အဆုံးမဲ့အာဏာ အပိုင္း ၃၇၁လၽွို႔ဝွက္ဆန္းၾကယ္ ဆရာသခင္ယန္" နင့္ေမကလႊား...... သည္ေလာက္မ်ားတဲ့ ေႁမြအုပ္ႀကီးက ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး သည္ေနရာမွာ ရွိေနရတာလဲ......"လီဖူခ်န္းက ထ်န္းသၽွေဆးပင္ကို ႏွုတ္ယူဖို႔အတြက္ မစဥ္းစားနိုင္ေသးပါဘူး ။ သူ႔အေနနဲ႔ ပထမဦးဆုံး သည္ေႁမြအုပ္ႀကီးကို ရွင္းပစ္ရပါဦးမယ္ ။ရွူး...... ရွူး...... ေႁမြေတြကလည္း လီဖူခ်န္းကို သတိျပဳမိ သြားခဲ့ပါၿပီ ။ ေႁမြအုပ္ရဲ့ ေခါင္းေဆာင္ ျဖစ္ဟန္တူတဲ့ ေႁမြႀကီးတစ္ေကာင္ဟာလည္း ပါးပ်ဥ္းေထာင္ၿပီး လီဖူခ်န္းကို စိုက္ၾကည့္ေနပါတယ္ ။ သည္ေႁမြႀကီးကို ၾကည့္ရတာကေတာ့ ျပန္လည္ဝင္စားျခင္းနယ္ပယ္ ပညာရွင္ေတြနဲ႔ေတာင္ ယွဥ္နိုင္မယ့္ ပုံပါပဲ ။" သည္ေႁမြအုပ္ႀကီးက သူတို႔ရဲ့ မိစၧာခ်ီဓာတ္ေတြကို ဆန္းၾကယ္ယန္ခ်ီေတြနဲ႔ သန္႔စင္ေနတာပါလား "လီဖူခ်န္းက သည္ေႁမြအုပ္ႀကီးရဲ့ မူမမွန္တဲ့ အရာတစ္ခုကို သတိျပဳမိလိုက္ပါတယ္။ ပုံမွန္အတိုင္းဆိုရင္ မိစၧာသားရဲေတြ ျဖစ္တဲ့ သည္ေႁမြေတတြဟာ မိစၧာခ်ီဓာတ္ေတြ ရွိေနရမွာပါ ။ ဒါေပမဲ့ အခု သည္ေႁမြေတြမွာေတာ့ မိစၧာခ်ီဓာတ္ေတြ ရွိမေနေတာ့ပါဘူး ။ဆန္းၾကယ္ယန္ခ်ီေတြဟာ မသန္႔စင္တဲ့ ခ်ီဓာတ္ေတြကို သန္႔စင္ေပးနိုင္စြမ္း ရွိပါတယ္။ မိစၧာသားရဲခ်ီေတြဆိုတာက မသန္႔စင္တဲ့ ခ်ီအမ်ိဳးအစား တစ္ခုပါပဲ ။လီဖူခ်န္းထင္တာသာ မမွားဘူး ဆိုရင္ေတာ့ သည္ေႁမြေတြဟာ နဂိုမူလက သည္ေလာက္အထိ အစြမ္း မထက္ေလာက္ပါဘူး ။ သည္ယန္ခ်ီေတြ သိပ္သည္းေနတဲ့ ေနရာကို ေရာက္လာၿပီးမွသာ အစြမ္းထက္လာပုံ ရပါတယ္။" သည္ေနရာအထိ ေရာက္လာၿပီးမွေတာ့ လက္ေလ်ာ့လိုက္လို႔ မျဖစ္ဘူး ။ငါ့အေနနဲ႔ သည္ထ်န္းသၽွေဆးပင္ကို မရရေအာင္ ယူရမယ္ "လီဖူခ်န္းက သည္ေႁမြအုပ္ရဲ့ အစြမ္းအစကို စမ္းသပ္ဖို႔ အတြက္ ေရွ႕ကို တက္လွမ္းလိုက္ပါတယ္ ။ရွူး......ရွူး...... ရွူး......ေခါင္းေဆာင္ေႁမြႀကီးကလြဲၿပီး က်န္တဲ့ ေႁမြေတြဟာ လီဖူခ်န္းဆီကို ေဒါသတႀကီးနဲ႔ ေျပးဝင္လာခဲ့ပါၿပီ ။" သြားစမ္း "လီဖူခ်န္းကလည္း တုံ႔ဆိုင္းေနျခင္း အလ်င္းမရွိပါဘူး ။သူက သူ႔ရဲ့ လက္ဝါးကို ေဝွ႕ယမ္းလိုက္ၿပီး ေႁမြအုပ္ႀကီးကို ဆီးႀကိဳလိုက္ပါတယ္။ဝုန္း...... ဘန္း...... ဘန္း.........ရွူး...... ရွူး...... ရွူး......လူသားတစ္ေယာက္နဲ႔ ေႁမြအုပ္ႀကီးရဲ့ တိုက္ပြဲကေတာ့ စတင္ခဲ့ပါၿပီ ။လီဖူခ်န္းရဲ့ ျပင္းထန္လွတဲ့ တိုက္ခိုက္မွုေတြကိုေတာ့ သည္ေႁမြအုပ္ႀကီးဟာ ေတာင့္ခံနိုင္ျခင္း မရွိခဲ့ပါဘူး။လီဖူခ်န္းလို ျပန္လည္ဝင္စားျခင္းနယ္ပယ္ အျပင္အား ပညာရွင္တစ္ေယာက္အတြက္ကေတာ့ သည္ေႁမြအုပ္ႀကီးဟာ ပုရြက္ဆိတ္ေလးေတြ သာသာပါပဲ ။ရြဲ......ရြဲ......ရြဲ......ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ ေႁမြအုပ္ႀကီးရဲ့ ေခါင္းေဆာင္ဟာ စတင္လွုပ္ရွားလာခဲ့ပါၿပီ ။ ေရအင္တုံ အႀကီးစားႀကီး တစ္ခုေလာက္ရွိတဲ့ သူရဲ့ ခႏၶာကိုယ္ တစ္ခ်က္ ေရြ႕လ်ားလိုက္တိုင္းမွာ လီဖူခ်န္းကို ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့ ဖိအားတစ္ခု ေပးစြမ္းေနပါတယ္ ။ ဒါက ေသခ်ာေပါက္ ျပန္လည္ဝင္စားျခင္းနယ္ပယ္ အဆင့္၃ ဒါမွမဟုတ္ အဆင့္၄ ရဲ့ ဖိအားပါပဲ ။ေႁမြအုပ္ႀကီးရဲ့ ေခါင္းေဆာင္က အလြန္ လ်င္ျမန္စြာနဲ႔ လီဖူခ်န္းကို တိုက္ခိုက္လိုက္ပါတယ္။ သည္တိုက္ခိုက္မွုက သူ႔ရဲ့ ႀကီးမားလွတဲ့ ခႏၶာကိုယ္နဲ႔ ဘယ္လိုမွ မလိုက္ဖက္ေအာင္ကို လ်င္ျမန္လြန္းေနတာပါ ။" အား......ျမန္လိုက္တာ "လီဖူခ်န္းက ေခါင္းေဆာင္ေႁမြရဲ့ တိုက္ခိုက္မွုကို သတိျပဳမိေပမယ့္လည္း တန္ျပန္တိုက္စစ္ ဆင္ဖို႔ေတာ့ အနည္းငယ္ ေႏွာင့္ေႏွးသြားခဲ့ပါတယ္။ သူက သည္တိုက္ခိုက္မွုကို ပုခုံးနဲ႔ ခံ႐ုံကလြဲၿပီး အျခား ေရြးစရာနည္းလမ္း မရွိခဲ့ပါဘူး။ဘန္း.........လီဖူခ်န္းတစ္ေယာက္ကေတာ့ ေျမျပင္ေပၚမွာ ေလ်ာတိုက္ၿပီး အေနာက္ကို လြင့္ထြက္သြားခဲ့ပါၿပီ ။" ဒါက ျပန္လည္ဝင္စားျခင္းနယ္ပယ္ အဆင့္၃ ပညာရွင္တစ္ေယာက္ရဲ့ ခြန္အားပဲ "အေစာပိုင္တုန္းက လီဖူခ်န္းဟာ သတၱဳရိုးလက္သီးကို ထုတ္မသုံးဘဲ ဆင္နဂါး စြမ္းအင္ကို အသက္သြင္းၿပီး ပုခုံးျဖင့္ ခံေဆာင္လိုက္တာပါ ။ အဲဒါေၾကာင့္ သူဟာ ေခါင္းေဆာင္ေႁမြရဲ့ အစြမ္းကို ေကာင္းေကာင္းႀကီး သိလိုက္ပါတယ္။ထို႔ေနာက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ သူ႔ရဲ့ သတၱဳရိုးလက္သီးကို အသက္သြင္းလိုက္ပါတယ္။ သူ႔ရဲ့ လက္သီး ႏွစ္ဖက္စလုံးမွာ ေရႊေရာင္ခ်ီေတြ ဖုံးအုပ္လာခဲ့ပါၿပီ ။ဘန္း...... ဘန္း...... ဘန္း......ဝုန္း...... ဝုန္း......ယြင္ရွင္းေတာင္တန္းရဲ့ ခ်ိဳင့္ဝွမ္းေလးထဲမွာေတာ့ လူတစ္ေယာက္နဲ႔ ေႁမြႀကီးတစ္ေကာင္ဟာ ဘတစ္ျပန္၊က်ားတစ္ျပန္ တိုက္ခိုက္ေနၾကပါတယ္။ " သည္အတိုင္း ဆိုရင္ေတာ့ မျဖစ္ေသးဘူး "လီဖူခ်န္းက ေႁမြေခါင္းေဆာင္ကို အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ ထိုးခဲ့မိေပမယ့္လည္း ေႁမြေခါင္းေဆာင္က သူ႔ရဲ့ လက္သီးေတြကို ျဖဳံတဲ့ဟန္ မျပပါဘူး ။ဝိညာဥ္ျဖာ သတၱဳရိုးလက္သီး "လီဖူခ်န္းရဲ့ လက္သီးေပၚက အေရျပားေတြ ကြဲထြက္လာခဲ့ၿပီး နက္ေရႊေရာင္ သတၱဳရည္ေတြ ျဖစ္တည္လာခဲ့ပါၿပီ ။ ထို႔ေနာက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ ေႁမြေခါင္းေဆာင္ရဲ့ နဖူး အလယ္တည့္တည့္ကို ထိုးထည့္လိုက္ပါတယ္။ေဖာင္း......လီဖူခ်န္းရဲ့ လက္သီးခ်က္ မိသြားတဲ့ ေႁမြေခါင္းေဆာင္ကေတာ့ ပါးပ်ဥ္းေထာင္ေနရာကေန ေခြက်သြားခဲ့ပါၿပီ ။ လီဖူခ်န္းရဲ့ လက္သီးက သူ႔ကို မူးေဝ သြားေစတဲ့ ပုံပါပဲ ။ေဖာင္း...... ေဖာင္း...... ေဖာင္း......ဘန္း...... ဘန္း......လီဖူခ်န္းကလည္း အခြင့္အေရးကို လုံးဝ လက္လႊတ္မခံပါဘူး ။ သူက ေႁမြေခါင္းေဆာင္ကို တရစပ္ တိုက္ခိုက္လိုက္ပါတယ္ ။လီဖူခ်န္းရဲ့ လက္သီးက ေႁမြေခါင္းေဆာင္ကို ဒဏ္ရာ ရသြားေစေပမယ့္လည္း အဆုံးသတ္နိုင္ျခင္း မရွိေသးပါဘူး။ရွူး...... ရွူး...... ရွဲ......ေႁမြေခါင္းေဆာင္က သူ႔ရဲ့ ပါးပ်ဥ္းကို ခြက္လိုက္တဲ့ အခါမွာေတာ့ အဝါေရာင္ အလင္းတန္းလႊာတစ္ခု ျဖစ္တည္လာခဲ့ပါၿပီ ။"အေျခအေန မေကာင္းေတာ့ဘူး။ အဲဒါက သူ႔ရဲ့ သက္ေစာင့္အင္အားပဲ ျဖစ္ရမယ္ "လီဖူခ်န္းက အေျခအေန မဟန္ေတာ့ဘူးဆိုတာကို ရိပ္မိလိုက္ပါတယ္ ။ဝုန္း......ေပါက္ကြဲသံႀကီးတစ္ခုနဲ႔ အတူ လီဖူခ်န္းဟာ လႊင့္ထြက္သြားခဲ့ပါၿပီ ။သက္ေစာင့္အားေတြ ထုတ္လိုက္တဲ့ ေႁမြေခါင္းေဆာင္ရဲ့ အစြမ္းက အဆင့္၅ ျပန္လည္ဝင္စားျခင္း နယ္ပယ္ ပညာရွင္ တစ္ေယာက္လိုပါပဲ ။ လီဖူခ်န္းအေနနဲ႔ကေတာ့ သက္ေစာင့္အား ထုတ္ထားတဲ့ သည္ေႁမြေခါင္းေဆာင္ကို ဘယ္လိုမွ နိုင္ေတာ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး။" ႀထီ "" သည္ေနရာအထိ ေရာက္လာၿပီးမွေတာ့ လက္ဗလာနဲ႔ ျပန္မသြားနိုင္ဘူးကြ "လီဖူခ်န္းက ရင္ေခါင္းထဲက ပ်ိဳ႕တက္လာတဲ့ ေသြးတစ္လုတ္ကို ေထြးထုတ္လိုက္ၿပီး ၾကဳံးဝါးလိုက္ပါတယ္ ။အေစာပိုင္းတုန္း ေႁမြေခါင္းေဆာင္ရဲ့ တိုက္ခိုက္မွုက တကယ္ပဲ ျပင္းထန္လြန္းလွပါတယ္ ။ ေငြအေၾကးခြံ ခ်ပ္ဝတ္တန္ဆာ ရွိေနလို႔သာ လီိဖူခ်န္းအေနနဲ႔ အသက္နဲ႔ကိုယ္ တြဲလ်က္သား က်န္ေနခဲ့တာပါ ။" သည္ေကာင္ႀကီးက သက္ေစာင့္အားကို စိတ္ႀကိဳက္ သုံးနိုင္မွာေတာ့ မဟုတ္ဘူး " လီဖူခ်န္းက ေႁမြေခါင္းေဆာင္ရဲ့ သက္ေစာင့္အားဟာ အခ်ိန္အၾကာႀကီး သုံးလို႔ မရဘူးဆိုတာကို တြက္ဆမိလိုက္ပါတယ္။ သည္ေႁမြေခါင္းေဆာင္အေနနဲ႔ သက္ေစာင့္အားကို စိတ္ႀကိဳက္သုံးနိုင္ ေနမွေတာ့ ေသခါနီးအခ်ိန္အထိ ေစာင့္မေနဘဲ အေစာႀကီးကတည္းကေန ထုတ္သုံး ၿပီးေလာက္ပါၿပီ ။" က်ား "လီဖူခ်န္းကေတာ့ သူ႔ရဲ့ ေငြအေၾကးခြံ ခ်ပ္ဝတ္တန္ဆာကို မ်က္စိမွိတ္ယုံၾကည္ၿပီး ေႁမြေခါင္းေဆာင္ဆီသို႔ ေျပးဝင္သြားျပန္ပါတယ္။သူ႔ကို ၾကည့္ရတာက ကံကိုယုံၿပီး ဆူးပုံနင္းေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္လိုပါပဲ ။ဒါေပမဲ့ လူမိုက္ကံေကာင္းဆိုတဲ့ စကားပုံကလည္း အလကား ထားခဲ့ဟန္ေတာ့ မဟုတ္ေလာက္ပါဘူး ။ လီဖူခ်န္းကို အႀကိမ္အနည္းငယ္ လႊင့္ထြက္ေစၿပီးတဲ့ ေနာက္မွာေတာ့ ေခါင္းေဆာင္ေႁမြႀကီးရဲ့ သက္ေစာင့္အားေတြဟာ ေလ်ာ့နည္းစ ျပဳလာခဲ့ပါၿပီ ။ သူ႔ရဲ့ ခႏၶာကိုယ္ကေန ထြက္ေနတဲ့ အဝါေရာင္ အလင္းတန္းလႊာကလည္း အရင္လို ေတာက္ပေနျခင္း မရွိတာ့ပါဘူး ။" ဟား......ဟား......ဟား......။ ငါက အဲဒါကို ေစာင့္ေနတာကြ "လီဖူခ်န္းကလည္း ေႁမြေခါင္းေဆာင္ရဲ့ သက္ေစာင့္အင္အား ေလ်ာ့နည္းလာတဲ့ အခ်ိန္ကို အနာခံၿပီး ေစာင့္ေနတာပါ။" ေသစမ္း "လီဖူခ်န္းက ေလထဲကို အားကုန္ ခုန္တက္လိုက္ၿပီး ျပန္က်လာတဲ့ အရွိန္နဲ႔ ေႁမြေခါင္းေဆာင္ရဲ့ ဦးေခါင္းကို အားရပါးရ ထိုးခ်လိုက္ပါတယ္။ဘန္း......အေစာပိုင္းတုန္းကတည္းက ဦးေခါင္းမွာ ဒဏ္ရာရထားတဲ့ ေႁမြေခါင္းေဆာင္ဟာ လီဖူခ်န္းရဲ့ သည္လက္သီးခ်က္ကိုေတာ့ ဘယ္လိုမွ ေတာင့္ခံနိုင္ျခင္းမရွိဘဲ ေသဆုံးသြားခဲ့ပါၿပီ ။" အားယား...... ႏွေျမာစရာေကာင္းလိုက္တဲ့ ေသြးေတြကြာ "လီဖူခ်န္းက ေခါင္းေဆာင္ေႁမြႀကီးရဲ့ ကိုယ္ကေန ထြက္ေနတဲ့ ဝါက်င့္က်င့္ ေသြးရည္ေတြကို ၾကည့္ေနရင္းနဲ႔ ႏွေျမတသသ ျဖစ္ေနပါတယ္။သည္ေႁမြႀကီးဟာ အဆင့္၅ မိစၧာသားရဲျဖစ္ၿပီး အထူးေကာင္းမြန္တဲ့ သက္ေစာင့္အင္အားကိုလည္း ထုတ္သုံးနိုင္ပါေသးတယ္။ သည္ေႁမြႀကီးရဲ့ ေသြးအဆီအႏွစ္ဟာ အဆင့္၅ အဆင့္ျမင့္ သားရဲေတြရဲ့ ေသြးအဆီအႏွစ္ေတြနဲ႔ေတာင္ ယွဥ္နိုင္မွာ အေသအခ်ာပါပဲ ။ ခက္တာက ခ်ီအတြင္းမသုံးဘဲနဲ႔ေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ သည္ေႁမြႀကီးရဲ့ ေသြးအဆီအႏွစ္ေတြကို ထုတ္ယူနိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး ။ လီဖူခ်န္းအျဖစ္က " ျမင္သာျမင္ရၿပီး မၾကင္ရ " ဆိုသလိုကို ျဖစ္ေနတာပါ ။လီဖူခ်န္းတစ္ေယာက္ ေသြးေတြကိုၾကည့္ၿပီး ႏွေျမာတသသ ျဖစ္ေနစဥ္မွာပဲ ျမက္ခင္းျပင္အလယ္မွာရွိတဲ့ ထ်န္းသၽွေဆးပင္ဟာ ေရႊဝါေရာင္ အလင္းတန္းေတြ တလက္လက္ ေတာက္ပလာၿပီး ေႁမြေခါင္းေဆာင္ရဲ့ ေသြးေတြကို စုပ္ယူလိုက္ပါတယ္။" ဟင္... သည္ထ်န္းသၽွေဆးပင္က ေႁမြေခါင္းေဆာင္ရဲ့ ေသြးအဆီအႏွစ္ေတြကို စုတ္ယူေနတာလား "လီဖူခ်န္းရဲ့ မ်က္လုံးေတြက ျပဴးက်ယ္သြားခဲ့ပါၿပီ ။ ယုံမွားသံသယ ဝင္ေနစရာ မလိုပါဘူး ။ သည္ထ်န္းသၽွေဆးပင္ဟာ ေႁမြေခါင္းေဆာင္ရဲ့ ေသြးေတြကို သန္႔စင္ၿပီး ေသြးအဆီအႏွစ္ ထုတ္ယူဖို႔ လုပ္ေဆာင္ေနတာပါ ။အသက္ရွုခ်ိန္ အနည္းငယ္ အၾကာမွာေတာ့ ထ်န္းသၽွ ေဆးပင္ဟာ ေႁမြႀကီးရဲ့ ေသြးေတြကို ကုန္စင္ေအာင္ စုပ္ယူသြားနိုင္ ခဲ့ပါၿပီ ။ တစ္ခ်ိန္တည္းလိုလိုမွာပဲ ထိုအဝါေရာင္ ထ်န္းသၽွေဆးပင္ဟာ ေက်ာက္သလင္းတစ္ခုလို ၾကည္လင္ေတာက္ပလာခဲ့ပါတယ္။" အိုး...... သည္ေဆးပင္က အရြယ္ေရာက္ဖို႔ လုပ္ေဆာင္ေနတာပဲ "လီဖူခ်န္းက အခုမွပဲ အရာအားလုံးကို နားလည္သြားခဲ့ပါၿပီ ။ အေစာပိုင္းက အဝါေရာင္ ေႁမြအုပ္စုႀကီးဟာ သည္ထ်န္းသၽွေဆးပင္ အရြယ္ေရာက္တာကို ေစာင့္ေနတာပါ ။လိပ္ျပာသန္႔စင္ေဆးကို ေဖာ္စပ္ရာမွာ အရြယ္မေရာက္ေသးတဲ့ ထ်န္းသၽွေဆးပင္ကို အသုံးျပဳနိုင္ေပမယ့္လည္း အရြယ္ေရာက္ေနတဲ့ ထ်န္းသၽွေဆးပင္ကို သုံးတာက ပိုေဆးစြမ္း ထက္ပါတယ္။သည္ခရီးက လီဖူခ်န္းအတြက္ေတာ့ လုံးဝ တန္သြားခဲ့ပါၿပီ ။ထို႔ေနာက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ ျမက္ခင္းျပင္ အလယ္ကို လမ္းေလၽွာက္သြားလိုက္ၿပီး ထ်န္းသၽွေဆးပင္ကို ႏုတ္ယူကာ ေက်ာက္စိမ္းေသတၱာငယ္ေလးထဲ သိမ္းဆည္းလိုက္ပါတယ္။" ဟား...ဟား...ဟား... ။ ငရဲမီးၿမိဳ႕ကို ျပန္လို႔ ရၿပီကြ "မွိုရတဲ့ မ်က္ႏွာကေတာ့ ဘယ္လိုမွန္း မသိပါဘူး ။ ဒါေပမဲ့ ထ်န္းသၽွေဆးပင္ ရလာတဲ့ လီဖူခ်န္းရဲ့ မ်က္ႏွာကေတာ့ လုံးဝကို စပ္ျဖဲျဖဲ ျဖစ္ေနပါတယ္။သူ႔အေနနဲ႔ စပ္ျဖဲျဖဲ ျဖစ္မယ္ဆိုရင္လည္း ျဖစ္ခ်င္စရာပါပဲ ။ သည္ထ်န္းသၽွေဆးပင္နဲ႔သာ လိပ္ျပာသန္႔စင္ေဆး ေဖာ္စပ္ၿပီးသြားရင္ေတာ့ သူ႔ရဲ့ ခႏၶာကိုယ္ထဲမွာ ရွိေနတဲ့ မိစၧာခ်ီဓာတ္ေတြကို ဖယ္ရွားနိုင္မယ့္အျပင္ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံကလည္း အဆင့္တက္သြားဦးမွာ မဟုတ္ပါလား ။ေနာက္ထပ္တစ္ရက္ အၾကာမွာေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ ယြင္ရွင္းေတာင္တန္းရဲ့ နယ္နိမိတ္ထဲကေန ထြက္လာနိုင္ခဲ့ပါၿပီ ။*** -ငရဲမီး အတြင္းစည္းၿမိဳ႕ ၊ လိုတရေဆးဆိုင္ -" သခင္ေလးလီ...... ။ ထ်န္းသၽွေဆးပင္ကို ရလာခဲ့ၿပီလား "အႀကီးအကဲဟြာ လီဖူခ်န္းကို အံ့ၾသႀကီးစြာျဖင့္ စိုက္ၾကည့္ေနပါတယ္။လီဖူခ်န္းက ထ်န္းသၽွေဆးပင္ကို ရွာဖို႔ ထြက္သြားတာ ရက္ေပါင္းဘယ္ေလာက္မွ မရွိေသးပါဘူး ။ ဒါေပမဲ့ အခုေတာ့ သူက ျပန္ေရာက္လာခဲ့ပါၿပီ ။ယြင္ရွင္းေတာင္တန္းေပၚမွာ ထ်န္းသၽွေဆးပင္ေတြ တကယ္ပဲ ေပါက္ေရာက္ေနခဲ့တာလား ။မျဖစ္နိုင္ပါဘူး ။ ဒါက လုံးဝကို မျဖစ္နိုင္တာပါ ။ၾကည့္ရတာေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ လုံးဝကံေကာင္းခဲ့တာပဲ ျဖစ္ပါမယ္။ူ" သခင္ေလးလီ ......။ သခင္ေလးက ထ်န္းသၽွေဆးပင္ကို ရခဲ့ၿပီဆိုေတာ့ လၽွို႔ဝွက္ဆန္းၾကယ္ သခင္ယန္ရဲ့ စံအိမ္ကို သြားၾကရေအာင္ "အႀကီးအကဲဟြာက ျပဳံးၿပီး ေျပာလိုက္ပါတယ္။" သြားၾကတာေပါ့ဗ်ာ "******လၽွို႔ဝွက္ဆန္းၾကယ္ သခင္ယန္ရဲ့ စံအိမ္ကေတာ့ အတြင္းစည္းၿမိဳ႕ရဲ့ အဓိက လမ္းမႀကီးေပၚမွာ တည္ရွိေနတာပါ ။ငရဲမီးလမ္းမႀကီးဟာ ငရဲမီးၿမိဳ႕ရဲ့ နံပါတ္တစ္ လမ္းမႀကီးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ သည္လမ္းမႀကီးရဲ့ အတြင္းပိုင္းထဲမွာေတာ့ ေျမေအာက္က မီးလၽွံခ်ီေတြကို စုပ္ယူၿပီး ေဆးေဖာ္စပ္နိုင္ေစရန္ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ မီးလၽွံဝကၤပါ အစီအရင္ေတြကိုလည္း ခင္းက်င္းထားပါေသးတယ္။ သည္ေနရာမွာ ေနထိုင္ၾကသူေတြဟာ ေျမကမၻာအဆင့္ ေဆးေဖာ္စပ္သူေတြပါပဲ ။ လၽွို႔ဝွက္ဆန္းၾကယ္ ဆရာသခင္ယန္ဟာလည္း ထိုသူေတြထဲက တစ္ေယာက္ျဖစ္ပါတယ္။ သူဟာ ေျမကမၧာအဆင့္ ေဆးေဖာ္စပ္သူေတြထဲမွာ အေက်ာ္ၾကားဆုံး တစ္ေယာက္ဆိုရင္လည္း မမွားပါဘူး ။အခ်ိန္တိုေလးအတြင္းမွာပဲ လီဖူခ်န္းတို႔ ႏွစ္ေယာက္ဟာ လၽွို႔ဝွက္ဆန္းၾကယ္ သခင္ယန္ရဲ့ စံအိမ္ကို ေရာက္လာခဲ့ပါတယ္ ။ဒါက ဟက္တာ အနည္းငယ္ က်ယ္ဝန္းတဲ့ ၿခံဝင္းက်ယ္ႀကီး တစ္ခုပါပဲ။( note - ၁ ဟက္တာမွာ စတုရန္းမီတာ တစ္ေသာင္း ရွိပါတယ္။ ဧကနဲ႔ ဆိုရင္ေတာ့ ၂.၄၇၁ ဧက က်ယ္ဝန္းပါတယ္ ။ )ငရဲမီးၿမိဳ႕ရဲ့ အတြင္းစည္းၿမိဳ႕ထဲမွာ သည္လို ၿခံဝင္းက်ယ္ႀကီးတစ္ခု ပိုင္ဆိုင္ထားနိုင္ဖို႔ဆိုတာက လြယ္ေတာ့မလြယ္ပါဘူး ။ သည္အခ်က္နဲ႔တင္ လၽွို႔ဝွက္ဆန္းၾကယ္ သခင္ယန္တစ္ေယာက္ ဘယ္ေလာက္အထိ ခ်မ္းသာႂကြယ္ဝသလဲ ဆိုတာကို ခန္႔မွန္းသိရွိ နိုင္ပါတယ္။ထိုေနာက္မွာေတာ့ သခင္ယန္ရဲ့ အိမ္ထိန္းႀကီး ဦးေဆာင္မွုနဲ႔အတူ လီဖူခ်န္းနဲ႔ အႀကီးအကဲဟြာတို႔ဟာ ေဆးဥယ်ာဥ္ေလး တစ္ခုဆီသို႔ ေရာက္လာခဲ့ပါၿပီ ။"သခင္ႀကီးခင္ဗ်ား......... ။ အႀကီးအကဲဟြာ ေရာက္လာခဲ့ပါၿပီ "အိမ္ထိန္းႀကီးက ေဆးဥယ်ာဥ္ အဝကေနၿပီး သခင္ယန္က္ို အသိေပးလိုက္ပါတယ္။" ဝင္လာခဲ့ "ၾသဇာအရွိန္အဝါ ေကာင္းလွတဲ့ အသံတစ္ခုဟာ ေဆးဥယ်ာဥ္ထဲကေန ထြက္ေပၚလာတယ္။" ေက်းဇူးျပဳၿပီး ႂကြပါ "အိမ္ထိန္းႀကီးက လီဖူခ်န္းတို႔ကို အရိုအေသေပးၿပီး ေဆးဥယ်ာဥ္ထဲသို႔ ညႊန္ျပလိုက္ပါတယ္။ေဆးဥယ်ာဥ္အထဲမွာ ရွိေနသူကေတာ့ လၽွို႔ဝွက္ဆန္းၾကယ္ သခင္ယန္ပါပဲ ။ သူက ေဆးတစ္မ်ိဳးကို ေဖာ္စပ္ေနပုံ ရပါတယ္။သခင္ယန္ဟာ အသက္၄၀ဝန္းက်င္လို႔ ထင္မွတ္ရေပမယ့္လည္း သူ႔ရဲ့ မ်က္လုံးထဲက ဥာဏ္ပညာႀကီးမားတဲ့ အေငြ႕အသက္ေတြ အရဆိုရင္ေတာ့ အသက္၇၀ မကေလာက္ေတာ့ပါဘူး ။ၿပီးေတာ့ လီဖူခ်န္း ခံစားမိသေလာက္ဆိုရင္ သခင္ယန္ဟာ ျပန္လည္ဝင္စားျခင္းနယ္ပယ္ အဆင့္၅ကို ေရာက္ေနပါၿပီ။ ဒါက ေဆးေဖာ္စပ္သူေတြလို က်င့္ႀကံမွုအခ်ိန္ နည္းပါးတဲ့ ပညာရွင္ေတြအဖို႔ကေတာ့ တကယ့္ကို ျမင့္မားလွတဲ့ အဆင့္တစ္ခုပါပဲ ။" မဂၤလာပါ သခင္ယန္ "အႀကီးအကဲဟြာနဲ႔ လီဖူခ်န္းတို႔ ႏွစ္ေယာက္ဟာ လက္ႏွစ္ဖက္ဆုပ္လိုက္ၿပီး လၽွို႔ဝွက္ဆန္းၾကယ္ သခင္ယန္ကို အရိုအေသ ေပးလိုက္ပါတယ္။လၽွို႔ဝွက္ဆန္းၾကယ္ သခင္ယန္က အႀကီးအကဲဟြာကို တစ္ခ်က္မၽွသာ ၾကည့္လိုက္ၿပီး လီဖူခ်န္းဘက္ လွည့္လိုက္ကာ" မင္းက လိပ္ျပာသန္႔စင္ေဆး လိုခ်င္တယ္ဆိုတဲ့ တစ္ေယာက္လား "" ဟုတ္ပါတယ္ ခင္ဗ်ာ "လီဖူခ်န္း က ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္ပါတယ္။" ဒါဆို မင္းက ငါ့ရဲ့့ေတာင္းဆိုမွုေတြကို သိထားၿပီးၿပီေပါ့ ။ ကဲ ......မင္းရလာတဲ့ ထ်န္းသၽွေဆးပင္ကို ျပၾကည့္ပါဦး "လၽွို႔ဝွက္ဆန္းၾကယ္ သခင္ယန္က တည့္တိုးေျပာတတ္သူ တစ္ေယာက္ ျဖစ္ပုံပါပဲ ။ သူက စကားကို ေဝ့ဝိုက္ၿပီး ေျပာမေနဘဲ လိုရင္းကိုသာ ေျပာလိုက္ပါတယ္။" ဟုတ္ကဲ့ "လီဖူခ်န္းက ေက်ာက္စိမ္းေသတၱာေလးတစ္ခုကို ထုတ္ယူလိုက္ၿပီး အိမ္ထိန္းႀကီးကေနတဆင့္ လၽွို႔ဝွက္ဆန္းၾကယ္ သခင္ယန္ကို အပ္လိုက္ပါတယ္။ေက်ာက္စိမ္းေသတၱာကို ဖြင့္ၾကည့္အၿပီးမွာေတာ့ သခင္ယန္ရဲ့ မ်က္ႏွာေပၚမွာ ေက်နပ္အားရတဲ့ အျပဳံးတစ္ခု ျဖစ္တည္လာခဲ့ပါၿပီ ။" မဆိုးဘူး ။ ဒါက အရြယ္ေရာက္ေနတဲ့ ထ်န္းသၽွေဆးပင္ပဲ ။ သည္ေဆးပင္နဲ႔ ဆိုရင္ေတာ့ လိပ္ျပာသန္႔စင္ေဆးဟာ ပိုၿပီး အရည္အေသြး ေကာင္းလာနိုင္တယ္ "အမ်ိဳးအစားတူညီတဲ့ ေဆးလုံးေတြမွာလည္း အရည္အေသြးကိုလိုက္ၿပီး အဆင့္ခြဲထား ပါေသးတယ္ ။ေစ်းကြက္ထဲမွာ ရွိေနတဲ့ ေဆးေတြဟာ ေယ်ဘူယ်အားျဖင့္ အဆင့္နိမ့္ ေဆးေတြပါပဲ ။ ဒါေပမဲ့ လီဖူခ်န္းကေတာ့ အေတာ္ေလး ကံေကာင္းတယ္လို႔ သတ္မွတ္ရမွာပါ ။ ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆိုေတာ့ သူ႔အတြက္ လိပ္ျပာသန္႔စင္ေဆးကို လၽွို႔ဝွက္ဆန္းၾကယ္သခင္ယန္က သီးသန္႔ ေဖာ္စပ္ေပးမွာ ျဖစ္ေနလို႔ပါပဲ ။ ၿပီးေတာ့ သူယူလာတဲ့ ထ်န္းသၽွေဆးပင္ဟာလည္း အရြယ္ေရာက္ေနၿပီ ျဖစ္တဲ့အတြက္ အေတာ္ေလး အရည္အေသြး ေကာင္းေနပါေသးတယ္။" ေနာက္ထပ္၅ရက္ၾကာမွ မင္းရဲ့ လိပ္ျပာသန္႔စင္ေဆးကို ျပန္လာယူလိုက္ "စကားဆုံးတာနဲ႔ တစ္ၿပိဳင္နက္ သခင္ယန္ဟာ လွည့္ထြက္သြားခဲ့ပါၿပီ ။လီဖူခ်န္းကေတာ့ သခင္ယန္ရဲ့ အျပဳအမူနဲ႔ ပက္သက္ၿပီး စိတ္ဆိုးေဒါသထြက္ေနျခင္း မရွိပါဘူး ။ေဆးေဖာ္စပ္တဲ့ ပညာရွင္ေတြဟာ စကားမ်ားမ်ား ေျပာရတာ မႀကိဳက္ဘူးဆိုတာကို လူတိုင္းနီးပါး သိထားၿပီးသားပါပဲ ။ သည္ေလာက္အထိ စကားလက္ခံ ေျပာသြားတာကိုက ကံေကာင္းတယ္လို႔ သတ္မွတ္ရမွာပါ ။ထို႔ေနာက္မွာေတာ့ အႀကီးအကဲဟြာနဲ႔ လီဖူခ်န္းတို႔ဟာ လိုတရေဆးဆိုင္ကို ျပန္ေရာက္လာခဲ့ပါၿပီ ။" အႀကီးအကဲဟြာ ......။ ကၽြန္ေတာ့္ကို ခႏၶာကိုယ္သန္႔စင္ေဆး ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ၿပီးေတာ့ ကူးေစြခ်င္းက်င္ေဆး နဲ႔ ရႊယ္ရိလင္ေဆး တစ္ပုလင္းစီ ေရာင္းေပးပါဦး "ယြင္ရွင္းေတာင္တန္းဆီသို႔ သြားတဲ့ ခရီးလမ္းမွာ လီဖူခ်န္းဟာ ျပန္လည္ဝင္စားျခင္းနယ္ပယ္ ပညာရွင္တစ္ေယာက္နဲ႔ တိုက္ခိုက္ရတဲ့အျပင္ အဝါေရာင္ ေႁမြအုပ္ႀကီးရဲ့ ေခါင္းေဆာင္နဲ႔လည္း တိုက္ခိုက္ခဲ့ရ ပါေသးတယ္ ။ အဲသည္အတြက္ သူ႔ရဲ့ ဆင္နဂါးစြမ္းအင္အမၽွင္ ၁၀၀၀ ေလာက္ဟာ ကုန္ခမ္းသြားခဲ့ပါၿပီ ။ အဲသည္အတြက္ သူ႔အေနနဲ႔ ခႏၶာကိုယ္သန္႔စင္ေဆးေတြကို သုံးၿပီး ကုန္ခမ္းသြားတဲ့ ဆင္နဂါးစြမ္းအင္ေတြကို ျပန္လည္ျဖည့္တင္း ရပါမယ္ ။ခႏၶာကိုယ္အျပင္အားကိုသာ အသုံးျပဳေနရတဲ့ လီဖူခ်န္းဟာ ခႏၶာကိုယ္သန္႔စင္ျခင္း လမ္းစဥ္ရဲ့ သေဘာသဘာဝေတြကို အေတာ္ေလး နားလည္ေနခဲ့ပါၿပီ ။ခႏၶာကိုယ္ အျပင္အား ပညာရွင္ေတြအတြက္ ခႏၶာကိုယ္သန္႔စင္ေဆးေတြ အမ်ားႀကီး လိုအပ္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ခႏၶာကိုယ္ အျပင္အား ပညာရွင္ေတြဟာ တိုက္ပြဲတစ္ပြဲကို အခ်ိန္အၾကာႀကီး တိုက္ခိုက္လို႔ မရပါဘူး ။ကူးေစြခ်င္းက်င္ေဆး တစ္ပုလင္း ၊ရႊယ္ရိလင္ေဆး တစ္ပုလင္းနဲ႔ ခႏၶာကိုယ္သန္႔စင္ေဆးေတြအတြက္ လီဖူခ်န္းဟာ အဆင့္နိမ့္ဝိညာဥ္ေက်ာက္တုံး ၃၀၀ ေပးလိုက္ရပါတယ္ ။လီဖူခ်န္းဟာ အနာဂတ္မွာ ရင္ဆိုင္ရမယ့္ တိုက္ပြဲေတြအတြက္ပါ ႀကိဳေတြးၿပီး ခႏၶာကိုယ္သန္႔စင္ေဆး ဝိညာဥ္ေက်ာက္တုံး ၂၄၀ဖိုး ဝယ္လိုက္တာ ဆိုရင္လည္း မမွားပါဘူး ။အဆုံးမဲ့အာဏာ ၃၇၂ၾကယ္၃ပြင့္ အရိုးတည္ဆာက္ပုံသည္လိုနဲ႔ပဲ အခ်ိန္၅ရက္ဟာ လ်င္ျမန္စြာနဲ႔ ကုန္ဆုံးသြားခဲ့ပါၿပီ ။ သူ႔ရဲ့ ဆင္နဂါးစြမ္းအမၽွင္ေတြဟာ အေရအတြက္၂၀၀၀ ျပည့္သြားၿပီ ျဖစ္တဲ့အျပင္ လၽွို႔ဆန္းၾကယ္သခင္ယန္ ေျပာထားတဲ့ ရက္ခ်ိန္း၅ရက္ဟာလည္း ျပည့္သြားၿပီ ျဖစ္တဲ့အတြက္ လီဖူခ်န္းဟာ လၽွို႔ဝွက္ဆန္းၾကယ္ သခင္ယန္ရဲ့ စံအိမ္ဆီသို႔ ထြက္လာခဲ့ပါတယ္ ။ - သခင္ယန္ရဲ့ ေဆးဥယ်ာဥ္ -လၽွို႔ဝွက္ဆန္းၾကယ္ သခင္ယန္ကလည္း လီဖူခ်န္းအလာကို ေစာင့္ေမၽွာ္ေနပုံပါပဲ ။လီဖူခ်န္းကို ျမင္တာနဲ႔ တစ္ၿပိဳင္နက္ သခင္ယန္ဟာ အားရပါးရ ရယ္ေမာလိုက္ၿပီး ေမးလိုက္ပါတယ္ ။" ေကာင္ေလး...... ။ မင္းက တကယ္ကို ကံေကာင္းတာပဲကြ ။ သည္တစ္ေခါက္ ငါေဖာ္စပ္လိုက္တဲ့ လိပ္ျပာသန္႔စင္ေဆးက ဘယ္အဆင့္ ျဖစ္မလည္း ဆိုတာကို မင္းခန္႔မွန္းၾကည့္စမ္း "လီဖူခ်န္းက တစ္ခ်က္ စဥ္းစားဟန္ျပဳလိုက္ၿပီး" ဆရာႀကီး သည္ေလာက္ေပ်ာ္ေနပုံ ေထာက္ရင္ေတာ့ အထြတ္အထိပ္ အဆင့္မ်ားလား "လီဖူခ်န္းက ငတုံး တစ္ေယာက္ မဟုတ္ပါဘူး။ သူက လၽွို႔ဝွက္ဆန္းၾကယ္ သခင္ယန္ရဲ့ မ်က္ႏွာအေနအထားကို ၾကည့္လိုက္တာနဲ႔ ေဆးလုံးအဆင့္အတန္းကို ခန္႔မွန္းလိုက္နိုင္ပါတယ္။သည္ေဆးက လုံးဝေသခ်ာေပါက္ အထြတ္အထိပ္ အဆင့္ပါပဲ ။" ေအး...... မင္းခန္႔မွန္းတာ မွန္တယ္ ။ သည္တစ္ႀကိမ္က အထြတ္အထိပ္အဆင့္ ေဆးကို ငါ့ဘဝမွာ ဒုတိယအႀကိမ္ေျမာက္ ေဖာ္စပ္နိုင္တာပဲ ။ မင္းကေတာ့ လုံးဝ တန္သြားၿပီ "" ေရာ့ "လၽွို႔ဝွက္ဆန္းၾကယ္ သခင္ယန္က လီဖူခ်န္းကို ေဆးပုလင္းတစ္လုံး ပစ္ေပးလိုက္ပါတယ္။လီဖူခ်န္းကလည္း တုံ႔ဆိုင္းေနျခင္း အလ်င္း မရွိပါဘူး ။ သူက ေဆးပုလင္းအဖုံးကို အလ်င္အျမန္ ဖြင့္လိုက္ၿပီး စစ္ေဆးလိုက္ပါတယ္။" ဟား...... ေမႊးလိုက္တာကြာ "ေႏြးေထြးၿပီး ႏွစ္လိုဖြယ္ေကာင္းတဲ့ ေဆးနံ့ေလးတစ္ခုဟာ သူ႔ရဲ့ ႏွာေခါင္းထဲသို႔ တိုးဝင္လာခဲ့ပါတယ္ ။ သူ႔ရဲ့ ခႏၶာကိုယ္ထဲက ဆင္နဂါး စြမ္းအင္ေတြေတာင္မွ ပိုၿပီးတိုးပြားလာသလိုပါပဲ ။" ဒါက အထြတ္အထိပ္အဆင့္ ေဆးပဲ "လီဖူခ်န္းက ဝမ္းသာအားရ ေရရြတ္လိုက္ပါတယ္။ခႏၶာကိုယ္ထဲက မိစၧာဓာတ္ေတြကို ဖယ္ရွားေပးၿပီး အရိုးတည္ေဆာက္ပုံကို ျမႇင့္တင္ေပးတဲ့ ေဆး ။သည္ေဆးနဲ႔ ဆိုရင္ေတာ့ အနာဂတ္ သူ႔ရဲ့က်င့္ႀကံမွုႏွုန္းဟာ ပိုၿပီး ျမန္ဆန္လာေတာ့မွာပါ ။" ေကာင္ေလး ......။ အခ်ိန္ေတြ ဆြဲမေနနဲ႔ ။ ငါ့ကိုေပးရမယ့္ ဝိညာဥ္ေက်ာက္တုံးေတြ ျမန္ျမန္ေပး "လၽွို႔ဝွက္ဆန္းၾကယ္ သခင္ယန္က စိတ္မရွည္ေတာ့တဲ့ ပုံပါပဲ ။" ဟုတ္ကဲ့......။ သည္မွာပါ ဆရာႀကီး "လီဖူခ်န္းက သူ႔ရဲ့သိုေလွာင္အိတ္ထဲက အဆင့္နိမ့္ ဝိညာဥ္ေက်ာက္တုံး၅၀၀ကို အလ်င္အျမန္ ထုတ္ယူၿပီး လၽွို႔ဝွက္ဆန္းၾကယ္ သခင္ယန္ကို ေပးလိုက္ပါတယ္။" သြားေတာ့ ......။ ငါ့မွာ အလုပ္ေတြ အမ်ားႀကီး ရွိေသးတယ္ 'အဆင့္နိမ့္ ဝိညာဥ္ေက်ာက္တုံး ၅၀၀ကို ရၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ လၽွို႔ဝွက္ဆန္းၾကယ္ သခင္ယန္ဟာ လီဖူခ်န္းကို သူ႔စံအိမ္ထဲကေန ေမာင္းထုတ္လိုက္ပါေတာ့တယ္။လၽွို႔ဝွက္ဆန္းၾကယ္ သခင္ယန္ဟာ ရိုးသားပြင့္လင္းၿပီး ဟန္ေဆာင္မွု မရွိတဲ့ လူတစ္ေယာက္ပါပဲ ။ အဲသည္အခ်က္ကိုေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ ေကာင္းေကာင္းႀကီး ရိပ္မိပါတယ္ ။ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆိုေတာ့ ဆန္းၾကယ္အထြတ္အထိပ္ လိပ္ျပာသန္႔စင္ေဆးဟာ ေစ်းကြက္ထဲမွာဆိုရင္ အနည္းဆုံးအေနနဲ႔ အဆင့္နိမ့္ ဝိညာဥ္ေက်ာက္တုံး ၁၀၀၀ေက်ာ္ ေပးရမွာပါ ။ ဒါေပမဲ့ လၽွို႔ဝွက္ဆန္းၾကယ္ သခင္ယန္ကေတာ့ အဲသည္ေစ်းႏွုန္းကို ဂ႐ုစိုက္ပုံ ဂ႐ုစိုက္ပုံ မရပါဘူး ။ သူက လိပ္ျပာသန္႔စင္ေဆးကို အေကာင္းဆုံး ေဖာ္စပ္ေပးခဲ့တဲ့အျပင္ ေစ်းႏွုန္းကိုလည္း သူေျပာထားတဲ့ အတိုင္းပဲ ယူေပးခဲ့ပါတယ္ ။ထို႔ေနာက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ သူတည္းခိုရာ မိတ္သဟာ တည္းခိုခန္းသို႔ အလ်င္အျမန္ ျပန္လာခဲ့ပါတယ္။သူက အထြတ္အထိပ္အဆင့္ ျဖစ္တဲ့ သည္လိပ္ျပာသန္႔စင္ေဆးကို ေသာက္သုံးဖို႔ အတြက္ လုံးဝ မေစာင့္နိုင္ေတာ့ပါဘူး။သူတည္းခိုရာ အခန္းသို႔ ျပန္ေရာက္လာၿပီး ေနာက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ တံခါးကို ေသေသခ်ာခ်ာ ပိတ္လိုက္ၿပီး လိပ္ျပာ သန္႔စင္ေဆးကို ေသာက္သုံးဖ္ို႔ အတြက္ ျပင္ဆင္ပါေတာ့တယ္။" အင္း...... သည္ေဆးက ငါေမၽွာ္လင့္ထားတဲ့အတ္ိုင္း အစြမ္းျပနိုင္ပါေစကြာ "" ဂလု "ထို႔ေနာက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ လိပ္ျပာသန္႔စင္ေဆးကို တစ္က်ိဳက္တည္း ေသာက္ခ်ပစ္လိုက္ပါၿပီ ။လိပ္ျပာသန္႔စင္ေဆးရဲ့ ေဆးစြမ္းကေတာ့ သိပ္ၿပီး မျပင္းထန္လွပါဘူး ။ သည္ေဆးရဲ့ ေဆးစြမ္းျပပုံက ညင္သာ လြန္းလွပါတယ္ ။ရြဲ...ရြဲ...ရြဲ......ကလစ္ ...... ကရိ... ကရိ ...... ကၽြိေဆးေသာက္ၿပီး အခ်ိန္အနည္းငယ္ အၾကာမွာပဲ လီဖူခ်န္းရဲ့ အရိုးအဆစ္ေတြဟာ အသံေပါင္းစုံ ျမည္လာခဲ့ပါၿပီ ။ ၾကည့္ရတာေတာ့ လိပ္ျပာသန္႔စင္ေဆးက လီဖူခ်န္းရဲ့ အရိုးေတြထဲမွာ စိမ့္ဝင္ေနတဲ့ မိစၧာဓာတ္ေတြကို သန္႔စင္ေပးေနတဲ့ ပုံပါပဲ ။တစ္စကၠန္႔...... ႏွစ္စကၠန္႔...... သုံးစကၠန္႔.........လိပ္ျပာသန္႔စင္ေဆးရဲ့ ေဆးစြမ္းကေတာ့ လုံးဝ အံ့မခန္းပါပဲ ။ဆယ္စကၠန္႔အတြင္းမွာတင္ လီဖူခ်န္းရဲ့ ကိုယ္တြင္းမွာ ရွိေနတဲ့ မိစၧာဓာတ္အားလုံးဟာ ပ်က္ျပယ္သြားခဲ့ပါၿပီ ။" ေကာင္းလိုက္တဲ့ ေဆးကြာ "လီဖူခ်န္းက လိပ္ျပာသန္႔စင္ေဆးကို မခ်ီးက်ဴးဘဲ မေနနိုင္ေတာ့ပါဘူး ။သူက သူ႔ရဲ့ခႏၶာကိုယ္အတြင္းမွာ ရွိေနတဲ့ မိစၧာဓာတ္အေၾကာင္းကို ေကာင္းေကာင္းႀကီး သိထားပါတယ္။ ရႊယ္ရွီးေဆးလုံးကေန ျဖစ္တည္လာတဲ့ မိစၧာဓာတ္ေတြဟာ သူ႔ရဲ့ ခႏၶာကိုယ္အတြင္းမွာ နက္ရွိုင္းစြာ စိမ့္ဝင္ေနတာပင္ မဟုတ္ပါလား ။ရႊယ္ရွီးေဆးလုံးကိုလည္း အထင္ေသးလို႔ မရပါဘူး ။ လီဖူခ်န္းရဲ့ ဆင္နဂါးစြမ္းအားအမၽွင္ေတြဟာ သည္ရႊယ္ရွီးေဆးလုံးေၾကာင့္သာ အေရအတြက္ အနည္းငယ္ကေန အေရအတြက္ ၁၅၀၀ အထိ ေရာက္သြားခဲ့တာပါ။သည္ေဆးလုံးဟာ ေျမကမၻာအဆင့္နိမ့္ေဆးလုံး မဟုတ္ေပမယ့္လည္း အႀကိဳေျမကမၻာအဆင့္ ေဆးလုံးလို႔ သတ္မွတ္ေနနိုင္ပါၿပီ ။အဲသည္အခ်က္နဲ႔တင္ ေဆးလုံးကေန ျဖစ္တည္လာတဲ့ မိစၧာဓာတ္ေတြကို ခန္႔မွန္း သိရွိ နိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့လည္း အခုေတာ့ အဲသည္မိစၧာဓာတ္ေတြဟာ လိပ္ျပာသန္႔စင္ေဆး တန္ခိုးနဲ႔ ပ်က္ျပယ္သြားခဲ့ပါၿပီ ။အဲဒါနဲ႔တင္ လိပ္ျပာသန္႔စင္ေဆးရဲ့ အစြမ္းက မၿပီးေသးပါဘူး ။ လိပ္ျပာသန္႔စင္ေဆးက လီဖူခ်န္းရဲ့ ဆင္နဂါး စြမ္းအားေတြကိုလည္း တိုးတက္လာေစ ပါေသးတယ္။ဆင္နဂါး စြမ္းအင္အမၽွင္ ၂၁၀၀...... ၊ စြမ္းအင္အမၽွင္ ၂၂၀၀......