"Amber, don't give up.." || Mainstreet Fanfictie

Hoofdstuk 119.

~ vanuit Rein ~
Daan en Nils rennen achter haar aan. Snijden door mij! Door mij godverdomme! Ik open de laatjes van het bureau. Ze moet toch ergens een meisje hebben? Ik zie het fotolijstje staan. Ik pak het en sla het stuk. Ik pak een stuk glas en zet het op me arm. Voor Amber... Ik zet een diepe snee. Auwww, wat doet dat pijn. Ik zet het stuk glas iets lager en snij nog eens. Ik laat me op de grond zakken. Langzaam komt er bloed. Ik hoor iemand de trap op komen. Amber komt de kamer in. Ze gilt heel hard. Daarna rent ze naar me toe. "Rein... Wat heb je gedaan?!" Fluistert ze zacht.

~ vanuit Nils ~
Ik ren de trap op. Daan rent achter me aan. Amber draait haar hoofd als ze ons ziet. "Nils, haal snel een handdoek" zegt ze. Ik pak een handdoek en loop achter Daan aan. "Rein, gast!" Roept Daan. Amber dept de handdoek op de sneeën. Ik kijk naar Rein. "Waarom Rein?" Vraagt Amber. "Omdat ik jullie relatie verpest! Omdat ik geen familie meer heb! Ik heb niks en ben niks!" Daan maakt gebaren naar mij. "Uhm Rein... Je mag hier wel blijven als je wil" zeg ik zacht. "Echt?" Vragen Amber en Rein tegelijk. Ik knik. "Ja". Daan ruimt de scherven op. "Oh Rein, dat was een foto van Amber en mij!" Roept hij. Rein glimlacht. "Ja dus? Ik moest gewoon iets hebben". Rein gaat op het bed zitten. Ik kijk op me mobiel. "Het is al half vier" zucht ik. Daan gaat in bed liggen. "Ik ben kapot" zegt hij zuchtend. Amber pakt verband en doet het op Rein's arm. "Dat hoeft niet sukkel" zegt Rein. "Nou en, das toch grappig om te doen". Ik ga naast Daan liggen en sluit m'n ogen. Ik hoor iemand de kamer uit lopen. Vast Amber met d'r verband. Rein loopt zo te horen ook de kamer uit. Het is nu helemaal stil in de kamer. Ik voel dat iemand aan me zit dus open ik m'n ogen. Amber zit naast me. "He Am" zucht ik. "Ik ga morgen niet naar school" zegt ze. Ze maakt figuurtjes met haar vinger op mijn buik. "Beter gaan we het derde uur ofzo" zegt Daan. Ik kijk hem verbaast aan. "Jij sliep toch?" Daan knikt. "We slapen allemaaaaaaaal" zegt hij met een soort spook iets. "Ga jij nou maar slapen" zegt Amber. "Oh waarom moet ik dan gaan slapen?" Vraagt hij plagerig. Amber slaat haar armen over elkaar en draait haar hoofd weg. "Ik weet alles wat jullie doen toch al" zegt Daan. Amber kijkt boos naar mij. "Ja wat? Hij is m'n beste vriend dus.... Dus... Ja.... Ik... Ik vertel... " Stotter ik. Amber glimlacht. "Ik ben nooit boos op jou sukkel". Ze glimlacht. "Ja Rein vertel ik dat niet, Daan is de enige die te vertrouwen is". Rein komt de kamer ook weer in. "Hee gaypants" zegt Amber. Rein schut zijn hoofd. "Hoelaat ga jij morgen naar school?" Rein gaat naast Amber zitten. "Uhm derde of vierde uur denk ik" zegt hij. Ik knik. "Dat zei Daan ook al, toch Daan?" We kijken naar Daan. "Awh hij slaapt" zegt Amber. Ik ga ook weer liggen. Amber en Rein blijven mooi zitten praten. Ik sluit mijn ogen. Even nergens aan denken. Even rustig slapen. Even niks aan m'n hoofd. Even RUST.