Gökyüzünde özgürce uçan bir kuş ve o gökyüzüne ateş eden bir savaşçının hikayesi.
Leyla özgür bir kuş, Ercüment vatanı için dağlara, taşlara gerekirse gökyüzüne ateş edecek bir savaşçcı.
Özgür kuşlar bir kafese hapsolur mu? Savaşçılar silahlarını...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Leyla... Leyla'm. Hani bana bazen diyorsun ya, neden bir şey yokken Leyla diyorsun diye. İsmin dilimin okuyabileceği en güzel şiir çünkü Leyla. Seni öyle çok seviyorum ki. Sana o kadar çok aşığım ki. Bunu nasıl anlatabilirim bilmiyorum. Bunu anlatabileceğim kelimeler var mı ben ondan bile emin değilim. Ben daha önce hiç böyle hissetmedim Leyla. Ne birini böyle çok sevdim, ne bu kadar mutlu oldum, ne biri tarafından bu kadar çok sevildim, ne de böyle huzurlu hissettim. Benim yuvam huzur dolu. Benim yuvam sensin. Ben yalnızdım Leyla. Hep söyledim sana bunu yine söylüyorum. Kimsem yoktu. Babamdan sonra bütün ailemi kaybettim. Yalnız, sinirli, aksi bir adamdım. Sonra sen geldin. Her şey o kadar çok değişti ki. Benim hayata bakış açımı bile değiştirdin sen. Siyah beyaz gördüğüm her şeye renk getirdin. Benim Ankarama yemyeşil bir deniz getirdin. Kalbime kocaman bir aşk getirdin. Benim sana karşı olan sevgim çok büyük Leyla. Kalbim titriyor seni düşünürken. İçim gidiyor sanki sana. Her gün daha çok severek uyanıyorum seni. Her gün biraz daha işliyorsun ruhuma, kalbime, hayatıma. Bu çok güzel bir şey. Hayatımda senin gibi bir kadının olması en büyük şansım. Leyla'm. Benim güzeller güzelim. Canım eşim. İnan ki bu cümleleri yazmak benim içinde çok zor. Ama eğer bu mektup eline geçtiyse, ben artık yanında değilimdir. Sen yanımda değilsin demiyorum çünkü sen hep benimlesin Leyla. Sen benim ruhumdasın, ruhumsun. Ağlıyorsundur sen, ağlama. Sil o güzel gözlerinden akan yaşları. Sanki ben siliyormuşum gibi sil. Yanındaymışım gibi hisset. Ben ölsemde sana olan sevgimin ve aşkımın hiç bir zaman bitmeyeceğini bil. Aşkım hep yanında güzelim. Sevgimi kalbinde hep hisset. Ağlama desemde ağlarsın sen biliyorum. Az ağla. Alış yokluğuma. Bunu senden istediğim için özür dilerim. Benim yokluğuma seni mecbur bıraktığım için özür dilerim. Hep kızıyorum kendime biliyor musun? Sen mutlusun ama o neler yaşayacak diyorum kendime. Onun suçu ne? Beni çok sevmekten başka ne yaptı? Ama Leyla bunu değiştiremeyiz. Ben soylu bir sevdanın peşinden koşarken karşılaştık biz. Sen bunu bile bile sevdin beni, çok sevdin. Benim en büyük aşkım sensin Leyla. Önce sen, sonra vatan. Bunları okuduğuna göre o kapı, korkutuğun şey için çalmış. Ben çok hayal ettim o anı. Ben olmayacağım ama çok hayal ettim. Senin bir sürü askeri, sağlık görevlisini kapında görünce nasıl tepki vereceğini çok düşündüm. Canım çok yandı Leyla çünkü sen, ben her düşündüğümde daha çok ağladın. Kim bilir ne kadar çok ağladın, düşünmek bile istemiyorum. Seni ağlatacak olma düşüncesi deli ediyor beni. Zaten sen ve oğlumuz dışında her şey deli ediyor beni, öyle söylüyorsun. Oğlumuz... Sen bana benzediğini söylüyorsun ama bence ilk günden beri sana benziyor. Hele gülüşü, gülüşü aynı sen. İnsanın içi huzur doluyor. Gülüşünüz bütün karanlıklarımı aydınlatıyor. Belki ölüm bizi ayırmasaydı, bir de sana çok benzeyen bir kızımız olurdu kim bilir. Ağlama Leyla. Sana yalvarırım kendini yıpratma. Senden imkansızı istiyorum belki. Ama lütfen kendini üzme. Ben bunun düşüncesine bile dayanamıyorum. Yazarken bile ellerim uyuşuyor. Sana bunları yaşattığım için özür dilerim. Seni, bensiz bırakacağım için özür dilerim. Akttığın ve akıtacağın her göz yaşı için özür dilerim, binlerce kez özür dilerim senden. Hayatımda ilk defa göreve gideceğim zaman söylediler bana. Bir mektup yaz, görevde başına bir şey gelirse ailene, seni bekleyene verirler dediler. Aldım kağıdı kalemi elime oturdum yazacaklarımı düşünmeye başladım. Sonra dedim ki senin yazabileceğin biri yok ki Ercüment. Sen yalnızsın. Kime yazacaksın? Kime veda edeceksin dedim. Benim veda etmeye bile kimsem yoktu. Artık var. Sen varsın, oğlumuz var. Bana bu veda için çok kızıyorsun biliyorum. Ama oğlumuz kızmasın. Güzel hatırlasın beni. Sen hatırlat. Seni ne kadar sevdiğimi anlat oğlumuza, onu ne kadar sevdiğimi anlat. Benim anlatamayacağım her şeyi sen anlat birtanem. Unutma ki biz hiç bir zaman ayrı değiliz. Kalbim, senin kalbinde atıyor Leyla'm. Demiştim ya ben sen olmuşum diye. Ben hiç bir zaman bahar getiren bi insan olmadım, benim için hayat hep kıştı. Karşıma en sevdiği mevsim kış olan bir kadın çıktı. Sen çıktın. Ben soğuk kış gecelerinde yine seninle olacağım güzelim. Kar yağarken, sen o kar'a bakarken, karlı bir yolda yürürken ben seninle olacağım. Seni çok seviyorum Leyla. Bütün kalbimle, bütün bedenimle, bütün ruhumla, bütün benliğim ile seviyorum seni. Ömrüme renk kattığın için teşekkür ederim. Bana aşkı getirdiğin için teşekkür ederim. Bana yaşattığın bütün güzel anlara binlerce kez şükürler olsun. Seni çok seviyorum Leyla'm... Bir gün tekrar kavuşacağız. O zamana kadar kendine çok iyi bak.