၊ စြမ္းအမၽွင္ ၂၅၀၀.........။လိပ္ျပာသန္႔စင္ေဆးရဲ့ အစြမ္းကေတာ့ တကယ့္ကို လက္ဖ်ားခါစရာပါပဲ ။ အခ်ိန္တိုေလးအတြင္းမွာတင္ လီဖူခ်န္းရဲ့ ဆင္နဂါးစြမ္းအင္အမၽွင္ဟာ အေရအတြက္ ၂၅၀၀ အထိကို ေရာက္သြားခဲ့ပါၿပီ ။ သူ႔ရဲ့ ဆင္နဂါးစြမ္းအင္ေတြဟာ အေရအတြက္ ၂၅၀၀မွာတင္ ရပ္တန္႔မေနဘဲ ဆက္လက္ၿပီး တိုးပြားေနပါေသးတယ္။ တစ္ခ်ိန္တည္းလိုလိုမွာပဲ သူ႔ရဲ့ အေသြးအသားေတြကလည္း ေျပာင္းလဲေနခဲ့ပါၿပီ ။" အား ...... နာလိုက္တာ "လီဖူခ်န္းက ညည္းတြားလိုက္ပါတယ္။ လီဖူခ်န္းဟာ သူ႔ရဲ့ အရိုးေတြကို ပုရြက္ဆိတ္ ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာ ကိုက္ခဲေနသလို နာက်င္ခံစား ရလာၿပီ ။သည္နာက်င္မွုက သူ ခုနစ္ေရာင္ျခယ္ စပ်စ္သီးကို စားတုန္းကနဲ႔ အတူတူပါပဲ ။ " ငါ့ရဲ့ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံက စတင္ေျပာင္းလဲေနၿပီ "လီဖူခ်န္းက နာက်င္မွုေတြကို ခံစားေနရေပမယ့္လည္း စိတ္ထဲမွာေတာ့ ေပ်ာ္ေနပါတယ္။အရိုးတည္ေဆာက္ပုံဆိုတာ က်င့္ႀကံျခင္းအတြက္ အေရးပါတဲ့ အရာတစ္ခုပါ ။ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံ ေကာင္းလာေလေလ သူ႔ရဲ့ က်င္ႀကံမွုႏွုန္းက ျမန္လာေလေလပါပဲ ။ လီဖူခ်န္းအတြက္ကေတာ့ သည္နာက်င္မွုဟာ သိပ္ၿပီး မေျပာပေလာက္ပါဘူး။ သည္နာက်င္မွုေလာက္ကိုေတာ့ သူဟာ ေအးေအးေဆးေဆး ေတာင့္ခံထားနိုင္ပါတယ္ ။အနာခံမွ အသားစံရမည္ဆိုတဲ့ ဆိုရိုးစကားေတာင္ ရွိေနေသးတာပင္ မဟုတ္ပါလား ။အခ်ိန္ေတြ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ၾကာသြားမွန္း မသိေတာ့ပါဘူး ။ ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ လီဖူခ်န္းခံစားေနရတဲ့ နာက်င္မွုေတြဟာ တျဖည္းျဖည္း ေလ်ာ့ပါးလာခဲ့ပါၿပီ ။ ၾကည့္ရတာေတာ့ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံ အဆင့္တက္ျခင္း ျဖစ္စဥ္က ၿပီးဆုံးခါနီးလာတဲ့ ပုံပါပဲ ။"ဟူး...... ေနာက္ဆုံးေတာ့လည္း င့ါ့ရဲ့ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံ ေျပာင္းလဲျခင္းက ၿပီး...... အား...... မၿပီးေသးဘူးလားဟ "လီဖူခ်န္းက သူ႔ရဲ့ အေတြးေတြကိုေတာင္ ေကာင္းေကာင္း မေတြးလိုက္ရပါဘူး။ သူ႔ရဲ့ အရိုးထဲက နာက်င္မွုေတြဟာ ေနာက္ထပ္တစ္ႀကိမ္ ျပန္ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္ ။ သည္တစ္ႀကိမ္ကေတာ့ အရင္အႀကိမ္ေတြထက္ကို ပိုနာေနတာ အမွန္ပါပဲ ။" ငါ့ရဲ့ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံက ၾကယ္၃ပြင့္ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံ ျဖစ္လာေတာ့မွာပဲ "လီဖူခ်န္းက နာက်င္မွုေတြကို အံက်ိတ္ ခံေနရင္းနဲ႔ ခပ္ယဲ့ယဲ့ေလး ျပဳံးလိုက္မိပါေသးတယ္။လိပ္ျပာသန္႔စင္ေဆးက လူတစ္ေယာက္ရဲ့ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံကို တစ္ဆင့္ ဒါမွမဟုတ္ ႏွစ္ဆင့္တိတိ ျမႇင့္ေပးနိုင္ရင္ နိုင္ေပးပါမယ္။ ဒါေပမယ့္ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံကို ႏွစ္ဆင့္တိတိ ျမႇင့္တင္ေပးတယ္ဆိုတာ သေဘာတရား အရပါပဲ ။ သည္လိုျဖစ္လာတဲ့သူက လူေပါင္း တစ္ေသာင္းမွာေတာင္ တစ္ေယာက္ မရွိပါဘူး ။ ဒါေပမဲ့ လီဖူခ်န္းကေတာ့ ကံေကာင္းေထာက္မၿပီး အရိုးတည္ေဆာက္ပုံ ႏွစ္ဆင့္တိတိကို ျမႇင့္တက္သြားခဲ့ပါၿပီ ။အခ်ိန္ေတြ တျဖည္းျဖည္း ကုန္ဆုံးလာတာနဲ႔အမၽွ လီဖူခ်န္း ခံစားေနရတဲ့ နာက်င္မွုေတြဟာ ေလ်ာ့ပါးလာခဲ့ပါတယ္။ " ဟူး...... ။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ငါ့ရဲ့ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံက ၾကယ္၃ပြင့္အဆင့္ ျဖစ္သြားၿပီပဲ "အခုမွပဲ လီဖူခ်န္းတစ္ေယာက္ သက္ျပင္းခ်နိုင္ပါေတာ့တယ္ ။ၾကယ္၃ပြင့္ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံ ကို ေရာက္သြားၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ လိပ္ျပာသန္႔စင္ေဆးရဲ့ အစြမ္းေတြဟာ ဆက္ၿပီး မျပေတာ့ပါဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆိုေတာ့ သည္ေဆးဟာ ၾကယ္၃ပြင့္ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံေအာက္က လူေတြအေပၚမွာသာ အက်ိဴးသက္ေရာက္မွု ရွိေနလို႔ပါပဲ ။နာက်င္မွုေတြ လုံးဝ ေပ်ာက္သြားၿပီးတဲ့ အခါမွာေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ သအသိစိတ္အာ႐ုံနဲ႔ သူ႔ခႏၶာကိုယ္ တစ္ခုလုံးကို ဆန္းစစ္လိုက္ပါတယ္။အံ့ၾသစရာပါပဲ ။ သူ႔ရဲ့ ဆင္နဂါးစြမ္းအင္ အမၽွင္ေတြဟာ အေရအတြက္ ၃၀၀၀ကို ေရာက္ေနခဲ့ပါၿပီ ။ဆင္နဂါး စြမ္းအင္အမၽွင္ ၃၀၀၀ ။ဆင္နဂါး စြမ္းအင္အမၽွင္ ၃၀၀၀က လီဖူခ်န္းရဲ့ ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလုံးကို ပိုက္ကြန္တစ္ခုသဖြယ္ လႊမ္းျခဳံေနပါတယ္ ။ သည္စြမ္းအင္အမၽွင္ေတြဟာ သူ႔ရဲ့ အရိုးေတြနဲ႔ အေသြးအသားေတြထဲ အထိကိုပါ ယွက္သိုင္းေနတာပါ ။သည္ဆင္နဂါးစြမ္းအင္ အမၽွင္ ၃၀၀၀နဲ႔ ဆိုရင္ေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ အဆင့္၄ ျပန္လည္ဝင္စားျခင္းနယ္ပယ္ ပညာရွင္တစ္ေယာက္နဲ႔ေတာင္မွ လင္ရည္တူ ယွဥ္နိုင္ေနပါၿပီ ။ တကယ္လို႔ သတၱဳရိုးလက္သီးပါ ထုတ္သုံးလိုက္မယ္ ဆိုရင္ေတာ့ သူဟာ အဆင့္၅ ျပန္လည္ဝင္စားျခင္းနယ္ပယ္ ပညာရွင္က္ိုေတာင္ ယွဥ္နိုင္ေလာက္ပါတယ္။" အဆင့္နိမ့္ ဝိညာဥ္ေက်ာက္တုံး၅၀၀ သုံးလိုက္ရတာက တကယ္ တန္တာပဲ "အဆင့္နိမ့္ ဝိညာဥ္ေက်ာက္တုံး ၅၀၀ သုံးလိုက္တာနဲ႔ သူ႔ရဲ့ အစြမ္း ေနာက္တစ္ဆင့္ တက္သြားတာက တကယ္ကို ေက်နပ္စရာပါပဲ ။ သည္အေၾကာင္းကိုသာ အျခားသူေတြ သိသြားရင္ေတာ့ လီဖူခ်န္း မနာလိုေနေတာ့မွာပါ ။ ျပန္လည္ဝင္စားျခင္း နယ္ပယ္ကို ေရာက္သြားၿပီးတဲ့ ပညာရွင္ေတြဟာ ေနာက္ထပ္အဆင့္တစ္ဆင့္ တက္ဖို႔အတြက္ အလြန္ပင္ ခဲယဥ္းလြန္းလွတာ မဟုတ္ပါလား ။" ေရစီးေၾကာင္းၿမိဳ႕ကို ျပန္ဖို႔ အခ်ိန္တန္ၿပီ "ထို႔ေနာက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ ေရစီးေၾကာင္းၿမိဳ႕ကို ျပန္ဖို႔အတြက္ ဆုံးျဖတ္လိုက္ပါေတာ့တယ္။ဘာလိုလိုနဲ႔ သူ သည္ငရဲမီးၿမိဳ႕ကို ေရာက္ေနတာဟာ တစ္လေက်ာ္ေတာင္ ၾကာသြားခဲ့ပါၿပီ ။ ေတာင္ပိုင္းေတာအုပ္ သိုင္းတကၠသိုလ္ရဲ့ ေက်ာင္းသားသစ္ လက္ခံမယ့္အခ်ိန္ဟာလည္း တစ္စထက္တစ္စ နီးကပ္လာၿပီ ျဖစ္တဲ့အတြက္ လီဖူခ်န္းဟာ လ်ိဳကလန္ကို အျမန္ျပန္မွ ရပါေတာ့မယ္ ။ လ်ိဳယန္ကလည္း သူ႔ကို ေတာင္ပိုင္းေတာအုပ္ သိုင္းတကၠသိုလ္သို႔ အတူတူ သြားဖို႔အတြက္ ေတာင္းဆိုထားတာ မဟုတ္ပါလား။ေတာင္ပိုင္းေတာအုပ္ သိုင္းတကၠသိုလ္သို႔ ဝင္ေရာက္ရမယ့္ ကိစၥဟာ လီဖူခ်န္းရဲ့ ဦးစားေပး ကိစၥ ဆိုရင္လည္း မမွားပါဘူး။လ်ိဳယန္ရဲ့ ေျပာစကားအရ ဆိုရင္ေတာ့ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ဟာ အရမ္းထူးခၽြန္ေနရင္ သိုင္းတကၠသိုလ္က ေျမကမၻာအဆင့္ ပညာရပ္ေတြကို ေလ့က်င့္ခြင့္ ေပးပါတယ္တဲ့ ။ လီဖူခ်န္းက ေျမကမၻာအဆင့္ အတြင္းအား ပညာရပ္တစ္ခုကို ေလ့က်င့္ခြင့္ရဖို႔ အတြက္ သည္သိုင္းတကၠသိုလ္ကို မျဖစ္မေန တက္ေရာက္ဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ ေျမကမၻာအဆင့္ အတြင္းအား ပညာရပ္နဲ႔မွသာ သူ႔ကိုယ္ထဲမွာ ရွိေနတဲ့ မီးလၽွံခ်ီေတြကို ဖယ္ရွားနိုင္မွာပါ ။ေနာက္ထပ္ တစ္ရက္အၾကာမွာေတာ့ လီဖူခ်န္းက ငရဲမီးၿမိဳ႕ကေန ထြက္ခြာသြားခဲ့ပါၿပီ ။*** - ေရစီးေၾကာင္းၿမိဳ႕ ၊ လ်ိဳကလန္ ပင္မခန္းေဆာင္ -" လီဖူခ်န္း......။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ နင္ျပန္လာၿပီေပါ့......"လီဖူခ်န္ကို ျမင္လိုက္တာနဲ႔ တစ္ၿပိဳင္နက္ လ်ိဳယန္က အေျပးအလႊား ႏွုတ္ဆက္လိုက္ပါတယ္။ လ်ိဳယန္က လီဖူခ်န္း ေတာင္ပိုင္းေတာအုပ္ သိုင္းတကၠသိုလ္ရဲ့ ေက်ာင္းသား တစ္ေယာက္ ျဖစ္မလာမွာကို အေတာ္ေလး စိတ္ပူေနတာပါ ။ ေတာင္ပိုင္းေတာအုပ္ သိုင္းကၠသိုလ္ရဲ့ ေက်ာင္းသားသစ္ လက္ခံမဲ့ အခ်ိန္ကလည္း တစ္လေလာက္ေတာင္ မလိုေတာ့ပါဘူး ။ ေတာ္ေသးတာက လီဖူခ်န္းဟာ လ်ိဳကလန္ကို အခ်ိန္မီ ျပန္ေရာက္လာတာပါပဲ ။လီဖူခ်န္းက ျပဳံးလိုက္ၿပီး လ်ိဳယန္ကို ေျပာလိုက္ပါတယ္။" ငါျပန္လာမယ္လို႔ နင့္ကို ကတိေပးခဲ့တယ္ေလ ။ ငါက ကတိမတည္တဲ့လူလို႔ နင္ထင္ေနတာလား......"လ်ိဳက်န္းကလည္း စကားဝိုင္းထဲကို ဝင္လာခဲ့ပါတယ္ ။ သူက ေလးနက္တည္ၾကည္စြာျဖင့္ " ယန္အာ......။ လီဖူခ်န္းလည္း ျပန္ေရာက္လာၿပီဆိုေတာ့ ေတာင္ပိုင္းေတာအုပ္ သိုင္းတကၠသိုလ္ကို သြားဖို႔ ျပင္ဆင္ထားေတာ့ ။ အေဖကိုယ္တိုင္ မင္းတို႔ ႏွစ္ေယာက္ကို လိုက္ပို႔မယ္ "" ေဖေဖ...... ။ သမီးတို႔ရဲ အေဘးက တံခါးပိတ္ က်င့္ႀကံေနတုန္းပဲ ရွိေသးတာေလ ။ လ်ိဳကလန္က အေဖ့ကို လိုအပ္ေနေသးတယ္ ။ သမီးတို႔ကို လိုက္မပို႔ပါနဲ႔ေတာ့ ။ သမီးတို႔ ႏွစ္ေယာက္တည္းနဲ႔လည္း ရပါတယ္ "လ်ိဳယန္က လ်ိဳက်န္းရဲ့ စကားကို လက္မခံပါဘူး။လ်ိဳက်န္းကလည္း ေခါင္းခါလိုက္ၿပီး" မဟုတ္ေသးဘူး ယန္အာ......။ ၿပီးခဲ့တဲ့တစ္ေခါက္က သမီးကို လူတစ္ခ်ိဳ႕က ခ်ဳံခို တိုက္ခိုက္ခဲ့တယ္ေလ ။ အဲသည္လူေတြက လက္ေလ်ာ့ဦးမွာ မဟုတ္ဘူး "သည္ရာစုႏွစ္အတြင္းမွာဆိုရင္ လ်ိဳကလန္ဟာ ၾကယ္ငါးပြင့္ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံ ပိုင္ရွင္ တစ္ေယာက္ကိုသာ ပိုင္ဆိုင္နိုင္ခဲ့တာပါ ။ အဲသည္သူကေတာ့ လ်ိဳယန္ပါပဲ ။ အဲသည္အတြက္ လ်ိဳက်န္းဟာ သူ႔ရဲ့ သမီးျဖစ္သူရဲ့ လုံျခဳံေရးကို အရမ္းစိုးရိမ္ ေနပါတယ္။လီဖူလ်န္းကလည္း သည္အတိုင္း မေနနိုင္ေတာ့ပါဘူး ။ သူက လ်ိဳက်န္းကို ျပဳံးျပလိုက္ၿပီး သူ႔ရဲ့ အျမင္ကို ေျပာျပလိုက္ပါတယ္။" ကလန္ေခါင္းေဆာင္လ်ိဳ......။ ကလန္ေခါင္းေဆာင္ လိုက္ပို႔လည္း အေျခအေနက သိပ္ၿပီး ေျပာင္းလဲသြားမွာ မဟုတ္ဘူးလို႔ ကၽြန္ေတာ္ျမင္တယ္ ။ လ်ိဳယန္ကို လုပ္ႀကံခ်င္တဲ့ သူေတြက သည္တစ္ႀကိမ္မွာဆိုရင္ ျပန္လည္ဝင္စားျခင္းနယ္ပယ္ ပညာရွင္ေတြက္ို လႊတ္လိုက္မွာ အေသအခ်ာပဲ ။ ကလန္ေခါင္းေဆာင္လ်ိဳက ျပန္လည္ဝင္စားျခင္းနယ္ပယ္ အဆင့္၁မွာပဲ ရွိေသးတာဆိုေတာ့ လ်ိဳယန္ကို ကာကြယ္နိုင္ေလာက္မယ္ မထင္ဘူး "လ်ိဳက်န္းက မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ၿပီး ျပန္ေျပာလိုက္ပါတယ္။" ငါက သာမန္ အဆင့္၁ ျပန္လည္ဝင္စားျခင္း နယ္ပယ္ ပညာရွင္ မဟုတ္ဘူးေလ "လီဖူခ်န္းရဲ့ စကားေၾကာင့္ လ်ိဳက်န္းက အေတာ္ေလး မခံခ်ိ ၊ မခံသာ ျဖစ္သြားပုံပါပဲ ။လီဖူခ်န္းက ျပဳံးၿပီး ကတိေပးလိုက္ပါတယ္ ။" ကလန္ေခါင္းေဆာင္လ်ိဳ ......။ စိတ္ေအးေအး ထားစမ္းပါ ။ လ်ိဳယန္ကို ကၽြန္ေတာ္ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ၿပီး ေတာင္ပိုင္းေတာအုပ္ သိုင္းတကၠသိုလ္အေရာက္ ေခၚသြားေပးပါ့မယ္ "" မင္းက......"လ်ိဳက်န္းက ဘာျပန္ေျပာလို႔ ေျပာရမွန္းေတာင္ မသိေတာ့ပါဘူး ။ သူက လီဖူခ်န္းကို မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ၿပီးသာ စိုက္ၾကည့္ေနပါေတာ့တယ္။လီဖူခ်န္းက အစြမ္းထက္တယ္ ဆိုတာကိုေတာ့ သူ႔အေနနဲ႔ မျငင္းလိုပါဘူး ။ဒါေပမဲ့ အခု ရင္ဆိုင္ရမွာက ျပန္လည္ဝင္စားျခင္း နယ္ပယ္အဆင့္ လုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္သူပါ ။ လီဖူခ်န္းလို လူငယ္ေလး တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ျပန္လည္ဝင္စားျခင္း နယ္ပယ္အဆင့္ လုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္သူကို ဘယ္လိုမွ ယွဥ္နိုင္စရာ အေၾကာင္းမရွိတာပါ ။" ကလန္ေခါင္းေဆာင္လ်ိဳ......။ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ လက္သီးကို ခုခံၾကည့္ပါဦး "လီဖူခ်န္းက စကားနဲ႔ မေျပာေတာ့ဘဲ လက္ေတြ႕သာ ျပလိုက္ပါတယ္။" ရတယ္ေလ "လ်ိဳက်န္းကလည္း လီဖူခ်န္းရဲ့ လက္သီးကို ေရွာင္တိမ္းျခင္း မရွိပါဘူး။ သူက လက္သီးခ်င္း ထိပ္တိုက္ ရင္ဆိုင္လိုက္ပါတယ္။ဘန္း......လ်ိဳက်န္းတစ္ေယာက္ကေတာ့ လီဖူခ်န္းရဲ့ လက္သီးခ်က္ေၾကာင့္ အေနာက္ကို လြင့္ထြက္သြားခဲ့ပါၿပီ ။ ဒါေတာင္မွ လီဖူခ်န္းက ဆင္နဂါးစြမ္းအားကို မသုံးထားေသးပါဘူး ။ သူက သည္အတိုင္း ခႏၶာကိုယ္ အျပင္အား သက္သက္နဲ႔သာ လ်ိဳက်န္းကို ထိုးလိုက္တာပါ ။" မင္း...... မင္း......"လ်ိဳက်န္းရဲ့ မ်က္လုံးေတြက ျပဴးက်ယ္သြားခဲ့ပါၿပီ ။ ဒါက ေသခ်ာေပါက္ကို ျပန္လည္ဝင္စားျခင္းနယ္ပယ္ ပညာရွင္တစ္ေယာက္ရဲ့ လက္သီးပါပဲ ။သူ႔ရဲ့ အထင္ မွန္မမွန္ဆိုတာကို သိဖို႔အတြက္ လ်ိဳက်န္းဟာ အျပာေရာင္ ေရွးေဟာင္းဓားတစ္လက္ကို ဆြဲထုတ္လိုက္ပါတယ္။" သူရဲေကာင္းေလးလီ......။ ေက်းဇူးျပဳၿပီး........."လ်ိဳက်န္းက စကားကိုေတာင္ ဆုံးေအာင္ မေျပာလိုက္ရပါဘူး ။ လီဖူခ်န္းရဲ့ ေနာက္ထပ္ လက္သီးတစ္လုံးဟာ သူ႔ဆီကို တိုးဝင္လာခဲ့ ျပန္ပါတယ္။သည္တစ္ႀကိမ္မွာေတာ့ လ်ိဳက်န္းဟာ သူ႔ရဲ့ ဓားသိုင္းကို ထုတ္သုံးလိုက္ပါၿပီ ။"မိုးနဂါး ေရစက္ "လ်ိဳက်န္းရဲ့ ဓားရိပ္ေတြဟာ သည္းထန္စြာ ရြာသန္းေနတဲ့ မိုးသီး၊မ္ိုးေပါက္ေတြသဖြယ္ အရွိန္အဟုန္ ျပင္းစြာျဖင့္ လီဖူခ်န္းရဲ့ လက္သီးကို ေခ်ဖ်ပ္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနပါတယ္။ဒါေပမဲ့လည္း သူ႔ရဲ့ ဓားသိုင္းက လီဖူခ်န္းရဲ့ လက္သီးကို မေခ်ဖ်က္နိုင္ခဲ့ပါဘူး။ဘန္း.........လ်ိဳက်န္းကေတာ့ ေနာက္ထပ္တစ္ႀကိမ္ လြင့္ထြက္သြားခဲ့ ျပန္ပါၿပီ။" သူရဲေကာင္းေလးလီ......။ သူရဲေကာင္းေလးက ျပန္လည္ဝင္စားျခင္းနယ္အဆင့္ ခႏၶာကိုယ္ အျပင္အား ပညာရွင္လား........."လ်ိဳက်န္းက လီဖူခ်န္းကို မယုံနိုင္တဲ့ အၾကည့္ေတြနဲ႔ ၾကည့္ၿပီး ေမးလိုက္ပါတယ္။အဆုံးမဲ့အာဏာ အပိုင္း ၃၇၃မဟာဆင္ဝိညာဥ္အသက္၃၀ေအာက္ ျပန္လည္ဝင္စားျခင္းနယ္ပယ္ ခႏၶာကိုယ္ အျပင္အား ပညာရွင္ေတြဟာ အသက္၃၀ေအာက္ ျပန္လည္ဝင္စားျခင္းနယ္ပယ္ က်င့္ႀကံျခင္း ပညာရွင္ေတြထက္ကို ဆယ္ဆ ရွားပါတယ္။ဒါက ပင္ကို အထုံပါရမီနဲ႔ လုံးဝႀကီး သက္ဆိုင္ေနတာေၾကာင့္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး ။အဓိက အခ်က္ကေတာ့ ပညာရွင္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ က်င့္ႀကံျခင္းကိုသာ အဓိကထား က်င့္ႀကံေလ့ရွိၿပီး ခႏၶာကိုယ္သန္႔စင္ျခင္းကို အရန္အေနနဲ႔သာ ေလ့က်င့္လို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ပညာရွင္ တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ အသက္၃၀ မတိုင္မီမွာ ျပန္လည္ဝင္စားျခင္းနယ္ပယ္ ခႏၶာကိုယ္ အျပင္အားပညာရွင္ ျဖစ္ခ်င္ရင္ေတာ့ ခႏၶာကိုယ္သန္႔စင္ျခင္း လမ္းစဥ္ တစ္ခုတည္းကိုသာ အာ႐ုံစိုက္ၿပီး တစိုက္မတ္မတ္ ေလ့က်င့္သြားရမွာပါ ။ဒါေပမဲ့လည္း ခႏၶာကိုယ္သန္႔စင္ျခင္း လမ္းစဥ္ကို လိုက္စားရတာက လြယ္ေတာ့ မလြယ္ပါဘူး ။ ဒါက အေတာ္ေလးကို ခက္ခဲၾကမ္းတမ္းတဲ့ လမ္းစဥ္တစ္ခုပါ ။ သည္လမ္းစဥ္ကို လိုက္စားသူေတြဟာ ပင္ကိုပါရမီ ၊ စိတ္ဓာတ္ႀကံ့ခိုင္မွု နဲ႔ မ်ားျပားလြန္းလွတဲ့ အရင္းအျမစ္ေတြ လိုအပ္ပါနယ္။ၿပီးေတာ့ ခႏၶာကိုယ္ အျပင္အား ပညာရွင္ေတြအတြက္ ခႏၶာကိုယ္အျပင္အား သိုင္းပညာရွင္ေတြဟာ အလြန္အမင္းကို ရွားပါးလြန္းလွပါတယ္။ခႏၶာကိုယ္ အျပင္အား ပညာရွင္ေတြအတြက္ လက္နက္ဆိုရင္လည္း လုံးဝကို မရွိသေလာက္ပါဘဲ ။ သည္လမ္းစဥ္ကို ေလ့လာလိုက္စားသူေတြဟာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ မွတစ္ပါး အျခားအားကိုးရာ မရွိပါဘူး ။" သူရဲေကာင္းေလးလီရဲ့ ပင္ကိုပါရမီက အရမ္းေကာင္းေနတယ္ဆိုတာ ဦးေလးသိပါၿပီ ။ ဒါေပမဲ့ ဘာျဖစ္လို႔ သူရဲေကာင္းေလးလီက ခ်ီအတြင္းအား က်င့္ႀကံျခင္းလမ္းစဥ္ကို မေလၽွာက္လမ္းတာလဲ "လ်ိဳက်န္းက လီဖူခ်န္းကို ေမးလိုက္ပါတယ္။ သူ႔အေနနဲ႔ သည္ေလာက္ပါရမီေကာင္းတဲ့ လီဖူခ်န္းဟာ ဘာျဖစ္လို႔ ခ်ီအတြင္းအား က်င္ႀကံျခင္းလမ္းစဥ္ကို မေလၽွာက္လမ္းတာလဲ ဆိုတဲ့ အခ်က္ကို လုံးဝ နားမလည္ပါဘူး ။လီဖူခ်န္းက မခ်ိျပဳံး ျပဳံးလိုက္ၿပီး" အမွန္အတိုင္းေျပာရရင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က ခ်ီအတြင္းအား က်င့္ႀကံျခင္းကိုလည္း ေလ့က်င့္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ က်င့္ႀကံျခင္း အဆင့္က ေကာင္းကင္နယ္ပယ္ အဆင့္၈ကိုေတာင္ ေရာက္ေနပါၿပီ ။ ဒါေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ဆရာရဲ့ ရန္သူလက္ခ်က္ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ ခ်ီအတြင္းအားေတြဟာ ထုတ္သုံးလို႔ မရတဲ့ အေျခအေန တစ္ခုကို ေရာက္ေနတာပါ ။ ကၽြန္ေတာ့္အေနနဲ႔ ေျမကမၻာအဆင့္ အတြင္းအား ပညာရပ္ တစ္ခုကို ေလ့က်င့္နိုင္မွသာ သည္ျပသနာကို ေျဖရွင္းလို႔ ရမွာပါ "" ေျမကမၻာအဆင့္ အတြင္းအား ပညာရပ္လား "လ်ိဳက်န္းက ခပ္တိုးတိုးေလး ေရရြတ္လိုက္ပါတယ္။သူက လီဖူခ်န္းကို ကူညီခ်င္ေပမယ့္လည္း လ်ိဳကလန္ေတာင္မွ ေျမကမၻာအဆင့္ အတြင္းအားပညာရပ္ကို မပိုင္ဆိုင္နိုင္ပါဘူး ။ ေတာင္ပိုင္းေတာအုပ္ သိုင္းတကၠသိုလ္လို အင္အားႀကီး အဖြဲ႕အစည္းေတြသာ ေျမကမၻာအဆင့္ အတြင္းအား ပညာရပ္ေတြကို ပိုင္ဆိုင္ထားၾကတာပါ ။" ျပန္လည္ဝင္စားျခင္းနယ္ပယ္ ခႏၶာကိုယ္အျပင္အား ပညာရွင္ ......။ ၿပီးေတာ့ ေကာင္းကင္နယ္ပယ္ အဆင့္၈ ခ်ီအတြင္းအား ပညာရွင္......"ေဘးမွာရွိေနတဲ့ လ်ိဳယန္ကေတာ့ လီဖူခ်န္းကို အံ့ၾသတႀကီးနဲ႔ ေငးၾကည့္ေနပါတယ္ ။လီဖူခ်န္းဟာ ျပန္လည္ဝင္စားျခင္းနယ္ပယ္ ခႏၶာကိုယ္အျပင္အား ပညာရွင္ ျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့ အခ်က္ကို အသာထားပါဦး ။ ေကာင္းကယ္နယ္ပယ္ အဆင့္၈ ခ်ီအတြင္းအား ပညာရွင္ဆိုတဲ့ အခ်က္နဲ႔တင္ ေတာင္ပိုင္းေတာအုပ္ တကၠသိုလ္ရဲ့ ထိပ္တန္းေက်ာင္းသားေတြထဲမွာ ပါဝင္နိုင္ပါတယ္။ သိုင္းတကၠသိုလ္ရဲ့ ထိပ္ပိုင္းက ပါရမီရွင္ေတြသာ လီဖူခ်န္းကို ယွဥ္နိုင္ေလာက္မွာပါ ။" ဟင့္...... လီဖူခ်န္းနဲ႔ ဆိုရင္ေတာ့ ေတာင္ပိုင္းေတာအုပ္ တကၠသိုလ္မွာ ငါ့ကို အနိုင္က်င့္ရဲမယ့္သူ ရွိေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး ။ အဲသည္ ဇိုလင္းဟြာဆိုတဲ့ ေကာင္မက သူ႔ရဲ့ ဝမ္းကြဲ ဇိုဖန္းဟြာ အားကိုးနဲ႔ ငါ့ကို အနိုင္က်င့္ေနတာ မ်ားေနၿပီ ။ သည္တစ္ႀကိမ္ေတာ့ ငါ့အလွည့္ပဲ "လ်ိဳယန္က စိတ္ထဲကေန ေတြးေနမိပါတယ္။လ်ိဳယန္ရဲ့ ပါရမီက ၾကယ္၅ပြင့္အဆင့္ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံပိုင္ရွင္ ေက်ာင္းသားေတြထဲမွာေတာ့ ထိပ္တန္းအဆင့္မွာ ရွိေပမယ့္လည္း ၾကယ္၆ပြင့္ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံ ပိုင္ရွင္ေတြနဲ႔ေတာ့ ယွဥ္လို႔ မရပါဘူး ။ လ်ိဳယန္ရဲ့ ရန္ဘက္ျဖစ္တဲ့ ဇိုလင္းဟြာဟာ သူ႔ရဲ့ ဝမ္းကြဲေမာင္ျဖစ္သူ ၾကယ္၆ပြင့္ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံပိုင္ရွင္ ဇိုဖန္းဟြာအားကိုးနဲ႔ လ်ိဳယန္ကို အနိုင္က်င့္ေနတာ ေတာ္ေတာ္ မ်ားေနပါၿပီ ။သည္တစ္ႀကိမ္မွာေတာ့ လ်ိဳယန္အေနနဲ႔ ဇိုလင္းဟြာ အနိုင္က်င့္မွာကို ေၾကာက္စရာ မလိုေတာ့ပါဘူး ။ ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆိုေတာ့ သူ႔မွာလည္း လီဖူခ်န္း ရွိေနလို႔ပါပဲ ။ လ်ိဳယန္ရဲ့ အျမင္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ ၾကယ္၆ပြင့္ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံ ပိုင္ရွင္ ျဖစ္ပါတယ္။လီဖူခ်န္းက ျပန္လည္ဝင္စားျခင္းနယ္ပယ္ အျပင္အား ပညာရွင္ ျဖစ္တယ္ဆိုတာကို သိၿပီးတဲ့ ေနာက္မွာေတာ့ လ်ိဳက်န္းက ဘာမွ ဆက္မေျပာေတာ့ပါဘူး ။ သူက သူ႔ရဲ့သမီးျဖစ္သူ လ်ိဳယန္ကို ယုံၾကည္စိတ္ခ်စြာနဲ႔ လီဖူခ်န္းထံ အပ္ႏွံလိုက္ပါတယ္။***ေနာက္တစ္ေန႔မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းနဲ႔ လ်ိဳယန္ဟာ ေတာင္ပိုင္းေတာအုပ္ သိုင္းတကၠသိုလ္ခရီးကို စတင္ခဲ့ပါၿပီ ။" ေတာင္ပိုင္းေတာအုပ္ သိုင္းတကၠသိုလ္ရဲ့ ေက်ာင္းအုပ္ ၊ လက္ေထာက္ေက်ာင္းအုပ္နဲ႔ အတြင္းစည္းတကၠသိုလ္ အႀကီးအကဲေတြ အားလုံးဟာ တိုက္ပြဲဝိညာဥ္နယ္ပယ္ကို ေရာက္ေနၾကၿပီ ။ အျပင္စည္းတကၠသိုလ္ အႀကီးအကဲေတြကေတာ့ ျပန္လည္ဝင္စားျခင္းနယ္ပယ္ အထြတ္အထိပ္ပိုင္းက ပညာရွင္ေတြပဲ။ ၿပီးေတာ့............... "လမ္းခရီးမွာ လ်ိဳယန္က ေတာင္ပိုင္းေတာအုပ္ သိုင္းတကၠသိုလ္နဲ႔ ပက္သက္တဲ့ အေၾကာင္းေတြကို ျပည့္ျပည့္စုံစုံ ရွင္းျပပါတယ္။ လ်ိဳယန္ရဲ့ ရွင္းျပမွုေၾကာင့္ လီဖူခ်န္းဟာ ေတာင္ပိုင္းေတာအုပ္ သိုင္းတကၠသိုလ္နဲ႔ ပက္သက္တဲ့ အေၾကာင္းအရာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို သိလာခဲ့ပါၿပီ ။လ်ိဳယန္ရဲ့ ရွင္းျပမွုအရ ဆိုရင္ေတာ့ ေတာင္ပိုင္းေတာအုပ္ သိုင္းတကၠသိုလ္ဟာ အျပင္စည္းတကၠသိုလ္နဲ႔ အတြင္းစည္းတကၠသိုလ္ဆိုၿပီး ႏွစ္မ်ိဳး ခြဲထားပါတယ္ ။ အျပင္စည္းတကၠသိုလ္ကို တက္ေရာက္ခြင့္ရဖို႔အတြက္ ေကာင္းကင္နယ္ပယ္ ပညာရွင္ ျဖစ္ဖို႔လိုအပ္ၿပီး အတြင္းစည္းတကၠသိုလ္ကို တက္ေရာက္ခြင့္ ရဖို႔အတြက္ ျပန္လည္ဝင္စားျခင္းနယ္ပယ္ ပညာရွင္ ျဖစ္ဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ေတာင္ပိုင္းေတာအုပ္ သိုင္းတကၠသိုလ္မွာ ရွိတဲ့ ဆရာေတြအားလုံးကေတာ့ ျပန္လည္ဝင္စားျခင္းနယ္ပယ္ အဆင့္ျမင့္ပိုင္းက ပညာရွင္ေတြပါပဲ ။" အတြင္းစည္း သိုင္းတကၠသိုလ္က လၽွို႔ဝွက္နယ္ေၿမ တစ္ခုထဲမွာ တည္ရွိတယ္"လ်ိဳယန္က အတြင္းစည္းတကၠသိုလ္နဲ႔ ပက္သက္တဲ့ အေၾကာင္းအရာကို လီဖူခ်န္းသိလာေအာင္ ဆက္ၿပီး ရွင္းျပေနပါတယ္။" ဘာ...... ။ အတြင္းစည္းတကၠသိုလ္က လၽွို႔ဝွက္နယ္ေျမတစ္ခုထဲမွာ ရွိတာလား......"သည္အေၾကာင္းကို ၾကားၿပီးတဲ့ ေနာက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္ူဟာ မအံ့ၾသဘဲ မေနနိုင္ေတာ့ပါဘူး ။လ်ိဳယန္က ေသေသခ်ာခ်ာ ရွင္းျပလိုက္ပါတယ္။" ငါၾကားတာကေတာ့ အတြင္းစည္းတကၠသိုလ္ထဲမွာ ေကာင္းကင္နဲ႔ ေျမႀကီးရဲ့ လၽွို႔ဝွက္ဆန္းၾကယ္မွုေတြ ရွိေနတယ္တဲ့ ။ အဲသည္ အတြင္းစည္းတကၠသိုလ္ထဲမွာ က်င့္ႀကံခြင့္ ရသူေတြေတြက အဆင့္တက္တာ အရမ္းျမန္တယ္ ။ ဒါေပမဲ့ အတြင္းစည္းတကၠသိုလ္ရဲ့ ေက်ာင္းသားျဖစ္ဖို႔က လြယ္ေတာ့ မလြယ္ဘူး။ အသက္၃၅ႏွစ္ မတိုင္ခင္မွာ ျပန္လည္ဝင္စားျခင္းနယ္ပယ္ကို ခ်ိဳးေဖာက္ဝင္ေရာက္နိုင္တဲ့ သူေတြမွသာ အတြင္းစည္းတကၠသိုလ္ရဲ့ ေက်ာင္းသားျဖစ္ခြင့္ ရွိတာ "လ်ိဳယန္က အသက္၂၇ႏွစ္ ရွိေနေပမယ့္လည္း ေကာင္းကင္နယ္ပယ္ အဆင့္၅မွာသာ ရွိေနပါေသးတယ္ ။ သူ႔အေနနဲ႔ အသက္၃၅ႏွစ္ မတိုင္ခင္မွာ ျပန္လည္ဝင္စားျခင္းနယ္ပယ္ကို ခ်ိဳးေဖာက္ဝင္ေရာက္ နိုင္မလားဆိုတာဟာ မေသခ်ာလွပါဘူး။ သူမထက္ ပါရမီေကာင္းတဲ့ အျပင္စည္းတကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားေတြေတာင္မွ ေကာင္းကင္နယ္ပယ္ အထြတ္အထိပ္အဆင့္မွာ ၅ႏွစ္ေလာက္နီးပါး ေနခဲ့ရတာပါ ။လ်ိဳယန္ရဲ့ စကားအဆုံးမွာေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ ေခါင္းညိတ္လိုက္ပါတယ္။ ေတာင္ပိုင္းေတာအုပ္ တကၠသိုလ္က သည္အတိုင္းေတာ့ အလကားေနရင္း နာမည္ေက်ာ္ေနစရာ အေၾကာင္းမရွိပါဘူး ။ သည္လို လၽွို႔ဝွက္နယ္ေျမထဲမွာ တည္ရွိေနတဲ့ အတြင္းပိုင္းတကၠသိုလ္က ေတာင္ပိုင္းေတာအုပ္ သိုင္းတကၠသိုလ္ နာမည္ေက်ာ္ေနရျခင္းရဲ့ အေၾကာင္းအရင္းေတြထဲက တစ္ခ်က္ ျဖစ္ေလာက္မွာပါ ။လ်ိဳယန္က သူမရဲ့ ရွင္းျပမွုကို ထပ္ဆက္ပါတယ္။" ငါက အတြင္းစည္း ေက်ာင္းသားေတြ အေၾကာင္းေတာ့ သိပ္မသိဘူး ။ ဒါေပမဲ့ အျပင္စည္း ေက်ာင္းသားေတြကိုေတာ့ သာမန္ေက်ာင္းသား ၊ လက္ေရြးစင္ ေက်ာင္းသားနဲ႔ ထိပ္တန္းစာရင္းဝင္ ေက်ာင္းသား ဆိုၿပီး သုံးမ်ိဳး ခြဲထားတယ္ ။လီဖူခ်န္း နင္က ေျမကမၻာအဆင့္ အတြင္းအားပညာရပ္ကို လိုခ်င္ရင္ေတာ့ ထိပ္တန္းစာရင္းဝင္ ေက်ာင္းသား အရင္ျဖစ္မွ ရမယ္ "" ထိပ္တန္းစာရင္းဝင္ ေက်ာင္းသား ျဖစ္ဖို႔ ဘာေတြလ္ိုအပ္လဲ '"လီဖူခ်န္းက ေမးလိုက္ပါတယ္။လ်ိဳယန္က ျပဳံးလိုက္ၿပီး" ဘာမွေတာ့ သိပ္မလိုအပ္ပါဘူး ။ နင့္အေနနဲ႔ ထိပ္တန္းေက်ာင္းသားစာရင္း ၿပိဳင္ပြဲကို ဝင္ၿပိဳင္ဖို႔ပဲ လိုတယ္။ ၿပိဳင္ပြဲရဲ့ ထိပ္ဆုံးေက်ာင္းသား ၁၀ေယာက္က ထိပ္တန္းစာရင္းဝင္ ေက်ာင္းသားေတြပဲ "" အဲလိုလား...... ။ ငါသိၿပီ "လီဖူခ်န္းက ထိပ္တန္းေက်ာင္းသားေတြရဲ့ အစြမ္းကို မသိတဲ့အတြက္ ထပ္ၿပီးေတာ့ မေမးေတာ့ပါဘူး ။ယူနီကြန္းျမင္းေတြရဲ့ ေျပးႏွုန္းကလည္း တကယ့္ကို လ်င္ျမန္လြန္းလွပါတယ္ ။ ေန႔တစ္ဝက္ေလာက္ အၾကာမွာပဲ လီဖူခ်န္းတို႔ ႏွစ္ေယာက္ဟာ ေရစီးေၾကာင္းၿမိဳ႕နဲ႔ မိုင္ေပါင္းေထာင္ခ်ီ ကြာေဝးတဲ့ အရပ္ကို ေရာက္ရွိသြားခဲ့ပါၿပီ ။မြန္းလြဲပိုင္းေလာက္မွာေတာ့ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္က ေတာင္ၾကားေဒသ တစ္ခုကို ေရာက္လာခဲ့ပါတယ္။အဲသည္အခ်ိန္မွာပဲ တိတ္ဆိတ္ၿပီး ညင္သာတဲ့ လွုပ္ရွားပုံကို ပိုင္ဆိုင္ထားတဲ့ လူတစ္ေယာက္ဟာ ႐ုတ္တရက္ ေပၚလာၿပီး လ်ိဳယန္ကို တိုက္ခိုက္လိုက္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့လည္း သူ႔ရဲ့ တိုက္ခိုက္မွုက မေအာင္ျမင္ခဲ့ပါဘူး ။" ေသခ်င္ေနတာလား "ေရႊဝါေရာင္ လက္သီးတစ္လုံးက လုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္သူကို ထိုးထည့္လိုက္ပါတယ္ ။ ထိုလက္သီးရဲ့ ပိုင္ရွင္ကေတာ့ လီဖူခ်န္းပါပဲ ။လီဖူခ်န္းက သည္ေနရာမွာ အခုလို လုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္သူ ရွိေနလိမ့္မယ္လို႔ လုံးဝကို ထင္မထားခဲ့တာပါ ။ အဲသည္အတြက္ သူက သူ႔ရဲ့ အသိစိတ္အာ႐ုံကို ျဖန္႔က်က္ထားျခင္း မရွိခဲ့ပါဘူး။ဒါေပမဲ့လည္း လုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္သူ လွုပ္ရွားလိုက္တာနဲ႔ တစ္ၿပိဳင္နက္ လီဖူခ်န္းရဲ့ အသ္ိစိတ္အာ႐ုံက ထိုလွုပ္ရွားမွုကို အာ႐ုံခံလိုက္နိုင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္သာ လီဖူခ်န္းက လ်ိဳယန္ကို ကာကြယ္လိုက္နိုင္တာပါ။ဝွီး......လုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္သူက လီဖူခ်န္းရဲ့ တိုက္ခိုက္မွုကို ေရွာင္တိမ္းၿပီး လ်ိဳယန္ဆီသို႔ ေျပးဝင္သြားျပန္ပါတယ္။" သည္ေကာင္က ငါ့ကို အေရးမစိုက္တာလား......"လီဖူခ်န္းက ေဒါသ ထြက္သြားခဲ့ပါၿပီ ။ တစ္ဖက္လူက သူ႔ကို အဖက္မလုပ္ဘဲ လ်ိဳယန္ကို သတ္ဖို႔သာ ႀကိဳးစားေနတာ မဟုတ္ပါလား။" ေသစမ္းကြာ "သည္တစ္ႀကိမ္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ သူ႔ရဲ့ ဆင္နဂါးခြန္အားေတြကို ထုတ္သုံးလိုက္ပါၿပီ။ကၽြီ......ႀကီးမားလွတဲ့ ဆင္ရိပ္ႀကီး တစ္ခုက လုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္သူကို ဖိႏွိပ္ပစ္လိုက္ပါတယ္။လုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္သူက ေျမႀကီးထဲကို ဝင္ၿပီး ေရွာင္တိမ္းဖို႔ ႀကိဳးစားေပမယ့္လည္း ေနာက္က်သြားခဲ့ပါၿပီ ။ ေဖာင္း......လီဖူခ်န္းရဲ့ လက္သီးက လုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္သူကို ေပါက္ကြဲထြက္သြားေစခဲ့ပါတယ္။ ေသြးေတြကေတာ့ ေျမျပင္အႏွံ့မွာ ျပန္႔က်ဲေနတာပါပဲ ။လ်ိဳယန္ကေတာ့ လုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္သူ ေသသြားေတာ့မွပဲ သတိဝင္လာခဲ့ပါတယ္။ သူမရဲ့ မ်က္ႏွာကေတာ့ ေၾကာက္ရြံ့မွုေၾကာင့္ ျဖဴေဖ်ာ့ေနခဲ့ပါၿပီ ။" သည္လူက ျပန္လည္ဝင္စားျခင္း နယ္ပယ္အဆင့္ လုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္သူပဲ "လီဖူခ်န္းက ေသြးအိုင္ထဲမွာ ရွိေနတဲ့ သိုေလွာင္အိတ္ကို ေကာက္ယူရင္းနဲ႔ ေျပာလိုက္ပါတယ္။သိုေလွာင္အိတ္ထဲမွာေတာ့ အဆင့္နိမ့္ဝိညာဥ္ေက်ာက္တုံး အနည္းငယ္ကလြဲၿပီး အျခားတန္ဖိုးရွိတာ မပါပါဘူး ။" ျပန္လည္ဝင္စားျခင္းနယ္ပယ္ လုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္သူက ငါ့ကို သတ္ျဖတ္ဖို႔ ႀကိဳးစားတာလား......"လ်ိဴယန္ရဲ့ မ်က္ႏွာက ပိုၿပီး ျဖဴေဖြးသြားခဲ့ပါၿပီ ။ သူက အခုမွ ေကာင္းကင္နယ္ပယ္ ပညာရွင္ပဲ ရွိေသးတာပါ ။ ဒါေပမဲ့လည္း တစ္ဖက္လူေတြက သူမကို သတ္ျဖတ္ဖို႔အတြက္ ျပန္လည္ဝင္စားျခင္းနယ္ပယ္အဆင့္ လုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္သူကိုေတာင္ ေစလႊတ္ခဲ့ပါေသးတယ္။ လီဖူခ်န္းသာ မရွိလို႔ကေတာ့ သူ႔ရဲ့ အျဖစ္က မေတြးဝံ့စရာပါပဲ ။" လ်ိဳယန္...... အရမ္း ေၾကာက္မေနနဲ႔ ။ သူတို႔က အရမ္းအစြမ္းထက္တဲ့ ျပန္လည္ဝင္စားျခင္းနယ္ပယ္ ပညာရွင္တစ္ေယာက္ မလႊတ္ေသးသေရြ႕ ငါမင္းကို ကာကြယ္နိုင္ပါတယ္ "ျပန္လည္ဝင္စားျခင္းနယ္ပယ္အဆင့္ လုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္သူဟာ အရမ္း အစြမ္းမထက္ေသးသေရြ႕ေတာ့ လီဖူခ်န္းရဲ့ အသိစိတ္အာ႐ုံ ေထာက္လွမ္းမွုကို ေက်ာ္နိုင္စရာ အေၾကာင္း မရွိပါဘူး။အမွန္အတိုင္း ေျပာရမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ သည္လုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္သူရဲ့ ကိုယ္ေဖာ့ပညာက အေတာ္ေလး ထူးဆန္းလွပါတယ္။ သူက လီဖူခ်န္းရဲ့ ပထမ လက္သီးခ်က္ကိုေတာင္ ဘာမွ မဟုတ္သလို ေရွာင္တိမ္းသြားခဲ့တာပါ ။ သူ႔အတြက္ ကံဆိုးသြားတာကေတာ့ ဆင္နဂါးစြမ္းအင္အမၽွင္ အေရအတြက္ ၃၀၀၀ကို ေရာက္ၿပီးကတည္းက လီဖူခ်န္းဟာ မဟာဆင္ဝိညာဥ္ကို ထုတ္သုံးလာနိုင္ခဲ့တာပါပဲ။ သည္မဟာဆင္ဝိညာဥ္ရဲ့ ဖိအားေၾကာင့္သာ လုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္သူဟာ လီဖူခ်န္းရဲ့ လက္သီးကို မေရွာင္နိုင္ဘဲ ေသဆုံးသြားခဲ့တာ ဆိုရင္လည္း မမွားပါဘူး ။အခ်ဴပ္အားျဖင့္ ဆိုရရင္ေတာ့ လီဖူခ်န္းေနရာမွာ ျပန္လည္ဝင္စားျခင္းနယ္ပယ္ အဆင့္၅ ပညာရွင္ ဆိုရင္ေတာင္မွပဲ လ်ိဳယန္ဟာ အေလာင္း ျဖစ္ေနေလာက္ပါၿပီ ။ကံေကာင္းတယ္လို႔ ဆိုရမွာပါပဲ ။ ေနာက္ထပ္လမ္းခရီးမွာေတာ့ လီဖူခ်န္းတို႔ဟာ လုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္မွုေတြနဲ႔ ၾကဳံေတြ႕ရျခင္း မရွိေတာ့ပါဘူး ။ႏွစ္ပတ္မၽွ အၾကာမွာေတာ့ လီဖူခ်န္းတို႔ ႏွစ္ေယာက္ဟာ ေတာင္ပိုင္းေတာအုပ္ သိုင္းတကၠသိုလ္ တည္ရွိရာနဲ႔ သိပ္မေဝးတဲ့ နန္လင္းၿမိဳ႕ကို ေရာက္လာခဲ့ပါၿပီ ။နန္းလင္းၿမိဳ႕ဟာ ေတာင္ပိုင္းေတာအုပ္ နယ္ေျမေဒသရဲ့ ၿမိဳ႕ေတာ္ျဖစ္ၿပီး လူဦးေရ သန္း၂၀ေက်ာ္ ေနထိုင္ၾကပါတယ္။ၿမိဳ႕ေတာ္တစ္ခုျဖစ္တဲ့ အတြက္ ထိပ္သီးပညာရွင္ေတြ စုေဝးရာ အရပ္တစ္ခုဆိုရင္လည္း မမွားပါဘူး။ သည္ၿမိဳ႕မွာ အေျခခ်ေနထိုင္ေနၾကတဲ့ ျပန္လည္ဝင္စားျခင္းနယ္ပယ္ ပညာရွင္ေတြဟာ ငရဲမီးၿမိဳ႕ထက္ကို အဆေပါင္းမ်ားစြာ မ်ားပါတယ္။ သာမန္ကလန္တစ္ခုရဲ့ ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ေတာင္မွ သည္ၿမိဳ႕မွာဆိုရင္ သာမန္လူတစ္ေယာက္ပါပဲ ။ အကယ္၍သူတို႔သာ သည္ၿမိဳ႕မွာ ပလႊားၿပီး ေနမယ္ဆိုရင္ အသတ္ေတာင္ ခံရနိုင္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ နန္လင္းနယ္စားရဲ့ စံအိမ္ကလည္း သည္ၿမိဳ႕ထဲမွာ ရွိေနပါေသးတယ္။နန္လင္းနယ္စား စံအိမ္ဆိုတာက ေတာင္ပိုင္းေတာအုပ္ နယ္ေျမေဒသ တစ္ခုလုံးကို အုပ္ခ်ဴပ္တဲ့သူေတြ ရွိေနတဲ့ ေနရာပါ ။ လက္ရွိနန္လင္းစံအိမ္ရဲ့ အရွင္သခင္ကေတာ့ တိုက္ပြဲဝိညာဥ္နယ္ပယ္ ဆရာသခင္တစ္ေယာက္ ျဖစ္ပါတယ္။နန္လင္းၿမိဳ႕ထဲကို အေရာက္မွာေတာ့ လ်ိဳယန္က အဆိုျပဳလိုက္ပါတယ္။" ေတာင္ပိုင္းေတာအုပ္ တကၠသိုလ္ရဲ့ ေက်ာင္းသားသစ္လက္ခံပြဲက ႏွစ္ပတ္ေလာက္ လိုေနေသးတယ္ ။ ေလာေလာဆယ္မွာေတာ့ ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္ ၿမိဳ႕ထဲက တည္းခိုခန္း တစ္ခုမွာပဲ တည္းၾကရေအာင္ "" အင္း "လီဖူခ်န္းက နန္လင္းၿမိဳ႕ေတာ္နဲ႔ ပက္သက္ၿပီး ဘာမွ မသိတဲ့အတြက္ လ်ိဴယန္ရဲ့ အဆိုျပဳမွုကို မျငင္းပါဘူး ။တည္းခိုခန္းတစ္ခုမွာ အခန္းငွားၿပီးတဲ့ အခါမွာေတာ့ လ်ိဳယန္က" လီဖူခ်န္း......။ နင္က နန္လင္းၿမိဳ႕ကို ပထမဦးဆုံးအႀကိမ္ ေရာက္ဖူးတာပဲ ။ အဲသည္အတြက္ ငါကနင့္ကို အစားအေသာက္ ေကာင္းေကာင္း လိုက္ေကၽြးမယ္ "" အစားအေသာက္ ေကာင္းေကာင္း......ဟုတ္လား......"လီဖူခ်န္းက လ်ိဳယန္ေျပာတဲ့ အစားအေသာက္ေကာင္းေကာင္း ဆိုတာကို နားမလည္ပါဘူး ။ သူ႔တို႔လို က်င့္ႀကံျခင္းလမ္းစဥ္က လူေတြက အစားအေသာက္အေပၚမွာ သိပ္ၿပီး အာ႐ုံထားက်ေတာ့တာမွ မဟုတ္တာ ။သည္လို႔နဲ႔ပဲ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ဟာ ခမ္းနားထည္ဝါလွတဲ့ စားေသာက္ဆိုင္ႀကီး တစ္ခုဆီသို႔ ေရာက္လာခဲ့ၾကပါၿပီ ။ သည္စားေသာက္ဆိုင္ရဲ့ နာမည္ကေတာ့ သင္းရနံ့ စားေသာက္ဆိုင္ ျဖစ္ပါတယ္။လ်ိဳယန္က လီဖူခ်န္းကို သည္စားေသာက္ဆိုင္နဲ႔ ပက္သက္ၿပီး ရွင္းျပပါတယ္ ။" လီဖူခ်န္း......။ သည္စားေသာက္ဆိုင္ရဲ့ ဟင္းလ်ာတ္ိုင္းက မိစၧာသားရဲေတြကို ခ်က္ျပဳတ္ထားတာပဲ။ ဒါေပမဲ့ သည္မိစၧာသားရဲ အသားေတြကို မိစၧာခ်ီသန္႔စင္ေဆးရည္ေတြနဲ႔ အႀကိမ္ႀကိမ္ ေဆးေၾကာ ထားၿပီးၿပီ ။ သည္မိစၧာသားရဲ အသားေတြထဲမွာ မိစၧာခ်ီဓာတ္ေတြ လုံးဝ မရွိေတာ့ဘူး ။ သည္က ဟင္းလ်ာေတြက နင့္ရဲ့ အေသြးအသားနဲ႔ ေသြးလည္ပတ္မွုေတြကို ပိုၿပီး အားေကာင္းလာေစတယ္ "" အဲလိုလား......"လီဖူခ်န္းက အခုခ်ိန္အထိ မိစၧာသားရဲအသားကို မစားဖူးေသးပါဘူး ။ လ်ိဳယန္ရဲ့ စကားေၾကာင့္ သူဟာ မိစၧာသားရဲဟင္းလ်ာကို ျမည္းစမ္းၾကည့္ဖို႔အတြက္ အေတာ္ေလး စိတ္ဝင္စားသြား ခဲ့ပါၿပီ ။သင္းရနံ့ စားေသာက္ဆိုင္က အထပ္၅ထပ္ရွိတဲ့ စားေသာက္ဆိုင္ႀကီးတစ္ခု ပါပဲ ။ လ်ိဳယန္က လီဖူခ်န္းကို ပဥၥမထပ္အထိ ေခၚေဆာင္သြားခဲ့ပါတယ္ ။အမွန္အတိုင္း ေျပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ လ်ိဳယန္ေတာင္မွ သင္းရနံ့ စားေသာက္ဆိုင္ရဲ့ ပဥၥမထပ္ကို တစ္ခါမွ မေရာက္ဖူးပါဘူး ။ သူက လီဖူခ်န္းပါလာလို႔သာ ပဥၥမထပ္ကို တက္လာခဲ့တာပါ ။" အိုး......။ အဲဒါက လ်ိဳယန္ မဟုတ္ဘူးလား......။ နင္က နင့္ကိုယ္နင္ ခ်မ္းသာႂကြယ္ဝတဲ့လူလို ဟန္ေဆာင္ၿပီး ပဥၥမထပ္ကို တက္လာတာလား......"လ်ိဳယန္က ပဥၥမထပ္ကိုေတာင္ ေကာင္းေကာင္း မတက္ရေသးပါဘူး ။ ပဥၥမထပ္ရဲ့ ျပတင္းေပါက္တစ္ခုအနားက စားပြဲမွာ ထိုင္ေနတဲ့ မိန္းမပ်ိဳေလး တစ္ေယာက္က သူ႔ကို ေလွာင္ေျပာင္လိုက္ပါတယ္။ အဲသည္မိန္းမပ်ိဳကေတာ့ လူငယ္ႏွစ္ေယာက္နဲ႔အတူ ထိုင္ေနတာပါ ။လ်ိဳယန္က ေဒါသတႀကီးျဖင့္ လီဖူခ်န္းကို လွမ္းတ္ိုင္လိုက္ပါတယ္။ " လီဖူခ်န္း......။ အဲသည္ေခြးမက ငါ့ရဲ့ ကမၻာရန္ ဇိုလင္းဟြာပဲ ။ အဲေကာင္မက သူ႔ရဲ့ ဝမ္းကြဲေမာင္ ဇိုဖန္းဟြာ အားကိုးနဲ႔ ငါ့ကို အနိုင္က်င့္ေနတာၾကာၿပီ ။ သူ႔ရဲ့ ဝမ္းကြဲေမာင္ ဇိုဖန္းဟြာက ထိပ္တန္းစာရင္းဝင္ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ပဲ "" ဂ႐ုစိုက္မေနနဲ႔ ......။ သည္လို လူမ်ိဳးေတြနဲ႔ ရန္ျဖစ္ရမွာ မတန္ပါဘူး"လီဖူခ်န္းက ေလသံေအးေအးေလးနဲ႔ လ်ိဳယန္ကို ေျဖာင့္ဖ်လိုက္ပါတယ္။လီဖူခ်န္းရဲ့ အသံက သိပ္လည္း မက်ယ္လွပါဘူး ။ ဒါေပမဲ့လည္း ဇိုလင္းဟြာက ၾကားျဖစ္ေအာင္ ၾကားသြားပါေသးတယ္။ဇိုလင္းဟြာက လက္သီးကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္လိုက္ၿပီး သူမနဲ႔ တစ္ဝိုင္းတည္းမွာ ထိုင္ေနတဲ့ လူငယ္တစ္ေယာက္ကို ေျပာလိုက္ပါတယ္။"ရန္ေျပာင္း......။ အဲသည္ေကာင္က ငါ့ကို မတူသလို ၊ မတန္သလို ေျပာေနတယ္။ နင္သြားၿပီး အဲသည္ေကာင္ကို ပါးတစ္ခ်က္ရိုက္ခဲ့ "ဇိုလင္းဟြာရဲ့ စကားအဆုံးမွာေတာ့ လူငယ္တစ္ေယာက္ဟာ မတ္တပ္ထလာခဲ့ပါၿပီ ။ သူက လီဖူခ်န္းကို ၾကည့္လိုက္ၿပီး ေအးစက္စက္ေလသံနဲ႔ ၿခိမ္းေျခာက္လိုက္ပါတယ္။" အခုခ်က္ခ်င္း ဒူးေထာက္ၿပီး ဇိုလင္းဟြာကို ေတာင္းပန္လိုက္ ။ မဟုတ္ရင္ေတာ့ လူၾကားထဲမွာ မင္း အရွက္ကြဲလိမ့္မယ္ "" ဒူးေထာက္ၿပီး ေတာင္းပန္တာကေတာ့ အရွက္ကြဲတာပဲ မဟုတ္ဘူးလား ။ မင္းေခါင္းထဲမွာ ဦးေႏွာက္ေကာ ရွိေသးရဲ့လား......"လီဖူခ်န္းက ထိုလူငယ္ရဲ့ ၿခိမ္းေျခာက္စကားကို ဂ႐ုစိုက္ပုံ မရပါဘူး ။ သူက စားပြဲလြတ္တစ္ခုကို ရွာၿပီး ေအးေအးေဆးေဆးေတာင္ ထိုင္ေနလိုက္ပါေသးတယ္။" ရန္ေျပာင္း ......နင္ဘာကို အခ်ိန္ဆြဲေနတာလဲ......။ အဲသည္ေကာင္ကို အျမန္ ပါးသြားရိုက္လိုက္ေလ "ဇိုလင္းဟြာက ေဒါသတႀကီးျဖင့္ ထပ္ေျပာလိုက္ပါတယ္။" ေကာင္ေလး...... ငါ့အဆိုး မဆိုနဲ႔ေတာ့ "ရန္ေျပာင္းက စားလက္စတူကို ခ်လိုက္ၿပီး လီဖူခ်န္းဆီသို႔ ထြက္လာခဲ့ပါၿပီ ။ သူက လီဖူခ်န္းကို ပါးရိုက္ဖို႔ လက္ေျမႇာက္ေနစဥ္မွာပဲ......ေျဖာင္း......က်ယ္ေလာင္လွတဲ့ အသံႀကီးတစ္ခုက ထြက္ေပၚလာခဲ့ပါတယ္။ ပါးအရိုက္ခံလိုက္ရသူကေတာ့ ရန္ေျပာင္းပါပဲ ။ လီဖူခ်န္းက ဘယ္လိုလုပ္လိုက္တယ္ေတာ့ မသိပါဘူး ။ ရန္ေျပာင္းရဲ့ ပါးျပင္ေပၚမွာေတာ့ လက္ငါးေခ်ာင္းရာႀကီးက အထင္အရွား က်န္ရစ္ေနခဲ့ပါၿပီ ။ ၿပီးေတာ့သူက အေနာက္ကို လြင့္ထြက္သြားပါေသးတယ္။သူနဲ႔အတူ စားေသာက္ေနတဲ့ လူငယ္ကသာ မထိန္းထားေပးခဲ့ရင္ ရန္ေျပာင္းတစ္ေယာက္ ဘယ္အထိ လြင့္ထြက္သြားမလဲ မသိပါဘူး။" မင္း...... မင္း......"ရန္ေျပာင္းက သူ႔ရဲ့ ပါးျပင္ကို အုပ္ကိုင္ထားရင္းနဲ႔ လီဖူခ်န္းကို ေဒါသတႀကီး စိုက္ၾကည့္ေနခဲ့ပါတယ္။ သူက လီဖူခ်န္းရဲ့ လက္ခ်က္ေၾကာင့္ လူၾကားထဲမွာ လုံးဝ အရွက္ကြဲသြား ခဲ့ပါၿပီ ။" ေခြးမသား...... မင္းက ေသခ်င္ေနတာပဲ "ရန္ေျပာင္းက သူ႔ရဲ့ ခ်ီအတြင္းအားေတြ အကုန္လုံးကို စုစည္းလိုက္ပါတယ္။ သူက လီဖူခ်န္းကို အေသသတ္ဖို႔ စဥ္းစားထားပုံပါပဲ ။အဲသည္အခ်ိန္မွာမွာပဲ ၾသဇာအရွိန္အဝါ ေကာင္းလွတဲ့ အသံတစ္ခုဟာ ပဥၥမထပ္ကို ေရာက္လာခဲ့ပါတယ္။" သင္းရနံ့ စားေသာက္ဆိုင္မွာ ခိုက္ရန္ျဖစ္ပြားျခင္းကို လုံးဝ ခြင့္မျပဳဘူး ။ မင္းတို႔ ရန္ျဖစ္ခ်င္ရင္ ဆိုင္အျပင္မွာ သြားျဖစ္ၾက "ထိုအသံကို ၾကားၿပီးတဲ့ အခါမွာေတာ့ ရန္ေျပာင္းဟာ သူ႔ရဲ့ ခ်ီအတြင္းအားေတြကို အလ်င္အျမန္ ျပန္႐ုတ္သိမ္းၿပီး သူ႔ရဲ့ စားပြဲဆီကို ျပန္သြားလိုက္ပါတယ္။သူ႔အေနနဲ႔ သူ႔ရဲ့ ခ်ီအတြင္းအားေတြကို မ႐ုတ္သိမ္းလို႔လည္း မရပါဘူး ။ ဒါက သင္းရနံ့ စားေသာက္ဆိုင္ပိုင္ရွင္ရဲ့ အသံပါ။ သင္းရနံ့ စားေသာက္ဆိုင္ပိုင္ရွင္က နန္လင္းၿမိဳ႕ရဲ့ ထိပ္သီး ပညာရွင္ေတြထဲက တစ္ေယာက္ ျဖစ္ပါတယ္။ဇိုလင္းဟြာကေတာ့ မေက်နပ္တဲ့ ပုံပါပဲ ။ သူမက တိတ္တိတ္ေလး ႀကိမ္းဝါးလိုက္ပါတယ္။ " ဟမ့္...... သည္ေကာင္မက အစြမ္းထက္တဲ့ စစ္ကူတစ္ေယာက္ ေခၚလာတာကိုး ......။ နန္လင္းၿမိဳ႕ျပင္ေရာက္မွ ေတြ႕ၾကေသးတာေပါ့ "အဆုံးမဲ့အာဏာ အပိုင္း ၃၇၄သတၱဳရိုးလက္သီးဆႏၵလ်ိဳယန္က ဇိုလင္းဟြာ ႀကိမ္းဝါးလိုက္တာကို ၾကားျဖစ္ေအာင္ ၾကားလိုက္ပါေသးတယ္ ။ လ်ိဳယန္ကလည္း လုံးဝကို ဆတ္ဆတ္ထိမခံ စြာေတးလန္မေလး ပါပဲ ။" ဇိုလင္းဟြာ...... နင္က နင့္ရဲ့ ေမာင္ဝမ္းကြဲ ဇိုဖန္းဟြာအားကိုးနဲ႔ ငါ့ကို အနိုင္က်င့္ေနတာမ်ားၿပီ ။ ဒါေပမဲ့ ေနာင္အနာဂတ္မွာေတာ့ နင္ငါ့ကို အနိုင္က်င့္လို႔ ရေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး "အရင္တုန္းကဆိုရင္ ဇိုလင္းဟြာက ထိပ္တန္းစာရင္းဝင္ ေက်ာင္းသားျဖစ္တဲ့ သူ႔ဝမ္းကြဲေမာင္ အားကိုးနဲ႔ သူမကို အနိုင္က်င့္ခဲ့တာပါ။ဒါေပမဲ့ အခုေတာ့ အေျခအေနေတြက ေျပာင္းလဲသြားခဲ့ပါၿပီ ။ အခုဆိုရင္ သူမဘက္မွာလည္း လီဖူခ်န္း ရွိေနၿပီ မဟုတ္ပါလား ။လီဖူခ်န္းရဲ့ လက္သီးတစ္ခ်က္က ဇိုဖန္းဟြာကိုေတာင္ လြင့္ထြက္သြားေစမွာ အေသအခ်ာပါပဲ ။" ဟား......ဟား......။ ဒါက ငါၾကားဖူးသမၽွ ဟာသေတြထဲမွာ ရယ္စရာအေကာင္းဆုံး ဟာသပဲ ။ နင္က စစ္ကူေလးတစ္ေယာက္ ရလာတာနဲ႔ ယုံၾကည္မွုေတြ အရမ္းရွိလာတာလား......."ဇိုလင္းဟြာကလည္း လုံးဝကို အေလ်ာ့မေပးပါဘူး။လ်ိဴယန္က ျပန္ေျပာဖို႔ ျပင္ေနစဥ္မွာပဲ လီဖူခ်န္းက ဟန္႔တားလိုက္ပါတယ္။" လ်ိဳယန္...... ။ သူတို႔ကို အဖက္လုပ္ၿပီး စကားသြားေျပာ မေနနဲ႔ ။ သူတို႔က သာမန္ အညတရေလးေတြပဲ "လီဖူခ်န္းရဲ့ စကားက မီးေလာင္ရာ ေလပင့္လိုက္သလို ပါပဲ ။ဇိုလင္းဟြာက အႀကီးအက်ယ္ ေဒါသထြက္သြားခဲ့ပါၿပီ ။" နင္က ငါ့ကို သာမန္ အညတရလို႔ ေျပာရဲတယ္ေပါ့ "သည္တစ္ႀကိမ္က ဇိုလင္းဟြာ ဘဝမွာ ပထမဆုံးအႀကိမ္ ေဒါသအႀကီးအက်ယ္ ထြက္ဖူးျခင္းပါပဲ ။တကယ္လို႔သာ သည္ေနရာက သင္းရနံ့ စားေသာက္ဆိုင္ မဟုတ္ဘူးဆိုရင္ သူမဟာ လီဖူခ်န္းကို တိုက္ခိုက္ၿပီးေလာက္ပါၿပီ ။" အိုး...... အဲသည္ကေလးက ဘယ္ကလဲ......။ သူက အရမ္းကို ေမာက္မာလြန္းတယ္။ ေဇာင္ဖန္းဟြာက သူ႔ရဲ့ဝမ္းကြဲအစ္မကို အခုလို ႏွိမ္ခ်ေျပာဆိုေနတာကို လုံးဝ သည္းခံမွာ မဟုတ္ဘူး "" သည္ေကာင္က ဇိုဖန္းဟြာ ဘယ္ေလာက္ေၾကာက္စရာေကာင္းမွန္း မသိေသးလို႔ အခုလို ေမာက္မာေနတာပါကြာ။ "" ႏြားေပါက္ေလးကေတာ့ က်ားကို ဘယ္ေၾကာက္ပါ့မလဲ ။ သူ႔ကို ၾကည့္ရတာက အျပင္စည္းတကၠသိုလ္ေက်ာင္းသား ဟုတ္ပုံမရဘူး ။ သည္ေကာင္က အခုမွ သိုင္းတကၠသိုလ္မွာ စာရင္းသြင္းဖို႔ လာခဲ့တာျဖစ္မယ္ယ "သင္းရနံ့ စားေသာက္ဆိုင္ရဲ့ ပဥၥမအထပ္မွာေတာ့ ေတာင္ပိုင္းေတာအုပ္ သိုင္းတကၠသိုလ္ရဲ့ အျပင္စည္းေက်ာင္းသားေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ရွိေနပါတယ္ ။ သူတို႔အားလုံးဟာ လီဖူခ်န္းရဲ့ ေမာက္မာမွုကိုၾကည့္ၿပီး ေခါင္းတခါခါ ျဖစ္ေနၾကပါၿပီ ။ထိပ္တန္းစာရင္းဝင္ ေက်ာင္းသား တစ္ေယာက္ဆိုတာက ဟာသ မဟုတ္ပါဘူး ။ ထိပ္တန္းစာရင္းဝင္ ေက်ာင္းသား တစ္ေယာက္က ျပန္လည္ဝင္စားျခင္းနယ္ပယ္ အဆင့္၁ ပညာရွင္ကိုေတာင္မွ လက္ရည္တူ ယွဥ္နိုင္ပါတယ္။လီဖူခ်န္းကေတာ့ သူ႔ကို တီးတိုးေဝဖန္ေနတဲ့ လူေတြကို ရွိတယ္လို႔ေတာင္ သတ္မွတ္ထားပုံ မရပါဘူး။ သူက သူမွာထားတဲ့ ဟင္းလ်ာကို ျမည္းစမ္းၾကည့္ဖို႔အတြက္သာ စိတ္ေစာေနပါတယ္။အဆင့္၅ မိစၧာသားရဲ ဟင္းလ်ာကေတာ့ တကယ့္ကို အံ့မခန္းပါပဲ ။ လီဖူခ်န္းက အသားတုံးကို တစ္ကိုက္ ကိုက္လိုက္တာနဲ႔ သည္အသားထဲမွာ ခိုဝင္ကိန္းေအာင္းေနတဲ့ စြမ္းအင္ေတြကို ခံစားလိုက္မိပါတယ္ ။ေသခ်ာတာတစ္ခုကေတာ့ သည္ဟင္းလ်ာဟာ အဆင့္၅ မိစၧာသားရဲ အသားခ်ည္းနဲ႔ပဲ ခ်က္ထားတာ မျဖစ္နိုင္ပါဘူး ။ အျခားေသာ ေဆးဖက္ဝင္ အပင္ေတြလည္း ပါပါဦးမယ္။" သည္ဟင္းတစ္ပြဲက ဘယ္ေလာက္က်လဲ "လီဖူခ်န္းက လ်ိဳယန္ကို ေမးလိုက္ပါတယ္။လ်ိဳယန္က ျပဳံးလိုက္ၿပီး " သည္ဆိုင္က ဟင္းလ်ာေတြက ေရႊဒဂၤါးေတြနဲ႔ ရွင္းလို႔ မရဘူး ။ သည္ဟင္းတစ္ပြဲက အဆင့္နိမ့္ဝိညာဥ္ေက်ာက္တုံး ၅တုံး နီးပါး ရွိတယ္ "လ်ိဳကလန္ရဲ့ ခ်မ္းသာႂကြယ္ဝမွုက အဆင့္နိမ့္ဝိညာဥ္ေက်ာက္တုံး တစ္ေသာင္းေက်ာ္ ရွိေပမယ့္ လ်ိဳယန္ဟာ အရမ္းႀကီး မသုံးနိုင္ပါဘူး ။ သူမက တစ္ႏွစ္ကို အဆင့္နိမ့္ဝိညာဥ္ေက်ာက္တုံး ၁၀၀ နီးပါးသာ အသုံးျပဳန္ိုင္ပါတယ္ ။ သူမက လီဖူခ်န္းကို ေကၽြးေမြးခ်င္လြန္းလို႔သာ သည္သင္းရနံ့ စားေသာက္ဆိုင္ရဲ့ ပဥၥမအထပ္ကို ေခၚလာခဲ့တာပါ ။" ၅တုံးလား......။ ေစ်းႀကီးလြန္းတာပဲ "လီဖူခ်န္းကေတာ့ ေခါင္းတခါခါ ျဖစ္ေနခဲ့ပါၿပီ။ သူက ဘာျဖစ္လို႔ သည္လ္ို ေစ်းႀကီးတဲ့ ဟင္းလ်ာကို မွာစားခဲ့မိပါလိမ့္ ။သည္အဆင့္နိမ့္ဝိညာဥ္ေက်ာက္တုံး ၅တုံးကိုသာ ေလလံတင္လိုက္လို႔ကေတာ့ သူ႔အေနနဲ႔ ကုေဋနဲ႔ခ်ီတဲ့ ေရႊဒဂၤါးေတြကိုေတာင္ ရနိုင္ပါတယ္။" ဟား......ဟား......။ သူက တကယ့္ေတာသားပဲ ။ အဆင့္နိမ့္ဝိညာဥ္ေက်ာက္တုံးေလး ၅တုံးပဲ ေပးရတဲ့ ဟင္းလ်ာကို ေစ်းအရမ္းႀကီးတယ္ ဆိုပါလား......။ လ်ိဳယန္ ...... နင္သည္ေတာသားကို ဘယ္က ရွာေတြ႕ခဲ့တာလဲ "ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ ဇိုလင္းဟြာအတြက္ အခြင့္အေရးတစ္ခု ရသြားခဲ့ပါၿပီ ။ သူမက လီဖူခ်န္းကို အားရပါးရ ေလွာင္ေျပာင္ေနပါတယ္။ဒါေပမဲ့လည္း လီဖူခ်န္းကေတာ့ ဇိုလင္းဟြာ ေလွာင္ေျပာင္ေနတာကို ၾကားဟန္ေတာင္ မျပပါဘူး။ သူက လ်ိဳယန္ကို ျပန္ဖို႔အတြက္ ေျပာလိုက္ပါတယ္။" သြားရေအာင္ ......။ သည္နားမွာ ယင္ေကာင္ေတြ အရမ္းမ်ားတယ္ ။စားရတာ အရသာ မရွိဘူး........."က်သင့္သေလာက္ကို ရွင္းၿပီးတဲ့ ေနာက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းနဲ႔ လ်ိဳယန္ဟာ သင္းရနံ့ စားေသာက္ဆိုင္ထဲကေန ထြက္သြားခဲ့ပါၿပီ ။ဇိုလင္းဟြာကေတာ့ လက္သီး တဆုပ္ဆုပ္နဲ႔ က်န္ေနခဲ့ပါတယ္။ထို႔ေနာက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းတို႔ ႏွစ္ေယာက္ဟာ နန္လင္းအတြင္းစည္းၿမိဳ႕ကို လွည့္ပတ္ၾကည့္ရွုဖို႔အတြက္ ဆုံးျဖတ္လိုက္ၾကပါတယ္။နန္လင္းအတြင္းစည္းၿမိဳ႕ကေတာ့ တကယ့္ကို ရင္သပ္ရွုေမာဖြယ္ရာပါပဲ။ သည္အတြင္းစည္းၿမိဳ႕က အျပင္စည္းၿမိဳ႕ထက္ ပိုႀကီးက်ယ္ခမ္းနားတဲ့အျပင္ ေမွာ္ေဆးရည္ဆိုင္ေတြ ၊ လက္နက္ကိရိယာဆိုင္ေတြ ၊ ပရေဆးဆိုင္ေတြ နဲ႔ အျခားေသာ အမ်ိဳးအမည္မသိတဲ့ ဆိုင္ေတြ အမ်ားႀကီး ရွိေနပါတယ္။လီဖူခ်န္းနဲ႔ လ်ိဳယန္တို႔က နာမည္ႀကီး လက္နက္ကိရိယာဆိုင္ တစ္ဆိုင္ထဲကို ဝင္ဖို႔ ျပင္ေနစဥ္မွာပဲ လူေတြအမ်ားႀကီး ၿခံရံထားတဲ့ အဖြဲ႕တစ္ဖြဲ႕ဟာ ဆိုင္ထဲကေန ထြက္လာခဲ့ပါတယ္။သည္အဖြဲ႕ရဲ့ အလယ္မွာ ရွိေနတာကေတာ့ မိန္းမပ်ိဳေလး တစ္ေယာက္ပါပဲ ။ အဲသည္မိန္းမပ်ိဳရဲ့ ခႏၶာကိုယ္က ထြက္ေနတဲ့ အရွိန္အဝါေတြက ေတာ္ဝင္ ဆန္လြန္းလွပါတယ္။လ်ိဳယန္က လီဖူခ်န္းကို ဆြဲလိုက္ၿပီး ထိုအုပ္စုအတြက္ လမ္းဖယ္ေပးလိုက္ပါတယ္။ လ်ိဳယန္က ေလသံခပ္တိုးတိုးျဖင့္" လီဖူခ်န္း ......။ အဲသည္ေကာင္မေလးက နန္လင္းနယ္စား စံအိမ္ရဲ့ တတိယ သခင္မေလးပဲ ။ နင္သူ႔ကို လုံးဝ ရန္မစ မိေစနဲ႔ "" အင္း "လီဖူခ်န္းကလည္း နန္လင္းနယ္စားစံအိမ္ အေၾကာင္းကို အနည္းအက်ဥ္းေတာ့ သိထားၿပီးသားပါပဲ ။ သည္စံအိမ္က ေတာင္ပိုင္းေတာအုပ္ နယ္ေျမေဒသရဲ့ အစြမ္းအထက္ဆုံး အဖြဲ႕အစည္းပင္ မဟုတ္ပါလား ။နန္လင္းနယ္စားစံအိမ္ရဲ့ တတိယသခင္မေလးတို႔အုပ္စု အေဝးကို ထြက္သြားေတာ့မွ လ်ိဳယန္က လီဖူခ်န္းကို ရွင္းျပပါတယ္။" နန္လင္းနယ္စား စံအိမ္ရဲ့ ပထမ သခင္မေလးနဲ႔ ဒုတိယ သခင္မေလးက ခရမ္းေရာင္ပန္း သိုင္းတကၠသိုလ္မွာ တက္ေရာက္ခြင့္ ရခဲ့တာ ။ သည္တတိယ သခင္မေလးကေတာ့ သူ႔အစ္မ ႏွစ္ေယာက္ထက္ နည္းနည္း ညံ့တယ္ ။ သူမက ငါတ္ို႔ ေတာင္ပိုင္းေတာအုပ္ သိုင္းတကၠသိုလ္ရဲ့ ေက်ာင္းသူ တစ္ေယာက္ပဲ "ခရမ္းေရာင္ပန္း သိုင္းတကၠသိုလ္ဆိုတာက ခရမ္းေရာင္ပန္း နိုင္ငံေတာ္ရဲ့ အဓိက သိုင္းတကၠသိုလ္ႀကီး ႏွစ္ခုထဲက တစ္ခုပါ ။ သည္ခရမ္းေရာင္ပန္း သိုင္းတကၠသိုလ္မွာ တက္ေရာက္ခြင့္ရဖို႔ကေတာ့ လုံးဝ မလြယ္ပါဘူး။ ခရမ္းေရာင္ပန္း သိုင္းတကၠသိုလ္ရဲ့ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ဟာ ပင္ကိုပါရမီ ေကာင္းရမယ့္အျပင္ ေနာက္ခံအင္အားကလည္း ေတာင့္တင္းရပါမယ္ ။ အဲသည္အတြက္ ခရမ္းေရာင္ပန္း သိုင္းတကၠသိုလ္ကို ေတာ္ဝင္သိုင္းတကၠသိုလ္လို႔ လူသိမ်ားၾကပါတယ္။လီဖူခ်န္းက ေခါင္းညိတ္႐ုံကလြဲၿပီး ဘာမွ ျပန္မေျပာခဲ့ပါဘူး ။တစ္ရက္လုံးနီးပါး ေလၽွာက္သြားၿပီးတဲ့ အခါမွာေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ နန္လင္းၿမိဳ႕နဲ႔ ပက္သက္ၿပီး အေတာ္ေလး နားလည္သြားခဲ့ပါၿပီ ။တကယ္လို႔ သည္နန္လင္းၿမိဳ႕သာ အေရွ႕ယူနီကြန္း တိုက္ႀကီးမွာ ေပၚလာလို႔ကေတာ့ အေရွ႕ယူနီကြန္းတိုက္ႀကီးမွာ ေနထိုင္ၾကတဲ့ လူေတြအားလုံးဟာ ႐ူးသြပ္သြားေလာက္ပါတယ္။မေရမတြက္နိုင္တဲ့ ေျမကမၻာအဆင့္ လက္နက္ေတြ ၊ ေမွာ္ေဆးရည္ေတြနဲ႔ ပရေဆးပင္ေတြ ။ အေရွ႕ယူနီကြန္းတိုက္ႀကီးမွာ ရွားပါးလြန္းလွတဲ့ အဲသည္အရာေတြ အားလုံးဟာ သည္ၿမိဳ႕ထဲမွာေတာ့ လြယ္လြယ္ကူကူ ဝယ္လို႔ ရေနတာပင္ မဟုတ္ပါလား ။ညပိုင္း ေရာက္ေနတဲ့ အခါမွာေတာ့ လီဖူခ်န္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ သူတို႔ငွားထားတဲ့ အခန္းေတြဆီကို ျပန္လာခဲ့ပါၿပီ ။သူ႔ရဲ့ အခန္းထဲကို ျပန္အေရာက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ သူ႔ရဲ့ ဆင္နဂါး စြမ္းအားေတြကို ေသေသခ်ာဆန္းစစ္လိုက္ပါတယ္။လီဖူခ်န္း သတိထားမိသေလာက္ ဆိုရင္ေတာ့ ရႊယ္ရွီးေဆးလုံးရဲ့ မိစၧာဓာတ္ေတြကို ဖယ္ရွားလိုက္နိုင္ကတည္းက သူ႔ရဲ့ ဆင္နဂါးစြမ္းအား ထိန္းခ်ဳပ္မွုဟာ အေတာ္ေလး ေကာင္းမြန္လာခဲ့တာပါ ။ဆင္နဂါးစြမ္းအင္အမၽွင္ အေရအတြက္ ၂၀၀၀ တုန္းကေတာင္မွ လီဖူခ်န္းဟာ သူ႔ရဲ့ ဆင္နဂါးစြမ္းအင္ေတြကို ထိန္းခ်ဳပ္ရာမွာ အေတာ္ေလး ခက္ခဲခဲ့ပါတယ္ ။ ဒါေပမဲ့ ဆင္နဂါးစြမ္းအင္အမၽွင္ အေရအတြက္ ၃၀၀၀ကို ထိန္းခ်ဳပ္ရတဲ့ အခါမွာေတာ့ အဲသည္လို ခက္ခဲေနတာမ်ိဳးေတြ မရွိေတာ့ပါဘူး ။" ၾကည့္ရတာေတာ့...... ရႊယ္ရွီးေဆးလုံးရဲ့ မိစၧာခ်ီဓာတ္ေတြက ငါ့ရဲ့ စ္တ္ပိုင္းဆိုင္ရာကိုပါ ထိခိုက္ေစခဲ့တဲ့ ပုံပဲ "လီဖူခ်န္းက ခပ္တိုးတိုး ေရရြတ္လိုက္ပါတယ္။" အခုခ်ိန္မွာေတာ့ ငါ့ရဲ့ ကန္႔သတ္ခ်က္က ဆင္နဂါးစြမ္းအင္အမၽွင္ အေရအတြက္ ၃၀၀၀ပဲ ။ ငါ့အေနနဲ႔ ငါ့ရဲ့ ခြန္အားေတြကို ေနာက္ထပ္တစ္ဆင့္ ထပ္တက္ခ်င္ရင္ အနည္းဆုံးေတာ့ ဆင္နဂါးစြမ္းအင္အမၽွင္ အေရအတြက္ ၆၀၀၀ေလာက္ လိုလိမ့္မယ္ "အျခားေသာ ခႏၶာကိုယ္သန္႔စင္ျခင္း နည္းစနစ္ေတြကေတာ့ ဘယ္လိုမွန္း လီဖူခ်န္း မသိပါဘူ း။ ဒါေပမဲ့ ဆင္နဂါးခႏၶာကိုယ္ သြန္းေလာင္းျခင္း ပဥၥမ အခန္းမွာေတာ့ အဆင့္၁ ျပန္လည္ဝင္စားျခင္းနယ္ပယ္ အတြက္ဆိုရင္ ဆင္နဂါးစြမ္းအင္အမၽွင္ အေရအတြက္ ၃၅၀ ၊ အဆင့္၂ ျပန္လည္ဝင္စားျခင္း နယ္ပယ္အတြက္ဆိုရင္ ဆင္နဂါးစြမ္းအင္အမၽွင္ အေရအတြက္ ၇၅၀ ၊ အဆင့္၃ ျပန္လည္ဝင္စားျခင္း နယ္ပယ္အတြက္ဆိုရင္ ဆင္နဂါးစြမ္းအင္အမၽွင္ အေရအတြက္ ၁၅၀၀ နဲ႔ အဆင့္၄ ျပန္လည္ဝင္စားျခင္း နယ္ပယ္အတြက္ဆိုရင္ ဆင္နဂါးစြမ္းအင္အမၽွင္ အေရအတြက္ ၃၀၀၀ လိုအပ္ပါတယ္။အဆင့္တစ္ဆင့္ တက္ဖို႔အတြက္ လိုအပ္တဲ့ ဆင္နဂါးစြမ္းအင္အမၽွင္ အေရအတြက္ဟာ ႏွစ္ဆနီးပါး ရွိေနတာပါ ။ သည္ပုံစံအတိုင္းဆိုရင္ေတာ့ အဆင့္၅ ျပန္လည္ဝင္စားျခင္း နယ္ပယ္အတြက္ သူဟာ ဆင္နဂါးစြမ္းအင္အမၽွင္ အေရအတြက္ ၆၀၀၀ ရွိေနဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ဆင္နဂါးစြမ္းအင္အမၽွင္ အေရအတြက္ ၃၀၀၀ တိုးလာဖို႔ ဆိုတာက လြယ္ေတာ့ မလြယ္လွပါဘူး ။ လီဖူခ်န္းအေနနဲ႔ ဆင္နဂါးစြမ္းအင္အမၽွင္ အေရအတြက္ ၃၀၀၀ တိုးလာဖို႔အတြက္ မ်ားျပားလွတဲ့ အရင္းအျမစ္ေတြ လိုအပ္ပါတယ္။ သူ႔ဆီမွာ လက္ရွိက်န္ေနတဲ့ ဝိညာဥ္ေက်ာက္တုံးေတြနဲ႔ ဆိုရင္ေတာ့ ဆင္နဂါးစြမ္းအင္အမၽွင္ အေရအတြက္ ၃၀၀၀ တိုးလာဖို႔ ဆိုတာက လုံးဝ မျဖစ္နိုင္သေလာက္ပါပဲ ။" ထားလိုက္ပါေတာ့ကြာ ။ ငါက ငါ့ရဲ့ ဆင္နဂါးစြမ္းအင္ကို တိုးပြားလာေအာင္ မလုပ္နိုင္ေပမယ့္လည္း ငါ့ရဲ့ ခႏၶာကိုယ္သန္႔စင္ျခင္း အျပင္အား သိုင္းပညာကို ေလ့က်င့္လို႔ ရေနေသးတာပဲ "လီဖူခ်န္းက သူ႔ကိုယ္သူ အားေပးလိုက္ပါတယ္။အခုဆိုရင္ သူ႔ရဲ့ သတၱဳရိုးလက္သီးသိုင္းက အလုံးစုံ တတ္သိနားလည္ျခင္း အဆင့္ကို ေရာက္ေနပါၿပီ ။ သူက သတၱဳရိုး လက္သီးဆႏၵကို နားလည္အသုံးျပဳနိုင္ဖို႔အတြက္ အဆင့္တစ္ဆင့္သာ လိုေနေတာ့တာပါ ။လီဖူခ်န္းက ခ်ီအတြင္းအားသိုင္းပညာဘက္မွာ အေျခခံ ေကာင္းခဲ့တဲ့အတြက္ သူ႔ရဲ့ ခ်ီအတြင္းအား သိုင္းပညာဘက္မွာ နားလည္သေဘာေပါက္နိုင္စြမ္းဟာ အရမ္းေကာင္းပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ခႏၶာကိုယ္အျပင္အား သိုင္းပညာဘက္မွာေတာ့ သူ႔ရဲ့ အေျခခံဟာ သုည သာသာပါပဲ ။အဲသည္အတြက္သူဟာ အခုခ်ိန္အထိ သတၱဳရိုးလက္သီးဆႏၵကို နားလည္အသုံးျပဳနိုင္ျခင္း မရွိေသးတာပါ ။သည္ရက္ပိုင္းမွာေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ သတၱဳရိုးလက္သီးသိုင္းရဲ့ တစ္ဖက္ကမ္းခတ္ တတ္ေျမာက္ျခင္း အဆင့္ကို ေရာက္ေတာ့မယ္လို႔ ခံစားေနရပါတယ္ ။လီဖူခ်န္းရဲ့ ခံစားခ်က္က မမွားပါဘူး ။ အခ်ိန္တစ္ပတ္ ၾကာသြားၿပီးတဲ့ ေနာက္မွာေတာ့ သူရဲ့ သတၱဳရိုးလက္သီးသိုင္းဟာ တစ္ဖက္ကမ္းခတ္ တတ္ေျမာက္တဲ့ အဆင့္ကို ေရာက္သြားခဲ့ပါၿပီ။ဝုန္း......အခန္းတစ္ခုထဲမွာ ရွိေနတဲ့ လီဖူခ်န္းဟာ ေလထုထဲကို လက္သီးတစ္လုံး ထိုးလိုက္ပါတယ္။ သူ႔ရဲ့ လက္သီးခ်က္ထဲမွာေတာ့ အသိဆႏၵတစ္ခု ခိုဝင္ကိန္းေအာင္းေနခဲ့ပါၿပီ ။" ေနာက္ဆုံးေတာ့လည္း ငါက သတၱဳရိုးလက္သီး ဆႏၵကို နားလည္ အသုံးျပဳနိုင္ ခဲ့ၿပီပဲ " လီဖူခ်န္းက ျပဳံးလိုက္ပါတယ္။သတၱရိုးလက္သီး ဆႏၵကို နားလည္ၿပီးသြားတဲ့ ေနာက္မွာေတာ့ သူ႔ရဲ့ လက္သီးေတြဟာ ကိုယ္ပိုင္ လက္နက္တစ္ခုလို ျဖစ္လာခဲ့ပါၿပီ ။ သူ႔ရဲ့ လက္သီးေပၚမွာ ယွက္သိုင္းေနတဲ့ အျပင္အားခ်ီေတြကလည္း လုံးဝကို ဖ်က္ဆီးလို႔ မရေတာ့တဲ့ အရာတစ္ခုလိုပါပဲ ။***ေတာင္ပိုင္းေတာအုပ္ သိုင္းတကၠသိုလ္ရဲ့ ေက်ာင္းသားသစ္ လက္ခံပြဲကလည္း တစ္စထက္တစ္စ နီးကပ္လာၿပီ ျဖစ္တဲ့အတြက္ နန္လင္းၿမိဳ႕ထဲမွာေတာ့ လူငယ္ေတြနဲ႔ စည္ကားေနပါတယ္။သည္လူငယ္ေတြထဲက အခ်ိဳ႕ေတြက သိုသိုသိပ္သိပ္ ေနထိုင္ၾကေပမယ့္လည္း အခ်ိဳ႕ကေတာ့ ထင္ေပၚလိုၾကပုံပါပဲ ။နန္လင္းၿမိဳ႕ျပင္မွာေတာ့ ေန႔တိုင္းလိုလိုပင္ ရန္ပြဲေတြ ရွိေနပါတယ္။ ဒါေပမဲ့လည္း ဘယ္လူငယ္မွေတာ့ နန္လင္းၿမိဳ႕ထဲမွာ ရန္မျဖစ္ရဲၾကပါဘူ း ။" ေဟ့ေကာင္...... မင္းက ငါ့ကို ဘာလို႔ ၾကည့္တာလဲ "" ၾကည့္ခ်င္လို႔ ၾကည့္တာကြာ......