Geri Sayım

57- Geçmişin Şoku

Sarah, Denisa, Yağmur ve Ash çiftlik evine gitmek üzere hazırlanıyorlardı. Çok fazla göze batmayacakları bir zamanda gitmeye karar verdiler. Sessiz, sakin, ortalıkta kimseciklerin olmadığı bir saatte. Denisa son derece stresliydi. Ne yaşayacağını, neler göreceğini bilmemek O'nu fazlasıyla ürkütüyordu. Ash direksiyona geçti. Yağmur çabucak Ash'in yanındaki koltuğa atladı ve seri bir hamleyle Ash'e yaklaşıp kulağına fısıldadı:

''Bas gaza! Gelmekten vazgeçmek üzere. Fazlasıyla tedirgin.''

Ash sessizce başını salladı ve gaza yüklendi. Aracın ani hareketiyle vücudu önce ileriye sonra geriye doğru sarsılan Denisa yaşamaktan korktuğu şeyleri düşünürken arabanın camından süzülen yağmur damlalarını izlemeye dalmıştı bile. Trençkotuna daha sıkı sarındı ve kollarını vücuduna dolayarak ısınmaya çalıştı. Dudaklarının arasından çıkan buhara bakarak konuşmaya başladı:

''Birimiz donmadan klimayı açacak mısınız acaba?''

Ash olumsuz anlamda başını salladı:

''Maalesef. Bir problem var klimada nedense. Denedim, çalışmadı. Arkada hırkam var. Üzerine alabilirsin.''

Denisa söylenerek kafasını salladı ve Ash'in hırkasını alarak sarındı. Ash'in dikiz aynasına yansıyan görüntüsüne bakarken hırkaya sinmiş kokusunu içine çekti.

''Tanrım... Ne kadar da güzel kokuyor. Aşina olduğum bir koku gibi. Son derece tanıdık ve son derece güzel.''

Daldığı düşünceler içerisinde dikiz aynasından Ash'i uzun süredir kestiğini biraz geç fark etmişti. Yağmur'un iğneleyici sözleri O'nu kendine getirdi:

''Bizimle misin?''

Denisa önce duymamıştı bile. Yağmur sinirle Denisa'ya dönüp bağırdı:

''Hey! Bizimle misin?''

''Efendim? Bana mı dedin? Bizimle misin derken? Anlamadım.''

''Tatlım ''Bugün ne giysem?'' programında değiliz farkında mısın?'' dedi. İçinden geçen düşüncelerle dişlerini sıktı:

''Gerçi moda programlarından fırlamış gibi kız mübarek, bizim bir taraflarımız donuyor, hava buz gibi, kız deri mini etekle geziyor.''

Derin bir nefes aldı ve iç sesini susturup konuşmaya devam etti:

''Bizimle misin derken aynaya daldın gittin de, neyin var diye sormak istedim.''

Denisa mesajı almıştı. Derhal kendine geldi ve cevap verdi:

''Şey... Yok... Yok bir şeyim. Üşüdüm biraz sadece.''

Yağmur kıza laf sokma fırsatını kaçırmamıştı elbette:

''Normaldir.''

İç sesi yine iş üstündeydi:

''Bu havada Ağustos ayında gibi giyinirsen, normaldir. Bir de Ash'in hırkasına sarındı beyinsiz.''

Denisa Yağmur'un laf sokmalarına bozulmuştu. Sessiz kalmayı ve fazla göze batmamayı tercih etti. Sarah Yağmur'un kıskançlıklarını fazlasıyla komik bulmuş, gülmemek için kendini zor tutuyordu.

Ash yavaşladı ve kenara çekip aracı park etti. Hemen karşılarındaki patikayı göstererek konuştu:

''İşte geldik. Haritaya göre şu yolun yukarısında bulunuyor çiftlik evi. Patikayı takip ettiğimizde karşımıza çıkacaktır herhalde.''