Gökyüzünde özgürce uçan bir kuş ve o gökyüzüne ateş eden bir savaşçının hikayesi.
Leyla özgür bir kuş, Ercüment vatanı için dağlara, taşlara gerekirse gökyüzüne ateş edecek bir savaşçcı.
Özgür kuşlar bir kafese hapsolur mu? Savaşçılar silahlarını...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Kızım nereden çıktı şimdi bu hiç anlamıyorum." Dedi annem merdivenlerden arkamdan inerken.
"Anne Çağan'ı özledim işte. Hem bana da değişiklik olsun istedim başka bir sebebi yok."
Bavulumu kapının kenarına koyup ayakkabılarımı giydim. "Hazır mısın kızım?" Diyerek odadan çıktı babam. "Evet baba."
"Hadi çıkalım o zaman geç kalma."
"Tamam." Diyip anneme sarıldım. "Görüşürüz annem, Allah'a emanet olun."
"Amin kızım, sende Allah'a emanet ol. Çağan oğluma selam söyle, çok dikkat et tamam mı?"
"Tamam." Diyerek evden çıktım.
Babam çoktan bavulumu bagaja koymuştu. Birlikte arabaya binip yola çıktık.
Bingöl'e gidiyorum.
Dün Çağan vurulduğunu söyleyince ne yapacağımı bilememiştim. Israrla iyi olduğunu, kurşunun sadece sıyırıp geçtiğini söylemişti ama tabii ki ikna olmamıştım.
Gece bulduğum ilk bileti almıştım. Buradan İstanbul'a gidecektim oradan da Bingöl'e uçacaktım.
Kimse telaş yapmasın diye bir şey söylememiş ve oldukça bir şey belli etmemeye çalışmıştım.
Herkes Çağan'ı özlediğim için sürpriz yapmaya gittiğimi düşünüyordu.
Çok durmayacaktım zaten bende, Çağan'ın iyi olduğuna emin olduktan sonra geri dönecektim.
Hale teyze Çağan'a götürmem için bir sürü şey verince bende mecbur bavul ile gidiyordum.
Babam ile vedalaştıktan sonra gemiye bindim. Sıkıcı bir deniz yolculuğunu ardından sırada bir uçak yolculuğu vardı.
Neyse ki beklediğimden daha sakin ve güzel geçmişti yolculuğum.
Havaalanından çıkınca yüzüme çarpan soğuk rüzgar kısa bir şoka uğramama sebep oldu.
Böyle mi hoşgeldin diyorsun bana Bingöl?
Kısa bir süre gözlerimi kırpıştırdıktan sonra kendime gelip taksi bulmak için etrafa bakındım.
Nihayet boş bir taksi bulup bindim ve Bingöl Jandarma komutanlığına gitmek istediğimi söyledim.
Şoförün kısa ve sorgulayıcı bakışlarından sonra yola çıkmıştık.
Resmen Bingöl'deydim. Daha dün gidemem ben oraya, uzak orası derken şimdi buradaydım.
Son günlerde hayatım o kadar karmaşık ilerliyordu ki neler olduğunun ben bile farkında varamıyordum.
Bir sabah aniden kendimi Bingöl'e giderken bulmuştum mesela.
Çağan askerliğini Bingöl de yapmasa, haritada ki yerini söyleyemezdim. Hoş şuan da söyleyemem ama olsun.
