311+ 312အဆုံးမဲ့အာဏာ အပိုင္း ၃၁၁က်င္႐ုတုံရဲ့ ေနာက္ထပ္ရွုံးပြဲ၈၄...၈၅...၈၆...၈၇...... ။သူတို႔ရဲ့ ဆက္တိုက္နိုင္ပြဲေတြကို ထိန္းထားနိုင္သူေတြကေတာ့ ၅ေယာက္သာ ရွိပါေတာ့တယ္ ။ သူတို႔ကေတာ့ မိုးႀကိဳးၾကယ္ဘုရင္ စီးတုေလ့၊ မေရြ႕လ်ားေသာ ၾကယ္ဘုရင္ ခ်ီဟန္ ၊ မိုးနဂါးဓား သခင္ေလးခ်ဳးယီ၊ သုံးပါး ပရမတ္ က်င္းရိုလုနဲ႔ လီဖူခ်န္း တို႔ပါပဲ။တန္က်င္းယြန္ကို အနိုင္ယူၿပီး ကတည္းက လီဖူခ်န္းဟာ အစြမ္းထက္တဲ့ ၿပိဳင္ဘက္ေတြနဲ႔ ၾကဳံေတြ႕ရျခင္း မရွိေတာ့ပါဘူး ။ခ်ဳးယီကေတာ့ ေနာက္ထပ္ အစြမ္းထက္တဲ့ ၿပိဳင္ဘက္တစ္ေယာက္နဲ႔ ေတြ႕ျပန္ပါတယ္။ သည္တစ္ခါ သူ႔ရဲ့ ၿပိဳင္ဘက္ကေတာ့ သုံးပါး ပရမတ္ နတ္မိမယ္ က်င္းရိုလုပါပဲ ။သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ့ တိုက္ပြဲကေတာ့ လူေတြအားလုံးကို စိတ္ဝင္စားမွု ေပးစြမ္းနိုင္မယ္ဆိုတာေတာ့ ယုံမွားသံသယ ဝင္စရာ မရွိပါဘူး ။ခ်ဴးယီရဲ့ ဓားသိုင္းက ထက္ျမက္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ က်င္းရိုလုရဲ့ စိတ္လွည့္စားျခင္း သိုင္းပညာကလည္း အလွျပသက္သက္ မဟုတ္ပါဘူး။ ၿပိဳင္ဘက္ရဲ့ စိတ္ဝိညာဥ္ကသာ ေတာင့္ခံနိုင္ျခင္း မရွိခဲ့ရင္ေတာ့ က်င္းရိုလုဟာ ဘယ္ေလာက္အစြမ္းထက္တဲ့ ၿပိဳင္ဘက္ကို ျဖစ္ျဖစ္ အနိုင္ယူနိုင္ပါတယ္။က်င္းရိုလု နဲ႔ ရင္ဆိုင္ရမွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ခ်ဴးယီဟာ ေလးနက္တည္ၾကည္ သြားခဲ့ပါၿပီ။စိတ္လွည့္စားျခင္း သိုင္းပညာဆိုတာက ကာကြယ္ဖို႔ မျဖစ္နိုင္ပါဘူး ။ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က်သာ ရင္ဆိုင္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ တကယ္လို႔ ခ်ဴးယီသာ က်င္းရိုလုရဲ့ ပုံရိပ္ေယာင္ကမၻာထဲမွာ က်ေရာက္သြားခဲ့ၿပီ ဆိုရင္ေတာ့ သူ႔အေနနဲ႔ စြမ္းရည္တစ္ဝက္ေလာက္ကိုေတာင္ ထုတ္သုံးနိုင္ေတာ့မယ္ မထင္ပါဘူး။ အဲသည္လို ျဖစ္သြားခဲ့ရင္ေတာ့ ခ်ဴးယီ အေနနဲ႔ က်င္းရိုလုကို ေသခ်ာေပါက္ ရွုံးပါၿပီ ။ဒါေပမယ့္ ေတာ္ပါေသးတယ္ေလ ။ ခ်ဴးယီက စိတ္လွည့္စားျခင္း သိုင္းပညာကို တန္ျပန္ တိုက္ခိုက္နိုင္တဲ့ နည္းစနစ္ အခ်ိဳ႕ကို သိထားသည္ မဟုတ္ပါလား ။ဝုန္း !စင္ေပၚမွာ ရွိေနတဲ့ က်င္းရိုလုကေတာ့ သူမရဲ့ ခ်ီအရွိန္အဝါေတြကို ထုတ္ေဖာ္လိုက္ပါၿပီ ။ ထူးဆန္းၿပီးေတာ့ မွိန္းေမာဖြယ္ေကာင္းတဲ့ အရွိန္အဝါတစ္ခု......။အဲသည္ အရွိန္အဝါက စက္ဝိုင္းပုံ စင္ျမင့္ေပၚမွာ သီးသန္႔ကမၻာတစ္ခုကို တည္ေဆာက္လိုက္ပုံ ရပါတယ္။ စင္ျမင့္ေပၚကို ေရာက္လာတဲ့ လူတိုင္းဟာ က်င္းရိုလုရဲ့ စိတ္လွည့္စားျခင္း သိုင္းပညာထဲကို က်ေရာက္ သြားမွာပါ ။ခ်ဴးယီရဲ့ စိတ္ေတြဟာ မြန္းက်ပ္သြားခဲ့ပါၿပီ ။ ဘာျဖစ္လို႔လည္း ဆိုေတာ့ သူျမင္ေနရတဲ့ အရာေတြ အားလုံးဟာ အတုလား အစစ္လား ဆိုတာကို ခြဲျခားလို႔ မရေတာ့လို႔ပါပဲ။ ၿပီးေတာ့ သူက ဘာမွန္းမသိတဲ့ ပုံရိပ္ေယာင္ေတြကိုလည္း ျမင္ေနရပါေသးတယ္။ကံေကာင္းစြာနဲ႔ပဲ သည္ပုံရိပ္ေတြက သူ႔အေပၚမွာ သိပ္ၿပီး အက်ိဳးသက္ေရာက္မွု မရွိခဲ့ပါဘူး။ ခ်ဴးယီက ေကာင္းကင္နဂါး ဓားကြက္ တစ္ကြက္ ထုတ္လိုက္တာနဲ႔တင္ ထို ပုံရိပ္ေယာက္ေတြက ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့ပါတယ္။" ေကာင္းကင္ဘုံ ကႀကိဳး "က်င္းရိုလုက ခပ္ယဲ့ယဲ့ေလး ျပဳံးလိုက္ၿပီး သူမရဲ့ ထူးဆန္းတဲ့ ကႀကိဳးကို ထုတ္ေဖာ္လိုက္ပါၿပီ။သူမရဲ့ ကကြက္ေတြထဲမွာေတာ့ အမ်ိဳးအမည္မသိတဲ့ ညႇို႔ယူနိုင္စြမ္းေတြ ခိုဝင္ ကိန္းေအာင္းေနပါတယ္။ခ်ဴးယီရဲ့ မ်က္လုံးထဲမွာေတာ့ ကျပအသုံးေတာ္ခံေနတဲ့ က်င္းရိုလုရဲ့ ပုံရိပ္ေတြကလြဲၿပီး ဘာကိုမွ မျမင္ရေတာ့ပါဘူး ။ သူ႔ရဲ့ စိတ္ဝိညာဥ္က က်င္းရိုလုရဲ့ ဆြဲေဆာင္ရာေနာက္ကို အတင္းကာေရာ လိုက္သြားခ်င္ေနတဲ့ ပုံပင္။ ခ်ဴးယီက သူ႔ရဲ့ စိတ္ဝိညာဥ္ကို အားတင္းၿပီး ခုခံထားေပမယ့္လည္း သူဟာ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ က်င္းရိုလုရဲ့ ပုံရိပ္ေယာင္ကမၻာထဲကို က်ေရာက္ေနၿပီ ဆိုတာကို သတိျပဳမိပါတယ္။" ေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းလိုက္တဲ့ စိတ္လွည့္စားျခင္း သိုင္းပညာ "ခ်ဴးယီက ေမးေၾကာႀကီးမ်ား ေထာင္ထလာတဲ့အထိ အားစိုက္ၿပီး ေတာင့္ခံေနရပါၿပီ။က်င္းရိုလုရဲ့ စိတ္လွည့္စားျခင္း သိုင္းပညာက သူထင္ထားတာထက္ကို ပို၍ ေၾကာက္စရာ ေကာင္းေနပါတယ္။ ခ်ဴးယီအေနနဲ႔ က်င္းရိုလုကို တန္ျပန္တိုက္စစ္ ဆင္ဖို႔ လိုအပ္ေနပါၿပီ။ သည္အတိုင္းသာ ဘာမွ ျပန္မလုပ္ဘဲ ၿငိမ္ခံေနမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ သူ႔အေနနဲ႔ က်င္းရိုလုကို ေသခ်ာေပါက္ အရွုံးေပးလိုက္ရေတာ့မွာပါ ။ခ်ဴးယီက သူ႔ရဲ့ ဓားကို ျပန္သိမ္းလိုက္ၿပီး ညာဘက္ခါးေပၚက ပုေလြကို ျဖဳတ္ယူကာ မွုတ္လိုက္ပါတယ္။ထြက္ေပၚလာတဲ့ ပုေလြသံက လုံးဝကို စိတ္အားတက္ႂကြ ေစပါတယ္။ ပုေလြသံကို နားေထာင္လိုက္မိတဲ့ လူတိုင္းဟာ စစ္ေျမျပင္ တစ္ခုကို ေရာက္သြားခဲ့သလိုပါပဲ ။ လုံးဝကို တ္ိုက္ခိုက္ခ်င္စိတ္ေတြ နိုးၾကားလာခဲ့ပါၿပီ ။ စင္ျမင့္ေပၚမွာ ရွိေနတဲ့ ခ်ဴးယီကေတာ့ ဘယ္အခ်ိန္ ကတည္းက သူ႔ရဲ့ ဓားကို ျပန္ဆြဲထုတ္ထားသလည္း မသိပါဘူး ။ ဘယ္ဘက္လက္က ပုေလြ၊ ညာဘက္လက္က ေရႊေရာင္ဓားႀကီးကို ကိုင္ဆြဲထားတဲ့ ခ်ဴးယီဟာ စစ္ပြဲတစ္ပြဲကို ဦးေဆာင္ တိုက္ခိုက္ေတာ့မယ့္ စစ္သူႀကီးတစ္ေယာက္နဲ႔ေတာင္ ဆင္တူေနပါေသးတယ္ ။ အခုခ်ိန္မွာေတာ့ ခ်ဴးယီရဲ့ အရွိန္အဝါေတြက ဓားဘုရင္ တစ္ေယာက္တင္ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ သူက သူ႔ေရွ႕မွာ ရွိေနတဲ့ အရာအားလုံးကို ဖ်က္ဆီးပစ္မယ့္ သတ္ျဖတ္ျခင္း နတ္ဘုရားတစ္ပါး ျဖစ္ေနပါၿပီ။ေဖာက္...ေဖာက္......ေဖာက္......စက္ဝိုင္းစင္ျမင့္ေပၚမွာ ရွိေနတဲ့ က်င္းရိုလုရဲ့ ပုံရိပ္ေယာင္ ခ်ီအရွိန္အဝါ တစ္ဝက္ေလာက္က ဖ်က္ဆီးခံလိုက္ရပါတယ္။ က်င္းရိုလုရဲ့ ကႀကိဳးကလည္း အနည္းငယ္ ေႏွးေကြးသြားခဲ့ပါၿပီ။" အသံလွိုင္း သိုင္းပညာလား......"က်င္းရိုလုက မသဲမကြဲ ေရရြတ္လိုက္ပါတယ္။က်င္ႀကံျခင္းေလာကမွာေတာ့ အသံလွိုင္း သိုင္းပညာေတြက အမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိပါတယ္။ အခ်ိဳ႕ကေတာ့ ဖ်က္ဆီးျခင္း သီးသန္႔ပါပဲ ။ အခ်ိဳ႕ကေတာ့ ေသြးလည္ပတ္မွုနဲ႔ အတြင္းအားလမ္းေၾကာင္း ကို အေႏွာင့္အယွက္ ေပးတာပါ။ ခ်ဴးယီအသုံးျပဳတဲ့ အသံလွိုင္း သိုင္းပညာကေတာ့ စိတ္ဝိညာဥ္ ကို တိုက္ခိုက္တဲ့ အမ်ိဳးအစား ျဖစ္ပုံရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း အေစာပိုင္းက ပုေလြသံက သူမရဲ့ ပုံရိပ္ေယာင္ေတြကို ပ်က္စီးေစခဲ့တာပါ။" အရွုံးေပးစမ္း "ေကာင္းကင္ကႀကိဳး ပညာရပ္ဟာ ပုံရိပ္ေယာင္ေတြ ရွိတဲ့ေနရာတိုင္းကို အစစ္အမွန္ ခႏၶာကိုယ္က လိုက္သြားလို႔ ရပါတယ္ ။ က်င္းရိုလုရဲ့ ခႏၶာကိုယ္က ပုံရိပ္ေယာင္ တစ္ခုကေန ထြက္ေပၚလာၿပီး ခ်ဴးယီကို ရိုက္ခ်လိုက္ပါတယ္။သူမရဲ့ လက္ဝါးရိုက္ခ်က္က စိတ္လွည့္စားျခင္း သိုင္းပညာရဲ့ တစ္စိတ္တစ္ပိုင္းပါပဲ ။ လက္ဝါးရိုက္ခ်က္က တစ္ဖက္လူကို စိတ္ရွုပ္ေထြးၿပီး မိန္းေမွာသြားေစနိုင္ပါတယ္။ ရႊမ္း......!ခ်ဴးယီက သူ႔ရဲ့ ေရႊဓားႀကီးျဖင့္ က်င္းရိုလုရဲ့ လက္ဝါးရိုက္ခ်က္ကို ခုခံလိုက္ပါတယ္။" မေကာင္းေတာ့ဘူး "က်င္းရိုလုက လက္ဝါးရိုက္ခ်က္ကို ႐ုတ္သိမ္းၿပီး အေနာက္ကို ခုန္ဆုတ္သြားခဲ့ပါၿပီ ။" က်င္းရိုလု...... အျခားသူေတြကေတာ့ မင္းရဲ့ စိတ္လွည့္စားျခင္း သိုင္းပညာကို ေၾကာက္လိမ့္မယ္ ။ ဒါေပမယ့္ ငါကေတာ့ မေၾကာက္ဘူး ။"" ေကာင္းကင္နဂါး ဟိန္းသံ "ခ်ဴးယီက ပုေလြကို မွုတ္ေနရင္းနဲ႔ က်င္းရိုလုကို တိုက္ခိုက္လိုက္ပါတယ္။ သူ႔ရဲ့ ညာဘက္လက္မွာရွိတဲ့ ေရႊေရာင္ဓားႀကီးကေန ထြက္ေပၚလာတဲ့ ဓားအလင္းတန္းေတြဟာ စုစည္းသြားၿပီး ေရႊေရာင္နဂါးႀကီးတစ္ေကာင္အျဖစ္ ေျပာင္းလဲသြားကာ က်င္းရိုလုဆီကို လူးကာလြန္႔ကာျဖင့္ တိုးဝင္သြားခဲ့ပါၿပီ။ေဖာင္း......ေဖာင္း......က်င္းရိုလုကေတာ့ ခ်ဳးယီရဲ့ ဓားကြက္ကို ဘယ္လိုမွ မယွဥ္နိုင္ခဲ့ပါဘူး။ သူမရဲ့ ခံစစ္က ေကာင္းကင္နဂါး ဟိန္းသံ ေၾကာင့္ ပ်က္စီးသြားခဲ့ရပါၿပီ။ရႊပ္......ရႊပ္...... ရႊီး......ခ်ဴးယီရဲ့ ေနာက္ထပ္ ဓားခ်က္အခ်ိဳ႕ ထပ္မံဝင္ေရာက္လာတဲ့ အခါမွာေတာ့ က်င္းရိုလုဟာ ဘာမွ မတတ္နိုင္ဘဲ အရွုံးေပးလိုက္ ရပါေတာ့တယ္။က်င္းရိုလုကို အနိုင္ယူၿပီးတဲ့ ေနာက္မွာေတာ့ ခ်ဴးယီရဲ့ ယုံၾကည္မွုေတြက အျမင့္ဆုံးကို ေရာက္ရွိသြားခဲ့ပါၿပီ။ လူေတြအားလုံးကလည္း ခ်ဴးယီကို ၾကယ္ဘုရင္ တစ္ပါး ျဖစ္လာလိမ့္မယ္ဟု ထင္ေၾကး ေပးေနၾကပါတယ္။က်ားနဂါးၿပိဳင္ပြဲရဲ့ ထုံးစံအရ ဆိုရင္ေတာ့ ၾကယ္ဘုရင္ဟာ သုံးပါးသာ ျဖစ္ခြင့္ရွိတာပါ ။311bလီဖူခ်န္း.........ခ်ဴးယီ ေပၚထြက္လာၿပီးတဲ့ ေနာက္မွာေတာ့ လူေတြအားလုံးဟာ လီဖူခ်န္းကို ေမ့ပစ္လိုက္ၾကပါၿပီ။သူတို႔ရဲ့ အျမင္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ က်င္႐ုတုံကို ယွဥ္နိုင္ဖို႔ အေၾကာင္းမရွိပါဘူး ။က်ားနဂါးၿပိဳင္ပြဲ ရဲ့ အေျခအေနကလည္း အျမင့္ဆုံးကို ေရာက္ရွိလာခဲ့ပါၿပီ။စြမ္းေဆာင္ျပခဲ့တဲ့ စြမ္းရည္ေတြ အေပၚမွာ မူတည္ၿပီး သခင္ေလး ၆ေယာက္ရဲ့ အဆင့္သတ္မွတ္ခ်က္ကလည္း ေျပာင္းသြားခဲ့ပါတယ္။အခုဆိုရင္ေတာ့ သခင္ေလးေတြရဲ့ အဆင့္က၁။ နဂါးဓားသခင္ေလး ခ်ဴးယီ၂။ နတ္စမ္းေရသခင္ေလး တန္က်င္းယြန္၃။ဓားပ်ံသခင္ေလး လ်ိဳေဖးယြင္၄။ ေလျပင္းသခင္ေလး ဟန္ရိမင္၅။ တုံလင္သခင္ေလး ရွဟိုေခ်ာင္၆။ နကၡတ္တာရာသခင္ေလး မုယုံဒီး ဆိုၿပီး အစဥ္လိုက္ ျဖစ္သြားပါၿပီ။နတ္မိမယ္၄ ေဖာ္ရဲ့ အဆင့္သတ္မွတ္ခ်က္ေတြကေတာ့ ၁။ သုံးပါးပရမတ္ နတ္မိမယ္ က်င္းရိုလု၂။ ႏွင္းေရခဲ နတ္မိမယ္ စုလင္း၃။ မိုးနတ္မိမယ္ စုမုယူနဲ႔ ၄။ အလင္းကႀကိဳး နတ္မိမယ္ ရန္ခ်င္းဟူ တို႔ျဖစ္ပါတယ္။ေနာက္ထပ္တစ္ပြဲမွာ ထိပ္တိုက္ေတြ႕ၾကသူေတြကေတာ့ ေရႊက်ာပြတ္ၾကယ္ဘုရင္ က်င္႐ုတုံနဲ႔ က်င္းရိုလု တို႔ပါပဲ။သည္တိုက္ပြဲကေတာ့ အေတာ္ေလးကို ၾကာသြားခဲ့ပါတယ္။တကယ္တမ္း ထိပ္တိုက္ ရင္ဆိုင္မယ္ ဆိုရင္ေတာ့ က်င္႐ုတုံက အသာႀကီးပါပဲ ။ ဒါေပမယ့္ သူ႔မွာက ခ်ဴးယီလို စိတ္လွည့္စားျခင္း သိုင္းပညာကို ရင္ဆိုင္နိုင္တဲ့ အသံလွိုင္းပညာရပ္ ရွိမေနခဲ့ပါဘူး။အဲသည္အတြက္ တိုက္ပြဲအခ်ိန္ က်င္႐ုတုံဟာ ၾကာျမင့္လာတာနဲ႔ အမၽွ က်င္းရိုလုရဲ့ ပုံရိပ္ေယာင္ ကမၻာထဲကို နစ္ျမဳပ္သြားၿပီး ေနာက္ဆုံးမွာ အရွုံးေပးလိုက္ရေတာ့တာပါပဲ။လီဖူခ်န္းရဲ့ ၉၅ပြဲေျမာက္ တိုက္ပြဲမွာေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ က်င္႐ုတုံနဲ႔ ေတြ႕ဆုံခဲ့ပါတယ္။က်င္႐ုတုံက အေတာ္ေလးကို မ်က္ႏွာ ပ်က္ေနပါၿပီ။ ၾကယ္ဘုရင္ တစ္ပါးျဖစ္တဲ့ သူဟာ ခ်ဴးယီနဲ႔ က်င္းရိုလုကို ဆက္တိုက္ဆိုသလို ရွုံးနိမ့္ခဲ့ပါတယ္။ဒါဟာ သူ႔လို႔ၾကယ္ဘုရင္ တစ္ပါး အတြက္ေတာ့ တကယ့္ကို အရွက္ရစရာပါပဲ ။ လူအခ်ိဳ႕ကလည္း သူ႔ကို ၾကယ္ဘုရင္ ေနရာနဲ႔ မထိုက္တန္ဘူးလို႔ မွတ္ခ်က္ ေပးေနၾကပါၿပီ။ၾကယ္ဘုရင္ေတြ ဆိုတာက ေအာင္ျမင္မွုရဲ့ သေကၤတ တစ္ခုပါ။ အဲသည္အတြက္ သူတို႔ေတြရဲ့ အရွုံးနဲ႔ အနိုင္က အျခားသူေတြထက္ကို အမ်ားႀကီး အေရးပါပါတယ္။က်င္႐ုတုံအေနနဲ႔ ခ်ဴးယီနဲ႔ က်င္းရိုလုကို ရွုံးသြားတာက ေျဖသာပါေသးတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆိုေတာ့ ခ်ဴးယီဟာ ပင္ကိုပါရမီ အရွိဆုံး လူငယ္ တစ္ေယာက္အျဖစ္ သတ္မွတ္ခံထားရသူတစ္ဦး ျဖစ္သလိုဘက်င္းရိုလုကလည္း က်ားနဂါးစာရင္းရဲ့ အဆင့္၇ မွာ ရပ္တည္ထားသူတစ္ဦး ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ က်င္႐ုတုံက လီဖူခ်န္းကို ရွုံးနိမ့္လို႔ေတာ့ လုံးဝ မျဖစ္ပါဘူး။ လီဖူခ်န္းဟာ က်ားနဂါးၿပိဳင္ပြဲကို သည္ႏွစ္မွ စတင္ဝင္ၿပိဳင္တဲ့ လူသစ္တစ္ဦး ျဖစ္သလို ၾကယ္၁ပြင့္ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံ ပိုင္ရွင္လည္း ျဖစ္ပါတယ္။က်င္႐ုတုံဟာ လီဖူခ်န္းကို ရွုံးသြားၿပီ ဆိုရင္ေတာ့ ဇာတ္လမ္းက ၿပီးသြားပါၿပီ ။ သူရဲ့ ဂုဏ္သိကၡာေတြဟာ လူတကာရဲ့ တံေတြးေအာက္မွာ ေရစုန္ေမၽွာေတာ့မွာပါ။ ၿပီးေတာ့ သူဟာ က်ားနဂါးၿပိဳင္ပြဲရဲ့ ရယ္စရာအေကာင္းဆုံး ၾကယ္ဘုရင္တစ္ပါး ျဖစ္လာနိုင္ပါေသးတယ္။" က်င္႐ုတုံရဲ့ အေျခအေနကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ဆိုးေနၿပီပဲ ။"ခ်ီဟန္က ေခါင္းခါလိုက္ပါတယ္။စီးတုေလ့ကေတာ့ ႏွာေခါင္းရွုံ႔လိုက္ၿပီး" သည္ေလာက္အထိ ေပ်ာ့ညံ့တဲ့ သူ႔ကိုယ္သူပဲ အျပစ္တင္ရမယ္။ဒါက ဘယ္သူမျပဳ မိမိမွုပဲ ။ "ခ်ီဟန္က ဘာမွ ျပန္မေျပာဘဲ စင္ျမင့္ေပၚကိုသာ အာ႐ုံစိုက္လိုက္ပါေတာ့တယ္။အမွန္ေတာ့ ဒါက က်င္႐ုတုံရဲ့ အမွားလို႔ေတာ့ ေျပာလို႔မရပါဘူး ။ ခ်ဴးယီနဲ႔ က်င္းရိုလုတို႔က ထင္မွတ္မထားေလာက္ေအာင္ကို တိုးတက္လာခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္ ။" က်င္႐ုတုံ......က်င္႐ုတုံ......။မင္းရဲ့ အစြမ္းအစကို သည္တစ္ပြဲမွာ ၾကည့္ရေတာ့မွာပဲ ။ "ခ်ီဟန္က ခပ္တိုးတိုးေလး ညည္းေနမိပါတယ္။စင္ျမင္ေပၚမွာေတာ့.........က်င္႐ုတုံက ေရႊေရာင္ က်ာပြတ္ကို ကိုင္ထားၿပီး လီဖူခ်န္းကို ေအးစက္စက္ သတိေပးလိုက္ပါတယ္။" လီဖူခ်န္း...... မင္းဘာသာမင္း အလိုက္တသိနဲ႔ အရွုံးေပးသြားလိုက္ ။ မဟုတ္ရင္ ငါ့ရဲ့ ေဒါသေတြက မင္းအေပၚကို က်လာလိမ့္မယ္။ "လီဖူခ်န္းက တန္က်င္းယြန္ထက္ မဆိုစေလာက္သာ အစြမ္းထက္တဲ့အတြက္ သူနဲ႔ တိုက္ခိုက္ဖို႔ အဆင့္မမီေသးဘူးလို႔ က်င္႐ုတုံက ယူဆထားပါတယ္။" ေတာင္းပန္ပါတယ္။ မတိုက္ခင္မွာ အရွုံးေပးတာက ငါ့ရဲ့ အမူအက်င့္ မဟုတ္လို႔ပါ ။ "လီဖူခ်န္းက အသက္ကို တဝႀကီး ရွူလိုက္တဲ့ အခါမွာေတာ့ သူ႔ရဲ့ ေက်ာရိုးေပၚမွာ ေရးထိုးထားတဲ့ ေၾကးဝါဓား အဆီအႏွစ္ အင္းကြက္က အေရာင္ေတာက္ပ လာခဲ့ပါၿပီ။အဆုံးမဲ့အာဏာ အပိုင္း ၃၁၂သံနက္ ဓားဆီအႏွစ္မျပည့္စုံတဲ့ ဓားအဆီအႏွစ္ လၽွို႔ဝွက္နည္းစနစ္ဟာ အျခားေသာ လၽွို႔ဝွက္နည္းစနစ္ေတြနဲ႔ မတူပါဘူး ။ ဒါက အရိုးလက္နက္ တစ္ခုလိုပါပဲ။ အသက္သြင္းဖို႔ မလိုအပ္သလို အျခားေသာ လၽွိွု႔ဝွက္နည္းစနစ္ေတြနဲ႔လည္း ပူးတြဲ အသုံးျပဳလို႔ ရပါတယ္။ယခုအခ်ိန္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းရဲ့ သန္႔စင္ေသာ ယန္အဖိုဓာတ္ ခ်ီအတြင္းအားေတြက ေက်ာရိုးမႀကီးကို ျဖတ္သန္းသြားၿပီး သံနက္ ဓားအဆီအႏွစ္ ခ်ီအတြင္းအားေတြအျဖစ္ ေျပာင္းသြားခဲ့ပါၿပီ ။ သူ႔ရဲ့ ဓားနက္ႀကီး ေပၚမွာလည္း အနက္ေရာင္ အလင္းတန္းေတြ ထြက္ေပၚလာခဲ့ပါတယ္။သံနက္ ဓားအဆီအႏွစ္က ၾကယ္၄ပြင့္ လၽွို႔ဝွက္နည္းစနစ္ ျဖစ္ေပမယ့္လည္း သန္႔စင္ေသာ ယန္အဖိုဓာတ္ ခ်ီအတြင္းအားေတြနဲ႔ ပူးတြဲအသုံးျပဳလိုက္တဲ့ အခါမွာေတာ့ ၾကယ္၅ပြင့္ လၽွို႔ဝွက္နည္းစနစ္ အဆင့္ကို ေရာက္သြားခဲ့ပါၿပီ။လီဖူခ်န္းက သူ႔ရဲ့ ေၾကးဝါ ဓားအဆီအႏွစ္ကိုေတာ့ ဝွက္ဖဲအျဖစ္ ခ်န္ထားဖို႔ စဥ္းစားထားပုံပါပဲ။လီဖူခ်န္းရဲ့ အရိုးေတြထဲမွာသံနက္ဓားအဆီအႏွစ္က ၇၀ ရာခိုင္ႏွုန္း ေနရာယူထားၿပီး ေၾကးဝါဓား အဆီအႏွစ္က ၃၀ ရာခိုင္ႏွုန္း ေနရာယူထားပါတယ္။သည္ေၾကးဝါ ဓားအဆီအႏွစ္က ၃၀ရာခိုင္ႏွုန္းသာ ရွိတယ္ ဆိုေပမယ့္ သံနက္ ဓားအဆီအႏွစ္ ထက္ကို အမ်ားႀကီး ေၾကာက္စရာ ေကာင္းပါတယ္။ ေသခ်ာတာ တစ္ခုကေတာ့ ေၾကးဝါ ဓားအဆီအႏွစ္ ၃၀ ရာခိုင္ႏွုန္းကို အသုံးျပဳလိုက္မယ္ဆိုပါက မိုႀကိဳးၾကယ္ဘုရင္ စီးတုေလ့ကိုေတာင္မွ ဓားခ်က္တစ္ခ်က္တည္းနဲ႔ သတ္ပစ္နိုင္မွာပါ။ အဲသည္အတြက္ လီဖူခ်န္းက ေသေရးရွင္ေရး မဟုတ္ေသးဘဲနဲ႔ ေၾကးဝါ ဓားအဆီအႏွစ္က္ို မထုတ္သုံးခ်င္ ေသးပါဘူး ။" မင္းက အုတ္ဂူျမင္မွ မ်က္ရည္က်မယ့္ အမ်ိဳးပဲ ။"က်င္႐ုတုံက သူရဲ့ ေဒါသေတြကို လႊတ္ေပးလိုက္ပါၿပီ။ သည္ပြဲကေတာ့ ခ်ဴးယီနဲ႔ က်င္းရိုလု ကို ရွုံးခဲ့ရတဲ့ က်င္႐ုံတုံအတြက္ေတာ့ သိကၡာဆည္ပြဲပါပဲ။ ရႊမ္း......က်င္႐ုတုံက သူ႔ရဲ့ ခ်ီအတြင္းအားေတြကို စုစည္းလိုက္ၿပီး လီဖူခ်န္းကို ရိုက္ခ်လိုက္ပါတယ္။ ေရႊေရာင္သက္တန္႔ႀကီး တစ္ခုက လီဖူခ်န္းဆီကို ေျပးဝင္သြားခဲ့ပါၿပီ။( note -သိတယ္မလား......။ ရွုံးမဲမဲတဲ့ ရိုက္ခ်က္ေလ။ )က်င္႐ုတုံက အေရွ႕တစ္ပြဲမွာ တန္က်င္းယြန္ကို ၾကာပြတ္ရိုက္ခ်က္ တစ္ခ်က္နဲ႔ အေနာက္ဆုတ္ေစခဲ့ၿပီး က်ာပြတ္ရိုက္ခ်က္ ၃ခ်က္အတြင္းမွာ အနိုင္ယူခဲ့တာပါ ။က်င္႐ုတုံက လီဖူခ်န္းကိုေတာ့ ေလ်ာ့တြက္ထားျခင္း မရွိပါဘူး။ လီဖူခ်န္းရဲ့ တိုက္ပြဲအသိနဲ႔ ဆိုရင္ သူ႔ရဲ့ ပထမ က်ာပြတ္ရိုက္ခ်က္ကို ေသခ်ာေပါက္ ေရွာင္တိမ္းနိုင္မယ္လို႔ တြက္ထားတဲ့အတြက္ လီဖူခ်န္း ေရွာင္တိမ္းမယ့္ဘက္ကို ဒုတိယ က်ာပြတ္ရိုက္ခ်က္ ရိုက္ဖို႔ပါ ျပင္ထားပါေသးတယ္။ဒါေပမယ့္ ခက္တာက လီဖူခ်န္းက သူတြက္ထားသလို က်ာပြတ္ရိုက္ခ်က္ကို ေရွာင္တိမ္းသြားျခင္း မရွိခဲ့ပါဘူး။ လီဖူခ်န္းက သူ႔ရဲ့ က်ာပြတ္ရိုက္ခ်က္ကို ထိပ္တိုက္ ရင္ဆိုင္လာခဲ့ပါတယ္။' ဟင္...... သည္ေကာင္က ငါ့ရဲ့ က်ာပြတ္ ရိုက္ခ်က္ကို ေရွာင္ဖို႔ မစဥ္းစားဘူးေပါ့ 'က်င္႐ုတုံက သူ႔ရဲ့က်ာပြတ္ရိုက္ခ်က္ကိုေတာင္ ဓားနဲ႔ျပန္ပိုင္းလာတဲ့ လီဖူခ်န္းကို ၾကည့္ၿပီး အႏၲရာယ္ရနံ့ တစ္ခုကို ရလိုက္သလိုပါပဲ။လီဖူခ်န္း......။လီဖူခ်န္းဟာ အေစာႀကီး ကတည္းက က်င္႐ုတုံကို ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ဖို႔ ဆုံးျဖတ္ထားခဲ့တာပါ။ သူက တန္က်င္းယြန္နဲ႔ တိုက္ပြဲမွာတုန္းက သူ႔ရဲ့ အသိစိတ္ အာ႐ုံ အစြမ္းကို လိုတာထက္ပိုၿပီး ထုတ္ျပခဲ့ၿပီးပါၿပီ။ လက္ရွိမွာေတာ့ သူ႔ရဲ့ အသိစိတ္အာ႐ုံကို အဲသည္ထက္ပိုၿပီး ထုတ္ျပလို႔ မရေတာ့ပါဘူး။အဲသည္အတြက္ သူက သံနက္ဓားအဆီအႏွစ္ကို ထုတ္သုံးဖို႔ ေရြးလိုက္ရတာပါ။ လီဖူခ်န္းရဲ့ ဓားနက္ႀကီးေပၚမွာေတာ့ အနက္ေရာင္နဲ႔ အနီေရာင္ ေရာယွက္ေနတဲ့ ခ်ီစြမ္းအင္ေတြ လႊမ္းျခဳံလာခဲ့ပါၿပီ။ဟူး......ဟူး......သံနက္ဓား အဆီအႏွစ္ေတြ ပါဝင္လာတဲ့ လီဖူခ်န္းရဲ့ မိစၧာႏွင္ဓားခ်က္ကလည္း ေၾကာက္စရာ ေကာင္းလြန္းလွပါတယ္။ဝုန္း !အနီရင့္ေရာင္ ဓားနက္အလင္းတန္းေတြကေတာ့ ေရႊေရာင္သက္တန္႔ က်ာပြတ္ရိုက္ခ်က္ကို ခုခံလိုက္နိုင္ ပါတယ္။" ဘာ...ဘာျဖစ္သြားတာလဲ "က်င္႐ုတုံက သူ႔မ်က္လုံးကိုေတာင္ မယုံေတာ့သလိုပါပဲ ။ အေစာပိုင္းတုန္းက က်ာပြတ္ရိုက္ခ်က္က အားကုန္သုံးၿပီး ရိုက္လိုက္တာ မဟုတ္ေပမယ့္ အေတာ္ေလးကို ျပင္းတယ္လို႔ သတ္မွတ္နိုင္ပါတယ္။ လီဖူခ်န္း ျပသခဲ့တဲ့ စြမ္းရည္ေတြ အရဆိုရင္ သူ႔ရဲ့ သည္ရိုက္ခ်က္ကို ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ နိုင္စရာ အေၾကာင္းမရွိပါဘူး ။ ဒါေပမယ့္ လီဖူခ်န္းက သူ႔ရဲ့ က်ာပြတ္ရိုက္ခ်က္ကို အသာအယာပဲ ခုခံသြားခဲ့ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူက ေျခလွမ္း၁၀လွမ္းပါ ဆုတ္ေပးလိုက္ရပါေသးတယ္။လီဖူခ်န္းရဲ့ ဓားခ်က္ကို ၾကည့္ၿပီး အံ့ၾသမွင္တက္သြားတာကေတာ့ က်င္႐ုတုံ တစ္ေယာက္တင္ မကပါဘူး။ လူေတြ အကုန္လုံးက အံ့ၾသမွင္တက္ၿပီး ပါးစပ္အေဟာင္းသား ျဖစ္ေနၾကတာပါ ။ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ဟုတ္လွၿပီဆိုၿပီး မာန္တက္ေနတဲ့ ခ်ဴးယီေတာင္မွ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္သြားခဲ့ပါတယ္။'လီဖူခ်န္းက အခုထက္ထိ သူ႔ရဲ့ စြမ္းရည္ အစစ္အမွန္ကို လ်ိဳထားေသးတာလား ။ သည္ေကာင္က ဘယ္ေလာက္အထိ သူ႔ရဲ့ စြမ္းရည္ေတြကို လ်ိဳထားဦးမွာလဲ 'ခ်ဴးယီက လီဖူခ်န္း အေပၚမွာ သံသယေတြ ဝင္လာခဲ့ပါၿပီ။" သည္လီဖူခ်န္း ဆိုတဲ့ေကာင္...... သည္တစ္ခါလည္း သူက က်င္႐ုတုံကို အနိုင္ယူျပဦးမွာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူးေနာ္......"" မျဖစ္နိုင္ဘူး......။ လီဖူခ်န္းက ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး က်င္႐ုတုံရဲ့ တိုက္ကြက္ကို ဖ်က္ဆီးလိုက္နိုင္တာလည္း..."လူေတြအားလုံးကေတာ့ လီဖူခ်န္းနဲ႔ ပက္သက္ၿပီး ဘာမွတ္ခ်က္မွ မေပးရဲေတာ့ပါဘူး။ သည္တစ္ႀကိမ္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းတစ္ေယာက္ သူ႔ရဲ့ အစြမ္းအစအကုန္ ထုတ္သုံးလိုက္ၿပီလို႔ သူတို႔ ယူဆလိုက္တိုင္းမွာ လီဖူခ်န္းက ပိုပိုၿပီး အစြမ္းထက္လာေနပါတယ္။ သည္လီဖူခ်န္းရဲ့ စြမ္းရည္က အဆုံးမရွိသလို ပါပဲ။" ဒါ......ဒါက"အိုးရန္ဝမ္းထင္က စကားကိုေတာင္ ဆုံးေအာင္ မေျပာနိုင္ေတာ့ပါဘူး။" ဒါက အထူးလၽွို႔ဝွက္နည္းစနစ္တစ္ခုပဲ "အိုးရမ္ဝမ္းထင္ရဲ့ ေဘးနားမွာရွိတဲ့ အထြဋ္ေခါင္ခ်ဳပ္ အႀကီးအကဲ တစ္ေယာက္က ေကာက္ခ်က္ခ်လိုက္ပါတယ္။"ဟုတ္တယ္......