ភាគ១៨:ធានាមិនខាំទេយ៉ាងច្រើនខក់តែប៉ុណ្ណោះ

635 27 0
                                    

សម្តីតមាត់ប៉ប៉ា់ចប៉ប៉ាេចគ្មានបាត់សូម្បីតែមួយមាត់ ក្មេងនេះឈ្លើយណាស់តមាត់ជាមួយហ្នឹងមនុស្សចាស់ដែលជាស្វាមីទៀត មិនគោរពសិទ្ធិប្តីតែម្តង។
"បញ្ឈប់រឿងតមាត់ជាមួយខ្ញុំមួយនាទីបានទេ?" ស៊ូហ្គាបញ្ចេញទឹកមុខស្មើតាមទម្លាប់ដែលឧស្សាហ៍ប្រើវានៅកន្លែងធ្វើការនេះ ពេលនេះក៏ត្រូវយកមកប្រើជាមួយនាងដូចគ្នា។
"មិនបាន មិនឈប់បើលោកមិនព្រមឡើងគ្រែជាមួយហ្នឹងខ្ញុំ" នាងធ្វើកាយវិការគ្រវាសដៃចុះឡើងៗដាក់ មិនដឹងកើតរោគអីក៏ចេះនិយាយដូច្នេះចេញមករួចដែរ។
"ឡើងជាមួយច្រើនដងហើយទេតើ នៅចង់បានស្អីទៀត? នេះធ្វើការហត់នឿយណាស់ម្តេចនិយាយមិនដឹងរឿងគ្នាអ៊ីចឹង?"
"ចង់ឲ្យលោកធ្វើខ្ញុំដែរ ខ្ញុំច្រណែនការងារដែលតែងតែបានលោកធ្វើ ប៉ុន្តែលោកមិនដែលធ្វើខ្ញុំសោះ" ចិញ្ចើមនាយចាប់ផ្តើមលើកឡើងចងចូលគ្នា ប្រសព្វរកនឹករឿងឆ្កួតៗមកឲ្យគិតឈឺក្បាលមែន។
"មីត និយាយអីចេញមកមានដឹងខ្លួនឬអត់?នេះនាងនៅមិនទាន់គ្រប់អាយុទេហើយមួយទៀតយើងក៏មិនទាន់បានរៀបការទេ" មិនទាន់រៀបការតែក៏ចុះអេតាស៊ីវិលរួចហើយ បែបនេះក៏វាលើសលប់ជាងរៀបការទៅទៀត ហេតុអ្វីក៏គេនិយាយដូច្នេះ ឬគ្រាន់តែចង់បោកប្រាស់យកបេះដូងរបស់នាងទៅជាន់ឈ្លី។
"តែក៏បានចុះអេតាស៊ីវិលរួចហើយ លោកមិនចាំទេ?" ហ្គាមីតដូចជាលែងប្រក្រតីទៀតហើយ នាងចាប់ផ្តើមស្រពោបស្រពោន ភ្នែកតាមសម្លឹងមុខគេជាប់ ចង់ស្វែងរកចម្លើយចេញពីកែវភ្នែករបស់គេដែលសម្លឹងមើលមកនាង។
"ចាំពួកយើងរៀបការរួច ចាំធ្វើរឿងបែបនោះ យប់ផ្សំដំណេកត្រូវតែពិសេសបំផុត ខ្ញុំចាំបានមិនដែលភ្លេចទេថាយើងបានចុះអេតាស៊ីវិលនឹងគ្នា កុំអន់ចិត្តអីណា៎" ឃើញទឹកមុខនាងមិនសូវល្អ ទើបគេលួងលោមដោយសំឡេងទន់ភ្លន់ ព្រមទាំងផ្អឹបបបូរមាត់លើថ្ងាសនាងយ៉ាងយូរទម្រាំតែដកមាត់ចេញ។
"ស្អប់"
"ស្អប់?ស្អប់ខ្ញុំតែក៏តាមចង់ចាប់រំលោភខ្ញុំអ៊ីចឹងឬ?"
