បន្ទាប់ពីលាបថ្នាំត្រង់ស្នាមជាំឲ្យនាងរួចហើយនោះ គេក៏យកថ្នាំទៅទុកនៅលើតុមុខកញ្ចក់គ្រឿងសម្អាង ហ្គាមីតវិញនាងក៏តាមសម្លឹងគេភ្លឹះៗ ដោយទាញភួយមករុំត្រឹមដើមទ្រូងអើតក្បាលឡេមឡឺមៗ។
"ខ្ញុំឃ្លានហើយមានអ្វីឲ្យញ៉ាំដែរទេ?" ឃើញគេមិនមាត់ស្តីរកទើបនាងដាច់ចិត្តសួរដូច្នេះទៅកាន់គេវិញ ក្នុងចិត្តនៀក៎គិតមិនខ្វល់ពីសុខទុក្ខរបស់នាងពិតមែនឬ?
"ឃ្លានស្អីថ្មើរហ្នឹង?នេះម៉ោងគេដេកលក់ស្ងាត់ស្រុកអស់ហើយ" អត់នោះទេ គឺមិនត្រូវតែម្តង ស្ងាត់ឆ្កួតយ៎ស្អី ទើបតែថ្ងូរលាន់ពេញក្នុងបន្ទប់សោះ។
"ស្ងាត់ស្អីទើបតែត្រូវលោករំលោភឲ្យថ្ងូរពេញក្នុងបន្ទប់អម្បាញ់មិញសោះហ្នឹង" នាងធ្វើមុខពេបចង់យំម្តងៗព្រោះតែក្រពះរបស់នាងវាឃ្លានខ្លាំងពិតមែន គ្មានកម្លាំងកំហែងនឹងតតាំងជាមួយគេទៀតឡើយប្រសិនបើគេចង់បន្តរឿងលើគ្រែនោះ។
"ហ្អើយ!ចំជាអំពល់ទុក្ខមែន" ស៊ូហ្គា ធ្វើមុខស្អុយដើរចេញពីក្នុងបន្ទប់ក្រោមការសម្លឹងមើលរបស់នាង ដោយស្នាមញញឹមបានចិត្តជាខ្លាំងណា៎។
•••
រំលោភហើយនៅមកបម្រើបាយទឹកឲ្យញ៉ាំទៀត ដោយគេមានទាំងបាយនឹងមីយកមកឲ្យនាងញ៉ាំធ្វើកាត់យប់ព្រលប់តែម្តងដើម្បីឲ្យនាង ខ្លាចឃ្លានដាច់ពោះស្លាប់ចោលគេ។
"ឆ្ងាញ់ខ្លាំងណាស់ អរគុណសម្រាប់អាហារមួយពេលនេះ" ញ៉ាំរួចនាងក៏លើកកែវទឹកដោះគោមកផឹកក្អឹកៗ ពេលផឹករួចក៏ចេះតែសម្លឹងទឹកដោះគោក្នុងកែវចុះឡើងៗ រួចក៏ឱនភ្នែកមកសម្លឹងរបស់ដែលនៅក្រោមកន្សែងដែលគេស្លៀកវិញម្តង។
"សម្លឹងអី?"ឃើញនាងកាន់តែសម្លឹងមិនដាក់ភ្នែកពេក ទើបគេហារមាត់សួរផ្តាច់ចង្វាក់នាងភ្លាមៗ ឲ្យបង្វែរការចាប់អារម្មណ៍មករកគេវិញ។
"ទឹកដោះគោនេះនឹងរបស់លោកដូចគ្នា" ហ្គាមីត យកទឹកដោះគោក្នុងកែវទៅប្រៀបធៀបនឹងអ្វីផ្សេងដែលធ្លាប់បានឃើញព្រៀលៗកាលពីមុនប៉ុន្តែក៏មិនសូវជាច្បាស់ដែរ។
"មិនដូចទេរបស់ខ្ញុំមិនរាវដូចទឹកដោះគោនាងផឹកឡើយ"គេគ្រលាស់ជាយកន្សែងតិចៗ ព្រមទាំងឱនមកថើបសាច់ទ្រូងនាងមួយខ្សឺត ដោយញញឹមវាយចិញ្ចើមដាក់។
"ហើយចុះវាយ៉ាងម៉េចវិញ?សុំមើលបន្តិចមក"នាងធ្វើមុខស្លឺៗដាក់វិញ ដោយទុកកែវទឹកដោះគោចុះភ្លាមៗព្រោះតែចង់ដឹងរបស់គេខុសគ្នាយ៉ាងដូចម្តេច។
"យី!ក្មេងនេះឈ្លើយ"អត់មិនបានពិតមែន គេក៏ខោកនាងមួយក្រញ៉ខ្លុះ បណ្តាលឲ្យនាងលើកដៃមកអង្អែលក្បាលធ្វើមុខដូចកូនក្មេង។
"សុំមើលបន្តិចក៏ចិត្តកំណាញ់ដែរ"
"វាមិនងាយឲ្យឃើញដោយភ្នែកទទេនោះទេ ទាល់តែសាកធ្វើឲ្យថ្ងូរទើបចេញ" វិនាទីបន្ទាប់ ក៏ក្លាយជារឿងក្តៅគគុកទៀតហើយ រវាងពួកគេទាំងពីរគឺធ្វើរឿងបែបនោះទាល់តែមេឃជិតភ្លឺទើបព្រមបញ្ឈប់។