။ မင္းေျပာတာကို ငါေထာက္ခံတယ္။ ဒါက အျခားလၽွို႔ဝွက္နည္းစနစ္နဲ႔ ပူးတြဲ သုံးလို႔ရတဲ့ အထူးလၽွို႔ဝွက္နည္းစနစ္ ျဖစ္ရမယ္။ ငါ့အထင္ေျပာရမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ နံပါတ္တစ္ ပေဟဠိ သိုင္းသမားႀကီးက လီဖူခ်န္းကို ပညာေတြ ေတာ္ေတာ္ေလး သင္ေပးလိုက္ပုံ ရတယ္ ။ သူ႔ေၾကာင့္သာ မဟုတ္ရင္ လီဖူခ်န္းအေနနဲ႔ သည္ေလာက္အထိ ကၽြမ္းကၽြမ္းက်င္က်င္ အသုံးျပဳနိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး "မိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းရဲ့ အျခားေသာ အထြဋ္ေခါင္ခ်ဳပ္ အႀကီးအကဲ တစ္ေယာက္ကလည္း သူ႔ရဲ့ ထင္ျမင္ယူဆခ်က္ကို ေျပာလိုက္ပါတယ္။အထြဋ္ေခါင္ခ်ဳပ္ အႀကီးအကဲေတြ ျဖစ္တဲ့ သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္ဟာ အိုးရန္ဝမ္းထင္ထက္ အၾကားအျမင္၊ဗဟုသုတ ျပည့္စုံပါတယ္ေလ ။ သူတို႔ ႏွစ္ေယာကိဟာ တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္တာနဲ႔ လီဖူခ်န္း သုံးသြားတဲ့ နည္းစနစ္ကို ခန္႔မွန္းနိုင္ပါတယ္။ဒါေပမယ့္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ့ ထင္ျမင္ယူဆခ်က္က အတိအက် မွန္ေနတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ လီဖူခ်န္းရဲ့ လၽွို႔ဝွက္နည္းစနစ္က ဂူသင္းခ်ိဳင္းထဲက ရခဲ့တာပါ။မဟာေရႊခန္းမသခင္ကေတာ့ မွုန္ကုပ္ကုပ္ မ်က္ႏွာထား ျဖစ္ေနပါၿပီ ။က်င္႐ုတုံက ခ်ဴးယီနဲ႔ က်င္းရိုလုကို ရွုံးၿပီးပါၿပီ။ အခုတစ္ခါ ထပ္ၿပီးေတာ့ လီဖူခ်န္းကို ရွုံးဦးမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ သူတို႔ မဟာေရႊခန္းမ ရဲ့ နာမည္ဂုဏ္သိကၡာဟာ လူတကာရဲ့ တံေတြးခြက္ထဲမွာ ေရစုန္ေမၽွာပါၿပီ ။ဘာမွကို အဖတ္ဆည္စရာ ရွိေတာ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ယား......!က်င္႐ုတုံကလည္း အဲသည္အျဖစ္ကို သတိျပဳမိပါတယ္။ သူက ဝမ္းေခါင္းသံႀကီးျဖင့္ ၾကဳံးဝါးလိုက္ၿပီး လီဖူခ်န္းကို က်ာပြတ္ျဖင့္ ေနာက္ထပ္တစ္ႀကိမ္ ရိုက္လိုက္ျပန္ပါတယ္။ သည္တစ္ႀကိမ္မွာေတာ့ သူက သက္ေစာင့္အားကိုေတာင္ မခ်န္ထားေတာ့ပါဘူး ။က်င္႐ုတုံ အေနနဲ႔ လီဖူခ်န္းကို အနိုင္ရမွာကို ျဖစ္မွာပါ ။ သည္တိုက္ပြဲက သူတစ္ေယာက္ထဲရဲ့ ဂုဏ္သိကၡာအတြက္ တိုက္ခိုက္ေနတာ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ ဒါက ၾကယ္ဘုရင္ေတြ ရဲ့ ဂုဏ္သိကၡာ ။ ၿပီးေတာ့ မဟာေရႊခန္းမ တစ္ခုလုံးရဲ့ ဂုဏ္သိကၡာ ျဖစ္ပါတယ္။သို႔ေသာ္.........လီဖူခ်န္း.........။လီဖူခ်န္းအတြက္ကေတာ့ သည္ရိုက္ခ်က္ဟာ ရင္ဆိုင္ဖို႔အတြက္ သိပ္ၿပီးေတာ့ အခက္ႀကီး မဟုတ္ခဲ့ပါဘူး ။သူ႔ရဲ့ ပထမ ဓားခ်က္ကလည္း အားကုန္သုံးၿပီး တိုက္ခိုက္ခဲ့တာမွ မဟုတ္တာေလ။ သူရဲ့ ပထမ ဓားခ်က္က သံနက္ ဓားအဆီအႏွစ္ကေန ထြက္ေပၚလာတဲ့ ဓားခ်ီေတြကို စမ္းသပ္႐ုံ သက္သက္ပါပဲ ။သန္႔စင္ေသာ ယန္အဖိုဓာတ္ ခ်ီအတြင္းအား ေတြက သံနက္ဓား အဆီအႏွစ္ေတြနဲ႔ သမစြာ ေရာေႏွာေနခဲ့ပါၿပီ ။ဒါက သာမန္ ၾကယ္၅ပြင့္ လၽွို႔ဝွက္နည္းစနစ္ ကေပးတဲ့ ခ်ီအတြင္းအားေတြထက္ကို အမ်ားႀကီး သာလြန္ေနပါတယ္။ အကယ္၍ လီဖူခ်န္းကသာ အားကုန္သုံးၿပီး တိုက္ခိုက္လိုက္ပါက က်င္႐ုတုံဟာ ဓားကြက္တစ္ကြက္တည္းနဲ႔ ေသသြားမွာ အေသအခ်ာပါပဲ။လီဖူခ်န္းက သူ႔ရဲ့ ပထမတစ္ေခါက္ ဓားခ်က္မွာ ခ်ီအတြင္းအား ၅၀ခိုင္ႏွုန္းကိုသာ အသုံးျပဳခဲ့တာ့ပါ ။ အဲဒါကိုေတာင္မွ က်င္႐ုတုံက ေျခလွမ္း၁၀လွမ္း ဆုတ္ေပးခဲ့ရပါတယ္။" ပ်က္စီးစမ္းကြာ "လီဖူခ်န္းက အားကုန္သုံးၿပီး ရိုက္ခ်လာတဲ့ က်င္႐ုံတုံရဲ့ က်ာပြတ္ရိုက္ခ်က္ကို ဓားခ်ီေတြနဲ႔ ျပန္တိုက္လိုက္လိုက္ပါတယ္။ သူ အသုံးျပဳထားတဲ့ ခ်ီ အတြင္းအားကေတာ့ ၅၀ရာခိုင္ႏွုန္း ျဖစ္ေနဆဲပါပဲ။ဝုန္း......!က်င္႐ုတုံရဲ့ ေရႊေရာင္ သက္တန္႔နဂါးႀကီးနဲ႔ သူ႔ရဲ့ အနီရင့္ေရာင္ ဓားခ်ီေတြဟာ တစ္ၿပိဳင္တည္း ေပါက္ကြဲသြားခဲ့ပါၿပီ။သည္တစ္ႀကိမ္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္က အနည္းငယ္သာ အသာစီး ရလိုက္ပါတယ္။" မျဖစ္ဘူး...... မျဖစ္ဘူး...။ မင္းရွုံးမွ ရမယ္...... မင္း ရွုံးကိုရွုံးမွ ရမယ္။"က်င္႐ုတုံက အ႐ူးတစ္ေယာက္လို ျဖစ္ေနပါၿပီ။ သူက သူ႔ကိုယ္သူ ခုခံဖို႔ေတာင္ မျပင္ဆင္ထားေတာ့ဘဲ လီဖူခ်န္းကို ေသြး႐ူးေသြးတန္း အဆက္မျပတ္ တိုက္ခိုက္ေနပါတယ္။ဒါေပမယ့္ လီဖူခ်န္းရဲ့ အသိစိတ္ အာ႐ုံေအာက္မွာေတာ့ က်င္႐ုတုံရဲ့ တိုက္ခိုက္မွုေတြဟာ မီးပုံထဲကို ဝင္တိုးတဲ့ ပိုးဖလံေတြလိုပါပဲ။ က်င္႐ုတုံရဲ့ ေသြး႐ူးေသြးတန္း တိုက္ခိုက္မွုက လီဖူခ်န္းကို တစ္ခ်က္ကေလးေတာင္ မထိခဲ့ပါဘူး ။သိုင္းကြက္ ၂၀...... သိုင္းကြက္ ၄၀...... သိုင္းကြက္ ၅၀......က်င္႐ုတုံရဲ့ သိုင္းကြက္ေတြက တျဖည္းျဖည္း ပုံပ်က္လာသလို လွုပ္ရွားမွုေတြကလည္း ေႏွးေကြးလာခဲ့ပါၿပီ။" မီးေတာက္မိစၧာရဲ့ အသည္းႏွလုံး "ႊုထိုအခိုက္မွာပင္ လီဖူခ်န္းရဲ့ လက္ထဲက ဓားနက္ႀကီးက လၽွပ္ျပက္သလို လွုပ္ရွားၿပီး က်င္႐ုတုံကို တိုက္ခိုက္လိုက္ပါေတာ့တယ္။ ေဖာက္!" အား..."လီဖူခ်န္းရဲ့ ဓားခ်ီေတြက က်င္႐ုတုံရဲ့ ခႏၶာကိုယ္ကို ေဖာက္ထြက္သြားခဲ့ပါၿပီ ။" အား...ပါး...ပါး......။ ေၾကာက္စရာ ေကာင္းလိုက္တာ...။သည္လိုလူမ်ိဳးကိုမွ မေၾကာက္ရင္ေတာ့ ေၾကာက္စရာ မရွိေတာ့ဘူး။ သည္လီဖူခ်န္း ဆိုတဲ့ေကာင္က ဝွက္ဖဲေတြ အျပည့္နဲ႔ပဲ။ တကယ္လို႔သူသာ ငါ့ရဲ့ရန္သူ ဆိုရင္ေတာ့ ငါက ကမၻာဆုံးအထိကို ေျပးမွာ "လူတိုင္းရဲ့ မ်က္လုံးထဲမွာေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့ တည္ရွိမွုတစ္ခု ပါပဲ။" ဟူး " ခ်ီယန္က ေခါင္းကိုသာ ခါယမ္းေနပါေတာ့တယ္။က်င္႐ုံတုံက ေနာက္ထပ္တစ္ပြဲ ထပ္ရွုံးျပန္ပါၿပီ။က်င္႐ုတုံရဲ့ ရွုံးပြဲက သူနဲ႔ ဘာမွ မဆိုင္ေပမယ့္လည္း ၾကယ္ဘုရင္ တစ္ေယာက္ရဲ့ အရွုံးျဖစ္ေနတာက နည္းနည္းေတာ့ ေနရခက္တာ အမွန္ပါပဲ။ ၾကယ္ဘုရင္သုံးပါး......။ၾကယ္ဘုရင္တစ္ေယာက္ရဲ့ အနိုင္က အျခား၂ေယာက္ကို ဂုဏ္တက္ေစသလို ၾကယ္ဘုရင္တစ္ပါးရဲ့ အရွုံးကလည္း အျခား၂ေယာက္ကို ထိခိုက္ေစသည္ မဟုတ္ပါလား ။' က်င္႐ုတုံ......သည္ေကာင္ေတြကို ငါ ဆုံးမလိုက္ပါ့မယ္။ ငါတို႔ ၾကယ္ဘုရင္၃ပါးရဲ့ ဂုဏ္သိကၡာက မင္းေၾကာင့္ က်သြားလို႔ မျဖစ္ဘူး ။"ခ်ီဟန္က စိတ္ထဲက ႀကိမ္းဝါးလိုက္ပါတယ္။" သည္ေကာင္က ဘာလို႔ အစြမ္းထက္လြန္း ေနရတာလည္း"ရွဟိုရွီကေတာ့ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ကို ညည္းတြားေနပါေတာ့တယ္။ၿပိဳင္ပြဲ မစခင္တုန္းကေတာ့ သူက လီဖူခ်န္းကို သားေကာင္တစ္ေကာင္အျဖစ္ သေဘာထားခဲ့တာပါ။ အခုေတာ့ သူ႔ရဲ့ သားေကာင္က သူကိုယ္ေတာင္ေၾကာက္ရြံ့ေနရတဲ့ နဂါးတစ္ေကာင္ ျဖစ္လာခဲ့ပါၿပီ။က်င္႐ုတုံကို အနိုင္ယူၿပီး ေနာက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းက ၉၅ပြဲဆက္တိုက္ အနိုင္ရသူ ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။ သူ႔လိုမ်ိဳး ရွုံးပြဲမရွိ အနိုင္ယူထားနိုင္သူေတြကေတာ့ သိပ္မမ်ားလွပါဘူး ။ သူကိုယ္တိုင္အပါအဝင္မွ ၄ေယာက္သာ ရွိပါေတာ့တယ္ ။ က်န္တဲ့ ၃ေယာက္ကေတာ့ မိုးႀကိဳးၾကယ္ဘုရင္ စီးတုေလ့ ၊ မေရြ႕လ်ားေသာ ၾကယ္ဘုရင္ ခ်ီဟန္နဲ႔ နဂါးဓားသခင္ေလး ခ်ဴးယီတို႔ပါပဲ။လီဖူခ်န္းက လြဲၿပီး က်န္တဲ့၃ေယာက္ကေတာ့ က်ားနဂါးစာရင္းရဲ့ ထိပ္ဆုံး၄ေယာက္ အဆင့္ကို ဝင္နိုင္ဖို႔ ေသခ်ာေနပါၿပီ။ အကယ္၍ လီဖူလ်န္းကသာ ထိပ္ဆုံး၄ေယာက္ အဆင့္ထဲကို ဝင္ခ်င္တယ္ ဆိုရင္ေတာ့ သူ႔အေနနဲ႔ က်င္းရိုလုကို အနိုင္ယူၿပ ရပါဦးမယ္။လီဖူခ်န္းရဲ့ ၉၈ပြဲေျမာက္မွာေတာ့ သူဟာ က်င္းရိုလုနဲ႔ ထိပ္တိုက္ေတြ႕ပါေတာ့တယ္။က်င္းရိုလုရဲ့ စိတ္လွည့္စားျခင္း သိုင္းပညာျဖစ္တဲ့ ေကာင္းကင္ကႀကိဳးဟာ တန္က်င္းယြန္ နဲ႔ က်င္႐ုတုံ တို႔ကိုေတာင္မွ အနိုင္ယူခဲ့တာပါ။ ခ်ဴးယီေတာင္မွ အသံလွိုင္း သိုင္းပညာေၾကာင့္ က်င္းရိုလုကို အနိုင္ရသြားခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။အဲသည္အတြက္ လူေတြအားလုံးဟာ လီဖူခ်န္းနဲ႔ က်င္းရိုလုတို႔ရဲ့ တိုက္ပြဲကို အႀကိတ္အနယ္ ျဖစ္လာလိမ့္မယ္လို႔ ေမၽွာ္လင့္ ေနၾကပါတယ္။ဒါေပမယ့္ လီဖူခ်န္း အျမင္မွာေတာ့ က်င္းရိုလုဟာ သိပ္ၿပီးအားေကာင္းတဲ့ ၿပိဳင္ဘက္ မဟုတ္ပါဘူး။ သူမက တန္က်င္းယြန္ထက္ေတာင္ အားနည္းပါေသးတယ္။တိုက္ပြဲစၿပီ ဆိုတာနဲ႔ က်င္းရိုလုက သူမရဲ့ စိတ္လွည့္စားျခင္း အတတ္ပညာကို သုံးၿပီး လီဖူခ်န္းကို အကဲစမ္း လိုက္ပါတယ္။အံ့ၾသစရာပါပဲ။ သူမရဲ့ စိတ္လွည့္စားမွု အတတ္ပညာက လီဖူခ်န္းအေပၚမွာ ဘာအက်ိဳးသက္ေရာက္မွုမွ မရွိခဲ့ပါဘူး။ လီဖူခ်န္းက ညေနခင္း ျမစ္ကမ္းနံေဘးမွာ ေလညႇင္းခံ ထြက္လာသည့္ပုံျဖင့္ ျပဳံးျပဳံးႀကီး သူမကို ၾကည့္ေနပါတယ္ ။အဆုံးမဲ့အာဏာ အပိုင္း၃၁၃ခ်ဴးယီနဲ႔ ေတြ႕ၿပီ"ဒါေၾကာင့္လည္း နံပါတ္တစ္ ပေဟဠိသိုင္းသမားႀကီးက သူ႔ကို လက္ရင္းတပည့္အျဖစ္ ေရြးခ်ယ္ လိုက္တာကိုး..."က်င္းရိုလုရဲ့ စိတ္ေတြက အေတာ္ေလး ေလးလံသြားခဲ့ပါတယ္။ သူမရဲ့ မသိစိတ္က အေစာႀကီးကတည္းက လီဖူခ်န္းကို သတိေပးေနခဲ့တာပါ ။ သည္က်ားနဂါးၿပိဳင္ပြဲမွာ သူမ မေတြ႕ခ်င္ဆုံး ၿပိဳင္ဘက္က လီဖူခ်န္းပါပဲ။ က်င္းရိုလုက စီးတုေလ့နဲ႔ ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ရမွာကိုေတာင္ မေၾကာက္ပါဘူး။ ( note- က်င္းရိုလုက စိတ္ဝိညာဥ္နဲ႔ တိုက္ခိုက္တာျဖစ္လို႔ သူမရဲ့ စိတ္ဝိညာဥ္က လီဖူခ်န္းရဲ့ အားေကာင္းတဲ့ စိတ္ဝိညာဥ္ကို သတိျပဳမိဟန္ တူပါတယ္။ )" ေကာင္းကင္ဘုံ ကႀကိဳး "က်င္းရိုလုရဲ့ ေမွာ္ဆန္တဲ့ စြမ္းအင္ေတြ ခိုဝင္ကိန္းေအာင္းေနတဲ့ ကႀကိဳးကေတာ့ စလာခဲ့ပါၿပီ ။ သူမရဲ့ အက်ီ ၤလက္စကေန ထြက္ေပၚလာတဲ့ ပုံရိပ္ေယာင္ေတြက အဆုံးကိုမရွိေတာ့သလိုပါပဲ။ က်င္းရိုလု ကႀကိဳးတစ္ကြက္ ဆင္လိုက္တိုင္းမွာ ေက်ာက္တုံးမ႑ိဳင္ေတြေပၚမွာ ရွိေနတဲ့ ပါရမီရွင္ လူငယ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက မ်က္လုံးပိတ္လိုက္ၾကပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆိုေတာ့ သူတို႔ဟာ က်င္းရိုလုရဲ့ စိတ္လွည့္စားျခင္းကို ခံရၿပီး ပုံရိပ္ေယာင္ကမၻာထဲကို က်ေရာက္သြားမွာ ေၾကာက္ေနလို႔ပါပဲ ။က်င္းရိုလုရဲ့ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မွာ ရပ္ေနတဲ့ လီဖူခ်န္းကေတာ့ သူမရဲ့ ေကာင္းကင္ဘုံကႀကိဳးကို ဂ႐ုစိုက္ပုံေတာင္ မရပါဘူး။ လီဖူခ်န္းရဲ့ မ်က္လုံးေတြက ၾကည္လင္ၿပီး စူးရွေတာက္ပေနဆဲပါပဲ ။က်င္းရိုလုရဲ့ ေကာင္းကင္ဘုံကႀကိဳးဟာ တကယ္အစြမ္းထက္တယ္ ဆိုတာကိုေတာ့ လီဖူခ်န္းအေနနဲ႔ မျငင္းလိုပါဘူး ။ သူမရဲ့ ေကာင္းကင္ဘုံ ကႀကိဳးက သူ႔အေပၚမွာ သက္ေရာက္မွု မရွိေပမယ့္ သူ႔ရဲ့ စိတ္ဝိညာဥ္က အရမ္းကို နိုးၾကားထက္ျမက္ေနတာေလ ။ လီဖူခ်န္းအေနနဲ႔ က်င္းရိုလုရဲ့ ေကာင္းကင္ဘုံကႀကိဳးဟာ ဘယ္ေလာက္အထိ အစြမ္းထက္လည္း ဆိုတာကို ခံစားနိုင္ပါတယ္။" မိစၧာႏွင္ သတ္ျဖတ္ျခင္းအရိပ္ "သံနက္ဓားခ်ီေတြ ပါဝင္ေနတဲ့ လီဖူခ်န္းရဲ့ ဓားကြက္ဟာ မူလကထက္ ၃၀ရာခိုင္ႏွုန္း ပိုအားေကာင္းသြားေစပါတယ္ ။ရႊီး......ရႊီး......ရႊီး......လီဖူခ်န္းရဲ့ဓားခ်ီေတြက က်င္းရိုလုရဲ့ ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလုံးကို လႊမ္းျခဳံသြားခဲ့ပါၿပီ။အား......က်င္းရိုလုက စူးရွစြာ ေအာ္ဟစ္ၿပီး ပုံရက္သား လဲက်သြားပါေတာ့တယ္ ။ သူမရဲ့ ခႏၶာကိုယ္ေပၚမွာေတာ့ ဓားဒဏ္ရာေတြ အျပည့္ပါပဲ။ က်င္းရိုလုက လီဖူခ်န္းရဲ့ ၿပိဳင္ဘက္ မျဖစ္နိုင္ပါဘူး။ သူမက လီဖူခ်န္းရဲ့ ဓားခ်က္ေတြကို တစ္ဖက္သက္ႀကီး လည္စင္းၿပီး ခံလိုက္ရတာပါ။" ဘာ......ဘာလည္းဟ ။ သူက က်င္းရိုလုရဲ့ စိတ္လွည့္စားျခင္း သိုင္းပညာကို မခံရဘူးလား..."လူေတြအားလုံးက လီဖူခ်န္းရဲ့ စြမ္းရည္ကို အသိအမွတ္ ျပဳၿပီးပါၿပီ ။ ဒါေပမယ့္ စိတ္လွည့္စားျခင္း အတတ္ပညာက လီဖူခ်န္းအေပၚမွာ ထိေရာက္မွု မရွိဘူး ဆိုတာကို သိလိုက္ရတဲ့ ေနာက္မွာေတာ့ မတုန္လွုပ္ဘဲ မေနနိုင္ေတာ့ပါဘူး။စိတ္လွည့္စားျခင္း အတတ္ပညာေတြရဲ့ သက္ေရာက္မွုကို မခံစားရတဲ့လူေတြက ႏွစ္မ်ိဳးႏွစ္စားသာ ရွိပါတယ္။ပထမ တစ္မ်ိဳးကေတာ့ ေမြးကတည္းက စိတ္လွည့္စားျခင္းကို ခုခံနိုင္တဲ့ အစြမ္းသတၱိ ပါလာတဲ့ လူ အမ်ိဳးအစားျဖစ္ၿပီး ဒုတိယတစ္မ်ိဳးကေတာ့ စိတ္လွည့္စားျခင္း အတတ္ပညာရဲ့ သက္ေရာက္မွုကို ဥေပကၡာ ျပဳနိုင္တဲ့အထိ အားေကာင္းတဲ့ စိတ္ဝိညာဥ္ ပိုင္ရွင္ေတြပါပဲ။အဲသည္လူ ႏွစ္မ်ိဳးႏွစ္စား စလုံးက အင္မတန္ကို ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့ ပညာရွင္ေတြ ျဖစ္လာေလ့ရွိပါတယ္။" သည္ကေလးက ဆက္ၿပီး တိုးတက္ေနဦးမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ သူက ငါတို႔ ပရမတ္သုံးပါး ဘုရားေက်ာင္းရဲ့ အႀကီးဆုံး ျပသနာေကာင္ ျဖစ္လာမွာပဲ ။"ပရမတ္သုံးပါး ဘုရားေက်ာင္းရဲ့ ေက်ာင္းထိုင္ဆရာမႀကီးေတာင္မွ လီဖူခ်န္းကို ၾကည့္ၿပီး ေခါင္းကိုက္လာသလိုလိုပါပဲ။ပရမတ္သုံးပါး ဘုရားေက်ာင္းဟာ အေရွ႕ယူနီကြန္း တိုက္ႀကီးရဲ့ထိပ္တန္း အင္အားစုႀကီး ၁၀ခုထဲက တစ္ခုျဖစ္ပါတယ္ ။ သူတို႔က သူတို႔ရဲ့ စိတ္လွည့္စားျခင္း သိုင္းပညာကို အားကိုးၿပီး သည္အေျခအေနအထိ ေရာက္လာတာပါ။ သူတို႔ရဲ့ စိတ္လွည့္စားျခင္း သိုင္းပညာက တစ္ဖက္လူအေပၚမွာ သက္ေရာက္နိုင္စြမ္း မရွိဘူးဆိုရင္ေတာ့ သူတို႔ဟာ ထိပ္တန္းအင္အားစုႀကီး ၁၀ခုထဲက ဖယ္ေပးရေတာ့မွာပါ။လီဖူခ်န္းက က်င္းရိုလုကို အနိုင္ယူၿပီးတဲ့ ေနာက္မွာေတာ့ သူ႔ရဲ့့ အဆင့္ရပ္တည္မွုဟာ ထိပ္ဆုံး၄ေနရာ အတြင္းမွာဆိုတာ ေသခ်ာသြားခဲ့ပါၿပီ။ မိုးႀကိဳးၾကယ္ဘုရင္ စီးတုေလ့ နဲ႔ မေရြ႕လ်ားေသာ ၾကယ္ဘုရင္ ခ်ီဟန္တို႔က လက္ေရြးစင္ ပါရမီရွင္ အခ်ိဳ႕နဲ႔ မတိုက္ရေသးဘူး ဆိုေပမယ့္ အေျဖက သိသာလြန္းပါတယ္ ။ သည္ၾကယ္ဘုရင္ ႏွစ္ပါးကိုေတာ့ ဘယ္လက္ေရြးစင္ပါရမီရွင္မွ ယွဥ္နိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး ။ပြဲစဥ္၅၃၀၀ ကို အေရာက္မွာေတာ့ မေရြ႕လ်ားေသာ ၾကယ္ဘုရင္ ခ်ီဟန္နဲ႔ နတ္စမ္းေရ သခင္ေလး တန္က်င္းယြန္တို႔ ထိပ္တိုက္ေတြ႕ၾကပါေတာ့တယ္။ထန္......ထန္......ထန္......တန္က်င္းယြန္ရဲ့ ဝါးစိမ္းတုတ္ရိုက္ခ်က္ေတြက ခ်ီဟန္ရဲ့ ကိုယ္ေပၚကို အဆက္မျပတ္ က်ေရာက္သြားခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ခ်ီဟန္က အယားေတာင္ေျပတဲ့ပုံ မေပၚပါဘူး။ တန္က်င္းယြန္ရဲ့ ရိုက္ခ်က္က ခ်ီဟန္ကို ဒဏ္ရာရဖို႔ မေျပာနဲ႔။ ျခစ္ရာေလးတစ္ခု ေပၚလာေအာင္ေတာင္ မစြမ္းေဆာင္နိုင္ခဲ့ပါဘူး။' လခြီးပဲ...... သည္ေခြးမသားက ငါ့ကို တမင္သက္သက္ အရွက္ခြဲေနတာ 'တန္က်င္းယြန္ ကလည္း လူပါးတစ္ေယာက္မို႔ အေျခအေနကို သေဘာေပါက္ပါတယ္။သည္ခ်ီဟန္က က်င္႐ုတုံေၾကာင့္ က်ဆင္းသြားတဲ့ ၾကယ္ဘုရင္ ဂုဏ္သိကၡာကို ျပန္ဆည္ဖို႔အတြက္ သူ႔ကို ျပန္မတိုက္ဘဲ ၿငိမ္ခံေနတာပါ။ ၾကယ္ဘုရင္ေတြ နာမည္ေက်ာ္ေနတာဟာ အလကား မဟုတ္ဘူးဆိုတာကို သက္ေသျပဖို႔အတြက္ သူ႔ကို ဓားစာခံ လုပ္ဖို႔ ႀကံရြယ္ေနတာပါ။" ငါအရွုံးေပးတယ္ေဟ့ "တန္က်င္းယြန္က လ်င္လ်င္ျမန္ျမန္ အရွုံးေပးလိုက္ပါတယ္။တစ္ဖက္လူရဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ကို သိေနမွေတာ့ သူက ဘာျဖစ္လို႔ အရွက္ကြဲခံၿပီး တိုက္ေနရဦးမည္နည္း ။ ေစာေစာစီးစီး အရွုံးေပးလိုက္တာက ပိုၿပီး ဂုဏ္သိကၡာ ရွိပါေသးတယ္။ပြဲစဥ္၅၄၃၈ ကို အေရာက္မွာ အလွည့္က်သူကေတာ့ မိုးႀကိဳးၾကယ္ဘုရက္ စီးတုေလ့ပါပဲ ။ သူ႔ရဲ့ ၿပိဳင္ဘက္ျဖစ္သူကေတာ့ ႏွင္းေရခဲနတ္မ္ိမယ္ စုလင္း ျဖစ္ပါတယ္ ။" မိုးႀကိဳးလက္သီး "စုလင္းဟာ အတြင္းအားက်င့္စဥ္မွာ အဆင့္၁၇ ေရာက္ေနသလို အႀကိဳေကာင္းကင္နယ္ပယ္ ပညာရွင္တစ္ေယာက္ ဆိုရင္လည္း မမွားပါဘူး ။ ဒါေပမယ့္ စီးတုေလ့ကေတာ့ လက္သီးတစ္ခ်က္သာ ထိုးလိုက္တာပါ။သူ႔ရဲ့ လက္သီး ထြက္ေပၚလာတဲ့ အခါမွာေတာ့ ေကာင္းကင္တစ္ခုလုံး မိုးႀကိဳးပစ္သံေတြ ဆူညံသြားၿပီး မိုးႀကိဳးႀကီးတစ္ခု ဆင္းသက္လာခဲ့ပါတယ္။ ထိုမိုးႀကိဳးႀကီး ရဲ့ ပစ္မွတ္ကေတာ့ စုလင္းပါပဲ။အား......!စုလင္းကေတာ့ ငယ္သံပါေအာင္ ေအာ္ရင္း လြင့္ထြက္သြားခဲ့ပါၿပီ။ သူမက စီးတုေလ့ရဲ့ လက္သီးတစ္ခ်က္ကိုေတာင္ မခံနိုင္ခဲ့ပါဘူး ။"ဟင္...... အတြင္းအားက်င့္စဥ္ အဆင့္ ၁၇လား..."လီဖူခ်န္းက ခပ္တိုးတိုးေလး ေရရြတ္လိုက္ပါတယ္။စီးတုေလ့ရဲ့ အတြင္းအား က်င့္စဥ္က သာမန္ ဆန္းၾကယ္အထြတ္အထိပ္အဆင့္ အတြင္းအားက်င့္စဥ္ မဟုတ္ပါဘူး ။ သူက မိုးႀကိဳးဂိုဏ္းရဲ့ အစြမ္းအထက္ဆုံး အတြင္းအား က်င့္စဥ္ျဖစ္တဲ့ မိုးႀကိဳးလၽွပ္စီး နတ္ဘုရား ကို ေလ့က်င့္ထားတာပါ။မိုးႀကိဳးလၽွပ္စီး နတ္ဘုရား အတြင္းအား က်င့္စဥ္က အေရွ႕ယူနီကြန္း တိုက္ႀကီးတစ္ခုလုံးရဲ့ အေကာင္းဆုံး အတြင္းအားက်င့္စဥ္ ၃ခုထဲမွာ ပါဝင္ပါတယ္။အဲသည္အတြက္ မိုးႀကိဳးလၽွပ္စီး နတ္ဘုရား အတြင္းအားက်င့္စဥ္ရဲ့ အဆင့္၁၇က ေပးအပ္တဲ့ ခ်ီအတြင္းအားက စုလင္းရဲ့ ခ်ီအတြင္းအားထက္ ပိုအားေကာင္းမယ္ဆိုတာ အေသအခ်ာပါပဲ။ ၿပီးေတာ့ စီးတုေလ့ရဲ့ သိုင္းပညာအေပၚ နားလည္သေဘာေပါက္မွုက စုလင္းထက္ သာေနပါတယ္။အခ်က္အလက္အားလုံးကို ထည့္ေပါင္း စဥ္းစားလိုက္တဲ့ အခါမွာေတာ့ စုလင္းတစ္ေယာက္ စီးတုေလ့ရဲ့ လက္သီးတစ္ခ်က္ေၾကာင့္ ရွုံးသြားတာကို အံ့ၾသစရာ မရွိေတာ့ပါဘူး ။ပြဲစဥ္၅၆၀၀ ကို အေရာက္မွာေတာ့ ခ်ီဟန္နဲ႔ က်င္းရိုလုတို႔ ေတြ႕ၾကပါတယ္။က်င္းရိုလုဟာ သူမက ခ်ီဟန္ရဲ့ ၿပိဳင္ဘက္ မဟုတ္ဘူးဆိုတာကို သိေပမယ့္လည္း သူမရဲ့ ေကာင္းကင္ဘုံ ကႀကိဳးကို စမ္းသပ္ခ်င္ေနေသးတဲ့ ပုံပါပဲ ။ သူမက ခ်ီဟန္ကို အရွုံးမေပးဘဲ တိုက္ခိုက္ဖို႔ ေရြးခ်ယ္လိုက္ပါတယ္။သူမ ထင္ထားခဲ့တဲ့ အတိုင္းပါပဲ ။ မေရြ႕လ်ားေသာ ၾကယ္ဘုရင္ ခ်ီဟန္ေတာင္မွ သူမရဲ့ ေကာင္းကင္ဘုံကႀကိဳးေၾကာင့္ အေတာ္ေလး အခက္ေတြ႕ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ စိတ္မေကာင္းစရာ တစ္ခုကေတာ့ က်င္းရိုလုဟာ ခ်ီဟန္ကို ဒဏ္ရာရေအာင္ တိုက္ခိုက္နိုင္ျခင္း မရွိခဲ့ပါဘူး။ ခ်ီယန္က သူမရဲ့ ေကာက္ကင္ဘုံကႀကိဳးထဲမွာ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာ မွိန္းေမာ ေနခဲ့ေပမယ့္လည္း က်င္းရိုလုက တိုက္ခိုက္ရလြန္းလို႔ လက္ေညာင္းတာပဲ အဖတ္တင္ခဲ့ပါတယ္။ ခ်ီဟန္တစ္ေယာက္ တစ္ခ်က္သတိဝင္လာတဲ့ အခ်ိန္မွာ ထိုးလိုက္တဲ့ လက္သီးတစ္ခ်က္ကိုေတာ့ က်င္းရိုလုဟာ ဘယ္လိုမွ ေတာင့္ခံထားနိုင္ျခင္း မရွိခဲ့ပါဘူး ။ခ်ီဟန္ရဲ့ လက္သီးတစ္ခ်က္က က်င္းရိုလုကို လြင့္ထြက္သြားေစခဲ့တယ္ေလ ။က်င္းရိုလုက ခ်ီဟန္နဲ႔ တိုက္ခိုက္ၿပီးလို႔ ေကာင္းေကာင္းေတာင္ အနားမယူလိုက္ရပါဘူး ။ ေနာက္တစ္ပြဲမွာ သူမဟာ စီးတုေလ့နဲ႔ ေတြ႕ရျပန္ပါတယ္။စီးတုေလ့က အရမ္းကို အစြမ္းထက္တဲ့အျပင္ သူက က်င္းရိုလုရဲ့ စိတ္လွည့္စားျခင္း အတတ္ပညာကို ၾကဳံခဲ့ဖူးပါတယ္။လက္သီးတစ္ခ်က္.........တကယ္ကို လက္သီးတစ္ခ်က္ပါပဲ။စီးတုေလ့ရဲ့ လက္သီးခ်က္ ထြက္ေပၚလာတာနဲ႔ တစ္ၿပိဳင္နက္ ေကာင္းကင္ကေန မိုးႀကိဳးေတြ က်ဆင္းလာၿပီး က်င္းရိုလုကို ေသြးအန္ေစခဲ့ပါတယ္။စီးတုေလ့ရဲ့ ေနာက္ထပ္တစ္ပြဲမွာ ေတြ႕ရတဲ့ ၿပိဳင္ဘက္ကေတာ့ က်ာပြတ္ဘုရင္ က်င္႐ုတုံပါပဲ။က်င္႐ုတုံကိုလည္း စီးတုေလ့က လက္သီးတစ္ခ်က္နဲ႔တင္ အနိုင္ယူလိုက္ျပန္ပါတယ္။သူတို႔ႏွစ္ေယာက္စလုံးဟာ ၾကယ္ဘုရင္ေတြ ဆိုေပမယ့္ အစြမ္းအစခ်င္းမွာေတာ့ သိသိသာသာႀကီးကို ကြာျခားလြန္းလွပါတယ္။က်င္႐ုတုံဟာ စီးတုေလ့ထက္ အမ်ားႀကီး နိမ့္က်တယ္ဆိုတာကို သည္လက္သီးခ်က္က သက္ေသျပသြားခဲ့ပါၿပီ။စီးတုေလ့ရဲ့ အျမင္မွာေတာ့ က်င္႐ုတုံ၊ စုလင္းနဲ႔ က်င္းရိုလုတို႔ဟာ တစ္တန္းစားတည္းပါပဲ။ " ေၾကာက္စရာႀကီးေဟ့......။ စီးတုေလ့က တကယ္ပဲ အစြမ္းထက္လြန္းတယ္။ "" ခ်ီဟန္ရဲ့ ခံနိုင္ရည္ကိုလည္း ထည့္ေျပာပါဦးကြာ...။ၾကည့္ရတာ စီးတုေလ့ တစ္ေယာက္ပဲ ခ်ီဟန္ကို ဒဏ္ရာရေအာင္ လုပ္နိုင္မွာကြ ။ လီဖူခ်န္းနဲ႔ ခ်ဴးယီတို႔ကေတာ့ ဘယ္လိုနည္းလမ္းသုံးၿပီး ခ်ီဟန္ကို ရင္ဆိုင္မလည္း ဆိုတာ ငါအရမ္း သိခ်င္ေနၿပီကြာ "" အတူတူပဲေဟ့ ။ ငါလည္း အဲသည္ကိစၥကို အရမ္း သိခ်င္ေနတာ။"က်ားနဂါး ၿပိဳင္ပြဲရဲ့ အရွိန္ကေတာ့ တကယ့္ အထြတ္အထိပ္ကို ေရာက္ေနပါၿပီ။ လူေတြအားလုံးဟာ အသက္ကိုေတာင္ ျပင္းျပင္း မရွူရဲေတာ့ပါဘူး သည္တစ္ေခါက္ က်ားနဂါးၿပိဳင္ပြဲဟာ မဟာပညာရွင္ေတြ ေပ်ာက္ဆုံးသြားၿပီး ေနာက္ပိုင္းမွာ ၿပိဳင္ဆိုင္မွု အျပင္းထန္ဆုံး ၿပိဳင္ပြဲလို႔ သတ္မွတ္နိုင္ပါၿပီ ။ ၿပိဳင္ပြဲမစခင္ ထြက္ေပၚေနတဲ့ တေဘာင္ေတြဟာ တကယ္ပဲ မွန္ကန္ခဲ့ပါတယ္ ။အရင္တစ္ေခါက္ ၿပိဳင္ပြဲမွာေတာ့ စီးတုေလ့နဲ႔ ခ်ီဟန္တို႔ ႏွစ္ေယာက္ဟာ ၿပိဳင္ဘက္ မွန္သမၽွကို အသာအယာ ဖိႏွိပ္ၿပီး အနိုင္ယူခဲ့ပါတယ္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ဟာ လုံးဝကို ၿပိဳင္ဘက္မရွိ အစြမ္းအထက္ဆုံးပါပဲ။က်င္႐ုတုံ......