Chapter 3
မင်းရဲ့နောက်ဆုံး စကားကိုပြောလိုက်တော့
"နင်အခုထိ သတိပေးချက်မဖတ်ရသေးဘူးလား"
လီကျန်းက သူမထက်ပင်ပိုလန့်သွားသည်။
"သတိပေးချက်လား"
"ငါ့အမှားပါ နင့်မှာအုပ်ထိန်းသူမရှိဘူးဆိုတာငါမေ့သွားတယ်... အဲ့တော့ အဲ့ဟာသုံးနည်းကိုဘယ်လိုလုပ် သိပါ့မလဲ"
သူ့နှဖူးသူရိုက်လိုက်ပြီး ဒေါသထွက်ထွက်နှင့်ကျိန်ဆဲလိုက်သည်။
"ဘယ်ကောင်ကများ ဒီလိုအပြစ်မျိုးကိုလုပ်ရက်ရတာလဲ.. ဒါတွေအကုန်လုံးအဲ့လူရဲ့အပြစ်တွေချည်းပဲ နင့်ကိုသွေးစုပ်ဖုတ်ကောင်ဖြစ်အောင်ပြောင်းလိုက်ပြီးမှ ဖုတ်ဖတ်ခါထွက်သွားပြီး နင့်လိုမွေးကာစလေးကိုပစ်ထားခဲ့ရက်တယ်.. သူ့ကို ဓားအချောင်းတစ်ထောင်နဲ့ထိုးသတ်ပြီး ထာဝရအထီးကျန်အောင်ပစ်ထားတာမျိုးနဲ့ထိုက်တန်တာ"
သူကျိန်ဆဲပြီးမှသာ သူမလက်ထဲက ID ကတ်ကိုယူလိုက်သည်။ထူးဆန်းတဲ့နည်းတစ်မျိုးနဲ့ သူမလက်ထဲရှိ လင်းနို့ပုံစံကတ်က ရုတ်တရက်ကြီး မျက်စိကျိန်းလုမတတ် အနီရောင်တောက်လာသည်။ ကတ်ပေါ်ရှိ '5' ဟူသောနံပါတ်ကလည်း အာမေဍိတ် သင်္ကေတအဖြစ်ပြောင်းလဲသွားသည်။
'ဝိုး.....ဒီ ID ကတ်လေးက ဒီလောက်နည်းပညာမြင့်မယ်မှန်းဘယ်သူထင်ထားမှာလဲ'
"မြင်လား.. ဒါကစစ်ပွဲကြီးအတွက် သတိပေးချက်ပဲ နောက်ဆို ကတ်ကအခုလိုအနီရောင်ပြောင်းသွားရင်အဲ့အချိန်တွေမှာ အပြင်မထွက်နဲ့ ကြားလား..."
သူ ကတ်ကိုလှည့်နေလိုက်သည်။
"အခြေအနေတွေက ပရမ်းပတာဖြစ်နေတယ် နောက်လာမယ့်နေ့တွေမှာ ငါ့ဆိုင်လေးကိုပိတ်ထားတော့မှာ.. ဆက်ဖွင့်ဖြစ်တော့မှာမပါဘူး"
"နပေါဦး"
ယောင်စစ်တစ်ယောက် အနည်းငယ်စိတ်ရှုပ်နေဆဲဖြစ်သည်။
"အစ်ကိုပြောတဲ့ စစ်ပွဲကြီးဆိုတာကဘာလဲဟင်.. ဘယ်သူတွေနဲများတိုက်ကြမှာလဲ"
"အနောက်တိုင်းသား ငတုံးကောင်တွေနဲ့ပေါ့ကွ"
လီကျန်းသူ့ဘေးကထိုင်ခုံကိုပုတ်ပြပြီး ထိုင်ရန်အချက်ပြလိုက်သည်။
လက်ရှိမှာသွေးစုပ်ဖုတ်ကောင်တွေရဲ့ အဖွဲ့အစည်းအတွင်းမှာက သဟဇာတသိပ်မဖြစ်ကြသေးပဲ ပဋိပက္ခအချို့ရှိနေဆဲပင်။ အတိုချုံးပြောရမည်ဆိုလျှင် ထိပ်တန်းအရာရှိများကို အရှေ့တိုင်းနဲ့အနောက်တိုင်းဆိုပြီး နှစ်မျိုးခွဲထားသည်။ တစ်ဘက်ဆီတွင် ကိုယ်ပိုင်ခံယူချက်နှင့် အုပ်ချုပ်ရေးစနစ်တွေရှိကြသည်။
