Geri Sayım

86- Çakışma

"Neden böyle davranıyor sence?" diye sordu Ash.

"Gerçekten. Bilmiyorum." diye yanıtladı Yağmur sakince.

"Sonuçta ne yaşadı bilmiyoruz. Bunca zaman ortalıkta yoktu. Neler gördü, neler tecrübe etti bilemeyiz. Ama belli ki çok yorgun. Belki biraz da hastadır."

İkisi de Aeron Amca'ya doğru döndü.

Yaşlı Bilge sakin ve sessiz bir şekilde işine bakıyordu. İki gencin bakışlarına tamamen duyarsız kaldı. Yüzlerine dahi bakmadan uğraştığı işe devam etti.

Karakteri oturma aşamasındaki iki gençten en sabırsız olanı (Ash) ısrarla sorgulamasına devam etti.

"Neden böyle yapıyor? Cevap verecek misin?" diye sordu Aeron Amca'ya dönerek.

Yaşlı Bilge yine sessiz kaldı.

Sarah son derece derin uyuyordu. Ani davranış değişiklikleri çevresindekilere fazlasıyla tuhaf gelse de o sanki her şey normalmiş, her zaman böyleymiş gibi davranıyordu.

Tek fark kendini son derece yorgun, bitkin ve hasta gibi hissetmesi ve sürekli uyumak istemesiydi. Çalışmayı çok seven, dur durak bilmeyen, geceleri doğru düzgün uyumayıp çalışan, araştırma delisi bir bilim insanı için son derece tuhaf davranışlardı bunlar.

Yağmur derin derin uyuyan bu güzel kadına yaklaştı. Sessizce yanına oturdu. Elini kadının uzun sarı saçlarına uzatırken,

"Belki de çok yoruldu. Kendini çok hırpalıyor. Projesiydi, bu süreçte başına gelenlerdi derken çok yıprandı. Hastalandı sonunda." dedi.

Elini çektiğinde bir avuç saç kalmıştı elinde. Bir kısmı beyazlamış sarı saç tutamları.

Şaşırdı Yağmur.

"Saçları beyazlamış." dedi üzgün bir ses tonuyla.

"Bu kadar çok mu yıprandı son zamanlarda?"

"Ne?" diyerek koşarak yanına geldi Aeron Amca kaygıyla.

"Ne dedin sen?" dedi telaşla.

Sarah'ın sarı saçlarını karıştırdı, buruşmuş, titrek, lekeli elleriyle. Kadının saçları bir anda bembeyaz olmuş ve saç derisinde tutam tutam açılmalar olmuştu. Yoğun bir saç dökülmesi vardı.

Son derece resmî giyinmeyi seven Sarah, gri ekoseli gömleğinin bütün düğmelerini sonuna kadar düğmelemişti. Aeron Sarah'ın gömleğinin ilk birkaç düğmesini açtı. Kadının boynunun genelinde lekelenmeler ve kırışıklıklarla karşılaştı.

"Ah, hayır... Çakışma... Bu kadar erken olamaz." diye haykırdı kaygıyla.

Yağmur ve Ash korku ve şaşkınlıkla birbirlerine baktılar. İkisi de aynı anda;

"Sorun ne?" diye haykırdı.

"Bu çok kötü gençler... Bu çok kötü." diye yanıtladı Aeron düşünceli bir tavırla.

Yaşlı Bilge yılların ve tecrübelerinin getirdiği bütün bilgeliği kenara bırakmış ve belki de hayatında ilk kez bu kadar sarsılmış bir şekilde geri çekilirken sendeleyerek dengesini kaybetmişti. Ash yaşlı adamı son anda tutarak düşmesine engel oldu. Yağmur aceleyle yaşlı adama bir bardak su getirdi. Birlikte adamı oturttular. Sakinleşmesini ve kendine gelmesini beklerken merakla O'nu izlediler.

İki gencin aklında "Yine ne oldu?" sorusu dolaşırken, Aeron Amca'nın zihni ise çoktan başka alemlere dalmış, çözüm arayışına başlamıştı bile... Tabii çözümü olan bir şeyse...