Over All the Noises

Chapter 33- Child

    “Good morning, Anak!”

    Sabay kaming napalingon sa likod nang may isang babae ang nagsalita. Bumungad sa amin ay hindi gaanong may edad na babae at lalaki. They both wearing an elegant clothes. Napakaraming palamuti sa kaniyang katawan at maski isang make up ay wala akong mahagilap sa mukha niya.

    The man one was so handsome like...damn. Mukha silang mag-asawa pero hindi ko mapigilang mamangha sa mala-diyos nitong mukha. I swallow hard and blink twice. Who's this people in our house?

    “Excuse me, Madame. Nagkamali po ’ata kayo ng pinasok na bahay. Mahigpit ang security ng bahay na ito kaya hindi ko alam kung paano kayo nakapasok. I'll call a police kung hindi kayo aalis ngayon.” Napakahaba ng sinabi ko.

    Parehas lang silang nakatanga sa akin. The woman ones take her shades off and look at me with her amused eyes.

    “She’s so pretty, Brennon.” She sound so excited.

    Wait, what?!

    “Ma, Pa. Anong ginagawa n'yo rito?!” Bakas ang pagkairita sa boses ni Kaden.

    “Kakauwi lang namin galing Italy ng Mama mo. She eagerly wants to meet you,” sabi naman no'ng lalaki. Which is...tatay ni Kaden?!

    “Oh my god! I'm sorry po! Hindi ko po alam na magulang pala kayo ni Kaden. Sorry po, napagbintangan ko kayo ng trespassing.” I immediately bow my head down to apologize. Pinakanakakahiyang pangyayari na nagawa ko ngayong taon.

    “No! It’s okay! Nandito lang kami para tanungin si Kaden. And...” She look at me from head to toe. “You are?” she asked.

    “His wife.”

    “Gotcha—wait, what?” aniya at biglang nagkunot-noo nang mapagtanto ang sinabi ko.

    “Ma, Pa. Tutal nandito na rin naman kayo. Gusto ko kayong makausap.”

    Sumeryoso ang mukha no'ng mag-asawa. They look intimidating but it's kinda cool for me. Mukha naman close silang tatlo, ano ’yong sinasabi sa akin ni Kaden na hindi maayos ang pakikitungo ng magulang niya sa kaniya?

    Tumulak kami sa living room. Naiwan kaming tatlo ng parents niya dahil kukuha lang daw ng tsaa si Kaden sa kusina. It's not that far pero dahil sound proof dito, hindi kami maririnig doon.

    “So...”

    Napalunok ako nang matindi nang makaramdam ako ng kakaiba sa katawan ko. I felt more nervous. Hindi ko alam ang sasabihin ko dahil nag-aalinlangan ang labi kong magbitaw ng salita.

    “Anong skin care mo, Hija?”

    Napakurap ako nang ilang beses tila pinoproseso ng utak ko ang narinig. Skin care?

    “Hindi po ako nagamit no'n, Tita.” I awkwardly smile. Bakit parang ang pangit naman ng topic namin? Baka maisip niyang hindi ako bagay sa anak niya dahil hindi ako magandang makipag-usap. Oh lord! Kaharap ko ang dalawang Caciendero!

    “Really? Your skin looks brilliant. Unlike mine, I use make up to make my face more prettier.” Tumawa ito nang sakto namang pumasok si Kaden na may bitbit na tsaa sa kaliwang kamay at sa kabila naman ay mga tasa. I immediately stood up to help him but he didn't let me bring anything of it.

    “Ako na, maupo ka lang d'yan,” aniya bago inilapag sa lamesa ang mga hawak niya. I do what he said. I seat properly and act normally. Sa totoo ay nahihiya ako dahil sa magazine ko lang sila nakikita noon. I didn't expect that I'll met them by chance.