Chapter 80
ဝန်ဆောင်မှုစင်တာဆီသို့ခရီး" အိုးဟုတ်သား မင်း ဘယ်သွားဦးမှာလဲ အစီအစဥ်လေးများရှိလား..."
သူမတို့ နဝမခရိုင်မှထွက်ခွာလာခဲ့ကြပြီဖြစ်သော်လည်း နဝမခရိုင်နှင့် နီးကပ်နေဆဲဖြစ်၍ အန္တရာယ်ရှိနေသေးသည်ဟု သတ်မှတ်၍ ရသည်။ ထို့ကြောင့် သူမ လမ်းကြုံစီးစရာ တစ်စုံတစ်ခုအားလိုအပ်နေ၏။
" အခုလောလောဆယ်တော့သွားဖို့လိုအပ်တဲ့နေရာရယ်လို့မရှိလို့ ကျွန်တော်အလျင်မလိုပါဘူး..."
သူက ယောင်စစ်အားခေတ္တစိုက်ကြည့်ပြီးနောက် ပေါ့ပါးစွာပြောလာသည်။
" ဒါပေမယ့် ဆန္ဒရှိရင် ကျွန်တော်မပြန်ခင် ခင်ဗျားနေတဲ့နေရာကိုလိုက်ပို့ခဲ့မယ်လေ..."
" ဒါဆိုလဲနင့်ကိုပဲ အနှောင့်အယှက်ပေးရတော့မှာပဲ..."
သူမက ဤကမ်းလှမ်းမှူကို လိုအပ်နေခဲ့သည်ပင်။
" အခမ်းအနားမှာဆက်မနေဘူး သွားစို့..."
" ဟုတ်ကဲ့..."
စီနီယာက ဒဏ်ရာတွေရနေပေမဲ့ ငါစိတ်ပူမှာစိုးလို့ပြောမပြရှာဘူး ... သူမကတကယ်ကိုနှလုံးသားကြီးလိုက်တဲ့လူပဲ...
" စီနီယာ ဘယ်သွားမလဲဗျ..."
" ကြည့်ရအောင် အင်း..."
ယောင်စစ်က သူ၏အတွေးများကို စိုးစဥ်းမျှ မရိပ်မိသည်ဖြစ်ရာ မြေပုံကိုထုတ်၍ ညာဘက်ထောင့်စွန်းနေရာတစ်ခုသို့ညွှန်ပြလိုက်သည်။
" ဒီနေရာ ငါတို့အခုရောက်နေတဲ့နေရာကနေ ၁၄၅၆ကီလိုမီတာလောက်ဝေးတယ် တစ်နာရီခွဲလောက်သွားရလိမ့်မယ်ထင်တယ်..."
" ဒါက..."
ဇန်ဇီချန်တုံ့ဆိုင်းသွားပြီး သူ၏ဓားကလည်းရပ်တန့်သွား၏။
" ဘာဖြစ်လို့လဲ မင်းအတွက် အဆင်မပြေဘူးလား..."
" မဟုတ်ပါဘူး မဟုတ်ဘူး..."
သူကခေါင်းခါလိုက်သည်။
" အဆင်မပြေတာမဟုတ်ပါဘူး ကျွန်တော်အစ်မကို ခုချက်ချင်းအဲဒီကိုလိုက်ပို့ပေးပါ့မယ်..."
သူက ရှေ့သို့ဦးတည်ပြီး ဓားပျံကိုအရှိန်မြှင့်လိုက်သည်။ သူ သူမသွားလိုသည့်နေရာသို့အရောက်ပို့ပေးရန်လိုသည် မည်သည့်အခြေအနေမျိုးတွင်ဖြစ်ပါစေ အရောက်ပို့ပေးရပေမည်။
![](https://img.wattpad.com/cover/346223543-288-k852206.jpg)