ភាគ៣៣,៣៤:រំលោភទាល់តែនាងរស់រានមានជីវិតឡើងវិញ!

592 15 0
                                    

នៅតែជុងហ្គុកដែលបារម្ភពីនាងជាងមនុស្សខ្លះទៅទៀត គេលើកក្រសោបបីនាងចូលទៅក្នុងបន្ទប់កាត់មុខអ្នកខ្លះដែលឈរសម្លឹងធ្មឹងៗអ្វីក៏មិនធ្វើ ទាំងដែលគេគឺជាដើមហេតុនៃរឿងនេះសោះ។
យកហ្គាមីតមិដល់ក្នុងបន្ទប់ហើយនោះ គេដាក់នាងឲ្យអង្គុយនៅលើគ្រែថ្នមៗ ព្រមទាំងមកអង្អែលត្រង់កជើងរបស់នាង។
ដោយកាយវិការរបស់គេគឺសុភាពបុរសខ្លាំងណាស់ ខុសឆ្ងាយពីមនុស្សដែលនាងស្រឡាញ់ពិតមែន ។
"នាងមានឈឺត្រង់ណាទៀតទេ?" ហ្គាមីតគិតតែពីសម្លឹងមុខគេ មិនដាក់ភ្នែក បើប្រុសម្នាក់បានតែមួយចំណិតជុងហ្គុកនៅពេលនេះមិនដឹងថាល្អយ៉ាងណានោះទេលោកអើយ។
"មិនអីទេ" មាត់ឆ្លើយថាបែបហ្នឹងប៉ុន្តែនៅក្នុងចិត្តគឺផ្ទុយស្រឡះតែម្តង នាងនៅគ្រាំទ្រូងមិនបាត់ទេ ព្រោះតែគេនឹងសង្សារគេនោះហើយ។
"ឲ្យប្រាកដណា៎" ជុងហ្គុកញឹមៗដាក់នាងឫកពាគឺខ្វាយខ្វល់ចំពោះនាងស្ទើតែលេបទុកនៅពោះទៅហើយ ចុះហេតុអ្វីក៏ត្រូវខ្វល់នឹងនាងដល់ថ្នាក់នេះដែរ។
"ចាស៎" នាងបង្ហាញស្នាមញញឹមដ៏សោះកក្រោះដាក់គេ ដោយចង់សំងំធ្មេចភ្នែកដេកទៅវិញហើយនោះ ក៏ប៉ុន្តែបែរជាគូស្នេហ៍នោញមករំខានទៀតហើយ យ៉ាងម៉េចឲ្យប្រាកដទៅនៀក។
ជេជីន ដើរសំដៅមករកគ្រែដេករបស់នាង ព្រោះក៏មាននាមថាជាគ្រូបន្ទុកថ្នាក់សិស្សមួយទាំងមូលគឺត្រូវមានតួនាទីមកសួរសុខទុក្ខអ៊ីចឹងហើយ។
"ហ្គាមីតយ៉ាងម៉េចហើយនៅក្នុងខ្លួន?"ជេជីន យកដៃមកប៉ះសាច់នាង សួរនាំចង់ដឹងស្ថានភាពសិស្សនៅក្នុងពេលនេះ តែនាងគ្រវាសដៃចេញ ព្រមទាំងងាកបែរមុខសម្លឹងទៅបង្អួច អ្វីក៏មិនចង់និយាយដែរ។
"......."