။က်င္႐ုတုံကေတာ့ မတူပါဘူး။ သူက ကံေကာင္းလုိ့သာ ၾကယ္ဘုရင္ ျဖစ္လာခဲ့တာပါ။ အရင္တစ္ေခါက္မွာ ဝင္ၿပိဳင္တဲ့ ၿပိဳင္ပြဲဝင္ေတြဟာ အသက္ငယ္ေနေသးတဲ့အတြက္ က်င္႐ုတုံက ၾကယ္ဘုရင္ ျဖစ္လာခဲ့တာ ဆိုရင္လည္း မမွားပါဘူး။သည္တစ္ေခါက္ၿပိဳင္ပြဲမွာေတာ့ ၿပိဳင္ဘက္ေတြကို ဖိႏွိပ္ၿပီး လႊမ္းမိုး အနိုင္ယူနိုင္တဲ့ လူေတြက ေလးေယာက္ေတာင္ ျဖစ္လာခဲ့ပါၿပီ။လီဖူခ်န္းနဲ႔ ခ်ဴးယီကလည္း ရွုံးပြဲမရွိ တိုက္ခိုက္ၿပီး သူတို႔ရဲ့ အစြမ္းအစေတြကို ထုတ္ျပလာခဲ့သည္ မဟုတ္ပါေလာ ။ေက်ာက္တုံးမ႑ိဳင္ေတြေပၚမွာေတာ့ ေရနဂါးႀကီးေလးေကာင္ဟာ တစ္ေကာင္နဲ႔တစ္ေကာင္ မာန္ဖီၿပီး ခ်ီအရွိန္အဝါေတြကို အၿပိဳင္အဆိုင္ ထုတ္လႊတ္ေနၾကပါတယ္။သည္ေရနဂါးႀကီး ေလးေကာင္ရဲ့ ေအာက္ပိုင္းကေတာ့ ပိုမိုထင္ရွားလာၿပီး အစစ္အမွန္ နဂါးေတြနဲ႔ေတာင္ ဆင္တူေနပါၿပီ။" ငါတို႔ မိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းရဲ့ တပည့္တစ္ေယာက္က သည္အဆင့္အထိ ေရာက္လာလိမ့္မယ္လို႔ ငါတစ္ခါမွ မေတြးခဲ့မိဘူး "ေဇာင္ဝူက်င္းက အခုခ်ိန္အထိ ျဖစ္လာတာေတြကို မယုံၾကည္နိုင္ေသးပါဘူး ။ က်ားနဂါးၿပိဳင္ပြဲ အစမွာေတာ့ သူဟာ လီဖူခ်န္းကို ထိပ္ဆုံးအေယာက္၃၀ ဒါမွမဟုတ္ ထိပ္ဆုံးအေယာက္၂၀ အတြင္းသာ ဝင္နိုင္လိမ့္မယ္လို႔ ခန္႔မွန္းထားခဲ့တာပါ။ ဒါေပမယ့္ အခုေတာ့ လီဖူခ်န္းက သူ႔ရဲ့ ခန္႔မွန္းခ်က္ကို ေက်ာ္လြန္ၿပီး အေတာ္ဆုံး၄ေယာက္ စာရင္းထဲကိုေတာင္ ဝင္သြားခဲ့ပါၿပီ ။ၿပီးေတာ့ လီဖူခ်န္းက ၾကယ္ဘုရင္ အသစ္တစ္ပါး ျဖစ္လာဖို႔အတြက္ေတာင္ ေမၽွာ္လင့္ခ်က္ ရွိေနပါေသးတယ္။" ဘယ္သူကေကာ အနာဂတ္ကို ႀကိဳျမင္နိုင္ပါ့မလည္း......။ ငါတို႔အားလုံးဟာ ကံၾကမၼာ ျမစ္ႀကီးထဲမွာ ကူးခတ္ေနၾကတဲ့ ငါး၊ပုဇြန္ေလးေတြပဲ မဟုတ္ဘူးလား ။"အိုးရန္ဝမ္းထင္ က ခပ္တိုးတိုး ေရရြတ္လိုက္ပါတယ္။သူ႔ရဲ့ ေဘးနားမွာရွိတဲ့ အထြဋ္ေခါင္ခ်ဳပ္ အႀကီးအကဲ ႏွစ္ေယာက္ကလည္း ေခါင္းတညိတ္ညိတ္ျဖင့္ ေထာက္ခံေနပါတယ္။သူတို႔ဟာ ျပန္လည္ဝင္စားျခင္းနယ္ပယ္ ပညာရွင္ေတြပါပဲ ။ ဒါေပမယ့္ ကံၾကမၼာ ရဲ့ ေရွ႕ေမွာက္မွာေတာ့ သူတို႔ဟာ ပုရြက္ဆိတ္သာသာကလြဲၿပီး ဘာမွ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ အျခားလူတစ္ေယာက္ရဲ့ အနာဂတ္ကို ႀကိဳသိနိုင္ဖို႔ဆိုတာ လုံးဝကို ခဲယဥ္းလြန္းပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ လီဖူခ်န္းလို ပါရမီရွင္ တစ္ေယာက္ကိုေပါ့။ဝုန္း !ဟူး......ဟူး......လီဖူခ်န္းရဲ့ ပြဲစဥ္၁၀၁ ကေတာ့ ေရာက္ရွိလို႔လာခဲ့ပါၿပီ။ သူ႔ရဲ့ေက်ာက္တုံးမ႑ိဳင္က တျဖည္းျဖည္း နိမ့္ဆင္းလာခဲ့ပါတယ္။အျခားတစ္ဖက္မွာလည္း ခ်ဴးယီရဲ့ ေက်ာက္တုံးမ႑ိဳင္က နိမ့္ဆင္းလာခဲ့ပါၿပီ။သည္တစ္ႀကိမ္ တိုက္ခိုက္ရမယ့္ သူႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ လီဖူခ်န္းနဲ႔ခ်ဴးယီတို႔ပါပဲ။သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ဟာ ေလထဲမွာတင္ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ စိုက္ၾကည့္လိုက္ၿပီး အၾကည့္တိုက္ပြဲေလးတစ္ခုကို အရင္စတင္ေနပါၿပီ။ဂါး...ဂရား......!သူတို႔ရဲ့ ေက်ာက္တုံးမ႑ိဳင္ေတြကေန ထြက္ေပၚေနတဲ့ ေရနဂါးႀကီး ႏွစ္ေကာင္ကလည္း အျပန္အလွန္ ဟိန္းေဟာက္ၿပီး တစ္ေကာင္နဲ႔တစ္ေကာင္ ဖိႏွိပ္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနၾကပါတယ္။အဆုံးမဲ့အာဏာ အပိုင္း၃၁၄ဓားေသြးေၾကာမ်ားဖတ္ ...... ဖတ္ !သူတို႔ႏွစ္ေယာက္စလုံးဟာ စက္ဝ္ိုင္းပုံ သိုင္းစင္ျမင့္ေပၚကို ၿပိဳင္တူနီးပါး ေရာက္လာၾကပါတယ္။" ေကာင္းကင္နဂါးသိုင္း ......။ ေကာင္းကင္နဂါးရဲ့ အလိုဆႏၵ "ခ်ဴးယီက အပိုစကားေတြ မေျပာခ်င္သလို လီဖူခ်န္းရဲ့ အစြမ္းကို စမ္းသပ္ခ်င္ပုံလည္း မရပါဘူး။ သူက တိုက္ပြဲစၿပီ ဆိုတာနဲ႔ တစ္ၿပိဳင္နက္ သူ႔ရဲ့ ေကာင္းကင္နဂါး ဓားသိုင္းကို ထုတ္ၿပီး တိုက္ခိုက္ပါေတာ့တယ္။ မေရမတြက္နိုင္တဲ့ ဓားအလင္းတန္းေတြဟာ ေရႊေရာင္နဂါးႀကီးအျဖစ္ ေျပာင္းသြားၿပီး လီဖူခ်န္းဆီကို ေျပးဝင္သြားခဲ့ပါၿပီ ။" ဟာ...... ခ်ဴးယီရဲ့ သည္ဓားကြက္က ေရႊက်ာပြတ္ ၾကယ္ဘုရင္ က်င္႐ုတုံနဲ႔ တိုက္ခိုက္တုန္းကထက္ ပိုျပင္းထန္ေနပါလား..."" ငါၾကားတာေတာ့ ခ်ဴးယီက ၾကယ္၆ပြင့္ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံ ပိုင္ရွင္ျဖစ္႐ုံသာ မကေသးဘူးကြ။ သူက ဓားေသြးေၾကာေတြကိုလည္း ပိုင္ဆိုင္ထားေသးတယ္တဲ့ ။ အဲသည္ ဓားေသြးေၾကာေတြက သူ႔ရဲ့ဓားသိုင္းကို အေထာက္အကူ ေပးနိုင္တဲ့ အစြမ္းသတၱိ ရွိတယ္ ။"" သည္အတိုင္းဆိုရင္ေတာ့ ခ်ဴးယီနဲ႔ ပက္သက္တဲ့ ေကာလဟာလေတြက မွန္ေနတာပဲ "လူေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ခ်ဴးယီရဲ့အေၾကာင္းကို ေဆြးေႏြးေနၾကပါၿပီ။၁၀၈ကြက္ မဟာဝကၤပါ ရဲ့ အျပင္ဘက္မွာ ရွိေနတဲ့ ေကာင္းကင္နဂါးဓား ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ႀကီးကေတာ့ ႏွုတ္ခမ္းေလး တြန္႔႐ုံမၽွ ျပဳံးလိုက္ပါတယ္။ပင္ကိုအထုံ ပါရမီခ်င္း ယွဥ္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ခ်ဴးယီက အျခားေသာ လက္ေရြးစင္ ပါရမီရွင္ေတြနဲ႔ သိပ္မကြာလွပါဘူး။ဒါဆိုရင္ ဘာျဖစ္လို႔ ခ်ဴးယီဟာ ႏွစ္ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာ မွာမွ တစ္ေယာက္သာလၽွင္ ေပၚထြန္းတဲ့ ပါရမီရွင္ဟု မိုးႀကိဳးဂိုဏ္းက သတ္မွတ္ထားျခင္းကို ခံရတာလည္း ။ ရွင္းပါတယ္။ ခ်ဴးယီဟာ ဓားေသြးေၾကာေတြနဲ႔အတူ ေမြးဖြားလာခဲ့တဲ့ လူတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနလို႔ပါပဲ။ ဓားေသြးေၾကာပိုင္ရွင္ေတြဟာ ႏွစ္ေပါင္းေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာၾကာမွ တစ္ေယာက္စ ႏွစ္ေယာက္စသာ ေမြးဖြားလာေလ့ ရွိတာပါ ။ ဓားေသြးေၾကာေတြဟာ လုပ္ယူလို႔ မရပါဘူး ။ အဲသည္ေသြးေၾကာေတြဟာ ပိုင္ရွင္နဲ႔အတူ တပါတည္း ေမြးဖြားလာၾကတာပါ ။ သူတို႔ဟာ ဓားသိုင္းေလ့က်င့္ရာမွ အေထာက္အကူျပဳသလို ဓားတာအိုကို နားလည္နိုင္စြမ္း ရွိေစပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဓားသိုင္းရဲ့ စြမ္းရည္ကိုလည္း ပိုၿပီး ေကာင္းမြန္ေစပါတယ္။ပိုၿပီးေတာ့ ေၾကာက္စရာ ေကာင္းတာကေတာ့ သည္ဓားေသြးေၾကာေတြဟာ အားနည္းသြားျခင္း မရွိဘဲ ပိုပိုၿပီးေတာ့ အားေကာင္းလာတတ္တာပါပဲ ။ပိုင္ရွင္ရဲ့ က်င့္ႀကံမွုနယ္ပယ္ အဆင့္ျမင့္လာတာနဲ႔ အမၽွ ဓားေသြးေၾကာေတြဟာလည္း တျဖည္းျဖည္း နိုးထလာပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူတို႔ဟာ ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့ ဓားတာအို စြမ္းအားကိုလည္း ထုတ္လႊတ္ေပးနိုင္စြမ္း ရွိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဟိုးေရွးေခတ္တုန္းက သည္ဓားေသြးေၾကာ ပိုင္ရွင္ေတြကို အနာဂတ္ ဓားတာအိုသခင္ေတြလို႔ ေခၚေဝၚခဲ့ၾကတာပါ ။ခ်ဴးယီရဲ့ အားေကာင္းလြန္းတဲ့ ဓားခ်က္နဲ႔ အေတြ႕မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းက သံနက္ဓား အဆီအႏွစ္ စြမ္းအားက္ို ၇၀ရာခိုင္ႏွုန္းအထိ တိုးျမႇင့္လိုက္ပါတယ္။သံနက္ဓားခ်ီေတြထဲမွာေတာ့ သက္ရွိအားလုံးကို သတ္ျဖတ္မည့္ မိစၧာနတ္ဘုရားရဲ့ ဓားကေန ထြက္လာသည့္အလား သတ္ျဖတ္ျခင္း အရွိန္အဝါေတြ ကိန္းေအာင္းလာခဲ့ပါၿပီ ။ အဲသည္သံနက္ဓားခ်ီေတြဟာ အရွိန္အဟုန္ ျပင္းစြာျဖင့္ ေျပးဝင္လာတဲ့ ေရႊေရာင္နဂါးႀကီးကို ထိပ္တိုက္ ရင္ဆိုင္လိုက္ပါတယ္။ထန္...ထန္...ထန္...... လီဖူခ်န္းအေပၚကိုေတာ့ ေရႊေရာင္ဓားအလင္းတန္းေတြဟာ မိုးရြာခ်လိုက္သလို ရြာက်လာခဲ့ပါၿပီ ။ ဒါေပမယ့္ လီဖူခ်န္းရဲ့ အနီရင့္ေရာင္ သံနက္ ဓားခ်ီေတြကလည္း အဲသည္ ေရႊေရာင္ ဓားအလင္းတန္းေတြကို တစ္ခုမက်န္ ဖ်က္ဆီးပစ္ေနပါတယ္။" သည္ေကာင္က ငါ့ရဲ့ ဓားကြက္ကို ခုခံနိုင္တာလား "ခ်ဴးယီရဲ့ မ်က္ႏွာက ေလးနက္တည္ၾကည္ သြားခဲ့ပါၿပီ။ေရႊက်ာပြတ္ၾကယ္ဘုရင္ က်င္႐ုတုံနဲ႔ တိုက္ခိုက္တုန္းကေတာင္မွ သူဟာ ဓားေသြးေၾကာေတြရဲ့ အစြမ္းကို အနည္းငယ္သာ သုံးခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ လီဖူခ်န္းနဲ႔ အေတြ႕မွာေတာ့ သူက ဓားေသြးေၾကာေတြရဲ့ အစြမ္းကို အကုန္အစင္ အသုံးျပဳၿပီး တိုက္ခိုက္ခဲ့တာပါ ။" သည္ေလးေယာက္ရဲ့ အစြမ္းကေတာ့ ငါတို႔နဲ႔ ယွဥ္လိုက္ရင္ အဆင့္တစ္ဆင့္ေလာက္ ကြာျခားေနၿပီ ။"လူငယ္ေတြဟာ လီဖူခ်န္းနဲ႔ ခ်ဴးယီ တို႔ရဲ့ တိုက္ခိုက္ပုံကို ၾကည့္ၿပီး သိမ္ငယ္လာသလို ခံစားေနရတဲ့ ပုံပင္။သူတို႔ရဲ့ အျမင္မွာေတာ့ ခ်ဴးယီနဲ႔ လီဖူခ်န္းတို႔ဟာ စီးတုေလ့နဲ႔ ခ်ီဟန္ကိုေတာင္ ယွဥ္နိုင္ ေနေလာက္ပါၿပီ ။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ဟာ စီးတုေလ့ထက္ အနည္းငယ္ အားနည္းနိုင္ေပမယ့္ ခ်ီဟန္နဲ႔ ယွဥ္ရင္ေတာ့ လုံးဝကို နိမ့္က် မေနပါဘူး ။အေစာပိုင္းတုန္းက လီဖူခ်န္းနဲ႔ ခ်ဴးယီ ထုတ္သုံးသြားတဲ့ ဓားစြမ္းရည္ဟာ ေသခ်ာေပါက္ ခ်ီဟန္ရဲ့ ခံစစ္ကို ဖ်က္ဆီးနိုင္ပါတယ္။ခ်ီဟန္ရဲ့ မ်က္ႏွာကေတာ့ သိပ္ၿပီးေတာ့ မေကာင္းလွပါဘူး။သူကလည္း လီဖူခ်န္းနဲ႔ ခ်ဴးယီရဲ့ ဓားခ်က္ေတြဟာ သူ႔ရဲ့ ခံနိုင္ရည္ထက္ ေက်ာ္လြန္ေနတယ္ ဆိုတာကို သတိျပဳမိေနတယ္ေလ ။ သည္အဓိပၸါယ္က လီဖူခ်န္းနဲ႔ ခ်ဴးယီဟာ သူ႔ကို အနိုင္ယူဖို႔ အခြင့္အေရး ရွိေနတယ္ ဆိုတာနဲ႔ အတူတူပါပဲ။" လီဖူခ်န္း...... မင္းက ငါ့ကို အစြမ္းကုန္ တိုက္ခိုက္လာနိုင္ေအာင္ လွုံ႔ေဆာ္ေပးနိုင္တဲ့ ပထမဦးဆုံး လူပဲ ။ "ခ်ဴးယီက အသက္ကို တဝႀကီး ရွူလိုက္ၿပီး သူ႔ရဲ့ ဓားေသြးေၾကာေတြကို ကန္႔သတ္ခ်က္အထိ ေရာက္သြားေအာင္ ဖိအားေပးလိုက္ပါတယ္။တကယ္လို႔ တစ္စုံတစ္ေယာက္ကသာ ခ်ဴးယီရဲ့ ခႏၶာကိုယ္ကို ေဖာက္ထြင္းၿပီး ၾကည့္နိုင္မယ္ ဆိုရင္ေတာ့ သူ႔ရဲ့ ေသြးေၾကာေတြဟာ သာမန္လူေတြနဲ႔ မတူဘဲ ေရႊေရာင္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ ျဖစ္ေနတာကို မလြဲဧကန္ ေတြ႕ျမင္ရမွာပါ ။ သည္ေသြးေၾကာေတြကေတာ့ ဒ႑ာရီထဲက ဓားေသြးေၾကာေတြဆိုတာ ေသခ်ာလြန္းေန ခဲ့ပါၿပီ ။ဓားေသြးေၾကာေတြမွာ အထူးဂုဏ္သတၱိ တစ္ခုလည္း ရွိပါေသးတယ္။ အဲဒါကေတာ့ အတြင္းဒဏ္ရာေတြကို အလ်င္အျမန္ ျပန္ေကာင္းေစတာပါ ။ပညာရွင္ႏွစ္ေယာက္ တိုက္ခိုက္ၾကၿပီ ဆိုရင္ အနည္းနဲ႔အမ်ားေတာ့ အတြင္းဒဏ္ရာ ရက်မွာပါပဲ ။ အတြင္းဒဏ္ရာ အမ်ားစုကေတာ့ ေသြးေၾကာေတြ နဲ႔ ခႏၶာကိုယ္အတြင္းပိုင္း ကလီစာေတြကို ထိခိုက္ေစတတ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ခ်ဴးယီကေတာ့ သည္ကိစၥအတြက္ ပူေနစရာ မလိုပါဘူး ။ သူက စိတ္ရွိတိုင္းကို တိုက္ခိုက္နိုင္ပါတယ္။ဒါေပမယ့္.........။ဘယ္အရာမွ ၿပီးျပည့္စုံတာ မရွိဘူးဆိုတဲ့ စကားအတိုင္း ခၽြင္းခ်က္တစ္ခုေတာ့ ရွိပါေသးတယ္။ သူရဲ့ ဓားေသြးေၾကာေတြက အတြင္းဒဏ္ရာကို ကုသရလြန္းလို႔ အစြမ္းကုန္သြားရင္ေတာ့ အတြင္းဒဏ္ရာ မရဖို႔ ဂ႐ုစိုက္ရေတာ့မွာပါ။ သူ႔ရဲ့ ဓားေသြးေၾကာေတြမွာ အစြမ္းေတြ ျပန္ျပည့္လာတဲ့အထိကို ေစာင့္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ဓားေသြးေၾကာေတြထဲကေန ထြက္လာတဲ့ စြမ္းအင္ေတြကလည္း ေရႊေရာင္ ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ပါပဲ။ အဲသည္ စြမ္းအင္ေတြက လက္ေမာင္းရင္းအထိ ဆန္တက္လာၿပီး ေရႊေရာင္ဓားႀကီးထဲကို စီးဝင္သြားခဲ့ပါၿပီ။သူ႔ရဲ့ ေရႊေရာင္ ဓားအလင္းတန္းေတြက ပိုၿပီး စူးရွေတာက္ပလာသလို ဓားေပၚမွာရွိတဲ့ ဓားအင္းကြက္ကလည္း ပိုၿပီး ေတာက္ပလာခဲ့ပါတယ္။" ေကာင္းကင္နဂါး ဓားသိုင္း...... ေကာင္းကင္နဂါးဟိန္းသံ "ေရႊေရာင္ဓားအလင္းတန္းေတြ ေကာင္းကင္ေပၚကို ထိုးတက္သြားၿပီး မိုးႀကိဳးတစ္စင္း ပစ္ခတ္သည့္ အရွိန္အဟုန္ျဖင့္ လီဖူခ်န္းဆီကို ထိုးဆင္းလာၾကပါၿပီ ။" သည္ကေလးက ဒ႑ာရီေတြက ဓားေသြးေၾကာေတြကို ပိုင္ဆိုင္ထားတာပဲ ။ အဲဒါက သူ႔ရဲ့ ဓားသိုင္းကို ႏွစ္ဆနီးပါး အစြမ္းထက္လာ ေစလိမ့္မယ္။ "မိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းရဲ့ အထြဋ္ေခါင္ခ်ဳပ္ အႀကီးအကဲတစ္ေယာက္က ခပ္တိုးတ္ိုး ေရရြတ္လိုက္ပါတယ္။" သည္ေကာင့္ရဲ့ ဓားသိုင္းက ဘယ္လိုျဖစ္ၿပီး ပိုအားေကာင္းလာရတာလည္းဟ ......"လီဖူခ်န္းက အနည္းငယ္ေတာ့ ေၾကာင္အမ္းအမ္း ျဖစ္သြားပါတယ္။ခ်ဴးယီရဲ့ အစြမ္းက ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး ႐ုတ္တရက္ တိုးလာသလည္း ဆိုတာကို လီဖူခ်န္းအေနနဲ႔ ဘယ္လိုမွ စဥ္းစားလို႔ မရပါဘူး။ဒါေပမယ့္လည္း သည္ေလာက္အစြမ္းက လီဖူခ်န္းကို အနိုင္ယူဖို႔အတြက္ေတာ့ အလွမ္းေဝးလြန္း ေနပါေသးတယ္။သံနက္ဓား အဆီအႏွစ္ရဲ့ ၉၀ ရာခိုင္ႏွုန္းကို သူ႔ရဲ့ ဓားနက္ႀကီးဆီ ပို႔ေဆာင္လိုက္တဲ့ အခါမွာေတာ့ ဓားနက္ႀကီးရဲ့ အေငြ႕အသက္ေတြဟာ အစစ္အမွန္ နတ္ဆိုးတစ္ေကာင္ရဲ့ ဓားအလား ျဖစ္လာပါတယ္။ ဓားနက္ႀကီးထံကေန ထြက္ေနတဲ့ ဓားခ်ီေတြကလည္း ညိဳပုပ္ပုပ္ ေသြးအေရာင္ကို ေျပာင္းသြားခဲ့ပါၿပီ။ လီဖူခ်န္းကို ၾကည့္ရတာက တကယ့္ ဓားနတ္ဆိုး တစ္ေကာင္အလားပါပဲ ။ " ပ်က္စီးစမ္း "လီဖူခ်န္းက သူ႔ရဲ့ ဓားနက္ႀကီးကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္လိုက္ၿပီး ေရႊေရာင္ ဓားအလင္းတန္းေတြကို အားရပါးရ ပိုင္းခ် ပစ္လိုက္ပါတယ္။ရႊီး.........အေတာ္ေလးကို ႀကီးမားလွတဲ့ သံနက္ဓားခ်ီတစ္ခုဟာ ဓားနက္ႀကီးကေန ထြက္ေပၚလာၿပီး ေရႊေရာင္ဓားအလင္းတန္းေတြကို တစ္စမက်န္ ဖ်က္ဆီးပစ္လိုက္ပါတယ္။" ဘာလည္း......။ သည္ေကာင္က ငါ့ရဲ့ ဓားခ်ီေတြကို ဖ်က္ဆီးပစ္လိုက္တာလား......"ခ်ဴးယီက အႀကီးအက်ယ္ ေဒါသထြက္လာပါၿပီ ။ဓားေသြးေၾကာေတြကေန စြမ္းအင္ေတြကို ထုတ္ယူလိုက္တိုင္းမွာ သူ႔ရဲ့ ဓားေသြးေၾကာေတြထဲက စြမ္းအင္ေတြ ေလ်ာ့နည္းလာပါတယ္။ သာမန္အခ်ိန္ေတြမွာ ဆိုရင္ေတာ့ ခ်ဴးယီက လုံေလာက္တဲ့ ပမာဏ တစ္ခုအထိသာ ထုတ္ယူသုံးစြဲေလ့ ရွိပါတယ္။ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆိုေတာ့ ကုန္ဆုံးသြားတဲ့ ဓားေသြးေၾကာစြမ္းအင္ေတြ ျပန္လည္ျဖည့္တင္းဖို႔အတြက္ဆိုရင္ အခ်ိန္ အေတာ္ၾကာ ေစာင့္ရလို႔ပါပဲ ။" ငါေနာက္တစ္ခါ ထပ္သုံးမွ ျဖစ္မယ္။ "ခ်ဴးယီက သူ႔ရဲ့ ဓားေသြးေၾကာေတြ ကို ဖ်စ္ညႇစ္လိုက္ၿပီး စြမ္းအားေတြ ထုတ္ယူလိုက္ျပန္ပါတယ္။ ထို႔ေနာက္မွာေတာ့ သူဟာ လီဖူခ်န္းကို ေနာက္ထပ္တစ္ႀကိမ္ တိုက္ခိုက္လိုက္ျပန္ပါတယ္။ခ်ဴးယီအေနနဲ႔ သည္အဆင့္အထိ ေရာက္လာၿပီးမွေတာ့ ဘာမွ ေနာက္ဆံတင္းေနစရာ အေၾကာင္းမရွိပါဘူး။ သူက လီဖူခ်န္းကို အနိုင္ယူဖို႔အတြက္ ရွိသမၽွ နည္းလမ္းေတြကို ထုတ္သုံးသြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ လီဖူခ်န္းက သူ႔ရဲ့ ၾကယ္ဘုရင္ လမ္းေၾကာင္းအတြက္ ေနာက္ဆုံးေသာ အတားအဆီး တစ္ခုပါပဲ။ လီဖူခ်န္းကို နိုင္လိုက္တာနဲ႔ သူဟာ ၾကယ္ဘုရင္ ျဖစ္ပါၿပီ။ဒါက သူ႔ရဲ့ ဘဝကို ပုံေအာၿပီး ေလာင္းေၾကးထပ္လိုက္တာ ဆိုရင္လည္း မမွားပါဘူး။ ခ်ဴးယီအေနနဲ႔ ဓားေသြးေၾကာ စြမ္းအားေတြကို ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ထုတ္သုံးၿပီးသြားပါၿပီ။ အဲသည္အတြက္ ခ်ီဟန္နဲ႔ စီးတုေလ့တို႔ကို တိုက္ခိုက္ဖို႔ ဓားေသြးေၾကာ စြမ္းအားေတြ မလုံေလာက္ေတာ့ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ခ်ဴးယီဟာ လီဖူခ်န္းကို နိုင္မွကို ရမွာပါ ။ထန္......ထန္......ထန္......ထန္.........စက္ဝိုင္းပုံ စင္ျမင့္ေပၚမွာေတာ့ လီဖူခ်န္းနဲ႔ ခ်ဴးယီဟာ အနီးကပ္ တိုက္ခိုက္ေနၾကပါၿပီ။ ဓားခ်ီေတြကလည္း ေနရာ အႏွံ့မွာ ျပန္႔က်ဲေနတာပါပဲ ။ အခုခ်ိန္မွာ တစ္စုံတစ္ေယာက္သာ သည္စင္ျမင့္ေပၚကို ဆင္းသြားမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေသခ်ာေပါက္ကို တန္းေသသြားမွာပါ။ ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆိုေတာ့ စင္ျမင့္ေပၚမွာ ေျခခ်စရာ ေနရာေတာင္ မရွိတဲ့အထိကို ဓားခ်ီေတြ ျပည့္ႏွင္ေနလို႔ပါပဲ။ဓားေသြးေၾကာ စြမ္းအား ၃၀ ရာခိုင္ႏွုန္းသာ က်န္ရွိေတာ့တဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ ခ်ဴးယီဟာ အနည္းငယ္ ေတြေဝလာခဲ့ပါတယ္။သည္အတိုင္း ဆက္သြားေနမယ္ဆိုရင္ေတာ့ သူ႔ရဲ့ အေျခအေနက မေကာင္းေတာ့ပါဘူး ။ လီဖူခ်န္း အခုခ်ိန္အထိ သူ႔ကို လက္ရည္တူ တိုက္ခိုက္ေနဆဲပါပဲ ။ ဒါေပမယ့္ သူကေတာ့ သိပ္အခ်ိန္ အၾကာႀကီး တိုက္ခိုက္နိုင္ေတာ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဓားေသြးေၾကာ စြမ္းအင္ေတြ ကုန္ခမ္းသြားၿပီး ဆိုတာနဲ႔ လီဖူခ်န္းက သူ႔ကို အနိုင္ယူသြားေတာ့မွာပါ။ခ်ဴးယီ ေတြေဝေနစဥ္မွာပဲ လီဖူခ်န္းက အခြင့္အေရး ရယူၿပီး ဓားခ်က္ေတြကို ဆက္တိုက္ ထုတ္လိုက္ပါေတာ့တယ္။ ခ်ဴးယီက ကမန္းကတန္း ခုခံဖို႔ လုပ္ေဆာင္လိုက္ေပမယ့္လည္း အေတာ္ေလး ေနာက္က်သြားခဲ့ပါၿပီ ။ရႊပ္ ......လီဖူခ်န္းရဲ့ ဓားဦးက ခ်ဴးယီရဲ့ ခႏၶာကိုယ္မွာ ထိုးစိုက္သြားခဲ့ပါတယ္။တိုက္ခိုက္ေနစဥ္မွာ ေတြေဝသြားတာက လီဖူခ်န္းကို လာပါ ၊ အနိုင္ယူလွည့္ပါဟု ဖိတ္ေခၚလိုက္တာနဲ႔ အတူတူပါပဲ။" င...ငါ... ငါ ရွုံးသြားတာလား "ခ်ဴးယီက မပီမသ ညည္းတြားလိုက္ပါတယ္။သူက တစ္ခ်က္ကေလး ေတြေဝသြားခဲ့တာပါ ။ ဒါေပမယ့္ အဲသည္ ေတြေဝမွုကပဲ သူ႔ကို ရွုံးနိမ့္ေစခဲ့ပါၿပီ ။ဓားဘုရင္ တာအိုဆိုတာက သူ႔ကိုယ္သူ ဓားေတြရဲ့ အရွင္သခင္ဟု မွတ္ယူထားရမွာပါ ။ သူ႔ရဲ့ ေရွ႕ေမွာက္မွာဆိုရင္ ဓားသမား အားလုံးက ညႊတ္တြားခယ ေနရပါမယ္။ဒါေပမယ့္ အခုေတာ့ သူက လီဖူခ်န္းဆိုတဲ့ ဓားသမားရဲ့ လက္ေအာက္မွာ ရွုံးနိမ့္သြားခဲ့ပါၿပီ ။ဒါက ခ်ဳးယီရဲ့ ဓားဘုရင္တာအိုကို အႀကီးအက်ယ္ ထိခိုက္ေစခဲ့ပါတယ္။" ဟမ့္...... လီဖူခ်န္း...။ ငါ သည္ရွုံးေႂကြးကို မွတ္ထားမယ္ "ခ်ဴးယီရဲ့ အမူအယာေတြက ျပန္ေအးစက္သြားခဲ့သလို မ်က္လုံးေတြထဲမွာလည္း ခံစားမွု အရိပ္အေယာင္ေတြ ရွိမေနေတာ့ပါဘူး။သူ႔ရဲ့ ဓားေသြးေၾကာေတြက က်င့္ႀကံမွု အဆင့္ ျမင့္လာတာနဲ႔ အမၽွ ပိုပိုၿပီး အစြမ္းထက္လာမွာပါ ။ သူ႔ရဲ့ က်င့္ႀကံမွုကသာ ျပန္လည္ဝင္စားျခင္း နယ္ပယ္ကို ေရာက္ၿပီဆိုတာနဲ႔ လီဖူခ်န္းဆိုတာက သူ႔ရဲ့ ေျခေထာက္ေအာက္က ေျမမွုန္႔ေလး တစ္မွုန္ပါပဲ။လီဖူခ်န္းကေတာ့ ခ်ဴးယီရဲ့ စကားကို အဖက္ေတာင္ မလုပ္ပါဘူး။ေလာေလာဆယ္ သူသိတာကေတာ့ သူနိုင္သြားပါၿပီ။ အဲသည္အတြက္ သူဟာ ၾကယ္ဘုရင္ သုံးပါးထဲက ၾကယ္ဘုရင္တစ္ပါး ျဖစ္လာေတာ့မွာပါ။ဒါေပမယ့္ ေမးစရာ ေမးခြန္း တစ္ခုေတာ့ ရွိေနပါေသးတယ္။အဲဒါကေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ ဘယ္ၾကယ္ဘုရင္ အဆင့္ ျဖစ္လာမွာလည္း ဆိုတာပါပဲ။အဆုံးမဲ့အာဏာ အပိုင္း၃၁၅ဓားနဲ႔လူ ေပါင္းစပ္ျခင္း" ငါတို႔အားလုံးက နံပါတ္တစ္ ပေဟဠိ သိုင္းသမားႀကီးရဲ့ လက္ရင္းတပည့္ဆိုတဲ့ ဂုဏ္ပုဒ္ကို ေလ်ာ့တြက္ လိုက္မိတာပဲ ။ တစ္ခါမွ လက္ရင္းတပည့္ လက္မခံဘူးတဲ့ နံပါတ္တစ္ ပေဟဠိ သိုင္းသမားႀကီးကေတာင္ လီဖူခ်န္းကို လက္ရင္းတပည့္အျဖစ္ လက္ခံလိုက္မွေတာ့ သည္လီဖူခ်န္းဟာ ပါရမီ အရမ္းေကာင္းေနလို႔ပဲ ျဖစ္ရမွာေပါ့ ။ အခုပဲ ၾကည့္လိုက္ေလ ... ။လီဖူခ်န္းက အသက္၂၀ အရြယ္နဲ႔ ၾကယ္ဘုရင္ တစ္ပါး ျဖစ္လာခဲ့ၿပီ ။ လက္ေရြးစင္ ပါရမီရွင္ အတန္းအစားထဲမွာေတာင္ လီဖူခ်န္းက ပင္ကိုပါရမီ အေကာင္းဆုံးလို႔ ေျပာလို႔ရတယ္ ။ "" ၾကယ္၁ပြင့္ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံ ပိုင္ရွင္ကို သည္ဘက္ေခတ္ လူငယ္မ်ိဳးဆက္ထဲမွာ နံပါတ္၁ ပင္ကိုပါရမီ အေကာင္းဆုံးလို႔ ေျပာခ်င္တာလား ......။ မင္းဟာက နည္းနည္းေတာ့ ရယ္စရာ ေကာင္းမေနဘူးလား ......။"" ရယ္စရာေကာင္းတယ္ ...... ဟုတ္လား ။ ဟဟဟ ...... သည္ကမၻာႀကီးက ဘယ္ေလာက္အထိ ထူးျခားၿပီး လၽွို႔ဝွက္ဆန္းၾကယ္သလည္း ဆိုတာကို မင္းသိရဲ့လား......။ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံေတြကလြဲၿပီး အျခားအေရးႀကီးတဲ့ အရာေတြ မရွိေတာ့ဘူးလို႔ ထင္ေနတာလား ။ ငုပ္လၽွိုးေနတဲ့ ေမြးရာပါ စြမ္းရည္ေတြ ဆိုတာ ရွိေသးတယ္ကြ ။ ဥပမာ ခ်ဴးယီကိုၾကည့္လိုက္ ......။ သူ႔ဆီမွာေတာင္ ဓားေသြးေၾကာေတြ ရွိေနတယ္ေလ ။"" မင္းေျပာတာကို ငါေထာက္ခံတယ္။ ေရွးေဟာင္းမွတ္တမ္းေတြ အရဆိုရင္ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံက အရာရာကို ကိုယ္စားျပဳေနတာ မဟုတ္ဘူး ။ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံေတြထက္ အေရးႀကီးတဲ့ အရာအခ်ိဳ႕ ရွိေနေသးတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဓားေသြးေၾကာေတြမွာေတာင္ အဆင့္ေတြ ခြဲထားေသးတယ္ကြ ။"" အမွန္အတိုင္း ေျပာရမယ္ဆိုရင္ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံ အေၾကာင္းကိုေတာင္ ဘယ္သူမွ တိတိက်က် နားမလည္ေသးဘူးကြ ။ ေရွးေဟာင္း မွတ္တမ္းေတြမွာ ေရးထားတာကေတာ့ ငုပ္လၽွိုးေနတဲ့ ေမြးရာပါစြမ္းအားနဲ႔ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံကို တစ္ခုတည္းအျဖစ္ မွတ္ယူနိုင္တယ္တဲ့ ။ ဥပမာ ခ်ဴးယီကို ၾကည့္လိုက္ ။ သူ႔ရဲ့ ဓားေသြးေၾကာနဲ႔ ၾကယ္၆ပြင့္ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံကို ေပါင္းလိုက္မယ္ဆိုရင္ အဲဒါက ၾကယ္၆ပြင့္ ဓားတာအို အရိုးတည္ေဆာက္ပုံ သို႔မဟုတ္ ၾကယ္၆ပြင့္ ဓားေသြးေၾကာ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံ ျဖစ္လာနိုင္တယ္။ "" ဒါကိုေတာ့ ငါသေဘာ မတူဘူး။ ငုပ္လၽွိုးေနတဲ့ ေမြးရာပါ စြမ္းရည္ေတြနဲ႔ အ႐ုိးတည္ေဆာက္ပုံက တစ္ခုတည္းအျဖစ္ မွတ္ယူလို႔ မရဘူး ။ လီဖူခ်န္းကို ၾကည့္လိုက္ ......