အဆုံးမဲ့အာဏာ အပိုင္း၄၈၁ခရမ္းႏုေရာင္ စိတ္ဝိညာဥ္" ဟား......ဟား...... ဒါမွ ညီေလးလီကြ ။ ထိုးထြင္းသိျမင္မွုမွာ အမွတ္ျပည့္ ရခဲ့တာ အလကား မဟုတ္ဘူးဟ ။ ညီေလး မုယုံကေတာ့ အေတာ္ေလး လိုေသးတယ္ "လီဖူခ်န္းဘက္ကေန ေလာင္းထားတဲ့ပုံရတဲ့ ဘုရင္အဆင့္အတန္း အတြင္းစည္းတပည့္ တစ္ေယာက္ကေတာ့ လီဖူခ်န္းကို ခ်ီးက်ဴးလိုက္ပါတယ္ ။" တိုက္ပြဲေလး တစ္ပြဲမွာ နိုင္တာက အရာအားလုံးကို ကိုယ္စားျပဳေနတာ မဟုတ္ပါဘူးကြာ ။ မင္း ေလာင္းရဲလား ။ အနာဂတ္မွာ ညီေလးမုယုံက လီဖူခ်န္းထက္ ပိုၿပီး သာလြန္လိမ့္မယ္ "" မင္းေျပာတာကို ငါလည္း ေထာက္ခံတယ္ ။ ညီေလးမုယုံက ျပန္လည္ဝင္စားျခင္းနယ္ပယ္ အဆင့္၈ကိုေတာင္ ေရာက္ေနၿပီ ။ သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ သူက တိုက္ပြဲဝိညာဥ္နယ္ပယ္ကို ခ်ိဳးေဖာက္ဝင္ေရာက္ နိုင္ေတာ့မွာ ။ဒါေပမဲ့ ညီေလးလီကေတာ့ အခုမွ ျပန္လည္ဝင္စားျခင္းနယ္ပယ္ အဆင့္၅ပဲ ရွိေသးတယ္ ။သူ႔အေနနဲ႔ တိုက္ပြဲဝိညာဥ္နယ္ပယ္ကို ခ်ိဳးေဖာက္ဝင္ေရာက္နိုင္ဖို႔ဆိုရင္ အနည္းဆုံး ဆယ္ႏွစ္ေလာက္ ၾကာလိမ့္ဦးမယ္ "မုယုံရွန္းရွင္း ဘက္ကေန ေလာင္းထားတဲ့ ဘုရင္အဆင့္အတန္း အတြင္းစည္းတပည့္ ႏွစ္ေယာက္ကလည္း မေက်မခ်မ္းနဲ႔ ျပန္လည္ ေခ်ပေနၾကပါတယ္ ။ ေျပာမယ့္သာ ေျပာရတာပါ ။ သူတို႔ရဲ့ မ်က္ႏွာေတြကေတာ့ သိပ္ၿပီး မေကာင္းလွပါဘူး ။ သူတို႔က အခ်ီႀကီး ရွုံးသြားတာပဲ ျဖစ္ရပါမယ္ ။လီဖူခ်န္းက မုယုံရွန္းရွင္းကို အနိုင္ယူလိုက္တဲ့ အတြက္ ဝမ္းသာေက်နပ္ေနသူေတြ ရွိသလို မေက်မခ်မ္း ျဖစ္ေနသူေတြလည္း ရွိမွာပါပဲ ။ ဒါက ေလာင္းကစားရဲ့ သေဘာ၊ သဘာဝပင္ မဟုတ္ပါလား ။" ခိခိ...... ငါေတာ့ ပြၿပီေဟ့ "ပိုင္လိရွန္ကေတာ့ ဝမ္းသာေက်နပ္ေနသူေတြထဲမွာ ပါပါတယ္ ။ထပ္ၿပီး ေျပာရမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ လီဖူခ်န္းရဲ့ နိုင္ပြဲအေပၚမွာ သူ႔ေလာက္ ဝမ္းသာေက်နပ္တဲ့သူ ရွိမွာ မဟုတ္ပါဘူး ။သူမက လီဖူခ်န္း အနိုင္ရမယ့္ ဘက္ကေနၿပီး အဆင့္နိမ့္ေက်ာက္တုံး ၃.၅သန္းနဲ႔ အလယ္အလတ္အဆင့္ ဝိညာဥ္ေက်ာက္တုံး ၅၀၀ ကို ေလာင္းထားတာပါ ။ အခု လီဖူခ်န္း နိုင္သြားၿပီ ဆိုေတာ့ သူမရဲ့ ခ်မ္းသာႂကြယ္ဝမွုဟာ နဂိုကထက္ သိသိသာသာႀကီး ပိုမ်ားသြားၿပီ မဟုတ္ပါလား ။ဒါေပမဲ့လည္း လီဖူခ်န္း အနိုင္ရမယ့္ ေလာင္းေၾကးနဲ႔ ယွဥ္ရင္ေတာ့ သူမ အနိုင္ရတဲ့ ေလာင္းေၾကးဟာ ဘာမွ မေျပာပေလာက္ေတာ့ပါဘူး ။လီဖူခ်န္းက သူအနိုင္ရမယ့္ ဘက္ကေနၿပီး အဆင့္နိမ့္ဝိညာဥ္ေက်ာက္တုံး သန္း၂၀ ၊ အလယ္အလတ္အဆင့္ ဝိညာဥ္ေက်ာက္တုံး ၁၀၀၀ ၊ သက္တံနီေဆးရည္ ၂ပုလင္းနဲ႔ ထိုးထြင္းသိျမင္မွု တာအိုေဆးရည္ ၂ပုလင္းတို႔ကို ေလာင္းထားခဲ့တာပါ ။ " ငါ ......ငါ ......ရွုံးသြားတာလား "သိုင္းစင္ျမင့္ေအာက္ကို ေရာက္ေနၿပီ ျဖစ္တဲ့ မုယုံရွန္းရွင္းကေတာ့ အခုထက္ထိ သူရွုံးသြားတယ္ ဆိုတာကို မယုံနိုင္ေသးတဲ့ ပုံပါပဲ ။သူက ၾကယ္၇ပြင့္ ၾကယ္တာရာ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံကို ပိုင္ဆိုင္ထားသူ ျဖစ္သလို သူ႔ဘဝ တစ္ေလၽွာက္လုံးမွာလည္း တစ္ခုမွ မရွုံးဖူးေသးပါဘူး ။ ဒါေပမဲ့လည္း သည္ေန႔မွာေတာ့ သူဟာ လီဖူခ်န္းကို ရွုံးနိမ့္သြားခဲ့ပါတယ္ ။ အဲသည္အတြက္ သူက အရွုံးဆိုတဲ့ အရာကို လုံးဝ မခံစားနိုင္ ျဖစ္ေနတာပါ ။အတန္ၾကာမွာေတာ့ သူက ျပန္လည္ တည္ၿငိမ္သြားခဲ့ပါတယ္ ။" ဒါက ထိုးထြင္းသိျမင္မွုမွာ အမွတ္ျပည့္ ရထားတဲ့ လူတစ္ေယာက္ရဲ့ စြမ္းေဆာင္မွုေပါ့ေလ ။ လီဖူခ်န္း...... တစ္ေန႔မွာ ငါမင္းကို ျပန္ၿပီး အနိုင္ယူမယ္ "စကားဆုံးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ မုယုံရွန္းရွင္းက လွည့္ထြက္သြားခဲ့ပါၿပီ ။သည္ေန႔တိုက္ပြဲဟာ မုယုံရွန္းရွင္းရဲ့ ဂုဏ္သိကၡာနဲ႔ မာနကို ယိုယြင္းပ်က္စီး ေစပါတယ္ ။ ဒါေပမဲ့လည္း ဒါက အစပဲ ရွိေသးတာပါ ။ သည္ေန႔မွာ ရွုံးခဲ့တာက တစ္သက္လုံး ရွုံးေတာ့မယ္လို႔ ဆိုလိုတာ မဟုတ္ပါဘူး ။ ၾကယ္၇ပြင့္ ၾကယ္တာရာ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံကို ပိုင္ဆိုင္ထားတဲ့သူဟာ ၾကယ္၈ပြင့္ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံ ပိုင္ရွင္ေတြျဖစ္တဲ့ ဧကရာဇ္ အဆင့္အတန္းက တပည့္ေတြကလြဲလို႔ တျခားသူေတြကို မယွဥ္နိုင္စရာ အေၾကာင္းမရွိဘူးလို႔ မုယုံရွန္းရွင္း ယုံၾကည္ပါတယ္ ။" ညီေလးလီ...... အစ္ကိုက တုကန္းလို႔ေခၚတယ္ ။ အစ္ကိုကလည္း မင္းလိုပဲ ေတာင္ပိုင္းေတာအုပ္ သိုင္းတကၠသိုလ္ကေန လာခဲ့တာ ။ ၿပီးေတာ့ အစ္ကိုက ေက်ာင္းအုပ္မန္ခ်င္းဟန္ရဲ့ သီးသန္႔ေက်ာင္းသားေလ ။ ဒါေပမဲ့ အစ္ကိုက သက္တံနီဂိုဏ္းကို ဝင္လာခဲ့တာ ၁၅ႏွစ္ ရွိၿပီဆိုေတာ့ ညီေလးအေနနဲ႔ အစ္ကို႔ကို သိမွ သိပါ့မလားပဲ "စာသင္သား တစ္ေယာက္လို ဝတ္ဆင္ထားတဲ့ လူရြယ္တစ္ေယာက္ဟာ လီဖူခ်န္းဆီကို လွမ္းလာၿပီး ႏွုတ္ဆက္လိုက္ပါတယ္ ။" အိုး...... ဝါစဥ္ႀကီးအစ္ကိုတုလား ။ ဆရာကေတာ့ အစ္ကို႔အေၾကာင္းကို ေျပာျပဖူးပါတယ္ ။ ေတြ႕ရတာ ဝမ္းသာပါတယ္ အစ္ကိုတု "တစ္ဖက္လူက သူ႔ရဲ့ ဆရာတူအစ္ကို တုကန္းဆိုတာ သိလိုက္ရတဲ့အတြက္ လီဖူခ်န္းက ရင္းရင္းႏွီးႏွီးပဲ ျပန္ႏွုတ္ဆက္လိုက္ပါတယ္ ။တုကန္း ဆိုတာက သူနဲ႔ဝမ္ဟိုင္လုံ မတိုင္မီမွာ ေက်ာင္းအုပ္ မန္ခ်င္းဟန္ လက္ခံထားတဲ့ သီးသန္႔ေက်ာင္းသားပါပဲ ။ သူက ၾကယ္၇ပြင့္ ေလျပင္း အရိုးတည္ေဆာက္ပုံကို ပိုင္ဆိုင္ထားသူလည္း ျဖစ္ပါတယ္။တုကန္းရဲ့ ခ်ီအရွိန္အဝါအရ ဆိုရင္ေတာ့ သူဟာ တိုက္ပြဲဝိညာဥ္နယ္ပယ္ အဆင့္၃ကို ေရာက္ေနပါၿပီ ။ သူ႔ရဲ့ အသက္ကေတာ့ အနည္းဆုံး ေလးဆယ္ေက်ာ္ပါပဲ ။ ဒါေပမဲ့လည္း လူ႔သက္တမ္း ႏွစ္၅၀၀ရွိတဲ့ တိုက္ပြဲဝိညာဥ္ဆရာသခင္တစ္ေယာက္ အဖို႔ကေတာ့ အသက္ေလးဆယ္ေက်ာ္ ဆိုတာက ဘာမွ မေျပာပေလာက္ပါဘူး ။သူ႔ဆီမွာက ေနာက္ထပ္ သက္တမ္း ႏွစ္၄၀၀ေက်ာ္ေတာင္ က်န္ေနပါေသးတယ္ ။တုကန္းက ရယ္လိုက္ၿပီး " ညီေလးလီ...... မင္းကေတာ့ အခုခ်ိန္ကစၿပီး ေက်ာ္ၾကားေတာ့မွာပဲ ။ သက္တံနီဂိုဏ္းကို ေရာက္တဲ့အခ်ိန္ တစ္လေက်ာ္ေလး အတြင္းမွာ မီးတိမ္တိုက္တစ္ေထာင္ ေလာင္ကၽြမ္းျခင္း ဓားသိုင္းကို ၿပီးျပည့္စုံျခင္း အဆင့္ေရာက္ေအာင္ ေလ့က်င့္နိုင္တယ္ ဆိုတာက လြယ္တာ မဟုတ္ဘူးကြ ။ မင္းလိုမ်ိဳး လုပ္ျပနိုင္တဲ့ သူေတြက ဧကရာဇ္ အဆင့္အတန္း တပည့္ေတြပဲ ရွိတာ "လီဖူခ်န္းက သြားအျဖဲသား ျပဳံးျပလိုက္ၿပီး ျပန္ေျပာလိုက္ပါတယ္ ။" အစ္ကိုတုကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ကို အရမ္း ေျမႇာက္လြန္း ေနပါၿပီဗ်ာ "" ညီေလးလီ ......မင္းရဲ့ သတင္းေတြကို ၾကားပဲ ၾကားခဲ့ရတာ ။ေနာက္ဆုံးေတာ့ မင္းကို ေတြ႕ရၿပီေပါ့ ။ တကယ္လို႔ ေနာင္တစ္ခ်ိန္မွာ အခြင့္အေရး ရရင္ တစ္ခြက္၊တစ္ဖလားေလာက္ ေသာက္ၾကရေအာင္ "" ညီေလးလီ...... အစ္ကို႔နာမည္က ဝမ္ကန္းလို႔ ေခၚတယ္ ။ ေနာက္ပိုင္း လမ္းမွေတြ႕ရင္လည္း ေခၚလို႔ ရတယ္ေနာ္ ။ အခက္အခဲ တစ္ခုခု ရွိရင္လည္း အစ္ကို႔ဆီလာခဲ့ "ဘုရင္အဆင့္အတန္း အတြင္းစည္းတပည့္ေတြကေတာ့ တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္ လီဖူခ်န္းကို လာေရာက္ ႏွုတ္ဆက္ေနၾကပါတယ္ ။အရိုးသားဆုံး ေျပာရမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ဘုရင္အဆင့္အတန္း အတြင္းစည္းတပည့္ေတြဟာ မာနႀကီးတဲ့ သူေတြပါ ။ ပုံမွန္အားျဖင့္ေတာ့ သူတို႔ဟာ ဂိုဏ္းထဲကို ဝင္လာတာ ႏွစ္လေတာင္ မရွိေသးတဲ့ ဂိုဏ္းတူညီေလး တစ္ေယာက္ကို ေအာက္က်ေနာက္က်ခံၿပီး ႏွုတ္ဆက္ေလ့ မရွိပါဘူး ။ဒါေပမဲ့လည္း လီဖူခ်န္းကေတာ့ ကြဲျပားျခားနားပါတယ္ ။ သူက ထိုးထြင္းသိျမင္မွုမွာ အမွတ္ျပည့္ ရခဲ့တဲ့သူပါ ။ အဲသည္အတြက္ လီဖူခ်န္းက ၾကယ္၇ပြင့္ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံ ပိုင္ရွင္ မဟုတ္ေပမယ့္လည္း သူတို႔က လီဖူခ်န္းကို ေလးစားပါတယ္ ။ ၿပီးေတာ့ လီဖူခ်န္းနဲ႔ ခင္မင္ရင္းႏွီးထားလို႔လည္း သူ႔တို႔အတြက္ ဘာမွ နစ္နာသြားစရာ မရွိပါဘူး ။ သူတို႔က မူလပင္လယ္နယ္ပယ္ကို လီဖူခ်န္းထက္ ေစာၿပီး ခ်ိဴးေဖာက္ဝင္ေရာက္နိုင္ရင္ ဝင္ေရာက္နိုင္ပါမယ္ ။ ဒါေပမဲ့လည္း လီဖူခ်န္းလို ထိုးထြင္းသိျမင္မွုမွာ အမွတ္ျပည့္ ရထားတဲ့သူကလည္း တစ္ေန႔က်ရင္ မူလပင္လယ္နယ္ပယ္ကို က်ိန္းေသေပါက္ ေရာက္လာဦးမွာပါပဲ ။ အဲသည္အခ်ိန္က်ရင္ လီဖူခ်န္းက အစြမ္းအထက္ဆုံး မူလပင္လယ္နယ္ပယ္ ဘုရင္တစ္ပါး ျဖစ္လာနိုင္ပါတယ္ ။မူလပင္လယ္နယ္ပယ္မွာ အစြမ္းအထက္ဆုံး ဘုရင္တစ္ပါး ျဖစ္လာဖို႔ အလားအလာရွိတဲ့ လူတစ္ေယာက္နဲ႔ ခင္မင္ရင္းႏွီးထားတာက ဘာမွ မွားစရာ မရွိပါဘူး ။ အဲဒါေၾကာင့္လည္း သူတို႔က လီဖူခ်န္းကို ရင္းရင္းႏွီးႏွီး ႏွုတ္ဆက္ေနၾကတာပါ ။တခ်ိဳ႕ဘုရင္အဆင့္အတန္း အတြင္းစည္းတပည့္ေတြဆိုရင္ လီဖူခ်န္း အျပင္ေလာကကို ထြက္ၿပီး တာဝန္ထမ္းေဆာင္ရင္ လိုက္ကူေပးဖို႔ေတာင္ စဥ္းစားေနၾကပါတယ္ ။" ဂိုဏ္းတူအစ္ကိုေတြ အားလုံးကို သည္က ညီငယ္ လီဖူခ်န္းက ဂါဝရ ျပဳပါတယ္ ခင္ဗ်ာ "လီဖူခ်န္းကလည္း တုံးအေနတဲ့သူ မဟုတ္ပါဘူး ။ သူက ဘုရင္အဆင့္အတန္း အတြင္းစည္းတပည့္ေတြ အားလုံးကို ဂိုဏ္းတူအစ္ကိုဆိုတဲ့ နာမ္စားသုံးၿပီး ရိုေသစြာ ႏွုတ္ဆက္လိုက္ပါတယ္ ။ ဘုရင္အဆင့္အတန္း အတြင္းစည္းတပည့္ေတြ နဲ႔ ခင္မင္ရင္းႏွီးထားတယ္ဆိုတာက ေကာင္းတဲ့အရာတစ္ခု မဟုတ္ပါလား ။" ဟား......ဟား...... ငါတို႔ရဲ့ ဂိုဏ္းတူညီေလးက အေတာ္ေလး ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႕တာပါလား ။ သူက အႀကီးေတြကိုေတာင္ သိတတ္ေနၿပီပဲ "တစ္ခဏ အတြင္းမွာပဲ လီဖူခ်န္းနဲ႔ ဘုရင္အဆင့္အတန္း အတြင္းစည္းတပည့္ေတြဟာ ပြဲက်သြားခဲ့ပါၿပီ ။ဘုရင္အဆင့္အတန္း အတြင္းစည္းတပည့္ေတြနဲ႔ ပြဲက်ေနတဲ့ လီဖူခ်န္းကို ၾကည့္ၿပီး သိုင္းစင္ျမင့္ရဲ့ အႀကီးအကဲကေတာ့ စိတ္ထဲကေန ေတြးေနမိပါတယ္ ။'သည္ကေလးက ေလ်ာ့တြက္လို႔ေတာ့ မရဘူး။ သူ႔ရဲ့ ထိုးထြင္းသိျမင္မွုက တျခားတပည့္ေတြထက္ကို သိသိသာသာႀကီး ခၽြန္ထြက္ေနၿပီ ။ တစ္ေန႔က်ရင္ သူက ဂိုဏ္းေတာ္ရဲ့ အဓိက ေထာက္တိုင္တစ္ခုေတာင္ ျဖစ္လာမယ့္ပုံပဲ ။ ငါလည္း သူနဲ႔ ခင္မင္ရင္းႏွီးေအာင္ လုပ္ထားရင္ ေကာင္းမလား 'သက္တံနီဂိုဏ္းက ဘုရင္အဆင့္ ဂိုဏ္းတစ္ခုျဖစ္ၿပီး ေျမေစးနီတိုက္ကို အစိုးရေကာင္း ရပါမယ္ ။ ဒါေပမဲ့လည္း သူတို႔ဟာ ေရာင္စဥ္ခုနစ္ျဖာတိုက္ႀကီးကိုေတာ့ အစိုးမရ နိုင္ေသးပါဘူး ။ ေရာင္စဥ္ခုနစ္ျဖာ တိုက္ႀကီးမွာက အျခား ဘုရင္အဆင့္ ဂိုဏ္း၆ဂိုဏ္း ရွိေနပါေသးတယ္ ။ ၿပီးေတာ့ ေရာင္စဥ္ခုနစ္ျဖာ တိုက္ႀကီးရဲ့ အျပင္ဘက္မွာလည္း ပိုၿပီး အားေကာင္းတဲ့ တိုက္ႀကီးေတြ ရွိေနဆဲပါပဲ ။လက္ေရြးစင္ ထြတ္ေခါင္ပါရမီရွင္ေတြအတြက္ ဆိုရင္ေတာ့ သက္တံနီဂိုဏ္းဟာ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေထာက္ပံ့မွာ ျဖစ္ပါတယ္ ။ သက္တံနီဂိုဏ္းဟာ ဧကရာဇ္အဆင့္ ဂိုဏ္းတစ္ဂိုဏ္းျဖစ္ဖို႔က္ို မေစာင့္နိုင္ေတာ့ပါဘူး ။ သက္တံနီဂိုဏ္းအေနနဲ႔ ဧကရာဇ္အဆင့္ ဂိုဏ္းတစ္ဂိုဏ္း ျဖစ္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဥပေဒသ ေျပာင္းလဲျခင္း ဧကရာဇ္တစ္ပါးနဲ႔ မူလပင္လယ္နယ္ပယ္ ဘုရင္အမ်ားအျပား လိုအပ္ပါတယ္ ။ ဒါေၾကာင့္လည္း သက္တံနီဂိုဏ္းက ထြတ္ေခါင္ ပါရမီရွင္ေတြကို အတတ္နိုင္ဆုံး ေထာက္ပံ့ေနတာပါ ။ယုံမွားသံသယ ဝင္ေနစရာ မရွိပါဘူး။ လီဖူခ်န္းကလည္း ေနာင္အနာဂတ္မွာ လက္ေရြးစင္ မူလပင္လယ္နယ္ပယ္ ဘုရင္တစ္ပါး ျဖစ္လာမွာ အေသအခ်ာပါပဲ ။" သည္လိုအခြင့္အေရးကေတာ့ ေနာက္ပိုင္းမွာေတာင္ ရဖို႔ခက္တယ္ "သူနိုင္တဲ့ ေလာင္းေၾကးေတြကို ရၿပီးတဲ့ အခါမွာေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ အေတာ္ေလး ေက်နပ္ေနခဲ့ပါၿပီ ။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ သူက သည္လို အခြင့္အေရး မ်ိဴးဟာ ေနာက္ထပ္ ထပ္လာေတာ့မွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး ဆိုတာကိုလည္း ရိပ္စားမိလိုက္ပါတယ္ ။ သူ႔အေနနဲ႔ တိုက္ပြဲဝိညာဥ္နယ္ပယ္ကို မေရာက္မခ်င္း ဘယ္သူမွ သူ႔ကိုလာၿပီး စိမ္ေခၚေတာ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး ။" သည္ေလာက္မ်ားတဲ့ ဝိညာဥ္ေက်ာက္တုံးေတြနဲ႔ ဆိုရင္ေတာ့ ေအးေအးေဆးေဆး က်င့္ႀကံလို႔ ရၿပီေပါ့ "လီဖူခ်န္းက ျပဳံးလိုက္မိပါတယ္ ။သုအေလ်ာ္ ရလာတဲ့ ပစၥည္းေတြဟာ မနည္းလွပါဘူး ။ ဒါက တံခါးပိတ္ က်င့္ႀကံဖို႔အတြက္ ေကာင္းေကာင္းႀကီး လုံေလာက္ပါတယ္ ။*****မ်က္စိတစ္မွိတ္ အတြင္းမွာပဲ လီဖူခ်န္းတစ္ေယာက္ မုယုံရွန္းရွင္းကို အနိုင္ယူသြားခဲ့တာက ႏွစ္ပတ္ ၾကာျမင့္သြားခဲ့ပါၿပီ ။သည္ႏွစ္ပတ္ အတြင္းမွာ ဆိုရင္ လီဖူခ်န္းက မီးလၽွံအရိုးတည္ေဆာက္ပုံ အဆစ္ ၃.၆ဆစ္မွာ ရွိေနတဲ့ အင္းကြက္ေတြကို နားလည္သေဘာေပါက္ခဲ့ပါတယ္ ။ သူက ေလးဆစ္ေျမာက္ အဆစ္ အမွတ္အသားကို ေရာက္ဖို႔အတြက္ သိပ္မလိုေတာ့ပါဘူး ။တစ္ေန႔ လီဖူခ်န္းတစ္ေယာက္ မီးတိမ္တိုက္တစ္ေထာင္ ေလာင္ကၽြမ္းျခင္း ဓားသိုင္းကို သုံးသပ္ ဆင္ျခင္ေနတဲ့အခါမွာေတာ့ ထူးဆန္းတဲ့ အခ်င္းအရာတစ္ခု ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္ ။အဲဒါကေတာ့ သူဓားသိုင္းေလ့က်င့္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ သူ႔ရဲ့ စိတ္နယ္ပယ္ဟာ ေပါက္ကြဲမွုေတြ ဆက္တိုက္ ျဖစ္ေပၚလာတာကို ၾကဳံလိုက္ရတာပါပဲ ။ အဲသည္အတြက္ လီဖူခ်န္းက သူ႔ရဲ့ စိတ္နယ္ပယ္ထဲကို အလ်င္အျမန္ စစ္ေဆးလိုက္ပါတယ္ ။စိတ္နယ္ပယ္ထဲမွာေတာ့ အျပာေရာင္ စိတ္ဝိညာဥ္ဟာ ခရမ္းႏုေရာင္ စိတ္ဝိညာဥ္ဘက္ကို လုံးလုံးလ်ားလ်ားႀကီး ကူးေျပာင္းသြားခဲ့ပါၿပီ။ အျပာေရာင္ စိတ္ဝိညာဥ္ရဲ့ အစအနေတြကလည္း လုံးဝ ရွိမေနေတာ့ပါဘူး။ခရမ္းႏုေရာင္ စိတ္ဝိညာဥ္ရဲ့ အေပၚယံ မ်က္ႏွာျပင္မွာေတာ့ လၽွပ္စီးေတြ တဖ်ပ္ဖ်ပ္ လက္ေနပါတယ္ ။အဲသည္လၽွပ္စီးေတြ တစ္ခ်က္လက္လိုက္တိုင္းမွာ သူ႔ရဲ့ ေတြးေတာနိုင္စြမ္းေတြဟာ ပိုပိုၿပီး ေကာင္းလာသလိုပါပဲ ။" တိမ္တိုက္ ေလာင္ကၽြမ္းျခင္း "အဲသည္ေနာက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ စိတ္နယ္ပယ္ထဲကေန ျပန္ထြက္လာခဲ့ၿပီး သူ႔ရဲ့ ဓားကို လွုပ္ရွားလိုက္ပါေတာ့တယ္ ။ရႊမ္း......ရႊမ္း......ရႊမ္း......လီဖူခ်န္းရဲ့ ဓားခ်က္ နဲ႔ ခႏၶာကိုယ္ဟာ စည္းခ်က္က်က် လွုပ္ရွားေနၾကပါၿပီ ။ သူ႔ရဲ့ လွုပ္ရွားမွုေတြဟာ လုံးဝ အထစ္အေငါ့ မရွိပါဘူး။သူ႔ရဲ့ဓား တစ္ခ်က္ေဝွ႕ယမ္းလိုက္တိုင္းမွာ ထြက္ေပၚလာတဲ့ မီးတိမ္တိုက္ေတြကလည္း ေနရာအႏွံ့မွာပါပဲ ။ အဲသည္မီးတိမ္တိုက္ေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာ အနီးကပ္ ေလ့လာၾကည့္လိုက္မယ္ ဆိုရင္ေတာ့ မေရမတြက္နိုင္တဲ့ ဓားအလင္းတန္းေလးေတြနဲ႔ ဖြဲ႕စည္းထားတာကို ေတြ႕ျမင္ရမွာပါ ။ အဲသည္ဓားအလင္းတန္း တစ္ခုစီကလည္း အရာရာကို ဖ်က္ဆီးမယ့္အသြင္ ေဆာင္ေနပါတယ္ ။" တိမ္တိုက္ဆယ္ခု ေလာင္ကၽြမ္းျခင္း "လီဖူခ်န္းရဲ့ လွုပ္ရွားမွုေတြက ရပ္တန္႔ မသြားေသးပါဘူး ။ ပထမဓားကြက္ ၿပီးသြားတာနဲ႔ တစ္ၿပိဳင္နက္ ဒုတိယ ဓားကြက္က ေရအလ်င္လို ထြက္ေပၚလာျပန္ပါတယ္ ။သည္တစ္ႀကိမ္ ထြက္ေပၚလာတဲ့ မီးတိမ္တိုက္ေတြကေတာ့ ပထမ အႀကိမ္ကထက္ ပိုသိပ္သည္းသလို ပိုၿပီးေတာ့လည္း ျပင္းထန္မယ့္ ပုံပါပဲ ။အလႊာအထပ္ထပ္ ျဖစ္ေနတဲ့ မီးတိမ္တိုက္ေတြဟာ ပတ္ဝန္းက်င္ ေလထု တစ္ခုလုံးကိုေတာင္ လွိုင္းအတြန္႔တြန္႔ ျဖစ္သြားေစပါတယ္ ။ ဓားအလင္းတန္းေတြကလည္း ပိုသိပ္သည္းလာၿပီး ပိုရက္စက္မယ့္ သေဘာကို ေဆာင္ေနပါတယ္ ။" ခရမ္းႏုေရာင္ စိတ္ဝိညာဥ္က တကယ္ အစြမ္းထက္တာပဲ "လီဖူခ်န္းက သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ ခ်လိုက္ၿပီး သူ႔ရဲ့ လွုပ္ရွားမွုေတြကို ရပ္တန္႔လိုက္ပါၿပီ ။မီးတိမ္တိုက္တစ္ေထာင္ ေလာင္ကၽြမ္းျခင္း ဓားကြက္ဟာ ဓားကြက္ေလးကြက္ ရွိပါတယ္ ။ပုံမွန္အတိုင္း ဆိုရင္ေတာ့ လီဖူခ်န္း အေနနဲ႔ တတိယေျမာက္ ဓားကြက္ကို ကၽြမ္းကၽြမ္းက်င္က်င္ တတ္ေျမာက္ၿပီးမွပဲ အလုံးစုံ တတ္သိနားလည္ျခင္း အဆင့္ကို ေရာက္မွာပါ ။ဒါေပမဲ့လည္း အခုေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ ခရမ္းႏုေရာင္ စိတ္ဝိညာဥ္ အားကိုးနဲ႔ ပထမ ဓားကြက္ ႏွစ္ကြက္မွာတင္ ဓားသိုင္းရဲ့ အလုံးစုံ တတ္သိနားလည္ျခင္း အဆင့္ကို ေရာက္သြားခဲ့ပါၿပီ ။ ဒါက ၾကယ္၈ပြင့္ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံ ပိုင္ရွင္ေတြေတာင္ တတ္နိုင္တဲ့အရာ မဟုတ္ပါဘူး ။အခ်က္အလက္က်က် ေျပာရမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ လီဖူခ်န္းရဲ့ အရင္ ထိုးထြင္းသိျမင္မွုကေတာင္မွ ၾကယ္၈ပြင့္ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံ ပိုင္ရွင္ေတြ ၾကားမွာ ထိပ္တန္းကေန ရပ္တည္ေနနိုင္တာပါ ။အခုဆိုရင္ေတာ့ သူ႔ရဲ့ ထိုးထြင္းသိျမင္မွုဟာ ဘယ္အဆင့္အထိ ေရာက္သြားမယ္ မသိပါဘူး ။မီးတိမ္တိုက္တစ္ေထာင္ ေလာင္ကၽြမ္းျခင္း ဓားသိုင္းရဲ့ ပထမ ႏွစ္ကြက္ကို ေကာင္းေကာင္း နားလည္ သေဘာေပါက္ သြားၿပီးတဲ့ အခါမွာေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ အခ်ိန္ဆြဲမေနေတာ့ဘဲ သက္တံနီ နတ္ဘုရားမီးေတာက္ က်င့္စဥ္ကို တံခါးပိတ္ က်င့္ႀကံပါေတာ့တယ္ ။ဒါေပမဲ့လည္း သူက သိပ္အခ်ိန္ၾကာၾကာေတာ့ တံခါးပိတ္ မက်င့္ႀကံလိုက္ပါဘူး ။သုံးရက္အၾကာမွာပဲ လီဖူခ်န္းဟာ တံခါးပိတ္ က်င့္ႀကံေနရာကေန ျပန္ထြက္လာခဲ့ပါတယ္ ။အေၾကာင္းအရင္းကေတာ့ သူ႔ရဲ့ သက္တံနီ နတ္ဘုရားမီးေတာက္ က်င့္စဥ္ဟာ အဆင့္၂၇ကို ေရာက္သြားလို႔ပါပဲ ။အဆုံးမဲ့အာဏာ အပိုင္း ၄၈၂မိစၧာစက္ကြင္းတိုက္" ခရမ္းႏုေရာင္ စိတ္ဝိညာဥ္က ငါ့ရဲ့ ထိုးထြင္းသိျမင္မွုကို ဘယ္ေလာက္အထိ အားေကာင္းေစလဲ ဆိုတာကိုေတာ့ ငါမသိဘူး ။ ဒါေပမဲ့ ေသခ်ာတာ တစ္ခုကေတာ့ အခ်ိန္တို အတြင္းမွာ ငါ့အေနနဲ႔ သက္တံနီ နတ္ဘုရားမီးေတာက္ က်င့္စဥ္ရဲ့ အဆင့္၂၈ကို က်င့္နိုင္ဦးမွာ မဟုတ္ဘူး ။ ၿပီးေတာ့ ဓားကြက္ႏွစ္ကြက္တည္းနဲ႔လည္း မီးတိမ္တိုက္တစ္ေထာင္ ေလာင္ကၽြမ္းျခင္း ဓားသိုင္းရဲ့ တစ္ဖက္ကမ္းခတ္ တတ္ေျမာက္ျခင္း အဆင့္ကို ေရာက္မွာ မဟုတ္ဘူး ။ အင္း......ေထာက္ပံ့ေရး ရမွတ္ေတြ သြားရွာရမယ့္ အခ်ိန္ေရာက္ၿပီ ထင္ပါရဲ့ "ေမ်ာလြင့္ဖုန္မွုန္႔ ေတာင္ထိပ္မွာ ရပ္ေနတဲ့ လီဖူခ်န္းဟာ အေဝးကို ေငးၾကည့္ေနရင္းနဲ႔ ခပ္တိုးတိုး ေရရြတ္လိုက္ပါတယ္ ။သူမ်ားနဲ႔ မတူဘဲ တစ္မူထူးျခားတဲ့ ထိုးထြင္းသိျမင္မွု ရွိေနရင္လည္း က်င့္ႀကံစရာ မရွိရင္ေတာ့ ဘာမွ ထူးမွာ မဟုတ္ပါဘူး ။သာမာန္အားျဖင့္ ဆိုရင္ေတာ့ ဘုရင္အဆင့္အတန္း အျပင္စည္းတပည့္ေတြဟာ တံခါးပိတ္ က်င့္ႀကံမွုကို တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ ႏွစ္ႏွစ္နီးပါး လုပ္ေလ့ ရွိၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္ ။ သူတို႔ဟာ ျပန္လည္ဝင္စားျခင္းနယ္ပယ္ အထြတ္အထိပ္အဆင့္ ဒါမွမဟုတ္ တိုက္ပြဲဝိညာဥ္နယ္ပယ္ အဆင့္၁ကို ေရာက္မွပဲ အျပင္ထြက္ၿပီး တာဝန္ေတြကို ၿပီးဆုံးေအာင္ ထမ္းေဆာင္ၾကတာပါ ။ဒါေပမဲ့လည္း လီဖူခ်န္းကေတာ့ မတူပါဘူး ။ သူက က်င့္ႀကံစရာရွိတဲ့ ပညာရပ္ေတြ အကုန္လုံးကို က်င့္ႀကံၿပီးသြားပါၿပီ ။ အဲသည္အတြက္ သူက ေရွ႕ဆက္ၿပီးက်င့္ႀကံဖို႔ လိုပါတယ္ ။ ေရွ႕ဆက္ၿပီး က်င့္ႀကံရမယ့္ ပညာရပ္ေတြကို လဲလွယ္ဖို႔အတြက္ကေတာ့ ေထာက္ပံ့ေရး ရမွတ္ေတြ လိုပါတယ္ ။ ေထာက္ပံ့ေရး ရမွတ္ေတြ ရမွသာ သူက အလိုရွိတဲ့ ပညာရပ္ေတြကို လဲလွယ္ယူလို႔ ရမွာပါ ။" အင္း......သိပ္ၿပီးေတာ့လည္း ေလာလို႔ မျဖစ္ေသးဘူး ။ အရင္ဆုံး ငါ့ရဲ့ က်င့္ႀကံမွု အဆင့္နဲ႔ က်င့္စဥ္ကို အေျခခိုင္ေအာင္ လုပ္ဦးမွ ။ ၿပီးမွပဲ ေထာက္ပံ့ေရးရမွတ္ ရွာေတာ့မယ္ "သက္တံနီ ေဆးရည္ ေလးပုလင္း နဲ႔ ထိုးထြင္းသိျမင္မွု တာအိုေဆးရည္ ေလးပုလင္း ရွိေနေသးတဲ့ လီဖူခ်န္းဟာ ရင္းျမစ္၊ အေထာက္အပံ့ ပိုင္းမွာေတာ့ သိပ္ၿပီး စိတ္ပူစရာ မလိုေသးပါဘူး ။သက္တံနီ ေဆးရည္ တစ္ပုလင္းကို ေသာက္သုံးၿပီးတဲ့ အခါမွာေတာ့ လီဖူခ်န္းရဲ့ ခ်ီအတြင္းအားဟာ ပိုမိုသန္႔စင္သြားၿပီး သူ႔ရဲ့ ခ်ီအတြင္းအား က်င့္စဥ္ဟာလည္း အဆင့္၂၇မွာ အေျခက်သြားခဲ့ပါၿပီ ။ထိုးထြင္းသိျမင္မွု တာအိုေဆးရည္ကိုေတာ့ လီဖူခ်န္းက မေသာက္ေသးဘဲ သိမ္းထားဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္ပါတယ္ ။သူ႔ရဲ့ ဆုံးျဖတ္မွုက မမွားပါဘူး ။ သူက အခုမွ သက္တံနီ မီးေတာက္နတ္ဘုရား က်င့္စဥ္ရဲ့ အဆင့္၂၇ကို ခ်ိဳးေဖာက္ ဝင္ေရာက္လာခဲ့တာပါ ။ အဲသည္အတြက္ သူက ထိုးထြင္းသိျမင္မွု တာအိုေဆးရည္ကို ေသာက္လည္း အဆင့္ထပ္တက္စရာ မရွိေသးပါဘူး ။ အဲဒါက ျဖဳန္းတီးတာနဲ႔ အတူတူပါပဲ ။" သည္ေလာက္ဆို တာဝန္ခန္းမကို သြားလို႔ရၿပီ "အဲသည္ေနာက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ ဘုရင့္နယ္ေျမထဲကေန အျပင္စည္းဂိုဏ္းဆီကို ယုံၾကည္မွု အျပည့္နဲ႔ ထြက္သြားပါေတာ့တယ္ ။ - တာဝန္ခန္းမ -အျပင္စည္းဂိုဏ္းရဲ့ တာဝန္ခန္းမမွာေတာ့ အျပင္စည္း ဂိုဏ္းသားေတြနဲ႔ အျပည့္ပါပဲ ။အျပင္စည္း ဂိုဏ္းသားေတြနဲ႔ ဘုရင္အဆင့္အတန္း တပည့္ေတြရဲ့ ၾကားထဲက အေျခအေနဟာ ကြာျခားလြန္းလွပါတယ္ ။ အျပင္စည္းဂိုဏ္းသားေတြက ေထာက္ပံ့ေရး ရမွတ္ေတြကို မရၾကပါဘူး ။ အဲသည္အတြက္ သူတို႔ဟာ လိုခ်င္တဲ့ ပညာရပ္ တစ္ခုခုကို ရယူဖို႔အတြက္ တာဝန္ေတြကို ၿပီးဆုံးေအာင္ ထမ္းေဆာင္ၾကရပါတယ္ ။" အဲဒါက ဘုရင္အဆင့္အတန္း တပည့္ တစ္ေယာက္ပဲ "တာဝန္ခန္းမကို လီဖူခ်န္း ေရာက္လာတာက အျပင္စည္း ဂိုဏ္းသားေတြကို ဆူညံသြားေစခဲ့ပါၿပီ ။ တခ်ိဳ႕အျပင္စည္း ဂိုဏ္းသားေတြကေတာ့ လီဖူခ်န္းကို စ္ိတ္လွုပ္ရွားမွု အျပည့္နဲ႔ ၾကည့္ေနၾကပါတယ္ ။ဘုရင္အဆင့္အတန္း တပည့္တစ္ေယာက္နဲ႔ တာဝန္အတူတူ ထမ္းေဆာင္ရတာက အလြယ္ဆုံး အလုပ္ပါပဲ ။ ဘုရင္အဆင့္အတန္း တပည့္တိုင္းဟာ တူညီတဲ့ နယ္ပယ္မွာ ၿပိဳင္ဘက္ကင္းတဲ့ အစြမ္းမ်ိဳးကို ပိုင္ဆိုင္ထားၾကသူေတြပါ ။ မေတာ္တဆ ျဖစ္ရပ္မ်ိဳးနဲ႔ မေမၽွာ္လင့္ထားတဲ့ ျပသနာမ်ိဳးကို မေတြ႕ၾကဳံရသေရြ႕ေတာ့ တာဝန္ မၿပီးေျမာက္မွာကို ပူစရာ မလိုပါဘူး ။ ၿပီးေတာ့ တာဝန္ၿပီးေျမာက္ခ်ိန္ကလည္း လုံးဝ တိုေတာင္းေနမွာ အေသအခ်ာပါပဲ ။" ဝါစဥ္ႀကီး အစ္ကိုက တာဝန္တစ္ခု ထမ္းေဆာင္ဖို႔ သည္ေနရာကို ေရာက္လာတာလား ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔နဲ႔ အတူတူ ၾကက္ေသြးေရာင္ ကမ္းေျခကို သြားရေအာင္ေလ ။ အဲသည္မွာက ၾကက္ေသြးေရာင္ ခ႐ုေတြ ရွိတယ္ ။ ၾကက္ေသြးေရာင္ ခ႐ုခြံတစ္ခုကို ဂိုဏ္းေတာ္က ေထာက္ပံ့ေရးရမွတ္ ၁၀မွတ္ေတာင္ ေပးထားတာဗ် ။ အစ္ကိုပါလာရင္ေတာ့ အနည္းဆုံး ေထာက္ပံ့ေရးရမွတ္ ၁၀၀၀နဲ႔ အထက္ပဲ "" ၾကက္ေသြးေရာင္ ခ႐ုေတြကို ေကာက္ဖို႔ဆိုတာက ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး အဲေလာက္ လြယ္မွာလဲ ။ မင္းက ဝါစဥ္ႀကီးအစ္ကိုကို မလိမ့္တပတ္လုပ္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနတာလား ။အစ္ကိုႀကီး ...... ကၽြန္ေတာ္တို႔နဲ႔အတူ ေလနက္ေခ်ာက္ကမ္းပါးကို သြားရေအာင္ေလ ။ အဲသည္ေခ်ာက္ကမ္းပါးထဲမွာ ပ်ံတတ္တဲ့ ေလနက္ငါးပ်ံေတြ ရွိတယ္ဗ် ။ အဲသည္ငါးပ်ံတစ္ေကာင္ကို ဂိုဏ္းေတာ္က ေထာက္ပံ့ေရးရမွတ္ ၅၀ ေပးထားတာဗ်။ ဘယ္လိုလဲ အစ္ကိုႀကီး ...... စိတ္မဝင္စားဘူးလား "အျပင္စည္း တပည့္ေတြကေတာ့ သူတို႔နဲ႔အတူ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ဖို႔ လီဖူခ်န္းကို တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္ ဖိတ္ေခၚေနၾကပါတယ္ ။" ခဏေလး ...... ငါခဏေလာက္ စဥ္းစားဦးမယ္ "အမွန္အတိုင္း ေျပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ လီဖူခ်န္းကလည္း ဘယ္တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္လို႔ ထမ္းေဆာင္ရမယ္ မသိေသးပါဘူး။ သူက အခုမွ တာဝန္ခန္းမကို ပထမဆုံးအႀကိမ္ ေရာက္ဖူးတာ မဟုတ္ပါလား။သူက ပထမဆုံးအႀကိမ္မွာ ေထာက္ပံ့ေရးရမွတ္ မ်ားမ်ားလိုခ်င္သလို သက္တံနီဂိုဏ္းက ေပးတဲ့ တာဝန္ေတြရဲ့ ခက္ခဲမွု အဆင့္ကိုလည္း ေသေသခ်ာခ်ာ နားလည္ခ်င္ပါေသးတယ္ ။ဒါေၾကာင့္ သူက ဖိတ္ေခၚမွုေတြကို ယတိျပတ္ မျငင္းခဲ့တာပါ ။" ဝါစဥ္ႀကီးအစ္ကို...... ကၽြန္ေတာ္တို႔က မိစၧာစက္ကြင္းတိုက္ကို သြားဖို႔ ျပင္ဆင္ေနၾကတာ ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔နဲ႔အတူ လာပူးေပါင္းပါလား "အဲသည္အခ်ိန္မွာပဲ လူငယ္တစ္ေယာက္ဟာ လီဖူခ်န္းကို ေလးနက္တည္ၾကည္စြာနဲ႔ ဖိတ္ေခၚလိုက္ပါတယ္ ။" မိစၧာစက္ကြင္းတိုက္လား "လီဖူခ်န္းကို ဝန္းရံေနၾကတဲ့ အျပင္စည္း တပည့္ေတြရဲ့ အမူအယာေတြကေတာ့ ေျပာင္းကုန္ၾကပါၿပီ ။တိုင္းတစ္ပါးတိုက္ကို သြားတဲ့ တာဝန္ေတြ မွန္သမၽွဟာ အလြန္အမင္း အႏၲရာယ္မ်ားတဲ့ တာဝန္ေတြပါပဲ ။ အဲသည္ထက္ ပိုဆိုးတာက မိစၧာစက္ကြင္းတိုက္က တျခား တိုင္းတစ္ပါးတိုက္ေတြထက္ ပိုအႏၲရာယ္ မ်ားပါတယ္ ။ အဲသည္တိုက္မွာက လူသားမ်ိဳးႏြယ္ေတြ မရွိဘဲ မိစၧာေတြနဲ႔သာ ျပည့္ႏွက္ေနတာပါ ။ အဲသည္တိုက္မွာက အဆင့္၆ မိစၧာေတြ ေနထိုင္လို႔မရဘဲ အဆင့္၅ မိစၧာေတြသာ ေနထိုင္လို႔ ရတာကေတာ့ ကံေကာင္းတယ္လို႔ပဲ ေျပာရပါမယ္ ။" တိုင္းတစ္ပါးက တိုက္တစ္ခုလား ။ ငါစိတ္ဝင္စားတယ္ 'လီဖူခ်န္းက လူငယ္ရဲ့ ဖိတ္ေခၚမွုကို လက္ခံလိုက္ပါတယ္။" ေက်းဇူးပါ ......