Chapter 57
အပေါက်ဖာစွမ်းရည်ရပ်သွားပြီ...
"ပိုင်ရိ... ငါနင့်ကိုရှင်းရှင်းလင်းလင်းပြောပြဖို့လိုနေပြီ... "
သူပေါက်ကရလျှောက်တွေးနေချင်းကို ယောင်စစ်လွှတ်မထားနိုင်ပေ... သူ့အတွေးများတည့်တည့်မတ်မတ်ဖြစ်သွားအောင် ပြန်တည့်ပေးရပေမည်။
"ဘာလဲ... ဘာအကြောင်းပြောမှာလဲ ငါတို့နောက်မှပြောလို့မရဘူးလား..."
"မရဘူး... "
ငါ...နင့်ရဲ့ ကြီးကျယ်ခမ်းနားတဲ့အတွေးတွေကိုသိနေတယ်လေ ဘယ်လိုလုပ်လွှတ်ထားလို့ရမှာလဲ...
" နားထောင် သေသေချာချာ နားထောင်...
ပထမဆုံး အနေနဲ့ ငါက ကုရှုချန်း အပေါ်မှာ ဘာအတွေးမှမရှိဘူး သူ့ကို ငါ့ရဲ့ တူလေးတစ်ယောက်အနေနဲ့ပဲမြင်တယ်...ဒုတိယအချက်အနေနဲ့ငါကလည်း နင့်လို သွေးစုပ်ဖုတ်ကောင်ပဲ နားလည်ပြီလား..."
"နင်ကလည်းသွေးစုပ်ဖုတ်ကောင် ဟုတ်လား..."
ပိုင်ရိ သူမကို ခြေဆုံးခေါင်းဆုံး အကဲခတ်လိုက်သည်။
"နင်က သွေးစုပ်ဖုတ်ကောင်ဆိုရင်ဘာလို့ စကြာဝဠာ ကျောင်းတော်ကြီးကို မူလတန်းအဆင့်ကနေဘာလို့ဝင်တာလဲ..."
ယောင်စစ် အေးခဲသွားသည်။ဘာလို့အဲ့အကြောင်းကိုမေးရတာလဲဟဲ့...
" အဲ့တာက နည်းနည်း ရှုပ်ထွေးတယ် နင်မမြင်ဘူးလား... ငါကသာမန်ဘဝနေထိုင်ပုံမျိုးကိုတွေ့ကြုံခံစားချင်လို့လေ..."
"ဒါဆိုရင် စကြာဝဠာ ကျောင်းတော်ကြီးကို သွေးစုပ်ဖုတ်ကောင်တစ်ယောက် ဝင်လာမယ်ဆိုတာကို ငါတို့ဘာလို့အကြောင်းကြားစာမရတာလဲ..."
"အဲ့တာက... ငါကသာမန်ဘဝကိုနေထိုင် ခံစားကြည့်ချင်တယ်ဆိုမှတော့ ငါရဲ့နောက်ခံအထောက်အထားကို ဖုံးထားဖို့လိုတယ်..."
ယောင်စစ်က သူစာမေးပွဲဝင်ခွင့် ကျခဲ့သည့်အကြောင်းကို လုံးဝ ဖုံးကွယ်ထားပြီး ယုတ်တိရှိရှိ အကြောင်းပြချက်ပေးလိုက်သည်။
"ကုရှုချန်း ငါ့ကို ဂရုစိုက် နေတယ် ဆိုတာက ငါ့ရဲ့သွေးမျိုးဆက်က မြင့်နေတဲ့အတွက်ကြောင့်ပဲ...သူက ငါ့ကိုလေးစားမှု့ပြရုံပဲ..."
