အဆုံးမဲ့အာဏာ အပိုင္း၅၁တိုက္ပြဲ" ပလြတ္ "ေရထဲကေန ေတာက္ပတဲ့အေၾကးခြံေတြနဲ႔ငါးတစ္ေကာင္က ခုန္ထြက္လာေလသည္။ဒီငါးက မီတာဝက္ေလာက္ရွည္ေလသည္။ေနေရာင္ျခည္နဲ႔ ငါးရဲ့အေၾကးခြံေတြနဲ႔ထိေတြ႕တဲ့အခိုက္မွာေတာ့လွပတဲ့သက္တန္႔ေရာင္ေလးေတြက ေလထုထဲမွာထြက္ေပၚလာတယ္။ဒါကလုံးဝ ပထမတန္းစားရတနာငါးဆိုတာ မေျပာဘဲနဲ႔ေတာင္ တပည့္ေတြအားလုံးက သိၾကပါတယ္။"ႀကီးလိုက္တဲ့ ပထမတန္းစားငါးႀကီးေဟ့"လီဖူခ်န္းနဲ႔အတူတူမၽွားေနတဲ့ အျပင္စည္းတပည့္ေတြကလီဖူခ်န္းဖမ္းမိတဲ့ငါးႀကီးကိုျမင္လိုက္ရတဲ့အခါမွာ စိတ္မထိန္းနိုင္ဘဲေအာ္ဟစ္လိုက္ၾကတယ္။သူတို႔ဘဝမွာတစ္ခါမွ ဒီေလာက္ႀကီးတဲ့ပထမတန္းစားငါးႀကီးကိုမျမင္ခဲ့ဖူးဘူးေလ။ပထမတန္းစားငါး တစ္ကီလိုက ရမွတ္ ၁၀၀ ေတာင္ရမွာေလ။ဒါကအမွတ္ ၅၀၀၀ တန္ငါးႀကီး။လီဖူခ်န္းကေတာ့ သူတို႔လိုစိတ္မလွုပ္ရွားဘဲ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ပါဘဲ။လီဖူခ်န္းက ဒုတိယတန္းစားငါးေတြေတာင္ ဖမ္းထားၿပီးၿပီေလ။ဒုတိယတန္းစားငါးတစ္ကီလိုက ရမွတ္ ၁၀၀၀ ႏွင့္ညီမၽွတာျဖစ္သည့္အတြက္ ငါးကီလိုေလာက္ရွိတဲ့ ငါးေလးေတာင္မွဒီငါးနဲ႔တန္ဖိုးခ်င္းညီမၽွပါတယ္။***ဒီလိုနဲ႔ေနာက္ထပ္ႏွစ္ပတ္ ကုန္ဆုံးသြားျပန္တယ္။အခုဆိုရင္ လီဖူခ်န္းတစ္ေယာက္ ဒီမိုးျပာေရာင္ေရကန္ကိုေရာက္လာတာ သုံးလတင္းတင္းေတာင္ျပည့္ခဲ့ၿပီေလ။ဒီအေတာအတြင္းမွာ လီဖူခ်န္းက သာမန္ရတနာငါး ၆၉ေကာင္။ပထမတန္းစားငါး ၁၅ ေကာင္နဲ႔ဒုတိယတန္းစားငါး ၃ ေကာင္ဖမ္းမိခဲ့ၿပီ။လီဖူခ်န္းက သူ႔ဘဝကိုယ္သူအရမ္းေက်နပ္ေနမိတယ္။" အင္း ငါ ဂိုဏ္းကိုျပန္ဖို႔အခ်ိန္တန္ၿပီနဲ႔တူတယ္"ကန္ရွန္းေတာင္ထိပ္မွာ သူေငြႏွင္းသတၱဳေတြရခဲ့တာက ၾကက္ကန္းဆန္အိုးတိုးတာဆိုေပမယ့္ဒီငါးဖမ္းတာက သူ႔ရဲ့ကၽြမ္းက်င္မွုနဲ႔ ရခဲ့တာပါ။"အစ္ကိုဝမ္းကြဲ...အဲေကာင္ဘဲ။အဲေကာင္ဘဲ။ကၽြန္ေတာ္ရထားတဲ့သတင္းအတိုင္းဆိုရင္ ဒီေကာင္က မိုးျပာေရာင္ေရကန္နဲ႔ သတၱဳရိုင္းေတာင္ေပၚကေန အနည္းဆုံးအမွတ္ ၃၀၀၀၀ ရခဲ့တာတဲ့။အရပ္ရွည္ရွည္ ေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္းနဲ႔ လူငယ္တစ္ေယာက္ကလီဖူခ်န္းကို လက္ညႇိုးထိုးၿပီး သူ႔ေဘးက လူငယ္ကို လွမ္းေျပာလိုက္တယ္။တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္တာနဲ႔ လီဖူခ်န္းက ထိုလူငယ္ဘယ္သူလည္းဆိုတာ မွတ္မိလိုက္သည္။လြန္ခဲ့တဲ့ ၃လတုန္းက ဇူဟြားေလာင္ လ်ိဳေဇာင္ထန္တို႔နဲ႔မတိုက္ခင္တုန္း လာလုတဲ့လူငယ္၈ေယာက္အဖြဲ႕ထဲက ေခါင္းေဆာင္လူငယ္။သူမွတ္မိရသေလာက္ဆို သူ႔နာမည္က စြန္းယန္ေပါင္ျဖစ္မည္။" ဒါဆိုမင္းက လီဖူခ်န္းဆိုတဲ့ေကာင္ေလးေပါ့ေလ"စြန္းယန္ေပါင္၏ သတိေပးျခင္းခံလိုက္ရတဲ့ လူငယ္က လီဖူခ်န္းရဲ့ သြားလမ္းကို ပိတ္ၿပီးေျပာလိုက္တယ္။လီဖူခ်န္းက ေအးစက္စက္ေလသံျဖင့္ ျပန္ေျပာလိုက္တယ္။" ငါစိတ္မတိုခင္ မင္းငါ့ေရွ႕က အျမန္ထြက္သြားစမ္း"လူေတြအားလုံးက သူ႔ကိုရတနာသိုက္ႀကီးလို သေဘာထားၿပီး ခနခနလာလုယက္ေနတာကို သူစိတ္ကုန္ေနပါၿပီ။သူက သည္းခံျခင္းတရားနဲ႔ျပည့္စုံတဲ့ ဗုဒၶလမ္းစဥ္က ပေစၥကဗုဒၶါလည္းမျဖစ္ေသးပါဘူး။ဒါေၾကာင့္သူ႔ကို လာေႏွာင့္ယွက္တဲ့လူေတြကို မီးကုန္ယမ္းကုန္ ျပန္ခ်ဖို႔ လီဖူခ်န္းက အေစာႀကီးကတည္းကဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်ထားၿပီးပါၿပီ။" စိတ္ဝင္စားစရာဘဲ။ငါဆိုတဲ့ ဝမ္ဟူကို ဒီလိုေလသံနဲ႔ေျပာတာ မင္းကပထမဆုံးဘဲ"ဝမ္ဟူက လီဖူခ်န္းက ေသေသခ်ာခ်ာအကဲခတ္လိုက္သည္။ဒီေကာင္ေလးက စြန္းယန္ေပါင္ ေျပာထားတာထက္ေတာင္ပိုၿပီး အစြမ္းထက္မည့္ပုံပင္။ဒါေပမဲ့ သူကလည္း ထိပ္ဆုံး၅၀၀ စာရင္းထဲက တပည့္တစ္ေယာက္တစ္ေယာက္ေလ။သူ႔ရဲ့နံပါတ္စဥ္က ေအာက္ဆုံးနားကျဖစ္ေပမယ့္လည္းဇူဟြားေလာင္နဲ႔ လ်ိဳေဇာင္ထန္ထက္ေတာ့ အမ်ားႀကီးသာပါေသးတယ္။" အပိုေတြလုပ္မေနနဲ႔ကြာ။မင္းအရမ္းေဇာင္းထေနရင္လည္း ငါ့ဆီအျမန္လာခဲ့စမ္း"လီဖူခ်န္းက တစ္ဖက္လူနဲ႔စကားအၾကာႀကီးေျပာခ်င္စိတ္ မရွိပါဘူး။သူရဲ့ငါးေတြကို ရမွတ္နဲ႔သြားလဲဖို႔ရွိေသးတယ္ေလ။"အစ္ကိုဝမ္းကြဲ...ဒီေစာက္ကေလးကို ေကာင္းေကာင္းဆုံးမလိုက္စမ္းပါ။စြန္းယန္ေပါင္ လီဖူခ်န္းကို ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့အၾကည့္နဲ႔ၾကည့္ၿပီးဝမ္ဟူကို အားေပးအားေျမႇာက္လုပ္လိုက္သည္။ဝမ္းဟူက ျပဳံးရင္းနဲ႔ လီဖူခ်န္းအနားကိုလမ္းေလၽွာက္လာေလသည္။သူ႔ရဲ့မ်က္လုံးေတြကေတာ့ ရက္စက္ေတာ့မည့္ပုံပင္။သူ႔ရဲ့အတြင္းအားေတြထုတ္လိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့ ဝမ္ဟူရဲ့မ်က္ဆံအနက္ကေပ်ာက္သြားၿပီး မ်က္ျဖဴသားေတြခ်ည္းျဖစ္လာပါတယ္။သူရဲ့ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလုံးမွာလည္း သာမန္မ်က္စိနဲ႔မျမင္နိုင္တဲ့အတြင္းအားအရွိန္အဝါေတြက ရစ္သိုင္းလာၿပီး လက္ေမာင္းမွာေတာ့ အစိမ္းေရာင္အတြင္းအားအလႊာတစ္ခု ျဖစ္ေပၚလာပါတယ္။သူ႔ကိုၾကည့္ရတာ သစ္ပင္အိုႀကီးတစ္ပင္အျဖစ္ေျပာင္းလဲသြားသလိုပါဘဲ။အဲဒါက ဝမ္ဟူရဲ့ 'အျမဲစိမ္း 'ပညာရပ္ျဖစ္တယ္။သူ မိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းကို ဝင္စတုန္းက ဒီပညာရပ္ကိုေရြးခ်ယ္ခဲ့တာျဖစ္တယ္။ဒီပညာရပ္ သစ္သားဓာတ္ကိုအထူးျပဳတဲ့ပညာရပ္ျဖစ္ပါတယ္။ဒဏ္ရာေတြကို ျပန္ေကာင္းေစႏွုန္းျမင့္ယုံသာမက မယုံၾကည္နိုင္ေလာက္ေအာင္သန္မာတဲ့ ခြန္အားကိုလည္း ေပးစြမ္းပါတယ္။ဒီလို 'အျမဲစိမ္း' ပညာရပ္ကိုေလ့က်င့္တဲ့သူေတြနဲ႔ ေတြ႕ရင္ တိုက္ပြဲက္ုျမန္နိုင္သထက္ျမန္ေအာင္တိုက္မွ ေတာ္ကာက်မွာပါ။တိုက္ပြဲအခ်ိန္ၾကာလာတာနဲ႔အမၽွ ဒီပညာရပ္က ပိုပိုၿပီးအားေကာင္းလာတတ္ပါတယ္။"ပင္စည္ လက္သီး"ဝမ္ဟူက သူရဲ့အစြမ္း ၁၀၀ ရာခိုင္ႏွုန္းအထိထုတ္႐ုံသာမက သူအကၽြမ္းက်င္ဆုံးလက္သီးသိုင္းျဖစ္တဲ့ " ပင္စည္"လက္သီးသိုင္းကိုပါ ထုတ္သုံးၿပီးလီဖူခ်န္းကို တိုက္ခိုက္လိုက္ပါတယ္။ဒီလက္သီးသိုင္းမွာပါလာတဲ့အရွိန္ေတြက လီဖူခ်န္းရဲ့ အဝတ္အစားေတြကိုေတာင္ ေလထဲမွာ လူးလြန္႔ေနေစပါတယ္။ႏွေျမာစရာေကာင္းတာက သူက လီဖူခ်န္းေလ့က်င့္ထားတဲ့ပညာရပ္ကို မသိတာပါဘဲ။သစ္သားဓာတ္ကို အေျချပဳတဲ့ ပညာရွင္ေတြအေၾကာက္ရဆုံးရန္သူက မီးဓာတ္ကို အေျချပဳေလ့က်င့္ထားတဲ့ပညာရွင္ေတြပါ။သူ႔လက္သီးသိုင္းကအရမ္းေကာင္းေပမဲ့လီဖူခ်န္းက မီးဓာတ္ကိုအေျချပဳတဲ့ ၾကက္ေသြးေရာင္မီးက်င့္စဥ္ကို ေလ့က်င့္ထားတဲ့ပညာရွင္ေလ။ၾကက္ေသြးေရာင္မီး အဆင့္၈ ကိုေရာက္ၿပီးကတည္းကလီဖူခ်န္းရဲ့ အနီးကပ္တိုက္ခိုက္ေရးအဆင့္က အရင္ကထက္ကို ႏွစ္ဆေလာက္ပိုေကာင္းမြန္လာၿပီျဖစ္တယ္။လီဖူခ်န္းရဲ့ဘယ္ဘက္လက္က ဝူေဟာင္ရဲ့လက္သီးကို ဆြဲဖမ္းလိုက္တယ္။လူႀကီးတစ္ေယာက္က ကေလးတစ္ေယာက္ရဲ့လက္သီးကို ဆြဲဖမ္းလိုက္သလိုပါဘဲ။အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ လၽွပ္ျပက္သလိုျမန္တဲ့ လီဖူခ်န္းရဲ့ ညာဘက္လက္သီးက ဝမ္ဟူရဲ့မ်က္ႏွာနဲ႔မိတ္ဆက္သြားပါေတာ့တယ္။" ဘုန္း"ေသြးေတြကျဖာထြက္လာခဲ့တယ္။ဝမ္ဟူက သူ႔ကိုယ္သူဘာျဖစ္သြားမွန္းေတာင္မသိဘဲေၾကာင္ၿပီးရပ္ေနမိတယ္။မ်က္လုံးထဲမွာလည္း ၾကယ္ေတြလေတြကိုျမင္ေနရပါၿပီ။လီဖူခ်န္းရဲ့လက္သီးကေတာ့ ရပ္မေနပါဘူး။သူ႔ရဲ့ေနာက္ထပ္လက္သီးတစ္ခ်က္က ဝမ္ဟူရဲ့ေမးေစ့ေအာက္ကိုေျပးဝင္သြားၿပီးေနာက္မွာေတာ့ ဝမ္ဟူက ေလထဲကို ၂ မီတာေလာက္ေျမႇာက္တက္သြားပါတယ္။ျပန္အက်မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းရဲ့ျမင္းကန္သလိုကန္ခ်က္က ထပ္ၿပီးေတာ့ေစာင့္ႀကိဳေနၿပီး သူ႔ကိုေလာကႀကီးနဲ႔အဆက္အသြယ္ျပတ္သြားေစပါေတာ့တယ္။ထို႔ေနာက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းက စြန္းယန္ေပါင္ဆီကို တစ္လွမ္းခ်င္းေအးေဆးစြာ သြားလိုက္တယ္။" ေနာက္တစ္ခါ မင္းငါ့ေဒါသကိုလာစမ္းရင္ ဒီထက္ဆယ္ဆမကနာမယ္ဆိုတာ မွတ္ထား"ေျပာၿပီးတာနဲ႔ လီဖူခ်န္းက စြန္းယန္ေပါင္ရဲ့ဝမ္းဗိုက္ကို ပင့္ထိုးလိုက္တယ္။သူ႔ရဲ့လက္သီးခ်က္ကိုခံလိုက္ရတဲ့ စြန္းယန္ေပါင္က အြတ္ခနဲျဖစ္သြားၿပီးမ်က္ႏွာတစ္ခုလုံးစိမ္းသြားကာ အစာအိမ္ထဲက အစာေခ်ရည္ေတြေတာင္ အန္ထြက္လာပါတယ္။လီဖူခ်န္းကေတာ့ ဘယ္သူ႔ကိုမွဂ႐ုမစိုက္ဘဲ ျခင္းေတာင္းကိုသယ္လ်က္ အေဝးကိုထြက္ခြာသြားပါၿပီ။လီဖူခ်န္းရဲ့ေနာက္ေက်ာျပင္ကိုၾကည့္ရင္းနဲ႔က်န္ခဲ့တဲ့ စြန္းယန္ေပါင္ရဲ့မ်က္ႏွာထက္မွာေတာ့ ေၾကာက္ရြံ့မွုေတြက အထင္းသားပင္။ဒီေကာင္ကလူေကာဟုတ္ရဲ့လားလို႔ ေတြးေနမိရင္းနဲ႔ေပါ့။ေျပာရမယ္ဆိုရင္ သူ႔ဝမ္းကြဲအစ္ကိုက ထိပ္ဆုံးတပည့္၅၀၀ စာရင္းထဲက တပည့္တစ္ေယာက္ေလ။ဒါေပမဲ့လီဖူခ်န္းနဲ႔အေတြ႕မွာေတာ့ ကေလးနဲ႔လူႀကီးခ်သလို တစ္ဖက္သတ္ ေဆာ္ခံလိုက္ရတယ္။*** မိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းရဲ့ေထာက္ပံ့ေရးဌာန ...............တာဝန္က်အႀကီးအကဲက လီဖူခ်န္းသယ္လာတဲ့ျခင္းေတာင္းကိုၾကည့္ၿပီး အံ့ကိုမၾသေတာ့ပါဘူး။ဒီေျခာက္လအတြင္းမွာ လီဖူခ်န္းက သူ႔ကိုအမ်ိဳးမ်ိဴးအံ့ၾသေစခဲ့ၿပီးၿပီေလ။သူလည္း လီဖူခ်န္းေၾကာင့္ က်င့္သားရသြားပါၿပီ။ဒီတစ္ခါလီဖူခ်န္းရတဲ့ရမွတ္ကေတာ့ ၅၅၀၀၀ ျဖစ္ပါတယ္။ဒီပမာဏက အျပင္စည္းအႀကီးအကဲတစ္ေယာက္ တစ္ႏွစ္ပတ္လုံးလုပ္ရင္ေတာင္မရတဲ့ ပမာဏေလ။ဒါေပမဲ့ ဒီလူငယ္ေလးကေတာ့ လအနည္းေလးဘဲ အခ်ိန္ယူလိုက္ရတယ္။သူ႔ရဲ့ေျဖာင့္မတ္တဲ့ႏွလုံးသားထဲကေတာင္ လီဖူခ်န္းကိုနည္းနည္းမနာလိုခ်င္ျဖစ္လာတယ္။သူကဒီအမွတ္ေတြရခဲ့ရင္ သူ႔အစြမ္းေတြလည္းေနာက္တစ္ဆင့္ေလာက္တိုးတက္လာနိုင္တယ္ေလ။ဒါေပမဲ့လည္းအႀကီးအကဲက အဲလိုမလုပ္ပါဘူး။အရင္တစ္ခါတုန္းကက်န္တဲ့အမွတ္ေတြနဲ႔ဆိုရင္ လီဖူခ်န္းဆီမွာအမွတ္ေပါင္း ၉၁၈၀၀ ေတာင္ရွိေနပါၿပီ။ခႏၶာကိုယ္သန္႔စင္ေဆးအလုံး ၃၀၀ ဝယ္လိုက္ၿပီးေနာက္မွာေတာလီဖူခ်န္းဆီမွာ အမွတ္ေပါင္း ၁၆၈၀၀ ဘဲက်န္ပါေတာ့တယ္။" ခႏၶာကိုယ္သန္႔စင္တဲ့နည္းစနစ္ေတြက လူတိုင္းေလ့က်င့္လို႔မရတာလည္းမေျပာနဲ႔ေလ။ ကုန္က်တဲ့စရိတ္ကလည္း နည္းတာမွမဟုတ္တာကိုး"လီဖူခ်န္းသာ လီကလန္မွာဘဲရွိေနေသးရင္ေတာ့ လီကလန္တစ္ခုလုံးရဲ့ႂကြယ္ဝမွုေတြေပါင္းရင္ေတာင္ ဒီေၾကးနီေရာင္ခႏၶာကိုယ္က်င့္စဥ္ကို လီဖူခ်န္းတစ္သက္ေလ့က်င့္လို႔ၿပီးမွာမဟုတ္ေပ။ခႏၶာကိုယ္သန္႔စင္ေဆးတစ္လုံးက ေရႊျပား၅၀၀ေလာက္ေပးရတာျဖစ္သည္။လီဖူခ်န္းအခုသုံးထားတဲ့ေငြေတြက ေရႊျပား ၂၅၀၀၀၀ ျပားေလာက္ကိုရွိေနပါၿပီ။လီဖူခ်န္းကအခုခ်ိန္သူ႔ၿခံဝင္းကို မျပန္ခ်င္ေသးတာေၾကာင့္ သိုင္းက်မ္းေဆာင္ကို သြားၾကည့္ဖို႔ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္။ဒီတစ္ခါေတာ့ သူကဓားသိုင္းေတြကို ၾကည့္ဖို႔လာခဲ့တာပါ။သုံးေရာင္ျခယ္ဓားသိုင္းခရမ္းေရာင္ဓားသိုင္းေႁမြေဟာက္မ်က္လုံးဓားသိုင္းဓားျမန္ဓားသိုင္းေသြးနီေရာင္ဓားသိုင္းႏွင္းစက္ဓားသိုင္းေရႊေႁမြဓားသိုင္းစိတ္ဝိညာဥ္ဓားသိုင္းနဂါးဝိညာဥ္ဓားသိုင္းလိပ္ျပာဓားသိုင္းမိစၧာတိမ္နီဓားသိုင္းၾကက္ေသြးေရာင္မီးဓားသိုင္းေရလွိုင္းဓားသိုင္းေရေငြ႕ဓားသိုင္းရွိသမၽွဓားသိုင္းက်မ္းစာအုပ္အညႊန္းေတြကို ဖတ္ၿပီးေနာက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းက ၾကက္ေသြးေရာင္မီးဓားသိုင္းကိုဘဲ ေရြးလိုက္ပါတယ္။ၾကက္ေသြးေရာင္မီးဓားသိုင္းနဲ႔ ၾကက္ေသြးေရာင္မီးက်င့္စဥ္က တစ္ဆက္တည္းျဖစ္ပါတယ္။ဒီၾကက္ေသြးေရာင္မီးဓားသိုင္းကို အမွတ္ ၁၃၀၀ ေပးခဲ့ရပါတယ္။က်န္တဲ့အမွတ္ကိုေတာ့ လီဖူခ်န္းက အနာဂတ္အတြက္ ခ်န္ထားလိုက္ပါတယ္။***လီဖူခ်န္းက သူ႔ၿခံဝင္းကို ျပန္ေရာက္တဲ့အခါမွာေတာ့ တံခါးပိတ္ၿပီး ေလ့က်င့္ေတာ့တယ္။ခႏၶာကိုယ္သန္႔စင္ေဆးတစ္လုံးက္ို ေသာက္ၿပီးေနာက္မွာေတာ့လီဖူခ်န္းက သူ႔ရဲ့အေရျပားေတြကပိုၿပီးမာေက်ာလာတာကို သိလိုက္ရတယ္။လီဖူခ်န္းက က်င့္စဥ္က်င့္ေနရင္းနဲ႔ ႐ုတ္တရက္သူ႔ဗိုက္က ကိုယ္ဝန္ေျခာက္လေလာက္ရွိတဲ့မိန္းမတစ္ေယာက္လို ျဖစ္လာတာကို သတိျပဳမိလိုက္တယ္။ေနာက္တစ္ရက္မွာေတာ့ သူ႔မ်က္လုံးေတြက အျမင္အာ႐ုံခ်ိဳ႕ယြင္းလာပါတယ္။ေနာက္တစ္ရက္မွာေတာ့ သူ႔ရဲ့အၾကားအာ႐ုံေတြပါ ခ်ိဳ႕ယြင္းလာျပန္ပါတယ္။လီဖူခ်န္းက ဒီအျဖစ္ေတြက က်င့္စဥ္ေတြကိုအလ်င္အျမန္ေလ့က်င့္ခဲ့လို႔ ျဖစ္လာတဲ့ဆိုးက်ိဴးေတြဆိုတာကို သိလိုက္တယ္။ဒီျဖစ္ရပ္ကိုအျမန္ဆုံး ကုသနိုင္မဲ့နည္းလမ္းကေတာ့ သူ႔ရဲ့အတြင္းအားေတြကို အျမန္အေျခတက်ျဖစ္ေအာင္ေလ့က်င့္ဖို႔ဘဲရွိပါေတာ့တယ္။အဆုံးမဲ့အာဏာ အပိုင္း ၅၂ဓားႏွင့္လွံတို႔ ၾသဇာမသက္ေရာက္နိုင္ေသာေနရာအတြင္းအားနဲ႔ ေသြးေတြကိုအေျခတက်ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ရတယ္ဆိုတာလြယ္ကူတဲ့အလုပ္ေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။ေသြးေၾကာေတြထဲကို အတြင္းအားေတြကို တစ္ျဖည္းျဖည္းခ်င္း စမ္းပို႔လိုက္ၿပီး သူ႔ခႏၶာကိုယ္ထဲမွျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့အရာေတြကို လီဖူခ်န္းကေလ့လာလိုက္တယ္။သူ႔ခႏၶာကိုယ္ထဲမွာပိတ္ဆို႔ေနတဲ့ ေသြးေၾကာေတြကို သိရရင္ သူ႔ရဲ့အတြင္းအားေတြကို အေျခတက်ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ဖို႔ပိုလြယ္ကူသြားမွာပါေလ။လီဖူခ်န္းက အတြင္းအားေတြကို ပုံမွန္လွည့္ပတ္လိုက္ရင္းနဲ႔ သူ႔ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလုံးကို သူ႔အသိစ္ိတ္ေတြျဖန္႔က်က္လိုက္တယ္။လူေတြေျပာက်တာကေတာ့ ေကာင္းကင္ပိုးနယ္ပယ္က ပညာရွင္ေတြကဘဲ ကိုယ့္ရဲ့အသိစိတ္အာ႐ုံကို အသုံးျပဳၿပီး ခႏၶာကိုယ္မွာ ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ျပသနာေတြကို ဆန္းစစ္လို႔ရတယ္လို႔ပါဘဲ။ေကာင္းကင္ပိုးနယ္ပယ္ေအာက္ကပညာရွင္ေတြကေတာ့ ပတ္ဝန္းက်င္ကိုအသိစိတ္အာ႐ုံျဖန္႔က်က္ၿပီးၾကည့္နိုင္ေပမဲ့ မိမိကိုယ္ကိုျပန္စစ္ေဆးဖို႔အတြက္ေတာ့ မစြမ္းေဆာင္နိုင္က်ပါဘူး။ဒီလိုျဖစ္ရတဲ့အေၾကာင္းအရင္းက သိုင္းတန္ခိုးစစ္သည္ေတာ္ေတြက ေျမကမၻာအဆင့္အထိေရာက္ၿပီးမွသာ အသိစိတ္အာ႐ုံျဖန္႔က်က္တာကို လုပ္နိုင္တဲ့ စိတ္ဝိညာဥ္အင္အားရရွိလို႔ဘဲျဖစ္ပါတယ္။လီဖူခ်န္းကေတာ့ ႁခြင္းခ်က္ပါဘဲ။သူ႔ရဲ့စိတ္စြမ္းအင္ပင္လယ္ထဲမွာက စိတ္ဝိညာဥ္ႏွစ္ခုရွိေနတာေလ။တစ္ခုကဆင့္ကဲေျပာင္းလဲေနတဲ့စိတ္ဝိညာဥ္ျဖစ္ၿပီးေနာက္တစ္ခုက မိုးေကာင္းကင္ကေနက်လာတဲ့ လ်ိဳ႕ဝွက္ဆန္းၾကယ္တဲ့ စိတ္ဝိညာဥ္ပါ။ဒါေၾကာင့္လီဖူခ်န္းရဲ့ စ္ိတ္ဝိညာဥ္အင္အားက အရမ္းေကာင္းေနတာပါ။လီဖူခ်န္းက အသိစိတ္အာ႐ုံျဖန္႔ၿပီး အႀကိမ္ႀကိမ္အခါခါစစ္ေဆးၿပီးေနာက္မွာေတာ့ သူက သူရဲ့ခႏၶာကိုယ္အေၾကာင္းကို ပိုၿပီးနားလည္လာတယ္။စစ္ေဆးေနစဥ္အေတာအတြင္းမွာ လီဖူခ်န္းက သူ႔ရဲ့ေသြးေၾကာေတြရဲ့တည္ေနရာေတြနဲ႔ ေသြးေၾကာဆုံမွတ္ေတြကို ေကာင္းေကာင္းႀကီးသေဘာေပါက္သြားတယ္။" ေသြးေၾကာဆုံမွတ္ေတြရဲ့တည္ေနရာက လူတစ္ေယာက္ခ်င္းအေပၚမူတည္ၿပီး အမ်ိဳးမ်ိဳးေျပာင္းလဲေနက်တာဘဲ။ဒါေၾကာင့္ငါ့အတြင္းအားေတြလည္ပတ္လိုက္တိုင္း တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ေထာက္သြားတာကိုး"ေနာက္ထပ္ရက္အနည္းငယ္ၾကာတဲ့အထိ လီဖူခ်န္းရဲ့ျပသနာကမၿပီးေသးပါဘူး။ဘာကိုမွမျမင္ရေသးသလို ဘာကိုမွလည္းမၾကားရေသးပါဘူး။ဒါေပမဲ့ လီဖူခ်န္းက သူ႔့ခႏၶာကိုယ္ေပၚက ေသြးေၾကာေတြစီးဆင္းပုံနဲ႔ အတြင္းအားလည္ပတ္ပုံကိုေတာ့ ေကာင္းေကာင္းႀကီးကၽြမ္းဝင္ေနပါၿပီ။လီဖူခ်န္းအခုျဖစ္တဲ့ျပသနာက သူ႔ရဲ့ေၾကးနီေရာင္ခႏၶာကိုယ္က်င့္စဥ္ကို စတင္တီထြင္ခဲ့တဲ့သူနဲ႔ လီဖူခ်န္းရဲ့ ခႏၶာကိုယ္တည္ေဆာက္ပုံကြာျခားျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ေနရတာပါ။မူလတီထြင္တဲ့သူရဲ့ ပညာရပ္နဲ႔အတြင္းအားလည္ပတ္ပုံက ကိုက္ညီမွုရွိၿပီးအဆင္ေျပေပမယ့္ လီဖူခ်န္းနဲ႔က်ေတာ့ ၁၀ ရာခိုင္ႏွုန္းေလာက္လြဲမွားေနတာျဖစ္သည္။လီဖူခ်န္းသူ ခႏၶာကိုယ္သန္႔စင္ပညာရပ္ကို ေဆးဝါးအကူအညီသုံးၿပီး အေလာတႀကီးနဲ႔မေလ့က်င့္ခဲ့ရင္ ဒီျပသနာက ျဖစ္လာမွာမဟုတ္ပါဘူး။ေျပာရမယ္ဆိုရင္ အိမ္တစ္လုံးေဆာက္သလိုေပါ့။လီဖူခ်န္းက ေအာက္ေျခမခိုင္ဘဲ ေဆာက္ခဲ့မိတဲ့အတြက္ အထက္ကိုေရာက္တဲ့အခါမွာ ျပသနာတက္ရျခင္းပါ။ဒါေပမဲ့ လီဖူခ်န္းကအခုေတာ့သူ႔အသိစိတ္ဝိညာဥ္အားကိုးနဲ႔သူနဲ႔လိုက္ဖက္ညီတဲ့အတြင္းအားလည္ပတ္ပုံကို ၉၀ရာခိုင္ႏွုန္းေလာက္ျပင္ဆင္ၿပီးျဖစ္ပါသည္။မၾကာခင္မွာဘဲ ၁၀၀ ရာခိုင္ႏွုန္းအထိေရာက္လာေတာ့မွာပါ။အတြင္းအားေတြအေျခတက်ျဖစ္ၿပီးသြားရင္ေတာ့ သူ႔ခႏၶာကိုယ္ကခံစားေနရတဲ့ ေဘးထြက္ဆိုးက်ိဳးေတြအကုန္ျပန္ေကာင္းသြားပါလိမ့္မယ္။၄၀၀၀ ကီလိုဂရမ္။၄၂၀၀ ကီလိုဂရမ္။၄၅၀၀ ကီလိုဂရမ္။လီဖူခ်န္းကသူနဲ႔လိုက္ဖက္တဲ့အတြင္းအားပတ္လမ္းေၾကာင္းကို တည္ေဆာက္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ သူ႔ရဲ့ခႏၶာကိုယ္ျပင္ပအားေတြက ကန္႔သတ္ခ်က္ကိုေက်ာ္လာၾကတယ္။သူရဲ့အရိုးသိပ္သည္းဆေတြကလည္းပိုမ်ားလာၿပီး အေလးခ်ိန္လည္းပိုမ်ားလာပါတယ္။မူလက ၆၅ ကီလိုေလာက္ဘဲေလးသည့္လီဖူခ်န္းက အခု ၇၀ကီလိုျဖစ္လာပါၿပီ။ဒါေပမဲ့ျပသနာက သူ႔အရပ္က ၁.