"មិនបានតាមទេ តែលោកចូលចិត្តធ្វើឲ្យខ្ញុំព្រឺសម្បុរពេលក្បែរលោកម្តងៗ លោកទាំងឱបទាំងថើប ទាំងប៉ះពាល់" សម្តីរៀបរាប់បែបច្បាស់ៗ គេក៏ប្រកែកថាមិនពិតក៏មិនបានដែរ ព្រោះគេជាអ្នកធ្វើគ្រប់យ៉ាងដូចដែលនាងបាននិយាយពិតមែន។
•••
ក្នុងផ្ទះដ៏ធំទូលាយមានគ្នាតែបីនាក់នៅ ដោយលោកតាផាកនឹងលោកតារបស់ស៊ូហ្គាណាត់គ្នាទៅដើរលេងដល់ណាណីក៏មិនដឹងផង ខណៈដែរក្មេងៗនៅតែគ្នាបីនាក់ទៀតសោត។
ជីមីនដើរក្រឡឹងចុះឡើងៗមុខបន្ទប់ប្អូនស្រី ព្រោះតែគេក៏បានដឹងឮពីរឿងនាងនឹងស៊ូហ្គាចុះអេតាស៊ីវិលនឹងគ្នា ទើបចង់មកធ្វើជាមារជ្រែកមិនឲ្យពួកគេបានធ្វើអ្វីផ្តេសផ្តាសឡើយ គេដើរមកផ្អឹបត្រចៀកនឹងទ្វារក្នុងគោលបំណងចង់ដឹងរឿង ប៉ុន្តែក៏ត្រូវថយក្រោយយ៉ាងញាប់ជើង ពេលឮស្នូរមួលគន្លឹះទ្វារ។
ហ្គាមីតភ្ញាក់ព្រើតពេលបើកទ្វារមកឃើញបងប្រុសនៅចំពីមុខបន្ទប់ ពត់ដៃពត់ជើងបង្វិលខ្លួនចុះឡើងដូច្នេះ។
"បងប្រុសមកធ្វើអីនៅមុខបន្ទប់ខ្ញុំហ្នឹង?"
"កំពុងហាត់ប្រាណ ភ្នែកហ្នឹងមិនមើលទេ?" គេធ្វើជាពត់ពែនខ្លួន ដោយភ្នែកសម្លឹងមើលឈុតដេករបស់ប្អូន តើមានសភាពណាដែលខុសប្រក្រតីដែរទេ។
"បងហាត់ប្រាណស្អីម៉ោង9យប់10យប់ហ្នឹង?ចម្លែកៗ"ហ្គាមីតឱបដៃឈរផ្អែកនឹងទ្វារសួរបងប្រុសជើងល្អទាំងចម្ងល់ពេញខួរក្បាលនាង។
"ចុម!ហើយយ៉ុនហ្គីស្លៀកកន្សែងធ្វើអី? " ក្រឡេកឃើញស៊ូហ្គាដើរចេញមកទៀត ដោយស្លៀកតែកន្សែងពោះគាត់ផងនោះ គេលើកដៃចង្អុលចោទសួរដោយមួម៉ៅក្នុងទ្រូង។
"មនុស្សទើបងូតទឹករួច ហើយអម្បាញ់មិញបញ្ចេញកម្លាំងច្រើនពេកទើបបែកញើសស្អិតខ្លួន ពិតទេអូនមីត អម្បាញ់មិញបងបញ្ចេញកម្លាំងច្រើនត្រូវអត់?"មិនត្រឹមតែនិយាយ គេនៅប្រើកាយវិការក្រសោបឱបរឹតប្អូនស្រីឌឺបងប្រុសនាងទៀត ហ្គាមីតជ្រេញឫកគេសឹងស្លាប់ហើយ ម្តេចចូលចិត្តតែឌឺដងប្រុសនាងម៉្លេះ។
"នែ៎!!!!!!វ៉ើយ!"ជីមីនស្រែកភ្លាត់សំឡេង ស្ទុះមកទាញដៃប្អូនស្រីចេញពីស៊ូហ្គា ។
"ថី? ប្តីប្រពន្ធគ្នា គេធ្វើស្អីគ្នាមិនបានទេ?" ស៊ូហ្គាតម្លើងសំឡេងដាក់ជីមីនវិញ ដោយខាំបបូរមាត់គ្រឺតបងថ្លៃម្នាក់នេះខ្លាំងណាស់លោកអើយ។
"មិនបានជាដាច់ខាត ខ្ញុំមិនព្រមឲ្យបងមកធ្វើរឿងឆ្កួតៗបែបនេះដាក់ប្អូនខ្ញុំទេ នាងនៅក្មេងណាស់ម្តេចមិនគិតខ្លះផង"
"តែពួកយើងជាប្តីប្រពន្ធគ្នាស្របច្បាប់ហើយ" ប្រុសសង្ហាទាំងពីរញេញធ្មេញប្រកែកគ្នា ដោយដៃម្នាក់ៗមានចាប់កាន់កដៃហ្គាមីតរៀងៗខ្លួន ទាញចុះទាញឡើយដល់ថ្នាក់នាងចង់បែកក្អួតចេញមកហើយ។
"តែខ្ញុំមិនអនុញ្ញាតទេ"
"ឯងជាស្អី?"
