"මහීම මේ දොර ඇරපන්..."
මට ඇහුනේ ආයෙම දොරට ගහන සද්දෙත් එක්කම කටහඬක්.. ඒ කටහඬ මම අඳුනන්න එකක් නෙවෙයිද? ගොඩාක් සමීප කටහඬක් කියලා තෙරුනා..
මම ඇදෙන් නැගිට්ටේ එළියෙ කවුද ඉන්නේ කියලා හිතන ගමන්..
"මාහි.."
මම තාමත් දොර ලඟට දුවන ගමන් හිතන ඉන්න නිසා මම තාමත් කතා කලේ නෑ.. ඒ නිසා වෙන්න ඇති සර් ආයෙම කතා කලේ.. ඔව් මම දොර ගාවට එද්දිම දැන ගත්තා ඒ තරම් සමීප කටහඬ වගේ ඇහුනේ සර්ගෙ කටහඬ බව.. ඒත් පුණර්භවයක් වගේ දැනෙන්නෙ ඇයි මේ දේවල්... මම දොර ඇරියේ ආයෙ දොරට ගහන්න කලින්..
"මොන පයි**ක් කරනවද මේක වහගෙන.."
"කාමරේ හිටියේ.."
"ඇයි අරූ එනවා කිව්වද..?"
"මොකාද..?"
"අර උබේ රිද්ම හුකන්නා.. "
"මොනාද සර් කියන්නේ.."
"ඇයි පැත්ත දාන් කැව්වෙ උඹට,.. පැත්ත දලා අනිත් ඒවත් කරන්න ඇතිනේ නේ.. ඒකනේ කවගෙන පොවාගෙන.. නේ?.."
මට මතක් වුනේ දේව් කියපු කතාව.. දේව් කිව්ව හරි.. සර් මේ මලපැනගෙන ඇවිත් තියෙන්නේ ඒකයි.. පහුගිය දවස් දෙකේමත් ගෙදර පැත්ත පලාතේ නාව එකා අද බීගෙන ඇවිත්.. මම සර් දිහා බලන් ඉන්න බැරි කමට බිම බලා ගත්තා..
"මේ බලපං.. ඇයි මම කිව්වෙ නැද්ද උඹට... එක පාරක් නෙවෙයි, දහ දොලොස් වතාවක් කිව්වා. ඌ එක්ක අම්මට හු**කන තියා ගන්නෙපා කියලා..
අන්න හරිනේ.. උඹට ඕකනේ කර ගන්න ඔනේ උනේ නේ.."
මම සර් කියන්නේ මොනාද කියලා තොර ගන්න බැරුව වගේ ගල් ගැහිලා බලං ඉදියා.. ඒ කියන්නේ, දෙයියනේ...
"මොනාද කියන්නේ, රිද්ම අයියට ගැහුවද තමුසෙ.."
"උඹට විතරක් නෙවෙයි, ඌටත් පොඩි අමාරුවක් තිබ්බා උඹ ඔෆිස් එකට ආව දවස් වල ඉඳන්මා.. අමාරුවක් නම් හොද කරන්න එපැයි නේ.. නේ?.."
සර් හිටියේ බිලා වුනත් හයි හත්තිය ඇතුව හිටගෙන ඉදියා.. අන්තිම ටික කියලා හිනා වෙද්දිම මට තෙරුනා රිද්ම අයියගෙ අමාරුකම් වල තරම.. ඒ පව්කාරකමේ තරම.. දෙයියනේ අරූට අමාරු ඇති...