၇ မီတာေလာက္ဘဲရွိေသးတာျဖစ္သည္။လီဖူခ်န္းကို ႐ုတ္တရက္ၾကည့္လိုက္မယ္ဆိုရင္ ကီလို၆၀ေလာက္ဘဲရွိမယ္လို႔ထင္ရမွာပါ။ဒီအဓိပၸါယ္က လီဖူခ်န္းရဲ့အရိုးသိပ္သည္းဆေတြကသာမန္လူေတြထက္ကိုအမ်ားႀကီးမ်ားေနၿပီဆိုတာပါဘဲ။၄၈၀၀ ကီလိုဂရမ္ .........၅၀၀၀ ကီလိုဂရမ္။လီဖူခ်န္းဆီမွာ ခႏၶာကိုယ္သန္႔စင္ေဆးလုံး ၂၀ဘဲက်န္ေတာ့တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ေၾကးနီေရာင္ခႏၶာကိုယ္က်င့္စဥ္ တတိယအဆင့္ကို ေအာင္ျမင္သြားပါၿပီ။""ထန္"လီဖူခ်န္းက သူ႔့ကိုယ္သူဓားနဲ႔ခုတ္ၾကည့္လိုက္ရာသတၱဳအခ်င္းခ်င္းရိုက္မိတဲ့အသံဘဲထြက္လာတယ္။( လီဖူခ်န္းလီကလန္မွာရွိတုန္းကကိုင္တဲ့သံမဏိဓားေနာ္ဂိုဏ္းေတာ္ထဲမွာေတာ့ သစ္သားဓားဘဲကိုင္ရတတာ)လီဖူခ်န္းကဒီဓားခ်က္ထဲမွာ ၃၀၀၀ ကီလိုအားထည့္ၿပီးခုတ္လိုက္တာျဖစ္သည္။ဒီမိုးႀကိဳးသြားလိုထက္တဲ့ဓားသြားက သူ႔ရဲ့အေရျပားကိုလွီးျဖတ္နိုင္စြမ္းေတာ့မရွိပါဘူး။၄၀၀၀ကီလိုဂရမ္အားအထိ ျမႇင့္ၿပီးခုတ္ၾကည့္တဲ့အခါမွာလည္းဘာမွမထူးလာပါဘူး။ေနာက္ဆုံး ၅၀၀၀ ကီလိုဂရမ္အားနဲ႔ ခုတ္ၾကည့္လိုက္မွသာအေရျပားေပၚမွာ ျခစ္ရာေသးေသးေလးတစ္ခု ေပၚလာပါတယ္။ဒါေပမဲ့အဲဒီဒဏ္ရာေလးကလည္း ခ်က္ျခင္းဘဲေပ်ာက္သြားၿပီး နဂိုအတိုင္းျပန္ျဖစ္သြားပါတယ္။လီဖူခ်န္းက ဓားနဲ႔ခုတ္ၿပီးေနာက္မွာေတာ့ၠဓားဦးခၽြန္နဲ႔သူ႔့ကိုယ္သူျပန္ထိုးၾကည့္တယ္။ပထမဦးဆုံး ၄၀၀၀ ကီလိုဂရမ္အားနဲ႔ ထိုးၾကည့္တယ္။သူ႔အေရျပားကဘာမွမျဖစ္သြားပါဘူး။လီဖူခ်န္းက အသက္ျပင္းျပင္းတစ္ခ်က္ရွူလိုက္ၿပီး ၾကက္ေသြးေရာင္မီးက်င့္စဥ္အဆင့္၈ကို ထုတ္ေဖာ္လိုက္တယ္။ထို႔ေနာက္မွာေတာ့ အတြင္းအားေတြနဲ႔တစ္ကိုယ္လုံးကိုကာကြယ္ထားလိုက္တယ္။" ထန္ "လီဖူခ်န္းက သူ႔ခႏၶာကိုယ္ကို ဓားနဲ႔မညႇာမတာခုတ္ခ်လိုက္တယ္။ဒီဓားခ်က္က ကီလို ၆၀၀၀ အားေလာက္ရွိပါတယ္။ဒါေပမဲ့ သူ႔ခႏၶာကိုယ္ေပၚမွာ အျဖဴေရာင္အစင္းေလးတစ္ေၾကာင္းေပၚလာတာကလြဲၿပီး ဘာမွမျဖစ္လာပါဘူး။၇၀၀၀ ကီလိုအားနဲ႔လည္းခုတ္ၾကည့္တယ္။ထူးမျခားနားပါဘဲ။ေနာက္ဆုံး ၈၀၀၀ ကီလိုအားနဲ႔ခုတ္လိုက္ေတာ့မွဘဲေသြးေတြကပန္းထြက္လာခဲ့တယ္။" ဒီေၾကးနီေရာင္ခႏၶာကိုယ္က်င့္စဥ္က အညႊန္းအတိုင္းဘဲအရမ္းကိုစြမ္းလြန္းတာဘဲ။ ဒီဓားဆိုရင္ ငါ့ကိုဓားေတြလွံေတြနဲ႔ထိခိုက္ေအာင္လုပ္ဖို႔ဆိုတာ သိပ္လြယ္ကူေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး။လူသားနယ္ပယ္အဆင့္မွာေတာ့ ငါ့ကိုနိုင္မဲ့သူရွိပါဦးမလား"လီဖူခ်န္းက စဥ္းစားေနတယ္။၈၀၀၀ ကီလိုဂရမ္အားဆိုတာ လူသားနယ္ပယ္က စစ္သည္ေတာ္ေတြ ပိုင္ဆိုင္နိုင္တဲ့ခြန္အားမဟုတ္ဘူးေလ။ဇူဟြာေလာင္နဲ႔ လ်ိဳေဇာင္ထန္တို႔လို လူသားနယ္ပယ္အဆင့္၉ကလူေတြေတာင္ ခြန္အားစုစုေပါင္းမွ ၆၀၀၀ ကီလိုဂရမ္ေလာက္ရွိတာေလ။ဝမ္ဟူကေတာ့ ၇၀၀၀ ကီလိုဂရမ္အားေလာက္ရွိတယ္။လီဖူးခ်န္းသာ အားကုန္ထုတ္လိုက္မယ္ဆိုရင္၁၀၀၀၀ ကီလိုဂရမ္ကေတာ့အနည္းဆုံးရွိေပမည္။ဒီ၁၀၀၀၀ ကီလိုဂရမ္အားနဲ႔ ခုတ္လိုက္တဲ့ဓားခ်က္ကိုမည္သူကခံနိုင္ပါမည္နည္း။ၿပီးေတာ့လီဖူခ်န္းက ခြန္အားသာမက အနီးကပ္တိုက္ခိုက္မွု ဓားသိုင္းတို႔မွာပါ အထြတ္အထိပ္ေရာက္ေနၿပီေလ။လူသားနယ္ပယ္အဆင့္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းကို နိုင္ဖို႔ဆိုတာကေတာ့ တစ္ကယ္မျဖစ္နိုင္ေတာ့ပါဘူး။***" မင္းၾကားၿပီးၿပီလား ......လီဖူခ်န္းက ဝမ္ဟူကို အိပ္ယာထဲမွာနလန္မထူနိုင္ေအာင္ေဆာ္ထည့္လိုက္တာတဲ့"" မင္းသတင္းက ဟုတ္လို႔လားကြ။ဝမ္ဟူက ထိပ္ဆုံး၅၀၀ စာရင္းထဲကေကာင္ေနာ္။သူကဇူဟြားေလာင္တို႔ လ်ိဳေဇာင္ထန္တို႔မဟုတ္ဘူးဟ။" ငါလည္းအဲဒါကိုဘဲစဥ္းစားေနတာကြ။ဒါေပမဲ့အဲေန႔ကအျဖစ္အပ်က္ကို ကိုယ္တိုင္ၾကဳံလိုက္ရတဲ့ေကာင္ေတြေျပာတာေတာ့ လီဖူခ်န္းက ဝမ္ဖူကိုကေလးတစ္ေယာက္လူႀကီးတစ္ေယာက္ကအနိုင္က်င့္ေနသလို ေဆာ္သြားတာတဲ့"" လခြီး ဒါသတင္းအတုဘဲျဖစ္ရမယ္။ဘယ္သူက ဒီေလာက္တိုးတက္တာျမန္နိုင္မွာလည္း။ဒီေကာင္ဒီကိုေရာက္လာတာေတာင္ တစ္ႏွစ္မျပည့္ေသးဘူးကြ။ဘယ္လိုျဖစ္ျဖစ္ငါေတာ့ ဒီကိစၥကို ေကာလဟာလလို႔ဘဲထင္တယ္။"ရက္အနည္းငယ္အတြင္းမွာဘဲ လီဖူခ်န္းက ဝမ္ဟူကို တစ္ဖက္သတ္ထိုးႀကိတ္အနိုင္ယူလိုက္တဲ့သတင္းက အျပင္စည္းဂိုဏ္းတစ္ခုလုံးကိုပ်ံ႕ႏွ႕ံ့သြားတယ္။ဒါေပမဲ့ ဒီသတင္းကိုၾကားရတဲ့သူတိုင္းက မယုံက်ပါဘူး။အဲဒီအျဖစ္အပ်က္ကိုျမင္ခဲ့ရတဲ့ တပည့္အခ်ိဳ႕ကေတာ့ ဒီသတင္းကိုအခိုင္အမာျဖစ္ေၾကာင္း ရွင္းျပေနက်ပါတယ္။လီဖူခ်န္းက က်င့္စဥ္ရဲ့ ေဘးထြက္ဆိုးက်ိဳးေတြကိုျပင္ဆင္ၿပီးအျပင္ကိုထြက္လာတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ဒီသတင္းကေက်ာင္းေတာ္တစ္ခုလုံးရဲ့ ေရပန္းအစားဆုံးသတင္းတစ္ပုဒ္ျဖစ္ေနပါၿပီ။လမ္းတစ္ေလၽွာက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းကိုေတြ႕လိုက္ရတဲ့တပည့္အားလုံးက လီဖူခ်န္းလာတာနဲ႔လမ္းေဘးကိုကပ္ကာ လမ္းဖယ္ေပးေနက်ပါတယ္။" လီဖူခ်န္း......မင္းယုံဝူးၿမိဳ႕မွာတုန္းက ရွန္းတုလၽွန္နဲ႔ျပသနာျဖစ္ဖူးတယ္ဆို"ဒီေမးခြန္းကိုေမးလိုက္တဲ့သူက ရွန္းတုက်ဴးျဖစ္သည္။လက္ရွိမွာေတာ့ ရွန္းတုက်ဴးက လူသားနယ္ပယ္အဆင့္၇ ကိုေရာက္ေနပါၿပီ။"ျဖစ္ဖူးေတာ့ ဘာျဖစ္လည္း"လီဖူခ်န္းက မ်က္ခုံးပင့္ၿပီးေမးလိုက္တယ္။" ငါအခု ခႏၶာကိုယ္သန္႔စင္ေဆး အလုံး၅၀ ေလာက္လိုေနတယ္။မင္းအခုငါ့ကိုေပးမယ္ဆိုရင္ အရင္ကျဖစ္ခဲ့တဲ့ျပသနာေတြကို ငါေလ်ာ္ေပးလိုက္မယ္"လီဖူခ်န္းက ဂိုဏ္းထဲမွာနာမည္ေက်ာ္ၾကားလာေပမဲ့လည္းလီကလန္နဲ႔ ရွန္းတုကလန္က မႏွိူင္းယွဥ္သာေလာက္ေအာင္အဆင့္ကြာျခားေနေသးတယ္ေလ။လီဖူခ်န္းက ရယ္လိုက္တယ္။" ငါကမင္းကို ေပးမယ္လို႔ ထင္ေနတာလား"" ဘာလည္း မင္းက ရွန္းတုကလန္ရဲ့အမိန္႔ကို လြန္ဆန္ခ်င္ေနတာလား"ရွန္းတုက်ဴးက လီဖူခ်န္းကို ေလသံခပ္မာမာနဲ႔ေမးလိုက္တယ္။" ငါက မိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းရဲ့ပထမအဆင့္အျပင္စည္းတပည့္ကြ။မင္းကငါနဲ႔စကားလာေျပာရေအာင္ အဆင့္အတန္းခ်င္းတူလို႔လား"လီဖူခ်န္းက ေျပာၿပီးတာနဲ႔ ရွန္းတုက်ဴးကိုအဖက္မလုပ္ဘဲ လွည့္ထြက္သြားေတာ့တယ္။" ေနႏွင့္ဦးေပါ့ လီဖူခ်န္းရာ။စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္ေရာက္တဲ့အခါမွ သာမန္အရိုးတည္ေဆာက္ပုံေတြနဲ႔ အထူးအရိုးတည္ေဆာက္ပုံ ဘာကြာျခားသလည္းဆိုတာ ေကာင္းေကာင္းႀကီးျပရေသးတာေပါ့။မင္းလိုမ်ိဳး သာမန္အရိုးတည္ေဆာက္ပုံနဲ႔ေကာင္ကို အဲအခ်ိန္ေရာက္ရင္ အရိုးဘဲကိုက္ခိုင္းထားမယ္"ရွန္းတုက်ဴးက မေက်မနပ္ျဖင့္ ႀကိမ္းဝါးၿပီးက်န္ေနခဲ့တယ္။သူခႏၶာကိုယ္သန္႔စင္ေဆးေတြလိုအပ္ရတဲ့အေၾကာင္းအရင္းက သူက သံမဏိခ်ပ္ဝတ္တန္ဆာ က်င့္စဥ္ကို ရရွိခဲ့လို႔ဘဲျဖစ္တယ္။ဒီသံမဏိခ်ပ္ဝတ္တန္ဆာက်င့္စဥ္ကိုေလ့က်င့္ရာမွာ ေဆးဝါးအေထာက္အကူ မရွိလို႔ကေတာ့ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာၾကာေအာင္ေလ့က်င့္ရမွာေလ။အေဝးကိုေရာက္ရွိသြားၿပီျဖစ္တဲ့ လီဖူခ်န္းကေတာ့ ရွန္းတုက်ဴရဲ့စကားေတြကို အဖက္ကိုမလုပ္ေတာ့ပါဘူး။သူ႔့ရဲ့လက္ရွိအေျခအေနကို သူကိုယ္တိုင္သာအသိဆုံးျဖစ္သည္ေလ။သူ႔့ရဲ့အရိုးတည္ေဆာက္ပုံက သာမန္ျဖစ္ရင္ေတာ့ျဖစ္လိမ့္မယ္။ဒါေပမဲ့ သူ႔ရဲ့ ဆင့္ကဲေျပာင္းလဲေနတဲ့ စိတ္ဝိညာဥ္နဲ႔ ေရႊေရာင္လက္ဖြဲ႕အေဆာင္ရွိေနသေရြ႕ကေတာ့ က်င့္ႀကံမွုႏွုန္းကေတာ့ အထူးအရိုးတည္ေဆာက္ပုံေတြနဲ႔လူေတြထက္ကို ျမန္ေနဦးမွာပါဘဲ။***လမ္းေလၽွာက္ရင္းနဲ႔အနည္းငယ္ဆာသလိုရွိလာသည္ႏွင့္လီဖူခ်န္းက စားေသာက္ေဆာင္ရဲ့ တတိယထပ္ကို တက္သြားၿပီးအေကာင္းစားဟင္းလ်ာအစုံလိုက္ကိုမွာလိုက္ေလသည္။ေၾကးနီေရာင္ခႏၶာကိုယ္က်င့္စဥ္ကို ေအာင္ျမင္ၿပီးသြားကတည္းကလီဖူခ်န္းရဲ့ အစာအိမ္က အစာေခ်ႏွုန္းကလည္းအရမ္းကိုေကာင္းလာတာျဖစ္သည္။သာမန္အဟာရပါဝင္တဲ့ အစားအစာေတြက သူ႔့ခႏၶာကိုယ္အတြက္လုံေလာက္တဲ့စြမ္းအင္ကိုမေပးစြမ္းနိုင္ေတာ့ပါဘူး။အေကာင္းသားဟင္းလ်ာအစုံလိုက္မွာပါတဲ့အသားေတြက မိစၧာသားရဲအသားေတြျဖစ္ပါတယ္။ဒီအသားေတြကိုအစာအိမ္ကေခ်ဖ်က္ဖို႔အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာလုပ္ေဆာင္ရတာျဖစ္တယ္။ၿပီးေတာ့ ဒီမိစၧာသားရဲအသားေတြကို ေဆးေတြႏွင့္အခ်ိန္အေတာ္ၾကာေပါင္းထားၿပီး မိစၧာဓာတ္ေတြကိုဖယ္ထုတ္ထားတာမို႔ ဒီအသားေတြက အရမ္ကိုေကာင္းမြန္တဲ့အမ်ိဳးအစားျဖစ္လာပါတယ္။လြတ္ေနတဲ့ခုံတစ္လုံးမွာထိုင္ၿပီးေတာ့့ လီဖူခ်န္းက အစားအေသာက္ကို ျဖည္းျဖည္းနဲ႔မွန္မွန္ အရသာခံၿပီးစားေနပါတယ္။ထိုအခ်ိန္မွာဘဲ ဒုတိယထပ္ကေနတက္လာတဲ့ လူတစ္အုပ္ရဲ့ေျခသံေတြကိုၾကားလိုက္ရတယ္။လီဖူခ်န္းကေခါင္းကိုေမာ့ၿပီးၾကည့္လိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့သူ႔မ်က္လုံးအစုံက က်ဥ္းေျမာင္းသြားတယ္။သူေတြ႕လိုက္ရတာက ေကာင္းရွုေလ။သန္႔ရွင္းသပ္ရပ္တဲ့ အျပင္စည္းတပည့္ဝတ္စုံက သူမဝတ္လိုက္တဲ့အခါမွာ အရမ္းကို က်က္သေရရွိၿပီး လွပေနပါတယ္။ဒါေပမဲ့ သူမရဲ့မ်က္လုံးထဲမွာေတာ့ မာနရဲ့အရိပ္အေယာင္ေတြေပၚေနပါတယ္။သူမတို႔သုံးေယာက္ တတိယထပ္ကိုေရာက္လာတာနဲ႔ လူအမ်ားစုရဲ့အၾကည့္ေတြက သူမတို႔ဆီကို ေရာက္သြားပါေတာ့တယ္။အဆုံးမဲ့အာဏာ အပိုင္း ၅၃ျပန္လည္ဆုံေတြ႕က်ရာဝယ္ေကာင္းရွုကလည္း လီဖူခ်န္းရွိေနတာကို သတိျပဳမိလိုက္ပါတယ္။အခုေတြ႕ျမင္ရတဲ့လီဖူခ်န္းက အရင္ကနဲ႔မတူဘဲ တစ္မူထူးျခားတဲ့ အရွိအဝါေတြရွိေနတာကိုလည္း သူမ ခံစားမိလိုက္တယ္။စိတ္ဝိညာဥ္ပင္လယ္ထဲမွာ ေရႊေရာင္လက္ဖြဲ႕အေဆာင္ ေရာက္လာၿပီးကတည္းက လီဖူခ်န္းရဲ့ ကိုယ္ေရာင္ကိုယ္ဝါက တစ္ျခားသူေတြနဲ႔မတူေတာ့ဘဲတစ္မူထူးျခားလာခဲ့ပါတယ္။ၾကည့္ရတာ ေက်ာင္းေတာ္ရဲ့ ထိပ္တန္းတပည့္ေတြေတာင္ လီဖူခ်န္းရဲ့ကိုယ္ေရာင္ကိုယ္ဝါေတြကို ယွဥ္နိုင္မယ့္ ပုံမရွိပါဘူး။လီဖူခ်န္းကို အေဝးကၾကည့္လိုက္ရင္ေတာင္ သူက ေတာက္ပေနတဲ့ၾကယ္တစ္စင္းလိုပါဘဲ။ေနတစ္စင္းလိုေတာ့ အရမ္းထြန္းလင္းေနတာမဟုတ္ေပမယ့္လ်ိဳ႕ဝွက္ဆန္းၾကယ္မွုေတြျပည့္ႏွက္ေန႔တဲ့ အလင္းေရာင္မ်ိဳးေပါ့။ဒီလိုတစ္မူထူးျခားတဲ့ အသြင္အျပင္နဲ႔ လီဖူခ်န္းကို သတိမထားမိဘဲ ေက်ာ္သြားဖို႔ဆိုတာ မျဖစ္နိုင္တဲ့အရာတစ္ခုပါဘဲေလ ။" ဘယ္တုန္းက အျပင္စည္းဂိုဏ္းမွာ ဒီလိုဆြဲေဆာင္အားေကာင္းတဲ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ေရာက္လာတာလည္းဟ"ေကာင္းရွုရဲ့ေဘးနားမွာ ကပ္ပါလာတဲ့ ဇာမဏီမ်က္လုံးပိုင္ရွင္ ေကာင္မေလးက လီဖူခ်န္းကို သတိျပဳမိသြားတယ္။အျပင္စည္းဂိုဏ္းရဲ့ ေယာက်ာ္းေလးတပည့္ေတြထဲမွာ သူမရဲ့စိတ္ဝင္စားမွုကိုရတဲ့သူေတြက လက္တစ္ဖက္ေတာင္မျပည့္ဘူးေလ။ၿပီးေတာ့ အဲဒီသူေတြအားလုံးကလည္း အျပင္စည္းဂိုဏ္းရဲ့ ထိပ္ဆုံး ၁၀ေယာက္ထဲဝင္တဲ့သူေတြခ်ည္းပါဘဲ။" အစ္မေတာ္ေကာင္းရွု ......ဟိုမွာ လီဖူခ်န္း ဘဲ .....................ေကာင္းရွုေဘးမွာပါလာတဲ့ သိမ္ေမြ႕ပုံရတဲ့ မိန္းမငယ္ေလးက ဆကာင္းရွုနားကိုကပ္ၿပီး တိုးတိုးေလးေျပာလိုက္တယ္။ေကာင္းရွုကေခါင္းညိတ္ျပလိုက္ၿပီး လီဖူခ်န္းဆီကို ဦးတည္လိုက္တယ္။" မေတြ႕ရတာေတာင္ အေတာ္ၾကာၿပီဘဲေနာ္"လီဖူခ်န္းထိုင္ေနတဲ့စားပြဲနားကိုေရာက္တဲ့အခါမွာေတာ့ ေကာင္းရွုကျပဳံးၿပီး လီဖူခ်န္းကို ႏွုတ္ဆက္စကားဆိုလိုက္ပါတယ္။" ဟုတ္တယ္"လီဖူခ်န္းကေတာ့ စားေနတဲ့တူကိုေတာင္မခ်ဘဲေခါင္းအနည္းငယ္ဆတ္ၿပီး ေကာင္းရွုကို ျပန္ေျပာလိုက္တယ္။ေကာင္းရွုက ၾကက္ေသေသသြားတယ္။လီဖူခ်န္းေနရာမွာ တစ္ျခားတပည့္ေကာင္ေလးေတြဆို အနည္းဆုံးေတာ့ သူမကို မတ္တပ္ထၿပီး စကားျပန္ေျပာမွာဘဲေလ။" ေစ့စပ္ပြဲ ဖ်က္သိမ္းလိုက္ရတဲ့ကိစၥအတြက္ ကၽြန္မေတာင္းပန္ပါတယ္"ေကာင္းရွုက လီဖူခ်န္းကို ဆက္ေျပာလိုက္တယ္။လီဖူလ်န္းက ခပ္ေသာ့ေသာ့ရယ္ေမာလိုက္ၿပီး" ဒီကိစၥက ေကာင္းတဲ့အရာတစ္ခုပါဘဲ။အနည္းဆုံးေတာ့ မင္းနဲ႔ငါအတြက္ အဆင္ေျပသြားတာေပါ့။" ရွင္ထင္သလိုဘဲ ရွင္အဆင္ေျပပါေစလို႔ ကၽြန္မလည္းေမၽွာ္လင့္ပါတယ္။"ေကာင္းရွုက လီဖူခ်န္းကို ေသေသခ်ာခ်ာအကဲခတ္လိုက္ၿပီးသူဘယ္လိုတုံ႔ျပန္လာမလည္းဆိုတာကို ေစာင့္ၾကည့္လိုက္တယ္။ဒါေပမဲ့ လီဖူခ်န္းရဲ့မ်က္လုံးေတြက တည္ၿငိမ္ေနၿပီးဘာခံစားမွုအရိပ္အေယာင္မွ ျပမလာခဲ့ပါဘူး။ႏွုတ္ခမ္းကို ကိုက္လိုက္ၿပီး ေကာင္းရွုကဆက္ေျပာလိုက္တယ္။" ရွင့္ရဲ့ ရမွတ္ေတြအမ်ားႀကီးရွာေဖြနိုင္ခဲ့တဲ့သတင္းက ဂိုဏ္းတစ္ခုလုံးမွာ ပ်ံ႕ႏွံ့ေနၿပီ။ထိပ္ဆုံးတပည့္၅၀၀ စာရင္းကလူေတြေတာင္ ရွင့္ကို အာ႐ုံစိုက္ေနက်ၿပီေနာ္။တစ္ကယ္လို႔ ရွင္အခက္အခဲတစ္ခုခုၾကဳံခဲ့ရင္ ကၽြန္မဆီကိုႀကိဳက္တဲ့အခ်ိန္လာၿပီး အကူအညီေတာင္းခံနိုင္ပါတယ္။ေစ့စပ္ပြဲကို ဖ်က္သိမ္းလိုက္တာက သူမတို႔ေကာင္းကလန္ရဲ့အမွားလို႔ သူမခံယူထားပါတယ္။သူမက အဲသည္ကိစၥအတြက္ လီဖူခ်န္းကို တစ္ခုခုျပန္ေပးဆပ္ခ်င္ေနပါတယ္။ဒါမွ သူမဘဝတစ္ေလၽွာက္လုံး ေနာင္တမရဘဲ ေကာင္းေကာင္းက်င့္ႀကံနိုင္မွာေလ။မဟုတ္ရင္ ဒီကိစၥက ဆူးေျငာင့္တစ္ခုလို သူမရဲ့ႏွလုံးသားမွာ ခံေနမွာပါ။" မင္းရဲ့ေစတနာအတြက္ေတာ့ ငါေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ဒါေပမဲ့ ငါ့ကိစၥကို ငါကိုယ္တိုင္ေျဖရွင္းနိုင္ပါတယ္"လီဖူခ်န္းက ေကာင္းရွုရဲ့ ေစတနာကို ျငင္းပယ္လိုက္တယ္။ဇာမဏီမ်က္လုံးပိုင္ရွင္မိန္းကေလးက ၾကားျဖတ္ၿပီးဝင္ေျပာလာခဲ့တယ္။" ဒီကေမာင္ေလးက လီဖူခ်န္းထင္တယ္............ဟုတ္တယ္မလား.........ေမာင္ေလးအရမ္းမာန မႀကီးျပေနပါနဲ႔။ေမာင္ေလးက ဝမ္ယူကိုဘယ္လိုအနိုင္ရသြားသလည္းဆိုတာေတာ့ အစ္မ မသိလိုက္ဘူး။ ဒါေပမဲ့သူက အဆင့္၄၈၅ ဘဲရွိတဲ့ သူတစ္ေယာက္ေနာ္။ဘာပါရမီမွမရွိတဲ့မင္းရဲ့ဂိုဏ္းတူအစ္မျဖစ္တဲ့ငါေတာင္ အဆင့္၄၅၂ မွာရွိတယ္ဆိုတာ ေမာင္ေလးသိရဲ့လား။ဒါေပမဲ့ ေကာင္းရွုကေတာ့ မတူဘူး။သူမက အဆင့္ ၃၆၆ ေနာ္"သူမရဲ့ မ်က္လုံးထဲမွာ လီဖူခ်န္းက ႏွစ္လိုဖြယ္ေကာင္းေပမဲ့လည္းလီဖူခ်န္းရဲ့ အလားအလာက ေကာင္းရွုေလာက္ေတာ့ ေကာင္းဖို႔မရွိဘူးလို႔ သတ္မွတ္ထားမိတယ္ေလ။" အခုလိုေျပာျပတဲ့ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ကဲကၽြန္ေတာ္လည္း စားၿပီးသြားၿပီဆိုေတာ့ သြားေတာ့မယ္။ေအးေအးေဆးေဆး စားေသာက္လိုက္ၾကပါဦး"."လီဖူခ်န္းက ဘာမွဆက္မေျပာေတာ့ဘဲ။တူကိုခ်ၿပီး ထြက္သြားဖို႔ျပင္လိုက္တယ္။" ဒီေကာင္ ............"ဇာမဏီမ်က္လုံးနဲ႔ေကာင္မေလးက လီဖူခ်န္းကို မ်က္ေမွာင္ၾကဳပ္ၿပီး အလိုမက်ဟန္ျဖင့္ၾကည့္လိုက္သည္။ေကာင္းရွုက လက္ကာျပလိုက္ၿပီး" ထားလိုက္ပါေတာ့ အစ္မ ......သူက အရင္ကတည္းက ဒီလိုဘဲ"" ၾကည့္ရတာ ညီမက သူ႔အေၾကာင္းအရမ္းသိေနသလိုဘဲေနာ္"ဇာမဏီမ်က္လုံးနဲ႔မိန္းမပ်ိဳက ရယ္ေမာၿပီး ေကာင္းရွုကို စလိုက္တယ္။ေကာင္းရွုရဲ့အမူအယာေတြက ေအးစက္သြားၿပီး" သူ႔အေၾကာင္းသိေတာ့လည္း ဘာျဖစ္လို႔လည္း......သူက ကၽြန္မတို႔နဲ႔မတူညီပါဘူးေလ။သူက သာမန္အရိုးတည္ေဆာက္ပုံဘဲရွိတာေလ "" သာမန္အရိုးတည္ေဆာက္ပုံလား"ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕ပုံရတဲ့မိန္းမငယ္ေလးက အံ့ၾသသြားတယ္။သူမတို႔အားလုံးက အထူးျပဳအရိုးတည္ေဆာက္ပုံရွိတဲ့သူေတြခ်ည္းဘဲေလ။ေကာင္းရွုရဲ့အရိုးတည္ေဆာက္ပုံကေတာ့ အေကာင္းဆုံးေပါ့။သူမက ၾကယ္ေလးပြင့္အထူးအရိုးတည္ေဆာက္ပုံ ပိုင္ရွင္ေလ။ဒါေၾကာင့္သူမတို႔သုံးေယာက္ကို အျမဲတစ္ပူးပူး တစ္တြဲတြဲ ေတြ႕ေနရတာျဖစ္တယ္။" ဒါကမျဖစ္နိုင္ဘူးထင္တယ္ေနာ္ ......