ស៊ូហ្គាដើរតាមក្រោយនាងដោយបោះជំហានវែងៗដើម្បីឲ្យទាន់ដំណើរ ក្រឡេកមកក្រោយខ្វាច់ឃើញគេតាម នាងក៏ប្រញាប់រត់ដូចគ្នា។
"អ្អាយ!" រត់អីទាន់បើគេបោះជំហានវែងៗសឹងអី ពេលទាន់ក៏ចាប់យកនាងលីដាក់លើស្មាយកទៅឡាន ក្មេងតែក្បាលខូចរឹងរួសគេដាក់ទោសហើយ។
•••
"យ៉ុនហ្គីបងជឿទេថាមីតធ្លាប់ស្អប់បង" ខណៈដៃបញ្ជាចង្កូតឡាន ភ្នែកបែរសម្លឹងយូរៗម្តងមកកាន់នាង ព្រមទាំងគ្រវីក្បាលបែបហត់នឿយនៅក្នុងចិត្ត តាំងពីបើកឡានចេញមក នាងនិយាយអត់ឈប់សោះ សួរនេះនោះច្រើនជាហូរហែរ។
"អឹម" គេគ្រាន់តែគ្រហឹមងក់ក្បាលយល់ស្របនឹងសម្តីនាង អ្នកណាដែលថាមិនដឹងនោះ បើចេញមកស្តែងៗពេក ទង្វើរ កាយវិការរបស់នាងកាលពីមុននោះ។
"ចុះបងដែលស្អប់អូនអត់?" នាងចោទសួរ ព្រមទាំងដាក់ចង្កាលើដើមដៃរបស់គេ ធ្វើមុខមាត់គួរឲ្យចង់បរិភោគម៉្លេះទេ។
"ស្អប់ពេលមីតនិយាយមិនស្តាប់គ្នា"
"ចុះឥឡូវស្រឡាញ់ដែរទេ?" ស៊ូហ្គាមិនបានឆ្លើយនោះទេ ត្រឹមតែបែរមុខមកថើបថ្ពាល់នាងមួយខ្សឺត ព្រមទាំងក្រសោបប្រអប់ដៃនាងមកក្តោបក្តាប់ដាក់លើភ្លៅ។
"តែមីតស្រឡាញ់បងហើយ" នាងញញឹមដោយបេះដូងរីកមាឌ ក្តោបយកក្តីស្នេហារបស់ខ្លួនទុកប្រគល់សម្រាប់តែរូបគេម្នាក់គត់ ទោះបីដឹងច្បាស់ក្នុងចិត្តថាប្រាកដជារងទឹកភ្នែកនៅក្នុងថ្ងៃណាមួយ ព្រោះតែក្តីស្នេហាមួយនេះក្តី ក៏នាងពេញចិត្តថ្លើមនឹងស្រឡាញ់គេ។
•••
មកដល់ខុនដូនៃបន្ទប់របស់គេហើយ ហ្គាមីតច្រត់ចង្កាសង្កេតមើលក្នុងបរិវេណក្នុងបន្ទប់នេះ តើធ្លាប់នាំស្រីណាមកខ្លះ នាងនឹងបានកម្ទេចចោលរបស់របរដែលស្រីៗទាំងនោះធ្លាប់ប្រើឲ្យអស់។
"ឈរសម្លឹងអី? ចូលទៅងូតទឹកហើយក៏មកគេង"
"អូនចង់...អ្ហឹម" និយាយមិនទាន់ចប់ចុងចប់ដើមផង ក៏ត្រូវគេទាញទៅផ្អឹបបបូរមាត់ថើប រាងកាយក៏ទ្រេតទ្រោតតាមដំណើរដើរមករកគ្រែ ដោយនាងទម្លាក់ខ្លួនចុះសន្សឹមៗនៅលើពូក ដៃរបស់នាយច្រត់ទៅទ្រាននៅលើពូកម្ខាង ដោយម្ខាងទៀតក៏ក្រសោបកញ្ចឹងកភរិយារូបស្រស់។
អណ្តាតក្តៅសើមរបស់គេលូនចូលក្រអូមមាត់នាង កៀវយកអណ្តាតរបស់នាងមកប្រឡែងលេង ខ្លួនប្រាណក៏កាន់តែទាបទៅៗរហូតដល់ប៉ះដល់ខ្នងផ្ទាល់លើពូក គេខាំញេញបឺតជញ្ជក់ចុងអណ្តាតនាង លាយឡំនឹងការគ្រឺតមកខាំបបូរមាត់នាងវិញ។ ថើបមាត់អស់ចិត្តហើយ ក៏ទុកឱកាសឲ្យនាងបានដកដង្ហើមស្រួលក្នុងពោះ តែគេក៏មិនទុកពេលឲ្យទំនេរចោលដោយឥតប្រយោជន៍នោះដែរ។ ដៃរបស់គេចាប់ផ្តើមដោះសម្លៀកបំពាក់នាងចេញ ដោយផ្នែកខាងលើទទេស្អាតទៀតហើយ គេមើលបានពេញៗភ្នែកខ្លាំងណាស់។
"យ៉ុន!"