။ သူက ၾကယ္၁ပြင့္ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံပဲ ရွိတာ ။မင္းေျပာတဲ့အတိုင္း သူ႔ရဲ့ ငုပ္လၽွိုးေနတဲ့ ေမြးရာပါ စြမ္းအားနဲ႔ သူ႔ရဲ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံကို ေပါင္းစပ္လိုက္ရင္ေတာင္မွ ၾကယ္၁ပြင့္ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံပဲ ရွိေနဦးမွာ ။ သူ႔ရဲ့ ၾကယ္၁ပြင့္ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံက ဘယ္ေလာက္ပဲ ေၾကာက္စရာ ေကာင္းတယ္ေျပာေျပာ လီဖူခ်န္း အေနနဲ႔ အလြန္ဆုံး အနိုင္ယူနိုင္မွ ၾကယ္၃ပြင့္ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံပိုင္ရွင္ ဒါမွမဟုတ္ ၾကယ္၄ပြင့္ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံ ပိုင္ရွင္ေပါ့။ အခုေတာ့ မင္းၾကည့္လိုက္ေလ......။ လီဖူခ်န္းက ၾကယ္၆ပြင့္ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံ ပိုင္ရွင္ေတြကိုေတာင္ အနိုင္ယူၿပီး ၾကယ္ဘုရင္ တစ္ပါး ျဖစ္လာၿပီ။ ဒါေၾကာင့္ ငါက ငုပ္လၽွိုးေနတဲ့ ေမြးရာပါ စြမ္းရည္နဲ႔ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံကို တစ္ခုတည္းအျဖစ္ မွတ္ယူလို႔ ရတယ္ဆိုတဲ့ အဆိုကို လက္မခံတာ ။"လူေတြအားလုံးက သူတို႔ရဲ့ ထင္ျမင္ယူဆခ်က္ ကိုယ္စီကို လက္ကိုင္ထားၿပီး ေဆြးေႏြးေနၾကပါတယ္။" စိတ္ဝင္စားစရာပဲ......။ သည္ေကာင္ေလးက ငါ့ရဲ့ တိုက္ခိုက္ခ်င္စိတ္ေတြကို လွုံ႔ေဆာ္ေပးေနပါလား......"စီးတုေလ့ရဲ့ မ်က္ႏွာေပၚမွာေတာ့ အျပဳံးတစ္ခု ျဖစ္ေပၚလာခဲ့ပါတယ္။ရွုံးနိမ့္တယ္ ဆိုတဲ့အရသာဟာ သိပ္ၿပီး ခံစားလို႔ ေကာင္းလွတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ၿပိဳင္ဘက္တစ္ေယာက္မွ မရွိတဲ့ ဘဝဟာ ပိုၿပီး ဆိုးပါေသးတယ္။စီးတုေလ့ဟာ ၿပိဳင္ဘက္မရွိဘဲ ထိပ္ဆုံးမွာ ရပ္ေနရတာကို ၿငီးေငြ႕လွပါၿပီ။ အခုေတာ့ သူ႔ေနရာကို စိမ္ေခၚနိုင္တဲ့ ၿပိဳင္ဘက္တစ္ေယာက္ ေပၚလာခဲ့ၿပီ မဟုတ္ပါလား ။" သည္ေကာင့္ရဲ့ စြမ္းရည္က တကယ္ကို ေကာင္းလြန္းတယ္။ "ခ်ီဟန္က လီဖူခ်န္းကို ၾကည့္ၿပီး အေတာ္ေလး ဖိအားဝင္ေနပါတယ္။လီဖူခ်န္းကို မေျပာပါနဲ႔။ ခ်ဴးယီေတာင္မွ သူ႔ကို ဖိအားေပးေနတာပါ။လီဖူခ်န္းကို ရွုံးနိမ့္ၿပီးလို႔ ေနာက္တစ္ပြဲမွာေတာ့ ခ်ဴးယီဟာ ခ်ီဟန္နဲ႔ ေတြ႕ပါတယ္။ခ်ီဟန္ရဲ့ ဘြဲ႕နာမည္ဟာ မေရြ႕လ်ားေသာၾကယ္ဘုရင္ ပါ ။အဲသည္အတြက္ သူက အစြမ္းအစ ကင္းမဲ့သူတစ္ေယာက္ေတာ့ မဟုတ္တာ အေသအခ်ာပါပဲ။ခ်ီဟန္က အရင္ပြဲေတြမွာေတာ့ လက္နက္မဲ့သာ တိုက္ခိုက္ခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ခ်ဴးယီနဲ႔ တိုက္ပြဲမွာေတာ့ သူဟာ သူ႔ရဲ့ လက္သုံးေတာ္ ရဲတင္းႀကီးကို ထုတ္လိုက္ပါၿပီ။ဝုန္း !ခ်ီဟန္ဟာ သူ႔ရဲ့ ရဲတင္းႀကီးကို ေဝွ႕ယမ္းလိုက္တဲ့ အခါမွာေတာ့ ပတ္ဝန္းက်င္ တစ္ခုလုံးဟာ မုန္တိုင္းတစ္ခု တိုက္ခတ္သြားတဲ့အတိုင္း လွုပ္ခါသြားခဲ့ပါတယ္။" ဒါက သည္ေကာင့္ရဲ့ ခြန္အား အစစ္အမွန္လား..."ခ်ဴးယီအေနနဲ႔ ခ်ီဟန္ကို သည္ေလာက္အထိ အားေကာင္းလိမ့္မယ္လို႔ မထင္ထားခဲ့ပါဘူး ။ ခ်ီဟန္ကလည္း သူ႔ရဲ့ ခြန္အား အစစ္အမွန္ကို ဖုံးကြယ္ထားခဲ့ပုံပါပဲ ။' ေကာင္းလိုက္တဲ့ ခႏၶာကိုယ္ အျပင္အား 'လီဖူခ်န္းေတာင္မွ ခ်ီဟန္ကို ခ်ီးက်ဴးလိုက္ပါတယ္။ သူခန႔္မွန္းမိသေလာက္ ဆိုရင္ေတာ့ ခ်ီဟန္ရဲ့ အျပင္အားက ကီလိုဂရမ္ ၅၀၀၀၀ ေက်ာ္ ရွိပါတယ္ ။ ကီလိုဂရမ္ ၅၀၀၀၀ ေအာက္ေတာ့ ေလ်ာ့စရာ အေၾကာင္း လုံးဝ မရွိပါဘူး ။လီဖူခ်န္းအေနနဲ႔ လၽွို႔ဝွက္ေသြးခႏၶာကိုယ္ ဆႏၵကို အသုံးျပဳလိုက္ရင္ေတာင္မွ ကီလိုဂရမ္ ၃၀၀၀၀ ကေန ၃၅၀၀၀ ၾကားမွာပဲ ရွိပါတယ္ ။ခႏၶာကိုယ္ သန္႔စင္မွု ဆႏၵကို နားလည္ အသုံးျပဳနိုင္တဲ့ လူေတြအတြက္ေတာ့ အျပင္အားက သိပ္ၿပီး အေရးမႀကီးေတာ့ပါဘူး။ အဓိက အေရးႀကီးတာက ခံနိုင္ရည္ပါပဲ ။လီဖူခ်န္း ထင္တာကေတာ့ ခ်ီဟန္ရဲ့ ခႏၶာကိုယ္ အျပင္အား သည္ေလာက္အထိ ေကာင္းေနတာက အေၾကာင္းအရင္း ၂ခုေၾကာင့္ ျဖစ္နိုင္ပါတယ္။ပထမအေၾကာင္းအရင္း ကေတာ့ ခ်ီဟန္ဟာ သူ႔ရဲ့ ဆန္းၾကယ္ အထြတ္အထိပ္အဆင့္ ခႏၶာကိုယ္ သန္႔စင္မွုဆႏၵက ေနာက္ဆုံး ကန္႔သတ္ခ်က္အထိ ေရာက္သြားတာ ျဖစ္ရပါမယ္ ။ အဲဒါက ခ်ီဟန္ရဲ့ ခႏၶာကိုယ္အျပင္အားကို ၄၀၀၀၀ ကီလိုဂရမ္အထိ ေရာက္သြားေစနိုင္ပါတယ္။ဒုတိယ အေၾကာင္းအရင္းကေတာ့ ဆန္းၾကယ္ကိရိယာဂိုဏ္းသားေတြရဲ့ ခႏၶာကိုယ္ေပၚမွာ ေရးထိုးထားတဲ့ အင္းကြက္ေတြေၾကာင့္ ျဖစ္ရပါမယ္။ အဲသည္ အင္းကြက္ေတြက ခႏၶာကိုယ္ ႀကံ့ခိုင္မွုကို အားေကာင္းေစသလို ခႏၶာကိုယ္ အျပင္အား ေကာင္းေစဖို႔အတြက္လည္း တစ္ဖက္တစ္လမ္းကေန အေထာက္အပံ့ ေပးေနတာ အေသအခ်ာပါပဲ။" အရွုံးေပးစမ္း "ခ်ီဟန္က သူ႔ရဲ့ ရဲတင္းႀကီးကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ဆုပ္ကိုင္ၿပီး ခ်ဴးယီကို ပိုင္းခ်လိုက္ပါၿပီ။ခ်ီဟန္ရဲ့ ရဲတင္းခုတ္ခ်က္ကေန ထြက္ေပၚလာတဲ့ အရွိန္အဟုန္ဟာ တကယ္ကို အားေကာင္းလြန္းလွပါတယ္။ သူ႔ရဲ့ ပုဆိန္ခုတ္ခ်က္က ေကာင္းကင္ဘုံကေန ကမၻာေျမကို ဖ်က္ဆီးဖို႔ ေစလႊတ္လိုက္တဲ့ မိုးႀကိဳးတစ္စင္းလိုပါပဲ ။ အရွိန္အဟုန္၊ ျပင္းထန္မွု ၊ လ်င္ျမန္မွု စတဲ့အရာအားလုံးဟာ သဟဇာတ ျဖစ္ေနပါတယ္။ခ်ီဟန္ရဲ့ ရဲတင္းတိုက္ကြက္ဟာ တကယ္အားေကာင္းလွတယ္ ဆိုတာကိုေတာ့ ျငင္းစရာ မရွိပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ သိုင္းကြက္ကို ထိန္းခ်ဳပ္နိုင္မွု အပိုင္းမွာေတာ့ သူက အားနည္းေနပါေသးတယ္။သိုင္းပညာအေပၚမွာ နားလည္မွုနဲ႔ သိုင္းကြက္ ထိန္းခ်ဳပ္နိုင္မွုခ်င္း ယွဥ္မယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ခ်ီဟန္ဟာ ခ်ဴးယီကို မယွဥ္နိုင္ေသးပါဘူး။သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ရဲ့ သိုင္းကြက္အားခ်င္း တူညီေနတဲ့အခါမွာေတာ့ သည္သိုင္းပညာအေပၚမွာ နားလည္မွုနဲ႔ သိုင္းကြက္ကို ထိန္းခ်ဳပ္ၿပီး တိတိက်က် တိုက္ခိုက္နိုင္မွုက စကားေျပာသြားခဲ့ပါၿပီ ။ခ်ီဟန္က ရဲတင္း၁၀ခါခုတ္လို႔ တစ္ခါမွ ခ်ဴးယီကို မထိေပမယ့္ ခ်ဴးယီရဲ့ ဓားခ်က္၁၀ခ်က္မွာ တစ္ခ်က္ကေတာ့ ခ်ီဟန္ကို တိတိက်က် ထိပါတယ္။ဒါေပမယ့္ ခ်ဴးယီရဲ့ ဓားခ်က္ေတြက ခ်ီဟန္ကို ဒဏ္ရာ ႀကီးႀကီးမားမား မရေစခဲ့ပါဘူး ။ သူ႔ရဲ့ ဓားခ်က္ေတြက ခ်ီဟန္ရဲ့ ကိုယ္ေပၚမွာ ျခစ္ရာေလးေတြသာ ထင္ေစနိုင္ခဲ့ပါတယ္။ " သည္ေကာင့္ရဲ့ ခႏၶာကိုယ္က မာလွခ်ည္လား "ခ်ဴးယီက အေတာ္ေလးကို အ့ံ့အားသင့္သြားပါတယ္။သူက ဓားေသြးေၾကာစြမ္းအားကို အသုံးျပဳၿပီး ခ်ီဟန္ကို တိုက္ခိုက္ခဲ့တာပါ။ ဒါေပမယ့္ သူ႔ရဲ့ ဓားခ်က္ေတြက ခ်ီဟန္ရဲ့ ခံနိုင္ရည္ကို မေက်ာ္လြန္နိုင္ေသးပါဘူး။" သည္အတိုင္းဆိုရင္ေတာ့ ငါ့ဓားေသြးေၾကာရဲ့ မူလစြမ္းအားကို ထုတ္သုံးမွ ရေတာ့မယ္ "ခ်ဴးယီက သူ႔ရဲ့ ဓားေသြးေၾကာေတြကို ဖိအားေပးလိုက္ၿပီး သူ႔ရဲ့ ဓားေသြးေၾကာ မူလစြမ္းအင္ေတြ ထြက္လာေအာင္ လုပ္လိုက္ပါတယ္။အမွန္အတိုင္း ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ခ်ဴးယီက ဓားေသြးေၾကာေတြရဲ့ မူလစြမ္းအင္ကို မသုံးခ်င္ပါဘူး။သည္ဓားေသြးေၾကာထဲမွာ မူလစြမ္းအင္ေတြ ျပန္ျပည့္လာဖို႔က တစ္ႏွစ္ေလာက္ ၾကာနိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ခ်ဴးယီအေနနဲ႔ ေရြးခ်ယ္စရာ မရွိပါဘူး ။ သူက လီဖူခ်န္းကို ရွုံးခဲ့ၿပီးပါၿပီ။ သူက ခ်ီဟန္ကို အနိုင္ယူနိုင္မွသာ ၾကယ္ဘုရင္ ျဖစ္ေတာ့မွာပါ။ဓားေသြးေၾကာ မူလစြမ္းအင္ကို သုံးလိုက္တဲ့ အခါမွာေတာ့ ခ်ဴးယီရဲ့ ဓားကြက္ေတြဟာ ပိုၿပီးေတာ့ျပင္းထန္လာခဲ့ပါၿပီ။ရႊပ္...ရႊပ္...ရႊပ္...ရႊပ္...ခ်ီဟန္ရဲ့ ခႏၶာကိုယ္ေပၚမွာေတာ့ ဓားဒဏ္ရာေတြ ပိုမ်ားလာခဲ့့ပါတယ္။ အခ်ိဳ႕ဓားဒဏ္ရာေတြဆိုရင္ အရိုးျဖဴေလးေတြေတာင္ ေပၚလာေစတဲ့ အထိပါပဲ ။" ေသစမ္းကြာ "ခ်ီဟန္က ၾကဳံးဝါးလိုက္ၿပီး သူ႔ရဲ့ ရဲတင္းႀကီးနဲ႔ ခ်ဴးယီကို ပစ္ေပါက္လိုက္ပါတယ္။ဒါက လုံးဝကို မေမၽွာ္လင့္ထားတဲ့ တိုက္ခိုက္မွု တစ္ခုပါပဲ။ ခ်ီဟန္က သည္တိုက္ကြက္ကို လၽွို႔ဝွက္ၿပီး ေလ့က်င့္ထားဟန္ တူပါတယ္။ရဲတင္းႀကီးက အလင္းတန္းႀကီး တစ္ခုအသြင္ ေျပာင္းသြားၿပီး ခ်ဴးယီဆီကို တိုးဝင္သြားခဲ့ပါၿပီ ။ခ်ဴးယီက ခ်ီဟန္အေနနဲ႔ အခုလို ရဲတင္းႀကီးကို ပစ္ေပါက္ၿပီး တိုက္ခိုက္လိမ့္မယ္လို႔ ထင္မထား ခဲ့တဲ့အတြက္ ဘယ္လိုမွ ေရွာင္တိမ္းခ်ိန္ မရခဲ့ပါဘူး။ ခ်ဴးယီအေနနဲ႔ လုပ္စရာ တစ္ခုပဲ ရွိပါေတာ့တယ္။ အဲဒါကေတာ့ သူ႔ရဲ့ဓားနဲ႔ ရဲတင္းအလင္းတန္းႀကီးကို ခံေဆာင္ဖို႔ပါပဲ။ထန္......!ရဲတင္းႀကီးနဲ႔ ခ်ဴးယီရဲ့ ဓားတို႔ ထိပ္တိုက္ ေတြ႕ဆုံတဲ့အခါမွာေတာ့ မီးပြားေလးေတြ ဖြာခနဲ ျဖာထြက္သြားခဲ့သလို ခ်ဳးယီကလည္း အေနာက္ကို လြင့္ထြက္သြားခဲ့ပါတယ္။လြင့္ထြက္သြားတဲ့ အရွိန္က ဘယ္ေလာက္အထိ ျပင္းလည္းဆိုရင္ စက္ဝိုင္းပုံ သိုင္းစင္ျမင့္ရဲ့ တစ္ဖက္အစြန္းအထိေတာင္ ေရာက္သြားခဲ့ပါတယ္။ ယား......!ခ်ဴးယီက အလြန္အမင္း ေဒါသ ထြက္သြားခဲ့ပုံပါပဲ။ သူက က်န္ေနေသးတဲ့ သူ႔ရဲ့ ဓားေသြးေၾကာ မူလစြမ္းအင္ အကုန္လုံးကို ထုတ္ေဖာ္ၿပီး ခ်ီဟန္ဆီကို ျပန္ေျပးဝင္လာပါတယ္။" မင္းေသရမယ္ "ခ်ဴးယီက ဓားေရာလူပါ ေပါင္းၿပီး ခ်ီဟန္ဆီကို ခုန္ဝင္သြားခဲ့ပါတယ္။ ခ်ဴးယီရဲ့ ခႏၶာကိုယ္ကေနလည္း ဓားတစ္လက္လို အရွိန္အဝါေတြ ထြက္ေပၚလာခဲ့ပါၿပီ။ ၾကည့္ရတာ ခ်ဴးယီက ဓားနဲ႔လူ တစ္သားတည္း ျဖစ္သြားပုံပါပဲ။ရႊမ္း......ဓားအလင္းတန္းတစ္ခု ထြက္ေပၚလာအၿပီးမွာေတာ့ ခ်ဴးယီဟာ ခ်ီယန္ရဲ့အေနာက္မွာ ျပန္ေပၚလာခဲ့ပါတယ္။" မင္း......မင္း......"ခ်ီဟန္ရဲ့ ခႏၶာကိုယ္က ခ်ဴးယီရဲ့ ဓားခ်က္ေၾကာင့္ ႏွစ္ပိုင္းျပတ္လုနီးပါး ျဖစ္ေနပါတယ္။ သူ႔ရဲ့ အရိုးေတြနဲ႔ ကလီစာေတြကိုေတာင္မွ အတိုင္းသား ျမင္ေနရပါၿပီ။ သည္ျမင္ကြင္းက အသည္းငယ္သူေတြအတြက္ကေတာ့ မႏွစ္ၿမိဳ႕စရာပါပဲ။၁၀၈ကြက္ မဟာ ဝကၤပါရဲ့ အစြမ္းေၾကာင့္သာ မဟုတ္ရင္ေတာ့ ခ်ီဟန္ဟာ သည္ေနရာမွာတင္ ပြဲခ်င္းၿပီး ေသသြားနိုင္ပါတယ္။ ျပန္လည္ဝင္စားျခင္းနယ္ပယ္ ပညာရွင္ေတြေတာင္မွ ခ်ီဟန္ကို ကယ္တင္နိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။" ေၾကာက္ဖို႔ ေကာင္းလိုက္တဲ့ ဓားခ်က္ "ခ်ဴးယီရဲ့ ဓားခ်က္ကို ျမင္လိုက္ရတဲ့ လူတိုင္းက ထိတ္လန္႔ကုန္ပါတယ္။ခ်ဴးယီက သည္ေလာက္ရက္စက္ၿပီး ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့ ဓားခ်က္ကို ထုတ္နိုင္လိမ့္မယ္လို႔ ဘယ္သူမွ မထင္ထားခဲ့ပါဘူးေလ။ခ်ဴးယီကေတာ့ ဘယ္သူ႔ကိုမွ ဂ႐ုမစိုက္ဘဲ လီဖူခ်န္းကိုသာ ေအးစက္စက္ စိုက္ၾကည့္ေနပါတယ္ ။ သူ႔ရဲ့ စိတ္ထဲမွာ အေတာ္ေလး ေနာင္တရေနပါေသးတယ္။ သူက လီဖူခ်န္းနဲ႔ တိုက္ခိုက္တုန္းက မေတြေဝဘဲ ဓားေသြးေၾကာစြမ္းအင္ေတြကို အကုန္အစင္ ထုတ္သုံးလိုက္ရမွာပါ။" ေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းလိုက္တဲ့ ဓားတာအိုစြမ္းအား "လီဖူခ်န္းက မ်က္ခုံးပင့္မိလိုက္ပါတယ္။ခ်ဴးယီရဲ့ သည္ဓားခ်က္မွာ ပါေနတဲ့ စြမ္းအားက သူ႔ရဲ့ သံနက္ ဓားအဆီအႏွစ္ထက္ ပိုအားေကာင္းေနတာေတာ့ အမွန္ပါပဲ။ အေစာပိုင္းတုန္းကသာ ခ်ဴးယီက သည္ဓားခ်က္ကို ထုတ္သုံးခဲ့မယ္ဆိုရင္ သူ႔အေနနဲ႔ ေသခ်ာေပါက္ ေၾကးဝါ ဓားအဆီအႏွစ္ကို ထုတ္သုံးရေတာ့မွာပါ ။" ဓားေသြးေၾကာလား... "စီးတုေလ့ရဲ့ မ်က္လုံးက အေရာင္ေတာက္လာခဲ့ပါၿပီ ။ သူ႔ပုံစံကို ၾကည့္ရတာက ကစားစရာ အသစ္အဆန္း တစ္ခုကို ရလိုက္တဲ့ ကေလး တစ္ေယာက္လိုပါပဲ။ခ်ဴးယီရဲ့ ေနာက္ဆုံးဓားခ်က္က တကယ္ကို ျပင္းထန္လြန္းပါတယ္ ။ ခ်ဴးယီရဲ့ သည္ဓားကြက္ကို သူေတာင္မွ ခုခံနိုင္မလားဆိုတာ ေဝခြဲမရေသးပါဘူး။" သည္ၿပိဳင္ပြဲက အရမ္းကို လြန္ေနၿပီေဟ့ ။ လီဖူခ်န္းနဲ႔ ခ်ဴးယီက လူေကာ ဟုတ္ေသးရဲ့လား ......။"" ၾကယ္ဘုရင္ ၃ပါးထဲမွာဆိုရင္ စီးတုေလ့ပဲ မရွုံးေသးတာေဟ့ ။ စီးတုေလ့ေကာ သူ႔ရဲ့ ရွုံးပြဲမရွိ စံခ်ိန္ကို ထိန္းထားနိုင္ဦးမလား ဆိုတာ ငါအရမ္း သိခ်င္ေနၿပီ။ "" ငါစိတ္ဝင္စားတာက သက္သက္တစ္ခုကြ။ မင္းတို႔ စဥ္းစားၾကည့္စမ္း......။ လီဖူခ်န္းက ခ်ဴးယီကို အနိုင္ရတယ္ ။ ခ်ဴးယီက ခ်ီယန္ကို အနိုင္ျပန္ယူလိုက္တယ္ ။ ခ်ီဟန္ကသာ လီဖူခ်န္းကို အနိုင္ရသြားရင္ ဘယ္လိုျဖစ္သြားမလည္း ။ "စက္ဝိုင္းပုံ စင္ျမင့္ေပၚမွာေတာ့ လီဖူခ်န္းနဲ႔ ခ်ီဟန္တို႔ ေရာက္ေနၾကပါၿပီ။ ခ်ီဟန္ရဲ့ ဒဏ္ရာေတြကလည္း အရွင္းသား ျပန္ေကာင္းမြန္သြားပုံပင္ ။ခံနိုင္ရည္အားေကာင္းလွတဲ့ ခ်ီဟန္နဲ႔ တိုက္ခိုက္ရမွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ လီဖူခ်န္းဟာ သံနက္ဓားအဆီအႏွစ္ ၉၀ ရာခိုင္ႏွုန္းကို ထုတ္သုံးထားပါတယ္။ သူ႔ရဲ့ ဓားနက္ႀကီးကေန ထြက္ေပၚေနတဲ့ ဓားခ်ီေတြကေတာ့ အနက္ေရာင္ ေျပာင္းသြားခဲ့ပါၿပီ။ရႊီး......ရႊီး......ရႊီး...... ရႊပ္...ရႊပ္......ခ်ဴးယီရဲ့ ဓားသိုင္းထက္စာရင္ လီဖူခ်န္းရဲ့ ဓားသိုင္းက ပိုၿပီး တိက်သလို ပိုၿပီးေတာ့လည္း မာယာမ်ားလွပါတယ္။ လီဖူခ်န္း ဓားခ်က္၁၀ခ်က္ ထုတ္လိုက္တိုင္းမွာ ဓားခ်က္၃ခ်က္က ခ်ီဟန္ကို ထိေစပါတယ္။ၿပီးေတာ့ လီဖူခ်န္းရဲ့ ဓားခ်က္ေၾကာင့္ ျဖစ္လာတဲ့ ဓားဒဏ္ရာေတြက ပိုၿပီးနက္ပါေသးတယ္။ ခ်ီဟန္ကေတာ့ ေသြး႐ူးေသြးတန္း ျဖစ္ေနပါၿပီ ။ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆိုေတာ့ လီဖူခ်န္းက သူ႔ကို ေဆာ့ကစားေနတယ္လို႔ ခံစားေနရလို႔ပါပဲ။ လီဖူခ်န္းရဲ့ တိုက္ခိုက္ပုံဟာ ေၾကာင္တစ္ေကာင္က ႂကြက္တစ္ေကာင္ကို မသတ္ေသးခင္ က်ီစားေနတာနဲ႔ ဆင္တူေနပါတယ္။အဆုံးမဲ့အာဏာ အပိုင္း ၃၁၆မရဏမိုးႀကိဳး' သည္ေကာင္က ခ်ဴးယီနဲ႔ တိုက္ပြဲတုန္းက သူ႔ရဲ့ အစြမ္းေတြကို လ်ိဳထားတာပဲ 'လီဖူခ်န္းရဲ့ ေဆာ့ကစားျခင္းကို ခံေနရတဲ့ ခ်ီဟန္ဟာ အေၾကာင္းအရာတစ္ခုကို သေဘာေပါက္သြားပါၿပီ ။ လီဖူခ်န္းရဲ့ လက္ရွိ ဓားခ်က္ေတြဟာ ခ်ဴးယီနဲ႔ တိုက္ပြဲတုန္းကထက္ ၁၀ ရာခိုင္ႏွုန္းနီးပါး ပိုအားေကာင္းေနပါတယ္။ၿပီးေတာ့ လီဖူခ်န္းရဲ့ ဓားခ်က္ေတြဟာ သူ႔ရဲ့ အရိုးေတြ အဆစ္ေတြကိုပဲ ပစ္မွတ္ထားၿပီး တိုက္ခိုက္ေနတာပါ ။ အဲသည္ဓားဒဏ္ရာေတြက ခ်ီဟန္ရဲ့ လွုပ္ရွားမွုေတြကို ေႏွးေကြးလာေစပါၿပီ။' ငါသည္ေကာင့္ရဲ့ ေဆာ့ကစားေနတာကို မခံေတာ့ဘူး 'ခ်ီဟန္က သူ႔ရဲ့ ရွိသမၽွ အားေတြကို စုစည္းၿပီး ရဲတင္းႀကီးကို ပစ္ေပါက္လိုက္ပါတယ္။ဂ်လြတ္......ဂၽြတ္......။ရဲတင္းႀကီးကို အားကုန္သုံးၿပီး ပစ္ေပါက္လိုက္ၿပီးတာနဲ႔ ခ်ီဟန္ရဲ့ ကိုယ္ထဲက အရိုးေတြဟာ က်ိဳးေက်ကုန္ပါတယ္ ။ ဒါက လီဖူခ်န္းေၾကာင့္ ျဖစ္ရတာဆိုရင္လည္း မမွားပါဘူး။ အေစာပိုင္းတုန္းက လီဖူးခ်န္းရဲ့ ဓားခ်က္ေတြဟာ ခ်ီဟန္ရဲ့ အရိုးေတြနဲ႔ အဆစ္ေတြကို အက္ကြဲေစခဲ့တယ္ေလ။ရႊီး......ရဲတင္းႀကီးဟာ အလင္းတန္းတစ္ခု အသြင္ ေျပာင္းသြားၿပီး လီဖူခ်န္းဆီကို တိုးဝင္သြားခဲ့ပါၿပီ။ေဖာက္....!ရဲတင္းႀကီးဟာ လီဖူခ်န္းရဲ့ ခႏၶာကိုယ္ထဲကို စိုက္ဝင္သြားခဲ့ပါတယ္။ဒါေပမယ့္ ခ်ီဟန္ဟာ မေပ်ာ္လိုက္ရပါဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆိုေတာ့ သူပစ္လိုက္တဲ့ ရဲတင္းဟာ လီဖူခ်န္းရဲ့ ကိုယ္ပြား ျဖစ္ေနလို႔ပါပဲ ။" ခိခိ ...... မင္းက သည္တိုက္ကြက္နဲ႔ ငါ့ကို အနိုင္ယူခ်င္တာလား "လီဖူခ်န္းရဲ့ ခႏၶာကိုယ္ အစစ္ကေတာ့ ခ်ီဟန္ရဲ့ အေရွ႕မွာ ေရာက္ေနပါၿပီ။ရႊမ္း......လီဖူခ်န္းရဲ့ ဓားခ်က္က ခ်ီဟန္ရဲ့ ညာဘက္လက္ေမာင္းေပၚမွာ ရွိတဲ့ ေသြးေၾကာမႀကီး တစ္ခုကို ျဖတ္ပစ္လိုက္ပါတယ္။ ရႊမ္း ......လီဖူခ်န္းရဲ့ ေနာက္ထပ္ ဓားခ်က္တစ္ခ်က္က ခ်ီဟန္ရဲ့ ဘယ္ဘက္ေလက္ေမာင္းေပၚမွာ ရွိတဲ့ ေသြးေၾကာမႀကီး တစ္ခုကို ျဖတ္ပစ္လိုက္ျပန္ပါတယ္။ရႊမ္း......ရႊမ္း......ရႊမ္း......မ်က္စိတစ္မွိတ္အတြင္းမွာပဲ လီဖူခ်န္းက ခ်ီဟန္ရဲ့ ေသြးေၾကာမႀကီးေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ျဖတ္ပစ္လိုက္ပါတယ္။ ခ်ီဟန္က ဒုကၡိတတစ္ေယာက္သာသာ ျဖစ္သြားခဲ့ပါၿပီ ။ခ်ီဟန္ကေတာ့ ဘာမွမတတ္နိုင္ဘဲ လီဖူခ်န္း ျပဳသမၽွကိုသာ ၿငိမ္ခံေနရပါတယ္။သူက လီဖူခ်န္းကို ဘယ္လိုမွ တုံ႔ျပန္နိုင္ဖို႔ အေၾကာင္းမရွိေတာ့ပါဘူး ။ သူ႔ရဲ့ အရိုးေတြက က်ိဳးေက်ကုန္သလို ေသြးေၾကာမႀကီးေတြကလည္း ျပတ္ေတာက္ကုန္ပါၿပီ။' သစ္ပင္တစ္ပင္ကို သတ္ခ်င္ရင္ အရင္ဆုံး ေရေသာက္ျမစ္ကို ျဖတ္ရတယ္' ဆိုတဲ့ စကားပုံထဲက အတိုင္း လီဖူခ်န္းဟာ လုပ္ေဆာင္သြားခဲ့တာပါ။သည္တိုက္ပြဲမွာ အနိုင္ရသူကေတာ့ လီဖူခ်န္းပါပဲ ။" ဟူး...... ခ်ီဟန္ေတာင္မွ လီဖူခ်န္း ျပဳသမၽွ ႏုေနရတဲ့ အျဖစ္ကို ေရာက္သြားခဲ့ၿပီ ။ သည္လီဖူခ်န္းက တကယ္ကို ေၾကာက္စရာေကာင္းလြန္းတယ္ ။ "လူငယ္တစ္ေယာက္က သက္ျပင္းရွည္ႀကီးတစ္ခ်က္ ခ်လိုက္ပါတယ္။"လုံးဝကို မယုံနိုင္စရာဘဲကြာ......။ လီဖူခ်န္းရဲ့ အသိစိတ္အာ႐ုံနဲ႔ ဓားသိုင္းက တကယ္ကို အစြမ္းထက္လြန္းတယ္ ။ ခ်ီဟန္ရဲ့ ရဲတင္းပ်ံ သိုင္းကြက္ေတာင္မွ လီဖူခ်န္းကို ဒုကၡမေပးနိုင္ခဲ့ဘူး။ "ၿပိဳင္ပြဲရဲ့ ေနာက္ဆုံးအဆင့္ကို ေရာက္ေနၿပီ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ေနာက္ထပ္တစ္ပြဲမွာေတာ့ ခ်ီဟန္နဲ႔ စီးတုေလ့တို႔ ထိပ္တိုက္ေတြ႕ၾကပါတယ္။ခ်ဴးယီနဲ႔ လီဖူခ်န္းတို႔ ႏွစ္ေယာက္ရဲ့ အနိုင္ယူျခင္းကို ခံရအၿပီးမွာေတာ့ ခ်ီဟန္က အေတာ္ေလးကို စိတ္ဓာတ္ပ်က္ျပားေနပါၿပီ ။ သူ႔ရဲ့ တိုက္ပြဲဝင္စိတ္ဓာတ္က သိပ္ၿပီးေတာ့ အားမေကာင္းေတာ့ပါဘူး။ဒါေပမယ့္လည္း ခ်ီဟန္ဟာ ၾကယ္ဘုရင္တစ္ေယာက္ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ေတာ္႐ုံတန္႐ုံေလာက္ေတာ့ တိုက္ခိုက္ေနနိုင္ဆဲပါပဲ။ဘုန္oး ...ဘုန္း...ဘုန္း......စီးတုေလ့နဲ႔ ခ်ီဟန္ဟာ အနီးကပ္ တိုက္လိုက္ၾကပါတယ္။" မိုးႀကိဳးလက္သီ း "စီးတုေလ့က သူ႔ရဲ့ မိုးႀကိဳးလက္သီးျဖင့္ ခ်ီဟန္ကို ထိုးလိုက္ပါတယ္။ဂ်ိမ္......ဒလိန္းလိန္း......ခ်ီဟန္ရဲ့ ခႏၡာကိုယ္ေပၚကို ျပင္းထန္လြန္းလွတဲ့ မိုးႀကိဳးေတြ က်ေရာက္လာခဲ့ပါၿပီ။အံ့ၾသစရာပါပဲ ။ ခ်ီဟန္ရဲ့ ခံနိုင္ရည္က အေတာ္ေလး ေကာင္းေနပါတယ္။ စီးတုေလ့ရဲ့ မိုးႀကိဳးလက္သီးက သူ႔ရဲ့ ခႏၶာကိုယ္ကို ေညာ္နံ့ ထြက္ေစတာကလြဲၿပီး ဘာမွ သက္ေရာက္မွု မရွိေစခဲ့ပါဘူး ။" စီးတုေလ့...... မင္းရဲ့ လက္သီးက ငါ့ရဲ့ ခံနိုင္ရည္ကို မေက်ာ္လြန္နိုင္ပါလား "ခ်ီဟန္က ယုံၾကည္မွု အနည္းငယ္ ျပန္ရလာခဲ့ပါတယ္။ဓားသမားေတြရဲ့ ဖ်က္ဆီးနိုင္စြမ္းက နဂိုမူလတည္းက အားေကာင္းၿပီးသားပါ။ ဖ်က္ဆီးနိုင္စြမ္းေတြ ညီမၽွေနတဲ့ အခါမွာဆိုရင္ လက္သီးက ဓားကို ဘယ္လိုမွ မယွဥ္နိုင္ပါဘူး ။" ေသခ်ာၿပီလား "စီးတုေလ့က နားလည္ရခက္တဲ့ အျပဳံးမ်ိဳး ျပဳံးလိုက္ပါတယ္။" ငါ့ရဲ့ သည္လက္သီးကို ျမည္းစမ္းၾကည့္ပါလား "စီးတုေလ့က ေကာင္းကင္ေပၚကို ခုန္တက္သြားၿပီး ခ်ီဟန္ကို အေပၚစီးကေန ထိုးခ်လိုက္ပါတယ္။စီးတုေလ့ရဲ့ အေနာက္မွာေတာ့ မိုးႀကိဳးပုံရိပ္ႀကီးတစ္ခု ျဖစ္ေပၚလာၿပီး ထိုမိုးႀကိဳးပုံရိပ္ကလည္း ခ်ီဟန္ကို ထိုးခ်လိုက္ပါတယ္။" ဒါ......ဒါႀကီးက ......"ပါရမီရွင္ လူငယ္အားလုံးဟာ မ်က္လုံးျပဴးသြားခဲ့ပါၿပီ။ဂ်ိန္း......ဂ်လိန္း......ေကာင္းကင္ကေန မိုးႀကိဳးႀကီးတစ္စင္း ပစ္ခ်လာခဲ့ပါတယ္။ ထိုမိုးႀကိဳးနဲ႔ စီးတုေလ့ရဲ့ လက္သီးက ထြက္ေပၚလာတဲ့ ခရမ္းေရာင္မိုးႀကိဳးေတြဟာ ေပါင္းစည္းသြားၿပီး မိုးႀကိဳးလက္သီးႀကီး တစ္ခုအျဖစ္ ေျပာင္းလဲသြားခဲ့ပါတယ္။အား......!