Geri Sayım

56- Yeni Yetenek

Yağmur ve Ash, Denisa için fazlasıyla üzülmüşlerdi. Denisa yaşadıklarını anlattığında her birinin boğazına oturan yumru kalkmak bilmiyordu.

Derin bir nefes aldı Denisa ve konuşmaya başladı:

"Geçmişle yaşamaktan bıktım artık. İçimin sırtından atamadığı bir yük var sanki. Sebepsiz yere üzerime çöken bir hüzün... Geçmiş benim için sığınılacak bir liman değil maalesef, sürekli kaçıp durduğum ama bir türlü kurtulamadığım, peşimi bırakmayan bir hayalet...

''Geçmişle yaşamak, en ağır ruh hastalığıdır. Eğer yenemezsen, asla yeni bir gelecek yazamazsın'' demiş Sabrina Jeffries. Yenemiyorum Yağmur. Yenemiyorum. Bu yüzden ne geleceğim var ne şimdim. Zaman kavramım kayboldu. Sanki mevsim sonbaharda takılı kalmış. Yıllar öncenin bir sonbaharı hiç bitmiyor."

Denisa sonunda O'nu anlayacak birilerini bulmuş olmanın mutluluğuyla içini dökmüştü Ash ile Yağmur'a.

Yağmur kendi hislerini hatırlamıştı. Uzun ve kasvetli bir sessizlikten sonra sessizliği bozan Yağmur oldu:

"Bir yarım kalmışlık yaşamak. Bir nefes alamamışlık. Bir nefeslik hayatlarda bir nefes alacak vakti bulamamışlık. Vakti yok kimsenin kimseyi anlamaya. Gücü yetmez kimsenin kimseyi kurtarmaya. Gücü yetmez kimsenin yaralara merhem olmaya."

Gözleri dolmuştu Yağmur'un. Denisa ve Ash'in şaşkın bakışları karşısında gözlerini kırpıştırdı ve

"Her neyse... Denisa... Tam olarak ne zaman başladı bu şey... Yani... Bu olanlar."

Denisa gülümsedi:

"Rahat olabilirsin. Tam olarak ne zaman delirdin diye mi sormak istiyorsun? Çekinme. Benzer şeyleri defalarca duydum. Artık dokunmuyor."

Yağmur telaşla savunmaya geçti:

"Hayır, hayır. Öyle demek istememiştim. Bak... Ben sana inanıyorum. Biz... Biz sana inanıyoruz. Zira benzer şeyleri biz de yaşıyoruz."

"Gerçekten mi?" dedi Denisa O'nu anlayacak birilerini bulmuş olmanın mutluluğuyla.

"Evet." dedi Yağmur. "Ben yeteneğimin ne olduğunu öğrendim. Ash de bizimle aynı geçmişi paylaşıyor. Ancak O'nun da bir yeteneği var mı bilmiyoruz." diye ekledi.

"Senin yeteneğin ne ki?" diye sordu Denisa.

Yağmur etrafına tedirgin bakışlar atarak elini ağzının kenarına koydu ve Denisa'ya doğru yaklaşıp fısıldadı:

"Işınlanmak. Bir de rüyâlarım var. Genelde gerçeğe dönüşen. Ancak yeteneklerimi her zaman kullanamıyorum."

Denisa bir kahkaha patlattı:

"Yahu deli misiniz siz? Ne yeteneği?Bütün bunlar bir saçmalık. Bence tek bir gerçek var ki, o da hepimizin tımarhanelik olduğu gerçeği."

Ash ve Yağmur şaşkınlıkla birbirlerine baktılar. Yoksa tuzağa mı düşmüşlerdi?

"Ama..." dedi Ash, "Benim de yeteneklerim var demiştin."

"Yaşadığım deli saçması şeylere yetenek denirse, evet var sizin deyiminizle."

"Ne yaşıyorsun ki?" diye sordu Yağmur.

Denisa durakladı. Yutkundu. Gözleri doldu.

"Herkesin bana deli damgası vurmasına sebep olacak şeyler. 8 ay ruh ve sinir hastalıkları hastanesinde yatmama sebep olan şeyler. Kimsenin bana inanmadığı şeyler. Herkesin beni deli sanmasına sebep olan hattâ artık bana da gördüklerime inanmayıp acaba haklılar mı diye düşündüren şeyler."