ဘယ္လိုလုပ္ သာမန္အရိုးတည္ေဆာက္ပုံပိုင္ရွင္က ဒီေလာက္အထိ တိုးတက္ႏွုန္း ျမန္ေနရတာလည္း"ဇာမဏီမ်က္လုံးပိုင္ရွင္နဲ႔မိန္းမပ်ိဳက မယုံၾကည္နိုင္သလိုေမးလိုက္တယ္။ေကာင္းရွုက " သူကံေကာင္းမွုတစ္ခုခုၾကဳံၿပီး ဒီလိုတိုးတက္သြားပုံရပါတယ္။ဒါေပမဲ့ ေျမကမၻာအဆင့္ေဆးဝါးတစ္ခုခု မရဘဲနဲ႔ေတာ့ သူ႔အရိုးတည္ေဆာက္ပုံက ဘာမွေျပာင္းလာသြားစရာအေၾကာင္းမရွိပါဘူး"လို႔ေျပာလိုက္တယ္။အဝါေရာင္အဆင့္ေဆးဝါးေတြက ေပါပါတယ္။ဆန္းၾကယ္အဆင့္ေဆးဝါးေတြကေတာ့ ေကာင္းကင္နဲ႔ေျမႀကီးရဲ့ အစြမ္းေတြပါဝင္တာျဖစ္ၿပီး နည္းနည္းရွားပါတယ္။ဒါေပမဲ့ လူတစ္ေယာက္ရဲ့ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံကိုေျပာင္းနိုင္ဖို႔ဆိုရင္ေတာ့ ေျမကမၻာအဆင့္ေဆးဝါးေတြလိုအပ္ပါတယ္။***အျပန္လမ္းမွာေတာ့ လီဖူခ်န္းက ဟီပင္းကိုေတြ႕လိုက္ရပါတယ္။ဟီပင္းကိုၾကည့္ရတာ ျပသနာတက္ေနတဲ့ပုံပါဘဲ။တပည့္တစ္အုပ္က ဟီပင္းကို ဝိုင္းထားပါတယ္။" ညီေလးဟီပင္း......ရွက္မေနပါနဲ႔ကြာ ။ဂိုဏ္းတူအစ္ကိုက ညီေလးကိုဖိတ္ေခၚတာ ဂုဏ္ယူစရာေကာင္းတဲ့ကိစၥတစ္ရပ္ဘဲ။အစ္ကိုႀကီးဖန္ရဲ့ ေနာက္လိုက္ျဖစ္ရတာ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလည္းဆိုတာ ညီေလးေနာက္ဆိုသိလာမွာပါ။လူငယ္တစ္ေယာက္က ဟီပင္းပခုံးကိုပုတ္ၿပီးရွင္းျပေနပါတယ္။ဟီပင္းကႏွာေခါင္းရွုံ႔လိုက္ၿပီး" ေနာက္လိုက္ဆိုတာဘာေကာင္းလို႔လည္းကြ ။ၿပီးရင္မင္းတို႔က ငါရတဲ့ ေထာက္ပံ့ေရးရမွတ္ေတြကို ယူမွာဘဲမဟုတ္လား"မိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းမွာ တပည့္အေရအတြက္က အရမ္းမ်ားတာျဖစ္တဲ့အတြက္ အစြမ္းအစရွိတဲ့တပည့္ေတြက အဖြဲ႕ေတြတည္ေထာင္ၿပီးေနာက္လိုက္ေတြရွာေလ့ရွိပါတယ္။ေနာက္လိုက္အဖြဲ႕ဝင္ေတြေပါမ်ားလာတာနဲ႔အမၽွ အဖြဲ႕ကလည္းပိုမိုေတာင့္တင္းလာပါတယ္။အဖြဲ႕ဝင္ေတြကိုေခါင္းေဆာင္ျဖစ္သူက ေစာင့္ေရွာက္ခအျဖစ္ လစဥ္ရတဲ့ ရမွတ္ေတြထဲက ျပန္ၿပီးေတာင္းပါတယ္။ဒါကမိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းမွာ အဖြဲ႕ေတြ လွုပ္ရွားပုံျဖစ္ပါတယ္။အားနည္းတဲ့တပည့္ေတြအတြက္ေတာ့ ဒီအဖြဲ႕ေတြထဲကိုဝင္လိုက္ရင္ရမွတ္ေတြခြဲေပးလိုက္တာနဲ႔ က်င့္ႀကံမွုကိုေအးေအးေဆးေဆး က်င့္လို႔ရပါတယ္။သူတို႔ပိုအနိုင္က်င့္တဲ့သူေပၚလာရင္ေတာ့ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ကလာၿပီး ျပန္ကလဲ့စားေခ်ေပးမွာပါ။ဒီနည္းက႐ုတ္တရက္ဆိုရင္ ေကာင္းတယ္ထင္ရေပမဲ့ေသခ်ာစဥ္းစားၾကည့္ရင္ေတာ့ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ကဘဲ သူတို႔ရမွတ္ေတြကို အလြယ္တကူရရွိသြားၿပီး အစြမ္းပိုထက္ျမက္သြားတာဘဲအဖတ္တင္ပါတယ္။ဒါေၾကာင့္မို႔ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ေတြက တပည့္အသစ္ေတြ ေရာက္လာရင္ သူတို႔အဖြဲ႕ထဲကို ဝင္ဖို႔ အမ်ိဳးမ်ိဳးစည္း႐ုံးေလ့ ရွိပါတယ္။ၿပီးေတာ့ မိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းမွာ အဖြဲ႕ေထာင္ရတာလည္းလြယ္တဲ့ကိစၥေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။မိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းက အဖြဲ႕ႀကီးေတြကလည္း အဖြဲ႕ငယ္ေတြကို မၾကာခဏတိုက္ခိုက္ၿပီး ဝါးမ်ိဳေလ့ရွိပါေသးတယ္။ဒါေၾကာင့္ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ေတြက မ်ားေသာအားျဖင့္ ေနာက္ခံအင္အားေကာင္းတဲ့ မိသားစုႀကီးေတြက လာတဲ့သူေတြဘဲ ျဖစ္ေလ့ရွိက်ပါတယ္။ဒါမွမဟုတ္ အတြင္းစည္းအႀကီးအကဲေတြကို ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံျပဳထားတဲ့ သူေတြေပါ့။ၿပီးေတာ့ မင္းရဲ့အလားအလာနဲ႔လည္း ဒီကိစၥေတြက သက္ဆိုင္ေနပါေသးတယ္။ဥပမာေျပာရရင္ ၾကယ္ေလးပြင့္အရိုးတည္ေဆာက္ပုံနဲ႔ သူကိုဆိုရင္အျခားၾကယ္ေလးပြင့္တည္ေဆာက္ပုံရွိတဲ့အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္က လာေရာက္သိမ္းသြင္းေလ့မရွိပါဘူး။ၾကယ္ငါးပြင့္ ဒါမွမဟုတ္ ၾကယ္ေျခာက္ပြင့္အဆင့္ရွိတဲ့သူေတြကဘဲ လာေရာက္သိမ္းသြင္းခြင့္ရွိပါတယ္။ဒါေပမဲ့ မိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းထဲမွာေတာ့ ၾကယ္ငါးပြင့္အရိုးတည္ေဆာက္ပုံရွိတဲ့တပည့္ေတြကအရမ္းရွားပါးတယ္ေလ။ၾကယ္ေျခာက္ပြင့္အဆင့္ဆိုရင္ေတာ့ ေျပာမေနပါနဲ႔ေတာ့ ။" ဘာလည္း...မင္းက အဖြဲ႕ထဲမဝင္ခ်င္ဘူးေပါ့။ငါမင္းကို ေသခ်ာျပန္စဥ္းစားပါဦးလို႔ အႀကံေပးခ်င္တယ္။ဂိုဏ္းတူအစ္ကိုဖန္ ရဲ့ကမ္းလွမ္းခ်က္ကို ျငင္းပယ္လိုက္တာက မင္းဘဝအတြက္ေကာင္းေစနိုင္တဲ့ ဆုံးျဖတ္ခ်က္မဟုတ္ဘူးေနာ္။ "လူငယ္တစ္ေယာက္က ဟီပင္းကို သတိေပးလိုက္တယ္။ဟီပင္းက" ေတာင္းပန္ပါတယ္။ ငါဘယ္အဖြဲ႕ထဲကိုမွ မဝင္နိုင္လို႔ပါ"" မင္းကေကာင္းေစခ်င္လို႔နတ္ျပည္တင္တာကိုဖင္ေအးတယ္ဆိုၿပီး ခုန္ခ်တဲ့ေကာင္ဘဲ။"ထိုလူငယ္က ဟီပင္းအေပၚတင္ထားတဲ့ သူ႔လက္ကို ညႇစ္လိုက္တယ္။" ခရက္ ခရက္"ထိုလူငယ္က လူသားနယ္ပယ္အဆင့္ရွစ္ကို ေရာက္ေနၿပီးသားေလ။ဟီပင္းက လူသားနယ္ပယ္ အဆင့္ ၇ ဘဲရွိပါေသးတယ္။ထိုလူငယ္ရဲ့ ညႇစ္အားေၾကာင့္ ဟီပင္းမ်က္ႏွာေပၚမွာေခၽြးသီးေခၽြးေပါက္ေတြ က်လာပါတယ္။သူကႀကိဳးစားၿပီး လြတ္ေျမာက္ေအာင္႐ုန္းကန္ေနေပမယ့္ လက္ငါးေခ်ာင္းလက္ေအာက္ကေန ႐ုန္မထြက္နိုင္ပါဘူး။လီဖူခ်န္းက ေခါင္းခါလိုက္ၿပီး ထိုေနရာကို လမ္းေလၽွာက္သြားလိုက္တယ္။ သူဆက္ၿပီးၾကည့္မေနနိုင္ေတာ့ဘူးေလ။" ေဟး ,မင္းတို႔ေကာင္ေတြ အရမ္းမလြန္ခင္ ရပ္လိုက္ရင္ေကာင္းမယ္"လီဖူခ်န္းရဲ့အသံက ထိုလူငယ္ေတြနားထဲကို ေရာက္သြားတယ္။ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ဟန္သူတဲ့ လူငယ္ကလီဖူခ်န္းကို ၾကည့္လိုက္ၿပီး" ေဟ့ ကေလး .........မင္းကဘယ္သူလည္း ။မင္းေလာကႀကီးမွာ ေနရတာၿငီးေငြ႕ေနၿပီလား"လို႔ေမးလိုက္တယ္။လီဖူခ်န္းကို မွတ္မိပုံရတဲ့လူငယ္တစ္ေယာက္က သူ႔ကို ခပ္တိုးတိုးသတိေပးလိုက္တယ္။" အစ္ကိုႀကီး ...... အဲဒါလီဖူခ်န္းဘဲ......... ။ေခါင္းေဆာင္လူငယ္က ထိုစကားကိုၾကားလိုက္တာနဲ႔ဟီပင္းပခုံးေပၚက လက္ကို႐ုတ္လိုက္ၿပီး လီဖူခ်န္းကို ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္လိုက္တယ္။"မင္းက လီဖူခ်န္းဆိုတာလား............မင္းကို ဒီကိစၥနဲ႔ ေဝးေဝးေနဖို႔ ငါအႀကံေပးလိုက္မယ္"လီဖူခ်န္းက ဒီလိုေကာင္မ်ိဳးကို ခနခနၾကဳံဖူးပါတယ္။သူ႔ေနာက္မွာ ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံမရွိလို႔ကေတာ့ ဒီလိုေကာင္မ်ိဳးက လီဖူခ်န္းကို ေလသံမာမာေတာင္ေျပာရဲမယ့္ လူမ်ိဳးမဟုတ္။" အခုခ်က္ျခင္းငါ့ေရွ႕က ထြက္သြားစမ္း ...... ငါမင္းကို ေနာက္တစ္ခါထပ္မေျပာဘူး"လီဖူခ်န္းက ေငါက္လိုက္တယ္။" မင္း......... မင္း............"ထိုလူငယ္က လီဖူခ်န္းကို ေဒါသတႀကီးနဲ႔ ၾကည့္လိုက္တယ္။ဒါေပမဲ့ လီဖူခ်န္းစကားကို သူနားမေထာင္ရဲဘဲနဲ႔ေတာ့ မေနပါဘူး။" သြားၾကစို႔ .........။"ဒီလူငယ္က အသိဥာဏ္ရွိပုံေတာ့ေပၚပါတယ္။သူ႔လူေတြကို ဦးေဆာင္ၿပီး ထြက္သြားလိုက္တယ္။သြားခါနီးမွာေတာ့ လီဖူခ်န္းကို ၿခိမ္းေခ်ာက္သြားပါေသးတယ္။" လီဖူခ်န္း ဒီကိစၥအတြက္ ေနာင္တမရပါေစနဲ႔"ပခုံးကိုပြတ္ရင္းနဲ႔ ဟီပင္းက လီဖူခ်န္းကိုေျပာလိုက္တယ္။" ငါ့အတြက္နဲ႔ မင္းရန္မ်ားရၿပီ။မင္းဝင္မပါသင့္ဘူး"လီဖူခ်န္းက မမွုသည့္ပုံျဖင့္ ရယ္လိုက္ၿပီး"မင္းကဘာလို႔ သူတို႔အဖြဲ႕ထဲကို မဝင္တာလည္း"လို႔ျပန္ေမးလိုက္တယ္။ဟီပင္းက " ဂိုဏ္းတူအစ္ကိုဖန္ရဲ့ အဖြဲ႕ထဲဝင္လိုက္ရင္ ငါ့အတြက္ေကာင္းမယ္ဆိုတာငါသိပါတယ္။ဒါေပမဲ့ ငါက ငါ့ရဲ့အမွတ္ေတြကို သူ႔ကိုခြဲေဝမေပးခ်င္ဘူး။ဒါက ငါ့က်င့္ႀကံႏွုန္းကို ေႏွးသြားေစနိုင္တယ္"လို႔ျပန္ေျဖတယ္။" ဒီလိုဆိုရင္လည္း အျပင္စည္းဂိုဏ္းမွာ ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံမရွိတဲ့တပည့္ေတြစုေပါင္းတည္ေထာင္ထားတဲ့ မဟာမိတ္အဖြဲ႕ရွိတယ္ေလ။မင္းအဲအဖြဲ႕နဲ႔သြားေပါင္းပါလား "လီဖူခ်န္းက အႀကံေပးလိုက္တယ္။"မင္းကက်ေတာ့ေရာ "ဟီပင္းက လီဖူခ်န္းကိုေမးလိုက္တယ္။လီဖူခ်န္းက တစ္ခ်က္ျပဳံးလိုက္ၿပီး" ငါကတစ္ကိုယ္ေတာ္ဘဲ ပိုေကာင္းပါတယ္"ဟီပင္းက သူ႔ေၾကာင့္နဲ႔ေတာ့ လီဖူခ်န္းကို ဒုကၡမေရာက္ေစခ်င္ပါဘူး။ဒါေၾကာင့္ လီဖူခ်န္းကို သတိထပ္ေပးလိုက္တယ္။" ဂိုဏ္းတူအစ္ကိုဖန္က တစ္ျခားလူမဟုတ္ဘူးေနာ္။သူက အျပင္စည္းဂိုဏ္းရဲ့ ၿပိဳင္ဘက္ကင္း၁၀ ေယာက္ထဲက ၁ ေယာက္ဘဲ။ထိပ္ဆုံးတပည့္၅၀၀ စာရင္းထဲမွာေတာင္ နံပါတ္ ၁၀ ခ်ိတ္ထားတာ။သူကေတာ့မင္းကို ျပသနာေသခ်ာေပါက္လာရွာမွာဘဲ"လီဖူခ်န္းကေတာ့ ဂ႐ုစိုက္သည့္ပုံမျပဘဲ ဟီပင္းကို လက္ျပႏွုတ္ဆက္ၿပီး ထြက္သြားေတာ့တယ္။" သူအရွက္ကြဲခ်င္ရင္ေတာ့ ငါ့ကိုလာရွာပါေစေလ"အဆုံးမဲ့အာဏာ အပိုင္း ၅၄ေရျပင္ေပၚမွတိုက္ပြဲၾကက္ေသြးေရာင္မီးက်င့္စဥ္ အဆင့္၈ကို ေရာက္ၿပီးသြားကတည္းကလီဖူခ်န္းရဲ့ က်င့္ႀကံမွုႏွုန္းကလည္း ပိုၿပီးျမန္ဆန္လာခဲ့ပါၿပီ။"ငါက လူသားနယ္ပယ္အဆင့္၇ ရဲ့အထြတ္အထိပ္ကိုေရာက္ေနတာေတာင္ ေတာ္ေတာ္ၾကာေနၿပီဘဲ။ေနာက္ထပ္တစ္လအတြင္းမွာ လူသားနယ္ပယ္အဆင့္၈ ကိုေရာက္ေအာင္အျမန္ေလ့က်င့္မွျဖစ္မယ္"ေဆာင္းရာသီရဲ့ မနက္ခင္းေနေရာင္ျခည္ေလးေတြကိုေက်ာက္တုံးတစ္တုံးေပၚမွာထိုင္ၿပီး ေနပူစာလွုံေနရင္း လီဖူခ်န္းက ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္။လူသားနယ္ပယ္အဆင့္တစ္ဆင့္ကေန ေနာက္တစ္ဆင့္ကို တက္လွမ္းဖို႔ဆိုတာ အရမ္းလြယ္ကူတဲ့အရာေတာ့မဟုတ္ေပမယ့္လီဖူခ်န္းကေတာ့ ႁခြင္းခ်က္ပါဘဲ။ၾကက္ေသြးေရာင္မီး အဆင့္၈ အစြမ္းနဲ႔ဆိုရင္ မၾကာခင္မွာဘဲသူ႔ရဲ့က်င့္ႀကံမွုအဆင့္က ေနာက္တစ္ဆင့္ကို တက္လွမ္းသြားနိုင္မွာပါ။***ဖလတ္ ......... ဖလတ္......ပထမအဆင့္တပည့္ေတြရဲ့နယ္ေျမအလယ္တည့္တည့္မွာေရကန္ေလးတစ္ကန္တည္ရွိပါတယ္။ထိုေရကန္ေလးကေရေတြက အရပ္ေလးမ်က္ႏွာကိုခြဲၿပီး စီးဆင္းေနပါတယ္။ၾကည္လင္ေနတဲ့ကန္ေရျပင္ထက္မွာေတာ့ လူရိပ္တစ္ရိပ္က ေျမျပင္ထက္မွာ ေျပးလႊားေနသည့္အတိုင္း လ်င္ျမန္စြာေျပးလႊားေနသည္။ထိုလူငယ္ရဲ့ေျခေထာက္ေတြက ရွည္လ်ားၿပီး သန္မာမည့္ပုံရွိပါသည္။သူရဲ့ေျခဖဝါးေအာက္နားမွာေတာ့အျပာေရာင္စြမ္းအင္ေတြက ရစ္သိုင္းေနၿပီးတိမ္တိုက္ေတြလိုျဖစ္ေပၚေနပါတယ္။" ဝွစ္ "ကန္ရဲ့အဆုံးနားကိုေရာက္တဲ့အခါမွာေတာ့ထိုလူငယ္က ခုန္လိုက္ၿပီးေျမျပင္ေပၚကို ညင္ညင္သာသာ က်လာခဲ့တယ္။" ဟိုေစာက္ကေလးက ဒီနားမွာေနတာဘဲျဖစ္ရမယ္"ထိုလူငယ္ကိုၾကည့္ရတာ ဘယ္သူ႔ကိုမွဂ႐ုမစိုက္သည့္ပုံပင္။သူ႔ရဲ့ရွည္လ်ားတဲ့ေျခေထာက္ေတြက သူ႔အရပ္ရဲ့ ေျခာက္ဆယ္ရာခိုင္ႏွုန္းေလာက္ကို ေနရာယူထားေပသည္။သူ႔မွာစူးရွတဲ့မ်က္လုံးအစုံနဲ႔ ထူထဲေသာမ်က္ခုံးတစ္စုံလည္း ရွိေနပါသည္။အခ်ိန္အနည္းငယ္ေလးအတြင္းမွာဘဲ ထိုလူငယ္က လီဖူခ်န္းရဲ့ ၿခံဝင္းကို ရွာေဖြေတြ႕ရွိသြားသည္။"ဖတ္ "ထိုလူငယ္ကလ်င္ျမန္စြာ ၿခံဝင္းရဲ့ နံရံေပၚကို ခုန္တက္လိုက္တယ္။ၿခံဝင္းထဲမွာေတာ့ လီဖူခ်န္းကဓားသိုင္းေလ့က်င့္ေနရာမွ အသံတစ္သံၾကားလိုက္ရတဲ့အတြက္ ထိုလူငယ္ရွိရာကို ဖ်တ္ခနဲ လွည့္ၾကည့္လိုက္တယ္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ့ အၾကည့္ခ်င္းဆုံေတြ႕မိတဲ့အခါမွာေတာ့ႏွစ္ေယာက္စလုံးက ေသြဖည္မသြားဘဲ အၾကည့္ခ်င္းၿပိဳင္ေနက်ေလသည္။"စူးရွလိုက္တဲ့အၾကည့္ဘဲ"လူစိမ္းျဖစ္ေသာလူငယ္က မ်က္လုံးေမွးလိုက္ၿပီး မွတ္ခ်က္ခ်လိုက္တယ္။" ေကာင္းလိုက္တဲ့ အတြင္းအား"လီဖူခ်န္းကလည္း တစ္ဖက္လူရဲ့အၾကည့္ကေနၿပီးေတာ့သိပ္သည္းတဲ့အတြင္းအားေတြကို ခံစားမိလိုက္တယ္။လီဖူခ်န္းက ရန္ျဖစ္ရတာကိုမႀကိဳက္ေပမဲ့ ဒီလိုၿပိဳင္ဘက္ေကာင္းမ်ိဳးနဲ႔ေတာ့ အျမဲလက္ရည္စမ္းခ်င္ေနခဲ့တာပါ။ဒီလူငယ္ရဲ့ အတြင္းအားက ဝမ္ဟူရဲ့ႏွစ္ဆေလာက္ရွိမည့္ပုံပါဘဲ။ၾကည့္ရတာ ထိပ္ဆုံးတပည့္ ၅၀၀ စာရင္းမွာ အမွတ္စဥ္ ၃၀၀ ဝန္းက်င္ေလာက္ေတာ့ရွိမည့္ပုံပင္။"မင္းက လီဖူခ်န္းဆိုတာလား........."ထိုလူငယ္ကစၿပီး ေမးလိုက္သည္။" ေအး"လီဖူခ်န္းက ဓားကိုဓားအိမ္ထဲထည့္ရင္း ျပန္ေျဖလိုက္တယ္။" ငါ့နာမည္က နဲ႔မင္......တစ္ပြဲေလာက္ တိုက္ၾကည့္ရေအာင္"" ဘာအတြက္လည္း"လီဖူခ်န္းက ေမးလိုက္တယ္။"မင္း အစ္ကိုဖန္ကို ရန္စခဲ့တဲ့အတြက္ဘဲ"နဲ႔မင္ကလည္း ျပန္ေျဖလိုက္တယ္။" ငါသိၿပီ"ၾကည့္ရတာ နဲ႔မင္က ဂိုဏ္းတူအစ္ကိုဖန္ရဲ့ အဖြဲ႕ထဲကတစ္ေယာက္ျဖစ္ပုံရသည္။သာမန္အဖြဲ႕ဝင္ေတာ့ဟုတ္မည္မထင္။အေရးႀကီးအဖြဲ႕ဝင္တစ္ေယာက္ဘဲျဖစ္ရေပမည္။" ဒီေနရာက တိုက္ခိုက္လို႔သင့္ေတာ္တဲ့ေနရာမဟုတ္ဘူး။အျပင္ဘက္ကိုသြားက်တာေပါ့"ၿခံဝင္းတံခါးကိုတြန္းဖြင့္လိုက္ၿပီးလီဖူခ်န္းက ေနရာက်ယ္တဲ့ဘက္ကိုထြက္လာခဲ့တယ္။ျမက္ခင္းျပင္က်ယ္တစ္ခုကိုအေရာက္မွာေတာ့ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္စလုံးက တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ၁၀မီတာ အကြာမွာ ရပ္လိုက္ၾကတယ္။"မင္းက ထိပ္ဆုံးတပည့္၅၀၀မွာ နံပါတ္ဘယ္ေလာက္လည္း"လီဖူခ်န္းက နဲ႔မင္ကိုေမးလိုက္တယ္။" မင္းဒီတစ္ခါေတာ့ ကံဆိုးသြားၿပီ။ငါက အဆင့္၂၇၂ ဘဲ။"နဲ႔မင္က ဂုဏ္ယူဝံ့ႂကြားစြာနဲ႔ေျပာလိုက္တယ္။အျပင္စည္းတပည့္၅၀၀ စာရင္းမွာပါတဲ့လူေတြက တစ္ကယ့္ကို ပါရမီရွင္ေတြဘဲျဖစ္ပါတယ္။အဲစာရင္းထဲကအမ်ားစုက လူသားနယ္ပယ္အဆင့္၉ကိုေရာက္ေနတာတစ္ႏွစ္ ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ေတာ့ ၾကာေနၿပီးသားေတြေလ။သူတို႔က တိုက္ပြဲအေတြ႕အၾကဳံလည္းရင့္က်က္ေနၿပီးေတာ့သူတို႔ရဲ့က်င့္စဥ္ေတြကလည္း အဆင့္၈ ေလာက္ေတာ့အနိမ့္ဆုံးေရာက္ၿပီးသားပါဘဲ။ဒါေၾကာင့္ သူတို႔ကိုအနိုင္ယူဖို႔ဆိုတာ တစ္ကယ္မလြယ္ကူတဲ့အရာပါဘဲ။" ၂၇၂ ဘဲလား ......အဟက္"ဒီေကာင့္အဆင့္က ေကာင္းရွုထက္ေတာ့ျမင့္သားဘဲ။ဒါေပမဲ့ ေကာင္းရွုက ပညာလ်ိဳထားေသးတာလည္း ျဖစ္နိုင္တာဘဲ။" မင္းစလို႔ရၿပီ"လီဖူခ်န္းက သူ႔ဓားကို မသုံးဘဲေနဖို႔ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္။ဒီအဆင့္ေလာက္ကေကာင္ကိုေတာ့ သူကလက္နက္မဲ့ျဖင့္ပင္ ေအးေအးေဆးေဆးအနိုင္ယူနိုင္တယ္ေလ။ၿပီးေတာ့ ထိပ္ဆုံး၃၀၀ စာရင္းထဲက သူတစ္ေယာက္ရဲ့ တိုက္ခိုက္ေရးစနစ္ေတြက ဘယ္ေလာက္အဆင့္ရွိသလည္းဆိုတာလည္း သူက သိခ်င္ပါေသးတယ္။" ႀကိဳက္ၿပီေလ.........လက္နက္မဲ့ဘဲ တိုက္ၾကတာေပါ့"နဲ႔မင္က လ်င္ျမန္သြက္လက္စြာစတင္လွုပ္ရွားလိုက္တယ္။သူရဲ့ရွည္လ်ားတဲ့ေျခတံတစ္စုံက ေလေပြရိုင္းတစ္ခုလိုဘဲ လီဖူခ်န္းဆီကို ဝင္လာခဲ့တယ္။ဒါက နဲ႔မင္ရဲ့ အႀကိဳက္ဆုံးေျခသိုင္းျဖစ္တဲ့တိမ္လႊာေျခသိုင္းျဖစ္ပါတယ္။လီဖူခ်န္းကလည္း မာန္တစ္ခ်က္သြင္းလိုက္ၿပီး နဲ႔မင္ကိုေျခေထာက္ေတြနဲ႔ျပန္လည္တိုက္ခိုက္လိုက္တယ္။လီဖူခ်န္းအသုံးျပဳလိုက္တဲ့ေျခသိုင္းကေတာ့သူသုံးေနက် ေလေပြမုန္တိုင္းကန္ခ်က္ဘဲ ျဖစ္ပါတယ္။" ဖုန္း ဖုန္း ဖန္း ဖန္း "ကန္ခ်က္ေတြက ျမန္လြန္းလို႔ အသက္ရွူခ်ိန္အနည္းငယ္ေလးအတြင္းမွာဘဲ ႏွစ္ေယာက္စလုံးကန္ခ်က္ မည္မၽွထုတ္သုံးသြားက်သလည္းဆိုတာေတာင္ မသိေတာ့ပါဘူး။ႏွစ္ေယာက္စလုံးရဲ့ ကန္ခ်က္ေတြေၾကာင့္ ပတ္ဝန္းက်င္တစ္ခုလုံးက ျမက္ပင္ေတြက မုန္တိုင္းဒဏ္ခံစားေနရသည့္အလား ယိမ္းထိုးေနက်ပါတယ္။နဲ႔မင္က ေကာင္းရွုလိုဘဲ ေရဓာတ္ကိုအထူးျပဳတဲ့ ေငြလွိုင္းျဖဴက်င့္စဥ္ကိုေလ့က်င့္တာျဖစ္တယ္။ၿပီးေတာ့ သူက အဆင့္၈အထိေရာက္ေအာင္က်င့္ထားၿပီးသူတစ္ေယာက္လည္းျဖစ္ေသးတယ္။လူသားနယ္ပယ္အဆင့္ ၉ အစြမ္းရယ္ ......ေငြလွိုင္းျဖဴက်င့္စဥ္ အဆင့္၈ အစြမ္းနဲ႔ဆိုရင္ လီဖူခ်န္းလို လူသားနယ္ပယ္အဆင့္၇က တပည့္အသစ္တစ္ေယာက္ကို သက္သက္သာသာပင္ အနိုင္ယူနိုင္ရမွာပါ။ဒါေပမဲ့ နဲ႔မင္က လီဖူခ်န္းကို အနိုင္မယူနိုင္သည့္အျပင္ လီဖူခ်န္းရဲ့ ကနခ်က္ေတြကေတာင္မွ သူ႔ကိုျပန္ၿပီး ၿခိမ္းေခ်ာက္ေနပါတယ္။လီဖူခ်န္းရဲ့ ၾကက္ေသြးေရာင္မီးက်င့္စဥ္ကလည္းအဆင့္ ၈ အထိေရာက္ေနၿပီဆိုတာ ဘယ္သူမွ မေမၽွာ္လင့္ထားက်ဘူးေလ။လီဖူခ်န္ရဲ့ ေျခသိုင္းက နဲ႔မင္ရဲ့ ေျခသိုင္းထက္ တစ္ဆင့္နိမ့္ေနေပမယ့္လီဖူခ်န္းရဲ့ စိတ္ဝိညာဥ္က အဲဒီအားနည္းခ်က္ကို ျဖည့္ထားေပးနိုင္ပါတယ္။ၿပီးေတာ့ လီဖူခ်န္းရဲ့ျပင္ပခြန္အားခ်ည္းဘဲသက္သက္ေတာင္ ၅၀၀၀ ကီလိုရွိတာေလ။ျပင္ပခြန္အားက က်င့္ႀကံျခင္းအဆင့္ကြာျခားေနတာကို ထပ္ၿပီးဖာေထးေပးထာတဲ့အတြက္ လီဖူခ်န္းက နဲ႔မင္ထက္ အဖက္ဖက္မွာ သာလြန္ေနပါတယ္။" ေကာလဟာလေတြအတိုင္းဘဲ ဒီေကာင္ကတစ္ကယ္ေၾကာက္စရာေကာင္းတာဘဲ။ဒီေကာင္နဲ႔ေျခေထာက္ခ်င္းယွဥ္ကန္မိတာ ငါ့ေျခေထာက္ေတြေတာင္ ထုံက်ဥ္လာသလိုဘဲကြာ"နဲ႔မင္ကေတာ့ မ်က္ႏွာပ်က္ေနပါၿပီ။ဒီကိုမလာခင္တုန္းက သူထင္ထားခဲ့တာက သူ႔စြမ္းရည္နဲ႔ လီဖူခ်န္းကို ဆုံးမဖို႔ဆိုတာ အရမ္းလြယ္ကူတဲ့အလုပ္ဘဲလို႔ေလ။ဒါေပမဲ့ အခုေတာ့ သူဒီလိုမထင္ေတာ့ပါဘူး။" မင္းက ဘယ္ခႏၶာကိုယ္သန္႔စင္တဲ့ပညာ က်င့္ထားတာလည္း"နဲ႔မင္က ေမးလိုက္တယ္။သူလည္း ခႏၶာကိုယ္သန္႔စင္တဲ့ က်င့္စဥ္တစ္ခုေလ့က်င့္ထားတာေလ။ဒါေပမဲ့ သူက်င့္ထားတဲ့ က်င့္စဥ္က အရမ္အေကာင္းႀကီးထဲကမဟုတ္တဲ့ ေရႊေခါင္းေလာင္းပညာရပ္ ျဖစ္ပါတယ္။သံမဏိခ်ပ္ဝတ္တန္ဆာက်င့္စဥ္ထက္ အနည္းငယ္ေလးပိုေကာင္း႐ုံေလာက္ဘဲ ရွိတာျဖစ္တယ္။လီဖူခ်န္းက ဒီတစ္ခါေတာ့ ျပန္ေျဖလိုက္တယ္။" ေၾကးနီေရာင္တိုက္ပြဲဝင္ ခႏၶာကိုယ္က်င့္စဥ္"" ဘာ ............