"Amber, don't give up.." || Mainstreet Fanfictie

Hoofdstuk 55.

~ vanuit Amber ~
Ik lig naast Nils op het bed. Nils leunt tegen de muur. Ik leun half tegen hem. "Ik dacht dat we nooit die school uitkwamen" zucht ik. Nils glimlacht. "Ja ik pas voortaan wel op". Ik ga dichter tegen Nils aanliggen. "Nu hoeven we gelukkig niks meer te doen". De bel gaat. "Neeheeeeee" zucht ik. Nils wil overeind gaan zitten maar ik duw hem terug. "Laat gewoon" zeg ik lachend. Nils blijft zitten. Ik druk een kus op zijn lippen. Hij kust terug. Ik draai me meer naar hem toe. Hij kust nog een keer en trek dan terug. "Er staat iemand op het balkon" zegt hij. Ik lach. "Dat kan niet, ik hoorde niks". Ik sta op. "Toch is het zo" zegt Nils glimlachend. "Jaja tuurlijk". Ik loop naar het balkon en trek het gordijn open. "Rein!" Gil ik. Rein zwaait naar me. "Ik zei het toch" zegt Nils plagerig. Ik open de deur. "Waarom ben je hier?" Vraag ik. Rein loopt naar binnen. "Weet niet meer" zegt hij. Ik kijk naar Rein. Er is iets anders. "Minke komt zo ook nog misschien" zegt hij. Ik zucht. "Je mag doen met Nils wat je wil hoor wij storen niet". Ik bloos. "Nee Rein ik wil slapen" zeg ik. "Maar het is pas half tien" zegt Rein. Rein laat zich op het bed vallen. "Kom bij ons zitten Amber" zegt hij. Ik ga naast Rein zitten. Nils zit aan mijn andere kant. "Nou welkom" zegt hij. Rein gaat overeind zitten. "Je hebt mooie ogen Amber" zegt hij. "Oh dankje" zeg ik verbaast. "Je haar is ook mooi" zegt hij. Ik kijk hem verbaast aan. "Rein wat is er?" Vraag ik. "Niks, ik voel me goed" zegt hij. Er is dus echt wel wat, dat voel ik gewoon. Rein buigt zich dichter naar me toe. Ik schuif naar Nils. "Hee Rein!" Roept Nils. Nils gaat van het bed af. "Kijk me eens aan". Rein kijkt naar Nils. "Die drugs waren van jou of niet?" Zegt Nils. Rein lacht. "Nou en, maak wat plezier joh" zegt hij stoned. "Rein ik ben met Amber, weet je nog?" Vraagt Nils kinderachtig. Rein knikt. "Maar ze is zo leuk" zegt Rein. "Hij is zichzelf niet" zegt Nils. Ik knik. Rein kijkt naar me. "Niet doen Rein" zeg ik zacht. Rein komt dichter bij me. "Nee Rein" zeg ik. Ik ga achter Nils zitten. "Hee Rein, ik ga je naar huis brengen oke" zegt Nils. Rein staat op. "Ik wil niet naar huis" zegt hij. Nils pakt zijn arm. "Kom gast, vertrouw me". Rein laat zich meetrekken door Nils. "Zeg Daan wie was dat eigelijk?" Vraagt Rein. "Oh god" zegt Nils zuchtend. Ik glimlach. "Hopeloos" zeg ik zacht. "Hoeveel heb je gehad?" Vraag ik aan Rein. "Weet ik veel". Ik trek mijn schoenen aan. "Kom Rein". Nils trekt hem mee de deur uit. Ik loop achter ze aan. Minke komt langs ons. "Heee" zegt ze. "Wat is er met Rein?" Vraagt ze. "He ken ik jou?" Vraagt Rein dom. "Drugs" zegt Nils. Ik haak een arm door die van haar. "Hij is een beetje stoned ofzo en misschien ook wel dronken" zeg ik lachend. We lopen maar Rein's huis. Ik bel aan. Zijn moeder doet open. "Uhm, hier is Rein" zegt Nils. "Wat is er met hem?" Vraagt ze geschrokken. "Niks, hij is.... Hij verteld het straks zelf doei" zegt Nils snel. We lopen weg. Zijn moeder sluit de deur. "Oke die heeft dikke problemen" zegt Minke zacht. "Had ie al, mij Daan noemen?! Dat gaat te ver" lacht Nils. Ik glimlach hem. "Ik ga weer naar huis" zegt Minke. Ze slaat af naar een andere wijk. "Okee doeeeeeeeg" roep ik nog. Nils pakt mijn hand. We lopen verder. "Kan je lopend zoenen?" Vraagt hij. Ik kijk hem verbaast aan. "Geen idee". Nils drukt zijn lippen op de mijne. We zetten een stap. Ik trek terug. "Nee, naja moeilijk" zeg ik lachend. Nils haalt zijn schouders op. "Maar het kán dus wel"