"Amber, don't give up.." || Mainstreet Fanfictie

Hoofdstuk 33. Nieuwe start ?

~ vanuit Amber ~
Ik word wakker. Ik lig op Nils' buik. Hij slaapt nog. Ik glimlach. Nils is lief. Ik voel zijn ademhaling. Ik probeer me zo voorzichtig mogelijk om te draaien, toch word Nils wakker. Hij glimlacht naar me. Er is iets aan hem wat ik echt leuk vind. Ik draai zodat ik op me rug lig. Ik grijp naar me buik. "Heb je buikpijn?" Vraagt hij zacht. "Ja beetje" zeg ik. Hij legt zijn hand op mijn buik. Het voelt warm. Nils is echt een goede vriend. Mijn telefoon trilt op het nachtkastje. Ik pak hem. 54 berichten van Daan ❤️. Ik ga naar mijn contacten en verander de naam in Daan 💔😔. Nils kijkt mee op me telefoon.

Daan 💔😔: hee we moeten praten
Daan 💔😔: ik vind Sharon niet leuk, echt
Daan 💔😔: heb je nu met Nils ?
Daan 💔😔: ik wil je geen pijn doen 😔
Daan 💔😔: please app of bel me

Verder lees ik niet. "Heb je nu wat met Nils" zeg ik hardop. "Ik ben echt niet zo als hem hoor". Nils kijkt op z'n horloge. "Het is vandaan zondag toch?" Vraagt hij. Ik kijk naar me lockscreen. "Ja" antwoord ik. Ik bekijk de foto op m'n lockscreen en begin weer te huilen. Nils drukt me stevig tegen zich aan. "Waarom moet hij mijn hart breken?" Vraag ik zacht. "Volgens mij was dat niet te bedoeling" fluistert Nils. Hij stapt het bed uit. "Ik ga even naar de wc". Ik blijf liggen en kijk om me heen. Daan's broek ligt op de grond. De tranen beginnen weer te stromen. Ik pak me schrift en begin te schrijven.

{ Amber's dagboek }
Ik zit op me bed. Daan heeft met Sharon gezoend. Nils en ik zijn er kapot van. Daan heeft me laten stikken, terwijl ik zo van hem hou. Ik ben nog nooit zo onzeker geweest. Gelukkig heb ik mijn beste vriend Nils. Zonder hem zou ik echt dood gaan.

Nils komt de kamer weer in. "Ik heb geen honger, maar zullen we wat gaan eten?" Vraagt hij lief. Ik knik. Hij pakt mijn hand. We lopen de trap af. Nils pakt twee kommen en cornflakes. Ik neem een hap en duw het schaaltje weg. "Am, je moet eten, anders heb je straks geen energie" zegt hij lief. Ik neem nog een hap. Nils glimlacht naar me. Hij heeft het net zo moeilijk, maar gedraagt zich toch zo vrolijk. "Ik ben geen goede vriendin" zeg ik zacht. "Ben je wel" zegt Nils. "Niet waar, ik zit steeds maar te janken en jij troost me dan maar ik moet jou troosten". Nils kijkt me lief aan. "Je hebt me al genoeg geholpen" zegt hij lachend. "En je bent er toch voor me?". Ik glimlach. "Ja oke" zeg ik. Hij gooit de rest van z'n cornflakes weg. Ik kijk hem onschuldig aan. "Nee, nog één hap" zegt hij lachend. Ik neem nog een hap en geef het schaaltje aan Nils. Hij gooit het weg en spoelt de bakjes om. Ik pak een vest van de kapstok en trek het aan. Nils zit op de bank. Ik ga dicht tegen hem aan zitten. "Daan en Sharon zullen zo wel komen" zegt hij zacht. Hij slaat twee armen om mij heen. "Ik ga niet schreeuwen" zegt hij. "En ik niet gillen" zeg ik lachend. Er word een sleutel in het slot gedraait. "Dat kan of Sharon zijn of Rein" fluister ik tegen Nils. Sharon komt de kamer binnen. "Nils ik..". Ze begint te huilen. Ik sta op en knuffel haar. "Je hebt iets gedaan wat me breekt, maar je blijft m'n beste vriendin". Ik begin ook te huilen. "Het spijt me zo" zegt ze. "Nils, ik hou zoveel van je. Het gebeurde gewoon" zegt Sharon huilend. Ik ga naast Nils zitten. "Het zal nooit meer hetzelfde zijn" zegt hij. Sharon pakt haar mobiel en zet het liedje Up aan. "Nils luister, muziek raakt je, ik kan het niet in woorden uitdrukken". Nils luistert en huilt. Sharon zingt een paar zinnen. "I never want to break your heart" "i never want to make you cry". Nils staat op en knuffelt haar. "Ik vergeef je" fluistert hij. Sharon begint nog erger te huilen. Ik knuffel ze. "Nu Daan nog" fluistert Sharon. "Ik weet alleen nog niet of ik je terug wil" zegt Nils bijna onverstaanbaar. "Snap ik" zegt Sharon. De bel gaat. Ik sta op. Nils opent de deur. "Daan" zegt hij. Daan heeft een bos bloemen in zijn handen. Ik loop naar hem toe. Ik knuffel hem. "Waarom Daan?" Vraag ik huilend. "Het gebeurde, ik weet niet" zegt hij. Er loopt een traan over zijn wang. Ik veeg hem weg. "Ik vergeef je, net als Nils Sharon vergaf" zeg ik zacht. Daan knuffelt me. "Nieuwe start?"