Geri Sayım

51- Empat

Yağmur ve Sarah birlikte kafede oturmuş derin derin ne yapacaklarını düşünüyorlardı. Deneklerden alınan anketlerin arkasına bazı denekler tarafından yazılan şifreyi çözmek için birlikte hareket edeceklerdi. Yağmur olayı Sarah'a bütün detaylarıyla anlattı. Deneklerin doldurduğu anketlerin içeriğini, deneklerin ne denli acı çektiğini, gördükleri işkenceleri, buna dair bulduğu delilleri ve geri kalan herşeyi... Bütün detaylarıyla anlattı.

Sarah şok olmuş bir ifadeyle öylece kalakalmıştı. Yağmur'un durmadan konuşmaktan dolayı boğazı kurumuştu. Suyundan birkaç yudum aldı ve boğazını rahatlatmaya çalıştı. Yağmur'un verdiği dosyayı incelerken çevirdiği her yeni sayfada Sarah'ın yüreği ağzına geliyor, gözleri yuvalarından çıkacak kadar büyüyordu. Okuduğu her satırla midesi biraz daha hassaslaşıyor ve kusacak gibi oluyordu. Gözleri dolmuştu. Başı dönmeye başlamıştı. Gördüğü şeyler kaldırabileceği seviyenin çok üstündeydi. Deneylere dair belgeler, denekler tarafından doldurulmuş anketler ama en kötüsü deneklere ait fotoğraflar...

Fotoğraflar 3 farklı çeşit olarak ayrılmıştı. Deneklerin deney öncesi fotoğrafları, deney sırasındaki fotoğrafları ve deney sonrası fotoğrafları. Deneklerin deney öncesi ve deney sonrası durumları arasında belirgin farklılıklar vardı. Deneyden önce hepsi yaşıyorken deney sonrasında birçoğunun ölmüş olması gibi belirgin farklılıklar... Deney öncesinde vücut parçaları tamken deney sonrasında vücutlarından parmak, kol, bacak, göz, kulak gibi organların eksilmiş olduğu gibi farklılıklar... Deney öncesi deneklerin bakışındaki endişeli ifadenin deney sonrasında dehşet dolu bir ifadeye dönmüş olması gibi farklılıklar...

Yağmur ile Sarah'ın bu belgelerden öğrendiği farklı şeyler de olacaktı. Ancak denekler tarafından raporların arkasına yazılan şifreyi çözdükten sonra...

~~~

Yağmur ve Sarah endişeli bir şekilde bekliyorlardı. İkisi de son derece düşünceli görünüyordu. Hikâyenin diğer önemli kahramanı da geldikten sonra şifre üzerinde birlikte çalışmaya başlayacaklardı. İkisi de son derece gergindi. Neler yapacaklarını düşünüyor, kendi geçmişlerinden, geleceklerinden ve başlarına gelecek şeylerden endişe ediyorlardı.

Sonunda endişeli bekleyiş bitti ve Ash kafenin kapısında göründü. Ash'in görülmesiyle Sarah ve Yağmur biraz daha rahatladı. Bir arada olmak onlara güç veriyordu. Birlikte daha güçlüydüler kim olduğunu tam olarak bilmedikleri düşmanlarına karşı.
Ash etrafı dikkatlice süzdü. Ağır ve gergin adımlarla Sarah ile Yağmur'un oturduğu masaya doğru yürüdü.

"Merhaba." diyerek selam verdi öncelikle. Nezaketen "Oturabilir miyim?" sorusunu sormayı da ihmal etmedi.

"Tabii ki." diye karşılık verdi iki bayan. Ash son derece sıcak ve samimi bir tavırla hem Sarah'ın hem de Yağmur'un elini sıktı ve ne durumda olduklarını sordu. Masada duran belgeler ve dosyalar fazlasıyla kaplamıştı masayı.

Yağmur tedirgin bir şekilde etrafına bakıp, konuşmaya başladı.

"Farklı bir yer bulmalıyız Ash. Gizli bir yer. Burada çok göze batıyoruz. Aynı zamanda takip ediliyoruz?"

Ash şaşkın bir ifadeyle konuştu:

"Takip mi ediliyoruz?"

Sesi normalden yüksek çıkmıştı. Bu Yağmur'un uyarı tekmesiyle tanışmasına sebep olmuştu. Dizini tutarak inlerken

"Özür dilerim. B-ben... Sadece çok şaşırdım." diyebildi.

"Muhtemelen ikimizin peşindeler Ash. Profesörün de başını belaya soktuk durduk yere. Bence profesörü bu işten uzak tutalım."