ခ်ီဟန္က ငယ္သံပါေအာင္ ေအာ္ဟစ္ၿပီး လြင့္ထြက္သြားပါေတာ့တယ္။ ခ်ီဟန္ရဲ့ တစ္ကိုယ္လုံးဟာ မိုးႀကိဳးပစ္တာကို ခံလိုက္ရသလို ေလာင္ကၽြမ္းသြားခဲ့ပါၿပီ။ ခ်ီဟန္ရဲ့ အေျခအေနကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ကို ဆိုးတယ္လို႔ ေျပာရမွာပါပဲ ။ သူ႔ရဲ့ ခႏၶာကိုယ္ အစိတ္အပိုင္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ မည္းတူးခ်ိတ္သြားခဲ့တာပါ ။"ဒါက မရဏမိုးႀကိဳး လက္သီးသိုင္းပဲ။ "လူတစ္ေယာက္က စီးတုေလ့ရဲ့ လက္သီးသိုင္းကို မွတ္မိသြားခဲ့ပါတယ္။ မရဏမိုးႀကိဳး လက္သီးသိုင္းဟာ မိုးႀကိဳးဂိုဏ္းရဲ့ အေကာင္းဆုံး သိုင္းပညာ ျဖစ္ပါတယ္။ အေရွ႕ယူနီကြန္းတိုက္ႀကီးရဲ့ ထိပ္တန္းသိုင္းပညာ ၁၀မ်ိဳးထဲမွာဆိုရင္ အဆင့္၂မွာ ရပ္တည္ေနတာပါ ။ မရဏမိုးႀကိဳး လက္သီးသိုင္းရဲ့ အဆင့္က ေကာင္းကင္နဂါး ဓားသိုင္းထက္ေတာင္ ျမင့္ပါေသးတယ္။စီးတုေလ့ဟာ သည္လက္သီးသိုင္းကို တတ္သိနားလည္းျခင္း အဆင့္အထိ ေလ့က်င့္ထားၿပီးၿပီ ဆိုတာ သိသာလြန္း ေနပါၿပီ။" စီးတုေလ့က တကယ္ပဲ မရဏ လက္သီးသိုင္းကို ေလ့က်င့္ထားနိုင္ ခဲ့တာပဲ ။ သူက နံပါတ္၁ ၾကယ္ဘုရင္ဆိုတဲ့ ဘြဲ႕ထူးနဲ႔ ထိုက္တန္ပါေပတယ္ ။"လူေတြအားလုံးကေတာ့ လုံးဝကို အံ့ၾသေနၾကပါၿပီ။ေျမကမၻာ ပညာရွင္ေတြဟာ ဆန္းၾကယ္အထြတ္အထိပ္အဆင့္ သိုင္းပညာရဲ့ ၿပီးျပည့္စုံျခင္း အဆင့္အထိေရာက္ေအာင္ ေလ့က်င့္နိုင္ဖို႔ဆိုတာ မျဖစ္နိုင္သေလာက္ပါပဲ ။ဒါေပမယ့္ ခ်ဴးယီနဲ႔ စီးတုေလ့ကေတာ့ ေလ့က်င့္နိုင္ခဲ့ပါတယ္။မိုးႀကိဳးဂိုဏ္းခ်ဳပ္ကေတာ့ အားရပါးရ ျပဳံးေနပါတယ္။ သူကလြဲၿပီး ဘယ္သူမွ စီးတုေလ့ရဲ့ စြမ္းရည္ အစစ္အမွန္ကို မသိပါဘူး။ မိုးႀကိဳးဂိုဏ္းမွာတုန္းကဆိုရင္ စီးတုေလ့ဟာ ေကာင္းကင္နယ္ပယ္ အဆင့္၂ ရွိတဲ့ အတြင္းစည္း အႀကီးအကဲ တစ္ေယာက္ကို အနိုင္ယူခဲ့ၿပီးပါၿပီ ။ သည္သတင္းကို သူက ဖုံးကြယ္ထားခဲ့တာပါ ။' စီးတုေလ့က တကယ္ကို အစြမ္းထက္တာပဲ ။ သူ႔ရဲ့ လက္သီးခ်က္က ခ်ဴးယီေနာက္ဆုံး သုံးသြားတဲ့ ဓားကြက္နဲ႔ သိပ္မကြာဘူး ။'လီဖူခ်န္းက စီးတုေလ့ကို ၾကည့္ရင္းနဲ႔ ေတြးေနမိပါတယ္။ခ်ဴးယီရဲ့ ေနာက္ဆုံးဓားကြက္က တကယ္ပဲ ေၾကာက္စရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ ျပင္းထန္လြန္းပါတယ္ ။ အဲသည္ဓားကြက္ရဲ့ ျပင္းထန္မွုဟာ ခ်ဴးယီရဲ့ မူလဓားကြက္ထက္ ၂ဆနီးပါး ရွိပါတယ္။ စီးတုေလ့ကေတာ့ ဓားေသြးေၾကာေတြ မရွိဘဲနဲ႔ သူ႔ရဲ့ သိုင္းအားသက္သက္နဲ႔သာ လက္သီးခ်က္ကို ထုတ္ေဖာ္သြားခဲ့တာပါ ။ အဲသည္အခ်င္းအရာကို ၾကည့္ခ်င္းအားျဖင့္ စီးတုေလ့ဟာ ဘယ္ေလာက္အထိ ေၾကာက္စရာ ေကာင္းသလည္း ဆိုတာကို သိနိုင္ပါတယ္။အခုဆိုရင္ေတာ့ ၿပိဳင္ပြဲက ၂ပြဲသာ က်န္ပါေတာ့တယ္။ တစ္ပြဲကေတာ့ ခ်ဴးယီနဲ႔ စီးတုေလ့တို႔ရဲ့ တိုက္ပြဲ ျဖစ္ၿပီး ေနာက္တစ္ပြဲက စီးတုေလ့နဲ႔ လီဖူခ်န္းရဲ့ တိုက္ပြဲပါ။အရင္ဆုံး တိုက္ရမယ့္ ႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ ခ်ဴးယီနဲ႔ စီးတုေလ့ ပါပဲ။ခ်ဴးယီက တိုက္ပြဲစၿပီ ဆိုတာနဲ႔ သူ႔ရဲ့ ဓားေသြးေၾကာ မူလ စြမ္းအင္ေတြကို ထုတ္ယူသုံးစြဲၿပီး တိုက္ပါေတာ့တယ္။အေစာပိုင္းမွာေတာ့ ခ်ဴးယီနဲ႔ စီးတုေလ့ဟာ လက္ရည္တူေတြပါပဲ။ဒါေပမယ့္ အခ်ိန္ၾကာလာတာနဲ႔အမၽွ စီးတုေလ့ဟာ ပိုပိုၿပီး ေၾကာက္စရာ ေကာင္းလာပါတယ္။ စီးတုေလ့ဟာ ခ်ဴးယီထက္ က်င့္ႀကံျခင္း၊ အတြင္းအားက်င့္စဥ္ နဲ႔ သိုင္းပညာပိုင္းေတြမွာ သာလြန္ေနပါတယ္ ။ ရွင္းရွင္းေျပာရမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ စီးတုေလ့ဟာ ခ်ဴးယီထက္ အဘက္ဘက္မွာ သာလြန္ေနတာပါ။ခ်ဴးယီက သူ႔ရဲ့ ဓားေသြးေၾကာေတြေၾကာင့္သာ ခံသာေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။"သည္အတိုင္း ဆက္သြားေနမယ္ ဆိုရင္ ငါရွုံးေတာ့မယ္ "ခ်ဴးယီကလည္း သူ႔ရဲ့ အေျခအေနကို ရိပ္မိပါတယ္။" ဓားနဲ႔လူ ေပါင္းစပ္ျခင္း "ခ်ဴးယီက ဓားေသြးေၾကာထဲက မူလစြမ္းအင္ေတြ အကုန္လုံးကို ထုတ္ယူသုံးစြဲၿပီး သူ႔ရဲ့ ဓားကြက္ကို ထုတ္လိုက္ပါၿပီ။ခ်ဴးယီေကာ သူ႔ရဲ့ ဓားပါ အလင္းတန္းေလးတစ္ခု အသြင္ေျပာင္းၿပီး စီးတုေလ့ဆီကို တိုးဝင္သြားခဲ့ပါတယ္။စီးတုေလ့ရဲ့ မ်က္ႏွာကေတာ့ ေလးနက္တည္ၾကည္ သြားခဲ့ပါၿပီ ။ သူ႔အေနနဲ႔ သည္ဓားကြက္ကို ခုခံနိုင္မလား ဆိုတာ မေသခ်ာလွပါဘူး။ဒါေပမယ့္ သူတြက္ထားတာ တစ္ခုေတာ့ရွိပါတယ္။ ခ်ဴးယီက သည္လိုတိုက္ခိုက္ပုံမ်ိဳးကို စိတ္တိုင္းက် မသုံးနိုင္ေသးပါဘူး ။ အကယ္၍ ခ်ဴးယီသာ သည္လိုတိုက္ခိုက္ပုံမ်ိဳးကို စိတ္တိုင္းက် သုံးနိုင္ခဲ့မယ္ဆိုရင္ လီဖူခ်န္းနဲ႔ တိုက္ပြဲမွာ ေတြေဝမေနဘဲနဲ႔ သုံးလိုက္ပါၿပီ ။ဂ်ိန္း......ဂ်လိန္း......စီးတုေလ့က မရဏမိုးႀကိဳး လက္သီးသိုင္းကို အသုံးျပဳၿပီး မိုးႀကိဳးေတြကို ဆင့္ေခၚကာ မိုးႀကိဳးလက္သီးႀကီးတစ္ခု အျဖစ္ အသြင္ေျပာင္းေစပါတယ္။ဒါေပမယ့္ ဓားအလင္းတန္းက လ်င္ျမန္လြန္းလွပါတယ္။ စီးတုေလ့တစ္ေယာက္ မိုးႀကိဳးလက္သီးကို သုံးဖို႔ ျပင္ေနစဥ္မွာပဲ ဓားအလင္းတန္းက သူ႔အေရွ႕ကို ေရာက္လာခဲ့ပါၿပီ။ရလဒ္ကေတာ့ မိုးႀကိဳးလက္သီးဟာ ဓားအလင္းတန္းကို ထိထိမိမိ မထိုးလိုက္ရတာပါပဲ ။ ဘန္း......ဘန္း......ဓားအလင္းတန္း တစ္ခုဟာ မိုးႀကိဳးေတြကို ေက်ာ္ျဖတ္ကာ စီးတုေလ့ဆီ တိုးဝင္လာခဲ့ပါတယ္။ေဖာက္......!စီးတုေလ့ရဲ့ ဘယ္ဘက္ ပုခုံးကေတာ့ ထုတ္ခ်င္းေဖာက္ ေပါက္ထြက္သြားခဲ့ပါၿပီ ။ ပုခုံးရိုး ျဖဴျဖဴေတြကိုေတာင္ ျမင္ေနရပါေသးတယ္။ေဝါ့......စီးတုေလ့က ေသြးတစ္လုတ္ အန္လိုက္ပါေသးတယ္။" စီးတုေလ့ ရွုံးသြားတာလား......"လူေတြအားလုံးဟာ ပါးစပ္အေဟာင္းသားျဖစ္ေနပါၿပီ ။ သူတို႔က ဘာေျပာလို႔ ေျပာရမွန္းကို မသိေတာ့ပါဘူး ။ဘန္း!႐ုတ္တ႐ုတ္ ခ်ဴးယီဟာ ပုံရက္သား လဲက်သြားခဲ့ပါတယ္။ အနီးကပ္ ၾကည့္လိုက္မယ္ ဆိုရင္ေတာ့ သူ႔ရဲ့ ရင္ဘတ္မွာ အေပါက္ႀကီး တစ္ခု ရွိေနတာကို ေတြ႕ျမင္ရမွာပါ ။စီးတုေလ့ဟာ ဓားအလင္းတန္းကို ထိထိမိမိ မထိုးနိုင္ဘူးဆိုတာကို သိလိုက္တဲ့အတြက္ ေနာက္ထပ္ လက္သီးခ်က္ တစ္ခ်က္ကို သူေသကိုယ္ေသ သေဘာနဲ႔ ထိုးခ်လိုက္ျဖစ္ပါတယ္။ သည္လက္သီးခ်က္က မရဏမိုးႀကိဳးလက္သီး မဟုတ္ေပမယ့္လည္း ခ်ဳးယီရဲ့ အကာအကြယ္မဲ့ေနတဲ့ ရင္ဘတ္ကိုေတာ့ ထိထိမိမိ ထိုးနိုင္ခဲ့ပုံပါပဲ။၁၀၈ကြက္ မဟာဝကၤပါက ဘယ္ေလာက္ႀကီးတဲ့ ဒဏ္ရာကိုမဆို အေကာင္းပကတိ ျဖစ္ေစနိုင္စြမ္း ရွိလို႔သာ ခ်ဴးယီအေနနဲ႔ မေသေသးဘဲ ရွိေနတာပါ ။" ႀထီ "ခ်ဴးယီက လူးလိမ့္ၿပီး ထလာကာ ပါးစပ္ထဲက ေသြးအက်ိအခၽြဲေတြကို ေထြးထုတ္လိုက္ပါတယ္။" ငါရွုံးၿပီ ။"ေျပာၿပီးတာနဲ႔ တစ္ၿပိဳင္နက္ ခ်ဴးယီဟာ ေက်ာက္တုံးမ႑ိဳင္ဆီကို ျပန္ခုန္တက္သြားပါေတာ့တယ္ ။အေစာပိုင္းတုန္းက သူ႔ရဲ့ ဓားခ်က္ဟာ သူတတ္နိုင္တဲ့ အတိုင္းအတာထက္ လြန္သြားခဲ့ပါၿပီ။ သူ႔ရဲ့ ဓားေသြးေၾကာထဲမွာ ရွိတဲ့ စြမ္းအင္ေတြကလည္း မက်န္သေလာက္ပါပဲ။ အဲသည္အတြက္ ခ်ဴးယီဟာ အရွုံးေပးတာကလြဲၿပီး အျခားေရြးစရာ မရွိေတာ့ပါဘူး ။စီးတုေလ့ကေတာ့ သူ႔ရဲ့ ေက်ာက္တုံးမ႑ိဳင္ေပၚကို ျပန္မသြားေတာ့ပါဘူး။ သူက လီဖူခ်န္းရွိရာ ဆီကိုသာ လွမ္းၾကည့္လိုက္ပါတယ္။လီဖူခ်န္းကလည္း ပါးနပ္သူတစ္ေယာက္ ျဖစ္တဲ့အတြက္ စီးတုေလ့က သူ႔ကို စိမ္ေခၚေနၿပီ ဆိုတာကို သိပါတယ္။က်ားနဂါးၿပိဳင္ပြဲက တစ္ပြဲသာ က်န္ေနေတာ့တာပါ။ အဲဒါကေတာ့ စီးတုေလ့နဲ႔ လီဖူခ်န္းရဲ့ တိုက္ပြဲပါပဲ။သည္တိုက္ပြဲက နံပါတ္တစ္ ၾကယ္ဘုရင္ကို အဆုံးအျဖတ္ေပးမယ့္ တိုက္ပြဲဆိုရင္လည္း မမွားပါဘူး ။အဆုံးမဲ့အာဏာ အပိုင္း ၃၁၇ေၾကးဝါ ဓားအဆီအႏွစ္" ဒါက ေနာက္ဆုံး အဆုံးအျဖတ္ပြဲပဲ "" ဒါက ထိပ္ဆုံးမွာ ဘယ္သူရွိသလည္းဆိုတာကို သက္ေသျပမယ့္ပြဲ ။ သည္ဘက္ေခတ္ ေထာင္စုႏွစ္အတြင္းမွာဆိုရင္ စီးတုေလ့နဲ႔ လီဖူခ်န္းတို႔ ႏွစ္ေယာက္စလုံးဟာ အေတာ္ဆုံး ေျမကမၻာ ပညာရွင္ေတြ ဆိုတာကိုေတာ့ ဘယ္လိုမွ ျငင္းမရဘူး ။'"" အင္း... မင္းေျပာတာကို ငါလက္ခံပါတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ ခ်ဴးယီက အနာဂတ္မွာ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္စလုံးကို ေက်ာ္တက္သြားလိမ့္မယ္ ။ သူ႔ရဲ့ ဓားေသြးေၾကာေတြ အရမ္းအစြမ္းထက္တယ္ကြ ။ သူက စီးတုေလ့ကိုေတာင္ ဒဏ္ရာရေစခဲ့တာ ။"" ဟား...ဟား......။ မင္းက လီဖူခ်န္းကို အဲလို အထင္ေသးလို႔ မရဘူးေလကြာ...။ လီဖူခ်န္းက ေျမကမၻာနယ္ပယ္ အဆင့္၈နဲ႔ ခ်ဴးယီကို အနိုင္ယူထားတာ အားလုံး အျမင္ပဲ ။ သူကေကာ ခ်ဴးယီ တိုးတက္လာသလို မတိုးတက္ဘူးလို႔ မင္းအာမခံ နိုင္လား ။"" မသိဘူးေဟ့ ။ ငါကေတာ့ ခ်ဴးယီဟာ အနာဂတ္မွာ အရမ္းအစြမ္းထက္လာမယ့္ ပညာရွင္တစ္ေယာက္ ျဖစ္လာမယ္လို႔ ယုံၾကည္တယ္ ။ ခ်ဴးယီရဲ့ ဓားေသြးေၾကာေတြသာ အျပည့္အဝ နိုးထလာခဲ့မယ္ ဆိုရင္ ဓားတာအိုမွာ သူ႔ကို ဘယ္သူယွဥ္နိုင္မွာလည္း ။"လူေတြအားလုံးဟာ သူတို႔ရဲ့ အျမင္ေတြကို ေပၚေပၚတင္တင္ပဲ ေဆြးေႏြးေနၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္သူမွ ျငင္းလို႔ မရတဲ့ အခ်က္ကေတာ့ ခ်ဴးယီ၊ စီးတုေလ့နဲ႔ လီဖူခ်န္းဟာ တူညီတဲ့ အဆင့္အတန္း တစ္ခုမွာ ရပ္တည္ေနတဲ့ လူေတြ ဆိုတာပါပဲ။အခုခ်ိန္မွာေတာ့ က်ားနဂါး စာရင္းရဲ့ အဆင့္ရပ္တည္မွုေတြက ရွင္းလင္းသြားခဲ့ပါၿပီ ။ အဆင့္၁ နဲ႔ အဆင့္၂ ေနရာက လြဲရင္ေပါ့ ။အျခားေသာ လက္ေရြးစင္ ပါရမီရွင္ေတြရဲ့ က်ားနဂါး စာရင္း အဆင့္ရပ္တည္မွုေတြကေတာ့အဆင့္၃ ။ ခ်ဴးယီအဆင့္၄။ ခ်ီဟန္အဆင့္၅။ က်င္းရိုလုအဆင့္၆။ က်င္႐ုတုံအဆင့္၇။ တန္က်င္းယြန္အဆင့္၈။ စုလင္းအဆင့္၉။ လ်ိဳေဖးယြင္အဆင့္၁၀။ဟန္ရိမင္အဆင့္၁၁။ ရွဟိုေခ်ာင္အဆင့္၁၂။ မုယုံဒီးတို႔ပါပဲ။စုမုယူနဲ႔ ရန္ခ်င္းဟူတို႔ကေတာ့ အဆင့္ေတာ္ေတာ္ေလး ျပတ္က်န္ခဲ့တယ္ ဆိုေပမယ့္ ထိပ္ဆုံး၃၆ေယာက္ ထဲမွာေတာ့ ရွိေနပါေသးတယ္။ စုမုယူကေတာ့ က်ားနဂါးစာရင္းရဲ့ အဆင့္၁၅မွာ ရွိေနတဲ့အတြက္ သိပ္ၿပီးေတာ့ ျပတ္က်န္ခဲ့တယ္လို႔ မေျပာနိုင္ပါဘူး ။ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ လူေတြအားလုံးေစာင့္ေမၽွာ္ေနတဲ့ တိုက္ပြဲႀကီး စပါၿပီ။ လူေတြအားလုံးရဲ့ မ်က္စိအားလုံးဟာလည္း လီဖူခ်န္းနဲ႔ စီးတုေလ့အေပၚမွာသာ က်ေရာက္ေနပါတယ္။ဖ်က္ျမင္းဘုရင္ လီဖူခ်န္းကပဲ စီးတုေလ့ကို အနိုင္ယူသြားနိုင္မွာလား ။ဒါမွမဟုတ္ နံပါတ္တစ္ ၾကယ္ဘုရင္ စီးတုေလ့ကပဲ လီဖူခ်န္းကို အနိုင္ယူၿပီး ၾကယ္ဘုရင္ေတြရဲ့ သိကၡာကို ျပန္ဆည္ ေပးနိုင္မလား ။ အဲသည္အေျဖကိုေတာ့ သိပ္မၾကာခင္မွာ သိရေတာ့မွာပါ။ ဒါက ဘုရင္ႏွစ္ပါးရဲ့ အဆုံးအျဖတ္ တိုက္ပြဲ ျဖစ္တဲ့အတြက္ လူေတြအားလုံးဟာ အသက္ကိုေတာင္ ျပင္းျပင္း မရွူရဲဘဲ ေစာင့္ၾကည့္ေနၾကပါတယ္။က်ားနဂါး ၿပိဳင္ပြဲရဲ့ နံပါတ္၁ ဆိုတာက ဂုဏ္ပုဒ္သက္သက္ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါက ကံေကာင္းျခင္းၾကယ္ကံၾကမၼၼာနဲ႔လည္း သက္ဆိုင္ေနပါေသးတယ္။အရင္ၾကယ္ဘုရင္ေတြရဲ့ ေျပာစကားေတြ အရဆိုရင္ ၾကယ္ဘုရင္ေတြဟာ ေကာင္းကင္နယ္ပယ္ကို ခ်ိဳးေဖာက္ဝင္ေရာက္တဲ့အခါမွာ အျခားလူေတြနဲ႔ မတူတဲ့ ကံေကာင္းျခင္းမ်ိဳးနဲ႔ ၾကဳံရပါတယ္။ ၾကယ္ဘုရင္ေတြဟာ ေကာင္းကင္နယ္ကယ္ကို ခ်ိဳးေဖာက္ဝင္ေရာက္ရင္ ေကာင္းကင္နယ္ကယ္ အဆင့္၂ ရဲ့ အထြတ္အထိပ္ကို တစ္ခါတည္းတန္းၿပီး ေရာက္သြားတာပါ။ နံပါတ္၁ ၾကယ္ဘုရင္ေတြဆိုရင္ ေကာင္းကင္နယ္ပယ္အဆင့္၃ အထိေတာင္ တက္လွမ္းသြားနိုင္ပါေသးတယ္။ တကယ္လို႔ ၾကယ္ဘုရင္စာရင္းမွာ ၂ႀကိမ္တိတိ ပါဝင္နိုင္ခဲ့တဲ့ နံပါတ္၂ ၾကယ္ဘုရင္နဲ႔ နံပါတ္၃ ၾကယ္ဘုရင္ဟာ ေကာင္းကင္နယ္ပယ္ကို ခ်ိဴးေဖာက္ဝင္ေရာက္ခဲ့ရင္ ေသခ်ာေပါက္ ေကာင္းကင္နယ္ပယ္ အဆင့္၃ကို ေရာက္သြားမွာပါ။ ၾကယ္ဘုရင္စာရင္းမွာ ႏွစ္ႀကိမ္တိတိ နံပါတ္၁ေနရာ ရခဲ့တဲ့ လူဆိုရင္ေတာ့ ေကာင္းကင္နယ္ပယ္ကို ခ်ိဳးေဖာက္ဝင္ေရာက္တဲ့ အခါဆိုရင္ ေကာင္းကင္နယ္ပယ္ အဆင့္၃ရဲ့ အထြတ္အထိပ္အဆင့္အထိ ေရာက္သြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကံေလးနည္းနည္းေလာက္ ေကာင္းခဲ့မယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ေကာင္းကင္နယ္ပယ္ အဆင့္၄အထိေတာင္ ေရာက္နိုင္ပါေသးတယ္။သည္အခ်က္ေၾကာင့္သာ စီးတုေလ့နဲ႔ အျခားၾကယ္ဘုရင္ႏွစ္ပါးဟာ ေကာင္းကင္နယ္ပယ္ကို ခ်ိဳးေဖာက္ဝင္ေရာက္ျခင္း မရွိေသးဘဲနဲ႔ က်ားနဂါးၿပိဳင္ပြဲကို ေနာက္ထပ္တစ္ႀကိမ္ ဝင္ၿပိဳင္တာ ျဖစ္ပါတယ္။စက္ဝိုင္းပုံစင္ျမင့္ေပၚမွာေတာ့ စီးတုေလ့နဲ႔ လီဖူခ်န္းတို႔ ႏွစ္ေယာက္စလုံး ေရာက္ေနၾကပါၿပီ ။ သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာေတာ့ မီတာ၂၀နီးပါး ျခားေနပါတယ္။စီးတုေလ့ ရဲ့ မ်က္ႏွာက လုံးဝကို တည္ၾကည္ေလးနက္ေနပါၿပီ ။ သူ႔ရဲ့ ဆ႒မအာ႐ုံက လီဖူခ်န္းကို အနိုင္ယူဖို႔ဟာ ခ်ဴးယီနဲ႔တုန္းကေလာက္ လြယ္မွာမဟုတ္ဘူးလို႔ သတိေပးေနသည္ မဟုတ္ပါလား ။သည္ပြဲကို အနိုင္ရဖို႔ဆိုရင္ ဒဏ္ရာအႀကီးအက်ယ္ ရၿပီးမွသာ ျဖစ္နိုင္လိမ့္မယ္လို႔လည္း စီးတုေလ့တစ္ေယာက္ အာ႐ုံရေနပါတယ္။" မရဏမိုးႀကိဳး "ခရမ္းေရာင္မိုးႀကိဳးေတြနဲ႔အတူ မိုးႀကိဳးပုံရိပ္ႀကီးတစ္ခုဟာ စီးတုေလ့ရဲ့ အေနာက္မွာ ျဖစ္တည္လာခဲ့ပါၿပီ။စက္ဝိုင္းပုံစင္ျမင့္ရဲ့ ေကာင္းကင္ထက္မွာလည္း မေရမတြက္နိုင္တဲ့ ခရမ္းေရာင္ မိုးႀကိဳးေတြ ျပည့္ႏွက္လာပါတယ္။ ထို႔ေနာက္မွာေတာ့ ထိုမိုးႀကိဳးေတြဟာ ခရမ္းေရာင္ မိုးႀကိဳးလက္သီးႀကီးအျဖစ္ ေျပာင္းသြားၿပီး လီဖူခ်န္းကို ထိုးခ်လိုက္ပါေတာ့တယ္။ဟူး......ဟူး......လီဖူခ်န္းကလည္း လၽွပ္စီးအလ်င္နဲ႔ မိုးႀကိဳးလက္သီးကို ေရွာင္လိုက္ပါတယ္။မရဏမိုးႀကိဳးဟာ အရမ္းကို ျမန္ဆန္ေပမယ့္လည္း လီဖူခ်န္းကို မထိခဲ့ပါဘူး။ လီဖူခ်န္းရဲ့ အသိစိတ္အာ႐ုံက သူ႔ကို မရဏမိုးႀကိဳးရဲ့ စက္ကြင္းကေန လြတ္ေျမာက္နိုင္ေအာင္ အကူအညီ ေပးေနတယ္ေလ။" မင္းရဲ့ အသိစိတ္အာ႐ုံက လုံေလာက္တယ္လို႔ ထင္ေနတာလား "စီးတုေလ့က ႏွာေခါင္းတစ္ခ်က္ ရွုံ႔လိုက္ၿပီး လက္သီးခ်က္ေတြကို တရစပ္ ထုတ္လိုက္ပါတယ္။ေကာင္းကင္ေပၚက ခရမ္းေရာင္မိုးႀကိဳးလက္သီးေတြကလည္း လီဖူခ်န္းဆီကို အဆက္မျပက္ က်ေရာက္လာခဲ့ပါၿပီ။အခုခ်ိန္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ သည္မိုးႀကိဳးလက္သီးေတြကို ဘယ္လိုမွ ေရွာင္ဖို႔ မျဖစ္နိုင္ေတာ့ပါဘူး ။ အဲသည္အတြက္ လီဖူခ်န္းအေနနဲ႔ လုပ္စရာတစ္ခုပဲ ရွိပါေတာ့တယ္။" မိစၧာႏွင္ သတ္ျဖတ္ျခင္းအရိပ္ "အနက္ေရာင္ ဓားရိပ္ေတြက ကန္လန္႔ကာတစ္ခုသဖြယ္ လက္သီးရိပ္ေတြကို လႊမ္းျခဳံသြားခဲ့ပါၿပီ။ေဖာင္း......ေဖာင္း......ေဖာင္း......ဒါေပမယ့္ လက္သီးရိပ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက အနက္ေရာင္ဓားကန္႔လန္႔ကာႀကီးကို ေဖာက္ထြက္လာၿပီး လီဖူခ်န္းဆီကို က်ေရာက္လာေနဆဲပါပဲ။" မိုးႀကိဳးဂိုဏ္းရဲ့ အစြမ္းအထက္ဆုံး လက္သီးသိုင္းက နာမည္ေက်ာ္ထိုက္ပါေပတယ္။ "လီဖူခ်န္းက အသက္ကို တဝႀကီး ရွုလိုက္ကာ အလ်င္အျမန္ ေရွာင္တိမ္းလိုက္ပါတယ္။ ဘန္း......!ခရမ္းေရာင္ မိုးႀကိဳးလက္သီးေတြ အရမ္းကို မ်ားေနတဲ့အတြက္ လီထူခ်န္းဟာ လြတ္လြတ္ကၽြတ္ကၽြတ္ ေရွာင္တိမ္းနိုင္စြမ္း မရွိခဲ့ပါဘူး။ သူက ခရမ္းေရာင္မိုးႀကိဳးလက္သီးတစ္ခုက္ိုေတာ့ ဓားနဲ႔သာ ကာလိုက္ရပါတယ္။လီဖူခ်န္းရဲ့ ခႏၶာကိုယ္ဟာ ေျမျပင္တစ္ေလၽွာက္ ေလ်ာၿပီး လြင့္ထြက္သြားခဲ့ပါၿပီ ။ သူရဲ့ ခႏၶာကိုယ္ေပၚမွာလည္း မီးေလာင္ဒဏ္ရာေတြ အေတာ္မ်ားမ်ား ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။" ေကာင္းတယ္ ။ ငါ့ရဲ့ ေနာက္ထပ္လက္သီးတစ္ခ်က္ကို ခံၾကည့္ဦး "စီးတုေလ့က ေကာင္းကင္ေပၚကို ခုန္တက္ကာ မိုးႀကိဳးလက္သီးေတြနဲ႔ အဆင္မျပတ္ ထိုးခ်လိုက္ျပန္ပါတယ္။' သည္အတိုင္း ဆက္သြားေနမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ငါရွုံးေတာ့မွာ အေသအခ်ာပဲ ။ ငါ့ရဲ့ ေၾကးဝါ ဓားအဆီအႏွစ္ကို ထုတ္သုံးဖို႔ အခ်ိန္တန္ၿပီ။ ေၾကးဝါ ဓားအဆီအႏွစ္ နည္းနည္းေလာက္ပဲ ထုတ္သုံးရင္ေတာ့ ဘယ္သူမွ သတိမထားမိေလာက္ပါဘူး ။ 'ေၾကးဝါဓားအဆီအႏွစ္ ရဲ့ အစြမ္းေတြအကုန္လုံးကိုသာ ထုတ္သုံးလိုက္မယ္ဆိုရင္ လူေတြအကုန္လုံး ထိတ္လန္႔ကုန္မယ္ ဆိုတဲ့ အခ်က္ကို လီဖူခ်န္းအေနနဲ႔ ထည့္တြက္ရပါမယ္။လူတစ္ေယာက္ရဲ့ အစြမ္းက ရွိသင့္တာထက္ ပိုလြန္းေနမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ အဲသည္လူဟာ သက္ဆိုးရွည္ေလ့ မရွိပါဘူး ။ အဲသည္အခ်က္ကိုေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ ေကာင္းေကာင္းႀကီး သေဘာေပါက္ပါတယ္။သူ႔ရဲ့ သံနက္ဓားအဆီအႏွစ္ကို ထုတ္သုံး လိုက္တာကိုေတာင္မွ ထိပ္သီးပညာရွင္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ သူ႔ကို သတိျပဳမိေနၾကပါၿပီ။အျခားလ့ဝွက္နည္းနစ္ တစ္ခုနဲ႔တြဲၿပီး သုံးလို႔ရတဲ့ လၽွို႔ဝွက္နည္းနစ္။သည္လို လၽွို႔ဝွက္နည္းစနစ္ ဆိုတာမ်ိဳးက ထိပ္တန္းအင္အားစုႀကီး ၁၀စုေတာင္မွ ပိုင္ဆိုင္ထားတာ မဟုတ္ပါဘူး ။" ေၾကးဝါဓားအဆီအႏွစ္လာစမ္း "လီဖူခ်န္းရဲ့ ေက်ာရိုးမႀကီးေပၚမွာ ေရးထိုးထားတဲ့ သံနက္ဓားအင္းကြက္ရဲ့ ၅ရာခိုင္ႏွုန္းေလာက္က ေၾကးဝါေရာင္ ေျပာင္းသြားခဲ့ပါၿပီ။ထို႔ေနာက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းရဲ့ ဓားနက္ႀကီးကေန ၾကက္ေသြးေရာင္နဲ႔ ေၾကးဝါေရာင္ ေရာစပ္ထားတဲ့ ဓားခ်ီေတြ ျဖစ္ေပၚလာၿပီး မိုးႀကိဳးလက္သီးေတြကို ရင္ဆိုင္ဖို႔အတြက္ ေျပးထြက္သြားပါေတာ့တယ္။" ဟမ့္ဘ......မင္းက ငါ့ရဲ့ တိုက္ခိုက္မွုကို ခုခံခ်င္ေသးတာလား......"စီးတုေလ့က ႏွာေခါင္းရွုံ႔လိုက္ပါတယ္။ေဖာင္း......ေဖာင္း......ေဖာင္း...... ေဖာင္း......ေဖာင္း......ေလအျပည့္ မွုတ္သြင္းထားတဲ့ ေလပူေဖာင္းေတြကို အပ္တစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ ထိုးေဖာက္လိုက္သလိုပါပဲ ။ စီးတုေလ့ရဲ့ မိုးႀကိဳးလက္သီးေတြ အကုန္လုံးဟာ ေပါက္ကြဲထြက္ကုန္ပါၿပီ။ထို႔ေနာက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းရဲ့ အားေကာင္းလွတဲ့ ဓားခ်ီေတြဟာ စီးတုေလ့ အေပၚကို မိုးရြာခ်လိုက္တဲ့အလား က်ေရာက္လာပါေတာ့တယ္။" ဘာ......ဘာျဖစ္သြားတာလည္းဟ "စီးတုေလ့က ကေသာကေမ်ာနဲ႔ အေနာက္ကို ခုန္ဆုတ္လိုက္ရပါတယ္။ သူက အေနာက္ကို ခုန္ဆုတ္ရင္းနဲ႔ မိုးႀကိဳးလက္သီး ၃ခ်က္ထုတ္ၿပီး လီဖူခ်န္းရဲ့ ဓားခ်ီေတြကို ဖ်က္ဆီးလိုက္ရပါေသးတယ္။" သည္ေကာင္ ......အခုခ်ိန္အထိ သူ႔ရဲ့ အစြမ္းေတြ အကုန္လုံးကို ထုတ္မျပေသးတာလား......"စီးတုေလ့ရဲ့ မ်က္ႏွာက မွုန္ကုပ္ကုပ္ ျဖစ္သြားခဲ့ပါၿပီ ။သူက လီဖူခ်န္းအေနနဲ႔ သူ႔ရဲ့ စြမ္းရည္ အစစ္အမွန္ကို ထုတ္ျပၿပီးသြားၿပီလို႔ ယူဆ ထားခဲ့တာပါ။အခုေတာ့ သူ႔ရဲ့ ယူဆခ်က္ မွားသြားၿပီဆိုတာကို စီးတုေလ့တစ္ေယာက္ သိလိုက္ပါတယ္။ လီဖူခ်န္းအေနနဲ႔ သူ႔ရဲ့ မိုးႀကိဳးလက္သီးေတြကို ေဖာက္ခြဲဖို႔အတြက္ လၽွို႔ဝွက္နည္းစနစ္ တစ္ခု သုံးလိုက္တယ္ဆိုတာ အသိသာႀကီးပါပဲ။" လီဖူခ်န္းက လူေကာဟုတ္ေသးရဲ့လား......။ သူက ႏွစ္ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာ အသက္ရွင္ေနတဲ့ မိစၧာအိုႀကီး တစ္ေကာင္လား.........။ သူက ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး သည္ေလာက္အထိ မ်ားျပားလွတဲ့ ဝွက္ဖဲေတြကို ပိုင္ဆိုင္ထားတာလဲ ......"လူအုပ္ႀကီးကေတာ့ လီဖူခ်န္းကို ၾကည့္ၿပီး ေမးခြန္းေတြ အမ်ားႀကီး ျဖစ္လာပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူတို႔အေနနဲ႔ လီဖူခ်န္းကို ဘာမွတ္ခ်က္ ေပးလို႔ ေပးရမွန္း မသိေတာ့ပါဘူး။လီဖူခ်န္းက သူတို႔ကို အခုလို ပါးစပ္အေဟာင္းသား ျဖစ္ေစခဲ့တာ တစ္ခါ၊ႏွစ္ခါလည္း မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး ။ သည္တစ္ႀကိမ္နဲ႔ဆိုရင္ အနည္းဆုံးေတာ့ ေလးႀကိမ္ ရွိေနပါၿပီ။လီဖူခ်န္း တစ္ေယာက္ က်ရွုံးေတာ့မယ္လို႔ သူတို႔ ထင္ျမင္ယူဆလိုက္တိုင္းမွာ ထိုသေကာင့္သားက သူ႔ရဲ့ လ်ိဳထားတဲ့ အစြမ္းအစေတြကို ထုတ္ျပရင္းနဲ႔ သူတို႔ရဲ့ ထင္ျမင္ယူဆခ်က္ေတြကို ေျပာင္းျပန္ျဖစ္ေစခဲ့ပါတယ္။သည္လီဖူခ်န္းဆိုတဲ့ကာင္က လူေတြရဲ့ ထင္ျမင္ယူဆခ်က္ေတြ ေျပာင္းျပန္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ရတာကို သိပ္ၿပီး သေဘာက်ေနပုံပါပဲ။ အခုလည္းသူက စီးတုေလ့ရဲ့ မိုးႀကိဳးလက္သီးေတြကို ေဖာက္ခြဲၿပီး သူ႔ရဲ့ ဖုံးကြယ္ထားတဲ့ စြမ္းရည္တစ္ခုကို ထုတ္ျပလိုက္ျပန္ပါၿပီ။" ေကာင္းကင္ဘုံ မရဏမိုးႀကိဳး .........။ အရာအားလုံးကို ဖ်က္ဆီးျခင္း"စီးတုေလ့က ေဒါသတႀကီးနဲ႔ ေအာ္ဟစ္ၾကဳံးဝါးလိုက္ၿပီး မရဏမိုးႀကိဳးလက္သီးသိုင္းရဲ့ ပြဲသိမ္းတိုက္ကြက္ကို ထုတ္လိုက္ပါေတာ့တယ္။သူ႔ရဲ့ လက္သီးခ်က္ ထြက္ေပၚလာတာနဲ႔ တစ္ၿပိဳင္နက္ ေကာင္းကင္တစ္ခုလုံးဟာ အုံ႔မွိုင္းသြားၿပီး မိုးႀကိဳးလၽွပ္စီးေတြနဲ႔ ျပည့္ႏွက္ေနတဲ့ ကမၻာႀကီး တစ္ခုလို ျဖစ္သြားခဲ့ပါၿပီ။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ လၽွပ္စစ္စက္ကြင္းႀကီးတစ္ခု ျဖစ္ေပၚလာေသးတယ္။ အဲသည္ လၽွပ္စစ္ စက္ကြင္းႀကီးက လီဖူခ်န္းကိုေတာင္ ထုံက်ဥ္သြားေစခဲ့ပါတယ္။" အား "လီဖူခ်န္းရဲ့ ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလုံး လၽွပ္စစ္စက္ကြင္းဒဏ္ေၾကာင့္ တဆက္ဆက္ တုန္ယင္ေနခဲ့ပါၿပီ ။ လီဖူခ်န္းအေနနဲ႔ သူ႔လက္ထဲက ဓားကိုင္ေတာင္ ဆက္ၿပီးေတာ့ ဆုပ္ကိုင္ထားဖို႔ အားမရွိေတာ့သလိုပါပဲ။ဒါေတာင္မွ စီးတုေလ့ရဲ့ လက္သီးကေန ထြက္ေပၚလာတဲ့ အရွိန္အဝါေတြပဲ ရွိပါေသးတယ္။ ေကာင္းကင္ေပၚကေန က်လာတဲ့ စီးတုေလ့ရဲ့ မိုးႀကိဳးလက္သီးေတြသာ ထိမွန္သြားခဲ့မယ္ ဆိုပါက လီဖူခ်န္းအေနနဲ႔ တစ္စစီ ေပါက္ကြဲသြားေလာက္ပါတယ္။" အကာအကြယ္ ျဖစ္တည္စမ္း "လီဖူခ်န္းရဲ့ အမိန္႔ေပးသံနဲ႔အတူ သူ႔ရဲ့ ခႏၶာကိုယ္ေပၚမွာ အစိမ္းေရာင္နဲ႔ အနက္ေရာင္ ေရာယွက္ေနတဲ့ ခ်ီစြမ္းအင္အလႊာတစ္ခု ျဖစ္ေပၚလာခဲ့ပါၿပီ။ ဒါကေတာ့ သံနက္ဓားအဆီအႏွစ္နဲ႔ ေၾကးဝါဓားအဆီအႏွစ္ေတြ ခိုဝင္ကိန္းေအာင္းေနတဲ့ ဓားခ်ီအကာအကြယ္ တစ္ခုပါပဲ။ဓားခ်ီအကာအကြယ္ ျဖစ္တည္လာၿပီး ေနာက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ လၽွပ္စစ္စက္ကြင္းေၾကာင့္ ခံစားေနရတဲ့ ထုံက်ဥ္မွုေတြကို မခံစားရေတာ့ပါဘူး ။" မီးေတာက္နဂါး တိုက္စမ္း ..."