။ ဘာျဖစ္လည္း "" ေဟ့ေကာင္ ......။ အပိုေတြ ေျပာမေနနဲ႔ ။ သတၱိရွိရင္ ၿမိဳ႕ျပင္ထြက္ခဲ့ "" ရတယ္ေလ......။ မင္းကို ငါက ေၾကာက္ေနရမွလား......"သည္ေန႔မွာလည္း လူငယ္ႏွစ္ေယာက္က ဘာအေၾကာင္းမွ မရွိဘဲနဲ႔ ၿမိဳ႕ျပင္မွာ ထြက္တိုက္ဖို႔အတြက္ တာစူ ေနၾကျပန္ပါၿပီ ။" အင္း......လူငယ္ေတြ......လူငယ္ေတြ ......။ ဘာျဖစ္လို႔ သည္ေလာက္အထိ တိုက္ခိုက္ခ်င္ေန ရတာလဲ "လီဖူခ်န္းကေတာ့ ထိုျမင္ကြင္းကို ၾကည့္ၿပီး ေခါင္းတခါခါ ျဖစ္ေနပါတယ္။ဘာအေၾကာင္းေၾကာင့္မွန္းေတာ့ မသိပါဘူး။ လီဖူခ်န္းက အဲသည္လို အေၾကာင္းအရင္း မရွိဘဲနဲ႔ တိုက္ခိုက္ရတာကို လုံးဝ စိတ္မပါေတာ့တာပါ ။" ၾကည့္ရတာ စြမ္းအားက လူတစ္ေယာက္အေပၚမွာ ႀကီးမားတဲ့ လႊမ္းမိုးမွု ရွိေနတာလား "သူ႔ရဲ့ တိုက္ခိုက္နိုင္စြမ္းက ျပန္လည္ဝင္စားျခင္း နယ္ပယ္ပညာရွင္ေတြနဲ႔ ယွဥ္နိုင္စြမ္း ရွိလာကတည္းက လီဖူခ်န္းဟာ လူငယ္မ်ိဳးဆက္ေတြနဲ႔ တိုက္ခိုက္ရမွာကို စိတ္မဝင္စားေတာ့ပါဘူး။ တကယ္လို႔ မလြဲမေရွာင္သာ တိုက္ခိုက္ရမယ္ဆိုရင္ေတာင္မွ သူဟာ အရမ္းအစြမ္းထက္တဲ့ ထြဋ္ေခါင္ပါရမီရွင္ေတြနဲ႔သာ တိုက္ခိုက္ခ်င္ပါတယ္။" သည္ႏွစ္ရဲ့ ေက်ာင္းသားလက္ခံပြဲကေတာ့ အရင္ႏွစ္ေတြကထက္ကို စိတ္ဝင္စားစရာပဲ ။ သည္တစ္ေခါက္ နာမည္စာရင္းလာေပးတဲ့ လူငယ္ေတြထဲမွာ ၾကယ္၆ပြင့္ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံပိုင္ရွင္ သုံးေယာက္ေတာင္ ပါတယ္လို႔ သတင္းၾကားတယ္။ အဲသည္လူငယ္ သုံးေယာက္စလုံးကလည္း ေကာင္းကင္နယ္ပယ္ အဆင့္၇နဲ႔ အထက္ကို ေရာက္ေနၾကၿပီ ။"လီဖူခ်န္းရဲ့ ေဘးနားမွာ ရွိေနတဲ့ လ်ိဳယန္က ခပ္တိုးတိုး ေျပာလိ္ုက္ပါတယ္။လီဖူခ်န္းက လ်ိဳယန္ဘက္ကို လွည့္လိုက္ၿပီး" သူတို႔ေတြက ဘာျဖစ္လို႔ အခုမွ ေတာင္ပိုင္းေတာအုပ္ သိုင္းတကၠသိုလ္မွာ စာရင္းေပးတာလဲ "လ်ိဳယန္က "ေတာင္ပိုင္းေတာအုပ္ သိုင္းတကၠသိုလ္မွာ တက္ေရာက္တဲ့ လူအမ်ားစုက အဆင့္ျမင့္ ပညာရပ္ေတြကို ေလ့က်င့္ခ်င္လို႔ ေရာက္လာၾကတာ။ သူတို႔က ဆန္းၾကယ္ အထြတ္အထိပ္အဆင့္ ပညာရပ္ေတြရဲ့ အျမင့္ဆုံး အဆင့္အထိေရာက္ေအာင္ မေလ့က်င့္နိုင္ေသးဘဲနဲ႔ သိုင္းတကၠသိုလ္မွာ အမည္စာရင္း မေပးသြင္းၾကဘူး "" ဟိုဘက္က လူကို ၾကည့္လိုက္ ......။ အဲသည္လူက နတ္က်က္သေရၿမိဳ႕ လီကလန္ရဲ့ ၿပိဳင္ဘက္ကင္း ပါရမီရွင္ လီခ်န္းဖန္ပဲ ။ သူက အသက္၂၆ပဲ ရွိေပမယ့္လည္း ေကာင္းကင္နယ္ပယ္ အဆင့္၈ကို ေရာက္ေနၿပီ ။ ေကာလဟာလေတြ အရဆိုရင္ေတာ့ သူက အဆင့္၄ မိစၧာတစ္ေကာင္ကိုေတာင္မွ သိုင္းကြက္အနည္းအတြင္းမွာ သတ္ျဖတ္နိုင္တယ္တဲ့ ။ ၿပီးေတ့ာ သူက ဆန္းၾကယ္အထြတ္အထိပ္အဆင့္ အတြင္းအားပညာရပ္ တစ္ခုကိုလည္း အျမင့္ဆုံး အဆင့္အထိ ေလ့က်င့္ထားၿပီးၿပီ "( note - တ႐ုတ္လို ဆိုရင္ေတာ့ လီဖူခ်န္းရဲ့ မ်ိဳးရိုးျဖစ္တဲ့ လီနဲ႔ လီခ်န္းဖန္ရဲ့ မ်ိဳးရိုးျဖစ္တဲ့ လီဟာ စာလုံးေပါင္းျခင္း မတူပါဘူး ။ )လ်ိဳယန္က ႐ုတ္တရက္ ဆိုသလို လမ္းၾကားေလးတစ္ခုရဲ့ အဆုံးမွာ ရပ္ေနတဲ့ ခပ္ေခ်ာေခ်ာ လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္ကို လက္ညႇိုးထိုးျပလိုက္ပါတယ္ ။" အသက္၂၆ႏွစ္ နဲ႔ ဆန္းၾကယ္အထြတ္အထိပ္အဆင့္ အတြင္းအား ပညာရပ္ကို အျမင့္ဆုံး အဆင့္အထိ ေလ့က်င့္ထားနိုင္တဲ့သူလား "လီဖူခ်န္းက လ်ိဳယန္ေျပာတဲ့ လူငယ္ကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ မိပါတယ္။လီခ်န္းဖန္ကလည္း လီဖူခ်န္း လွမ္းၾကည့္တာကို အာ႐ုံ ရလိုက္ပုံပါပဲ။ သူကလည္း လီဖူခ်န္းကို ျပန္ၾကည့္လာခဲ့ပါၿပီ ။ဒါေပမဲ့လည္း လီခ်န္းဖန္က လီဖူခ်န္းကို တစ္ခ်က္သာ စိုက္ၾကည့္ၿပီး သူ႔ရဲ့ အၾကည့္ေတြကို ျပန္သိမ္းသြားခဲ့ပါတယ္။" သူရဲ့ က်င့္ႀကံမွုက သိပ္ၿပီး အဆင့္ျမင့္တဲ့ပုံလည္း မရွိပါဘူး ။ ဒါေပမဲ့ ဘာျဖစ္လို႔ငါက အႏၲရာယ္ အနံ့ေတြ ရလိုက္တာလဲ "လီခ်န္းဖန္က မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ၿပီး ခပ္တိုးတိုး ေရရြတ္လိုက္ပါတယ္။" သူက မဆိုးဘူး "လီဖူခ်န္းကလည္း မွတ္ခ်က္ခ်လိုက္ပါတယ္။လီခ်န္းဖန္က အစြမ္းထက္တဲ့ ပါရမီရွင္ တစ္ေယာက္ဆိုတာ ယုံမွား သံသယ ဝင္ေနစရာ မလိုပါဘူး ။ သူက လီဖူခ်န္းရဲ့ အၾကည့္က္ိုေတာင္ အာ႐ုံခံနိုင္ပါတယ္ ။ ပါရမီရွင္ အခ်င္းခ်င္းမွသာ တစ္ဖက္လူရဲ့ တည္ရွိမွုကို အာ႐ုံခံနိုင္တာပါ ။ ဒါက ေႁမြေႁမြခ်င္း ေျချမင္တယ္ဆိုတဲ့ သေဘာတရားနဲ႔ အတူတူပါပဲ ။အဆုံးမဲ့အာဏာ အပိုင္း၃၇၅အေမွာင္ထု အရိုးတည္ေဆာက္ပုံသည္လိုနဲ႔ပဲ ေတာင္ပိုင္းေတာအုပ္ သိုင္းတကၠသိုလ္ရဲ့ ေက်ာင္းသားသစ္ လက္ခံမယ့္ေန႔ကို ေရာက္ရွိလာခဲ့ပါတယ္ ။ သည္ႏွစ္အတြက္ ေက်ာင္းသားသစ္အျဖစ္ ေလၽွာက္ထားမယ့္ လူငယ္ေတြဟာလည္း ေတာင္ပိုင္းေတာအုပ္ သိုင္းတကၠသိုလ္သို႔ ဦးတည္ၿပီး သြားေနၾကပါၿပီ။ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တိုင္း ေတာင္ပိုင္းေတာအုပ္ သိုင္းတကၠသိုလ္မွာ တက္ေရာက္ခြင့္ ရဖို႔အတြက္ ေလၽွာက္ထားၾကသူေတြဟာ အေရအတြက္အားျဖင့္ တစ္ေထာင္ေက်ာ္ကို ရွိပါတယ္။ဒါေပမဲ့လည္း အဲသည္အေရအတြက္ တစ္ေထာင္ေက်ာ္ထဲမွာ ၾကယ္၆ပြင့္အဆင့္ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံ ပိုင္ရွင္ေတြက တစ္ေယာက္စ၊ႏွစ္ေယာက္စေလာက္သာ ပါတာပါ ။ ေယဘူယ်အားျဖင့္ေတာ့ ေတာင္ပိုင္းေတာအုပ္ သိုင္းတကၠသိုလ္ကို ဝင္ခြင့္ေလၽွာက္သူေတြထဲမွာ ၾကယ္၄ပြင့္ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံ ပိုင္ရွင္ေတြက အမ်ားဆုံးပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ ၾကယ္၅ပြင့္ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံ ပိုင္ရွင္ေတြလည္း ဆယ္နဲ႔ခ်ီၿပီး ပါပါေသးတယ္ ။ေတာင္ပိုင္းေတာအုပ္သိုင္းတကၠသိုလ္ရဲ့ သတ္မွတ္ခ်က္ေတြထဲမွာ ေက်ာင္းေတာ္ကို ဝင္ခြင့္ေလၽွာက္သူေတြဟာ ၾကယ္၅ပြင့္ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံ ရွိရမယ္လို႔ သတ္မွတ္စံႏွုန္း ထားရွိခဲ့ ေပးမယ့္လည္း ရွားပါးတဲ့ ပါရမီရွင္ေတြကို လက္လႊတ္လိုက္ရမွာ စိုးတဲ့အတြက္ ၾကယ္၄ပြင့္ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံ ပိုင္ရွင္ အခ်ိဳ႕ကိုလည္း ေက်ာင္းသားသစ္အျဖစ္ လက္ခံေလ့ ရွိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေကာင္းကင္ေမၽွာ္စင္ရဲ့ ဒုတိယထပ္ကို ေက်ာ္ျဖတ္နိုင္တဲ့ ၾကယ္၄ပြင့္ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံ ပိုင္ရွင္ေတြကိုသာ ေက်ာင္းသားသစ္အျဖစ္ လက္ခံတာပါ။ေတာင္ပိုင္းေတာအုပ္ သိုင္းတကၠသိုလ္ဟာ နန္လင္းၿမိဳ႕နဲ႔ မိုင္ရာခ်ီသာ ကြာေဝးပါတယ္။ ဒါက သိပ္ေဝးလွတဲ့ အကြာအေဝး တစ္ခုေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ အခ်ိန္တို အတြင္းမွာပဲ ႀကီးမားလွတဲ့ လူအုပ္စုႀကီးဟာ ကြင္းျပင္က်ယ္ႀကီး တစ္ခုဆီကို ေရာက္ရွိလာခဲ့ပါၿပီ ။ သူတို႔ရဲ့ အေရွ႕မွာေတာ့ ႀကီးက်ယ္ခမ္းနားလွတဲ့ မဟာ အေဆာက္အဦးႀကီးတစ္ခု ရွိေနပါတယ္။သည္အေဆာက္အဦးႀကီးကိုေတာ့ ေအာက္ပိုင္းက်ယ္ကာ အေပၚကို ရွူးသြားတဲ့ ပုံစံမ်ိဳး ေဆာက္လုပ္ထားတာပါ ။ အေဆာက္အဦးႀကီးရဲ့ ထိပ္ဆုံးမွာေတာ့ ေမၽွာ္စင္အျမင့္ႀကီးတစ္ခု ရွိေနပါတယ္။ လူေတြ ေျပာက်တာကေတာ့ အဲသည္ေမၽွာ္စင္ဟာ အတြင္းစည္းတကၠသိုလ္ တည္ရွိရာ လၽွို႔ဝွက္နယ္ေျမနဲ႔ ဆက္သြယ္ေပးထားတာပါတဲ့ ။ အဲသည္စကားက မွန္လား ၊ မမွန္ဘူးလားဆိုတာကေတာ့ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ၾကဳံမွပဲ သိရမွာပါ ။ေက်ာင္းသားသစ္ လက္ခံမယ့္အခ်ိန္ ေရာက္ဖို႔အတြက္ အခ်ိန္အနည္းငယ္ လိုေနေသးတဲ့အတြက္ လူငယ္ေတြ အားလုံးဟာ ကြင္းျပင္က်ယ္ႀကီးထဲမွာပဲ ေစာင့္ေနရပါတယ္။" လ်ိဳယန္... မိန္းမပ်က္မ ။ နင္သည္တစ္ခါေကာ မာနေထာင္လႊားနိုင္ဦးမလား ဆိုတာ ၾကည့္က်တာေပါ့ '"ဇိုလင္းဟြာက ရန္ေျပာင္းနဲ႔ ေနာက္ထပ္လူတစ္ေယာက္ကို ေခၚလာၿပီး လ်ိဳယန္ကို အထက္စီးကေန ေျပာလိုက္ပါတယ္။လ်ိဳယန္ကလည္း ၿငိမ္ခံမေနပါဘူး ။သူက ဆိုးဝါးလွတဲ့ အနံ့တစ္ခုကို ရလိုက္တဲ့ဟန္ျဖင့္ ႏွာေခါင္းကို အုပ္လိုက္ၿပီး ျပန္ေခ်ပလိုက္ပါတယ္။'" ဇိုလင္းဟြာ...... ။ နင့္ပါးစပ္က အရမ္း ပုပ္ေစာ္နံတယ္ ။ နင့္ပါးစပ္ကို အရင္ သန္႔ရွင္းလိုက္ပါလား " ဇိုလင္းဟြာက ေဒါသတႀကီးျဖင့္ " နင္က အရမ္း လၽွာေစာင္း ထက္ေနတယ္ ဟုတ္လား ။ ေအးဟုတ္ၿပီ ......။ နင့္ရဲ့ စစ္ကူ မရွိတဲ့ အခါက်ရင္ေကာ အခုလို လၽွာေစာင္းထက္နိုင္ဦးမလား ဆိုတာကို ၾကည့္က်ေသးတာေပါ့ "" ရန္ေျပာင္း...... ။ နင့္ကို ပါးရိုက္သြားတဲ့ ေကာင္ကို ျပန္ၿပီး လက္တုံု႔ျပန္ရမယ့္ အခ်ိန္ ေရာက္ၿပီ ။ နင့္အစြမ္းကို ျပလိုက္စမ္း "ဝုန္း......ျပင္းထန္လွတဲ့ ခ်ီအရွိန္အဝါ တစ္ခုက ေလထုမွာ ျဖစ္တည္လာခဲ့ပါၿပီ ။ ထိုခ်ီအရွိန္အဝါရဲ့ ပိုင္ရွင္ကေတာ့ ရန္ေျပာင္းပါပဲ ။ ရန္ေျပာင္းက လီဖူခ်န္းကို စိုက္ၾကည့္လိုက္ၿပီး ေျပာလိုက္ပါတယ္။" မ်ိဳးမစစ္တဲ့ ေခြးမသားေလး....... ။ အခုခ်က္ခ်င္း ဒူးေထာက္ၿပီး ကိုယ့္ပါးကိုယ္ ဆယ္ႀကိမ္တိတိ ရိုက္စမ္း ။ အဲဒါဆိုရင္ မင္းကို ခြင့္လႊတ္ေပးလိုက္မယ္ "လီဖူခ်န္းကေတာ့ ရန္ေျပာင္းရဲ့ စကားကို ဂ႐ုစိုက္ပုံ မရပါဘူး ။ သူက ေလသံေလးေအးေအးေလးျဖင့္ " အင္း......။ ငါရိုက္လိုက္တဲ့ လက္ဝါးရိုက္ခ်က္က အားနည္းသြားလို႔ထင္တယ္ ။ မင္းက အခုထိ မမွတ္ေသးဘူးဘဲ "" ေခြးမသား "လီဖူခ်န္းရဲ့ စကားက ရန္ေျပာင္းရဲ့ ေဒါသေတြကို အျမင့္ဆုံး အေျခအေန တစ္ခုအထိ ေရာက္ရွိသြားေစ ခဲ့ပါၿပီ ။" ေသစမ္းကြာ "ေဒါသထြက္ေနတဲ့ ရန္ေျပာင္းဟာ သူ႔ရဲ့ လက္စြဲေတာ္ျဖစ္တဲ့ တူႀကီးတစ္လက္ကို ထုတ္ယူလိုက္ၿပီး လီဖူခ်န္းကို ထုခ်လိုက္ပါတယ္။" သြားၿပီ...။ သည္ကေလးေတာ့ ဇာတ္သိမ္းၿပီ ။ ရန္ေျပာင္းက အျပင္စည္းတကၠသိုလ္ရဲ့ လက္ေရြးစင္ ေက်ာင္းသား ။ ၿပီးေတာ့ ေကာင္းကင္ေမၽွာ္စင္ရဲ့ တတိယထပ္ကိုလည္း ျဖတ္ေက်ာ္ထားနိုင္ေသးတယ္။ ဝင္ခြင့္လာေလၽွာက္တဲ့ ေက်ာင္းသားသစ္ တစ္ေယာက္က ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး ရန္ေျပာင္းကို ယွဥ္နိုင္မွာလဲ......"" မင္းေျပာတာမွန္တယ္။ လီခ်န္းဖန္လို ပါရမီရွင္ကမွ ရန္ေျပာင္းကို ယွဥ္နိုင္မွာကြ ။ သည္ကေလးကေတာ့ ေမၽွာ္လင့္ခ်က္ မရွိဘူး......"ကြင္းျပင္က်ယ္ႀကီးထဲမွာ ရွိေနတဲ့ လူေတြအားလုံးဟာ လီဖူခ်န္းကို ၾကည့္ၿပီး မွတ္ခ်က္ ေပးေနၾကပါတယ္။ရန္ေျပာင္းက ႏွယ္ႏွယ္ရရ လူတစ္ေယာက္ မဟုတ္ပါဘူး ။ သူက ေကာင္းကင္နယ္ပယ္ အဆင့္၇ ပညာရွင္ပါ ။ ၿပီးေတာ့ သူ႔ရဲ့ ဆန္းၾကယ္အထြတ္အထိပ္အဆင့္ တူသိုင္းကလည္း အလုံးစုံ တတ္သိနားလည္ျခင္း အဆင့္ကို ေရာက္ေနပါၿပီ ။ လီဖူခ်န္းလို ဝင္ခြင့္လာေလၽွာက္တဲ့ ေကာင္းသားသစ္တစ္ေယာက္ အေနနဲ႔ကေတာ့ ရန္ေျပာင္းကို ယွဥ္နိုင္စရာ အေၾကာင္းကို မရွိတာပါ ။ရန္ေျပာင္းရဲ့ တူက လီဖူခ်န္းကို ထိခါနီး ဆဲဆဲမွာပဲ........." သြားစမ္း "ဘန္း......အသံနဲ႔ အတူ ရန္ေျပာင္းဟာ လူေရာ ၊တူပါ လြင့္ထြက္သြားခဲ့ပါတယ္။လက္သီးတစ္ခ်က္ .........သည္လက္သီးခ်က္က မိစၧာနတ္ဘုရား တစ္ပါးရဲ့ ခြန္အားေတြ ခိုဝင္ကိန္းေအာင္း ေနသလိုပါပဲ ။"အဟြတ္......အဟြတ္...... ေဝါ့ "ရန္ေျပာင္းကေတာ့ ေသြးေတြ အန္ေနခဲ့ပါၿပီ ။ " မင္း......မင္း......"ရန္ေျပာင္းက ဘာစကားမွကို ဆက္ၿပီး မေျပာရဲေတာ့ပါဘူး ။ သူ႔ရဲ့ မ်က္လုံးေတြထဲမွာေတာ့ ေၾကာက္ရြံ့မွုေတြကို အတိုင္းသား ျမင္ေနရပါတယ္ ။ တစ္ဖက္လူက သူ႔ရဲ့ တူသိုင္းကြက္ကို လက္ဗလာနဲ႔ပင္ အနိုင္ယူလိုက္တာ မဟုတ္ပါလား ။ကြင္းျပင္က်ယ္တစ္ခုလုံးကလည္း တိတ္ဆိတ္သြားၿပီး လူငယ္အားလုံးဟာ လီဖူခ်န္းကို အေၾကာင္သား စိုက္ၾကည့္ေနၾကပါတယ္။လက္သီးတစ္ခ်က္နဲ႔ အျပင္စည္းတကၠသိုလ္ရဲ့ လက္ေရြးစင္ ေက်ာင္းသားကို အနိုင္ယူလိုက္တဲ့ေကာင္...... ။ သည္ေကာင္က အေစာႀကီးကတည္းက ဝင္ခြင့္မေလၽွာက္ဘဲ ဘယ္မွာ ပုန္းေနတာလဲ......။ဇိုလင္းဟြာရဲ့ ေဘးနားမွာ ရွိေနတဲ့ လူငယ္ရဲ့ မ်က္ႏွာကလည္း ေလးနက္တည္ၾကည္ သြားခဲ့ပါၿပီ ။ ၾကည့္ရတာေတာ့ သူတို႔က လီဖူခ်န္းကို ေလ်ာ့တြက္လိုက္မိတဲ့ ပုံပါပဲ ။ သည္ေကာင္က သာမန္ မဟုတ္ပါဘူး။" ထြီ......အသုံးမက်လိုက္တာ ။ စုလင္း ...... နင္ငါ့အစား သူ႔ကို ဆုံးမလိုက္ " ဇိုလင္းဟြာက သူ႔ေဘးမွာ ရပ္ေနတဲ့ လူငယ္ကို အမိန္႔ေပးလိုက္ပါတယ္။သူမက လ်ိဳယန္တစ္ေယာက္ အရမ္းေတာ္တဲ့ စစ္ကူတစ္ေယာက္ ရွာလာနိုင္တာကို လုံးဝ မေက်နပ္ပါဘူး ။လ်ိဳယန္ကေတာ့ ေအးေအးေဆးေဆးပဲ ရပ္ေနပါတယ္။ သူမ အေနနဲ႔ လီဖူခ်န္းအတြက္ စိုးရိမ္ေနစရာ အေၾကာင္းကို မရွိတာပါ ။လီဖူခ်န္းက ျပန္လည္ဝင္စားျခင္းနယ္ပယ္အဆင့္ လုပ္ႀကံ သတ္ျဖတ္သူကိုေတာင္မွ လက္သီးတစ္ခ်က္တည္းနဲ႔ သတ္ျဖတ္ခဲ့တာေလ ။သည္လို ပမႊား အျပင္စည္းတကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားေတြေလာက္ကိုေတာ့ စကားထဲေတာင္ ထည့္ေျပာေနစရာ မလိုပါဘူး ။" ခႏၶာကိုယ္အျပင္အား ပညာရွင္လား "လီခ်န္းဖန္ကေတာ့ လီဖူခ်န္းကို ေသေသခ်ာခ်ာ အကဲခတ္ေနပါတယ္ ။ ဘာေၾကာင့္မွန္းေတာ့ မသိပါဘူး ။ သူက လီဖူခ်န္းထံကေန ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့ အေငြ႕အသက္တစ္ခုကို ခံစားေနရပါတယ္။" စုလင္း...... နင္ဘာလုပ္ေနတာလဲ ။ သူ႔ကိုသြားၿပီး ဆုံးမလိုက္ေလ "စုလင္းက မလွုပ္ရွားဘဲ ၿငိမ္ေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရတဲ့အတြက္ ဇိုလင္းဟြာက ေဒါသတႀကီးနဲ႔ စုလင္းကို ဖိအားေပးလိုက္ပါတယ္။သည္တစ္ခါမွာေတာ့ စုလင္းက အေရွ႕ထြက္လာၿပီး" မင္းက ရန္မစသင့္တဲ့ လူကို ရန္စလိုက္တာပဲ ။ ေတာင္းပန္ပါတယ္။ ငါမင္းကို ဆုံးမရေတာ့မယ္ "" ေလာကေပၚမွာ ငါရန္မစသင့္တဲ့လူေတြ အမ်ားႀကီး ရွိတယ္ဆိုတာေတာ့ အမွန္ပဲ ။ ဒါေပမဲ့ ေသခ်ာတာ တစ္ခုကေတာ့ အဲသည္လူေတြက မင္းတို႔ မဟုတ္ဘူး "လီဖူခ်န္းက ေအးေအးေဆးေဆးပဲ ျပန္ေျပာလိုက္ပါတယ္။" ငါက ရန္ေျပာင္း မဟုတ္ဘူး ။ သတိထား "စကားဆုံးတာနဲ႔ တစ္ၿပိဳင္နက္ စုလင္းဟာ သူ႔ရဲ့ ၾကယ္၅ပြင့္ လၽွို႔ဝွက္နည္းစနစ္ကို အသက္သြင္းလိုက္ပါၿပီ ။စုလင္းက ရန္ေျပာင္းထက္ကို ပိုအစြမ္းထက္တဲ့ လက္ေရြးစင္ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ပါ ။ ၿပီးေတာ့ သူက ေကာင္းကင္ေမၽွာ္စင္ရဲ့ စတုတၳအထပ္ကိုေတာင္မွ ျဖတ္ေက်ာ္နိုင္ခဲ့ ပါေသးတယ္။က်င့္ႀကံျခင္းမွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဒါမွမဟုတ္ သိုင္းပညာမွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ပါေလ ။ သူက ရန္ေျပာင္းထက္ အသာႀကီးပါပဲ ။ သူက ေကာင္းကင္နယ္ပယ္ အဆင့္၈ကို ေရာက္ေနၿပီ ျဖစ္တဲ့အျပင္ သူ႔ရဲ့ ဆန္းၾကယ္အထြတ္အထိပ္ သိုင္းပညာ ဆႏၵကိုလည္း နားလည္အသုံးျပဳနိုင္စြမ္း ရွိေနပါၿပီ ။ စုလင္းက အတြင္းအားပညာရပ္ရဲ့ အျမင့္ဆုံးအဆင့္အထိ ေရာက္ဖို႔ပဲ လိုေတာ့တာပါ ။စုလင္းရဲ့ လက္နက္ကေတာ့ ေဆဘာတစ္လက္ ျဖစ္ပါတယ္။ရႊမ္း......ရႊမ္း......ရႊမ္း...ပတ္ဝန္းက်င္ တစ္ခုလုံးကိုေတာ့ ေဆဘာဓားရိပ္ေတြက ဖုံးအုပ္သြားခဲ့ပါၿပီ ။ေျမျပင္ေပၚမွာလည္း ဖုန္တေထာင္းေထာင္းနဲ႔ပါပဲ ။" သြားစမ္း "အဲသည္အခ်ိန္မွာပဲ လက္သီးတစ္ခ်က္ ထြက္ေပၚလာၿပီး စုလင္းကို ထိုးခ်လိုက္ပါတယ္။ဘန္း...... ေဆဘာဓားရိပ္ေတြ ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့သလို စုလင္းတစ္ေယာက္ လြင့္ထြက္သြားခဲ့ပါၿပီ ။စုလင္းရဲ့ ရလဒ္ကလည္း ရန္ေျပာင္းနဲ႔ ထူးမျခားနားပါပဲ ။ စုလင္းလည္း ရန္ေျပာင္းလိုပဲ ေျမျပင္ေပၚမွာ ကုန္းၿပီး ေသြးအန္ေနရတာပါ။" အားယား......ငါဘာျဖစ္လို႔ သည္လိုငေပါေတြနဲ႔ တိုက္ခိုက္ေနရတာလဲ "လီဖူခ်န္းကေတာ့ အေတာ္ေလး စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ ျဖစ္ေနတဲ့ပုံနဲ႔ ေခါင္းကို ခါယမ္းေနပါတယ္။ကြင္းျပင္က်ယ္ႀကီးထဲမွာ ရွိေနတဲ့ လူေတြအားလုံးကေတာ့ ပါးစပ္အေဟာင္းသား ျဖစ္ေနၾကပါၿပီ ။ သူတို႔က လီဖူခ်န္းနဲ႔ပက္သက္ၿပီး ဘာမွတ္ခ်က္ေပးလို႔ ေပးရမွန္းေတာင္ မသိေတာ့ပါဘူ။လက္သီးတစ္ခ်က္.........။ရန္ေျပာင္းထက္ အမ်ားႀကီး အစြမ္းထက္တယ္ဆိုတဲ့ စုလင္းကိုလည္း လက္သီးတစ္ခ်က္က အနိုင္ယူသြားခဲ့ျပန္ပါၿပီ ။သည္လိုစြမ္းအားမ်ိဳးက ေကာင္းကင္ေမၽွာ္စင္ရဲ့ ပဥၥမထပ္ကို ေက်ာ္ျဖတ္ဖို႔ အတြက္ေတာင္ ေကာင္းေကာင္းႀကီး လုံေလာက္ပါတယ္။သူ႔အေျခအေနကို သူသိတဲ့ ဇိုလင္းဟြာကေတာ့ အသာေလး လစ္ထြက္သြားဖို႔ ေျခလွမ္း ျပင္ေနပါၿပီ ။ဒါေပမဲ့လည္း လ်ိဴယန္က သူ႔ကို အလြတ္မေပးပါဘူး ။"ဇိုလင္းဟြာ......။ နင္ဘယ္ကို သြားမလို႔လဲ ......။ နင္ငါ့ကို ဆုံးမဖို႔ လာခဲ့တာ မဟုတ္ဘူးလား......"လ်ိဳယန္က အားရပါးရ ေလွာင္ေျပာင္လိုက္ပါတယ္။" နင္...... နင္......။ လ်ိဳယန္ ...... နင္ တကၠသိုလ္ထဲေရာက္မွ ေတြ႕မယ္ "ဇိုလင္းဟြာက ႀကိမ္းဝါးၿပီး ထြက္သြားခဲ့ပါၿပီ ။" စိတ္ဝင္စားစရာပဲ ။ ထိပ္တန္းစာရင္းဝင္ ေက်ာင္းသားေတြကလြဲၿပီး ငါ့ရဲ့ အာ႐ုံကို ဆြဲေဆာင္နိုင္မယ့္သူ မရွိဘူးလို႔ ထင္ထားခဲ့တာ ။ သည္ေကာင္က ငါ့ရဲ့ ၿပိဳင္ဘက္ ျဖစ္ဖို႔ ထိုက္တန္တယ္ "လူအုပ္ၾကားထဲမွာရွိေနတဲ့ အနက္ေရာင္ဝတ္စုံဝတ္ လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္က ခပ္တိုးတိုး ေရရြတ္လိုက္ပါတယ္။အဲသည္အခ်ိန္မွာပဲ သိုင္းတကၠသိုလ္ရဲ့ တံခါးမႀကီးဟာ ပြင့္လာခဲ့ပါၿပီ ။ မ်က္ႏွာေသႀကီးနဲ႔ လူႀကီးတစ္ေယာက္ဟာ သိုင္းတကၠသိုလ္ထဲကေန ထြက္လာခဲ့ၿပီး ေအးစက္စက္ ေလသံျဖင့္ ေၾကာ္ျငာလိုက္ပါတယ္။" အသက္၃၀ေအာက္ လူေတြပဲ ဝင္ခြင့္စမ္းသပ္ခ်က္ကို အစမ္းသပ္ခံဖို႔အတြက္ ဝင္ခြင့္ရမယ္။ အသက္၃၀အထက္က လူေတြကို ဝင္ခြင့္မျပဳဘူး "ေတာင္ပိုင္းေတာအုပ္ သိုင္းတကၠသိုလ္ရဲ့ ေက်ာင္းသားလက္ခံမွုက သတ္မွတ္ထားတဲ့ စံႏွုန္း တစ္ခုရွိပါတယ္။ သိုင္းတကၠသိုလ္က အသက္၃၀ေအာက္ ၾကယ္၅ပြင့္ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံ ပိုင္ရွင္ေတြကိုသာ ေက်ာင္းသားေတြ အျဖစ္ လက္ခံတာပါ ။ၾကယ္၅ပြင့္အရိုးတည္ေဆာက္ပုံပိုင္ရွင္ ကို မပိုင္ဆိုင္ထားတဲ့ သူေတြကေတာ့ ေကာင္းကင္ေမၽွာ္စင္ကို တက္ေရာက္ရပါမယ္။ ေကာင္းကင္ေမၽွာ္စင္ရဲ့ ဒုတိယထပ္ကို ေက်ာ္ျဖတ္နိုင္တဲ့ သူေတြမွသာ သိုင္းတကၠသိုလ္ရဲ့ ေက်ာင္းသားျဖစ္ခြင့္ ရွိမွာပါ ။လီဖူခ်န္းက တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္တာနဲ႔ သည္လူႀကီးဟာ ျပန္လည္ဝင္စားျခင္းနယ္ပယ္ အဆင့္ျမင့္ပိုင္းက ပညာရွင္တစ္ေယာက္ ဆိုတာကို တန္းသိလိုက္ပါတယ္။ သည္လူႀကီးရဲ့ ခ်ီအရွိန္အဝါအရ ဆိုရင္ေတာ့ သူဟာ အေရွ႕ယူနီကြန္းတိုက္ရဲ့ ထိပ္သီးပညာရွင္ေတြထက္ အားနည္းစရာ အေၾကာင္းမရွိပါဘူး ။အဲသည္အခ်ိန္မွာပဲ မ်က္ႏွာေသနဲ႔ လူႀကီးဟာ လူတစ္ရပ္စာေက်ာ္တဲ့ မွန္ေဘာင္တစ္ခုကို သူ႔ရဲ့ သိုေလွာင္အိတ္ထဲကေန ထုတ္လိုက္ပါတယ္။သည္မွန္ေဘာင္ကို ေျမျပင္ေပၚမွာ စိုက္လိုက္တဲ့ အခါမွာေတာ့ ျမစိမ္းေရာင္ အလင္းတန္းေတြ ျဖစ္တည္လာခဲ့ပါၿပီ ။" အသက္၃၀ေအာက္ လူေတြပဲ သည္မွန္ေဘာင္ကို ျဖတ္ေက်ာ္လို႔ရမယ္ ။ သည္မွန္ေဘာင္ကို မျဖတ္ေက်ာ္နိုင္တဲ့လူေတြ ထြက္သြားၾက "မ်က္ႏွာေသနဲ႔ လူႀကီးက ေအးစက္စက္ ေျပာလိုက္ပါတယ္။" ကၽြန္ေတာ္ စမ္းၾကည့္မယ္ "လူငယ္တစ္ေယာက္က ထြက္လာၿပီး ျမစိမ္းေရာင္အလင္းတန္းေတြ ျဖာထြက္ေနတဲ့ မွန္ေဘာင္ကို ေက်ာ္ျဖတ္ဖို႔ ႀကိဳးစားလိုက္ပါတယ္။မ်က္ႏွာေသနဲ႔ လူႀကီးကေတာ့ ေအးေအးေဆးေဆးပါပဲ ။ သည္မွန္ေဘာင္က အသက္ကို ေကာင္းေကာင္းႀကီး ပိုင္းျခားေပးနိုင္တဲ့ ရတနာတစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္ ။တိုက္ပြဲဝိညာဥ္နယ္ပယ္ ပညာရွင္ေတြေတာင္မွ သည္မွန္ေဘာင္ရဲ့ေရွ႕မွာ သူတို႔ရဲ့ အသက္ကို မဖုံးထားနိုင္ပါဘူး ။ အဲသည္အတြက္ အသက္၃၀ေက်ာ္ေနတဲ့ လူငယ္ေတြဟာ သည္မွန္ေဘာင္ကို လိမ္လည္ၿပီး ေက်ာ္ျဖတ္နိုင္စရာ အေၾကာင္းမရွိပါဘူး ။လူငယ္ေတြ အမ်ားစုဟာ ျမစိမ္းေရာင္ မွန္ေဘာင္ကို ေက်ာ္ျဖတ္သြားၾကပါၿပီ ။ ဒါေပမဲ့လည္း ျမစိမ္းေရာင္ မွန္ေဘာင္ကို မေက်ာ္ျဖတ္နိုင္တဲ့ လူေတြလည္း ရွိေနပါဆဲပါပဲ ။" မျဖစ္နိုင္ဘူး......။ ငါက အခုမွ အသက္၃၀ျပည့္ထားတာေလ ။ ငါက ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး သည္မွန္ေဘာင္ကို မေက်ာ္ျဖတ္နိုင္တာလဲ "လူငယ္တစ္ေယာက္က သူ႔ရဲ့ ရလဒ္ကို လက္မခံနိုင္စြာျဖင့္ ေအာ္ဟစ္ေနပါတယ္။မ်က္ႏွာေသနဲ႔ လူႀကီးကေတာ့ စကားႏွစ္လုံးပဲ ေျပာလိုက္ပါတယ္။" သြားစမ္း "အသက္စစ္ေဆးမွုၿပီးတဲ့အခါမွာ ထပ္လာတဲ့ စစ္ေဆးမွုကေတာ့ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံ စစ္ေဆးမွုပါပဲ ။သိုင္းတကၠသိုလ္ရဲ့ အတြင္းပိုင္းမွာေတာ့ စင္ျမင့္တစ္ခု ရွိေနၿပီး ထိုစင္ျမင့္ ေပၚမွာေတာ့ ေက်ာက္တုံးႀကီးတစ္တုံး ရွိေနပါတယ္။ ယုံမွားသံသယ ဝင္ေနစရာ မလိုပါဘူး ။ ဒါက အရိုးတည္ေဆာက္ပုံကို စစ္ေဆးေပးတဲ့ ရတနာ ေက်ာက္တုံးပါပဲ ။" သည္စစ္ေဆးမွုကို ျမန္ျမန္ ခံယူၾက ။ ၾကယ္၅ပြင့္ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံနဲ႔အထက္ ရွိတဲ့သူေတြက သိုင္းတကၠသိုလ္ရဲ့ ေက်ာင္းသားေတြအျဖစ္ တန္းျဖစ္ခြင့္ ရမယ္ ။ ၾကယ္၄ပြင့္ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံ ပိုင္ရွင္ေတြကေတာ့ တတိယစမ္းသပ္မွုကို စမ္းသပ္ခံရမယ္ "စင္ျမင့္ေပၚမွာေတာ့ ေက်ာက္တုံးႀကီးအျပင္ နာမည္စာရင္းေကာက္ခံေနပုံရတဲ့ ဆရာတစ္ေယာက္ ရွိေနပါတယ္။" အမွတ္စဥ္၁ ။ မင္းရဲ့ နာမည္နဲ႔ အသက္ "" ဖူက်င္း ... ။ ၂၈ႏွစ္ "" ရၿပီ ......။ ေက်ာက္တုံးေပၚကို လက္တင္လိုက္ "" ဟုတ္ကဲ့ "ေက်ာက္တုံးႀကီးက အျဖဴေရာင္ အလင္းတန္းေတြ ျဖာထြက္လာခဲ့ပါၿပီ။" ဖူက်င္း ၊ အသက္၂၈ႏွစ္ ၊ ၾကယ္၄ပြင့္ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံပိုင္ရွင္ "" ေနာက္တစ္ေယာက္ "...အရိုးတည္ေဆာက္ပုံ စမ္းသပ္စစ္ေဆးမွုက အေတာ္ေလး လ်င္ျမန္လွပါတယ္ ။ အခ်ိန္တိုေလး အတြင္းမွာပဲ ဝတ္စုံနက္လူငယ္ရဲ့ အလွည့္ကို ေရာက္လာခဲ့ပါၿပီ ။ဝတ္စုံနက္ လူငယ္ရဲ့လက္ ေက်ာက္တုံးေပၚမွ တင္လိုက္တဲ့ အခါမွာေတာ့ ေက်ာက္တုံးဟာ အနက္ေရာင္ အလင္းတန္းေတြကို ျဖာထြက္ေစခဲ့ပါတယ္။" ဒါက ဘယ္လိုအမ်ိဳးအစား အရိုးတည္ေဆာက္ပုံလဲဟ......။ ေက်ာက္တုံးက အနက္ေရာင္ အလင္းတန္းေတြ ထုတ္ေပးတာလား"" မင္းသူ႔ကိုေတာင္ မသိဘူးလား ။ သူက မဟူရာအရိုးၿမိဳ႕ရဲ့ သခင္ေလးေလ "ထိုလူငယ္နဲ႔ ပက္သက္တဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြက လူအုပ္ထဲမွာ ပ်ံ႕ႏွံ့လာခဲ့ပါတယ္။နာမည္စာရင္းသြင္းေနတဲ့ လူႀကီးက ထိုလူငယ္ကို အံ့ၾသစြာျဖင့္ ၾကည့္လိုက္ၿပီး ေက်ာင္းသားစာရင္းထဲမွာ ေရးခ်လိုက္ပါတယ္။" ဝမ္ဟိုင္လုံ ၊ အသက္၂၇ႏွစ္ ၊ ၾကယ္၆ပြင့္ အေမွာင္ထု အရိုးတည္ေဆာက္ပုံ ပိုင္ရွင္ "" ဝမ္ဟိုင္လုံအေၾကာင္းကို ငါၾကားဖူးတယ္ ။ သူက ၾကယ္၆ပြင့္ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံ ပိုင္ရွင္လို႔ နာမည္ႀကီးေနတာ ၾကာၿပီ ။ ဒါေပမဲ့ ၾကယ္၆ပြင့္ အေမွာင္ထု အရိုးတည္ေဆာက္ပုံ ပိုင္ရွင္လို႔ေတာ့ ငါမထင္ထားမိဘူး "လ်ိဳယန္က လီဖူခ်န္းကို ခပ္တိုးတိုးေလး ေျပာလိုက္ပါတယ္။" အေမွာင္ထု အရိုးတည္ေဆာက္ပုံလား "လီဖူခ်န္းက သည္လို အရိုးတည္ေဆာက္ပုံ အေၾကာင္းကို တစ္ခါမွ မၾကားဖူးခဲ့ပါဘူး ။လ်ိဳယန္က လီဖူခ်န္းကို ေသေသခ်ာခ်ာ ရွင္းျပလိုက္ပါတယ္။" အထူးအရိုးတည္ေဆာက္ပုံေတြကို နင္သိတယ္ မဟုတ္လား ။ ေအး...... အဲသည္ အထူးအရိုး တည္ေဆာက္ပုံေတြကို ႏွစ္မ်ိဳးႏွစ္စား ခြဲထားတယ္ ။ ပထမ အမ်ိဳးအစားကေတာ့ သာမန္ အထူးအရိုး တည္ေဆာင္ပုံေတြပဲ ။ အဲသည္ သာမန္ အထူးအရိုး တည္ေဆာက္ပုံေတြက ေရဓာတ္ ၊ မီးဓာတ္ ေတြကို က်င့္ႀကံရာမွာ လ်င္ျမန္ေစတယ္ ။ဒုတိယ အမ်ိဳးအစားကေတာ့ ပထမတန္းစား အထူးအရိုး တည္ေဆာက္ပုံေတြပဲ ။ အေမွာင္ထု အရိုးတည္ေဆာက္ပုံ ဒါမွမဟုတ္ ဓားတာအို အရိုးတည္ေဆာက္ပုံေတြက ဒုတိယ အမ်ိဳးအစားထဲမွာ ပါတယ္ "" အိုး...... ဒါဆိုရင္ နဂါးဓားသခင္ေလး ခ်ဴးယီရဲ့ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံကို ဓားေသြးေၾကာေတြလို႔ မေခၚဘဲ ဓားတာအို အရိုးတည္ေဆာက္ပုံလို႔ ေခၚရမွာေပါ့ "လီဖူခ်န္းက စိတ္ထဲကေန ေတြးလိုက္မိပါတယ္။သူက စိတ္ထဲမွာ မတင္မက် ျဖစ္ေနတဲ့ အခ်က္တစ္ခ်က္ကို ထပ္ေမးလိုက္ပါတယ္ ။" ပထမတန္းစား အထူးအရိုးတည္ေဆာက္ပုံေတြ အားလုံးက သူတို႔ရဲ့ အထူးျပဳ စြမ္းရည္ေတြကို နိုးထေစနိုင္တာလား "လ်ိဳယန္က " အမွန္အတိုင္း ေျပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ အထူးအရိုးတည္ေဆာက္ပုံတိုင္းက သူတို႔ရဲ့ အထူးျပဳစြမ္းရည္ေတြ နိုးထေစနိုင္ဖို႔ အခြင့္အေရး ရွိတယ္ ။ဒါေပမဲ့ ခက္ခဲမွုေတြကေတာ့ မတူဘူး ။ ပထမတန္းစား အထူးအရိုးတည္ေဆာက္ပုံေတြက အထူးျပဳစြမ္းရည္ေတြကို အလြယ္တကူ နိုးထနိုင္တယ္။ သာမန္ အထူးအရိုးတည္ေဆာက္ပုံေတြရဲ့ အထူးျပဳ စြမ္းရည္ နိုးထဖို႔ေတာ့ အင္မတန္ ကံေကာင္းမွပဲ ရမယ္ "" ေအာ္...... အဲလိုလား "လ်ိဳယန္ရဲ့ ရွင္းျပမွု အၿပီးမွာေတာ့ လီဖူခ်န္းတစ္ေယာက္ အထူးအရိုး တည္ေဆာက္ပုံေတြနဲ႔ ပက္သက္ၿပီး အေတာ္ေလး နားလည္သြားခဲ့ပါၿပီ ။ ထို႔ေနာက္မွာေတာ့ လီခ်န္းဖန္နဲ႔ ေက်ာင္းယုဟု အမည္ရတဲ့ မိန္းမပ်ိဳေလး တစ္ေယာက္ရဲ့ အလွည့္ကို ေရာက္လာခဲ့ပါတယ္။သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ့ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံေတြကလည္း မရိုးရွင္းလွပါဘူး။လီခ်န္းဖန္က ၾကယ္၆ပြင့္ ငွက္ေတာင္ပံ အရိုးတည္ေတာက္ပုံကို ပိုင္ဆိုင္ထားၿပီး ေက်ာင္းယုကေတာ့ ၾကယ္၆ပြင့္ ေရဓာတ္အထူးျပဳ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံကို ပိုင္ဆိုင္ထားပါတယ္။" မဆိုးဘူး......