no one cares|| DNF ||PL

10. The human body

George POV

"Nowy temat. Tym razem coś z tego roku. Nie minęło dużo czasu odkąd mieliśmy ten temat." No dobra, może było to coś, o czym wiedziałem.
"Pierwsze pytanie..." Nauczyciel rozejrzał się zza kartki, którą trzymał w ręku. "Jaka jest długość wszystkich nerwów w ciele człowieka?" Co?

Nawet Clay nie znał do razu odpowiedzi. Wyglądał na zamyślonego i najwyraźniej nie podobało mu się, że nie znał odpowiedzi. Carson spojrzał na mnie, kiedy zobaczył, że Clay nie powie nam odpowiedzi.
"Chcecie zgadywać?", zapytał mnie. Już miałem się zgodzić, ale Clay powiedział
"Nie" głośno.
"Więc znasz odpowiedź?" spytałem go ostrożnie. Podniósł palec, co oznaczało, żebym poczekał. Carson i ja spojrzeliśmy na niego z zaciekawieniem.
"Powiedz..." zaczął Clay, "Powiedz.... kurwa. Nie wiem."

"Dobra, więc strzelam, że może być to 100 metrów.", zasugerował Carson. "Ok, powiedzmy więc 100 metrów.", zgodziłem się. Kiedy nauczyciel podszedł znowu do nas powiedzieliśmy mu o 100 metrach i wyglądał na zaskakująco zdziwionego. Co to oznaczało? Dwie grupy po nas również powiedziały mu swoją odpowiedź i u niektórych odpowiedź również była 100 metrów, więc może mieliśmy szczęście.

"Długość wszystkich sznurów nerwowych w ciele człowieka wynosi około 780 000 kilometrów" powiedział nauczyciel. Ok, kompletnie źle. To serio dużo. 
"Dobra, tylko jedna grupa powiedziała poprawna odpowiedź, wow",  Powiedział nauczyciel i dał tej drużynie punkt.
"Następne pytanie..... Gdzie jest nasze serce?"

"Po lewej stronie, prawda?", powiedział Carson.
Potem znowu wkroczył Clay. "Cóż, właściwie t jest po środku. Jednak ma tętnice bardziej po lewej, więc możemy tak powiedzieć".
"Czekaj jesteś pewien? Jestem prawie pewien, że po lewej stronie", zaangażowałem się. Clay spojrzał na mnie zirytowany. Potem wziął moją rękę i przyłożył do swojej klatki piersiowej. Przestałem oddychać. Byłem zdziwiony. Nie miałem pojęcia co tu się teraz dzieję. 

Moja ręka była po lewej stronie jego klatki piersiowej.
"Teraz czujesz bicie mojego serca, prawda?", zapytał.
"Ee, tak....", powiedziałem spięty. Potem przesunął moją rękę na środek swojej klatki piersiowej. Boże, jego ciało jest tak umięśnione.
"A teraz?".
"Oh masz rację. Teraz czuję bardziej intensywnie." Właściwie nie było super dużej różnicy, ale jednak była. Potem puścił moją rękę i odwrócił wzrok. Moja ręka drżała. Dlaczego? To nie był pierwszy raz, kiedy mnie dotkną... ale to był pierwszy raz, kiedy dotknął mnie w taki... sposób. Jego dłoń była taka duża i miękka. Jego klatka piersiowa była (jak już mówiłem) bardzo umięśniona. 

Po 30 sekundach wszyscy powiedzieli swoje odpowiedzi i mieliśmy rację. Dzięki bogu, że mieliśmy Claya.
"Następne pytanie"
To faktycznie zaczęło być bardziej jak zabawa.
"Jaki jest najmniejszy mięsień w naszym ciele i jakiej jest wielkości?" Wiedziałem, jakkolwiek wiedziałem, po prostu wiedziałem.
"To mięsień strzemiączka w uchu chroni nasze uszy przed zbyt głośnymi falami dźwiękowymi. Ma 3 milimetry.", powiedziałem mojej grupie. Clay skiną głową bez wyrazu. Carson uśmiechną się, podniósł kciuk i powiedział: "Wiesz coś. Przynajmniej więcej niż ja." Naprawdę go polubiłem. 

