"හරි කෝම හරි වැඩේ ඇත්තනේ කවියා.. ඇත්තටම උබට " කව් " කියන එක සාධාරණයි බං.."
"ඔව් ඔව් ඔව්.. තිවෙකා ආවෙ නැති නිසා මම ෆට්ට අවුලෙන් ඉන්නෙ හරිනේ දැන් උබලට.. මම යනව හු%&ත.."
මල පැනලා කාවින්ද අයියා කිව්ව කතාවට මට බීපු නෙස්කැෆේ උගුරත් හිර උනා..
එතකොට... එතකොට මට හිතුන දේවල් ඇත්තද...
එතකොට සර්, තිවකාවත් එක්ක ගියාද.?
මාව පහුකරන් කාවින්ද අයියා යනවා වත් මට දැනුනේ නෑ.. මම හිතපු දේවල් වලට උත්තරේ හම්බුනා..
"අඩෝ කව්.., උබට ඕක හම්බෙන්නෑ බං.. අද ලොක්කත් ලීව්.. වැස්ස නිසා දෙන්නම හනිමූන් යන්නැත්ත්ම්...ම්ම්..ම්ම්"
"කට වහපං භල්ලො.. තව මිනිස්සු ඉන්නවා.."
ඉමල්කගෙ කට වැහුවෙ ෂෙරෝන්.. ඇත්තටම ඉමල්ක කෑ ගහලා කිව්වෙ කාවින්ද අයියා කැන්ටිමෙන් එලියට යන්න ඔන්න මෙන්න තියෙද්දි..
මමත් වට පිට බැලුවෙ ඒ සද්දෙ කාට හරි ඇහුනද බලන්න.. ලොකු සෙනගක් ඉදියෙ නෑ..
එතකොට මුන් කතාවෙන දේවල් ඇත්තද..? එහෙම නම් ඇයි මට ඒ වගක් සර් නොකිව්වෙ.. හිතට දැනුනෙ තරහක් නෙවෙයි. දැනුනෙ වෙදනාවක්.. මම ඉවසගෙන ඉදියේ කාවින්ද අයියා ගියත් ඉමල්ක, ෂෙරෝන් අයියලා ලඟ නිසා. උන් උන් මොන මොනවදෝ කතා කර ගත්තා. මම ඒවට ඇහුන්කම් දුන්නෙ නෑ නෙවෙයි.. මම ඉදියේ වෙනම ලොකෙක..
"උබ නයිට් එකට මොනාද බං අදින්නෙ.."
"සරමක් ගහමුද.."
"අවුලක් නෑ, ගහනව නම් ඔක්කොම එකට ගහමු.."
"අපේ උන් එක්ක,උබට පිස්සුද.. අපෙ උන් එක්ක එකට සරන් අදින්න හිටියොත් සරන් නෙවෙයි අමුඩවත් ගහන්න බෑ.."
"මල්ලි උඹ මොකද්ද බං එදාට බස්සන්නේ..."
"ඕයි, අහිමා උබෙන් ඇහුවෙ යකො, උබ නයිට් එකට අදින්නෙ මොකද්ද..?"
"තියන එකක් අදිනවා අයියේ.."
"අනෙ පලයං, ෂෙරෝනයා ඔන්න බහලන් ඔය කිව්වට මූ රිදමයා එක්ක කතා වෙලා, එදාට එයි කපල් එක වගේ.."
"අඩේ ඒ මොකද්ද බං ඒ කතාව.. අපෙ රිද්මයා "
"පෙන්නැද්ද දැක්කම ඕනෙ එකෙක්ට එහෙම හිතෙනවනේ බං.. රව්මට තියෙද්දි, රිද්මයගෙ වරදක් නෑ.."