မင္းကတစ္ကယ္ႀကီး ေၾကးနီေရာင္တိုက္ပြဲဝင္ခႏၶာကိုယ္က်င့္စဥ္ကို ေလ့က်င့္တယ္ေပါ့"လီဖူခ်န္းရဲ့အေျဖက နဲ႔မင္ကိုလုံးဝတုန္လွုပ္သြားေစတယ္။ဒီေၾကးနီေရာင္ခႏၶာကိုယ္က်င့္စဥ္က အရမ္းကိုခက္ခဲလြန္းတယ္လို႔ နာမည္ေက်ာ္တဲ့ က်င့္စဥ္တစ္ခုေလ။မိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းသမိုင္းတစ္ေလၽွာက္မွာေတာင္မွတပည့္အနည္းငယ္ဘဲ ဒီက်င့္စဥ္ကိုေလ့က်င့္ေအာင္ျမင္ခဲ့က်တာ။ဒီက်င့္စဥ္ကို ေရြးတဲ့သူေတြထဲမွာ အမ်ားစုက လမ္းတစ္ဝက္မွာလက္ေျမႇာက္အရွုံးေပးသြားတဲ့သူေတြခ်ည္းပါဘဲ။" လီဖူခ်န္း ......ေရေပၚမွာ တိုက္ၾကရေအာင္"နဲ႔မင္က ပ်ံလႊားငွက္ေလးတစ္ေကာင္လို ေရကန္ထဲကိုခုန္ဆင္းသြားၿပီးေရကန္မ်က္ႏွာျပင္ပ္ါမွာ မတ္တပ္ရပ္ေနတယ္။ေျမေပၚမွာ ခ်ရင္ေတာ့ လီဖူခ်န္းကို အနိုင္ယူဖို႔ သူ႔့ကိုယ္သူယုံၾကည္ခ်က္မရွိေတာ့ဘူးေလ။ဒါေပမဲ့ ေရေပၚမွာဆိုရင္ေတာ့ ျဖစ္နိုင္ေခ်ရွိပါေသးတယ္။" တိုက္ဆိုလည္းတိုက္တာေပါ့"လီဖူခ်န္းက စိတ္တန္ခိုးစြမ္းအင္ေတြကို ေျခေထာက္စီပို႔ေဆာင္လိုက္ၿပီးကန္ေရျပင္ေပၚကို ဆင္းလာခဲ့တယ္။သူတို႔ႏွစ္ေယာက္စလုံးက ေရေပၚမွာသြားေနတဲ့ ေရပင့္ကူေတြလိုဘဲေအးေအးေဆးေဆး လွုပ္ရွားေနက်တယ္။" ဒီေကာင္က လြယ္တဲ့ေကာင္မဟုတ္ဘူးဘဲ။စိတ္တန္ခိုးစြမ္းအင္ေတြေတာင္ပုံေဖာ္တတ္ေနၿပီဟ"နဲ႔မင္က လီဖူခ်န္းကို ၾကည့္ၿပီးယုံၾကည္မွုေတာင္ နည္းနည္းေလ်ာ့သြားပါတယ္။စိတ္တန္ခိုးစြမ္းအင္ေတြကို ေျခေတြလက္ေတြကိုပို႔ေဆာင္ရတဲ့အလုပ္က လူသားနယ္ပယ္အဆင့္ ၉က လူေတြအတြက္ဆိုရင္ေတာ့လြယ္ပါတယ္။ဒါေပမဲ့ လီဖူခ်န္းလို လူသားနယ္ပယ္အဆင့္၇ က လူငယ္ေလးကလည္း အသုံးျပဳနိုင္တယ္ဆိုတာက ေတာ္ေတာ္မျဖစ္နိုင္သည့္ အရာတစ္ခုပါ။ၿပီးေတာ့ လီဖူခ်န္းပုံေဖာ္ထားတဲ့စိတ္တန္ခိုးစြမ္းအင္ေတြက အေတာ္ေလး က်စ္လ်စ္သိပ္သည္းေနပါေသးတယ္။" ဒီေကာင္က လူမဟုတ္ဘူး"ဒီအေတြးက နဲ႔မင္ဆီမွာ ျဖစ္ေပၚလာေနတယ္။" ၾကည့္စမ္းေဟ့......ေရကန္ေပၚမွာ တိုက္ပြဲတစ္ပြဲျဖစ္ေတာ့မယ့္ပုံဘဲ"ဒီပထမအဆင့္အျပင္စည္းတပည့္ေတြရဲ့ နယ္ေျမမွာ တပည့္ေပါင္း ရာနဲ႔ခ်ီၿပီးရွိပါတယ္။ေရကန္ေပၚမွာရပ္ေန႔တဲ့ လီဖူခ်န္းတို႔ကို တပည့္တစ္ေယာက္က ေတြ႕သြားၿပီးေအာ္လိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့အနီးအနားက ပထမအဆင့္တပည့္ေတြကလည္းေရကန္ထဲကိုခုန္ခ်လာက်ၿပီးကန္ေရျပင္ေပၚမွာ မတ္တပ္ရပ္ကာ စူးစမ္းေနၾကပါတယ္။" အဲဒါ နဲ႔မင္ဘဲဟ။ဒီေကာင္က ဖန္လီေဟးရဲ့လက္ေရြးစင္ ခုနစ္ေယာက္ထဲက တစ္ေယာက္ဘဲ။" ဟုတ္တယ္ အဲဒါ နဲ႔မင္ဘဲ.........သူကလက္ေရြးစင္ခုနစ္ေယာက္ထဲက နံပါတ္ငါးကြ။ဒီေကာင္က လက္နက္မဲ့တိုက္ခိုက္တဲ့ေနရာမွာ နာမည္ႀကီးတယ္။" သူ႔ရဲ့ၿပိဳင္ဖက္ကေကာ ဘယ္သူလည္းဟ။ငါသူ႔ကိုတစ္ခါမွ မျမင္ဖူးပါလား"" ငါသူ႔ကိုသိတယ္။ဒီေကာင္က အခုအျပင္စည္းဂိုဏ္းမွာ နာမည္ႀကီးေနတဲ့ လီဖူခ်န္းဆိုတဲ့ေကာင္ေလ "" ေၾသာ္ ......အဲဒါဒီေကာင္ေလးလား ။ငါၾကားတာေတာ့ ဒီေကာင္ကေထာက္ပံ့ေရးဌာနကေန အမွတ္ေတြအမ်ားႀကီး ထုတ္သြားတယ္ဆို"ပထမအဆင့္တပည့္ေတြဆိုတာ ႏွယ္ႏွယ္ရရသူေတြေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။ထိပ္ဆုံးတပည့္၅၀၀ စာရင္းထဲက ၇၀ရာခိုင္ႏွုန္းေလာက္က ဒီပထမအဆင့္တပည့္ေတြထဲကဘဲေလ။ဒီလိုလူေတြကေတာင္ လီဖူခ်န္းကိုသိတယ္ဆိုေတာ့ လီဖူခ်န္းကတစ္ကယ္ကို နာမည္ေက်ာ္တစ္ေယာက္ျဖစ္ေနပါၿပီ။အဆုံးမဲ့အာဏာ အပိုင္း ၅၅နဲ႔မင္ရဲ့အရွုံး" ပင္လယ္လွိုင္းၾကမ္း"ကန္ေရျပင္ေပၚမွာေတာ့ နဲ႔မင္က သူရဲ့ေျခသိုင္းနဲ႔ လွိုင္းေတြထလာေအာင္လုပ္လိုက္ၿပီး လီဖူခ်န္းကို တိုက္ခိုက္လိုက္ပါတယ္။ဒီတိုက္ခိုက္မွုက နဲ႔မင္ရဲ့ေျခကန္ခ်က္အျပင္ ေရလွိုင္းအားကိုပါ ေပါင္းစပ္ထားတာျဖစ္တယ္။" နဲ႔မင္က ဥာဏ္ေတာ့အေတာ္သြားတဲ့ေကာင္ဘဲ။သူေလ့က်င့္ထားတဲ့ ေငြလွိုင္းျဖဴ က်င့္စဥ္က ေရထဲမွာဆိုရင္ ပိုၿပီးအားေကာင္းတာကြ။ ဟိုဘက္ကေကာင္ေလးေတာ့ နဲ႔မင္ရဲ့ေထာင္ေခ်ာက္ထဲဝင္သြားၿပီ "လီဖူခ်န္းတို႔တိုက္ပြဲကိုၾကည့္ေနတဲ့တပည့္ေတြထဲက အရပ္ရွည္ရွည္နဲ႔ လူငယ္က မွတ္ခ်က္ခ်လိုက္တယ္။သူ႔ေဘးမွာရပ္ေနတဲ့ လူငယ္ကလည္း" ဒါက နဲ႔မင္နဲ႔ ေရကန္ေပၚမွာတိုက္ဖို႔လက္ခံတဲ့ လီဖူခ်န္းရဲ့အမွားဘဲ။တစ္ဖက္ၿပိဳင္ဖက္က ဘယ္ေနရာေတြမွာအားသာလည္းဆိုတာ သူသိရမွာေပါ့"ဒီကိုေရာက္ေနတဲ့လူေတြအားလုံးက လီဖူခ်န္းရဲ့အေၾကာင္းေတြကို သိထားၿပီးပါၿပီ။လူသားနယ္ပယ္အဆင့္မွာေတာ့ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံက ဒီေလာက္ႀကီးအေရးပါတာမဟုတ္ပါဘူး။ဒါေပမဲ့ စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္ကိုေရာက္သြားရင္ေတာ့အရိုးတည္ေဆာက္ပုံက ေတာ္ေတာ္ေလးစကားေျပာလာပါၿပီ။လီဖူခ်န္းရဲ့ တိုးတက္လာမွုေတြေၾကာင့္ လီဖူခ်န္းကိုေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ထိပ္ဆုံး၁၀ စာရင္းထဲဝင္နိုင္မယ္လို႔ ယူဆထားက်ပါေသးတယ္။" အရိပ္မဲ့ေလေပြ "လီဖူခ်န္းက နဲ႔မင္ရဲ့တိုက္ခိုက္မွုကို ပါးပါးနပ္နပ္ဘဲေရွာင္ထြက္သြားပါတယ္။ဒီသိုင္းကြက္က ေလေပြမုန္တိုင္းေျခသိုင္းရဲ့ ပထမအကြက္ျဖစ္ၿပီးေျခအႏွုတ္အသိမ္းျမန္မွုကို ဦးစားေပးပါတယ္။လီဖူခ်န္းက နဲ႔မင္ရဲ့တိုက္ခိုက္မွုကိုေရွာင္ၿပီးတာနဲ႔နဲ႔မင္ကို စက္ဝိုင္းပုံသ႑ာန္ပတ္ေျပးလိုက္ၿပီး ဆက္တိုက္ တိုက္ခိုက္ပါေတာ့တယ္။နဲ႔မင္ကေတာ့ လီဖူခ်န္းရဲ့ဆက္တိုက္ တိုက္စစ္ဆင္မွုေတြကို အသည္းအသန္ကာကြယ္ေနရပါတယ္။႐ုတ္တရက္လီဖူခ်န္းက နဲ႔မင္ရဲ့ အေနာက္ဘက္မွာေပၚလာၿပီး ေက်ာက္ခြဲလက္ဝါးနဲ႔ ေက်ာျပင္ကိုရိုက္ခ်လိုက္တယ္။လီဖူခ်န္းက ေလေပြမုန္တိုင္းေျခသိုင္းကိုေကာေက်ာက္ခြဲလက္ဝါးသိုင္းကိုေကာ တစ္ဖက္ကမ္းခတ္တဲ့အထိ ေအာင္ျမင္ၿပီးသားျဖစ္တဲ့အတြက္ တိုက္ခိုက္ရာမွာ အလြန္ခန္႔မွန္းရခက္ေနတယ္။ဒါေပမဲ့ နဲ႔မင္ကလည္းေခသူေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။လီဖူခ်န္းရဲ့လက္ဝါးက ေက်ာျပင္ကိုထိခါနီးေလးမွာခ်က္ျခင္းလွည့္လိုက္ၿပီး လီဖူခ်န္းရဲ့လက္ဝါးကို ခံေဆာင္လိုက္တယ္။" ဝုန္း"က်ယ္ေလာင္တဲ့အသံႀကီးနဲ႔အတူ ပတ္ဝန္းက်င္က ေရေတြအားလုံးက အေပၚကိုေျမႇာက္တက္လာက်တယ္။နဲ႔မင္က အေနာက္ကိုအရွိန္ျပင္းစြာ လြင့္ထြက္သြားၿပီးေရထဲနစ္လုလုေတာင္ျဖစ္သြားပါတယ္။လီဖူခ်န္းကေတာ့ အေနာက္ကို ခုနစ္လွမ္းေလာက္ဆုတ္ၿပီးတာနဲ႔ ကိုယ္ဟန္ျပန္ထိန္းလိုက္နိုင္ပါတယ္။နဲ႔မင္က လီဖူခ်န္းရဲ့ တိုက္စစ္ကေနလြတ္ၿပီဟုထင္ေနတုန္းမွာဘဲလီဖူခ်န္းက ကန္ေရျပင္ကို လက္ဝါးနဲ႔ရိုက္ခ်လိုက္ပါတယ္။ေရစက္ေရေပါက္ေလးေတြက လက္နက္ပုန္းေတြနဲ႔ပစ္ခတ္လိုက္သလိုအရွိန္အဟုန္ျပင္းစြာနဲ႔ နဲ႔မင္ ဆီကိုေျပးဝင္လာက်တယ္။နဲ႔မင္က သူ႔ရဲ့သစ္သားဓားကိုဆြဲထုတ္ၿပီးကာကြယ္႐ုံမွအပ တစ္ျခားလုပ္စရာမရွိေတာ့ပါဘူး" ဖတ္ ဖတ္ ဖတ္ "နဲ႔မင္ရဲ့ဓားခ်က္ေအာက္မွာ ေရစက္ေရေပါက္ေတြအားလုံးကေပ်ာက္ကြယ္သြားပါတယ္။" မင္းရဲ့လက္နက္မဲ့တိုက္ခိုက္မွုက ငါ့ထက္ေကာင္းတယ္ဆိုတာ ငါဝန္ခံပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ငါက မင္းကို လြယ္လြယ္နဲ႔အရွုံးေပးမွာမဟုတ္ဘူး"ေျခႏွစ္ဖက္စလုံးကို စုံခုန္လိုက္ၿပီးနဲ႔မင္က လီဖူခ်န္းကို ဓားနဲ႔ဆက္တိုက္ပိုင္းလိုက္တယ္။ဒီဓားခ်က္က ေရလွိုင္းေတြလိုဘဲ......တစ္လွိုင္းၿပီးတစ္လွိုင္းဆင့္ကာဆင့္ကာေရာက္လာၿပီးလီဖူခ်န္းကို ဖိအားေပးလိုကိတယ္။လီဖူခ်န္းကလည္း ၿငိမ္ၿပီးရပ္ၾကည့္မေနပါဘူး။သူရဲ့ဓားကို အျမန္ထုတ္လိုက္ၿပီးေက်ာက္စိမ္းနီဓားသိုင္းရဲ့ ပထမအကြက္ျဖစ္တဲ့ "ေက်ာက္စိမ္းနီထိခ်က္" နဲ႔ ခုခံလိုက္တယ္။လီဖူခ်န္းက ေလထုထဲမွာ စက္ဝိုင္းေလးေတြ တစ္ခုၿပီးတစ္ခုဝိုင္းလိုက္တယ္။နဲ႔မင္ရဲ့ လွိုင္းလုံးႀကီးေတြလို ဆင့္ကဲဆင့္ကဲေရာက္လာတဲ့ဓားခ်က္ေတြက လီဖူခ်န္းရဲ့ ထိန္းခ်ဳပ္မွုေအာက္ကို လုံးဝေရာက္သြားပါတယ္။ထို႔ေနာက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းရဲ့သစ္သားဓား ပတ္ပတ္လည္မွာ အနီေရာင္မီးေတာက္ပုံသ႑ာန္ေပၚလာၿပီး နဲ႔မင္ရဲ့ရင္ဘတ္ကို တိုက္လိုက္လိုက္တယ္။" မေကာင္းေတာ့ဘူး"နဲ႔မင္က ၾကက္ေသေသသြားတယ္။အနီေရာင္အရိပ္ေတြက သူ႔ရဲ့ထြက္ေပါက္ေတြကို ပိတ္ဆို႔ထားၿပီးမီးမုန္တိုင္းအတြင္းမွာေရာက္ေနသလို သူခံစားေနရၿပီေလ။အခုခ်ိန္မွာ သူေနာက္ဆုတ္ခ်င္ရင္ေတာင္ ဆုတ္ဖို႔လမ္းက မရွိေတာ့ပါဘူး။" ညီမေတာ္ေကာင္းရွု .........ၾကည့္ရတာ ငါတို႔အားလုံးက သူ႔ကိုေလ်ာ့တြက္မိလိုက္ပုံရတယ္""သူက ဒါေၾကာင့္အရမ္းကိုယုံၾကည္မွုရွိေနတာကိုး"ဘယ္အခ်ိန္ကတည္းက ေရကန္ရဲ့တစ္ဖက္ျခမ္းမွာ ေကာင္းရွုရယ္ဇာမဏီမ်က္လုံးနဲ႔မိန္းမပ်ိဳေလးရယ္ ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕ပုံရတဲ့ မိန္းမငယ္ေလးတို႔ ေရာက္ေနက်မွန္းမသိပါဘူး။ဒီမိန္းကေလးသုံးေယာက္စလုံးက လီဖူခ်န္းကို မမွိတ္မသုန္ စိုက္ၾကည့္ေနက်တယ္။အခ်ိန္အတန္ၾကာမွ ေကာင္းရွုက" ၾကည့္ရတာ ညီမတိုံႏွစ္ေယာက္စလုံးမွာ ေကာင္းကင္ဘုံကသတ္မွတ္ေပးထားတဲ့ ကိုယ္ပိုင္လမ္းေၾကာင္းရွိေနၿပီးသားနဲ႔တူပါတယ္။"သူမက လီဖူခ်န္းရဲ့ စြမ္းရည္ေတြကိုၾကည့္ၿပီး အံ့ၾသသလိုရွိေပမယ့္ေစ့စပ္ပြဲဖ်က္သိမ္းခဲ့တဲ့ သူမလုပ္ရပ္ကိုေတာ့ လုံးဝေနာင္တမရပါဘူး။ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆိုေတာ့ သူမကလည္း သူမရဲ့စြမ္းရည္အစစ္အမွန္ေတြကို မထုတ္ျပဘဲ လ်ိဳထားေသးတာျဖစ္ပါတယ္။ေငြလွိုင္းျဖဴက်င့္စဥ္ အေထာက္အကူျပဳေဆးလုံးကို ေသာက္သုံးၿပီးတဲ့ေနာက္ သူမရဲ့ ေငြလွိုင္းျဖဴက်င့္စဥ္ကလည္း အဆင့္၈ ကိုေရာက္ရွိသြားပါၿပီ။ဒါေပမဲ့ သူမဒီကိုေရာက္ၿပီး တစ္ႏွစ္ၾကာတာေတာင္ အဆင့္၉ကို မေရာက္နိုင္ေသးတဲ့အတြက္ ဆုေၾကးရမွတ္ ၃၀၀၀၀ ဘဲရရွိခဲ့ပါတယ္။သူမရဲ့ ေငြလွိုင္းျဖဴက်င့္စဥ္ အဆင့္၈ခ်ည္းသက္သက္နဲ႔ေတာင္ ထိပ္ဆုံးတပည့္ ၃၀၀ ကေန ၄၀ဝ အတြင္းကိုဝင္နိုင္ပါတယ္။သူမရဲ့ ေရဓာတ္အထူးျပဳၾကယ္ေလးပြင့္ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံနဲ႔ဆိုရင္ေတာ့ ထိပ္ဆုံး၁၅၀ အတြင္းကိုေရာက္နိုင္မယ္လို႔ သူမခန္႔မွန္းထားပါတယ္။နဲ႔မင္နဲ႔ လီဖူခ်န္းတို႔ႏွစ္ေယာက္တိုက္တာကိုၾကည့္ၿပီးေနာက္မွာေတာ့သူမက လီဖူခ်န္းကိုအနိုင္ရဖို႔ ၁၀၀ ရာခိုင္ႏွုန္းယုံၾကည္မွုရွိတယ္ေလ။အဲဒီယုံၾကည္မွုက ဘာေၾကာင့္ျဖစ္လာတာလည္းဆိုေတာ့သူမရဲ့ဓားသိုင္းပါရမီက က်င့္ႀကံျခင္းပါရမီထက္ကိုပိုေကာင္းေနလို႔ျဖသ္ပါတယ္။ဥဥႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕ပုံရတဲ့မိန္းကေလးက မေနနိုင္ေတာ့ဘဲေကာင္းရွုကိုေမးလိုက္တယ္။"အစ္မေတာ္ေကာင္းရွု ......လီဖူခ်န္းက ငယ္တုန္းကတည္းက အခုလိုထူးခၽြန္တာလားဟင္"ဒီရက္ပိုင္းအတြင္းမွာ ေကာင္းရွုက သူမတို႔ကို လီဖူခ်န္းအေၾကာင္းေတြအကုန္ေျပာျပၿပီးပါၿပီ။အရင္တုန္းက လီဖူခ်န္းက သိုင္းပညာဘက္မွာပါရမီအနည္းငယ္ပါတယ္ဆို႐ုံေလာက္ဘဲရွိတာပါ။အခုလို႐ူးခ်င္စရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ ခၽြန္ထြက္ၿပီးေတာ္ေနတာမ်ိဳးမဟုတ္ပါဘူး။အခုလက္ရွိလီဖူခ်န္းက ဘယ္ေလာက္ထူးခၽြန္သလည္းဆိုရင္ ထိပ္တန္း၁၀ ေယာက္နဲ႔ေတာင္ ႏွိုင္းယွဥ္လို႔ရေနပါၿပီ။ဒီထက္အခ်ိန္အနည္းငယ္ၾကာရင္ ထိပ္တန္း၁၀ ေယာက္ထက္ေတာင္ပိုအစြမ္းထက္မဲ့ အလားအလာရွိပါတယ္။သူတို႔အားလုံးသိထားကေတာ့ တစ္ခ်ိဳ႕ပါရမီေကာင္းတဲ့ သာမန္အရိုးပိုင္ရွင္ေတြက အရိုးတည္ေဆာက္ပုံစည္းမ်ဥ္းေတြကို ဆန္႔က်င္ၿပီး ေျမကမၻာအဆင့္အထိ ေရာက္နိုင္တယ္ဆိုတာဘဲ။ဒီလိုႁခြင္းခ်က္နဲ႔သူေတြက အေစာပိုင္းနယ္ပယ္ေတြမွာ ၾကယ္သုံးပြင့္အရိုးတည္ေဆာက္ပုံနဲ႔ လူေတြထက္ကို က်င့္ႀကံမွုႏွုန္းမွာ ပိုျမန္ေလ့ရွိတတ္က်ပါတယ္။ဒါေပမဲ့ လီဖူခ်န္းက သူတို႔နဲ႔မတူေခ်။လီဖူခ်န္းရဲ့ က်င့္ႀကံမွုႏွူန္းက ၾကယ္ေလးပြင့္အဆင့္ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံနဲ႔သူေတြထက္ေတာင္ သာေနပါေသးတယ္။ၾကယ္ေလးပြင့္အဆင့္အရိုးတည္ေဆာက္မွုနဲ႔သူအမ်ားစုကေတာင္ လီဖူခ်န္းရဲ့ က်င့္ႀကံမွုႏွုန္းကို လိုက္မွီမွာမဟုတ္ပါဘူးေလ။သူမတို႔မသိတဲ့အခ်က္တစ္ခ်က္ကေတာ့ လီဖူခ်န္းရဲ့စိတ္ဝိညာဥ္ အစိမ္းေရာင္လုံးလုံးမေျပာင္းခင္ကတည္းကကို လီဖူခ်န္းရဲ့က်င့္ႀကံမွုႏွုန္းက ၾကယ္ေလးပြင့္အရိုးတည္ေဆာက္ပုံနဲ႔ သူေတြထက္ သာေနၿပီဆိုတာပါဘဲ။ေကာင္းရွန္က ဘာမွဆက္မေျပာေတာ့ဘဲ တိုက္ပြဲကို အာ႐ုံစိုက္ၿပီးျပန္ၾကည့္ေနပါေတာ့တယ္။" ဒီနဲ႔မင္က ဓားသိုင္းမွာလည္းမဆိုးဘူးဘဲ။ငါနဲ႔မို႔လို႔သာ သူအစြမ္းမျပနိုင္တာ"လီဖူခ်န္ရဲ့လွုပ္ရွားမွုေတြက အရမ္းကိုသြက္လက္လြန္းေနပါတယ္။သူရဲ့တစ္ကယ့္စြမ္းအားက ဘယ္အဆင့္ထိေရာက္ေနၿပီလည္းဆိုတာကိုေတာင္ သူမခန္႔မွန္းနိုင္ေတာ့ပါဘူး။နဲ႔မင္နဲ႔ ရင္ဆိုင္တိုက္တာေတာင္ သူက လက္ရွိစြမ္းအားရဲ့ ၅၀ ရာခိုႏွုန္းေလာက္ကိုဘဲ ထုတ္သုံးထားပါေသးတယ္။နဲ႔မင္အတြက္ကေတာ့ ဒီ၅၀ရာခိုင္ႏွုန္းက အေတာ္ေလးကိုမ်ားေနပါတယ္။အခုေတာင္ နဲ႔မင္တစ္ေယာက္ လီဖူခ်န္းနဲ႔တိုက္ရတာ ေလကိုဓားနဲ႔ခုတ္ေနရသည့္အလားခံစားေနရၿပီး ဒီကိုလာခဲ့မိတဲ့အတြက္အေတာ္ကေလးေနာင္တရေနပါၿပီ။လီဖူခ်န္းက ပြဲကိုအျမန္သိမ္းဖို႔ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္။"က်ားစြယ္ဓားသိုင္း"ဒီရိုးရွင္းလွတဲ့ဓားသိုင္းကလည္းလီဖူခ်န္းရဲ့ လက္ထဲမွေတာ့ နတ္ဘုရားတို႔ဖန္ဆင္းထားတဲ့ဓားသိုင္းသဖြယ္ အစြမ္းထက္လြန္းေနပါသည္။အနီေရာင္အလင္းတန္းႀကီးက နဲ႔မင္တစ္ကိုယ္လုံးကို လႊမ္းျခဳံသြားပါေတာ့တယ္။နဲ႔မင္ကေနာက္ကိုဆုတ္ရင္းဆုတ္ရင္းနဲ႔ တစ္ကိုယ္လုံးကေသြးေတြဆူပြက္လာတယ္။" မျဖစ္ေတာ့ဘူး...ဒီအတိုင္းဆို ငါရွုံးေတာ့မွာဘဲ။ငါရဲ့ေနာက္ဆုံးဓားကြက္ကို ထုတ္သုံးမွျဖစ္ေတာ့မယ္"နဲ႔မင္က သူ႔ရဲ့ရွိသမၽွ အတြင္းအားေတြကို ဓားထဲကိုပို႔ေဆာင္လိုက္တယ္။ကန္ေရျပင္ထဲက ေရေတြက လွိုင္းလုံးႀကီးေတြထလာၿပီး နဲ႔မင္ရဲ့ဓားနားမွာ လွည့္ပတ္ၿပီးစီးဆင္းေနက်တယ္။"ပင္လယ္ျပာရဲ့ ငိုေႂကြးသံ"နဲ႔မင္က သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ရွိုက္လိုက္ၿပီး ဓားကိုေရျပင္ညီအတိုင္း ခုတ္ခ်လိုက္ေတာ့သည္။ကန္ေရျပင္တစ္ခုလုံးကလည္း မုန္တိုင္းႀကီးတစ္ခု တိုက္ခတ္လာသကဲ့သို႔ လွိုင္းထန္ေလထန္ျဖစ္လာပါၿပီ။ဒီဓားခ်က္ကိုျမင္လိုက္တာနဲ႔ လီဖူခ်န္းကလည္း အမူအယာ ေျပာင္းသြားပါတယ္။ဒီဓားခ်က္ရဲ့အေနာက္က လဝွက္ဆန္းၾကယ္တဲ့အရွိန္အဝါေတြကိုသူခံစားမိေနတယ္ေလ။ဒီဓားခ်က္ကို သူက ေပါ့ေပါ့တန္တန္သေဘာထားၿပီးခုခံလိုက္မယ္ဆိုရင္ သူေတာင္အရွုံးႀကီး ရွုံးသြားနိုင္ပါတယ္။ဒီဓားခ်က္ကိုခုခံဖို႔ လီဖူခ်န္းက ေက်ာက္စိမ္းနီဓားသိုင္းရဲ့ ဒုတိယအကြက္ျဖစ္တဲ့ " ေက်ာက္စိမ္းနီသတ္ျဖတ္ျခင္း" ကိုထုတ္သုံးလိုက္ပါတယ္။ဒီဒုတိယဓားကြက္က ပထမဓားကြက္နဲ႔ဆန္႔က်င္ဘက္ပါဘဲ။ေက်ာက္စိမ္းနီထိခ်က္က တစ္ဖက္လူရဲ့ ဓားကြက္ေတြကိုခ်ဳပ္ထိန္းတာျဖစ္ေပမယ့္ ေက်ာက္စိမ္းနီသတ္ျဖတ္ျခင္းအကြက္ကေတာ့နာမည္နဲ႔လိုက္ေအာင္ ရက္စက္လြန္းပါတယ္။လီဖူခ်န္းရဲ့ ဓားအေဝွ႕မွာ ေလဟာနယ္တစ္ခုျဖစ္ေပၚလာၿပီးေနာက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းရဲ့ဓားဦးက ေရလွိုင္းေတြအၾကားကျဖတ္သန္းသြားၿပီးနဲ႔မင္ရဲ့ ရင္ဘတ္ကို ထိုးစိုက္သြားပါတယ္။ဓားကိုျပန္ႏွုတ္လိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့ နဲ႔မင္ရဲ့မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံးက ေသြးမရွိသည့္အလား ျဖဴဖတ္ျဖဴေလ်ာ္ျဖစ္သြားၿပီးရင္ဘတ္ကေနလည္း ေသြးေတြက ေရပန္းအလားပန္းထြက္လာပါေတာ့တယ္။အဆုံးမဲ့အာဏာ အပိုင္း ၅၆ၿပိဳင္ဘက္ကင္းပါရမီရွင္အသစ္" နဲ႔မင္ေတာင္ ရွုံးသြားတယ္လားလုံးဝလက္သင့္မခံနိုင္စရာဘဲ....................."" ဒီလီဖူခ်န္းက ထိပ္ဆုံး၅၀၀ တပည့္စာရင္းမွာ အနည္းဆုံးေတာ့အဆင့္၂၀၀ အတြင္းဝင္နိုင္တယ္ကြ"" ဒါေပါ့ ... ေရထဲမွာတိုက္ခိုက္တာက နဲ႔မင္ရဲ့ အားသာခ်က္ျဖစ္ေပမယ့္လီဖူခ်န္းရဲ့ဓားသိုင္းကို ဒီေကာင္လုံးဝမယွဥ္နိုင္ခဲ့ဘူးေလ။ဒီလီဖူခ်န္းရဲ့ဓားသိုင္းက ငါတို႔ထင္ထားတာထက္ေတာင္ အပုံႀကီးသာေနၿပီ"ေဘးကၾကည့္ရွုေနက်တဲ့ တပည့္ေတြက တိုက္ပြဲအေၾကာင္းကို စတင္ၿပီး ေဝဖန္ေနက်ပါတယ္။" လီဖူခ်န္း.........