ဝါစဥ္ႀကီးအစ္ကို ။ ဒါဆိုရင္ ေနာက္ထပ္ သုံးရက္ၾကာရင္ တည္ေနရာေရႊ႕ေျပာင္း ခန္းမမွာ ေတြ႕ၾကရေအာင္ "" အင္း ... အဆင္ေျပတယ္ "လီဖူခ်န္းဆီက သေဘာတူညီမွုကို ရၿပီးတဲ့ ေနာက္မွာေတာ့ လူငယ္ဟာ လွည့္ထြက္သြားခဲ့ပါၿပီ ။*****ေနာက္ထပ္သုံးရက္အၾကာ ...... - အျပင္စည္းဂိုဏ္းရဲ့ တည္ေနရာေရႊ႕ေျပာင္းခန္းမ -သည္ခန္းမထဲမွာေတာ့ တည္ေနရာေရႊ႕ေျပာင္း စင္ျမင့္ေတြ အမ်ားႀကီးပါပဲ ။ သည္တည္ေနရာေရႊ႕ေျပာင္း စင္ျမင့္ေတြဟာ နိုင္ငံေတာ္ခုနစ္ခုက နန္းၿမိဳ႕ေတာ္ေတြဆီကို ပို႔ေပးနိုင္သလို တိုင္းတစ္ပါး တိုက္ႀကီးေတြဆီကိုလည္း ပို႔ေပးနိုင္ပါတယ္ ။ဒါေပမဲ့လည္း တိုင္းတစ္ပါး တိုက္ႀကီးေတြကို ပို႔ေဆာင္ေပးဖို႔အတြက္ ေပးရတဲ့ အဖိုးအခကေတာ့ မနည္းလွပါဘူး ။ လူတစ္ေယာက္အတြက္ အနည္းဆုံး အဆင့္နိမ့္ ဝိညာဥ္ေက်ာက္တုံး တစ္သိန္းက်သင့္ပါတယ္ ။ တကယ္လို႔ တည္ေနရာ ေရႊ႕ေျပာင္းေပးရမယ့္ တိုက္က အရမ္းေဝးေနရင္ေတာ့ အဆင့္နိမ့္ ဝိညာဥ္ေက်ာက္တုံး ၅သိန္းနဲ႔ ၁သန္းၾကား က်သင့္မွာပါ ။ဒါက အေတာ္ေလး ေစ်းႀကီးတယ္လို႔ေတာင္ ဆိုနိုင္ပါတယ္ ။ တစ္ႀကိမ္ေလာက္သာ တည္ေနရာေရႊ႕ေျပာင္းမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ က်သင့္တန္ဖိုးက သိပ္မသိသာေပမယ့္ ႏွစ္ႀကိမ္ ၊သုံးႀကိမ္ေလာက္ ဆက္တိုက္ တည္ေနရာ ေရႊ႕ေျပာင္းမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ဘုရင္အဆင့္အတန္း တပည့္ေတြေတာင္မွ တတ္နိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး ။ဒါေပမဲ့လည္း ကံေကာင္းတာ တစ္ခုကေတာ့ ဘုရင္အဆင့္အတန္း တပည့္ေတြက တည္ေနရာ ေရႊ႕ေျပာင္းခ ေပးစရာ မလိုတာပါပဲ ။ သူတို႔က သူတို႔သြားခ်င္တဲ့ေနရာကို စိတ္ႀကိဳက္ တည္ေနရာ ေရႊ႕ေျပာင္းလို႔ ရပါတယ္ ။" မဂၤလာပါ ဝါစဥ္ႀကီးအစ္ကို "တည္ေနရာေရႊ႕ေျပာင္း ခန္းမကို လီဖူခ်န္း ေရာက္လာတဲ့ အခါမွာေတာ့ လီဖူခ်န္းကို ဖိတ္ေခၚခဲ့တဲ့ အျပင္စည္းတပည့္ လူငယ္နဲ႔ သူ႔ရဲ့အဖြဲ႕ဟာ ေရာက္ႏွင့္ေနၾကပါၿပီ ။သူတို႔ကေတာ့ ေလးေယာက္ရွိၿပီး လီဖူခ်န္းကိုပါ ထည့္တြက္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ငါးေယာက္ ျဖစ္ပါတယ္ ။သည္လူအုပ္ထဲမွာေတာ့ လီဖူခ်န္းရဲ့ က်င့္ႀကံမွုက အဆင့္ အနိမ့္ဆုံးပါပဲ ။ က်န္တဲ့သူေတြအားလုံးကေတာ့ အနိမ့္ဆုံး ျပန္လည္ဝင္စားျခင္နယ္ပယ္ အဆင့္၈မွာ ရွိေနၿပီး တစ္ေယာက္ဆိုရင္ ျပန္လည္ဝင္စားျခင္းနယ္ပယ္ အဆင့္၉ကိုေတာင္ ေရာက္ေနပါၿပီ ။ ၿပီးေတာ့ မိန္းမပ်ိဳေလး ႏွစ္ေယာက္လည္း ပါပါေသးတယ္ ။" မိစၧာစက္ကြင္းတိုက္ကို တည္ေနရာ ေရႊ႕ေျပာင္းဖို႔ အတြက္ဆိုရင္ တစ္ေယာက္ကို အဆင့္နိမ့္ ဝိညာဥ္ေက်ာက္တုံး တစ္သိန္းခြဲ ေပးရမယ္ "အျပင္စည္းအႀကီးအကဲ တစ္ေယာက္က လီဖူခ်န္းတို႔ ရွိရာဆီကို ေလၽွာက္လာၿပီး က်သင့္တန္ဖိုးကို ေျပာလာပါတယ္ ။" ဟုတ္ကဲ့ပါ အႀကီးအကဲ "လီဖူခ်န္းကို ဖိတ္ေခၚခဲ့တဲ့ လူငယ္က သည္အဖြဲ႕ရဲ့ ေခါင္းေဆာင္ ျဖစ္ပုံပါပဲ ။ သူက အဆင့္နိမ့္ ဝိညာဥ္ေက်ာက္တုံး ၆သိန္းပါတဲ့ သိုေလွာင္အိတ္ကို အျပင္စည္းအႀကီးအကဲထံ ေပးအပ္လိုက္ပါတယ္ ။ သူက အေစာႀကီးကတည္းကေန တည္ေနရာ ေျပာင္းေရႊ႕ခကို က်န္တဲ့ လူငယ္သုံးေယာက္စီက ေကာက္ထားပုံ ရပါတယ္ ။လီဖူခ်န္းကေတာ့ ဘုရင္အဆင့္အတန္းတပည့္ ျဖစ္တဲ့အတြက္ တည္ေနရာ ေျပာင္းေရႊ႕ခ ေပးစရာ မလိုပါဘူး ။အဲသည္ေနာက္မွာေတာ့ သူတို႔ငါးေယာက္ဟာ တည္ေနရာေရႊ႕ေျပာင္း စင္ျမင့္ေပၚကို တက္လိုက္ၿပီး သက္တံနီဂိုဏ္းကေန ေပ်ာက္ကြယ္သြားပါေတာ့တယ္ ။သူတို႔ ျပန္ေပၚလာတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ ေမွာင္မည္းေနတဲ့ ေနရာတစ္ခုကို ေရာက္ေနခဲ့ပါၿပီ ။" သည္ေတာ့ ဒါက မိစၧာစက္ကြင္းတိုက္ ဆိုတာေပါ့ "လီဖူခ်န္းက သည္ေနရာမွာ ရွိေနတဲ့ ေကာင္းကင္နဲ႔ ေျမႀကီးရဲ့ ခ်ီစြမ္းအင္ေတြဟာ ေရာင္စဥ္ခုနစ္ျဖာ တိုက္ႀကီးနဲ႔ မတူတာကို ခံစားလိုက္ရပါတယ္ ။ သည္ေနရာမွာ ရွိေနတဲ့ ခ်ီစြမ္းအင္ေတြက မိစၧာဓာတ္ေတြ အျပည့္ပါပဲ ။က်င့္ႀကံသူေတြ အေနနဲ႔ မိစၧာဓာတ္ေတြကို သန္႔စင္လို႔ ရတယ္ ဆိုေပမယ့္လည္း ရလဒ္ကေတာ့ သိပ္ၿပီး ေကာင္းလွမွာ မဟုတ္ပါဘူး။လီဖူခ်န္းကို ဖိတ္ေခၚခဲ့တဲ့ လူငယ္ရဲ့ နာမည္ကေတာ့ ေက်ာင္းရွန္ ျဖစ္ပါတယ္ ။ ေက်ာင္းရွန္က လီဖူခ်န္းကို မိစၧာစက္ကြင္းတိုက္နဲ႔ ပက္သက္ၿပီး သိသင့္ သိထိုက္တာေတြကို ရွင္းျပလိုက္ပါတယ္ ။" အစ္ကိုလီ ...... သည္မိစၧာစက္ကြင္းတိုက္မွာက စုစုေပါင္း စက္ကြင္း၅ခု ရွိတယ္ ။ ပထမ စက္ကြင္းထဲမွာက မိစၧာဓာတ္ေတြ အားအေကာင္းဆုံးပဲ ။ အဲသည္မွာက အားအေကာင္းဆုံး အဆင့္၅ မိစၧာေတြပဲ ေနၾကတာ ။ အဲသည္မိစၧာေတြက သာမန္ အဆင့္နိမ့္ တိုက္ပြဲဝိညာဥ္နယ္ပယ္ ဆရာသခင္ေတြကိုေတာင္မွ ယွဥ္နိုင္တယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အခု ေရာက္ေနတာကေတာ့ ပဥၥမ စက္ကြင္းပဲ ။ အဲသည္ေတာ့ လုံျခဳံတယ္လို႔ ေျပာလို႔ရတယ္ ။သည္ေနရာမွာ ရွိတဲ့ မိစၧာေတြက သိပ္ၿပီး အစြမ္းမထက္ၾကဘူး ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကေတာ့ တတိယစက္ကြင္းနဲ႔ စတုတၳစက္ကြင္းထဲကို ဝင္ၿပီး ေဆးပင္ေတြ ရွာဖို႔ စဥ္းစားထားတယ္ ။ ဒုတိယ စက္ကြင္းကေတာ့ အေျခအေနအရေပါ့ ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔အေနနဲ႔ ပထမ စက္ကြင္းထဲကိုေတာ့ လုံးဝ ဝင္လို႔ မျဖစ္ဘူး "" အင္း "တည္ေနရာေရႊ႕ေျပာင္း စင္ျမင့္ေပၚကေန ဆင္းလိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့ ေကာင္းကင္နဲ႔ ေျမႀကီးရဲ့ ခ်ီစြမ္းအင္ထဲမွာ ခိုဝင္ကိန္းေအာင္းေနတဲ့ မိစၧာဓာတ္ေတြဟာ သူထင္ထားတာထက္ ပိုမ်ားေနတာကို လီဖူခ်န္း သိလိုက္ရပါတယ္ ။တည္ေနရာေရႊ႕ေျပာင္း စင္ျမင့္ေတြက လစ္လပ္ ေလဟာနယ္ စြမ္းအားေတြနဲ႔ တည္ေဆာက္ထားတာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ျပင္ပက ဖိအားေတြကို ထိုက္သင့္သေလာက္ အကာအကြယ္ ေပးပါတယ္ ။ ဒါေၾကာင့္လည္း သူက တည္ေနရာေရႊ႕ေျပာင္း စင္ျမင့္ေပၚမွာ ရွိေနတုန္းက မိစၧာဓာတ္ေတြကို သိပ္ၿပီး မခံစားမိတာ ေနပါမယ္ ။" သည္တိုက္က မိစၧာေတြအတြက္ တကယ္ သင့္ေတာ္တဲ့ ေနရာပဲ "လီဖူခ်န္းက သည္တိုက္မွာ ရွိတဲ့ မိစၧာေတြဟာ ဘယ္ေလာက္ အစြမ္းထက္မလဲ ဆိုတာကိုေတာင္ အၾကမ္းဖ်င္း ခန္႔မွန္းမိေနပါၿပီ ။ အေရွ႕ယူနီကြန္းတိုက္က အစြမ္းအထက္ဆုံး အဆင့္၅ မိစၧာေတြေတာင္မွ သည္တိုက္ရဲ့ ပဥၥေျမာက္စက္ကြင္းကို လႊမ္းမိုးနိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး ။ပဥၥမေျမာက္ စက္ကြင္းကေတာ့ မိစၧာစက္ကြင္းတိုက္ရဲ့ အျပင္ဘက္ အက်ဆုံး နယ္ေၿမ ျဖစ္ပါတယ္ ။" လူသားေတြ ေရာက္လာၿပီ ။ စားပစ္ၾကေဟ့ "မိစၧာစက္ကြင္းတိုက္ကို လီဖူခ်န္းတို႔ ေရာက္လာၿပီး သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ မိစၧာတစ္သိုက္ဟာ သူတို႔ကို သတိျပဳမိ သြားခဲ့ပါၿပီ ။အဆင့္၅ မိစၧာေတြ ပါဝင္တဲ့ မိစၧာအုပ္ႀကီး တစ္အုပ္ဟာ လီဖူခ်န္းတို႔ကို အမဲဖ်က္ဖို႔အတြက္ တစ္ဟုန္ထိုး ေျပးလာေနၾကပါတယ္ ။ အဲသည္အုပ္စုထဲမွာေတာ့ ဦးခ်ိဳမိစၧာေတြ ၊ ေၾကးခြံမိစၧာေတြ ၊ ေတာင္ပံပါ မိစၧာေတြနဲ႔ စုံလို႔ပါပဲ ။" အားလုံး သတိထားၾက "ေက်ာင္းရွန္က သည္မိစၧာအုပ္ႀကီးကို ေပါ့ေပါ့တန္တန္ သေဘာ မထားရဲပါဘူး ။ သူတို႔အေနနဲ႔ အဆင့္၅ မိစၧာတစ္ေကာင္တည္း ဆိုရင္ေတာ့ ဂ႐ုစိုက္စရာ မလိုေပမယ့္ အဆင့္၅ မိစၧာ အုပ္လိုက္ႀကီးကိုေတာ့ ဂ႐ုစိုက္ရပါမယ္ ။တကယ္လို႔ သူတို႔သာ တစ္ခ်က္ေလး သတိလက္လႊတ္ ျဖစ္သြားမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ တစ္ဖြဲ႕လုံးေတာင္ ေသဆုံးသြားနိုင္ပါတယ္ ။" ေတာင္ၿဖိဳလက္သီး "" ေရႊေရာင္ေဆဘာ "" ငွက္ေမႊးဓားသိုင္း "" ႏြယ္ရိုင္း ဓားသိုင္း "လူငယ္ေလးေယာက္ဟာ သူတို႔ရဲ့ အကၽြမ္းက်င္ဆုံး သိုင္းပညာေတြကို ထုတ္သုံးလိုက္ၾကပါၿပီ ။ဘန္း...... ဝုန္း.........ဝုန္း.........လူသား ေလးေယာက္နဲ႔ မိစၧာအုပ္ႀကီးရဲ့ ပထမအႀကိမ္ ထိပ္တိုက္ေတြ႕ဆုံမွုမွာေတာ့ ဘယ္သူမွ အသာ မရခဲ့ၾကပါဘူး ။ ဒါက သေရပါပဲ ။လူသားေလးေယာက္က တစ္ဦးခ်င္း အစြမ္းအရာမွာ သာလြန္ေပမယ့္ မိစၧာေတြက အရည္အတြက္ပိုင္းမွာ သာလြန္ပါတယ္ ။" တိမ္တိုက္ ေလာင္ကၽြမ္းျခင္း "လီဖူခ်န္းကလည္း သူ႔ရဲ့ အစြမ္းကို လၽွိုထားဖို႔ စိတ္ကူးမရွိပါဘူး ။ သူက ေသြးနီဓားကို ဆြဲထုတ္လိုက္ၿပီး တိုက္ပြဲထဲ ဝင္လာခဲ့ပါတယ္ ။ရြဲ......မီးတိမ္တိုက္တစ္ခုဟာ ေလထုထဲမွာ ႐ုတ္ခ်ည္း ျဖစ္ေပၚလာၿပီး အဆင့္၅မိစၧာ သုံးဆယ္ေက်ာ္ကို ေလာင္ကၽြမ္းသြားေစ ခဲ့ပါၿပီ ။" ေၾကာက္စရာ ေကာင္းလိုက္တဲ့ ဓားသိုင္း ။ ဒါေၾကာင့္လည္းသူက ဘုရင္အဆင့္အတန္း တပည့္တစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနတာကိုး "ယုေဝလို႔ေခၚတဲ့ အျပင္စည္းတပည့္ မိန္းမပ်ိဳေလးကေတာ့ မ်က္လုံးအျပဴးသားနဲ႔ ေရရြတ္လိုက္ပါတယ္ ။သူမအတြက္ကေတာ့ ဓားခ်က္တစ္ခ်က္တည္းနဲ႔ အဆင့္၅မိစၧာ သုံးဆယ္ေက်ာ္ကို သတ္ပစ္နိုင္ဖို႔ဆိုတာ စိတ္ကူးထဲမွာေတာင္ ထည့္မေတြးဘူးတဲ့ အရာပါပဲ ။အဆုံးမဲ့အာဏာ အပိုင္း ၄၈၃မိစၧာကပ္ေဘး" အဲဒါက ငါတို႔ သက္တံနီဂိုဏ္းရဲ့ ထိပ္တန္းဓားသိုင္း ငါးခုထဲက မီးတိမ္တိုက္တစ္ေထာင္ ေလာင္ကၽြမ္းျခင္း ဓားသိုင္း မဟုတ္ဘူးလား"တျခားအျပင္စည္းတပည့္ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ လုက်င္းဟြာကေတာ့ လီဖူခ်န္း သုံးသြားတဲ့ ဓားသိုင္းကို ေကာင္းေကာင္းႀကီး မွတ္မိေနပါတယ္ ။သက္တံနီဂိုဏ္းရဲ့ ထိပ္တန္းဓားသိုင္း ၅ခုဟာ သူမ အျမဲတမ္း လိုခ်င္ေတာင့္တေနတဲ့့ ဓားသိုင္းေတြပါပဲ ။ဒါေပမဲ့လည္း အဲသည္ဓားသိုင္းေတြရဲ့ ပထမပိုင္းကေတာင္မွ ေထာက္ပံ့ေရးရမွတ္ တစ္ေသာင္းနီးပါး ရွိတဲ့အတြက္ သူမအေနနဲ႔ အခုအခ်ိန္မွာ မတတ္နိုင္ေသးပါဘူး ။ၿပီးေတာ့ သူမဟာ သူမ လက္ရွိေလ့က်င့္ေနတဲ့ ေျမကမၻာအဆင့္ျမင့္ ဓားသိုင္းျဖစ္တဲ့ ႏြယ္ရိုင္းဓားသိုင္းကိုေတာင္မွ တစ္ဖက္ကမ္းခတ္ တတ္ေျမာက္ျခင္း အဆင့္ေရာက္ေအာင္ ေလ့က်င့္ဖို႔ လိုအပ္ေနဆဲပါပဲ ။ အဲသည္အတြက္ လုက်င္းဟြာဟာ လီဖူခ်န္းကို ေလးစားအားက် ေန႐ုံပဲ တတ္နိုင္ပါတယ္ ။ေက်ာင္းရွန္ နဲ႔ တျခားအျပင္စည္းတပည့္ တစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ ေကာင္းဝမ္ဝူတို႔ကလည္း ပါးစပ္အေဟာင္းသား ျဖစ္ေနခဲ့ပါၿပီ ။ေျမကမၻာ အထြတ္အထိပ္အဆင့္ ဓားသိုင္းက သူတို႔ ထင္ထားတာထက္ အမ်ားႀကီး အစြမ္းထက္ေနပါတယ္ ။ ဓားသိုင္းရဲ့ နက္နဲသိမ္ေမြ႕မွုကလည္း ေျမကမၻာအဆင့္ျမင့္ ဓားသိုင္းေတြထက္ကို အဆေပါင္းမ်ားစြာ သာလြန္ေနတာပါ ။တကယ္လို႔ ေျမကမၻာ အလယ္အလတ္အဆင့္ ဓားသိုင္းနဲ႔ ေျမကမၻာအဆင့့္ျမင့္ ဓားသိုင္းၾကားမွာ သုံးဆေလာက္ ကြာေနတယ္ ဆိုရင္ ေျမကမၻာအဆင့္ျမင့္ ဓားသိုင္းနဲ႔ ေျမကမၻာ အထြတ္အထိပ္အဆင့္ ဓားသိုင္းၾကားမွာက ငါးဆေလာက္ ကြာပါတယ္ ။ဒ႑ာရီေတြထဲက ေကာင္းကင္အဆင့္နိမ့္ ဓားသိုင္းေတြ ဆိုရင္ေတာ့ ေျမကမၻာ အထြတ္အထိပ္အဆင့္ ဓားသိုင္းနဲ႔ အနည္းဆုံး ဆယ္ဆေလာက္ ကြာမွာ အေသအခ်ာပါပဲ ။ ဒါက က်ိဳးေၾကာင္းဆီေလ်ာ္ပါတယ္ ။သည္လိုနဲ႔ပဲ သူတို႔ငါးေယာက္ဟာ မိစၧာစက္ကြင္းတိုက္ရဲ့ စတုတၳ စက္ကြင္းထဲကို ေရာက္လာမွန္းမသိ ေရာက္လာခဲ့ၾကပါၿပီ ။သူတို႔ သိထားခဲ့သလိုပါပဲ ။ ပဥၥမစက္ကြင္းနဲ႔ ယွဥ္ရင္ေတာ့ စတုတၳစက္ကြင္းမွာက ပိုၿပီးေတာ့ မိစၧာဓာတ္ေတြ သိပ္သည္းပါတယ္ ။သည္သိပ္သည္းေနတဲ့ မိစၧာဓာတ္ေတြက ပတ္ဝန္းက်င္ အေျခအေနကို ပိုၿပီး စိတ္ေခ်ာက္ခ်ားစရာ ေကာင္းေအာင္ ေထာက္ပံ့ ေပးေနပါတယ္ ။သည္ေနရာမွာရွိတဲ့ ေကာင္းကင္ဟာ မွုန္မွိုင္းေနၿပီး ေနေရာင္ျခည္ကလည္း လုံးဝ မရွိပါဘူး ။ ေျမဆီလႊာကင္းမဲ့ေနတဲ့ ေျမျပင္ေပၚမွာ ေပါက္ေနတဲ့ ျမက္ရိုင္းပင္ေတြကလည္း လူတစ္ရပ္ေက်ာ္ေလာက္ေတာ့ အသာေလးပါပဲ ။ ၿပီးေတာ့ ဘာမွန္းမသိနိုင္တဲ့ ေပေပါင္းရာေက်ာ္ ျမင့္တဲ့ သစ္ပင္ႀကီးေတြလည္း ရွိေနပါတယ္ ။ သည္ေပေပါင္းရာေက်ာ္ ျမင့္တဲ့ သစ္ပင္ႀကီးေတြရဲ့ အရိပ္ဟာ မရွိမဲ့ ၊ရွိမဲ့ အလင္းေရာင္ေလးေတြကို ပိတ္ဆို႔ထားပါေသးတယ္ ။" အဲဒါက နတ္ဆိုးတေစၧႂကြက္ ေဆးပင္ပဲ "ေက်ာင္းရွန္ကေတာ့ ေကာင္းကင္ယံေပၚမွာ ပ်ံသန္းေနရင္းနဲ႔ လႊသြားပုံသဏၭာန္ ျခဳံပုတ္တစ္ခုကို အာ႐ုံခံမိ လိုက္ပါတယ္ ။အဲသည္ လႊသြားပုံသဏၭာန္ ျခဳံပုတ္ေအာက္မွာ ရွိေနတာကေတာ့ ဒူးေခါင္းေလာက္ အျမင့္ရွိတဲ့ ႂကြက္ပုံသဏၭာန္ အပင္တစ္ပင္ပါပဲ ။နတ္ဆိုးတေစၧႂကြက္ ေဆးပင္ .........သည္ေဆးပင္ကေတာ့ ေျမကမၻာ အဆင့္ျမင့္ ေဆးပင္ျဖစ္ၿပီး တာဝန္ထဲမွာ ပါတဲ့ ေဆးပင္ ျဖစ္ပါတယ္ ။ သည္ေဆးပင္က ေရာင္စဥ္ခုနစ္ျဖာ တိုက္ႀကီးမွာေတာင္မွ မ်ိဳးတုံးေပ်ာက္ကြယ္စ ျပဳေနၿပီျဖစ္တဲ့ ေဆးပင္ ဆိုရင္လည္း မမွားပါဘူး ။ ဂိုဏ္းေတာ္ကေတာ့ သည္ေဆးပက္ တစ္ပင္ကို ေထာက္ပံ့ေရးရမွတ္ တစ္ရာ ေပးထားပါတယ္ ။ရႊီး......ရႊီး......ရႊီး......နဂိုက မလွုပ္မရွား တည္ၿငိမ္ေနတဲ့ လႊသြားပုံသဏၭာန္ ျခဳံပုတ္ဟာ ေက်ာင္းရွန္တစ္ေယာက္ နတ္ဆိုးတေစၧႂကြက္ ေဆးပင္ကို ႏုတ္ယူဖို႔ အနားကပ္သြားတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ သက္ဝင္လွုပ္ရွားလာခဲ့ပါၿပီ ။ အဲသည္ျခဳံပုတ္က ဆူးေတြနဲ႔ ေက်ာင္းရွန္ကို အလစ္အငိုက္ဖမ္း တိုက္ခိုက္လိုက္ပါတယ္ ။ဘန္း......ျပန္လည္ဝင္စားျခင္းနယ္ပယ္ အဆင့္၉မွာ ေရာက္ေနၿပီျဖစ္တဲ့ ေက်ာင္းရွန္ကလည္း မေခပါဘူး ။ သူက ခ်ီအတြင္းအားေတြကို စုစည္းလိုက္ၿပီး ဆူးခၽြန္ေတြကို ရိုက္ထုတ္ပစ္လိုက္ပါတယ္ ။ ဝွီး......သူ႔ရဲ့ လက္ဝါးရိုက္ခ်က္ဟာ လႊသြားပုံသဏၭာန္ ျခဳံပုတ္တစ္ခုလုံးကိုေတာင္ ေလထဲ ေျမႇာက္တက္သြားေစပါေသးတယ္ ။ အေႏွာင့္အယွက္ မရွိေတာ့တဲ့ ေနာက္မွာေတာ့ နတ္ဆိုးတေစၧႂကြက္ ေဆးပင္ကို ႏုတ္ယူဖို႔က ေက်ာင္းရွန္အတြက္ မခက္ခဲေတာ့ပါဘူး ။" ဂုဏ္ယူပါတယ္ ...... အစ္ကိုေက်ာင္း ။ အစ္ကိုက ပထမဆုံး ကံထူးသူပဲ "ယုေဝ နဲ႔ လုက်င္းဟြာတို႔က ေက်ာင္းရွန္ကို ဂုဏ္ျပဳလိုက္ၾကပါတယ္ ။ေထာက္ပံ့ေရး ရမွတ္ တစ္ရာဆိုတာက နည္းတဲ့ ပမာဏ မဟုတ္ပါဘူး ။ အရင္တုန္းကဆိုရင္ တာဝန္တစ္ခု ၿပီးေျမာက္ရင္ေတာင္မွ သူတို႔ဟာ ေထာက္ပံ့ေရးရမွတ္ ရာပိုင္းအနည္းငယ္သာ ရတာပါ ။သည္မိစၧာစက္ကြင္းတိုက္ကေတာ့ အႏၲရာယ္ေတြ ျပည့္ႏွက္ေနေပမယ့္လည္း စြန္႔စားနိုင္ရင္ စြန္႔စားနိုင္သေလာက္ ပိုၿပီး ေထာက္ပံ့ေရး ရမွတ္ေတြ ရနိုင္ပါတယ္ ။အခု ေက်ာင္းရွန္ ကံေကာင္းသလိုမ်ိဳးသာ မၾကာခဏ ကံေကာင္းမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ သူတို႔ဟာလည္း ေထာက္ပံ့ေရး ရမွတ္ တစ္ေထာင္ေလာက္ေတာင္ ရသြားနိုင္ပါတယ္ ။္" ဟားဟား...... ကံေလး မဆိုစေလာက္ ေကာင္းသြားတာပါ ညီမတို႔ရာ "ေက်ာင္းရွန္ကေတာ့ အေပ်ာ္ႀကီး ေပ်ာ္ေနပုံပါပဲ ။ သူ႔ရဲ့ မ်က္ႏွာေပၚက အျပဳံးကလည္း ေတာ္ေတာ္နဲ႔ကို မေပ်ာက္ေတာ့ပါဘူး ။သူတို႔က သည္တိုက္ကို မလာခင္မွာ သေဘာတူညီမွု တစ္ခု လုပ္ခဲ့ပါတယ္ ။ အဲဒါကေတာ့ ကိုယ္ရ ကိုယ္ယူဆိုတဲ့ သေဘာတူညီမွုပါပဲ ။ ဒါေပမဲ့ လူအားလုံးက တစ္ၿပိဳင္နက္တည္း ေတြ႕ရင္ေတာ့ အညီအမၽွ ခြဲေဝယူရမွာပါ ။အဲသည္သေဘာတူညီမွုေၾကာင့္ ေက်ာင္းရွန္ဟာ သည္နတ္ဆိုးတေစၧႂကြက္ ေဆးပင္ကို ဘယ္သူနဲ႔မွ ခြဲေဝစရာ မလိုပါဘူး ။ အဲဒါက သူဟာ ေထာက္ပံ့ေရးရမွတ္ တစ္ရာ ရသြားၿပီဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္ပါပဲ ။" ေဟ့ေဟ့...... အားလုံးပဲ ၾကည့္ၾကဦး ။ ဟိုး...... အေရွ႕မွာ ဘာျဖစ္ေနတာလဲ မသိဘူး "ယုေဝက မိုးကုပ္စက္ဝိုင္းဘက္ကေန သည္ဘက္ကို ပေဟဠိဆန္စြာ ဦးတည္လာေနတဲ့ တိမ္မည္းတစ္အုပ္ကို လက္ညႇိုးထိုးၿပ လိုက္ပါတယ္ ။တိမ္မည္းတစ္အုပ္ကို ျမင္ၿပီးတဲ့အခါမွာေတာ့ ေက်ာင္းရွန္ရဲ့ မ်က္ႏွာ အမူအယာေတြဟာ ေျပာင္းလဲသြားခဲ့ပါၿပီ ။ သူ႔ကို ၾကည့္ရတာ တစ္စုံတစ္ခုကို သတိရသြားတဲ့ ပုံပါပဲ ။ " ေျပး......ေျပးၾက ။ သည္ေနရာကေန ျမန္ျမန္ ေျပးၾက "ေက်ာင္းရွန္က အားလုံးကို အေလာတႀကီးနဲ႔ ေဆာ္ၾသလိုက္ပါတယ္ ။ " အဲဒါက မိစၧာေတြပဲ "လီဖူခ်န္းကေတာ့ သူ႔ဝသီအတိုင္း မတုန္မလွုပ္ ရွိေနဆဲပါပဲ ။" မိ......မိစၧာေတြလား "ယုေဝနဲ႔ တျခားလူငယ္ေတြကလည္း မ်က္လုံးျပဴး၊မ်က္ဆံျပဴး ျဖစ္ကုန္ ၾကပါၿပီ ။မိစၧာေတြက ဘယ္ေလာက္ေတာင္ မ်ားေနလို႔ သည္လို တိမ္မည္းတစ္အုပ္ကို ျဖစ္ေစတာလဲ ။ တစ္ေထာင္လား...... ဒါမွမဟုတ္ တစ္ေသာင္းမ်ားလား ။ေက်ာင္းရွန္က အားလုံးကို အလ်င္အျမန္ ရွင္းျပလိုက္ပါတယ္ ။" အဲဒါကို မိစၧာကပ္ေဘးလို႔ ေခၚတယ္ ။ မိစၧာကပ္ေဘး ဆိုတာက မိစၧာစက္ကြင္းတိုက္မွာ ေၾကာက္စရာ အေကာင္းဆုံးနဲ႔ အႏၲရာယ္ အမ်ားဆုံးပဲ ။ သာမန္မိစၧာကပ္ေဘးေတြမွာ ဆိုရင္ေတာ့ အဆင့္၅မိစၧာ ဆယ္ဂဏန္း နဲ႔ အဆင့္၄မိစၧာ တစ္ေထာင္ေလာက္ပဲ ပါတယ္ ။ မိစၧာကပ္ေဘး အႀကီးစားေတြမွာ ဆိုရင္ေတာ့ အဆင့္၅ မိစၧာ တစ္ရာ နဲ႔ အဆင့္၄မိစၧာ ေထာင္ႀကီးပိုင္း ပါတယ္ ။ သူတို႔က သူတို႔ လိုခ်င္တဲ့ အရာကို မရမခ်င္း လုံးဝ ရပ္ေလ့ မရွိဘူး "" သည္လို ဆိုရင္လည္း ဘာလုပ္ေနတာလဲ ။ ျမန္ျမန္ ဆုတ္ၾကရေအာင္ေလ "ေကာင္းဝမ္ဝူကေတာ့ အေတာ္ေလး စိတ္လွုပ္ရွားေနပုံပါပဲ ။" ငါတို႔ ဆုတ္လို႔ မရေတာ့ဘူး ။ ငါတို႔ရဲ့ အေနာက္ဘက္နဲ႔ ေတာင္ဘက္ျခမ္းမွာလည္း မိစၧာေတြ ေရာက္ေနၿပီ "လီဖူခ်န္းက ေကာင္းကင္ကို ေမာ့ၾကည့္ေနရင္းနဲ႔ ေျပာလိုက္ပါတယ္ ။လီဖူခ်န္း ေျပာတာက မမွားပါဘူး ။ သူတို႔ရဲ့ အေနာက္ဘက္ နဲ႔ ေတာင္ဘက္ျခမ္း ေကာင္းကင္ယံမွာလည္း တိမ္မည္းအုပ္ေတြ ျဖစ္တည္ေနခဲ့ပါၿပီ ။ေက်ာင္းရွန္က မ်က္ႏွာပ်က္ပ်က္နဲ႔ ေျပာလိုက္ပါတယ္ ။" ၾကည့္ရတာေတာ့ ငါတို႔က မိစၻာစက္ကြင္းတိုက္မွာရွိတဲ့ မိစၧာေတြကို မ်က္စိစပါးေမႊး စူးေစမိၿပီနဲ႔ တူတယ္ ။ သည္ေကာင္ေတြက ငါတို႔ကို အပိုင္ပိတ္ၿပီး ဖမ္းတာပဲ "" အစ္ကိုလီ ......... ညီမတို႔ ေျမာက္ဘက္ျခမ္းကေန ေျပးလို႔ရတာပဲေလ "လုက်င္းဟြာက အႀကံေပးလိုက္ပါတယ္ ။" ေျမာက္ဘက္ျခမ္းကေနလည္း ေျပးလို႔ရမွာ မဟုတ္ဘူး "လီဖူခ်န္းက ေခါင္းခါလိုက္ပါတယ္ ။" ဘာလို႔လဲ ။ ေျမာက္ဘက္အျခမ္းမွာက ဘာတိမ္မည္းအုပ္မွ မရွိဘူးေလ "သည္စကားကို ေျပာလိုက္သူကေတာ့ ေကာင္းဝမ္ဝူပါပဲ ။ ဒါေပမဲ့လည္း သူက သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ လီဖူခ်န္း ဘာျဖစ္လို႔ ေခါင္းခါသလဲ ဆိုတာကို သိသြားပါေတာ့တယ္ ။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ သူ႔စကားဆုံးတာနဲ႔ မေရွးမေႏွာင္းမွာပဲ ေျမာက္ဘက္အရပ္ကေနၿပီး တိမ္မည္းတစ္အုပ္ ေပၚလာလို႔ပါပဲ ။" ဘာ......ဘာေတြ ျဖစ္ေနတာလဲကြာ ။ ပုံမွန္အတိုင္းဆိုရင္ စတုတၱစက္ကြင္းက သည္ေလာက္ အႏၲရာယ္ မမ်ားဘူးေလ "ေက်ာင္းရွန္းက စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္နဲ႔ ညည္းညဴလိုက္ပါတယ္ ။ သူက ဘာေတြျဖစ္လို႔ ျဖစ္ေနမွန္းကို တကယ္ နားမလည္ေတာ့ပါဘူး ။သူ႔ရဲ့ အသိစိတ္အာ႐ုံကို မိုင္၈၀၀ေက်ာ္အထိ ျဖန္႔ၾကက္လိုက္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ ဘာေတြ ျဖစ္ေနတာလဲ ဆိုတာကို အရိပ္အႁမြက္ သိသြားခဲ့ပါၿပီ ။ သူက အားလုံးကို အားေပးႏွစ္သိမ့္ လိုက္ပါတယ္ ။" အားလုံးပဲ ...... အရမ္း ေၾကာက္မေနၾကနဲ႔ဦး ။ငါတို႔က မိစၧာကပ္ေဘးထဲ ညႇပ္ပါေနၾကတာ ။ သည္မိစၧာေတြက တမင္သက္သက္ ရည္ရြယ္ၿပီး ငါတို႔ဆီကို လာေနတာ မဟုတ္ဘူး။ ေတာင္ဘက္ျခမ္းက မိစၧာေတြနဲ႔ အေရွ႕ဘက္ျခမ္းက မိစၧာေတြက က်င့္ႀကံသူတစ္စုေနာက္ကို လိုက္ေနၾကတာ "" အဲဒါက တိုင္းတစ္ပါးတိုက္ေတြက ျပန္လည္ဝင္စားျခင္းနယ္ပယ္ ပညာရွင္ေတြလား ။ ဘာထူးမွာလဲ ...... အကုန္လုံး ေသၾကရမွာပဲ "ေက်ာင္းရွန္က မခ်ိျပဳံး ျပဳံးၿပီး ေျပာလိုက္ပါတယ္ ။မိစၧာစက္ကြင္းတိုက္ကို တည္ေနရာေရႊ႕ေျပာင္း ဝကၤပါ အစီအရင္ေတြနဲ႔ ဆက္သြယ္ခ်ိတ္ဆက္ ထားတာက ေရာင္စဥ္ခုနစ္ျဖာတိုက္ႀကီး တစ္ခုပဲ မဟုတ္ပါဘူး ။ အျခား တိုက္ႀကီးေတြကလည္း တည္ေနရာေရႊ႕ေျပာင္း ဝကၤပါ အစီအရင္ေတြနဲ႔ ဆက္သြယ္ ခ်ိတ္ဆက္ထားတာပါပဲ။မိစၧာတိမ္အုပ္ေတြ တျဖည္းျဖည္း နီးကပ္လာတဲ့ အခါမွေတာ့ ေသေျပးရွင္ေျပး ေျပးေနၾကတဲ့ က်င့္ႀကံသူ အုပ္စုရဲ့ ႐ုပ္လုံးဟာ ထင္ထင္ရွားရွား ေပၚလာခဲ့ပါၿပီ ။" အဲသည္အုပ္စုက ခရမ္းေရာင္တိမ္တိုက္ ဘုရားေက်ာင္း နဲ႔ ဟြမ္ဖုန္းေတာင္ၾကားက အျပင္စည္း တပည့္ေတြပဲ "လုက်င္းဟြာက ေရရြတ္လိုက္ပါတယ္ ။( note - ဟြမ္ဖုန္း = အဝါေရာင္ေလ ) ခရမ္းေရာင္တိမ္တိုက္ ဘုရားေက်ာင္း ဆိုတာကေတာ့ ခရမ္းေရာင္ေျမေစးတိုက္က ဘုရင္အဆင့္ အင္အားစု တစ္ခုျဖစ္ၿပီး ဟြမ္ဖုန္းေတာင္ၾကားကေတာ့ ေျမေစးဝါတိုက္က ဘုရင္အဆင့္ အင္အားစု တစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္ ။အဲသည္အဓိပၸါယ္ကေတာ့ အခု ေသေျပးရွင္ေျပး ေျပးေနၾကတဲ့ အုပ္စုဟာ တိုင္းတစ္ပါးတိုက္က က်င့္ႀကံသူေတြ မဟုတ္ဘူး ဆိုတာပါပဲ ။ သူတို႔ေတြကလည္း ေရာင္စဥ္ခုနစ္ျဖာ တိုက္ႀကီးကပဲ ျဖစ္ပါတယ္ ။ေရာင္စဥ္ခုနစ္ျဖာတိုက္ႀကီး ဆိုတာက အနီ ၊လိေမၼာ္ ၊ အဝါ ၊အစိမ္း၊ အျပာ ၊ မဲနယ္ ၊ခရမ္း အစရွိတဲ့ အေရာင္ေတြကို ကိုယ္စားျပဳတဲ့ တိုက္ငယ္ ခုနစ္တိုက္နဲ႔ ဖြဲ႕စည္းထားတာ မဟုတ္ပါလား ။ခရမ္းေရာင္တိမ္တိုက္ ဘုရားေက်ာင္း နဲ႔ ဟြမ္ဖုန္းေတာင္ၾကားက အျပင္စည္း တပည့္ေတြကေတာ့ အေတာ္ေလး အေျခအေန ဆိုးေနၾကပါၿပီ ။ သူတို႔က မိစၧာေတြဟာ သူတို႔ကို ေလးဘက္ေလးတန္က ပိတ္ၿပီး ဖမ္းဖို႔ ျပင္ဆင္ထားၾကၿပီ ဆိုတာကို သိေနၾကပါတယ္ ။ ဒါေပမဲ့လည္း သူတို႔ဆီမွာ ေရြးစရာလမ္း မရွိေတာ့ပါဘူး။ သူတို႔က သုတို႔ေရြးခ်ယ္ထားတဲ့ ဦးတည္ခ်က္အတိုင္းသာ ေျပးေန႐ုံပဲ တတ္နိုင္ပါေတာ့တယ္ ။" အေရွ႕မွာ သက္တံနီဂိုဏ္းက အျပင္စည္းတပည့္ေတြ ရွိတယ္ေဟ့ ။ ျမန္ျမန္လာၾက...... သူတို႔နဲ႔ သြားေပါင္းရေအာင္ "ခရမ္းေရာင္တိမ္တိုက္ ဘုရားေက်ာင္း အျပင္စည္းတပည့္ေတြရဲ့ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ပုံရတဲ့ ဆံပင္အဝါေရာင္ လူငယ္က လီဖူခ်န္းတို႔ အဖြဲ႕ကို သတိျပဳမိသြားပုံပါပဲ ။ သူက သူ႔အဖြဲ႕ကို ဦးေဆာင္ၿပီး လီဖူခ်န္းဆီတို႔ ရွိရာဆီကို ေျပးပါေတာ့တယ္ ။ သူ႔ရဲ့ မ်က္လုံးထဲမွာေတာ့ ေမၽွာ္လင့္ခ်က္ အလင္းေရာင္ေတြ ေတာက္ပေနခဲ့ပါၿပီ ။ေရာင္စဥ္ခုနစ္ျဖာတိုက္ႀကီးမွာ ရွိတဲ့ ဘုရင္အဆင့္ အဖြဲ႕အစည္းေတြဟာ တစ္ဖြဲ႕နဲ႔တစ္ဖြဲ႕ ေကာင္းမြန္တဲ့ ဆက္ဆံေရးေတြ ရွိၾကပါတယ္ ။ အဲသည္အတြက္ သက္တံနီဂိုဏ္းက အျပင္စည္း တပည့္ေတြက သူတို႔နဲ႔ ပူးေပါင္းၿပီး မိစၧာေတြကို တိုက္ခိုက္ၾကမွာ အေသအခ်ာပါပဲ ။" တိုက္ခိုက္ဖို႔ အဆင္သင့္ ျပင္ထားၾကေတာ့ေဟ့ "ေက်ာင္းရွန္က အသက္ကို တစ္ဝႀကီး ရွိုက္သြင္းလိုက္ၿပီး ေအာ္ေျပာလိုက္ပါတယ္ ။ အေျခအေနေတြက သည္လိုျဖစ္လာမွေတာ့ ေရွာင္လႊဲလို႔ ရေတာ့မွာလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ သူတို႔က မကူညီခ်င္ရင္လည္း ကူညီရေတာ့မွာပါပဲ ။ သူတို႔အားလုံး စည္းစည္းလုံးလုံးနဲ႔ လက္တြဲတိုက္ခိုက္မွသာ သည္မိစၧာကပ္ေဘးကေန ေက်ာ္လႊားနိုင္မွာပါ ။မိုင္တစ္ရာေက်ာ္ အကြာအေဝးဆိုတာက သိပ္ၿပီးေတာ့လည္း မေဝးလွပါဘူး ။ မ်ကိစိတစ္မွိတ္ အတြင္းမွာပဲ အေရွ႕ဘက္မွာ ရွိေနတဲ့ မိစၧာေတြဟာ လီဖူခ်န္းတို႔ရဲ့ အေရွ႕ကို ေရာက္လာၾကပါၿပီ ။" တစ္ေနရာကေန တစ္ေနရာကို ျမန္ျမန္ေျပာင္းၿပီး တိုက္ခိုက္ၾက ။ မိစၧာအုပ္ထဲမွာ အပိတ္ မခံမိေစနဲ႔ "အားလုံးကို သတိေပးၿပီးတဲ့ ေနာက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ မိစၧာတိမ္အုပ္ထဲကို ပ်ံသန္းဝင္ေရာက္ သြားပါေတာ့တယ္ ။ လီဖူခ်န္းကိုၾကည့္ရတာက လုံးဝ အေၾကာက္အလန္႔ ရွိပုံ မေပၚပါဘူး ။ သူက တကယ့္ စစ္နတ္ဘုရားတစ္ပါး လိုပါပဲ ။ရႊီး......