Gökyüzünde özgürce uçan bir kuş ve o gökyüzüne ateş eden bir savaşçının hikayesi.
Leyla özgür bir kuş, Ercüment vatanı için dağlara, taşlara gerekirse gökyüzüne ateş edecek bir savaşçcı.
Özgür kuşlar bir kafese hapsolur mu? Savaşçılar silahlarını...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Beşte eve geldikten sonra mecburen duş almıştım çünkü bir çok yerim kan olmuştu. Saat altıda uyumuş, sekizde uyanmış ve iki saatlik uyku ile işe gitmiştim.
Bu gün de oldukça boş geçiyordu ama artık boş zamanlarımda uğraşacağım bir şey vardı elimde. Geldiğimden beri atkıyı örüyordum ve yaklaşık bir karış olmuştu boyu. Sanırım tahmin ettiğimden daha hızlı bitecekti.
Ama şuanlık daha fazla yapamayacaktım. Çünkü uykusuzluktan gözlerim kapanmaya başlamıştı. Örgüyü bırakıp çantama attıktan sonra kollarımı masaya, başımı da kollarımın üzerine koydum.
Gözlerim yavaş yavaş kapanıyorken "Leyla?" Diye bir ses yankılandı odada. Başımı kaldırıp sesin sahibine baktım. Ercüment masanın önünde durmuş, başını hafif eğmiş bana bakıyordu.
"Efendim."
"Uyuyor muydun?"
"Hayır." Dedim. Ama bir kaç dakika sonra gelsen yüksek ihtimal uyuyor olurdum.
"Gelmeseydin ya bu gün."
"Niye?"
"Sabah gittin eve."
"Ne olacak?"
"Dinlenirdin biraz. Baksana ayakta uyuyorsun."
"Beni düşündüğün için teşekkür ederim ama benim işim bu." Diye konuştum. "Peki. Bir şey söylemiyorum." Diyip sandalyeye oturdu.
"Sen dinlendin mi?"
"Yorulmadım ki." Dedi gururla.
"Niye?" Diye sordum. "Sen süper kahraman mısın oradan oraya koşup yorulmayacaksın?"
"Doktor hanım askeriz biz. Süper kahramanlar yanımızda halt etmiş." Dediğinde güldüm. "Çok özür dilerim benim hatam."
"Bir daha olmasın."
"Emredersiniz." Dediğimde oda güldü.
"İstersen çık artık."
"Yok ya, her zaman çıktığım saatte çıkarım."
"Yorgun gözüküyorsun ama."
"Sorun değil."
"Peki." Diyip etrafa göz attı. "Canın sıkılmıyor mu sabahtan akşama kadar bu odada?"
"Yani bazen sıkılıyor. Hastanede çalışmaktan çok daha basit burası."
"Basit?"
"Ben buraya gelirken tüm kontrol ben de olacak, tek doktor ben olacağım diye korkmuştum açıkçası. Çünkü o kadar da tecrübeli bir doktor değilim. Ama düşündüğüm kadar zorlanmadım. Hatta hiç zorlanmadım. Ama evet kocaman ve daima yoğun bir hastaneden sonra bu oda biraz sakin geldi bana."