I nasza odpowiedź znowu była prawidłowa.
"Następne pytanie" ponownie zabrzmiał głos nauczyciela.
"Dlaczego jądra zwisają między nogami?"Ee, co?
Clay spojrzał na Carsona i na mnie lekko zakłopotany. Myślę, że to znaczy, że zna odpowiedź, ale była dziwna czy coś tego typu.
"Więc że...", zaczął "żeby sperma pozostała chłodna".
"Dobra, dlaczego do cholery, wiesz o tym?!" Zaśmiał się Carson, ale ja też nie mogłem powstrzymać mojego śmiechu.

Uczyliśmy się tego na lekcji z edukacji seksualnej!", bronił się. Próbował zachować spokój, ale widać było, że też chce się śmiać.
"Wow, słowa ''cool tatuś'' nabierają nowego znaczenia", powiedział Carson. To było to. Wybuchnąłem śmiechem. Myślę, że nawet miałem łzy w oczach ze śmiechu. Kiedy otworzyłem oczy i ponownie spojrzałem na dwóch chłopaków, Carson dusił się ze śmiechu, a Clay po prostu miał wielki uśmiech na twarzy, oczy miał zamknięte, a czoło oparł o dłonie. Bardzo starał się powstrzymać śmiech. 

Właściwie nie tylko Clay to wiedział. Również cztery inne grupy miały poprawną odpowiedź. Naprawdę musieliśmy mieć to na lekcji. Carson wciąż się śmiał, kiedy nauczyciel wypowiedział kolejne pytanie. To było proste pytanie o naszą krew i nawet ja o tym wiedziałem. Problemem było pytanie, które pojawiło się później. 
"Jak dokładnie działa podniecenie u mężczyzny?"

Dla Claya to było nic. Musiał być w tym w tym ekspertem. (Kaszel* jeśli wiesz co mam na myśli ;))
 "Zanim zapytacie ponownie, to też było na lekcji", powiedział, "Krew gromadzi się w tkance erekcji, penis staje się twardy i wyprostowany. Z czasem jądra przesuwają się w kierunku brzucha i krocza. Wraz z tą erekcją może również powstać tak zwana kropla przyjemności"
Carson i ja ponownie spojrzeliśmy na siebie w szoku i irytacji.
Clay chyba pożałował tego co właśnie powiedział. 

Carson znowu zaczął się śmiać, podczas gdy Clay i ja byliśmy po prostu zawstydzeni. Nie wiem dlaczego, to zupełnie normalne. Dziwnie było słyszeć to tak otwarcie od Claya. Po 30 sekundach Clay znowu podał odpowiedź nauczycielowi, podczas gdy Carson schował głowę w ramionach, leżąc na ławce, próbując powstrzymać prawdopodobnie głośny śmiech.
Kilka innych grup również odpowiedziało na to pytanie, ale... wyjaśniło to trochę inaczej. Clay naprawdę powiedział nauczycielowi dokładnie to samo. Był pod wrażeniem tego, ile Clay wiedział, a wszyscy inni z klasy również starali się powstrzymać śmiech. 

Znaczy, to normalne, to naturalne, ale brzmiało tak dziwnie.
"Wow, Clay, to jest poprawna odpowiedź", nauczyciel pochwalił go, a on tylko skiną głowa bez wyrazu. 
"Boże, ja... jestem taki szczęśliwy...", próbował powiedzieć Carson, śmiejąc się i kaszląc "...tak szczęśliwy, że cię mamy". Potem znów wybuchną śmiechem. Clay uśmiechną się do niego lekko i niezręcznie. 

Nauczyciel dał każdemu, kto dobrze odpowiedział punkt, po czym powiedział: "Wygląda na to, że ciężko jest zagiąć drużynę Claya, huh". Drużynę Claya? Cóż, w zasadzie to odwalił całą robotę. To prawda. To prawda, ale to boli. Ale to prawda.
"Cóż, ale to jeszcze nie koniec, mam do was więcej pytań", powiedział nauczyciel z uśmiechem.