Müptela | Tamamlandı

63.Bölüm

İyi Okumalar Dilerim♡

Akşam hastaneden çıkıp eve gelince Ercüment'i evde bulmuştum.

"Evde miydin tüm gün?" Diye sordum. Gün içinde konuşmaya hiç fırsatımız olmamıştı maalesef.

"Yok ya 1 saat önce falan geldim." Dedi. "Ve yemek yaptım, hadi gel."

"Üzerimi değiştirip geliyorum." Dedim ve yatak odasına girdim. Hızlıca üzerimi değiştirip Ercüment'in yanına geri döndüm.

Tezgahta bir şeyler yapıyordu. Yanına gidip arkasından sarıldım. Tabii onun gibi omzunun üzerinden bakamıyordum, boyum kısa kalıyordu. O yüzden başımı sırtına yasladım.

Uğraştığı şeyi bırakıp ellerimi tutu ve kollarımın arasında bana doğru döndü.

"Birileri çok özlemiş sanki?"

Başımı sallayarak yüzüne baktım. "Sen özlemedin mi?"

Başını hafifçe eğdi ve alnımdan öptü. "İnsan şu tipi özlemez mi ya?" Deyince güldüm.

"Hadi yiyelim." Diyerek ondan uzaklaştım. "Çok acıktım."

"Sen otur yemekleri koyayım ben."

"Bence sen otur." Dedim ve elinde ki tabağı aldım. "Yemekleri bari ben koyayım."

"Peki." Diyerek masaya doğru gitti ve oturdu.

Bende yemekleri koyup yerime oturdu.

"Nasıl geçti günün?"

"Oldukça yoğun." Dedim. "Senin?"

"Benimki de oldukça sakin."

"Ne güzel. Benim de biraz sakinliğe ihtiyacım var."

"Meslek değiştirelim?"

"Yok o kadar sakinlik bana fazla." Deyince güldü. "Bu gün biri geldi acile, gencecik bir erkek odasında baygın bulmuş ailesi."

"Ee?"

"Fazla madde kullanımındanmış meğerse. Hastaneye gelince elimizden geleni yaptık ama hayatını kaybetti. Ailesi perişan oldu." Dedim.

O çocuğu o halde görünce benim bile içim parçalanmıştı. Ailesi nasıl perişan olmasın ki?

"Biliyorum." Deyince ona döndüm. "Buna sebep olan şerefsiz aranıyor."

"Biri mi sebep olmuş?"

"Gencecik bir çocuğa mal satan birisi illaki vardır." Dedi. İç çektim. Doğru söylüyordu. Biri onun eline vermezse o çocuk nereden bulsun?

"Hep böyle miydi burası? Yani uyuşturucu bu kadar yaygın mıydı?"

"Yaygındı ama çocukların bu kadar elinde değildi. Yeni birinin ya da birilerinin olduğu düşünülüyor."