"මොනාද කරන්නේ.. බිමින් තියන්න සර්.."
"කෑ ගහන්නෙපා, මම කිව්වනේ.."
සර් මාව අත් දෙකට අරන් ඇද උඩට දැන්මා.. මම ඇද උඩට දාපු පාරට මාත් එක්ක උඩ ගිය ටවල් එක මම ඉක්මනින් අතින් හදා ගත්තා.. සර් මගෙ දිහා බලන් ඉදියේ අමුතුම ආසාවකින්. මට ඒක විස්තර කරන්න තෙරෙන්නෙ නෑ.. එදා හොටෙල් එකේදිත් මේ වගේමද..? මම ඒ මතකයන් අවදිකරන්න හැදුවත් මට එදා ගැන ලොකූ මතකයක් නෑ. රිදුන බවත්, එපා කිව්ව බවත්, එපා කියද්දි හැමදේම වද දිදී කරපු බවත් විතරක් මට මතක තිබුනා. ඒද හිටපු සර්මනේ මේ ඉන්නෙ. මට දැනුනෙ බයක්. එදා මම විදපු දුක මට ආයෙ විදින්න බෑ..
උදේම නැගිටල වොශ් දාද්දි ඇදුම් වල මිදිලා වේළුන ලේ කැටි මතක් වෙද්දි මට මාවත් එපා උනා..
'උබට මේ කිසිදෙයක් මතක නැතුවද යකෝ මූ එක්ක හැ$&%න්න මුගෙ බොඩිමක් අස්සටම ආවෙ... තොට අරම කරලත් මදි..'
වැනෙන වැනෙන පැත්තට හුතෙන සිතුවිලි වලින් හිත පිරිලා ගියා. මම බැලුවෙ කල්පනාවෙන් මිදිලා සර් දිහා..
සර් අත් උඩට උස්සලා ඇඳගෙන ඉදපු දූල් ටී ෂර්ට් එක ගලවලා ඇඳ විට්ටමට උඩට දැන්මා.. යාන්තමට දාඩිය දලා ලයිට් එළියට දිලිසෙන සර්ගෙ නිරුවත් උඩුකය දැක්කම දැනුන බය තවත් වැඩි උනා විතරයි.. සර් ගිහින් ෆෑන් එක වඩි කරලා ආවෙ දඩිය නිසා වෙන්න ඇති..
පපුවෙ ශේව් කරපු මවිල් කොට ඇඟ පුරාම වැවිලා තිබුනා. පපුවෙ ඉදන් සර්ගෙ රහස් ප්‍රදේශය දක්වා යා උන මවිල් කොට බඩ බැදදි අඩුවෙනුත් නැවතත් බුරියෙන් පහල දී පපුවටත් වඩා ශේව් නොකරපු මවිල් වැඩියෙන් පේන්න ගත්තා. මෙරුන් පාට යට ඇදුමේ වාටියට උඩින් ඝණ මවිල් රොත්තක් තිබිලා මෑත දවසකදි ඒ සේරම කපපු බවක් පේන්න තිබුනා.. මම සර්ව ඒ වගේ හැගීමකින් හොදහැටි බලා ගත්තේ අද. හොදටම දන්න සර්ව උනත් අද මට දැනුන හැගීමත් එක්ක මම ඇදේ කොණට ගියේ කකුල් වල සහ අත් වල වාරුවෙන්..
"අද උඹ කොහෙ දුවලා බේරෙන්නද මාහි.. අද උබ මගෙ බං.."
සර් එහෙම කියන ගමන් මම ආසම හිනාවෙන් මූණ හැඩ කර ගත්තා... සර් ඊගාවට සර්ගෙ දකුණු දණහිස ඇදට තියලාමං ගාවට ආව.. සර් දාගෙන ඉදපු දම්වැල් පුරුක් වලින් එකට එක යාවුන තනි කහපාට චේන් එක පවා සර් මං ගාවට එන තාලෙට පැද්දුනා.. චේන් එක කරදරයක් වෙයි වගේ කියලා හිතුන නිසා වෙන්නැති සර්ගෙ එක සර්ගෙ පිට උඩට විසි කර ගත්තා..
