Gökyüzünde özgürce uçan bir kuş ve o gökyüzüne ateş eden bir savaşçının hikayesi.
Leyla özgür bir kuş, Ercüment vatanı için dağlara, taşlara gerekirse gökyüzüne ateş edecek bir savaşçcı.
Özgür kuşlar bir kafese hapsolur mu? Savaşçılar silahlarını...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Çağan, Erdem'in anlamayacağını fark edince o da onun yakasına yapışmıştı.
Şuan aralarına girip sakinleştirmeye çalışmak tamamen başarısız olacaktı. O yüzden aklıma ilk gelen şeyi yaptım ve "Ay hamileyim!" Diye bağırdım.
Bunu tam olarak şuan, böyle bir durumda söylemek ne kadar mantıklıydı bilmiyorum. Ama söyleme amacımı ortalığı sakinleştirmek olarak düşünürsek oldukça başarılı olmuştum. Hepsi birden susmuş ve bana dönmüştü.
Sanki bende yeni öğreniyormuşum gibi şaşkınlıkla ağzımı açtım. Ben neye şaşırmıştım bilmiyorum ama şuan herkes çok şaşkındı.
Ercüment, Çağan'ın kolunda ki elini çekip onlardan uzaklaştı.
Erdem ve Çağan'ın elleri hala birbirlerinin yakalarındaydı.
"Ne?" Dedi ikisi de aynı anda.
Ne dediğimi anlamışlardı. Şaşırdıkları için böyle tepki veriyorlardı ama yine de "Hamileyim." Dedim tekrardan.
"Dayı oluyorum!" Diye bağırdı Çağan heyecanla. Erdem de hemen arkasından "Amca oluyorum!" Dedi.
Daha sonra birbirlerine döndüler. Kısa bir bakışmanın ardından ellerini birbirlerinin yakalarından çekip "Allah!" Diye bağırarak sarıldılar.
Az önce birbirlerinin yakalarına yapışırlarken şimdi sarılıyorlardı. Hem de baya baya sevinçle sarılıyorlardı.
Ercüment ile göz göze gelince gülmeye başladık. Asude hala ne olduğunu anlamaya çalışıyor gibi bakıyordu etrafa.
"Ne oluyor lan?" Diyerek Çağan'ı kendinden uzaklaştırdı Erdem.
Çağan, Erdem'i umursamadan bana döndü.
"Leyla!" Diye bağırdı heyecanla. "Dayı oluyorum!"
"Biliyorum." Dedim bende aynı onun gibi heyecanla bağırarak. "Bende anne oluyorum!"
"Yaa!" Diyerek kollarını açtı ve bana doğru geldi. Gülerek sarıldım.
"Oha çok heyecanlandım." Dedi Çağan benden ayrıldıktan sonra. "Şimdi sizin bebeğiniz mi olacak?"
"Evet." Dedi Ercüment.
"Tebrik ederim kardeşim." Dedi Erdem. Erdem ve Ercüment sarıldıktan sonra Erdem bana döndü. "Hayırlı olsun yenge, Allah hayırlısıyla kucağınıza almayı nasip etsin."
"Amin."
Çağan, Ercüment'i tebrik ettikten sonra herkes oturmuştu.
Şimdi söylemeseydim ne zaman ve nasıl söylerdim bilmiyorum. Ama şimdi söylemek ile çok doğru bir karar vermişim onu biliyorum. Eğer ortaya böyle bir bomba atmasaydım asla sakinleşmezlerdi.