ထို႔ေနာက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ သူ႔ရဲ့ ဓားနက္ႀကီးကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ကိုင္ၿပီး မိုးႀကိဳးလက္သီးေတြကို ပိုင္းျဖတ္ပစ္လိုက္ပါတယ္။ဂါး......ဂရား...!လီဖူခ်န္းရဲ့ ဓားခ်ီေတြဟာ နဂါးႀကီး တစ္ေကာင္အျဖစ္ ေျပာင္းသြားၿပီး ခရမ္းေရာင္ မိုးႀကိဳးေတြ ဆီကို ပ်ံတက္သြားခဲ့ပါၿပီ။မီးေတာက္နဂါးႀကီးရဲ့ ခႏၶာကိုယ္ကိုေတာ့ အနက္ေရာင္ အေၾကးခြံေတြနဲ႔ ဖုံးအုပ္ထားၿပီး ေျခသည္းလက္သည္းေတြ ၊ အစြယ္ေတြနဲ႔ ဦးခ်ိဴကေတာ့ ေၾကးဝါေရာင္ ေတာက္ပေနပါတယ္။ေဖာင္း......ေဖာင္း...... ေဖာင္း.........မီးေတာက္နဂါးႀကီးဟာ ခရမ္းေရာင္မိုးႀကိဳးေတြနဲ႔ ဖြဲ႕စည္းထားတဲ့ မိုးႀကိဳးလက္သီးႀကီးကို လက္သည္းေတြနဲ႔ ဆြဲျဖဲလိုက္ၿပီး ေပါက္ကြဲေသလိုက္ပါတယ္။ ထိုမီးေတာက္နဂါးႀကီးက ထိုမၽွနဲ႔တင္ ရပ္တန္႔မသြားေသးဘဲ စီးတုေလ့ရဲ့ ခ်ီအကာအကြယ္ေတြကိုပါ ဆြဲျဖဲဖ်က္ဆီးလိုက္ကာ စီးတုေလ့ဆီကို တိုးဝင္သြားခဲ့ပါေသးတယ္။ၿဗိ......!စီးတုေလ့ရဲ့ ခ်ီအကာအကြယ္က ဘယ္ေလာက္ပင္ ေကာင္းမြန္ေနပါေစေလ။ သည္မီးေတာက္နဂါးႀကီးရဲ့ အမ်က္ေဒါသကိုေတာ့ ေတာင့္ခံနိုင္ခဲ့ပုံ မရပါဘူး ။ သည္မီးေတာက္နဂါးႀကီးက ေၾကးဝါ ဓားအဆီအႏွစ္ေတြ ခိုဝင္ကိန္းေအာင္းေနတဲ့ နဂါးႀကီးပင္ မဟုတ္ပါေလာ ။အား.........!စီးတုေလ့ရဲ့ ခႏၶာကိုယ္ တစ္ျခမ္းကေတာ့ ေၾကးဝါ ဓားအဆီအႏွစ္ ဓားခ်ီေတြေၾကာင့္ စုတ္ျပတ္သတ္ သြားခဲ့ပါၿပီ။ သည္တိုက္ပြဲမွာ အနိုင္ရသြားသူကေတာ့ လီဖူခ်န္း ပါပဲ။အဆုံးမဲ့အာဏာ အပိုင္း၃၁၈အစစ္အမွန္နဂါးရဲ့ ပုံရိပ္" နံပါတ္တစ္ ပေဟဠိ သိုင္းသမားႀကီးက တကယ္ကို ေၾကာက္စရာ ေကာင္းလြန္းတယ္။ သူက သည္လိုအစြမ္းထက္တဲ့ လၽွို႔ဝွက္နည္းစနစ္ကိုေတာင္မွ သူ႔ရဲ့ လက္ရင္းတပည့္ကို အခ်ိန္တိုအတြင္းမွာ ကၽြမ္းကၽြမ္းက်င္က်င္ တတ္ေျမာက္သြားေအာင္ သင္ၾကားေပးနိုင္စြမ္း ရွိတာပဲ။"ဂိုဏ္းအသီးသီးရဲ့ ျပန္လည္ဝင္စားျခင္း နယ္ပယ္ပညာရွင္ေတြေတာင္မွ မနာလို ျဖစ္လာတဲ့ပုံပင္ ။အျခားေသာ လၽွို႔ဝွက္နည္းစနစ္နဲ႔ တြဲၿပီး အသုံးျပဳလို႔ရတဲ့ လၽွို႔ဝွက္နည္းစနစ္ဆိုတာက အင္မတန္ ရွားပါးလြန္းပါတယ္။ မဟာပညာရွင္ေတြ ရွိခဲ့က်တဲ့ ေခတ္တုန္းကေတာ့ ရွိနိုင္ေပမယ့္ သည္ေန႔ေခတ္မွာေတာ့ မရွိသေလာက္ကို ရွားေနခဲ့ပါၿပီ။လီဖူခ်န္းသုံးသြားတဲ့ လၽွို႔ဝွက္နည္းစနစ္က ၾကယ္၄ပြင့္ လၽွို႔ဝွက္နည္းစနစ္ ျဖစ္ရမယ္လို႔ သူတို႔ ယူဆထားပါတယ္။ဒါေပမယ့္ သူတို႔မသိတာက မျပည့္စုံတဲ့ ဓားအဆီအႏွစ္ လၽွို႔ဝွက္နည္းစနစ္ဟာ ၾကယ္၆ပြင့္အဆင့္ လၽွို႔ဝွက္နည္းစနစ္ ဆိုတာပါပဲ။ ၿပီးေတာ့ သည္လၽွို႔ဝွက္နည္းစနစ္ဟာ ၾကယ္၆ပြင့္ လၽွို႔ဝွက္နည္းစနစ္ေတြထဲမွာေတာင္မွ အေကာင္းဆုံး လို႔ ယူဆနိုင္ပါတယ္။ ဓားအဆီအႏွစ္က်မ္း အျပည့္အစုံသာ ဆိုရင္ေတာ့ အနည္းဆုံးအေနနဲ႔ ၾကယ္၇ပြင့္လၽွို႔ဝွက္နည္းစနစ္ အမ်ားဆုံး အေနနဲ႔ ၾကယ္၉ပြင့္ လၽွို႔ဝွက္နည္းစနစ္ေတာင္ ျဖစ္နိုင္ဖြယ္ ရွိပါတယ္။အဲသည္အခ်က္ကိုသာ ျပန္လည္ဝင္စားျခင္း ပညာရွင္ေတြ သိသြားရင္ေတာ့ အ႐ူးအမူး တပ္မက္သြားေလာက္ပါၿပီ ။ အခ်ိဳ႕ဆိုရင္ နံပါတ္တစ္ ပေဟဠိသိုင္းသမားႀကီးရဲ့ အမ်က္ေဒါသကိုေတာင္ အမွုမထားေတာ့ဘဲ လီဖူခ်န္းကို မျပည့္စုံတဲ့ ဓားအဆီအႏွစ္က်မ္းအား ေျပာင္းလႊဲေပးဖို႔ ဖိအားေပးလာမွာ အေသအခ်ာပါပဲ ။အကယ္၍သာ သူတို႔က မျပည့္စုံတဲ့ ဓားအဆီအႏွစ္က်မ္းကိုသာ ေလ့က်င့္ၿပီးသြားပါက အေရွ႕ယူနီကြန္း တိုက္ႀကီးတစ္ခုလုံးကို အုပ္စိုးနိုင္မည္ မဟုတ္ပါလား ။ ပေဟဠိသိုင္းသမားေတြဟာ ထူးျခားဆန္းၾကယ္ သိုင္းလၽွို႔ဝွက္နယ္ေျမထဲက ထြက္လာမယ္ဆိုရင္ ျပန္လည္ဝင္စားျခင္း နယ္ပယ္အထြတ္အထိပ္မွာသာ ရွိေနမွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ သိပ္ၿပီးေတာ့ ေၾကာက္စရာ မလိုေတာ့ပါဘူး။စိတ္မေကာင္းစရာ တစ္ခုကေတာ့ အဲသည္အခ်က္ကို ဘယ္သူမွ မသိတာပါပဲ။ သူတို႔အားလုံးဟာ လီဖူခ်န္းရဲ့ လၽွို႔ဝွက္နည္းစနစ္ကို ၾကယ္၄ပြင့္ လၽွို႔ဝွက္ နည္းစနစ္ဟုသာ ထင္ေနၾကတာပါ။ၾကယ္၄ပြင့္ လၽွို႔ဝွက္နည္းစနစ္ တစ္ခုအတြက္နဲ႔ေတာ့ ဘယ္ျပန္လည္ဝင္စားျခင္း နယ္ပယ္ပညာရွင္မွ နံပါတ္တစ္ ပေဟဠိ သိုင္းသမားႀကီးနဲ႔ ထိပ္တိုက္ မေတြ႕ခ်င္ၾကပါဘူး ။ ဒါက သူတို႔ရဲ့ အသက္နဲ႔ စြန္႔စားရေလာက္တဲ့ အရာတစ္ခု မဟုတ္ပါဘူး။လၽွို႔ဝွက္နည္းစနစ္ေတြမွာလည္း သူ႔ရဲ့ သတ္မွတ္ခ်က္နဲ႔သူ ရွိပါတယ္။ ျပန္လည္ဝင္စားျခင္းနယ္ပယ္ ပညာရွင္ေတြဟာ ၾကယ္၅ပြင့္လၽွို႔ဝွက္နည္းစနစ္ေတြနဲ႔သာ သင့္ေတာ္တာပါ ။ ၾကယ္၄ပြင့္ လၽွို႔ဝွက္နည္းစနစ္ေတြေတာင္မွ သူတို႔သုံးလိုက္မယ္ဆိုရင္ ပုံမွန္စြမ္းရည္ကို ျပနိုင္ေတာ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ၾကယ္၃ပြင့္ လၽွို႔ဝွက္နည္းစနစ္ကို သုံးလိုက္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ပိုၿပီးေတာ့ေတာင္ စြမ္းရည္ေလ်ာ့က်သြားမွာပါ ။ရွင္းရွင္းေျပာရမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ လူတစ္ေယာက္ရဲ့ က်င့္ႀကံမွု အဆင့္ျမင့္လာတာနဲ႔အမၽွ အသုံးျပဳရမယ့္ လၽွို႔ဝွက္နည္းစနစ္ကလည္း ပိုေကာင္းတဲ့ လၽွို႔ဝွက္နည္းစနစ္ကို သုံးရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။အျခားလၽွို႔ဝွက္နည္းစနစ္တစ္ခုနဲ႔ တြဲဖက္ၿပီး အသုံးျပဳလို႔ရတဲ့ ၾကယ္၄ပြင့္ လၽွို႔ဝွက္နည္းစနစ္ ဆိုတာက ေကာင္းကင္နယ္ပယ္ ပညာရွင္ေတြ အတြက္ဆိုရင္ ႐ူးသြားေလာက္တဲ့ လၽွို႔ဝွက္နည္းစနစ္ ျဖစ္ေပမယ့္ ျပန္လည္ဝင္စားျခင္း ပညာရွင္ေတြ အတြက္ကေတာ့ သိပ္ၿပီး အေရးမပါလွပါဘူး။ဒါေပမယ့္လည္း ရရင္ေတာ့ ပိုေကာင္းတာေပါ့ေလ ။" ဘိုးဘိုး...... လီဖူခ်န္း နိုင္သြားၿပီ " ေဇာင္မင္းယြီက အားရဝမ္းသာစြာျဖင့္ ေျပာလိုက္ပါတယ္။" အင္း ......။ ဘိုးဘိုးလည္း ျမင္ရပါတယ္ မင္းယြီရဲ့..."ေဇာင္ဝူက်င္းကလည္း ေပ်ာ္တျပဳံးျပဳံး ျဖစ္ေနပါၿပီ။မိုးျပာေရာင္ ဂိုဏ္းထဲမွာဆိုရင္ သူက လီဖူခ်န္းကို ေထာက္ခံခဲ့တဲ့ ပထမဦးဆုံး အႀကီးအကဲပါပဲ ။ အခုေတာ့ သူ႔ရဲ့ ေထာက္ခံမွုက မွန္ကန္တယ္ ဆိုတာကို လီဖူခ်န္းက သက္ေသျပလိုက္ၿပီ မဟုတ္ပါေလာ ။အမွန္အတိုင္း ေျပာရမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ သူကိုယ္တိုင္ေတာင္မွ လီဖူခ်န္းကို သည္ေလာက္အထိ အစြမ္းထက္မယ္လို႔ ထင္မထားခဲ့ပါဘူး။" သည္ေကာင္က တကယ္ပဲ က်ားနဂါးစာရင္းရဲ့ နံပါတ္၁ ျဖစ္သြားတာလား "လ်ဴဝူေဟာင္နဲ႔ ယုဝူရွန္းတို႔ကေတာ့ လီဖူခ်န္းကို ၾကည့္ရင္း မိုးၿပိဳလာသလို ခံစားေနရပါတယ္။သိပ္မၾကာခင္တုန္းကမွ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ဟာ လီဖူခ်န္းကို အနာဂတ္မွာ အနိုင္ယူဖို႔အတြက္ စိတ္ကူးယဥ္ေန ခဲ့ပါေသးတယ္။ လီဖူခ်န္းက ကံေလးအနည္းငယ္ ကူလို႔သာ သူတို႔ကို ႏွာတစ္ဖ်ား သာေနတာလို႔ ထင္ေနခဲ့တာပါ။အခုေတာ့ သူတို႔ဟာ အေျခအေနမွန္ကို သိျမင္သြားခဲ့ပါၿပီ ။ လီဖူခ်န္းက သူတို႔ကို ႏွာတစ္ဖ်ားေလး သာေနတာ မဟုတ္ပါဘူး။ လီဖူခ်န္းက သူတို႔ရဲ့ အေရွ႕ မိုင္တစ္ေသာင္းေလာက္မွာ ရွိေနတာပါ။ေနာက္ထပ္သုံးႏွစ္ေနလို႔ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ က်ားနဂါးၿပိဳင္ပြဲကို လာၿပိဳင္တဲ့ အခါမွာဆိုရင္ လီဖူခ်န္းက မိုးေပၚမွာပ်ံၿပီး ေလၽွာက္သြားေနေလာက္ပါၿပီ။" သည္ႏွစ္ က်ားနဂါးၿပိဳင္ပြဲက သမိုင္းေၾကာင္းတစ္ေလၽွာက္မွာ ကေမာက္ကမ အျဖစ္ဆုံး ၿပိဳင္ပြဲတစ္ခု ျဖစ္လာခဲ့ၿပီ "စုမုယူက လီဖူခ်န္းကို ၾကည့္ေနရင္းနဲ႔ ခပ္တိုးတိုး ေရရြတ္လိုက္ပါတယ္။လီဖူခ်န္းလို တက္သစ္စ ၾကယ္ပြင့္တစ္ေယာက္က က်ားနဂါးၿပိဳင္ပြဲရဲ့ အဆင့္၁ ေနရာကို ယူသြားတယ္ ဆိုတာ တကယ့္ကို ၾကဳံေတာင့္ၾကဳံခဲ အျဖစ္အပ်က္ တစ္ခုပါပဲ ။ စီးတုေလ့ဟာ က်ားနဂါးၿပိဳင္ပြဲရဲ့ အဆင့္၁ ေနရာကို ရခဲ့တုန္းက အသက္၂၄ ႏွစ္ ရွိေနခဲ့ပါၿပီ။ ၿပီးေတာ့ စီးတုေလ့ ၿပိဳင္ပြဲဝင္တုန္းက ၾကယ္ဘုရင္ေဟာင္းႀကီးေတြ မရွိေတာ့ပါဘူး ။ ၾကယ္ဘုရင္ေဟာင္းႀကီးေတြသာ ရွိေနဦးမယ္ဆိုရင္ေတာ့ စီးတုေလ့ဟာ နံပါတ္တစ္ ၾကယ္ဘုရင္ ျဖစ္လာနိုင္ဦးမလားဆိုတာ သံသယ ျဖစ္ဖြယ္ပါပဲ။ူသည္တစ္ေခါက္ က်ားနဂါး ၿပိဳင္ပြဲမွာေတာ့ လက္ေရြးစင္ ပါရမီရွင္ေတြ မ်ားျပားလြန္းလွသလို ၾကယ္ဘုရင္ သုံးေယာက္လည္း ျပန္ပါလာပါေသးတယ္ ။ တက္သစ္စ လူငယ္ၾကယ္ပြင့္ တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ က်ားနဂါးစာရင္းရဲ့ အဆင့္၁ ေနရာကို ရဖို႔ဆိုတာက မျဖစ္နိုင္သေလာက္ပါပဲ။ ဒါက လုံးဝကို ခက္ခဲၾကမ္းတမ္းတဲ့ ခရီးရွည္ႀကီး ဆိုရင္လည္း မမွားပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ လီဖူခ်န္းကေတာ့ လုပ္ျပနိုင္ခဲ့ပါတယ္။" ငါက သူ႔ကို အထင္ေသးခဲ့မိတာပဲ "ရန္ခ်ဳင္းဟူကေတာ့ ႏွုတ္ခမ္းကို ကိုက္ေနရင္းနဲ႔ သူမ ေျပာခဲ့တဲ့ စကားေတြကို ျပန္စဥ္းစားေနမိပါတယ္။ သူမက လီဖူခ်န္းကို အားရပါးရ ေလွာင္ခဲ့သည္ မဟုတ္ပါလား ။အဲသည္အခ်ိန္တုန္းက သူမရဲ့ အျပဴအမူေတြဟာ တကယ့္ကို အရွက္ရစရာပါပဲ ။တကယ္တမ္း ေသေသခ်ာခ်ာ စဥ္းစားၾကည့္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ အဲဒါက သူမရဲ့ အမွားေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး ။ ဘယ္သူကမ်ား ၾကယ္၁ပြင့္ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံပိုင္ရွင္တစ္ေယာက္ဟာ က်ားနဂါး ၿပိဳင္ပြဲရဲ့ အဆင့္၁ေနရာကို ရယူသြားလိမ့္မယ္ဟု ႀကိဳသိေနမွာလည္းေလ ။မနာလိုမွု ......အံ့ၾသတုန္လွုပ္မွု......ေလးစားအားက်မွု............လူေတြအားလုံးရဲ့ ခံစားခ်က္ေတြကေတာ့ အမ်ိဳးမ်ိဳး အဖုံဖုံပါပဲ။မိုးႀကိဳးဂိုဏ္းရဲ့ အဖြဲ႕ဝင္ေတြကေတာ့ သိပ္ၿပီးေတာ့ မ်က္ႏွာမေကာင္းလွပါဘူး။ မိုးႀကိဳးဂိုဏ္းခ်ဳပ္ရဲ့ မ်က္ႏွာေပၚက အျပဳံးေတြကလည္း ေပ်ာက္ကြယ္ထားခဲ့ပါၿပီ။လီဖူခ်န္းတစ္ေယာက္ စီးတုေလ့ကို အနိုင္ယူၿပီးသြားတာနဲ႔ တစ္ၿပိဳင္နက္ စီတုေလ့ရဲ့ ေက်ာက္တုံးမ႑ိဳင္က ေရနဂါးႀကီးဟာ ေကာင္းကင္ငွက္ တိုက္ပဲဝင္ခ်ီေတြကို မွုတ္ထူတ္လိုက္ပါတယ္။လီဖူခ်န္းရဲ့ ေက်ာက္တုံးမ႑ိဳင္က ေရနဂါးႀကီးကလည္း ထိုခ်ီစြမ္းအင္ေတြကို စုပ္ယူလိုက္ပါတယ္။ထို႔ေနာက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းရဲ့ ေရနဂါးႀကီးဟာ အသြင္ေျပာင္းလဲလာခဲ့ပါၿပီ ။ ဦးခ်ိဳတစ္ခုကေန ႏွစ္ခု ျဖစ္သြားခဲ့သလို ေျခေထာက္တစ္ခုစီမွာ ေျခသည္းသုံးခုသာ ရွိရာကေန ေျခသည္းငါးခု ရွိလာခဲ့ပါတယ္။ အေၾကးခြံေတြကလည္း ႂကြႂကြရြရြ ရွိလာၿပီး ပိုေတာက္ေျပာင္လာသလိုပါပဲ။ေကာင္းကင္ငွက္ တိုက္ပြဲဝင္ခ်ီေတြကေတာ့ အစစ္အမွန္ နဂါးတစ္ေကာင္အသြင္ ေျပာင္းလဲသြားခဲ့ပါၿပီ။အစစ္အမွန္ နဂါးတစ္ေကာင္ အသြင္ရွိတဲ့ ေကာင္းကင္ငွက္ တိုက္ပြဲဝင္ခ်ီေတြဟာ ေကာင္းကင္ေပၚသို႔ တရွိန္ထိုး တက္သြားခဲ့ပါတယ္။အျခားေသာ ေကာင္းကင္ငွက္တိုက္ပြဲဝင္ခ်ီ ပုံရိပ္ေတြကေတာ့ သူတို႔ရဲ့ ခ်ီအရွိန္အဝါေတြကို ေလ်ာ့ခ်လိုက္ပါၿပီ။ ဒါက ဘုရင္တစ္ပါးကို အရိုအေသ ေပးတာနဲ႔ေတာင္ ဆင္တူေနပါေသးတယ္။ေကာင္းကင္ငွက္ တိုက္ပြဲဝင္ခ်ီေတြ ခိုဝင္ကိန္းေအာင္းေနတဲ့ အစစ္အမွန္ နဂါးတစ္ေကာင္ ေမြးဖြားလာအၿပီးမွာေတာ့ ၁၀၈ကြက္ မဟာဝကၤပါဟာ အျပည့္အဝ အသက္ဝင္လာပုံပါပဲ။ ေကာင္းကင္ေပၚကေန ၾကယ္အလင္းတန္းေတြ အမ်ားႀကီး က်လာကာ ၁၀၈ကြက္ မဟာဝကၤပါနဲ႔ သဟဇာတျဖစ္စြာ ေပါင္းစပ္သြားျပန္ပါတယ္။ ေက်ာက္တုံးမ႑ိဳင္၃၆ခုက ထြက္ေပၚေနတဲ့ ပုံသ႑ာန္မ်ိဳးစုံနဲ႔ ေကာင္းကင္ငွက္ တိုက္ပြဲဝင္ခ်ီေတြဟာ ထိုၾကယ္အလင္းတန္းေတြနဲ႔ အေတြ႕မွာေတာ့ တျဖည္းျဖည္း က်ဳံ႕ဝင္သြားၿပီး အမွတ္အသားတစ္ခု အျဖစ္ေျပာင္းလဲသြားပါတယ္။ရႊီး...ရႊီး...ရႊီး...ရႊီး... ရႊီး......ထိုအမွတ္အသား ၃၆ခုဟာ လ်င္ျမန္စြာနဲ႔ သက္ဆိုင္ရာ ပိုင္ရွင္အသီးသီးရဲ့ နဖူးအလယ္တည့္တည့္ကို ဝင္သြားၿပီး အမွတ္အသားေတြ ျဖစ္ေစခဲ့ပါၿပီ။လီဖူခ်န္းက သူ႔ရဲ့ နဖူးမွာ မီးစနဲ႔ ထိုးထည့္လိုက္သလို ခံစားလိုက္ရပါတယ္။ အစစ္အမွန္ နဂါးတစ္ေကာင္ရဲ့ အမွတ္အသားကေတာ့ သူ႔ရဲ့ နဖူးအလယ္တည့္တည့္မွာ ျဖစ္တည္လာခဲ့ပါၿပီ ။" ဒါက ေကာင္းကင္ငွက္ တိုက္ပြဲဝင္ ခ်ီစြမ္းအင္ ဆိုတာလား..."လီဖူခ်န္းက သူ႔ရဲ့ နဖူးကို ကိုင္ၾကည့္လိုက္ရင္းနဲ႔ ေတြးေနမိပါတယ္။" သည္ေကာင့္ရဲ့ အစစ္အမွန္ နဂါး အမွတ္အသားက ၿပီးခဲ့တဲ့ ၿပိဳင္ပြဲမွာ ငါရခဲ့တဲ့ အစစ္အမွန္ နဂါး အမွတ္အသားနဲ႔လည္း မတူပါလား "စီးတုေလ့က လီဖူခ်န္းကို ေသေသခ်ာခ်ာ ေစာင့္ၾကည့္ေနတာပါ ။ လီဖူခ်န္းရဲ့ နဖူးေပၚက အစစ္အမွန္ နဂါးအမွတ္အသားကို ေတြ႕လိုက္တဲ့ အခါမွာေတာ့ စီးတုေလ့ဟာ အနည္းငယ္ ဘဝင္မက် ျဖစ္သြားပါတယ္။ အရင္တစ္ေခါက္ ၿပိဳင္ပြဲမွာတုန္းက သူရခဲ့တဲ့ အစစ္အမွန္ နဂါးအမွတ္အသားဟာ နဂါးဦးခ်ိဴေတြသာ ပါရွိတာပါ။ ဒါေပမယ့္ လီဖူခ်န္းရဲ့ အစစ္အမွန္ နဂါးအမွတ္အသားကေတာ့ ခ်ိဳေတြတင္သာမက ေျခသည္းလက္သည္းေတြပါ ပါရွိေနပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ အျခားေသာ ကြဲျပားမွု အနည္းင္ာလည္း ရွိေနပါေသးတယ္။သူတို႔ႏွစ္ေယာက္စလုံးဟာ က်ားနဂါးၿပိဳင္ပြဲရဲ့ အဆင့္၁ ေနရာမွာ ရပ္တည္ခဲ့က် သူေတြပါ။ ဒါေပမယ့္ ဘာျဖစ္လို႔ သူတို႔ရဲ့ အစစ္အမွန္ နဂါးအမွတ္အသားေတြက မတူညီဘဲ ျခားနားေနရပါလိမ့္။စီးတုေလ့ဟာ သည္အခ်က္ကိုေတာ့ ေကာင္းေကာင္း နားမလည္ပါဘူး။ႏွေျမာစရာ ေကာင္းတာကေတာ့ အမွတ္အသားရထားတဲ့ လူငယ္၃၆ေယာက္ကလြဲၿပီး အျခားလူေတြက သည္အမွတ္အသားေတြကို မျမင္နိုင္တာပါပဲ ။ ျပန္လည္ဝင္စားျခင္း နယ္ပယ္ပညာရွင္ေတြေတာင္မွ သည္အမွတ္အသားေတြကို ျမင္နိုင္စြမ္း မရွိပါဘူး။ အမွတ္အသားပိုင္ရွင္ေတြဟာ ျပန္လည္ဝင္စားျခင္းနယ္ပယ္ကို ေရာက္ၿပီဆိုတာနဲ႔ ထိုအမွတ္အသားေတြ အားလုံးဟာ ထာဝရ ေပ်ာက္ကြယ္သြားေတာ့မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ လူေတြအားလုံး မသိလိုက္တာကေတာ့ သူတို႔အားလုံးကို ေစာင့္ၾကည့္ေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္ဟာ ၾကယ္ကံၾကမၼာေတာင္ရဲ့ အတြင္း တစ္ေနရာမွာ ရွိေနတယ္ ဆိုတာပါပဲ။" မဆိုးဘူး ... မဆိုးဘူး...။ ၿပီးျပည့္စုံတဲ့ အစစ္အမွန္ နဂါးအမွတ္အသား ျဖစ္တည္လာေအာင္ စြမ္းေဆာင္နိုင္တဲ့ လူငယ္တစ္ေယာက္ ရွိလာခဲ့ၿပီပဲ ။ အျခားလူေတြက ၿပီးျပည့္စုံတဲ့ အစစ္အမွန္ နဂါးအမွတ္အသား ျဖစ္တည္လာဖို႔အတြက္ က်ားနဂါးၿပိဳင္ပြဲရဲ့ အဆင့္၁ကို ႏွစ္ခါဆက္တိုက္ ရေအာင္ ႀကိဳးစားရတာ ။ ဒါေပမယ့္ သည္ေကာင္ေလးကေတာ့ တစ္ႀကိမ္တည္းနဲ႔ ၿပီးျပည့္စုံတဲ့ အစစ္အမွန္ နဂါးအမွတ္အသားကို ျဖစ္တည္ေစခဲ့တယ္ ။ ၾကည့္ရတာေတာ့ သည္တစ္ေခါက္ က်ားနဂါးၿပိဳင္ပြဲမွာ လူေတာ္ေတြ အမ်ားႀကီး ပါလာပုံပဲ ။ ဒါေၾကာင့္မလို႔ ေကာင္းကင္ငွက္ တိုက္ပြဲဝင္ခ်ီေတြနဲ႔ ၾကယ္ကံၾကမၼာေတြ အမ်ားႀကီး ျဖစ္တည္လာခဲ့တာ ။"ထို႔ေနာက္မွာေတာ့ ထိုလူဟာ သည္ေနရာမွာ တစ္ခါမွ မရွိခဲ့ဘူးသာ့္အလား ေပ်ာက္ကြယ္သြားပါေတာ့တယ္။ဝုန္း......ဝုန္း......ဝုန္း......ေကာင္းကင္ငွက္ ေက်ာက္တုံးမ႑ိဳင္ေတြက မူလေနရာကို ျပန္ေရြ႕လာက်ပါၿပီ။ လူငယ္၃၆ေယာက္ရဲ့ နဖူးအလယ္တည့္တည့္မွာ ရွိေနတဲ့ ေကာင္းကင္ငွက္တိုက္ပြဲဝင္ခ်ီ အမွတ္အသားေတြကလည္း ေပ်ာက္ကြယ္သြားပါေတာ့တယ္။အမွတ္အသားေတြကို ပိုင္ဆိုင္ထားသူအခ်င္းခ်င္းေတာင္မွ အျခားသူရဲ့ အမွတ္အသားကို ျမင္ရျခင္း မရွိေတာ့ပါဘူး ။( note - ၾကယ္အလင္းတန္းေတြက ကံေကာင္းျခင္း ၾကယ္ကံၾကမၼာေတြ ျဖစ္ပုံရပါတယ္။)အဆုံးမဲ့အာဏာ အပိုင္း ၃၁၉အဆင့္၅ မိစၧာသားရဲ အေရခြံ ကိုယ္က်ပ္အက်ီ ၤ" ဂုဏ္ယူပါတယ္ လီဖူခ်န္း...။ "စုမုယူက လီဖူခ်န္းထံကို လၽွို႔ဝွက္အသံ ေပးပို႔ၿပီးေတာ့ ဂုဏ္ျပဳလိုက္ပါတယ္ ။သူမကို ၾကည့္ရတာက သိပ္ၿပီးေတာ့လည္း အံ့ၾသေနပုံ မရပါဘူး ။ျမဴခိုးနယ္ေျမထဲမွာရွိတဲ့ သင္းခ်ိဳင္းထဲက သူမ ရခဲ့တာက ၾကယ္၆ပြင့္ အဆင့္ရွိတဲ့ ေရေငြ႕ခ်ီ အတြင္းအားစုစည္းမွု နည္းစနစ္ပါ ။သူမ ဟာ အနီေရာင္ ေရေငြ႕ခ်ီအတြင္းအားအဆင့္အထိ ေလ့က်င့္႐ုံနဲ႔ က်ားနဂါးစာရင္းရဲ့ အဆင့္၁၅မွာ ရပ္တည္နိုင္ခဲ့တာ မဟုတ္ပါလား ။လီဖူခ်န္း ရခဲ့တဲ့ လၽွို႔ဝွက္နည္းစနစ္ကလည္း အနည္းဆုံးေတာ့ ၾကယ္၆ပြင့္ လၽွို႔ဝွက္နည္းစနစ္ အဆင့္ပါပဲ ။ၿပီးေတာ့ လီဖူခ်န္းက အဲသည္ လၽွို႔ဝွက္နည္းစနစ္ကို အေတာ္ေလး အဆင့္ျမင့္တဲ့ အထိ ေလ့က်င့္ၿပီးေလာက္ပါၿပီ ။ မဟုတ္ရင္ေတာ့ လီဖူခ်န္းအေနနဲ႔ က်ားနဂါးၿပိဳင္ပြဲရဲ့ နံပါတ္၁ ျဖစ္လာစရာ အေၾကာင္းမရွိပါဘူးေလ ။စုမုယူ အေနနဲ႔ လီဖူခ်န္းရဲ့ လၽွို႔ဝွက္နည္းစနစ္ အေၾကာင္းကို ထုတ္ေျပာမွာ မဟုတ္ပါဘူး ။ ဘာျဖစ္လို႔လည္း ဆိုေတာ့ သူမမွာလည္း ကိုယ္ပိုင္ လၽွို႔ဝွက္ခ်က္တစ္ခု ရွိေနလို႔ပါပဲ။ၾကယ္၆ပြင့္ လၽွို႔ဝွက္နည္းစနစ္ တစ္ခု ေပၚထြက္လာတာ ျပန္လည္ ဝင္စားျခင္း နယ္ပယ္ပညာရွင္ေတြကိုေတာင္မွ အ႐ူးအမူး ျဖစ္သြားေစေလာက္ပါတယ္။ သူမဟာ နတ္စမ္းေရ ေတာင္ၾကားက ျဖစ္ေပမယ့္လည္း ၾကယ္၆ပြင့္ လၽွို႔ဝွက္နည္းစနစ္နဲ႔ ပက္သက္လာရင္ေတာ့ နတ္စမ္းေရ ေတာင္ၾကားကလည္း ကာကြယ္ေပးနိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး ။ ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆိုေတာ့ နတ္စမ္းေရေတာင္ၾကားဟာ အေရွ႕ယူနီကြန္းတိုက္ႀကီးတစ္ခုလုံး မွာရွိတဲ့ ျပန္လည္ဝင္စားျခင္း ပညာရွင္ေတြရဲ့ ရန္ကို ကာကြယ္ေပးနိုင္ေလာက္တဲ့ အင္အား မရွိလို႔ပါပဲ ။ ရွင္းရွင္းေျပာရမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ နတ္စမ္းေရ ေတာင္ၾကားဟာ ထိပ္တန္းအင္အားစုႀကီး ၁၀စု ထဲမွာ အင္အားအေတာင့္တင္းဆုံး မဟုတ္သလို အစြမ္းအထက္ဆုံးလည္း မဟုတ္ပါဘူး ။အဲသည္အတြက္ စုမုယူဟာ ျပန္လည္ဝင္စားျခင္းနယ္ပယ္ကို မေရာက္ေသးသေရြ႕ သူမရဲ့ ၾကယ္၆ပြင့္ လၽွို႔ဝွက္နည္းစနစ္ကို မထုတ္ျပဘို႔ စဥ္းစားထားပါတယ္။ သူမအေနနဲ႔ ေရေငြ႕ခ်ီ အတြင္းအားစုစည္းမွု လၽွို႔ဝွက္နည္းစနစ္ရဲ့ အနီေရာင္ အဆင့္ထက္ ပိုျမင့္တဲ့ အဆင့္အထိ ေလ့က်င့္နိုင္ရင္ေတာင္မွ သူမရဲ့ လၽွို႔ဝွက္နည္းစနစ္ကို အနီေရာင္ ေရေငြ႕ခ်ီအတြင္းအား စုစည္းမွုထက္ ပိုၿပီး အသုံးျပဳမွာ မဟုတ္ပါဘူး ။ ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆိုေတာ့ သူမသာ ေကာင္းကင္နယ္ပယ္ကို ေရာက္သြားခဲ့မယ္ဆိုရင္ နတ္စမ္းေရ ေတာင္ၾကားက သူမကို ၾကယ္၅ပြင့္အဆင့္ လၽွို႔ဝွက္နည္းစနစ္ ေလ့က်င္ခြင့္ ေပးမယ္ဆိုတာ ေသခ်ာေနလို႔ပါပဲ ။သူမအတြက္ကေတာ့ ျပန္လည္ဝင္စားျခင္း နယ္ပယ္ကို မေရာက္ခင္အထိ နတ္စမ္းေရ ေတာင္ၾကားရဲ့ ၾကယ္၅ပြင့္ လၽွို႔ဝွက္နည္းစနစ္ကို အသုံးျပဳတာက ပိုအဆင္ေျပပါလိမ့္မယ္ ။လီဖူခ်န္းက စုမုယူရဲ့ လွိုက္လွိုက္လွဲလွု ဂုဏ္ျပဳသံကို ၾကားရအၿပီးမွာေတာ့ တစ္ခ်က္ျပဳံးလိုက္ၿပီး စုမုယူကို ၾကည့္ကာ လၽွို႔ဝွက္အသံ ေပးပို႔လိုက္ပါတယ္။" နင့္အတြက္လည္း ဂုဏ္ယူပါတယ္ "သိပ္မၾကာခင္မွာေတာ့ ၁၀၈ကြက္ မဟာဝကၤပါဟာ ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့ပါၿပီ။ အဲသည္အတြက္ အျပင္ကေန အားေပးေနတဲ့ လူေတြဟာလည္း ေက်ာက္တုံးမ႑ိဳင္ေတြဆီကို ပ်ံလာပါေတာ့တယ္။" ဖူခ်န္း...... ေကာင္းတယ္ေဟ့ ။ မင္းက က်ားနဂါးစာရင္းရဲ့ နံပါတ္၁ ေနရာကိုေတာင္ ယူနိုင္ခဲ့တာပဲ ။ "ေဇာင္ဝူက်င္းက အားရပါးရ ရယ္ေမာၿပီး ခ်ီက်ဴးလိုက္ပါတယ္။လီဖူခ်န္းက လက္ႏွစ္ဖက္ကို ဆုပ္ကာ အရိုအေသ ေပးလိုက္ၿပီး" ဂိုဏ္းခ်ဴပ္ႀကီး ၊ အထြဋ္ေခါင္ခ်ဳပ္အႀကီးအကဲေတြနဲ႔ အႀကီးအကဲေခါင္ခ်ဳပ္ခင္ဗ်ား......။ ကၽြန္ေတာ္က ကံေကာင္းလို႔သာ မိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းကို အရွက္မရ ေစခဲ့တာပါ ။ "အထြဋ္ေခါင္ခ်ဴပ္ အႀကီးအကဲ တစ္ေယာက္ကလည္း ရယ္ရယ္ေမာေမာျဖင့္ " အရမ္းႀကီးလည္း ႏွိမ့္ခ် မေနပါနဲ႔ကြာ ။ က်ားနဂါးၿပိဳင္ပြဲရဲ့ အဆင့္၁ ေနရာ ဆိုတာက ငါတို႔ မိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းအေနနဲ႔ ဘယ္တုန္းကမွ ရဖူးတာ မဟုတ္ဘူးကြ ...။ ဟား...ဟား...ဟား...... ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ႀကီး ......က်ဳပ္တို႔ မိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းက သူ႔ကို ဆုႀကီးႀကီး ေပးရမယ္ ထင္တယ္။"အိုးရန္ဝမ္းထင္ကလည္း ေခါင္းညိတ္လိုက္ၿပီး" ဒါေပါ့ ...