Chapter 186
သွေးစုပ်ဖုတ်ကောင်မင်းသား
" နောက်ဆုံးတော့ ပွင့်သွားပြီ ..."
လင်းလုံ သက်ပြင်းချလိုက်သည်။
မူရွှမ်လက်ကို ပြန်ရုတ်လိုက်ပြီး မောပန်းနေသော်လည်း ပုံမှန်ကဲ့သို့ မျက်နှာသေရုပ်နှင့်ပင်။
" မူရွှမ် အဆင်ပြေရဲ့လား ..."
ယောင်စစ် အမောတကောဖြင့် မူရွှမ့်ဆီ ပြေးသွားပြီး ထူပေးလိုက်သည်။
" အင်း ..."
မူရွှမ် သူမကို ပွေ့ဖက်ပြီး ပြန်ဖြေလိုက်သည်။ သူ မောပန်းလွန်းသဖြင့် သူမကို မှီထားမိပြီး အသက်ပြင်းပြင်း ရှုနေရသည်။
" ကိုယ် အဆင်ပြေပါတယ် ..."
သူမ မူရွှမ်ကို တင်းတင်းဖက်ထားလိုက်သည်။
" ရှောင်ယု အိမ်ပြန်ရအောင် ..."
လင်းလုံက သူတို့နှစ်ယောက်၏ သဲသဲလှုပ်ဖြစ်နေသည့် အပြုအမူများကို စိတ်မဝင်စားပေ။ လျန်ယုကိုချီလိုက်ပြီး စိတ်လှုပ်ရှားစွာဖြင့် ဝင်ပေါက်ဆီသို့ ဦးတည်သွားသည်။
" ရှင် ဘာလုပ်တာလဲ ..."
လျန်ယု မတုံ့ပြန်နိုင်မီမှာပင် ဝင်ပေါက်ထဲသို့ လမ်းတစ်ဝက်ခန့် ရောက်နှင့်နေပြီဖြစ်သည်။ သူတို့နှစ်ယောက်လုံး အံအားသင့်ပြီး ရှက်နေကြသည်။ သူ၏လက်မောင်းများကို တွန်းဖယ်ကာ ပြောလိုက်သည်။
" ကျွန်မဘာသာလျှောက်တတ်တယ် အောက်ချပေး ..."
" အင်းပါ အင်းပါ ကိုယ့်ရဲ့ရှောင်ယုလေး ..."
လင်းလုံ တောက်ပစွာ ပြုံးလိုက်သည်။ သူ၏ပါးစပ်မှ သဘောတူလိုက်သော်လည်း လက်များက သူမကို ဖက်ထားဆဲဖြစ်သည်။ သူ့ကို ကြည့်ရသည်မှာ တစ်ကမ္ဘာလုံးကို ရယူထားနိုင်သကဲ့သို့ ကျေနပ်အားရနေသည့်ပုံပင်။
ယောင်စစ် သူတို့ ဘေးနားတစ်ဝိုက်တွင် ပန်းနုရောင် အသဲပုံပူဖောင်းများကိုပင် တွေ့လုနီးပါးဖြစ်သည်။ သူတို့၏ ရန်ဖြစ်မှုများသည် ရှေ့နောက်ဆန်စွာ သဟဇာတဖြစ်ပုံရပြီး စကားလုံးတစ်လုံးသည် သူမ၏ စိတ်ထဲတွင် ပျံ့လွင့်သွားသည် - တားမြစ်ထားတဲ့ချစ်ခြင်း ...
ဘယ်တော့မှ ပြန်မလာနဲ့တော့ ဟမ့် ...
သူမ၏ ကလေးထိန်းအဖေကြီးကို တင်းတင်းကျပ်ကျပ် ဖက်ထားလိုက်သည်။
