Gökyüzünde özgürce uçan bir kuş ve o gökyüzüne ateş eden bir savaşçının hikayesi.
Leyla özgür bir kuş, Ercüment vatanı için dağlara, taşlara gerekirse gökyüzüne ateş edecek bir savaşçcı.
Özgür kuşlar bir kafese hapsolur mu? Savaşçılar silahlarını...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
9 Temmuz 2022
Son zamanlarda oldukça fazlalaşan bel ağrılarım ile gözlerimi açtım. Yatağın diğer tarafına doğru dönüp hala uyuyan Ercümente baktım. Uykusu o kadarda derin değilmiş, ben kıpırdanınca hemen gözlerini açmıştı.
"Günaydın." Dedi gülümseyerek.
"Günaydın. Ne zaman geldiniz?"
"Oldu baya."
"Saat kaç?" Diye sordum yataktan doğrulurken.
"11."
"Ne?"
"Biz bayram namazından geldik, kurbanı kestik, temizledik. Hatta annem pişirmiş bile olabilir."
"Bunlar olurken ben neredeydim?"
"Mışıl mışıl uyuyordun birtanem." Dedi ve doğruldu.
"Neden uyandırmadınız?"
"Ne yapacaktın güzelim?" Diye sordum. "Koyunun boynunu sen mi kesecektin?"
Söylediği şey kısa bir an gözümde canlanınca yüzümü buruşturdum. Düşüncesi bile midemi bulandırırken kapıdan çıktığım an et kokusu ile karşılaşacaktım. Çünkü Kurban bayramıydı.
Ercüment yanıma yaklaşıp alnımdan öptü.
"Hadi hazırlan sende."
"Yataktan kalkmama yardım edersen hazırlanabilirim." Deyince gülerek yataktan kalktı ve elini bana doğru uzattı. Ellerini tutup beni çekmesine izin verdim. Kalktıktan sonra banyoya girip elimi yüzümü yıkadım.
Dün gece uyumadan önce duş aldığım için saçlarım hala ıslaktı. Ercümentin fark etmemesi çok iyi olmuştu. Görseydi iki saat söylenirdi.
Odaya geri dönüp üzerimi değiştirdim. Dün çok güzel, çiçekli bir elbise almıştım çarşıdan. Doğurduktan sonra giyebileceğimi hiç sanmıyordum çünkü normal şartlarda elbisenin içine iki tane ben girerdi. Ama çok güzeldi. Ayrıca bana da çok yakışmıştı. Tabii bunda oğlumunda büyük etkisi vardı. Çok tatlı duruyordu.
Elbiseyi giydikten sonra makyaj masama oturup yanımda getirdiğim bir kaç malzeme ile makyaj yaptım. Saç düzleştiricim yanım olduğu için saçlarımı tarayıp tepeden at kuyruğu yaptım. Zaten düzleştirici yanımda da olsa bu havada saçlarımı salabileceğimi sanmıyordum.
"Leyla hadi!" Diye seslendi babam.
"Geldim."
Bir elim ile masadan destek alırken diğer elim belimdeydi. Sandalyeden kalkıp odadan çıktım ve alt kata indim.
"Günaydın." Dedim mutfağa girerken.
"Günaydın kızım."
"Günaydın. Ay kızım ne kadar güzel olmuşsun." Dedi annem baştan aşağıya beni incelerken.
