Chapter 52
နဂါးငွေ့တန်းကျောင်းတော်ကြီး၏ ကံကောင်းသူလေး
"အား....."
မည်သူဆီကမှန်းမသိထွက်ပေါ်လာသော အော်သံ၏အဆုံး၌ ခန်းမကျယ်တစ်ခုလုံး ပွက်ပွက်ဆူနေသော ချော်ရည်များကဲ့သို့ ဆူညံပွတ်လောရိုက်သွားလေသည်။အဆောက်အဦးအမိုးကြီးပြိုကျလာသကဲ့သို့ပင် ခံစားလိုက်ရသည်။
" နတ်ဘုရားမူ....နတ်ဘုရားမူ ..."
"နတ်ဘုရားမူက နဂါးငွေ့တန်းကျောင်းတော်ကြီးရဲ့ အုပ်ချုပ်သူတစ်ယောက်လို့ကြားခဲ့ဖူးပေမဲ့... ငါ အဲဒါကိုအလေးမထားမိခဲ့ဘူး"
"ငါ ဒီကိုရောက်နေတဲ့ ခုနှစ်နှစ်အတော်တွင်းမှာ သူ့ကို ပထမဆုံးကြိမ်မြင်ဖူးခြင်းပဲ..."
"ငါအိမ်မက်မက်နေတာပဲဖြစ်ရမယ် တစ်ယောက်ယောက် ငါကိုဆွဲဆိတ်ကြစမ်းပါ..."
ယောင်စစ် စကားဆက်မဆိုတော့ပဲရပ်လိုက်သည်။
သူစိတ်ငြိမ်အောင်ထား၍ ပွက်လောရိုက်နေသော လူများကိုကြည့်လိုက်သည်။
"အရှင်မင်းကြီး..."
သွေးစုပ်ဖုတ်ကောင်များအားလုံးက မူရွှမ်ကိုနှုတ်ဆက်လိုက်ကြသည်။
"အင်း..."
မူရွှမ်ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်၏။
အနီးကပ်ကြည့်လိုက်သောအခါ မူရွှမ်၏နောက်၌ မုတ်ဆိတ်မွှေးအဖြူနှင့်အဘိုးကြီးတစ်ဦးနှင့် သေသပ်ကျနစွာဝတ်ဆင်ထားသော လူလတ်ပိုင်းဆရာတစ်ယောက်ရှိနေသည်ကိုတွေ့လိုက်ရသည်။ထိုသူက ကျောင်းတော်ကြီး၏ဆရာတစ်ယောက်ဖြစ်နိုင်ပေသည်။
"အရှင်မူ... ဒါကျောင်းသားဖွင့်ပွဲကျင်းပတဲ့နေရာပါ..."
လူလတ်ပိုင်းအရွယ်အမျိုးသားက အပြုံးတစ်ပွင့်နှင့်အတူ ခန်းမကိုဝေ့ဝဲပြ၍ မိတ်ဆက်စကားဆိုလိုက်သည်။ သူ၏မျက်နှာပေါ်တွင် အိမ်မက်ယောင်နေသကဲ့သို့တောက်ပသောအပြုံးတစ်ပွင့်ရှိနေသည်။
နဂါးငွေ့တန်း ကျောင်းတော်ကြီးကို လွန်ခဲ့သော နှစ်ပေါင်းတစ်ထောင်ကတည်ထောင်ကဲ့ပြီး သွေးစုပ်ဖုတ်ကောင်းမျိုးနွယ်က အရင်းအမြစ်များထုတ်ပေးခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။
