"අපෝයි, ඒ නිසා වෙන්න ඇති.. දැන් ටිකකට කලින්... " අනේ බෑ.. අම්මේ බෑ" ගගා මැරෙන්න හැදුවේ..."
"මැරෙන්න හැදුවෙ නෑ. මරන්න හැදුවනේ..."
කුලප්පු උන හරකෙක්ගෙ වගෙ සඑගෙ ඇස් පුංචි උනා... සර් මං ගාවට එන්නෙ හොදකට නෙවෙයි.. මම මගෙ ඉස්සරහට කොට්ටයක් අරගෙන ආරක්ෂාවක් හදා ගත්තේ ඒකයි.
මම කලේ බොරු වැඩක්. මේ ගරුඬාව කොට්ටෙකින් නවත්තන්න පුලුවන්ද..
සර් හෙලුවැල්ලෙන්ම ආවෙ මගෙ ඇඟට. සර් මාව ඇඳේ පෙරලගෙන ඇඳට දණ තියාගෙන මගෙ මූණට උඩින් හිට ගත්තා. මට සර්ගෙ මූණට කලින් පේන්නෙ වෙන දෙයක්.."මොකද්ද කරන්නේ, එහාට වෙන්නකො.."
"ඇයි දැන් කිව්වෙ.. බලහන් ඉතින් ඇති වෙනකම්.. ඔය තියෙන්නෙ.."
මම අවසර ලැබුනා වගේ බැලුවෙ ඒ දිහා.. යගදාවත් පාතට බරවෙලා මන් දිහාම බලන් ඉදියා.. යගදාව අගිස්ස දිලිසෙන්න ගත්තේ දැන් ටිකකට කලින් කරපු ජව්සම නිසා තෙමුන පාරට වෙන්න ඇති.. මම අයෙ සර් දිහා බලලා සර් අල්ලගෙන උඩට උස්සගෙන ඉදපු අත් දෙක ඉදුරිවා. ඒත් සර් තදින් අල්ලන් ඉදපු නිසා මට අත් දෙක ගන්න බැරි කමක් තිබුනෙ.
"එපා සර්, ඇඟත් රිදෙනවා.."
"දන්නවනේ මට එකපාරකින් සැහෙන්න බැරි කමක් තියනවා කියලා උඹගෙන්.."
"ඉතින්, ඒකට මම පළිද.."
"මාව අවුස්ස ගන්නේ උඹනේ.. මම දන්නෑ දැන්.."
"අවුස්සන්න කුණු ගොඩක්ද..?"
"කො,කට ඇරපන්කො මැණික..."
"ඒ මොකටද ඒ..?"
"අපි ඊයේ වගේ කරමු.. ශෝක් බං ඒම.."
"ම්හ්.... ම්හ්... බෑ.. බෑ.."
මම කට පියාගෙන තොල් දත කර ගත්තා.. සර් මූණ දකුණට ඇලකරලා ඇස් ඉඟි මරන්න වගේ හීන් කරලා කටත් උල් කරන ගමන් මං දිහා බලනන් ඉන්නවා..
මට සර් පව් කියලා හිතුනා. පොඩි එකෙක් වගේ මේ කරන විකාර වලට මාත් ආස උනා.. මම ගෙනත් දීපු ශර්ට් එක විතරක් ඇදගෙන.. මට වෙලාවකට හිනායිත් එක්ක. මම මගෙ අත් සර්ගෙන් නිදහස් කරගෙන සර්ගෙ කලවා වලට උඩින් ඉණ හරියෙන් අල්ලගත්තා.. හිතට ආවෙම ඒ ආදරේ උඹේ ආදරෙන් තෙමපන් කියන හැගීම විතරයි.. ඒක මග් වගකීමක් කියලා මගෙ හිත කිව්ව.
මම හෙමින් කට ඇරලා සර්ගෙ තෙමුන යගදාව මගෙ කෙල වලින් අලුතින් ආයෙ තෙමුවා.. පලවෙනි පාරෙන්ම සර් ගැස්සිලා ගියා..