မဆိုးဘူး ။ သည္ႏွစ္ရဲ့ ေက်ာင္းသားသစ္ေတြက အရင္ေတြကထက္ ပိုအလားအလာ ေကာင္းတာပဲ ။ ၾကည့္ရတာေတာ့ ငါတို႔ ေတာင္ပိုင္းေတာအုပ္ တကၠသိုလ္ရဲ့ ေရႊေခတ္ကိုေရာက္ၿပီ ထင္တယ္ "ေမၽွာ္စင္ႀကီးရဲ့ ထိပ္မွာေတာ့ မီးခိုးေရာင္ဝတ္စုံကို ဝတ္ဆင္ထားတဲ့ အဘိုးတစ္ေယာက္ ရွိေနၿပီး ထိုအဘိုးအိုက အရိုးတည္ေဆာက္ပုံ စမ္းသပ္မွုကို ေကာင္းေကာင္းႀကီး အကဲခတ္ေနပါတယ္။ သူ႔ရဲ့ မ်က္ႏွာကေတာ့ ျပဳံးလို႔၊ရႊင္လို႔ ပါပဲ ။သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ လီဖူခ်န္းရဲ့ အလွည့္ကို ေရာက္လာခဲ့ပါၿပီ ။" အိုး...... သည္ကေလးရဲ့ အရွိန္အဝါက ျပန္လည္ဝင္စားျခင္းနယ္ပယ္ ပညာရွင္ တစ္ေယာက္လို အားေကာင္းေနပါလား ။ သူ႔ရဲ့ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံက သာမန္ထဲကေတာ့ မျဖစ္နိုင္ဘူး "မီးခိုးေရာင္ဝတ္စုံနဲ႔ အဘိုးအိုက လီဖူခ်န္းကို ေသေသခ်ာခ်ာ အကဲခတ္ေနပါတယ္။ သူ႔ပုံစံက လီထူခ်န္းကို အေတာ္ေလး ေမၽွာ္လင့္ထားတဲ့ ပုံပါပဲ ။လီဖူခ်န္းကေတာ့ မခ်ိျပဳံးျပဳံးၿပီး စင္ျမင့္ေပၚကို တက္လာခဲ့ပါတယ္ ။ သူက သူ႔ရဲ့ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံကို ေကာင္းေကာင္းႀကီး သိထားၿပီးသားပင္ မဟုတ္ပါလား ။အဆုံးမဲ့အာဏာ အပိုင္း၃၇၆အျပင္အားေတြ ခ်ိပ္ပိတ္ခံရျခင္းလီဖူခ်န္းက အရိုးတည္ေဆာက္ပုံကို စမ္းသပ္တဲ့ ေက်ာက္တုံးေပၚကို လက္တင္လိုက္ပါတယ္။ၾကယ္၃ပြင့္ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံ.........။ထြက္ေပၚလာတဲ့ ရလဒ္ကေတာ့ လူေတြအားလုံးကို အံ့ၾသသြားေစ ခဲ့ပါၿပီ ။" ၾကယ္၃ပြင့္...... ၾကယ္၃ပြင့္ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံလား " သူ႔ရဲ့ လက္သီးခ်က္ကို ျမင္ဖူးတဲ့ လူငယ္ေတြအားလုံးက မ်က္လုံးအျပဴးသားျဖင့္ လီဖူခ်န္းကို စိုက္ၾကည့္ေနၾကပါတယ္ ။လက္ေရြးစင္ေက်ာင္းသားျဖစ္တဲ့ စုလင္းကို လက္သီးတစ္ခ်က္နဲ႔ အနိုင္ယူသြားတဲ့ လူငယ္က ၾကယ္၃ပြင့္ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံ ပိုင္ရွင္တဲ့လား......။ ဒါက ဘယ္လိုမွ ယုံခ်င္စရာ မရွိပါဘူး ။လ်ိဳယန္ကလည္း လီဖူခ်န္းကို မယုံၾကည္နိုင္တဲ့ မ်က္လုံးေတြနဲ႔ စိုက္ၾကည့္ေနပါၿပီ။ သူက လီဖူခ်န္းကို ၾကယ္၆ပြင့္ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံ ပိုင္ရွင္ မဟုတ္ရင္ေတာင္မွ အနည္းဆုံးေတာ့ ၾကယ္၅ပြင့္ အထူးအရိုး တည္ေဆာက္ပုံပိုင္ရွင္ ျဖစ္ရမယ္လို႔ ယူဆထားခဲ့တာပါ ။" ဟား...ဟား......။ သာမန္ ၾကယ္၃ပြင့္ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံ ပိုင္ရွင္က ဝင္ခြင့္စမ္းသပ္ခ်က္ကို လာစမ္းသပ္ခံတာလား......။ အရွက္မရွိတဲ့ေကာင္...... စင္ေပၚက ဆင္းစမ္း "ဇိုလင္းဟြာက လီဖူခ်န္ကို အားရပါးရ ဟားတိုက္ရယ္ေမာလိုက္ပါတယ္။ ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ သူဟာ လီဖူခ်န္းကို ေလွာင္ေျပာင္ဖို႔အတြက္ အခြင့္အေရး ရသြားခဲ့ပါၿပီ ။" ၾကယ္၃ပြင့္ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံ ပိုင္ရွင္က သည္စင္ေပၚတက္ၿပီး ဘာလာလုပ္တာတာလဲ ။ ငါတို႔ သိုင္းတကၠသိုလ္က အနိမ့္ဆုံး ၾကယ္၄ပြင့္ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံ ရွိမွ လက္ခံတယ္ဆိုတာ မသိဘူးလား ။ ထြက္သြားစမ္း "နာမည္စာရင္းသြင္းေနတဲ့ ဆရာတစ္ေယာက္က လီဖူခ်န္းကို ေဒါသတႀကီးနဲ႔ ေမာင္းထုတ္လိုက္ပါတယ္။ ေတာင္ပိုင္းေတာအုပ္ သိုင္းတကၠသိုလ္က ၾကယ္၃ပြင့္ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံပိုင္ရွင္ တစ္ေယာက္ကို လက္ခံတယ္ဆိုတာ ရာဇဝင္ မရွိပါဘူး ။"ခဏေနဦး "အဲသည္အခ်ိန္မွာပဲ မီးခိုးေရာင္ ဝတ္စုံနဲ႔ အဘိုးအိုဟာ ေကာင္းကင္ေပၚကေန စင္ျမင့္ေပၚကို ဆင္းသက္လာပါတယ္။" လက္ေထာက္ေက်ာင္းအုပ္ "နာမည္စာရင္းသြင္းေနတဲ့ ဆရာက မီးခိုးေရာင္ဝတ္စုံနဲ႔ အဘိုးအိုကို အလ်င္အျမန္ အရိုအေသ ေပးလိုက္ပါတယ္။သည္မီးခိုးေရာင္ဝတ္စုံနဲ႔ အဘိုးအိုက သာမန္လူ မဟုတ္ပါဘူး။ သည္အဘိုးအိုက လက္ေထာက္ေက်ာင္းအုပ္ေတြထဲက တစ္ေယာက္ပါ ။" လူငယ္ေလး ငါမင္းကို အခြင့္အေရး တစ္ခုေပးလိုက္မယ္။ တကယ္လို႔ ေကာင္းကင္ေမၽွာ္စင္ရဲ့ ပဥၥမအထပ္ကို ေက်ာ္ျဖတ္နိုင္ရင္ ငါတို႔ သိုင္းတကၠသိုလ္က မင္းကို ေက်ာင္းသားသစ္အျဖစ္ လက္ခံမယ္ "မီးခိုးေရာင္ဝတ္စုံနဲ႔ အဘိုးအိုက လီဖူခ်န္းကို ေျပာလိုက္ပါတယ္။လူေတြအားလုံးက တိတ္ဆိတ္သြားခဲ့ပါၿပီ ။ ဇိုလင္းဟြာကလည္း မရယ္နိုင္ေတာ့ပါဘူး ။ လီဖူခ်န္းရဲ့ အစြမ္းနဲ႔ ဆိုရင္ေတာ့ ေကာင္းကင္ေမၽွာ္စင္ရဲ့ ပဥၥအထပ္ကို ေက်ာ္ျဖတ္ဖို႔ ဆိုတာက လြယ္လြယ္ေလးပါပဲ ။" လက္ေထာက္ေက်ာင္းအုပ္...... ။ ဒါေပမဲ့ သူက ၾကယ္၃ပြင့္ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံပဲ ရွိတာေလ ..."အမည္စာရင္း ေကာက္ခံရတဲ့ ဆရာကေတာ့ အေတာ္ေလး ေဘးက်ပ္နံက်ပ္ ျဖစ္ေနပါၿပီ ။ ေတာင္ပိုင္းေတာအုပ္ တကၠသိုလ္က သည္လိုခၽြင္းခ်က္မ်ိဳးကို တစ္ခါမွ မလုပ္ခဲ့ဖူးပါဘူး။မီးခိုးေရာင္ဝတ္စုံနဲ႔ အဘိုးအိုက လက္ကာျပလိုက္ၿပီး" ဒါေပမဲ့ေတြ ၊ ဒါေပမမဲ့ေတြ လုပ္မေနနဲ႔ ။ သူက ၾကယ္၃ပြင့္ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံ ပိုင္ရွင္ဆိုေပမဲ့ အျခားၾကယ္၃ပြင့္ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံ ပိုင္ရွင္ေတြနဲ႔ မတူဘူးကြ ။ အသက္၂၅ႏွစ္မွာ ေကာင္းကင္နယ္ပယ္ အဆင့္၈ကို ေရာက္ေနတဲ့လူ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ကို မင္းျမင္ဖူးလို႔လဲ "မီးခိုးေရာင္ဝတ္စုံနဲ႔ အဘိုးအိုက တ္ိုက္ပြဲဝိညာဥ္နယ္ပယ္ ပညာရွင္တစ္ေယာက္ ျဖစ္တဲ့အတြက္ လီဖူခ်န္းရဲ့ က်င့္ႀကံျခင္းအဆင့္ကို ေကာင္းေကာင္းႀကီး ၾကည့္ျမင္နိုင္ပါတယ္ ။" သူက ေကာင္းကင္နယ္ပယ္အဆင့္၈ ပညာရွင္လား "လူေတြအားလုံးကေတာ့ ေနာက္ထပ္တစ္ႀကိမ္ ပါးစပ္အေဟာင္းသား ျဖစ္သြားၾကျပန္ပါၿပီ ။ သူတို႔အားလုံးက လီဖူခ်န္ကို ခႏၶာကိုယ္အျပင္အား ပညာရွင္လို႔ပဲ မွတ္ယူထားခဲ့ၾကတာပါ ။" လူငယ္ေလး......မင္းငါနဲ႔ေတြ႕တာ ကံေကာင္းတယ္လို႔ မွတ္လိုက္ ။ ငါက မင္းရဲ့ကိုယ္ထဲက အမ်ိဳးမတူတဲ့ ခ်ီအတြင္းအားကို ဖယ္ရွာေပးမယ္ "ေျပာၿပီးတာနဲ႔တစ္ၿပိဳင္နက္ မီးခိုးေရာင္ဝတ္စုံနဲ႔ အဘိုးအိုဟာ လီဖူခ်န္းရဲ့ ငယ္ထိပ္ေပၚကို သူ႔ရဲ့ လက္ဖဝါး တင္လိုက္ပါတယ္။ဟူး......ဟူး......ဟူး......လီဖူခ်န္းရဲ့ ကိုယ္ထဲက မီးလၽွံခ်ီေတြဟာ မီးခိုးေရာင္ဝတ္စုံနဲ႔ အဘိုးအိုရဲ့ လက္ဝါးထဲကို စီးဝင္သြားခဲ့ပါၿပီ ။ မီးခိုးေရာင္ဝတ္စုံနဲ႔ အဘိုးအိုရဲ့ လက္ဝါးကို မီးလၽွံခ်ီေတြကို သံလိုက္တစ္ခုပမာ စုပ္ယူသြားခဲ့တာပါ ။" အိုး...... ငါ့ရဲ့ ခ်ီအတြင္းအားေတြ "လီဖူခ်န္းကေတာ့ အေပ်ာ္ႀကီးကို ေပ်ာ္သြားခဲ့ပါတယ္။ သူ႔ရဲ့ စြမ္းအင္ဗဟိုခ်က္မပင္လယ္ထဲမွာ ရွိေနတဲ့ မီးလၽွံခ်ီေတြဟာ တစ္မုဟုတ္ခ်င္းကို ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့ၿပီ မဟုတ္ပါလား ။တစ္ခ်ိန္တည္းလိုလိုမွာပဲ သူ႔ရဲ့ ပူျပင္းလွတဲ့ အစစ္အမွန္ ငရဲမီးေတာက္ ခ်ီအရွိန္အဝါနဲ႔ ေကာင္းကင္နယ္ပယ္ အဆင့္၈ ခ်ီအရွိန္အဝါတို႔ဟာလည္း ျပန္လည္ ထြက္ေပၚလာခဲ့ပါၿပီ။" အိုး......သူက တကယ္ႀကီး ေကာင္းကင္နယ္ပယ္ အဆင့္၈ ပညာရွင္ပဲ "လူေတြအားလုံးက လီဖူခ်န္းရဲ့ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံနဲ႔ ပက္သက္ၿပီး ဘာမွတ္ခ်က္ ေပးလို႔ ေပးရမွန္းကို မသိေတာ့ပါဘူး ။အသက္၂၅ႏွစ္အရြယ္မွာ ေကာင္းကင္နယ္ပယ္အဆင့္၈ကို ေရာက္ေနတဲ့ လူငယ္ဆိုတာက ရွားပါးလွတဲ့ ပါရမီရွင္ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္နဲ႔ အတူတူပါပဲ ။ သာမန္ၾကယ္၃ပြင့္ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံ ပိုင္ရွင္တစ္ေယာက္ကေတာ့ အသက္၂၅ႏွစ္အရြယ္မွာ ေကာင္းကင္နယ္ပယ္ အဆင့္၈ကို ေရာက္ေနစရာ အေၾကာင္းမရွိပါဘူး ။ သည္လူငယ္ေလးရဲ့ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံက စမ္းသပ္ေက်ာက္တုံးနဲ႔ စမ္းသပ္လို႔ မရတဲ့ အထူးအရိုးတည္ေဆာက္ပုံ တစ္ခုပဲ ျဖစ္ရပါမယ္။" လူငယ္ေလး......။ မင္းအရမ္း ေပ်ာ္မေနနဲ႔ဦး ။ ငါက မင္းကို မင္းရဲ့ ခ်ီက်င့္ႀကံမွုနဲ႔ပဲ ေကာင္းကင္ေမၽွာ္စင္ကို တက္ခြင့္ျပဳမွာ ။ အခုခ်ိန္ကစၿပီး ငါက မင္းရဲ့ ခႏၶာကိုယ္အျပင္အားကို ခ်ိပ္ပိတ္ထားလိုက္မယ္ ။ဒါေပမဲ့ အရမ္းေတာ့ စိတ္မပူနဲ႔ ။ မင္းရဲ့ ခ်ီက်င့္ႀကံမွု ျပန္လည္ဝင္စားျခင္းနယ္ပယ္ကို ေရာက္သြားတာနဲ႔ ငါခ်ိပ္ပိတ္ထားတာက အလိုအေလ်ာက္ ပ်က္ျပယ္သြားလိမ့္မယ္ "စကားဆုံးတာနဲ႔ တစ္ၿပိဳင္နက္ မီးခိုးေရာင္ဝတ္စုံနဲ႔ အဘိုးအိုက လီဖူလ်န္းကို လက္ညႇိုးနဲ႔ ထိလိုက္ပါတယ္။" ခ်ိပ္ပိတ္လိုက္စမ္း "ရြဲ......ေငြမင္ေရာင္ ခ်ီစြမ္းအင္တစ္ခုက လီဖူခ်န္းရဲ့ ခႏၶာကိုယ္ထဲကို တိုးဝင္သြားခဲ့ပါၿပီ ။အဲသည္ခ်ီစြမ္းအင္က လီဖူခ်န္းရဲ့ ခႏၶာကိုယ္ထဲကို ေရာက္သြားတာနဲ႔ တစ္ၿပိဳင္နက္ ဆင္နဂါးစြမ္းအင္ေတြနဲ႔ အျပင္အားခ်ီေတြကို သံလိုက္တစ္ခုပမာ ဆြဲငင္လိုက္ၿပီး ထိန္းသိမ္းထားလိုက္ပါတယ္။လီဖူခ်န္းက သူ႔ရဲ့ အျပင္အားနဲ႔ ဆင္နဂါးစြမ္းအင္ေတြ အသက္သြင္းဖို႔ ႀကိဳးစားလိုက္ေပမယ့္လည္း တုံ႔ျပန္မွု တစ္စုံတရာကိုမွ မခံစားရေတာ့ပါဘူး ။" ေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းလိုက္တဲ့ ပညာ "လီဖူခ်န္းက စိတ္ထဲကေန ေျပာေနမိပါတယ္။လက္ေထာက္ေက်ာင္းအုပ္ႀကီး ကိုယ္တိုင္က အခြင့္အေရး ေပးလိုက္ၿပီ ဆိုမွေတာ့ နာမည္စာရင္းသြင္းေနတဲ့ ဆရာကလည္း ဘာမွဆက္ၿပီး မေျပာေတာ့ပါဘူး ။ သူက လီဖူခ်န္းရဲ့ ရလဒ္ကို ေစာင့္ၾကည့္ေန႐ုံပဲ ရွိပါေတာ့တယ္။သူ႔ရဲ့ စိတ္ထဲမွာေတာ့ ဒါက ဘယ္လိုမွ မျဖစ္နိုင္တဲ့ ကိစၥတစ္ခုပါပဲ ။ေကာင္းကင္ေမၽွာ္စင္ရဲ့ ပဥၥမအထပ္မွာ ရွိေနတဲ့ ၿပိဳင္ဘက္က ဝကၤပါအစီအရင္ကေန ျဖစ္တည္လာတဲ့ အဆင့္၄ မိစၧာတစ္ေကာင္ပါ ။ အဲသည္အဆင့္၄မိစၧာက သာမန္အဆင့့္၄ မိစၧာထက္ကို အမ်ားႀကီး ပိုေၾကာက္စရာ ေကာင္းပါတယ္ ။ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္က ပညာရပ္ေပါင္းစုံမွာ မထူးခၽြန္ဘဲနဲ႔ အဲသည္အဆင့္၄ မိစၧာကို ဘယ္လိုမွ အနိုင္ယူနိုင္စရာ အေၾကာင္းမရွိပါဘူး ။" ခ်ီအတြင္းအား က်င့္ႀကံမွုအဆင္နဲ႔ပဲ ေကာင္းကင္ေမၽွာ္စင္ရဲ့ ပဥၥမအထက္ကို ေက်ာ္ျဖတ္ရမယ္။ ဒါက မလြန္လြန္းဘူးလား......"လ်ိဳယန္ကေတာ့ လီဖူခ်န္းအစား အေတာ္ေလး မခံမရပ္နိုင္ ျဖစ္ေနပါတယ္။" သည္ေကာင္...... မလုပ္နိုင္ပါေစနဲ႔ ။ မေက်ာ္ျဖတ္နိုင္ပါေစနဲ႔ ......"ဇိုလင္းဟြာကလည္း အႀကီးအက်ယ္ ဆုေတာင္းေနပါၿပီ ။ဝမ္ဟိုင္လုံ၊ လီခ်န္းဖန္နဲ႔ အျခားလူေတြကလည္း ေခါင္းတခါခါနဲ႔ပါပဲ။ သတို႔အားလုံးဟာ လီဖူခ်န္းရဲ့ ခႏၶာကိုယ္အျပင္အား အစြမ္းအေၾကာင္းကို ေကာင္းေကာင္းႀကီး ျမင္ဖူးထားပါတယ္။ တကယ္လို႔ လီဖူခ်န္းအေနနဲ႔ သူ႔ရဲ့ ခႏၶာကိုယ္အျပင္အားကိုသာ အသုံးျပဳနိုင္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေကာင္းကင္ေမၽွာ္စင္ရဲ့ ပဥၥမအထပ္ကို ေက်ာ္ျဖတ္ဖို႔ဆိုတာဟာ ဘာမွ ခက္ခဲလွတဲ့အရာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ အခုေတာ့ လက္ေထာက္ေက်ာင္းအုပ္က လီဖူခ်န္းရဲ့ ခႏၶာကိုယ္အျပင္အားေတြကို ခ်ိပ္ပိတ္ပစ္လိုက္ပါၿပီ ။ ခ်ီအတြင္းအား က်င့္ႀကံမွု တစ္ခုတည္းနဲ႔ေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ ေကာင္းကင္ေမၽွာ္စင္ ပဥၥမအထပ္ကို ဘယ္လိုမွ ေက်ာ္ျဖတ္နိုင္စရာ အေၾကာင္းမရွိပါဘူး ။သည္လိုနဲ႔ပဲ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံ စမ္းသပ္မွုဟာ လ်င္ျမန္စြာ ၿပီးဆုံးသြားခဲ့ပါၿပီ။နာမည္စာရင္းမွတ္ရတဲ့ ဆရာက စမ္းသပ္ခ်က္ရဲ့ ရလဒ္ကို ေၾကာ္ျငာလိုက္ပါတယ္။" သည္ႏွစ္အတြက္ လက္ရွိလက္ခံထားတဲ့ ေက်ာင္းသားသစ္ေတြကေတာ့ ၾကယ္၆ပြင့္ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံပိုင္ရွင္ ၃ေယာက္နဲ႔ ၾကယ္၅ပြင့္ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံပိုင္ရွင္ ၃၈ေယာက္ပဲ ။ ငါတို႔ သိုင္းတကၠသိုလ္က တစ္ႏွစ္မွာ ေက်ာင္းသားသစ္ ၁၀၀ ပဲ လက္ခံတာ ။ အခုဆိုရင္ ေက်ာင္းသားသစ္ ၄၁ေယာက္ လက္ခံၿပီးသြားၿပီ ။ က်န္တဲ့ ေက်ာင္းသားသစ္၅၉ေယာက္ အျဖစ္ ဘယ္သူေတြ ေရြးခံရမလဲေတာ့ ငါလည္းမသိဘူး ။ ေကာင္းေကာင္းႀကိဳးစားၾက ။ ဒါက မင္းတို႔အတြက္ အခြင့္အေရးပဲ ။ ငါတို႔ သိုင္းတကၠသိုလ္က ေကာင္းကင္ေမၽွာ္စင္ရဲ့ ဒုတိယထပ္ကို အျမန္ဆုံး ျဖတ္ေက်ာ္နိုင္တဲ့ လူငယ္၅၉ေယာက္ကို ေက်ာင္းသားသစ္အျဖစ္ လက္ခံမယ္ ။ ေကာင္းကင္ေမၽွာ္စင္ရဲ့ ဒုတိယထပ္ကို မေက်ာ္ျဖတ္နိုင္တဲ့ သူေတြကေတာ့ ေတာင္ပိုင္းေတာအုပ္ သိုင္းတကၠသိုလ္ရဲ့ ေက်ာင္းသားျဖစ္ဖို႔ စိတ္ကူး ယဥ္မေနနဲ႔ေတာ့ "ေကာင္းကင္ေမၽွာ္စင္က ေတာင္ခါးပန္းတစ္ခုမွာ တည္ေဆာက္ထားတဲ့ ေမၽွာ္စင္ႀကီး တစ္ခုပါပဲ ။ သည္ေမၽွာ္စင္က အထပ္ငါးထပ္ ရွိတဲ့ အစိမ္းေရာင္ ေမၽွာ္စင္တစ္ခုလည္း ျဖစ္ပါတယ္။" လူငယ္ေလး ......။ သည္ေမၽွာ္စင္ကို မင္းအရင္ တက္လိုက္ ။ ငါမင္းကို ေျပာဖို႔ တစ္ခု ေမ့သြားတယ္ ။ တကယ္လို႔ မင္းက ေကာင္းကင္ေမၽွာ္စင္ ရဲ့ ပဥၥမအထပ္ကို ျဖတ္ေက်ာ္နိုင္မယ္ဆိုရင္ ေတာင္ပိုင္းေတာအုပ္ သိုင္းတကၠသိုလ္ရဲ့ ေက်ာင္းသား ျဖစ္လာမယ့္အျပင္ လၽွို႔ဝွက္သိုင္းက်မ္းေဆာင္ကေနလည္း ေျမကမၻာအဆင့္နိမ့္ သိုင္းက်မ္းတစ္ခုကိုလည္း ယူခြင့္ရဦးမယ္ ။ အေကာင္းဆုံး လုပ္ခဲ့ "မီးခိုးေရာင္ဝတ္စုံနဲ႔ အဘိုးအိုက လီဖူခ်န္းကို အေတာ္ေလး ႏွစ္သက္ေနပုံပါပဲ ။ သူက လီဖူခ်န္းကို ေျမကမၻာအဆင့္ သိုင္းက်မ္းနဲ႔ေတာင္ ျမဴဆြယ္လိုက္ပါေသးတယ္။" ဖူခ်န္းက လက္ေထာက္ေက်ာင္းအုပ္ကို စိတ္မပ်က္ေစရပါဘူး "လီဖူခ်န္းက မီးခိုးေရာင္ဝတ္စုံနဲ႔ အဘိုးအိုကို ျပဳံုးျပလိုက္ၿပီး ေကာင္းကင္ေမၽွာ္စင္ထဲကို ဝင္သြားခဲ့ပါၿပီ ။လီဖူခ်န္းတစ္ေယာက္ ေကာင္းကင္ေမၽွာ္စင္ရဲ့ ပထမထပ္ထဲကို ေရာက္သြားတာနဲ႔ တစ္ၿပိဳင္နက္ အထဲမွာရွိေနတဲ့ ဝကၤပါဟာအသက္ဝင္လာၿပီး မိစၧာသားရဲတစ္ေကာင္ ျဖစ္ေပၚလာခဲ့ပါတယ္ ။ဒါေပမဲ့လည္း အဲသည္ မိစၧာသားရဲက လီဖူခ်န္းကို တိုက္ခိုက္ဖို႔ အခ်ိန္ေတာင္ မရလိုက္ပါဘူး ။ရႊမ္း......လီဖူခ်န္းက မိစၧာသားရဲကို ဓားနဲ႔ ခုတ္ပိုင္းၿပီး ဒုတိယထပ္ကို တက္သြားခဲ့ပါၿပီ ။" အိုး...... ျမန္လိုက္တာ "ေကာင္းကင္ေမၽွာ္စင္ရဲ့ အျပင္ဘက္မွာ ရွိေနတဲ့ လူတိုင္းကေတာ့ မ်က္စိတစ္မွိတ္အတြင္းမွာပဲ ေကာင္းကင္ေမၽွာ္စင္ရဲ့ ဒုတိယအထပ္ မီးလင္းသြားတာကို ျမင္လိုက္ရပါတယ္ ။အဲဒါက လီဖူခ်န္းဟာ ပထမထပ္မွာ ရွိေနတဲ့ ၿပိဳင္ဘက္ကို တစ္ခ်က္တည္းနဲ႔ အနိုင္ယူသြားၿပီဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္ပါပဲ ။" ပထမထပ္က ၿပိဳင္ဘက္ကို တစ္ခ်က္တည္းနဲ႔ အနိုင္ယူနိုင္တာက ဘာမွမဟုတ္ေသးဘူး ။ ေနာက္ပိုင္းအထပ္က ၿပိဳင္ဘက္ေတြက ပိုအေရးႀကီးတယ္ "လီဖူခ်န္းရဲ့ အစြမ္းထက္မွုကို မနာလိုတဲ့ လူအခ်ိဳ႕လည္း ရွိေနပါေသးတယ္ ။ဒုတိယထပ္ရဲ့ မိစၧာသားရဲကလည္း ပထမထပ္က မိစၧာသားရဲနဲ႔ ထူးမျခားနားပါပဲ ။ လီဖူခ်န္းက အဲသည္မိစၧာသားရဲကိုလည္း တစ္ခ်က္တည္းနဲ႔ အနိုင္ယူလိုက္နိုင္ပါတယ္ ။တတိယထပ္...... စတုတၱထပ္......။" သည္ေကာင္က မျမန္လြန္းဘူးလား "ေကာင္းကင္ေမၽွာ္စင္ရဲ့ စတုတၳထပ္ မီးလင္းလာတဲ့ အခါမွာေတာ့ အျပင္ဘက္မွာ ရွိေနတဲ့ လူေတြဟာ မအံ့ၾသဘဲ မေနနိုင္ေတာ့ပါဘူး ။အျပင္စည္းတကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားေတြထဲမွာေတာင္မွ လက္ေရြးစင္ေက်ာင္းသားေတြသာ ေကာင္းကင္ေမၽွာ္စင္ရဲ့ တတိထပ္ကို ျဖတ္ေက်ာ္ နိုင္တာပါ ။ ဒါေပမဲ့ လီဖူခ်န္းဆိုတဲ့ သေကာင့္သားကေတာ့ မ်က္စိတစ္မွိတ္အတြင္းမွာပဲ ေကာင္းကင္ေမၽွာ္စင္ရဲ့ စတုတၳထပ္ကို ေရာက္သြားပါၿပီ ။အဲသည္အခ်ိန္မွာပဲ ေကာင္းကင္ေမၽွာ္စင္ရဲ့ စတုတၳထပ္မွာ လင္းေနတဲ့ မီးက မွိတ္သြားၿပီး ပဥၥထပ္ဟာ မီးလင္းလာခဲ့ပါတယ္ ။" ဝါး " "ဝိုး" " သည္ေကာင္ "" သည္ေကာင္က လူေကာ ဟုတ္ေသးရဲ့လား "ေကာင္းကင္ေမၽွာ္စင္ရဲ့ အျပင္ဘက္မွာေတာ့ မ်ားျပားလွတဲ့ အာေမဍိတ္သံေတြ ထြက္ေပၚလာခဲ့ပါၿပီ ။သူတို႔အားလုံးဟာ အသက္ကိုေတာင္ ျပင္းျပင္း မရွူရဲေတာ့ဘဲ ေကာင္းကင္ေမၽွာ္စင္ရဲ့ ပဥၥမအထပ္ကို စိုက္ၾကည့္ေနၾကပါတယ္ ။ေကာင္းကင္ေမၽွာ္စင္ရဲ့ ပဥၥမထပ္ ထဲမွာေတာ့ အဆင့္၄ မိစၧာတစ္ေကာင္ ျဖစ္တည္လာခဲ့ပါၿပီ ။အဆင့္၄ မိစၧာဆိုတာက သူ႔ရဲ့ အဆင့္အတန္းမွာေတာ့ ၿပိဳင္ဘက္ကင္း တည္ရွိမွု တစ္ခုပါပဲ ။ အဆင့္၄ မိစၧာက အဆင့္ အထြတ္အထိပ္အဆင့္ မိစၧာေတြထက္ကို အမ်ားႀကီး ပိုအစြမ္းထက္ပါတယ္ ။အထူးသျဖင့္ သည္ေကာင္းကင္ေမၽွာ္စင္ရဲ့ ပဥၥမထပ္ ဝကၤအစီအရင္ကေန ျဖစ္တည္လာတဲ့ အဆင့္၄ မိစၧာက သာမန္အဆင့္၄ မိစၧာထက္ ပိုလို႔ေတာင္ အစြမ္းထက္တယ္လို႔ သတ္မွတ္ရမွာပါ ။ဒါေပမဲ့ လီဖူခ်န္းအတြက္ကေတာ့ သည္အဆင့္၄မိစၧာဟာ စကားထဲေတာင္ ထည့္ေျပာေနစရာ မလိုေတာ့ပါဘူး ။လီဖူခ်န္းဟာ အစစ္အမွန္ ငရဲမီး အတြင္းအားက်င့္စဥ္ ၊ ေလာင္မီးဓားသိုင္း ၊ လ့ဝွက္ေကာင္းကင္ဘုံ ဓားသိုင္း ၊ ၾကယ္၅ပြင့္ လၽွို႔ဝွက္နည္းစနစ္ေတြ အစရွိတဲ့ ပညာရပ္ေတြအားလုံးကို အလုံးစုံတတ္သိနားလည္ျခင္းအဆင့္ ဒါမွမဟုတ္ တစ္ဖက္ကမ္းခတ္ တတ္ေျမာက္ျခင္းအဆင့္အထိ ေလ့က်င့္ၿပီးသြားခဲ့ပါၿပီ ။သူ႔အေနနဲ႔ သည္အဆင့္၄ မိစၧာကို အနိုင္မယူနိုင္ဘူးဆိုရင္ တကယ့္ဟာသတစ္ခု ျဖစ္သြားမွာ အေသအခ်ာပါပဲ ။" ေဝါင္း "အဆင့္၄ မိစၧာက တစ္ခ်က္ ဟိန္းေဟာက္လိုက္ၿပီး လီဖူခ်န္းဆီကို ေျပးဝင္လာခဲ့ပါၿပီ ။ ။ ဝကၤပါ အစီအရင္ကေန ေထာက္ပံ့ေပးထားတဲ့ မိစၧာခ်ီေတြကလည္း သူ႔ကို ပိုၿပီး အားေကာင္းလာေစပါတယ္။"သည္အထဲမွာေတာ့ ငါ့ရဲ့ အစြမ္းေတြကို လ်ိဳထားစရာ မလိုေတာ့ဘူး "တကယ္လို႔ လီဖူခ်န္းအေနနဲ႔ လၽွို႔ဝွက္နည္းစနစ္ေတြ ထုတ္မသုံးဘဲ အဆင့္၄မိစၧာကို အနိုင္ယူမယ္ဆိုရင္ အေတာ္ေလး အားစိုက္ထုတ္ရပါမယ္။ သူက အဲသည္လို အျဖစ္မ်ိဳးကို မလိုခ်င္ပါဘူး။" ေသြးအရိပ္ လာခဲ့စမ္း "သူ႔ရဲ့ ၾကယ္၅ပြင့္ လ်ိဳ႕ဝွက္နည္းစနစ္ျဖစ္တဲ့ ေသြးအရိပ္ ကို ထုတ္သုံးလိုက္တဲ့ အခါမွာေတာ့ လီဖူခ်န္းရဲ့ ခႏၶာကိုယ္ဟာ ၾကက္ေသြးေရာင္ ေသြးအရိပ္ႀကီးတစ္ခုအျဖစ္ ေျပာင္းလဲသြားခဲ့ပါၿပီ ။ထို႔ေနာက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းရဲ့ လက္ထဲက ဓားနက္ႀကီးဟာ လၽွပ္ျပက္သည့္အလား လွုပ္ရွားသြားပါေတာ့တယ္။ရႊမ္း...ဘုတ္ ......အဆင့္၄ မိစၧာဟာ ေခါင္းနဲ႔ကိုယ္ အိုးစားကြဲသြားခဲ့ပါၿပီ ။ေကာင္းကင္ေမၽွာ္စင္ ရဲ့ ပဥၥမထပ္မွာ လင္းေနတဲ့မီးလုံး မွိတ္သြားတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ အျပင္ဘက္မွာ ရွိေနတဲ့ လူေတြအားလုံးဟာ ေျပာစရာစကားလုံး ကင္းမဲ့သြားပါေတာ့တယ္။ဘာျဖစ္သြားတာလဲ ဆိုတာကို မသိတဲ့ လူငယ္အခ်ိဳ႕ကေတာ့ ေဘးကလူငယ္ေတြကို ေမးျမန္းေနၾကပါၿပီ ။" ဘာျဖစ္သြားတာလဲ ......။ သူက ေကာင္းကင္ေမၽွာ္စင္ရဲ့ ပဥၥမထပ္ကို ေက်ာ္ျဖတ္သြားတာလား ဒါမွမဟုတ္ က်ရွုံးသြားတာလား "" ေကာင္းကင္ေမၽွာ္စင္ရဲ့ ပဥၥမထပ္မွာ ရွိတဲ့မီး မွိတ္သြားတာ မေတြ႕ဘူးလား ။ အဲဒါသူ ေကာင္းကင္ေမၽွာ္စင္ရဲ့ ပဥၥမထပ္ကို ေက်ာ္ျဖတ္သြားၿပီဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္ပဲေပါ့ကြ ။ အဲေလာက္ မတုံးၾကစမ္းနဲ႔ "လူငယ္တစ္ေယာက္က စိတ္မရွည္တဲ့ ေလသံနဲ႔ အေျဖေပးလိုက္ပါတယ္။" အားယား......။ သည္ေကာင္က အရမ္းကို အစြမ္းထက္လြန္းတယ္။ သူ႔ရဲ့ အျပင္အားက အစြမ္းထက္သလို ခ်ီအတြင္းအားကလည္း လုံးဝ ေလ်ာ့တြက္လို႔ မရဘူး ။ သည္ေကာင္က ခႏၶာကိုယ္သန္႔စင္ျခင္း လမ္းစဥ္ေကာ ခ်ီအတြင္းအား က်င့္ႀကံျခင္း လမ္းစဥ္မွာပါ အစြမ္းထက္ေနတယ္။ သည္လိုေကာင္မ်ိဳးက ဘယ္ကေန ဘယ္လို ေပၚလာရတာလဲ "လူငယ္တစ္ေယာက္ကလည္း လီဖူခ်န္းကို စိတ္လိုလက္ရ ခ်ီးက်ဴးလိုက္ပါတယ္။ေရာင္စဥ္ခုနစ္ျဖာ တိုက္ႀကီးတစ္ခုလုံးမွာေတာင္မွ ခႏၶာကိုယ္အျပင္အားနဲ႔ ခ်ီအတြင္းအား ႏွစ္ခုစလုံးကို ေလ့က်င့္တဲ့သူက အေတာ္ေလး ရွားပါတယ္။ က်င့္ႀကံသူအမ်ားစုဟာ ခ်ီအတြင္းအား က်င့္ႀကံမွုကိုပဲ အဓိကထားၿပီး ေလ့က်င့္ၾကတာပါ ။" ေတာ္တယ္ေကာင္ေလး......။ ငါက မင္းကို ေလ်ာ့တြက္လိုက္မိတာပဲ "မီးခိုးေရာင္ဝတ္စုံနဲ႔ အဘိုးအိုရဲ့ မ်က္ႏွာေပၚမွာေတာ့ အျပဳံးတစ္ခု ျဖစ္တည္ေနခဲ့ပါၿပီ ။" စိတ္ဝင္စားစရာပဲ......တကယ္ စိတ္ဝင္စားဖို႔ ေကာင္းတယ္ "ဝမ္ဟိုင္လုံက သူ႔ရဲ့ ေမးေစ့ကို လက္နဲ႔ပြတ္ၿပီး ခပ္တိုးတိုး ေရရြတ္ေနပါတယ္။လီခ်န္းဖန္နဲ႔ ေက်ာင္းယုတို႔ရဲ့ မ်က္ႏွာကလည္း ေလးနက္တည္ၾကည္ ေနခဲ့ပါၿပီ ။" ဒါမွ လီဖူခ်န္း " လ်ိဳယန္ကေတာ့ အခုမွ သက္ျပင္းခ်နိုင္ပါေတာ့တယ္။သိပ္မၾကာမွာပဲ လီဖူခ်န္းဟာ ေကာင္းကင္ေမၽွာ္စင္ထဲကေန ျပန္ထြက္လာခဲ့ပါၿပီ ။ သူ႔ရဲ့ ဝတ္စုံေပၚမွာေတာ့ ကုတ္ရာ၊ျခစ္ရာေလးတစ္ခုေတာင္ မရွိပါဘူး။ မသိရင္ေတာ့ သူဟာ ေပ်ာ္ပြဲစား ထြက္ရာကေန ျပန္လာေနသလိုပါပဲ ။ထို႔ေနာက္မွာေတာ့ တတိယစမ္းသပ္မွုကို အစစ္ေဆးခံဖို႔ ရွိေနတဲ့ လူငယ္ေတြဟာ ေကာင္းကင္ေမၽွာ္စင္ထဲကို တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္ အလွည့္က် ဝင္သြားပါေတာ့တယ္။တကၠသိုလ္ရဲ့ အျပင္စည္းေက်ာင္းသားေတြကိုလည္း အဆင့္ေတြ ခြဲထားပါတယ္ ။ ေကာင္းကင္ေမၽွာ္စင္ရဲ့ တတိယထပ္ကို ေက်ာ္ျဖတ္နိုင္တဲ့သူေတြဟာ လက္ေရြးစင္ေက်ာင္းသားအျဖစ္ သတ္မွတ္ျခင္း ခံရမွာပါ ။ လက္ေရြးစင္ ေက်ာင္းသားေတြဟာ သာမန္ေက်ာင္းသားေတြထက္ပိုတဲ့ အခြင့္ထူးကို ခံစားခြင့္ ရပါတယ္။ ေကာင္းကင္ေမၽွာ္စင္ရဲ့ ပဥၥမထပ္ကို ျဖတ္ေက်ာ္နိုင္တဲ့ သူေတြကေတာ့ ႀကိဳက္တဲ့ ေျမကမၻာအဆင့္နိမ့္ သိုင္းပညာတစ္ခုကို ေရြးယူခြင့္ ရဦးမွာပါ ။ ဒါကေတာ့ အျပင္စည္း ေက်ာင္းသားတိုင္းရဲ့ အိပ္မက္ပါပဲ ။ဒါေပမဲ့လည္း သည္ႏွစ္မွာ ေကာင္းကင္ေမၽွာ္စင္ရဲ့ ပဥၥမထပ္ကို ျဖတ္ေက်ာ္နိုင္တဲ့သူေတြကေတာ့ ေလးေယာက္သာ ရွိခဲ့ပါတယ္။ သူတို႔ေတြကေတာ့ လီဖူခ်န္း ၊ ဝမ္ဟိုင္လုံ ၊ လီခ်န္းဖန္နဲ႔ ေက်ာင္းယု တို႔ပါပဲ ။ပဥၥမထပ္ကို မေျပာပါနဲ႔ ။ ေကာင္းကင္ေမၽွာ္စင္ရဲ့ စတုတၳထပ္ကို ေက်ာ္ျဖတ္နိုင္တဲ့လူေတာင္ မရွိပါဘူး ။ ေကာင္းကင္ေမၽွာ္စင္ရဲ့ တတိယထပ္ကို ေက်ာ္ျဖတ္နိုင္သူေတြကေတာ့ အနည္းငယ္ ရွိၿပီး ေကာင္းကင္ေမၽွာ္စင္ရဲ့ ဒုတိယထပ္ကို ေက်ာ္ျဖတ္နိုင္ေတြကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး မ်ားျပားပါတယ္။တိတိက်က် ေျပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေကာင္းကင္ေမၽွာ္စင္ရဲ့ ဒုတိယထပ္ကို ေက်ာ္ျဖတ္နိုင္သူေတြက ၆၂ ေယာက္ေတာင္ ရွိေနတာပါ ။ေတာင္ပိုင္းေတာအုပ္ တကၠသိုလ္ရဲ့ တာဝန္ခံဆရာက လီဖူခ်န္းအပါအဝင္ ေက်ာင္းသား ၅၉ေယာက္ကို ေက်ာင္းသားသစ္ေတြအျဖစ္ ေရြးခ်ယ္လိုက္ပါတယ္။ သည္၅၉ေယာက္ကေတာ့ ေကာင္းကင္ေမၽွာ္စင္ရဲ့ ဒုတိယထပ္ကို အျမန္ဆုံး ျဖတ္ေက်ာ္နိုင္ခဲ့တဲ့ သူေတြဆိုရင္လည္း မမွားပါဘူး ။ေက်ာင္းသားသစ္ေတြအျဖစ္ ေရြးခ်ယ္ခံလိုက္ရတဲ့ သူေတြကိုေတာ့ သိုင္းတကၠသိုလ္က ေက်ာင္းသားတံဆိပ္ေတြကို ေပးအပ္ခဲ့ပါၿပီ ။သာမန္ေက်ာင္းသားေတြကေတာ့ သာမန္ေက်ာင္းသား တံဆိပ္ေတြကို ရရွိၾကၿပီး လက္ေရြးစင္ေက်ာင္းသားေတြကေတာ့ လက္ေရြးစင္ေက်ာင္းသား တံဆိပ္ေတြကို ရရွိၾကပါတယ္။သည္သိုင္းတကၠသိုလ္မွာ တက္ေရာက္ခြင့္ ရတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြရဲ့ တစ္ႏွစ္စာ စရိတ္ကလည္း မစားသာလွပါဘူး။ ၾကယ္၆ပြင့္ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံပိုင္ရွင္ သုံးေယာက္ကလြဲၿပီး က်န္တဲ့ ေက်ာင္းသားေတြ အားလုံးဟာ ေက်ာင္းစရိတ္ကို ေပးၾကရမွာပါ ။သည္သိုင္းတကၠသိုလ္မွာ တက္ေရာက္မယ့္ ေက်ာင္းသားေတြဟာ တစ္ႏွစ္လုံးစာအတြက္ ေက်ာင္းစားရိတ္အျဖစ္ အဆင္နိမ့္ဝိညာဥ္ေက်ာက္တုံး ၃၀၀ ေပးရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။အဆုံးမဲ့အာဏာ အပိုင္း ၃၇၇ေနဝန္းစိမ္း ဓားဆႏၵေတာပိုင္းေတာအုပ္ သိုင္းတကၠသိုလ္ဟာ အလြန္က်ယ္ဝန္းတဲ့ နယ္ေျမႀကီးတစ္ခု ျဖစ္ေပမယ့္လည္း တစ္ႏွစ္မွာ ေက်ာင္းသားသစ္ တစ္ရာသာ လက္ခံတာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ေနရာလြတ္ေတြ အမ်ားႀကီး ပိုေနပုံပါပဲ ။သိုင္းတကၠသိုလ္က တရားဝင္ေက်ာင္းသားျဖစ္သြားတဲ့ အျပင္စည္းေကာင္းသားတိုင္းကို ၁ဟက္တာက်ယ္တဲ့ ကိုယ္ပိုင္ၿခံဝင္းႀကီး တစ္ခုကို ေပးအပ္ခဲ့ပါတယ္။ အဲသည္ၿခံဝင္းထဲမွာဆိုရင္ သိုင္းေလ့က်င့္ဖို႔အတြက္ ကြင္းျပင္ေတြေတာင္ ပါရွိပါေသးတယ္။လီဖူခ်န္းကို အအံ့ၾသေစဆုံး အရာကေတာ့ ၿခံဝင္းတစ္ခုခ်င္းစီတိုင္းကို အကာအရံ အစီအရင္ေတြ ခင္းက်င္းေပးထားတာပါပဲ ။ အျပင္က လူေတြဟာ ၿခံဝင္းအထဲမွာ ဘာျဖစ္ေနသလဲဆိုတာကို ၾကည့္လို႔မရပါဘူး။ ၿပီးေတာ့ သိုင္းေလ့က်င့္တဲ့ ကြင္းျပင္ကိုလည္း အပ်က္အစီးမျဖစ္ေအာင္ တားဆီးေပးတဲ့ အစီအရင္ေတြ ခင္းက်င္း ေပးထားပါေသးတယ္။" အဆင့္နိမ့္ ဝိညာဥ္ေက်ာက္တံုံး ၃၀၀ ေပးရတာနဲ႔ေတာ့ တန္သားပဲဟ " သူအပိုင္စားရထားတဲ့ အိမ္ရဲ့ လ်ိဳ႕ဝွက္အခန္းမွာပါ ခ်ီအစုအေဝး အစီအရင္တစ္ခု ခင္းက်င္းေပးထားတာကို ျမင္ရၿပီးတဲ့ ေနာက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ အေက်နပ္ႀကီး ေက်နပ္သြားခဲ့ပါၿပီ ။လီဖူခ်န္းရဲ့ အျမင္မွာေတာ့သိုင္းတကၠသိုလ္က ေပးထားတဲ့ ဝန္ေဆာင္မွုေတြဟာ လုံးဝကို ပထမတန္းစား ေတြပါပဲ ။" ဟုတ္ၿပီ ။ မဟူရာေကာင္းကင္ဂိုဏ္း အပ်က္အစီးနယ္ေျမကေန ရခဲ့တဲ့ ပစၥည္းေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာ ေလ့လာလို႔ ရၿပီကြ "မဟူရာေကာင္းကင္ဂိုဏ္း အပ်က္အစီးနယ္ေၿမ မွာတုန္းက အခ်ိန္ မရတဲ့အတြက္ လီဖူခ်န္းဟာ သည္ရတနာေတြကို ေကာင္းေကာင္း မေလ့လာခဲ့ ရပါဘူး ။ ေရာင္စဥ္ခုနစ္ျဖာ တိုက္ႀကီးကို ေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာလည္း မီးလၽွံခ်ီေတြေၾကာင့္ လီဖူခ်န္းဟာ ခ်ီအတြင္းအား မသုံးနိုင္တဲ့အတြက္ ရတနာေတြကို ထုတ္ၾကည့္လို႔ မရခဲ့ျပန္ပါဘူး ။ အခုေတာ့ သူ႔ရဲ့ ခ်ီအတြင္းေတြဟာ ျပန္လည္အသုံးျပဳလို႔ ရခဲ့ပါၿပီ ။ အခုအခ်ိန္က ရတနာပစၥည္းေတြကို ေလ့လာဖို႔အတြက္ အခ်ိန္ေကာင္းပါပဲ ။ထို႔ေနာက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ မဟူရာေကာင္းကင္ဂိုဏ္း အပ်က္အစီးနယ္ေျမကေန သူရခဲ့တဲ့ ပစၥည္းေတြကို သိုေလွာင္အိတ္ထဲကေန တစ္ခုမက်န္ ထုတ္ယူလိုက္ပါၿပီ။ ရတနာပစၥည္းေတြကေတာ့ ၁၂မ်ိဳးတိတိ ရွိပါတယ္ ။အဲဒါေတြကေတာ့ သေႏၶတည္ ေမွာ္ေဆးရည္ေတြ ရွိေနတဲ့ ဘူးသီးေျခာက္တစ္လုံး၊ အာ႐ုံစူးစိုက္ေစမွုေကာင္းေစတဲ့ ဖ်ာတစ္ခ်ပ္ ၊ ေဆးမီးဖိုတစ္လုံး ၊ ေျမကမၻာသိုင္းဆႏၵခိုဝင္ကိန္းေအာင္းေနတဲ့ လက္ေရးလွစာလိပ္တစ္ခ်ပ္ ၊ တိုက္ပြဲဝိညာဥ္နယ္ပယ္ ပညာရွင္တစ္ေယာက္ရဲ့ မွတ္စု ၊ အဆင့္၆ မိစၧာသားရဲဦးခ်ိဳလို႔ ယူဆနိုင္တဲ့ ဦးခ်ိဳတစ္ေခ်ာင္း ၊ ဘာမွန္းမသိတဲ့ ေရွးေဟာင္းပစၥည္းတစ္ခု ၊ တည္ေနရာေရြ႕ေျပာင္း ေပးနိုင္တဲ့ သတၱဳဘုတ္ျပားတစ္ခုနဲ႔ အျခား