~ vanuit Amber ~
Ik loop het schoolplein op met Nils. Hij houd een plasticzak vast. Rein komt naar ons toe gerend. "Waar is de baby?" Vraagt hij. Nils geeft hem te plastic zak. Rein's mond valt open. "Nils! Heb je hem gewoon gesloopt?!" Roept Rein uit. "Nee, hij bleef maar huilen en toen heb ik de robot uitgezet en daarna gooide Amber hem tegen de muur en ik uit het raam" zegt Nils zacht. Daan komt naar ons toe. "Rein kom nou" zegt hij. Ik kijk hem onschuldig aan. Daan pakt de baby uit de plasticzak. "Oke dit word een drie" zegt hij. "Ik fix het wel" zegt Rein. Daan houd de pop bij hem weg. "Ik ken jouw gefix wel hoor, dan krijg ik straks nog een twee!" Roept Daan. Rein zet een pruillip op. Daan kijkt hem zuchtend aan. "Oke voorzichtig". Hij geeft de pop aan Rein. Ik sla een arm om hem heen. Rein legt de pop op het plein. Hij draait aan het armpje en het valt eraf. Daan slaat een hand voor zijn hoofd. "Welkom twee". Nils glimlacht. "Laat me maar helpen". Nils pakt de beentjes. Ze breken gewoon af. Ik sla een hand voor mijn mond. "Nils jij kan echt geen vader worden hoor" zeg ik lachend. Daan zucht. "Misschien krijgen Rein en ik een nul". Ik glimlach lief naar hem. De bel gaat. Rein rent met de pop naar binnen. Ik zwaai naar Daan en loop met Nils naar Duits. We moeten vooraan zitten want de andere plaatsen zijn bezet. Ik begin met de opdrachten. Nils kijkt naar buiten. Ik pak zijn schrift en teken een hartje met mijn naam en zijn naam. Hij glimlacht. "Oke, wie kan opgave twaalf voorlezen?" Vraagt de leraar. "Nils, doe jij maar". Nils kijkt naar zijn schrift. "Ja uhm, daar was ik nog niet" zegt hij. "Maar Nils, dat was de eerste opdracht". Ik glimlach. "Hij hielp mij steeds meneer" zeg ik zo serieus mogelijk. De leraar knikt. "Mark? Lees jij maar voor"~ vanuit Daan ~
Ik duw Rein de pop in zijn handen. "We hebben een vier" zegt hij lachend. "Niks te lachen, ik moet nu dus een zeven gaan halen" roep ik boos. De pop begint weer te krijsen. Ik sla me hoofd op de tafel. "Godve..". Rein aait de pop. "Jij gaat hem verzorgen, als je het zo goed beter kan!" Roept Rein. Ik pak de pop en prop hem in me tas. "Kut vak".~ vanuit Nils ~
Amber opent de deur. Het is al acht uur geweest. Ik loop achter haar aan naar binnen. "Het klinkt misschien stom, maar ik wil zo wel naar bed" zegt ze lachend. Ik knik. "Ik ben ook moe, maar het was leuk in de stad". Ze gooit haar tas op de bank en loopt naar boven. Ik drink een glas water en loop de trap op. Amber trekt net haar shirt uit. Ze glimlacht. Ik kleed me ook om. Ze kruipt het bed in. Ik zet een playlist van Mainstreet aan. "We are the Dreamers" zing ik mee met de muziek. Amber glimlacht. Ze kust me. Ik kus terug. Ze trekt mijn shirt omhoog. Ik trek 'm uit. We kussen verder. Ze trekt me het bed op. Ik glimlach. Ze trekt d'r shirt uit en gaat dicht tegen me aan liggen. "Zo gaan wij de komende vijftig jaar gewoon slapen" zegt ze lachend. "Ik dacht dat ik wist wat echte liefde was" zing ik zacht. "Maar toen ik jou zag staan was ik compleet van slag". "Oh je bent zo mooi, it's hard to believe. "Ja m'n hart klopt sneller when you look at me" zing ik zacht. Amber kust me weer. "Oke dus als ik zing ga je me kussen?" Vraag ik lachend. Amber knikt. "Ja want dan ben je nog leuker" fluistert ze. Ik bloos. Ze drukt zich stevig tegen me aan. "I love you" zegt ze zacht. "I love you more".~ vanuit Daan ~
Ik leg de pop op de grond. Sharon duwt me het bed op. Ik kus haar. Ze glimlacht. Ik trek d'r shirt uit en zij de mijne. Ze gaat boven me hangen en maakt mijn broek los. Ik glimlach en draai om zodat ik boven haar hang. Ze haalt mijn broek naar beneden.
JE LEEST
"Amber, don't give up.." || Mainstreet Fanfictie
FanfictionEen mainstreet fanfictie. [ VOLTOOID ] Amber is een meisje met weinig zelfvertrouwen. Ze is net verhuist naar een nieuwe stad en kent niemand. Haar vrienden hebben haar allemaal in de steek gelaten en ze voelt zich heel alleen. Ze woont bij haar ove...