ရႊီး......ရႊီး.........ဘန္း......ဘန္း......မ်ားျပားလွတဲ့ ဓားအလင္းတန္းေတြ နဲ႔ က်ယ္ေလာင္တဲ့ ေပါက္ကြဲသံေတြ အၿပီးမွာေတာ့ မိစၧာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ေသဆုံးကုန္ၾကပါတယ္ ။" သြားၾကစို႔ "လီဖူခ်န္းက မိစၧာအုပ္ႀကီးရဲ့ အာ႐ုံစိုက္မွုကို ဆြဲေဆာင္ထားတဲ့အတြက္ ေက်ာင္းရွန္နဲ႔ တျခားလူေတြအဖို႔ေတာ့ သိပ္ၿပီး ခက္ခဲစရာ အေၾကာင္း မရွိေတာ့ပါဘူး ။ အဲသည္အတြက္ သူတို႔ေတြဟာ ေနာက္မတြန္႔ဘဲ မိစၧာတိမ္အုပ္ထဲကို တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္ ပ်ံသန္း ဝင္ေရာက္ သြားၾကပါတယ္ ။သူတို႔ေတြက အေရွ႕အရပ္က မိစၧာေတြကို သတ္ျဖတ္ေနစဥ္မွာပဲ အျခားအရပ္မ်က္ႏွာ သုံးခုက မိစၧာေတြဟာ ေရာက္ရွိလာခဲ့ပါတယ္ ။မိစၧာအင္အားစု ေလးစု ေပါင္းလိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ စုစုေပါင္း မိစၧာအေရအတြက္ဟာ တစ္ေသာင္းေက်ာ္ေလာက္ ရွိသြားခဲ့ပါၿပီ ။ လီဖူခ်န္းတို႔ ဘက္မွာက ခရမ္းေရာင္တိမ္တိုက္ ဘုရားေက်ာင္း ၊ ဟြမ္ဖုန္းေတာင္ၾကား နဲ႔ သူတို႔ပဲ ရွိပါတယ္ ။ ဒါက ဘယ္လိုမွ မမၽွတတဲ့ တိုက္ပြဲႀကီးပါပဲ ။" တိမ္တိုက္ေလာင္ကၽြမ္းျခင္း "လီဖူခ်န္းရဲ့ ဓားခ်က္တစ္ခ်က္ ထြက္ေပၚလာတိုင္းမွာ အနည္းဆုံး မိစၧာတစ္ရာ အသက္ေပ်ာက္ ကုန္ပါတယ္ ။ဒါေပမဲ့လည္း အဲဒါက သိပ္ၿပီးေတာ့လည္း အေၾကာင္း မထူးလွပါဘူး ။ မိစၧာေတြကေတာ့ ေနရာတိုင္းမွာ ျပည့္ႏွက္ေနဆဲပါပဲ ။" ေသလိုက္စမ္း လူသား "ဓားသြားေတြလို လက္ေမာင္းအစုံကို ပိုင္ဆိုင္ထားတဲ့မိစၧာ တစ္ေကာင္ဟာ လီဖူခ်န္းကို တိုက္ခိုက္လာခဲ့ပါတယ္ ။" ဟမ့္...... ဒါမ်ိဳး ရမလား "လီဖူခ်န္းကလည္း လွလွပပ ေရွာင္ထြက္သြားပါတယ္ ။ သည္လို တိုက္ခိုက္မွုမ်ိဳးကေတာ့ သူ႔အတြက္ စာမဖြဲ႕လွပါဘူး ။အံ့ၾသစရာတစ္ခုကေတာ့ သည္ဓားသြားမိစၧာဟာ အဆင့္၅မိစၧာသာ ျဖစ္ေပမယ့္ ေသြးနတ္ဆိုး ဘုရင္ထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ အစြမ္းထက္ေနတာပါပဲ ။ တကယ္လို႔သာ သူ႔ေနရာမွာ ေက်ာင္းရွန္ ဒါမွမဟုတ္ တျခားသူေတြ ဆိုရင္ေတာ့ ဓားသြားမိစၧာရဲ့ တိုက္ခိုက္မွု တစ္ခ်က္တည္းနဲ႔တင္ ေသေနေလာက္ပါၿပီ ။" ေသၾကစမ္း "ရႊမ္း......လီဖူခ်န္းရဲ့ ဓားခ်က္နဲ႔အတူ ထြက္ေပၚလာတဲ့ မီးတိမ္တိုက္ တစ္ခုဟာ ဓားသြားမိစၧာ အပါအဝင္ မိစၧာတစ္ရာေက်ာ္ကို ဝါးမ်ိဳသြားပါတယ္ ။ လီဖူခ်န္းရဲ့ ပတ္ပတ္လည္မွာလည္း ဓားအလင္းတန္းေတြခ်ည္းပါပဲ ။ဓားအလင္းတန္းေတြ ျပန္လည္ေပ်ာက္ကြယ္ သြားတဲ့အခါမွာေတာ့ ဓားသြားမိစၧာအပါအဝင္ မိစၧာတစ္ရာေက်ာ္ဟာ ျပာအျဖစ္ ဘဝေျပာင္းေနခဲ့ပါၿပီ ။အဆုံးမဲ့အာဏာ အပိုင္း ၄၈၄ကမၻာဦး မိစၧာသစ္ပင္မိစၧာေတြက မ်ားလြန္းလွပါတယ္ ။ သည္မိစၧာေတြက ဘယ္ေလာက္သတ္သတ္ သတ္လို႔ကုန္မွာ မဟုတ္ဘူးလို႔ေတာင္ ထင္ျမင္ခ်င္စရာပါပဲ ။ ဒါကလည္း သိပ္ၿပီးေတာ့ မထူးဆန္းလွပါဘူး ။ အစြမ္းထက္လွပါၿပီဆိုတဲ့ တိုက္ပြဲဝိညာဥ္နယ္ပယ္ ဆရာသခင္ တစ္ပါးေတာင္မွ သည္မိစၧာတစ္ေသာင္းကို သတ္ဖို႔ဆိုရင္ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ ယူရမွာ ျဖစ္ပါတယ္ ။လီဖူခ်န္းတို႔အတြက္ ကံေကာင္းတာ တစ္ခုကေတာ့ သည္မိစၧာအုပ္ႀကီးထဲမွာ အဆင့္၅မိစၧာေတြ ရာပိုင္းအနည္းငယ္သာ ပါရွိေနတာပါပဲ ။ တကယ္လို႔သာ သည္မိစၧာတစ္ေသာင္းလုံးက အဆင့္၅ မိစၧာေတြ ဆိုရင္ေတာ့ သူတို႔ဟာ ေသခ်ာေပါက္ ေသပါၿပီ ။ သူတို႔လို ျပန္လည္ဝင္စားျခင္းနယ္ပယ္က ပညာရွင္ေတြကို အသာထားပါဦး ။ တိုက္ပြဲဝိညာဥ္နယ္ပယ္က ဆရာသခင္ေတြေတာင္မွ အဆင့္၅မိစၧာ တစ္ေသာင္းကို ယွဥ္နိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး ။" ခရမ္းေရာင္ တိမ္လက္ဝါး "ႀကီးမားလွတဲ့ ခရမ္းေရာင္လက္ဝါးႀကီး တစ္ခုဟာ ႐ုတ္တရက္ ထြက္ေပၚလာၿပီး မိစၧာ သုံးဆယ္ေလာက္ကို ရိုက္သတ္ပစ္လိုက္ပါတယ္ ။အဲသည္လက္ဝါးရိုက္ခ်က္ရဲ့ ပိုင္ရွင္ကေတာ့ ခရမ္းေရာင္တိမ္တိုက္ ဘုရားေက်ာင္းက အျပင္စည္းတပည့္ေတြကို ဦးေဆာင္ေနတဲ့ ဆံပင္အဝါေရာင္ လူငယ္ပါပဲ ။ခရမ္းေရာင္ တိမ္လက္ဝါး ......သည္လက္ဝါးသိုင္းကေတာ့ ခရမ္းေရာင္တိမ္တိုက္ ဘုရားေက်ာင္းရဲ့ ေျမကမၻာ အထြတ္အထိပ္အဆင့္ သိုင္းပညာေတြထဲက တစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္ ။ ခရမ္းေရာင္တိမ္တိုက္ ဘုရားေက်ာင္းရဲ့ အမွတ္အသားျဖစ္တဲ့ သိုင္းပညာ ဆိုရင္လည္း မမွားပါဘူး ။အဲသည္သိုင္းပညာက သင္ယူရတာ ရိုးရွင္းၿပီး နားလည္သေဘာေပါက္ရ လြယ္တယ္လို႔လည္း နာမည္ႀကီးပါတယ္ ။ သည္ဆံပင္အဝါေရာင္ လူငယ္က ခရမ္းေရာင္ တိမ္လက္ဝါးကို အသုံးျပဳနိုင္မွေတာ့ သူ႔ရဲ့ အစြမ္းက သာမန္ အျပင္စည္း တပည့္ေတြထက္ သာမွာ အေသအခ်ာပါပဲ ။" ေလဝါ ေဆဘာဓား "ဟြမ္ဖုန္း ေတာင္ၾကားက အျပင္စည္းတပည့္ေတြကို ဦးေဆာင္လာတဲ့ လူငယ္ကလည္း သူ႔ရဲ့ ဓားစြမ္းကို ထုတ္ျပလာခဲ့ပါၿပီ ။ သူကေတာ့ ဓားမႀကီး အမ်ိဳးအစားထဲမွာ ပါတဲ့ ေဆဘာကို လက္စြဲေတာ္ လက္နက္အျဖစ္ ကိုင္ေဆာင္ထားသူပါ ။ သူ႔ရဲ့ ဓားခ်က္ကလည္း ဒါဇင္နဲ႔ခ်ီတဲ့ မိစၧာေတြကို သတ္ျဖတ္ပစ္နိုင္ပါတယ္ ။စိတ္မေကာင္းစရာ တစ္ခုကေတာ့ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ဘယ္ေလာက္ပဲ သတ္သတ္ မိစၧာေတြက မကုန္တာပါပဲ ။သူတို႔ႏွစ္ေယာက္က သည္ေလာက္မ်ားတဲ့ မိစၧာေတြကို ဘယ္လိုမွ ကုန္ေအာင္ သတ္နိုင္စရာ အေၾကာင္းမရွိပါဘူ း ။ သူတို႔ရဲ့ ခ်ီအတြင္းအားေတြ ကုန္ခမ္းစ ျပဳလာရင္ေတာ့ မိစၧာေတြရဲ့ တိုက္ခိုက္မွုက သူတို႔အေပၚကို တစ္ခ်က္မဟုတ္ တစ္ခ်က္ေတာ့ ထ္ိမွာပါပဲ ။ကံမ်ား ဆိုးသြားခဲ့ရင္ ဒဏ္ရာအႀကီးအက်ယ္ေတာင္ ရသြားနိုင္ပါေသးတယ္ ။ သည္ႏွုန္းအတိုင္း ဆက္ၿပီး တိုက္ခိုက္ေနရမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ သူတို႔ရဲ့ အတြင္းအားေတြက အလြန္ဆုံး ၁၅မိနစ္ထက္ ပိုၿပီး ခံနိုင္စရာ အေၾကာင္း မရွိေတာ့ပါဘူး ။" ငါ့ရဲ့ ခ်ီအတြင္းအား ကုန္ခမ္းမွု ႏွုန္းက စၿပီး ျမန္လာၿပီ "အဲသည္အခ်ိန္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းက မိစၧာ တစ္ေထာင္ေလာက္ကို သတ္ၿပီးေနပါၿပီ ။အေစာပိုင္းတုန္းကေတာ့ သူဟာ သူ႔ရဲ့ သူမတူတဲ့ အသိစိတ္အာ႐ုံ နဲ႔ ခံနိုင္ရည္ကို အားကိုးၿပီး တိုက္ခိုက္ခဲ့တဲ့အတြက္ ခ်ီအတြင္းအားေတြ သိပ္မကုန္ခဲ့ပါဘူး ။ဒါေပမဲ့လည္း တိုက္ပြဲအခ်ိန္ ရွည္ၾကာလာတာနဲ႔အမၽွ သူ႔ရဲ့ ခ်ီအတြင္းအားေတြဟာ သိသိသာသာႀကီး ကုန္ခမ္းလာပါေတာ့တယ္ ။ဝိညာဥ္ေက်ာက္တုံးေတြက ခ်ီအတြင္းအားေတြကို ျပန္လည္ျဖည့္တင္းေပးနိုင္တာ မွန္ေပမယ့္ အဲသည္ဝိညာဥ္ေက်ာက္တုံး ခ်ီစြမ္းအင္ေတြကို သန္႔စင္ဖို႔အတြက္ အခ်ိန္ေပးရပါေသးတယ္ ။ အဲဒါေတြက ခ်ီအတြင္းအားေတြကို တန္းၿပီး ျပန္လည္ျဖည့္တင္း ေပးတာမ်ိဳး မဟုတ္ပါဘူး ။ ၿပီးေတာ့ သူ႔အေနနဲ႔ တိုက္ပြဲအလယ္မွာ ဝိညာဥ္ေက်ာက္တုံးေတြကို အသုံးျပဳဖို႔ အခ်ိန္လည္း မရွိပါဘူး ။" မူလဘူတဓား ကို သုံးရင္ ေကာင္းမလား ......။ မထူးပါဘူးကြာ ...... အခုအခ်ိန္မွာ မေသဖို႔က ပိုအေရးႀကီးတယ္ "" မူလဘူတ ဓား "အနည္းငယ္ ေတြေဝ စဥ္းစားေနၿပီးတဲ့ ေနာက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ တစ္ခုကို ရဲရဲႀကီး ခ်လိုက္ပါေတာ့တယ္ ။အဲဒါကေတာ့လ မူလဘူတဓား နဲ႔ ေၾကးဝါဓား အဆီအႏွစ္ကို ေရာေႏွာၿပီး အသုံးျပဳဖို႔ပါပဲ ။ရႊီး......ရႊီး......ရႊီး......ရႊီး.........မူလဘူတ ေၾကးဝါဓား တစ္ေသာင္းကေတာ့ ေလထုထဲမွာ ျဖစ္တည္လာခဲ့ ပါၿပီ ။" သတ္ "အဲသည္ေနာက္မွာေတာ့ မူလဘူတ ေၾကးဝါဓား တစ္ေသာင္းဟာ လီဖူခ်န္းကို ဗဟိုျပဳၿပီး အရပ္မ်က္ႏွာ ဆယ္မ်က္ႏွာစလုံးမွာ ရွိတဲ့ မိစၧာေတြကို စတင္ သတ္ျဖတ္ပါေတာ့တယ္ ။ရႊမ္း......ရႊမ္း......ရႊမ္း...... ရႊပ္...... ရႊပ္......ရႊီး......အသက္ရွုခ်ိန္ အနည္းငယ္ေလး အတြင္းမွာပဲ မိစၧာ အေရအတြက္ ေထာင္ပိုင္းအနည္းငယ္ဟာ ေခါင္းနဲ႔ကိုယ္ အိုးစားကြဲသြား ခဲ့ၾကပါၿပီ ။သတ္ျဖတ္ႏွုန္းက ျမန္လြန္းလွတဲ့အတြက္ ေက်ာင္းရွန္ နဲ႔ တျခားလူေတြကေတာ့ ပါးစပ္အေဟာင္းသား ျဖစ္ေနၾကပါတယ္ ။"သည္လို ေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းတဲ့ ၾကယ္၆ပြင့္ လၽွို႔ဝွက္နည္းစနစ္ ရွိေသးတာလား "ဆံပင္အဝါနဲ႔ လူငယ္က တီးတိုး ေရရြတ္လိုက္ပါတယ္ ။ေလာကေပၚမွာက ၾကယ္၆ပြင့္ လ့ဝွက္နည္းစနစ္ အမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိမွာကေတာ့ အေသအခ်ာပါပဲ ။ ဒါေပမဲ့လည္း သူက လီဖူခ်န္း အခုထုတ္သုံးလိုက္တဲ့ ၾကယ္၆ပြင့္ လၽွို႔ဝွက္နည္းစနစ္လို ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့ လၽွို႔ဝွက္နည္းစနစ္ကို မျမင္ဖူးပါဘူး ။ လီဖူခ်န္းရဲ့ လၽွို႔ဝွက္နည္းစနစ္က အုပ္စုလိုက္ကို တိုက္ခိုက္နိုင္တဲ့ ၾကယ္၆ပြင့္ အဆင့္ လၽွို႔ဝွက္နည္းစနစ္ေတြ ထဲမွာေတာင္ အေကာင္းဆုံး ျဖစ္ရင္ ျဖစ္ေနေလာက္ပါတယ္ ။ဒါေပမဲ့ သူမသိတာကေတာ့ လီဖူခ်န္းရဲ့ မူလဘူတဓားဟာ ၾကယ္၅ပြင့္ လၽွို႔ဝွက္နည္းစနစ္ ဆိုတာပါပဲ ။ မူလဘူတဓားေတြက ေၾကးဝါဓားအဆီအႏွစ္နဲ႔ ေရာေႏွာထားလို႔သာ အခုလို အစြမ္းထက္ေနတာပါ ။ ဒါေတာင္မွ လီဖူခ်န္းက အစြမ္းကုန္ ထုတ္မသုံးထား ေသးပါဘူး ။တကယ္လို႔သာ လီဖူခ်န္းက မူလဘူတ ေၾကးဝါဓား တစ္သိန္းလုံးကို ထုတ္သုံးလိုက္မယ္ ဆိုရင္ သည္မိစၧာတစ္အုပ္လုံးဟာ အသက္တစ္ေခါက္ ရွုခ်ိန္အတြင္းမွာပဲ ျပဳတ္ျပဳတ္ျပဳန္းသြား နိုင္ပါတယ္ ။" က်န္တဲ့ေကာင္ေတြကိုေတာ့ ေအးေအးေဆးေဆးပဲ သတ္ေတာ့မယ္ "လီဖူခ်န္းက မူလဘူတ ေၾကးဝါဓားေတြရဲ့ သတ္ျဖတ္မွုႏွုန္းကို ေလ်ာ့ခ်လိုက္ပါတယ္ ။ သူ႔ရဲ့ မူလဘူတ ေၾကးဝါဓားေတြက အဆင့္၄ မိစၧာေတြကို အုပ္လိုက္ႀကီး အသာအယာ သတ္ျဖတ္နိုင္ေပမယ့္လည္း အဆင့္၅ မိစၧာေတြကိုေတာ့ အုပ္လိုက္ႀကီး သတ္ဖို႔ မျဖစ္နိုင္ေသးပါဘူး ။ အဆင့္၅ မိစၧာေတြကို အုပ္လိုက္ႀကီး သတ္ျဖတ္ခ်င္ရင္ေတာ့ လီဖူခ်န္းအေနနဲ႔ မူလဘူတ ေၾကးဝါဓား ေသာင္းပိုင္းအနည္းငယ္ကို ထုတ္သုံးရပါလိမ့္မယ္ ။မူလဘူတ ေၾကးဝါဓား တစ္ေသာင္း ေပ်ာက္ကြယ္သြားတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ မိစၧာအုပ္ႀကီးဟာ တစ္ဝက္ေလာက္ပဲ က်န္ပါေတာ့တယ္ ။လီဖူခ်န္းက ေနာက္ထပ္ မူလဘူတ ေၾကးဝါဓားေတြကို ထုတ္ၿပီး မိစၧာေတြကို သတ္လို႔ ရေသးေပမယ့္လည္း ထုတ္မသုံးေတာ့ပါဘူး ။ တကယ္လို႔သာ သူက မူလဘူတ ေၾကးဝါဓားေတြကို ေနာက္ထပ္တစ္ႀကိမ္ ထုတ္သုံးလိုက္မယ္ဆိုရင္ လူေတြအားလုံးရဲ့ အာ႐ုံစိုက္စရာ ျဖစ္သြားမွာ အေသအခ်ာပါပဲ ။အဲသည္အတြက္ လီဖူခ်န္းက မိစၧာေတြကို သူကိုယ္တိုင္ပဲ ဝင္သတ္ပါေတာ့တယ္ ။" အေျခအေန မဟန္ဘူး ။ ေျပးၾကေဟ့ ။ သည္လူသားေတြက အစြမ္းထက္လြန္းတယ္ "ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ မိစၧာေတြက အသက္ေဘးကို ေၾကာက္ရြံ့ၿပီး ထြက္ေျပးသြားၾကပါၿပီ ။" အစ္ကိုႀကီး ...... ကၽြန္ေတာ္က ခရမ္းေရာင္တိမ္တိုက္ ဘုရားေက်ာင္းက အျပင္စည္းတပည့္ ရန္က်င္းခုန္ပါ "" အစ္ကိုႀကီး...... ကၽြန္ေတာ္က ဟြမ္ဖုန္းေတာင္ၾကားက အျပင္စည္းတပည့္ လ်ိဳဖန္ပါ "" ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို အခုလို ကယ္တင္ေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးအမ်ားႀကီး တင္ပါတယ္ ခင္ဗ်ာ "ခရမ္းေရာင္တိမ္တိုက္ ဘုရားေက်ာင္း နဲ႔ ဟြမ္ဖုန္းေတာင္ၾကားက အျပင္စည္းတပည့္ေတြကို ေခါင္းေဆာင္လာတဲ့ လူငယ္ႏွစ္ေယာက္က လီဖူခ်န္းကို လက္ႏွစ္ဖက္ဆုပ္ကာ အရိုအေသ ေပးလိုက္ၾကပါတယ္ ။လီဖူခ်န္းက လက္ခါျပလိုက္ၿပီး" ရတယ္ ...... ငါ့ကို ေက်းဇူးတင္ဖို႔ မလိုဘူး ။ ငါက သည္အတိုင္း လမ္းၾကဳံလို႔ ကူညီလိုက္တာ "အျခားလူေတြအတြက္ကေတာ့ မိစၧာကပ္ေဘးက အသက္အႏၲရာယ္ မ်ားရင္ မ်ားပါမယ္ ။ ဒါေပမဲ့ လီဖူခ်န္းအတြက္ကေတာ့ အဲဒါက သည္အတိုင္း ျပသနာေလး တစ္ခုပါပဲ ။သူ႔ရဲ့ လက္ရွိအစြမ္းအရ ဆိုရင္ေတာ့ တစ္ဖက္မိစၧာအုပ္ထဲမွာ အဆင့္၆မိစၧာေတြ မပါလာေသးသေရြ႕ ေၾကာက္စရာ မလိုပါဘူး ။" အစ္ကိုႀကီး...... ကၽြန္ေတာ္တို႔က တတိယ စက္ကြင္းထဲကေန ထြက္ေျပးလာၾကတာ ။ အဲသည္မွာ ကမၻာဦး မိစၧာသစ္ပင္ဆိုတာ ရွိတယ္ ။ အဲသည္သစ္ပင္ေပၚက မိစၧာသစ္သီးေတြကလည္း မွည့္ေနၾကၿပီ ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔က အဲသည္ သစ္သီးေတြကို သြားၿပီးခူးလို႔ မိစၧာအုပ္ႀကီး လိုက္တာကို ခံရတာ ။ အစ္ကိုႀကီးတို႔နဲ႔ ေတြ႕လို႔ ေတာ္ေသးတယ္ ။ မဟုတ္လို႔ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔အားလုံး အသတ္ခံရေတာ့မွာ "ႊရန္က်င္းခုန္က တုန္တုန္ယင္ယင္နဲ႔ လီဖူခ်န္းကို သူတို႔ရဲ့ အျဖစ္အပ်က္အေၾကာင္း ေျပာျပလိုက္ပါတယ္ ။ သူ႔ကိုၾကည့္ရတာက အခုထက္ထိ အေၾကာက္မေျပေသးတဲ့ ပုံပါပဲ ။" ကမၻာဦး မိစၧာသစ္ပင္လား "ေက်ာင္းရွန္က အံ့အားသင့္သြားခဲ့ပါတယ္ ။ကမၻာဦးမိစၧာသစ္ပင္ဆိုတာမ်ိဳးက မိစၧာစက္ကြင္းတိုက္မွာပဲ သီးသန္႔ေပါက္တဲ့ အပင္ပါ ။ အဲသည္ ကမၻာဦး မိစၧာသစ္ပင္က ေျမကမၻာအဆင့္ျမင့္ သစ္သီးေတြ သီးေလ့ရွိၿပီး ဂိုဏ္းေတာ္ကေတာ့ အဲသည္သစ္သီး တစ္လုံးကို ေထာက္ပံ့ေရးရမွတ္ ၁၅၀ သတ္မွတ္ေပးထားပါတယ္ ။ဒါေပမဲ့လည္း ကမၻာဦး မိစၧာသစ္သီးေတြကို ခူးယူဖို႔က ထင္သေလာက္ မလြယ္ပါဘူး ။ ကမၻာဦးမိစၧာသစ္ပင္ကို မိစၧာအမ်ားအျပားက ေစာင့္ၾကည့္ၿပီး အကာအကြယ္ ေပးထားတဲ့အျပင္ အဲသည္ ကမၻာဦးမိစၧာသစ္ပင္ ကိုယ္တိုင္ကိုက တိုက္ခိုက္နိုင္စြမ္း ရွိပါေသးတယ္ ။ ႀကီးမားလွတဲ့ အရြယ္အစားအျပင္ မေရမတြက္နိုင္ေအာင္ မ်ားျပားလွတဲ့ အကိုင္း ၊ အခက္အလက္ေတြေၾကာင့္ တိုက္ပြဲဝိညာဥ္နယ္ပယ္ ဆရာသခင္ တစ္ေယာက္ေတာင္မွ ကမၻာဦးမိစၧာသစ္ပင္ နဲ႔ ထိပ္တိုက္ ရင္မဆိုင္ရဲပါဘူး ။ၿပီးေတာ့ အဲသည္ ကမၻာဦးမိစၧာသစ္ပင္က ဟိုဟိုသည္သည္ ေရြ႕လ်ားနိုင္စြမ္းလည္း ရွိပါေသးတယ္ ။ သူ႔ကို သည္ေနရာမွာ သည္တစ္ႀကိမ္ ေတြ႕ထားတယ္ ဆိုၾကပါစို႔ ။ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ သြားၾကည့္ရင္ေတာ့ သူဟာ နဂို ေတြ႕ထားတဲ့ ေနရာမွာ ရွိခ်င္မွ ရွိေနေတာ့မွာပါ ။ ရွင္းရွင္း ေျပာရမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ကမၻာဦးမိစၧာသစ္ပင္ကို ေတြ႕ဖို႔အတြက္ ကံအလြန္အမင္း ေကာင္းေနဖို႔ လိုပါတယ္ ။" ကမၻာဦးမိစၧာသစ္ပင္ ဟုတ္လား ။ အခုလို ေျပာျပတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးပဲ "လီဖူခ်န္းရဲ့ မ်က္လုံးေတြကေတာ့ အေရာင္ ေတာက္ပလာခဲ့ပါၿပီ ။သူက ေထာက္ပံ့ေရး ရမွတ္ ၁၀၀ ဒါမွမဟုတ္ ၂၀၀ ေလာက္ကို စိတ္ဝင္စားလို႔ သည္ခရီးကို လိုက္လာခဲ့တာ မဟုတ္ပါဘူး ။ သူက အခုလို ေထာက္ပံ့ေရးရမွတ္ အခ်ီႀကီးရမယ့္ အခြင့္အေရးမ်ိဳးကို လိုခ်င္လို႔ သည္ခရီးကို လိုက္လာခဲ့တာ မဟုတ္ပါလား ။" အစ္ကိုႀကီး ...... ကၽြန္ေတာ့္မွာလည္း ေျပာစရာ ရွိေသးတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကလည္း တတိယစက္ကြင္းထဲကေန ထြက္ေျပးလာတာပါ ။ကၽြန္ေတာ္တို႔က ေျမကမၻာ အထြတ္အထိပ္အဆင့္ ေဆးပင္တစ္ပင္ ေပါက္ေနတဲ့ ေရကန္တစ္ခုကို ေတြ႕ခဲ့တယ္ ။ အဲသည္ေဆးပင္က ခုနစ္စင္ၾကယ္ ေျမနတ္ဆိုး ေဆးပင္ပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ မွတ္မိသေလာက္ဆိုရင္ေတာ့ အဲေဆးပင္က ေနာက္ထပ္ ရက္အနည္းငယ္ေလာက္ဆို ႏုတ္ယူလို႔ ရၿပီ ။ ဒါေပမဲ့ အဲသည္ ေရကန္မွာ မိစၧာတစ္အုပ္ ေစာင့္ၾကပ္ေနတယ္ ။ အဲသည္မိစၧာအုပ္ထဲက မိစၧာျဖဴ တစ္ေကာင္က ေတာ္ေတာ္ေလး အစြမ္းထက္တယ္ဗ် ။အဲသည္ မိစၧာျဖဴက လက္သီးတစ္ခ်က္တည္းနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ ဂိုဏ္းတူညီေလး သုံးေယာက္ကို သတ္ပစ္လိုက္တာ ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔သာ အေျပးမျမန္ရင္ အဲသည္ မိစၧာျဖဴ လက္ခ်က္နဲ႔ ေသေနေလာက္ၿပီ "လ်ိဳဖန္ကလည္း သူတို႔ ေတြ႕လာခဲ့တဲ့ ေဆးပင္အေၾကာင္းကို ေျပာျပလာပါတယ္ ။" ဒါနဲ႔ မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္က ငါတို႔နဲ႔ လိုက္ခဲ့မွာလား ဒါမွမဟုတ္ သည္ေနရာကေန ျပန္ေတာ့မွာလား "ရန္က်င္းခုန္ နဲ႔ လ်ိဳဖန္ဆီကေန တည္ေနရာေတြကို သိရၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းက ေမးလိုက္ပါတယ္ ။ရန္က်င္းခုန္က ေခါင္းခါလိုက္ၿပီး" မလိုက္ေတာ့ဘူး အစ္ကိုႀကီး ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ့ သည္တစ္ေခါက္ ဆုံးရွုံးမွုက အရမ္း မ်ားေနၿပီ ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔က သည္မိစၧာစက္ကြင္းတိုက္ကေန ျပန္ထြက္ေတာ့မယ္ "" ကၽြန္ေတာ္လည္း မလိုက္ေတာ့ဘူး "လ်ိဳဖန္ကလည္း ျငင္းပါတယ္ ။" ဟုတ္ၿပီေလ ...... ဒါဆိုလည္း ေျဖာင့္ျဖဴးတဲ့ အျပန္ခရီး ျဖစ္ပါေစကြာ "လီဖူခ်န္းကလည္း မတားပါဘူး ။" သြားၿပီ အစ္ကိုႀကီးေရ ...... ကံမကုန္ရင္ ျပန္ဆုံၾကတာေပါ့ "အဲသည္ေနာက္မွာေတာ့ လ်ိဳဖန္ နဲ႔ ရန္က်င္းခုန္ ဦးေဆာင္တဲ့ အျပက္စည္း တပည့္ေတြဟာ လီဖူခ်န္းကို ႏွုတ္ဆက္ၿပီး ထြက္သြားၾကပါၿပီ ။" အစ္ကိုလီ ...... အစ္ကိုက သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ေျပာျပသြားတဲ့ ေနရာ ႏွစ္ခုစလုံးကို တကယ္ သြားမလို႔လား "ေကာင္းဝမ္ဝူက မေရရာတဲ့ အသံနဲ႔ ေမးလိုက္ပါတယ္ ။ သူက အေတာ္ေလး ဒြိဟ ျဖစ္ေနပုံပါပဲ ။အဲသည္ေနရာ ႏွစ္ခုစလုံးက အႏၲရာယ္ မ်ားလြန္းလွသလို တစ္ခ်က္ေလး သတိမမူ မိလိုက္တာနဲ႔ တစ္ခုတည္းတန္းၿပီး ေသသြားနိုင္တာ မဟုတ္ပါလား ။" ငါကေတာ့ အဲသည္ေနရာ ႏွစ္ခုစလုံးကို ေသခ်ာေပါက္ သြားမွာ ။ မင္းတို႔ကေကာ "လီဖူခ်န္းက ျပန္ေမးလိုက္ပါတယ္ ။ေက်ာင္းရွန္က " ကမၻာဦးမိစၧာသစ္ပင္ရဲ့ တိုက္ခိုက္နိုင္စြမ္းက အစြမ္းထက္တာေတာ့ အမွန္ပဲ ။ ဒါေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔က အစြန္အဖ်ားနားမွာပဲ ေနမယ္ဆိုရင္ အဲေလာက္ အႏၲရာယ္မ်ားမွာ မဟုတ္ဘူး ။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ အေျခအေန တစ္ခ်က္ေလာက္ သြားၾကည့္ခ်င္တယ္ "" အစ္ကိုေက်ာင္းေျပာတာ မွန္တယ္ ။ ညီမတို႔လည္း လိုက္ၾကည့္ခ်င္တယ္ "ယုေဝ နဲ႔ လုက်င္းဟြာတို႔ကလည္း လိုက္မယ့္ပုံပါပဲ ။ကမၻာဦးမိစၧာသစ္ပင္က ေၾကာက္စရာ ေကာင္းတာေတာ့ ဟုတ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကမၻာဦးမိစၧာ သစ္သီးတစ္လုံးရဲ့ တန္ဖိုးကလည္း မနည္းလွပါဘူး ။ အဲသည္သစ္သီး တစ္လုံးက ေထာက္ပံ့ေရးရမွတ္ ၁၅၀ေတာင္ ရမွာပါ ။သူတို႔အေနနဲ႔ ကမၻာဦးမိစၧာ သစ္သီး အနည္းငယ္ ခူးမိရင္ေတာင္မွ မနည္းလွတဲ့ ေထာက္ပံ့ေရးရမွတ္ေတြကို ရနိုင္ပါတယ္ ။ေက်ာင္းရွန္တို႔ သုံးေယာက္စလုံး သေဘာတူေနမွေတာ့ ေကာင္းဝမ္ဝူက ဘာမွ မေျပာေတာ့ပါဘူး ။ သူကလည္း လိုက္လာ႐ုံပဲ ရွိပါတယ္ ။ အမွန္အတိုင္း ေျပာရမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ သူကလည္း ကမၻာဦးမိစၧာသစ္သီးကို နည္းနည္းေတာ့ စိတ္ဝင္စားတာပါပဲ ။ရန္က်င္းခုန္ ေျပာတဲ့ ေနရာတစ္ဝိုက္မွာ သုံးရက္တိတိ ရွာၿပီးတဲ့ ေနာက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းတို႔ဟာ ကမၻာဦးမိစၧာသစ္ပင္ကို ရွာေဖြေတြ႕ရွိ သြားခဲ့ပါၿပီ ။ကမၻာဦးမိစၧာသစ္ပင္က မီတာတစ္ေထာင္နီးပါး ျမင့္ၿပီး ေျမျပင္ကိုေတာင္ အလင္းေျပာက္ မက်ေအာင္ အုပ္မိုးထားပါတယ္ ။ မိစၧာစက္ကြင္းတိုက္က တျခား သစ္ပင္ေတြနဲ႔ မတူညီတာကေတာ့ ကမၻာဦးမိစၧာသစ္ပင္ဟာ အနက္ေရာင္ အခိုးအေငြ႕ေတြကို ထုတ္လႊတ္ေနျခင္း မရွိတာပါပဲ ။ ကမၻာဦးမိစၧာသစ္ပင္ရဲ့ အကိုင္း၊အခက္ေတြၾကားထဲမွာေတာ့ မဟူရာေရာင္ ေတာက္ေျပာင္ေနတဲ့ သစ္သီးေတြ ရွိေနပါေသးတယ္ ။ ကမၻာဦးမိစၧာသစ္ပင္ရဲ့ မီတာတစ္ေထာင္ ပတ္လည္အတြင္းကို ဝင္မိတဲ့ အခါမွာေတာ့ ကမၻာဦးမိစၧာသစ္ပင္ဟာ စတင္ၿပီး သက္ဝင္လွုပ္ရွား လာခဲ့ပါၿပီ ။ရႊမ္း......ရႊမ္း......ရႊမ္း.........ကမၻာဦးမိစၧာသစ္ပင္ရဲ့ အကိုင္းအခက္ေတြဟာ ႐ုတ္တရက္ ရွည္ထြက္လာၿပီး လီဖူခ်န္းတို႔ ငါးေယာက္ကို က်ာပြတ္ေတြသဖြယ္ ရိုက္ခ်လာခဲ့ပါတယ္ ။ ဘန္း......ေက်ာင္းရွန္ နဲ႔ တျခားသူေတြကေတာ့ အကိုင္းအခက္ေတြရဲ့ ရိုက္ခတ္မွုေၾကာင့္ လြင့္ထြက္သြားခဲ့ပါၿပီ ။" တ္ိုက္ပြဲဝိညာဥ္နယ္ပယ္ ဆရာသခင္ေတြေတာင္မွ ကမၻာဦးမိစၧာသစ္ပင္ကို ထိပ္တိုက္ ရင္မဆိုင္နိုင္ဘူးဆိုတဲ့ စကားက တကယ္ မွန္တာပဲ ။ သစ္ကိုင္းတစ္ကိုင္းရဲ့ ရိုက္ခတ္မွု အဟုန္က အဆင့္၅ မိစၧာတစ္ေကာင္ရဲ့ တိုက္ခိုက္မွုနဲ႔ေတာင္ ညီမၽွေနၿပီ ။ တကယ္လို႔ အတြင္းထဲကို ဆက္တိုးဝင္သြားမယ္ဆိုရင္ သစ္ကိုင္း တစ္ေထာင္ ၊တစ္ေသာင္းေလာက္နဲ႔ေတာင္ ေတြ႕နိုင္ေလာက္တယ္ "ကမၻာဦးမိစၧာသစ္ပင္ရဲ့ တိုက္ခိုက္မွုကို ေရွာင္တိမ္းဖို႔အတြက္ လီဖူခ်န္းဟာ နတ္ဘုရားမီးေတာက္အသြင္ ေျပာင္းလဲလိုက္ပါတယ္ ။အဲသည္ေနာက္မွာေတာ့ သူဟာ ကမၻာဦးမိစၧာသစ္ပင္ရဲ့ အတြင္းပိုင္း နယ္နိမိတ္ထဲကို တိုးဝင္သြားခဲ့ပါၿပီ ။ကမၻာဦးမိစၧာသစ္ပင္က အကိုင္းအခက္ေတြနဲ႔ တရစပ္ လိုက္လံ တိုက္ခိုက္ေပမယ့္လည္း လီဖူခ်န္းကိုေတာ့ မထိခဲ့ပါဘူး ။ အဲသည္အတြက္ ကမၻာဦးမိစၧာသစ္ပင္ဟာ ေက်ာင္းရွန္တို႔ကို တိုက္ခိုက္ေနတဲ့ သစ္ကိုင္းေတြကို ျပန္႐ုတ္သိမ္းလိုက္ၿပီး ပိုက္ကြန္တစ္ခု အသြင္ ေျပာင္းလိုက္ကာ လီဖူခ်န္းကို ဖမ္းဆီးလိုက္ပါတယ္ ။" တိမ္တိုက္ဆယ္ခု ေလာင္ကၽြမ္းျခင္း"လီဖူခ်န္းကလည္း အေျခအေနကို သေဘာေပါက္ပါတယ္ ။သူက သည္ပိုက္ကြန္ကေန ေရွာင္ထြက္လို႔ မရေတာ့ပါဘူး ။အဲသည္အတြက္ သူက ေသြးနီဓားကို ဆြဲထုတ္ၿပီး ျပန္လည္ တ္ိုက္ခိုက္လိုက္ပါေတာ့တယ္ ။ရႊီး......