တိုလီမုတ္စ ပစၥည္းေတြပါပဲ။သေႏၶတည္ေမွာ္ေဆးရည္က ျပန္လည္ေမြးဖြားျခင္း ေမွာ္ေဆးရည္ေလာက္ အစြမ္းမထက္ေပမယ့္လည္း ေကာင္းကင္နယ္ပယ္ အထြတ္အထိပ္အဆင့္မွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ရပ္တန္႔ေနၿပီး ျပန္လည္ဝင္စားျခင္းနယ္ပယ္ကို ခ်ိဳးေဖာက္ဝင္ေရာက္ျခင္း မျပဳနိုင္ေတာ့တဲ့ ပညာရွင္ေတြ အတြက္ကေတာ့ အေကာင္းဆုံး ေဆးၿမီးတို တစ္လက္လို႔ ဆိုနိုင္ပါတယ္။ငရဲမီးၿမိဳ႕မွာေတာင္မွ တစ္ခါေသာက္စာ သေႏၶတည္ေမွာ္ေဆးရည္ တစ္ပုလင္းကို အဆင့္နိမ့္ ဝိညာဥ္ေက်ာက္တုံး ၅၀၀နဲ႔ ေရာင္းခ်ေနတာပါ ။ အခုလီဖူခ်န္းဆီမွာ ရွိေနတဲ့ သေႏၶတည္ ေမွာ္ေဆးရည္က သုံးခါေသာက္စာ ရွိေနတဲ့အတြက္ ေရာင္းခ်လိုက္ရင္ အဆင့္နိမ့္ဝိညာဥ္ေက်ာက္တုံး ၁၅၀၀ ရနိုင္ပါတယ္။အာ႐ုံစူးစိုက္မွု ေကာင္းေစတဲ့ ဖ်ာရဲ့ တန္ဖိုးကိုေတာ့ သူကိုယ္တိုင္လည္း မသိပါဘူး ။ ဒါေပမဲ့ လီဖူခ်န္းက သည္ဖ်ာကို မေရာင္းဘဲ သူ႔အတြင္ ခ်န္ထားဖို႔ စဥ္းစားထားပါတယ္။ေဆးမီးဖို ၊ လက္ေရးလွရတနာ စာလိပ္ နဲ႔ တိုက္ပြဲဝိညာဥ္ နယ္ပယ္ပညာရွင္ရဲ့ မွတ္စုရဲ့ တန္ဖိုးကိုလည္း သူမသိပါဘူး ။ အဲသည္အတြက္ လီဖူခ်န္းက သည္ရတနာ သုံးခုကိုလည္း သိမ္းထားဖို႔အတြက္ ဆုံးျဖတ္လိုက္ပါတယ္ ။" အင္း...... မိစၧာသားရဲဦးခ်ိဳကိုလည္း တစ္ခ်က္ေလာက္ ၾကည့္ၾကည့္ဦးမွ "ထို႔ေနာက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းက မိစၧာသားရဲဦးခ်ိဳကို ေလ့လာဆန္းစစ္ဖို႔အတြက္ ေကာက္ယူလိုက္ပါၿပီ ။သည္ဦးခ်ိဳထဲမွာက အရမ္းကို နိုင္ထက္စီးနင္း ဆန္တဲ့ ခ်ီအရွိန္အဝါတစ္ခု ခိုဝင္ကိန္းေအာင္းေနပါတယ္။ အဲသည္ အရွိန္အဝါက ေကာင္းကင္ဘုံကိုေတာင္မွ ထိုးေဖာက္သြားေတာ့မယ့္ ပုံပါပဲ ။လီဖူခ်န္းရဲ့ အျမင္အရ ဆိုရင္ေတာ့ ေျမကမၻာအဆင့္ လက္နက္ေတြရဲ့ အရွိန္အဝါေတာင္မွ သည္ေလာက္ အားမေကာင္းပါဘူး ။" ေသခ်ာတယ္ ။ ဒါက အဆင့္၆ မိစၧာသားရဲ ဦးခ်ိဳပဲ "အဆင့္၆ မိစၧာသားရဲေတြကိုေတာ့ မိစၧာစစ္သူႀကီးေတြလို႔ လူသိမ်ားပါတယ္ ။ မိစၧာစစ္သူႀကီးတစ္ေယာက္ဟာ က်င့္ႀကံမွုေတြကို လုပ္ေဆာင္ထားတဲ့အတြက္ မိစၧာဝိညာဥ္ကို ပိုင္ဆိုင္ပါတယ္ ။ သူတို႔ရဲ့ ခႏၶာကိုယ္ ပ်က္စီးသြားရင္ေတာင္မွ အဲသည္ မိစၧာဝိညာဥ္က ေပ်ာက္ကြယ္သြားမွာ မဟုတ္ပါဘူး ။ မိစၧာဝိညာဥ္က ေလာကတစ္ခြင္မွာ လွည့္ပတ္သြားလာေနၿပီး သင့္ေတာ္တဲ့ ခႏၶာကိုယ္ကို ပူးကပ္ကာ ျပန္လည္ ရွင္သန္နိုင္ပါတယ္။သည္လို မိစၧာသားရဲရဲ့ ဦးခ်ိဳဟာ တန္ဖိုးႀကီးမွာ အေသအခ်ာပါပဲ ။ လီဖူခ်န္းရဲ့ တြက္ခ်က္မွုအရ ဆိုရင္ေတာ့ သည္ဦးခ်ိဳကို အဆင့္နိမ့္ဝိညာဥ္ေက်ာက္တုံး တစ္ေသာင္းေလာက္နဲ႔ ေရာင္းခ်နိုင္ပါတယ္။ဒါေပမဲ့လည္း တိုက္ပြဲဝိညာဥ္နယ္ပယ္ ပညာရွင္ေတြကလြဲၿပီး တျခားသူေတြဟာ သည္အဆင့္၆ မိစၧာသားရဲဦးခ်ိဳကို ဝယ္ဖို႔အတြက္ တတ္နိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ထို႔ေနာက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ မိစၧာသားရဲဦးခ်ိဳကို ျပန္ခ်လိုက္ၿပီး ေရွးေဟာင္းပစၥည္းကို ေကာက္ယူလိုက္ပါတယ္။ဒါေလးကေတာ့ လက္ပတ္ေလး တစ္ခုပါပဲ ။လက္ပတ္ထဲကို သူ႔ရဲ့ ခ်ီေတြ ထည့္သြင္းလိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့ လီဖူခ်န္းရဲ့ အသိစိတ္အာ႐ုံဟာ လက္ပတ္ထဲကို အလိုအေလ်ာက္ ဝင္သြားခဲ့ပါၿပီ ။ အထဲမွာေတာ့ ဧရာမ ေနရာလြတ္ႀကီး တစ္ခု ရွိေနပါတယ္။အပိုေျပာတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး ။ သည္ေနရာလြတ္ဟာ စတုရန္းမီတာ ၃၀ေလာက္ကို ရွိေနတာပါ ။" အိုး...... ဒါက သိုေလွာင္ပစၥည္းပဲ "လီဖူခ်န္းက ခပ္တိုးတိုးေလး ေရရြတ္လိုက္ပါတယ္။သာမန္အားျဖင့္ ဆိုရင္ေတာ့ သိုေလွာင္အိတ္ေတြဟာ စတုရန္းမီတာ ၁မီတာကေန ၃မီတာေလာက္အထိပဲ ရွိတာပါ ။ သည္လက္ပတ္နဲ႔ ယွဥ္ရင္ေတာ့ သိုေလွာင္အိတ္ေတြဟာ အမွိုက္သာသာ ျဖစ္သြားခဲ့ပါၿပီ ။အခုခ်ိန္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ သည္ေလာက္က်ယ္တဲ့ ေနရာလြတ္ကို မလိုအပ္ေသးပါဘူး ။ ဒါေပမဲ့ သူအခုထက္ အစြမ္းထက္လာၿပီး ပစၥည္းပစၥယေတြကို ပိုပိုင္ဆိုင္လာတဲ့ အခ်ိန္က်ရင္ေတာ့ သည္လက္ပတ္ကို လိုအပ္လာမွာ အေသအခ်ာပါပဲ ။လက္ပတ္ကို စစ္ေဆးၿပီးတဲ့ အခါမွာေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ ျမစိမ္းေရာင္ သလင္းေက်ာက္ လက္စြပ္ကို ေကာက္ယူလိုက္ပါတယ္။လီဖူခ်န္းက လက္စြပ္ထဲကို သူ႔ရဲ့ ခ်ီေတြ ပို႔ေဆာင္လိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့ လက္စြပ္ကေန ျမစိမ္းေရာင္ ေရာင္ျခည္ေတြ ထြက္ေပၚလာၿပီး လီဖူခ်န္းကို လႊမ္းျခဳံသြားခဲ့ပါၿပီ ။သည္ျမစိမ္းေရာင္ ေရာင္ျခည္ေတြရဲ့ လႊမ္းျခဳံမွုကို ခံရအၿပီးမွာေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ သက္ေတာင့္သက္သာ ရွိတဲ့ ခံစားခ်က္တစ္မ်ိဳးကို ခံစားလိုက္ရပါတယ္။ တစ္ခ်ိန္တည္း လိုလိုမွာပဲ သည္ျမစိမ္းေရာင္ ေရာင္ျခည္ေတြက လီဖူခ်န္းရဲ့ ဒဏ္ရာေဟာင္းအခ်ိဳ႕ကို အေကာင္းပကတိ ျပန္ျဖစ္သြားေစျပန္ပါတယ္။" အိုး...... ဒါက ကုသေရး လက္စြပ္ပဲ "လီဖူခ်န္းရဲ့ မ်က္လုံးေတြကေတာ့ အေရာင္ေတာက္သြားခဲ့ပါၿပီ ။ကုသေရး ပစၥည္းေတြဆိုတာက ပညာရွင္ေတြအားလုံး လိုခ်င္ေတာင့္တေနတဲ့ ေရွးေဟာင္းပစၥည္း တစ္မ်ိဳးပါပဲ ။သိုင္းတာအို လမ္းစဥ္ဆိုတာက ေအးခ်မ္းတဲ့ လမ္းစဥ္မဟုတ္ပါဘူး ။ သည္လမ္းစဥ္ကို ေလၽွာက္လမ္းၾကတဲ့ သူေတြဟာ မၾကာခဏ ဆိုသလို တိုက္ပြဲေတြနဲ႔ ရင္ဆိုင္ၾကဳံေတြ႕ရေလ့ရွိၿပီး ဒဏ္ရာေတြလည္း ရတတ္ေလ့ ရွိပါတယ္ ။ အခ်ိဳ႕ဒဏ္ရာေတြဆိုရင္ ပညာရွင္တစ္ေယာက္ရဲ့ အစြမ္းေတြကိုေတာင္ ၅၀ ရာခိုင္ႏွုန္းေလာက္ ယုတ္ေလ်ာ့သြားေစ တတ္တာပါ ။ ကံဆိုးတဲ့ ပညာရွင္ေတြကေတာ့ သူတို႔ရဲ့ ဒဏ္ရာေတြကို ကုသခ်ိန္ေတာင္ မရလိုက္ဘဲ ေသသြားေလ့ ရွိၾကပါတယ္ ။အဲသည္လို ဒဏ္ရာေတြ ရလာၿပီ ဆိုရင္ ပညာရွင္တ္ိုင္းဟာ ဒဏ္ရာသက္သာေစတဲ့ ေဆးေတြနဲ႔ ကုသေရး ေရွးေဟာင္းပစၥည္းေတြကို လိုအပ္လာပါၿပီ ။ေဆးေတြနဲ႔ ယွဥ္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ကုသေရး ေရွးေဟာင္းပစၥည္းေတြဟာ ပိုၿပီး ထိေရာက္ၿပီး အက်ိဳးသက္ေရာက္မွု ပိုေကာင္းပါတယ္။ဒါေပမဲ့လည္း ကုသေရး ပစၥည္းေတြသာလၽွင္ အက်ိဳးသက္ေရာက္မွု အေကာင္းဆုံးေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ျပန္လည္ကုသနိုင္စြမ္း ရွိတဲ့ အတြင္းအား က်င့္စဥ္ေတြလည္း ရွိေနဆဲပါပဲ ။အစြမ္းထက္တဲ့ ျပန္လည္ကုသေရး အတြင္းအား က်င့္စဥ္ေတြဆိုရင္ ျပတ္သြားတဲ့ ေျခလက္ေတြကိုေတာင္မွ အသစ္တဖန္ ျပန္လည္ ေပါက္လာေစနိုင္စြမ္း ရွိတာပါ ။ ဒါေပမဲ့လည္း သည္လို က်င့္စဥ္ေတြက အေတာ္ေလး တန္ဖိုးႀကီးၿပီး အင္မတန္ ရွားပါးပါတယ္။ ေရာင္စဥ္ခုနစ္ျဖာ တ္ိုက္ႀကီးမွာေတာင္မွ သည္လို က်င့္စဥ္မ်ိဳး ရွိမလားဆိုတာကို လီဖူခ်န္းကိုယ္တိုင္လည္း မသိပါဘူး ။ေနာက္ထပ္ ရတနာပစၥည္း သုံးမ်ိဳးကေတာ့ သာမန္ပါပဲ ။ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ တည္ေနရာေရြ႕ေျပာင္းတဲ့ သတၱဳဘုတ္ျပားပဲ က်န္ပါေတာ့တယ္ ။လီဖူခ်န္းအတြက္ကေတာ့ သည္ဘုတ္ျပားဟာ တန္ဖိုးအရွိဆုံး ရတနာ တစ္ခုပါပဲ ။သည္တည္ေနရာေရြ႕ေျပာင္း ဘုတ္ျပား မရွိဘဲနဲ႔ေတာ့ သူဟာ သည္ေရာင္စဥ္ခုနစ္ျဖာ တိုက္ႀကီးကို ေရာက္လာနိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး ။ ၿပီးေတာ့ အေရွ႕ယူနီကြန္းတိုက္ကို ျပန္ဖို႔ အတြက္လည္း သည္ဘုတ္ျပားကို လိုအပ္ပါေသးတယ္ ။ဒါက သူ႔ဘဝရဲ့ ကံၾကမၼာကို ေျပာင္းလဲေပးေစတဲ့ ရတနာတစ္ပါး ဆိုရင္လည္း မမွားပါဘူး ။တည္ေနရာေရြ႕ေျပာင္း ဘုတ္ျပားထဲကို သူ႔ရဲ့ အသိစိတ္အာ႐ုံ ပို႔ေဆာင္လိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့ စြမ္းအင္ကန္ထဲမွာ ရွိေနတဲ့ စြမ္းအင္အရည္ေတြဟာ ၇၀ ရာခိုင္ႏွုန္းေလာက္သာ က်န္ေနေတာ့တာကို လီဖူခ်န္းတစ္ေယာက္ ေတြ႕လိုက္ရပါတယ္ ။" အင္း ... တိုက္တစ္ခုကေန ေနာက္တစ္ခုကို တည္ေနရာေရြ႕ေျပာင္းတာက စြမ္းအင္ အေတာ္ ကုန္တာပဲ ။ အဆင့္နိမ့္ဝိညာဥ္ေက်ာက္တုံး တစ္တုံးက သည္စြမ္းအင္ကန္ကို ဘယ္ေလာက္ ျဖည့္ဆည္းေပးနိုင္မလဲ ဆိုတာကို စမ္းၾကည့္ရမယ္ "အေတြးနဲ႔ အတူ လီဖူခ်န္းဟာ အဆင့္နိမ့္ ဝိညာဥ္ေက်ာက္တုံး တစ္ခုကို ထုတ္ယူကာ ဘုတ္ျပားေပၚကို တင္လိုက္ပါတယ္။ စိတ္ပ်က္စရာပါပဲ ။ တည္ေနရာေရြ႕ေျပာင္းဘုတ္ျပားက အဆင့္နိမ့္ဝိညာဥ္ေက်ာက္တုံးထဲမွာ ရွိေနတဲ့ စြမ္းအင္ေတြကို အကုန္အစင္ စုပ္ယူလိုက္ေပမယ့္လည္း စြမ္းအင္ကန္ထဲမွာေတာ့ ဘာမွ ေျပာင္းလဲသြားျခင္း မရွိပါဘူး ။" လခြီးပဲ ......သည္အတိုင္းဆိုရင္ စြမ္းအင္ကန္ကို ျပန္ျဖည့္ဖို႔အတြက္ အနည္းဆုံးေတာ့ အဆင့္နိမ့္ဝိညာဥ္ေက်ာက္တုံး တစ္ေသာင္းေလာက္ လိုေနၿပီ "လီဖူခ်န္းက မခ်ိျပဳံး ျပဳံးလိုက္မိပါတယ္။ဒါက သူ႔ရဲ့ အၾကမ္းဖ်င္း တြက္ခ်က္မွုပဲ ရွိပါေသးတယ္။ တကယ္လို႔ စြမ္းအင္ကန္ ျပန္ျပည့္ဖို႔အတြက္ လိုအပ္မွုက အဆင့္နိမ့္ဝိညာဥ္ေက်ာက္တုံး ႏွစ္ေသာင္း ၊သုံးေသာင္း ၊ ေလးေသာင္း ဒါမွမဟုတ္ တစ္သိန္း ဆိုရင္ေတာ့ သူ႔အေနနဲ႔ အေရွ႕ယူနီကြန္း တိုက္ႀကီးကိုေတာင္ ျပန္နိုင္ပါဦးမလားဆိုတာ မသိေတာ့ပါဘူး ။" ထားလိုက္ေတာ့ကြာ......။ ေခါင္းကိုက္တယ္ ။ သည္ကိစၥကို ေနာက္မွ စဥ္းစားေတာ့မယ္ ။ ဒါေတြကို ႀကိဳစဥ္းစားေနလည္း အလကားပဲ ။ ငါေနာက္ပိုင္း အရမ္း အစြမ္း ထက္လာေတာ့မွ သည္ကိစၥကို ဆက္စဥ္းစားေတာ့မယ္ "စဥ္းစားရင္းနဲ႔ ေခါင္းကိုက္လာတဲ့ အတြက္ လီဖူခ်န္းဟာ တည္ေနရာေရြ႕ေျပာင္း ဘုတ္ျပားကိစၥကို ဆက္မစဥ္းစားေတာ့ဘဲ ေခါင္းထဲကေန ထုတ္ပစ္လိုက္ပါတယ္ ။ထို႔ေနာက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းက သိုေလွာင္လက္ပတ္ကို ဝတ္လိုက္ၿပီး သူပိုင္ဆိုင္ထားတဲ့ တန္ဖိုးႀကီး ရတနာေတြ အကုန္လုံးကို သိုေလွာင္လက္ပတ္ထဲသို႔ ထည့္ကာ သိမ္းဆည္းထားလိုက္ပါတယ္။" အင္း......လ်ိဳ႕ဝွက္သိုင္းက်မ္းေမၽွာ္စင္ကို သြားၿပီး ေျမကမၻာအဆင့္နိမ့္ ဓားသိုင္းတစ္ခုေလာက္ သြားေရြးဦးမွ "သူ႔ရဲ့ ရတနာေတြအားလုံးကို သိမ္းဆည္းၿပီးသြားတဲ့ အခါမွာေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ သူ႔ရဲ့ ၿခံဝင္းထဲကေန ထြက္သြားခဲ့ပါၿပီ ။လ်ိဳ႕ဝွက္သိုင္းက်မ္းေမၽွာ္စင္ကလည္း အထပ္ငါးထပ္ရွိတဲ့ ေမၽွာ္စင္တစ္ခုပါပဲ။တကၠသိုလ္အျပင္စည္း ေက်ာင္းသားေတြရဲ့ လက္စြဲစာအုပ္အရ ဆိုရင္ေတာ့ ပထမထပ္မွာ ေျမကမၻာအဆင့္နိမ့္ သိုင္းက်မ္းေတြ ၊ဒုတိယထပ္မွာ ေျမကမၻာအဆင့္နိမ့္ အတြင္းအားက်င့္စဥ္ေတြ ၊ တတိယထပ္မွာ ေျမကမၻာအလယ္အလတ္အဆင့္ သိုင္းက်မ္းေတြ ၊ စတုတၳထပ္မွာ ေျမကမၻာအလယ္အလတ္အဆင့္ အတြင္းအားက်င့္စဥ္ေတြနဲ႔ ပဥၥထပ္မွာ ေျမကမၻာအဆင့္ျမင့္ သိုင္းက်မ္းေတြ ထားထားပါတယ္တဲ့ ။အေရွ႕ယူနီကြန္းတိုက္မွာ ဆိုရင္ေတာ့ သည္က်မ္းစာအုပ္ေတြကို လိုခ်င္ရင္ေတာင္ ရွာလို႔ မရပါဘူး ။ ဒါေပမဲ့ ေတာင္ပိုင္းေတာအုပ္ သိုင္းတကၠသိုလ္မွာေတာ့ သည္က်မ္းစာအုပ္ေတြဟာ ေဖာေဖာသီသီကို ရွိေနပါတယ္ ။သည္လၽွို႔ဝွက္သိုင္းေမၽွာ္စင္ကိုေတာ့ အခြင့္မရွိဘဲနဲ႔ ဝင္လို႔ မရပါဘူး ။ ဒါေပမဲ့ လီဖူခ်န္းကေတာ့ မီးခိုးေရာင္ဝတ္စုံဝတ္ လက္ေထာက္ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးရဲ့ တစ္ခါသုံး တံဆိပ္ျပားအစြမ္းနဲ႔ ေမၽွာ္စင္ပထမထပ္ကို ဝင္ခြင့္ ရခဲ့ပါတယ္ ။လီဖူခ်န္းတစ္ေယာက္ လၽွို႔ဝွက္သိုင္းေမၽွာ္စင္ရဲ့ ပထမထပ္ထဲကို ေရာက္လာတဲ့ အခါမွာေတာ့ ဝမ္ဟိုင္လုံ ၊ လီခ်န္းဖန္နဲ႔ ေက်ာင္းယုတို႔ဟာ ပထမထပ္ထဲကို ေရာက္ႏွင့္ေနၾကပါၿပီ ။သူတို႔သုံးေယာက္က သူတို႔အလိုရွိတဲ့ သိုင္းက်မ္းေတြကို စိတ္ဝင္တစားနဲ႔ ရွာေဖြေနၾကတဲ့အတြက္ လီဖူခ်န္း ဝင္လာတာကိုေတာင္ သိပုံ မရပါဘူး ။လီဖူခ်န္းက တစ္ခ်က္ ျပဳံးလိုက္မိပါတယ္ ။ သည္ေလာက္မ်ားတဲ့ ေျမကမၻာအဆင့္ သိုင္းက်မ္းေတြနဲ႔ ေတြ႕ရင္ေတာ့ သူကိုယ္တိုင္လည္း သိုင္းက်မ္းေတြကလြဲၿပီး ဘာကိုမွ စိတ္ဝင္စားေတာ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ဓားသမားတစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့အတြက္ လီဖူခ်န္းဟာ အျခားေသာ သိုင္းပညာရပ္ေတြကို ေလၽွာက္ၾကည့္မေနေတာ့ဘဲ ဓားသိုင္းက်မ္းေတြ ရွိတဲ့ စင္ဆီကိုသာ တန္းၿပီး သြားလိုက္ပါတယ္ ။သည္စင္ေပၚမွာေတာ့ ဓားသိုင္းက်မ္းေတြ ဒါဇင္နဲ႔ခ်ီၿပီး ရွိေနပါတယ္။" နင့္ေမကလႊား...... မ်ားလွခ်ည္လားဟ "လီဖူခ်န္းက ေတာင္ပိုင္းေတာအုပ္ သိုင္းတကၠသိုလ္မွာ သည္ေလာက္အထိမ်ားတဲ့ ေျမကမၻာအဆင့္နိမ့္ ဓားသိုင္းက်မ္းေတြ ရွိမယ္လို႔ လုံးဝကို မထင္ထားခဲ့တာ အမွန္ပါပဲ ။ထို႔ေနာက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္း တုန္တုန္ယင္ယင္နဲ႔ ေတြ႕ရာ သိုင္းက်မ္းတစ္ခုကို ယူၿပီး ဖတ္ၾကည့္လိုက္ပါတယ္။ သည္သိုင္းက်မ္းစာအုပ္ထဲမွာေတာ့ သိုင္းကြက္ေတြ မပါဘဲ မိတ္ဆက္ထားတဲ့ အေၾကာင္းအရာ တစ္ခ်ိဳ႕သာ ရွ္ိေနပါတယ္။သူယူလိုက္တဲ့ ပထမဦးဆုံး ဓားသိုင္းက်မ္းကေတာ့ ခံစားခ်က္မဲ့ ဓားသိုင္းပါပဲ ။ မိတ္ဆက္အေၾကာင္းအရာထဲမွာ ပါတဲ့အတိုင္းဆိုရင္ေတာ့ သည္ဓားသိုင္းဟာ အလြန္အမင္း အစြမ္းထက္တဲ့ ဓားသိုင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့လည္း လီဖူခ်န္းက မိတ္ဆက္အေၾကာင္းအရာကို ႏွစ္ေၾကာင္းေလာက္ ဖတ္ၿပီးတာနဲ႔ ဆက္မဖတ္ေတာ့ဘဲ သူ႔ေနရာမွာသူ ျပန္ထားလိုက္ပါတယ္။သည္ခံစားခ်က္မဲ့ဓားသိုင္းက အရမ္းအစြမ္းထက္မယ္ ဆိုတာကေတာ့ အေသအခ်ာပါပဲ ။ ႏွေျမာစရာေကာင္းတာက ခံစားခ်က္မဲ့ ဓားတာအ္ိုက သူ႔ရဲ့ ဓားတာအို မဟုတ္ပါဘူး။ကိုယ္နဲ႔ မသင့္ေလ်ာ္တဲ့ ဓားသိုင္းကို ေလ့က်င့္တာက အခ်ိန္ကုန္ၿပီး လူပင္ပန္းပါတယ္။" ေကာင္းကင္ပဲ့တင္သံ ဓားသိုင္း ။ ေျမကမၻာအဆင့္နိမ့္ ဓားသိုင္း ျဖစ္ၿပီး သတ္ျဖတ္တာကို အလြန္အမင္း အားေပးတဲ့ ဓားသိုင္းျဖစ္တယ္ ။ ဓားကြက္ထုတ္လိုက္တာနဲ႔ ေသြးေျမက်မယ္ "လီဖူခ်န္း ဒုတိယ ဖတ္မိလိုက္တဲ့ ဓားသိုင္းက်မ္းကေတာ့ ေကာင္းကင္ပဲ့တင္သံ ဓားသိုင္းပါပဲ ။ သည္ဓားသိုင္းက အရမ္း ရက္စက္လြန္းတဲ့အတြက္ လီဖူခ်န္းလို စိတ္နဲ႔ေတာ့ မကိုက္လွပါဘူး။တတိယေျမာက္ ဓားသိုင္းက်မ္း ။" ေရဆန္ဓားသိုင္း.........သည္ဓားသိုင္းက ေျမကမၻာအဆင့္နိမ့္ ဓားသိုင္းျဖစ္ၿပီး ရန္သူကို ေနာက္မဆုတ္စတမ္း ခြန္အားအျပည့္နဲ......"လီဖူခ်န္းက သည္ဓားသိုင္းရဲ့ မိတ္ဆက္ကိုလည္း တစ္ေၾကာင္းေတာင္ျပည့္ေအာင္ မဖတ္လိုက္ပါဘူး ။" ပင္လယ္နီဓားသိုင္း......။ သည္ဓားသိုင္းက အဆုံးအစမဲ့တဲ့ ပင္လယ္ႀကီးတစ္ခုလို ရန္သူကို ဖိႏွိပ္ၿပီး......"" မိုးလုံးဟိန္း ဓားသိုင္း......။ ေျမကမၻာအဆင့္နိမ့္ ဓားသိုင္းျဖစ္ၿပီး ေလးလံတဲ့ တိုက္ခိုက္မွုကို ဦးစားေပးတဲ့......"သိုင္က်မ္း အေတာ္မ်ားမ်ားရဲ့ မိတ္ဆက္အေၾကာင္းအရာေတြကို ဖတ္ၿပီးတဲ့ အထိ လီဖူခ်န္းဟာ သူ႔စိတ္ႀကိဳက္ဓားသိုင္းကို မေတြ႕ေသးပါဘူး။သည္ဓားသိုင္းအမ်ားစုဟာ သတ္ျဖတ္ဖို႔ကိုပဲ ဦးစားေပးလြန္းေနပါတယ္။ ရွင္းရွင္းေျပာရမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ သည္ဓားသိုင္းေတြက တစ္ဖက္စြန္း ေရာက္ေနသလိုပါပဲ ။လီဖူခ်န္းရဲ့ ဓားတာအိုက တစ္ဖက္စြန္း ေရာက္လြန္းတဲ့ ဓားသိုင္းေတြနဲ႔ မကိုက္ညီပါဘူး။လီဖူခ်န္းတစ္ေယာက္ကေတာ့ ဓားသိုင္းက်မ္းတစ္အုပ္ကို ယူလိုက္ ေခခါင္းခါၿပီး သူ႔ေနရာသူ ျပန္ထားလိုက္နဲ႔ သံသရာ လည္ေနပါေတာ့တယ္။ သူက ဘယ္သူ႔ကိုမွလည္း စိတ္မဝင္စားေတာ့ဘဲ ဓားသိုင္းက်မ္းေတြကိုသာ တစ္အုပ္ၿပီး တစ္အုပ္ ယူဖတ္ကာ အလုပ္မ်ားေနပါတယ္။သူသတိ ဝင္လာတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ လၽွို႔ဝွက္သိုင္းေမၽွာ္စင္ထဲမွာ သူကလြဲၿပီး ဘယ္သူမွ ရွိမေနေတာ့ပါဘူး။ ၾကည့္ရတာေတာ့ ဝမ္ဟိုင္လုံ ၊ လီခ်န္းဖန္နဲ႔ ေက်ာင္းယုတို႔ဟာ သူတို႔နဲ႔ လိုက္ဖက္တဲ့ သိုင္းက်မ္းေတြကို ရွာေတြ႕သြားၾကပုံပါပဲ ။" ဟား...ဟား......။ ဒါမွ ငါရွာေနတဲ့ ဓားသိုင္းကြ "ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ သူနဲ႔လိုက္ဖက္တဲ့ ဓားသိုင္းက်မ္းကို ရွာေဖြေတြ႕ရွိသြားခဲ့ပါၿပီ ။ သူက အဲသည္ဓားသိုင္းက်မ္းကို ယူၿပီး လၽွို႔ဝွက္သိုင္းေမၽွာ္စင္ရဲ့ ထြက္ေပါက္ကို ျပန္ထြက္လာခဲ့ပါတယ္။သည္ေမၽွာ္စင္ကို ေစာင့္ၾကပ္ေနတာကေတာ့ အျပင္စည္းတကၠသိုလ္ အႀကီးအကဲ တစ္ေယာက္ပါပဲ ။သူက တရားထိုင္ျခင္း အလုပ္မွာ ေမြ႕ေလ်ာ္ေနၿပီး လီဖူခ်န္း ေရာက္လာမွသာ မ်က္လုံးကို ဖြင့္လိုက္ပါတယ္။" မင္းသိုင္းက်မ္း ယူလာတာလဲ......။ ငါ့ကို တစ္ခ်က္ ျပၾကည့္ပါဦး "တာဝန္က် အႀကီးအကဲက ေမးတဲ့အတြက္ လီဖူခ်န္းက သူယူလာတဲ့ သိုင္းက်မ္းကို အႀကီးအကဲထံ အပ္လိုက္ပါတယ္။" ေနဝန္းစိမ္း ဓားဆႏၵ......။ မင္းက ေနဝန္းစိန္း ဓားဆႏၵကို တကယ္ႀကီး ေရြးလာတာလား......။ မင္း သိုင္းက်မ္းမိတ္ဆက္ အေၾကာင္းအရာကို မဖတ္ခဲ့ဘူးလား ။ မင္း စာမတတ္ဘူးလား ။ မင္း႐ူးေနတာလား ......။ မင္းကိုမင္း ဘာထင္ေနတာလဲ ...... ။ မင္းက ႏွစ္တစ္ေထာင္မွာ တစ္ေယာက္ေပၚတဲ့ ပါရမီရွင္လား ........."ိလီဖူခ်န္း ေရြးယူလာတဲ့ သိုင္းက်မ္းအမည္ကို ဖတ္မိလိုက္တာနဲ႔ တစ္ၿပိဳင္နက္ တာဝန္က် အႀကီးအကဲက လီဖူခ်န္းကို လားေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔ ေဒါသတႀကီးျဖင့္ တရစပ္ ဆဲဆိုႀကိမ္းေမာင္းပါေတာ့တယ္။လီဖူခ်န္းက မထုံတက္ေသး အမူအယာျဖင့္ " ကၽြန္ေတာ္ မိတ္ဆက္ကို ဖတ္ၿပီးပါၿပီ ။ ၿပီးေတာ့ တခ်ိဳ႕လူေတြက ကၽြန္ေတာ့ကို ႏွစ္ေပါင္းတစ္ေထာင္မွ တစ္ေယာက္ေပၚတဲ့ ပါရမီရွင္လို႔ ေျပာက်တာပဲ ။ တကယ္ ဟုတ္မဟုတ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း မသိေသးဘူး "" မင္း...... မင္း......"တာဝန္က် အႀကီးအကဲက ဘာဆက္ေျပာလို႔ ေျပာရမွန္း မသိေတာ့ပါဘူး ။ေနဝန္းစိမ္း ဓားဆႏၵ ။သည္ဓားသိုင္းဟာ နာမည္ထူးဆန္းသလို ဓားသိုင္းနာမည္မွာကိုက ဓားဆႏၵဆိုတာ ပါေနပါတယ္ ။အဲသည္အခ်က္ကပဲ လီဖူခ်န္းကို ဆြဲေဆာင္ေနခဲ့တာပါ ။သည္ဓားသိုင္းက ေျမကမၻာအဆင့္ ဓားသိုင္းေတြထဲမွာ ေလ့က်င့္ရတာ အခက္ခဲဆုံးျဖစ္ၿပီး ခံစားခ်က္မဲ့ ဓားသိုင္းထက္ေတာင္မွ ေလ့က်င့္ရတာ ခက္ခဲပါတယ္။ခံစားခ်က္မဲ့ ဓားသိုင္းက သိုင္းက်မ္းထဲမွာ ညႊန္ျပထားတဲ့ သိုင္းကြက္ေတြကို အထပ္ထပ္အခါခါ ေလ့က်င့္ရင္ အဆင္ေျပနိုင္ ေပမယ့္လည္း သည္ေနဝန္းစိမ္း ဓားဆႏၵ ဓားသိုင္းကေတာ့ ဓားဆႏၵကို အရင္ဆုံး နားလည္ဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္ ။ ေနဝန္းစိမ္း ဓားဆႏၵကို နားလည္ၿပီးသြားရင္ေတာ့ သာမန္ျဖစ္ကတတ္ဆန္း ထုတ္လိုက္တဲ့ ဓားခ်က္တစ္ခ်က္ကေတာင္မွ ေနဝန္းစိမ္း ဓားကြက္ ျဖစ္သြားမွာပါ ။ၿပီးေတာ့ ေနဝန္းစိမ္းဓားဆႏၵဓားသိုင္းက စြမ္းရည္ အတည္တက် မရွိပါဘူး ။ အသုံးျပဳသူအေပၚမွာ မူတည္ၿပီး ဓားသိုင္းရဲ့ စြမ္းရည္က အမ်ိဳးမ်ိဳး ေျပာင္းလဲသြားနိုင္ပါေသးတယ္။ေနဝန္းစိမ္း ဓားဆႏၵကို အေပၚယံေလးသာ နားလည္တဲ့ လူေတြကေတာ့ ဓားသိုင္းရဲ့ စြမ္းရည္ကို အနည္းအက်ဥ္းသာ ထုတ္ျပနိုင္ၿပီး ေနဝန္းစိမ္း ဓားဆႏၵကို ထဲထဲဝင္ဝင္ နားလည္သြားတဲ့ လူေတြကေတာ့ ဓားသိုင္းရဲ့ စြမ္းရည္ကို ေၾကာက္စရာ ေကာင္းေလာက္ေအာင္ ထုတ္ျပနိုင္ပါတယ္။ရွင္းရွင္းေျပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ သည္ဓားသိုင္းရဲ့ အဆင့္ကိုေတာင္ တိတိက်က် ေျပာလို႔မရပါဘူး။ သည္ဓားသိုင္းကို အသုံးျပဳသူက အရမ္းအစြမ္းထက္ေနရင္ သည္ဓားသိုင္းက ေျမကမၻာအလယ္အလတ္အဆင့္ ဓားသိုင္းေတာင္ ျဖစ္သြားနိုင္ပါတယ္ ။လီဖူခ်န္းက သူ႔ရဲ့ ထိုးထြင္းသိျမင္မွုကို ယုံၾကည္ခ်က္ အျပည့္ရွိတဲ့အတြက္ သည္ဓားသိုင္းကို ေရြးခ်ယ္ခဲ့တာပါ ။ အခ်ိန္အတန္ၾကာမွ တာဝန္က် အႀကီးအကဲက စိတ္ထိန္းလိုက္ဟန္ျဖင့္ လီဖူခ်န္းကို သတိေပးလိုက္ပါတယ္။" လူငယ္ေလး......။ ေတာင္ပိုင္းေတာအုပ္ တကၠသိုလ္ စတည္ေထာင္ခ်ိန္ကေန အခုခ်ိန္အထိ တိုက္ပြဲဝိညာဥ္နယ္ပယ္ ပညာရွင္ေတြကလြဲၿပီး ဘယ္သူမွ သည္ဓားသိုင္းရဲ့ ၿပီးျပည့္စုံျခင္း အဆင့္အထိေရာက္ေအာင္ မေလ့က်င့္နိုင္ခဲ့ဘူးေနာ္ ။ မင္းရဲ့ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကို မျပင္ေတာ့ဘူးလား "အဆုံးမဲ့အာဏာ အပိုင္း ၃၇၈ေနဝန္းစိမ္းဓားဆႏၵရဲ့ အစကနဦးပိုင္း အဆင့္လီဖူခ်န္းက နလပိန္းတုံးတစ္ေယာက္ရဲ့ အမူအယာျဖင့္" ကၽြန္ေတာ္ မျပင္ေတာ့ပါဘူး "လီဖူခ်န္းက ေနဝန္းစိမ္းဓားသိုင္းရဲ့ မိတ္ဆက္အေၾကာင္းအရာကို ေကာင္းေကာင္းႀကီး ဖတ္ခဲ့ၿပီးပါၿပီ ။ သည္ဓားသိုင္းက သူ႔ရဲ့ သဘာဝနဲ႔ အလိုက္ဖက္ဆုံးပါပဲ ။ ၿပီးေတာ့ သူ႔ရဲ့ စိတ္ဝိညာဥ္က အျပာေရာင္စိတ္ဝိညာဥ္အျဖစ္သို႔ ဆင့္ကဲေျပာင္းလဲသြားၿပီ ျဖစ္တဲ့အတြက္ သည္ဓားသိုင္းဟာ သူ႔အတြက္ေတာ့ သိပ္ၿပီး ခက္ခဲလွမွာ မဟုတ္ပါဘူး ။"ဟုတ္ၿပီေလ ။ မင္းက ျမည္းတစ္ေကာင္လို ထုံအေနမွေတာ့ ငါလည္း မတားေတာ့ပါဘူး "တာဝန္က် အႀကီးအကဲ လီဖူခ်န္းကို တားမရတဲ့ အဆုံးမွာေတာ့ ေနဝန္းစိမ္းဓားဆႏၵ ဓားသိုင္းရဲ့ မိတၱဴသိုင္းက်မ္းကို ထုတ္ယူၿပီး လီဖူခ်န္းကို ေပးလိုက္ပါတယ္ ။ သူ႔ရဲ့ စိတ္ထဲမွာေတာ့ ေနာက္ထပ္ လအနည္းငယ္ၾကာရင္ ဓားသိုင္းအက်င့္လြန္ၿပီး ႐ူးသြားတဲ့ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ကို ျမင္ေယာင္ ေနမိပါၿပီ ။ေနဝန္းစိမ္းဓားဆႏၵ မိတၱဴကို လက္ခံရယူၿပီးတဲ့ ေနာက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ လၽွို႔ဝွက္သိုင္းေမၽွာ္စင္ထဲကေန ေကာ့ေတာ့ေကာ့ေတာ့ျဖင့္ ထြက္သြားပါေတာ့တယ္။ သူရဲ့ ပုံစံကို ၾကည့္ရတာက တိုက္ပြဲတစ္ရာကို ေအာင္ျမင္ခဲ့တဲ့ စစ္သူႀကီး တစ္ေယာက္လိုပါပဲ ။" အင္း...... သည္ဘက္ေခတ္ လူငယ္ေတြက အေတာ္ေလး ထုံတာပဲ "တာဝန္က် အႀကီးအကဲကေတာ့ လီဖူခ်န္းရဲ့ ေက်ာျပင္ကို ၾကည့္ရင္း ေခါင္းတခါခါျဖင့္ က်န္ေနခဲ့ပါၿပီ ။သူ႔ရဲ့ ၿခံဝင္းသို႔အျပန္ လမ္းတစ္ဝက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ လ်ိဳယန္နဲ႔ ဆုံမိပါတယ္။လ်ိဴယန္က လီဖူခ်န္းကို ေတြ႕တာနဲ႔ အေျပးအလႊား လာခဲ့ၿပီး" လီဖူခ်န္း ...... နင္ ဘယ္ဓားသိုင္းကို ေရြးခဲ့တာလဲ ။ ခံစားခ်က္မဲ့ ဓားသိုင္းလား "လ်ိဳယန္က လီဖူခ်န္းတစ္ေယာက္ လၽွို႔ဝွက္သိုင္းေမၽွာ္စင္ထဲမွာ ဓားသိုင္းသြားေရြးမယ္ ဆိုတာကို ခန္႔မွန္းၿပီးသားပါပဲ ။လီဖူခ်န္းက ေခါင္းခါလိုက္ၿပီး သူ႔ရဲ့ လက္ထဲက သိုင္းက်မ္း မိတၱဴကို ေျမႇာက္ၿပ လိုက္ပါတယ္။" ဟင့္အင္း...... ။ ေနဝန္းစိမ္း ဓားဆႏၵ "" ေနဝန္းစိမ္း ဓားဆႏၵလား "လ်ိဳယန္က မ်က္လုံးအျပဴးသားျဖင့္ လီဖူခ်န္းကို ၾကည့္လိုက္ၿပီး" လီဖူခ်န္း ......။ နင္ဘာျဖစ္လို႔ အဲသည္သိုင္းက်မ္းကို ေရြးလိုက္တာလဲ ။ ငါသိသေလာက္ဆိုရင္ အဲသည္ဓားသိုင္းကို ဘယ္သူမွ မေရြးေတာ့တာ ႏွစ္ေပါင္း၂၀ ေက်ာ္ၿပီ "" အိုး......