ငါ့ကိုလည္း မင္းနဲ႔လက္ရည္စမ္းခြင့္ျပဳပါဦး"ေရကန္နဲ႔သိပ္မေဝးတဲ့လူအုပ္ထဲကေန အရိပ္တစ္ခုက လီဖူခ်န္းဆီ ျမႇားတစ္စင္းပစ္လိုက္သလို ခုန္ဝင္လာၿပီး အေပၚကေနမိုးၿပီး ဓားနဲ႔ခုတ္ခ်လိုက္တယ္။ဒီဓားခ်က္ေၾကာင့္ ေလထုထဲမွာ နဂါးေအာ္သံကဲ့သို႔ အသံေတြထြက္ေပၚလာပါတယ္။ရွင္းရွင္းေျပာရမယ္ဆိုရင္ ဒီဓားခ်က္က ေကာင္းကင္ႀကီးကိုေတာင္ႏွစ္ပိုင္းျဖတ္ေတာ့မယ့္ဟန္ပင္။ဒါကအဝါေရာင္ထိပ္တန္းဓားသိုင္းျဖစ္တဲ့နဂါးငိုသံ ဓားသိုင္းျဖစ္ပါတယ္။" အခုလာတဲ့ေကာင္က ဖန္လီဟိုင္ရဲ့လက္ေရြးစင္ ခုနစ္ေယာက္ထဲက နံပါတ္၃ ျဖစ္တဲ့ မိုင္ယုလုံ ဟ။ဒီေကာင္က ထိပ္ဆုံးတပည့္၅၀၀ စာရင္းမွာ အဆင့္ ၁၉၈ ေတာင္ရွိတယ္။လူအုပ္ထဲကတပည့္တစ္ေယာက္က အသစ္ေရာက္လာတဲ့လူရဲ့အေၾကာင္းကို ရွင္းျပလိုက္တယ္။" မင္းလာတဲ့ေနရာကို ျပန္သြားစမ္း"လီဖူခ်န္းက သူ႔ကိုခုတ္ပိုင္းလာတဲ့ဓားခ်က္ကို ခ်က္ျခင္း ျပန္ပက္လိုက္တယ္။ခႏၶာကိုယ္ျပင္ပအား ၅၀၀၀ ကီလိုဂရမ္အားကို ထုတ္သုံးထားတာျဖစ္တဲ့အတြက္ မိုင္ယုလုံက ဘာမွမတတ္နိုင္ဘဲ ေနာက္ျပန္ဆုတ္လိုက္ရတယ္။"ဒီဓားခ်က္က သံလိုက္လိုတြန္းကန္အားေတြပါတယ္ဟ။ဘယ္ေလာက္ထူးဆန္းတဲ့ဓားသိုင္းလည္း"ေဘးနားမွာရပ္ၾကည့္ေနက်တဲ့တပည့္အမ်ားစုက လီဖူခ်န္းကို ခ်ီးက်ဴးေထာပနာ ျပဳလိုက္က်တယ္။" မင္းက ငါ့ကိုျပန္တိုက္ရဲတယ္ေပါ့ေလ"မိုင္ယုလုံရဲ့မ်က္ႏွာက မည္းနက္သြားတယ္။သူ႔ရဲ့ၿပိဳင္ဖက္က သူ႔ဓားခ်က္ကို အေကာင္းဆုံးခုခံသြားတာေလ။ဒီျမန္လည္းမျမန္ ေႏွးလည္းမေႏွးတဲ့ လီဖူခ်န္းရဲ့ဓားကြက္က သူ႔ဓားကြက္ရဲ့ အားအနည္းဆုံးေနရာကို ဝင္လာၿပီးတိုက္လိုက္လိုက္တာျဖစ္တယ္။မဟုတ္ရင္သူဒီလို႐ုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ အေနာက္ကိုဆုတ္လိုက္ရမွာမဟုတ္ပါဘူး။သူ႔ရဲ့ေျခေထာက္ေတြကိုကန္ေရျပင္ေပၚမွာ ေသေသခ်ာခ်ာ ေနရာခ်ထားၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ မိုင္ယုလုံကခႏၶာကိုယ္ကို ၄၅ဒီဂရီကိုင္းလိုက္ၿပီး ထူးဆန္းတဲ့ကိုယ္ဟန္အေနထားနဲ႔ လီဖူခ်န္းဆီေျပးဝင္သြားခဲ့တယ္။လီဖူခ်န္းနဲ႔နီးကပ္လာတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ သူ႔ရဲ့ဓားတစ္ခုလုံးက တုန္ခါလာၿပီး ဓားရိပ္ ၃ခု ျဖစ္လာပါတယ္။ဒီဓားရိပ္သုံးခုက လီဖူခ်န္းကိုေလွာင္အိမ္ထဲ ထည့္ပိတ္ထားလိုက္တဲ့အတိုင္း ထိန္းခ်ဳပ္ထားပါတယ္။ဒီဓားကြက္က နဂါးငိုသံဓားသိုင္းရဲ့ ဒုတိယအကြက္ျဖစ္တဲ့ "နဂါးသုံးေကာင္ တူေပ်ာ္ေပ်ာ္'' ဓားကြက္ပါ။"ဒီအႀကိဳၿပီးျပည့္စုံျခင္းအဆင့္ ဓားသိုင္းေလာက္နဲ႔ ငါ့ကိုထိန္းထားနိုင္မယ္ ထင္ေနတယ္ေပါ့ေလ။မင္းငါ့ကိုအရမ္းထင္ေသးရာေရာက္သြားၿပီဘဲ"လီဖူခ်န္းကေျပာၿပီးတာနဲ႔ သူရဲ့ဓားကိုတစ္ခ်က္လွုပ္လိုက္ေလသည္။" ထန္"လီဖူခ်န္းရဲ့ဓားခ်က္က ဓားရိပ္သုံးခုထဲက အစစ္ကိုေရြးခ်ယ္တိုက္ခိုက္လိုက္ၿပီးေနာက္ လီဖူခ်န္းကို လႊမ္းျခဳံထားတဲ့ ဓားရိပ္ေတြက ေပ်ာက္ခ်င္းမလွေပ်ာက္သြားေလေတာ့သည္။" ဒီတစ္ခါေတာ့ ငါ့ကိုတိုက္ခြင့္ျပဳပါဦး"လီဖူခ်န္းေျခလွမ္းက်ဲက်ဲတစ္လွမ္း လွမ္းလိုက္ၿပီး မုယုံေလာင္ကိုတိုက္ခိုက္လိုက္ပါတယ္။"အစြန္းေရာက္ဓားသိုင္း......"ရိုးရွင္းၿပီး ရည္ရြယ္ခ်က္တစ္ခုတည္းရွိတဲ့ဓားကြက္က အင္အားအျပည့္နဲ မုယုံေလာင္ဆီကို တိုးဝင္လာပါတယ္။လီဖူခ်န္းရဲ့ ခႏၶာကိုယ္အျပင္အား ၅၀၀၀ ကီလိုဂရမ္အားကလည္းဓားခ်က္ကို က်ားကိုအေတာင္ပံတပ္ေပးလိုက္သလိုပါဘဲ။မုယုံေလာင္က လီဖူခ်န္းရဲ့ တန္ျပန္ဓားကြက္က ဒီေလာက္အားပါၿပီးျမန္ဆန္လိမ့္မယ္လို႔ မထင္ထားပါဘူး။သူကဒီဓားကြက္ကိုေရွာင္တိမ္းဖို႔ အခ်ိန္မမွီေတာ့ပါဘူး။ခုခံမယ္ဆိုရင္လည္း ဓားကြက္ရဲ့အရွိန္က အရမ္းရေနၿပီျဖစ္တဲ့အတြက္ သူရွုံးဖို႔ အခြင့္အေရးေပးလိုက္ရနိုင္ပါတယ္။" ရိုင္းလိုက္တဲ့ေစာက္ကေလး......ေနာက္ျပန္ဆုတ္စမ္း"လီဖူခ်န္းရဲ့ဓားက မိုင္ယုလုံကို ထိခါနီးဆဲဆဲမွာဘဲ လူရိပ္တစ္ရိပ္ကမိုင္ယုလုံရဲ့အေရွ႕မွာေပၚလာၿပီး လီဖူခ်န္းရဲ့ဓားကြက္ကို သူ႔လက္ထဲက ဓားနဲ႔ ျပန္တိုက္လိုက္တယ္။ေရကန္တစ္ခုလုံးေပါက္ကြဲသံေတြနဲ႔ ဆူညံသြားၿပီး ကန္ထဲကေရေတြဟာလည္း အတြင္းအားအစြမ္းေတြေၾကာင့္ ေရေပၚေျမႇာက္တက္လာက်တယ္။ျပန္က်လာတဲ့ေရစက္ေရေပါက္ေတြရဲ့ကာဆီးထားမွုေၾကာင့္ကန္ေရျပင္ေပၚမွာ တိုက္ခိုက္ေနတဲ့လူေတြကိုေတာင္ သဲသဲကြဲကြဲမျမင္ရေတာ့ပါဘူး။အေျခအေနေတြျပန္တည္ၿငိမ္သြားတဲ့အခါမွာေတာ့ သူ႔ရဲ့ဓားခ်က္ကို ခုခံလိုက္တဲ့သူက အရပ္ရွည္ရွည္ ႐ုပ္ေခ်ာေခ်ာနဲ႔လူငယ္တစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနတာကို လီဖူခ်န္းက ေတြ႕လိုက္ရပါတယ္။သူ႔ရဲ့အရွိန္အဝါေတြက အရမ္းကိုေတာ္ဝင္ဆန္ေနၿပီးတစ္ေလာကလုံးက သူ႔လက္ေအာက္မွာရွိေနသကဲ့သို႔ ဘဝင္ျမင့္ေနတဲ့ အရိပ္အေယာင္ေတြလည္း ေပၚေနပါတယ္။" အဲတာ ဖန္လီဟိုင္ဘဲဟ"ေဘးကပြဲၾကည့္ပရိသတ္ေတြက ပါးစပ္အေဟာင္းသားျဖစ္ေနက်သည္။ဖန္လီဟိုင္က အျပင္စည္းဂိုဏ္းရဲ့ ၿပိဳင္ဘက္ကင္းပါရမီရွင္ ၁၀ ေယာက္ထဲက တစ္ေယာက္ေလ။ၿပီးေတာ့ သူက ထိပ္ဆုံး၅၀၀ စာရင္းမွာလည္း အဆင့္၁၂ ျဖစ္တယ္။သူက ၾကယ္ေလးပြင့္အထူးအရိုးတည္ေဆာက္ပုံကို ပိုင္ဆိုင္ထားၿပီးရွန္ဟိုင္းၿမိဳ႕စားရဲ့ သားေတာ္လည္းျဖစ္ပါတယ္။သူက မိုးျပာရာင္ဂိုဏ္းကိုဝင္လာကတည္းက အားလုံးရဲ့ ပစားေပးျခင္းကိုခံလာရတာျဖစ္တယ္။သူရဲ့ ဂုဏ္အဆင့္အတန္းက ဂိုဏ္းေတာ္ရဲ့အတြင္းစည္းအႀကီးအကဲေတြာရဲ့ သားသမီးေတြနဲ႔ေတာင္ ယွဥ္နိုင္သူလည္းျဖစ္တယ္။" လီဖူခ်န္းက ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ထူးခၽြန္သလည္းေတာ့မသိဘူးေဟ့။ သူက နဲ႔မင္ကို အနိုင္ယူ႐ုံေတာင္မကဘူးမိုင္ယုလုံကိုလည္း အသာစီးတိုက္နိုင္တယ္ကြ။အခုလည္း ဖန္လီဟိုင္နဲ႔ ေတြ႕ေနျပန္ၿပီ"" ဖန္လီဟိုင္က အေစာတုန္းက အားကုန္မထုတ္ထားလို႔ပါကြာ။မဟုတ္လို႔ကေတာ့ လီဖူခ်န္းက ဘယ္ခံနိုင္မွာလည္း"" မွန္တယ္။ဖန္လီဟိုင္က အျပင္စည္းဂိုဏ္းရဲ့အဆင့္၁၂ ဆိုေတာ့ လီဖူခ်န္းက ဘယ္လိုမွ ယွဥ္နိုင္စရာ အေၾကာင္းမရွိဘူး"အဆင့္၁၂ နဲ႔ အဆင့္၁၀၀ ေက်ာ္ဆိုတာ နည္းတဲ့ကြာဟခ်က္မွမဟုတ္တာ"အျပင္စည္း ထိပ္ဆုံး၅၀၀ စာရင္းမွာ အဆင့္၁ ကေန ၁၀၀ အတြင္းဝင္တဲ့လူေတြနဲ႔အဆင့္၁၀၁ ကေန ၅၀၀ အတြင္း ဝင္တဲ့လူေတြရဲ့ စြမ္းရည္ကိုကဟအေတာ္ကေလး ကြာျခားက်ပါတယ္။အဆင့္ ၁၀၀ အတြင္းကတပည့္ေတြက ဂိုဏ္းေတာ္ရဲ့ထိပ္တန္းတပည့္ေတြလို႔ကိုဆိုနိုင္ပါတယ္။ဒီအဆင့္၁၀၀ အတြင္းကတပည့္ေတြဟာ လူသားနယ္ပယ္အဆင့္၉ ရဲ့အထြတ္အထိပ္ကိုေရာက္ၿပီးေနက်သူေတြဘဲျဖစ္ပါတယ္။သူတို႔ရဲ့အေျခခံ ဒါမွမဟုတ္ တိုက္ခိုက္နိုင္စြမ္းေတြကလည္းတစ္ျခားတပည့္ေတြထက္ကို အေတာ္ေလးသာလြန္ေနပါၿပီ။အဲလိုတပည့္ေတြထဲမွာ အဆင့္ ၁၂ ခ်ိတ္တယ္ဆိုတဲ့အဓိပၸါယ္ကဒီတပည့္က တစ္ျခာတပည့္ေတြနဲ႔ မတူညီတဲ့ အဆင့္အတန္းတစ္ခုမွာ ေရာက္ေနၿပီလို႔ ေျပာတာနဲ႔အတူတူပါဘဲ။သူတို႔ကို လူသားနယ္ပယ္အဆင့္မွာ ဘုရင္ေတြလို႔သတ္မွတ္ထားနိုင္ပါတယ္။ဒါေပမဲ့လည္း ဖန္လီဟိုင္က အားကုန္ထုတ္ၿပီးတိုက္ခိုက္သည္ျဖစ္ေစ၊မတိုက္ခိုက္သည္ျဖစ္ေစ အျပင္စည္းတပည့္ေတြကေတာ့ လီဖူခ်န္းကို အသစ္ေပၚေပါက္လာတဲ့ ၿပိဳင္ဖက္ကင္းပါရမီရွင္တစ္ေယာက္အျဖစ္ သတ္မွတ္ထားခဲ့ပါၿပီ။တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာေတာ့ ၿပိဳင္ဖက္ကင္းပါရမီရွင္ ၁၀ ေယာက္ထဲက တစ္ေယာက္ကေတာ့ ေနရာဖယ္ေပးရေတာ့မွာပါ။ဖန္လီဟိုင္က ကန္ေရျပင္ေပၚမွာ ေကာင္းေကာင္းေျခကုတ္ယူၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းကို လွမ္းေျပာလိုက္ပါတယ္။" မဆ္ိုးဘူးဘဲ ။မင္းကငါ့အား ၃၀ ရာခိုင္ႏွုန္းထည့္ထားတဲ့ ဓားခ်က္ကိုေတာင္ ခုခံနိုင္တာဘဲ။လီဖူခ်န္းက ခံစားမွုကင္းမဲ့ေသာေလသံျဖင့္" မင္းလည္း မဆိုးဘူး"" ခိ ခိ "ဖန္လီဟိုင္က လီဖူခ်န္းကို ေလွာင္ေျပာင္လိုက္တယ္။" မင္းကတစ္ကယ္ႀကီး မင္းကိုယ္မင္းအထင္ႀကီးေနတာဘဲ။ဒါမွမဟုတ္ မင္းဦးေႏွာက္ေတြက အလုပ္မလုပ္ေတာ့တာလား။"ငါဆိုတဲ့ဖန္လီဟိုင္က မင္းနဲ႔အဆင့္အတန္းမတူတဲ့လူကြ။မင္းလိုေကာင္ ၁၀ ေယာက္ေပါင္းရင္ေတာင္ တစ္ခ်က္စာဘဲရွိတယ္ဆိုတာ မင္းမွတ္ထားစမ္း"လီဖူခ်န္းက အမွုမထားဟန္ျဖင့္ရယ္ေမာလိုက္ၿပီး" မင္းက တစ္ကယ္ေတာ္ပါတယ္။ဒါေပမဲ့ ငါနဲ႔မတိုက္ရေသးဘဲနဲ႔ မင္းကိုယ္မင္း နိုင္မယ္လို႔သတ္မွတ္မထားနဲ႔ဦးေလ ။မင္းကိုယ္မင္းအရမ္းအထင္ႀကီးတာေလးလည္း ေလ်ာ့ပါဦး"" ဟုတ္ပါၿပီကြာ......ဖန္လီဟိုင္က မဲ့ျပဳံးတစ္ခ်က္ျပဳံးလိုက္ၿပီးေနာက္မ်က္လုံးေတြက ရက္စက္ေတာ့မည့္ပုံျဖင့္ လီဖူခ်န္းကို ၾကည့္လိုက္ေလသည္။" ဖန္လီဟိုင္ ......ဒီေကာင္ေလးက မင္းနဲ႔လက္ရည္မညီပါဘူးကြာ။သူ႔ကို ခြင့္လႊတ္ေပးလိုက္ပါ။ဒီေကာင္ေလးက အခုမွ ကေလးဘဲရွိပါေသးတယ္"ဖန္လီဟိုင္နဲ႔ လီဖူခ်န္းတို႔ တိုက္ခိုက္ေတာ့မည့္ဆဲဆဲမွာအေစာပိုင္းတုန္းက လီဖူခ်န္းကိုၾကည့္ၿပီး ေကာက္ခ်က္ခ်ေနတဲ့ေျဖာင့္မတ္ပုံရတဲ့ တပည့္တစ္ဦးက ၾကားဝင္လာခဲ့တယ္။ဖန္လီဟိုင္က ေခါင္းကိုေစာင္းငဲ့ၿပီး လွည့္ၾကည့္လိုက္ၿပီးေနာက္လြန္စြာစိတ္တိုေနေသာအသံျဖင့္ " ေဂါင္ခ်န္းရွန္ ...မင္းက ဒီကိစၥထဲ ဝင္စြက္ဖက္ခ်င္တာလား"ေဂါင္ခ်န္းရွန္ကလည္း အျပင္စည္းဂိုဏ္းရဲ့ ၿပိဳက္ဘက္ကင္းပါရမီရွင္ ၁၀ ေယာက္ထဲက တစ္ေယာက္ပါဘဲ။ဒါေပမဲ့သူက တရားမၽွတမွုကိုလိုလားတဲ့ သူတစ္ေယာက္ျဖစ္ပါတယ္။ဒီလိုဝါစဥ္ႀကီးတပည့္တစ္ေယာက္က အားနည္းတဲ့တပည့္သစ္ေလးတစ္ေယာက္ အနိုင္က်င့္တာမ်ိဳးကိုေတာ့ သူကလုံးဝလက္မခံပါဘူး။" ဝင္စြက္ဖက္ခ်င္လို႔ ဒီလိုေျပာတာေပါ့ကြ"ေဂါင္ခ်န္းရွန္က ေလသံတုံးတိျဖင့္ ျပန္ေျပာလိုက္သည္။ဖန္လီဟိုင္က ေဒါသေတြကိုမနည္းထိန္းထားရသည့္ပုံျဖင့္" ေဂါင္ခ်န္းရွန္ ......ငါ့ကိုေခါင္းလာမစားနဲ႔ေနာ္။ငါလည္းအရင္ကမင္းကိစၥေတြကို ဝင္ပါခဲ့တာမဟုတ္ဘူး။ဒီေန႔ မင္းငါ့ကိုဝင္ရွုပ္ရင္ေတာ့ ငါကမင္းကိုလည္း ညႇာမွာမဟုတ္ဘူးကြ။ေဂါင္ခ်န္းရွန္က လက္ကာျပလိုက္ၿပီး" ေနစမ္းပါဦးကြ။မင္းက ဘယ္တုန္းကငါ့ကို ညႇာတာလိုက္တာလည္း"သူတို႔က ဂိုဏ္းေတာ္ထဲကို စဝင္လာကတည္းက မတည့္က်တဲ့သူႏွစ္ေယာက္ပါ။သူတို႔ရဲ့အရည္အခ်င္းေတြကလည္း အတူတူနီးပါးပါဘဲ။တစ္ေယာက္က အဆင့္၁၀ ျဖစ္ၿပီး တစ္ေယာက္က အဆင့္၁၂ ျဖစ္ပါတယ္။ၾကားထဲမွာတစ္ဆင့္သာကြာျခားတာပါ။တစ္ကယ္တိုက္မယ္ဆိုရင္ ဘယ္သူနိုင္သြားမလည္းဆိုတာ ဘယ္သူမွမသိနိုင္ပါဘူး။" မင္းကတစ္ကယ္ေသခ်င္ေနတာဘဲ"ဖန္လီဟိုင္က ေဒါသအရမ္းထြက္လာၿပီးသူ႔ရဲ့သံမဏိေၾကးခြံပညာရပ္ အဆင့္၉ ကိုထုတ္သုံးလိုက္ပါတယ္။ေၾကာက္စရာေကာင္းလွတဲ့အရွိန္အဝါတစ္ခုက သူ႔ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလုံးကေန ထြက္ေပၚလာေနပါၿပီိ။တစ္ခ်ိန္တည္းမွာဘဲ အနက္ေရာင္စိတ္စြမ္းအားေတြကလည္း ဓားကိုရစ္ပတ္ထားေနပါတယ္။" ငါကေကာမင္းကိုေၾကာက္ေနလို႔လား"ေဂါင္ခ်န္းရွန္ကလည္း သူ႔ရဲ့ သက္ရင့္ေက်ာက္စိမ္းပညာရပ္ကို ထူတ္ေဖာ္လိုက္ပါတယ္။သန္႔စင္တဲ့အေရာင္အဝါတစ္ခုက ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလုံးကိုလႊမ္းျခဳံသြားၿပီးသူ႔လက္ထဲက ဓားေပၚမွာလည္း အစိမ္းေရာင္ စိတ္စြမ္းအင္ေတြ ေပၚလာပါတယ္။" ဘုန္း'"သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ့ တိုက္ခိုက္မွုကျပင္းထန္လြန္းလွတဲ့အတြက္ဟိုးအေဝးႀကီးကေနေတာင္ စိတ္စြမ္းအင္ေပါက္ကြဲသံေတြကို ၾကားနိုင္ပါတယ္။" အံ့ၾသစရာေကာင္းလိုက္တာကြာ ။ဒါကၿပိဳင္ဘက္ကင္းေတြရဲ့ တစ္ကယ့္အစစ္အမွန္ စြမ္းအားေတြဘဲ"" ဒီလိုၿပိဳင္ဘက္ကင္းေတြၾကားမွာ တိုက္ပြဲမျဖစ္တာ အရမ္းကိုၾကာေနၿပီကြ။ေနာက္ဆုံးတစ္ေခါက္ျဖစ္ခဲ့တာေတာင္ တစ္ႏွစ္ခြဲေလာက္ၾကာခဲ့ၿပီကြ"ပြဲၾကည့္ေနတဲ့သူေတြကေတာ့ စတင္ၿပီး မွတ္ခ်က္ေတြေပးေနပါၿပီ။ကန္ေရျပင္ေပၚမွာ တိုက္ခိုက္ေနက်တဲ့သူႏွစ္ေယာက္ကိုၾကည့္ၿပီးလီဖူခ်န္းရဲ့မ်က္လုံးထဲမွာ တိုက္ပြဲကိုဆာေလာင္တဲ့ အရိပ္အေငြ႕ေတြေတာင္ျဖစ္ေပၚလာေနပါတယ္။ဒီတိုက္ခိုက္ေနတဲ့ႏွစ္ေယာက္ရဲ့စြမ္းအားေတြက တစ္ကယ္ကိုအထင္ႀကီးအားက်စရာ ေကာင္းလြန္းလွပါတယ္။ႏွစ္ေယာက္စလုံးရဲ့ ဂိုဏ္းေတာ္ကိုဝင္တုန္းကရထားတဲ့ က်င့္စဥ္ေတြကလည္း အဆင့္ကိုး အထြတ္အထိပ္ကိုေရာက္ၿပီးေနက်ပါၿပီ။မိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းကေပးတဲ့ ဝင္ခြင့္က်င့္စဥ္ေတြကအဝါေရာင္ထိပ္တန္းက်င့္စဥ္ေတြဆိုေပမယ့္ ဒီႏွစ္ေယာက္ရဲ့လက္ထဲမွာေတာ့ အဆင့္နိမ့္ဆန္းၾကယ္အဆင့္ရွိတဲ့ သိုင္းေတြလိုဘဲ အရမ္းကိုအစြမ္းထက္ေနပါတယ္။ဒီက်င့္စဥ္ေတြက က်င့္တဲ့သူေတြရဲ့စြမ္းရည္အလိုက္ထပ္ၿပီးေတာ့ကို အဆင့္တက္နိုင္ပါေသးတယ္။ဒါေပမဲ့ ဒီလိုက်င့္စဥ္အဆင့္ထပ္တက္ဖို႔က အနည္းဆုံးေတာ့ၾကယ္ေလးပြင့္အဆင့္အရိုးတည္ေဆာက္ပုံရွိဖို႔လိုအပ္ပါတယ္။ၾကယ္ေလးပြင့္အဆင့္ေအာက္ကသူေတြကေတာ့ က်င့္စဥ္အေထာက္အကူျပဳေဆးေတြေသာက္သုံးရင္ေတာ့ အဆင့္ကိုးကေန ထပ္ၿပီးတက္နိုင္ဖို႔မျဖစ္နိုင္ေတာ့ပါဘူး။အဆုံးမဲ့အာဏာ အပိုင္း ၅၇ဘုံသုံးဆင့္ဆင္းရဲဒုကၡေမၽွာ္စင္က်င့္ႀကံမွုအပိုင္းမွာ ယွဥ္မယ္ဆိုရင္ လီဖူခ်န္းက အခုတိုက္ခိုက္ေနတဲ့ႏွစ္ေယာက္ကို မီဖို႔လိုပါေသးတယ္။က်င့္စဥ္ေပါက္ေရာက္မွုအပိုင္းမွာယွဥ္မယ္ဆိုရင္လည္းလီဖူခ်န္းက ဒီႏွစ္ေယာက္ကိုမီဖို႔အေတာ္ေလးလိုပါေသးတယ္။ဒါေပမဲ့ ခႏၶာကိုယ္ျပင္ပခြန္အားနဲ႔ ခံနိုင္ရည္ရွိမွုအပိုင္းမွာေတာ့လီဖူခ်န္းက ဒီႏွစ္ေယာက္ထက္ကို အေတာ္ေလးသာလြန္ပါတယ္။ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆိုရင္ေတာ့ဒီအျပင္စည္းဂိုဏ္းတစ္ခုလုံးမွာ" ေၾကးနီေရာင္တိုက္ပြဲဝင္ခႏၶာကိုယ္" ပညာရပ္ကို ေလ့က်င့္ေအာင္ျမင္ထားတဲ့သူက လီဖူခ်န္းက လြဲရင္ ေနာက္ထပ္တစ္ေယာက္သာ ရွိတာေၾကာင့္ပါ။ဘုန္း..................ဖန္လီဟိုင္နဲ႔ ေဂါင္ခ်န္းရွန္တို႔ကတစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္လိုက္က်ၿပီးတစ္ဖက္လူ၏အင္အားကို ေသြးတိုးစမ္းလိုက္က်တယ္။ကန္ေရျပင္ထက္မွာေတာ့ မိုးႀကိဳးတစ္စင္းပစ္ခ်လိုက္သည့္အလားဆူညံသြားပါတယ္။" ေဒါသမုန္တိုင္း"ဒီဓားကြက္က အေစာပိုင္းကနဲ႔မင္ ထုတ္သုံးတဲ့ေငြလွိုင္းျဖဴဓားသိုင္းထဲက တစ္ကြက္ပါ။ဒါေပမဲ့ ဖန္လီဟိုင္ရဲ့လက္ထဲမွာေတာ့ ဓားကြက္ရဲ့စြမ္းပကားက ႏွစ္ဆေလာက္ကိုရွိသြားခဲ့ပါတယ္။ေရလုံးႀကီးေတြက ဓားရဲ့ဆြဲငင္ရာေနာက္ကို လိုက္ပါလာက်ၿပီးဓားကြက္နဲ႔ေပါင္းစပ္သြားပါတယ္။ထို႔ေနာက္မွာေတာ့ ဓားေကာ ေရထုႀကီးကပါ ေဂါင္ရွန္းခ်န္ဆီိကို တိုးဝင္တိုက္ခိုက္လိုက္က်ပါတယ္။" ပင္လယ္တိမ္ေတြ ေငြ႕ရည္ဖြဲ႕ျခင္း"ေကာင္ခ်န္းရွန္ရဲ့ ေငြ႕ရည္ဖြဲ႕တိမ္ဓားသိုင္းက ေငြလွိုင္းျဖဴဓားသိုင္း နဲ႔အေတာ္ေလးဆင္တူပါတယ္။ႏွစ္ခုစလုံးက ေရဓာတ္ကိုအေျခခံတဲ့ဓားသိုင္းေတြပါဘဲ။ေကာင္းခ်န္ရွန္လက္ထဲက ေငြ႕ရည္ဖြဲ႕တိမ္ဓားသိုင္းကလည္း ဟာကြက္မရွိဘဲ လုံးဝကို လီဖန္းဟိုင္ရဲ့ ေငြလွိုင္းျဖဴဓားသိုင္းကို တန္းတူဘိုက္နိုင္ပါတယ္။ေဂါင္ခ်န္ရွန္ရဲ့ ဓားတစ္ခ်က္အေဝွ႕မွာေတာ့ ကန္ေရျပင္ေပၚက ေရခိုးေရေငြ႕ေတြက ဓားပတ္ဝန္းက်င္မွာ အုံ႔ဆိုင္းသြားၿပီးဓားကြက္နဲ႔ ေပါင္းစပ္သြားပါတယ္။ဘုန္း ဘုန္း.........ဒီၿပိဳင္ဘက္ကင္း ပါရမီရွင္ႏွစ္ေယာက္ရဲ့ တိုက္ခိုက္မွုေတြက အရမ္းကိုျပင္းထန္လြန္းပါတယ္။ဒီႏွစ္ေယာက္တိုက္ခိုက္တာကိုၾကည့္ရတာ စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္အနိမ့္က စစ္သည္ေတာ္ႏွစ္ေယာက္က တိုက္ခိုက္ေနတာကိုၾကည့္ေနရတဲ့အတိုင္းပါဘဲ။" ေဟ့ ......မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္စလုံး အခုခ်က္ျခင္းရပ္လိုက္စမ္း......မိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းက မင္းတို႔အေဖအေမေတြ ေထာင္ထားတဲ့ဂိုဏ္းမ်ားမွတ္ေနလား ...... "ဒီေရကန္ေပၚကတိုက္ပြဲကို အျပင္စည္းအႀကီးအကဲတစ္ေယာက္သတိထားမိသြားၿပီး လာေရာက္ဟန္႔တားလိုက္ပါတယ္။အႀကီးအကဲက လက္တစ္ဖက္ေဝွ႕ယမ္းလိုက္တဲ့ေနာက္မွာေတာ့ ျငင္သာတဲ့့စြမ္းအင္တစ္ခုက ထြက္ေပၚလာၿပီး ေရကန္ထက္မွာတိုက္ခိုက္ေနက်တဲ့သူႏွစ္ေယာက္ကို တစ္ေနရာစီခြဲျခားလိုက္ပါတယ္။" အႀကီးအကဲ"ဖန္လီဟိုင္ေကာ ေဂါင္ရွန္းခ်န္ေကာ ႏွစ္ေယာက္စလုံးက ေလးစားမွုအျပည့္နဲ႔ အရိုအေသေပးလိုက္ပါတယ္။" အခုခ်က္ျခင္း ဒီကထြက္သြားၾကစမ္း......ဘယ္သူကမင္းတို႔ကို ဒီမွာတိုက္ခိုက္ဖို႔ ခြင့္ေပးထားလို႔လည္း"အႀကီးအကဲက တစ္ေယာက္မွကိုေတာ့ အျပစ္မေပးပါဘူး။မိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းမွာ တပည့္အခ်င္းခ်င္း လက္ရည္စမ္းက်တာကိုမတားျမစ္ထားပါဘူး။အလြန္အကၽြံမျဖစ္သြားသေရြ႕ေပါ့ေလ။***အခ်ိန္ေတြကုန္ဆုံးတာက အရမ္းျမန္လြန္းသလိုပါဘဲ။လီဖူခ်န္းေတာင္ မိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းကို ေရာက္လာတာ ၉လတင္းတင္းျပည့္ခဲ့ပါၿပီ။အခုခ်ိန္အထိ အျပင္စည္းဂိုဏ္းမွာ လီဖူခ်န္းမေရာက္ဖူးေသးတဲ့ ေနရာတစ္ခုရွိေနပါေသးတယ္။အဲဒါကေတာ့ " ဘုံသုံးဆင့္ဆင္းရဲဒုကၡေမၽွာ္စင္ ျဖစ္ပါတယ္"ဂိုဏ္းေတာ္မွာ ပထမအဆင့္ေတြအတြက္ စည္းမ်ဥ္းတစ္ခုရွိပါတယ္။ဒီဘုံသုံးဆင့္ေမၽွာ္စင္ကို ပထမအဆင့္တပည့္ေတြက တစ္ႏွစ္အတြင္းမွာ ပထမအထပ္ကို မေက်ာ္ျဖတ္နိုင္ဘူးဆိုရင္ဒုတိယအဆင့္တပည့္ေတြအျဖစ္ အဆင့္ခ်ခံရမွာပါ။ၿပီးေတာ့ ပထမတစ္ႏွစ္အတြင္းမွာဘဲ ဒီဘုံသုံးဆင့္ဆင္းရဲဒုကၡေမၽွာ္စင္ပထမထပ္ကိုျဖတ္ေက်ာ္နိုင္တဲ့ သူတိုင္းကိုလည္း ပထမအဆင့္တပည့္အျဖစ္ အဆင့္တက္ေပးမွာပါ။ဒါ့အျပင္ဒီဘုံသုံးဆင့္ဆင္းရဲဒုကၡေမၽွာ္စင္က အျပင္စည္းတပည့္ေတြရဲ့ အဆင့္သတ္မွတ္ခ်က္ေတြကို ဆုံးျဖတ္ေပးနိုင္ပါတယ္။ပထမအထပ္ကိုျဖတ္ေက်ာ္နိုင္ခဲ့ရင္ ဒီအဓိပၸါယ္က ထိပ္ဆုံးတပည့္ ၅၀၀၀ အဆင့္ရွိတယ္လို႔ သတ္မွတ္လို႔ရပါတယ္။ဒုတိယထပ္ကိုျဖတ္ေက်ာ္နိုင္ခဲ့ရင္ေတာ့ ထိပ္ဆုံးတပည့္ ၅၀၀ ကဲ့သို႔အစြမ္းရွိတယ္လို႔ဆိုလိုတာပါ။တတိယထပ္ကိုတက္နိုင္ရင္ေတာ့ အနည္းဆုံးေတာ့ ထိပ္ဆုံး ၁၀၀ အတြင္းကတပည့္ေတြအဆင့္ရွိပါၿပီ။တစ္ကယ့္အဆင့္ေတြကိုေတာ့ ေမၽွာ္စင္ေပၚကိုတက္ေရာက္တဲ့အခ်ိန္ေတြကိုၾကည့္ၿပီး တြက္ခ်က္မွာပါ။ဥပမာေျပာရမယ္ဆိုရင္ လူတိုင္းက တတိယထပ္ကိုျဖတ္ေက်ာ္နိုင္တယ္ဆိုက်ပါစို႔။သင္က တစ္ျခားလူေတြထက္ကိုေနာက္က်ၿပီးမွ တတိယထပ္ကိုေရာက္မယ္ဆိုရင္ သင့္အဆင့္က တစ္ျခားလူေတြထက္ကို နိမ့္က်မွာပါ။ဒီလိုနဲ႔ဘဲ တပည့္ေတြရဲ့ အဆင့္ ၁၀၊ အဆင့္၂၀ ၊၃၀ စသည္ျဖင့္ ကြာျခားသြားက်တာပါ။တစ္ကယ့္လက္ေတြ႕တိုက္ခိုက္မွုအပိုင္းမွာေတာ့ အဲေလာက္ႀကီးမကြာျခားဘဲ သူမသာကိုယ္မသာ ေတြပါဘဲ။လီဖူခ်န္းကဒီေမၽွာ္စင္ေပၚကိုေတာင္မတက္လိုက္ရဘဲစိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္ကို တက္မသြားခ်င္ပါဘူး။သူက သူ႔ရဲ့နာမည္ကိုလည္း သမိုင္းတြင္ခဲ့ခ်င္ေသးတယ္ေလ။ဒါေၾကာင့္ သူ႔အဆင့္ဘယ္ေလာက္လည္းဆိုတာသိရဖို႔ေမၽွာ္စင္ရွိရာကို ထြက္လာခဲ့တာပါ။ဘုံသုံးဆင့္ဆင္းရဲဒုကၡေမၽွာ္စင္က အျပင္စည္းဂိုဏ္းနယ္ပယ္ရဲ့ ဟိုးအတြင္းပိုင္းထဲမွာ တည္ရွိပါတယ္။မ်ားျပားလွတဲ့အျပင္စည္းတပည့္ေတြက တန္းစီၿပီး သူတို႔အလွည့္က်ေရာက္လာမယ့္အခ်ိန္ကို ေစာင့္ေမၽွာ္ေနရပါတယ္။"တစ္ေယာက္ၿပီးမွတစ္ေယာက္ လုပ္က်ေဟ့။ပထမဆုံး ဒီသံသရာေခါင္းေလာင္းကို အသံျမည္ေအာင္ လုပ္ရမယ္။တစ္ကယ္လို႔အသံျမည္ေအာင္မလုပ္နိုင္ဘူးဆိုရင္ ဒီေမၽွာ္စင္ကိုတက္စရာမလိုေတာ့ဘူး။ လာရာလမ္းကိုလွည့္ျပန္က်ေတာ့ ......"ဘုံသုံးဆင့္ဆင္းရဲဒုကၡေမၽွာ္စင္ရဲ့အျပင္ဘက္မွာေတာ့ ၁၀မီတာေလာက္ျမင့္တဲ့ ေခါင္းေလာင္းႀကီးတစ္ခုရွိပါတယ္။အျပင္စည္းလက္ေထာက္အႀကီးအကဲတစ္ခ်ိဳနဲ႔ႀကီးၾကပ္ေရးမွူးတစ္ခ်ိဳ႕က ထိုေနရာမွာေစာင့္ၾကပ္ေနက်ပါတယ္။" လမ္းဖယ္ေပးၾကပါဦး"တန္းစီရမွာမႀကိဳက္မႏွစ္သက္တဲ့အျပင္စည္းတပည့္တစ္ေယာက္ကလူအုပ္ႀကီးကို တိုးေဝွ႕ၿပီး ထိပ္ဆုံးမွာေနရာဦးလိုက္တယ္။ဒါကိုႀကီးၾကပ္ေရးမွုးေတြက မျမင္သလိုဟန္ေဆာင္ေနက်ပါတယ္။ဒီလိုေနရာလုတာေတြကို ျမင္ရတာက သူတို႔အတြက္ရိုးေနပါၿပီ။ၿပီးေတာ့ ဒီလိုေနရာလုရဲတဲ့တပည့္ေတြက အဆင့္သတ္မွတ္ခ်က္ေကာင္းတဲ့တပည့္ေတြဘဲျဖစ္ေနေလ့ရွိပါတယ္။ေဒါင္...............ဒီအျပင္စည္းတပည့္က ေတာ္ေတာ္ေလးေတာ့ကၽြမ္းက်င္မွုရွိပါတယ္။သူ႔ရဲ့လက္သီးခ်က္က သံသရာေခါင္းေလာင္းကို တုန္ခါသြားေစၿပီးျမည္သံတစ္ခ်က္ထြက္ေပၚလာေစတယ္။"ဟုတ္ၿပီ ...မင္းဝင္ခြင့္ရတယ္"အျပင္စည္းလက္ေထာက္အႀကီးအကဲတစ္ဦးက လက္ေဝွ႕ယမ္းျပၿပီး ဝင္ခြင့္ျပဳလိုက္တယ္။အသက္ရွုခ်ိန္အနည္းငယ္ေလးမွာဘဲ ပထမအထပ္မွာအလင္းေရာင္ေလးတစ္ခ်က္လင္းလက္သြားပါတယ္။အဲဒါက ဝင္သြားတဲ့တပည့္က ပထမအဆင့္ကိုေက်ာ္ျဖတ္နိုင္သြားၿပီဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္ပါဘဲ။ေနာက္ထပ္၁၅ မိနစ္ေလာက္ၾကာသြားၿပီးေနာက္မွာေတာ့ ဒုတိယထပ္မွာလည္း အလင္းေရာင္တစ္ခ်က္ လင္းလက္သြားပါတယ္။" မွတ္တမ္းအရေတာ့ ၾကာခ်ိန္က သဲနာရီ ၄၈ နရီဘဲ။အျပင္စည္းႀကီးၾကပ္ေရးမွုးတစ္ေယာက္က ၾကာခ်ိန္ကို ေၾကာ္ျငာလိုက္ပါတယ္။" ၄၈ နရီ"ဒီကိုမလာခင္ကတည္းက ဒီဘုံသုံးဆင့္ဆင္းရဲဒုကၡေမၽွာ္စင္က အခ်ိန္မွတ္တမ္းကို သဲနာရီသုံးၿပီး သတ္မွတ္တယ္ဆိုတာ လီဖူခ်န္းက သိခဲ့ၿပီးပါၿပီ။တစ္နာရီမွာ '၁၈၀နရီ 'ရွိတာျဖစ္ၿပီး၄၅ နရီက ဆယ့္ငါးမိနစ္နဲ႔ညီမၽွပါတယ္။ဒါေၾကာင့္ ၄၈နရီက ဆယ့္ငါးမိနစ္ထက္အနည္းငယ္ေလးၾကာျမင့္ပါတယ္။" လီးဘဲၾကာ.........ဒီတစ္ခါလည္း တတိယထပ္ကိုမေက်ာ္ျဖတ္နိုင္ျပန္ဘူး"မၾကာခင္မွာဘဲ ဝင္သြားတဲ့အျပင္စည္းတပည့္က မေက်မနပ္ျဖစ္ေနသည့္အမူအယာျဖင့္ ျပန္ထြက္လာေလသည္။" လ်ဴတခ်န္း ......မင္းရဲ့ရလဒ္က ဆင္းရဲဒုကၡေမၽွာ္စင္ရဲ့ဒုတိယအထပ္ ေအာင္ျမင္။ၾကာျမင့္ခ်ိန္က ၄၈နရီ ၊ အဆင့္သတ္မွတ္ခ်က္ ၂၅၀"အျပင္စည္းႀကီးၾကပ္ေရးမွုးတစ္ေယာက္က လ်ဴတခ်န္းအမည္ပါတဲ့ သစ္သားျပားတစ္ခုကို နံေဘးကေက်ာက္နံရံေပၚမွာ တင္လိုက္တယ္။အဲဒီနံရံေပၚမွာေတာ့ သစ္သားျပားေတြက ျပည့္ႏွက္ေနပါတယ္။တိတိက်က်ေျပာရရင္ အခု ၅၀၀ ေလာက္ရွိပါတယ္။သစ္သားျပားတိုင္းမွာ နာမည္နဲ႔ ၾကာျမင့္ခ်ိန္ရလဒ္ေတြကိုေရးထားပါတယ္။" ၂၅၀ ဆိုေတာ့ အေျခအေနသိပ္မေကာင္းဘူးကြာ။ဒါေပမဲ့ အရင္တစ္ခါထက္စာရင္ေတာ့ အဆင့္နည္းနည္းတက္လာတာဘဲေလ"လီတခ်န္းက သူ႔ရဲ့ရလဒ္ကိုၾကားၿပီးတာနဲ႔ ျပန္ထြက္သြားပါေတာ့တယ္။" ဟုတ္ၿပီ။ ေနာက္တစ္ေယာက္"အျပင္စည္းလက္ေထာက္အႀကီးအကဲက ေနာက္တစ္ေယာက္ကိုေခူလိုက္ပါတယ္။ဒီလိုနဲ႔တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္ ဘုံသုံးဆင့္ေမၽွာ္စင္ကို တက္ေရာက္ဖို႔ႀကိဳးစားေနက်ပါတယ္။ဒါေပမဲ့အမ်ားစုကေတာ့ ေခါင္းေလာင္းကိုေတာင္အသံျမည္ေအာင္မလုပ္နိုင္ဘဲ ထြက္သြားက်ရတာပါ။ေက်ာက္နံရံႀကီးရဲ့ေရွ႕မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းတစ္ေယာက္မတ္တပ္ရပ္ေနၿပီး ေက်ာက္နံရံကို စူးစမ္းေလ့လာေနပါတယ္။အဆင့္ ၁ကေတာ့ ယုဝူရွန္း ဆိုတဲ့ တပည့္ျဖစ္ၿပီး နရီ ၁၅ ခုနဲ႔ ရပ္တည္ေနပါတယ္။အဆင့္၂မွာေတာ့ ေက်ာင္းေဟာင္ဆိုတဲ့တပည့္က ၂၁ နရီနဲ႔ လိုက္ေနပါတယ္။အဆင့္၁၀မွာေတာ့ ေဂါင္ခ်န္းရွန္က နရီ၃၀ နဲ႔ ရွိေနပါတယ္။အဆင့္၁၂ မွာေတာ့ ဖန္လီဟိုင္ရွိေနၿပီး သူလည္းနရီ ၃၀ ပါဘဲ။ဒီတပည့္ေတြအားလုံးဟာ တတိယထပ္ကို ေအာင္ျမင္ၿပီးတဲ့သူေတြျဖစ္ပါတယ္။အဆင့္၃၆၁ မွာေတာ့ေကာင္းရွုက ရွိေနပါတယ္။သူမက နရီ၆၀ နဲ႔ ဒုတိယထပ္ကို ေအာင္ျမင္ခဲ့သူပါ။" စိတ္ဝင္စားစရာဘဲ ။ဒါေပမဲ့ ဒီအဆင့္သတ္မွတ္ခ်က္ေတြက အဲေလာက္ႀကီးတိက်မယ့္ပုံေတာ့မရွိဘူးဘဲ"လီဖူခ်န္း အေတြးေတြထဲမွာ နစ္ေမ်ာေနပါတယ္။တစ္ခ်ိဳ႕ေတြက တစ္ကယ့္လက္ေတြ႕တိုက္ခိုက္မွုအပိုင္းမွာပိုၿပီးေတာ္က်တာေလ။ဟင္......လီဖူခ်န္းက ေက်ာက္နံရံကိုၾကည့္ေနစဥ္မွာဘဲဆင္းရဲဒုကၡေမၽွာ္စင္ရဲ့တတိယအထပ္က လင္းလက္သြားပါတယ္။"အံ့ၾသစရာဘဲ ။လူတစ္ေယာက္က တတိယထပ္ကို ေအာင္ျမင္သြားၿပီလား"တန္းစီေနတဲ့လူအုပ္ႀကီးက မ်က္လုံးျပဴးသြားပါတယ္။ဒီမွာတန္းစီေနက်တဲ့တပည့္အမ်ားစုက ထိပ္ဆုံး၅၀၀၀ စာရင္းထဲကိုဝင္နိုင္က်တဲ့သူေတြခ်ည္းပါဘဲ။သူတို႔ကဒုတိယထပ္ကိုေအာင္ျမင္ဖို႔ေတာင္ မနည္းႀကိဳးစားေနက်ရတာပါ။" နရီ ၅၄ ၊ အဆင့္ ၅၉ မဆိုးဘူးဘဲ"လက္ေထာက္အႀကီးအကဲတစ္ေယာက္က ခ်ီးက်ဴးလိုက္တယ္။***တစ္နာရီေလာက္ထပ္ေစာင့္အၿပီးမွာေတာ့ လီဖူခ်န္းအလွည့္ ေရာက္လာခဲ့ပါၿပီ။'ေ ဒါင္'............လီဖူခ်န္းက အမွားအယြင္းမရွိ သံသရာေခါင္းေလာင္းကိုအသံျမည္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္နိုင္ခဲ့ပါတယ္။ဒီတစ္ႀကိမ္က လီဖူခ်န္းအေနနဲ႔ ဒီေမၽွာ္စင္ကိုပထမဦးဆုံးေရာက္လာတာျဖစ္တဲ့အတြက္ သူ႔နာမည္နဲ႔သစ္သားတံဆိပ္ျပားက မရွိေသးပါဘူး။အျပင္စည္းႀကီးၾကပ္ေရးမွုးတစ္ေယာက္က အတြင္းအားသုံးၿပီးသစ္သားျပာအလြတ္တစ္ခုအေပၚမွာ လီဖူခ်န္းရဲ့နာမည္ကိုေရးထိုးေပးလိုက္ပါတယ္။" မင္းဝင္လို႔ရၿပီ"ဒီမွာတာဝန္က်ေနတဲ့အႀကီးအကဲေတြက လီဖူခ်န္းကိုမျမင္ဖူးတဲ့အတြက္ ေမၽွာ္လင့္ခ်က္အႀကီးႀကီးမထားထားပါဘူး။ဒီကိုပထမဆုံးေရာက္လာတဲ့သူေတြအမ်ားစုက ရလဒ္မေကာင္းက်တာမ်ားပါတယ္။ပထအထပ္ကိုေရာက္နိုင္ခဲ့ရင္ေတာင္ ေတာ္ေတာ္အစြမ္းအစရွိတယ္လို႔သတ္မွတ္လို႔ရေနပါၿပီ။ဒုတိယအထပ္ကို ေရာက္နိုင္တဲ့လူေတြကေတာ့ မရွိသေလာက္ပါဘဲ။လီဖူခ်န္းကေတာ့အသက္ကိုတစ္ဝႀကီးရွူလိုက္ၿပီးဘုံသုံးဆင့္ဆင္းရဲဒုကၡေမၽွာ္စင္ထဲကို လွမ္းဝင္သြားပါေတာ့တယ္။အဆုံးမဲ့အာဏာ အပိုင္း ၅၈နရီ၁၅ ခ်ိန္ဒီဆင္းရဲဒုကၡေမၽွာ္စင္ က ၁၀၀ မီတာေလာက္ျမင့္ပါတယ္။ဒါေၾကာင့္အထပ္တိုင္းက ေတာ္ေတာ္ႀကီးျမင့္တယ္လို႔ဆိုနိုင္ပါတယ္။ပထမထပ္ကိုဝင္သြားတာနဲ႔ ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာအစိမ္းေရာင္အင္းကြက္ေတြခ်ထားတဲ့ အခန္းက်ယ္ႀကီးထဲကိုေရာက္သြားမွာပါ။အင္းကြက္ရဲ့အလယ္ဗဟိုတည့္တည့္မွာေတာ့ အေရာင္ေတာက္ပေနတဲ့ မိစၧာသားရဲတစ္ေကာင္က မည္သည့္ေနရာက ထြက္ေပၚလာမွန္းမသိ ထြက္ေပၚလာပါတယ္။တစ္ကယ္ေတာ့ ဒီေမၽွာ္စင္က ဝကၤပါ ပညာရပ္ႏွင့္ဖြဲ႕စည္းထားေသာ ေမၽွာ္စင္တစ္ခုျဖစ္ေနသည္မဟုတ္ပါလား။ေမၽွာ္စင္ရဲ့အတြင္းထဲမွာ မေရမတြက္နိုင္ေလာက္ေအာင္မ်ာျပားသည့္အင္းကြက္ေတြေရးဆြဲထားပါတယ္။ဒီအင္းကြက္ေတြက ေကာင္းကင္နဲ႔ေျမႀကီးကထြက္ေပၚလာတဲ့စြမ္းအင္ေတြကို စုပ္ယူၿပီး ဝကၤပါရဲ့အစြမ္းကို ပိုၿပီးအစြမ္းထက္လာေအာင္ ေထာက္ပံ့ေပးထားပါတယ္။ဒီမိစၧာသားရဲက ဝကၤပါရဲ့အစြမ္းေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့အရာတစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။မၾကာခင္မွာဘဲ မိစၧာသားရဲက အသက္ဝင္လာၿပီး လီဖူခ်န္းဆီကိုေျပးဝင္လာပါတယ္။ဒီသားရဲရဲ့ လ်င္ျမန္သြက္လက္မွုက အဆင့္၁ မိစၧာသားရဲေတြထက္ လုံးဝမေလ်ာ့က်ပါဘူး။" ရႊမ္း"လီဖူခ်န္းက မိစၧာသားရဲရဲ့ တိုက္ခိုက္မွုကို အလ်င္အျမန္ေရွာင္တိုက္လိုက္ၿပီး သူရဲ့ဓားနဲ႔ မိစၧာသားရဲရဲ့ လည္ပင္းကိုျပန္တိုက္ခိုက္လိုက္ပါတယ္။" ဟင္......ဒီေကာင္ေလးက ပထမအထပ္ကို ဒီေလာက္ျမန္ျမန္နဲ႔ေအာင္ျမင္သြားတာလား"အျပင္ဘက္မွာေစာင့္ဆိုင္းေနက်တဲ့ လူအားလုံးကလည္း အံ့ၾသေနက်ပါတယ္။ပုံမွန္အားျဖင့္ ပထမထပ္ကို ဒီလိုႏွုန္းနဲ႔ေအာင္ျမင္သြားတဲ့သူေတြကအဆင့္တစ္ခုအထိ အစြမ္းရွိက်တဲ့သူေတြပါဘဲ။" ၾကည့္ရတာ ငါသူ႔ကိုအထင္ေသးမိသြားတာဘဲ"ႀကီးၾကပ္ေရးမွုးေခါင္းေဆာင္က ေခါင္းညိတ္ၿပီး လီဖူခ်န္းရဲ့အစြမ္းအစကို အသိအမွတ္ျပဳလိုက္ပါတယ္။ဒုတိယထပ္ကိုေရာက္ေရာက္ခ်င္းမွာဘဲ အင္းကြက္တစ္ခုက လင္းလက္သြားၿပီး ေနာက္ထပ္မိစၧာသားရဲတစ္ေကာင္ကထြက္ေပၚလာပါတယ္။ဒီသားရဲက ပထမထပ္က သားရဲထက္ အင္အားေကာလ်င္ျမန္မွုအပိုင္းမွာပါ သာလြန္ပါတယ္။ဒီဝကၤပါစြမ္းအင္ကိုအေျချပဳထားတဲ့ မိစၧာသားရဲကို လီဖူခ်န္းကအားရပါးရ ဓားျဖင့္ပိုင္းလိုက္ေသာ္လည္းလီဖူခ်န္းဓားခ်က္က မိစၧာသားရဲရဲ့ခႏၶာကိုယ္ကို ထိမိလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ဘာမွထူးထူးျခားျခားမျဖစ္သြားပါဘူး။"ၾကည့္ရတာ တစ္ကယ့္အားနည္းခ်က္ကိုခုတ္မိမွ ဒီမိစၧာသားရဲက ေပ်ာက္ကြယ္သြားမယ့္ပုံဘဲ"လီဖူခ်န္းအေစာပိုင္းတုန္းကခုတ္လိုက္တဲ့ဓားခ်က္က တစ္ကယ့္အမာဆုံးျဖစ္တဲ့ ဦးေခါင္းကို ခုတ္မိလိုက္တာေလ။ဒီမိစၧာသားရဲရဲ့တိုက္ခိုက္မွုေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာေလ့လာၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းက မိစၧာသားရဲရဲ့ ညာဘက္လည္ပင္းေအာက္ကိုဓားျဖင့္ထိုးသြင္းလိုက္ပါတယ္။ဝုန္း......မိစၧာသားရဲရဲ့ခႏၶာကိုယ္က စြမ္းအင္ေတြက ေပါက္ကြဲသြားၿပီးေကာင္းကင္နဲ႔့ေျမႀကီးအႏွံ့ မျမင္ရတဲ့စြမ္းအင္အျဖစ္ျပန္ေျပာင္းလဲၿပီး ေပ်ာက္ကြယ္သြားေတာ့တယ္။" ဒုတိယထပ္ကိုေအာင္ျမင္ဖို႔ နရီ၁၂ ခ်ိန္ဘဲ အခ်ိန္ယူလိုက္တယ္။ၾကည့္ရတာဒီေကာင္ေလးက တတိယထပ္ကိုလည္းေအာင္ျမင္မယ့္ပုံဘဲ"အျပင္မွာတန္းစီေနက်တဲ့တပည့္ေတြက ေမၽွာ္စင္ရဲ့ဒုတိယထပ္မွာ အလင္းေရာင္ေတြထြက္ေပၚလာတာကို ျမင္လိုက္ရတဲ့အတြက္ လီဖူခ်န္းက ဒုတိယထပ္ကိုေအာင္ျမင္သြားၿပီဆိုတာကို သိလိုက္ပါတယ္။" အဓိကက ဒီေကာင္ေလးတတိယထပ္ကိုေအာင္ျမင္ဖို႔ အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္ၾကာမလည္းဆိုတာဘဲ။" ငါ့အထင္ကေတာ့ နရီ၆၀ ေလာက္ၾကာမယ္ထင္တယ္။" မျဖစ္နိုင္ဘူးထင္တယ္။ နရီ၆၀က အရမ္းျမန္လြန္းတယ္ဟ။ငါကေတာ့ နရီ၉၀ ေလာက္ဘဲလို႔ထင္တယ္''အျပင္ဘက္ကလူတိုင္းက အမ်ိဳးမ်ိဳးထင္ေၾကးေပးေနက်ပါတယ္။ဆင္းရဲဒုကၡေမၽွာ္စင္ရဲ့ တတိယထပ္အေဆာင္အတြင္းမွာေတာ့လီဖူခ်န္းက ဝကၤပါစြမ္းအင္ေတြကေန ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ သားရဲေကာင္ႀကီးနဲ႔ေတြ႕ေနရပါၿပီ။လီဖူခ်န္းရဲ့စိတ္အာ႐ုံအသိစိတ္က ဒီတတိယထပ္မွာရွိတဲ့အင္းကြက္ေတြက လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ခုထက္ကိုအစြမ္းထက္တယ္လို႔ သတိေပးေနပါတယ္။အူဝူး............အင္းကြက္ေတြရဲ့အလယ္ကေန ႀကီးမားတဲ့ဝံပုေလြႀကီးတစ္ေကာင္ျဖစ္တည္လာခဲ့ပါၿပီ။ဒီေကာင္ရဲ့မ်က္လုံးႏွစ္လုံးက ေက်ာက္စိမ္းတုံးေတြတပ္ထားတဲ့အတိုင္းဝင္းဝင္းေတာက္ေနပါတယ္။" ျမန္လွခ်ည္လားဟ"ဒီဝံပုေလြႀကီးရဲ့တိုက္လိုက္မွုကေတာ့ အရမ္းကိုလ်င္ျမန္လြန္းေနပါတယ္။ခႏၶာကိုယ္တစ္ခ်က္လွုပ္လိုက္တာနဲ႔့ လီဖူခ်န္းေရွ႕ကိုေရာက္လာၿပီးသင္တုန္းဓားေတြလို ထက္ျမေနတဲ့ လက္သည္းေတြနဲ႔ ကုတ္ဆြဲလိုက္ပါတယ္။လီဖူခ်န္းက ျပန္တိုက္ဖို႔ေတာင္အခြင့္အေရးမရလိုက္ဘဲ အသည္းအသန္ခုန္ေရွာင္လိုက္ရတယ္။ေနာက္ထပ္အနည္းငယ္ေလာက္ ေရွာင္တိမ္းအၿပီးမွာေတာ့ လီဖူခ်န္းက ဒီဝံပုေလြႀကီးရဲ့ လွုပ္ရွားမွုပုံစံနဲ႔ ေပ်ာ့ကြက္ေနရာေတြကို ေကာင္းေကာင္းႀကီး ေလ့လာနိုင္ခဲ့ပါၿပီ။ရႊမ္း............လီဖူခ်န္းက ဝံပုေလြႀကီးရဲ့ ေအာက္ကိုလွိမ့္ဝင္လိုက္ၿပီး ဝမ္းဗိုက္တစ္ေလၽွာက္ကိုဓားနဲ႔ ဆြဲျဖဲလိုက္ပါတယ္။ဒါေပမဲ့ ဒီဓားခ်က္က ဝံပုေလြႀကီးကိုမေပ်ာက္ကြယ္သြားေစနိုင္ခဲ့ပါဘူး။ဒဏ္ရာအနည္းငယ္ဘဲရသြားေစခဲ့ပါတယ္။အင္းကြက္ေတြရဲ့အစြမ္းေၾကာင့္ အဲဒီဒဏ္ရာကလည္း တစ္ခဏေလးအတြင္းမွာဘဲျပန္ေကာင္းသြားခဲ့တယ္ေလ။" ေၾသာ္လက္စသတ္ေတာ့ဒီလိုကိုး။ဒီတတိယထပ္က သားရဲမိစၧာက တစ္ျခားအထပ္ကေကာင္ေတြထက္ ခံနိုင္ရည္အားမ်ားေနတာကိုး။အားနည္းခ်က္ကို တစ္ခ်က္တည္းတိုက္တာက ဒီေကာင္ႀကီးကို လွဲၿပိဳသြားေစနိုင္မယ့္ပုံေတာ့မေပၚဘူးဟ။ငါဒီေကာင္ႀကီးရဲ့ခံနိုင္ရည္ကိုေက်ာ္လြန္နိုင္တဲ့ ဓားခ်က္ေတြထုတ္မွဘဲျဖစ္ေတာ့မယ္။အျပင္ဘက္မွာေတာ့ သဲနာရီက နရီ ၄၅ ကိုျပေနပါၿပီ။၄၅ .........၄၆ .........၅၀...............