ရႊီး......ရႊီး.........လီဖူခ်န္းရဲ့ ဓားကေန ထြက္ေပၚလာတဲ့ ဓားအလင္းတန္းေတြက သစ္ကိုင္း၊သစ္ခက္ ပိုက္ကြန္ကို ေဖာက္ထြက္သြားခဲ့ပါၿပီ ။ ဖတ္ .........တစ္ဆက္တည္းမွာပဲ မဟူရာေရာင္ ေတာက္ပေနတဲ့ လူဦးေခါင္းအရြယ္ သစ္သီးတစ္လုံးဟာ လီဖူခ်န္းရဲ့ လက္ထဲကို ျပဳတ္က်လာခဲ့ပါတယ္ ။အဆုံးမဲ့အာဏာ အပိုင္း ၄၈၅လႊမ္းမိုးနိုင္တဲ့ တိုက္ခိုက္နိုင္စြမ္းရႊမ္း......ရႊမ္း......ရႊမ္း......ဝုန္း......ဝုန္း.........ဘမ္း......သစ္သီးတစ္လုံး ခိုးယူခံလိုက္ရတာကို သိၿပီးတဲ့ ေနာက္မွာေတာ့ ကမၻာဦး မိစၧာသစ္ပင္ဟာ ေဒါသတႀကီး ျဖစ္သြားခဲ့ပုံပါပဲ ။ အေစာပိုင္းတုန္းက လီဖူခ်န္းကို တိုက္လိုက္တဲ့ သစ္ကိုင္းေတြဟာ လက္တစ္ေခ်ာင္းသာသာ အရြယ္ေတြပဲ ရွိတာပါ ။ ဒါေပမဲ့လည္း အခုေတာ့ ကမၻာဦး မိစၧာသစ္ပင္ဟာ လီဖူခ်န္းကို ပိုၿပီးတုတ္တဲ့ သစ္ကိုင္းေတြနဲ႔ပါ တိုက္ခိုက္ေနပါၿပီ ။အဲသည္သစ္ကိုင္းေတြထဲက တစ္ကိုင္းဆိုရင္ မီတာရာခ်ီ ရွည္ၿပီး ခုနစ္မီတာ ဒါမွမဟုတ္ ရွစ္မီတာနီးပါး တုတ္ပါတယ္ ။အဲသည္ သစ္ကိုင္းရဲ့ တိုက္ခိုက္မွုက အမ်က္ေခ်ာင္းေခ်ာင္း ထေနတဲ့ နဂါးႀကီး တစ္ေကာင္လိုပါပဲ ။ လီဖူခ်န္းက အဲသည္သစ္ကိုင္းရဲ့ တိုက္ခိုက္မွု အဟုန္ဟာ တိုက္ပြဲဝိညာဥ္နယ္ပယ္ အဆင့္ ရွိေနၿပီ ဆိုတာကို သတိျပဳမိပါတယ္ ။လီဖူခ်န္းအတြက္ကေတာ့ ေရြးခ်ယ္စရာ မက်န္ေတာ့ပါဘူး ။ သူက အားကုန္သုံးၿပီး ျပန္တိုက္မွ ရပါေတာ့မယ္ ။ခၽြမ္ ......လီဖူခ်န္းက ေသြးနီဓားကို သိမ္းလိုက္ၿပီး ဘုံခုနစ္ဆင့္ ေကာင္းကင္ဓားကို ဆြဲထုတ္လိုက္ပါတယ္ ။အဲသည္ေနာက္မွာေတာ့ ဓားအလင္းတန္းေတြဟာ တစ္စတစ္စည္းတည္း စုစည္းသြားၿပီး သစ္ကိုင္ႀကီးဆီကို တိုးဝင္သြားခဲ့ပါၿပီ ။ရႊီး......ရႊီး......ရႊီး......ရႊီး......ဘန္း......သည္ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္မွုမွာေတာ့ ဘယ္ဘက္ကမွ အသာမရခဲ့ပါဘူး ။သက္တံနီ နတ္ဘုရားမီးေတာက္က်င့္စဥ္ အဆင့္ ၂၇ ၊ မီးတိမ္တိုက္တစ္ေထာင္ ေလာင္ကၽြမ္းျခင္း ဓားသိုင္းရဲ့ အလုံးစုံ တတ္သိနားလည္ျခင္း အဆင့္ ၊ ၿပီးေတာ့ ေျမကမၻာအလယ္အလတ္အဆင့္ ဘုံခုနစ္ဆင့္ဓား ။ အဲသည္အရာေတြဟာ လီဖူခ်န္းရဲ့ အစြမ္းကို တိုက္ပြဲဝိညာဥ္နယ္ပယ္ အဆင့္နီးပါး ေရာက္ေအာင္ ေထာက္ပံ့ေပးေနပါတယ္ ။ဟူး...... ဖတ္...ဖတ္......ဖတ္ ......လီဖူခ်န္းက အေနာက္ကို ဆုတ္သြားတဲ့ အခါမွာေတာ့ ေနာက္ထပ္ ကမၻာဦး မိစၧာသစ္သီး ရွစ္လုံး ပါသြားျပန္ပါၿပီ ။ဒါက သိပ္ေတာ့ အံ့ၾသစရာ မဟုတ္ပါဘူး ။ ကမၻာဦး မိစၧာသစ္ပင္ရဲ့ အကိုင္းအခက္တိုင္းမွာက ကမၻာဦး မိစၧာသစ္သီးေတြ သီးေနတာပါ ။ လီဖူခ်န္းအတြက္ကေတာ့ သစ္သီးေတြရဲ့ အညႇာကို ဓားခ်ီနဲ႔ လွမ္းခုတ္ၿပီး ေႂကြက်လာေအာင္ လုပ္ရတာက အလြယ္ေလးပါပဲ ။" ဟမ့္ ...... မင္းကမ်ား "လီဖူခ်န္းက ႏွာေခါင္းတစ္ခ်က္ ရွုံ႔လိုက္ၿပီး ကမၻာဦး မိစၧာသစ္သီးေတြကို သိုေလွာင္အိတ္ထဲ ထည့္ကာ သိမ္းဆည္းလိုက္ပါတယ္ ။အျခားတစ္ဖက္မွာ ရွိေနတဲ့ ေက်ာင္းရွန္တို႔ အဖြဲ႕ကေတာ့ လီဖူခ်န္းနဲ႔ ကမၻာဦး မိစၧာသစ္ပင္တို႔ တိုက္ခိုက္ေနတာကို အခြင့္ေကာင္း ယူကာ ကမၻာဦး မိစၧာသစ္သီး တစ္လုံး ၊ႏွစ္လုံးခူးၿပီး ကမၻာဦး မိစၧာသစ္ပင္ရဲ့ နယ္နိမိတ္ထဲကေန ေနာက္ဆုတ္သြားခဲ့ပါၿပီ ။တကယ္လို႔ တျခားသူ တစ္ေယာက္ဆိုရင္ေတာ့ ကမၻာဦး မိစၧာသစ္သီး သည္ေလာက္အမ်ားႀကီး ခူးယူၿပီးသြားရင္ ေသခ်ာေပါက္ ေနာက္ဆုတ္သြားေတာ့မွာပါ ။ဒါေပမဲ့ လီဖူခ်န္းကေတာ့ ေနာက္ဆုတ္သြားျခင္း မရွိေသးပါဘူး ။ သူပုံစံက ကမၻာဦး မိစၧာသစ္သီး သည္ေလာက္အမ်ားႀကီး ရထားတာကိုေတာင္ မေက်နပ္ေသးတဲ့ ပုံပါပဲ ။ဟူး......လီဖူခ်န္းက မီးေတာက္အသြင္ ထပ္ေျပာင္းလိုက္ၿပီး ကမၻာဦး မိစၧာသစ္ပင္ဆီကို ေနာက္ထပ္တစ္ႀကိမ္ တိုးဝင္သြားျပန္ပါၿပီ ။ဘုန္း...ဘန္း......ဘန္း......ဘန္း......ဝုန္း...... ဝုန္း......လူတစ္ေယာက္ နဲ႔ သစ္ပင္တစ္ပင္ဟာ အက်ိတ္အနယ္ တိုက္ခိုက္ေနၾကပါတယ္ ။ကမၻာဦး မိစၧာသစ္သီးေတြကေတာ့ လီဖူခ်န္းရဲ့ ခူးယူျခင္းကို ခံေနရဆဲပါပဲ ။" ဟိုမွာ လူသားေတြေဟ့ ။သည္ေကာင္ေတြက ကမၻာဦး မိစၧာသစ္သီးေတြကို လာခိုးေနၾကျပန္ၿပီ ။ သည္ေခြးသူခိုးေတြကို အရွင္လတ္လတ္ စားပစ္ၾက "ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ ကမၻာဦး မိစၧာသစ္ပင္ကို ေစာင့္ၾကပ္ေနတဲ့ မိစၧာေတြ ေရာက္ရွိလာခဲ့ပါၿပီ ။ သည္မိစၧာေတြကေတာ့ အေရအတြက္ တစ္ေသာင္းေလာက္ကို ရွိပါတယ္ ။" ေသၾကစမ္း "သည္အေျခအေနကို ေရာက္ေနမွေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ ဘယ္အရာကိုမွ ဂ႐ုမစိုက္ေတာ့ပါဘူး ။ သူက သက္တံနီ နတ္ဘုရားမီးေတာက္ က်င့္စဥ္ အဆင့္၂၇ကို အသက္သြင္းလိုက္ပါေတာ့တယ္ ။ဟူး.........ရြဲ......ရြဲ......ရြဲ......သက္တံနီ နတ္ဘုရားမီးေတာက္ စက္ကြင္းဟာ ႐ုတ္တရက္ ထြက္ေပၚလာၿပီး မိုင္အနည္းငယ္ ပတ္လည္ကို လႊမ္းျခဳံသြားခဲ့ပါၿပီ ။ဒါက အနီေရာင္ မီးေတာက္ေတြ ႀကီးစိုးေနတဲ့ ကမၻာႀကီး တစ္ခုပါပဲ ။သည္အနီေရာင္ မီးေတာက္ကမၻာထဲကို ေရာက္ေနတဲ့ အဆင့္၄မိစၧာေတြအကုန္လုံးကေတာ့ အသံေတာင္ မထြက္နိုင္ဘဲ ေလာင္ကၽြမ္းျပာက် ကုန္ပါတယ္ ။အဆင့္၅မိစၧာေတြကေတာ့ ေလာင္ကၽြမ္းျပာက်ျခင္း မရွိပါဘူး ။ ဒါေပမဲ့လည္း မီးေတာက္ေတြရဲ့ အပူရွိန္က သူတို႔ရဲ့ လွုပ္ရွားနိုင္စြမ္းေတြကို ဒုကၡေပးေနပုံပါပဲ ။ သူတို႔ေတြဟာ အနီေရာင္ မီးေတာက္ကမၻာႀကီးထဲကေန ႐ုန္းထြက္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနၾကပါတယ္ ။" ဝါစဥ္ႀကီး အစ္ကိုလီက အရမ္း အစြမ္းထက္လြန္းတယ္ ။ သူက ဘုရင္အဆင့္အတန္း တပည့္တစ္ေယာက္ ဆိုရင္ေတာင္မွ သည္ေလာက္အထိေတာ့ အစြမ္းမထက္သင့္ဘူး ။ ဒါႀကီးက နည္းနည္း မလြန္လြန္းဘူးလား "ယုေဝက ေလးစားအားက်စိတ္ အျပည့္နဲ႔ ေရရြတ္လိုက္ပါတယ္။" လူသားစုတ္ ...... ငါ ၾကက္ေသြးေရာင္ မဟာမိစၧာက မင္းရဲ့ လွည့္ကြက္ အေသးစားေလးကို စမ္းသပ္ၾကည့္မယ္ "လီဖူခ်န္းရဲ့ မီးေတာက္ကမၻာက အနီေရာင္ မိစၧာတစ္ေကာင္ အေပၚမွာေတာ့ သက္ေရာက္မွု မရွိတဲ့ ပုံပါပဲ ။အဲသည္မိစၧာက အားေကာင္းလြန္းတဲ့ မိစၧာခ်ီေတြကို ထုတ္လိုက္ၿပီး လီဖူခ်န္းရဲ့ မီးေတာက္ကမၻာကို ၿငိမ္းသတ္လိုက္ပါတယ္ ။" သည္မိစၧာက ဘယ္ဆိုးလို႔လဲ "လီဖူခ်န္းက အနီေရာင္မိစၧာကို တစ္ခ်က္ အကဲခတ္လိုက္ပါတယ္ ။သည္အဆင့္၅ မိစၧာက ေပရွစ္ဆယ္နီးပါး ရွိၿပီး ခႏၶာကိုယ္ တစ္ခုလုံးကို ၾကက္ေသြးေရာင္ ေၾကးခြံေတြနဲ႔ ဖုံးလႊမ္းေနတာပါ ။ သူ႔ရဲ့ မ်က္လုံးေတြကေတာ့ ၾကက္ေသြးေရာင္ အလင္းတန္းေတြကို ထုတ္လႊတ္ေနၿပီး အဲသည္ အလင္းတန္းေတြက အေတာ္ေလး ေၾကာက္စရာ ေကာင္းမယ့္ပုံ ေပၚေနပါတယ္ ။ဝုန္း......ၾကက္ေသြးေရာင္ မဟာမိစၧာ လီဖူခ်န္းကို လက္သီးနဲ႔ ထုခ်ပစ္လိုက္ပါၿပီ။ အဲသည္ လက္သီးထုခ်က္က ေက်ာက္ဖ်ာႀကီးတစ္ခ်ပ္ ျပဳတ္က်လာသလိုပါပဲ ။ေက်ာင္းရွန္နဲ႔ တျခားသူေတြကေတာ့ အဲသည္လက္သီးခ်က္ကေန ထြက္ေပၚလာတဲ့ ဖိအားေတြကို ေတာင့္မခံနိုင္တဲ့အတြက္ အေနာက္ကို တရစပ္ ဆုတ္သြားၾကပါတယ္ ။" လာစမ္းပါ "လီဖူခ်န္းကေတာ့ ေနာက္မဆုတ္သြားပါဘူး ။ သူက ဘုံခုနစ္ဆင့္ ေကာင္းကင္ဓားကို ေဝွ႕ယမ္လိုက္ၿပီး ျပန္လည္တိုက္ခိုက္လိုက္ပါတယ္ ။ဘန္း.........လီဖူခ်န္းက လြင့္ထြက္သြားခဲ့ပါၿပီ ။သူ႔ရဲ့ သာမန္ အစြမ္းေတြဟာ သည္မိစၧာကိုေတာ့ ဘယ္လိုမွ မယွဥ္နိုင္ခဲ့ပါဘူး ။ သူက မီးလၽွံနတ္ဘုရားစြမ္းရည္ကို ထုတ္သုံးမွ ရပါေတာ့မယ္ ။" မီးလၽွံႏွလုံးသား "မီးလၽွံမ်ိဳးေစ့ေလး တစ္ေစ့ဟာ လီဖူခ်န္းရဲ့ ရင္ဘတ္ကေန ထြက္ေပၚလာခဲ့ပါၿပီ ။" ေသစမ္း "အဲသည္ေနာက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းက ၾကက္ေသြးေရာင္ မဟာမိစၧာကို မီးလၽွံဓားခ်ီေတြနဲ႔ ခုတ္ပိုင္းပစ္လိုက္ ပါေတာ့တယ္ ။ဘန္း......သည္တစ္ႀကိမ္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္ဟာ အသာရသြားခဲ့ပါၿပီ ။ရႊမ္း......ဓားကြက္ ရွစ္ကြက္ေျမာက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ ၾကက္ေသြးေရာင္ မဟာမိစၧာရဲ့ လည္ပင္းကို ခုတ္လိုက္နိုင္ပါတယ္ ။ဒါေပမဲ့ဘည္း ၾကက္ေသြးေရာင္ မဟာမိစၧာရဲ့ ခံနိုင္ရည္က အလြန္အမင္း ေကာင္းေနတဲ့အတြက္ လီဖူခ်န္းရဲ့ဓားဟာ လည္ပင္းကို ျပတ္ထြက္သြားေအာင္ မခုတ္နိုင္ခဲ့ပါဘူး ။" တစ္ခ်က္နဲ႔ မရရင္ ႏွစ္ခ်က္ ခုတ္မယ္ကြ "လီဖူခ်န္းရဲ့ ပုံစံက ဘီလူးစီးေနသလိုပါပဲ ။ သူက ၾကက္ေသြးေရာင္ မဟာမိစၧာကို ေသြးအိုင္ထဲမွာ မလဲက်မခ်င္း ဆက္တိုက္ ထိုးခုတ္ပါေတာ့တယ္ ။ၾကက္ေသြးေရာင္မိစၧာကေတာ့ လီဖူခ်န္းကို ျပန္တိုက္ဖို႔အတြက္ တစ္ခ်က္ကေလးေတာင္ အခြင့္အေရး မရရွာပါဘူး ။ သူက လီဖူခ်န္းရဲ့ တစ္ဖက္သတ္ ထိုးခုတ္ေနမွုေတြကိုသာ ခံေနရတာပါ ။" ေျပးမွ "ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ ၾကက္ေသြးေရာင္ မဟာမိစၧာဟာ လီဖူခ်န္း လက္ထဲကေန လြတ္ေအာင္ ေသေျပးရွင္ေျပး ေျပးပါေတာ့တယ္ ။ သူက အ႐ူးမဟုတ္ပါဘူး ။ တကယ္လို႔ သည္အတိုင္း ဆက္သြားေနမယ္ဆိုရင္ သူဟာ လီဖူခ်န္းရဲ့ လက္ခ်က္နဲ႔ ေသခ်ာေပါက္ ေသေတာ့မွာပါ ။ သူက အခုေတာင္မွ အေတာ္ေလး ဒဏ္ရာ ရေနပါၿပီ ။" ေခြးမသား ......မိစၧာေကာင္ ။ သနားလို႔ လႊတ္ေပးလိုက္မယ္ ။ ေနာက္တစ္ခါလာရင္ေတာ့ အေသပဲလို႔ မွတ္လိုက္ "လီဖူခ်န္းက ဆဲဆို ႀကိမ္းေမာင္းလိုက္ပါတယ္ ။သူက ၾကက္ေသြးေရာင္ မဟာမိစၧာေနာက္ကို လိုက္ေတာ့ လိုက္မသြားပါဘူး ။ ရွင္းရွင္း ေျပာရမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ သူက ကမၻာဦး မိစၧာသစ္သီးေတြကို ခူးဖို႔ အတြက္သာ အာ႐ုံရွိတာပါ ။အဲသည္ေနာက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ ကမၻာဦး မိစၧာသစ္ပင္ဆီကို တိုးဝင္သြားၿပီး သစ္သီးေတြ ခူးလိုက္ ၊ ကမၻာဦး မိစၧာသစ္ပင္ရဲ့ တိုက္ခိုက္မွု စက္ကြင္း အစြန္အဖ်ားနားကို ဆုတ္သြားလိုက္နဲ႔ အလုပ္မ်ားေနပါေတာ့တယ္ ။၂၀ ...... ၃၀...... ၅၀.........။ကမၻာဦး မိစၧာသစ္ပင္ေပၚမွာေတာ့ အသီးေတြက ေထာင္ပိုင္း မကပါဘူး ။ ဒါေပမဲ့လည္း အမ်ားစုက အေပၚပိုင္းမွာသာ သီးေနပါတယ္ ။" လခြီး...... သည္လိုမွန္းသိရင္ စစ္သေဘာ ၤတစ္စီးေလာက္ ငွားလာပါတယ္ကြာ "လီဖူခ်န္းက ကမၻာဦး မိစၧာသစ္ပင္ရဲ့ အေပၚပိုင္းမွာ သီးေနတဲ့ အသီးေတြကို ၾကည့္ၿပီး မေက်မခ်မ္း ေရရြတ္လိုက္ပါတယ္ ။သည္လို အေကာင္ႀကီးႀကီး ရန္သူတစ္ေယာက္နဲ႔ ရင္ဆိုင္တဲ့ ေနရာမွာေတာ့ စစ္သေဘာေတၤြဟာ အေကာင္းဆုံး ေရြးခ်ယ္မွုပါပဲ ။သည္ကမၻာဦး မိစၧာသစ္ပင္အတြက္ ဆိုရင္ေတာ့ အဆင့္၆ စစ္သေဘၤာေတာင္ မလိုပါဘူး။ အဆင့္၅ စစ္သေဘၤာနဲ႔တင္ လုံေလာက္ပါတယ္ ။ သူက စစ္သေဘာကႋဳ အေယာင္ျပထားၿပီး ကမၻာဦး မိစၧာသစ္သီးေတြကို ေအးေအး ေဆးေဆး ခူးယုံပါပဲ။ခက္တာက စစ္သေဘာေတၤြရဲ့ ငွားရမ္းခ ျဖစ္ပါတယ္ ။ အဆင့္၅ စစ္သေဘာေတၤြရဲ့ တစ္ေန႔ ငွားရမ္းခကတင္ ေထာက္ပံ့ေရးရမွတ္ တစ္ေထာင္ ရွိေနတာပါ ။ၿပီးေတာ့ စစ္သေဘာပၤ်က္စီးသြားရင္လည္း ေလ်ာ္ေၾကးအေနနဲ႔ ေထာက္ပံ့ေရးရမွတ္ တစ္သန္း ေပးရပါဦးမယ္ ။အဆင့္၆ စစ္သေဘာတၤစ္စီးရဲ့ ေလ်ာ္ေၾကးဆိုရင္ေတာ့ ေျပာကို ေျပာမေနပါနဲ႔ေတာ့ ။လီဖူခ်န္းအေနနဲ႔ အခုမွ စစ္သေဘာ ၤမငွားမိခဲ့တဲ့အတြက္ ေနာင္တရေနလို႔လည္း ဘာမွ မထူးေတာ့ပါဘူး ။အခုခ်ိန္မွာေတာ့ သူလုပ္နိုင္တာဆိုလို႔ ကမၻာဦး မိစၧာသစ္သီးေတြကို ရနိုင္သေလာက္ ရေအာင္ ခူးတာပဲ ရွိပါတယ္ ။မိစၧာေတြကိုေတာ့ လီဖူခ်န္းက မ်က္လုံးထဲမွာေတာင္ မထည့္ထားေတာ့ပါဘူး ။ သူက သူ႔ရဲ့လမ္းမွာ ပိတ္ေနတဲ့ မိစၧာမွန္သမၽွကို သတ္ပစ္မွာပါ ။ကမၻာဦး မိစၧာသစ္ပင္ကေတာ့ လီဖူခ်န္းကို လုံးဝ သည္းမခံနိုင္ေတာ့တဲ့ ပုံပါပဲ ။သူက ဒါဇင္နဲ႔ ခ်ီတဲ့ သစ္သီးေတြထဲက စြမ္းအင္ေတြကို ကုန္စင္သြားေအာင္ စုပ္ယူလိုက္ၿပီး သစ္ကိုင္းႀကီး တစ္ကိုင္းဆီကို အဲသည္စြမ္းအင္ေတြ ပို႔ေဆာင္လိုက္ပါတယ္ ။ အဲသည္ေနာက္မွာေတာ့ စြမ္းအားေတြ ပို႔ေဆာင္ျခင္း ခံရတဲ့ သစ္ကိုင္းဟာ အနက္ေရာင္ နဂါးတစ္ေကာင္လို လူးလြန္႔ လွုပ္ရွားလာၿပီး လီဖူခ်န္းကို တိုက္ခိုက္လိုက္ပါေတာ့တယ္ ။ဘန္း......"ေဝါ့ "လီဖူခ်န္းကေတာ့ ေသြးစိမ္းရွင္ရွင္ တစ္လုတ္အန္ၿပီး လြင့္ထြက္သြားခဲ့ပါၿပီ ။တကယ္လို႔ လီဖူခ်န္းသာ လမ္းစဥ္ႏွစ္သြယ္ က်င့္ႀကံျခင္းကို မက်င့္ႀကံထားရင္ေတာ့ သည္ရိုက္ခ်က္ေၾကာင့္ အရိုးေတြေတာင္ ေၾကသြားနိုင္ပါတယ္ ။( note - လမ္းစဥ္ႏွစ္သြယ္ က်င့္ႀကံျခင္း = ခ်ီအတြင္းအားက်င့္ႀကံျခင္း နဲ႔ ခႏၶာကိုယ္ အျပင္အား က်င့္ႀကံျခင္း )" သြားၾကစို႔ေဟ့ "ကမၻာဦး မိစၧာသစ္ပင္က တကယ္ႀကီး ေဒါသထြက္ေနၿပီ ဆိုတာကို ရိပ္မိလိုက္တဲ့အတြက္ လီဖူခ်န္းဟာ အသီးေတြကို ဆက္ၿပီး မခူးရဲေတာ့ပါဘူး ။ သည္တစ္ခါ ထပ္ခူးဖို႔ ႀကံရင္ေတာ့ ကမၻာဦး မိစၧာသစ္ပင္က သူ႔ကို အေသ ရိုက္သတ္ေတာ့မွာပါ ။ၿပီးေတာ့ သူကလည္း ကမၻာဦး မိစၧာသစ္သီး ေျခာက္ဆယ္ေက်ာ္ ခုနစ္ဆယ္နီးပါး ခူးၿပီးသြားခဲ့ၿပီ မဟုတ္ပါလား။" ဟုတ္ "ေက်ာင္းရွန္နဲ႔ တျခားသူေတြကေတာ့ အေစာႀကီးကတည္းကေန သြားခ်င္ေနၾကတာပါ ။ သူတို႔က တစ္ေယာက္ကို ကမၻာဦး မိစၧာသစ္သီး ေလး၊ငါးလုံးေလာက္ ခူးယူနိုင္ခဲ့ၾကပါတယ္ ။ အဲသည္အေရအတြက္က သူတို႔အတြက္ ေကာင္းေကာင္းႀကီး လုံေလာက္ေနပါၿပီ ။ကမၻာဦး မိစၧာသစ္ပင္ရဲ့ နယ္နိမိတ္ထဲကေန ထြက္အၿပီးမွာေတာ့ သူတို႔၅ေယာက္ဟာ လ်ိဳဖန္ေျပာတဲ့ ေရကန္ရွိရာဆီကို ထြက္လာခဲ့ၾကပါတယ္ ။သုံးရက္အၾကာမွာေတာ့........."ဟိုဘက္မွာေဟ့ "လီဖူခ်န္းရဲ့ အသိစိတ္အာ႐ုံက ေရကန္တစ္ခုရဲ့ အလယ္မွာ ေပါက္ေနတဲ့ ခုနစ္စင္ၾကယ္ ေျမနတ္ဆိုးေဆးပင္ကို အာ႐ုံခံမိ သြားပါတယ္ ။" မင္းတို႔ေလးေယာက္ ငါ့ေနာက္ မလိုက္လာနဲ႔ ။ သည္ေနရာမွာပဲ ပုန္းၿပီး ေစာင့္ေနၾက "သတိေပးၿပီးတဲ့ ေနာက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းက မီးေတာက္တစ္ခုအသြင္ေျပာင္းၿပီး ေရကန္ရွိရာဆီကို ပ်ံသန္းသြားခဲ့ပါၿပီ ။" အခြင့္မရွိဘဲ ေရကန္နားကို ကပ္လာတဲ့ေကာင္ ......ေသစမ္း "ခုနစ္စင္ၾကယ္ ေျမနတ္ဆိုးေဆးပင္ကို ေစာင့္ၾကပ္ေနတဲ့ မိစၧာျဖဴက လီဖူခ်န္း အနားကပ္လာတာကို သတိထားမိပုံပါပဲ။သူက လီဖူခ်န္း ဆီကို လၽွပ္ျပက္သလို ခုန္ဝင္လာၿပီး ထိုးခ်လိုက္ပါတယ္ ။သည္လက္သီးခ်က္ဟာ ေရွာင္ဖို႔ မျဖစ္နိုင္ဘူး ဆိုတာကို လီဖူခ်န္းက ခံစားမိပါတယ္ ။ အဲသည္အတြက္ သူက ေရွာင္မေနေတာ့ဘဲ လက္သီးကို ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္လိုက္ပါတယ္ ။ရႊမ္း......မီးလၽွံဓားခ်ီတစ္ခုက လက္သီဆီကို တိုးဝင္သြားခဲ့ပါၿပီ ။ဝုန္း......လက္သီး နဲ႔ ဓားခ်ီ ဆုံအေတြ႕မွာ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ ခ်ီစြမ္းအင္ေပါက္ကြဲမွုက ေလထုတစ္ခုလုံးကို တုန္ခါသြားေစသလို ေျမျပင္ကိုလည္း ပက္ၾကားအက္သြား ေစပါတယ္ ။ကံဆိုးၿပီး အနားမွာ ရွိေနတဲ့ မိစၧာတခ်ိဳ႕ကေတာ့ ခ်ီစြမ္းအင္ လွိုင္းေတြေၾကာင့္ တန္းၿပီး အသက္ေပ်ာက္ကုန္ပါတယ္ ။" မင္းက ငါ့ရဲ့ ရတနာကို ခိုးခ်င္တယ္ေပါ့ေလ ။ ေသစမ္း "မိစၧာျဖဴက သူ႔ရဲ့လက္ကို ဆန္႔တန္းလိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ အျဖဴေရာင္ အလင္းတန္းတစ္ခု ထြက္ေပၚလာခဲ့ပါၿပီ ။ အဲသည္အလင္းတန္းကေတာ့ အရိုးျဖဴ ဓားတစ္လက္ပါပဲ ။ အဲသည္ေနာက္မွာေတာ့ မိစၧာျဖဴက လီဖူခ်န္းကို အရိုးျဖဴဓားနဲ႔ ခုတ္ပိုင္းလိုက္ပါတယ္ ။လီဖူခ်န္းကလည္း လက္ေႏွးမေနပါဘူး ။သူကလည္း ျပန္ၿပီး တိုက္ခိုက္လိုက္ပါတယ္ ။ထန္......ဓားႏွစ္လက္ ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ မိတဲ့ အခါမွာေတာ့ လီဖူခ်န္းေကာ မိစၧာျဖဴပါ အေနာက္ကို ေျခတစ္လွမ္းစီ ဆုတ္လိုက္ၾကပါတယ္ ။ သည္ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္မွုမွာ ဘယ္သူမွ အသာ မရခဲ့ၾကပါဘူး ။" သည္တိုက္ႀကီးမွာ ရွိေနတဲ့ မိစၧာေတြက မိစၧာဓာတ္ေတြေၾကာင့္ ပိုအစြမ္းထက္ေနတာပဲ "လီဖူခ်န္းက မဲ့ျပဳံးတစ္ခ်က္ ျပဳံးလိုက္မိပါတယ္ ။တကယ္လို႔ အေရွ႕ယူနီကြန္းတိုက္မွာ ရွိတဲ့ မိစၧာေတြသာ သည္လိုမ်ိဳး အစြမ္းထက္ေနလို႔ကေတာ့ အေရွ႕ယူနီကြန္းတိုက္ တစ္ခုလုံးဟာ အေစာႀကီးကတည္းက မိစၧာေတြ လက္ေအာက္ကို က်ေရာက္ေနေလာက္ပါၿပီ ။ သူ႔အေနနဲ႔ အခုလို ျဖစ္လာမွာေတာင္ မဟုတ္ပါဘူး။" သည္ေကာင္ႀကီးကို အနီးကပ္ တိုက္မွပဲ "အေတြးအဆုံးမွာေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ မိစၧာျဖဴကို အနီးကပ္ တိုက္ဖို႔အတြက္ ခုန္ဝင္သြားခဲ့ပါၿပီ ။အဆုံးမဲ့အာဏာ အပိုင္း ၄၈၆အဆိပ္နဂါး လက္သီးမိစၧာျဖဴက လီဖူခ်န္းရဲ့ အနီးကပ္တိုက္ခိုက္မွု အစြမ္းကို မသိပါဘူး ။ အဲသည္အတြက္ သူက လီဖူခ်န္းကို လြယ္လြယ္ကူကူပဲ အနားကပ္ခံ လိုက္ပါတယ္ ။ကၽြီ......က်ယ္ေလာင္လွတဲ့ ဆင္တစ္ေကာင္ရဲ့ ေအာ္ညစ္ျမည္ေႂကြးသံနဲ႔အတူ မဟာဆင္ဝိညာဥ္ဟာ ေလထုထဲမွာ ျဖစ္တည္လာခဲ့ပါၿပီ ။" ေသစမ္း "အဲသည္ေနာက္မွာေတာ့ မီးလၽွံနဂါး စြမ္းအားေတြ နဲ႔ ဆင္နဂါးစြမ္းအားေတြ ေပါင္းစပ္ပါဝင္ေနတဲ့ ဘုံခုနစ္ဆင့္ ေကာင္းကင္ဓားဟာ မိစၧာျဖဴကို ခုတ္ပိုင္းလိုက္ပါေတာ့တယ္ ။ဂၽြတ္......ဘန္း............သည္ဓားခ်က္ကိုေတာ့ မိစၧာျဖဴဟာ မခုခံနိုင္ခဲ့ပါဘူး ။အရိုးျဖဴဓားဟာ က်ိဳးေၾကပ်က္စီးသြားသလို မိစၧာျဖဴ ကိုယ္တိုင္ဟာလည္း လြင့္ထြက္သြားခဲ့ပါတယ္ ။လီဖူခ်န္းရဲ့ သည္ဓားခ်က္ဟာ အေစာပိုင္းကထက္ သိသိသာသာႀကီး ျပင္းထန္ေနၿပီး အနည္းဆုံး ၂၀ရာခိုင္ႏွုန္း ပိုျပင္းထန္လာခဲ့တာပါ ။လီဖူခ်န္းကေတာ့ မိစၧာျဖဴ လြင့္ထြက္သြားတာကို အခြင့္ေကာင္းယူၿပီး ေရကန္အလယ္မွာ ရွိေနတဲ့ ခုနစ္စင္ၾကယ္ ေျမနတ္ဆိုး ေဆးပင္ကို အလ်င္အျမန္ ႏုတ္ယူလိုက္ပါေတာ့တယ္ ။ခုနစ္စင္ၾကယ္ ေျမနတ္ဆိုး ေဆးပင္......သည္ေဆးပင္က သာမန္ ေျမကမၻာ အထြတ္အထိပ္အဆင့္ ေဆးပင္ေတြထက္ ဆယ္ဆေလာက္ ပိုရွားတဲ့ ေဆးပင္ပါ ။ သက္တံနီ ဂိုဏ္းေတာ္ကေတာ့ သည္ေဆးပင္ တစ္ပင္ကို ေထာက္ပံ့ေရးရမွတ္ ၃၀၀၀ ေပးထားပါတယ္ ။ အဲဒါက ကမၻာဦးမိစၧာသစ္သီး အလုံး၂၀ နဲ႔ တန္ဖိုးခ်င္း အတူတူပါပဲ ။" ယုတ္ညံ့တဲ့လူသား...... မင္းကို အရွင္လတ္လတ္ ဝါးစားပစ္မယ္ "ခုနစ္စင္ၾကယ္ ေျမနတ္ဆိုး ေဆးပင္ ႏုတ္ယူခံလိုက္တာကို ျမင္ေတြ႕ၿပီးတဲ့ ေနာက္မွာေတာ့ မိစၧာျဖဴဟာ အလြန္အမင္း ေဒါသ ထြက္သြားခဲ့ပါၿပီ ။ သူက အလင္းတန္းျဖဴေတြကို အရိုးျဖဴ က်ာပြတ္ရွည္ႀကီး တစ္ခုျဖစ္ေအာင္ ဖန္တီးလိုက္ၿပီး လီဖူခ်န္းကို ရိုက္ခ်လိုက္ပါတယ္ ။ရႊမ္း......က်ာပြတ္ရိုက္ခ်က္ ထြက္ေပၚလာၿပီးတဲ့ ေနာက္မွာေတာ့ ေလထုတစ္ခုလုံးဟာ က်ာပြတ္ရိပ္ေတြနဲ႔ ျပည့္ႏွက္သြားခဲ့ပါၿပီ ။ အဲသည္ က်ာပြတ္ရိပ္ တစ္ခုခ်င္းစီမွာလည္း မျမင္ရတဲ့ စြမ္းအားေတြ ခိုဝင္ကိန္းေအာင္းေနပါေသးတယ္ ။ လီဖူခ်န္းကိုယ္တိုင္ေတာင္မွ သည္က်ာပြတ္ရိုက္ကို ရင္ဆိုင္ဖို႔အတြက္ အက်ပ္အတည္း ေတြ႕ေနခဲ့ပါၿပီ ။ " မိစၧာစက္ကြင္းတိုက္က တကယ္ ေလ်ာ့တြက္လို႔ မရတဲ့ ေနရာပဲ။အေရွ႕ယူနီကြန္းတိုက္က အဆင့္၅ မိစၧာေတြက သည္ေနရာမွာဆိုရင္ သာမန္ အဆင့္၅ မိစၧာတစ္ေကာင္ပဲ ျဖစ္ေနမွာ ။ သည္မိစၧာျဖဴက သည္တိုက္မွာ ရွိေနတဲ့ အစြမ္းအထက္ဆုံး အဆင့္၅ မိစၧာေတြထဲကတစ္ေကာင္ ျဖစ္ေလာက္တယ္ "လီဖူခ်န္းက သည္က်ာပြတ္ရိုက္ခ်က္ကို မီးလၽွံစြမ္းအားေတြ နဲ႔ တုံ႔ျပန္လို႔ ရေပမယ့္ သူက မီးလၽွံစြမ္းအားေတြကို ဆက္ၿပီး မျဖဳန္းခ်င္ေတာ့ပါဘူး ။ အဲသည္အတြက္ သူက မီးလၽွံစြမ္းအားေတြကို ႐ုတ္သိမ္းလိုက္ၿပီး သူ႔မွာ ရွိသမၽွ ဆင္နဂါး စြမ္းအားေတြကို လည္ပတ္ေစလိုက္ပါတယ္ ။" က်ားဝိညာဥ္ လက္သီး "အဲသည္ေနာက္မွာေတာ့ သူဟာ က်ားဝိညာဥ္ လက္သီးနဲ႔ မိစၧာျဖဴကို အားကုန္ ထိုးပစ္လိုက္ပါၿပီ ။မဟာဆင္ဝိညာဥ္ နဲ႔ မဟာက်ားဝိညာဥ္တို႔ရဲ့ ေပါင္းစည္းမွုက လီဖူခ်န္းရဲ့ အနီးကပ္ တိုက္ခိုက္မွုကို အျမင့္ဆုံး အဆင့္အထိ ေရာက္သြားေစပါတယ္ ။ သည္လက္သီးအား ေလဟာနယ္ ဟင္းလင္းျပင္ကိုေတာင္မွာ ၿပိဳကြဲသြားေစမလိုပါပဲ ။ ဘန္း......ဝုန္း......ဝုန္း......ဝုန္း......ေပါက္ကြဲသံေတြ အဆက္မျပတ္ ထြက္လာၿပီးတဲ့ ေနာက္မွာေတာ့ က်ာပြတ္ရိပ္ေတြဟာ ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့ပါၿပီ ။ တစ္ဆက္တည္း ဆိုသလိုပဲ မိစၧာျဖဴဟာလည္း လြင့္ထြက္သြားပါေတာ့တယ္ ။လမ္းစဥ္ႏွစ္သြယ္ က်င့္ႀကံမွုမွာ လီဖူခ်န္းရဲ့ အစြမ္းအထက္ဆုံး အရာက ခႏၶာကိုယ္ အျပင္အားပါပဲ ။ သူ႔ရဲ့ လက္ရွိ ခႏၶာကိုယ္ အျပင္အားကို မီးလၽွံႏွလုံးသားေတာင္မွ မယွဥ္နိုင္ေသးပါဘူး ။ဆင္နဂါး ခႏၶာကိုယ္ သြန္းေလာင္းျခင္း ပညာရပ္ဟာ ေျမကမၻာအဆင့္ျမင့္ ခႏၶာကိုယ္ သန္႔စင္ျခင္း ပညာရပ္ ျဖစ္ပါတယ္ ။ သည္ေနရာမွာ တစ္ခု သတိျပဳရမွာကေတာ့ ေျမကမၻာ အဆင့္နိမ့္ ခႏၶာကိုယ္ သန္႔စင္ျခင္း ပညာရပ္ေတြဟာ ေျမကမၻာ အထြတ္အထိပ္အဆင့္ ခ်ီအတြင္းအား က်င့္စဥ္ေတြထက္ ပိုတန္ဖိုး ရွိတယ္ ဆိုတာပါပဲ ။ေတာင္ပိုင္းေတာအုပ္လို သိုင္းတကၠသိုလ္မွာေတာင္မွ ေျမကမၻာ အလယ္အလတ္အဆင့္ ခ်ီအတြင္းအား က်င့္စဥ္ေတြသာ ရွိၿပီး ေျမကမၻာအဆင့္ ခႏၶာကိုယ္ သန္႔စင္ျခင္း ပညာရပ္ေတြ မရွိပါဘူး ။သက္တံနီဂိုဏ္းကေတာ့ ဘုရင္အဆင့္ ဂိုဏ္းတစ္ခု ျဖစ္တဲ့အတြက္ မ်ားျပားလွတဲ့ ေျမကမၻာ အထြတ္အထိပ္အဆင့္ ခႏၶာကိုယ္ အျပင္အား သိုင္းပညာေတြကို ပိုင္ဆိုင္ထားပါတယ္ ။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔ဆီမွာက ေျမကမၻာ အဆင့္ျမင့္ ခႏၶာကိုယ္ သန္႔စင္ျခင္း ပညာရပ္ တစ္ခုေတာင္ မရွိပါဘူး ။သူတို႔က ေျမကမၻာ အလယ္အလတ္အဆင့္ ခႏၶာကိုယ္ သန္႔စင္ျခင္း ပညာရပ္ေတြကိုေတာင္မွ အနည္းငယ္သာ ပိုင္ဆိုင္ထားတာပါ ။အဲသည္အခ်က္နဲ႔တင္ ခႏၶာကိုယ္ သန္႔စင္ျခင္း ပညာရပ္ေတြဟာ ဘယ္ေလာက္ ရွားပါးၿပီး ဘယ္ေလာက္ အဖိုးထိုက္တန္သလဲ ဆိုတာကို သိေနနိုင္ပါၿပီ ။" ဟင္...... သူ႔ရဲ့ ခႏၶာကိုယ္ အျပင္အားက ခ်ီအတြင္းအားထက္ေတာင္ ပိုေကာင္းေနတာလား "ဟိုးအေဝးမွာ ရွိေနတဲ့ ေက်ာင္းရွန္တို႔ အဖြဲ႕ကေတာ့ မ်က္လုံးအျပဴးသားနဲ႔ လီဖူခ်န္းကို ေၾကာင္ၿပီး ၾကည့္ေနၾကပါတယ္ ။" အဲသည္ မိစၧာျဖဴက အရိုးမိစၧာ မ်ိဳးႏြယ္ထဲကပဲ ။ အဲသည္မိစၧာေတြက မိစၧာအခ်င္းခ်င္းကိုေတာင္ လႊမ္းမိုးနိုင္တဲ့ မိစၧာေတြ ။ ေကာလဟာလေတြအရ ဆိုရင္ေတာ့ ေသြးသန္႔ အရိုးမိစၧာ တစ္ေကာင္ဟာ မိစၧာဧကရာဇ္ တစ္ပါးေတာင္ ျဖစ္လာနိုင္တယ္တဲ့ ။ သည္အရိုးမိစၧာေတြက အဆင့္တူေတြထဲမွာ ဆိုရင္ ထိန္းမနိုင္သိမ္းမရ အစြမ္းထက္တဲ့ ေကာင္ေတြပဲ "သက္တံနီဂိုဏ္းထဲကို ေရာက္လာတာ ႏွစ္ေပါင္းမနည္းေတာ့တဲ့ ေက်ာင္းရွန္ဟာ မိစၧာျဖဴရဲ့ ဇစ္ျမစ္ကို အခ်ိန္တို အတြင္းမွာပဲ ခန္႔မွန္းလိုက္နိုင္ပါတယ္ ။ဒါေပမဲ့လည္း မိစၧာျဖဴရဲ့ ဇစ္ျမစ္က သူ႔ကို အံ့ၾသတုန္လွုပ္သြားေအာင္ မလုပ္နိုင္ပါဘူး ။သူ႔ကို တုန္လွုပ္အံ့ၾသသြားေအာင္ လုပ္နိုင္တဲ့သူကေတာ့ လီဖူခ်န္းပါပဲ ။ေက်ာင္းရွန္ဟာ သက္တံနီဂိုဏ္းေတာ္ရဲ့ ဘုရင္အဆင့္အတန္း တပည့္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ျမင္ခဲ့ဖူးပါတယ္ ။ ဒါေပမဲ့လည္း လီဖူခ်န္းလို ဘက္ေပါင္းစုံမွာ အစြမ္းထက္ေနတဲ့ သူကိုေတာ့ မျမင္ခဲ့ဖူးပါဘူး ။ ေက်ာင္းရွန္ရဲ့ အျမင္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ ဧကရာဇ္အဆင့္အတန္း တပည့္ေတာင္ ျဖစ္ထိုက္ေနပါၿပီ ။ဝုန္း......