"គ្រូសួរហេតុអ្វីក៏មិនឆ្លើយជាមួយគ្រូ? នេះសីលធម៌ក្នុងខ្លួនរបស់នាងអន់ដល់ថ្នាក់នេះមែនទេ?"ខាងស្រីស្ងាត់ស្ងៀមមិនអ្វីផង ប៉ុន្តែខាងប្រុសវិញបែរជាងម្លើងសំឡេងឡែតៗដាក់ប្រពន្ធ ខឹងជំនួសសង្សារមែនឬទេ តើនាងសើចឬយំទើបស័ក្តិសមបំផុតនៅក្នុងពេលនេះ។
"សួរបញ្ឈឺដូច្នេះមិនចាំបាច់ត្រូវឆ្លើយតបវិញទេ ខ្ញុំមានសិទ្ធិនឹងមិនតបសំណួរដែលខ្ញុំមិនចង់ឆ្លើយ"អន់ចិត្តដល់ថ្នាក់ហូរទឹកភ្នែកហើយ នាងមិនយល់ពីគេទាល់តែសោះដែលអាចនិយាយស្តីដូច្នេះមកកាន់នាងរួច ក្នុងបេះដូងគេតើនាងមានចំណែកខ្លះដែរទេ។
"ក្មេងចរិតអន់គ្មានអ្នកប្រដៅ"
"បងកុំនិយាយដូច្នេះអី នេះប្រហែលមកពីនាងឈឺទើបប្រតិកម្មដូច្នេះ" ជេជីន អង្រួនដៃសង្សារតិចៗ ឲ្យគេស្ងាត់មាត់ឈប់ស្តីបន្ទោសថាឲ្យកូនសិស្សរបស់ខ្លួន ប៉ុន្តែកុំគិតថាហ្គាមីតនឹងមើលអ្នកគ្រូបន្ទុកថ្នាក់ម្នាក់នេះក្នុងផ្លូវល្អទៀតឲ្យសោះ។
"ក្មេងស្អីសីលធម៌ដូចអាចម៌"
"លោកធ្លាប់ស៊ីអាចម៌មែនទេទើបដឹង?"
"ហ្គាមីត" ខណៈពេលសម្តីដ៏មុតស្រួចរបស់នាងបោះពួយមក ធ្វើឲ្យច្រឡោតតោតតោងហេ៎ចូលមករកនាង តែបានជុងហ្គុកមកឈរពាំងពីមុខ លើកចិញ្ចើមផ្គើនដោយសមចិត្តជាខ្លាំងចំពោះសម្តីតបស់ហ្គាមីតមុននេះ។
"សម្តីនាងហំណាស់ ប្រយ័ត្នបានស៊ីកំផ្លៀងរបស់ខ្ញុំ"
"លោកឯងចរិតពាលណាស់"
"នាង!!!!!!!"
"F*ck" ហ្គាមីតលើកម្រាមដៃកណ្តាលដាក់គេ ព្រមទាំងធ្វើមុខឌឺដងផ្លែផ្កា ដោយចិត្តក៏រឹតតែចង់ផ្គើនឲ្យគេខឹងមួម៉ៅ។
•••
បីថ្ងៃក្រោយមក!!!
ហ្គាមីតបានចេញពីពេទ្យមកផ្ទះវិញហើយ ដោយនាងមានអារម្មណ៍ថាល្វើយៗ ស្ងាបសឹងតែជាប់ថ្គាមហើយ ទើបមកដល់បន្ទប់ភ្លាមដេកក្បាលលើខ្នើយដេកយកតែម្តង។
•••
មិនដឹងថាថ្មើរនេះមោងប៉ុន្មាននោះទេ ប៉ុន្តែពេលបើកភ្នែកមក ដោយសម្លឹងមើលជុំវិញបន្ទប់ ឃើញថាវាដូចមិនមែនជាបន្ទប់របស់នាងឡើយ ទើបនាងស្ទុះក្រោកអង្គុយយ៉ាងទាន់ហន់ ដោយលេបទឹកមាត់ក្អឹកៗ ពេលដឹងថាបន្ទប់មួយនេះជារបស់អ្នកណា។
"ភ្ញាក់ហើយមែនទេ?មិននឹកស្មានថាថ្នាំងងុយដេកនោះមានឥទ្ធិពលយូរដល់ម្លឹងសោះ" ហ្គាមីតភ្ញាក់ព្រើត ដោយឮសំឡេងរបស់បុរសម្នាក់នោះ នាងងាកសឹងតែបាក់កតាមប្រភពសំឡេង ក៏បានឃើញប្រុសសាច់សស្លៀកកន្សែងឈរនៅមុខទ្វារបន្ទប់ទឹក សម្លឹងមកនាង។
"លោកចង់ធ្វើអីទៀតហើយ យកខ្ញុំមកទីនេះធ្វើអី?" ស៊ូហ្គាទាញគ្រវែងកន្សែងចោល ព្រមទាំងដើរមករកនាង អត់ទេ!គេរោគចិត្តមែនហើយ ម្តេចលេងខ្លួនទទេស្នលអ៊ីចឹង។
"ប្រដៅនាងចេញម្តងមាត់ហ្នឹងពូកែណាស់មែនទេ?ប៉ិនដៀលប្តី"
"អ្អាយ៎" ហ្គាមីតកាន់តែភ្ញាក់ដូចខ្មោច7ថ្ងៃ ពេលត្រូវគេទាញភួយចេញពីលើខ្លួន ទើបតែដឹងថាខ្លួននាងក៏ស្រាតទទេស្អាតមិនមានសម្លៀកបំពាក់ដែរ។
"ចង់ធ្វើអី?"