នាព្រឹកព្រលឹមព្រះអាទិត្យរះចែងចាំងសម្បើមណាស់ ស៊ូហ្គាភ្ញាក់មុននាង ដោយក្រោកងូតទឹករៀបចំខ្លួនរួចរាល់ជាស្រេច ប៉ុន្តែក៏មានអ្នកមករកកាត់ព្រឹកដូចគ្នា។
ពេលបើកទ្វារមកក៏មិនដឹងនិយាយអ្វីដោយឃើញវត្តមានបងថ្លៃដូច្នេះ។
"លោកតាឲ្យមកនាំមីតត្រលប់ទៅផ្ទះវិញ" ជីមីនធ្វើមុខស្មើដាក់ប្អូនថ្លៃ ដោយដើរចូលមកខាងក្នុងទាំងមិនទាន់បានអញ្ជើញ។
"នាងគេងមិនទាន់ភ្ញាក់ទេ ប៉ុន្តែចាំយើងទៅដាស់នាងឲ្យ" ជីមីនងក់ក្បាលជាសញ្ញាឆ្លើយតបទៅកាន់ប្អូនថ្លៃវិញ។
ដោយគេក៏ចូលមកដាស់នាងឲ្យភ្ញាក់ព្រោះយល់ថាកំពុងមានរឿងមិនស្រួលពិតមែនហើយដែលឲ្យមកតាមកាត់ព្រឹកដូច្នេះ។
"មីត!មីត"
"ហឹម"
"ជីមីនមករក លោកតាឲ្យមកតាមឆាប់ស្លៀកពាក់ទៅ" ហ្គាមីតស្វាងចេសពេលឮគេនិយាយដូច្នេះ នាងស្ទុះក្រោកទាំងកំពុងង៉េមង៉ាម ទាញយកសម្លៀកបំពាក់ស្លៀក ក្នុងចិត្តពិតជាភ័យមិនតិចនោះទេ លោកតានាងត្រលប់មកវិញលឿនយ៉ាងនេះឬ។
ស្លៀកពាក់រួចរាល់ គេក៏យកស្បែកជើងមកឲ្យនាងពាក់ ដោយគេជាអ្នកពាក់ឲ្យនាង ព្រមទាំងសម្លឹងមុខសស្លេករបស់នាង ក្នុងបែបយល់ពីអត្ថន័យជ្រាលជ្រៅ។
"កុំខ្លាចអីខ្ញុំនឹងទៅជាមួយនាង" ហ្គាមីតភ័យលែងដឹងឮអ្វីទៀតហើយ ទោះជាគេចង់ផ្តាំផ្ញើអ្វីខ្លះក៏នាងមិនបានចាប់អារម្មណ៍ដែរ។
• • •
ត្រលប់មកដល់ផ្ទះវិញទាំងសភាពនៅស្លៀកឈុតសិស្សសាលា គ្រាន់តែចូលមកដល់បន្ទប់ទទួលភ្ញៀវភ្លាម ក៏ឃើញលោកតានៅអង្គុយចាំមុនរួចជាស្រេចទៅហើយ។ នាងដើរមួយៗចូលទៅរកលោកតា ទាំងមិនទាន់នឹងបានអង្គុយផងក៏ឮប្រយោគដ៏ព្រឺព្រួចទៅហើយ។
"ឯងព្រហើនណាស់ ខ្លួននៅក្មេងរៀនមិនទាន់ចប់ថ្នាក់វិទ្យាល័យផងក៏ហ៊ានធ្វើខ្លួនគួរឲ្យអាម៉ាស់ដូច្នេះទៅហើយ តើគួរឲ្យតាយកមុខទៅទុកនៅឯណា?" ហ្គាមីតស្រក់ទឹកភ្នែកម៉ាត់ៗ ស្របពេលលោកតាក៏ក្រោកឈរ ដើរសំដៅមករកនាងដូចគ្នាដែរ។
"លោកតាខ្ញុំ...ផាច់"
នាងត្រូវមួយកំផ្លៀងផាច់ពីលោកតាជាទីស្រឡាញ់ គាត់ក៏បង្ហាញនូវទឹកមុខខកចិត្តជាខ្លាំងចំពោះចៅស្រីម្នាក់នេះ។
"លោកតាទះកំផ្លៀងប្អូនខ្ញុំធ្វើអី?" ជីមីនម៉ូវចិត្តដែលលោកតាដល់ថ្នាក់ទះកំផ្លៀងប្អូនស្រីដូច្នេះ គេមិនដែលនឹកស្មានដល់នោះទេ។
"ឯងក៏ដូចគ្នា មើលប្អូនរបៀបម៉េចទើបឲ្យរឿងនេះកើតឡើងបាន?"
"កុំរាលដាលដល់បងប្រុសអីខ្ញុំជាអ្នកខុស ខ្ញុំជាអ្នកទទួល" នាងស្រាប់តែលុតជង្គង់ចុះនៅចំពោះមុខលោកតា ទាំងកំពុងស្រក់ទឹកភ្នែកពព្រៀក។
"ខ្ញុំទេដែលខុសលោកតាដាក់ទោសខ្ញុំមក" ហ្គាមីត ងាកមកសម្លឹងគេយ៉ាងលឿន ដែលគេក៏មកលុតជង្គង់ជាមួយនាងដូចគ្នា ព្រមទាំងក្តោបម្រាមដៃនាងមកដាក់លើភ្លៅរបស់ខ្លួននៅក្នុងពេលនេះ។
"ពួកឯងថ្លើមធំណាស់"