နရီအထိေရာက္ခ်ိန္မွာေတာ့တတိယထပ္မွာ အလင္းေရာင္မွိန္မွိန္ေလး ထြန္းလင္းလာခဲ့ၿပီေလ။" ေသစမ္းကြာ"လီဖူခ်န္းက မိစၧာသားရဲႀကီး၏ ကုတ္ေပၚက ေပ်ာ့ကြက္ေနရာကို ဓားျဖင့္အဆက္မျပတ္ခုတ္ပိုင္းလိုက္ပါေတာ့တယ္။lဓားခ်က္ေလးခ်က္တိတိ ထိထိမိမိခုတ္ပိုင္းမိလိုက္တဲ့ေနာက္မွာေတာ့မိစၧာသားရဲႀကီးကေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့ပါၿပီ။ထို႔ေနာက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းက ဆင္းရဲဒုကၡေမၽွာ္စင္ထဲက ျပန္လည္ထြကခြာလာခဲ့ပါေတာ့တယ္။နရီ ၅၄ ၊အဆင့္ ၆၀။တာဝန္က်ေနတဲ့ ႀကီးၾကပ္ေရးမွုးက ျပဳံးၿပီး လီဖူခ်န္းရဲ့ရလဒ္ကိုေၾကာ္ျငာလိုက္တယ္။" ၅၄ နရီ တဲ့လား"လီဖူခ်န္းက သူ႔ရလဒ္ကိုမအံ့ၾသပါဘူး။အခုလက္ရွိသူ႔စြမ္းေဆာင္ရည္နဲ႔ ဖန္လီဟိုင္နဲ႔ေဂါင္ခ်န္းရွန္ကို မီဖို႔အမ်ားႀကီးလိုေသးတယ္ဆိုတာကို သူနားလည္ၿပီးသားပါ။ဒီႏွစ္ေယာက္က က်င့္စဥ္အဆင့္ပိုင္းမွာလည္း သူ႔ထက္သာသလိုက်င့္ႀကံမွုအပိုင္းမွာလည္း သူ႔ထက္သာၿပီးသားသူေတြေလ။ဒါေပမဲ့ လီဖူခ်န္းမွာ သူတို႔ကိုလိုက္မီနိုင္တဲ့အခြင့္အေရးရွိပါတယ္။သူရဲ့ ေရႊေရာင္လက္ဖြဲ႕အေဆာင္နဲ႔ ဆင့္ကဲေျပာင္းလဲေနတဲ့စိတ္ဝိညာဥ္က လီဖူခ်န္းကို တစ္ျခားသူေတြထက္သာတဲ့ အခြင့္အေရးေပးေနမွာဦးမွာပါ။ေက်ာက္နံရံေပၚမွာေတာ့ လီဖူခ်န္းနာမည္ပါတဲ့ သစ္သားျပားကအဆင့္ ၆၀ မွာရပ္တည္ေနခဲ့ပါၿပီ။" ဒါဆို ဒီေကာင္က အခုနာမည္ေက်ာ္ေနတဲ့ လီဖူခ်န္းဆိုတဲ့ ကေလးေပါ့ေလ။ ဒီေကာင္က နာမည္ေက်ာ္သေလာက္ ေခတဲ့သူမဟုတ္ဘူးဘဲ"ဒီလူအုပ္ထဲမွာေတာ့ လီဖူခ်န္းနာမည္ကိုၾကားဖူးတဲ့လူေတြက တစ္ဝက္ေလာက္ရွိပါတယ္။လီဖူခ်န္းကိုဘဲမျမင္ဖူးက်တာပါ။" ဘယ္ေလာက္ေတာင္ေၾကာက္စရာေကာင္းလိုက္တဲ့ေကာင္လည္းဟ။ ဒီေကာင့္ရဲ့ တိုးတက္ႏွုန္းက ၿပိဳင္ဖက္ကင္း ၁၀ေယာက္ထက္ကို ျမန္ေနတာဘဲ"" မင္းေျပာတာက လက္ခံခ်င္စရာပါဘဲ။ဒါေပမဲ့ အားလုံးေမ့ေနတာ တစ္ခ်က္ရွိတယ္။တစ္ကယ္လို႔ဒီေကာင့္ရဲ့ပါရမီက ၿပိဳင္ဖက္ကင္း၁၀ ေယာက္ထက္သာေနတယ္ဆိုရင္ ေက်ာင္းေတာ္ကဘာလို႔ဒီေကာင့္ကို အေစာႀကီးကတည္းက ပါရမီရွင္အျဖစ္ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္မွု မလုပ္ခဲ့တာလည္း"" မင္းက အဲဒါကိုမသိေသးဘူးလား......လီဖူခ်န္းက သာမန္အရိုးတည္ေဆာက္ပုံပိုင္ရွင္ေလ။သူကဘယ္ေလာက္ထိတိုးတက္ႏွုန္းျမန္ျမန္ ေက်ာင္းေတာ္က သူ႔ကိုပါရမီရွင္အျဖစ္ ျပဳစုပ်ိဴးေထာင္ေပးမွာမဟုတ္ဘူး။ "" ကၽြတ္ .......ကၽြတ္.........ဒါကေတာ့အေတာ္ဆိုးတာဘဲ။မိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းရဲ့သမိုင္းမွာေတာင္ သာမန္အရိုးတည္ေဆာက္ပုံနဲ႔ဘယ္တပည့္မွ အဆင့္ျမင့္နယ္ပယ္ေတြအထိေရာက္ေအာင္ က်င့္ႀကံနိုင္တဲ့လူမရွိဘူးေလ။ဟုတ္တယ္မလား"လီဖူခ်န္းက သာမန္အရိုးတည္ေဆာက္ပုံအဆင့္ဘဲရွိတယ္ဆိုတာကိုမသိေသးတဲ့လူေတြအတြက္ကေတာ့ ဒီသတင္းကအထူးအဆန္းတစ္ခုပါဘဲ။***ေနာက္ထပ္ရက္အနည္းငယ္အၾကာမွာေတာ့ လီဖူခ်န္းက ဆင္းရဲဒုကၡေမၽွာ္စင္မွာ အဆင့္၆၀ ရခဲ့တယ္ဆိုတဲ့သတင္းက ေတာမီးအလား အျပင္စည္းဂိုဏ္းတစ္ခုလုံးကို ပ်ံ႕ႏွံ့သြားပါတယ္။ဒီဆင္းရဲဒုကၡေမၽွာ္စင္ကအဆင့္က အရာရာကို ကိုယ္စားမျပဳနိုင္ေပမယ့္လီဖူခ်န္းရဲ့အဆင့္က အနည္းဆုံး အဆင့္၁၀၀ အတြင္းေတာ့ ဝင္နိုင္ပါတယ္။ထိုအခ်ိန္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းတစ္ေယာက္က အနာဂတ္အတြက္ ႀကိဳတင္စဥ္းစားေနပါၿပီ။" အခုအခ်ိန္မွာေတာ့ ငါ့ရဲ့ေထာက္ပံ့ေရးရမွတ္ေတြက ငါ့အတြက္ပိုလၽွံေနေပမယ့္ ေနာက္ထပ္လာမဲ့အဆင့္ေတြမွာေတာ့ ငါရဲ့ဒီရမွတ္ထက္ ၁၀ဆမကတဲ့အမွတ္ေတြကို ငါလိုလာလိမ့္မယ္။အနာဂတ္အတြက္အခုကတည္းက ငါအမွတ္ေတြရွာဖို႔နည္းလမ္းေတြ ႀကိဳျပင္ဆင္ထားရမယ္။မိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းထဲမွာ ရမွတ္ေတြရဖို႔နည္းလမ္းေတြက အရမ္းေပါမ်ားပါတယ္။က်င့္ႀကံျခင္းလမ္းစဥ္မွာ အေထာက္အပံ့ပစၥည္းေတြအရမ္းလိုအပ္တယ္ဆိုတာကိုသိထားတဲ့ မိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းက တပည့္ေတြအတြက္ရမွတ္ေတြရနိုင္မယ့္နည္းလမ္းေတြအမ်ားအျပား သတ္မွတ္ေပးထားတယ္ေလ။ဒီလိုဘဲရမွတ္ေတြကုန္ဆုံးသြားနိုင္တဲ့နည္းလမ္းေတြကလည္းအမ်ားႀကီးပါဘဲ။အဝါေရာင္ထိပ္တန္းအဆင့္သိုင္းက်မ္းတစ္ခုကိုေတာင္ အနိမ့္ဆုံး ရမွတ္ ၁၀၀၀ ေပးၿပီး လဲယူရတာေလ။အဆင့္နိမ့္ဆန္းၾကယ္အဆင့္သိုင္းက်မ္းဆိုရင္ေတာ့ ရမွတ္ ၁၀၀၀၀ ေတာင္ေပးရမွာပါ။အလယ္အလတ္အဆင့္ဆန္းၾကယ္ သိုင္းက်မ္းဆိုရင္ေတာ့ ရမွတ္ ၃၀၀၀၀ ေတာင္မွပါ။ေဆးဝါးေတြဆိုရင္လည္း......အဝါေရာင္အလယ္အလတ္အဆင့္ ေဆးတစ္လုံးက ရမွတ္ရာနဲ႔ခ်ီၿပီးတန္ပါတယ္။အဝါေရာင္အဆင့္ျမင့္ေဆးတစ္လုံးဆိုရင္ေတာ့ အမွတ္၁၀၀၀ေလာက္လိုအပ္ပါၿပီ။အဝါေရာင္အထြတ္အထိပ္ဆိုရင္ေတာ့ ၇၀၀၀ေလာက္ကိုေပးရမွာပါဒါေတာင္ခ်ပ္ဝတ္တန္ဆာဖိုးေတြနဲ႔ ရတနာလက္နက္ဖိုးအမွတ္ေတြကိုထည့္မတြက္ရေသးပါဘူး။လီဖူခ်န္းတို႔လို အျပင္စည္းတပည့္ေတြအေနနဲ႔က ဒါေတြမလိုအပ္ေသးလို႔ပါ။တစ္ညလုံးစဥ္းစားၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းက သတၱဳရိုင္းေတာင္ေတြဘက္သြားၿပီး ကံျပန္စမ္းဖို႔ဆုံးျဖတ္လိုက္ပါတယ္။သတၱဳတူးျခင္းနဲ႔ ငါးမၽွားျခင္းဆိုရင္ ငါးမၽွားတာက လီဖူခ်န္းအတြက္ပိုေသခ်ာပါတယ္။လီဖူခ်န္းရဲ့ကၽြမ္းက်င္မွုနဲ႔ဆိုရင္ တစ္လကို ရမွတ္ ၁၀၀၀၀ ေလာက္ကေတာ့ အသာေလးပါဘဲ။သတၱဳတူးတာက်ေတာ့ ကံေပၚမူတည္ပါတယ္။ကံေကာင္းရင္ေတာ့ တစ္ခ်ီတည္းနဲ႔ ရမွတ္ေတြတစ္ေထာႀကီး ရနိုင္တယ္ေလ။ကံဆိုးရင္ေတာ့ ရမွတ္ ၂၀၀ ေလာက္ဘဲရမွာေပ့ါ။ဒါေပမဲ့လီဖူခ်န္းက ကံကိုယုံၿပီးဆူးပုံနင္းဖို႔ဆုံးျဖတ္ထားပါတယ္။သူလိုခ်င္တာက အမွတ္ ၁၀၀၀၀၀၀ ေလာက္ေလ။ဒါမွ က်င့္ႀကံျခင္းလမ္းစဥ္မွာ သူက လအတန္ၾကာေလာက္ပူစရာမလိုဘဲ ေအးေအးေဆးေဆးေလ့က်င့္နိုင္မွာပါ။လီဖူခ်န္းမသိလိုက္တာတစ္ခုကေတာ့ သူကသတၱဳရိုင္းေတာင္ကို သြားေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ေကာင္းရွုက ဆင္းရဲဒုကၡေမၽွာ္စင္မွာ သူမစြမ္းရည္ကို သြားစမ္းသပ္ေနၿပီဆိုတာပါဘဲ။အဆင့္ ၁၉၈။သူမအဆင့္က လီဖူခ်န္းေလာက္မေကာင္းေပမဲ့လည္း သူမကို ၿပိဳင္ဘက္ကင္း၁၀ေယာက္ထဲက ၁ ေယာက္ဟု ေခၚတြင္ေစနိုင္ေလာက္သည့္ အစြမ္းေတာ့ ျပနိုင္ပါေသးသည္။ၿပီးေတာ့ ေက်ာင္းေတာ္အတြင္းမွာ ဘယ္အခ်ိန္တည္းကမသိ သတင္းတစ္ပုဒ္က ပ်ံ႕ႏွံ့ေနပါတယ္။အဲဒါကေတာ့ လီဖူခ်န္းနဲ႔ေကာင္းရွုက ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕တည္းကလာတာျဖစ္ၿပီး ငယ္ကၽြမ္းေဆြေတြျဖစ္ခဲ့ဖူးတယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္းပါဘဲ။ဒီသတင္းက လူအမ်ားရဲ့အာ႐ုံစိုက္ျခင္းခံေနရၿပီးေကာင္းရွုကိုခ်ိန္ေနတဲ့ ဂိုဏ္းတူအစ္ကိုႀကီးေတြက လီဖူခ်န္းကို သမခ်င္ေနက်ပါတယ္။***သတၱဳရိုင္းေတာင္ေပၚမွာေတာ့............လဝက္ေလာက္ၾကာသြားခဲ့ပါၿပီ ။လီဖူခ်န္းကအခုထိ ဘာသတၱဳမွ မေတြ႕ေသးပါဘူး။အရင္တစ္ေခါက္က သူေတာ္ေတာ္ႀကီးကံေကာင္းခဲ့တယ္ဆိုတာကို လက္မခံခ်င္ဘဲ လက္ခံလိုက္ရပါၿပီ။အခုဆိုရင္အဝါေရာင္အဆင့္နိမ့္ သတၱဳေၾကာေတြ႕ခဲ့ရင္ေတာင္ တူးၿပီးသယ္သြားမည္ဟု လီဖူခ်န္းက ေတြးေနတာျဖစ္ပါတယ္။" ေတာက္ ......ငါ့ဟာငါ မိုးျပာေရာင္ေရကန္မွာ ငါးမၽွားေနရင္ေတာင္ပိုေကာင္းဦးမယ္ကြာ"လီဖူခ်န္းက ဒီကိုေရြးခ်ယ္မိတဲ့အတြက္ နည္းနည္းေတာင္ေနာင္တရလာမိတယ္။လီဖူခ်န္းက သတၱဳရွာေဖြတာကိုလက္ေလ်ာ့လိုက္ပါၿပီ။ေျဖသာစရာတစ္ခုကေတာ့ဒီအေတာအတြင္းမွာ သူ႔ရဲ့ ၾကက္ေသြးေရာင္မီး က်င့္စဥ္က အဆင့္၈ အထြတ္အထိပ္ကိုေရာက္ေနၿပီျဖစ္သျဖင့္ ၾကက္ေသြးေရာင္မီး ေဆးလုံးကို ေသာက္သုံးလို႔ရၿပီဆိုတာပါဘဲ။ၾကက္ေသြးေရာင္မီးအဆီအႏွစ္ေတြစုထားတဲ့ ဒီေဆးလုံးနဲ႔ဆိုရင္ အဆင့္၉ ကိုေရာက္ဖို႔က အခက္အခဲမရွိပါဘူး။ဂိုဏ္းေတာ္က ၾကက္ေသြးေရာင္အဆင့္၉ အထိကို တစ္ႏွစ္အတြင္းေရာက္ေအာက္ေလ့က်င္နိုင္မယ္ဆိုရင္ ရမွတ္ ၁၀၀၀၀၀ ေပးမွာျဖစ္ပါတယ္။အဆုံးမဲ့အာဏာ အပိုင္း ၅၉က်င့္စဥ္ေအာင္ၿပီမီးေတာက္မီးလၽွံေတြ............ေနေရာင္ျခည္က ျပဴတင္းေပါက္ကိုျဖတ္ၿပီးအခန္းထဲကိုက်ေရာက္ေနပါတယ္။အခန္းတြင္းမွာေတာ့ လီဖူခ်န္းတစ္ေယာက္ကို မီးလၽွံေတြကလႊမ္းျခဳံထားေနပါတယ္။လီဖူခ်န္းရဲ့ နဖူးအလည္တည့္တည့္မွာေတာ့ ေတာက္ပေနတဲ့မီးလၽွံပုံသ႑ာန္ အရိပ္တစ္ခုကေပၚလာပါတယ္။" မီးလၽွံပန္း"ၾကက္ေသြးေရာင္မီးက်င့္စဥ္ကို အဆင့္၉ အထိေရာက္ေအာင္ေလ့က်င့္နိုင္တဲ့လူေတြဆီမွာမွ ဒီလိုမီးလၽွံပန္းအမွတ္အသားေပၚလာတတ္တာပါ။ဒီအမွတ္အသားကလီဖူခ်န္းဆီမွာေပၚလာတာကိုၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္သူက ၾကက္ေသြးေရာင္မီးက်င့္စဥ္ရဲ့အဆင့္၉ ကိုေရာက္သြားၿပီဆိုတာသိနိုင္ပါတယ္။ၾကက္ေသြးေရာင္မီးက်င့္စဥ္ အဆင့္၉ကိုေရာက္သြားတာနဲ႔တစ္ၿပိဳင္နက္ လီဖူခ်န္းရဲ့ က်င့္ႀကံျခင္းအဆင့္ကလည္း တစ္ဆင့္တိုးၿပီးလူသားနယ္ပယ္အဆင့္၈ ကိုေရာက္သြားပါၿပီ။လီဖူခ်န္းက သူရဲ့ခႏၶာကိုယ္က ေပါက္ကြဲေတာ့မဲ့ မီးေတာင္တစ္လုံးလိုအားေတြျပည့္ေနတဲ့အတြက္ေလထုထဲကိုလက္သီးတစ္လုံး ပစ္ထိုးလိုက္တယ္။ဝုန္း.........အိမ္ရဲ့ထူထပ္လွတဲ့နံရံေပၚမွာ အက္ကြဲရာႀကီးတစ္ခုေပၚလာပါတယ္။မီတာအနည္းငယ္အကြာအေဝးကေန ထိုးလိုက္တဲ့လက္သီးက နံရံေပၚမွာေတာင္ အက္ကြဲရာေတြေတာင္ျဖစ္လာေစခဲ့တယ္။ဒီအခ်က္ကိုၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ လီဖူခ်န္းရဲ့ အတြင္းအားေတြက ဘယ္ေလာက္တိုးတက္လာသလည္းဆိုတာကို သိနိုင္ပါတယ္။" ဒါက ၾကက္ေသြးေရာင္မီးက်င့္စဥ္အဆင့္၉ ရဲ့အစြမ္းေတြလား"လီဖူခ်န္းက သူ႔လက္ဖဝါးကိုၾကည့္ရင္း အံ့ၾသေနပါတယ္။ေနာက္ထပ္ထမင္းအိုးတစ္က်က္အၾကာမွာေတာ့ လီဖူခ်န္းက ငါးမၽွားတံကိုကိုင္ၿပီး မိုးျပာေရာင္ေရကန္ဆီကို ထြက္လာခဲ့ပါေတာ့တယ္။" ဗြမ္း"လီဖူခ်န္းက ငါးမၽွားတံကိုမတင္လိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့ ပထမတန္းစားငါးတစ္ေကာင္က ေရေပၚကိုတက္လာပါတယ္။ဘယ္ဘက္လက္ဖဝါးကိုျဖန္႔ၿပီး ငါးကိုရိုက္လိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့သိပ္သည္းၿပီးစစ္မွန္တဲ့မီးလၽွံတစ္ခုက လီဖူခ်န္းဆီကေနထြက္ေပၚလာၿပီး ငါးကိုကင္ၿပီးသားျဖစ္သြားေစပါတယ္။" ၾကက္ေသြးေရာင္မီးက်င့္စဥ္ကို က်င့္ၿပီးကတည္းက ငါက ေတာေတြထဲသြားရင္ မီးအတြက္ပူစရာမလိုေတာ့ဘူးဘဲ"လီဖူခ်န္းက စိတ္ၾကည္ေနတဲ့အတြက္ ကိုယ့္ဘာသာစဥ္းစားရင္း ျပဳံးေနမိတယ္။ငါးမၽွားရတဲ့ဘဝက သူ႔အတြက္ စိတ္ကိုတည္ၿငိမ္ေစၿပီး သက္ေတာင့္သက္သာရွိေစတယ္ေလ။ဒါကိုဘာေၾကာင့္သတၱဳရိုင္းေတာင္ေပၚကို သူဘာလို႔သြားဖို႔ဆုံးျဖတ္မိလိုက္ပါလိမ့္။" ဟင္ ....... ငါးအေကာင္ႀကီးႀကီးတစ္ေကာင္ေတာ့ေတြ႕ပဟ"လီဖူခ်န္းက ငါးမၽွားခ်ိတ္ေပၚက အသိစိတ္အာ႐ုံကေန အနီေရာင္ငါးႀကီးတစ္ေကာင္ကို အာ႐ုံခံမိလိုက္တယ္။အခုဆိုရင္ သူ႔ရဲ့အသိစိတ္အာ႐ုံနယ္ပယ္က ၂ မီတာေလာက္အထိကို ျဖန္႔က်က္ထားနိုင္ၿပီေလ။" ဒါက ေကာင္းကင္သက္တန႔္ငါးဘဲ။ဒါကသာမန္ရတနားျဖစ္ေပမယ့္ အရြယ္အစားကိုၾကည့္ရတာကီလိုရာနဲ႔ခ်ီမယ့္ပုံဘဲဟ"လီဖူခ်န္းက ငါးႀကီးရဲ့အရြယ္အစားကိုၾကည့္ၿပီး အရမ္းေပ်ာ္ေနမိပါတယ္။သာမန္ရတနာငါးတစ္ကီလိုက ေထာက္ပံ့ေရးရမွတ္ ၁၀ မွတ္နဲ႔ညီမၽွတယ္ေလ။ကီလိုရာနဲ႔ခ်ီတဲ့အေကာင္ဆိုတဲ့အဓိပၸါယ္က ရမွတ္ေထာင္နဲ႔ခ်ီတယ္ဆိုတာနဲ႔အတူတူပါဘဲ။ဒီေန႔ကေတာ့ လီဖူခ်န္းရဲ့ ကံေကာင္းတဲ့ေန႔ပါဘဲ။ဒါေပမဲ့ ဒီေလာက္ႀကီးတဲ့ငါးကို သယ္သြားရင္ေတာ့ဝါစဥ္ႀကီးတပည့္ေတြဆီကေန နည္းနည္းေတာ့အာ႐ုံစိုက္ခံမွုခံရမွာပါ။" ေနာင္ခါလာေနာင္ခါေစ်းဘဲကြာ။ဒီငါးကိုအရင္ဖမ္းထားလိုက္မယ္"လီဖူခ်န္းက ငါးမၽွားခ်ိတ္ကို ေကာင္းကင္သက္တန္႔ငါးရဲ့ ပါးစပ္နားကို ေရြ႕လိုက္တယ္။ဒီေကာင္းကင္သက္တန္႔ငါးက သာမန္ရတနာငါးအမ်ိဳးအစားျဖစ္တဲ့အတြက္ လီဖူခ်န္းရဲ့ ငါးမၽွားခ်ိတ္မွာတပ္ထားတဲ့ ငါးစာကိုျမင္တာနဲ႔ေတြေဝတုံ႔ဆိုင္းေနျခင္းမရွိဘဲ တန္းကိုက္လိုက္ပါေတာ့တယ္။သနားစရာငါးႀကီးပါဘဲ။ငါးစာကိုတစ္ခ်က္ကိုက္လိုက္တာနဲ႔ လီဖူခ်န္းလက္ကေန လြတ္ေျမာက္ဖို႔လမ္းမရွိေတာ့ဘူးဆိုတာ သူမသိခဲ့ပါဘူး။လီဖူခ်န္းက ခြန္အားေတြကို လက္ႏွစ္ဖက္မွာထည့္လိုက္ၿပီးခါးကိုအလိုက္သင့္ေလးကိုင္းလိုက္ကာ ငါးမၽွားတံကို ဆတ္ခနဲ မတင္လိုက္သည္။" ဗြမ္း "ေရကန္ထဲကေန ေရလွိုင္းလုံးႀကီးတစ္လုံးက ေထာက္တက္လာပါတယ္။ေရစက္ေရေပါက္ေတြကလည္း ေရကန္ေဘးက လီဖူခ်န္းကိုေတာင္ ရႊဲရႊဲစိုသြားေစပါတယ္။" ႀကီးလိုက္တဲ့ငါးႀကီးေဟ့ .........အနည္းဆုံးေတာ့ ကီလို၁၀၀ ေလာက္ရွိမယ္ထင္တယ္"" လီဖူခ်န္းက' တံငါဘုရင္'ဆိုတဲ့နာမည္နဲ႔လိုက္ပါေပတယ္"ဒီမိုးျပာေရာင္ေရကန္မွာ ငါးမၽွားေနက်တဲ့ တပည့္ေတြကေတာ့ လီဖူခ်န္းကို'တံငါဘုရင္'ဆိုတဲ့ဘြဲ႕ကိုေပးထားခဲ့က်ပါတယ္။လီဖူခ်န္းက ဒီသက္တန္႔ငါးကိုဖမ္းတဲ့အခါမွာ အားခ်င္းထိပ္တိုက္ယွဥ္ဆိုင္ၿပီးဖမ္းခဲ့တာမဟုတ္ပါဘူး။ဒီေကာင္းကင္သက္တန္႔ငါးရဲ့ ေရထဲက႐ုန္းအားက ၁၀၀၀၀ ကီလိုအားေလာက္ရွိတာေလ။လီဖူခ်န္းရဲ့ ရွိသမၽွအျပင္အားနဲ႔ အတြင္းအားေတြေပါင္းလိုက္ရင္ေတာင္မွ ကီလို၁၀၀၀၀ ဘဲရွိတာေလ။အားခ်င္းယွဥ္ၿပီးဖမ္းမယ္ဆိုရင္ လီဖူခ်န္းနဲ႔ ဒီငါးႀကီးက မၽွေျခရွိေနပါတယ္။ဒါေၾကာင့္ လီဖူခ်န္က ငါးႀကီးရဲ့႐ုန္းအားကိုမခုခံဘဲအေလ်ာ့ေပးလိုက္ၿပီးမွ မထင္မွတ္ထားတဲ့အခ်ိန္မွာ အားထည့္ၿပီးဖမ္းလိုက္တာပါ။ဒါက သူ႔ရဲ့အေတြ႕အၾကဳံေတြေၾကာင့္ဖမ္းနိုင္တာလည္းပါပါတယ္။" အစၠိဳလီ.........အစ္ကိုက ငါးဖမ္းတာအရမ္းေတာ္တာဘဲဗ်"ကန္ရဲ့တစ္ဖက္ျခမ္းမွာ ငါးမၽွားေနတဲ့ အျပင္စည္းတပည့္တစ္ေယာက္က လီဖူခ်န္းကို ခ်ီးက်ဴးလိုက္ပါတယ္။" အရမ္းႀကီးမေျမႇာက္ပါနဲ႔ကြာ။ငါဒီေရကန္ကေန ျပန္တဲ့အခါက်ရင္ မင္းကို ရတနာငါးအနည္းငယ္ေလာက္ လက္ေဆာင္ေပးသြားပါမယ္ကြာ"လီဖူခ်န္းက သူ႔ကိုခ်ီးက်ဴးလိုက္တဲ့အျပင္စည္းတပည့္အေပၚ စိတ္ေကာင္းဝင္သြားၿပီး ေျပာလိုက္သည္။အဲသည္တပည့္ေလးနာမည္က က်န္းတဖူ လို႔ေခၚပါတယ္။သူကအစတုန္းကေတာ့ အေထြေထြလုပ္သားတပည့္တစ္ေယာက္ျဖစ္ပါတယ္။အင္မတန္ႀကိဳးစားခဲ့ၿပီးေနာက္မွာေတာ့ သူက အခုဆိုရင္ တတိယအဆင့္ အျပင္စည္းတပည့္ေရာက္လာခဲ့ပါၿပီ။အမွန္အတိုင္းေျပာရရင္ အေထြေထြလုပ္သားတပည့္၁၀၀မွာ တစ္ေယာက္ေလာက္ဘဲ အျပင္စည္းတပည့္အျဖစ္ အဆင့္တက္နိုင္တာပါ။ဒါေၾကာင့္မလို႔ လီဖူခ်န္းကသူ႔ကို နည္းနည္းပါးပါးကူညီလိုက္ခ်င္တာေလ။ၿပီးေတာ့ ဒီရတနာငါးအနည္းငယ္ေလာက္က သူ႔အတြက္ဘာမွမေျပာပေလာက္ပါဘူး။" တစ္ကယ္လား ...... အစ္ကိုလီ"က်န္းတဖူရဲ့မ်က္လုံးေတြကအေရာင္ေတာက္သြားတယ္။လီဖူခ်န္းဖမ္းမိထားတဲ့ ငါးေတြက တစ္ကီလို၊ႏွစ္ကီလိုေလာက္ရွိတဲ့ ရတနာငါးေတြမဟုတ္ဘူးေလ။အနည္းဆုံးေတာ့ ၁၀ကီလိုေလာက္ရွိတဲ့ငါးေတြပါဘဲ။ၿပီးေတာ့ ပထမတန္းစားနဲ႔ဒုတိယတန္းစား ငါးေတြအမ်ားႀကီးဖမ္းမိထားေသးတယ္။လီဖူခ်န္းက ဒုတိယတန္းစားငါးတစ္ေကာင္ေလာက္ ေပးသြားခဲ့ရင္ေတာင္အမွတ္ေထာင္ခ်ီေပးသြားသလို ျဖစ္ေနမွာပါ။လီဖူခ်န္းက သတၱဳရိုင္းေတာင္ေပၚမွာ ကံဆိုးခဲ့သမၽွ မိုးျပာေရာင္ေရကန္မွာေတာ့ အတိုးခ်ၿပီး ကံေကာင္းေနပါတယ္။ေနာက္တစ္ေန႔မနက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းက ကီလို ၁၀၀ေက်ာ္သည့္ ပထမတန္းစားငါးတစ္ေကာင္ကို ထပ္မိျပန္ပါတယ္။ဒီတစ္ေခါက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းက အမွတ္ႏွစ္ေသာင္း၊သုံးေသာင္းေလာက္ရွိသည့္ ငါးေတြကိုဖမ္းမိထားၿပီးပါၿပီ။လီဖူခ်န္းက က်န္းတဖူအျပင္ ရိုးသားပုံရသည့္တစ္ျခားတပည့္တစ္ေယာက္ကိုလည္း ငါးေတြလက္ေဆာင္ေပးခဲ့ပါေသးတယ္။ထိုႏွစ္ေယာက္ကလည္း တတ္နိုင္သေလာက္ကူညီသည့္အေနျဖင့္ လီဖူခ်န္းရဲ့ငါးေတြကို သယ္ကူခြင့္ေတာင္းက်ပါတယ္။လီဖူခ်န္းကလည္း တစ္ေယာက္တည္းသယ္ဖို႔မျဖစ္နိုင္တာေၾကာင့္ ခြင့္ျပဳလိုက္ၿပီးမိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းကို ျပန္လာခဲ့ပါတယ္။ငါးေတြကိုသယ္ၿပီးေထာက္ပံ့ေရးဌာနအေရာက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းက သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို အမွတ္ ၁၀၀၀ စီ ထပ္ေပးလိုက္ပါေသးတယ္။" အခုရလာတဲ့ ၂၄၀၀၀နဲ႔အရင္ကက်န္တဲ့အမွတ္ ၁၅၅၀၀နဲ႔ဆိုရင္အလယ္အလတ္ဆန္းၾကယ္အဆင့္ သိုင္းက်မ္းေတြေတာ့ လဲလို႔ရေလာက္မွာပါ"လီဖူခ်န္းက အသက္တစ္ဝႀကီးရွူလိုက္ၿပီး သိုင္းက်မ္းေဆာင္ကို ဦးတည္လိုက္ပါတယ္။သူရဲ့ၾကက္ေသြးေရာင္မီးက်င့္စဥ္ အဆင့္၉ အတြက္ ရမွတ္ေတြထုတ္ဖို႔အတြက္ေပါ့။ဒီသိုင္းက်မ္းေဆာင္က အႀကီးအကဲက လီဖူခ်န္းကို အရင္တစ္ခါတည္းက သတိျပဳမိပါတယ္။သူထင္ထားတာကေတာ့ လီဖူခ်န္းက တစ္ျခားက်င့္စဥ္က်င္ဖို႔ က်င့္စဥ္လာလဲတယ္လို႔ ထင္ေနတာပါ။လီဖူခ်န္းက အႀကီးအကဲကိုအရိုအေသေပးလိုက္ၿပီး လာရင္းကိစၥကို ေျပာျပလိုက္ပါတယ္။" အႀကီးအကဲခင္ဗ်ား.........