ဝုန္း......ဝုန္း......ခႏၶာကိုယ္ အျပင္အားကို အစြမ္းကုန္ ထုတ္သုံးထားတဲ့ လီဖူခ်န္းဟာ မိစၧာျဖဴကို အထက္စီးကေန တရစပ္ ဖိႏွိပ္ တိုက္ခိုက္ေနပါတယ္ ။ဒါေပမဲ့လည္း သူ႔ရဲ့ တိုက္ခိုက္မွုက မိစၧာျဖဴရဲ့ အရိုးအကာအကြယ္ကို မေက်ာ္လြန္နိုင္ပါဘူး ။ မိစၧာျဖဴရဲ့ အရိုးအကာအကြယ္က အင္မတန္ မာေက်ာၿပီး ႀကံ့ခိုင္လြန္းေနပါတယ္ ။ လီဖူခ်န္းရဲ့ လက္သီးေတြက အရိုးအကာအကြယ္ေပၚ ဆက္တိုက္ က်ေရာက္ေနတာေတာင္မွ အက္ရာ ေသးေသးေလးေတြ ျဖစ္ေပၚေစတာထက္ပိုၿပီး ဘာမွ မတတ္နိုင္ပါဘူး ။ အရိုးအကာအကြယ္ကို ဖ်က္ဆီးဖို႔ ဆိုရင္ေတာ့ ေျပာကို မေျပာပါနဲ႔ေတာ့ ။ အဲဒါက လုံးဝ မျဖစ္နိုင္သေလာက္ပါပဲ ။" က်ားဝိညာဥ္လက္သီးက အဆင့္အရမ္း နိမ့္လြန္းေနတာပဲ "လီဖူခ်န္းက ေခါင္းခါရမ္းလိုက္ မိပါတယ္ ။သူ႔ရဲ့ ခႏၶာကိုယ္ အျပင္အား နဲ႔ သူေလ့က်င့္ထားတဲ့ သိုင္းပညာဟာ မၽွေျခတစ္ခုမွာ ရွိမေနေတာ့ပါဘူး ။ သူ႔ရဲ့ က်ားဝိညာဥ္လက္သီးဟာ ေျမကမၻာအဆင့္နိမ့္ ခႏၶာကိုယ္ အျပင္အား လက္သီးသိုင္းသာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ အေတာ္ေလး အဆင့္နိမ့္ေနပါၿပီ ။ တကယ္လို႔သာ သူ႔အေနနဲ႔ ေျမကမၻာ အလယ္အလတ္အဆင့္ ခႏၶာကိုယ္ အျပင္အား လက္သီးသိုင္းကိုသာ ေလ့က်င့္ထားနိုင္ခဲ့လို႔ကေတာ့ သည္မိစၧာျဖဴကို တစ္ခ်က္တည္းနဲ႔ ဒဏ္ရာ အႀကီးအက်ယ္ ရေအာင္ လုပ္နိုင္မွာ အေသအခ်ာပါပဲ ။'ဂိုဏ္းေတာ္ကို ျပန္ေရာက္ရင္ေတာ့ ေျမကမၻာ အလယ္အလတ္အဆင့္ ခႏၶာကိုယ္ အျပင္အား သိုင္းပညာတစ္ခုေလာက္ သြားရွာၾကည့္ဦးမွ 'လီဖူခ်န္းက စိတ္ထဲကေန ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ခ်လိုက္ပါတယ္ ။သက္တံနီဂိုဏ္းမွာက ေျမကမၻာ အဆင့္ျမင့္ ခႏၶာကိုယ္ အျပင္အား သိုင္းပညာအခ်ိဳ႕ ရွိပါတယ္ ။ဒါေပမဲ့လည္း အဲသည္ သိုင္းပညာေတြရဲ့ သတ္မွတ္ တန္ဖိုးက ျမင့္လြန္းလွတဲ့အတြက္ လီဖူခ်န္း အေနနဲ႔ အခုေလာေလာဆယ္မွာ တတ္နိုင္စရာ အေၾကာင္းမရွိပါဘူး ။ အဲသည္အတြက္ သူက ေျမကမၻာ အလယ္အလတ္အဆင့္ ခႏၶာကိုယ္အျပင္အား သိုင္းပညာေတြကိုသာ သြားၾကည့္ဖို႔ ဆုံးျဖတ္ခဲ့တာပါ ။ ရွင္းရွင္းေျပာရမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ေျမကမၻာ အလယ္အလတ္အဆင့္ ခႏၶာကိုယ္အျပင္အား သိုင္းပညာေတြရဲ့ တန္ဖိုးကေတာင္မွ အေတာ္ေလး ျမင့္ေနပါၿပီ ။ ေျမကမၻာ အလယ္အလတ္အဆင့္ ခႏၶာကိုယ္အျပင္အား သိုင္းပညာ တစ္ခုက ေထာက္ပံ့ေရးရမွတ္ ေသာင္းပိုင္းအနည္းငယ္ ရွိပါတယ္ ။ဘန္း......မိစၧာျဖဴကို လြင့္ထြက္သြားေအာင္ ထိုးပစ္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွေတာ့ လီဖူခ်န္းက အဲသည္ျပန္ကန္အားကို ရယူၿပီး ေက်ာင္းရွန္တို႔ဆီကို ဆုတ္သြားခဲ့ပါၿပီ ။" ေျပးၾကစို႔ "သူက ပါးစပ္ကေနလည္း ေအာ္လိုက္ပါေသးတယ္ ။ဟူး......ဟူး......ဟူး......က်န္းရွန္နဲ႔ တျခားသူေတြကလည္း အေစာႀကီးကတည္းက ထြက္ေျပးဖို႔ ျပင္ဆင္ၿပီးသားပါပဲ ။ အဲသည္အတြက္ သူတို႔ေတြရဲ့ ေျပးႏွုန္းကလည္း လီဖူခ်န္းနဲ႔ မကြာလွပါဘူး ။ေဝါင္း......မိစၧာုျဖဴ တစ္ခ်က္ ဟိန္းလိုက္တဲ့ အခါမွာေတာ့ ေထာင္နဲ႔ခ်ီတဲ့ မိစၧာေတြဟာ ထြက္ေပၚလာခဲ့ပါတယ္ ။" အဲသည္ ေခြးသူခိုးေတြေနာက္ကို လိုက္ၾက "အဲသည္ေနာက္မွာေတာ့ မိစၧာျဖဴဦးေဆာင္တဲ့ မိစၧာ အစုအဖြဲ႕ႀကီးဟာ လီဖူခ်န္းတို႔ေနာက္ကို သည္းႀကီးမဲႀကီး လိုက္သြားၾကပါၿပီ ။ တတိယစက္ကြင္းကေန စတုတၳစက္ကြင္းကို ေရာက္တဲ့အထိ မိစၧာျဖဴတို႔ အဖြဲ႕ဟာ လီဖူခ်န္းတို႔ေနာက္ကို ဇြဲေကာင္းေကာင္းနဲ႔ လိုက္ေနၾကတုန္းပါပဲ ။ အဲသည္သတင္းကို ၾကားတဲ့ မိစၧာေတြကလည္း လီဖူခ်န္းတို႔ကို အေရွ႕ဘက္ကေန ႀကိဳၿပီး ပိတ္ဖမ္းဖို႔ ႀကိဳးစားၾကပါတယ္ ။ကံေကာင္းတယ္လို႔ပဲ ဆိုရမလား မသိပါဘူး ။ လီဖူခ်န္းရဲ့ အသိစိတ္အာ႐ုံက သူတို႔ကို ဖမ္းဖို႔ အေရွ႕မွာ ႀကိဳၿပီး ေစာင့္ေနတဲ့ မိစၧာေတြရဲ့ တည္ေနရာကို ေကာင္းေကာင္းႀကီး အာ႐ုံခံနိုင္ခဲ့ပါတယ္ ။ ရက္အနည္းငယ္အၾကာ ေျပးလႊားၿပီးတဲ့ ေနာက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းတို႔ ငါးေယာက္ဟာ ပဥၥမ စက္ကြင္းကို ျပန္ေရာက္လာခဲ့ပါၿပီ ။အဲသည္ေနာက္မွာေတာ့ သူတို႔ဟာ အခ်ိန္ဆြဲမေနေတာ့ဘဲ တည္ေနရာေရႊ႕ေျပာင္း စင္ျမင့္ကို အသက္သြင္းၿပီး မိစၧာစက္ကြင္း တိုက္ကေန ထြက္သြားပါေတာ့တယ္ ။ - သက္တံနီဂိုဏ္း ရဲ့ တည္ေနရာေရႊ႕ေျပာင္းခန္းမ -ခၽြမ္......အလင္းတန္းတစ္ခု ေတာက္ပအၿပီးမွာေတာ့ လီဖူခ်န္းတို႔ ငါးေယာက္ဟာ တည္ေနရာေရႊ႕ေျပာင္း စင္ျမင့္တစ္ခုေပၚမွာ ေပၚလာခဲ့ပါၿပီ ။" အမယ္ေလး...... ကံသီေပလို႔သာေပါ့ "ယုေဝက ရင္ဘတ္ကို လက္နဲ႔ ဖိလိုက္ၿပီး ခပ္တိုးတိုး ညည္းတြားလိုက္ပါတယ္ ။ သူမရဲ့ ပုံစံက အခုထက္ထိ အေၾကာက္မေျပေသးတဲ့ ပုံပါပဲ ။မိစၧာစက္ကြင္းတိုက္က တကယ့္ကို အႏၲရာယ္ မ်ားလြန္းလွပါတယ္ ။ပုံမွန္အားျဖင့္ ဆိုရင္ေတာ့ မိစၧာစက္ကြင္းတိုက္ရဲ့ တတိယစက္ကြင္း နဲ႔ စတုတၳစက္ကြင္းဟာ အႏၲရာယ္ ရွိစရာ အေၾကာင္းမရွိပါဘူး ။ မိစၧာစက္ကြင္းတိုက္ရဲ့ ဒုတိယ စက္ကြင္းကေတာင္မွ နည္းနည္းပါးပါးပဲ အႏၲရာယ္ ရွိတာပါ ။ ဒါေပမဲ့ သည္တစ္ေခါက္ ခရီးစဥ္မွာေတာ့ သူတို႔ဟာ တတိယစက္ကြင္းမွာတင္ပဲ ေသေျပးရွင္ေျပး ေျပးခဲ့ရပါတယ္ ။သူမကေတာ့ သည္ခရီးစဥ္ကို ေတာ္ေတာ္နဲ႔ ေမ့နိုင္ေတာ့မယ္ မထင္ပါဘူး ။ အထူးသျဖင့္ ကမၻာဦးမိစၧာသစ္ပင္မွာ ေတြ႕ခဲ့ရတဲ့ ၾကက္ေသြးေရာင္မိစၧာနဲ႔ ခုနစ္စင္ၾကယ္ ေျမနတ္ဆိုး ေဆးပင္ကို ေစာင့္ၾကပ္ေနတဲ့ မိစၧာျဖဴတို႔ကိုေပါ့ ။" ႂကြယ္ဝခ်မ္းသာမွုဆိုတာ အႏၲရာယ္နဲ႔ အျမဲ ဒြန္တြဲၿပီး ရွိေနတတ္တဲ့ အရာပဲ ။ သည္တစ္ေခါက္ ငါတို႔ရဲ့ စြန္႔စားမွုက တန္ပါတယ္ "အဲသည္စကားကို ေျပာလိုက္သူကေတာ့ ေကာင္းဝမ္ဝူပါပဲ ။ သူကေတာ့ မိစၧာစက္ကြင္းတိုက္ကေန အသက္ရွင္လ်က္ ျပန္လာနိုင္ခဲ့တဲ့အတြက္ အေတာ္ေလး ေပ်ာ္ရႊင္ေနပုံ ရပါတယ္ ။ မဟုတ္ေသးပါဘူး ။ ေကာင္းဝမ္ဝူက သည္တစ္ေခါက္ စြန္႔စားခန္း ခရီးကေန သူရလာတဲ့ အက်ိဳးအျမတ္ေတြေၾကာင့္ ေပ်ာ္ေနတာဆိုရင္ ပိုမွန္ပါလိမ့္မယ္ ။ေကာင္းဝမ္ဝူက ကမၻာဦး မိစၧာသစ္သီး ေလးလုံးကို ခူးယူနိုင္ခဲ့တဲ့အျပင္ ခရီးစဥ္ တစ္ေလၽွာက္မွာလည္း တာဝန္ၿပီးေျမာက္ဖို႔အတြက္ လိုအပ္တဲ့ ေဆးပင္အခ်ိဳ႕ကို ႏုတ္ယူနိုင္ခဲ့ပါေသးတယ္ ။ အဲဒါေတြကိုသာ ေထာက္ပံ့ေရးရမွတ္နဲ႔ လဲလိုက္မယ္ ဆိုရင္ေတာ့ သူဟာ ေထာက္ပံ့ေရးရမွတ္ ၁၂၀၀ေလာက္ ရမွာ အေသအခ်ာပါပဲ ။ အဲသည္အမွတ္က သူလိုခ်င္တဲ့ ေျမကမၻာ အဆင့္ျမင့္ ခ်ီအတြင္းအားက်င့္စဥ္ရဲ့ ပထမ အခန္း၂၇ခန္းကို ရယူဖို႔အတြက္ လုံေလာက္မက လုံေလာက္ေနခဲ့ပါၿပီ ။" အစ္ကိုလီ ...... ညီမက အျပင္စည္းဂိုဏ္းရဲ့ ၿခံဝင္းအမွတ္ ၃၈၅မွာ ေနပါတယ္ ။ တကယ္လို႔ အစ္ကို အားတယ္ဆိုရင္ ညီမဆီကို အခ်ိန္မေရြး လာလည္နိုင္ပါတယ္ "ယုေဝက ခ်စ္စဖြယ္ အမူအယာနဲ႔ လီဖူခ်န္းကိုၾကည့္ၿပီး သူမဆီ လာလည္ဖို႔ ဖိတ္ေခၚလိုက္ပါတယ္ ။လီဖူခ်န္းက ဘုရင္အဆင့္အတန္း တပည့္တစ္ေယာက္ ျဖစ္တဲ့အတြက္ မူလပင္လယ္နယ္ပယ္ကို ေရာက္ဖို႔ဆိုတာ သိပ္ၿပီး ခက္ခဲမွာ မဟုတ္ပါဘူး ။ တကယ္လို႔ လီဖူခ်န္းကသာ သူမနဲ႔ တာအိုလက္တြဲေဖာ္ ျဖစ္ခဲ့မယ္ဆိုရင္ေတာ့ သူမရဲ့ ဘဝတစ္ေလၽွာက္လုံးဟာ သာသာယာယာ ျဖစ္သြားမွာ အေသအခ်ာပါပဲ ။ ဒါေၾကာင့္လည္း ယုေဝက လီဖူခ်န္းကို ဖိတ္ေခၚလိုက္တာပါ ။" ကဲ...... အားလုံးကို ႏွုတ္ဆက္ပါတယ္ " လီဖူခ်န္းကေတာ့ ဘာမွျပန္မေျပာဘဲ အားလုံးကို ႏွုတ္ဆက္ကာ ဘုရင့္နယ္ေျမကို ပ်ံသန္းထြက္ခြာ သြားခဲ့ပါၿပီ ။" ဟင့္...... မာနႀကီးလိုက္တာ "ယုေဝကေတာ့ ႏွုတ္ခမ္းကိုက္ရင္းနဲ႔ မေက်မခ်မ္း ေရရြတ္ကာ က်န္ေနခဲ့ပါေတာ့တယ္ ။******" စုစုေပါင္း ေထာက္ပံ့ေရးရမွတ္ ၁၅၁၀၀ ။ သည္ေလာက္ဆိုရင္ေတာ့ ငါက ေျမကမၻာ အလယ္အလတ္အဆင့္ ခႏၶာကိုယ္ အျပင္အား သိုင္းပညာတစ္ခုကို ေအးေအးေဆးေဆး ယူလို႔ရၿပီကြ "မိစၧာစက္ကြင္းတိုက္ ခရီးစဥ္မွာ လီဖူခ်န္းရခဲ့တဲ့ အက်ိဳးအျမတ္ကေတာ့ တကယ့္ကို မယုံနိုင္စရာပါပဲ ။သူရခဲ့တဲ့ ကမၻာဦး မိစၧာသစ္သီး၆၇လုံး ၊ ခုနစ္စင္ၾကယ္ ေျမနတ္ဆိုးေဆးပင္ နဲ႔ အျခား ေဆးပင္ေတြက သူ႔ကို ေထာက္ပံံ့ေရး ရမွတ္ ၁၄၁၀၀ ရေစခဲ့ပါတယ္ ။သူ႔မွာ က်န္ေနေသးတဲ့ ေထာက္ပံ့ေရးရမွတ္ ၁၀၀၀ပါ ထည့္ေပါင္းလိုက္တဲ့ အခါမွာေတာ့ သူ႔ရဲ့ ေထာက္ပံ့ေရးရမွတ္ စုစုေပါင္းဟာ ၁၅၁၀၀ ျဖစ္သြားခဲ့ပါၿပီ ။ အဲဒါက ဘုရင္အဆင့္အတန္း တပည့္တစ္ေယာက္ကို ဂိုဏ္းေတာ္ကေပးတဲ့ ေထာက္ပံ့ေရးရမွတ္ တစ္ႏွစ္ခြဲစာနဲ႔ ညီမၽွပါတယ္ ။ေထာက္ပံေရး ရမွတ္ေတြ လုံေလာက္သြားတဲ့ အခါမွာေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ လၽွို႔ဝွက္က်မ္းစာေဆာင္ကို ဦးတည္ပါေတာ့တယ္ ။ - လၽွို႔ဝွက္က်မ္းစာေဆာင္-" ေသြးနဂါးေျခေထာက္...... ေျမကမၻာ အလယ္အလတ္အဆင့္ ခႏၶာကိုယ္အျပင္အား ေျခသိုင္း ။ သည္သိုင္းပညာရဲ့ ၿပီးျပည့္စုံျခင္း အဆင့္ကို ေရာက္ရင္ အဲသည္လူက ေသြးနဂါးဝိညာဥ္ကို အသက္သြင္းနိုင္မယ္ ။ ရန္သူကို တိုက္ခိုက္ရင္လည္း အမ်က္ေခ်ာင္းေခ်ာင္းထေနတဲ့ နဂါးတစ္ေကာင္လို ၾကမ္းတမ္းစြာ တိုက္ခိုက္နိုင္လိမ့္မယ္ ။ သည္သိုင္းက်မ္းရဲ့ ပထမပိုင္းအတြက္ ေထာက္ပံ့ေရးရမွတ္ ၅၀၀၀ လိုအပ္ၿပီး ဒုတိယပိုင္းအတြက္ ေထာက္ပံ့ေရးရမွတ္ ၁၅၀၀၀ လိုအပ္တယ္ "" အင္း...... ဒါက ငါလိုခ်င္တဲ့သိုင္းမ်ိဳး မဟုတ္ဘူး ။ ေနာက္တစ္အုပ္ ရွာၾကည့္ဦးမွ "" ခရမ္းေရာင္ ေသြးခ်ပ္ဝတ္တန္ဆာ ...... ေျမကမၻာအလယ္အလတ္အဆင့္ ခႏၶာကိုယ္ အျပင္အား သိုင္းပညာ ။သည္ပညာကို ၿပီးျပည့္စုံျခင္း အဆင့္အထိ ေလ့က်င့္ၿပီးသြားရင္ အဲသည္လူက ခ်ီစြမ္းအား ဒါမွမဟုတ္ သာလြန္ထူးကဲ စြမ္းအားေတြကို ခ်ပ္ဝတ္တန္ဆာ တစ္ခုအျဖစ္ ဖန္တီးနိုင္မယ္ ။ သည္သိုင္းပညာရဲ့ ပထမပိုင္းအတြက္ ေထာက္ပံ့ေရး ရမွတ္ ၆၀၀၀ လိုအပ္ၿပီး ဒုတိယပိုင္းအတြက္ ေထာက္ပံ့ေရးရမွတ္ ၁၈၀၀၀ လိုအပ္တယ္ "" မဟုတ္ေသးဘူး ။ ဒါကလည္း ငါလိုခ်င္တဲ့ သိုင္းပညာရပ္ မဟုတ္ဘူး "လၽွို႔ဝွက္က်မ္းစာေဆာင္ရဲ့ ဒုတိယထပ္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းတစ္ေယာက္ အေတာ္ေလး အလုပ္မ်ားေနပါတယ္ ။ သူက သိုင္းက်မ္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားရဲ့ အညႊန္းမာတိကာကို ဖတ္ခဲ့ၿပီးေပမယ့္လည္း အခုထက္ထိ သူစိတ္တိုင္းက်တဲ့ သိုင္းက်မ္းကို မေတြ႕ေသးပါဘူး ။" အဆိပ္နဂါးလက္သီး...... ေျမကမၻာအလယ္အလတ္အဆင့္ ခႏၶာကိုယ္ အျပင္အား သိုင္းပညာ ။ ၿပီးျပည့္စုံတဲ့ အဆင့္အထိ ေလ့က်င့္သြားၿပီးၿပီဆိုရင္ အဲသည္လူက အဆိပ္နဂါးဝိညာဥ္ကို အသက္သြင္းနိုင္မယ္ ။သည္လက္သီးအားက တစ္ဖက္သားအေပၚ လႊမ္းမိုးနိုင္ၿပီး သိပ္သည္းက်စ္လစ္တယ္ ။ အဲဒါက ဂူထဲကေန ထြက္လာတဲ့ အဆိပ္နဂါးတစ္ေကာင္လိုပဲ ။သည္သိုင္းပညာရဲ့ ပထမပိုင္းအတြက္ ေထာက္ပံ့ေရး ရမွတ္ ၈၀၀၀ လိုအပ္ၿပီး ဒုတိယပိုင္းအတြက္ ေထာက္ပံ့ေရးရမွတ္ ၂၄၀၀၀ လိုအပ္တယ္ "အဆုံးမဲ့အာဏာ အပိုင္း ၄၈၇အဆိပ္နဂါး လက္သီးရဲ့ ၿပီးျပည့္စုံျခင္းအဆင့္" အင္း....... ငါ သည္ဟာကိုပဲ ယူေတာ့မယ္ "အနည္းငယ္ ေတြေဝေနၿပီးတဲ့ ေနာက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းက အဆိပ္နဂါး လက္သီးသိုင္းကိုပဲ ေရြးလိုက္ပါေတာ့တယ္ ။သည္လက္သီးသိုင္းက အဆိပ္နဂါး လက္သီးသိုင္းလို႔ အမည္ရေပမယ့္လည္း တကယ့္တကယ္မွာေတာ့ အဆိပ္ကို အသုံးျပဳၿပီး တိုက္ခိုက္ရတဲ့ လက္သီးသိုင္း မဟုတ္ပါဘူး ။ သည္လက္သီးသိုင္းရဲ့ လက္သီးအားက အညႇာအတာ ကင္းမဲ့ၿပီး ရက္စက္လြန္းတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္သာ အဆိပ္နဂါး လက္သီးလို႔ အမည္ရေနတာပါ ။လီဖူခ်န္းက က်န္ရွိေနေသးတဲ့ ေထာက္ပံ့ေရးရမွတ္ ၇၁၀၀ကိုေတာ့ အေလာတႀကီး မသုံးေသးဘဲ ခ်န္ထားဖို႔အတြက္ ဆုံးျဖတ္လိုက္ပါတယ္ ။ ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆိုေတာ့ သူက ေနာက္တစ္ခါ သည္လၽွို႔ဝွက္က်မ္းစာေဆာင္ကိုလာရင္ မီးတိမ္တိုက္တစ္ေထာင္ ေလာင္ကၽြမ္းျခင္း ဓားသိုင္းရဲ့ ဒုတိယပိုင္း ဒါမွမဟုတ္ အဆိပ္နဂါး လက္သီးသိုင္းရဲ့ ဒုတိယပိုင္းကို လဲလွယ္ ရဖို႔ဖို႔ စဥ္းစားထားလို႔ပါပဲ ။" အႀကီးအကဲ...... သည္မွာေထာက္ပံ့ေရး ဒဂၤါး ၈၀၀၀ ပါ။ ကၽြန္ေတာ္က သည္အဆိပ္နဂါး လက္သီးသိုင္းကို ယူပါမယ္ "" ဟုတ္ၿပီ "လၽွို႔ဝွက္က်မ္းစာေဆာင္ အႀကီးအကဲဆီမွာ စာရင္းေပးသြင္းၿပီးတဲ့ ေနာက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ အဆိပ္နဂါး လက္သီးသိုင္းရဲ့ ပထမပိုင္းမူပြားကို ရယူၿပီး လၽွို႔ဝွက္က်မ္းစာေဆာင္ထဲကေန ထြက္သြားခဲ့ပါၿပီ ။******အဆိပ္နဂါးလက္သီးသိုင္းက စုစုေပါင္းမွ သိုင္းကြက္၂ကြက္ပဲ ရွိတာပါ ။ လီဖူခ်န္း ယူလာတဲ့ ပထမပိုင္းမွာေတာ့ အဆိပ္နဂါးကို ဖူးေျမာ္ျခင္း ဆိုတဲ့ သိုင္းကြက္ တစ္ကြက္ပဲ ပါရွိပါတယ္ ။သည္သိုင္းကြက္က သိုင္းကြက္တစ္ကြက္တည္း ျဖစ္ေပမယ့္လည္း သိုင္းဟန္ ၉မ်ိဳးနဲ႔ အလွည့္အေျပာင္း ၇၃၆မ်ိဳး ပါတဲ့အတြက္ ေလ့က်င့္ရတာ သိပ္မလြယ္လွပါဘူး။သိုင္းဟန္ တစ္မ်ိဳးနဲ႔ သိုင္းကြက္အလွည့္အေျပာင္း တစ္မ်ိဳးစီက မတူညီတဲ့ အျပင္အားေတြ နဲ႔ ေသြးလည္ပတ္ျခင္းကို ျဖစ္ေပၚေစပါတယ္ ။အဲသည္သိုင္းဟန္ ၉မ်ိဳး နဲ႔ သိုင္းကြက္အလွည့္အေျပာင္း ၇၃၆မ်ိဳးလုံးကို က်င္က်င္လည္လည္ အသုံးျပဳနိုင္ရင္ေတာ့ သည္သိုင္းကြက္ဟာ အင္မတန္ ေၾကာက္စရာ ေကာင္းသြားမွာ အေသအခ်ာပါပဲ ။ လက္သီးခ်က္ ထုတ္လိုက္တိုင္းမွာ အဆိပ္နဂါးဝိညာဥ္ ကပ္ပါလာမွာ ျဖစ္ၿပီး အဲဒါက လက္သီးခ်က္ရဲ့ အစြမ္းကို သိသိသာသာႀကီး တိုးျမႇင့္သြားေစမွာပါ ။လီဖူခ်န္းကေတာ့ သူ႔ရဲ့ ထိုးထြင္းသိျမင္မွု အားကိုးနဲ႔ သိုင္းဟန္၃မ်ိဳး နဲ႔ အလွည့္အေျပာင္း ၂၄၆မ်ိဳးကို တစ္ေန႔တည္းမွာ နားလည္အသုံးျပဳနိုင္ ခဲ့ပါတယ္ ။သူ႔ရဲ့ လက္သီးခ်က္ ထုတ္လိုက္တဲ့ အခါမွာဆိုရင္ သူ႔ရဲ့ အျပင္အားေတြနဲ႔ ေသြးေတြဟာ ေရဝဲတစ္ခုလို လည္သြားၿပီး ထိန္းမနိုင္၊သိမ္းမရတဲ့ လက္သီးအားတစ္ခု ျဖစ္ေပၚလာေအာင္ ေထာက္ပံ့ေပးပါတယ္ ။ အဲသည္အခ်ိန္မ်ိဳးမွာဆိုရင္ နဂါးတစ္ေကာင္ရဲ့ ဟိန္းသံကလည္း ေလထုထဲမွာ အထပ္ထပ္ ျမည္ဟီးေနတာပါပဲ ။လီဖူခ်န္းတစ္ေယာက္ အဆိပ္နဂါး လက္သီးသိုင္းကို ေလ့က်င့္ေနစဥ္မွာေတာ့ အေရွ႕ယူနီကြန္းတိုက္ရဲ့ အတြင္းတစ္ေနရာမွာ မထင္မွတ္ထားတဲ့ ေျပာင္းလဲမွုႀကီးတစ္ခု ျဖစ္ေပၚလာခဲ့ပါၿပီ ။အဲဒါကေတာ့ ျမဴခိုးတို႔ရဲ့ေျမက ျမဴခိုးေတြဟာ အေၾကာင္းအရင္း တစ္စုံတရာ မသိရဘဲ တျဖည္းျဖည္း ေပ်ာက္ကြယ္ကုန္တာပါပဲ ။ အဲသည္ ျမဴခိုးေတြ ေပ်ာက္ကြယ္ကုန္တဲ့အတြက္ ျမဴခိုးတို႔ရဲ့ ေျမမွာ ရွိေနတဲ့ လၽွို႔ဝွက္ခ်က္ တခ်ိဳ႕ဟာလည္း ေပၚလာခဲ့ပါတယ္ ။ အဲသည္ေပၚလာတဲ့ လၽွို႔ဝွက္ခ်က္ေတြ ထဲမွာေတာ့ ေတာင္ၾကားခ်ိဳင့္ဝွမ္းတစ္ခု အတြင္းမွာရွိတဲ့ တည္ေနရာေရႊေျပာင္း စင္ျမင့္လည္း အပါအဝင္ပါပဲ ။အဲသည္တည္ေနရာေရႊ႕ေျပာင္း စင္ျမင့္ ေပၚလာၿပီးကတည္းက အေရွ႕ယူနီကြန္းတိုက္က ပညာရွင္ေတြဟာ အေရွ႕ယူနီကြန္းတိုက္ကေနၿပီး ေန႔စဥ္နဲ႔အမၽွ ထြက္ခြာကုန္ၾကပါတယ္ ။အဲသည္ထြက္ခြာသြားၾကတဲ့ ပညာရွင္ေတြထဲမွာဆိုရင္ ဂိုဏ္းအသီးသီးက အထြတ္ေခါင္ခ်ဳပ္ အႀကီးအကဲေတြ နဲ႔ ထြတ္ေခါင္ပါရမီရွင္ေတြက အမ်ားဆုံးပါပဲ ။" လီဖူခ်န္း...... ဒါက မင္းရဲ့ လၽွို႔ဝွက္ခ်က္ေပ့ါေလ "လူေတြအားလုံးကေတာ့ သည္တည္ေနရာေရႊ႕ေျပာင္း စင္ျမင့္ဟာ လီဖူခ်န္းရဲ့ လၽွို႔ဝွက္ခ်က္ပဲ ျဖစ္ရမယ္လို႔ တစ္ထစ္ခ် ယုံၾကည္လိုက္ၾက ပါေတာ့တယ္ ။ လီဖူခ်န္းတစ္ေယာက္ အခ်ိန္တိုအတြင္းမွာ ေၾကာက္စရာ ေကာင္းေလာက္ေအာင္ အစြမ္းထက္လာတဲ့အေပၚမွာလည္း သူတို႔က မအံ့ၾသေတာ့ပါဘူး ။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ လီဖူခ်န္းက သည္တည္ေနရာေရႊ႕ေျပာင္းစင္ျမင့္ကို ရွာေဖြ႕ေတြ႕ရွိသြားခဲ့ၿပီး တျခားတိုက္ႀကီးေတြဆီကို ကူးသြားခဲ့တာ မဟုတ္ပါလား။အေရွ႕ယူနီကြန္းရဲ့ ေကာင္းကင္နဲ႔ေျမႀကီးမွာ ရွိတဲ့ ခ်ီစြမ္းအင္ေတြဟာ အေၾကာင္းတစ္စုံတရာေၾကာင့္ ပါးလ်သြားၿပီး ေရွးေခတ္တုန္းကလို သိပ္သည္းျခင္း မရွိေတာ့ဘူး ဆိုတာကို သည္တိုက္မွာရွိတဲ့ လူတိုင္းလိုလို သိထားၿပီးသား ျဖစ္ပါတယ္ ။ တကယ္လို႔သာ သူတို႔ အေနနဲ႔ အျခားအဆင့္ျမင့္ တိုက္ႀကီးတစ္ခုဆီကို တည္ေနရာေရႊေျပာင္းၿပီး သြားနိုင္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ပိုၿပီး က်င့္ႀကံရ လြယ္ကူသြားမွာ အေသအခ်ာပါပဲ ။ျပန္လည္ဝင္စားျခင္းနယ္ပယ္ အထြတ္အထိပ္မွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ရပ္တန္႔ေနတဲ့ ပညာရွင္ေတြ ဆိုရင္ေတာ့ အဆင့္ျမင့္ တိုက္ႀကီးတစ္ခုခုကို ေရာက္ေရာက္ခ်င္းမွာပဲ တိုက္ပြဲဝိညာဥ္ နယ္ပယ္ကို ခ်ိဳးေဖာက္ဝင္ေရာက္ နိုင္ေလာက္ပါေသးတယ္ ။တစ္ေန႔မွာေတာ့ ေသြးဘိုးဘိုး နဲ႔ ရွင္တိေကာဝမ္ဟာ ေတာင္ၾကားခ်ိဳင့္ဝွမ္းထဲမွာရွိတဲ့ တည္ေနရာေရႊ႕ေျပာင္း စင္ျမင့္ဆီကို ေရာက္လာခဲ့ၾကပါၿပီ ။ " ရွင္းတိေကာဝမ္ ...... က်ဳပ္တို႔သည္က ထြက္သြားၿပီးရင္ေတာ့ အနာဂတ္မွာ လက္တုံု႔ျပန္ဖို႔ ခက္ခဲသြားလိမ့္မယ္ေနာ့ "ေသြးဘိုးဘိုးႀကီးက သြားကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ေစ့ထားရင္းနဲ႔ ေျပာလိုက္ပါတယ္ ။သည္အေရွ႕တိုင္းယူနီကြန္း တိုက္ကေန ထြက္သြားၿပီးရင္ေတာ့ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ဟာ ေသခ်ာေပါက္ တိုက္ပြဲဝိညာဥ္နယ္ပယ္ ဆရာသခင္ေတြ ျဖစ္လာၾကမွာပါ ။ တကယ္လို႔ သူတို႔အေနနဲ႔ လီဖူခ်န္း ထြက္သြားတဲ့ တိုက္ကို ေရာက္သြားခဲ့ရင္ေတာ့ လက္တုံ႔ျပန္ဖို႔အတြက္ အခြင့္အေရး ရနိုင္ပါတယ္ ။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္က လီဖူခ်န္း ထြက္သြားတဲ့ တိုက္ကို မေရာက္ဘဲ တျခားတိုက္တစ္ခုကို ေရာက္သြားရင္ေတာ့ လီဖူခ်န္းကို လက္တုံု႔ျပန္ဖို႔ အခြင့္အေရး ရဖို႔ မျဖစ္နိုင္သေလာက္ ျဖစ္သြားေတာ့မွာပါ ။ ဘာျဖစ္လို႔လည္း ဆိုေတာ့ တိုက္တစ္ခုနဲ႔ တစ္ခုၾကားမွာ အေျပာက်ယ္တဲ့ ပင္လယ္ျပင္ႀကီးေတြ ျခားနားထားလို႔ပါပဲ ။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ အေနနဲ႔ တည္ေနရာေရႊ႕ေျပာင္း အစီအရင္ေတြကို သုံးတာမ်ိဳး ဒါမွမဟုတ္ မူလပင္လယ္နယ္ပယ္ကို ေရာက္ရင္ေရာက္မွပဲ တိုက္တစ္ခုကေန တစ္ခုကို သြားလာနိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္ ။လက္တစ္ဖက္ ျပတ္ေနတဲ့ ရွင္းတိေကာဝမ္ကေတာ့ လီဖူခ်န္းကို လက္တုံ႔ျပန္ဖို႔အတြက္ ေမ့ထားလိုက္ပုံပါပဲ။ သူက ေလသံ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္နဲ႔ ေျပာလိုက္ပါတယ္ ။" လက္တုံ႔ျပန္တာက က်င့္ႀကံျခင္းနယ္ပယ္ တစ္ခု အဆင့္တက္တာထက္ ပိုေကာင္းတယ္လို႔ မင္း ထင္ေနတာလား"အမွန္အတိုင္း ေျပာရမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ရွင္းတိေကာဝမ္ဟာ အေရွ႕ယူနီကြန္း တိုက္တစ္ခုလုံးကို လႊမ္းမိုးခ်ဳပ္ကိုင္ခ်င္လို႔ နယ္ခ်ဲ႕ခဲ့တာ မဟုတ္ပါဘူး ။ သူက အေရွ႕ယူနီကြန္းတိုက္ တစ္ခုလုံးရဲ့ အရင္းအျမစ္ေတြကို လိုခ်င္လို႔သာ သိမ္းပိုက္ဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့တာပါ ။ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ တိုက္ပြဲဝိညာဥ္နယ္ပယ္ကို ခ်ိဳးေဖာက္ဝင္က္ေဖို႔ဆိုရင္ အေရွ႕ယူနီကြန္း တိုက္တစ္ခုလုံးရဲ့ အရင္းအျမစ္ေတြကို သုံးစြဲနိုင္မွသာ ရမယ္လို႔ သူက တြက္ဆမိလို႔ပါပဲ ။အခုခ်ိန္မွာေတာ့ သူဟာ တိုက္ပြဲဝိညာဥ္နယ္ပယ္ကို ခ်ိဳးေဖာက္ဝင္ေရာက္ဖို႔အတြက္ အေရွ႕ယူနီကြန္းတိုက္ကို သိမ္းပိုက္စရာ မလိုေတာ့ပါဘူး ။ သူက သည္တည္ေနရာေရႊ႕ေျပာင္း စင္ျမင့္ကေန တျခားတိုက္ႀကီး တစ္ခုဆီကို ကူးသြားနိုင္ဖို႔ပဲ လိုပါတယ္ ။ အဲသည္အတြက္ သူက လက္တုံ႔ျပန္ဖို႔ကို အာ႐ုံ မရွိေတာ့ပါဘူး ။ဒါေပမဲ့လည္း အခြင့္အေရး ရခဲ့မယ္ ဆိုရင္ေတာ့ သူက ေသခ်ာေပက္ လီဖူခ်န္းကို လက္တုံု႔ျပန္မွာပါ ။" ကဲ...... သြားၾကရေအာင္ "ခၽြမ္......တည္ေနရာ ေရႊ႕ေျပာင္းစင္ျမင့္က အလင္းေရာင္တစ္ခ်က္ ေတာက္ပအၿပီးမွာေတာ့ ေသြးဘိုးဘိုးႀကီးနဲ႔ ရွင္းတိေကာဝမ္တို႔ဟာ ေပ်ာက္ကြယ္သြားၾကပါၿပီ ။အျခားတိုက္ႀကီးေတြကို တည္ေနရာေရႊ႕ေျပာင္းလို႔ ရတယ္ဆိုတဲ့ အရာႀကီးက တကယ့္ကို မဟာ အခြင့္အေရးႀကီးပါပဲ ။ အဲဒါက အေရွ႕ယူနီကြန္းတိုက္က က်င့္ႀကံသူေတြ အကုန္လုံးကို အ႐ူးအမူး ျဖစ္ေစပါတယ္ ။ထိပ္တန္းအင္အားစုေတြကေတာ့ ဝိညာဥ္ေက်ာက္တုံးေတြ လုံေလာက္တဲ့အတြက္ တည္ေနရာေရႊ႕ေျပာင္း ဝကၤပါကို အသက္သြင္းဖို႔အတြက္ ပူစရာ မလိုၾကပါဘူး ။ ဒါေပမဲ့ ဝိညာဥ္ေက်ာက္တုံးေတြ မလုံေလာက္တဲ့ သာမန္ အင္အားစုေလးေတြ အတြက္ကေတာ့ အဲဒါက စိတ္ပူစရာပါပဲ ။ အဲသည္အတြက္ အေရွ႕ယူနီကြန္းတိုက္မွာ လုယက္သတ္ျဖတ္ၿပီး ဝိညာဥ္ေက်ာက္တုံးစုတဲ့ အဖြဲ႕ငယ္ေလးေတြ အမ်ားႀကီး ေပၚလာၾကပါတယ္ ။ အဲသည္ဝိညာဥ္ေက်ာက္တုံး မလုံေလာက္မွုကပဲ အေရွ႕ယူကြန္း တိုက္ႀကီးကို ေသြးေခ်ာင္းစီးတဲ့ တိုက္တစ္ခု ျဖစ္သြားေစခဲ့ပါၿပီ ။လီဖူခ်န္းကေတာ့ အေရွ႕ယူနီကြန္းတိုက္မွာ ဘာေတြ ျဖစ္ပ်က္ေနသလဲ ဆိုတာကို လုံးဝ မသိပါဘူး ။ သူက သူ႔ရဲ့ လက္သီးသိုင္း ကမၻာငယ္ေလး ထဲမွာပဲ ေပ်ာ္ေမြ႕ေနပါတယ္ ။ဂါး......ဂရား.........စူးရွၿပီး ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္တဲ့ နဂါးဟိန္းသံ တစ္ခု......