။ ဂိုဏ္းေတာ္က လီဖူခ်န္းကို ဆုႀကီးႀကီး ေပးရမွာေပါ့ ။ဒါေပမယ့္ ဂိုဏ္းေတာ္ကို အရင္ဆုံး ျပန္ၾကရေအာင္ ။ ဟိုေရာက္မွ ဆုကို ေၾကျငာတာ ပိုေကာင္းမယ္ထင္တယ္။ "ကံေကာင္းျခင္း ၾကယ္ကံၾကမၼာနဲ႔ ပက္သက္ၿပီး ထြက္ေပၚေနတဲ့ ေကာလလေတြက မွန္မမွန္ ဆိုတာေတာ့ သူမသိပါဘူး ။ ဒါေပမယ့္ အဲသည္ ကံေကာင္းျခင္း ၾကယ္ကံၾကမၼာ ဆိုတဲ့အရာသာ တကယ္ ရွိခဲ့မယ္ ဆိုရင္ေတာ့ လီဖူခ်န္းရဲ့ ကံေကာင္းျခင္းေတြက မိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းရဲ့ ကံေကာင္းျခင္းေတြပါပဲ ။ အိုးရန္ဝမ္းထင္အေနနဲ႔ လီဖူခ်န္းရဲ့ ကံေကာင္းျခင္း ၾကယ္ကံၾကမၼာေတြက မိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းကို အေရွ႕ယူနီကြန္း တိုက္ႀကီးရဲ့ အင္အားအေကာင္းဆုံး ဂိုဏ္းႀကီးတစ္ခု ျဖစ္လာေစဖို႔အတြက္ မေမၽွာ္လင့္ရဲပါဘူး ။ ဒါေပမယ့္ မိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းဟာ အနည္းဆုံးေတာ့ ေကာင္းကင္နတ္ဆိုးဂိုဏ္းကို သာလြန္သြားဖို႔အတြက္ ေမၽွာ္လင့္ပါတယ္။" ဂိုဏ္းခ်ဴပ္ အိုးရန္...... ရွင့္ရဲ့ မိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းက သည္တစ္ႀကိမ္မွာေတာ့ ေကာင္းမြန္တဲ့ မ်ိဳးဆက္သစ္ တစ္ေယာက္ကို ထုတ္ျပလိုက္ၿပီပဲ "ဖုန္းရႊယ္ဂိုဏ္းရဲ့ ဦးစီးဦးေဆာင္ ျဖစ္သူကေတာ့ သက္လတ္ပိုင္းအရြယ္ အမ်ိဳးသမီးႀကီး တစ္ေယာက္ပါပဲ ။ သူမ က ႏွုတ္ခမ္းကို မပြင့္တပြင့္သာ ဖြင့္ၿပီး ေျပာလိုက္ေပမယ့္လည္း အိုးရန္းဝမ္းထင္တို႔ တစ္သိုက္ကေတာ့ ေကာင္းေကာင္းႀကီး ၾကားေနရပါတယ္ ။" ဂိုဏ္းခ်ဴပ္ ေသာင္း ကေတာ့ အရမ္းကို ေျမႇာက္ပင့္လြန္းေနပါၿပီဗ်ာ ။ မိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းက သည္ႏွစ္မွာ ကံေလး နည္းနည္းေလာက္ ေကာင္းသြားတာပါဗ် ။" အိုးရန္ဝမ္းထင္က ခပ္ျပဳံးျပဳံးျဖင့္ ျပန္တုံ႔ျပန္လိုက္ပါတယ္။ဖုန္းရႊယ္ဂိုဏ္းဟာ ထိပ္တန္းအင္အားစုႀကီးေတြထဲက တစ္စု ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဂိုဏ္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားနဲ႔ ဆက္ဆံေရးေကာင္းေတြ တည္ေဆာက္ထားပါတယ္ ။ မိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းကလည္း အဲသည္ ဂိုဏ္းေတြထဲက တစ္ခုပါပဲ ။အတိတ္တုန္းက မိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္း ေဘးအႏၲရာယ္ ၾကဳံခ်ိန္တုန္းကဆိုရင္ ဖုန္းရႊယ္ဂိုဏ္းက အကူအညီတစ္ခ်ိဳ႕ ေပးဖူးပါေသးတယ္ ။" သည္ကေလးဆီကေန ေကာင္းမြန္တဲ့ အလားအလာေတြကို ကၽြန္မ ျမင္ေနရတယ္ ။ သူ႔ကို ေကာင္းေကာင္း ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးမယ္ ဆိုရင္ ေနာင္တစ္ခ်ိန္မွာ ရွင္တို႔ မိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းအတြက္ အေရးႀကီးတဲ့ လူတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာလိမ့္မယ္ ။ "မိန္းမလွႀကီးက ေျပာလိုက္ပါတယ္။အိုးရန္ဝမ္းထင္က ေခါင္းညိတ္လိုက္ၿပီး" ဂိုဏ္းခ်ဴပ္ေသာင္း ေျပာတာက မွန္ပါတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ သည္ကေလး အစြမ္းထက္ဖို႔အတြက္ အခ်ိန္တစ္ခုအထိေတာ့ ေစာင့္ရဦးမွာပါ။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ အေရွ႕ယူနီကြန္း တိုက္ႀကီးက သူအစြမ္းထက္လာတဲ့ အခ်ိန္အထိ ေစာင့္ေနဦးမလား ဆိုတာကို စိုးရိမ္မိပါတယ္ဗ်ာ ......။"အေရွ႕ယူနီကြန္း တိုက္ႀကီးက အေပၚယံမွာသာ တည္ၿငိမ္ေနေပမယ့္ အတြင္းပိုင္းမွာေတာ့ အခ်ိန္မေရြး ေပါက္ကြဲေတာ့မယ့္ ဗုံးတစ္ခုလိုပါပဲ ။ မိစၧာတာအို လမ္းစဥ္သမားေတြကလည္း သူတို႔ရဲ့ အာဏာကို ျပန္ၿပီးရလာဖို႔ ႀကိဳးစားေနၾကပါတယ္။ သူတို႔ေတြက အရင္တုန္းကထက္ကို ပိုၿပီး စုစည္းလာသလို ပိုၿပီးေတာ့လည္း အင္အားေကာင္းလာေနပါၿပီ ။ သည္ႏွစ္ပိုင္းမွာဆိုရင္ မိစၧာတာအိုလမ္းစဥ္ ဂိုဏ္းေတြနဲ႔ လမ္းမွန္တာအို ဂိုဏ္းေတြဟာ မၾကာခဏ ဆိုသလို ထိပ္တိုက္ေတြ႕ေနၾကပါတယ္ ။ သည္အတိုင္းဆိုရင္ေတာ့ ဂိုဏ္းစစ္ပြဲႀကီးတစ္ခုဟာ မၾကာခင္မွာ ထပ္မံ ေပၚေပါက္လာဦးမွာပါ ။ ႏွေျမာစရာ ေကာင္းတာကေတာ့ လီဖူခ်န္းတစ္ေယာက္ အစြမ္းထက္လာဖို႔ အတြက္ အခ်ိန္မလုံေလာက္ေတာ့တာပါပဲ။တကယ္လို႔ ဂိုဏ္းစစ္ပြဲႀကီး ျဖစ္ေနခ်ိန္မွာ လီဖူခ်န္းဟာ ေကာင္းကင္နယ္ပယ္ ပညာရွင္အဆင့္မွာသာ ရွိေနေသးတယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ဂိုဏ္းအတြက္ သိပ္ၿပီး အေထာက္အကူရမွာ မဟုတ္ပါဘူး ။ အနည္းဆုံးေတာ့ လီဖူခ်န္းအေနနဲ႔ ျပန္လည္ဝင္စားျခင္းနယ္ပယ္ကို ေရာက္ေနမွသာ ဂိုဏ္းစစ္ပြဲမွာ အကူအညီေပးနိုင္မွာပါ။လီဖူခ်န္းဟာ ျပန္လည္ဝင္စားျခင္း နယ္ပယ္ ပညာရွင္တစ္ေယာက္ ျဖစ္လာမယ္ ဆိုတာကိုေတာ့ အိုးရန္ဝမ္းထင္တစ္ေယာက္ အႂကြင္းမဲ့ ယုံၾကည္ထားပါတယ္။သည္ယုံၾကည္မွုကလည္း အေၾကာင္းမဲ့ ျဖစ္တည္လာတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး ။ဟိုးယခင္ အခ်ိန္ေတြကတည္းက အခုခ်ိန္အထိ ၾကယ္၁ပြင့္ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံနဲ႔ က်ားနဂါစာရင္းရဲ့ နံပါတ္၁ ေနရာကို ယူနိုင္တဲ့လူက တစ္ေယာက္တည္း ရွိပါတယ္ ။ အဲသည္လူက လီဖူခ်န္းပါပဲ။ လီဖူခ်န္းကိုသာ လုံေလာက္တဲ့ အခ်ိန္အတိုင္းအတာ တစ္ခု ေပးလိုက္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ အေရွ႕ယူနီကြန္း တိုက္ႀကီးကလည္း ထိန္းထားနိုင္ေတာ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး ။" လခြီးပဲကြာ...... သည္ေကာင္ကေတာ့ "ေကာင္းကင္နတ္ဆိုး ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ လီရွင္းထန္ကေတာ့ လီဖူခ်န္းကို အံတႀကိတ္ႀကိတ္ျဖင့္ ႀကိမ္းေနပါတယ္ ။အစစ္အမွန္ နဂါးအမွတ္အသားကို ရသြားတဲ့ လီဖူခ်န္းက ေသခ်ာေပါက္ ေကာင္းကင္နယ္ပယ္ကို ခ်ိဳးေဖာက္ဝင္ေရာက္သြားေတာ့မွာပါ။ၿပီးေတာ့ လီဖူခ်န္းက ေကာင္းကင္နယ္ပယ္ထဲကို ရိုးရိုးသာမန္လူေတြလို ခ်ိဴးေဖာက္ဝင္ေရာက္မွာ မဟုတ္ပါဘူး ။ သည္သေကာင့္သားက ေကာင္းကင္နယ္ပယ္ အဆင့္၃နဲ႔ အထက္ကို တန္းၿပီး ေရာက္သြားမွာပါ။ အနာဂတ္မွာ ဆန္းၾကယ္ သိုင္းလၽွို႔ဝွက္နယ္ေျမႀကီး ေပ်ာက္ဆုံးသြားၿပီ ဆိုရင္ေတာင္မွ လီဖူခ်န္းကို သတ္ဖို႔အတြက္ သိပ္မလြယ္ေတာ့ပါဘူး ။ တကယ္လို႔သာ လီဖူခ်န္းကို ထပ္ၿပီး အခ်ိန္ေပးလိုက္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေကာင္းကင္နတ္ဆိုးဂိုဏ္းအေနနဲ႔ ျပန္လည္ဝင္စားျခင္းနယ္ပယ္ ပညာရွင္ေတြကိုေတာင္ လြတ္ရင္ လြတ္ေနရမွာပါ ။ဝုန္း......!ဂ်ိမ္း...ဂ်ိမ္း...ဂ်ိမ္း......အဆက္မျပတ္ မိုးၿခိမ္းသံေတြနဲ႔ အတူ အားေကာင္းလြန္းတဲ့ စြမ္းအင္တစ္ခုက ေပါက္ကြဲထြက္လာပါတယ္။လူေတြအားလုံးက မိုးၿခိမ္းသံေတြ ထြက္ေပၚလာရတဲ့ အေၾကာင္းအရင္းကို ရွာေဖြလိုက္တဲ့ အခါမွာေတာ့........." ဟင္ ...စီးတုေလ့ ""သူက အဆင့္တက္ေတာ့မွာပဲ "" ဒါက ထူးျခားျဖစ္စဥ္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူးကြာ......။ သူက အဆင့္မတက္ဘဲ သူ႔ရဲ့ က်င့္ႀကံျခင္းကို ဖိႏွိပ္ထားတာ ၾကာလွၿပီေလ။ သူ႔အေနနဲ႔ အခ်ိန္မေရြး ၊ ေနရာမေရြး အဆင့္တက္နိုင္မွာပဲ ။"လူတိုင္းရဲ့ ေရွ႕မွာပဲ စီးတုေလ့ရဲ့ ခ်ီအရွိန္အဝါေတြဟာ တစ္စထက္တစ္စ ပိုအားေကာင္းလာၿပီး အႀကိဳေကာင္းကင္နယ္ပယ္ကေန ေကာင္းကင္နယ္ပယ္ အဆင့္တစ္အထိ ေရာက္သြားခဲ့ပါၿပီ ။ၾကယ္ကံၾကမၼာေတာင္ထိပ္ေပၚမွာေတာ့ ထူထပ္လွတဲ့ အနက္ေရာင္ တိမ္အုပ္ႀကီးတစ္ခု ျဖစ္ေပၚလာၿပီး မိုးႀကိဳးေတြ အဆက္မျပတ္ ပစ္ခ်ေနပါတယ္ ။ သည္မိုးႀကိဳးေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည့္လိုက္မယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ေရနဂါးႀကီးတစ္ေကာင္ရဲ့ အသြင္သ႑ာန္နဲ႔ ဆင္တူေနတာကို ေတြ႕ျမင္ရမွာပါ ။ သည္ ေရနဂါးႀကီးက ေကာင္းကင္နဲ႔ ေျမျပင္ကိုပါ သူ႔စိတ္တိုင္း ဖ်က္ဆီးေတာ့မည့္ ပုံပင္ ။ ဒါက တကယ့္ကို ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့ အရွိန္အဝါ တစ္ခုပါပဲ။" တကယ့္ကို ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့ အဆင့္တက္ျခင္း ပါလား......။ သည္ခ်ီအရွိန္အဝါေတြက ေကာင္းကင္နယ္ပယ္ အဆင့္၃ ပညာရွင္ေတြရဲ့ ခ်ီအရွိန္ဝါထက္ေတာင္ ပိုသန္႔စင္ၿပီး ပိုအားေကာင္း ေနေသးတယ္။ '"" စီးတုေလ့က မိုးႀကိဳးလၽွပ္စီး နတ္ဘုရား အတြင္းအားက်င့္စဥ္ကို အဆင့္၁၇အထိ ေရာက္ေအာင္ ေလ့က်င့္ထားတာေလကြာ ။ ၿပီးေတာ့ သူ႔ရဲ့ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံက ၾကယ္၆ပြင့္ မိုးႀကိဳးအထူးျပဳေလ ။ သူ႔ရဲ့ အဆင့္တက္တာက သာမန္လူေတြနဲ႔ တူပါ့မလား ။ "လူေတြအားလုံး ေဆြးေႏြးေနစဥ္မွာပင္ စီးတုေလ့ ရဲ့ ခ်ီအရွိန္အဝါက ပိုပိုၿပီး အားေကာင္းလာသလို နဖူးအလယ္တည့္တည့္မွာလည္း အစစ္နဂါးတစ္ေကာင္ရဲ့ အမွတ္အသား ေပၚလာခဲ့ပါၿပီ ။အစစ္အမွန္နဂါး အမွတ္အသားရဲ့ ဦးခ်ိဳကေန ထြက္ေနတဲ့ ခ်ီအရွိန္အဝါကေတာ့ ထူးဆန္းတဲ့ အေငြ႕အသက္ေတြ ခိုဝင္ကိန္းေအာင္း ေနတဲ့ ခ်ီအရွိန္အဝါ တစ္ခုပါပဲ ။ေကာင္းကင္နယ္ပယ္ အဆင့္၁ အထြတ္အထိပ္............ေကာင္းကင္နယ္ပယ္ အဆင့္ ၂............ေကာင္းကင္နယ္ပယ္ အဆင့္၂ အထြတ္အထိပ္.............ေကာင္းကင္နယ္ပယ္ အဆင့္၃.........ေကာင္းကင္နယ္ပယ္ အဆင့္၃ အထြတ္အထိပ္ ............အခ္်ိန္တိုေလး အတြင္းမွာပဲ စီးတုေလ့ရဲ့ က်င့္ႀကံျခင္းအဆင့္က ေကာင္းကင္နယ္ပယ္ အဆင့္၃ အထြတ္အထိပ္အထိ ေရာက္သြားခဲ့ပါၿပီ ။ ၾကယ္ကံၾကမၼာေတာင္ထိပ္ရဲ့ အေပၚမွာ ရွိေနတဲ့ တိမ္မည္းတစ္အုပ္ကလည္းလည္း ေတာင္ထိပ္နဲ႔ တျဖည္းျဖည္း နီးကပ္လာပါတယ္။ ထိုတိမ္မည္းအုပ္ႀကီးကေန ပစ္ခတ္ေနတဲ့ မိုးႀကိဳးေတြရဲ့ အရွည္ကေတာ့ ေပတစ္ေသာင္းေလာက္ ရွိၿပီး ေလာကႀကီး တစ္ခုလုံးကို ဖ်က္ဆီးပစ္ေတာ့မည့္ပုံပင္ ။အဆင့္ျမင့္ ေကာင္းကင္နယ္ပယ္ ပညာရွင္ေတြေတာင္မွ ထိုမိုးႀကိဳးေတြကေန ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ မိုးႀကိဳးစက္ကြင္းေၾကာင့္ အနည္းငယ္ ေနရထိုင္ရ ခက္လာသလိုပါပဲ ။" အဆင့္တက္ေနခ်ိန္မွာေတာင္ သည္ကေလးရဲ့ ခ်ီအရွိန္အဝါေတြက အရမ္းကို ေၾကာက္စရာ ေကာင္းေနၿပီ ။"ေဇာင္ဝူက်င္းလို ေကာင္းကင္နယ္ပယ္ အထြတ္အထိပ္အဆင့္မွာ ရွိေနတဲ့ ပညာရွင္တစ္ေယာက္ေတာင္မွ မေနနိုင္ေတာ့ဘဲ ထုတ္ေဖာ္ေျပာလာခဲ့ပါတယ္ ။အိုးရန္ဝမ္းထင္ကလည္း " စီးတုေလ့က ေကာင္းကင္နယ္ပယ္ အဆင့္၃ အထြတ္အထိပ္မွာသာ ရွိေသးေပမယ့္ ေကာင္းကင္နယ္ပယ္ အဆင့္၆ ဒါမွမဟုတ္ ေကာင္းကင္နယ္ပယ္ အဆင့္၇က ပညာရွင္ေတြကို ယွဥ္နိုင္ေလာက္တယ္ ။ "လူေတြအားလုံးက စီးတုေလ့ရဲ့ အဆင့္တက္ျခင္း ျဖစ္စဥ္ကို တအံ့တၾသ ျဖစ္ၿပီး အာ႐ုံစိုက္ေနစဥ္မွာပဲ အျခားတစ္ဖက္မွာေတာ့ ခ်ီဟန္နဲ႔ က်င္႐ုတုံ တို႔ကလည္း အဆင့္တက္ဖို႔ လုပ္ေဆာင္ေနၾကပါၿပီ ။ခ်ီယန္နဲ႔ က်င္႐ုတုံတို႔ရဲ့ အဆင့္တက္ျခင္း ျဖစ္စဥ္က စီးတုေလ့ေလာက္ ေၾကာက္စရာ မေကာင္းတာေတာ့ အမွန္ပါပဲ ။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ့ အဆင့္တက္ျခင္း ျဖစ္စဥ္က သာမန္လူေတြထက္ေတာ့ အမ်ားႀကီး ေၾကာက္စရာ ေကာင္းေနဆဲပါပဲ ။ ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ဟာလည္း ေကာင္းကင္နယ္ပယ္ အဆင့္၃ကို ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ ခ်ိဴးေဖာက္ဝင္ေရာက္သြားနိုင္ခဲ့ပါၿပီ ။ထို႔ေနာက္မွာေတာ့ လူေတြအားလုံးက က်င္းရိုလုနဲ႔ စုလင္းတို႔ဘက္ကို အကဲခတ္လိုက္ပါတယ္ ။ သူမတို႔ ႏွစ္ေယာက္လည္း အဆင့္တက္မလားပါ့ေလ ။ဒါေပမယ့္ စိတ္မေကာင္းစရာပါပဲ ။ သည္နတ္မိမယ္ ႏွစ္ပါးကေတာ့ လူေတြေရွ႕မွာ အဆင့္တက္ဖို႔ စဥ္းစားထားပုံ မေပၚပါဘူး ။' ေကာင္းကင္နယ္ပယ္ အဆင့္၃ကို ခ်က္ခ်င္း တက္နိုင္သြားတယ္...။ ၾကည့္ရတာေတာ့ သည္ေကာင္းကင္ငွက္ တိုက္ပြဲဝင္ ခ်ီအမွတ္အသားေတြက တကယ္ အက်ိဳးရွိပုံပဲ ။'လီဖူခ်န္းရဲ့ မ်က္လုံးေတြကေတာ့ အေရာင္ေတာက္ပ ေနပါၿပီ ။လူေတြေျပာတဲ့ ေကာလဟာလေတြကို နားေထာင္ၿပီး ယုံရတာထက္စာရင္ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ျမင္လိုက္ရတာက ပိုၿပီး ေကာင္းတဲ့အရာပင္ မဟုတ္ပါေလာ ။စီးတုေလ့ ၊ ခ်ီဟန္နဲ႔ က်င္႐ုတုံတို႔ အဆင့္တက္သြားတာကို ျမင္ရအၿပီးမွာေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ ေကာင္းကင္ငွက္ တိုက္ပြဲဝင္ခ်ီ အမွတ္အသားေတြရဲ့ စြမ္းပကားကို လုံးဝယုံၾကည္ စိတ္ခ်သြားခဲ့ပါၿပီ။သာမန္အေျခအေနေတြမ်ိဳးမွာ ဆိုရင္ေတာ့ ေကာင္းကင္နယ္ပယ္ အဆင့္၁ကေန ေကာင္းကင္နယ္ပယ္ အဆင့္၃ကို ေရာက္ဖို႔အတြက္ ႏွစ္ေပါင္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ၾကာနိုင္ပါတယ္။ အခ်ိဳ႕ဆိုရင္ ၁၀ႏွစ္ေလာက္ အခ်ိန္ေပးရပါတယ္။့ၾကယ္၄ပြင့္ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံ ပိုင္ရွင္ေတြေတာင္မွ ေကာင္းကင္နယ္ပယ္ကို ခ်ိဳးေဖာက္ဝင္ေရာက္ ၿပီးၿပီဆိုတာနဲ႔ ေကာင္းကင္နယ္ပယ္ အဆင့္၁မွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ရွိေနတတ္တာပါ။ေဇာင္ဝူက်င္းက ၾကယ္၄ပြင့္ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံ ပိုင္ရွင္ တစ္ေယာက္ပါပဲ ။ ဒါေပမယ့္ သူက ၾကယ္၄ပြင့္ အထူးအရိုး တည္ေဆာက္ပုံ ပိုင္ရွင္ ျဖစ္တဲ့အျပင္ ကံေကာင္းမွုအခ်ိဳ႕နဲ႔ ၾကဳံခဲ့ရတဲ့အတြက္ ေကာင္းကင္နယ္ပယ္ အထြတ္အထိပ္ အဆင့္အထိ ေရာက္လာတာ ျဖစ္ပါတယ္။သာမန္ၾကယ္၄ပြင့္ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံ ပိုင္ရွင္ေတြဆိုရင္ေတာ့ သူတို႔ရဲ့ ဘဝတစ္ေလၽွာက္လုံး က်င့္ႀကံရင္ေတာင္မွ ေကာင္းကင္နယ္ပယ္ အထြတ္အထိပ္ အဆင့္ကို ေရာက္လာမွာ မဟုတ္ပါဘူး ။ထို႔ေၾကာင့္ အနည္းဆုံး ၾကယ္၅ပြင့္ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံ ပိုင္ရွင္ေတြသာလၽွင္ ေကာင္းကင္နယ္ပယ္မွာ အဆင့္ျမန္ျမန္တက္ၿပီး ျပန္လည္ဝင္စားျခင္း နယ္ပယ္ကို ခ်ိဳးေဖာက္ ဝင္ေရာက္နိုင္တဲ့ အခြင့္အေရး ရွိပါတယ္။ဥပမာ ေျပာရမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ အိုးရန္ဝမ္းထင္နဲ႔ မိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းရဲ့ အထြဋ္ေခါင္ခ်ဳပ္ အႀကီးအကဲေတြေပါ့။ ဒါေပမယ့္ အိုးရန္ဝမ္းထင္နဲ႔ အထြဋ္ေခါင္ခ်ဳပ္ အႀကီးအကဲေတြဟာ ဘဝတစ္ေလၽွာက္လုံး က်င့္ႀကံရင္ေတာင္မွ ျပန္လည္ဝင္စားျခင္း နယ္ပယ္ အဆင့္နိမ့္တန္းကေန အလယ္အလတ္တန္း ေလာက္အထိသာ က်င့္ႀကံနိုင္မွာပါ ။ သူတို႔အတြက္ေတာ့ ေကာင္းကင္နယ္ပယ္ အဆင့္ျမင့္တန္းကို ေရာက္ဖို႔ဆိုတာ ေကာင္းကင္ဘုံကို တက္ရသေလာက္နီးပါး ခက္ခဲလြန္းလွပါတယ္။ ( note - နယ္ပယ္ တစ္ခုရဲ့ အဆင့္ ၁၊၂၊ ၃ =အဆင့္နိမ့္ နယ္ပယ္တစ္ခုရဲ့ အဆင့္ ၄၊၅၊၆ = အလယ္အလတ္အဆင့္နယ္ပယ္တစ္ခုရဲ့ အဆင့္ ၇၈၉ = အဆင့္ျမင့္ ဆိုၿပီး ခြဲျခားထားဟန္ ရွိပါတယ္။ နယ္ပယ္တစ္ခုရဲ့ အထြတ္အထိပ္ အဆင့္ကို ေရာက္ေနၿပီ ဆိုတာ အဆင့္၉ကို ေရာက္ေနတာၾကာၿပီး ေနာက္ထပ္တစ္ဆင့္ တက္ဖို႔ ခက္ခဲေနသူေတြကို ေျပာဟန္တူပါတယ္ ။ )အေရွ႕ယူနီကြန္း တိုက္ႀကီးမွာေတာ့ ၾကယ္၆ပြင့္ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံ ပိုင္ရွင္ေတြသာလ်င္ ျပန္လည္ဝင္စားျခင္းနယ္ပယ္ အဆင့္ျမင့္တန္း ကို ေရာက္ရွိၿပီး ဒ႑ာရီေတြထဲက တိုက္ပြဲဝင္ဝိညာဥ္ နယ္ပယ္ကို ခ်ိဳးေဖာက္ဝင္ေရာက္နိုင္ဖို႔ အခြင့္အေရး ရွိပါတယ္။ စိတ္မေကာင္းစရာကေတာ့ အေရွ႕ယူနီကြန္း တိုက္ႀကီးဟာ တိုက္ပြဲဝင္ဝိညာဥ္နယ္ပယ္ကို ခ်ိဴးေဖာက္ဝင္ေရာက္နိုင္ဖို႔အတြက္ အရင္းအျမစ္ မလုံေလာက္သလို သည္တိုက္ႀကီးမွာ ရွိေနတဲ့ ေကာင္းကင္နဲ႔ မဟာေျမႀကီးက ခ်ီစြမ္းအင္ေတြကလည္း အင္မတန္ ပါးလ်ေနတာပါပဲ ။မဟုတ္လို႔ကေတာ့ အေရွ႕ယူနီကြန္းတိုက္ႀကီးမွာ တိုက္ပြဲဝင္ဝိညာဥ္နယ္ပယ္ ပညာရွင္တစ္ေယာက္ ေပၚေပါက္ေနၿပီးေလာက္ပါၿပီ ။" ျပန္ၾကစို႔ "အိုးရန္ဝမ္းထင္က သူ႔ရဲ့ ဝိညာဥ္သားရဲေတြကို ဆင့္ေခၚလိုက္ပါတယ္။က်ားနဂါး ၿပိဳင္ပြဲကလည္း ၿပီးသြားၿပီ ျဖစ္တဲ့အတြက္ သည္မွာ ဆက္ေနလို႔ ဘာမွမထူးေတာ့ပါဘူး။ထို႔ေနာက္မွာေတာ့ အိုးရန္ဝမ္းထင္တို႔ တစ္သိုက္ဟာ ၾကယ္ကံၾကမၼာ ေတာင္ေပၚကေန ထြက္ခြာသြားခဲ့ပါၿပီ။အျခားဂိုဏ္းက ပညာရွင္ေတြဟာလည္း တစ္သုတ္ၿပီးတစ္သုတ္ ထြက္ခြာသြားပါေတာ့တယ္။အေစာပိုင္းက လူသံ၊သူသံေတြနဲ႔ သက္ဝင္လွုပ္ရွားေနခဲ့တဲ့ ၾကယ္ကံၾကမၼာ ေတာင္ႀကီးကေတာ့ တိတ္ဆိတ္စြာ က်န္ရစ္ေနခဲ့ပါၿပီ။*****ဝိညာဥ္သားရဲေတြရဲ့ ပ်ံသန္းႏွုန္းက အင္မတန္ လ်င္ျမန္လွတဲ့အတြက္ ရက္အနည္းငယ္ အတြင္းမွာပဲ အိုးရန္ဝမ္းထင္တ္ို႔ တစ္သိုက္ဟာ မိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းကို ျပန္ေရာက္လာခဲ့ပါတယ္။အိုးရန္ဝမ္းထင္တို႔ ျပန္ေရာက္လာၿပီး သိပ္မၾကာခင္မွာပင္ လီဖူခ်န္းတစ္ေယာက္ က်ားနဂါးၿပိဳင္ပြဲမွာ အဆင့္၁ ရလာတယ္ ဆိုတဲ့ သတင္းက ဂိုဏ္းတစ္ခုလုံးကို ပ်ံ႕ႏွံ့သြားခဲ့ပါၿပီ ။မိုးျပာေရာင္ ဂိုဏ္းရဲ့ အဆင့္ျမင့္ အႀကီးအကဲေတြကေတာ့ ထိုသတင္းကို ၾကားၾကားၿပီးခ်င္းမွာပဲ လက္ခေမာင္းေတြ ထခတ္ပါေတာ့တယ္ ။ မိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းသားတစ္ေယာက္ က်ားနဂါးၿပိဳင္ပြဲမွာ အဆင့္၁ ရလတယ္ ဆိုတာက ဂိုဏ္းေတာ္ရဲ့ သမိုင္းတစ္ေလၽွာက္မွာ တစ္ခါမွ မျဖစ္ဘူးသည့္ အျဖစ္အပ်က္ တစ္ခုပင္ မဟုတ္ပါေလာ ။မိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းရဲ့ ပင္မခန္းေဆာင္မွာေတာ့ အိုးရန္ဝမ္းထင္တစ္ေယာက္ ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ပလႅင္ေပၚမွာ အခန္႔သား ထိုင္ေနပါတယ္။ သူ႔ရဲ့ အေရွ႕မွာ ရွိေနသူေတြကေတာ့ လီဖူခ်န္း၊ လီရွင္းယု၊ ခ်န္ယြန္ဟူနဲ႔ ရွုဖန္းတို႔ပါပဲ။အ္ိုးရန္ဝမ္းထင္က ပထမဆုံးအေနျဖင့္ လီရွင္းယု၊ ခ်န္ယြန္ဟူနဲ႔ ရွုဖန္းတို႔ကို သူတို႔ရဲ့ စြမ္းေဆာင္ရည္အေလ်ာက္ ဆုအသီးသီး ေပးလိုက္ပါတယ္။ ထို႔ေနာက္မွာေတာ့ သူက လီဖူခ်န္းကို ၾကည့္လိုက္ၿပီး"လီဖူခ်န္း...... သည္တစ္ႀကိမ္မွာ မင္းက ဂိုဏ္းေတာ္အတြက္ ေကာင္းေကာင္းႀကီး လုပ္ေဆာင္နိုင္ခဲ့တယ္။ အဲသည္အတြက္ ဂိုဏ္းေတာ္က မင္းကို ဓားေက်ာက္စာတိုင္ခ်ိဳင့္ဝွမ္းကို မင္းစိတ္ႀကိဳက္သြားလာခြင့္ ေပးလိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ အဆင့္၅ မိစၧာသားရဲ အေရခြံ ကိုယ္က်ပ္အက်ီ လၤည္း ဆုခ်ဦးမယ္ ။ "" အဆင့္၅ မိစၧာသားရဲ အေရခြံ ကိုယ္က်ပ္အက်ီ လၤား......"လီရွင္းယု ၊ ခ်န္ယြန္ဟူနဲ႔ ရွုဖန္းတို႔ အားလုံးကေတာ့ ပါးစပ္အေဟာင္းသား ျဖစ္သြားၾကပါၿပီ။အဆင့္၅ မိစၧာသားရဲေတြဆိုတာက ျပန္လည္ဝင္စားျခင္း နယ္ပယ္ပညာရွင္ေတြေတာင္ အလြယ္တကူ သတ္နိုင္တဲ့ သားရဲေတြမဟုတ္ပါဘူး။ အဆင့္၅ မိစၧာသားရဲ အေရခြံ ကိုယ္က်ပ္အက်ီ ၤက ျပန္လည္ဝင္စားျခင္းနယ္ပယ္ ပညာရွင္ေတြကိုေတာင္မွ လိုခ်င္တပ္မက္စိတ္ေတြ ျဖစ္လာနိုင္ေစပါတယ္။အဆင့္၅ မိစၧာသားရဲ အေရခြံ ကိုယ္က်ပ္အက်ီ ကၤ ျပန္လည္ဝင္စားျခင္း နယ္ပယ္ ပညာရွင္တစ္ေယာက္ရဲ့ တိုက္ခိုက္မွုကို ၁၀၀ရာခိုင္ႏွုန္း ကာကြယ္ေပးနိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး ။ ဒါေပမယ့္ ေကာင္းကင္နယ္ပယ္ ပညာရွင္တစ္ေယာက္ရဲ့ အားကုန္တိုက္ခိုက္မွုကိုေတာ့ ေသခ်ာေပါက္ ကာကြယ္ေပးနိုင္ပါတယ္။အပိုေျပာတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး ။ အဆင့္၅ မိစၧာသားရဲ အေရခြံ ကိုယ္က်ပ္အက်ီ ၤဆိုတာက ေကာင္းကင္နယ္ပယ္ ပညာရွင္တစ္ေယာက္ကိုေတာင္ လိုခ်င္တပ္မက္စိတ္ေတြေၾကာင့္ ႐ူးသြပ္သြားေစနိုင္ပါတယ္။ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆိုေတာ့ အဆင့္၅ မိစၧာသားရဲဆိုတာက ေကာင္းကင္နယ္ပယ္ ပညာရွင္ေတြ သတ္ျဖတ္နိုင္တဲ့ သားရဲေတြ မဟုတ္လို႔ပါပဲ ။ ၿပီးေတာ့ အဆင့္၅မိစၧာသားရဲ အေရခြံ ကိုယ္က်ပ္အက်ီ ေတၤြကို အျပင္ေလာကမွာ ေရာင္းခ်ေလ့မရွိပါဘူး ။" ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ႀကီး "လီဖူခ်န္းက လက္ႏွစ္ဖက္ကို ဆုပ္ၿပီး အရိုအေသ ေပးလိုက္ပါတယ္။အမွန္အတိုင္း ေျပာရမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ လီဖူခ်န္းရဲ့ ရင္ထဲမွာ နဂါးကိုးေကာင္ ကေနသည့္အလား ျဖစ္ေနပါၿပီ။မိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းဟာ ျပန္လည္ဝင္စားျခင္းနယ္ပယ္ အဆင့္၃ ပညာရွင္ တစ္ေယာက္ကိုသာ ပိုင္ဆိုင္ထားပါတယ္ ။ ထိုပညာရွင္ တစ္ေယာက္တည္းနဲ႔ေတာ့ အဆင့္၅ မိစၧာသားရဲကို သတ္နိုင္ဖို႔ မလြယ္ပါဘူး ။သည္အဆင့္၅ မိစၧာသားရဲကို သတ္ဖို႔အတြက္ဆိုရင္ မိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းက ျပန္လည္ဝင္စားျခင္းနယ္ပယ္ ပညာရွင္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား စုေပါင္း လုပ္ေဆာင္ခဲ့ရမွာပါ။အဲသည္အတြက္ သည္ဆုဟာ ဂိုဏ္းေတာ္က ေပးအပ္တဲ့ ဆုေတြထဲမွာ တန္ဖိုးအျမင့္ဆုံးလို႔ ဆိုရမွာပါပဲ။" မင္းရဲ့ က်င့္ႀကံျခင္းအဆင့္က အရမ္းနိမ့္ေနေသးလို႔သာ သည္ဆုေတြပဲ ေပးေသးတာ ။ မင္းသာ ေကာင္းကင္နယ္ပယ္ ပညာရွင္ ျဖစ္လာၿပီဆိုရင္ ေနာက္ထပ္ဆုေတြ အမ်ားႀကီး ေပးဦးမွာ "အိုးရန္ဝမ္းထင္က ခပ္ျပဳံးျပဳံးျဖင့္ ေျပာလိုက္ပါေသးတယ္။လီဖူခ်န္းရဲ့ ပင္ကိုပါရမီကို မ်က္ျမင္ကိုယ္ေတြ႕ ၾကဳံရၿပီးတဲ့ ေနာက္မွာေတာ့ သူ႔အေနနဲ႔ လီဖူခ်န္းကို အတတ္နိုင္ဆုံး ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးရမယ္ဆိုတာကို အိုးရန္ဝမ္းထင္တစ္ေယာက္ သေဘာေပါက္ သြားခဲ့ပါၿပီ ။အဆုံးမဲ့အာဏာ အပိုင္း၃၂၀အျပာေရာင္ စိတ္ဝိညာဥ္အခုဆိုရင္ လီဖူခ်န္းဟာ ဓားေက်ာက္စာတိုက္ခ်ိဳင့္ဝွမ္းထဲကို အကန္႔အသတ္မရွိ စိတ္ႀကိဳက္သြားလာနိုင္ၿပီ ျဖစ္တဲ့အတြက္ သူ႔ရဲ့ ေထာက္ပံ့ေရး ရမွတ္ေတြကို ခ်င့္ခ်ိန္ေနစရာ မလိုေတာ့ပါဘူး ။ သူက အလ်င္အျမန္ပင္ သိုင္းက်မ္းေဆာင္ကို သြားၿပီး ဆန္းၾကယ္အထြတ္အထိပ္အဆင့္ ဓားသိုင္းတစ္ခုကို ေရြးခ်ယ္ဖို႔ ျပင္ဆင္လိုက္ပါတယ္။လီဖူခ်န္းက အပူဓာတ္ကို အေျခခံတဲ့ အစစ္အမွန္ ငရဲမီးေတာက္ အတြင္းအားကို ေလ့က်င့္ထားတဲ့အတြက္ သူ ေရြးယူလိုက္တဲ့ ဓားသိုင္းဟာ ငရဲမီးဓားသိုင္းကလြဲၿပီး အျခားဓားသိုင္း ျဖစ္စရာ အေၾကာင္းမရွိပါဘူး ။သည္ဓားသိုင္းက အေရွ႕ယူနီကြန္းတိုက္ႀကီးရဲ့ အေကာင္းဆုံး သိုင္းပညာရပ္ ၅၀ထဲက တစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္ ။ အဲသည္အတြက္ လီဖူခ်န္းအေနနဲ႔ သူေရြးခ်ယ္လိုက္တဲ့ ဓားသိုင္းနဲ႔ ပက္သက္ၿပီး အားငယ္ေနစရာ မလိုပါဘူး။ ၿပီးေတာ့ သည္ဓားသိုင္းဟာ သူ႔ရဲ့ အတြင္းအားက်င့္စဥ္နဲ႔လည္း လိုက္ဖက္လြန္းလွပါတယ္။အေစာပိုင္းတုန္းကေတာ့ လီဖူခ်န္းရဲ့ ေထာက္ပံ့ေရးရမွတ္ေတြဟာ ငရဲမီးဓားသိုင္းကို ေရြးခ်ယ္ရယူ႐ုံေလာက္သာ ရွိေနေတာ့တာပါ ။ ဒါေပမယ့္ အိုးရန္ဝမ္းထင္က သူ႔ကို အထူးအခြင့္အေရး အေနနဲ႔ သူရယူလိုတဲ့ ပညာရပ္တိုင္းရဲ့ ၁၀ ရာခိုင္ႏွုန္းကိုသာ ေပးေခ်ေစခဲ့တယ္ေလ။ အဲသည္အတြက္ လီဖူခ်န္းဟာ ငရဲမီးဓားသိုင္းကို ေရြးယူခဲ့ၿပီးတာေတာင္မွ ေထာက္ပံ့ေရးရမွတ္ေတြ အမ်ားႀကီး က်န္ေနပါေသးတယ္။" ေကာင္းလိုက္တဲ့ ဓားသိုင္း "ငရဲမီးဓားသိုင္းဟာ စုစုေပါင္းမွ ေလးကြက္သာ ရွိပါတယ္။အကြက္တိုင္းဟာ ေၾကာက္စရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ ျပင္းထန္လြန္းတယ္ ဆိုတာကိုေတာ့ ဘယ္လိုမွ ျငင္းလို႔ မရပါဘူး ။ ပထမဆုံး ဓားကြက္ကိုေတာ့ မီးပင္လယ္ဟု ေခၚၿပီး နာမည္ၾကားလိုက္တာနဲ႔ ဘယ္ေလာက္အထိ ျပင္းထန္တယ္ဆိုတာကို ရိပ္မိနိုင္ပါတယ္ ။ သည္ဓားကြက္ရဲ့ အပူခ်ိန္က ေရႊေတြနဲ႔ သတၱဳေတြကိုေတာင္မွ အရည္ေပ်ာ္က် ေစနိုင္တဲ့ အထိပါပဲ ။ တစ္ဖက္ရန္သူရဲ့ ခ်ီအကာအကြယ္ကို ေက်ာ္ျဖတ္ဖို႔ ဆိုတာေတာ့ စဥ္းစားေနစရာကို မလိုပါဘူး ။ဖ်က္ဆီးနိုင္စြမ္း ဆိုရင္လည္း မိစၧာႏွင္ဓားသိုင္းထက္ အမ်ားႀကီး ေကာင္းပါတယ္။ဒါေပမယ့္ သည္ငရဲမီးဓားသိုင္းကို က်င့္ရတာက လြယ္တာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး ။ လီဖူခ်န္းရဲ့ အျပာႏုေရာင္ စိတ္ဝိညာဥ္နဲ႔ေတာင္မွ သည္ဓားသိုင္းရဲ့ အႀကိဳၿပီးျပည့္စုံျခင္း အဆင့္အထိေရာက္ေအာင္ ႏွစ္ပတ္ေလာက္ အခ်ိန္ေပးခဲ့ရပါတယ္။ တကယ္လို႔ သူ႔အေနနဲ႔ ငရဲမီးဓားသိုင္းရဲ့ ၿပီးျပည့္စုံျခင္း အဆင့္အထိ ေရာက္ေအာင္ ေလ့က်င့္မယ္ ဆိုရင္ေတာ့ လအနည္းငယ္ေလာက္ အခ်ိန္ေပးဖို႔ လိုအပ္ပါလိမ့္မယ္။' ဆန္းၾကယ္ အထြတ္အထိပ္အဆင့္ ဓားသိုင္းဆိုတဲ့ အတိုင္းပဲ ။ သည္ဓားသိုင္းကို ေလ့က်င့္ဖို႔အတြက္ ငါ့ရဲ့ အခ်ိန္ေတြ အမ်ားႀကီး ေပးရမွာပါလား......