ကၽြန္ေတာ္ေလ့က်င့္ေနတဲ့က်င့္စဥ္အတြက္ ဆုအျဖစ္သတ္မွတ္ေပးထားတဲ့ ရမွတ္ေတြကိုထုတ္ဖို႔လာခဲ့တာပါ။"သိုင္းက်မ္းေဆာက္အႀကီးအကဲက ျပဳံးၿပီး" အို ဟုတ္လား.........မင္းက ဘယ္အဆင့္အတြက္ရမွတ္ေတြထုတ္ခ်င္တာလည္း။အဆင့္ ၇ လား။ အဆင့္ ၈ လား"လီဖူခ်န္းက ရိုရိုေသေသနဲ႔ျပန္ေျဖလိုက္ပါတယ္။" ၾကက္ေသြးေရာင္မီးက်င့္စဥ္ အဆင့္၉ အတြက္ပါ"" ဘာ............မင္းကၾကက္ေသြးေရာင္မီးက်င့္စဥ္အဆင့္၉ အထိေလ့က်င့္နိုင္တယ္ေပါ့ေလ"အႀကီးအကဲက ဘာမွျပန္မေျပာနိုင္ဘဲ ေၾကာင္သြားပါတယ္။သူသတိျပန္ဝင္လာတဲ့အခါမွာေတာ့ လုံးဝစိတ္လွုပ္ရွားေနပါေတာ့တယ္။မိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းက က်င့္စဥ္အေထာက္အကူျပဳေဆးလုံးေတြကို တပည့္ေတြကို ေထာက္ပံ့ေပးထားေပမယ့္ ဒီလိုက်င့္စဥ္အဆင့္၉ ကို တစ္ႏွစ္အတြင္းေရာက္ဖို႔ဆိုတာအင္မတန္ခက္ခဲတဲ့အရာတစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။အခုပညာသင္ၾကားေနတဲ့ အျပင္စည္းတပည့္ အေယာက္ ၃၀၀၀၀မွာဆိုရင္ တစ္ေယာက္ဘဲ ဒီလိုအဆင့္ကိုေရာက္ခဲ့ဖူးပါတယ္။အဲဒီသူကေတာ့ ယုဝူရွန္း ဘဲျဖစ္ပါတယ္။ယုဝူရွန္းဆိုတာက ၿပိဳင္ဖက္ကင္းပါရမီရွင္၁၀ ေယာက္ထဲက နံပါတ္ ၁ ပါ။အႀကီးအကဲက သူရဲ့ မူပ်က္ေနတဲ့ပုံကိုသတိျပဳမိသြားၿပီး ျပန္ထိန္းလိုက္ပါတယ္။သူကလက္ႏွစ္ဖက္ကိုအေနာက္ပစ္လိုက္ၿပီး တစ္ကယ့္ပညာရွိႀကီးပုံစံ ျပန္ဖမ္းလိုက္ၿပီး" မင္းရဲ့ ၾကက္ေသြးေရာင္မီးအဆင့္၉ မီးေတာက္ကို ငါ့ကိုအရင္ျပၾကည့္ပါလား။အဲဒါက အမွန္ဟုတ္မဟုတ္ ငါအရင္အတည္ျပဳရဦးမယ္ေလ"အမွန္အတိုင္းေျပာရမယ္ဆိုရင္ လီဖူခ်န္းက ၾကက္ေသြးေရာင္မီးက်င့္စဥ္ အဆင့္၉ကိုေရာက္သြားတယ္ဆိုတာကို သူသံသယ ရွိပါတယ္။သူ႔မ်က္လုံးနဲ႔ ကိုယ္တိုင္ျမင္နိုင္မွ ဒါကိုသူယုံမွာပါ။အႀကီးအကဲရဲ့စကားကိုၾကားၿပီးေနာက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းက သူရဲ့ၾကက္ေသြးေရာင္မီးက်င့္စဥ္ကို ထုတ္ေဖာ္လိုက္ပါတယ္။ပတ္ဝန္းက်င္ေလထုတစ္ခုလုံးကမီးမုန္တိုင္းထဲေရာက္သြားသည့္အတိုင္း ပူေလာင္လာပါတယ္။လီဖူခ်န္းရဲ့ နဖူးတည့္တည့္မွာလည္း မီးလၽွံပန္းတစ္ပြင့္ ေပၚလာပါေတာ့တယ္။" ဒါကတစ္ကယ္ဘဲ ၾကက္ေသြးေရာင္မီးက်င့္စဥ္ရဲ့ အဆင့္၉ဘဲ"သိုင္းက်မ္းေဆာင္အႀကီးအကဲက လီဖူခ်န္းကိုမ်က္လုံးႀကီးျပဴးၿပီးေၾကာင္ၾကည့္ေနပါတယ္။လီဖူခ်န္းက" အႀကီးအကဲ .........ဒီအဆင့္ဆိုရင္ ဆုအျဖစ္ ရမွတ္ ၁၀၀၀၀၀ ရမွာမဟုတ္လားခင္ဗ်"အႀကီးအကဲကရယ္လိုက္ၿပီး" ဒါေပါ့ကြ။တစ္မွတ္မွမေလ်ာ့ေစရဘူး"အႀကီးအကဲက လီဖူခ်န္းဆီက ေက်ာင္းသားတံဆိပ္ျပားကိုေတာင္းယူလိုက္ၿပီး ရမွတ္ေနရာမွာ အမွတ္ ၁၀၀၀၀၀ ထပ္ေပါင္းေပးလိုက္ပါတယ္။ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ အႀကီးအကဲက လီဖူခ်န္းကို သတိတစ္ခုေပးလိုက္ပါေသးတယ္။" မင္းသိၿပီးၿပီလားေတာ့မသိဘူး။က်င့္စဥ္အဆင့္၉ ကိုေရာက္တဲ့သူတိုင္းကအတြင္းစည္းဂိုဏ္းက သိုင္းက်မ္းေဆာင္ထဲက ဆန္းၾကယ္အဆင့္က်မ္းတစ္ခုကိုေလ့က်င့္နိုင္တဲ့ တံဆိပ္ေတာ္တစ္ခု ရမယ္ဆိုတာေလ။"" ဆန္းၾကယ္အဆင့္က်မ္းတစ္အုပ္ကို ေလ့က်င့္ခြင့္ရမွာလား အႀကီးအကဲ"ဒီကိစၥက လီဖူခ်န္းလုံးဝသိမထားတဲ့အေၾကာင္းအရာတစ္ခုပါဘဲ။ဆန္းၾကယ္အဆင့္ဆိုတာႀကီးက လီဖူခ်န္းရဲ့ အသက္ရွူသံေတြကိုေတာင္ က်ယ္ေလာင္လာေစပါတယ္။" ဒါေပါ့ကြ......မင္းကငါလိမ္ေနတယ္လို႔ထင္ေနတာလား" ဒီသိုင္းက်မ္းေဆာင္အႀကီးအကဲက လီဖူခ်န္းကို သေဘာက်စျပဳေနပါၿပီ။လီဖူခ်န္းက သာမန္အရိုးတည္ေဆာက္ပုံပိုင္ရွင္ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္။ဒါေပမဲ့သူ႔အျမင္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းက မေသြးရေသးတဲ့ေက်ာက္ရိုင္းတုံးေလးတစ္ခုပါဘဲ။ၿပီးေတာ့ ဒီသာမန္အရိုးတည္ေဆာက္ပုံနဲ႔ေကာင္ေလးက တစ္ေန႔ဘာျဖစ္လာမလည္းဆိုတာကို ဘယ္သူမွ တပ္အပ္မေျပာနိုင္ပါဘူးေလ။ကံေကာင္းမွုတစ္ခ်ိဳ႕သာၾကဳံနိုင္မယ္ဆိုရင္ ဒီေကာင္ေလးက ေကာင္းကင္ပိုးနယ္ပယ္အဆင့္အထိေတာင္ ေရာက္သြားနိုင္ဖို႔ အခြင့္အေရးရွိပါေသးတယ္။အဆုံးမဲ့အာဏာ အပိုင္း၆၀ၾကက္ေသြးေရာင္လ်ိဳ႕ဝွက္မီးေတာက္က်င့္စဥ္ေနာက္တစ္ေန႔မွာေတာ့............လီဖူခ်န္းက ေအာင္ျမင္ျခင္းတံဆိပ္ျပားကိုကိုင္ၿပီးမိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းရဲ့ အတြင္းစည္းဂိုဏ္းထဲကို ပထမဆုံးအႀကိမ္အျဖစ္ ေရာက္လာခဲ့ပါတယ္။အတြင္းစည္းဂိုဏ္းရဲ့ နယ္နိမိတ္ထဲမွာေတာ့ စြမ္းအင္ေတြကပိုၿပီးသန္႔စင္ပါတယ္။ၿပီးေတာ့ အတြင္းစည္းဂိုဏ္းရဲ့တပည့္ေတြအားလုံးက စိတ္တန္ခိုးဖြဲ႕စည္းျခင္းနယ္ပယ္ကျဖစ္သည့္အတြက္ အတြင္းအားလည္ပတ္လိုက္တာနဲ႔ ခႏၶာကိုယ္ေတြကေန အေရာင္အမ်ိဴးမ်ိဳးထြက္ေနက်ပါတယ္။သူတိုရဲ့ခႏၶာကိုယ္ေပၚက ကိုယ္ေရာင္ကိုယ္ဝါေတြက နတ္ဆိုးေတြအတိုင္း ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့ ဖိအားကိုေပးေနပါတယ္။' အတြင္းစည္းသိုင္းက်မ္းေဆာင္'" ေအာင္ျမင္ျခင္းတံဆိပ္ျပား...... ။မဆိုးဘူးဘဲ။ငါ့အျမင္ေျပာရရင္ မင္းကတစ္ျခားက်င့္စဥ္ေတြေရြးခ်ယ္စရာေတာင္မလိုေတာ့ဘူးထင္တယ္။မင္းအတြက္သင့္ေတာ္မဲ့ က်င့္စဥ္တစ္ခုက ရွိၿပီးသားဘဲ။အဲဒါက ဆန္းၾကယ္အလယ္အလတ္အဆင့္ရွိတဲ့ '့ၾကက္ေသြးေရာင္လ်ိဳ႕ဝွက္မီးေတာက္' က်င့္စဥ္ဘဲ။အဲဒါက အမွတ္ ၅၀၀၀၀ ေတာင္တန္တယ္ေနာ္"အတြင္းစည္းသိုင္းက်မ္းေဆာင္အႀကီးအကဲက လီဖူခ်န္းကို ေဖာ္ဆဖ္ာေရြေရြ ဆက္ဆံသည့္အျပင္ လီဖူခ်န္းႏွင့္လိုက္ဖက္သည့္ က်င့္စဥ္တစ္ခုကိုပါ အႀကံေပးလိုက္ပါတယ္။လီဖူခ်န္းက" အႀကီးအကဲခင္ဗ်ား............ကၽြန္ေတာ္က ခႏၶာကိုယ္သန္႔စင္တဲ့က်င့္စဥ္ကိုဘဲ ေရြးဖို႔စဥ္းစားထားပါတယ္"အတြင္းစည္းအႀကီးအကဲက စိတ္ဝင္စားသည့္ပုံျဖင့္" မင္းက ဘယ္ခႏၶာကိုယ္သန္႔စင္တဲ့က်င့္စဥ္ကို ေလ့က်င့္ထားတာလည္း။ ငါ့ကိုေျပာစမ္းပါဦး"လို႔ လီဖူခ်န္းကိုေမးလိုက္ပါတယ္။" ေၾကးနီေရာင္တိုက္ပြဲဝင္ခႏၶာကိုယ္" က်င့္စဥ္ပါ အႀကီးအကဲ။လီဖူခ်န္းက မဆိုင္းမတြ ျပန္ေျဖလိုက္ပါတယ္။" အလြန္ေကာင္းတဲ့က်င့္စဥ္ဘဲ"အတြင္းစည္းအႀကီးအကဲက သေဘာက်သည့္ပုံျဖင့္ ေျပာလိုက္တယ္။" မင္းက သာမန္အရိုးတည္ေဆာက္ပုံဘဲ ရွိတယ္ဆိုေပမယ့္ ကိုယ့္ကိုကိုယ္အားမေလ်ာ့လိုက္နဲ႔ေနာ္။ မင္းလည္းႀကိဳးစားရင္ ေကာင္းကင္ပိုးနယ္ပယ္ကို ေရာက္နိုင္တာဘဲ"အတြင္းစည္းအႀကီးအကဲက လီဖူခ်န္းကိုအားေပးလိုက္ပါတယ္။အတြင္းစည္းအႀကီးအကဲအားလုံးက ေကာင္းကင္ပိုးနယ္ပယ္ကို ေရာက္ႏွင့္ေနၿပီးသား ျဖစ္ပါတယ္။ဒါေပမဲ့ ဒီအႀကီးအကဲကေတာ့ သူမ်ားနဲ႔မတူဘဲ ၾကယ္တစ္ပြင့္အရိုးတည္ေဆာက္ပုံဘဲရွိတာပါ။ဒါေၾကာင့္သူက အရိုးတည္ေဆာက္ပုံအဆင့္နိမ့္တဲ့တပည့္ေတြအေပၚကို ပိုၿပီးသေဘာက်ပါတယ္။သိုင္းက်မ္းေဆာင္ထဲကိုဝင္လိုက္တာနဲ႔ လီဖူခ်န္းက ခႏၶာကိုယ္သန္႔စင္တဲ့က်င့္စဥ္ေတြထားတဲ့ဘက္ကို ဦးတည္လာခဲ့ပါတယ္။ပထမဆုံးတန္းမွာေတာ့ ဆန္းၾကယ္အဆင့္နိမ့္ခႏၶာကိုယ္သန္႔စင္က်မ္းေတြထားထားပါတယ္။ပုံမွန္ ဆန္းၾကယ္အဆင့္နိမ့္သိုင္းက်မ္းေတြက အမွတ္ ၁၀၀၀၀ ေလာက္ဘဲေပးရပါတယ္။ဒါေပမဲ့ ဆန္းၾကယ္အဆင့္နိမ့္ခႏၶာကိုယ္သန္႔စင္က်မ္းေတြကေတာ့ အနည္းဆုံး အမွတ္ ၂၀၀၀၀ ေလာက္ေပးရမွာပါ။ေကာင္းကင္ဘုံေျမာက္တံခါးဂိတ္မွူး ခႏၶာကိုယ္က်င့္စဥ္ - ၿပီးေျမာက္ေအာင္ေလ့က်င့္နိုင္မယ္ဆိုရင္ ၇၀၀၀ ကီလိုဂရမ္အားကို ရရွိမွာပါ။အမွတ္ ၂၀၀၀၀ ေပးရမွာျဖစ္ပါတယ္။သံရိုင္းငွက္ခႏၶာကိုယ္က်င့္စဥ္ - ၇၅၀၀ ကီလိုဂရမ္အား ရရွိမွာျဖစ္ၿပီးရမွတ္ ၂၂၀၀၀ ေပးရမွာပါ။မူလဘူတခႏၶာကိုယ္ - ၈၀၀၀ ကီလိုဂရမ္အားရရွိမွာျဖစ္ၿပီး ရမွတ္ ၂၅၀၀၀ က်သင့္မွာပါ။......ဆန္းၾကယ္အဆင့္နိမ့္ခႏၶာကိုယ္သန္႔စင္က်မ္း ၁၀အုပ္ေလာက္ဖတ္ၿပီးတဲ့အထိ လီဖူခ်န္းနဲ႔ကိုက္ညီတဲ့က်င့္စဥ္တစ္ခုကိုမွ သူမေတြ႕ေသးပါဘူး။သူရဲ့လက္ရွိ ေၾကးနီေရာင္တိုက္ပြဲဝင္ခႏၶာကိုယ္က်င့္စဥ္ကေတာင္ျပင္ပခြန္အား ၅၀၀၀ ကီလိုအထိ ေပးစြမ္းနိုင္တာဆိုေတာ့ဒီဆန္းၾကယ္အဆင့္နိမ့္သိုင္းက်မ္းေတြနဲ႔ သိပ္ၿပီးမကြာလွပါဘူး။ၾကည့္ရင္းၾကည့္ရင္းနဲ႔ ဆန္းၾကယ္အလယ္အလတ္အဆင့္သိုင္းက်မ္းေတြထားတဲ့ဘက္ကိုေတာင္ ေရာက္လာခဲ့ပါၿပီ။ေတာင္ပံနီငွက္ခႏၶာကိုယ္က်င့္စဥ္ - ၁၂၀၀၀ ကီလိုဂရမ္အားကိုေပးစြမ္းနိုင္ၿပီး ၆၂၀၀၀ ေထာက္ပံ့ေရးရမွတ္ ေပးရမွာပါ။ေရခဲေခတ္မူလက်ားခႏၶာကိုယ္က်င့္စဥ္ - ၁၃၀၀၀ ကီလိုဂရမ္အားကိုရွိၿပီး ရမွတ္ ၆၅၀၀၀ တန္ပါတယ္။လမိုက္ညတုန္ခါလက္သီး - ၁၃၅၀၀ ျပင္ပအား ရရွိၿပီး ၆၈၀၀၀ ေထာက္ပံ့ေရးရမွတ္ ေပးရမွာပါ။တာအိုလမ္းခြဲခႏၶာကိုယ္ - ၁၅၀၀၀ ကီလိုဂရမ္အား ရရွိမွာျဖစ္ၿပီး ရမွတ္ ၇၅၀၀၀ တန္ပါတယ္။......ဆန္းၾကယ္အလယ္အလတ္အဆင့္ ခႏၶာကိုယ္သန္႔စင္နည္းစနစ္ေတြကို ဖတ္မိတဲ့အခါမွာေတာ့ လီဖူခ်န္းတစ္ေယာက္ အနည္းငယ္ စိတ္ဝင္စားလာပါၿပီ။ဆန္းၾကယ္အလယ္အလတ္အဆင့္ခႏၶာကိုယ္က်င့္စဥ္ေတြကေတာ့ အဝါေရာင္ထိပ္တန္းက်င့္စဥ္ေတြနဲ႔ အေတာ္ေလးကြာျခားတာကို သူသိဘိုက္ရလို႔ပါဘဲ။အဝါေရာင္အထြတ္အထိပ္ခႏၶာကိုယ္က်င့္စဥ္ေတြက ခႏၶာကိုယ္ရဲ့ အေရျပား၊အရိုးသိပ္သည္းဆနဲ႔ အေသြးအသားကို ပိုၿပီးႀကံ့ခိုင္လာေစတာျဖစ္ၿပီးဆန္းၾကယ္အဆင့္သိုင္းက်မ္းေတြကေတာ့ ခႏၶာကိုယ္ထဲမွာပုန္းကြယ္ေနတဲ့ အားေတြကို ထုတ္သုံးနိုင္ေအာင္ ေလ့က်င့္ရတာျဖစ္ပါတယ္။(လူတစ္ေယာက္က ေခြးတစ္ေကာင္လိုက္ကိုက္ရင္ ဘဝမွာမေျပးနိုင္တဲ့ႏွုန္းနဲ႔ေျပးနိုင္လာသလိုေပါ့။)ဆန္းၾကယ္အဆင့္ခႏၶာကိုယ္က်င့္စဥ္ေတြထဲမွာ တစ္ခ်ိဳ႕က က်င့္စဥ္ထဲက သတၱဝါရဲ့အားေတြကို ငွားယူနိုင္ပါတယ္။ဥပမာ- ေရခဲေခတ္မူလက်ားခႏၶာကိုယ္က်င့္စဥ္ဆိုပါစို႔။ဒီက်င့္စဥ္ကိုထုတ္ေဖာ္အသုံးျပဳလိုက္ရင္ေရခဲေခတ္ကက်ားတစ္ေကာင္ရဲ့ ၾကမ္းတမ္းမွုနဲ႔ အင္အားကို ရရွိသြားမွာပါ။တစ္မူထူးျခားတဲ့က်င့္စဥ္ေတြလည္းရွိပါေသးတယ္။ဥပမာ- လမိုက္ညတုန္ခါလက္သီးဆိုပါစို႔။မသိရင္ဒီက်င့္စဥ္က လက္သီးသိုင္းလိုပါဘဲ။ဒါေပမဲ့တစ္ကယ္တမ္းေတာ့ ဒီက်င့္စဥ္က ခႏၶာကိုယ္ကိုေလ့က်င့္ရတဲ့ က်င့္စဥ္ပါ။ဒီက်င့္စဥ္ကို ေအာင္ျမင္တဲ့အထိေလ့က်င့္ၿပီးသြားရင္တစ္ဖက္လူရဲ့ တိုက္ခိုက္မွုေတြကို ခံယူၿပီး ျပန္လည္တိုက္ခိုက္နိုင္ပါတယ္။တာအ္ိုလမ္းခြဲ ခႏၶာကိုယ္က်င့္စဥ္ကေတာ့ အဆန္းၾကယ္ဆုံးက်င့္စဥ္တစ္ခုပါဘဲ။ဒါက တစ္မူထူးျခားၿပီးကြဲထြက္ေနတဲ့ပညာရပ္တစ္ခုပါ။စိတ္ဝိညာဥ္ကိုအသုံးခ်ၿပီးေလ့က်င့္ရတဲ့ ပညာရပ္တစ္ခုျဖစ္တာေၾကာင့္ ခႏၶာကိုယ္ကို အရမ္းႀကီးဖိအားေပးစရာမလိုပါဘူး။ဒါေပမဲ့ ခႏၶာကိုယ္သန္႔စင္ေဆးေတြေတာ့ အသုံးျပဳဖို႔လိုအပ္ပါေသးတယ္။" ငါဒါကိုဘဲ ေရြးလိုက္ေတာ့မယ္"လီဖူခ်န္းက ထူးျခားပညာရပ္ေတြကိုေလ့က်င့္ရတာကို ႏွစ္သက္တဲ့လူတစ္ေယာက္ပါ။ဒါေၾကာင့္သူက တာအိုလမ္းခြဲခႏၶာကိုယ္က်င့္စဥ္ကို ေရြးခ်ယ္လိုက္ပါတယ္။ၾကက္ေသြးေရာင္လ်ိဳ႕ဝွက္မီးေတာက္က်င့္စဥ္က ရမွတ္ ၅၀၀၀၀ က်သင့္ၿပီးတာအိုလမ္းခြဲခႏၶာကိုယ္ပညာရပ္ကေတာ့ ရမွတ္ ၇၅၀၀၀ က်သင့္ပါတယ္။ရမွတ္ ၁၂၅၀၀၀ ကေတာ့ဒီလိုနဲ႔ဘဲကုန္ဆုံးသြားၿပီးရမွတ္ ၁၄၅၀၀ ဘဲက်န္ေနပါေတာ့တယ္။( အမွန္ဆိုရင္ေတာ့ က်င့္စဥ္တစ္ခုဘဲယူခြင့္ရွိတာပါ။ေနာက္တစ္ခုက အႀကီးအကဲက လီဖူခ်န္းကို သေဘာက်လို႔ ယူခြင့္ေပးလိုက္တာပါ)***အတြင္းစည္းဂိုဏ္းနယ္ပယ္ထဲကေနျပန္ထြက္လာၿပီးေနာက္ လီဖူခ်န္းက သူ႔အခန္းထဲကို ျပန္လာခဲ့ပါတယ္။"ဒီက်င့္စဥ္က ၾကက္ေသြးေရာင္လ်ိဳ႕ဝွက္မီးေတာက္က်င့္စဥ္လို႔ေျပာတာလည္းမမွားပါဘူး။ဒါက ၾကက္ေသြးေရာင္မီးက်င့္စဥ္ကို အဆင့္ျမႇင့္ထားတာဘဲ။ၾကက္ေသြးေရာင္လ်ိဳ႕ဝွက္မီးေတာက္က်င့္စဥ္က အဆင့္၁၅ ဆင့္ရွိပါတယ္။ ၾကက္ေသြးေရာင္မီးက်င့္စဥ္ရဲ့ အဆင့္၉ ကေတာင္မွ ဒီက်င့္စဥ္ရဲ့အဆင့္၇ စြမ္းအားေလာက္ဘဲရွိပါတယ္။ဒါေပမဲ့ဒီက်င့္စဥ္ကို အစကေနျပန္က်င့္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ဒါမွၾကက္ေသြးေရာင္လ်ိဳ႕ဝွက္မီးေတာက္ရဲ့ မီးေတာက္ဆႏၶကို သိရမွာပါ။အေျခခံရွိၿပီးသားျဖစ္တဲ့အတြက္ လီဖူခ်န္းက တစ္ေန႔တည္းမွာဘဲၾကက္ေသြးေရာင္မီးက်င့္စဥ္ကေန ၾကက္ေသြးေရာင္လ်ိဳ႕ဝွက္မီးေတာက္က်င့္စဥ္ကို ကူးေျပာင္းနိုင္ခဲ့ပါတယ္။ဒီက်င့္စဥ္ရဲ့အဆင့္၇က ၾကက္ေသြးေရာင္မီးက်င့္စဥ္ရဲ့အဆင့္၉န႔ဲ့ ညီမၽွတယ္ဆိုေပမယ့္ အသုံးျပဳရတဲ့စြမ္းအားက ပိုၿပီးစစ္မွန္ပါတယ္။တူညီတဲ့စြမ္းအားပမာဏမွာေတာင္ ဒီၾကက္ေသြးေရာင္လ်ိဳ႕ဝွက္မီးေတာက္က ပိုၾကာၾကာခံသလို ေလာင္ကၽြမ္းႏွုန္းလည္း ပိုေကာင္းပါတယ္။တာအိုလမ္းခြဲခႏၶာကိုယ္ပညာရပ္ကေတာ့ ေၾကးနီေရာင္ခႏၶာကိုယ္က်င့္စဥ္လို အဆင့္၃ ဆင့္နဲ႔ပါ။ပထမဆုံးအဆင့္ကိုေအာင္ျမင္ရင္ ျပင္ပခြန္အား ၅၀၀၀ ကီလို။ဒုတိယအဆင့္ကိုေအာင္ျမင္ရင္ ျပင္ပခြန္အား ၁၀၀၀၀ ကီလို။တတိယအဆင့္ကိုေအာင္ျမင္ရင္ေတာ့ ျပင္ပခြန္အား ၁၅၀၀၀ ကီလိုျဖစ္ပါတယ္။လီဖူခ်န္းက ျပင္ပခြန္အား၅၀၀၀ ကီလိုရွိေနေၿပီျဖစ္ေပမဲ့ တာအိုလမ္းခြဲခႏၶာကိုယ္ရဲ့ပထမအဆင့္ကိုေတာ့ လြယ္လြယ္ကူကူ မေအာင္ျမင္နိုင္ေသးပါဘူး။ဒီက်င့္စဥ္က စိတ္ဆႏၵကို ေလ့က်င့္ရတာျဖစ္ၿပီး ခႏၶာကိုယ္ကိုအသားေပးတာမဟုတ္ဘူးေလ။ၾကမ္းျပင္ထက္မွာတင္ပ်ဥ္ေခြထိုင္းရင္းနဲ႔ လီဖူခ်န္းက က်င့္စဥ္ကိုႀကိဳးစားေလ့က်င့္ေနပါတယ္။သူရဲ့နဖူးေပၚကေတ ေခၽြးသီးေခၽြးေပါက္ေတြကလည္းက်ေနပါတယ္။သူ႔ခႏၶာကိုယ္ကလည္း လုံးဝနီရဲေနၿပီး ေသြးေၾကာေတြကလည္းေပါက္ထြက္ေတာ့မည့္အလား အထင္းသားေပၚေနပါၿပီ။ဒါေတြ အလြန္အမင္းအားထုတ္ျခင္းရဲ့လကၡဏာေတြပါဘဲ။လီဖူခ်န္းက ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခိုင္မာၿပီး စိတ္ဓာတ္ႀကံ့ခိုင္တဲ့လူတစ္ေယာက္ျဖစ္ပါတယ္။ဒါေၾကာင့္ တာအိုလမ္းခြဲခႏၶာကိုယ္က်င့္စဥ္ရဲ့ပထမအဆင့္က သူ႔အတြက္ သိပ္ခက္ခဲလွတာမဟုတ္ပါဘူး။ဟိုင္းယား!လီဖူခ်န္း လက္သီးတစ္လုံးစမ္းထိုးၾကည့္လိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့ သူရဲ့လက္သီးခ်က္က အရင္ကထက္ပိုျမန္လာၿပီး တိက်မွုလည္းရွိလာတာကို သတိျပဳမိလိုက္ပါတယ္။ဒီက်င့္စဥ္ပထမအဆင့္က သူ႔ရဲ့အားေတြကိုပိုမတိုးလာေစနိုင္ေပမယ့္အလ်င္နဲ႔ လိုက္ေလ်ာညီေထြမွုမွာေတာ့ ပိုၿပီးေကာင္းလာပါတယ္။ေၾကးနီေရာင္ခႏၶာကိုယ္ေအာင္ျမင္ၿပီးကတည္းက လီဖူခ်န္းရဲ့အလ်င္ကအရမ္းျမန္တဲ့အထဲပါေနခဲ့ပါၿပီ။အခုေတာ့ သူ႔ရဲ့အလ်င္က ေနာက္တစ္ဆင့္ကို တက္သြားခဲ့ပါၿပီ။***အဲသည္ေန႔မွာဘဲ ေကာင္းရွုက ဆင္းရဲဒုကၡ ေမၽွာ္စင္ကို ေနာက္ထပ္တစ္ခါ ေရာက္လာျပန္ပါတယ္။သူမရဲ့အရင္တစ္ေခါက္ရလဒ္က အဆင့္ ၁၉၈ ျဖစ္ေပမဲ့ ဒီတစ္ခါမွာေတာ့ အဆင့္ ၉၈ ကိုေရာက္သြားခဲ့ပါၿပီ။လီဖူခ်န္းနာမည္ေက်ာ္ၾကားလာရျခင္းက သူမရဲ့တိုးတက္မွုႏွုန္းရဲ့ ဖိအားျဖစ္လာပါတယ္။သူမပစ္ပယ္ခဲ့တဲ့လူတစ္ေယာက္က အျပင္စည္းဂိုဏ္းတစ္ခုလုံးရဲ့ နာမည္ေက်ာ္တစ္ေယာက္ျဖစ္လာတဲ့အျပင္ ဆင္းရဲဒုကၡေမၽွာ္စင္မွာလည္း သူမရဲ့အဆင့္ကိုေက်ာ္တက္သြားခဲ့တယ္ေလ။ဒီကိစၥက သူမရဲ့တာအိုလမ္းေၾကာင္းမွာ ဆူးေျငာင့္တစ္ခုျဖစ္လာခဲ့ပါၿပီ။ေသခ်ာေတြးၾကည့္မယ္ဆိုရင္ လီဖူခ်န္းလို သာမန္အရိုးကိုယ္ထည္ပိုင္ရွင္က ေနာက္ပိုင္းမွာ သူမကိုယွဥ္နိုင္မွာမဟုတ္ဘူးဆိုတာကိုသိေပမဲ့လည္း သူမရဲ့ ၾကယ္ေလးပြင့္အထူးအရိုးတည္ေဆာက္ပုံပိုင္ရွင္ဆိုတဲ့ ဂုဏ္ပုဒ္ႀကီးက အခုလိုလီဖူခ်န္းက သူမထက္သာေနတာကို လက္ခံနိုင္စြမ္းမရွိပါဘူး။ဒါေၾကာင့္သူမကအရင္ကထက္ကိုပိုၿပီးႀကိဳးစားေလ့က်င့္ခဲ့ပါတယ္။ဒီတိုေတာင္းတဲ့တစ္လအတြင္းမွာဘဲသူမက ခုနစ္စင္ၾကယ္က်င့္စဥ္ကို ေအာင္ျမင္ခဲ့တဲ့အျပင္ျပင္ပခြန္အား ၃၀၀၀ ကီလိုဂရမ္အထိ ေရာက္လာၿပီလည္းျဖစ္ပါတယ္။ေနာက္ထပ္တိုးတက္မွုတစ္ခုကေတာ့ သူမရဲ့က်င့္ႀကံျခင္းအဆင့္က လူသားနယ္ပယ္အဆင့္၉ အထိ ေရာက္သြားပါၿပီ။"ငါ့ကိုသာေနာက္ထပ္လအနည္းငယ္ေလာက္အခ်ိန္ေပးၾကည့္စမ္း။ငါနင့္ထက္ အရာရာမွာသာေစရမယ္ လီဖူခ်န္း... ။"ေကာင္းရွုကၾကဳံးဝါးလိုက္တယ္။
YOU ARE READING
အဆုံးမဲ့အာဏာ (လီဖူချန်း)
Actionမူရင်းဘာသာပြန်ဆိုသူ - လေလွင့်လုလင် (အကုန်တတ်သခင်လေး) ZAWGYI / UNICODE