ေမ်ာလြင့္ဖုန္မွုန္႔ ေတာင္ထိပ္ေပၚမွာေတာ့ အနက္ေရာင္ နဂါးဝိညာဥ္တစ္ခုဟာ ေခါက္တုံ႔ေခါက္ျပန္ လူးလာပ်ံသန္း ေနပါတယ္ ။ အဲသည္နဂါးဝိညာဥ္ကေန ထြက္ေပၚလာတဲ့ ဖိအားေတြဟာ ေမ်ာလြင့္ဖုန္မွုန္႔ ေတာင္ထိပ္တစ္ခုလုံးကို မုန္တိုင္းတစ္ခု တိုက္ခတ္ေနတဲ့ အလားပါပဲ ။တကယ္လို႔ အကာအကြယ္ ဝကၤပါ အစီအရင္သာ မရွိလို႔ကေတာ့ သည္အနက္ေရာင္ နဂါးဝိညာဥ္ဟာ ေမ်ာလြင့္ဖုန္မွုန္႔ ေတာင္ထိပ္တစ္ခုလုံးကိုပါ ဖ်က္ဆီးသြားမလား မသိပါဘူး ။" ေျမကမၻာအလယ္အလတ္အဆင့္ ခႏၶာကိုယ္အျပင္အား သိုင္းပညာက တကယ္ကို ေၾကာက္စရာ ေကာင္းတာပဲ ။ သည္အဆိပ္နဂါး လက္သီးသိုင္းက ၿပီးျပည့္စုံျခင္း အဆင့္မွာ ဆိုေပမယ့္ က်ားဝိညာဥ္လက္သီးရဲ့ တစ္ဖက္ကမ္းခတ္ တတ္ေျမာက္ျခင္း အဆင့္ထက္ေတာင္ အားေကာင္းေနၿပီ "လီဖူခ်န္းက ခပ္တိုးတိုး ေရရြတ္လိုက္ပါတယ္ ။ သူ႔ရဲ့ မ်က္လုံးထဲမွာေတာ့ အားရေက်နပ္မွုေတြ အျပည့္ပါပဲ ။က်ားဝိညာဥ္ လက္သီးကေန ထြက္တဲ့ လက္သီးအားက ေျမကမၻာ အလယ္အလတ္အဆင့္ ခ်ီသိုင္းပညာေတြကို ယွဥ္နိုင္ပါတယ္ ။ ဒါေပမဲ့ အဆိပ္နဂါး လက္သီးသိုင္းရဲ့ လက္သီးအားကိုေတာ့ ေျမကမၻာ အလယ္အလတ္အဆင့္ ခ်ီသိုင္းပညာေတြ မယွဥ္နိုင္ပါဘူး ။အဆိပ္နဂါး လက္သီးသိုင္းရဲ့ ၿပီးျပည့္စုံျခင္း အဆင့္ဟာ မီးတိမ္တိုက္တစ္ေထာင္ ေလာင္ကၽြမ္းျခင္းရဲ့ အလုံးစုံ တတ္သိနားလည္ျခင္း အဆင့္ကိုေတာင္ မီလုမီခင္ ျဖစ္ေနပါၿပီ ။ဒါေတာင္မွ ဒါက ေျမကမၻာ အလယ္အလတ္အဆင့္ ခႏၶာကိုယ္ အျပင္အား သိုင္းပညာပဲ ရွိပါေသးတယ္ ။ တကယ္လို႔သာ ေျမကမၻာ အဆင့္ျမင့္ ခႏၶာကိုယ္ အျပင္အား သိုင္းပညာ ဆိုရင္ေတာ့ ေကာင္းကင္အဆင့္နိမ့္ ခ်ီအတြင္းအား သိုင္းပညာကိုေတာင္ ယွဥ္နိုင္မလား မသိပါဘူး ။လီဖူခ်န္း မသိတာကေတာ့ ခႏၶာကိုယ္ သန္႔စင္ျခင္း လမ္းစဥ္ဆိုတာက ေကာင္းကင္ဘုံကို ဆန္႔က်င့္တဲ့ လမ္းစဥ္ဆိုတာပါပဲ ။ လူသားေတြရဲ့ ခႏၶာကိုယ္ဟာ အားနည္းၿပီး မိစၧာသားရဲေတြ နဲ႔ မိစၧာေတြရဲ့ ခႏၶာကိုယ္ ေတာင့္တင္းႀကံ့ခိုင္မွုကို မယွဥ္နိုင္ပါဘူး ။ ဒါေပမဲ့လည္း ခႏၶာကိုယ္ သန္႔စင္ျခင္း လမ္းစဥ္ကို ေလၽွာက္လမ္းတဲ့ သူေတြရဲ့ ခႏၶာကိုယ္ကေတာ့ မိစၧာသားရဲေတြ နဲ႔ မိစၧာေတြကို ယွဥ္နိုင္႐ုံမက သာေတာင္ သာသြားနိုင္ပါေသးတယ္ ။ ခႏၶာကိုယ္ သန္႔စင္ျခင္း လမ္းစဥ္ကို အဆုံးထိ ေလၽွာက္လမ္းနိုင္ခဲ့မယ္ ဆိုရင္ေတာ့ အဲသည္လူဟာ ဘယ္တိုက္ခိုက္မွု မ်ိဳးကိုမွ ေၾကာက္စရာ မလိုတဲ့ လူတစ္ဦး ျဖစ္သြားမွာပါ ။ဒါေၾကာင့္လည္း ခႏၶာကိုယ္ သန္႔စင္ျခင္း လမ္းစဥ္ရဲ့ သိုင္းပညာေတြနဲ႔ က်င့္စဥ္ေတြဟာ အလြန္ ရွားပါးၿပီး အစြမ္းထက္ေနတာ ျဖစ္ပါတယ္ ။ အခုမ်က္ေမွာက္ေခတ္မွာေတာ့ ေကာင္းကင္ဘုံကို ဆန္႔က်င္နိုင္တဲ့ ခႏၶာကိုယ္ သန္႔စင္ျခင္း လမ္းစဥ္ကို ေလၽွာက္လမ္းသူ အေရအတြက္ဟာ ခ်ီအတြင္းအား က်င့္ႀကံျခင္း လမ္းစဥ္ကို ေလၽွာက္လမ္းသူေတြထက္ နည္းေနပါၿပီ ။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ခ်ီအတြင္းအား က်င့္ႀကံျခင္း လမ္းစဥ္က ခႏၶာကိုယ္ သန္႔စင္ျခင္း လမ္းစဥ္ထက္ ပိုလြယ္ကူေနလို႔ပါပဲ ။ဒါေပမဲ့လည္း အဲဒါက ခ်ီအတြင္းအား က်င့္ႀကံျခင္း လမ္းစဥ္ဟာ ခႏၶာကိုယ္ သန္႔စင္ျခင္း လမ္းစဥ္ထက္ အားနည္းတယ္လို႔ ဆိုလိုတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး ။ ဘယ္လမ္းစဥ္ကို ေလၽွာက္လမ္းတာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ လမ္းဆုံးကို ေလၽွာက္နိုင္ရင္ေတာ့ အတူတူပါပဲ ။မိုးေကာင္းကင္ တာအိုဆိုတာက လမ္းစဥ္အားလုံး ဒါမွမဟုတ္ တာအိုအားလုံးကို ခြင့္ျပဳထားပါတယ္ ။အဆိပ္နဂါး လက္သီးရဲ့ ၿပီးျပည့္စုံျခင္း အဆင့္ကို ေရာက္ၿပီးသြားေပမယ့္လည္း လီဖူခ်န္းက သူ႔ရဲ့ ေလ့က်င့္မွုကို မရပ္ပါဘူး ။သူက သည္အဆိပ္နဂါး လက္သီးသိုင္းကို ပထမပိုင္းနဲ႔တင္ အလုံးစုံတတ္သိနားလည္ျခင္း အဆင့္ ေရာက္ေအာင္ ေလ့က်င့္နိုင္မယ္လို႔ ယုံၾကည္ေနပါတယ္ ။ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ သူက အႀကံတစ္ခု ရထားလို႔ပါပဲ ။ သူ႔ရဲ့ အႀကံကေတာ့ အဆိပ္နဂါး လက္သီးသိုင္းရဲ့ ပထမ သိုင္းကြက္မွာ ရွိတဲ့ သိုင္းကြက္ အလွည့္အေျပာင္းကို ေလ်ာ့ခ်လိုက္ဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္ ။အဆိပ္နဂါး လက္သီးသိုင္းက အလွည့္အေျပာင္း ၇၃၆မ်ိဳး ရွိပါတယ္ ။ ဒါေပမဲ့ အဲသည္အလွည့္အေျပာင္း အကုန္လုံးက တစ္ခုနဲ႔တစ္ခု ခ်ိတ္ဆက္ေနတာပါ ။ အဲသည္အတြက္ အဲသည္အလွည့္အေျပာင္း ၇၃၆မ်ိဳးစလုံးကို အလွည့္အေျပာင္း တစ္ခုတည္းျဖစ္ေအာင္ ေပါင္းထည့္လို႔ မရစရာ အေၾကာင္းမရွိပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ အဲသည္လို လုပ္ဖို႔ဆိုတာက သူထင္ထားတာထက္ ပိုခက္ေလာက္ပါတယ္ ။လီဖူခ်န္း အထင္အရ ဆိုရင္ေတာ့ အဆိပ္နဂါး လက္သီးသိုင္းပညာကို တီထြင္ခဲ့တဲ့ ဆရာႀကီးက ေနာင္လာေနာင္သားေတြကို ေလ့က်င့္ရ လြယ္ကူေစလိုတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ သိုင္းကြက္ အလွည့္အေျပာင္းေတြကို မေလ်ာ့ခ်ဘဲ သည္အတိုင္း ထားခဲ့တာ ျဖစ္ရပါမယ္ ။သိုင္းပညာ တစ္ခုဟာ အစကတည္းက ရွုပ္ေထြးၿပီး နားလည္ရ ခက္ေနရင္ေတာ့ ဘယ္သူမွ ေအာင္ျမင္ေအာင္ က်င့္နိုင္ေတာ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး ။လီဖူခ်န္းဟာ အဆိပ္နဂါး လက္သီးသိုင္းရဲ့ အလုံးစုံ တတ္သိနားလည္ျခင္း အဆင့္ကို ေရာက္ဖို႔အတြက္ အခ်ိန္၇ရက္သာ ယူခဲ့ရတာပါ ။ဒါေပမဲ့လည္း လီဖူခ်န္းက လဝက္အထိ ႀကိဳးစားခဲ့တာေတာင္မွ သိုင္းကြက္အလွည့္အေျပာင္းကို ၇၃၆မ်ိဳးကေန ၆၂၅မ်ိဳးအထိ ေလ်ာ့က်သြားေအာင္ တတ္နိုင္ခဲ့ပါတယ္ ။အခုသူ႔ရဲ့ အဆိပ္နဂါး လက္သီးသိုင္းဟာ အလွည့္အေျပာင္း ပိုနည္းသြားၿပီ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ပိုအကြက္စိပ္လာၿပီး ပိုတိက် ေသသပ္လာတာ မွန္ေပမယ့္ အလုံးစုံ တတ္သိနားလည္ျခင္း အဆင့္ကို ေရာက္ဖို႔အတြက္ကေတာ့ အလွမ္းကြာဟ ေနဆဲပါပဲ ။" ေတာ္ၿပီ ......ေတာ္ၿပီ ။ ငါ့အေနနဲ႔ အရမ္း ေလာႀကီးေနလို႔ မျဖစ္ေသးဘူး ။သည္သိုင္းကြက္ကို အလွည့္အေျပာင္း ေလ်ာ့နည္းေအာင္ လုပ္မယ့္အစား ငါ့ရဲ့ ခႏၶာကိုယ္ အျပင္အားကို ျမႇင့္တာက ပိုေကာင္းဦးမယ္ "တစ္ေန႔မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ သူ႔ရဲ့ ႏွလုံးသားမွာ ရွိေနတဲ့ ဆင္အေသးစားေလးရဲ့ ေျပာင္းလဲမွုကို သတိျပဳမိ လိုကိပါတယ္ ။အဲသည္ ဆင္အေသးစားေလးက အရင္ကထက္ အနည္းငယ္ ႀကီးလာၿပီး မသိမသာေလး ပိုသန္႔စင္ေနသလိုပါပဲ ။ေနာက္တစ္ေန႔မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ ဘုရင့္နယ္ေၿမ ထဲမွာရွိတဲ့ နဂါးေရကန္ကို ေရာက္လာခဲ့ပါၿပီ ။နဂါးေရကန္ ဆိုတာကေတာ့ ခ်ီစြမ္းအားေတြ နဲ႔ ေသြးေတြကို သန္႔စင္ေပးတဲ့ ေရကန္တစ္ခုျဖစ္ၿပီး သက္တံနီဂိုဏ္းဟာ အဲသည္ေရကန္ထဲကို မေရမတြက္နိုင္တဲ့ ခႏၶာကိုယ္သန္႔စင္ျခင္း ပစၥည္းေတြ ထည့္ထားပါတယ္ ။ အဲဒါက ယုံဝူးၿမိဳ႕မွာ လီဖူခ်န္း ဝင္ခြင့္မရခဲ့တဲ့ ေဆးေပါင္းတစ္ေထာင္ ေရကန္နဲ႔ သေဘာတရားခ်င္း အတူတူပါပဲ ။ဒါေပမဲ့ ေရကန္ႏွစ္ခုရဲ့ လုပ္ဆာင္နိုင္စြမ္းကေတာ့ မိုးနဲ႔ေျမလို ကြာျခားပါတယ္ ။ ေဆးေပါင္းတစ္ေထာင္ ေရကန္ကေတာ့ လူတစ္ေယာက္ရဲ့ ခြန္အားကို ကီလိုဂရမ္ ရာပိုင္းအနည္းငယ္မၽွသာ တိုးျမႇင့္ေစနိုင္ၿပီး နဂါးေရကန္ကေတာ့ လူတစ္ေယာက္ရဲ့ ခြန္အားကို ကီလိုဂရမ္ ေသာင္း ၊သိန္း၊သန္း ေလာက္အထိ တိုးျမႇင့္ေစနိုင္ပါတယ္ ။ ငါးၾကင္းတစ္ေကာင္ကိုေတာင္ နဂါးတစ္ေကာင္လို ျဖစ္သြားေစနိုင္တယ္ ဆိုတဲ့ သေဘာမ်ိဳး သက္ေရာက္ေစလိုတဲ့အတြက္ သည္ေရကန္ကို နဂါးေရကန္လို႔ အမည္ေပးထားတာ ဆိုရင္လည္း မမွားပါဘူး ။အဆုံးမဲ့အာဏာ ၄၈၈နဂါးေရကန္" ျပန္လည္ဝင္စားျခင္း နယ္ပယ္လား ။ နဂါးေရကန္ထဲမွာ တစ္ရက္တာ အတြက္ ေထာက္ပံ့ေရးရမွတ္ ၅၀၀ ေပးရမယ္ ။ တကယ္လို႔ မင္းဆီမွာ ေထာက္ပံ့ေရးရမွတ္ အလုံအေလာက္ ရွိရင္ေတာ့ သုံးရက္စာ ႀကိဳေပးသြားလို႔ရတယ္ "နဂါးေရကန္ရဲ့ အျပင္ဘက္မွာေတာ့ အျပင္စည္း အႀကီးအကဲတစ္ေယာက္ ေစာင့္ၾကပ္ေနပါတယ္ ။" ဟုတ္ကဲ့ပါ ......အႀကီးအကဲ "လီဖူခ်န္းက ေထာက္ပံ့ေရးဒဂၤါး ၁၅၀၀ကို ထုတ္ေပးလိုက္ပါတယ္ ။နဂါးေရကန္က အလကား အသုံးျပဳလို႔ မရပါဘူး ။ ျပန္လည္ဝင္စားျခင္းနယ္ပယ္မွာ ရွိေနတဲ့ ဘုရင္အဆင့္အတန္း တပည့္ေတြက တစ္ရက္ကို ေထာက္ပံ့ေရးရမွတ္ ၅၀၀ ေပးရမွာျဖစ္ၿပီး တိုက္ပြဲဝိညာဥ္နယ္ပယ္မွာ ရွိတဲ့ ဘုရင္ အဆင့္အတန္း တပည့္ေတြကေတာ့ တစ္ရက္ကို ေထာက္ပံ့ေရးရမွတ္ ၂၀၀၀ ေပးရမွာ ျဖစ္ပါတယ္ ။အတြင္းစည္းနယ္ေၿမ ထဲမွာေတာ့ က်ားေရကန္ဆိုတာ ရွိေသးၿပီး အဲသည္ေရကန္က နဂါးေရကန္ေလာက္ အစြမ္းမထက္ပါဘူး ။ အဲသည္ေရကန္ကိုေတာ့ အတြင္းစည္းတပည့္ေတြ နဲ႔ အျပင္စည္း တပည့္ေတြပဲ သုံးၾကပါတယ္ ။ က်ားေရကန္ကို အသုံးျပဳခ်င္တဲ့ အျပင္စည္း တပည့္ေတြကေတာ့ တစ္ရက္ကို ေထာက္ပံ့ေရးရမွတ္ ၁၀၀ ေပးရမွာျဖစ္ၿပီး အတြင္းစည္းတပည့္ေတြကေတာ့ တစ္ရက္ကို ေထာက္ပံ့ေရးရမွတ္ ၅၀၀ ေပးရမွာပါ ။နဂါးေရကန္ကေတာ့ ေက်ာက္တုံးနဲ႔ ေဆာက္လုပ္ထားတဲ့ အေဆာက္အဦး တစ္ခုထဲမွာ ရွိၿပီး အခ်င္းဝက္ မီတာ သုံးဆယ္နီးပါး ရွိပါတယ္ ။ ဂိုဏ္းေတာ္က သည္ေရကန္ကို အထူးျပဳလုပ္ထားတဲ့ လိုက္ကာကို အသုံးျပဳၿပီး သီးသန္႔ေနရာငယ္ေလး သုံးဆယ္ ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ထားေပးပါေသးတယ္ ။နဂါးေရကန္ရဲ့ ေရမ်က္ႏွာျပင္ အထက္မွာေတာ့ ေရခိုးေရေငြ႕ေတြနဲ႔ ျပည့္ႏွက္ေနၿပီး ကန္႔သတ္မွု ဝကၤပါ အစီအရင္ေၾကာင့္ အဲသည္ ေရခိုးေရေငြ႕ေတြဟာ ပ်က္ျပယ္သြားျခင္း မရွိပါဘူး ။နဂါးေရကန္ကို ေရာက္တဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ ေရခိုးေရေငြ႕ေတြကို ခပ္ျပင္းျပင္း တစ္ခ်က္ ရွိုက္သြင္းလိုက္ပါတယ္။အံ့ၾသစရာပါပဲ ။အသက္တစ္ခါ ရွိုက္သြင္း႐ုံနဲ႔တင္ သူရဲ့ခ်ီေတြ နဲ႔ ေသြးေတြဟာ ပြက္ပြက္ဆူလာတာကို လီဖူခ်န္းတစ္ေယာက္ ခံစားလိုက္ရပါတယ္ ။ဒါက သာမန္ ေရခိုးေရေငြ႕သက္သက္ မဟုတ္ပါဘူး ။ အဲဒါက အင္မတန္ သိပ္သည္းတဲ့ ခ်ီအဆီအႏွစ္ပါပဲ ။" ဘုရင္အဆင့္ ဂိုဏ္းေတြက တကယ္ အံ့ၾသစရာ ေကာင္းတာပဲ ။ သူတို႔က သည္ေလာက္မ်ားတဲ့ ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံမွုကိုေတာင္ လုပ္ထားနိုင္တယ္ ။အေရွ႕ယူနီကြန္းတိုက္ တစ္ခုလုံးမွာ ရွိတဲ့ ရင္းျမစ္ပစၥည္းေတြကို စုလိုက္ရင္ေတာင္မွ သည္လို ေရကန္မ်ိဳး လုပ္ဖို႔ မျဖစ္နိုင္ေလာက္ဘူး "လီဖူခ်န္းက ခပ္တိုးတိုး ေရရြတ္လိုက္ရင္းနဲ႔ နဂါးေရကန္ တစ္ခုလုံးကို တစ္ခ်က္ အကဲခတ္ၾကည့္ လိုက္ပါတယ္ ။နဂါးေရကန္ထဲမွာက လူသိပ္မရွိပါဘူး ။ဒါက လက္ခံနိုင္စရာပါပဲ ။ ခႏၶာကိုယ္ အျပင္အား အရိုးတည္ေဆာက္ပုံ ပိုင္ရွင္အခ်ိဳ႕ နဲ႔ လမ္းစဥ္ႏွစ္သြယ္ က်င့္ႀကံျခင္းကို က်င့္ႀကံတဲ့ လူအခ်ိဳ႕ကပဲ သည္ေရကန္ကို လာၾကတာ မဟုတ္ပါလား ။လိုက္ကာစေပၚမွာ ပိုင္ရွင္ရွိေၾကာင္း အမွတ္အသား ျပဳလုပ္ၿပီးတဲ့ ေနာက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ အဝတ္အစားေတြ အကုန္ခၽြတ္ၿပီး နဂါးေရကန္ထဲ ဆင္းစိမ္ လိုက္ပါေတာ့တယ္ ။နဂါးေရကန္ထဲမွာ စစခ်င္း စိမ္တုန္းကေတာ့ သက္ေတာင့္သက္သာ ရွိသလိုပါပဲ ။ ဒါေပမဲ့ ခဏအၾကာမွာေတာ့ စူးရွတဲ့ နာက်င္မွုေတြက ျဖစ္ေပၚလာခဲ့ပါၿပီ ။ အဲဒါက အေသြးအသားေတြကို အပ္ ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာ နဲ႔ ထိုးဆြ ေနသလိုပါပဲ ။"ဟင္း...... "အဲသည္နာက်င္မွုေတြကို လီဖူခ်န္းက ေတာင့္ခံနိုင္ေပမယ့္လည္း သက္ျပင္းရွည္ႀကီး တစ္ခ်က္ကိုေတာ့ မခ်မျဖစ္ ခ်လိုက္ရပါတယ္ ။ ေနာက္ထပ္ အခ်ိန္အနည္းငယ္ ထပ္အၾကာမွာေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ နာက်င္မွုေတြနဲ႔ အသားက်သြား ခဲ့ပါၿပီ ။ အဲသည္အတြက္ သူက ဆင္နဂါးခႏၶာကိုယ္ သြန္းေလာင္းျခင္း ပညာရပ္ကို အသက္သြင္းလိုက္ၿပီး သူ႔ရဲ့ ခ်ီ ၊ေသြး နဲ႔ ဆင္နဂါး စြမ္းအားေတြကို လည္ပတ္ေစလိုက္ ပါေတာ့တယ္ ။ရွုး......ရြဲ............အသက္ရွုသြင္းျခင္း နဲ႔ ထုတ္ျခင္းကို လုပ္လိုက္တိုင္းမွာ ေႁမြပုံသဏၭာန္ ေရေငြ႕ေလး ႏွစ္ခုဟာ လီဖူခ်န္းရဲ့ ႏွာေခါင္းထဲက္ို ဝင္လိုက္ ၊ထြက္လိုက္ လုပ္ေနပါတယ္ ။ရွုတယ္......ထုတ္တယ္.........ရွုတယ္......ထုတ္တယ္.........လီဖူခ်န္း ရဲ့ ဝင္သက္ နဲ႔ ထြက္သက္ မၽွတလာတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ သူ႔ရဲ့ ႏွလုံးသားထဲမွာ ရွိေနတဲ့ ဆင္အေသးစားေလးဟာ သက္ဝင္ လွုပ္ရွား လာခဲ့ပါၿပီ ။ တစ္ဆက္တည္းမွာပဲ လီဖူခ်န္းရဲ့ ခႏၶာကိုယ္ဟာ ေရႊအိုေရာင္အလင္းတန္းေတြရဲ့ လႊမ္းျခဳံျခင္းကို ခံလိုက္ရပါေတာ့တယ္ ။အခ်ိန္ေတြ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ကုန္ဆုံးလာတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းရဲ့ ခ်ီစြမ္းအားေတြ နဲ႔ ဆင္နဂါး စြမ္းအားေတြဟာ သိသိသာသာႀကီး တိုးျမႇင့္လာခဲ့ပါၿပီ ။အဆုံးမွာေတာ့ စပါးအုံးေႁမြသဏၭာန္ ရွ္ိတဲ့ ေရခိုးေရေငြ႕တစ္ခုဟာ လီဖူခ်န္းဆီကို ခ်ည္းကပ္လာပါေတာ့တယ္ ။ အဲသည္ ေရခိုးေရေငြ႕ကို ၾကည့္ရတာက လီဖူခ်န္းရဲ့ ဆြဲေဆာင္မွုကို ေတာင့္မခံနိုင္ေတာ့တဲ့ ပုံပါပဲ ။တစ္ရက္...... ႏွစ္ရက္............သုံးရက္ေျမာက္ေန႔ အၿပီးမွာေတာ့ လီဖူခ်န္းရဲ့ ႏွလုံးသား ထဲမွာ ရွိေနတဲ့ ဆင္အေသးစားေလးဟာ ေနာက္ထပ္အရြယ္အစား တစ္ခုအထိ ႀကီးလာခဲ့ပါတယ္ ။ သူ႔ရဲ့ ေရႊအိုေရာင္ အေရျပားေတြကလည္း ေရႊေရာင္အျဖစ္ကို ကူးေျပာင္းသြားခဲ့ပါၿပီ ။" နဂါးေရကန္ရဲ့ အက်ိဳးသက္ေရာက္မွုက ငါထင္ထားတာထက္ ပိုေကာင္းေနတာပဲ ။ သည္ေရကန္ထဲမွာ ေနာက္ထပ္ ရက္နည္းနည္းေလာက္ ေနလိုက္ဦးမယ္ "ေထာက္ပံ့ေရးရမွတ္ေတြ လုံလုံေလာက္ေလာက္ ရွိေနတဲ့အတြက္လီဖူခ်န္းဟာ သုံးရက္ျပည့္ေန ေပမယ့္လည္း နဂါးေရကန္ထဲက ထြက္မသြားေသးပါဘူး ။သူ႔ဆီမွာ ရွိေနတဲ့ ေထာက္ပံ့ေရး အမွတ္က ႏွစ္ပတ္စာေလာက္အထိ လုံေလာက္ေနတာ မဟုတ္ပါလား ။ေလးရက္ေျမာက္တဲ့ ေန႔မွာေတာ့ လူငယ္တစ္ေယာက္ဟာ နဂါးေရကန္ကို ေရာက္လာခဲ့ပါတယ္ ။သူေရာက္လာၿပီး သိပ္မၾကာခင္မွာဘဲ လီဖူခ်န္းဘက္က ခ်ီအဆီအႏွစ္ ေရခိုးေရေငြ႕ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ဟာ အဲသည္လူငယ္ဘက္ကို ေရာက္သြားပါေတာ့တယ္ ။လီဖူခ်န္းကလည္း အဲသည္အျဖစ္အပ်က္ကို သတိမထားမိဘဲ မေနပါဘူး ။" တိုက္ပြဲဝိညာဥ္နယ္ပယ္က ဆရာသခင္ တစ္ေယာက္လား "လီဖူခ်န္းက မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္ မိပါတယ္ ။နဂါးေရကန္ထဲမွာ ရွိေနတဲ့ ေရခိုးေရေငြ႕ ခ်ီအဆီအႏွစ္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားအျပင္ သူ႔ဘက္က ေရခိုးေရေငြ႕ ခ်ီအဆီအႏွစ္ေတြပါ တျခားဘက္ကို ေရာက္သြားမွေတာ့ ဘာမွ ယုံမွားသံသယ ဝင္ေနစရာ မလိုေတာ့ပါဘူး ။ အဲသည္လူငယ္က ေသခ်ာေပါက္ တိုက္ပြဲဝိညာဥ္နယ္ပယ္က ဆရာသခင္ တစ္ေယာက္ပဲ ျဖစ္ရပါမယ္ ။လီဖူခ်န္းရဲ့ ညာဘက္က ခုနစ္ခုေျမာက္ လိုက္ကာအခန္းငယ္ေလး အတြင္းမွာေတာ့ ေရႊေရာင္ ေရာင္ျခည္စက္ကြင္းေတြကို ထုတ္လႊတ္ေနတဲ့ လူငယ္တစ္ေယာက္ ရွိေနပါတယ္ ။ သူ႔ရဲ့ ခႏၶာကိုယ္ကေန ထြက္ေနတဲ့ အရွိန္အဝါေတြ နဲ႔ ေသြးလႊမ္းေနတဲ့ အေငြ႕အသက္ေတြက သူဟာ တစ္ကမၻာလုံးနဲ႔ တစ္ေယာက္ေတာင္ ယွဥ္ခ်နိုင္တယ္လို႔ ေျပာေနသလိုပါပဲ ။" အားပါးပါး...... ေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းလိုက္တဲ့ ခႏၶာကိုယ္အျပင္အား က်င့္ႀကံျခင္း အဆင့္ပဲ "လီဖူခ်န္းက ခါးသီးစြာ ျပဳံးလိုက္မိပါတယ္ ။ သည္လူငယ္ ေရာက္လာတဲ့အတြက္ သူ႔ဘက္က ေရခိုးေရေငြ႕ ခ်ီအဆီအႏွစ္ေတြဟာ အေစာပိုင္း ေန႔ေတြကလို မသိပ္သည္းေတာ့ပါဘူး ။ သူ႔ဘက္မွာက ေရခိုးေရေငြ႕ ခ်ီအဆီအႏွစ္ေတြ ၆၀ ရာခိုင္ႏွုန္း ဒါမွမဟုတ္ ၇၀ ရာခိုင္ႏွုန္းေလာက္သာ က်န္ပါေတာ့တယ္ ။ကံေကာင္းတာ တစ္ခုကေတာ့ ဟိုဘက္ျခမ္းက လူငယ္ဟာ ေရခိုးေရေငြ႕ ခ်ီအဆီအႏွစ္ေတြကို အကုန္အစင္ မဆြဲေဆာင္သြားတာပါပဲ ။ အဲသည္အတြက္ သူ႔ဘက္မွာ က်န္ေနေသးတဲ့ ေရခိုးေရေငြ႕ ခ်ီအဆီအႏွစ္ေတြဟာ က်င့္ႀကံဖို႔အတြက္လုံေလာက္ေနပါေသးတယ္ ။" ဟိုဘက္အခန္းမွာ ရွိေနတာ ဂိုဏ္းတူညီမေလးလု လား "အသံပိုင္ရွင္ကေတာ့ အခုမွ ေရာက္လာတဲ့ လူငယ္ပါပဲ ။" အင္း...... ဟုတ္တယ္ ။ ညီမပါ "အားမာန္ အျပည့္နဲ႔ သူရဲေကာင္း ဆန္လွတဲ့ မိန္းကေလး အသံတစ္ခုက ေျဖလာခဲ့ပါတယ္ ။ သူမရဲ့ အသံက ဆန္႔က်င္ဘက္ လိင္ေတြကို တစ္မ်ိဳးတစ္ဖုံ ဆြဲေဆာင္မွု ရွိေနတာကိုေတာ့ ျငင္းမရပါဘူး ။" ၾကည့္ရတာ ညီမရဲ့ ေက်ာက္စိမ္းဇာမဏီ ပညာရပ္က အခန္း၆ရဲ့ အႀကိဳ ၿပီးျပည့္စုံျခင္း အဆင့္ကို ေရာက္ေနပုံပဲ ။ အစ္ကိုကေတာ့ ညီမကို ဘယ္လို မ်က္ႏွာျပရမလဲေတာင္ မသိေတာ့ပါဘူးကြာ "လူငယ္က ျပန္ေျပာလိုက္ပါတယ္။" ဂိုဏ္းတူအစ္ကိုရဲ့ ေသြးဝံပုေလြ ေကာင္းကင္ေျခလွမ္းကလည္း အခန္း၆ရဲ့ အႀကိဳ ၿပီးျပည့္စုံျခင္း အဆင့္ကို ေရာက္ေနၿပီပဲ မဟုတ္ဘူးလား ။ ဘာျဖစ္လို႔ ညီမကို မ်က္ႏွာ မျပရဲရတာလဲ "မိန္းမပ်ိဳရဲ့ အသံက ထြက္ေပၚလာျပန္ပါတယ္ ။" ေသြးဝံပုေလြ ေကာင္းကင္ေျခလွမ္း နဲ႔ ေက်ာက္စိမ္းဇာမဏီ ပညာရပ္လား "လီဖူခ်န္းက မ်က္လုံးျပဴးေနခဲ့ပါၿပီ ။သူက သည္ပညာရပ္ႏွစ္ခုကို ေကာင္းေကာင္းႀကီး သိပါတယ္ ။အဲသည္ပညာရပ္ ႏွစ္ခုက လၽွို႔ဝွက္က်မ္းစာေဆာင္ရဲ့ ဒုတိယထပ္မွာ ရွိတဲ့ ေျမကမၻာ အလယ္အလတ္အဆင့္ ခႏၶာကိုယ္ သန္႔စင္ျခင္း က်င့္စဥ္ေတြပါ ။ ခႏၶာကိုယ္ အျပင္အား က်င့္ႀကံျခင္း က်င့္စဥ္ေတြလို႔ ေျပာရင္လည္း မမွားပါဘူး ။ေက်ာက္စိမ္းဇာမဏီ ပညာရပ္ကေတာ့ သက္တံနီဂိုဏ္းရဲ့ နံပါတ္၁ ခႏၶာကိုယ္ သန္႔စင္ျခင္း က်င့္စဥ္ဆိုၿပီး နာမည္ေက်ာ္ပါတယ္ ။သည္ပညာရပ္ကို အျမင့္ဆုံး အဆင့္အထိ က်င့္နိုင္တဲ့လူဟာ ခႏၶာကိုယ္အျပင္အား ဘုရင္တစ္ပါး ျဖစ္လာမွာပါ ။သည္ပညာရပ္ရဲ့ အထူးအားသာခ်က္ကေတာ့ အဆိပ္ၿပီးတဲ့ ေရခဲ အေသြးအသားနဲ႔ ေက်ာက္စိမ္း အရိုးကို ပိုင္ဆိုင္နိုင္တာပါပဲ ။ၿပီးေတာ့ ေက်ာက္စိမ္းဇာမဏီ စြမ္းအားဟာ သမားရိုးက်မဟုတ္တဲ့ ေက်ာက္စိမ္းအသြင္ေျပာင္းျခင္းကို လုပ္နိုင္ပါတယ္ ။ အဲသည္စြမ္းအားက ဘယ္ေလာက္ျပင္းထန္တဲ့ ဒဏ္ရာကိုပဲျဖစ္ျဖစ္ အလ်င္အျမန္ ျပန္ေကာင္းေစတဲ့အျပင္ အဲသည္စြမ္းအားနဲ႔ တိုက္ခိုက္ခံရသူကိုလည္း ေက်ာက္စိမ္းအျဖစ္ ေျပာင္းသြားေစပါတယ္ ။ ေက်ာက္စိမ္း႐ုပ္အျဖစ္ အျပည့္အဝ ေျပာင္းသြားရင္ေတာ့ မေသမ်ိဳး အမတေတြေတာင္မွ ကယ္နိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး ။ေသြးဝံပုေလြ ေကာင္းကင္ေျခလွမ္းကေတာ့ အလြန္အမင္း ရန္လိုၿပီး ဖိႏွိပ္တတ္တဲ့ ခႏၶာကိုယ္သန္႔စင္ျခင္း က်င့္စဥ္တစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္ ။သည္က်င့္စဥ္ကို က်င့္ႀကံတဲ့ သူကေတာ့ မ်ားျပားလွတဲ့ မိစၧာဝံပုေလြ အျမဳေတေတြကို စားသုံးရမွာပါ ။ သည္က်င့္စဥ္ကို ေတာ္ေတာ္ ခရီးေရာက္သြားတဲ့ သူေတြဟာ ေသြးဝံပုေလြစြမ္းအားကို အသုံးျပဳၿပီး သမန္းဝံပုေလြေတြအျဖစ္ ေျပာင္းနိုင္ပါတယ္ ။ သမန္းဝံပုေလြ အျဖစ္ ေျပာင္းနိုင္တဲ့ က်င့္ႀကံသူေတြဟာ မိစၧာေတြထက္ေတာင္ ပိုေၾကာက္စရာေကာင္းတယ္လို႔လည္း ေျပာၾကပါတယ္ ။" သည္ႏွစ္ေယာက္က ဂိုဏ္းတူအစ္ကို လုဝမ္ နဲ႔ ဂိုဏ္းတူအစ္မ ဝူရွန္းလန္ပဲ ျဖစ္ရမယ္ "သက္တံနီဂိုဏ္းမွာက ခႏၶာကိုယ္သန္႔စင္ျခင္း လမ္းစဥ္ကို ေလၽွာက္လမ္းတဲ့ ဘုရင္အဆင့္အတန္း တပည့္ေတြက သိပ္မမ်ားလွပါဘူး ။ အဲသည္အတြက္ လီဖူခ်န္းက လူငယ္ နဲ႔ မိန္းမပ်ိဳတို႔ကို ခန္႔မွန္းလိုက္နိုင္ပါတယ္ ။လုဝမ္က ၾကယ္၇ပြင့္ မဟူရာ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံ ပိုင္ရွင္ျဖစ္ၿပီး ဝူရွန္းလန္ကေတာ့ ၾကယ္၇ပြင့္ သံေက်ာက္တုံး အရိုးတည္ေဆာက္ပုံ ပိုင္ရွင္ ျဖစ္ပါတယ္ ။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ့ ေျပာစကားအရ ဆိုရင္ေတာ့ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္စလုံးဟာ သူတို႔ေလ့က်င့္ေနတဲ့ သက္ဆိုင္ရာ ခႏၶာကိုယ္သန္႔စင္ျခင္း က်င့္စဥ္ေတြရဲ့ အခန္း၆ကို အႀကိဳၿပီးျပည့္စုံျခင္း အဆင့္အထိေရာက္ေအာင္ ေလ့က်င့္ထားၿပီး ၾကပါၿပီ ။ ၿပီးေတာ့ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္စလုံးဟာ တိုက္ပြဲဝိညာဥ္ နယ္ပယ္ အလယ္အလတ္ အဆင့္က သူေတြပါ ။ အဲသည္အတြက္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ဟာ တိုက္ပြဲဝိညာဥ္နယ္ပယ္ အလယ္အလတ္ အဆင့္မွာ အစြမ္းအထက္ဆုံး သူေတြေတာင္ ျဖစ္ေလာက္ပါတယ္ ။ဆယ္ရက္ေျမာက္တဲ့ ေန႔မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းရဲ့ ႏွလုံးသားထဲမွာ ရွိေနတဲ့ ဆင္အေသးေလးဟာ ေနာက္ထပ္ အရြယ္အစားႀကီးလာၿပီး အရြယ္ေရာက္စ ျပဳေနတဲ့ ဆင္တစ္ေကာင္လို ျဖစ္သြားခဲ့ပါတယ္ ။ ဆင္အေသးစားေလးကေန အရြယ္ေရာက္စျပဳေနတဲ့ ဆင္တစ္ေကာင္လို ျဖစ္လာတယ္ ဆိုတာက လီဖူခ်န္းရဲ့ ဆင္နဂါးခႏၶာကိုယ္ သြန္းေလာင္းျခင္း အခန္းငါးဟာ အလုံးစုံ တတ္သိနားလည္ျခင္း အဆင့္ကို ေရာက္ေတာ့မယ္ အဓိပၸါယ္ပါပဲ ။ အခုဆိုရင္ေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ ျပန္လည္ဝင္စားျခင္း နယ္ပယ္မွာ ရွိေနတဲ့ သူတိုင္းကို ခႏၶာကိုယ္ အျပင္အား သက္သက္နဲ႔တင္ ဖိႏွိပ္လို႔ ရေနပါၿပီ ။ တကယ္လို႔သာ သူ႔အေနနဲ႔ ခႏၶာကိုယ္ အျပင္အား သိုင္းပညာျဖစ္တဲ့ အဆိပ္နဂါး လက္သီးကိုပါ တြဲသုံးလိုက္မယ္ ဆိုရင္ေတာ့ တိုက္ပြဲဝိညာဥ္နယ္ပယ္ အဆင့္နိမ့္ပိုင္းက ဆရာသခင္ေတြကိုပါ ဂ႐ုစိုက္စရာ လိုေတာ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး ။ဆယ့္တစ္ရက္ေျမာက္ေန႔...... ဆယ့္ႏွစ္ရက္ေျမာက္ေန႔...... ဆယ့္ေလးရက္ေျမာက္ေန႔ ...............။ကံမေကာင္းစြာနဲ႔ပဲ လီဖူခ်န္းဟာ ဆင္နဂါးခႏၶာကိုယ္ သြန္းေလာင္းျခင္း ပညာရပ္ အခန္းငါးရဲ့ အလုံးစုံ တတ္သိနားလည္ျခင္း အဆင့္ကို ေရာက္ေအာင္ မေလ့က်င့္နိုင္ ခဲ့ပါဘူး ။ အဲဒါက နဂါးေရကန္ထဲမွာ ေရခိုးေရေငြ႕ ခ်ီအဆီအႏွစ္ေတြ မလုံေလာက္လို႔ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ သူ႔ရဲ့ ခႏၶာကိုယ္ကိုက အကန္႔အသတ္ တစ္ခုထဲကို ေရာက္သြားခဲ့တာပါ ။ေရခိုးေရေငြ႕ ခ်ီအဆီအႏွစ္ေတြကို အဆက္မျပတ္ စုပ္ယူျခင္းက ခ်ီစြမ္းအင္ေတြ နဲ႔ ေသြးေတြကို ထိခိုက္ေစတာ မွန္ေပမယ့္လည္း အဲဒါက အေသးအဖြဲ ျပသနာေလး တစ္ခုသာ ျဖစ္ပါတယ္ ။တကယ့္ျပသနာကေတာ့ သူ႔ရဲ့ ခ်ီစြမ္းအင္ေတြနဲ႔ ေသြးေတြဟာ ဆူပြက္လြန္ၿပီး ေပါက္ကြဲလုနီးပါး ျဖစ္ေနတာပါပဲ ။ လီဖူခ်န္းက အဲသည္အရာကို ထိန္းခ်ဳပ္နိုင္စြမ္း မရွိေတာ့ပါဘူး ။" နဂါးေရကန္က တကယ္ အံ့ၾသဖို႔ ေကာင္းလြန္းတယ္ ။ တကယ္လို႔သာ ငါ့အေနနဲ႔ ခႏၶာကိုယ္ သန္႔စင္ျခင္း ေဆးရည္ေတြကိုပဲ အားကိုးေနမယ္ဆိုရင္ ငါ့ရဲ့ ခႏၶာကိုယ္ အျပင္အား က်င့္ႀကံျခင္း အဆင့္က သည္ေလာက္အထိ ေရာက္လာမွာ မဟုတ္ဘူး "လီဖူခ်န္းက တီးတိုး ေရရြတ္လိုက္ၿပီး ေရကန္ထဲကေန ထလိုက္ပါတယ္။ သူ႔အေနနဲ႔ သည္ေရကန္ထဲကေန ထြက္ဖို႔ အခ်ိန္တန္ပါၿပီ ။မထလို႔လည္း မရေတာ့ပါဘူး ။ သူ႔မွာရွိတဲ့ ေထာက္ပံ့ေရးရမွတ္ေတြက ႏွစ္ပတ္စာသာ ရွိတာ မဟုတ္ပါလား ။နဂါးေရကန္ထဲမွာက မ်ားျပားလွတဲ့ ခႏၶာကိုယ္ သန္႔စင္ျခင္း ေဆးပစၥည္းေတြ ရွိေန႐ုံ မကဘဲ ထူးဆန္းၿပီး အံ့ၾသဖို႔ေကာင္းတဲ့ ဝကၤပါအစီအရင္တစ္ခု ရွိေနေသးပုံပါပဲ။ အဲသည္ဝကၤပါ အစီအရင္က မတူညီတဲ့ ခႏၶာကိုယ္ သန္႔စင္ျခင္း ေဆးပစၥည္းေတြရဲ့ အဆီအႏွစ္ေတြကို ပိုၿပီးေကာင္းမြန္တဲ့ ခ်ီအဆီအႏွစ္ တစ္ခု ျဖစ္သြား ေစပါတယ္ ။ လီဖူခ်န္းကေတာ့ အဲသည္ခ်ီအဆီအႏွစ္ကို နဂါးခ်ီလို႔ နာမည္ေပးထားလိုက္ပါတယ္။ေရကန္ထဲကေန ထလိုက္တဲ့ လီဖူခ်န္းရဲ့ ခႏၶာကိုယ္ အထက္ပိုင္းကေတာ့ အဆီပိုမရွိ က်စ္လစ္ေတာင့္တင္းေနၿပီး ပန္းပဲဆရာ တစ္ေယာက္က သံတုံးတစ္ခုကို စိတ္တိုင္းက် ပုံသြင္းထားသလိုပါပဲ ။သူ႔ကို ၾကည့္ရတာက ေကာင္းကင္ဘုံက ဆင္းသက္လာတဲ့ ေနနတ္သားနဲ႔ေတာင္ တူေနပါေသးတယ္ ။အဝတ္အစားေတြကို ဝတ္ဆင္ၿပီးသြားတဲ့ ေနာက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ နဂါးေရကန္ရဲ့ ထြက္ေပါက္ကို ဦးတည္ပါေတာ့တယ္ ။" စုစုေပါင္း ေထာက္ပံ့ေရးရမွတ္ ၇၀၀၀ က်တယ္ ။ မင္းအေနနဲ႔ ေနာက္ထပ္ ေထာက္ပံ့ေရးရမွတ္ ၅၅၀၀ ေပးရင္ ရၿပီ "နဂါးေရကန္မွာ တာဝန္က်တဲ့ အျပင္စည္းအႀကီးအကဲက လီဖူခ်န္း ေပးရမယ့္ ေထာက္ပံ့ေရး ရမွတ္ေတြကို တြက္ထားၿပီးသားပါပဲ ။" သည္မွာပါ အႀကီးအကဲ "ေနာက္ထပ္ သူေပးရမယ့္ ေထာက္ပံ့ေရးရမွတ္ ၅၅၀၀ ကို ေပးၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ ထြက္ခြာသြားခဲ့ပါၿပီ ။အဆုံမဲ့အာဏာ အပိုင္း ၄၈၉မိစၧာစက္ကြင္းတိုက္ကို ေနာက္ထပ္တစ္ႀကိမ္" ေၾသာ္......ဘဝ ...