အဲဒါဆိုရင္ ပိုေကာင္းတာေပါ့။ လူတိုင္းေလၽွာက္တဲ့လမ္းကို ေလၽွာက္ရတာက ဘာစိတ္ဝင္စားစရာ ေကာင္းလို႔လဲ ။ ဘယ္သူမွ မေလၽွာက္ရဲတဲ့ လမ္းကို ေလၽွာက္ရတာမွ စိတ္ဝင္စားဖို႔ ေကာင္းတာ "လ်ိဳယန္က မ်က္ေတာင္ကို ပုတ္ခတ္ပုတ္ခတ္ လွုပ္လိုက္ၿပီး လီဖူခ်န္းရဲ့ စကားကို ျပန္စဥ္းစားလိုက္ပါတယ္။ လီဖူခ်န္း ေျပာတာကလည္း ဟုတ္သလိုလိုပါပဲ ။ထို႔ေနာက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ လ်ိဳယန္နဲ႔ လမ္းခြဲၿပီး သူ႔ရဲ့ ကိုယ္ပိုင္ၿခံဝင္းထဲကို ျပန္လာခဲ့ပါတယ္ ။" တိုက္ပြဲဝိညာဥ္နယ္ပယ္ကို မေရာက္ေသးဘဲနဲ႔ ဘယ္သူမွ သည္ေနဝန္းစိမ္း ဓားဆႏၵရဲ့ ၿပီးျပည့္စုံျခင္းအဆင့္ကိုေရာက္ေအာင္ မေလ့က်င့္နိုင္ဘူး ဟုတ္လား...... ။ သည္ဓားသိုင္း ဘယ္ေလာက္ခက္လဲ ဆိုတာကို ၾကည့္ရေသးတာေပါ့ကြာ "သူ႔ရဲ့့ ၿခံဝင္းထဲကို ေရာက္တာနဲ႔ တစ္ၿပိဳင္နက္ လီဖူခ်န္းဟာ အခ်ိန္ဆိုင္းမေနေတာ့ဘဲ ေနဝန္းစိမ္း ဓားသိုင္းက်မ္းမိတၱဴကို ဖြင့္ဖတ္လိုက္ပါတယ္ ။သူက သည္ဓားသိုင္းကို ေလ့က်င့္ဖို႔အတြက္ အရမ္းကို စိတ္ဆႏၵ ျပင္းျပေနပါၿပီ ။သိုင္းက်မ္းရဲ့ ပထမဆုံး စာမ်က္ႏွာမွာေတာ့ စာေၾကာင္းေလး တစ္ခု ရွိေနပါတယ္ ။ စာေၾကာင္းကေတာ့ ရိုးရိုးရွင္းရွင္းေလးပါပဲ ။" ေနတစ္စင္းဟာ ၾသကာသ ေလာကတစ္ခုလုံးကို အလင္းေရာင္နဲ႔ အပူဓာတ္ကို ေပးစြမ္းနိုင္တယ္ ။ ေနတစ္စင္းရဲ့ အလင္းေရာင္ဟာ ေကာင္းကင္နဲ႔ ေျမႀကီးကိုပါ လႊမ္းျခဳံထားနိုင္စြမ္း ရွိရမယ္ ။ဒါက ေလာကႀကီးရဲ့ အမွန္တရားပဲ ။ အဲသည္လိုပဲ ဓားတစ္လက္ ထြက္လာရင္လည္း ၾသကာသာ ေလာက တစ္ခုလုံးကို လႊမ္းမိုးသြားရမယ္ ။ ဒါက ဓားတရားပဲ "ဒုတိယ စာမ်က္ႏွာမွာေတာ့ ပုံၾကမ္းေလးခု ရွိေနပါတယ္။ပထမ ပုံကေတာ့ အစိမ္းေရာင္ အစက္အေျပာက္ေလး တစ္ခုပါပဲ ။ သည္အစက္အေျပာက္က အလြန္အမင္း ေသးရင္ ေသးေနပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ သည္အစက္အေျပာက္ေလးကေန ထြက္ေနတဲ့ အလင္းေရာင္ကေတာ့ ေကာင္းကင္ေပၚမွာ ရွိေနတဲ့ ၾကယ္ေတြထက္ေတာင္ ထြန္းလင္းေတာက္ပ ေနပါေသးတယ္ ။ဒုတိယ ပုံကေတာ့ ပထမပုံက အစက္အေျပာက္ေလးထက္ ႀကီးသြားပါၿပီ ။ ဒါက မနက္ခင္း ေဝလီေဝလင္းမွာ ထြက္စျပဳေနတဲ့ ေနဝန္းငယ္ေလး တစ္ခုလိုပါပဲ ။ ၿပီးေတာ့ ယင္နဲ႔ ယန္ အားၿပိဳင္ေနတာနဲ႔လည္း ဆင္တူေနပါတယ္။( note - အေမွာင္ နဲ႔ အလင္း အားၿပိဳင္ေနတာကို ဆိုလိုဟန္ တူပါတယ္ ။ )တတိယပုံကေတာ့ အစိမ္းေရာင္ ေနတစ္စင္းပါ ။အစိမ္းေရာင္ေနရဲ့ ပတ္ပတ္လည္မွာေတာ့ ျမစိမ္းေရာင္ စက္ဝိုင္းအလင္းတန္းေတြ ျဖစ္တည္ေနပါၿပီ ။စတုတၳပုံကလည္း အစိမ္းေရာင္ ေနတစ္စင္းပါပဲ ။ ဒါေပမယ့္ သည္ေနက ပိုႀကီး၊ပိုေတာက္ပၿပီး အရပ္၁၈မ်က္ႏွာလုံးကို ထြန္းလင္းေတာက္ပေနပါတယ္ ။ေကာင္းကင္နဲ႔ ေျမျပင္ေပၚမွာလည္း အေမွာင္ထုဟာ တစ္စိုးတစ္စိမၽွ ရွိမေနေတာ့ပါဘူး ။သည္ပုံၾကမ္းေလးခုစလုံးဟာ ေနထြက္တဲ့ ျဖစ္စဥ္ကို ေဖာ္ျပထားတယ္ဆိုတာ အသိသာႀကီးပါပဲ ။ဒါေပမဲ့လည္း ေလ့က်င့္ဖို႔ ညႊန္ျပထားတာကေတာ့ တစ္ခုမွ မပါပါဘူး ။ အရာအားလုံးကို ကိုယ့္ရဲ့ နားလည္သေဘာေပါက္မွုနဲ႔ပဲ ေလ့က်င့္ရမွာပါ ။ သည္ပုံၾကမ္းေတြအေပၚမွာ ဘယ္ေလာက္အထိ နားလည္မလည္း ဆိုတာကေတာ့ ကိုယ့္ရဲ့ ထိုးထြင္းသိျမင္မွုနဲ႔ပဲ သက္ဆိုင္ေနခဲ့ပါၿပီ ။ပုံၾကမ္းေလးခုကို အခ်ိန္အေတာ္ၾကာ ၾကည့္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းက ပထမစာမ်က္ႏွာကို ျပန္လွန္လိုက္ပါတယ္။" ေနတစ္စင္းဟာ ၾသကာသ ေလာကတစ္ခုလုံးကို အလင္းေရာင္နဲ႔ အပူဓာတ္ကို ေပးစြမ္းနိုင္တယ္ ။ ေနတစ္စင္းရဲ့ အလင္းေရာင္ဟာ ေကာင္းကင္နဲ႔ ေျမႀကီးကိုပါ လႊမ္းျခဳံထားနိုင္စြမ္း ရွိရမယ္ ။ဒါက ေလာကႀကီးရဲ့ အမွန္တရားပဲ ။ အဲသည္လိုပဲ ဓားတစ္လက္ ထြက္လာရင္လည္း ၾသကာသာ ေလာက တစ္ခုလုံးကို လႊမ္းမိုးသြားရမယ္ ။ ဒါက ဓားတရားပဲ "" သည္စာသားထဲမွာ လၽွို႔ဝွက္ခ်က္ေတြ ရွိရမယ္ ။ ဘယ္သူမွေတာ့ လက္အေညာင္းခံၿပီး အေရးမပါတာေတြကို ေရးထားမွာ မဟုတ္ဘူး "ဒါက သာမန္စာေၾကာင္းေလးတစ္ခု ပါပဲ ။ ဒါေပမယ့္လည္း သည္စာေၾကာင္းထဲကေနၿပီး အရမ္းကို ၾသဇာအရွိန္အဝါ ႀကီးလြန္းတဲ့ အေငြ႕အသက္တစ္ခုကို လီဖူခ်န္းတစ္ေယာက္ ခံစားမိေနပါတယ္ ။သိုင္းပညာဆိုတာက ေလာကရဲ့ နိယာမေတြ ၊ သဘာဝတရားေတြနဲ႔ သက္ရွိေတြအေပၚမွာ အေျခခံထားတာပင္ မဟုတ္ပါလား ။သိုင္းပညာတစ္ခုက အစြမ္းထက္လာေလေလ သည္နိယာမ သေဘာတရားေတြရဲ့ ပါဝင္ပက္သက္ႏွုန္းက ပိုမ်ားလာေလေလပါပဲ။ေနဝန္းစိမ္းဓားသိုင္းက ေလက်င့္ဖို႔အတြက္ နည္းလမ္းေတြ မပါရွိပါဘူး ။ ဒါေပမဲ့လည္း သဘာဝတရားရဲ့ အႏွစ္သာရ တစ္ခုျဖစ္တဲ့ ေနထြက္ပုံအေၾကာင္းကိုေတာ့ ပုံၾကမ္းေတြနဲ႔ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ တကယ္လို႔ လီဖူခ်န္းကသာ သည္ပုံၾကမ္းေတြထဲက ေနထြက္ပုံရဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ကို ေကာင္းေကာင္းႀကီး သေဘာေပါက္သြားရင္ေတာ့ သည္ဓားသိုင္းရဲ့ သေဘာသဘာဝကို အနည္းငယ္ ရိပ္စားမိနိုင္ဖို႔အတြက္ ေမၽွာ္လင့္ခ်က္ ရွိပါတယ္။" အရမ္း စိတ္ဝင္စားဖို႔ ေကာင္းတာပဲ ။ ငါေတာ့ သည္ေနဝန္းစိမ္း ဓားဆႏၵရဲ့ အဓိက အႏွစ္သာရကို အရမ္းသိခ်င္ေနမိၿပီကြာ "ဓားသိုင္းေတြ အကုန္လုံးမွာေတာ့ သူတို႔ရဲ့ အဓိက အႏွစ္သာရေတြ ရွိတာပါပဲ ။ အဲသည္အတြက္ သည္ေနဝန္းစိမ္းဓားဆႏၵမွာလည္း ေသခ်ာေပါက္ အဓိက အႏွစ္သာရ ရွိေနရပါမယ္။ ေနထြက္တာနဲ႔ သဘာဝ တရားေတြကို နားလည္႐ုံေလာက္ေတာ့ သည္ဓားသိုင္းကို တတ္ကၽြမ္းသြားစရာ အေၾကာင္းေတာ့ မရွိပါဘူး ။ ၿပီးေတာ့ အဲေလာက္လြယ္ေနရင္လည္း သည္ဓားသိုင္းကို ေနဝန္းစိမ္း ဓားဆႏၵလို႔ နာမည္ မေပးဘဲ ေနထြက္ဓားဆႏၵ ဒါမွမဟုတ္ ေနေရာင္ျခည္ဓားဆႏၵလို႔ နာမည္ေပးထားေတာ့မွာပါ ။လီဖူခ်န္းဟာ သုံးရက္တိတိ ထိုင္ရာကေန မထဘဲ ေနဝန္းစိမ္းဓားဆႏၵကို နားလည္သေဘာေပါက္ဖို႔အတြက္ ႀကိဳးစားခဲ့ပါတယ္။လီဖူခ်န္းက သူ႔ကိုယ္သူ အမႊန္းတင္ၿပီး ေျပာတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ တကယ္လို႔သာ ဆန္းၾကယ္အထြတ္အထိပ္အဆင့္ ဓားသိုင္းတစ္ခုဆိုရင္ သူက သုံးရက္အတြင္းမွာ ၿပီးျပည့္စုံျခင္းအဆင့္ မဟုတ္ေတာင္မွ ၿပီးျပည့္စုံျခင္း အဆင့္နီးပါးေရာက္အာင္ ေလ့က်င့္နိုင္ပါတယ္ ။ဒါေပမဲ့လည္း သည္ေနဝန္းစိမ္းဓားဆႏၵ ဓားသိုင္းနဲ႔ အေတြ႕မွာေတာ့ သူဟာ အစကနဦးအဆင့္ကို မေျပာနဲ႔ ။ ေနဝန္းစိမ္းဓားဆႏၵရဲ့ အရိပ္အႁမြက္ေလးကို နားလည္သေဘာေပါက္ေအာင္ေတာင္ မနည္း ႀကိဳးစားေနရပါၿပီ ။သည္သုံးရက္အတြင္းမွာေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ ေနထြက္တာကို ေစာင့္ၾကည့္ဖို႔အတြက္ လုံးဝ မစဥ္းစားထား ခဲ့ပါဘူးး ။ သူက သည္လိုအေစာပိုင္းအဆင့္မွာ ေနထြက္တာကို ေစာင္ျ့ကည့္ဖို႔အတြက္ မလိုေသးဘူးလို႔ ယူဆ ထားပါတယ္ ။ၿခံဝင္းက်ယ္ႀကီးတစ္ခုရဲ့ ေလ့က်င့္ေရး ကြင္းျပင္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ ဓားတစ္လက္ကို ကိုင္ဆြဲထားၿပီး မ်က္လုံးမွိတ္ကာ ရပ္ေနပါတယ္။ သူ႔ကိုၾကည့္ရတာက ေက်ာက္႐ုပ္ တစ္ခုလိုပါပဲ ။လီဖူခ်န္းဟာ သူ႔ရဲ့ဓားက ေနေရာင္ျခည္အလင္းတန္း သူကိုယ္တိုင္က ေနမင္းဆိုၿပီး မွတ္ယူထားခဲ့ၿပီး သဘာဝ တရားႀကီးရဲ့ လြတ္လပ္တဲ့ သေဘာသဘာဝေတြကို ခံစားေနပါတယ္။တစ္ပတ္မၽွ အၾကာမွာေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ သဘာဝတရားႀကီးကို အနည္းငယ္ ခံစားမိလာပါၿပီ ။သည္ခံစားခ်က္က အရမ္းနက္နဲလြန္းတဲ့အတြက္ သူဟာ အဲသည္ခံစားခ်က္ကို ေသေသခ်ာခ်ာ နားမလည္ နိုင္ေသးပါဘူး ။အဲသည္အတြက္ သူဟာ ေနဝန္းစိမ္းဓားဆႏၵရဲ့ အစကနဦးပိုင္းအဆင့္နဲ႔ ေဝးေနဆဲပါပဲ ။လီဖူခ်န္းအတြက္ကလည္း အဲသည္အစကနဦးပိုင္းေလးကို နားလည္ဖို႔ပဲ လိုေနတာပါ။ သူ႔အေနနဲ႔ ေနဝန္းစိမ္းဓားဆႏၵရဲ့ အစကနဦးပိုင္းအဆင့္ကို ေရာက္သြားၿပီ ဆိုရင္ က်န္တာေတြက သိပ္မခက္ေတာ့ပါဘူး။' ဘယ္အရာမဆို အစပိုင္းက အခက္ဆုံး 'ဆိုတဲ့ စကားပင္ ရွိေနေသးတာ မဟုတ္ပါလား ။" ေနထြက္တာကို ေစာင့္ၾကည့္ဖို႔အတြက္ အခ်ိန္က်ၿပီ "အမွန္အတိုင္း ေျပာရမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ ေနထြက္တာကို တစ္ခါမွ ေစာင့္မၾကည့္ခဲ့ ဖူးပါဘူး ။ ေန႔တိုင္းျမင္ေနရတဲ့ေနကို သူက အထူးအဆန္းလို႔ကို မထင္ထားခဲ့တာပါ ။ ဒါေပမဲ့လည္း အခုေတာ့ သူဟာ ေနထြက္တာကို ေစာင့္ၾကည့္ရပါေတာ့မယ္။မနက္ခင္း ေဝလီေဝလင္း တစ္ခုမွာေတာ့ ေနထြက္တာကို ေစာင့္ၾကည့္ဖို႔အတြက္ လီဖူခ်န္းဟာ ေတာင္ပိုင္းေတာအုပ္ သိုင္းတကၠသိုလ္ရဲ့ ေကာင္းကင္ေမၽွာ္စင္ ေခါင္မိုးေပၚကို ေရာက္ရွိေနခဲ့ပါၿပီ ။လက္ရွိအခ်ိန္မွာေတာ့ ေကာင္းကင္ဟာ အရမ္းႀကီး မေမွာင္ေတာ့သလို အရမ္းႀကီးလည္း မလင္းေသးပါဘူး။လီဖူခ်န္းက ေကာင္းကင္ေမၽွာ္စင္ ေခါင္မိုးေပၚမွာ တိတ္ဆိတ္စြာ ထိုင္ေနၿပီး ဟိုးအေဝးက မိုးကုပ္စက္ဝိုင္းကို ရီေဝစြာနဲ႔ ေငးၾကည့္ေနပါတယ္။၁၅မိနစ္မၽွ အၾကာမွာေတာ့ အေရွ႕အရပ္မွာ ေရာင္နီေလးေတြ စတင္ ယွက္သန္းလာခဲ့ပါၿပီ ။ တဆက္တည္းမွာပဲ အနီေရာင္ ေနလုံးႀကီးဟာ မိုးကုက္စက္ဝိုင္းကေန တျဖည္းျဖည္း ထြက္ေပၚလာပါေတာ့တယ္။ အ႐ုဏ္တက္စ ေနအလင္းေရာင္ျခည္ဟာ အေမွာင္ထုကို တျဖည္းျဖည္း တိုက္စားစ ျပဳလာခဲ့ပါၿပီ ။ဒါက အရမ္းကို လွပတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေလး တစ္ခုပါပဲ ။အဲသည္အခ်ိန္မွာပဲ လီဖူခ်န္းရဲ့ အေတြးထဲကို နိယာမ သေဘာတရားတစ္ခုဟာ အတားအဆီးမရွိ စီးဝင္လာခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ သူနားလည္ဖို႔ ခက္ခဲေနတဲ့ အရာတစ္ခုကို သေဘာေပါက္သြားခဲ့ပါၿပီ ။" ဒါပဲ ......။ သည္ခံစားခ်က္ ...... ။ ငါလိုအပ္ေနတာ သည္ခံစားခ်က္ "လီဖူခ်န္းက အခ်ိန္ဆိုင္းမေနဘဲ ထိုင္ေနရာကေန ခုန္ထလိုက္ကာ ဓားကိုဆြဲကိုင္ၿပီး စိတ္တိုင္းက် ေဝွ႕ယမ္းလိုက္ပါေတာ့တယ္။သူ႔ရဲ့ ဓားကြက္ေတြကေတာ့ ဘာေတြမွန္းကို မသိေတာ့ပါဘူး ။ သည္သိုင္းကြက္ေတြက ပဲပင္ေပါက္ အေထြးႀကီးလို ရွုပ္ယွက္ခတ္ ေနတာပါပဲ ။ရႊမ္း......ရႊမ္း......ရႊမ္း......ဝွစ္...... ဝွစ္......လီဖူခ်န္းက သူ႔ရဲ့ ဓားကြက္ကို ခ်ဳပ္တည္းမထားဘဲနဲ႔ သူခံစားေနရတဲ့အတိုင္း လႊတ္ထားေပးလိုက္ပါတယ္။တစ္ခ်ိန္တည္းလိုလိုမွာပဲ လီဖူခ်န္းရဲ့ ခႏၶာကိုယ္ထဲက အစစ္အမွန္ ငရဲမီးေတာက္ ခ်ီအတြင္းေတြဟာ အစက္အေျပာက္ေလး တစ္ခုအျဖစ္သို႔ ေျပာင္းလဲသြားခဲ့ပါၿပီ ။အဲသည္အစက္အေျပာက္ေလးထဲကေန ထုတ္လႊတ္ေပးေနတဲ့ ခ်ီအတြင္းအားေတြဟာ လီဖူခ်န္းရဲ့ ဓားကြက္ေတြအတြက္ လုံေလာက္တဲ့ စြမ္းအင္ေတြကို ေထာက္ပံ့ေပးေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။ဝွီး...... ဝွစ္......ဝွစ္...... ရႊမ္း...ရႊမ္း...... ရႊပ္.........မနက္ခင္းေစာေစာ ထလာတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြကေတာ့ ေကာင္းကင္ေမၽွာ္စင္ ေခါင္မိုးေပၚမွာ ဓားသိုင္းကစားေနတဲ့ လီဖူခ်န္းကို ၾကည့္ၿပီး ပါးစပ္အေဟာင္းသား ျဖစ္ေနၾကပါၿပီ။လက္ရွိအခ်ိန္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ ဓားနတ္ဘုရားတစ္ပါး အလားပါပဲ ။ သူ႔ရဲ့ လက္တစ္ခ်က္ ေဝွ႕ယမ္းလိုက္တိုင္းမွာ စူးရွတဲ့ အလင္းတန္းတစ္ခု ထြက္ေပၚလာေနပါတယ္။ လီဖူခ်န္းရဲ့ ဓားကြက္ေတြက ဓားသိုင္းဟု သတ္မွတ္ဖို႔ေတာင္ ခက္ခဲေနၿပီ ျဖစ္ေပမယ့္လည္း ေသခ်ာတာတစ္ခုကေတာ့ ဓားတာအို လမ္းစဥ္ကေန ေသြဖည္သြားျခင္း မရွိေသးပါဘူး ။" ဟား......ဟား......ဟား.........။ ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ ငါနားလည္သြားၿပီကြ "လီဖူခ်န္းကေတာ့ အေက်နပ္ႀကီး ေက်နပ္ေနခဲ့ပါၿပီ ။ သူ႔ဘဝမွာ တစ္ခါမွ အခုလို ဥာဏ္အလင္းပြင့္ခဲ့တာမ်ိဴး မရွိဖူးေသးပါဘူး။မိုးကုပ္စက္ဝိုင္းမွာရွိတဲ့ ေနလုံးႀကီးကေတာ့ တစ္ဝက္မၽွ ထြက္စျပဳလာခဲ့ၿပီ ျဖစ္သလို ပူေႏြးလွတဲ့ ေနေရာင္ျခည္ေတြကလည္း အမိကမၻာေျမေပၚသို႔ စတင္ က်ေရာက္လာခဲ့ပါၿပီ ။အလင္း အားေကာင္းလာၿပီျဖစ္တဲ့အတြက္ အေမွာင္ကလည္း ေမွးမွိန္ပ်ာက္ကြယ္သြားရ ပါေတာ့မယ္။လီဖူခ်န္းရဲ့ ႏွလုံးသားထဲမွာေတာ့ ေနထြက္တာနဲ႔ ဆက္ႏြယ္ေနတဲ့ ဓားဆႏၵ အရိပ္အႁမြက္ေလးတစ္ခု စတင္ ေမြးဖြားလာခဲ့ပါၿပီ ။ဒါက ေနဝန္းစိမ္းဓားဆႏၵရဲ့ အစကနဦး အဆင့္ပါပဲ။ယခုအခ်ိန္မွာေတာ့ သည္ဓားဆႏၵက အားနည္းရင္ အားနည္းေနပါလိမ့္မယ္ ။ ဒါေပမဲ့ ေသခ်ာတာတစ္ခုကေတာ့ ဒါက လီဖူခ်န္းရဲ့ ေနဝန္းစိမ္း ဓားဆႏၵပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ေနာက္ရက္ေတြမွာလည္း လီဖူခ်န္းဟာ အခ်ိန္မွန္ဆိုသလို ေနထြက္တာကို ၾကည့္ၿပီး ဓားသိုင္းက်င့္ေနဆဲပါပဲ ။ေန႔ရက္ေတြၾကာလာတာနဲ႔အမၽွ လီဖူခ်န္းရဲ့ ေနဝန္းစိမ္းဓားဆႏၵ ဓားသိုင္းအေပၚမွာ နားလည္သေဘာေပါက္မွုက ပိုပိုနက္ရွိုင္းလာသလို သူ႔ရဲ့ ေနဝန္းစ္ိမ္း ဓားဆႏၵကလည္း တစ္စထက္တစ္ထ ပိုႀကီးထြား လာခဲ့ပါၿပီ ။ဒါေပမဲ့ လီဖူခ်န္း ေသေသခ်ာခ်ာ သိထားတာ တစ္ခုကေတာ့ သူဟာ ေနဝန္းစိမ္းဓားဆႏၵရဲ့ အဓိက အႏွစ္သာရနဲ႔ ေဝးကြာေနဆဲ ဆိုတာပါပဲ ။အဆုံးမဲ့အာဏာ အပိုင္း ၃၇၉ထိုးထြင္းသိျမင္မွုကို စမ္းသပ္ျခင္းၾကယ္၃ပြင့္ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံ ဆိုတာက အျပင္စည္း တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားေတြထဲမွာဆိုရင္ နိမ့္က်တဲ့ အရာတစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္။ သည္ဘက္ရာစုႏွစ္ေတြမွာဆိုရင္ ေတာင္ပိုင္းေတာအုပ္ သိုင္းတကၠသိုလ္ဟာ ၾကယ္၃ပြင့္ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံပိုင္ရွင္ တစ္ေယာက္ကိုမွ လက္မခံခဲ့ပါဘူး။ ေတာင္ပိုင္းေတာအုပ္ သိုင္းတကၠသိုလ္ကို လီဖူခ်န္း မေရာက္ခင္ အခ်ိန္အထိ ေက်ာင္းေတာ္က လက္ခံတဲ့ အနိမ့္ဆုံး အရိုးတည္ေဆာက္ပုံဟာ ၾကယ္၄ပြင့္ ျဖစ္ပါတယ္။ဒါေပမဲ့ လီဖူခ်န္းအတြက္ကေတာ့ သည္ၾကယ္၃ပြင့္ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံနဲ႔တင္ အေတာ္ေလး လုံေလာက္ေနပါၿပီ ။လီဖူခ်န္းရဲ့ အစစ္အမွန္ ငရဲမီးေတာက္ အတြင္းအားက်င့္စဥ္က အျမင့္ဆုံးအဆင့္ကို ေရာက္သြားၿပီ ျဖစ္တဲ့အတြက္ သူ႔ရဲ့ က်င့္ႀကံမွုဟာ ပိုၿပီး ျမန္နိုင္စရာ အေၾကာင္းမရွိေတာ့ပါဘူး ။လီဖူခ်န္းအေနနဲ႔ သူ႔ရဲ့ က်င့္ႀကံမွုႏွုန္းကို ပိုျမန္ခ်င္ရင္ေတာ့ ေျမကမၻာအဆင့္နိမ့္ အတြင္းအား က်င့္စဥ္ကို ေလ့က်င့္ရင္ က်င့္ ဒါမွမဟုတ္ သူ႔ရဲ့ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံကို အဆင့္ျမႇင့္ရင္ျမႇင့္ပဲ ရွိပါတယ္။ သည္ႏွစ္ခုထဲက တစ္ခုကို လုပ္ေဆာင္နိုင္မွသာ သူ႔ရဲ့ က်င္ႀကံမွုႏွုန္းက ျမန္လာနိုင္ေတာ့မွာပါ။သာမန္အခ်ိန္ေတြမွာ ဆိုရင္ေတာ့ အဆင့္ပိုျမင့္တဲ့ အတြင္းအားက်င့္စဥ္နဲ႔ သူ႔ရဲ့ က်င့္ႀကံမွုကို ျမန္ေစတာက အဆင္ေျပပါတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ တစ္ေန႔မွာ သူက်င့္လက္စ ျဖစ္ေနတဲ့ အတြင္းအားက်င့္စဥ္ထက္ ပိုအဆင့္ျမင့္တဲ့ အတြင္းအားက်င့္စဥ္ကို ရွာလို႔ မရေတာ့ရင္ေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ သူ႔ရဲ့ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံကို အဆင္ျမႇင့္ဖို႔အတြက္ ေသခ်ာေပါက္ လိုအပ္လာပါၿပီ ။ကံေကာင္းတာတစ္ခုကေတာ့ အခ်ိန္ကိုက္ဆိုသလို လီဖူခ်န္းရဲ့ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံဟာ လိပ္ျပာသန္႔စင္ေဆး အစြမ္းနဲ႔ ၾကယ္၃ပြင့္အဆင့္ကို ေရာက္လာခဲ့တာပါပဲ ။အစစ္အမွန္နဂါး အမွတ္တံဆိပ္၊ အစစ္အမွန္ ငရဲမီးေတာက္ခ်ီ အတြင္းအားက်င့္စဥ္ရဲ့ အျမင့္ဆုံးအဆင့္ နဲ႔ ၾကယ္၃ပြင့္ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံ တို႔ရဲ့ အစြမ္းေၾကာင့္ လီဖူခ်န္းရဲ့ က်င္ႀကံမွုႏွုန္းဟာ အေရွ႕ယူနီကြန္းတိုက္မွာ တုန္းကထက္ကို ႏွစ္ဆတိတိ ပိုျမန္လာခဲ့ပါတယ္။ ဒါက ေရာင္စဥ္ခုနစ္ျဖာ တိုက္ႀကီးမွာ ရွိတဲ့ ခ်ီအရည္အေသြး ေကာင္းမြန္မွုနဲ႔လည္း အနည္းငယ္ သက္ဆိုင္ေကာင္း သက္ဆိုင္ပါလိမ့္မယ္ ။လီဖူခ်န္းတစ္ေယာက္ ေတာင္ပိုင္းေတာအုပ္ သိုင္းတကၠသိုလ္ရဲ့ တရားဝင္ အျပင္စည္းေက်ာင္းသားျဖစ္ၿပီးလို႔ တစ္လျပည့္တဲ့ေန႔မွာပဲ သူ႔ရဲ့ က်င့္ႀကံမွုဟာ ေကာင္းကင္နယ္ပယ္ အဆင့္၉ကို ေရာက္သြားခဲ့ပါတယ္။" ငါ အတန္း တက္ဖို႔ အခ်ိန္တန္ၿပီပဲ ။ ငါတက္ရမယ့္အတန္းက အတန္း(က)ရဲ့ တန္းခြဲ၇ ထင္တယ္ "ေကာင္းကင္နယ္ပယ္ အဆင့္၉ ေရာက္ၿပီးလို႔ ေနာက္တစ္ေန႔မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ အတန္းသြားတက္ဖို႔အတြက္ ဆုံးျဖတ္လိုက္ပါၿပီ ။အျပင္စည္းတကၠသိုလ္ရဲ့ အတန္းေတြကို (က)အတန္းနဲ႔ (ခ) အတန္းဆိုၿပီး ႏွစ္မ်ိဳး ခြဲထားပါတယ္။ (က)အတန္းမွာေတာ့ တန္းခြဲ၇ခု ရွိၿပီး (ခ) အတန္းမွာေတာ့ တန္းခြဲ၄၃ခု ရွိပါတယ္။သည္လို အတန္းႏွစ္မ်ိဳး ခြဲလိုက္တာက ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ရဲ့ က်င့္ႀကံျခင္းနယ္ပယ္ ဒါမွမဟုတ္ လက္ရွိစြမ္းရည္နဲ႔ လိုက္ၿပီး ခြဲတာေတာ့မဟုတ္ပါဘူး ။ ဒါက ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ရဲ့ အသက္အရြယ္နဲ႔ ပါရမီအလားအလာကို လိုက္ၿပီး ခြဲထားတာပါ ။ဥပမာအားျဖင့္ ျပရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ လ်ိဳယန္ပါပဲ ။ လ်ိဳယန္ဟာ က်င့္ႀကံျခင္းအဆင့္ မျမင့္ေပမယ့္လည္း သူ႔ရဲ့ ငယ္ရြယ္တဲ့ အသက္အရြယ္ေၾကာင့္ လီဖူခ်န္းနဲ႔ မေတြ႕ခင္ကတည္းက (က)အတန္းရဲ့ တန္းခြဲ၅မွာ တက္ေရာက္ခြင့္ ရထားၿပီးပါၿပီ ။ လ်ိဳယန္ထက္ ပိုအစြမ္းထက္တဲ့ လက္ေရြးစင္ေက်ာင္းသားေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ရွိေပမယ့္လည္း အဲသည္ေက်ာင္းသားေတြဟာ အသက္အရြယ္ ႀကီးေနၿပီ ျဖစ္တဲ့အတြက္ (ခ) အတန္းမွာပဲ တက္ေရာက္ခြင့္ ရၾကပါတယ္။လီဖူခ်န္းကေတာ့ သူဟာ (က)အတန္းရဲ့ တန္းခြဲ၇မွာ တက္ေရာက္ခြင့္ရတယ္ ဆိုတာကို လြန္ခဲ့တဲ့ တစ္လကတည္းက သိထားၿပီးပါၿပီ ။ဒါေပမဲ့လည္း သူက သည္တစ္လလုံးမွာ ေနဝန္းစိမ္း ဓားဆႏၵနဲ႔ အလုပ္မ်ားေနတဲ့အတြက္ အတန္းကို တစ္ခါေလးေတာင္ သြားမတက္ခဲ့ပါဘူး။ေတာင္ပိုင္းေတာအုပ္ သိုင္းတကၠသိုလ္ရဲ့ သင္ၾကားျခင္းနည္းစနစ္ကေတာ့ အရမ္းကို လြတ္လပ္လြန္းပါတယ္ ။ အတန္းတက္မယ္ ၊ မတက္ဘူးဆိုတာ ေက်ာင္းသားေတြရဲ့ သေဘာပါပဲ ။ တစ္ႏွစ္ပတ္လုံး အတန္း လာမတက္ရင္လည္း ဘယ္သူမွ အျပစ္ေျပာမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ဒါေပမဲ့လည္း လူငယ္ေတြအေနနဲ႔ သည္သိုင္းတကၠသိုလ္ကို လာတက္ရတဲ့ အေၾကာင္းအရင္းက ဆရာေတြရဲ့ နည္းေပးလမ္းျပမွုနဲ႔ အဆင့္ျမင့္ ပညာရပ္ေတြကို လိုခ်င္လို႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ လီဖူခ်န္းလို တစ္လလုံးလုံး အတန္းမတက္တဲ့ ေက်ာင္းသားကေတာ့ မရွိသေလာက္ပါပဲ ။အခ်ိန္အနည္းငယ္အၾကာမွာေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ (က)အတန္း ၊တန္းခြဲ၇ရဲ့ အဝင္ဝကို ေရာက္လာခဲ့ပါၿပီ ။(က)အတန္းရဲ့ တန္းခြဲ၇ကေတာ့ ၿခံဝင္းက်ယ္ႀကီး တစ္ခုပါပဲ ။ အထဲမွာေတာ့ ရိုးရွင္းလွတဲ့ စာသင္ခန္း တစ္ခုနဲ႔ ေလ့က်င့္ေရး ကြင္းျပင္တစ္ခု ရွိပါတယ္။လီဖူခ်န္း ေရာက္လာတဲ့အခါမွာေတာ့ (က)အတန္း ၊တန္းခြဲ၇ရဲ့ ဆရာက သူ႔ရဲ့သင္ခန္းစာကို စေနပါၿပီ ။ လီဖူခ်န္း ေရာက္လာမွုက သူ႔ရဲ့ သင္ၾကားမွုကို ေခတၱခဏ ရပ္တန္႔သြားေစပါတယ္။" မင္းက လီဖူခ်န္းလား "စုခၽြန္ရန္က အဝင္ဝမွာ ရပ္ေနတဲ့ လီဖူခ်န္းကို ေမးလိုက္ပါတယ္။ အျပင္စည္း တကၠသိုလ္က တစ္ပတ္ေနမွ သင္ခန္းစာ ႏွစ္ေခါက္ ပို႔ခ်တာပါ ။ ဒါေပမဲ့ တကၠသိုလ္စဖြင့္ခ်ိန္ကစၿပီး အခုခ်ိန္အထိ အတန္းခ်ိန္တစ္ခါမွ လာမတက္တဲ့ ေက်ာင္းသားရဲ့ နာမည္ကိုေတာ့ သူေကာင္းေကာင္းႀကီး မွတ္မိပါတယ္ ။ အဲသည္ေက်ာင္းသားကေတာ့ လီဖူခ်န္းပါပဲ ။" ဟုတ္ပါတယ္ ဆရာ ......။ ကၽြန္ေတာ္ လီဖူခ်န္းပါ "လီဖူခ်န္းက ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္ပါတယ္။" ဝင္လာခဲ့ ......။ လြတ္တဲ့ေနရာမွာ ဝင္ထိုင္ '"စုခၽြန္ရန္က လီဖူခ်န္းကို အနည္းငယ္ မေက်မနပ္ ျဖစ္မိတာေတာ့ အမွန္ပါပဲ ။ ဒါေပမဲ့လည္း သူက လီဖူခ်န္းကို အေနခက္ေအာင္ မျပဳမူခဲ့ပါဘူး။စာသင္ခန္းထဲမွာေတာ့ ထိုင္ခုံအလုံး၂၀ ရွိေနၿပီး ထိုင္ခုံ တစ္ခုနဲ႔ တစ္ခုၾကားမွာ အေတာ္ေလး ျခားထားေပးပါတယ္ ။ထိုင္ခုံတစ္ခုကလြဲၿပီး အျခားေသာ ထိုင္ခုံ ၁၉ခုံမွာေတာ့ ေက်ာင္းသူ၊ေက်ာင္းသားေတြ ျပည့္ႏွင့္ေနပါၿပီ ။ေဗဒင္ေမးေနစရာ မလိုေတာ့ပါဘူး ။ အဲသည္လြတ္ေနတဲ့ ခုံက လီဖူခ်န္းရဲ့ ထိုင္ခုံပါပဲ ။( က )အတန္း ၊ တန္းခြဲ၇ရဲ့ ေက်ာင္းသူ၊ေက်ာင္းသားေတြကေတာ့ လီဖူခ်န္းကို ေသေသခ်ာခ်ာ အကဲခတ္ေနၾကပါတယ္။" အဲသည္ေကာင္က လီဖူခ်န္းဆိုတာလား......။ ငါၾကားတာကေတာ့ အဲသည္ေကာင္က ေကာင္းကင္ေမၽွာ္စင္ရဲ့ ပဥၥမအထပ္ကို ျဖတ္ေက်ာ္နိုင္တဲ့ ေက်ာင္းသားသစ္ ေလးေယာက္ထဲက တစ္ေယာက္ဆို "" ေကာင္းကင္ေမၽွာ္စင္ရဲ့ ပဥၥမအထပ္ကို ျဖတ္ေက်ာ္နိုင္တာက ဘာဆန္းလို႔လဲ......။ အျပင္စည္းတကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားေတြထဲမွာေတာင္မွ ေကာင္းကင္ေမၽွာ္စင္ရဲ့ ပဥၥမအထပ္ကို ျဖတ္ေက်ာ္နိုင္သူေတြ က ၁၀၀ေလာက္ ရွိေနတာပဲ "" သည္ေကာင္က အတန္းခ်ိန္ကို တစ္လလုံးလုံး လာမတက္ဘူးဆိုေတာ့ သူ႔ကိုယ္သူ အရမ္းစိတ္ႀကီးဝင္ေနတာ ျဖစ္ရမယ္ "" သူက ဆရာေတြရဲ့ နည္းေပးလမ္းျပမွုကို မလိုတဲ့အတြက္ အတန္းလာမတက္တာလည္း ျဖစ္နိုင္တာပဲ ။ သူ ေျမကမၻာအဆင့္ ပညာရပ္ေတြကို လိုခ်င္လို႔ ေက်ာင္းလာတက္တာ ဆိုရင္ေကာ "" လခြီး...... ေျမကမၻာအဆင့္ ပညာရပ္ေတြက ပါးစပ္ကေန ေျပာေတာ့သာ လြယ္တာကြ ။ တကယ္ေလ့က်င့္ရင္ ဘယ္ေလာက္ခက္သလဲ ဆိုတာကို အားလုံးအသိပဲ ။သည္ေကာင္က ဆရာမပါဘဲ ေလ့က်င့္ရေအာင္ သူ႔ကိုယ္သူ ဘာထင္ေနတာလဲ ""ငါတို႔ အျပင္စည္း ေက်ာင္းသားေတြက ေျမကမၻာအဆင့္နိမ့္ သိုင္းပညာေတြကို ရဖို႔တာ လြယ္ေပမဲ့ ေျမကမၻာအဆင့္နိမ့္ အတြင္းအားက်င့္စဥ္ေတြ႕ကို ရဖိုေတာ့မလြယ္ဘူး ။ ထိပ္တန္းစာရင္းဝင္ေက်ာင္းသားေတြထဲက ထိပ္ဆုံးေက်ာင္းသား သုံးေယာက္ပဲ ေျမကမၻာအဆင့္နိမ့္ သိုင္းက်မ္းေတြကို ရယူခြင့္ရွိတာ ။ သည္ေကာင့္ရဲ့ ပုံစံကိုလည္း ၾကည့္ပါဦးကြာ ။ ထိပ္တန္းေက်ာင္းသား စာရင္းထဲေတာင္ ဝင္နိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး "ေက်ာင္းသားအခ်ိဳ႕ကေတာ့ ခ်ီအတြင္းအားေတြကို ပို႔လႊတ္ၿပီး အခ်င္းခ်င္း လ့ဝွက္စြာ ေျပာေနၾကပါတယ္။လြတ္ေနတဲ့ ခုံမွာ ဝင္ထိုင္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ စုခၽြန္ရန္ရဲ့ သင္ခန္းစာကို အာ႐ုံစိုက္ နားေထာင္ဖို႔ ျပင္လိုက္ပါတယ္။စုခၽြန္ရန္ကလည္း သူ႔ရဲ့သင္ခန္းစာကို ဆက္ပါၿပီ ။" သိုင္းပညာတိုင္းမွာ ေကာင္းကင္နဲ႔ ေျမႀကီးရဲ့ အႏွစ္သာရေတြ ခိုဝင္ကိန္းေအာင္းေနေလ့ ရွိတယ္ ။ ျခားနားခ်က္ကေတာ့ နည္းတာနဲ႔ မ်ားတာပဲ ။ ပညာရွင္ေတြဟာ သိုင္းပညာရပ္ေတြကေနၿပီး သိုင္းဆႏၵကို နားလည္အသုံးျပဳနိုင္ၾကတယ္ ။ ဒါေပမဲ့ သိုင္းဆႏၵဆိုတာ ဘာလဲ...။ ဒါက သိုင္းပညာရဲ့ အႏွစ္သာရနဲ႔ နိယာမ သေဘာသဘာဝေတြပဲ မဟုတ္ဘူးလား ။ သိုင္းပညာရပ္ တစ္ခုရဲ့ သိုင္းဆႏၵတစ္ခုကို နားလည္ၿပီးသြားရင္ သိုင္းကြက္ေတြက ပိုနက္နဲသိမ္ေမြ႕လာၿပီး ပိုအားေကာင္းလာေလ့ရွိတယ္ ။ အဲဒါက ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ေကာင္းကင္နဲ႔ ေျမႀကီးရဲ့ အႏွစ္သာရေၾကာင့္ပဲ "" ဒါေပမဲ့ ေျမကမၻာအဆင့္ သိုင္းဆႏၵေတြမွာေတာ့ ေကာင္းကင္နဲ႔ ေျမႀကီးရဲ့ အႏွစ္သာရေတြဟာ ေနာက္ထပ္အဆင့္တစ္ခုအထိ နက္နက္ရွိုင္းရွိုင္း ခိုဝင္ကိန္းေအာင္းေနေလ့ ရွိတယ္ ။ သိုင္းဆႏၵတစ္ခု လုံေလာက္တဲ့အေျခအေန တစ္ခုအထိ အစြမ္းထက္လာၿပီဆိုရင္ ခ်ီအတြင္းအား ထုတ္သုံးစရာေတာင္ မလိုဘဲနဲ႔ အဲသည္သိုင္းပညာရဲ့ အစြမ္းကို ျပနိုင္တယ္ ။ အဲဒါက ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆိုေတာ့ ေကာင္းကင္နဲ႔ေျမႀကီးရဲ့ စြမ္းအင္ေတြက မင္းရဲ့ ခ်ီအတြင္းအားေနရာမွာ အစားထိုးသြားလို႔ပဲ ။ ဒါေပမဲ့လည္း သိုင္းဆႏၵကို ကိုယ့္ရဲ့ ခ်ီိအတြင္းအားနဲ႔ သုံးတာက အစြမ္းအထက္ဆုံးဆိုတာကိုေတာ့ မေမ့ၾကနဲ႔ "ေနာက္က်ၿပီးမွ ေရာက္လာတဲ့ လီဖူခ်န္းအတြက္ ရည္ရြယ္ၿပီး စုခၽြန္ရန္ဟာ သူ႔ရဲ့ သင္ခန္းစာကို အစကေန ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ျပန္သင္ၾကားလိုက္ပါတယ္။ျပန္လည္ဝင္စားျခင္းနယ္ပယ္ အဆင့္ျမင့္ပိုင္း ပညာရွင္ျဖစ္တဲ့ စုခၽြန္ရန္ရဲ့ သေဘာတရားဆိုင္ရာ ဗဟုသုတေတြက လီဖူခ်န္းအတြက္ေတာ့ အေတာ္ေလး အေထာက္အကူ ျဖစ္တယ္လို႔ ဆိုရမွာပါပဲ ။လီဖူခ်န္းရဲ့ ထိုးထြင္းသိျမင္မွုက သူမတူေအာင္ ေကာင္းရင္ ေကာင္းေနပါလိမ့္မယ္ ။ ဒါေပမဲ့ သူ႔ရဲ့ သိုင္းပညာ ဗဟုသုတကေတာ့ ' ကႀကီးေရးက 'သာ ရွိေနပါေသးတယ္။ စုခၽြန္ရန္ရဲ့ သင္ခန္းစာ ပို႔ခ်မွုကို နားေထာင္အၿပီးမွာေတာ့ လီဖူခ်န္း သိုင္းပညာ သေဘာတရားနဲ႔ ပက္သက္ၿပီး အေတာ္ေလး နားလည္သေဘာေပါက္ သြားခဲ့ပါၿပီ ။." သည္အတိုင္းဆိုရင္ေတာ့ သင္ခန္းစာေတြကို မၾကာခဏ လာနားေထာင္ရမယ္နဲ႔ တူတယ္ "လီဖူခ်န္းက စိတ္ထဲကေန ေတြးလိုက္မိပါတယ္။သည္လိုနဲ႔ပဲ အတန္းခ်ိန္ဟာ ၿပီးဆုံးခါနီး အခ်ိန္ကို ေရာက္လာခဲ့ပါၿပီ။ စုခၽြန္ရန္က လီဖူခ်န္းကို သတိေပးလိုက္ပါတယ္။" လီဖူခ်န္း...... မင္းက အရင္အတန္းခ်ိန္ေတြ လာမတက္ခဲ့တဲ့အတြက္ ထိုးထြင္းသိျမင္မွု စမ္းသပ္မွုကို မလုပ္ရေသးဘူး ။ ေရာ့...... ဒါက ဆန္းၾကယ္အဆင့္ျမင့္ သိုင္းက်မ္းပဲ ။ အဲဒါကို ယူၿပီး သြားက်င့္လိုက္ ။ ေနာက္သုံးရက္ၾကာရင္ ဘယ္အဆင့္အထိ ေရာက္ေအာင္ ေလ့က်င့္နိုင္မလည္းဆိုတဲ့ အခ်က္ေပၚမူတည္ၿပီး မင္းရဲ့ ထိုးထြင္းသိျမင္မွုကို ငါကိုယ္တိုင္ အကဲျဖတ္ေပးမယ္ "ေတာင္ပိုင္းေတာအုပ္ သိုင္းတကၠသိုလ္မွာေတာ့ ေက်ာင္းသားသစ္တိုင္းဟာ ထိုးထြင္းသိျမင္မွုကို စစ္ေဆးတဲ့ စမ္းသပ္မွုတစ္ခုကို လုပ္ေဆာင္ၾကရမွာပါ ။ အဲသည္စစ္ေဆးမွုကေန ထြက္ေပၚလာတဲ့ ရလဒ္ေတြကိုေတာ့ အဆင့္ခုနစ္မ်ိဴး ခြဲထားပါတယ္ ။ အဲဒါေတြကေတာ့ သာမန္ ၊ အသင့္အတင့္ ၊ေကာင္းမြန္၊ ထူးခၽြန္၊ အံံ့မခန္း ၊ သာလြန္နဲ႔ ဒ႑ာရီတို႔ ပါပဲ ။သာမန္အဆင့္ကေတာ့ အညံ့ဆုံးျဖစ္ၿပီး ဒ႑ာရီအဆင့္က အေကာင္းဆုံးျဖစ္ပါတယ္။ (က)အတန္းရဲ့ ေက်ာင္းသားေတြက သည္စစ္ေဆးမွုရဲ့ ရလဒ္မွာ အသင့္အတင့္ပဲ ရခဲ့မယ္ဆိုရင္ ခ်က္ခ်င္းပဲ (ခ) အတန္းကို ေျပာင္းရမွာပါ ။အနည္းဆုံး ေကာင္းမြန္အဆင့္ ထိုးထြင္းသိျမင္မွုကို ရမွသာ (က)အတန္းမွာ ဆက္ၿပီးတက္ေရာက္ခြင့္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေကာင္းမြန္အဆင့္ကို ရဖို႔ဆိုရင္ လီဖူခ်န္းအေနနဲ႔ သည္သုံးရက္အတြင္းမွာ ဆရာျဖစ္သူ စုခၽြန္ရန္ ေပးလိုက္တဲ့ ဆန္းၾကယ္အဆင့္ျမင့္ သိုင္းပညာကို အႀကိဳၿပီးျပည့္စုံျခင္း အဆင့္အထိ ေလ့က်င့္ထားနိုင္ ရပါမယ္ ။" ဟုတ္ကဲ့ပါ ဆရာ "ဆန္းၾကယ္အဆင့္ျမင့္သိုင္းပညာဆိုတဲ့ အသံကို ၾကားၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းက သည္ကိစၥကို ေခါင္းထဲမွာေတာင္ မထည့္ထားေတာ့ပါဘူး ။ သူ႔အတြက္ေတာ့ ဒါက ငွက္ေပ်ာသီး အခြံႏႊာစားရတာထက္ေတာင္ လြယ္ေနပါေသးတယ္။စာသင္ခန္းထဲမွာေတာ့ ေဆြးေႏြးမွုေတြ စတင္လာခဲ့ပါၿပီ ။" မင္းေျပာၾကည့္စမ္း......