"រំលោភទាល់តែនាងលែងហ៊ានប្រើសម្តីឈ្លើយដាក់ខ្ញុំ"
"អត់ទេ!កុំៗ" ស្របពេលជាមួយគ្នានោះដែរ គេឱនមកថើបញក់ញីសព្វសារពាង្គកាយរបស់នាង ដោយថើបជញ្ជក់ខ្លាំងៗក្រហមខ្លួនប្រាណនាងតែម្តង។
"អ្ហឹកៗ!លែង"
"ស្ងាត់មាត់" គេស្រែកគំហកលាន់ខ្ទរពេញបន្ទប់ដោយអារម្មណ៍ចាប់ផ្តើមមួម៉ៅជាមួយនាងមិនតិចឡើយ។
"កុំធ្វើនិស្ស័យថោកទាបបែបនេះអី មានសង្សារក៏មានចុះតែចាំបាច់អីត្រូវមានខ្ញុំដែរ?"
"ប្រច័ណ្ឌ?" គេលើកចិញ្ចើមសួរដោយបន្ធូរដៃចេញពីនាងបន្តិច ឃើញថាអាចមានឱកាសរត់ហើយនោះ នាងក៏លើកជើងធាក់គេឌឹប ស្ទុះក្រោកពីលើគ្រែវឹប។
"អូយ៎!គិតថារត់រួចមែនទេ?"
"អ្ហឹកៗ!លែងខ្ញុំ!លែងអាតណ្ហាក្រាស់!អ្ហាស៎" ស៊ូហ្គាខាំធ្មេញហត់នឿយជាមួយនឹងនាងដែលត្រូវឲ្យគេតាមចាប់ដូច្នេះ ខណៈពេលនាងស្ទុះក្រោក គេក៏ស្ទុះទាន់ព្រមទាំងរុញនាងឲ្យផ្អឹបទៅជាប់នឹងជញ្ជាំង ដោយស៊កអាវុធសម្ងាត់របស់គេពីក្រោយភឹប នាងលាន់មាត់ចេញមកដោយក្តីឈឺចាប់។
"អ្អា៎"
"អ្ហឹកៗ!វាឆ្កួតស្អីលោកឯងទើបសម្រុកខ្លាំងៗបែបនេះ"
"ឃ្លាន!!!" ហ្គាមីតត្រូវគេផ្អឹបពីខាងទល់នឹងជញ្ជាំងចំណែកពីខាងក្រោកក៏ត្រូវគេសម្រុកឥតប្រណី នាងបញ្ចេញសំឡេងមកខាងក្រៅដោយអារម្មណ៍ឈឺពឺតផ្សាខ្លាំង ខឹងក៏រំលោភ មួម៉ៅក៏ច្រឡោតដៀលពេញៗមាត់។
3ម៉ោងកន្លងផុតទៅ!!!