ဘဝ ။ ငါ့ဆီမွာ ေထာက္ပံ့ေရးရမွတ္ ၁၀၀ပဲ က်န္ေတာ့ပါလား ။ သည္အတိုင္း ဆိုရင္ေတာ့ တာဝန္ေတြ ထမ္းေဆာင္ရဦးမွာပဲ "ေမ်ာလြင့္ဖုန္မွုန္႔ ေတာင္ထိပ္ရဲ့ တစ္ေနရာမွာေတာ့ လီဖူခ်န္းတစ္ေယာက္ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ ညည္းတြားေနပါတယ္ ။နဂိုမူလတုန္းကေတာ့ သူဟာ အဆိပ္နဂါး လက္သီးသိုင္းရဲ့ ဒုတိယပိုင္း ဒါမွမဟုတ္ မီးတိမ္တိုက္တစ္ေထာင္ ေလာင္ကၽြမ္းျခင္း ဓားသိုင္းရဲ့ ဒုတိယပိုင္းကို ရယူဖို႔အတြက္ ေထာက္ပံ့ေရးရမွတ္ေတြ စုထားမယ္ဆိုၿပီး စဥ္းစားထားခဲ့တာပါ ။ ဒါေပမဲ့လည္း အခုေတာ့ သူဟာ သူ႔မွာ ရွိသမၽွ ေထာက္ပံ့ေရး အမွတ္ေတြ အကုန္လုံး နီးပါးကို နဂါးေရကန္မွာ သုံးမိလိုက္ပါၿပီ ။ အဲသည္အတြက္ သူဟာ ေထာက္ပံ့ေရးရမွတ္ေတြကို ကုန္း႐ုန္းၿပီး ျပန္ရွာရပါေတာ့မယ္ ။ကုန္ဆုံးသြားတဲ့ ေထာက္ပံ့ေရး ရမွတ္ေတြ အတြက္ေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ ေနာင္တ မရပါဘူး ။ အဲဒါက သုံးရတာနဲ႔ တန္ပါတယ္ ။ အခုဆိုရင္ သူ႔ရဲ့ ခႏၶာကိုယ္ အျပင္အားေတြက မိစၧာစက္ကြင္းတိုက္ကို သြားတုန္းကထက္ ႏွစ္ဆေက်ာ္ ပိုေကာင္းေနၿပီ မဟုတ္ပါလား ။သည္တစ္ခါ မိစၧာျဖဴနဲ႔ ထပ္ေတြ႕မယ္ဆိုရင္ လီဖူခ်န္းက သူ႔ရဲ့ ခႏၶာကိုယ္ အျပင္အားခ်ည္း သက္သက္နဲ႔တင္ မိစၧာျဖဴကို ဖိႏွိပ္နိုင္စြမ္း ရွိေနပါၿပီ ။ တကယ္လို႔ အဆိပ္နဂါး လက္သီးပါ တြဲသုံးလိုက္မယ္ ဆိုရင္ေတာ့ သူဟာ မိစၧာျဖဴကို တစ္ခ်က္တည္းနဲ႔ေတာင္ ဇီဝိန္ေႁခြနိုင္မယ္လို႔ ယုံၾကည္ပါတယ္ ။" သည္တစ္ေခါက္ေတာ့ ငါတစ္ေယာက္တည္းပဲ သြားေတာ့မယ္ "သည္တစ္ႀကိမ္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ မိစၧာစက္ကြင္းတိုက္ကို တစ္ေယာက္တည္း သြားဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္ပါတယ္ ။သူ႔ရဲ့ အခုလက္ရွိ ခႏၶာကိုယ္ အျပင္အားဟာ သူ႔ရဲ့ ဝွက္ဖဲေတြထဲက အားအေကာင္းဆုံး တစ္ခ်ပ္ျဖစ္တဲ့အတြက္ သူဟာ တျခားလူေတြကို မသိေစခ်င္ပါဘူး ။ၿပီးေတာ့ သူက သူ႔ရဲ့ ဝွက္ဖဲေတြ အကုန္လုံးကို စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ ကင္းကင္းနဲ႔ တစ္ေယာက္တည္း စိတ္တိုင္းက် သုံးၾကည့္ခ်င္ပါေသးတယ္ ။ေနာက္တစ္ေန႔မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ တည္ေနရာေရႊ႕ေျပာင္း ခန္းမကို တစ္ေယာက္တည္း ေရာက္ခ်လာၿပီး မိစၧာစက္ကြင္းတိုက္ကို ထြက္သြားခဲ့ပါၿပီ ။သူ႔ရဲ့ သည္တစ္ခါ ပစ္မွတ္ကေတာ့ ကမၻာဦးမိစၧာသစ္သီး သီးသန္႔ပါပဲ ။ မိစၧာစက္ကြင္းတိုက္ကေန သူတို႔ျပန္လာတာက တစ္လေက်ာ္ေလာက္သာ ရွိေသးတဲ့အတြက္ ကမၻာဦးမိစၧာသစ္ပင္အေနနဲ႔ ေနရာေျပာင္းသြားရင္ေတာင္မွ သိပ္ၿပီး ေဝးေဝးလံလံကို ေရာက္ဦးမွာ မဟုတိပါဘူး ။ခၽြမ္......အလင္းေရာင္တစ္ခ်က္ ေတာက္ပအၿပီးမွာေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ မိစၧာစက္ကြင္းတိုက္ရဲ့ ပဥၥမ စက္ကြင္းမွာ ေပၚလာခဲ့ပါၿပီ ။" ကမၻာဦးမိစၧာသစ္ပင္ ...... ငါလာၿပီကြ ။ မင္းေျပးနိုင္ရင္ ေျပးစမ္း "အဲသည္ေနာက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းက သူ႔ရဲ့ မွတ္ဥာဏ္ထဲမွာ ရွိေနတဲ့ တည္ေနရာကို တစ္ဟုန္ထိုး ေျပးပါေတာ့တယ္ ။" လခြီး....... ငါထင္တဲ့အတိုင္းပဲ ။ အဲသည္ ငေၾကာက္သစ္ပင္က သည္မွာ မရွိေတာ့ဘူး "လီဖူခ်န္း ထင္ထားခဲ့တဲ့အတိုင္းပါပဲ ။ ကမၻာဦးမိစၧာက တျခားတစ္ေနရာကို ထြက္သြားခဲ့ပါၿပီ ။" မင္းေျပးလြတ္မယ္ ထင္ေနတာလား "လီဖူခ်န္းက မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္ၿပီး ပတ္ဝန္းက်င္တစ္ခုလုံးကို သူ႔ရဲ့ အသိစိတ္အာ႐ုံနဲ႔ စစ္ေဆးၾကည့္ရွု လိုက္ပါတယ္ ။သိပ္ၾကာၾကာေတာ့ မစစ္ေဆးလိုက္ ရပါဘူး ။ သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ လီဖူခ်န္းဟာ ကမၻာဦးမိစၧာသစ္ပင္ရဲ့ ခ်ီအရွိန္အဝါေတြကို အာ႐ုံခံလိုက္ မိပါေတာ့တယ္ ။လီဖူခ်န္းရဲ့ အသိစိတ္အာ႐ုံက မူလပင္လယ္ နယ္ပယ္က ဘုရင္ေတြနဲ႔ေတာင္ ယွဥ္နိုင္လုနီးပါး ျဖစ္ေနတာပါ ။ ကမၻာဦးမိစၧာသစ္ပင္က သူ႔ရဲ့ခ်ီအရွိန္အဝါေတြကို အစြမ္းအထက္ဆုံး တိုက္ပြဲဝိညာဥ္နယ္ပယ္ ဆရာသခင္ေတြ အ႐ုံခံလို႔ မရေအာင္ ဖုံးကြယ္ထားနိုင္ရင္ ထားနိုင္ပါမယ္ ။ ဒါေပမဲ့ လီဖူခ်န္း အာ႐ုံခံလို႔ မရေအာင္ေတာ့ ဖုံးကြယ္ထားနိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး ။ဟူး......လီဖူခ်န္းက သူ႔ရဲ့ ေျပးႏွုန္းကို ျမႇင့္တင္လိုက္ၿပီး ကမၻာဦးမိစၧာသစ္ပင္ ထြက္သြားရာေနာက္ကို လိုက္သြားပါေတာ့တယ္ ။" အဲဒါက ဟိုေခြးသူခိုး လူသားပဲ ။ အဲေကာင္ကို အျမန္သတ္ၾကစမ္း "တတိယ စက္ကြင္းထဲမွာ ရွိေနတဲ့ မိစၧာေတြကေတာ့ လီဖူခ်န္းကို ဟိုးအေဝးႀကီးကတည္းကေန မွတ္မိေနၾကပါတယ္ ။သူတို႔က လီဖူခ်န္းကို အာ႐ုံခံလိုက္မိတာနဲ႔ တစ္ၿပိဳင္နက္ အခ်င္းခ်င္း သတိေပးၿပီး လီဖူခ်န္းကိုသတ္ဖို႔ ေျပးလာေနၾကပါၿပီ ။ အဲသည္မိစၧာအုပ္ထဲမွာေတာ့ ၾကက္ေသြးေရာင္ မဟာမိစၧာ ပါေနပါတယ္ ။ သူက လီဖူခ်န္းဆီကို ေရွ႕ဆုံးကေန ေျပးလာေနတာပါ ။လီဖူခ်န္း ခိုးယူသြားတဲ့ ခုနစ္စင္ၾကယ္ ေျမနတ္ဆိုး ေဆးပင္ကို ေစာင့္ၾကပ္တဲ့ မိစၧာျဖဴကလည္း အဲသည္ မိစၧာအုပ္ထဲမွာပါပဲ ။ၿပီးေတာ့ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ထက္ ပိုအစြမ္းထက္ပုံရတဲ့ မိစၧာတစ္ေကာင္လည္း ပါေနပါေသးတယ္ ။ အဲသည္မိစၧာရဲ့ ခႏၶာကိုယ္ တစ္ခုလုံးကိုေတာ့ ေသြးေရာင္ အေၾကးခြံေတြက ဖုံးအုပ္ထားေပးပါတယ္ ။ အဲသည္မိစၧာက အေရွ႕ယူနီကြန္းမွာ ရွိတဲ့ ေသြးနတ္ဆိုးဘုရင္နဲ႔ေတာင္ ခပ္ဆင္ဆင္ပါပဲ ။ ၾကည့္ရတာေတာ့ သူတို႔က မ်ိဳးႏြယ္တစ္ခုတည္းကပဲ ျဖစ္ရပါမယ္ ။" မင္းတို႔ႏွစ္ေကာင္ကို အနိုင္ယူသြားတယ္ဆိုတာ အဲသည္လူသားလား "ေသြးေရာင္အေၾကးခြံေတြနဲ႔ မိစၧာက ေျပးေနရင္းနဲ႔ ေမးလိုက္ပါတယ္ ။" ဟုတ္ပါတယ္...... အရွင္ ေသြးဗိုလ္ခ်ဳပ္ ။ အဲသည္လူသားပါပဲ "ၾကက္ေသြးေရာင္ မဟာမိစၧာက ေျဖလိုက္ပါတယ္ ။မိစၧာစက္ကြင္းတိုက္က ရာထူးအဆင့္အတန္း အဆင့္လိုက္ ခြဲၿပီး အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ တိုက္တစ္ခုပါပဲ ။ သည္တိုက္ထဲမွာ ေနထိုင္ၾကတဲ့ အဆင့္၅ မိစၧာအခ်င္းခ်င္းမွာေတာင္မွ အစြမ္းထက္ျမက္မွု အေပၚမွာ မူတည္ၿပီး အဆင့္အတန္းေတြ ကြဲသြားပါတယ္ ။သည္ရာထူးအဆင့္အတန္း သတ္မွတ္မွုရဲ့ ေအာက္ဆုံးမွာ ရွိေနတာကေတာ့ သာမန္ အဆင့္၅ မိစၧာေတြပါ ။ သူတို႔ရဲ့ အထက္မွာေတာ့ လက္ေရြးစင္ အဆင့္၅ မိစၧာေတြ ရွိၿပီး ေနာက္တစ္ဆင့္မွာေတာ့ မဟာ မိစၧာေတြရွိပါတယ္ ။ၾကက္ေသြးေရာင္ မိစၧာ နဲ႔ မိစၧာျဖဴတို႔ ႏွစ္ဦးစလုံးဟာ မဟာ မိစၧာေတြပါ ။ဒါေပမဲ့လည္း သူတို႔ထက္ အဆင့္ျမင့္တဲ့ အဆင့္အတန္း တစ္ခု ရွိပါေသးတယ္ ။ အဲဒါကေတာ့ မိစၧာဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြပါပဲ ။ေယ်ဘုယ်အားျဖင့္ ေျပာရမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ မိစၧာဗိုလ္ခ်ဳပ္ဆိုတာဟာ အဆင့္၆ မိစၧာေတြကိုသာ ေခၚတာပါ ။ ဒါေပမဲ့လည္း မိစၧာစက္ကြင္းတိုက္မွာက အဆင့္၆ မိစၧာေတြ မရွိပါဘူး ။ အဲသည္အတြက္ ေကာင္းကင္ဘုံက ေကာင္းခ်ီးေပးျခင္း ခံထားရတဲ့ အဆင့္၅ မိစၧာေတြက သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ မိစၧာဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ အျဖစ္ ခံယူလိုက္ၾကပါတယ္ ။မိစၧာဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြရဲ့ အစြမ္းကေတာ့ တိုက္ပြဲဝိညာဥ္နယ္ပယ္ အဆင့္နိမ့္ပိုင္းက ပညာရွင္ေတြနဲ႔ ညီမၽွပါတယ္ ။ ပုံမွန္အားျဖင့္ ဆိုရင္ေတာ့ သူတို႔ဟာ တတိယစက္ကြင္းထဲကို လာေလ့ မရွိပါဘူး ။ သူတို႔ေတြက ပထမ စက္ကြင္းထဲမွာသာ ေနၾကတာပါ ။ဒါေပမဲ့ အခုေရာက္လာတဲ့ မိစၧာဗိုလ္ခ်ဳပ္က ကမၻာဦးမိစၧာသစ္ပင္ကို ေစာင့္ၾကပ္ေနတဲ့ ၾကက္ေသြးေရာင္ မိစၧာနဲ႔ ခုနစ္စင္ၾကယ္ ေျမနတ္ဆိုး ေဆးပင္ကို ေစာင့္ၾကပ္ေနတဲ့ မိစၧာျဖဴကို အနိုင္သြားတဲ့ လူသား အေၾကာင္းကို ၾကားမိလိုက္တဲ့အတြက္ စိတ္ဝင္စားသြားၿပီး သည္တတိယ စက္ကြင္းထဲကို ေရာက္လာတာ ျဖစ္ပါတယ္ ။ သူ႔ရဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ အဲသည္လူသားကို အရွင္ဖမ္းၿပီး ေသြးအဆီအႏွစ္ကို စုပ္ယူဖို႔ပါပဲ ။" ေသြးမိစၧာလား ......။ သည္ေကာင့္ရဲ့ မ်ိဳးဆက္ေသြးက ဘယ္ေလာက္အထိ သန္႔စင္မလဲ ။ ေသြးသန္႔ ေသြးမိစၧာေတြနဲ႔ေကာ ဘယ္ေလာက္ ျခားနားေလာက္မလဲ "လီဖူခ်န္းရဲ့ အေတြးထဲမွာေတာ့ ေမးခြန္းေတြ ပလုံစီေနခဲ့ပါၿပီ ။ မိစၧာမ်ိဳးႏြယ္တိုင္းမွာဆိုရင္ ေသြးသန္႔နဲ႔ ေသြးေႏွာဆိုၿပီး ႏွစ္မ်ိဳး ရွိပါတယ္ ။ေသြးမိစၧာအမ်ိဳးအႏြယ္ထဲက ေသြးသန္႔ မိစၧာေတြကေတာ့ မိစၧာဧကရာဇ္ အဆင့္အထိေတာင္ ေရာက္နိုင္တဲ့ သူေတြပါ ။ သူတို႔ေတြဟာ မိစၧာအခ်င္းခ်င္း ထဲမွာေတာင္မွ ထိပ္ဆုံးမွာ ရပ္တည္နိုင္တဲ့သူေတြ ျဖစ္ပါတယ္ ။အခု သူ႔ေရွ႕မွာ ေရာက္ေနတဲ့ ေသြးမိစၧာကေတာ့ ေသြးသန႔္ ေသြးမိစၧာ မဟုတ္ပါဘူး ။ ဒါေပမဲ့လည္း အေရွ႕ယူနီကြန္းက ေသြးနတ္ဆိုး ဘုရင္ထက္ အမ်ားႀကီး အစြမ္းထက္ပါတယ္ ။ ဒါေၾကာင့္လည္း လီဖူခ်န္းက သည္ေသြးမိစၧာဟာ သန္႔စင္တဲ့ ေသြးမ်ိဳးဆက္ ဘယ္ေလာက္ကို ပိုင္ဆိုင္ထားသလဲ ဆိုတာကို သိခ်င္ေနတာပါ ။" ငါကလည္း ငါ့ရဲ့ အဆိပ္နဂါး လက္သီး နဲ႔ ခႏၶာကိုယ္အျပင္အားကို စမ္းၾကည့္ခ်င္ေနတာနဲ႔ ကြက္တိပဲ ။ သည္ေကာင့္ကို အသုံးျပဳၿပီး ငါ့ရဲ့ လက္ရွိအစြမ္းကို စမ္းသပ္ရမယ္ "လီဖူခ်န္းက အသင့္အေနအထား ျပင္ထားလိုက္ပါတယ္ ။သူ႔ရဲ့မ်က္လုံးထဲမွာေတာ့ တိုက္ပြဲကို ဆာေလာင္တပ္မက္မွု အေငြ႕အသက္ေတြ အျပည့္ပါပဲ ။" သတ္ၾက "ၾကက္ေသြးေရာင္ မိစၧာ နဲ႔ မိစၧာျဖဴတို႔ ဦးေဆာင္လာတဲ့ မိစၧာအုပ္ႀကီးကလည္း ေရာက္ရွိလာခဲ့ပါၿပီ ။ သူတို႔ရဲ့ ေနာက္မွာေတာ့ ေထာင္နဲ႔ခ်ီတဲ့ မိစၧာၱေတြ လိုက္ပါလာခဲ့ပါတယ္ ။ ေထာင္နဲ႔ခ်ီတဲ့ မိစၧာအုပ္ႀကီးက လူသားတစ္ေယာက္ကို သတ္ျဖတ္ဖို႔ ႀကိဳးပမ္းေနတဲ့ ျမင္ကြင္းဟာ တကယ့္ကို ေက်ာခ်မ္းစရာပါပဲ ။" ေသခ်င္တဲ့ေကာင္ေတြ ......လာၾကစမ္း "" အဆိပ္နဂါးကိုဖူးေျမာ္ျခင္း "ဒါေပမဲ့လည္း လီဖူခ်န္းကေတာ့ ေၾကာက္ရြံ့မေနပါဘူး ။ သူက အဆိပ္နဂါး လက္သီးသိုင္းကို ထုတ္ၿပီး မိစၧာအုပ္ႀကီးကို အရင္ ဦးေအာင္ေတာင္ တိုက္ခိုက္လိုက္ပါေသးတယ္ ။ကၽြီး.........ဂါး......ဂရား.........ဆင္တစ္ေကာင္ရဲ့ က်ယ္ေလာင္စြာ ေအာ္ဟစ္ ျမည္ေႂကြးသံ နဲ႔ စူးရွတဲ့ နဂါးဟိန္းသံ တစ္ခုဟာ ေလထုကို ပဲ့တင္ထပ္ အထပ္ထပ္ တုန္ဟီးသြားေစခဲ့ပါၿပီ ။တစ္ဆက္တည္းမွာပဲ ႀကီးမားလွတဲ့ ေရႊေရာင္ ဆင္ဝိညာဥ္ နဲ႔ အနက္ေရာင္ နဂါးဝိညာဥ္တို႔ဟာ ေလထုထဲမွာ ျဖစ္ေပၚလာခဲ့ ပါေသးတယ္ ။ေရႊေရာင္ဆင္ဝိညာဥ္ကေတာ့ ပတ္ဝန္းက်င္ တစ္ခုလုံးကို ဖိႏွိပ္ထားၿပီး နဂါးနက္ ဝိညာဥ္ကေတာ့ ကမၻာႀကီးတစ္ခုလုံးကိုေတာင္ ဖ်က္ဆီးပစ္ေတာ့မလိုပါပဲ ။ဘန္း.........ဘန္း.........ဘန္း.........ပတ္ဝန္းက်င္ တစ္ခုလုံးကေတာ့ မိစၧာေတြရဲ့ ေသြးေတြေၾကာင့္ ရႊဲရြဲစိုသြား ခဲ့ပါၿပီ ။ လီဖူခ်န္းရဲ့ သည္လက္သီးခ်က္ဟာ မိစၧာတစ္ေထာင္နီးပါးကို ေသြးအိုင္ဘဝကို ေျပာင္းသြားေစပါတယ္ ။ ၾကက္ေသြးေရာင္ မိစၧာ နဲ႔ မိစၧာျဖဴတို႔ဟာလည္း လီဖူခ်န္းရဲ့ လက္သီးအားကို ေတာင့္မခံနိုင္ၾကပါဘူး ။ သူ႔တို႔ရဲ့ ခႏၶာကိုယ္ေပၚမွာေတာ့ ဒဏ္ရာ ဗရပြနဲ႔ပါပဲ ။ သူတို႔က အသက္ေဘးကေန လက္မတင္ေလး လြတ္သြားၾကတာပါ ။" ေသၾကစမ္း "ဒါေပမဲ့လည္း လီဖူခ်န္း အလြတ္မေပးပါဘူး ။ သူက ေနာက္ထပ္ လက္သီးတစ္ခ်က္ကို ထုတ္လိုက္ၿပီး မိစၧာျဖဴ နဲ႔ ၾကက္ေသြးေရာင္ မိစၧာတို႔ကို တိုက္လိုက္ျပန္ပါတယ္ ။ဘန္း.........အနက္ေရာင္ နဂါးဝိညာဥ္က မိစၧာျဖဴ နဲ႔ ၾကက္ေသြးေရာင္မိစၧာ တို႔ကို တစ္စစီ ျဖစ္သြားေစခဲ့ပါၿပီ ။ ဒါက တကယ့္ကို ေသြးပ်က္စရာ တိုက္ခိုက္မွုပါပဲ ။" ေတာက္ ...... ပထမ လက္သီးခ်က္ ကတည္းက သည္ေကာင္ႏွစ္ေကာင္ ေသသြားရမွာကို ။ အဆိပ္နဂါး လက္သီးသိုင္းကို ပိုကၽြမ္းက်င္ေအာင္ ေလ့က်င့္ဖို႔ လိုေနၿပီ "လီဖူခ်န္းက မေက်မခ်မ္း ေရရြတ္လိုက္ပါေသးတယ္ ။ " ဘာ......ဘာျဖစ္သြားတာလဲ "ေသြးမိစၧာက မ်က္လုံးျပဴးေနခဲ့ပါၿပီ ။ၾကက္ေသြးေရာင္ မိစၧာ ေသသြားတာက လက္သင့္ခံလို႔ ရပါတယ္ ။ ဒါေပမဲ့ မိစၧာျဖဴ ေသသြားတာကိုေတာ့ သူဘယ္လိုမွ လက္သင့္ မခံနိုင္ပါဘူး ။ မိစၧာျဖဴက မဟာမိစၧာေတြထဲမွာေတာင္ အစြမ္းအထက္ဆုံးလို႔ ေျပာလို႔ရတဲ့ မိစၧာပါ ။ကုန္ကုန္ေျပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ သူကိုယ္တိုင္ေတာင္မွ မိစၧာျဖဴကို သည္လိုအခ်ိန္တိုေလး အတြင္းမွာ မသတ္နိုင္ပါဘူး ။ သည္လူသားက မိစၧာျဖဴထက္ကို အမ်ားႀကီး အစြမ္းထက္ေနၿပီိဆိုတာ အသိသာႀကီးပါပဲ ။သည္လူသားက အခ်ိန္ေလး တစ္လေက်ာ္ အတြင္းမွာ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး သည္ေလာက္အထိ အစြမ္းထက္လာ ရတာလဲ ။" ေသြးလွံ "ေသြးမိစၧာက သက္ျပင္းခ်လိုက္ၿပီး သူ႔လက္ထဲက ေသြးအလင္းတန္းေတြနဲ႔ လွံတစ္လက္ကို ဖန္ဆင္းလိုက္ပါတယ္ ။သည္လွံံတံရဲ့ အေငြ႕အသက္ေတြကေတာ့ တကယ့္ကို မႏွစ္ၿမိဳ႕စရာပါပဲ ။ အဲသည္လွံတံက ေသြးညႇီနံ့ေတြ နဲ႔ သတ္ျဖတ္ခ်င္း အေငြ႕အသက္ေတြကို ထုတ္လႊတ္ေနပါတယ္ ။" သြားစမ္း "ရႊီး......ေသြးအလင္းတန္း တစ္ခ်က္ ေတာက္ပၿပီးသြားတဲ့ အခါမွာေတာ့ လွံတဲ့ဟာ လီဖူခ်န္းဆီကို တိုးဝင္သြားခဲ့ပါၿပီ ။" မင္းကမ်ား "လီဖူခ်န္းက ေသြးလွံတံကို လက္သီးနဲ႔ ၾကဳံးၿပီး ထိုးထည့္ပစ္လိုက္ပါတယ္ ။ဘန္း......ေသြးလွံတံကေတာ့ တစ္စစီ ျဖစ္သြားခဲ့ပါၿပီ ။" ေသြး ခ်ပ္ဝတ္တန္ဆာ "ေအာ္သံအဆံုံးမွာေတာ့ ေသြးနီေရာင္ ခ်ပ္ဝတ္တန္ဆာ တစ္ခုဟာ ေသြးမိစၧာရဲ့ ခႏၶာကိုယ္ေပၚမွာ ျဖစ္တည္လာခဲ့ပါတယ္ ။ အဲသည္ေနာက္မွာေတာ့ ေသြးမိစၧာဟာ လီဖူခ်န္းဆီကို ခုန္ဝင္လာပါေတာ့တယ္ ။ ေသြးမိစၧာက အနီးကပ္ တိုက္ခိုက္ခ်င္ေနတဲ့ ပုံပဲ ။" လာစမ္းပါ ။ မင္းကို ငါက ေၾကာက္ေနရမွာလား "လီဖူခ်န္းက အနီးကပ္ တိုက္ရတာကို ေၾကာက္တဲ့လူမ်ိဳး မဟုတ္ပါဘူး ။ ဝုန္း......ဝုန္း......ဝုန္း......ဘန္း...... ဘန္း.........မ်က္စိတစ္မွိတ္ အတြင္းမွာပဲ လီဖူခ်န္း နဲ႔ ေသြးမိစၧာဟာ လက္သီးခ်င္း ရွစ္ႀကိမ္တိတိ ထိုးလိုက္ၾကပါတယ္ ။ေဝါ့......ကိုးႀကိမ္ေျမာက္ လက္သီးခ်င္း ရင္ဆိုင္အေတြ႕မွာေတာ့ ေသြးမိစၧာဟာ လီဖူခ်န္းရဲ့ လက္သီးအားကို ေတာင့္မခံနိုင္ေတာ့ပါဘူး ။ေသြးမိစၧာက ေသြးတစ္လုတ္အန္ၿပီး အေနာက္ကို ဆုတ္သြားခဲ့ပါတယ္ ။ဒါေပမဲ့လည္း လီဖူခ်န္းက ေသြးမိစၧာကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေနာက္ဆုတ္ခြင့္ မေပးပါဘူး ။ သူက ေသြးမိစၧာဆုတ္တဲ့အတိုင္း ကပ္လိုက္သြားၿပီး လက္သီးခ်က္တစ္ခ်က္ ထုတ္လိုက္ျပန္ပါတယ္ ။ဘန္း......လီဖူခ်န္းရဲ့ လက္သီးက ေသြးမိစၧာရဲ့ ရင္ဘတ္ေပၚကို မိမိရရႀကီး ထိသြားခဲ့ပါတယ္ ။ အဲသည္လက္သီးခ်က္က ေသြးခ်ပ္ဝတ္တန္ဆာကို ခ်ိဳင့္ဝင္သြားေစ႐ုံမက ေသြးမိစၧာကိုပါ ေျမာက္တက္သြားေစပါေသးတယ္ ။" ျပန္လာခဲ့စမ္း "လီဖူခ်န္းကို ေျမာက္တက္သြားတဲ့ ေသြးမိစၧာကို ေျခေထာက္ကေန ဆြဲဖမ္းလိုက္ၿပီး ေနာက္ထပ္ တစ္ေခါက္ ထိုးျပန္ပါတယ္ ။ဘန္း......သည္တစ္ခါမွာေတာ့ ေသြးခ်ပ္ဝတ္တန္ဆာဟာ တစ္စစီ ပ်က္စီးသြားခဲ့ပါၿပီ ။" ေျပးမွ "ေသြးမိစၧာက လီဖူခ်န္းကို မယွဥ္နိုင္ဘူးဆိုတာကို ေကာင္းေကာင္းႀကီး သိသြားၿပီ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဆက္ၿပီး မတိုက္ရဲေတာ့ပါဘူး ။ သူက လီဖူခ်န္းကို ေက်ာေပးၿပီး ဖေနာင္နဲ႔တင္ပါး တစ္သားတည္းက်ေအာင္ ေျပးပါေတာ့တယ္ ။" မေျပးနဲ႔ ။ လာအေသခံစမ္း "လီဖူခ်န္းကလည္း ေသြးမိစၧာေနာက္ကို လိုက္ၿပီး လက္သီးနဲ႔ တရၾကမ္း လိုက္ထိုးပါေသးတယ္ ။ ေသြးမိစၧာကေတာ့ ေျပးေနတာကို တစ္ခ်က္ေတာင္ မတုံ႔ဆိုင္းသြားခဲ့ပါဘူး ။ သူက လီဖူခ်န္းရဲ့ လက္သီးခ်က္ေတြကို ဥေပကၡာျပဳၿပီး အသက္ေဘးက လြတ္ေအာင္သာ ေျပးပါေတာ့တယ္ ။" မင္းေနာက္တစ္ခါလာရင္ အေသပဲမွတ္လိုက္ " " ငေၾကာက္ "လက္သီးခ်က္ ရွစ္ခ်က္ေလာက္ ထိုးၿပီးတဲ့အခါမွာေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ ေသြးမိစၧာကို လိုက္မမီေတာ့ပါဘူး ။အဲသည္အတြက္ သူက ပါးစပ္ကေန ႀကိမ္းေမာင္းတာကိုပဲ လုပ္နိုင္ပါေတာ့တယ္ ။မိစၧာတစ္ေထာင္ကို လက္သီးႏွစ္ခ်က္နဲ႔ သတ္ပစ္လိုက္တဲ့အျပင္ မိစၧာဗိုလ္ခ်ဳပ္ တစ္ပါးကိုပါ အၿမီးကုပ္ၿပီး ထြက္ေျပးေအာင္ လုပ္ျပလိုက္ၿပီးတဲ့ ေနာက္မွာေတာ့ ဘယ္မိစၧာကမွ လီဖူခ်န္းရွိေနတဲ့ ေနရာမွာ မေနရဲၾကေတာ့ပါဘူ ။ အဲသည္အတြက္ တတိယစက္ကြင္းထဲမွာ ေနၾကတဲ့ မိစၧာေတြဟာ အရိပ္အေယာင္ေတာင္ မေပၚေစဘဲ အျခားစက္ကြင္းေတြဆီကို ထြက္ေျပးတိမ္းေရွာင္ သြားၾကပါေတာ့တယ္ ။လီဖူခ်န္းကေတာ့ ကမၻာဦး မိစၧာသစ္ပင္ကို ရွာေဖြဖို႔အတြက္ အလုပ္မ်ားေနပါေတာ့တယ္ ။ေန႔ဝက္အၾကာမွာေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ ကမၻာဦး မိစၧာသစ္ပင္ကို ေတြ႕သြားခဲ့ပါၿပီ ။ကမၻာဦး မိစၧာသစ္ပင္ကလည္း လီဖူခ်န္းရဲ့ ခ်ီအရွိန္အဝါကို ေကာင္းေကာင္းႀကီး မွတ္မိေနပုံပါပဲ ။ သူက လီဖူခ်န္းကို အနားကပ္ခြင့္ လုံးဝ မေပးပါဘူး ။ ကမၻာဦး မိစၧာသစ္ပင္က ကမၻာဦး မိစၧာသစ္သီးေတြရဲ့ စြမ္းအင္ေတြကို စုပ္ယူကာ သစ္ကိုင္းတစ္ကိုင္းဆီကို ပို႔လိုက္ၿပီး လီဖူခ်န္းကို ရိုက္ခ်လိုက္ပါတယ္ ။" ငါ့ေကာင္ႀကီး ဘယ္လိုျဖစ္ေနတာလဲ ။ ငါက အသီးနည္းနည္းပါးပါးပဲ ခူးမွာပါကြ "လီဖူခ်န္းကလည္း လက္သီးနဲ႔ ျပန္ခုခံလိုက္ပါတယ္ ။ဝုန္း......လီဖူခ်န္းကေတာ့ နဂိုမူလ ေနရာမွာ မတုန္မလွုပ္ ဆက္ရွိေနၿပီး သစ္ကိုင္းကေတာ့ တစ္စစီ ျဖစ္သြားခဲ့ပါတယ္ ။ဖတ္...ဖတ္......ဖတ္......လီဖူခ်န္းက သည္တိုက္ခိုက္မွုကို အခြင့္အေရး ရယူၿပီး ကမၻာဦး မိစၧာသစ္သီး ရွစ္လုံးကို ခူးယူသြားပါေသးတယ္ ။ဝူး......ဝူး.........ဝူး.........ကမၻာဦး မိစၧာသစ္ပင္ကေတာ့ ေသြး႐ူးေသြးတန္း ျဖစ္သြားတဲ့ပုံပါပဲ ။ သူက ကမၻာဦး မိစၧာသစ္သီး တစ္ရာေလာက္ရဲ့ စြမ္းအားေတြကို စုပ္ယူၿပီး ေနာက္ထပ္ သစ္ကိုင္းတစ္ခုဆီကို ပို႔ေဆာင္ကာ လီဖူခ်န္းကို ရိုက္ခ်က္လိုက္ျပန္ပါတယ္ ။" ေဟ့ေကာင္ႀကီး ...... ဘာလို႔ အဲသည္လို ျဖဳန္းတီးပစ္လိုက္တာလဲ ။ တကယ္လို႔ မင္းသာ အဲသည္သစ္သီး အလုံး၁၀၀ကို ငါ့ကို ေပးလိုက္မယ္ ဆိုရင္ ငါက ခ်က္ခ်င္းပဲ ထြက္သြားမွာကြ "လီဖူခ်န္းကေတာ့ ကမၻာဦး မိစၧာသစ္ပင္ရဲ့ လုပ္ရပ္အေပၚမွာ အေတာ္ေလး ႏွေျမာတသ ျဖစ္ေနမိပါၿပီ ။ သည္မိစၧာသစ္ပင္က တကယ္ကို ဆက္ဆံရတာ လက္ေပါက္ကပ္တဲ့ ျဖစ္တည္မွု တစ္ခုပါပဲ ။ သူက လီဖူခ်န္းကို သစ္သီးေတြ ေပးမယ့္အစား သူ႔ဘာသာသူ ျပန္သုံးပစ္မယ္ ဆိုတဲ့ အခ်ိဳးမ်ိဳး ခ်ိဳးေနပါတယ္ ။ ဘန္း......ဘန္း......ဘန္း......ဝုန္း......ဝုန္း......လူသား နဲ႔ သစ္ပင္ရဲ့ တိုက္ပြဲကေတာ့ စတင္ေနခဲ့ပါၿပီ ။တိုက္ပြဲအတြင္းမွာေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ ကမၻာဦး မိစၧာသစ္သီးကို ခူးနိုင္မယ့္ အရာအားလုံးကို လုပ္ပါတယ္ ။ သူက ဘယ္အခြင့္အေရးကိုမွ လက္လႊတ္မခံပါဘူး ။ဂၽြတ္......ဂၽြတ္......ဂၽြတ္......ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ ကမၻာဦး မိစၧာသစ္ပင္ရဲ့ အျမစ္ေတြကပါ ေျမႀကီးထဲကေန ထြက္လာခဲ့ပါၿပီ ။ အဲသည္အျမစ္ေတြက ေျခေထာက္ေတြ အမ်ားႀကီးလိုပါပဲ ။ အဲသည္ေနာက္မွာေတာ့ ကမၻာဦး မိစၧာသစ္ပင္ဟာ လီဖူခ်န္းဆီကို မယုံနိုင္တဲ့ အလ်င္နဲ႔ ေျပးဝင္လာပါေတာ့တယ္ ။" ဘာ......ဘာႀကီးလဲ "လီဖူခ်န္းက တဒဂၤေလာက္ေတာ့ ေခတၱခဏ ေၾကာင္အသြားခဲ့ပါတယ္ ။ ကမၻာဦး မိစၧာသစ္ပင္က သည္လိုမ်ိဳး လုပ္လာလိမ့္မယ္လို႔ သူလုံးဝ မထင္ခဲ့မိတာ အမွန္ပါပဲ ။ဒါေပမဲ့လည္း သူက ကမၻာဦး မိစၧာသစ္ပင္ကို သူ႔အနား လုံးဝ အေရာက္မခံပါဘူး ။ ကမၧာဦးသစ္ပင္ သူ႔အနားကို ေရာက္လာခဲ့မယ္ဆိုရင္ သူ႔အေနနဲ႔ မေရမတြက္နိုင္တဲ့ သစ္ကိုင္းလက္တံေတြနဲ႔ တိုက္ခိုက္ျခင္းက္ို ခံရေတာ့မွာပါ ။မေရမတြက္နိုင္တဲ့သစ္ကိုင္း လက္တံေတြရဲ့ တိုက္ခိုက္မွုကို ခံရရင္ေတာ့ အစြမ္းထက္လွပါတယ္ဆိုတဲ့ တိုက္ပြဲဝိညာဥ္နယ္ပယ္ ဆရာသခင္ေတြလည္း ဘာမွ တတ္နိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး ။ဟူး...... ခႏၶာကိုယ္တစ္ခ်က္ လွုပ္လိုက္တဲ့ အခါမွာေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ ကမၻာဦး မိစၧာသစ္ပင္ရဲ့ သစ္ကိုင္းလက္တံေတြ လက္လွမ္းမီတဲ့ ေနရာအထိကို ေရာက္သြားခဲ့ပါၿပီ ။အဲသည္ေနာက္မွာေတာ့ သူဟာ ကမၻာဦး မိစၧာသစ္ပင္ကို ပတ္ေျပးပါေတာ့တယ္ ။ကံေကာင္းတာ တစ္ခုကေတာ့ ကမၻာဦး မိစၧာသစ္ပင္ရဲ့ လွုပ္ရွားမွုေတြဟာ မျမန္တာပါပဲ ။ မဟုတ္လို႔ကေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ ေသေျပးရွင္ေျပး ေျပးေနရမွာပါ ။သစ္သီးေတြ အလုံး၁၀၀ေက်ာ္ ပါသြားၿပီးတဲ့ ေနာက္မွာေတာ့ အသိဥာဏ္ နည္းလွတဲ့ ကမၻာဦး မိစၧာသစ္ပင္က သူဟာ လီဖူခ်န္းကို ဘာမွ မလုပ္နိုင္ဘူး ဆိုတာကို သိသြားခဲ့ပါၿပီ ။အဲသည္အတြက္ သူဟာ လီဖူခ်န္းနဲ႔ ေဝးရာကို ေျပးပါေတာ့တယ္ ။လီဖူခ်န္းကေတာ့ ကမၻာဦး မိစၧာသစ္ပင္ရဲ့ အေနာက္ကို တေကာက္ေကာက္လိုက္ၿပီး သစ္သီးေတြ ခူးဖို႔ ႀကိဳးစားေနဆဲပါပဲ ။သည္လိုနဲ႔ပဲ ေျပးတမ္း၊လိုက္တမ္း ကစားေနၾကတဲ့ သစ္ပင္ နဲ႔ လူသားဟာ ဒုတိယ စက္ကြင္းထဲကို ေရာက္လာမွန္းမသိ ေရာက္လာခဲ့ပါၿပီ ။ရႊီး......ရႊီး......ရႊီး.........လီဖူခ်န္းတစ္ေယာက္ ဒုတိယစက္ကြင္းထဲကို ေရာက္လာၿပီး သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ အလင္းတန္း သုံးခုဟာ သူ႔ရဲ့ အေရွ႕ကို ေရာက္လာခဲ့ပါတယ္ ။" အဲသည္လူသားက အရမ္းအစြမ္းထက္တယ္ ။ ငါတို႔သုံးေယာက္လုံး ပူးေပါင္းၿပီး တိုက္ခိုက္မွ ရမယ္ "အဲသည္အလင္းတန္း သုံးခုကေတာ့ ေသြးမိစၧာ နဲ႔ သူ႔ရဲ့ အေပါင္းအပါ မိစၧာဗိုလ္ခ်ဳပ္ ႏွစ္ဦးပါပဲ ။ေသြးမိစၧာက ဒုတိယစက္ကြင္းထဲကို ေရာက္လာတဲ့ လီဖူခ်န္းရဲ့ ခ်ီအရွိန္အဝါကို အာ႐ုံ ခံမိလိုက္တဲ့အတြက္ သူ႔ရဲ့ မိတ္ေဆြႏွစ္ဦးကို ေခၚၿပီး ေရာက္ခ်လာခဲ့တာပါ ။" ဟမ့္......မင္းတို႔ သုံးေယာက္တည္းနဲ႔ ေလာက္မယ္လို႔ ထင္ေနတာလား "လီဖူခ်န္းကေတာ့ ထြက္မေျပးဘဲ ျပန္ၿပီးေတာင္ ႏွာေခါင္းရွုံ႔ေန လိုက္ပါေသးတယ္ ။ေသြးမိစၧာရဲ့ အေပါင္းအပါႏွစ္ဦးကေတာ့ ေတာင္ပံမိစၧာမ်ိဳးႏြယ္ နဲ႔ စြမ္းအင္မိစၧာၱမ်ိဳးႏြယ္ထဲက ျဖစ္ပုံရပါတယ္ ။" သတ္ "ဟူး......ဟူး......ဘန္း......ဘန္း......ဘန္း.........မိစၧာဗိုလ္ခ်ဳပ္ သုံးဦးနဲ႔ လူသားတစ္ေယာက္ရဲ့ တိုက္ပြဲကေတာ့ စတင္ခဲ့ပါၿပီ ။ေတာင္ပံမိစၧာကေတာ့ လွုပ္ရွားပုံ အင္မတန္မွ ျမန္ဆန္လွၿပီး လီဖူခ်န္းကို စက္ဝိုင္းပတ္ ပတ္ကာ တိုက္ခိုက္ေနပါတယ္ ။ သူ႔ကိုၾကည့္ရတာက အရိပ္တစ္ခုလိုပါပဲ ။စြမ္းအင္မိစၧာကေတာ့ သူ႔ရဲ့ မာေက်ာႀကံ့ခိုင္တဲ့ ခႏၶာကိုယ္ကို ယုံၾကည္စိတ္ခ်ၿပီး လီဖူခ်န္းနဲ႔ ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ခဲ့ပါတယ္ ။ အဲသည္အတြက္ သူ႔ရဲ့ ခႏၶာကိုယ္ဟာ ေသြးသံ တရဲရဲ ျဖစ္ေနခဲ့ပါၿပီ ။ ဒါေပမဲ့ သူ႔ရဲ့ ဒဏ္ရာေတြက သိပ္ၿပီးေတာ့ မျပင္းထန္လွပါဘူး ။ေသြးမိစၧာကေတာ့ လီဖူခ်န္း အေၾကာင္းကို ေကာင္းေကာင္းသိေနၿပီ ျဖစ္တဲ့အတြက္ အနားမကပ္ဘဲ အေဝးကေနသာ ေသြးလွံတံေတြနဲ႔ ပစ္ခတ္ေနပါတယ္။ကမၻာဦး မိစၧာသစ္ပင္ကလည္း ေျပးေနတာကို ရပ္လိုက္ပါၿပီ ။ သူကလည္း မိစၧာဗိုလ္ခ်ဳပ္သုံးဦးဘက္ကေန ဝင္ပါၿပီး လီဖူခ်န္းကို သစ္ကိုင္းလက္တံေတြနဲ႔ ဝင္ရိုက္ေနပါတယ္ ။" သြားၾကစမ္း "လီဖူခ်န္းက မဟာဆင္ဝိညာဥ္နဲ႔ နဂါးနက္ ဝိညာဥ္ကို ထုတ္လိုက္ၿပီး ေတာင္ပံမိစၧာ နဲ႔ စြမ္းအင္ မိစၧာကို ရိုက္ထုတ္ပစ္လိုက္ပါတယ္ ။ ၿပီးတာနဲ႔ တစ္ၿပိဳင္နက္ သူက ေသြးမိစၧာၱဆီကို လၽွပ္ျပက္သလို ခုန္ဝင္သြားၿပီး လက္သီး နဲ႔ ထိုးထည့္လိုက္ပါတယ္ ။ဘန္း......