~ vanuit Amber ~
Ik loop hand in hand met Sharon naar de studio's. "Daan kan zo goed zingen" vertel ik. "Nils ook, en Nils kan wel meer goed" zegt Sharon. "Wattan?" Vraag ik nieuwsgierig. "Nou, gitaarspelen" zegt Sharon. "Ennnn....?" Vraag ik plagerig. "Ennnnnn zoenen enzo" zegt Sharon lachend. We lopen de studio in naar de jongens. Ik sta plots stil. "Ik hoor ze niet zingen" zeg ik. "Inderdaad, het klinkt meer als... Schreeuwen" zegt Sharon. Ik ren met haar naar studio 1. Daan staat tegen Rein te schreeuwen. Nils is bezig het geluid van de studio uit te zetten. "Nils, wat is er allemaal?" Vraag ik verbaast. Nils drukt alle knopjes in tot het geluid uit gaat. "Omg, ze waren al een kwartier bezig man" zegt Nils zuchtend. "Waar schreeuwen ze om?" Vraag ik nog eens. "Nou, ze schreeuwen om Owen, hij gaat uit Mainstreet" zegt Nils voorzichtig. Mijn ogen worden groot. Sharon gaat bij Nils op schoot zitten. Ik loop naar de studio en trek de deur open. "He Daan, Rein!" Roep ik. "Amber!" Daan kust me. Rein rolt met zijn ogen. "Wat doen jullie nou?" Vraag ik. "Gewoon schreeuwen" zegt Daan. "Hij moet z'n bek houden!" Roept Daan naar Rein. "Hou zelf je bek maar!" Schreeuwt Rein terug. "Door jou is Owen weg hoor!" Zegt Daan boos. "Nee is jou schuld!" Schreeuwt Rein. "Nee, moet je een klap hebben!" Schreeuwt Daan terug. Ik loop de studio uit. Nils klopt op het raam. "Oh stelletje..." Zegt hij geïrriteerd. Ik druk op een pieptoon en draai het volume vol aan. Daan en Rein drukken hun handen op hun oren en zakken in elkaar. Ik zet de piep weer uit. Ze kijken naar Nils. Ze maken wijs bewegingen naar hem dat hij eraan gaat. "Ik deed het godsamme" schreeuw ik. Ik trek Daan en Rein de studio uit. "En nu jullie bekken dicht!" Schreeuwt Sharon. Daan en Rein zijn stil. "Oke, waar de hel schreeuwen jullie om?" Vraag ik. "Nou Daan heeft er voor gezorgd dat Owen weg is" zegt Rein. "Niet waar" zegt Daan net iets harder. "Nou ik was het niet" roept Rein. "Ik wel dan!" Schreeuwt Daan. "Ja jij ja!" Schreeuwt Rein. "Niet jij!" Schreeuwt Daan. "Hou jullie koppen dicht!" Schreeuwt Nils. Iedereen is stil. "Het is mijn schuld" zegt hij. "Nee Nils, het is niemands schuld" zegt Sharon. Owen komt de studio binnen. "1 april!" Roept hij. Daan, Rein en Nils kijken hem zo boos aan dat Owen schrikt. "Wat?" Vraagt hij. "Owen!" Schreeuwt Nils. Owen rent weg. Nils en Rein rennen achter hem aan. Daan staat naast me. "Het is godverdomme niet eens 1 april". Ik lach. Daan laat zich op de stoel vallen. "Sorry" zegt hij. Ik kus hem. "Maakt niet uit". Sharon loopt naar de deur en kijkt de gang in. "Rein! Omg laat hem los!" Gilt ze. Ze rent de gang in. Ik kijk Daan aan. Hij pakt mijn hand en trekt me mee. Rein zit op Owen en Nils drukt hem op de grond. "Heb je enig idee hoelang ik naar dat geschreeuw moest luisteren!" Zegt Nils. "Ga van hem af Nils" lacht Sharon. Nils staat op. Ze kust hem. Rein staat op en maakt kreun geluiden. "Oh Nils omg" zegt hij kreunend. Nils kijkt hem boos en lachend aan. "Rein weet je hoe laat het is?" Vraag ik. "Nee niet zeggen Rein" zegt Owen zuchtend. "Duizend uur!" Roept Rein. Nils trekt terug door het lachen. Ik lach ook. "Kut grap" zegt Daan. "Nou de meisjes lachen anders wel hoor" zegt Rein. "Ja om je lach ja" zegt Daan lachend. "Jaloers" zegt Rein. Daan lacht. "Ja Rein, dat zal het zijn".
JE LEEST
"Amber, don't give up.." || Mainstreet Fanfictie
FanfictieEen mainstreet fanfictie. [ VOLTOOID ] Amber is een meisje met weinig zelfvertrouwen. Ze is net verhuist naar een nieuwe stad en kent niemand. Haar vrienden hebben haar allemaal in de steek gelaten en ze voelt zich heel alleen. Ze woont bij haar ove...