရွန္းရွီကို လက္ညႇိုးထိုးၿပီး စိန္ေခၚလိုက္ပါတယ္။" မင္းစိန္ေခၚတာကို ငါကေၾကာက္ေနရမွာလား "လီရွန္းရွီက စင္ေရာင္တစ္ေကာင္လို႔ တိုက္ပြဲစည္းဝိုင္းထဲကို ခုန္ပ်ံဝင္ေရာက္လာပါတယ္။ဘုန္း ဘုန္း ဘုန္း.........စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္အဆင့္၈ကလူႏွစ္ေယာက္ရဲ့တိုက္ခိုက္မွုကမယုံနိုင္ေလာက္ေအာင္ ျပင္းထန္လြန္းလွပါတယ္။သူတို႔ရဲ့ခ်ီအတြင္းအားဓားေတြကလည္း ၇ေပနီးပါးရွိပါတယ္။အနက္ေရာင္သံေသဓားရဲ့အရွည္ ၃ေပပါထပ္ေပါင္းလိုက္မယ္ဆိုရင္ဓားေတြက ၁၀ေပနီးပါးကို ရွိေနပါၿပီ။အဲဒီအဓိပၸါယ္က သူတို႔ႏွစ္ေယာက္စလုံးက တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ ၁၀ေပအကြာကေနေတာင္တိုက္ခိုက္လို႔ရတယ္ဆိုတာပါဘဲ။" ဆန္းၾကယ္ေရလွိုင္းဓားသိုင္း ""အလင္းျဖာဓားသိုင္း "ေကာင္းရီလုံရဲ့ဓားက စိတ္တန္ခိုးစြမ္းအင္ျဖင့္ဖြဲ႕စည္းထားတဲ့ ေရလုံးႀကီးကိုသယ္ေဆာင္လာၿပီး လီရွန္းရွီကို ထိုးႏွက္လိုက္ပါတယ္။လီရွန္ရွီကလည္းေရႊဝါေရာင္အလင္းတန္းေတြျဖာထြက္ေနတဲ့ဓားႀကီးနဲ႔ ေကာင္းရီလုံကို ခုတ္ခ်လိုက္ပါတယ္။" ဝုန္း...... "ေျမျပင္တစ္ခုလုံးက ငလ်င္လွုပ္လိုက္သလို တုန္ခါသြားၿပီးေျမႀကီးမ်က္ႏွာျပင္ေပၚမွာလည္း မီတာအနည္းငယ္မၽွနက္သည့္ တြင္းနက္ႀကီးေတြ ျဖစ္ေပၚလာပါတယ္။ရႊံ့ေတြ၊ဖုန္ေတြ၊သဲေတြကလည္း တစ္ေထာင္းေထာင္းထလာပါေသးတယ္။ၾကည့္ရတာ တစ္ဖက္နဲ႔တစ္ဖက္ လက္နက္ပုန္းေတြနဲ႔တိုက္ခိုက္ေနသည့္အလားပါဘဲ။အဆုံးသတ္မွာေတာ့ ဘယ္သူ႔ဘယ္သူမွအသာမရဘဲ သေရပြဲျဖစ္သြားပါတယ္။လီကလန္က ၾသဇာအာဏာက်ဆင္းရင္က်ဆင္းလာပါလိမ့္မယ္။ဒါေပမဲ့ ဒါကဆယ္စုႏွစ္တစ္ခုစာေလာက္ပါဘဲ။လီရွန္းရွီရဲ့ေခတ္မွာေတာ့ လီကလန္က ျပန္ၿပီးဦးေမာ့လာပါၿပီ။လီကလန္ရဲ့လူငယ္မ်ိဳးဆက္ေတြကလည္း ယန္ကလန္နဲ႔ေကာင္းကလန္ထက္ ဘယ္ေလာက္မွနိမ့္က်ေနတာ မဟုတ္ပါဘူး။အထူးသျဖင့္ လီကလန္ဘက္မွာ ေတာက္မဲ့မီးခဲတစ္ရဲရဲလို႔ဆိုရမည့္ လီဖူခ်န္း ထြက္ေပၚလာခဲ့ပါၿပီ။ေကာင္းရီလုံနဲ႔တိုက္ခိုက္လို႔အၿပီးမွာေတာ့ လီရွန္းရွီက ယန္အိုနဲ႔ေနာက္ထပ္တစ္ပြဲ တိုက္လိုက္ပါေသးတယ္။သူတို႔၃ေယာက္စလုံးရဲ့ပါရမီနဲ႔ အစြမ္းအစက သိပ္မကြာျခားတဲ့အတြက္တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ နိုင္ဖို႔ဆိုတာ မျဖစ္နိုင္ေသးပါဘူး။" စိတ္လွုပ္ရွားစရာ တိုက္ပြဲေတြဘဲ။ငါေတာင္ေဘးကၾကည့္ေနရင္းနဲ႔ လက္ယားလာၿပီ "ရွန္းတုကလန္ရဲ့ လူငယ္ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္တဲ့ ရွန္းတုက်န္းမင္က အကုန္လုံးကို ခ်ီးက်ဴးေျပာဆိုလိုက္ပါတယ္။" အစ္ကိုက်န္းမင္ကေတာ့ အရမ္းေျမႇာက္ေျပာလြန္းေနပါၿပီဗ်ာ။ "ေကာင္းရီလုံနဲ႔ ယန္အိုက လက္သီးဆုပ္ကာ ရွန္းတုက်ဴးကို တ႐ုတ္ရိုးရာအတိုင္း အရိုအေသေပးလိုက္ပါတယ္။ရွန္းတုက်န္းမင္က