။ ဟူး...... ငါ့ရဲ့ ေလ့က်င့္ႏွုန္းက အေတာ္ေလး ေႏွးေနေသးတာပဲ ။'လီဖူခ်န္းက ခပ္တိုးတိုးေလး ညည္းတြားလိုက္ပါတယ္။လီဖူခ်န္း တစ္ေယာက္ အခုလို ေတြးေနတာကို သိရင္ေတာ့ က်န္တဲ့လူေတြဟာ သူ႔ကို သတ္ခ်င္စိတ္ေတြ ေပါက္လာမွာ အေသအခ်ာပါပဲ။ဆန္းၾကယ္အထြတ္အထိပ္ အဆင့္ သိုင္းပညာရပ္ တစ္ခုကို လအနည္းငယ္အတြင္းမွာ အႀကိဳၿပီးျပည့္စုံျခင္း အဆင့္အထိ ေလ့က်င့္နိုင္ရင္ေတာင္မွ အေတာ္ေလး ျမန္ေနၿပီလို႔ ေျပာနိုင္ပါတယ္။ၾကယ္၆ပြင့္ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံ ပိုင္ရွင္ေတြေတာင္မွ လီဖူခ်န္းလို ႏွစ္ပတ္တည္းနဲ႔ အႀကိဳၿပီးျပည့္စုံျခင္း အဆင့္ေရာက္ေအာင္ မေလ့က်င့္နိုင္ခဲ့ပါဘူး။ ၿပီးျပည့္စုံျခင္း အဆင့္ဆိုရင္ေတာ့ ေျပာမေနပါနဲ႔ေတာ့ ။တန္က်င္းယြန္ ၊ ခ်ဴးယီ နဲ႔ စီးတုေလ့တို႔လို လက္ေရြးစင္ပါရမီရွင္ေတြေတာင္မွ သူတို႔ရဲ့ ဆန္းၾကယ္အထြတ္အထိပ္အဆင့္ သိုင္းပညာရဲ့ ၿပီးျပည့္စုံျခင္း အဆင့္အထိ ေရာက္ဖို႔အတြက္ အနည္းဆုံး တစ္ႏွစ္မက ေလ့က်င့္ခဲ့ရတာပါ ။ ၿပီးေတာ့ သူတို႔ဟာ အသည္းအသန္ ႀကိဳးစားခဲ့ရတာ ျဖစ္ပါတယ္။အခုေတာ့ လီဖူခ်န္းက လေပါင္းအနည္းငယ္ေလာက္ ေလ့က်င့္႐ုံနဲ႔ ငရဲမီးဓားသိုင္းရဲ့ ၿပီးျပည့္စုံျခင္း အဆင့္အထိ ေရာက္သြားနိုင္တာကို ေႏွးတယ္ဟု ဆိုကာ ညည္းတြားေနသည္ မဟုတ္ပါလား ။ယေန႔မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ ထုံးစံအတိုင္း သူ႔ရဲ့ ငရဲမီးဓားသိုင္းကို ေလ့က်င့္ေနပါတယ္။ သူက ငရဲမီးဓားသိုင္းရဲ့ ၿပီးျပည့္စုံျခင္း အဆင့္အထိ မေရာက္ေသးဘဲနဲ႔ ဓားေက်ာက္စာတိုင္ ခ်ိဳင့္ဝွမ္းကို သြားဖို႔ အစီအစဥ္ မရွိပါဘူး ။ လီဖူခ်န္းရဲ့ စိတ္ထဲမွာေတာ့ ငရဲမီးဓားသိုင္းရဲ့ ၿပီးျပည့္စုံျခင္း အဆင့္အထိ မေရာက္ေသးဘဲနဲ႔ ဓားေက်ာက္စာတိုင္ ခ်ိဳင့္ဝွမ္းကို သြားတယ္ဆိုတာက အခ်ိန္ျဖဳန္းတာနဲ႔ အတူတူပါပဲ ။ ယေန႔မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ ငရဲမီးဓားသိုင္း ေလ့က်င့္ေနရင္းနဲ႔ ထူးဆန္းတာ တစ္ခုကို ခံစားလိုက္ရပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ သူ႔ရဲ့ ခႏၶာကိုယ္ လွုပ္ရွားမွုေတြက အခါတိုင္းနဲ႔မတူ အတင္းလုပ္ယူစရာ မလိုဘဲ ငရဲမီး ဓားသိုင္း လွုပ္ရွားမွုေတြနဲ႔ လိုက္ေလ်ာညီေထြမွု ရွိေနတာပါပဲ။' ျဖစ္နိုင္တာက ...'လီဖူခ်န္းက တစ္စုံတစ္ခုကို သတိရသြားတဲ့အတြက္ သူ႔ရဲ့ စိတ္ဝိညာဥ္နယ္ပယ္ထဲကို အလ်င္အျမန္ ဝင္ေရာက္လိုက္ပါတယ္။ထို႔ေနာက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ အေၾကာင္းအရင္းကို သိလိုက္ရပါၿပီ ။ သူ႔ရဲ့ စိတ္ဝိညာဥ္နယ္ပယ္ထဲမွာေတာ့ အျပာေရာင္ႏုေရာင္ စိတ္ဝိညာဥ္ဟာ ဆင့္ကဲေျပာင္းလဲမွု ျဖစ္စဥ္ျဖစ္ၿပီး အျပာေရာင္ဘက္ကို ကူးေျပာင္းလ်က္ ရွိေနပါတယ္။သည္အျပာေရာင္ စိတ္ဝိညာဥ္က လုံးဝကို အျပစ္အနာအဆာမရွိတဲ့ အျပာေရာင္ သလင္းေက်ာက္လုံးေလး တစ္ခုပါပဲ ။ သည္သလင္းေက်ာက္ထံကေန မသန္႔စင္တဲ့ အေငြ႕အသက္ တစ္ခုကိုေတာင္မွ ခံစားလို႔ မရပါဘူး ။ ၿပီးေတာ့ ေကာင္းကင္ေပၚက ၾကယ္ပင္လယ္ေတြလို ထူးဆန္းၿပီး အမ်ိဳးအမည္မသိတဲ့ ခံစားခ်က္မ်ိဳးကို ေပးစြမ္းေနပါေသးတယ္။နဂိုက ဘာမွမရွိတဲ့ လီဖူခ်န္းရဲ့ အျပာေရာင္စိတ္ဝိညာဥ္ ေပၚမွာေတာ့ အမ်ိဳးအမည္မသိတဲ့ အနက္ေရာင္ အနားသတ္ မ်ဥ္းေၾကာင္းေတြ ျဖစ္ေပၚလာခဲ့ပါၿပီ ။ သည္မ်ဥ္းေၾကာင္းေတြဟာ ရွုပ္ယွက္ခက္ေနေပမယ့္လည္း တစ္ခုနဲ႔တစ္ခု ဆက္သြယ္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနဆဲပါပဲ ။ ဒါေပမယ့္ အခ်ိဳ႕ေသာ မ်ဥ္းေၾကာင္းေတြသာ ဆက္သြယ္မိၿပီး ၿပီးျပည့္စုံတဲ့ ပတ္လမ္းေတြ ျဖစ္ေပၚေစပါတယ္။သည္ျဖစ္ရပ္ဟာ သူ႔ရဲ့ စိတ္ဝိညာဥ္ အျပာႏုေရာင္ အျဖစ္ ေျပာင္းလဲသြားတုန္းကလည္း တစ္ႀကိမ္ ျဖစ္ခဲ့ၿပီးပါၿပီ ။ အခုက ေနာက္ထပ္တစ္ႀကိမ္ ျပန္ျဖစ္လာတာပါ။ ဒါေပမယ့္ သည္တစ္ႀကိမ္ မ်ဥ္းေၾကာင္းေတြက ပိုၿပီး မ်ားျပားရွုပ္ေထြးလွပါတယ္။ ဂ်စ္...ဂ်စ္...... ဂ်စ္......အျပာေရာင္ လၽွပ္စစ္စီးေၾကာင္း တစ္ခု ေပါက္ကြဲထြက္လာၿပီး မ်ဥ္းေၾကာင္းေတြဆက္သြယ္ထားတဲ့ ပတ္လမ္းအတိုင္း စီးဆင္းလာခဲ့ေခ်ၿပီ။အျပာေရာင္ လၽွပ္စစ္စီးေၾကာင္း ျဖစ္ေပၚလာၿပီးေနာက္မွာေတာ့ မ်ဥ္းေၾကာင္းေတြဟာ ပိုၿပီးခ်ိတ္ဆက္မွု ျမန္လာခဲ့သလို ပတ္လမ္းေတြရဲ့ အေရအတြက္ကလည္း ပိုမ်ားလာခဲ့ပါတယ္။အခ်ိန္ေတြ ဘယ္ေလာက္အထိ ၾကာလို႔ ၾကာသြားခဲ့မွန္းေတာင္ မသိေတာ့ပါဘူး။ ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ လၽွပ္စီးေၾကာင္းေတြေတာင္ ျပန္ၿပီး ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့ပါၿပီ ။လီဖူခ်န္ရဲ့ စိတ္ဝိညာဥ္ေပၚမွာလည္း ပတ္လမ္းေတြက ၂ဆနီးပါး ရွိေနခဲ့ပါတယ္။ သည္ပတ္လမ္းေၾကာင္းေတြက ဘာအစြမ္း ရွိလည္း ဆိုတာကိုေတ့ာ လီဖူခ်န္းကိုယ္တိုင္လည္း ေသေသခ်ာခ်ာ မသိပါဘူး ။ ေဖ်ာက္......ေဖ်ာက္...ေဖ်ာက္......အနက္ေရာင္ မ်ဥ္းေၾကာင္းေတြဟာလည္း တဖ်တ္ဖ်တ္ ေတာက္ပလာၿပီးေနာက္မွာေတာ့ တစ္ခါမွ မရွိခဲ့ဘူးသည့္အလား ေပ်ာက္ကြယ္သြားပါေတာ့တယ္။ယခုအခ်ိန္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းရဲ့ အေတြးေတြက အရင္တုန္းကထက္ ပိုၿပီးေတာ့ ရွင္းလင္းျပတ္သား လာသလိုပါပဲ ။ သူ႔ရဲ့ ေတြးေခၚနိုင္စြမ္းကလည္း အရင္ထက္ႏွစ္ဆ ျမန္လာခဲ့ပါၿပီ ။" ငါ့ရဲ့ စိတ္ဝိညာဥ္က ဆင့္ကဲေျပာင္းလဲသြားၿပီဆိုေတာ့ ငရဲမီးဓားသိုင္းရဲ့ ၿပီးျပည့္စုံျခင္းအဆင့္ကို ေရာက္ဖို႔အတြက္ ဘယ္ေလာက္ၾကာမလလည္း ဆိုတာကို အရမ္း သိခ်င္လာၿပီကြာ "အရင္တုန္းက သူ႔ရဲ့ ေလ့က်င့္ႏွုန္းနဲ႔ ဆိုရင္ေတ့ာ လီဖူခ်န္းဟာ ငရဲမီးဓားသိုင္းရဲ့ ၿပီးျပည့္စုံျခင္း အဆင့္အထိ ေရာက္ဖို႔အတြက္ အနည္းဆုံးေတာ့ အခ်ိန္၆လ ၾကာနိုင္ပါတယ္။***ေနာက္ထပ္ႏွစ္လ အၾကာမွာေတာ့........." ငရဲမီးေတာက္ အျမစ္ျပတ္ သုတ္သင္ျခင္း "လီဖူခ်န္းရဲ့ ဓားခ်က္တစ္ခ်က္ ထြက္လာအၿပီးမွာေတာ့ ေတာက္ပၿပီး ပူေလာင္လွတဲ့ ငရဲမီးဓားခ်ီေတြဟာ ပတ္ဝန္းက်င္တစ္ခုလုံးကို ေကာ္ေဇာတစ္ခ်ပ္ ျဖန္႔ခင္းလိုက္သလို ျဖစ္သြားခဲ့ပါၿပီ။ လီဖူခ်န္းရဲ့ ပတ္ပတ္လည္မွာ ရွိေနတဲ့ အရာအားလုံးဟာ ေလာင္ကၽြမ္းသြားခဲ့ၿပီး ျပာအျဖစ္ ေျပာင္းလဲကုန္ပါတယ္။" ႏွစ္လအတြင္းမွာပဲ ငရဲမီး ဓားသိုင္းရဲ့ ၿပီးျပည့္စုံျခင္း အဆင့္အထိ ေလ့က်င့္နိုင္ခဲ့တယ္။ သည္အျပာေရာင္ စိတ္ဝိညာဥ္က တကယ္ အစြမ္းထက္တာပဲ "လီဖူခ်န္းက သူ႔ရဲ့ တိုးတက္မွုအေပၚမွာ အေတာ္ေလး အားရေနပါတယ္။သည္ပုံစံအတိုင္း ဆက္တိုးတက္ေနမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ငရဲမီး ဓားဆႏၵကို နားလည္အသုံးျပဳ နိုင္ဖို႔အတြက္ သိပ္ၿပီး ၾကာေတာ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး ။ အလြန္ဆုံးၾကာမွ တစ္ႏွစ္ေလာက္ပါပဲ ။ထို႔ေနာက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ ငရဲမီး ဓားသိုင္းကို ပိုၿပီးနားလည္ေစဖို႔အတြက္ ဓားေက်ာက္စာတိုင္ ခ်ိဳင့္ဝွမ္းဆီသို႔ ထြက္ခြာလာခဲ့ပါေတာ့တယ္။လီဖူခ်န္းရဲ့ ပထမဆုံးရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ ငရဲမီးဓားသိုင္းရဲ့ တတ္သိနားလည္ျခင္း အဆင့္ကို အရင္ေရာက္ဖို႔ပါပဲ ။" ၾကည့္ၾကစမ္းေဟ့......ဟိုမွာလာေနတာ ဂိုဏ္းတူအစ္ကို လီဖူခ်န္း မဟုတ္ဘူးလား... ။ "" အစ္ကိုေတာ္ လီဖူခ်န္းကေတာ့ တကယ့္ဒ႑ာရီေတြထဲက သူရဲေကာင္း တစ္ေယာက္ပဲ ။ သူဂိုဏ္းေတာ္ကို ေရာက္လာတုန္းက သူက သာမန္ အျပင္စည္းဂိုဏ္းသားတစ္ေယာက္ အေနနဲ႔ ေရာက္လာခဲ့တာ။ သူ႔ကို ဘယ္သူမွ မသိခဲ့ၾကဘူး ။ ၿပီးေတာ့ သူရဲ့ တိုးတက္မွုႏွုန္းက တျဖည္းျဖည္း ျမန္လာခဲ့ၿပီး ဂိုဏ္းေတာ္ရဲ့ နံပါတ္၁ အတြင္းစည္း တပည့္ ျဖစ္လာခဲ့တယ္ ။ အခုဆိုရင္ အစ္ကိုေတာ္ လီဖူခ်န္းက အေရွ႕ယူနီကြန္း တိုက္ႀကီးရဲ့ နံပါတ္၁ ၾကယ္ဘုရင္ေတာင္ ျဖစ္လာခဲ့ၿပီကြ ။"" ငါကေတာ့ အစ္ကိုေတာ္ လီဖူခ်န္းရဲ့ တစ္ဝက္ေလာက္ အစြမ္းထက္ရက္ကို ေသေပ်ာ္ပါၿပီကြာ "အခုခ်ိန္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ လူငယ္တိုင္းရဲ့ ရင္ထဲက ဒ႑ာရီလာ သူရဲေကာင္း တစ္ေယာက္ပါပဲ ။ သူ႔အေနနဲ႔ ဘယ္ေနရာကို သြားသြား လူတ္ိုင္းရဲ့ အာ႐ုံစိုက္မွုကေန လြတ္စရာ အေၾကာင္းမရွိပါဘူး ။ဖန္လီဟိုင္ကေတာ့ လီဖူခ်န္းတစ္ေယာက္ ဓားေက်ာက္စာတိုင္ဆီကို လာေနတာ ျမင္လိုက္တာနဲ႔ တစ္ၿပိဳင္နက္ လီဖူခ်န္းနဲ႔ အေဝးဆုံးသို႔ သုတ္ေျခတင္ပါေတာ့တယ္။ဓားေက်ာက္စာတိုက္ခ်ိဳင့္ဝွမ္းမွာေတာ့ လီဖူခ်န္းရဲ့ ငရဲမီးဓားသိုင္းအေပၚ နားလည္သေဘာေပါက္ႏွုန္းဟာ အဆေပါင္းမ်ားစြာ ပိုၿပီး ျမန္လာခဲ့ပါၿပီ။ လဝက္အတြင္းမွာပဲ သူဟာ တတ္သိနားလည္ျခင္း အဆင့္ကို ေက်ာ္ၿပီး အလုံးစုံ တတ္သိနားလည္ျခင္းအဆင့္အထိ ေရာက္လာခဲ့ပါတယ္။ ဒါက တကယ့္ကို စံခ်ိန္တင္ ေလ့က်င့္ႏွုန္းပါပဲ။ဒါေပမယ့္ လီဖူခ်န္းအတြက္ ငရဲမီး ဓားဆႏၵကို နားလည္အသုံးျပဳနိုင္ဖို႔က ခဲယဥ္းေနပါေသးတယ္။ ေနာက္ထပ္ ႏွစ္ပတ္တိတိ ေလ့က်င့္ခဲ့တာေတာင္မွ သူဟာ ငရဲမီး ဓားဆႏၵကို နားလည္အသုံးျပဳနိုင္ျခင္း မရွိေသးပါဘူး ။" မေလာနဲ႔ လီဖူခ်န္း......အရမ္းမေလာနဲ႔ ။ ငရဲမီးဓားသိုင္းရဲ့ တတ္သိနားလည္ျခင္း အဆင့္ေတာင္မွ မိစၧာႏွင္ဓားသိုင္းထက္ အမ်ားႀကီး အစြမ္းထက္ေနတာေလ ။ မင္းက ငရဲမီးဓားသိုင္းရဲ့ အလုံးစုံ တတ္သိနားလည္ျခင္း အဆင့္ေတာင္ ေရာက္ေနၿပီပဲ ။ သည္ေလာက္ႀကီး ေလာေနဖို႔ မလိုပါဘူး ။"လီဖူခ်န္းက ငရဲမီးဓားဆႏၵကို နားလည္အသုံးျပဳနိုင္ဖို႔ အရမ္းဆႏၵေစာေနတဲ့ သူ႔အျဖစ္ကို သတိျပဳမိသြားခဲ့ပါၿပီ ။*** -ေမ်ာလြင့္တိမ္ ေတာင္ -မိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းဟာ လီကလန္ကို ေတာင္တစ္ခု အပိုင္စား ေပးထားခဲ့ပါတယ္။ သည္ေတာင္ဟာ မိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းတစ္ခုလုံးနဲ႔ ယွဥ္ရင္ အေတာ္ေလး ေသးငယ္ေပမယ့္လည္း လီကလန္အတြက္ေတာ့ လုံေလာက္မက လုံေလာက္ေနခဲ့ပါၿပီ။သည္ေတာင္ဟာ လီကလန္ ၁၀ခု ေနလို႔ရတဲ့အထိကို က်ယ္ဝန္းလွပါတယ္ ။ ေနာက္ထပ္ႏွစ္၁၀၀ေလာက္ ၾကာသြားခဲ့ရင္ေတာင္မွ လီကလန္အေနနဲ႔ ေနရာမလုံေလာက္မွာကို စိုးရိမ္စရာ မလိုပါဘူး ။လြန္ခဲ့တဲ့ လအနည္းငယ္ကစၿပီး လီကလန္တစ္ခုလုံးဟာ ေမ်ာလြင့္တိမ္ ေတာင္ကို ေျပာင္းေရႊ႕လာခဲ့ၿပီးပါၿပီ ။ လီကလန္ရတဲ့ အရင္းအျမစ္ေတြဟာ မိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းရဲ့ အဓိက ကလန္ႀကီးေတြေလာက္ မမ်ားေပမယ့္လည္း လီကလန္လို ကလန္ငယ္ေလး တစ္ခုအတြက္ေတာ့ အေတာ္ေလးကို မ်ားျပားလွတဲ့ ပမာဏ တစ္ခုပါပဲ။ သည္ႏွစ္အတြက္ ဂိုဏ္းေတာ္က ေထာက္ပံ့တဲ့ ေငြေၾကးနဲ႔ အရင္းအျမစ္ ပစၥည္းေတြဟာ လီကလန္ရဲ့ ေခါင္းေဆာင္ လီရွန္းဟန္ကိုေတာင္ မ်က္လုံးျပဴးသြားေစခဲ့ပါတယ္ ။လီကလန္လို ကလန္ငယ္ေလးတစ္ခုအတြက္ သည္အရင္းအျမစ္ေတြဟာ ေနာက္ထပ္ႏွစ္ေပါင္းအနည္းငယ္ ၾကာရင္ေတာင္ သုံးလို႔ ကုန္သြားဦးမွာ မဟုတ္ပါဘူး။****" သခင္ေလး ဖူခ်န္း "" အစ္ကို ဖူခ်န္း "ေမ်ာလြင့္တိမ္ေတာင္ရဲ့ ေတာင္တက္လမ္းအတိုင္း တက္လာတဲ့ လီဖူခ်န္းကို ျမင္လိုက္ရတဲ့ လီကလန္သားတိုင္းက ေလးစားအားက်စြာျဖင့္ ႏွုတ္ဆက္ေနၾကပါတယ္။ေမ်ာလြင့္တိမ္ ေတာင္ထိပ္ကို ေရာက္ခါနီးမွာေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ သူနဲ႔ရင္းႏွီးတဲ့ အသံတစ္ခုကို ၾကားလိုက္ရပါတယ္။" အစ္ကို ဖူခ်န္း "လီဖူခ်န္းကို ႏွုတ္ဆက္လိုက္သူကေတာ့ လီယြန္ဟီပါပဲ။လီယြန္ဟီက က်င့္ႀကံဖို႔အတြက္ ေတာင္ေအာက္ကို ဆင္းလာတာပါ။ သူက လီဖူခ်န္းကို ေတြ႕ေတြ႕ခ်င္းမွာပဲ အလ်င္အျမန္ ႏွုတ္ဆက္လိုက္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ သူ႔အေနနဲ႔ လီဖူခ်န္းကို အရင္တုန္းလို နာမည္တိုက္ရိုက္ေခၚဖို႔ သတၱိ မရွိေတာ့ပါဘူး။လီဖူခ်န္းက လီယြန္ဟီကို အသိအမွတ္ျပဳဟန္ျဖင့္ ေခါင္းတစ္ခ်က္ညိတ္ကာ ျပဳံးျပလိုက္ၿပီး ေတာင္ေပၚကို ဆက္တက္သြားပါေတာ့တယ္။လီယြန္ဟီက အခုမွ အသက္ဝဝ ရွူရဲပါေတာ့တယ္။ သူက လီဖူခ်န္းအေနနဲ႔ အရင္တုန္းက အျဖစ္အပ်က္ေတြကို ရန္ၿငိဳးထားမွာကို စိုးရိမ္ေနတာပါ။ရွင္းရွင္းေျပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဒါက လီယြန္ဟီအေနနဲ႔ အစိုးရိမ္ႀကီးလြန္းတယ္လို႔ ေျပာရမွာပါပဲ ။ လီဖူခ်န္းလို လူတစ္ေယာက္ဟာ လူတစ္ေယာက္ကို ေတးမွတ္ထားၿပီး အနိုင္ျပန္က်င့္မွာ မဟုတ္ပါဘူး ။လီကလန္ ေခါင္းေဆာင္ရဲ့ ၿခံဝင္းထဲမွာေတာ့ လီရွန္းဟန္ ၊ ရွန္းယုရန္ နဲ႔ လီေရွာင္ထန္တို႔ ရွိေနပါတယ္။ အခုဆိုရင္ လီေရွာင္ထန္ဟာ ရွန္းယုရန္ရဲ့ သမီးတစ္ေယာက္လိုကို ျဖစ္ေနပါၿပီ ။" အစ္ကိုဖူခ်န္း......"လီဖူခ်န္းကို ျမင္လိုက္တဲ့ လီေရွာင္ထန္ကေတာ့ အားရပါးရ ေအာ္ဟစ္ၿပီး ႏွုတ္ဆက္လိုက္ပါတယ္ ။လီဖူခ်န္းက ယခုလက္ရွိ သူမရဲ့ ဘဝကို ေပးအပ္ခဲ့တဲ့ သူပင္ မဟုတ္ပါလား ။ သူမဟာ အျခားသူေတြလို ပင္ကိုပါရမီအား ေကာင္းတဲ့သူတစ္ေယာက္ မဟုတ္ပါဘူး ။ ဒါေပမယ့္ ခုနစ္ေရာင္ျခယ္ စပ်စ္သီးကို စားအၿပီးမွာေတာ့ သူမရဲ့ အရိုးတည္ေဆာက္ပုံဟာ ၾကယ္၁ပြင့္ အဆင့္ကို ေရာက္သြားခဲ့သလို သူမရဲ့ က်င္ႀကံမွု ႏွုန္းကလည္း ပိုျမန္လာခဲ့ပါတယ္ ။ သူမ အေနနဲ႔ ေျမကမၻာပညာရွင္ ျဖစ္လာဖို႔ေတာင္ အခြင့္အေရး ရွိေနပါၿပီ။" အေဖ ...... အေမ ......။ ဖူခ်န္း အိမ္ျပန္လာခဲ့ပါၿပီ ။"လီဖူခ်န္းက ရယ္ရယ္ေမာေမာနဲ႔ သူ႔မိဘႏွစ္ပါးကို အသိေပးလိုက္ပါတယ္ ။" ဖူခ်န္း ...... သားေရာက္လာတာ အခ်ိန္ကိုက္ပဲ ။ အေမတို႔က ေန႔လယ္စာ စားမလို႔ ျပင္ဆင္ေနၾကတာေလ ။ သားပါ ဝင္စားလိုက္ပါလား......"ရွန္းယုရန္ကလည္း သူမရဲ့ ခ်စ္သားႀကီးကို ေန႔လယ္စာစားဖို႔ ေခၚလိုက္ပါတယ္။လီဖူခ်န္းကလည္း ေခါင္းညိတ္လိုက္ၿပီး " စားရမွာေပါ့ အေမရာ......။ သားက အေမ့လက္ရာကို လြမ္းေနတာ"လီဖူခ်န္းတစ္ေယာက္ ေမ်ာလြင့္ေတာင္ဆီကို လာခဲ့တာက သူ႔မိဘႏွစ္ပါးနဲ႔ ေရွာင္ထန္ကို ေတြ႕ဖို႔ပါပဲ။ သူ႔အေနနဲ႔ သည္လို ထမင္းလက္ဆုံ စားဖို႔ အခြင့္အေရးကို လက္လႊတ္ခံမွာ မဟုတ္ပါဘူး ။လီရွန္းဟန္ကလည္း တၿပံဳံးျပဳံးျဖင့္ စကားဝိုင္းထဲကို ဝင္လာခဲ့ပါၿပီ။" ေတာ္ေသးတာေပါ့ကြာ ......။ မင္းက အိမ္နဲ႔ မိဘႏွစ္ပါးကိုေတာ့ မေမ့ေသးဘူးဘဲ ။ "" ေတာင္းပန္ပါတယ္ အေဖနဲ႔ အေမ ။ ကၽြန္ေတာ္ေနာက္ဆ္ို အိမ္ကို မၾကာမၾကာ ျပန္လာပါ့မယ္ ။ "လီဖူခ်န္းက ျပန္ေျပာလိုက္ပါတယ္။ရွန္းယုရန္က လီရွန္းဟန္ရဲ့ ပုခုံးအား ရိုက္လိုက္ၿပီး ဆူပူႀကိမ္းေမာင္းပါေတာ့တယ္။" ရွန္းဟန္ ...... ရွင္ဘယ္လို ေျပာလိုက္တာလဲ......။ ကၽြန္မရဲ့ သားက ႀကိဳးႀကိဳးစားစား ေလ့က်င့္ခဲ့လို႔သာ အခုလို ျဖစ္လာတာေလ ။ သည္စကားက အေဖတစ္ေယာက္က သားတစ္ေယာက္ကို ေျပာသင့္တဲ့ စကားလား......"လီရွန္းဟန္က ပုခုံးေလး က်ဳံ႕ဝင္သြားၿပီး အသံတစ္စက္ေတာင္ မထြက္လာေတာ့ပါဘူး။ေၾသာ္...... ကလန္တစ္ခုရဲ့ ေခါင္းေဆာင္ ျဖစ္ေပမယ့္လည္း မိန္းမကိုေတာ့ ေၾကာက္ရတာပါပဲေလ......။ေန႔လယ္စာကို ျပင္ဆင္အၿပီးမွာေတ့ာ လီဖူခ်န္းတို႔ဟာ ေပ်ာ္ရႊင္စြာနဲ႔ ထမင္းလက္ဆုံး စားၾကပါေတာ့တယ္။ လီဖူခ်န္းရဲ့ ရိုက္ခတ္မွုက ဘယ္ေလာက္အထိ အစြမ္းထက္သလည္းဆိုေတာ့ အိပ္ယာထဲမွာ လွဲေနတဲ့ လီေရွာင္ထန္ရဲ့ အေမေတာင္ အျပင္ထြက္လာတဲ့ အထိပါပဲ ။ေနာက္ထပ္ရက္အနည္းငယ္ ၾကာတဲ့အထိ လီဖူခ်န္းဟာ ေမ်ာလြင့္တိမ္ေတာင္ေပၚမွာ မိသားစုနဲ႔ အခ်ိန္ျဖဳန္းေနပါေသးတယ္။" ဟင္...... ငါရဲ့ အတြင္းအားက်င့္စဥ္က အဆင့္တက္ေတာ့မွာလား..."သည္လိုနဲ႔ တစ္ရက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ သူ႔ရဲ့ ခႏၶာကိုယ္ထဲက အတြင္းအား ေျပာင္းလဲမွုေတြကို သတိထားမိ ခဲ့ပါၿပီ။သူက အစစ္အမွန္ ငရဲမီးေတာက္ အတြင္းအားက်င့္စဥ္ရဲ့ အဆင့္၁၇ကို ခ်ိဴးေဖာက္ဝင္ေရာက္ ခဲ့တာေတာင္မွ သိပ္မၾကာေသးပါဘူး။ သည္အေတာအတြင္းမွာဆိုရင္ လီဖူခ်န္းဟာ သူ႔ရဲ့ ငရဲမီးေတာက္ အဆင့္၁၇ အတြင္းအားကို အေျခတက် ျဖစ္ေအာင္သာ လုပ္ေဆာင္ခဲ့တာပါ ။ လီဖူခ်န္း အေနနဲ႔ သူ႔ရဲ့ အတြင္းအားက်င့္စဥ္ဟာ သည္ေလာက္အခ်ိန္တိုအတြင္းမွာ ေနာက္ထပ္တစ္ဆင့္ကို ခ်ိဴးေဖာက္ဝင္ေရာက္နိုင္လိမ့္မယ္လို႔ လုံးဝ မေမၽွာ္လင့္ထား ခဲ့ပါဘူး ။သည္အျဖစ္အပ်က္က သူ႔ရဲ့ အျပာေရာင္ စိတ္ဝိညာဥ္ေၾကာင့္ ျဖစ္လာတယ္ဆိုတာ လုံးဝ ေသခ်ာေနခဲ့ပါၿပီ။ အျပာေရာင္ စိတ္ဝိညာဥ္ရဲ့ အေထာက္အပံ့ မပါရင္ေတာ့ သည္လိုျဖစ္စရာ အေၾကာင္းမရွိပါဘူး ။လီဖူခ်န္းက ေမ်ာလြင့္တိမ္ ေတာင္ေပၚမွာ သူ႔ရဲ့ အတြင္းအားက်င့္စဥ္ အဆင့္တက္မွုကို မလုပ္ေဆာင္လိုတဲ့ အတြက္ မိုးျပာေရာင္ဂိုဏ္းရဲ့ အတြင္းပိုင္းထဲကို သြားလိုက္ပါတယ္။လူသူမနီးတဲ့ ေတာင္တစ္ခုကို အေရာက္မွာေတာ့ လီဖူခ်န္းဟာ ၾကာပန္းပုံသ႑ာန္ ထိုင္ခ်လိုက္ပါၿပီ ။ သူ႔ရဲ့ လက္တစ္ဖက္ကို ေဝွ႕ယမ္းလိုက္တဲ့ အခါမွာေတာ့ ေဆးပင္တစ္ခု ေပၚလာခဲ့ပါတယ္။သည္ေဆးပင္ဟာ တစ္ဝက္က မီးလိုပူၿပီး တစ္ဝက္က ေရခဲတမၽွ ေအးစက္ေနပါတယ္ ။ ဟုတ္ပါတယ္ ။ ဒါက လီဖူခ်န္းတစ္ေယာက္ ေဆးပင္၁၀၀ လၽွို႔ဝွက္နယ္ေျမထဲမွာ ရခဲ့တဲ့ ေရခဲမီးလၽွံ ၾကာပန္းပါပဲ ။သည္ေရခဲမီးလၽွံၾကာပန္းဟာ အပူဓာတ္ သို႔မဟုတ္ အေအးဓာတ္ကို အေျခခံတဲ့ အတြင္းအားက်င့္စဥ္ ေလ့က်င့္သူေတြရဲ့ ေသြးေၾကာေတြကို ဒဏ္ရာရေစျခင္းမွ ကာကြယ္ေပးသလို လြယ္ကူေခ်ာေမြ႕စြာ အဆင့္တက္ေစနိုင္စြမ္းလည္း ရွိပါတယ္။ လီဖူခ်န္းဟာ သူ႔ရဲ့ လၽွို႔ဝွက္ေသြး ခႏၶာကိုယ္ဆႏၵနဲ႔ေတာ့ အစစ္အမွန္ ငရဲမီးေတာက္ အဆင့္၁၈ကို ခ်ိဴးေဖာက္ဝင္ေရာက္နိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး ဆိုတာကို တြက္ခ်က္ထားၿပီးပါၿပီ။ေရခဲမီးလၽွံၾကာပန္းရဲ့ အကူအညီ မပါရင္ေတာ့ အစစ္အမွန္ငရဲမီးေတာက္ အဆင့္၁၈ရဲ့ အပူခ်ိန္ဟာ လီဖူခ်န္းရဲ့ ေသြးေၾကာေတြကို ပ်က္စီးေစမွာ အေသအခ်ာပါပဲ။
YOU ARE READING
အဆုံးမဲ့အာဏာ (လီဖူချန်း)
Actionမူရင်းဘာသာပြန်ဆိုသူ - လေလွင့်လုလင် (အကုန်တတ်သခင်လေး) ZAWGYI / UNICODE