"ស៊ូច!" នាយយកម្រាមដៃមកសង្កត់ចំពីលើបបូរមាត់របស់នាង ជាន័យឲ្យនាងបានស្ងាត់មាត់ឈប់និយាយតទៅទៀត។
គេឱនមុខចុះសន្សឹមៗ មករកដើមទ្រូងរបស់នាង បបូរមាត់ចាប់ផ្តើមថើបថើរៗ ចុងច្រមុះក៏សង្កត់ធ្ងន់មកលើសាច់ទ្រូងនាង។ ខណៈវិនាទីបន្ទាប់ គេក៏ចាប់ផ្តើមលេបចុងទ្រូងរបស់នាងចូលក្នុងមាត់ ម្ចាស់សាមីខ្លួនបះរោមច្រោង ដៃខ្ញាំកម្រាលពូកយ៉ាងណែន។
"អ្ហឹម!" គេបឺតជញ្ជក់ស្បេតៗដូចបៀមស្ករគ្រាប់ ដោយមិនខ្វល់ថានាងត្រូវស្រៀវយ៉ាងណាសោះ។
"បងធ្វើមែនទែន?" ឮប្រយោគនាងសួរដូច្នេះ គេក៏ហើបក្បាលបែរភ្នែកមកសម្លឹងនាង រួចក៏ក្រោកអង្គុយ។
"ក្រែងចង់ឲ្យបងធ្វើវាយូរហើយមែនទេ?"
"សុំបែបស្រាលៗសិនបានទេ? អូនភ័យខ្លាំងណាស់" ស៊ូហ្គា ខាំមាត់សង្កត់ចិត្ត ប្រឹងហាមឃាត់អារម្មណ៍របស់ខ្លួនឯងនៅក្នុងពេលនេះ ដោយប្រាប់ចិត្តឲ្យទប់ភាពត្រេកត្រអាលចំពោះនាង។
"បងមិនធ្វើអ្វីទេ!អូនទៅងូតទឹកចុះ ហើយនេះយកអាវបងពាក់គេងសិនទៅ" គេក្រោកពីលើពូក មកបើកទូយកអាវដៃវែងកឹបឡេវពណ៌សហុចឲ្យនាង។ ហ្គាមីតទទួលយកទាំងញ័រដៃទទ្រើក ដោយក្រោកពីលើពូកចូលទៅបន្ទប់ទឹកដោយការអៀនខ្មាស។
•••
"យ៉ុនហ្គី"
"បាទ៎"
"ប៉េវ!" ខោស្លីប ហោះចេញពីក្នុងបន្ទប់ទឹកមកវើរគ្របចំកណ្តាលគេ។
"ចេះតែបោះផ្តេសផ្តាស់ចឹង?នេះចំកណ្តាលមុខបងហើយ"
"បងកុំលួចហិតណា៎ អូនទើបតែផោមដាក់រួចមិញ"
"អ្ហើយ!ឆ្កួតមែន" ស៊ូហ្គាទាញលីអូចេញពីលើមុខភ្លាមៗ ដោយក្តៅចិត្តនឹងនាងច្រម៉ក់នោះជាខ្លាំង។
"ហិតហើយមែនទេ? អ្អា៎!គគ្រិចម៉េះបងឯង"
"គ្មានមារយាទលីអូស្លៀកនៅនឹងគូទមកបោះលើមុខគេចឹងមែនទេ?"
"គេឯណា?បងឯងប្តីមីតសោះ"
"អាក្មេងឆ្កួតអើយ"
"បងឯងក៏ឆ្កួត!ប្តីប្រពន្ធយើងទាល់តែឆ្កួតដូចគ្នាទើបយកគ្នាកើត" នាងអើតក្បាលឌឺដងលានអណ្តាតដាក់គេឡើងទំនង ទាំងរត់ចេញមកមួយភឹបចាប់ថើបបបូរមាត់គេមួយខ្សឺត។
"ជាតិណាស់បបូរមាត់នេះ"
"អីផ្សេងជាតិជាងហ្នឹងផង"
"អ្វី?ឆ្មាព្រៃរបស់បង"
