Geri Sayım

64- Şapka Düştü Kel Göründü :)

Yağmur fazlasıyla zinde bir şekilde uyanmıştı bugün. Kendini son derece enerjik hissediyordu. Dün geceden bugünün planını yapmıştı bile. Son derece yoğun bir gün olacaktı bugün Yağmur için. Bu nedenle erkenden uyuyup güzelce dinlemişti.

Yağmur ve arkadaşları son zamanlarda sürekli koşturmaca içindeydiler. Olayları çözmek ve sırları açığa kavuşturmak için fazlasıyla çalışıyorlardı. Zihni de bedeni de fazlasıyla yorulmuştu. Bugün için planları arasında uzun zamandır ertelediği bir şey vardı. Mary ile görüşmek...

"Kadının bana o kadar iyiliği oldu. Bana iş ayarladı. Hayatım düzene girdi sayesinde. Bense aptal bir nankör gibi doğru düzgün aramaz oldum kadıncağızı. Kendi dertlerimi düşündüm sadece. Çok bencilleştim son zamanlarda."

Önce soğuk bir duş aldı ve kendine geldi. Yağmur ne zaman kendini zihnen yorgun hissetse soğuk su yöntemini kullanırdı. Bu onu kendine getirir, yorgun zihnini uyararak rahatlatırdı.

Duşunu alıp hazırlandıktan sonra kendine güzel bir kahvaltı hazırladı. Son zamanlarda kendini çok ihmal etmişti. Ne kişisel bakımına ne de yeme düzenine özen gösteriyordu. Bu durumun sağlığını etkilemeye başlaması an meselesiydi.

Kahvaltısını yapmaya koyulmadan önce cep telefonunu çıkardı ve Mary'nin numarasını tuşladı.

~~~

Mary ekranda Yağmur'un adını görünce donakaldı. Ne yapacağını bilmiyordu. Doktor Mehmet'e de şu anda haber veremezdi.

"Telefonu açayım da, bir şekilde kıvırırız."

diye düşündü ve telefonu cevapladı:

"Efendim?"

Yağmur güzel sesiyle konuşmaya başladı:

"Merhaba Bayan. Nasılsınız? Yağmur ben."

Mary boğazını temizledi:

"Ah... Evet biliyorum. Nerelerdesin sen güzelim... Kayboldun ortalıktan."

Yağmur derin bir nefes aldı. Kendini bu tatlı tonton kadına karşı suçlu hissediyordu.

"Sizden gerçekten çok özür dilerim. Ancak haklı sebeplerim olduğundan emin olabilirsiniz. Bazı problemlerim vardı ve onlarla boğuşmaktan hayattan soyutlandım resmen. Sizi de fazlasıyla ihmal ettim, farkındayım. İş konusuna gelirsek beni yanına yerleştirdiğiniz profesör ile gayet iyi anlaşıyoruz ve güzel çalışmalar yapıyoruz. Aklınız kalmasın, merak etmeyin. İşinde gerçekten iyi biri kendisi ve bana çok şey katıyor."

Mary avının kendi ayaklarıyla O'na gelmesinden memnun bir şekilde yan yan sırıttı. Hiçbir şekilde çaktırmadan sevimli bir ses tonuyla yanıtladı:

"Ah, canım benim... Çok sevindim senin adına. Ne güzel. Sarah işinde gerçekten iyidir. Seni O'nun yanına yollarken bir bildiğim vardı elbette." dedi.

Gülümserken içinden geçenlerden ve içten içe zafer nidaları attığından bahsetmedi elbette.

"Kendi ayağınla geldin Yağmur. Mehmet buna çok sevinecek. Of küçüğüm... Seni saf şey. Herkese güvendiğin için çok pişman olacaksın... Ama çok işime yarayacaksın. Seni önemli kılan da bu. İşe yarar olman."

Düşüncelerini kendine sakladı ve Yağmur'u evine davet etti. Yağmur kabul etti ve buluşmak üzere saat belirleyip telefonu kapattılar.

~~~

Yağmur Mary'nin evine geldiğinde içindeki tuhaf hislerle savaşıyordu. Öngörüleri yine O'nu çepeçevre sarıp bir hortuma kapılmış gibi oradan oraya sürüklerken hissettiklerine anlam veremiyordu. Omzunu silkti.