။ သည္ေကာင္က သုံးရက္အတြင္းမွာ ဘယ္အဆင့္အထိ ေရာက္ေအာင္ ေလ့က်င့္နိုင္မလည္း ဆိုတာကို ။ ၿပီးေတာ့ သူ႔ရဲ့ ထိုးထြင္းသိျမင္မွု အဆင့္ကိုပါ ခန္႔မွန္းၾကည့္ "" အႀကိဳၿပီးျပည့္စုံျခင္း အဆင့္အထိ ေရာက္ေအာင္ ေလ့က်င့္ရတာက သည္ေကာင့္အတြက္ ျပသနာရွိမွာ မဟုတ္ဘူး။ ငါ့အထင္ ေျပာရရင္ေတာ့ သည္ေကာင့္ရဲ့ ထိုးထြင္းသိျမင္မွုက ထူးခၽြန္အဆင့္နဲ႔ အံ့မခန္းအဆင့္ၾကားမွာ ရွိရမယ္ "" ငါလည္း အဲသည္လိုပဲ ထင္တယ္ ။သည္ေကာင္က ေကာင္းကင္ေမၽွာ္စင္ရဲ့ ပဥၥမအထပ္ကို ျဖတ္ေက်ာ္နိုင္မွေတာ့ အနိမ့္ဆုံးရရင္ ထူးခၽြန္အဆင့္ပဲ ။ အံ့မခန္းအဆင့္ကို ရ၊မရဆိုတာေတာ့ ငါလည္း မေျပာတတ္ဘူး ""တကယ္လို႔ သူက သည္သုံးရက္အတြင္းမွာ ဆန္းၾကယ္အဆင့္ျမင့္ သိုင္းပညာကို ၿပီးျပည့္စုံျခင္း အဆင့္အထိ ေလ့က်င့္နိုင္ခဲ့ရင္ေတာ့ သူ႔ရဲ့ရလဒ္က ေသခ်ာေပါက္ အံ့မခန္းအဆင့္ ျဖစ္သြားၿပီ ။ အဲသည္လိုဆိုရင္ေတာ့ သူက ငါတို႔တန္းခြဲရဲ့ က်င္းလီနဲ႔ ဝမ္ရင္းရွုတို႔လို (က)အတန္းရဲ့ အလားအလာအရွိဆုံး ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာေတာ့မွာ အေသအခ်ာပဲ '"" ေစာင့္ၾကည့္ၾကတာေပါ့။ ေနာက္သုံးရက္ဆိုရင္ သည္ေကာင္က နဂါးလား၊ တီေကာင္လား ဆိုတာကို ကြဲကြဲျပားျပား သိရေတာ့မွာပါ "ေက်ာင္းသားေတြ အားလုံးကေတာ့ လီဖူခ်န္းရဲ့ ရလဒ္နဲ႔ ပက္သက္ၿပီး အေတာ္ေလး စိတ္ဝင္စား ေနၾကပါတယ္။***သူ႔ရဲ့ ေနရာကို ျပန္အေရာက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ စုခၽြန္ရန္ ေပးလိုက္တဲ့ သိုင္းက်မ္းကို ဖြင္ၾကည့္လိုက္ပါတယ္ ။ဒါက မဟူရာသစၥာလို႔ အမည္ရတဲ့ လက္သီးသိုင္း တစ္ခုပါပဲ ။လီဖူခ်န္းက သည္သိုင္းက်မ္းကိုဖတ္ၿပီး ဘာခက္ခဲမွုမွ မခံစားရပါဘူး ။" သည္သိုင္းက ဘာမွလည္း မခက္ပါလား "လီဖူခ်န္းက မဟူရာသစၥာ လက္သီးသိုင္းကို စတင္ ေလ့က်င့္လိုက္ပါတယ္။သုံးရက္ဆိုတာက လီဖူခ်န္းအတြက္ေတာ့ တကယ့္ဟာသ ပါပဲ။တစ္နာရီအတြင္းမွာပဲ လီဖူခ်န္းဟာ သည္လက္သီးသိုင္းရဲ့ အႀကိဳျပည့္စုံျခင္းအဆင့္ကို ေရာက္သြားခဲ့ၿပီး ေျခာက္နာရီ အၾကာမွာေတာ့ မဟူရာသစၥာလက္သီးသိုင္းရဲ့ ၿပီးျပည့္စုံျခင္း အဆင့္ကို ေရာက္သြားခဲ့ပါတယ္။ ေန႔တစ္ဝက္အၾကာမွာေတာ့ သူ႔ရဲ့ မဟူရာသစၥာ လက္သီးသိုင္းဟာ အလုံးစုံ တတ္သိနားလည္ျခင္း အဆင့္မွာ ေရာက္ေနခဲ့ပါၿပီ ။လီဖူခ်န္းရဲ့ ထိုးထြင္းသိျမင္မွုကေတာ့ တကယ့္ကို ေၾကာက္စရာပါပဲ ။တစ္ရက္အတြင္းမွာပဲလီဖူခ်န္းဟာ မဟူရာသစၥာ လက္သီးဆႏၵကို နားလည္ အသုံးျပဳသြား နိုင္ခဲ့တာပါ ။အဲသည္ထက္ ပိုေၾကာက္စရာ ေကာင္းတာ ရွိပါေသးတယ္။ အဲဒါကေတာ့ မဟူရာသစၥာလက္သီးသိုင္းကို စတင္ေလ့က်င့္ၿပီး တစ္ရက္ခြဲအၾကာမွာတင္ မဟူရာသစၥာလက္သီးဆႏၵက အဆင့္တက္သြားၿပီး ဆန္းၾကယ္ အထြတ္အထိပ္အဆင့္ လက္သီးဆႏၵ ျဖစ္သြားတာပါပဲ ။" သည္ေလာက္ဆိုရင္ေတာ့ အဆင္ေျပေလာက္ပါၿပီ "ထို႔ေနာက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းက မဟူရာသစၥာလက္သီးကို ေဘးခ်ိတ္ထားလိုက္ၿပီး ေနဝန္းစိမ္းဓားဆႏၵကို နားလည္လာေအာင္ အႀကီးအက်ယ္ ႀကိဳးစားပါေတာ့တယ္ ။လက္ရွိအခ်ိန္မွာေတာ့ ေနဝန္းစိမ္းဓားဆႏၵကို နားလည္အသုံးျပဳနိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားတာက သူ႔ရဲ့ ပထမဦးစားေပး အလုပ္ပါပဲ ။လီဖူခ်န္းက ေက်ာင္းသားသစ္လက္ခံတဲ့ေန႔ၿပီးလို႔ သုံးလၾကာရင္ ထိပ္တန္းေက်ာင္းသားစာရင္း ၿပိဳင္ပြဲ ရွိတယ္ဆိုတာကို သိထားၿပီးပါၿပီ။ အဲသည္ၿပိဳင္ပြဲကိုေတာ့ ေကာင္းကင္ေမၽွာ္စင္ရဲ့ ပဥၥမထပ္ကို ေက်ာ္ျဖတ္နိုင္တဲ့ ေက်ာင္းသားေတြပဲ ဝင္ၿပိဳင္ခြင့္ရမွာပါ ။လီဖူခ်န္းက ေက်ာင္းအသစ္ေတြကို လုံးဝ မေၾကာက္ပါဘူး ။ သူက သည္သိုင္းတကၠသိုလ္ထဲကို ေရာက္ေနတာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာၿပီျဖစ္တဲ့ ဝါစဥ္ႀကီး ေက်ာင္းသားေတြကိုပဲ ေၾကာက္ပါတယ္။အထူးသျဖင့္ ထိပ္တန္းေက်ာင္းသားစာရင္းရဲ့ ထိပ္ဆုံးသုံးေနရာမွာ ရပ္တည္ေနတဲ့ ေက်ာင္းသားသုံးေယာက္ကိုေပါ့ ။ အဲသည္သုံးေယာက္က ေျမကမၻာအဆင့္နိမ့္ အတြင္းအားက်င့္စဥ္ေတြကိုေတာင္ က်င့္ထားၾကတာ မဟုတ္ပါလား ။လီဖူခ်န္းအေနနဲ႔ ေနဝန္းစိမ္း ဓားဆႏၵကို အျမင့္ဆုံး အဆင့္တစ္ခုအထိ ေရာက္ေအာင္ ေလ့က်င့္ထားနိုင္မွ ေတာ္ကာက်ပါမယ္ ။ မဟုတ္လို႔ကေတာ့ သူဟာ ထိပ္တန္းေက်ာင္းသားစာရင္းရဲ့ ထိပ္ဆုံးသုံးေနရာထဲကို ဝင္ဖို႔အတြက္ အခြင့္အေရးရွိမွာ မဟုတ္ပါဘူး ။မ်က္စိတစ္မွိတ္အတြင္းမွာပဲ အခ်ိန္သုံးရက္ ကုန္လြန္သြားခဲ့ပါၿပီ ။သည္ေန႔ကေတာ့ လီဖူခ်န္းရဲ့ ထိုးထြင္းသိျမင္မွုကို အကဲျဖတ္မယ့္ ေန႔ပါပဲ ။ အဲသည္အတြက္ လီဖူခ်န္းဟာ (က) အတန္း၊ တန္းခြဲ၇ကို ထြက္လာခဲ့ပါတယ္။" သူေရာက္လာၿပီေဟ့ "အတန္းထဲမွာေတာ့ သူကလြဲၿပီး က်န္တဲ့ေက်ာင္းသား ၁၉ေယာက္စလုံးဟာ ေရာက္ႏွင့္ေနပါၿပီ ။လီဖူခ်န္းက သူ႔ရဲ့ ထိုင္ခုံမွာ ထိုင္လိုက္ၿပီး စုခၽြန္ရန္ ေရာက္လာတာကို ေအးေအးေဆးေဆး ေစာင့္ေနလိုက္ပါတယ္။သိပ္ၾကာၾကာေတာင္ မေစာင့္လိုက္ရပါဘူး။ သူေရာက္ၿပီးလို႔ သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ စုခၽြန္ရန္တစ္ေယာက္ ေရာက္လာခဲ့ပါၿပီ ။သူက အတန္းထဲကို တစ္ခ်က္ ေဝွ႕ၾကည့္လိုက္ၿပီး လီဖူခ်န္းကို အေတြ႕မွာေတာ့" လီဖူခ်န္း...... ။ငါေပးထားတဲ့ အခ်ိန္သုံးရက္ ျပည့္ၿပီ ။ ေလ့က်င့္ေရးကြင္းျပင္ကိုသြားၿပီး မဟူရာသစၥာလက္သီးကို ကစားျပစမ္း "" ဟုတ္ကဲ့ပါ ဆရာ "လီဖူခ်န္းက ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္ၿပီး ေလ့က်င့္ေရး ကြင္းျပင္သို႔ သြားလိုက္ပါတယ္။ သူ႔ပုံစံကေတာ့ ဘာစိုးရိမ္မွုမွ မရွိဘဲ တကယ့္ကို ေအးေအးေဆးေဆးပါပဲ ။သူ႔ရဲ့ေနာက္မွာေတာ့ အတန္းထဲက လူအကုန္လုံး လိုက္လာခဲ့ပါတယ္။လူေတြအားလုံး ေလ့က်င့္ေရး ကြင္းျပင္ထဲမွာ စုံသြားတဲ့ အခါမွာေတာ့ စုခၽြန္ရန္က လီဖူခ်န္းကို စခြင့္ ျပဳလိုက္ပါတယ္။" စလို႔ရၿပီ "စုခၽြန္ရန္က သည္ေန႔ကို လက္ခ်ိဳးေရၿပီး ေစာင့္ေနတာပါ ။ သည္ေက်ာင္းသားက ဘယ္ေလာက္ေတာ္ေနလို႔ တစ္လလုံးလုံး အတန္းလာမတက္တာလဲ ဆိုတာကို သူအရမ္း သိခ်င္ေနပါၿပီ ။စုခၽြန္ရန္ ခြင့္ျပဳမွုကို ရအၿပီးမွာေတာ့ လီဖူခ်န္းက သူ႔ရဲ့ အစစ္အမွန္ ငရဲမီးေတာက္ ခ်ီအတြင္းအားေတြကို လည္ပတ္လိုက္ၿပီး လက္သီးတစ္လုံး ထိုးလိုက္ပါတယ္ ။ဟူး......ဟူး......ဟူး......လီဖူခ်န္းရဲ့ လက္သီးခ်က္ကေန လက္သီးဆႏၵတစ္ခု ထြက္ေပၚလာၿပီး ပတ္ဝန္းက်င္ ေလထုတစ္ခုလုံး တုန္ခါသြားေစခဲ့ပါၿပီ ။"လက္သီးဆႏၵ "စုခၽြန္ရန္က ဘာေျပာလို႔ ေျပာရမွန္းေတာင္ မသိေတာ့ပါဘူး။အတန္း(က) တန္းခြဲ၇ရဲ့ ေက်ာင္းသားေတြ အကုန္လုံးဟာလည္း ပါးစပ္အေဟာင္းသား ျဖစ္ေနၾကပါတယ္ ။ထိုးထြင္းသိျမင္မွု အံ့မခန္းအဆင့္ရထားတဲ့ က်င္းလီ နဲ႔ ဝမ္ရင္းရွုတို႔ကေတာ့ သက္ျပင္းရွည္ေတြ ခ်ေနၾကပါၿပီ ။သည္စမ္းသပ္ စစ္ေဆးမွုဟာ အေတာ္ေလးရိုးရွင္းပါတယ္။ အႀကိဳၿပီးျပည့္စုံျခင္း အဆင့္ဟာ ေကာင္းမြန္ ၊ ၿပီးျပည့္စုံျခင္းအဆင့္ဟာ ထူးခၽြန္ ၊တတ္သိနားလည္ျခင္းအဆင့္ဟာ အံ့မခန္း ၊ အလုံးစုံတတ္သိနားလည္ျခင္းအဆင့္ဟာ သာလြန္နဲ႔ တစ္ဖက္ကမ္းခတ္ တတ္ေျမာက္ျခင္းအဆင့္ဟာ ဒ႑ာရီပါပဲ ။လီဖူခ်န္းက လက္သီးဆႏၵကို ထုတ္ျပခဲ့တယ္ဆိုေတာ့ သူ႔ရဲ့ မဟူရာသစၥာ လက္သီးသိုင္းဟာ တစ္ဖက္ကမ္းခတ္ တတ္ေျမာက္ျခင္း အဆင့္ကို ေရာက္ေနၿပီဆိုတာ ယုံမွားသံသယ ဝင္ေနစရာ မလိုေတာ့ပါဘူး။ဒါက လီဖူခ်န္းရဲ့ ထိုးထြင္းသိျမင္မွုဟာ ဒ႑ာရီအဆငိ့ ေရာက္ေနၿပီဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္ပါပဲ ။စုခၽြန္ရန္ဟာ လီဖူခ်န္းကို ၾကည့္ၿပီး ေခတၱခဏ ဆြံ့အသြားခဲ့ပါတယ္။အဆုံးမဲ့အာဏာ အပိုင္း ၃၈၀ထိပ္တန္းေက်ာင္းသားစာရင္း နံပါတ္၁" ဒ႑ာရီအဆင့္ ထိုးထြင္းသိျမင္မွု......။ေတာင္ပိုင္းေတာအုပ္ သိုင္းတကၠသိုလ္မွာ သည္လိုထိုးထြင္းသိျမင္မွု အဆင့္ကို ပိုင္ဆိုင္ထားတဲ့ ေက်ာင္းသားမရွိေတာ့တာ ရာစုႏွစ္ တစ္ခုေက်ာ္ ၾကာခဲ့ၿပီ "ဒါကေတာ့ စုခၽြန္ရန္ ပထမဦးဆုံး ေျပာတဲ့ စကားပါပဲ ။(က) အတန္းမွာက စုစုေပါင္း တန္းခြဲ၇ခု ရွိပါတယ္ ။ ဒါေပမဲ့ သည္တန္းခြဲ၇ခုထဲမွာဆိုရင္ သူ႔ရဲ့ တန္းခြဲနံပါတ္၇ တစ္တန္းတည္းမွာသာ ထိပ္တန္းစာရင္းဝင္ ေက်ာင္းသား မရွိတာပါ ။ (က)အတန္းရဲ့ အျခားေသာတန္းခြဲတိုင္းမွာေတာ့ ထိပ္တန္းစာရင္းဝင္ေက်ာင္းသား တစ္ေယာက္ ဒါမွမဟုတ္ ႏွစ္ေယာက္ေတာ့ ရွိပါတယ္ ။ အထူးသျဖင့္ (က)အတန္းရဲ့ တန္းခြဲ၃မွာဆိုရင္ ထိပ္တန္းစာရင္းဝင္ေက်ာင္းသား သုံးေယာက္ေတာင္ ရွိပါတယ္။သူ႔ရဲ့တန္းခြဲနံပါတ္၇မွာ ထိပ္တန္းစာရင္းဝင္ေက်ာင္းသား မရွိတာက စုခၽြန္ရန္အတြက္ ဆရာေတြၾကားထဲမွာ မ်က္ႏွာငယ္စရာပါပဲ ။ အဲသည္အခ်က္ကပဲ သူ႔ရဲ့ အတြင္းစည္းတကၠသိုလ္ ဆရာအျဖစ္ သြားရာလမ္းမွာ အေႏွာင့္အယွက္ ျဖစ္တာဆိုရင္လည္း မမွားပါဘူး ။တကယ္လို႔ သူသာ အတြင္းစည္း ဆရာတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာမယ္ဆိုရင္ စုခၽြန္ရန္ဟာ ေျမကမၻာအလယ္အလတ္အဆင့္ အတြင္းအား ပညာရပ္ကိုေတာင္ ေလ့က်င့္ခြင့္ ရမွာပါ ။ သူ႔အေနနဲ႔ တိုက္ပြဲဝိညာဥ္နယ္ပယ္ကို ခ်ိဳးေဖာက္ဝင္ေရာက္ဖို႔ ဆိုရင္ ေျမကမၻာအလယ္အလတ္အဆင့္ အတြင္းအားက်င့္စဥ္ကို ေသခ်ာေပါက္ လိုအပ္ပါတယ္။ ေျမကမၻာအလယ္အလတ္အဆင့္ အတြင္းအားက်င့္စဥ္ကို မေလ့က်င့္နိုင္ရင္ေတာ့ သူ႔အေနနဲ႔ တိုက္ပြဲဝိညာဥ္နယ္ပယ္ ပညာရွင္ ျဖစ္လာဖို႔ ေမၽွာ္လင့္ခ်က္ မရွိပါဘူး ။အဲသည္အတြက္ စုခၽြန္ရန္ဟာ အတြင္းစည္းဆရာ ျဖစ္မွကို ရပါမယ္။ေျပာမယ့္သာ ေျပာရတာပါ။ အတြင္းစည္းဆရာ ျဖစ္ဖို႔ကလည္း ေၾသေလာက္ မလြယ္လွပါဘူး။ေတာင္ပိုင္းေတာအုပ္ သိုင္းတကၠသိုလ္မွာဆိုရင္ ဆရာေတြကို သင္ၾကားမွုရမွတ္ေတြ ေပးထားပါတယ္။ ဆရာတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ အတြင္းစည္းဆရာအျဖစ္ အဆင့္တက္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ အနည္းဆုံး သင္ၾကားမွုရမွတ္ ၁၀၀၀၀ ကို ပိုင္ဆိုင္ထားရပါမယ္။အျပင္စည္းဆရာ တစ္ေယာက္ဟာ ထိပ္တန္းစာရင္းဝင္ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ကို ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ ေပးနိုင္ရင္ သင္ၾကားမွုရမွတ္ ၂၀၀ ၊ ထိပ္တန္းစာရင္းဝင္ ထိပ္ဆုံးေက်ာင္းသားသုံးေယာက္ကို ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးနိုင္ရင္ သင္ၾကားမွုရမွတ္ ၅၀၀ ၊ နံပါတ္တစ္ ထိပ္တန္းစာရင္းဝင္ ေက်ာင္းသားကို ျပဳစုပ်ိဴးေထာင္ေပးနိုင္ရင္ သင္ၾကားမွုရမွတ္ ၁၀၀၀ ဆိုၿပီး ရၾကပါတယ္။လီဖူခ်န္းက သူ႔ရဲ့ တန္းခြဲက တပည့္တစ္ေယာက္ ျဖစ္လာမွေတာ့ စုခၽြန္ရန္က လီဖူခ်န္းကို ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးတာ ဟုတ္၊မဟုတ္ ဆိုတာကို ဘယ္သူမွ ဂ႐ုစိုက္ေနေတာ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ လီဖူခ်န္းတစ္ေယာက္ ထိပ္တန္းစာရင္းဝင္ေက်ာင္းသား ျဖစ္လာတာနဲ႔ စုခၽြန္ရန္က အလိုလိုေနရင္း သင္ၾကားမွု ရမွတ္ေတြ ရလာေတာ့မွာပါ ။လီဖူခ်န္းတစ္ေယာက္ ထိပ္တန္းစာရင္းဝင္ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ ျဖစ္မလာမွာကိုလည္း စုခၽြန္ရန္အေနနဲ႔ ပူေနစရာမလိုပါဘူး။ လီဖူခ်န္းရဲ့ ဒ႑ာရီအဆင့္ ထိုးထြင္းသိျမင္မွုနဲ႔ ဆိုရင္ ပထမႏွစ္မွာ ထိပ္တန္းစာရင္းဝင္ေက်ာင္းသား ျဖစ္မလာရင္ေတာင္မွ ဒုတိယႏွစ္မွာ ေသခ်ာေပါက္ ထိပ္တန္းစာရင္းဝင္ေက်ာင္းသား ျဖစ္လာမွာပါ ။ လီဖူခ်န္းက တတိယႏွစ္မွာ နံပါတ္တစ္ ထိပ္တန္းစာရင္းဝင္ေက်ာင္းသား ျဖစ္လာဖို႔ေတာင္ ေမၽွာ္လင့္ခ်က္ ရွိေနပါေသးတယ္။ အဲသည္လိုဆိုရင္ စုခၽြန္ရန္ဟာ အလကားေနရင္း သင္ၾကားမွုရမွတ္ ၁၀၀၀ကို ရဦးမွာပါ ။" လီဖူခ်န္း...... ။ မင္းက ငါတို႔ေတာင္ပိုင္းေတာအုပ္ တကၠသိုလ္ရဲ့ သည္ဘက္ရာစုႏွစ္မွာ ပထမဦးဆုံး ေပၚလာတဲ့ ဒ႑ာရီအဆင့္ ထိုးထြင္းသိျမင္မွု ပိုင္ရွင္ပဲ ။ ဆရာက မင္းကို ဂုဏ္ျပဳပါတယ္ "စုခၽြန္ရန္က လီဖူခ်န္းကို အခ်ိဳသာဆုံး ေလသံနဲ႔ ေျပာလိုက္ပါတယ္။ စုခၽြန္ရန္ဟာ အခုအခ်ိန္ကစၿပီး လီဖူခ်န္းကို ပစားေပးဖို႔အတြက္ ဆုံးျဖတ္ထားၿပီးပါၿပီ ။ လီဖူခ်န္းက သူ႔ကို သင္ၾကားေရးရမွတ္ေတြ အလကား ရေစမယ့္ ရတနာအိုးႀကီးပင္ မဟုတ္ပါလား။လီဖူခ်န္းက သူ႔ရဲ့ ခ်ီအတြင္းအားေတြကို ႐ုတ္သိမ္းလိုက္ၿပီး ႏွိမ့္ခ်စြာျဖင့္ ျပန္ေျပာလိုက္ပါတယ္ ။" ဆရာက ဖူခ်န္းကို အရမ္း အထင္ႀကီးလြန္း ေနပါၿပီ "လီဖူခ်န္းက သည္ေရာင္စဥ္ခုနစ္ျဖာ တိုက္ႀကီးမွာေတာ့ အေရွ႕ယူနီကြန္းတိုက္မွာ တုန္းကလို သိုသိုသိပ္သိပ္ေနဖို႔ မစဥ္းစားထားပါဘူး ။သူက သူ႔ရဲ့ ပါရမီနဲ႔ အလားအလာကို အစြမ္းကုန္ ထုတ္ျပဖို႔ စဥ္းစားထားပါတယ္။ လီဖူခ်န္း သိထားသေလာက္ ဆိုရင္ေတာ့ သည္ေရာင္စဥ္ခုနစ္ျဖာ တိုက္ႀကီးမွာ အားေကာင္းတဲ့ အင္အားစုေတြ အမ်ားႀကီး ရွိပါတယ္။ အဲသည္ အင္အားစုႀကီးေတြဟာ ပါရမီအလားအလာ အေကာင္းဆုံး လူေတြကိုသာ သိမ္းသြင္းၿပီး ေထာက္ပံ့ၾကေလ့ ရွိတာပါ။ အင္အားစုႀကီးေတြက သူ႔ကို သတိထားမိလာေစဖို႔ဆိုရင္ လီဖူခ်န္းအေနနဲ႔ သူ႔ရဲ့ ပင္ကိုပါရမီေတြကို မျဖစ္မေန ထုတ္ျပဖို႔ လိုအပ္လာပါၿပီ ။ သူ႔ရဲ့ ပင္ကိုပါရမီေတြကို ထုတ္မျပဘဲနဲ႔ေတာ့ ဘယ္အင္အားစုကမွ လီဖူခ်န္းကို သတိထားမိမွာ မဟုတ္ပါဘူး။သူ႔ရဲ့ ပထမဆုံး ေျခလွမ္းကေတာ့ ေတာင္ပိုင္းေတာအုပ္ သိုင္းတကၠသိုလ္ရဲ့ လ်စ္လ်ဴရွုထားလို႔ မရတဲ့ တည္ရွိမွုတစ္ခု ျဖစ္လာဖို႔ပါပဲ ။လီဖူခ်န္းဟာ ဒ႑ာရီအဆင့္ ထိုးထြင္းသိျမင္မွုကို ပိုင္ဆိုင္ထားတယ္ဆိုတဲ့ သတင္းဟာ အျပင္စည္းတကၠသိုလ္ တစ္ခုလုံးကို ပ်ံ႕ႏွံ့သြား႐ုံသာမက အျပင္စည္းတကၠသိုလ္ ထိပ္ပိုင္းအႀကီးအကဲေတြရဲ့ နားထဲကိုပါ ေရာက္သြားခဲ့ပါတယ္ ။အျပင္စည္းတကၠသိုလ္ ရဲ့ ထိပ္ပိုင္းအႀကီးအကဲ ရပ္ဝန္းမွာေတာ့ မုန္တိုင္းငယ္ေလးတစ္ခု အစပ်ိဳးေနပါၿပီ ။ အဲသည္မုန္တိုင္းငယ္ရဲ့ တရားခံကေတာ့ လီဖူခ်န္းပါပဲ ။အျပင္စည္းတကၠသိုလ္ ထိပ္ပိုင္းအႀကီးအကဲေတြဟာ လီဖူခ်န္းကို သင္ၾကားခြင့္ ရဖို႔အတြက္ အသည္းအသန္ ခြင့္ေတာင္းေနၾကပါတယ္။ဒါေပမဲ့လည္း ဘယ္အႀကီးအကဲမွ လီဖူခ်န္းကို သင္ၾကားခြင့္ မရခဲ့ပါဘူး။ မီးခိုးေရာင္ဝတ္စုံဝတ္ ဒုေက်ာင္းအုပ္က အႀကီးအကဲေတြရဲ့ ေတာင္းဆိုမွုေတြ အကုန္လုံးကို ပယ္ခ်ထားခဲ့ပါတယ္ ။ လီဖူခ်န္းရဲ့ ထိုးထြင္းသိျမင္မွုက အျပင္စည္း အႀကီးအကဲေတြရဲ့ သင္ၾကားမွုနဲ႔ မသင့္ေလ်ာ္ဘူးဆိုတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔ မီးခိုးေရာင္ဝတ္စုံဝတ္ ဒုေက်ာင္းအုပ္ဟာ ေတာင္းဆိုမွု မွန္သမၽွကို ပယ္ခ်လိုက္တာပါ ။ အမွန္အတိုင္း ေျပာရမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ မီးခိုးေရာင္ဝတ္စုံဝတ္ ဒုေက်ာင္းအုပ္က သူကိုယ္တိုင္ လီဖူခ်န္းကို သင္ၾကားေပးခ်င္ေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အခုေလာေလာဆယ္မွာေတာ့ ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးက တကၠသိုလ္မွာ ရွိမေနတဲ့အတြက္ မီးခိုးေရာင္ဝတ္စုံဝတ္ ဒုေက်ာင္းအုပ္ဟာ ေက်ာင္းအုပ္ႀကီး ျပန္အလာကို ေစာင့္ေန႐ုံကလြဲၿပီး ဘာမွ မတတ္နိုင္ေတာ့ပါဘူး ။ေနာက္လာတဲ့ ရက္ေတြမွာေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ တံခါးပိတ္ၿပီး ေနဝန္းစိမ္း ဓားဆႏၵကို ဆင္ျခင္သုံးသပ္ ေနပါေတာ့တယ္။ သူက စုခၽြန္ရန္ရဲ့ အတန္းကိုလည္း သြားမတက္ေတာ့ပါဘူး ။လီဖူခ်န္းတစ္ေယာက္ အတန္းလာမတက္တာက စုခၽြန္ရန္ကို အေတာ္ေလး စိတ္ဓာတ္ က်ေစခဲ့ပါတယ္ ။ စုခၽြန္ရန္က လီဖူခ်န္းမ်ား အတန္းလာတက္ခဲ့ရင္ ဆိုတဲ့ ေမၽွာ္လင့္ခ်က္နဲ႔ သူ႔ရဲ့ သင္ခန္းစားေတြကို ပိုၿပီး စနစ္တက်ျဖစ္ေအာင္ ျပင္ဆင္ထားခဲ့ပါတယ္။အရင္တုန္းကေတာ့ သူဟာ လီဖူခ်န္းကို ဘဝင္ျမင့္ေနတဲ့ေကာင္ဟုေတြးထင္ထားခဲ့ ေပမယ့္လည္း အခုခ်ိန္မွာေတာ့ အဲသည္ အေတြးေတြဟာ လုံးဝ ရွိမေနေတာ့ပါဘူး ။လီဖူခ်န္းက ဒ႑ာရီအဆင့္ ထိုးထြင္းသိျမင္မွု ပိုင္ရွင္ပါ ။ အတန္းလာမတက္ဘဲ သူ႔ဟာသူ ေလ့က်င့္ေနရင္ေတာင္မွ အျခားေက်ာင္းသားေတြထက္ သာေနဦးမွာ အမွန္ပါပဲ။ အတန္းတက္တာ မတက္တာက လီဖူခ်န္းလို ဒ႑ာရီအဆင့္ ထိုးထြင္းသိျမင္မွုပိုင္ရွင္ အတြက္ကေတာ့ သိပ္ၿပီး မထူးျခားလွပါဘူး ။ဒါေပမဲ့လည္း စုခၽြန္ရန္ဟာ လီဖူခ်န္းကို အတန္းလာတက္ ေစခ်င္ပါေသးတယ္ ။ သူ႔ရဲ့ သိုင္းပညာဗဟုသုတေတြက လီဖူခ်န္းရဲ့ တ္ိုးတက္မွုကို ပိုၿပီး လ်င္ျမန္လာေစနိုင္တာ မဟုတ္ပါလား ။***" ေမာင္ေလး ဖန္းဟြာ......။ နင္သည္ကိစၥကို သည္အတိုင္းပဲ ထားေတာ့မွာလား......။ သူက ဒ႑ာရီအဆင့္ ထိုးထြင္းသိျမင္မွုပိုင္ရွင္ ဆိုေပမယ့္ နင္ကလည္း သာလြန္အဆင့္ ထိုးထြင္းသိျမင္မွု ပိုင္ရွင္ပဲေလ ။ငါကေတာ့ နင္နဲ႔သူက ဘယ္ေလာက္မွ မကြာဘူးလို႔ ထင္တာပဲ။ နင့္ရဲ့ လက္ရွိက်င့္ႀကံမွုအဆင့္နဲ႔ဆိုရင္ သူကို အသာေလး အနိုင္ယူနိုင္မွာပါဟာ "ၿခံဝင္းထဲတစ္ခုထဲမွာေတာ့ ဇိုလင္းဟြာဟာ သူ႔ရဲ့ဝမ္းကြဲေမာင္ျဖစ္သူ ဇိုဖန္ဟြာကို အပူကပ္ေနပါတယ္။ဇိုဖန္းဟြာက အသက္၂၈ႏွစ္သာ ရွိေသးေပမယ့္ ေကာင္းကင္နယ္ပယ္ အထြတ္အထိပ္အဆင့္ကို ေရာက္ေနပါၿပီ ။ဇိုလင္းဟြာက မႏွစ္ကက်င္းပတဲ့ ထိပ္တန္းစာရင္းဝင္ေက်ာင္းသား ၿပိဳင္ပြဲမွာ အဆင့္၅ ရထားခဲ့သူတစ္ေယာက္ ျဖစ္ပါတယ္ ။ ၿပီးေတာ့ သူဟာ သာလြန္အဆင့္ ထိုးထြင္းသိျမင္မွုကို ပိုင္ဆိုင္ထားတဲ့ အျပင္စည္းတကၠသိုလ္ေက်ာင္းသား ေလးေယာက္ထဲက တစ္ေယာက္ဆိုရင္လည္း မမွားပါဘူး ။ဇိုဖန္းဟြာက ျပဳံးလိုက္ၿပီး ဇိုလင္းဟြာကို ကတိေပးလိုက္ပါတယ္။" အစ္မ......။ စိတ္ေအးေအးထားပါဗ်ာ။ အဲသည္လီဖူခ်န္းဆိုတဲ့ေကာင္က အခုအခ်ိန္မွာ ထိပ္ပိုင္းအႀကီးအကဲေတြရဲ့ သေဘာက်ႏွစ္သက္မွုကို ခံေနရတာဗ် ။ အခုအခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္က သူ႔ကိုသြားၿပီး ဆုံးမလိုက္ရင္ ထိပ္ပိုင္းအႀကီးအကဲေတြက ကၽြန္ေတာ့္ကို ၿငိဳျငင္သြားနိုင္တယ္ ။ စိတ္မပူပါနဲ႔ အစ္မရာ ။ ထိပ္တန္းစာရင္းဝင္ေက်ာင္းသား ၿပိဳင္ပြဲက်ရင္ ကၽြန္ေတာ္သူ႔ကို အစ္မကိုယ္စား ေကာင္းေကာင္းႀကီး ဆုံးမေပးပါ့မယ္ "အမွန္အတိုင္း ေျပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဇိုဖန္းဟြာ ကိုယ္တိုင္လည္း လီဖူခ်န္းမွာ ဒ႑ာရီအဆင့္ ထိုးထြင္းသိျမင္မွု ရွိေနတယ္ ဆိုတာကို လုံးဝ မယုံပါဘူး။ သူရဲ့ ဝမ္းကြဲအစ္မ ဇိုလင္းဟြာ ေျပာသလိုပဲ လီဖူခ်န္းဟာ မဟူသစၥာလက္သီးသိုင္းကို ေလ့က်င့္ရာမွာ ၾကက္ကန္းဆန္အိုး တိုးသြားတာ ျဖစ္နိုင္ပါတယ္ ။" ဟုတ္ၿပီေလ ။ ငါနင့္ကို ယုံၾကည္ထားလိုက္မယ္ "ဇိုဖန္းဟြာရဲ့ ကတိစကားကို ရအၿပီးမွာေတာ့ ဇိုလင္းဟြာဟာ ၿခံဝင္းထဲကေန ထြက္ခြာသြားခဲ့ပါၿပီ ။*****နံပါတ္တစ္ ထိပ္တန္းစာရင္းဝင္ေက်ာင္းသား သိကၽြင္းရဲ့ ၿခံဝင္းထဲမွာေတာ့ ေက်ာင္းသားသုံးေယာက္ ေဆြးေႏြးေနၾကပါတယ္။" ဒ႑ာရီအဆင့္ ထိုးထြင္းသိျမင္မွုတဲ့လား......။ အား...ယား...... ငါတ္ို႔ရဲ့ေခတ္ ကုန္ၿပီနဲ႔ တူတယ္ "နံပါတ္သုံး ထိပ္တန္းေက်ာင္းသားျဖစ္တဲ့ ဝူက်ိက ခပ္တိုးတိုးေလး ညည္းတြားလိုက္ပါတယ္။နံပါတ္ႏွစ္ ထိပ္တန္းေက်ာင္းသားျဖစ္တဲ့ က်န္းယုေဖး ကလည္း " ဒ႑ာရီအဆင့္ ထိုးထြင္းသိျမင္မွု ျဖစ္ေတာ့လည္း ဘာအေရးလဲ ။ သည္ႏွစ္အတြက္ ထိပ္တန္းေက်ာင္းသားစာရင္းရဲ့ ထိပ္ဆုံးေနရာ သုံးခုက ငါတို႔အတြက္ပဲေလ ။ ေနာက္ႏွစ္ဆိုရင္ သိကၽြင္းက ျပန္လည္ဝင္စားျခင္းနယ္ပယ္ကို ခ်ိဴးေဖာက္သြားေလာက္ၿပီ ။ အဲသည္အတြက္ ထိပ္ဆုံးေက်ာင္းသားစာရင္းရဲ့ ထိပ္ဆုံးသုံးေနရာမွာ တစ္ေနရာ လြတ္ေနမွာပဲ ။ အဲသည္ေနရာကို လီဖူခ်န္းကို ေပးလိုက္ၾကတာေပါ့ ။ ေနာက္ထပ္ႏွစ္ႏွစ္ ဆိုရင္ေတာ့ ငါနဲ႔ ဝူက်ိလည္း ျပန္လည္ဝင္စားျခင္းနယ္ပယ္ကို ေရာက္ၿပီ ။ ဒ႑ာရီအဆင့္ ထိုးထြင္းသိျမင္မွုက ငါတို႔နဲ႔ အေနသာႀကီးပါကြာ ။ ဘာလို႔ သည္ေလာက္အထိ ေတြးေနၾကတာလည္း "" က်န္းယုေဖး ...... ။ မင္းမရွက္ဘူးလား......။ မင္းက ေနာက္ေပါက္ေကာင္ေလး တစ္ေယာက္ကိုေတာင္ ထိပ္တန္းေက်ာင္းသားစာရင္းရဲ့ ထိပ္ဆုံးသုံးေနရာထဲက တစ္ေနရာကို အလြယ္တကူ ေပးလိုက္ေတာ့မွာလား "သိကၽြင္းက က်န္းယုေဖးကို ႏွာေခါင္းရွုံ႔လိုက္ပါတယ္။ထို႔ေနာက္မွာေတာ့ သူက မတ္တပ္ထရပ္လိုက္ကာ လက္ႏွစ္ဖက္ကို ေနာက္ပစ္လိုက္ၿပီး တည္ၾကည္ေလးနက္သည့္ အသံျဖင့္"ငါတို႔ အားလုံးက ေျမကမၻာအဆင့္နိမ့္ အတြင္းအားက်င့္စဥ္ေတြကို ေလ့က်င့္ထားၿပီးၿပီ ။ ၿပိဳင္ပြဲမွာ လီဖူခ်န္းနဲ႔ေတြ႕ရင္ မရွုံးေစနဲ႔ ။ မဟုတ္ရင္ ငါတို႔ရဲ့ ဂုဏ္သိကၡာေတြက အျပင္စည္းေက်ာင္းသားေတြရဲ့ တံေတြးခြက္ထဲမွာ ေရစုန္ေမၽွာသြားလိမ့္မယ္ "" ေအးပါကြာ ။ ငါကလည္း သည္အတိုင္း အေျပာင္အပ်က္ ေျပာေနတာပါ ။ စိတ္ခ် ။ လီဖူခ်န္းကို ငါေသခ်ာေပါက္ အနိုင္ယူျပမယ္ " က်န္းယုေဖးက ကတိေပးလိုက္ပါတယ္။" ငါေကာပဲ "ဝူက်ိကလည္း ေခါင္းညိတ္လိုကိပါတယ္။..." ဟမ့္......ဒ႑ာရီအဆင့္ ထိုးထြင္းသိျမင္မွုလား......"လီခ်န္းဖန္တစ္ေယာက္ကေတာ့ သူ႔ရဲ့ ႏွလုံးသားထဲမွာ ဖိႏွိပ္မွုႀကီး တစ္ခုကို ခံစားေနရပါၿပီ ။သူက ေက်ာင္းသားသစ္ တစ္ေယာက္ ျဖစ္ေပမယ့္လည္း ပထမႏွစ္မွာပဲ ထိပ္တန္းစာရင္းဝင္ ေက်ာင္းသား ျဖစ္လာဖို႔အတြက္ ရည္မွန္းထားခဲ့တာပါ ။ဒါေပမဲ့ ဝမ္ဟိုင္လုံနဲ႔ ေက်ာင္းယု ေၾကာင့္ သူ႔ရဲ့ ထိပ္တန္းစာရင္းဝင္ ေက်ာင္းသားျဖစ္ေရး ခရီးလမ္းက အေတာ္ေလး ခက္ခဲၾကမ္းတမ္း လာခဲ့ပါတယ္။အခုေတာ့ လီဖူခ်န္းပါ ထပ္ေပၚလာ ျပန္ပါၿပီ ။ လီခ်န္းဖန္ရဲ့ ထိပ္တန္းစာရင္းဝင္ ေက်ာင္းသားျဖစ္ေရး ခရီးလမ္းကေတာ့ မလြယ္ေရးခ် မလြယ္ပါပဲ ။..." ဒ႑ာရီအဆင့္ ထိုးထြင္းသိျမင္မွုလား "ဝမ္ဟိုင္လုံက မဲ့ျပဳံး ျပဳံးလိုက္ပါတယ္။အျပင္စည္း ေက်ာင္းသားေတြထဲမွာ ဆိုရင္ သာလြန္အဆင့္ ထိုးထြင္းသိျမင္မွုကို ပိုင္ဆိုင္ထားသူ ေလးေယာက္ ရွိပါတယ္ ။ ဝမ္ဟိုင္လုံက အဲသည္ ေက်ာင္းသားေလးေယာက္ထဲက တစ္ေယာက္ပါပဲ ။ က်န္တဲ့သုံးေယာက္ကေတာ့ သိကၽြင္း ၊ က်န္းယုေဖး နဲ႔ ဇိုဖန္းဟြာပါ ။ အဲသည္သုံးေယာက္ကေတာ့ နံပါတ္တစ္ ထိပ္တန္းေက်ာင္းသား ၊ နံပါတ္ႏွစ္ ထိပ္တန္းေက်ာင္းသားနဲ႔ နံပါတ္ငါး ထိပ္တန္းေက်ာင္းသားေတြ ျဖစ္ပါတယ္ ။ဒါေပမဲ့ သူ႔ရဲ့ အေမွာင္ထု အရိုးတည္ေဆာက္ပုံနဲ႔ ဆိုရင္ေတာ့ နံပါတ္တစ္ထိပ္တန္းေက်ာင္းသား သိကၽြင္းကိုေတာင္ ေၾကာက္စရာမလိုဘူးလို႔ ဝမ္ဟိုင္လုံတစ္ေယာက္ မွတ္ယူထားပါတယ္။ၿပီးေတာ့ သူက လီဖူခ်န္းရဲ့ ဒ႑ာရီအဆင့္ ထိုးထြင္းသိျမင္မွုကိုလည္း မေၾကာက္ပါဘူး ။ လီဖူခ်န္းက ဒ႑ာရီအဆင့္ ထိုးထြင္းသိျမင္မွုပိုင္ရွင္ ျဖစ္ရင္ ျဖစ္ေနပါမယ္။ ဒါေပမဲ့ သူကလည္း သာလြန္အဆင့္ ထိုးထြင္းသိျမင္မွု ပိုင္ရွင္ပါပဲ ။ သာလြန္အဆင့္နဲ႔ ဒ႑ာရီအဆင့္ရဲ့ ၾကားထဲမွာရွိတဲ့ ကြာဟခ်က္က သိပ္ၿပီး မကြာျခားလွဘူးလို႔ေတာင္ ဆိုနိုင္ပါတယ္ ။...ေက်ာင္းသားသစ္လက္ခံပြဲၿပီးလို႔ ဒုတိယေျမာက္လရဲ့ လဝက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ စုခၽြန္ရန္ရဲ့ အတန္းကို ေနာက္ထပ္တစ္ႀကိမ္ ေရာက္လာခဲ့ျပန္ပါၿပီ ။စုခၽြန္ရန္ကေတာ့ အတန္းထဲမွာ လီဖူခ်န္း ေရာက္ေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရတဲ့အတြက္ အေပ်ာ္ႀကီး ေပ်ာ္သြားခဲ့ပါတယ္ ။ ထို႔ေနာက္မွာေတာ့ သူဟာ လီဖူခ်န္းအတြက္ ျပင္ဆင္ထားတဲ့ ခက္ခဲနက္နဲလွတဲ့ သင္ခန္းစာေတြကို ပညာရွင္ဆန္စြာ ရွင္းလင္း သင္ၾကားပါေတာ့တယ္ ။ စုခၽြန္ရန္က တျခားေက်ာင္းသားေတြ နားလည္လား ၊ မလည္ဘူးလား ဆိုတာကိုလည္း လုံးဝ ဂ႐ုမစိုက္ေတာ့ပါဘူး ။ သူက သူ႔ရဲ့ သင္ၾကားမွုရမွတ္ ရတနာအိုးႀကီးျဖစ္တဲ့ လီဖူခ်န္း နားလည္ဖို႔ကိုပဲ ဂ႐ုစိုက္ပါေတာ့တယ္။" သည္ေန႔အတန္းကို ေစာေစာဆင္းေပးလိုက္မယ္ေဟ့ ......။ အားလုံးျပန္လို႔ရၿပီ ။ လီဖူခ်န္း...... မင္းကေတာ့ ခဏ ေနခဲ့ဦး "စုခၽြန္ရန္က လီဖူခ်န္း အတန္းလာတက္မယ့္ကို ေစာင့္ေနတာ ၾကာပါၿပီ ။ သူ႔အေနနဲ႔ သည္အခြင့္အေရးကို လက္လႊတ္ခံလို႔ မရပါဘူး ။ဒါေၾကာင့္ သူဟာ လီဖူခ်န္းကို သီးသန္႔အခ်ိန္ ေပးဖို႔အတြက္ အတန္းေစာေစာ ဆင္းေပးလိုက္တာပါ ။ေက်ာင္းသားေတြအကုန္လုံး ထြက္သြားၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ စုခၽြန္ရန္က " လီဖူခ်န္း......။ ထိပ္တန္းစာရင္းဝင္ေက်ာင္းသား ၿပိဳင္ပြဲ စဖို႔အတြက္ တစ္လေလာက္ပဲ လိုေတာ့တယ္။ မင္းဘာမွ မျပင္ဆင္ေတာ့ဘူးလား "" ဆရာ...... ကၽြန္ေတာ္ အျမဲတမ္း ျပင္ဆင္ေနတာပဲေလ "" အိုး......ဟုတ္လား......။ ဒါဆိုရင္ မင္း ဘယ္အဆင့္အထိ ေမၽွာ္မွန္းထားလည္း ဆိုတာ ငါ့ကို ေျပာစမ္းပါဦး "စုခၽြန္ရန္က သိခ်င္စိတ္ အျပည့္နဲ႔ ေမးလိုက္ပါတယ္။" နံပါတ္တစ္ ထိပ္တန္းေက်ာင္းသားအဆင့္ "လီဖူခ်န္းက လက္ညႇိုးတစ္ေခ်ာင္း ေထာင္ၿပ လိုက္ပါတယ္။သူ႔ရဲ့ ေနဝန္းစိမ္းဓားဆႏၵက အႀကိဳၿပီးျပည့္စုံျခင္း အဆင့္ကို ေရာက္ေနပါၿပီ ။ သူ႔ရဲ့ အစြန္းထက္လွတဲ့ တိုက္ပြဲ အသ္ိစိတ္ကိုပါ ထည့္ေပါင္းလိုက္ရင္ေတာ့ နံပါတ္တစ္ ထိပ္တန္းေက်ာင္းသားေနရာကို ရဖို႔ဆိုတာ သိပ္မခက္လွပါဘူး ။" နံပါတ္တစ္ ထိပ္တန္းေက်ာင္းသားလား......။ ေကာင္းတယ္ ......ေကာင္းတယ္ေဟ့ "အစတုန္းကေတာ့ စုခၽြန္ရန္ဟာ လီဖူခ်န္းကို ဆဲမလို႔ပါပဲ ။ ဒါေပမဲ့လည္း လီဖူခ်န္းက သူ႔ရဲ့ သင္ၾကားမွုရမွတ္ ရတနာအိုးႀကီး ဆိုတာကို သတိရလိုက္တဲ့အတြက္ စုခၽြန္ရန္ဟာ မဆဲေတာ့ဘဲ အားရပါးရ ခ်ီးက်ဴးလိုက္ပါတယ္။ထို႔ေနာက္မွာေတာ့ စုခၽြန္ရန္ဟာ တည္ၾကည္ေလးနက္စြာျဖင့္" ဖူခ်န္း......။ ရည္မွန္းခ်က္ျမင့္ျမင့္ ထားတာေတာ့ ေကာင္းပါတယ္။ ဒါေပမဲ့လည္း မင္းရဲ့ လက္ရွိ စြမ္းရည္နဲ႔ နံပါတ္တစ္ ထိပ္တန္းေက်ာင္းသား ျဖစ္ဖို႔ဆိုတာက မျဖစ္နိုင္သေလာက္ပဲကြ ။ အခုလက္ရွိ နံပါတ္တစ္ ထိပ္တန္းေက်ာင္းသားျဖစ္တဲ့ သိကၽြင္းက ေျမကမၧာအဆင့္နိမ့္ လွံသိုင္းတစ္ခုျဖစ္တဲ့ တိမ္အလင္း လွံသိုင္းကို ေလ့က်င့္ၿပီးေနၿပီ ။ သူ႔ရဲ့ ေျမကမၻာအဆင့္နိမ့္ အတြင္းအားက်င့္စဥ္နဲ႔ ဆိုရင္ေတာ့ သိကၽြင္းက ျပန္လည္ဝင္စားျခင္းနယ္ပယ္ အဆင့္၁ ပညာရွင္ကိုေတာင္ ယွဥ္နိုင္ေလာက္တယ္ "လီဖူခ်န္းက စုခၽြန္ရန္ရဲ့ စကားကိုေတာ့ မျငင္းခဲ့ပါဘူး ။ သူက သိကၽြင္းကို အနိုင္ယူဖို႔ မလြယ္မွန္း သိထားၿပီးသားပါပဲ ။" ဒါေပမဲ့ မင္းရဲ့ ရည္မွန္းခ်က္ ျမင့္ျမင့္ ထားတာကိုေတာ့ ဆရာ သေဘာက်တယ္ ။ အဲသည္အတြက္ ဆရာက မင္းကို အတတ္နိုင္ဆုံး ကူညီမယ္ ။ လာ...... ေလ့က်င့္ေရး ကြင္းျပင္ကို သြားၾကရေအာင္ "စုခၽြန္ရန္က ေလ့က်င့္ေရးကြင္းျပင္ကို ဦးတည္လိုက္ပါတယ္။ေလ့က်င့္ေရး ကြင္းျပင္ကို အေရာက္မွာေတာ့ စုခၽြန္ရန္က သူ႔ရဲ့ ညာလက္ကို ေျမႇာက္လိုက္ၿပီး " ေျမကမၻာအဆင့္ သိုင္းပညာေတြက အရမ္းနက္နဲ က်ယ္ျပန္႔တယ္ ။ တကယ္လို႔ ေျမကမၻာအဆင့္ သိုင္းဆႏၵတစ္ခုကို နားလည္သြားၿပီဆိုရင္ အဲသည္လူက ေလာကႀကီးေပၚ အရာမွန္သမၽွ အနည္းငယ္ နားလည္နိုင္စြမ္း ရွိလာလိမ့္မယ္ ။ ေသခ်ာၾကည့္ထား...... ဒါက ေျမကမၻာအဆင့္နိမ့္ ခရမ္းေရာင္ေရစီး လက္သီးဆႏၵပဲ "ဝုန္း......စုခၽြန္ရန္ရဲ့ လက္သီးဆႏၵက ပတ္ဝန္းက်င္ ေလထုတစ္ခုလုံးကို ဖိႏွိပ္ထားလိုက္ပါၿပီ ။ ဒါက ေရေအာက္ထဲကို ေရာက္ေနသလိုပါပဲ ။ လီဖူခ်န္းက သည္လက္သီးဆႏၵဟာ ကိုယ္ပိုင္အသိစိတ္တစ္ခု ျဖစ္တည္လုနီးပါး ျဖစ္ေနတာကို သတိျပဳမိလိုက္ပါတယ္ ။ သည္လက္သီးဆႏၵက အနီးအနားမွာ ရွိေနတဲ့ ေရေငြ႕ေတြအားလုံးကို စုပ္ယူၿပီး ေရဓာတ္စြမ္းအားအျဖစ္ ေျပာင္းလဲ ေပးေနတာပါ ။ အဲသည္ေရဓာတ္စြမ္းအားေတြက ေရလွိုင္းလုံးႀကီးအသြင္ ေျပာင္းသြားၿပီး လက္သီးဆႏၵကို ပိုအားေကာင္းလာေအာင္ ေထာက္ပံ့ေပးေန ပါေသးတယ္ ""ဒါက ေကာင္းကင္နဲ႔ေျမႀကီးရဲ့ အႏွစ္သာရ စြမ္းအင္လား "လီဖူခ်န္းက ပါးစပ္အေဟာင္းသား ျဖစ္ေနပါၿပီ ။သည္လက္သီးဆႏၵရဲ့ ရိုက္ခတ္မွုက တကယ့္ကို ေၾကာက္စရာပါပဲ ။ လက္သီးဆႏၵ ျပန္လည္ေပ်ာက္ကြယ္သြားတာေတာင္မွ သူဟာ အဲသည္ စြမ္းအား အႂကြင္းအက်န္ေတြကို ခံစားမိေနပါေသးတယ္။ဒါေတာင္မွ စုခၽြန္ရန္က သည္လက္သီးဆႏၵထဲမွာ သူ႔ရဲ့ ခ်ီအတြင္းအားေတြကို ထည့္သြင္းအသုံးျပဳထားျခင္း မရွိေသးပါဘူး ။ မဟုတ္လို႔ကေတာ့ သည္လက္သီးဆႏၵက အဆေပါင္းမ်ားစြာ ပိုအစြမ္းထက္လာဖို႔ ရွိပါတယ္။" ဘယ္လိုလဲ...... "စုခၽြန္ရန္က ေမးလိုက္ပါတယ္။လီဖူခ်န္းက " နက္နဲတယ္ ။ လၽွို႔ဝွက္ဆန္းၾကယ္တယ္ ။ ေၾကာက္စရာေကာင္းတယ္ "စုခၽြန္ရန္က ေခါင္းညိတ္လိုက္ၿပီး" သိုင္းဆႏၵေတြက မေရမတြက္နိုင္ေအာင္ ရွိရင္ရွိမယ္ ။ဒါေပမဲ့ အေျခခံ အယူအဆကေတာ့ အတူတူပဲ ။ မင္းရဲ့ ဒ႑ာရီအဆင့္ ထိုးထြင္းသိျမင္မွုနဲ႔ ဆိုရင္ေတာ့ တစ္ခုခု နားလည္သြားမယ္ လို႔ ငါထင္တယ္ "စုခၽြန္ရန္ရဲ့ အထင္က မမွားခဲ့ပါဘူး။ တကယ္လည္း လီဖူခ်န္းက တစ္ခုခုကို နားလည္သြားခဲ့ပါတယ္။ေနာက္ထပ္သုံးရက္အၾကာမွာေတာ့ လီဖူခ်န္းရဲ့ ေနဝန္းစိမ္းဓားဆႏၵဟာ ၿပီးျပည့္စုံျခင္း အဆင့္သို႔ ေရာက္လုနီးပါး ျဖစ္သြားခဲ့ပါၿပီ ။***သည္လိုနဲ႔ပဲ ထိပ္တန္းစာရင္းဝင္ေက်ာင္းသား ၿပိဳင္ပြဲစမယ့္ေန႔ကို ေရာက္လာခဲ့ပါတယ္။သည္ႏွစ္မွာ ၿပိဳင္ပြဲကို ဝင္ေရာက္ခြင့္ရတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြကေတာ့ ၉၂ေယာက္တိတိ ရွိပါတယ္။ အဲသည္ေက်ာင္းသား ၉၂ေယာက္စလုံးဟာလည္း ေျမကမၻာအဆင့္နိမ့္ သိုင္းပညာတစ္ခုစီကို ကိုယ္စီကိုယ္ငွ ေလ့က်င့္ထားၿပီးပါၿပီ။ဒါေပမဲ့လည္း ေက်ာင္းသား အကုန္လုံးနီးပါးဟာ ေျမကမၧာအဆင့္နိမ့္ သိုင္းပညာေတြကို ကၽြမ္းကၽြမ္းက်င္က်င္ မတတ္ေျမာက္ေသးတဲ့အတြက္ ဆန္းၾကယ္အဆင့္ျမင့္ သိုင္းပညာေတြကိုသာ အားကိုးရမွာပါပဲ။
YOU ARE READING
အဆုံးမဲ့အာဏာ (လီဖူချန်း)
Açãoမူရင်းဘာသာပြန်ဆိုသူ - လေလွင့်လုလင် (အကုန်တတ်သခင်လေး) ZAWGYI / UNICODE