အသက္၃၂ ႏွစ္ရွိၿပီး စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္အဆင့္၉ ပါ။သူကၾကယ္သုံးပြင့္အရိုးတည္ေဆာက္ပုံကို ပိုင္ဆိုင္ထားတဲ့အတြက္ အသက္၃၅ႏွစ္မျပည့္ခင္မွာ ေျမကမၻာအဆင့္ကို ေက်ာ္ျဖတ္သြားနိုင္ဖို႔ အခြင့္အေရးေတာ္ေတာ္ေလးမ်ားေနပါၿပီ။ေျမကမၻာအဆင့္ကို အသက္၃၅ႏွစ္မတိုင္မွီ ခ်ိဳးေဖာက္ဝင္ေရာက္နိုင္တဲ့သူေတြက မိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းရဲ့ တိုက္ရိုက္တပည့္အျဖစ္ အဆင့္တိုးျမႇင့္ေပးျခင္းကို ခံရတယ္ေလ။ဒီေနရာမွာတစ္ခုသိထားရမွာကယုံဝူးၿမိဳ႕ရဲ့အဓိကကလန္ႀကီးေလးခုစလုံးမွာ အခုခ်ိန္ထိ တိုက္ရိုက္တပည့္ျဖစ္လာတဲ့သူ တစ္ေယာက္မွမရွိေသးဘူးဆိုတာပါဘဲ။ဘယ္ကလန္ကဘဲျဖစ္ျဖစ္ တိုက္ရိုက္တပည့္တစ္ေယာက္ထြက္ေပၚလာတာနဲ႔ အဲသည္ကလန္က က်န္တဲ့ကလန္၃ခုစလုံးကို လႊမ္းမိုးခ်ဳပ္ကိုင္သြားမွာပါ။တစ္ကယ္လို႔ ရွန္းတုကလန္ကသာ တိုက္ရိုက္တပည့္တစ္ေယာက္ေမြးထုတ္နိုင္ခဲ့ရင္ ယုံဝူးၿမိဳ႕မွာရွိေနတဲ့ သူတို႔ရဲ့ ၾသဇာအာဏာက ပိုၿပီးအားေကာင္းသြားမွာ အမွန္ပါဘဲ။လီရွန္းရွီက တစ္ခုခုေျပာဖို႔ ပါးစပ္ျပင္လိုက္ေသးေပမယ့္လည္း အဆုံးသတ္မွာေတာ့ ဘာမွမေျပာဘဲ ခပ္ဆိတ္ဆိတ္ေနလိုက္ပါေတာ့တယ္။ဒီႏွစ္ေတြထဲမွာ လီကလန္သားေတြဟာ ရွန္းတုကလန္သားေတြရဲ့ ေလွာင္ေျပာင္ေစာ္ကားျခင္းကို အမ်ားႀကီးႀကီးခံခဲ့ရၿပီးပါၿပီ။သူတို႔ေတြဟာ ယုံဝူးၿမိဳ႕စားရဲ့ကလန္ကဆိုတဲ့ လုပ္ပိုင္ခြင့္ႀကီးနဲ႔ လီကလန္ကိုဖိႏွိပ္ၿပီး ေကာင္းကလန္နဲ႔ ယန္ကလန္ကို ေနာက္ကြယ္ကေန အားေပးအားေျမႇာက္ေတြ ျပဳလုပ္ပါတယ္။လီရွန္းရွီဟာ ဒီကိစၥေတြကို ေကာင္းေကာင္းႀကီးသိရွိခံစားခဲ့ရသူျဖစ္တဲ့အတြက္ ရွန္းတုကလန္ကို ေျမႇာက္ပင့္ခ်ီးက်ဴးတာေတြ သူမလုပ္လိုပါဘူး။ရွန္းတုက်န္းမင္က လီဖူခ်န္းကို စိုက္ၾကည့္လိုက္ၿပီး" ေကာင္ေလး... မင္းမဆိုးဘူး။ငါ့ေနာက္လိုက္ဖို႔ စိတ္ဝင္စားလား " လို႔ေမးလိုက္ပါတယ္။ရွန္းတုက်န္းမင္က လီဖူခ်န္းကို သူ႔လက္ေအာက္ထဲခိုဝင္လာဖို႔ ေမၽွာ္လင့္ေနပါတယ္။ဘယ္လိုအရိုးတည္ေဆာက္ပုံဘဲ ျဖစ္ေနပါေစ။စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းက သူ႔အတြက္ အလြန္အားေကာင္းတဲ့ နယ္႐ုပ္ေလးတစ္႐ုပ္ ျဖစ္လာနိုင္သည္ေလ။" ေတာင္းပန္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္စိတ္မဝင္စားဘူး "လီဖူခ်န္းက မဆိုင္းမတြပင္ ျငင္းဆိုလိုက္ပါတယ္။ရွန္းတုက်န္းမင္က ခပ္ေပါ့ေပါ့ရယ္သြမ္းလိုက္ၿပီး" မင္းဒီလိုဆုံးျဖတ္တဲ့အတြက္ေနာင္တမရဖို႔ ငါေမၽွာ္လင့္ပါတယ္။"" သြားမယ္ေဟ့ "စကားဆုံးတာနဲ႔ရွန္းတုက်န္းမင္က သူ႔လူေတြကို ဦးေဆာင္ၿပီးထြက္သြားပါေတာ့တယ္။
YOU ARE READING
အဆုံးမဲ့အာဏာ (လီဖူချန်း)
Actionမူရင်းဘာသာပြန်ဆိုသူ - လေလွင့်လုလင် (အကုန်တတ်သခင်လေး) ZAWGYI / UNICODE
