Chapter 155
မင်းရဲ့ မိသားစုနာမည်က ဘာလဲ
မှုန်ဝါးဝါး အရိပ်တစ်ခု ကောင်းကင်ပေါ်မှ ထွက်လာသည်ကို ယောင်စစ် ရိပ်မိလိုက်သည်။ ၎င်းက တဖြည်းဖြည်း အရွယ်ကြီးလာပြီး ကောင်းကင်၏ တစ်ဝက်ခန့်ကို စက္ကန့်ပိုင်းအတွင်း ဖုံးလွှမ်းသွားသည်။ အရွက်တစ်ရွက် ထွက်ပေါ်လာသည့်အခါ မည်သည့်အရာဖြစ်သည်ကို သူမ သိလိုက်သည်။ ၎င်းက ကြီးမားသော သစ်ပင်တစ်ပင် ဖြစ်နေသည်။
ထို့အပြင် ၎င်းက အရပ်မျက်နှာအနှံ့သို့ ဖြန့်ကျက်ကြီးထွားလာပြီး မြေပြင်ပင် ၎င်း၏ကြီးထွားမှုကြောင့် တုန်ခါလာသည်။
ယောင်စစ် အသက်ပြင်းပြင်းရှုလိုက်သည်။
" ပြေးတော့ ..."
သူမ လျန်ယုလက်ကိုဆွဲပြီး ကပျာကယာ ပြေးတော့သည်။
သစ်ပင်၏ အသွင်အပြင်ကြောင့် မူလက ပိတ်နေသောလမ်းမှ ထွက်လမ်းကို ရှာတွေ့နိုင်ခဲ့သည်။ ရှေးဟောင်း ခြံဝင်းကြီးမှာ သစ်မြစ်မှလွဲ၍ ဘာမျှမရှိသော ကျက်တီးမြေအဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲသွားသည်။
" ဘာတွေ ဖြစ်ကုန်ပါလိမ့် ... ဒီအပင်ကရော ဘာဖြစ်နေတာလဲ ..."
ယောင်စစ်မေးလိုက်သည်။
" အဲ့တာက ကောင်းကင်ဆလ်ဗီယန်သစ်ပင်ဘုရင်ပဲ ..."
အဆက်မပြတ် ကြီးထွားနေသော အပင်ကြီးကို လျန်ယု နောက်လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။
" သစ်ပင်ရဲ့ နှလုံးသားကို ကန့်သတ်မှုတွေက လွှတ်ပေးဖို့ သက်တံ့ရေကန်မှာ ငါ ထားခဲ့တယ် ... ဒါပေမဲ့ အဲ့ဒီနောက်မှာ သစ်ပင်က ရုတ်တရက်ကြီးလာမယ်လို့ မထင်ထားခဲ့ဘူး ..."
" ဘာ သစ်ပင်ဘုရင်လဲ ..."
သစ်ပင်ရဲ့နှလုံးသားက သူမ လေယာဉ်ထဲမှာ မဟုတ်ဖူးလား ... ဘယ်တုန်းက သစ်ပင်ဘုရင် ဖြစ်သွားတာလဲ ...
"သစ်ပင်တွေ အားလုံးရဲ့ ဘုရင်ဖြစ်ပြီး ကောင်းကင်ဆယ်လ်ဗီယန်သစ်ပင်ဘုရင် အဖြစ် ကြီးထွားလာတာ ..."
လျန်ယု၏ မျက်နှာတွင် စိုးရိမ်သည့် အရိပ်အယောင်ကို မြင်လိုက်ရပြီး သစ်ပင်ကို ညွှန်ပြလိုက်သည်။
"အရင်တုန်းက အဲ့တာက ငါ့မောင်လေးလေ ..."
" ဘာ ... သေစမ်း ... နင်ကအာဗီမျိုးနွယ် မဟုတ်ဖူးလား ... ကောင်းကင်ဆယ်လ်ဗီယံလူမျိုးစုက မောင်လေးတစ်ယောက် ဘယ်က ရလာတာလဲ ... နင့်အမေရဲ့ မိသားစုနာမည်က ဘာလဲ ..."
