Chapter 51
ပြသနာဖြစ်ခြင်း...
ယောင်စစ် စင်မြင့်အလယ်သို့ လျှောက်သွားလိုက်ပြီးနောက်သူမကို သူမ မိတ်ဆက်လိုက်သည်။
"အားလုံးပဲ မင်္ဂလာပါ ကျွန်မနာမည်က ယောင်စစ်ပါ..."
တီတိုးပြောဆိုသံများ ပို၍ ကျယ်လောင်လာပြီး အမ်ျိုးသမီးများဆီမှ ဓားမြောင်ကဲ့သို့ အကြည့်များ သူမဆီ လွင့်ပျံလာလေသည်။
"ဟား ဟား ဟား...ဥက္ကဋ္ဌကု ကိုယ်တိုင် မင်းကို ရွေးချယ်ထားတယ်ဆ်ိုမှတော့ မင်းက ထူးခြားတဲ့ ကျောင်းသူပဲဖြစ်ရမယ်..."
အခမ်းအနားမှူးက ယောင်စစ်ဆီလျှောက်လာရင်း ရယ်မော၍ ပြောလိုက်သည်။
"ဥက္ကဋ္ဌကုကိုယ်တိုင် ပထမဦးဆုံး ရွေးချယ်ထားတဲ့ သူက မူလတန်းကျောင်းသူဖြစ်နေတယ်ဆိုတော့ မင်းမှာ ဘယ်လိုထူးခြားတဲ့ အရည်အချင်းတွေများ ပိုင်ဆိုင်ထားတာလဲ...တခြားသူတွေကို ပြောပြပေးလို့ရမလား..."
ယောင်စစ်တောင့်တင်းသွားသည်။
"ငါ့မှာ ဘယ်လိုအရည်အချင်းမှ မရှိပါဘူး..."
"ကောင်းလိုက်တာ ..."
ကုရှုချန်းက အားတက်သရောချီးကျူးလိုက်လေသည်။
"ဒီလောကကြီးထဲမှာ သူ့လောက် ကောင်းတဲ့သူမရှိဘူး..."
ခန်းမတစ်ခုလုံး အံ့အားတသင့် အော်ဟစ်သံများ ဆူညံသွားလေသည်။
ယောင်စစ် " .... "
အခမ်းအနားမှူး " ...."
ကျောင်းသားကောင်စီ အဖွဲ့ဝင်များ "...."
ကျောင်းသားများအားလုံး."...."
တူလေးကုရေ နင်ငါ့ကို အရှက်မရစေမှာ သေချာရဲ့လား...
"ဟား ဟား ဟား..."
အခမ်းအနားမှုးက တောင့်တင်းကြောင်အနေပြီးနောက် ခပ်ဖျော့ဖျော့ရယ်မောလိုက်ရင်း စကားပြောလိုက်သည်။
"ကဲအခု ငါတ်ို့စပြီးတော့ မဲပေးကြမယ်...ဥက္ကဋ္ဌဟောင်းကု အရှေ့ကို လာပေးပါ..."
တူလေးကုက အရှေ့သို့ လျှောက်လာပြီးနောက် ယောင်စစ်၏နောက် ခြေတစ်လှမ်းအကွာတွင်ရပ်လိုက်သည်။သူ့၏ အမူအရာက လေးနက်တည်ငြိမ်နေပြီး စိတ်လှုပ်ရှားမှု အနည်းငယ်လည်း ရောစွက်နေလေသည်။