"ជាបងបង្កើតប្រពន្ធបងនោះអី"
"ត្រឹមជាបងសោះកុំមកចេះហួងហែងប្អូនពេកអី" ខ្លាំងរៀងខ្លួនតែម្តងហើយ។
"ប្រកែកគ្នាចប់ឬនៅ? ល្មមលែងដៃខ្ញុំបានហើយ បងកុំហួងហែងខ្ញុំពេក ឲ្យគេលូកទៅបើគេចង់ លោកក៏ដូច្នឹងដែរ រឿងដែលមិនពិតកុំខំនិយាយពេក ពួកយើងនៅមិនទាន់បានធ្វើអ្វីគ្នាទេ! យប់នេះដេកបន្ទប់ជាមួយបងប្រុសចុះ ខ្ញុំធុញនឹងសំឡេងអ្នកទាំងពីរប្រកែកគ្នាណាស់ ធុញៗ" នាងស្រែកដាក់ពួកគេម្នាក់ម្តងៗ ដោយទប់លែងបានពិតមែន ម្តេចក៏មិនចេះត្រូវគ្នាដូច្នេះ រករឿងឲ្យតែទាស់សម្តីដាក់គ្នាសឹងតែគ្រប់ពេលហើយ។
"ចង្រៃយ៎"
"នៅទៀតៗ" នាងមិនទាន់បានចូលដល់ក្នុងបន្ទប់ស្រួលបួលផង ពួកគេក៏ចាប់ផ្តើមប្រកែកគ្នាទៀតហើយ ទើបនាងត្រូវងាកមកស្តីឲ្យផ្ទួនៗ ចាស់ៗអស់ហើយនៅធ្វើចរិតដូចកូនក្មេង។
"មីត"
"គ្រាំង!!!" សំឡេងបិទទ្វារមួយទំហឹងមិនមែនជាស្នាដៃហ្គាមីតឡើយ តែជាស្នាដៃរបស់ស៊ូហ្គា ដោយចូលមកក្នុងបន្ទប់ជាមួយនឹងនាង ។
"ប្រាប់ថាឲ្យទៅដេកបន្ទប់ជាមួយបងប្រុស ម្តេចមកទីនេះទៀត? អូយ៎!យ៉ាងម៉េចហ្នឹង?" នាងស្រែកថ្ងូរដោយអារម្មណ៍ពឺតឈឺតិចៗ ពេលត្រូវគេចាប់កដៃទៅផ្អឹបនឹងទ្វារ។
"ចង់ផ្សំដំណេកមុនរៀបការទៀតទេ?"
"អត់!ឈប់ចង់ហើយ"
"ហេតុអី?"
"លុយមិនដល់ខ្ជិលចង់" ដល់វេននាងខ្មើតវិញហើយនៀក៎។
"ប៉ុន្មាន? ទើបព្រម? ស្រែកថ្ងូរឲ្យឮៗដើម្បីឲ្យបងប្រុសនាងដឹងថាយើងបានផ្សំដំណេកហើយ"
ហ្គាមីតអត់ឆ្លើយ តែដៃរបស់នាងបែរជាសន្សឹមៗចុះមករកកន្សែងរបស់គេ ព្រមទាំងលូកចូលទៅប៉ះឆ្មាខ្មៅដ៏កាចសាហាវមួយនោះ។
"ព្រមហើយឬ?"
"ចង់តែប៉ះប៉ុណ្ណោះ"
"ឲ្យថើបទៀត"
"ថើប? ចុះឆ្មារបស់លោកមិនខាំមាត់ខ្ញុំដាច់ទេអីគ្រាន់តែថ្ងៃមុនប៉ះធម្មតាៗសោះក៏ខាំដៃខ្ញុំដែរ"
"ធានាមិនខាំទេយ៉ាងច្រើនខក់តែប៉ុណ្ណោះ"
"ហេតុអីក៏ត្រូវខក់?"
"ទាល់តែសាកទើបដឹង"
"ភ្លក្សញ៉ាំឆ្មារបស់លោក"
"ម៉េវ!!!" សំឡេងឆ្មា ?ជាសំឡេងអ្នកណា?

ស្អប់ជំពប់លើ(រដូវកាលទី១)Nơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