ဘန္း......ဘန္း.........မိစၧာဗိုလ္ခ်ဳပ္ သုံးဦးစလုံးဟာ လြင့္ထြက္သြားၾကပါၿပီ ။ဂၽြတ္......အခြင့္အေရး ရသြားၿပီျဖစ္တဲ့ လီဖူခ်န္းဟာ ကမၻာဦး မိစၧာသစ္ပင္ရဲ့ သစ္ကိုင္းတစ္ကိုင္းကို အကိုင္းလိုက္ ခ်ိဳးယူသြားပါေသးတယ္ ။ အဲသည္သစ္ကိုင္းေပၚမွာ သီးေနတဲ့ ကမၻာဦး မိစၧာသစ္သီးေတြကေတာ့ အနည္းဆုံး အလုံး၃၀ ပါပဲ ။" ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး သည္လူသားက သည္ေလာက္အထိ အစြမ္းထက္ေနတာလဲ "ေတာင္ပံမိစၧာက စိတ္ရွုပ္ေထြးစြာနဲ႔ ေျပာလိုက္ပါတယ္။" ၾကည့္ရတာ ထိပ္တန္း မိစၧာဗိုလ္ခ်ဳပ္ ဆယ္ပါးပဲ သည္ေကာင့္ကို ဆုံးမနိုင္ေတာ့မယ္ ထင္ပါရဲ့ "ေသြးမိစၧာကလည္း အေတာ္ေလး စိတ္ပ်က္အားေလ်ာ့ ေနခဲ့ပါၿပီ ။" ေတာင္ပံမိစၧာ...... မင္းသည္ကေန ထြက္သြားၿပီး တျခားမိစၧာဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြကို သြားေခၚခဲ့လိုက္ ။ မ်ားေလ ပိုေကာင္းေလပဲ "ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ အႀကံကုန္ေနၿပီ ျဖစ္တဲ့ ေသြးမိစၧာဟာ တျခားမိစၧာဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြကို သြားေခၚလာဖို႔အတြက္ ေတာင္ပံမိစၧာကို လၽွို႔ဝွက္အသံ ေပးပို႔ၿပီး ေျပာလိုက္ပါေတာ့တယ္ ။သူတို႔သုံးေယာက္ထဲမွာေတာ့ ေတာင္ပံမိစၧာက သြားလာ လွုပ္ရွားတာ အျမန္ဆုံးပါပဲ ။" ေအး "အဲသည္ေနာက္မွာေတာ့ ေတာင္ပံမိစၧာဟာ ေကာင္းကင္ထဲကို တိုးဝင္ပ်ံသန္းၿပီး ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့ပါၿပီ ။အဆုံးမဲ့ အာဏာ အပိုင္း ၄၉၀ ( စာစဥ္ ၃၇ )အဆိပ္နဂါး ဆႏၵ" စစ္ကူသြားေခၚတာလား " လီဖူခ်န္းက မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္ မိပါတယ္ ။သူက မိစၧာဗိုလ္ခ်ဳပ္ သုံးေယာက္ေလာက္ကိုေတာ့ မ်က္လုံးထဲမွာေတာင္ မထည့္ပါဘူး ။ ဒါေပမဲ့ တကယ္လို႔ မိစၧာဗိုလ္ခ်ဳပ္ ၅ေယာက္ ၊၆ေယာက္ေလာက္ဆိုရင္ေတာ့ ဂ႐ုစိုက္မွ ရပါေတာ့မယ္ ။ သူက အဲေလာက္မ်ားတဲ့ မိစၧာဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြကိုေတာ့ ကိုင္တြယ္နိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး ။အထူးသျဖင့္ သူ႔ရဲ့ ေျပးႏွုန္းပါပဲ ။သူက လုံေလာက္တဲ့ အျမန္ႏွုန္းတစ္ခုအထိ မေျပးနိုင္ပါဘူး ။ အဲသည္အတြက္ တကယ့္ ေသေရးရွင္ေရးေတြမွာဆိုရင္ အဲဒါက စကားေျပာလာပါလိမ့္မယ္ ။" ထားလိုက္ပါေတာ့ကြာ ။ သည္ေကာင္ေတြကို အခုတစ္ႀကိမ္ေတာ့ လႊတ္ထားေပးလိုက္ဦးမယ္ ။ အခုေလာေလာဆယ္မွာ အဆိပ္နဂါး လက္သီးသိုင္းရဲ့ ဒုတိယပိုင္းကို ျပန္ယူတာ အေကာင္းဆုံးပဲ "အဲသည္ေနာက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းက နတ္ဘုရားမီးေတာက္ အသြင္းေျပာင္းျခင္းကို အသုံးျပဳၿပီး မီးေတာက္တစ္ခု အသြင္ေျပာင္းကာ ပ်ံသန္း ထြက္ခြာသြားခဲ့ပါၿပီ ။" မင္းက သည္ေနရာကို လာခ်င္တိုင္းလာ ၊ သြားခ်င္တိုင္းသြားလို႔ ရမယ္ ထင္ေနတာလား "ေသြးမိစၧာက လီဖူခ်န္းကို သည္အတိုင္း ထြက္ခြာခြင့္ မျပဳပါဘူး ။အဲသည္အတြက္ သူက လီဖူခ်န္းကို ထိပ္ကေန ဆီးၿပီး ပိတ္ထားလိုက္ပါတယ္ ။" သြားစမ္း "ဘန္း.........လီဖူခ်န္းရဲ့ သြားလမ္းကို ပိတ္ထားတဲ့ အတြက္ ေသြးမိစၧာ ရလိုက္တာကေတာ့ လက္သီးတစ္လုံးပါပဲ ။ အဲသည္လက္သီးက ေသြးမိစၧာကို ေသြးပြက္ပြက္ အန္သြားေစခဲ့ပါတယ္ ။" ေနေနစမ္း "စြမ္းအားမိစၧာကလည္း လီဖူခ်န္းရဲ့ သြားလမ္းကို သူ႔ရဲ့ ႀကီးမားလွတဲ့ ခႏၶာကိုယ္နဲ႔ ပိတ္ထားျပန္ပါတယ္ ။လီဖူခ်န္းက သူ႔ရဲ့ သြားႏွုန္းကို မေလ်ာ့ခ်ပါဘူး ။ သူက လက္သီးနဲ႔ သူ႔ရဲ့ေရွ႕မွာ ပိတ္ထားတဲ့ စြမ္းအားမိစၧာကို ထိုးထည့္ပစ္လိုက္ပါတယ္ ။ဝုန္း......လက္သီးရာႀကီး တစ္ခုက စြမ္းအားမိစၧာရဲ့ ခႏၶာကိုယ္ေပၚမွာ အထင္းသား ေပၚလာခဲ့ပါတယ္ ။ဒါေပမဲ့လည္း စြမ္းအားမိစၧာေတြ ဆိုတာက ခႏၶာကိုယ္ ႀကံ့ခိုင္ ၊မာေက်ာမွု အရွိဆုံး မိစၧာမ်ိဳးႏြယ္ေတြထဲမွာ အပါအဝင္ ျဖစ္တဲ့အတြက္ သည္လက္သီးခ်က္က သူ႔ကို ဒဏ္ရာအႀကီးအက်ယ္ ရသြားေအာင္ေတာ့ မစြမ္းေဆာင္နိုင္ ခဲ့ပါဘူး ။ အဲသည္အတြက္ သူက လီဖူခ်န္းရဲ့ လမ္းေၾကာင္းကို ဆက္ၿပီး ပိတ္ထားနိုင္ဆဲပါပဲ ။ဝုန္း......ဝုန္း......ဝုန္း......ဘန္း......ဘန္း.........တစ္ေယာက္တည္း ပ်ံသန္း ေနရတာနဲ႔ အတားအဆီးေတြကို ေရွာင္လြဲၿပီး ပ်ံသန္းေနရတာက မတူညီပါဘူး ။ ပုံမွန္ဆိုရင္ေတာ့ လီဖူခ်န္းအေနနဲ႔ မိစၧာစက္ကြင္းတိုက္ရဲ့ ဒုတိယ စက္ကြင္းကေန ပဥၥမစက္ကြင္းကို ေရာက္ဖို႔အတြက္ဆိုရင္ အခ်ိန္ ဆယ္ရက္ေလာက္သာ ယူရမွာ ျဖစ္ပါတယ္ ။ ဒါေပမဲ့လည္း အခုေတာ့ သူဟာ မိစၧာစက္ကြင္းတိုက္ရဲ့ စတုတၳ စက္ကြင္းကို ေရာက္ဖို႔ေတာင္ အခ်ိန္ ဆယ္ရက္ ယူေနရပါၿပီ ။အဲဒါကေတာ့ စြမ္းအားမိစၧာ နဲ႔ ေသြးမိစၧာတို႔ရဲ့ ဇြဲနပဲ ႀကီးစြာနဲ႔ လိုက္လံ တားဆီးေနမွုေၾကာင့္ပါပဲ ။" သူ႔ကို မလြတ္ေစနဲ႔ "အသံနဲ႔အတူ ေတာင္ပံမိစၧာဟာ တျခား မိစၧာေလးေကာင္နဲ႔အတူ ေရာက္ရွိလာခဲ့ပါၿပီ ။ သူေခၚလာတဲ့ မိစၧာေတြကလည္း မိစၧာဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြကလြဲလို႔ တျခားျဖစ္စရာ အေၾကာင္းမရွိပါဘူး ။" ဟား...ဟား...... လူသား အစုတ္ပလုတ္ ...... သည္ေန႔က မင္းရဲ့ ေသေန႔ပဲ "စစ္ကူေတြ ေရာက္လာတာကို ျမင္လိုက္ရတဲ့ ေသြးမိစၧာက ျပဳံးျဖဲျဖဲနဲ႔ လီဖူခ်န္းကို လွမ္းၿပီး ေျပာလိုက္ပါတယ္ ။ဒါေပမဲ့လည္း လီဖူခ်န္းက သူ႔ရဲ့ စကားကို အဖက္ မလုပ္ပါဘူး ။ဘန္း......လီဖူခ်န္းက စြမ္းအားမိစၧာကို လက္သီးနဲ႔ လြင့္ထြက္သြားေအာင္ ထိုးၿပီး ဆက္ေျပးသြားပါတယ္ ။" မင္း ေျပးလို႔ရတယ္ ။ ဒါေပမဲ့ မင္းရဲ့အသက္ကိုေတာ့ သည္မွာ ထားခဲ့ရမယ္ "ေတာင္ပံမိစၧာနဲ႔ အသစ္ေရာက္လာတဲ့ မိစၧာဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေလးပါးကပါ လီဖူခ်န္းကို ဝိုင္းထားလိုက္ၾကပါၿပီ ။ အခုဆိုရင္ လီဖူခ်န္းဟာ မိစၧာဗိုလ္ခ်ဳပ္ ခုနစ္ပါးကို တစ္ေယာက္တည္း ရင္ဆိုင္ေနရၿပီ ျဖစ္ပါတယ္ ။ဒါေပမဲ့လည္း လီဖူခ်န္းရဲ့ မ်က္ႏွာေပၚမွာေတာ့ ေၾကာက္ရြံ့ေနတဲ့ အရိပ္အေယာင္ တစ္စက္ကေလးမွ မရွိပါဘူး ။" သြားစမ္း "ဟူး......ဟူး......ဟူး.........အနက္ေရာင္ နဂါးဝိညာဥ္ ခိုဝင္ကိန္းေအာင္းေနတဲ့ လက္သီးတစ္လုံးက အရွိန္အဟုန္ ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ထြက္ေပၚလာခဲ့ပါတယ္ ။အဲသည္လက္သီးခ်က္က ေလဟာနယ္ကိုေတာင္ စုတ္ျပဲသြားေစမလိုပါပဲ ။ဘန္း......ဘန္း......ဘန္း......မိစၧာဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြထဲက သုံးပါးကေတာ့ အေနာက္ကို လြင့္ထြက္သြားၿပီး လီဖူခ်န္း ကိုယ္တိုင္ကေတာ့ ေျခလွမ္းအနည္းငယ္ ဆုတ္ေပးလိုက္ရပါတယ္ ။ခႏၶာကိုယ္ အျပင္အား ပညာရွင္ေတြကို ေၾကာက္စရာ ေကာင္းလြန္းတယ္လို႔ ေျပာက်တာကလည္း သည္လို အခ်က္ေတြေၾကာင့္ပါပဲ ။ သူတို႔ရဲ့ ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္နိုင္စြမ္းက လုံးဝ တရားေသ သတ္မွတ္လို႔ ရတဲ့ အရာ မဟုတ္ပါဘူး ။ ၿပီးေတာ့ သူတို႔ေတြက စြမ္းအင္ တန္ျပန္ရိုက္ခတ္လာမွု ဒဏ္ကိုလည္း ေအးေအးေဆးေဆးပဲ ေတာင့္ခံနိုင္ၾကပါတယ္ ။" အားလုံး စုေပါင္းၿပီး တိုက္ခိုက္ၾက ။ သူက ငါတို႔အားလုံးရဲ့ စုေပါင္းတိုက္ခိုက္မွုကို ေတာင့္ခံနိုင္မယ္လို႔ ငါမယုံဘူး "ေသြးမိစၧာက အႀကံျပဳလိုက္ၿပီး ေရွ႕ဆုံးကေန လီဖူခ်န္းဆီကို ေျပးဝင္သြားပါေတာ့တယ္ ။" ေအး " " ဟုတ္ၿပီ "" အားလုံး အတူတူ တိုက္ၾက "က်န္တဲ့ မိစၧာဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြကလည္း တစ္ၿပိဳင္တည္း တိုက္ခိုက္လိုက္ၾကပါၿပီ ။" လာစမ္းပါ "လီဖူခ်န္းကလည္း ျပန္လည္ တိုက္ခိုက္လိုက္ပါတယ္ ။ သူ႔ရဲ့ တိုက္ခိုက္မွုေတြက လုံးဝ တြန္႔ဆုတ္ေနျခင္း မရွိပါဘူး။ဝုန္း......ဝုန္း......ဝုန္း......ဘန္း...... ဘန္း......" မိစၧာစုတ္...... ငါမေသခင္ မင္းအရင္ ေသရမယ္ "မိစၧာဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြရဲ့ တိုက္ခိုက္မွုကို ခုခံၿပီးတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းက ႐ုတ္တရက္ ေသြးမိစၧာဆီကို ခုန္ဝင္သြားၿပီး လက္သီးနဲ႔ ထိုးပစ္လိုက္ပါေတာ့တယ္ ။ ခရက္......လီဖူခ်န္းရဲ့ လက္သီးခ်က္က ေသြးမိစၧာရဲ့ ဦးေခါင္းခြံကိုေတာင္ ျမည္သံယဲ့ယဲ့ ထြက္ေပၚလာေစပါတယ္ ။ " အား "ေသြးမိစၧာက အသံနက္ႀကီးနဲ႔ ေအာ္ဟစ္ၿပီး အေနာက္ကို ေသြး႐ူးေသြးတန္း ဆုတ္သြားခဲ့ပါၿပီ ။ သူက လီဖူခ်န္းရဲ့ အနားကိုလည္း ထပ္ၿပီး မကပ္ရဲေတာ့ပါဘူး ။က်န္တဲ့ မိစၧာဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြကလည္း လီဖူခ်န္းကို မ်က္လုံး အျပဴးသားနဲ႔ ေၾကာင္ၿပီး ရပ္ၾကည့္ေနမိၾကပါတယ္ ။ သူတို႔က အေစာပိုင္းတုန္းက တိုက္ခိုက္မွုကို အားကုန္သုံးၿပီး တိုက္ခိုက္ခဲ့ၾကတာပါ ။ ဒါေပမဲ့လည္း အဲသည္တိုက္ခိုက္မွုေတြက လီဖူခ်န္းကို ေသြးတစ္လုတ္ အန္ေအာင္ေတာင္ မစြမ္းေဆာင္နိုင္ခဲ့ၾကပါဘူး ။ၿပီးေတာ့ သူတို႔က တူညီတဲ့ အေတြးတစ္ခုကိုလည္း ေတြးေနမိၾကပါတယ္ ။' ဒါက ဘယ္လိုေတာင္ မာေက်ာႀကံ့ခိုင္တဲ့ ခႏၶာကိုယ္မ်ိဳးပါလိမ့္ ။မိစၧာစက္ကြင္းတိုက္ရဲ့ ထိပ္တန္းဗိုလ္ခ်ဳပ္ ဆယ္ပါးေတာင္မွ သည္လို ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့ ခံနိုင္ရည္မ်ိဳးကို ပိုင္ဆိုင္နိုင္ပါ့မလား ' ဆိုၿပီးေတာ့ေပါ့ ။ဒါေပမဲ့ သူတို႔ မသိတာကေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ ဆင္နဂါးခႏၶာကိုယ္ သြန္းေလာင္းျခင္း ပညာရပ္ အခန္း၅ရဲ့ အလုံးစုံ တတ္သိနားလည္ျခင္း အဆင့္ကိုေတာင္ ေရာက္လုနီးေနၿပီ ဆိုတာပါပဲ ။ေျမကမၻာအလယ္အလတ္အဆင့္ ေငြေၾကးခြံ ခ်ပ္ဝတ္တန္ဆာကို ဝတ္ဆင္ထားတဲ့အျပင္ ဆင္နဂါး စြမ္းအားေတြရဲ့ အကာအကြယ္ ေပးျခင္းကို ခံထားရတဲ့ လီဖူခ်န္းကိုေတာ့ တိုက္ပြဲဝိညာဥ္ နယ္ပယ္ေအာက္က ဘယ္သူကမွ ဒဏ္ရာရေအာင္ လုပ္နိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး ။ လီဖူခ်န္းတစ္ေယာက္ မိစၧာစက္ကြင္းတိုက္ကို အခုလို ႐ူး႐ူးမိုက္မိုက္ ဝင္လာတယ္ ဆိုတာကလည္း သူ႔ရဲ့ ေကာင္းမြန္လွတဲ့ ခံနိုင္ရည္ကို ယုံၾကည္လို႔ပါပဲ ။ဟူး......ဟူး......ဟူး......လီဖူခ်န္းကေတာ့ မိစၧာၱဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ အေၾကာင္သား ျဖစ္ေနတဲ့ တဒဂၤ အခိုက္အတန္႔ကို အခြင့္အေရး ရယူၿပီး သူ႔ရဲ့ ေျပးႏွုန္းကို ျမႇင့္လိုက္ပါေတာ့တယ္ ။ သူ႔ရဲ့ ေျပးႏွုန္းက ေႏွးေနဆဲ ျဖစ္ေပမယ့္လည္း မိစၧာစက္ကြင္းတိုက္ရဲ့ ပဥၥမ စက္ကြင္းနဲ႔ တျဖည္းျဖည္း နီးကပ္လာတာကိုေတာ့ ျငင္းမရပါဘူး ။" မျဖစ္ဘူး ။ သည္အတိုင္းဆိုရင္ေတာ့ သူက လြတ္သြားေတာ့မယ္ ။ ဘယ္လို လုပ္ၾကမလဲ ။ ထိပ္တန္း မိစၧာၱဗိုလ္ခ်ဳပ္ ဆယ္ပါးကို သြားေခၚၾကမလား "ေသြးမိစၧာကေတာ့ အေတာ္ေလး ေသြးပ်က္ေနခဲ့ပါၿပီ ။လူေတြက မိစၧာေတြဟာ ေၾကာက္စရာ ေကာင္းေလာက္ေအာင္ မာေက်ာႀကံ့ခိုင္တဲ့ ခႏၶာကိုယ္ေတြကို ပိုင္ဆိုင္ထားၾကတယ္လို႔ ေျပာေလ့ရွိပါတယ္ ။ဒါေပမဲ့လည္း ေသြးမိစၧာရဲ့ အျမင္မွာေတာ့ အဲသည္စကားဟာ လုံးဝ အမွားႀကီးပါပဲ ။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ သူတို႔ေရွ႕မွာ ေျပးေနတဲ့ လူသားက မိစၧာေတြထက္ကို ပိုၿပီ မာေက်ာႀကံ့ခိုင္တဲ့ ခႏၶာကိုယ္ကို ပိုင္ဆိုင္ထားတာ မဟုတ္ပါလား ။" အား......ဒုကၡပဲ ။ ငါ့ရဲ့ ဆင္နဂါးစြမ္းအားေတြက ကုန္ခမ္းစ ျပဳလာၿပီ "လီဖူခ်န္းက ခပ္တိုးတိုး ညည္းတြားလိုက္မ္ိပါတယ္ ။သူက တိုက္ပြဲစကတည္းကေန အခုခ်ိန္အထိ ဆင္နဂါးစြမ္းအားေတြကိုသာ ေတာက္ေလၽွာက္ သုံးစြဲေနခဲ့တာပါ ။တိုက္ခိုက္တာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဒါမွမဟုတ္ ခုခံတာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ၊ သူက ဆင္နဂါးစြမ္းအားရဲ့ အေထာက္အပံ့ကို လိုကို လိုပါတယ္ ။ အဲသည္အတြက္ သူ႔ရဲ့ ဆင္နဂါးစြမ္းအားေတြဟာ အေတာ္ေလး ကုန္ခမ္းေနခဲ့ပါၿပီ ။အဆိုးထဲက အေကာင္းလို႔ ဆိုရမလားေတာ့ မသိပါဘူး ။ လီဖူခ်န္းက သူ႔ရဲ့ ဆင္နဂါးစြမ္းအားေတြဟာ ကုန္ခမ္းလာေလေလ ပိုၿပီး သန္႔စင္လာေလေလ ဆိုတာကို သတိျပဳမိ လိုက္ပါတယ္ ။ အဲဒါက ဓားတစ္လက္ရဲ့ အေပၚမွာ ရွိေနတဲ့ သံေခ်းေတြကို ခြာပစ္လိုက္သလိုပါပဲ ။သည္လိုနဲ႔ပဲ လီဖူခ်န္းဟာ ပဥၥမစက္ကြင္းထဲကို ေရာက္မွန္းမသိ ေရာက္လာခဲ့ပါၿပီ ။ မိစၧာဗိုလ္ခ်ဳပ္ ခုနစ္ပါးကေတာ့ သူ႔ကို ဘယ္လိုမွ မတားဆီးနိုင္ေတာ့ပါဘူး ။လီဖူခ်န္းတစ္ေယာက္ တည္ေနရာေရႊ႕ေျပာင္း စင္ျမင့္ေပၚ ေရာက္ေနတာကို ျမင္လိုက္ရတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ ေသြးမိစၧာက ေအာ္ဟစ္ၿပီး ႀကိမ္းဝါးလိုက္ပါတယ္ ။" လူသားစုတ္...... ေနာက္တစ္ေခါက္ သည္မိစၧာစက္ကြင္းတိုက္ကို ျပန္လာရင္ အေသပဲလို႔ မွတ္လိုက္ "" ဟမ့္ ...... မင္းကမ်ား ေျပာရတယ္ ရွိေသး "ခၽြမ္......လီဖူခ်န္းကေတာ့ ႏွာေခါင္းတစ္ခ်က္ရွုံ႔ၿပီး မိစၧာစက္ကြင္းတိုက္ကေန ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့ပါၿပီ ။.................." စုစုေပါင္း ကမၻာဦးမိစၧာသစ္သီး ၁၈၀ ဆိုေတာ့ ေထာက္ပံ့ေရးရမွတ္ ၂၇၀၀၀ ရမယ္ "သက္တံနီဂိုဏ္းကို ျပန္အေရာက္မွာ လီဖူခ်န္း ပထမဦးဆုံး လုပ္တာကေတာ့ ေထာက္ပံ့ေရးခန္းမကိုသြားၿပီး အမွတ္ေတြ လဲယူတာပါပဲ ။ ၿပီးတာနဲ႔တစ္ၿပိဳင္နက္ သူက အခ်ိန္ဆြဲမေနေတာ့ဘဲ လၽွို႔ဝွက္က်မ္းစာေဆာင္ကို တက္သုတ္ရိုက္ပါေတာ့တယ္ ။ေထာက္ပံ့ေရး ဒဂၤါး ၂၄၀၀၀ ေပးအၿပီးမွာေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ အဆိပ္နဂါး လက္သီးသိုင္းရဲ့ ဒုတိယပိုင္း မူပြားကို ရလာခဲ့ပါၿပီ ။***ဟူး......ဟူး......ဟူး.........ဝွစ္......ဝွစ္.........ေမ်ာလြင့္ဖုန္မွုန္႔ ေတာင္ထိပ္မွာေတာ့ လူငယ္တစ္ေယာက္ဟာ လက္သီးသိုင္း တစ္ခုကို ကစားေနပါတယ္ ။ အဲသည္လူငယ္ကေတာ့ လီဖူခ်န္းပါပဲ ။အဆိပ္နဂါး လက္သီးသိုင္းရဲ့ ဒုတိယပိုင္းကလည္း ပထမပိုင္းလိုပဲ သိုင္းကြက္တစ္ကြက္သာ ရွိတာပါ ။ အဲသည္သိုင္းကြက္ကိုေတာ့ " အဆိပ္နဂါးရဲ့ ၾသဇာအာဏာ " လို႔ ေခၚပါတယ္ ။ပထမသိုင္းကြက္နဲ႔ မတူတာကေတာ့ သည္သိုင္းကြက္ဟာ သိုင္းဟန္၃မ်ိဳးနဲ႔ သိုင္းကြက္ အလွည့္အေျပာင္း ၈၁မ်ိဳးသာ ရွိတာပါပဲ ။ဒါေပမဲ့လည္း လီဖူခ်န္းကေတာ့ သည္သိုင္းဟန္ ၃မ်ိဳး နဲ႔ သိုင္းကြက္အလွည့္အေျပာင္း ၈၁မ်ိဳးဟာ ပထမသိုင္းကြက္ရဲ့ သိုင္းဟန္၉မ်ိဳးနဲ႔ သိုင္းကြက္အလွည့္အေျပာင္း ၇၃၆မ်ိဳးထက္ ပိုနက္နဲ ရွုပ္ေထြးတယ္ဆိုတာကို သတိျပဳမိ လိုက္ပါတယ္ ။လီဖူခ်န္းက အဆိပ္နဂါး လက္သီးသိုင္းရဲ့ ပထမပိုင္းနဲ႔တင္ အလုံးစုံ တတ္သိနားလည္ျခင္း အဆင့္ ေရာက္လုနီးပါးျဖစ္ေအာင္ ေလ့က်င့္ထားနိုင္ခဲ့သူပါ ။ အဲသည္အတြက္ သူဟာ အဆိပ္နဂါး လက္သီးသိုင္းရဲ့ ဒုတိယပိုင္းကို နည္းနည္းပါးပါး ေလ့က်င့္လိုက္တာနဲ႔ ေသခ်ာေပါက္ အလုံးစုံ တတ္သိနားလည္ျခင္း အဆင့္ကို ေရာက္မွာ အေသအခ်ာပါပဲ ။ဂါး...ဂရား......လက္သီးခ်က္ ထြက္ေပၚလာတာနဲ႔ တစ္ၿပိဳင္နက္ နဂါးနက္ဝိညာဥ္ဟာ မာန္ဟုန္အျပည့္နဲ႔ ဟိန္းၿပီး ထြက္ေပၚလာခဲ့ပါၿပီ ။ အဲသည္ဟိန္းသံက ေမ်ာလြင့္ဖုန္မွုန္႔ ေတာင္တစ္ခုလုံးကိုေတာင္မွ သိမ့္သိမ့္တုန္သြား ေစပါတယ္ ။ အကာအကြယ္ေပးထားတဲ့့ ဝကၤပါ အစီအရင္သာ မရွိလို႔ကေတာ့ သည္ေတာင္ထိပ္ဟာ ဘာျဖစ္သြားမလဲ မသိပါဘူး ။" မဆိုးဘူး ။ သည္လက္သီးသိုင္းက ငါ့ရဲ့ တိုက္ခိုက္နိုင္စြမ္းကို ၃၀ရာခိုင္ႏွုန္း တိုးလာေစတာပဲ "အဆိပ္နဂါး လက္သီးသိုင္းရဲ့ အလုံးစုံ တတ္သိနားလည္ျခင္း အဆင့္ကို ေရာက္သြားတဲ့ အခါမွာေတာ့ လီဖူခ်န္းရဲ့ ခႏၶာကိုယ္ အျပင္အားေတြဟာ ၃၀ရာခိုင္ႏွုန္း ျမႇင့္တက္လာခဲ့ပါတယ္ ။႐ုတ္တရက္ ဆိုရင္ေတာ့ ၃၀ရာခိုင္ႏွုန္းဆိုတာက သိပ္မမ်ားသလိုပါပဲ ။ ဒါေပမဲ့လည္း လီဖူခ်န္းရဲ့ ခႏၶာကိုယ္အျပင္အားနဲ႔ ဆိုရင္ေတာ့ ၃၀ရာခိုင္ႏွုန္း မေျပာနဲ႔ ။ ၅ရာခိုင္ႏွုန္း ဒါမွမဟုတ္ ၁၀ရာခိုင္ႏွုန္း ဆိုရင္ေတာင္မွပဲ အေတာ္မ်ားေနၿပီလို႔ သတ္မွတ္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္ ။အခုဆိုရင္ေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ ေသြးမိစၧာကို ပထမ လက္သီးခ်က္မွာ ဒဏ္ရာ အျပင္းအထန္ ရေစၿပီး ဒုတိယ လက္သီးခ်က္မွာ အသက္ ဆန္႔တငင္ငင္ ျဖစ္သြားေအာင္ လုပ္နိုင္မယ္လို႔ ယုံၾကည္မွု ရွိေနပါၿပီ ။ ေသြးမိစၧာက အသက္ျပင္းလြန္းလွတဲ့အတြက္ သူ႔အေနနဲ႔ အေသသတ္နိုင္ဖို႔ေတာ့ ယုံၾကည္ခ်က္ မရွိပါဘူး ။ အဲသည္ေသြးမိစၧာက ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလုံး တစ္စစီ ျဖစ္သြားရင္ေတာင္မွ ဆက္ၿပီး အသက္ရွင္ေနဦးမယ့္ ပုံပါပဲ ။လီဖူခ်န္း က်န္တဲ့ မိစၧာဗိုလ္ခ်ဳပ္ေျခာက္ပါးထဲမွာ ဆိုရင္လည္း စြမ္းအားမိစၧာကလြဲၿပီး က်န္တဲ့မိစၧာေတြကို လက္သီးခ်က္ အနည္းငယ္နဲ႔ သတ္ပစ္နိုင္ဖို႔အတြက္ ယုံၾကည္မွု ရွိပါတယ္ ။အဆိပ္နဂါး လက္သီးသိုင္းရဲ့ အလုံးစုံ တတ္သိနားလည္ျခင္း အဆင့္ကို ေရာက္အၿပီးမွာေတာ့ လီဖူခ်န္းရဲ့ ခ်ီအရွိန္အဝါေတြကလည္း အရင္ကထက္ပိုၿပီး အားေကာင္းလာခဲ့ပါၿပီ ။ သူက သည္အတိုင္း ရပ္ေနရင္ေတာင္မွ သူ႔ရဲ့ခႏၶာကိုယ္ကေနၿပီး ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့ ခ်ီအရွိန္အဝါေတြကို ထုတ္လႊတ္ေနပါေသးတယ္ ။ အဲဒါ မိစၧာနတ္ဆိုးတစ္ပါးရဲ့ ခ်ီအရွိန္အဝါေတြလိုပါပဲ ။" မိစၧာစက္ကြင္းတိုက္ကို ျပန္သြားဖို႔အတြက္ ငါေလာလို႔ မျဖစ္ေသးဘူး ။ မိစၧာစက္ကြင္းတိုက္က ငါထင္ထားတာထက္ ပိုအႏၲရာယ္ ရွိနိုင္တယ္ ။ငါ့ရဲ့ အဆိပ္နဂါးလက္သီးသိုင္း တစ္ဖက္ကမ္းခတ္ တတ္ေျမာက္ျခင္းအဆင့္ ေရာက္မွာပဲ အဲသည္ မိစၧာစက္ကြင္းတိုက္ကို ေနာက္တစ္ေခါက္ ျပန္သြားေတာ့မယ္ "လီဖူခ်န္းက မိစၧာစက္ကြင္းတိုက္ကို အခုထိ မေမ့နိုင္ေသးပါဘူး ။ ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဆိုေတာ့ အဲသည္မွာ ကမၻာဦး မိစၧာသစ္ပင္ ရွိေနေသးလို႔ပါပဲ ။ သူက အနည္းဆုံး ကမၻာဦး မိစၧာသစ္သီး ေထာင္ပိုင္းေလာက္ကို ခူးယူနိုင္မွသာ အာသာေျပမွာပါ ။ မဟုတ္ရင္ေတာ့ သူက သည္ကိစၥကို အျမဲေတြးေနမိၿပီး ေနာင္တ ရေနရပါလိမ့္မယ္ ။လီဖူခ်န္းဟာ အဆိပ္နဂါး လက္သီးသိုင္းအျပင္ သူ႔ရဲ့ ခ်ီအတြင္းအား က်င့္ႀကံမွု နဲ႔ ဓားသိုင္းကိုလည္း တိုးတက္လာေအာင္ လုပ္ရမယ္ ဆိုတာကို မေမ့ပါဘူး ။ေနာက္ထပ္ သက္တံနီေဆးရည္ တစ္ပုလင္းကို ေသာက္သုံးအၿပီးမွာေတာ့ သူဟာ ျပန္လည္ဝင္စားျခင္းနယ္ပယ္ အဆင့္၅ရဲ့ အထြတ္အထိပ္ကို ေရာက္ရွိသြားခဲ့ပါၿပီ ။သူ႔ရဲ့ ခ်ီအတြင္းအားက်င့္ႀကံမွုႏွုန္းကေတာ့ တကယ့္ကို ေၾကာက္ခမန္းလိလိပါပဲ ။ သူက လြန္ခဲ့တဲ့ လအနည္းငယ္ကမွ ျပန္လည္ဝင္စားျခင္းနယ္ပယ္ အဆင့္၅ကို ခ်ိဳးေဖာက္ဝင္ေရာက္ ထားခဲ့တာ မဟုတ္ပါလား ။Iဒါေပမဲ့လည္း သူ႔ရဲ့ ခႏၶာကိုယ္ အျပင္အား က်င့္ႀကံျခင္း နဲ႔ ယွဥ္လိုက္မယ္ ဆိုရင္ေတာ့ သူ႔ရဲ့ ခ်ီအတြင္းအား က်င့္ႀကံျခင္းဟာ ဘာမွ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး ။လီဖူခ်န္းရဲ့ လက္ရွိ ခႏၶာကိုယ္အျပင္အား က်င့္ႀကံျခင္း အဆင့္ဟာ ျပန္လည္ဝင္စားျခင္းနယ္ပယ္ အဆင့္၉ နဲ႔ေတာင္ ယွဥ္လို႔ ရေနပါၿပီ ။ အဲဒါက သူ႔ရဲ့ ခ်ီအတြင္းအား က်င္ႀကံျခင္းထက္ကို အျပတ္အသတ္ သာေနခဲ့တာပါ ။ဒါေပမဲ့လည္း လီဖူခ်န္းက သူ႔ရဲ့ ခ်ီအတြင္းအား က်င့္ႀကံျခင္း အဆင့္ကို ျမႇင့္ဖို႔အတြက္ မေလာပါဘူး ။ သူက သူ႔ရဲ့အေျခအေနကို ေကာင္းေကာင္းႀကီး နားလည္ပါတယ္ ။သူေလ့က်င့္ေနတဲ့ သက္တံနီ နတ္ဘုရားမီးေတာက္ က်င့္စဥ္ဟာ ဟာသ မဟုတ္ပါဘူး ။ အဲဒါက ျပန္လည္ဝင္စားျခင္းနယ္ပယ္ အဆင့္ထက္ အမ်ားႀကီး သာလြန္ပါတယ္ ။ခ်ီဆိုတာက ခ်ီအဆီအႏွစ္ကေန ျဖစ္တည္လာတာျဖစ္ၿပီး ခ်ီအဆီအႏွစ္ကေတာ့ သဘာဝ တရားရဲ့ ဥပေဒသကေန ျဖစ္တည္လာတာပါ ။တကယ္လို႔ လူတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ခ်ီအတြင္းအား က်င့္ႀကံမွုမွာ အဆင့္တက္ခ်င္ရင္ေတာ့ ေကာင္းကင္နဲ႔ ေျမႀကီးရဲ့ သေဘာသဘာဝကို အရင္ဆုံး နားလည္ရပါမယ္ ။ အဲသည္လိုမွပဲ အဲသည္လူဟာ ခ်ီအတြင္းအားေတြနဲ႔ ခ်ီအဆီအႏွစ္ေတြကို ေကာင္းေကာင္းကိုင္တြယ္ သန္႔စင္နိုင္တဲ့ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာကို ရနိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္ ။သည္လမ္းစဥ္ ႏွစ္ခုကို ႏွိုင္းယွဥ္ၾကည့္မယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ခႏၶာကိုယ္ သန္႔စင္ျခင္း လမ္းစဥ္က ပိုၿပီး ၾကမ္းတမ္းၿပီး တည့္တိုး ဆန္ပါတယ္ ။က်င့္ႀကံသူက သတ္မွတ္ထားတဲ့ ခႏၶာကိုယ္ ႀကံ့ခိုင္မာေက်ာမွု နဲ႔ ခႏၶာကိုယ္အျပင္အားကို ေရာက္သြားသေရြ႕ကေတာ့ အဆင့္တက္သြားတာပါပဲ ။ဒါေပမဲ့လည္း ခႏၶာကိုယ္အတြင္းက မသန္႔စင္မွုေတြကိုေတာ့ နည္းနည္း သတိထားရတာေပါ့ ။ ခႏၶာကိုယ္အတြင္းမွာ မသန္႔စင္မွုေတြ အရမ္း မ်ားလာရင္ေတာ့ ခႏၶာကိုယ္အျပင္အားကို က်င့္ႀကံသူဟာ အဆင့္တက္တာ ေႏွးသြားနိုင္ပါတယ္ ။တစ္ခါတရံမွာဆိုရင္ ခႏၶာကိုယ္ တစ္ခုလုံးေတာင္ ေပါက္ကြဲသြားနိုင္ ပါေသးတယ္ ။သည္လိုနဲ႔ပဲ အခ်ိန္လဝက္ ၾကာလြန္သြားခဲ့ပါၿပီ ။လီဖူခ်န္းက်င့္ႀကံမွုမွာ ပထမဆုံး အဆင့္တက္တာကေတာ့ အဆိပ္နဂါး လက္သီးသိုင္း မဟုတ္ဘဲ ခ်ီအတြင္းအား က်င့္ႀကံမွု ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္ ။သက္တံနီ နတ္ဘုရားမီးေတာက္ အဆင့္၂၇ ၊ ၾကယ္၆ပြင့္ မီးလၽွံအရိုး တည္ေဆာက္ပုံ နဲ႔ သက္တံနီ ေဆးရည္တို႔ရဲ့ ေပါင္းစည္းမွုေၾကာင့္ လီဖူခ်န္းဟာ အဆင့္တက္ဖို႔အတြက္ ဘာအခက္အခဲမွ မေတြ႕ခဲ့ရပါဘူး ။အခ်ိဳေပၚ သကာဆင့္ ဆိုသလိုပါပဲ ။ လီဖူခ်န္းတစ္ေယာက္ ျပန္လည္ဝင္စားျခင္း နယ္ပယ္ အဆင့္၆ကို ေရာက္သြားခဲ့အတြက္ သူ႔ရဲ့ ထိုးထြင္းသိျမင္မွု နဲ႔ အသိစိတ္ အာ႐ုံတို႔ကလည္း မသိမသာေလး တိုးတက္လာခဲ့ ပါေသးတယ္ ။လူတစ္ေယာက္ရဲ့ ထိုးထြင္းသိျမင္မွု နဲ႔ အသိစိတ္ အာ႐ုံ ဆိုတာက သူ႔ရဲ့ ခ်ီအတြင္းအား က်င့္ႀကံမွုနဲ႔ တိုက္ရိုက္ အခ်ိဳးက်ေနတာ မဟုတ္ပါလား ။ေနာက္ထပ္လဝက္ ထပ္အၾကာမွာေတာ့ လီဖူခ်န္းရဲ့ အဆိပ္နဂါး လက္သီးသိုင္းဟာ တစ္ဖက္ကမ္းခတ္ တတ္ေျမာက္ျခင္း အဆင့္ကို ေရာက္ရွိသြားပါေတာ့တယ္ ။အဲသည္အတြက္ သူ႔ရဲ့ နဂါးနက္ ဝိညာဥ္ထဲမွာ ဆိုရင္လည္း အဆိပ္နဂါး ဆႏၵ ပါဝင္လာခဲ့ပါၿပီ ။ အခုဆိုရင္ သူ႔ရဲ့ လက္သီးခ်က္ဟာ ေလဟာနယ္ ဟင္းလင္းျပင္ထဲမွာ အေသးစား ေပါက္ကြဲမွုေလးေတြ ျဖစ္ေပၚေစတာကိုလည္း လီဖူခ်န္းရဲ့ အသိစိတ္အာ႐ုံက ခံစားမိေနပါတယ္ ။ အဲဒါကေတာ့ သူ႔ရဲ့ လက္သီးဟာ ေကာင္းကင္နဲ႔ ေျမႀကီးရဲ့ ဥပေဒသကိုေတာင္ သက္ေရာက္ေစနိုင္စြမ္း ရွိေနၿပီဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္ပါပဲ ။ အဲသည္ေပါက္ကြဲမွုေတြက တကယ့္ကို မသိသာတဲ့ အေသးစားေလး ေပါက္ကြဲမွုေလးေတြ ျဖစ္ေနရင္ေတာင္မွေပါ့ ။
YOU ARE READING
အဆုံးမဲ့အာဏာ (လီဖူချန်း)
Actionမူရင်းဘာသာပြန်ဆိုသူ - လေလွင့်လုလင် (အကုန်တတ်သခင်လေး) ZAWGYI / UNICODE