សភាពរបស់នាងនៅក្នុងពេលនេះគឺដេកស្បាបដូចមនុស្សធ្វើការងារហត់ពេញមួយថ្ងៃមិនបានសម្រាកសូម្បីតែបន្តិចអ៊ីចឹង នាងស្រក់ទឹកភ្នែកមកច្រោកៗលើខ្នើយដែលកំពុងតែកើយ។
"អ្ហឹកៗ!!! គម្រក់ ស្មោគគ្រោក" នាងដេកក្តាប់ភួយផ្អឹបជាប់ទ្រូងយ៉ាងណែន បបូរមាត់ខាំផ្អឹបនឹងធ្មេញ សម្លឹងមើលសភាពដ៏សង្វេគរបស់ខ្លួនឯងនៅក្នុងកញ្ចក់។
"ត្រូវប៉ុណ្ណឹងហើយនៅមិនរាងទៀត?ឬចង់សន្លប់ដេកនៅតែលើគ្រែ?"នាយបន្លឺសំឡេងសួរមកកាន់នាងវិញ ដោយគេកំពុងតែសំងំចង់ដេកសន្សំកម្លាំងទុកយប់បន្តជាមួយនាងម្តងទៀត ក៏ប៉ុន្តែសំឡេងនាងយំខ្សឹកខ្សួលធ្វើឲ្យគេដេកមិនលក់ទាល់តែសោះ។
"ថោកទាប" ហ្គាមីតស្រាប់តែក្តាប់ដៃគក់ទ្រូងគេឌឹប ក្រហាយបេះដូងមិនតិចហើយនៅមកត្រូវក្រហាយស្អីផ្សេងទៀតឲ្យតែបាន។
"បើនាងថ្លៃថ្នូរណាស់កុំថ្ងូរពេលដេកជាមួយខ្ញុំ" សម្តីលះៗដៃរបស់គេចាប់កដៃនាងជាប់ ទឹកមុខក៏ដូចជាមិនសូវស្រួលប៉ុន្មានឡើយនៅពេលនេះ។
"បើលោកឯងមិនធ្វើឲ្យថ្ងូរខ្ញុំក៏មិនថ្ងូរដែរ"
"បានន័យថាចូលចិត្តត្រូវទេ?" ហ្គាមីតលែងឆ្លើយ តែមុខនាងក៏ក្រហមព្រឿងៗធ្វើឲ្យគេដឹងបាត់ទៅហើយថានាងក៏ពេញចិត្តដែរ។
"ចូលចិត្តក៏និយាយត្រង់ៗខ្ញុំថែមម៉ោងOTឲ្យនាងបានណា៎" ហ្គាមីតងាកមុខចេញ ទាញកន្រ្តាក់ដៃដកចេញពីគេ ពេលដូច្នេះក៏កើតអារម្មណ៍ចម្លែកៗទៀតហើយ ពុទ្ធោអើយ។
"កុលាបរបស់នាងតឹងណែនល្អណាស់ខ្ញុំចូលចិត្ត"
"អុយ៎" សុខៗក៏មកទ្រោបពីលើនាងទៀតហើយ នេះតើគេចង់យ៉ាងម៉េចឲ្យប្រាកដទៅ។
"យកទៀតដែរទេ?"
"អត់!"
"ច្បាស់ហើយ?"
"ច្បាស់"
"យកទៀតទៅហីខ្ញុំមានក្បាច់ថ្មីឲ្យនាង"
"គិតតែពីចង់ឲ្យយក មិនគិតខ្លះទេ បើរំលោភសុខៗខ្ញុំដាច់ខ្យល់ស្លាប់ប៉ិតតើគិតយ៉ាងម៉េច?"
"រំលោភលុះក្ស័យ រំលោភទាល់តែនាងរស់ឡើងវិញ បើនាងស្លាប់ក៏រំលោភសាកសពឲ្យដឹងខ្លួនមក ហើយក៏បន្តរំលោភទៅមុខទៀត" ហ្គាមីតស្តាប់គេហើយក៏អាចស្លាប់ទៅរួចដែរ នាងយកដៃមកច្រានមុខគេចេញ ដោយធ្វើមុខចង់ពុលនឹងសម្តីរបស់គេជាខ្លាំង។

ស្អប់ជំពប់លើ(រដូវកាលទី១)Where stories live. Discover now